تپش قلب-

- B.P

و قند G ذخاير -خون

احساس کسلی-

خواب آلودگی-

بيحالی-

درد و گرفتگی -عضالنی

تهوع-

سرگيجه-

هيپوگلسيمی-

ورزش

اختالل

سازگاری

در صورت ادامه منظم و مستمر فعاليت ورزشی

قلبی - عروقی

متابوليک

ريویخونی

سلولیعصبی- عضالنی

هورمونی

Physical Activityفعاليت بدنی

به فعاليتی گفته می شود که بدن برای هدفهای ديگری بجز فعاليت بدنیگسترش آمادگی بدنی انجام می دهد.

گسترش آمادگی بدنیفعاليت بدنی منظم

توانائی تحمل يک فشار معينآمادگی:

تحمل فشارهای ويژهآمادگی ويژه:

Physical Fitnessآمادگی بدنی

به معنی آمادگی برای انجام فعاليت بدنی است. آمادگی بدنی آمادگی بدنیشکل های گوناگونی دارد.

آمادگی در ارتباط با: قدرت عضالنی، توان عضالنی، استقامت عضالنی، استقامت قلبی تنفسی، انعطاف پذيری، ترکيب بدنی و چابکی بکار برده می

شود.

آمادگی بدنی، حالتی از عملکرد بدنی است که با توانائی بدن در مقابل استرس ورزش مشخص می شود.

گسترش اجرای فعاليت های ورزشی به روش منظم و سازمان يافتهاجزای خاصی از آمادگی بدنی.

توانائی تحمل فشار ورزشیآمادگی بدنی:

آمادگی بدن امری اختصاصی است.

Exercise trainingتمرين ورزشی

استفاده مکرر از فعاليت ورزشی به منظور گسترش آمادگی بدنی را می گويند.تمرين ورزشیاصطالحا“

جلسه های ورزشی معين، بايد تحريک الزم را برای گسترش اجزای آمادگی بدنی تأمين کند گسترش عملکردهای معين

تکرار فعاليت های ورزشی برای گسترش آمادگی بدنی تمرين ورزشی

Acute سازگاری های حاد )سازگاريهای کوتاه مدت(Adaptations

بدن، پاسخهای کوتاه مدتی به فعاليت ورزشی می دهد. )با توجه به نوع فعاليت ورزشی انجام شده پاسخها فرق می کنند(

در Vasoconstriction-B.P -HRواکنشهای بسيار کوتاه مدت مثل: در عروق عضالت فعالVasodilationعروق سطح پوست يا امعاء و احشاء +

اين سازگاری ها به بدن کمک می کنند تا فعاليت بدنی يا ورزشی را تحمل کند.

Chronic Adaptationsسازگاری های تدريجی )درازمدت(

زمانی که تغييرات و سازگاری ها از يک جلسه فعاليت ورزشی تا جلسه ديگر حفظ شوند، و در نتيجه مدت زمان طوالنی تری در بدن باقی بمانند، اين نوع

سازگاری ها را تدريجی )درازمدت( می گويند.

گسترش سازگاری های بلندمدت ممکن است چندين هفته طول بکشد. برای مثال: افزايش اندازه عضله

در حالی که سازگاری های ديگر فقط به چند روز زمان نياز دارند )برای مثال گسترش توانائی برای مصرف اکسيژن( يا حتی ممکن است بعد از يک يا دو

جلسه فعاليت ورزشی بوجود آيند )برای مثال، افزايش حجم خون(.

سازگاری های تدريجی به تغييرات ساختاری و عملکردی بدن گفته می شود که بعد از اتمام فعاليت های ورزشی در بدن باقی می مانند.

Exercise Physiologyفيزيولوژی ورزشی

فيزيولوژی ورزشی رشته ای است که به مطالعه چگونگی تغيير ساختار و عملکرد بدن بر اثر فعاليت های ورزشی می پردازد.

ورزش ميزان مصرف انرژی بدن کنترل وزن+ از دست دادن چربی بدن

ورزش هزينه انرژی

کنش دستگاههای مختلف بدن: قلبی عروقی، تنفس، عصبی – هورمونی، ايمنی و ...عضالنی، اسکلتی، عصبی،

فعاليت های ورزشی، ريخت )مورفولوژی( و کنش بافت های بدن را به تغيير می دهند.اختصاصیروشی

فعاليت ورزشی انقباض عضله اسکلتی تغيير شکل و کنش عضله اسکلتی )اثر بر فعاليت و غلظت آنزيم های متابوليسمی و نحوه

