บนัทึกของฉันMy Journal

สมุดบนัทึกมเีพื่อ....

คยุกับตัวเองในอนาคต

เพราะความทรงจำาของคนเรา

มขีดีจำากัด

เริม่ด้วยต้องมสีมุด

บนัทึกหาซื้อ หรอื ทำา

เอง

คณุสมบติัสำาคัญ

• พกพาง่าย• เนื้อกระดาษหนา

อยา่งน้อยเท่ากระดาษวาดเขยีน• ปกแขง็ เพราะต้องสมบุกสม

บนัไปกับเราทกุท่ี

ตามมาด้วย

เครื่องเขยีนและ อุปกรณ์

ท่ีเราถนัด

สจีากธรรมชาติและ

อ่ืนๆ

แล้วจะบนัทึกอะไร

สิง่ท่ีเราสมัผสัตลอดการเดินทาง :

ได้ยนิ ได้เหน็ได้ทำา ได้จบัต้องได้กล่ิน ได้กิน

ฯลฯ

ความรูส้กึต่อเหตกุารณ์ หรอืสิง่ต่างๆ

คำาพูดของเพื่อน ของครู ของวทิยากร

ท่ีเรารูส้กึ ชอบ ประทับใจ ฯ

ความคิด ป๊ิงแวป้“ ”หรอื คำาถาม “ ”

ท่ีผุดขึ้นมา

ภาพวาด หรอื บทกวี

สิง่ของเล็กๆตัว๋รถ ตัว๋เขา้ชมเศษหนังสอืพมิพ์

ใบเสรจ็ กระดาษหอ่ขนมใบไม ้ดอกไม้

ฯลฯ

ความรู ้ และ ขอ้มูล ท่ีได้จากชาวบา้น หรอืวทิยากร

สิง่ท่ีอยากจะทำาเมื่อกลับถึงบา้นและโรงเรยีน

บนัทึกของคนในอดีต(ลองทายดวูา่....ใครเป็นเจา้ของ)

จากการสงัเกตการตัง้สมมุติฐาน

และบนัทึกจนมาเป็น

ทฤษฎีววิฒันาการของสิง่มชีวีติ

จากการสงัเกตจนิตนาการและบนัทึก

มาเป็นนวตักรรมจรงิในวนันี้