• Τα τελευταία χρόνια, το σχολείο μας λειτουργεί μ’ ένα διαφορετικό τρόπο. Πιστεύοντας στις καινοτόμες δράσεις, εκπονούμε προγράμματα περιβαλλοντικής εκπ/σης, αγωγής υγείας και πολιτιστικά προγράμματα.

• Στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων οι μαθητές της Γ΄ τάξης των δύο σχολείων, υλοποίησαν πολιτιστικό πρόγραμμα με τίτλο «παρέα με τους Θεούς του Ολύμπου». Συμμετείχαν επίσης στο Εθνικό Θεματικό Δίκτυο «Γεωπεριβαλλοντικά Γεωμυθολογικά Μονοπάτια» με πρόγραμμα που είχε τίτλο «’Όθρυς το βουνό των Τιτάνων» & «Τιτανομαχία» .

• Η επιλογή του θέματος αυτού έγινε γιατί φέτος οι μαθητές διδάσκονταν την Ελληνική μυθολογία.

• Στόχος του προγράμματος ήταν να γνωρίσουν οι μαθητές μας την Ελληνική μυθολογία, τους μύθους και τους θρύλους που αφορούν τους Θεούς και να γίνει προσπάθεια σύνδεσης αυτών με τις γεωλογικές μεταβολές στον Ελλαδικό χώρο.

• Τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος ήταν (μέσα από μια διαθεματική – διεπιστημονική προσέγγιση)να αποκτήσουν τα παιδιά ερευνητικές δεξιότητες, κριτική σκέψη και ιστορική συνείδηση.

• Έγινε σύνδεση με τα εξής μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος του σχολείου:

Γλώσσα: ασκήσεις παραγωγής προφορικού και γραπτού λόγου, χαρακτηρισμοί, αφηγήσεις.

Μελέτη Περιβάλλοντος: μάθαμε να δουλεύουμε στον χάρτη, βρήκαμε πληροφορίες για βουνά όπως τον Όλυμπο, την Οίτη, την Όθρη, για τους πλανήτες που πήραν τ’ όνομα των θεών. Επίσης πληροφορίες σχετικές με ονόματα δρόμων, βαπτιστικά, επιγραφές. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση σε κάποια φυτά και ζώα.

Θρησκευτικά: η λατρεία των δώδεκα Θεών. Εικαστικά: κατασκευές, κολάζ, ζωγραφική. Θεατρικό παιχνίδι: αναπαράσταση διαλόγων και συμμετοχή

σε Θεατρικό. Γυμναστική: εκμάθηση χορών.

Αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς ήταν η δημιουργία ενός μικρού βιβλίου και η παρουσίαση του θεατρικού με τίτλο « Η κρουαζιέρα των Θεών», τη διασκευή του οποίου έχει κάνει η υπεύθυνη πολιτιστικών θεμάτων στο νομό κ. Νικολοπούλου Βάνα.

Γη ευλογημένη απ’ τις θεότητες της φύσης. Η γη που φιλοξένησε Θεούς, ημίθεους, γενάρχες, ήρωες και

απλούς θνητούς. Η γη που ενέπνευσε τους ωραιότερους μύθους και έγραψε τις δυνατότερες

ιστορίες.

Γη ευλογημένη απ’ τις θεότητες της φύσης. Η γη που φιλοξένησε Θεούς, ημίθεους, γενάρχες, ήρωες και

απλούς θνητούς. Η γη που ενέπνευσε τους ωραιότερους μύθους και έγραψε τις δυνατότερες

ιστορίες.

Εδώ ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα δημιούργησαν το νέο γένος των ανθρώπων, εδώ γεννήθηκε ο Γενάρχης των Ελλήνων Έλληνας και εδώ ιδρύθηκε η πρώτη αμφικτυονία.

Στα θερμά νερά των Θερμοπυλών ξεκουράστηκε ο κουρασμένος ήρωας Ηρακλής, εκεί που ο Λεωνίδας θυσιάστηκε αντιμετωπίζοντας τους Πέρσες. Πολύ κοντά έδωσε την τελευταία του μάχη ο Αθανάσιος Διάκος στην Αλαμάνα.

Εδώ ίσως και η πρωτεύουσα του βασιλείου του Αχιλλέα. Εδώ επίσης γράφτηκε μια απ΄ τις πιο ένδοξες σελίδες

της αντίστασης των λαών, με την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου.

Οι Θεοί των Ελλήνων πρέπει να πλάστηκαν κυρίως, πριν από 20.000 χρόνια μέχρι το 6.000 π.α.σ.

