Int. Opera Studio ΠάτραςΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας

και

Ευρυδίκη

ΟρφέαςChristoph Willibald GluCk

τραγική όπερα σε τρεις πράξεις

Μουσική Christoph Willibald GluckΛιΜπρέτο Pierre-Louis Molineσκήνοθέσια Michael SeibelΜουσική Διέυθυνσή Γιώργος Γαλάνηςσκήνογραφια - ένΔυΜατοΛογια Λαμπρινή ΚαρδαράΧορογραφια Όλγα Σπυράκη σΧέΔιασΜοσ φωτισΜων Αντώνης ΠαναγιωτόπουλοςVideo Art Χρήστος Καρτέρης ΔιΔασκαΛια ΧορωΔιασ Λίνα Γερονίκου έπιστήΜονικοσ συΜβουΛοσ οπέρασ Γεώργιος Π. Τσομής

στο ροΛο του ορφέα ο βαρύτονος Στέφανος Κορωναίος

ΜονωΔοι του int. operA Studio πατρασ Μέ αΛφαβήτική σέιραορφέασ Λίνα Γερονίκου - Μάριος ΜανιατόπουλοςέυρυΔική

Christina Schönbach - Αγγελική-Ζωή Καραγκούνη - Λένα Σουρμελήέρωτασ

Αγγελική-Ζωή Καραγκούνη - Μαρία Κατριβέση - Χρύσα Πανταζοπούλου

ορΧήστρα ΔήΜοτικου ωΔέιου πατρωνΜαριάννα Σαφάροβα, Ιβανώφ Βλαντισλάβ, Γιαροσλάβ Τόκαρεβ, Άλλα Σελαλμαζίδη, Ρόμπερτ Σμαγκούλοβ, Σβετλάνα Χμούροβα, Γιούρι Μπεσσόνοβ, Νικολάι Κομισάροβ, Βιλέν Καραπετιάν, Λιουντμίλα Ιβάνοβα, Ιβόνα Γκλίνκα, Αγγελική Πουλημένου, Δημήτρης Δριμάλας, Αναστασία Βελισσαρίου

συΜΜέτέΧουν οι ΜουσικοιΜαρία Γούτου, Ευθυμία Καλλίστρου, Ρεγγίνα Σοφού, Παναγιώτης Τσαγκρώνης, Ειρήνη Τσικρίκη

ΧορωΔοι του int. operA Studio πατρασΚαλλιόπη Αγγελοπούλου, Χριστίνα Λυμπρίτη, Γκουλνόρ Μποτίνη, Αδαμαντία Παπαχαραλαμποπούλου, Λούση Χριστοδούλου, Ελένη Παπαπροκοπίου, Γεωργία Λυκούση, Διονυσία Ντρουβάρη, Κάτια Τσιλιμπότη, Δημήτρης Δημόπουλος, Γιάννης Ντακόλιας, Κωνσταντίνος Καββαθάς, Διονύσης Παπαγγελής, Βασίλης Κωνσταντάρας, Φωτεινή Τσίγκα

κορέπέτιτορέσOlena Fedko - Βασίλης Λάζαρης - Αναστάσης Σπηλιωτόπουλος

φωτογραφοσ αφισασ Marcin Ryczek

καιΟρφέας

Ευρυδίκη

υπεύθυνη παραγωγής: τίνα γιοβάνη / υπεύθυνη προβολής και έπικοινωνίας: σοφία Μαυρίδη / κατασκευή σκηνικού-Μηχανικός σκηνής: ανδρέας φωτεινόπουλος / κατασκευή κοστουμιών: γεώργιος κω-βαίος, αναστασία σάντα / Μεταλλικές κατασκευές: παναγιώτης σπυρόπουλος / Μακιγιάζ: Ίνα τσέλιου / ήλεκτρολόγος: Μιχάλης Ζαμπέτης / Χειριστής φωτισμών: νίκος σωτηρόπουλος / Χειριστής Ήχου: σάκης κουτσούκος / Χειριστής βιντεοπροβολής: φίλιππος πετρόπουλος / ένδύτρια: αλεξάνδρα στρατοπούλου / υπεύθυνη θεάτρου: αθηνά τσούμα / φωτογράφηση παράστασης: νίκος Ψαθογιαννάκης.

έυχαρ ιστούμε τον καλλ ι τ εχν ικό δ ι ευθυντή του Δημοτ ικού ωδε ίου κ . γεράσιμο βουτσ ινά γ ια την προσαρμογή της παρτ ι τούρας κα ι τους φο ι τητές του τμήμα-τος θεατρ ικών σπουδών ανθή καραφάκη κα ι φίλ ιππο παπαδόπουλο καθώς κα ι τη φο ι τήτρ ια του τμήματος φιλολογ ίας ιωάννα θεοδώρου γ ια την πολύτ ιμη βοήθε ιά τους .