تغيير سنتز پروتئين های عضله(

نوعی استرس )فشار(فعاليت ورزشی

بدن

ادامه فعاليت ورزشی تحمل استرس

خون شريانیCO2 و O2 تثبيت مقدار - فعاليت قلب و ريه ها

ATP و تأمين ATP- تنظيم سوخت و ساز عضله بازسازی موردنياز

عملکرد قلب، عروق و کليه دفع گرما به محيط -

- عملکرد مناسب قلب، کليه و عروق محيطی عادی سازی فشار خون

ت فعالي

ی از ش

شار نافت

راهظا

تی

شورز

Homeostasisهوموستاز

عملکرد بدن در زمانی که ثبات محيط داخلی بدن برقرار باشد. )تعادل فيزيولوژيک(

)حفظ محيط داخلی در وضعيت ثابت و بدون تغيير(

Steady Stateحالت پايدار

حالت پايدار به هنگام فعاليت ورزشی، وضعيتی است که طی آن کنش های خاصی از بدن در سطحی جديد به حالت ثبات ديناميکی رسيده اند.

)هموستاز نيست(.

استراحت

انتقال اکسيژن + سوخت و ساز در بدن تأمين فعاليت سوخت مورد نياز انقباض عضالنی

و اکس�يژن مص�رف در م�دت، کوت�اه زم�انی دوره ي�ک از پس ب�دن بن�ابراين فرايندهای فيزيولوژيک به حالت پايدار می رسد.

حالت پايدار از سازگاری با فعاليت ورزشی حمايت می کند.

حالت پاي�دار، وض�عيتی اس�ت ک�ه در آن ارزش�های اکس�يژن مص�رفی و ت�واتر قل�بی در طول زمان نسبتا ثابت و بدون نوسان باقی می مانند.

کم تحرکی:

ق�درت، حجم عض�الت و ...(س�ازگاری )تم�رين ب�ا اض�افه ب�ار

حذف محرک

معکوس شدن سازگاری ها ) قدرت، استقامت و ...(تمرينی

27 روز20 در کمتر از فقدان فعاليت )مثل استراحت در بستر(

Vo2maxدرصدی در

ناش�ی از قط�ع تم�رين، در درج�ه اول ب�دليل ک�اهش Vo2maxتحقيق�ات: ک�اهش

حجم پالس�ما و در درج�ه دوم، ک�اهش محس�وس در م�يزان فع�اليت آنزيمه�ای

ميتوکندريايی عضله است.

حجم پالسما

Vo2max پس: کم تحرکی

آنزيمهای ميتوکندريايی عضله

تحقيق�ات: هنگ�ام کم تح�رکی، ک�اهش فع�اليت آنزيمه�ای گليکولي�تيکی گ�زارش

نشده است )مورد بحث است(.

بن�ابراين عل�ل مت�ابوليکی ک�اهش عملک�رد هنگ�ام اج�رای فع�اليت ه�ای ق�درتی ي�ا

توانی، اندک هستند.

آم�ادگی ب�ا در مقايس�ه ت�وان عض�النی و ق�درت تح�رکی کم ه�ای منح�نی لذا

استقامتی، روندی آهسته تر دارند.

اثرات کم تحرکی روی قدرت و توان عضالنی:

بدترين ن�وع کم تح�رکی، اس�تراحت در بس�تر و بی تح�رکی مطل�ق اس�ت

)مثل زمان شکستگی ها، عمل های جراحی و ...(

بی تح�رکی ان�دازه عض�الت اس�کلتی آت�روفی

قدرت و توان عضله

بی تحرکی کامل آتروفی سريع

دوره طوالنی کاهش فعاليت آتروفی تدريجی

تحقيقات:

قدرت و ت�وان عض�له، ب�ه هنگ�ام کم تح�رکی ک�اهش می ياب�د، ولی اين

تغييرات در چند ماه اول ناچيز است.

مکانيزم کاهش قدرت عضالنی متعاقب کم تحرکی :

تحريک�ات عص�بی فراخ�وانی ط�بيعی تاره�ا بی تح�رکی

ناتوانی

در فعال کردن برخی تارهای عضالنی قدرت عضالنی

عض�الت نيازمن�د ح�داقل تحريک�ات جهت حف�ظ ق�درت، ت�وان و ان�دازه

س�اده حرک�ات دي�ده، آس�يب عض�و در ح�تی هس�تند. ش�ده کس�ب

ايزومتريکی بعنوان حداقل تحريک مؤثر است.

ت�وان عض�النی نس�بت ب�ه ق�درت عض�النی ب�ه کم تح�رکی حس�اس ت�ر -

است و زودتر کاهش می يابد.

تغييرات در استقامت عضالنی متعاقب کم تحرکی :

هفت�ه بی تح�رکی ک�اهش 2عملک�رد اس�تقامتی عض�له، پس از فق�ط

می يابد.