Οι Θεοί των Ελλήνων είναι γέννημα – θρέμμα της Φύσης.

Μετά το Χάος είναι η Γαία,Γαία, γεννήτορας όλων των μεταγενέστερων.

Μετά το 6.000 π.α.σ. (4.000 π.Χ.) υπάρχουν μόνον ήρωες.

Οι ήρωες τελειώνουν μετά τον Τρωικό πόλεμο. Οι τελευταίοι ήρωες είναι ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Αχιλλέας.

Χάος

ΓαίαΈ ρω ςΝ υξΈ ρεβος Τάρταρος

Ο υρανός Αίμα Ουρανού ΤυφώνΓραίαιΠόντος ΓοργόνεςΛάδων

ΈχιδναΌρη

Εκατόγχειρες Κ ύκλωπ εςΕρινύες Μ ελίαι

ΓίγαντεςΤιτάνες

Ύδρα Κέρβερος Χίμαιρα

Λέων Νεμέας Σφίγγα

Όρθος

ΙαπετόςΚώιοςΚριός ΥπερίωνΚρόνος

Ζευς

ΩκεανόςΘείαΡέα Θέμις ΤηθύςΦοίβη Μνημοσύνη

Λητώ Αστερία

3000Ποταμοί

(Ασωπός, Νείλος, Ίναχος, κ.λ.π.)

3000Ω κεανίδες

Δήμητρα Εστία ΆδηςΠοσειδών Ή ρα

Πρώτη Γενιά

Δεύτερη Γενιά

Τρίτη Γενιά

Τέταρτη Γενιά

Κάποτε οι άνθρωποι είχαν γίνει τόσο κακοί, που ο Δίας αποφάσισε να τους εξαφανίσει με κατακλυσμό. Τότε ο Προμηθέας συμβούλεψε το γιο του τον Δευκαλίωνα, να κατασκευάσει μια κιβωτό για να σωθεί.

Ο Δευκαλίωνας κατασκεύασε την κιβωτό και έβαλε μέσα τα απαραίτητα εφόδια. Όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα, κλείστηκε μαζί με τη γυναίκα του την Πύρρα (την κόρη του Επιμηθέα και της Πανδώρας) στην κιβωτό. Ο Δίας έριξε τόσο πολλή βροχή που στο τέλος μόνο μερικές βουνοκορφές φαίνονταν.

Η κιβωτός του Δευκαλίωνα έπλεε πάνω στα νερά εννιά μερόνυχτα και ύστερα κάθισε στην κορυφή της Όθρης ή κατά άλλους στον Παρνασσό, τον Άθω ή τη Δωδώνη.

Όταν η βροχή σταμάτησε και τραβήχτηκαν τα νερά, ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα, βγήκαν από την κιβωτό και έκαναν θυσία στον Δία για να τον ευχαριστήσουν για την σωτηρία τους. Ο Θεός δέχτηκε την προσφορά τους και τους είπε να ζητήσουν όποια χάρη θέλουν. Αυτοί ζήτησαν ανθρώπους και σύμφωνα με τις οδηγίες του Δία, σκέπασαν τα πρόσωπά τους και καθώς προχωρούσαν, έριχναν λιθάρια πίσω τους χωρίς να κοιτάζουν. Όπου έπεφταν τα λιθάρια του Δευκαλίωνα, η γη έβγαζε άντρες και όπου έπεφταν οι πέτρες της Πύρρας, γυναίκες.

Ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα απέκτησαν και δικά τους παιδιά: Τον Έλληνα, τον Αμφικτύονα, την Πρωτογένεια, την Μελάνθεια, την Θυία και την Πανδώρα. Για τον Πρωτότοκο γιο τον Έλληνα, τον Γενάρχη των Ελλήνων, λένε πως στην πραγματικότητα ήταν γιος του Δία και έχτισε την πόλη Ελλάδα.

Για τον Δευκαλίωνα έλεγαν πως πρώτος έχτισε βωμούς στους Θεούς, ίδρυσε πολιτείες και ότι το βασίλειό του ήταν στην περιοχή της Φθίας.

