Սիմվոլները <<Սասունցի Դավիթ>> էպոսում

Ջուր

Էպոսում ջուրը կյանքի և ուժի աղբյուր էր, որովհետև, երբ Ծովինարը խմեց ջուրը նա հղիացավ և ծնվեցին Սանասարն ու Բաղդասարը, այսինքն ջուրը նրանց կյանք տվեց: Իսկ Սանասարը, երբ սկեց ջրի տակ, ջուրը նրան ուժ տվեց, այնքն շատ, որ նա հսկա դարձավ և երբ Բաղդասարը նրան տեսավ չճանաչեց:

Ամրոց կամ վանք

Բոլոր սասնա քաջերը կառուցող շինարարներ են: Մեծ Մհերը Մարութա վանք է կառուցում, իսկ Սանասարն ու Բաղդասարը ամրոց, դա պետականության սիմվոլն է:

Առյուծ

Մեծ Մհերը առյուծ է սպանում: Դա հզորության և քաջության սիմվոլն է:

Սև ցուլ

Հին ժամանակներու ցուլը համարվում էր սուրբ կենդանի և դիտվում էր, որպես հզոր և ահեղ ուժ, ինչպես նաև թագավորական իշխանության խորհրդանիշն է:

Սև ցուլը էպոսում մթության և չար ուժերի խորհրդանիշն է: Իսկ հունական և հռոմեական դիցաբանության մեջ ցուլը ՝ կայծակի աստծու խորհրդանիշն է, դրա համար ցուլին հաճախ զոհաբերում էին:

Ձի Ձին հին հայերի մոտ խորհրդանշում էր ուրարտական արևի աստծուն Շիվինիին: Հին հայերը այդ աստծուն ձիեր էին զոհաբերում: Սանասարը և Բաղդասարը կարող են համարվել <<Կրակոտ ձիու>>(արևի խորհրդանիշ) որդիներ:Դիցաբանության մեջ ձին հանդես է գալիս ինչպես աստվածների կամքի ներկայացուցիչ:

ԼույսԼույսը, որը տեսնում է Դավիթը, դա նախնիների հետ կապն էր և նա մանուկ Դավիթից դարձավ իր հոր իսկական հետնորթ: Ծովինարի դեմքն էլ էր այդպես լուսավորվում, լուսնի պես ու դա երկնային լույս էր, որը գրավել էր թշնամի թագավորի ուշադրությունը և ցանկություն առաջացրել տիրանալու այդ գեղեցկությանը:

Կայծակ

Կայծակը դիցաբանության մեջ երկիմաստ ունեցող խորհրդանիշ է ՝ ստեղծարար և ավերիչ: <<Ծովինարը>> բարբառներում նշանակում է <<կայծակ>>: Ազգագրական տեսքերում նա ներկայացված է, որպես կայծակի աստվածուհին, կին, որը ունի կրակոտ աչքեր:

Դիլանյան Արսեն9-1 դասարան