درص�دی در فع�اليت 60 ت�ا 40 هفت�ه بی تح�رکی 2 ت�ا 1

س�يتوکروم و هي�دروژناز دی )سوکس�ينات اکسايش�ی ه�ای آن�زيم

اکسيداز(.

روز کم تح�رکی 84 و همک�اران: پس از coyleتحقي�ق

درص�دی در فع�اليت آن�زيم ه�ای اکسايش�ی + ع�دم تغي�ير در فع�اليت 60

آنزيم های گليکوليتيک

تح�رکی 3تحقيق�ات: کم هفت�ه در توج�ه قاب�ل

استقامت عضالنی

ميزان گليکوژن عضلهتحقيقات: کم تحرکی

هفت�ه کم تح�رکی از بين رفتن تع�ادل 4تحقيق�ات:

اس�يدی – ب�ازی )اف�زايش م�يزان الکت�ات خ�ون + ک�اهش در بی کربن�ات

خون(

درص�دی در گليک�وژن 40 هفت�ه کم تح�رکی 4تحقيق�ات:

عضالنی

کاهش جري�ان خ�ون عض�الت هم بعن�وان ي�ک تغي�ير س�اختاری متع�اقب

کم تحرکی مطرح است.

کم تح�رکی ش�بکه م�ويرگی عض�الت

جريان خون عضالت

اکس�يژن رس�انی ب�ه عض�الت پتانس�يل اکسايش�ی

عضله استقامت عضالنی.

نتيجه:

داليل کاهش استقامت عضالنی متعاقب کم تحرکی :

- کاهش فعاليت آنزيم های اکسايشی1

- کاهش مقدار گليکوژن عضالنی2

- کاهش جريان خون عضله3

- از بين رفتن تعادل اسيدی - بازی4

اثرات کم تحرکی بر سرعت، چابکی و انعطاف پذيری:

تم�رين پيش�رفت کم�تری در س�رعت و چ�ابکی نس�بت ب�ه س�اير عوام�ل

فيزيولوژيک ايجاد

می کن�د. در نتيج�ه ک�اهش س�رعت و چ�ابکی ب�ر اث�ر بی تح�رکی

نيز ناچيز است.

بی تحرکی مختصر در سرعت و چابکی

بی تحرکی سريع انعطاف پذيری

بن�ابراين تمرين�ات انعط�اف پ�ذيری باي�د در ط�ول س�ال انج�ام ش�ود.

)در همه فصول و حتی خارج از فصل مسابقه(

تمرين سريع انعطاف پذيریکم تحرکی

بازگشت سريع انعطاف پذيری

ولی ب�دليل اينک�ه ک�اهش انعط�اف پ�ذيری می توان�د اف�راد را ب�رای

آس�يب پ�ذيری مس�تعد س�ازد، تمرين�ات کشش�ی در ط�ول س�ال توص�يه

می شود.

اثرات کم تحرکی بر استقامت قلبی – تنفسی:

HRSubmax- روز بی تحرکی21تحقيق:

زيربيشينهS.V درصد در 25 -

maxC.O درصدی در 25-

Vo2max درصدی در 25-

حجم قلب + حجم کلی خ�ون + حجم پالس�ما + بی تح�رکی

انقباض پذيری

C.O

S.Vبطن ها است

Vo2max

- اف�راد آم�اده ت�ر از نظ�ر اس�تقامت قل�بی – تنفس�ی، ک�اهش بيش�تری

خود نسبت به افراد غيرآماده تر نشان می دهند.Vo2maxدر

ض�عف S.V حجم خ�ونچن�د هفت�ه بی تح�رکی

عملکرد دستگاه قلبی – عروقی

هفت�ه ک�اهش فع�اليت پس از ماهه�ا تم�رين دوچرخ�ه 4 ت�ا 2 تحقي�ق:

سواری و دويدن

درص�دی در حجم پالس�ما12 + درص�د در حجم خ�ون 9

Vo2max درصدی در 9/5

درص�د 40-70توص�يه ب�ر پاي�ه تحقيق�ات: ش�دت تم�رين باي�د ح�داقل

Vo2max باش�د ت�ا پيش�رفت ه�ايی ک�ه ب�ر اث�ر تم�رين در Vo2max

بوجود می آيد، حفظ شود.

بهرح�ال حس�اس ت�رين عام�ل فيزيولوژي�ک ب�ه کم تح�رکی ، اس�تقامت

عوام�ل هم�ه از هم ف�اکتور اين حف�ظ و اس�ت. تنفس�ی – قل�بی

دشوارتر است.

با تش�کر از توج�ه

شما