Στην Ελληνική μυθολογία, η Τιτανομαχία ήταν ο πόλεμος μεταξύ των Τιτάνων και των Ολύμπιων. Ο Δίας πριν εδραιώσει την εξουσία του και γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος του Κόσμου είχε να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες. Πάντοτε βέβαια είχε στο πλευρό του τα αδέρφια του τα οποία ελευθέρωσε από το στομάχι του παιδοφάγου Κρόνου. Έτσι σε λίγο καιρό οι Τιτάνες χολωμένοι από την ήττα του Κρόνου και επειδή δε θεωρούσαν σωστό να εξουσιάζει ένας θεός νεότερος απ' αυτούς, κήρυξαν πόλεμο ενάντια στους Ολύμπιους. Οι αθάνατοι χωρίστηκαν σε δυο αντίπαλα στρατόπεδα. Οι Τιτάνες από τη μια πλευρά, με αρχηγό τους τον Κρόνο, χρησιμοποίησαν για οχυρό τους το όρος Όθρη· η ομάδα του Δία από την άλλη είχε για προκάλυμμά της τον Όλυμπο Οι Τιτάνες που πολέμησαν καθοδηγούνταν από τον Κρόνο και στις τάξεις τους βρίσκονταν οι: Κοίος, Κριός, Υπερίων, Ιαπετός, Άτλας.

Οι Ολύμπιοι οδηγούνταν από τον Δία και στο πλευρό του πολέμησαν και οι: Εστία, Δήμητρα, Ήρα,Πλούτωνας, Ποσειδώνας, οι Εκατόγχειρες, οι Γίγαντες και οι Κύκλωπες.

Οι θεοί και από τις δυο παρατάξεις άρπαζαν πελώριους βράχους από τα βουνά που είχαν για προκάλυμμα, την Όθρη και τον Όλυμπο αντίστοιχα, και τους εκσφενδόνιζαν στους αντιπάλους τους. Ολόκληρη η Γη τραντάζονταν και άνοιγαν πληγές στο απέραντο κορμί της. Ο Όλυμπος και η Όθρη τινάζονταν συθέμελα όταν οι τρομεροί θεοί έβρισκαν το στόχο τους. Οι δονήσεις, τα τραντάγματα και η βοή έφταναν μέχρι τα απόμακρα Τάρταρα. Τελικά αυτοί που έκριναν την έκβαση του πολέμου ήταν οι τρεις Εκατόγχειρες .Αφού σήκωσαν με τα τριακόσια χέρια τους τριακόσιους τεράστιους βράχους, τους πέταξαν πάνω στους τιτάνες και τους καταπλάκωσαν.

Νικώντας μετά από δεκάχρονο πόλεμο, οι Ολύμπιοι μοίρασαν μεταξύ τους τα λάφυρα, δίνοντας στον Δία την εξουσία στον αέρα και τον ουρανό, στη θάλασσα και όλα τα υδάτινα σώματα στον Ποσειδώνα, και στον Κάτω Κόσμο στον Άδη. Η γη αφέθηκε ως κυριαρχία κοινή όλων των θεών. Έπειτα έκλεισαν τους Τιτάνες στα Τάρταρα. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Ωκεανός και οι Τιτανίδες (Θεία, Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη και Τέθυς) παρέμειναν ουδέτεροι, και γι' αυτό δεν τιμωρήθηκαν από τον Δία. Οι Εκατόγχειρες παρέμειναν φύλακές τους, μέχρι τη στιγμή που ο Δίας τους απελευθέρωσε όλους, εκτός από τον Άτλαντα.

Θεά της γεωργίαςΘεά της γεωργίαςΘεά της γεωργίαςΘεά της γεωργίας Θεός του Θεός του κρασιούκρασιού

Θεός του Θεός του κρασιούκρασιού

Προστάτιδα του γάμου Προστάτιδα του γάμου & της οικογένειας& της οικογένειας

Προστάτιδα του γάμου Προστάτιδα του γάμου & της οικογένειας& της οικογένειας

Θεός της φωτιάςΘεός της φωτιάςΘεός της φωτιάςΘεός της φωτιάς

Θεός της θάλασσαςΘεός της θάλασσαςΘεός της θάλασσαςΘεός της θάλασσας

Αγγελιοφόρος Θεών & Αγγελιοφόρος Θεών & ανθρώπωνανθρώπων

Αγγελιοφόρος Θεών & Αγγελιοφόρος Θεών & ανθρώπωνανθρώπων

Θεά της σοφίαςΘεά της σοφίαςΘεά της σοφίαςΘεά της σοφίας Θεά του κυνηγιούΘεά του κυνηγιούΘεά του κυνηγιούΘεά του κυνηγιού

Θεός του φωτός Θεός του φωτός & της μουσικής& της μουσικής

Θεός του φωτός Θεός του φωτός & της μουσικής& της μουσικής

Θεά της ομορφιάς Θεά της ομορφιάς & του έρωτα& του έρωτα

Θεά της ομορφιάς Θεά της ομορφιάς & του έρωτα& του έρωτα

Θεός του πολέμουΘεός του πολέμου Θεός του πολέμουΘεός του πολέμου Πατέρας θεών Πατέρας θεών & ανθρώπων& ανθρώπων

Πατέρας θεών Πατέρας θεών & ανθρώπων& ανθρώπων

Ο Ηρακλής, γιος της Αλκμήνης και του Δία, πήρε το όνομα του παππού του Αλκαίου και ονομάστηκε Αλκείδης (αλκή = δύναμη). Αργότερα η Πυθία τον ονόμασε Ηρακλή = ‘Ήρα + κλέος (φήμη), αυτός που απέκτησε μεγάλη δύναμη, χάρη στο μίσος της Ήρας.

