““ΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΠΟΥ ΕΝΩΝΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ”ΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΠΟΥ ΕΝΩΝΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ”

ΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ΤΑΞΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΦΡΟΥΔΑΡΑΚΗΙΣΤΟΡΙΑ Δ΄ΤΑΞΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΦΡΟΥΔΑΡΑΚΗ

Οι Έλληνες, σκορπισμένοι στα παράλια της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου,

κράτησαν ζωντανούς τους δεσμούς, που τους ένωνανζωντανούς τους δεσμούς, που τους ένωναν.Φρόντισαν μάλιστα να τους ανανεώνουν.

Μια τέτοια ευκαιρία ήταν οι Μια τέτοια ευκαιρία ήταν οι Ολυμπιακοί Ολυμπιακοί ΑγώνεςΑγώνες..

Σε αυτούς τους αγώνες, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια στην Ολυμπία, έπαιρναν μέρος μόνο Έλληνες.

Πριν να αρχίσουν οι αγώνες, αγγελιοφόροι αγγελιοφόροι μετέφεραν το

μήνυμα των αγώνων σε όλες τις πόλεις.

Οι πόλεμοιΟι πόλεμοι

σταματούσσταματούσαν.αν.

Οι αθλητές και οι συνοδοί τους μπορούσαν Οι αθλητές και οι συνοδοί τους μπορούσαν έτσι έτσι

να πάνε Ολυμπία, χωρίς να κινδυνεύουν.να πάνε Ολυμπία, χωρίς να κινδυνεύουν.

Οι νικητές των αγώνων στεφανώνονταν με ένα κλαδί κλαδί ελιάςελιάς

και κέρδιζαν την αγάπη και την εκτίμηση όλων.

Πανελλήνιοι αγώνες γίνονταν ακόμη στον ΙσθμόΙσθμό...

...τους Δελφούς......τους Δελφούς...

...και τη Νεμέα....και τη Νεμέα.

Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν ιδιαίτερα τους ολυμπιονίκες.

Όταν γύριζαν στην πατρίδα τους, έμπαιναν μέσα στην πόλη όχι από την κύρια πύλη,

αλλά από ένα άνοιγμα, που γινόταν στο τείχος.

Με αυτόν τον τρόπο οι πολίτες πίστευαν, ότι σε περίπτωση

κινδύνου, το κενό θα το κάλυπτε με το σώμα του ο αθλητής.

Οι Έλληνες, όπως όλοι οι άνθρωποι, ήθελαν να προβλέπουν τι θα γίνει στο μέλλον...

Για να βρούνε απαντήσεις στα προβλήματά τους, πήγαιναν στα μαντεία.

Το πιο γνωστό ήταν το μαντείο των Δελφών,

που ήταν αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα.

Οι χρησμοί, όπως λέγονταν οι απαντήσεις που έδινε η Πυθία,

δεν είχαν πάντα ξεκάθαρο νόημα.

Οι άνθρωποι ,που κατοικούσαν γύρω από τέτοιους ιερού

χώρους,σχημάτιζαν ενώσεις.

Αυτό γινόταν, γιατί συνήθως εκεί υπήρχαν θησαυροί,

που ήθελαν να τους προφυλάξουν.

Ανάμεσα σε αυτές τις ενώσεις, που ονομάζονταν

Αμφικτιονίες, ξεχωρίζει η Αμφικτιονία των Δελφών.

Όταν γινόταν συνέλευση, κάθε πόλη έστελνε δύο αντιπροσώπους.

Οι αποφάσεις, που παίρνονταν,ήταν σεβαστές από όλους τους κατοίκους της περιοχής.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες ένωναν τους Έλληνες

και τους έκαναν να νιώθουν μέλη μιας μεγάλης οικογένειας.