Ο Ηρακλής ανήκει στην σφαίρα των ηρώων. Δεν είναι ούτε Θεός ούτε άνθρωπος. Είναι αυτός όμως που θα προστατέψει τους ανθρώπους από τα κακά που τους στέλνουν οι Θεοί. Θα αποτελέσει πρότυπο παλικαριάς, καλοσύνης, ήθους, ανθρωπισμού.

Ο μύθος του Ηρακλή που επιλέγει το δρόμο της Αρετής και όχι της Κακίας αναδεικνύει το ήρωα σε ηθικό πρότυπο.

Οι άθλοι του : Αναφέρονται στην οικολογική δράση του ήρωα. Παρουσιάζουν τον Ηρακλή να εξημερώνει άγρια ζώα. Αναφέρονται στην προσπάθεια των ανθρώπων να εκμεταλλευτούν τα νερά των ποταμών. Παρουσιάζουν τον Ηρακλή ως εκπολιτιστή. Συμβολίζουν την νίκη του Ηρακλή απέναντι στον θάνατο.

Όταν ο Ηρακλής ολοκλήρωσε τους άθλους του, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου σκότωσε τον οινοχόο Εύνομο και αποφάσισε να αυτοεξοριστεί και να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία του βασιλιά Κήυκα της Τραχίνας.

Ο Ηρακλής παντρεύεται την Δηιάνειρα και κατά την αναχώρησή τους για την Τραχίνα επιχειρούν να περάσουν τον Εύηνο ποταμό. Εκεί συνάντησαν τον Κένταυρο Νέσσο. Ο Νέσσος πήρε στην ράχη του την Δηιάνειρα, για να την περάσει απέναντι. Θέλησε όμως να την πάρει δική του και άρχισε να τρέχει. Τότε ο Ηρακλής τον χτύπησε με ένα από τα δηλητηριασμένα βέλη του. Πριν ξεψυχήσει ο Νέσσος είπε στην Δηιάνειρα: «Μάζεψε λίγο από το αίμα μου. Αν αλείψεις μ’ αυτό το χιτώνα του Ηρακλή, θα σε αγαπάει για πάντα».

Έτσι κάποτε που ο Ηρακλής έστειλε το Λίχα να ζητήσει ένα καθαρό χιτώνα από την Δηιάνειρα, για να τον φορέσει και να κάνει θυσία στον Δία, εκείνη άλειψε ένα χιτώνα με το δηλητήριο του Νέσσου και του τον έδωσε. Ο Ηρακλής τον φόρεσε και ο χιτώνας κόλλησε πάνω του. Αμέσως άρχισε να νιώθει αβάσταχτους πόνους.

Ο Ηρακλής θεώρησε το Λίχα υπεύθυνο για το δηλητηριασμένο μανδύα. Τρελός από τον πόνο αρπάζει το Λίχα και τον πετάει στη θάλασσα. Έτσι δημιουργήθηκαν δυο νησίδες. Η μια από το σώμα και η άλλη από το κεφάλι του Λίχα που ονομάζονται Λιχαδονήσια.

Κατάλαβε τότε, ο Ηρακλής, ότι έφτασε το τέλος του. Ανέβηκε στο βουνό Οίτη, έφτιαξε ένα σωρό από ξύλα, ξάπλωσε πάνω του και ζήτησε να ανάψουν τη φωτιά. Κανείς δε δέχτηκε να το κάνει αυτό. Μόνο ο Φιλοκτήτης που περνούσε από κει, δέχτηκε ν΄ ανάψει τη φωτιά κι ο Ηρακλής, για να τον ευχαριστήσει, του χάρισε τα δηλητηριασμένα βέλη του. Ξαφνικά άρχισε να αστράφτει και να βροντά. Ένα σύννεφο κατέβηκε, πήρε τον Ηρακλή και τον ανέβασε στον Όλυμπο. Εκεί συμφιλιώθηκε με την Ήρα και έζησε για πάντα με τους Θεούς.

Κατά τη μυθολογία η Δήμητρα ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας και με τον Δία απέκτησε την Περσεφόνη. Η Περσεφόνη μάζευε άνθη, όταν ο Πλούτωνας, ο Θεός του κάτω Κόσμου, την άρπαξε και εξαφανίστηκε μαζί της στα έγκατα της γης. Η Δήμητρα σε φοβερή αγωνία, έφυγε από τον Όλυμπο και άρχισε να περιφέρεται αναζητώντας την κόρη της.

Μετά από εννέα ημέρες έφτασε στην Ελευσίνα, μεταμορφωμένη σε φτωχή γριά και ο βασιλιάς Κελεός της ανέθεσε τη φροντίδα του γιου του Δημοφώντα. Η Δήμητρα για να ευχαριστήσει τον βασιλιά επιχείρησε να κάνει το μωρό αθάνατο, βάζοντάς το στη φωτιά. Ο βασιλιάς τρόμαξε και τότε η Δήμητρα αποκάλυψε τη θεϊκή της υπόσταση και ζήτησε να της κτίσουν έναν ναό, μέσα στον οποίο κλείστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η γη σταμάτησε να παράγει καρπούς και λιμός απλώθηκε στον κόσμο. Ο Δίας τότε διέταξε τον Πλούτωνα να ελευθερώσει την Περσεφόνη . Ένα σπυρί ροδιού που έφαγε η Περσεφόνη πριν φύγει από τον Άδη, την έδεσε για πάντα με τον Κάτω Κόσμο, για τέσσερις μήνες κάθε χρόνο· το υπόλοιπο διάστημα όμως, τους οκτώ μήνες, τους περνούσε επάνω στη γη με την μητέρα της. Έτσι η Περσεφόνη έχει διπλή φύση· συνοδεύει τη μητέρα της στη βλάστηση των σιτηρών αλλά είναι και βασίλισσα των νεκρών, ως σύζυγος του Πλούτωνα.

Ο συμβολισμός του θανάτου των φυτών κατά τους μήνες του χειμώνα και της ανανέωσης κάθε άνοιξη είναι εδώ φανερός.

Για την ολοκλήρωση του έργου συνεργάστηκαν οι μαθητές

της τρίτης τάξης του 8ου & 18ου Δημ. Σχ. Λαμίας :

Γιολδάση Άρτεμις Βαστάκης ΔημήτριοςΓρίβα Ευγενία Γκιόλα ΕυαγγελίαΔιαμαντής Σπυρίδων Διαμαντής ΔημήτριοςΚαμνής Γεώργιος Θάνος ΑκύλαςΚωστορρίζος Ιωάννης Κουφιώτης ΧρήστοςΜαλάμου Αλαξάνδρα – Ελένη Κωστάκης ΕυάγγελοςΜήτσιος Χρήστος Λόζου ΝίκηΜπουκουβάλας Χρήστος Μηλιώνη ΕυλαλίαΝτάνος Νικόλαος Μιχελής ΔημήτριοςΠαπαγιαννακοπούλου Ιωάννα Παπαλάιου ΑσπασίαΠαπαρούπας Αθανάσιος Παπαναγιώτου Φίλιππος

Ράπτη Γεωργία Παστρουμάς Τριαντάφ.Ρούσκας Χρήστος Ράπτη ΝικολέταΣκανδάλου Σωτηρία Σκαφίδας ΕυθύμιοςΣκέντζος Αθανάσιος Σκούρας ΙωάννηςΤσίκουλου Αλεξάνδρα Τσαγανού Αγγελική Φούρλα Δήμητρα

Με την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους:

Παπαναγιώτου Β.Μαλαχά Ε.Καρμίρη Φ.

Σας προσκαλούμε στην καλοκαιρινή γιορτή μας, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 12 Ιουνίου στις

7.30μ.μ. στο σχολείο μας

Οι Διευθυντές

Σας προσκαλούμε στην καλοκαιρινή γιορτή μας, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 12 Ιουνίου στις

7.30μ.μ. στο σχολείο μας

Οι Διευθυντές

Σας προσκαλούμε στην καλοκαιρινή γιορτή μας, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 12 Ιουνίου στις

7.30μ.μ. στο σχολείο μας

Οι Διευθυντές

Σας προσκαλούμε στην καλοκαιρινή γιορτή μας, που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 12 Ιουνίου στις

7.30μ.μ. στο σχολείο μας

Οι Διευθυντές

8ο &18ο Δημ. Σχ. Λαμίας8ο &18ο Δημ. Σχ. Λαμίας

8ο &18ο Δημ. Σχ. Λαμίας8ο &18ο Δημ. Σχ. Λαμίας