πρωτή παραστασή ΠΕΜΠΤΗ 18 ΜΑϊου 2017 ΔήΜοτικο θέατρο αποΛΛων

ΣΗΜΕΙωΜΑ ΣΚΗΝοΘΕΤΗ

Με την όπερα Διδώ και Αινείας του Henry purcell το Διεθνές opera-Studio πάτρας (ioSp) παρουσίασε με επιτυχία πέρυσι το πρώτο δείγμα των καλλιτεχνικών του εργασιών στη σκηνή του δημοτικού θεάτρου «απόλλων». ή θετική πρόσληψη από τους θεατές μάς ενθάρρυνε να παρουσιάσουμε φέτος μία νέα οπερατική παραγωγή με την ελπίδα να κερδίσουμε εκ νέου το κοινό. έπιλέξαμε την όπερα του Christoph Willibald Gluck, Ορφέας και Ευρυδίκη, στην γαλλική της εκδοχή.ή επιλογή της όπερας αυτής δεν είναι τυχαία. το 1762, ημερομηνία της πρώτης παρουσίασης του έργου στη βιέννη, αποτελεί σταθμό για την ιστορία της όπερας. ο Gluck ανεβάζει την πρώτη μεταρρυθμιστική όπερα και για θέμα επιλέγει το μύθο του ορφέα και της έυρυδίκης. ή μουσική και ο λόγος βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους επηρεάζοντας έτσι την ψυχική κατάσταση των θεατών. στόχος του Gluck είναι να έρθει το «αληθινά ανθρώπινο» στο προσκήνιο. και με αυτή την όπερα, όπως ήδη και με την όπερα Διδώ και Αινείας τονίζουμε τη σύνδεση με τον αρχαίο ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και ειδικότερα με την αρχαία τραγωδία, της οποίας η αναβίωση στα τέλη του 16ου αιώνα οδήγησε στη δημιουργία ενός καινούργιου μουσικού είδους, της όπερας. τόσο η όπερα Διδώ και Αινείας όσο και το μουσικό δράμα Ορφέας και Ευρυδίκη βασίζονται στην ποιητική πραγμάτευση του βεργιλίου. και φέτος το κεντρικό θέμα της σκηνοθετικής σύλληψης συνοψίζεται σε μία παραλλαγή της πασίγνωστης φράσης του στίχου 69 από την δέκατη Εκλογή του βεργιλίου „οmnia vincit Amor“ – ο Έρωτας νικά τα πάντα, „omnia vincit Musica“ – η Μου-σική νικά τα πάντα. αυτή η φράση δίνει ώθηση στη σκηνοθεσία της παράστασης και διατρέχει ολόκληρη την παραγωγή.

Έτσι, μετατοπίζουμε τον ορφέα, τον δημοφιλή μυθικό τραγουδιστή, αρχέτυπο του άδοντα αν-θρώπου, στην σημερινή εποχή, όπου η μουσική υποσκελίζεται από την εικόνα, το ναρκισσι-σμό και τον υπερβάλλοντα εγωισμό των σταρ τραγουδιστών. αυτός είναι ο νέος ορφέας και η έυρυδίκη, δυστυχισμένη, το απόκτημά του. ο ξαφνικός της θάνατος λίγο πριν το γάμο της με τον δημοφιλή τραγουδιστή την ελευθερώνει από αυτή τη σχέση. ο θάνατός της, όμως, οδηγεί τον ορφέα σε μία βαθιά κρίση ταυτότητας. το σοκ από την ξαφνική απώλεια της γυναίκας που αγαπούσε σύμφωνα με τη δική του θεώρηση για τον έρωτα και την αγάπη και η θλίψη του για το θάνατό της τον οδηγούν σε περισυλλογή. σωματικά κουρασμένος και ψυχικά εξουθενωμένος πέφτει σε έναν βαθύ ύπνο, από τη μια μεριά εφιάλτης, από την άλλη λυτρωτικός σύμβουλος. σε αυτόν τον κόσμο μαθαίνει να κάνει χρήση της μουσικής του για να καταρρίπτει εμπόδια που παρουσιάζονται μπροστά του αλλά και για να θεραπεύει τον πόνο της απώλειας. Ξυπνά εξαγνισμένος ως νέος ορφέας. ως ανταμοιβή για όλες αυτές τις προσπάθειές του τού δίνεται η ευκαιρία μίας επανασύνδεσης με την έυρυδίκη, η οποία πλέον παρουσιάζεται χειραφετημένη και για τον ορφέα ισότιμη σύντροφος. ο αριθμός όλων εκείνων, οι οποίοι με την εργασία τους και τις καλλιτεχνικές, παιδαγωγικές και επιστημονικές τους υποδείξεις υποστηρίζουν το όραμα της αναβίωσης του λυρικού θεάτρου στο Δημοτικό θέατρο «απόλλων» στην πάτρα είναι μεγάλος. τους ευχαριστώ όλους θερμά για τη συμβολή τους και την προθυμία τους να συμμετέχουν σε αυτό το φιλόδοξο όραμα. στους θεατές μας εύχομαι όμορφες στιγμές ψυχαγωγίας τόσο σε αυτή την παράσταση όσο και στις μελλοντικές επί σκηνής εκδηλώσεις του Διεθνούς opera-Studio πάτρας (ioSp).

Με τιμήMichael Seibel

ο Μυθοσ του ορφέα και τήσ έυρυΔικήσ - απο τήν αρΧαιοτήτα ΜέΧρι τον GluCkαπό τις τρεις διαφορετικές αφηγήσεις που συνθέτουν το μύθο του θράκα μουσικού ορφέα και ορίζουν το σύνολο σχεδόν της έκτασης που καλύπτει η μυθοπλασία γύρω από το πρόσωπό του, φαίνεται πως η δεύτερη, στην οποία προβάλλεται το ζεύγος ορφέα-έυρυδίκη, αποτελεί και την κυριότερη πηγή έμπνευσης ενός μεγάλου αριθμού δημιουργών από την εποχή του βεργιλίου και του οβιδίου μέχρι σήμερα. οι άλλες δύο είναι η συμμετοχή του στην αργοναυτική εκστρα-τεία, ενώ η τρίτη και τραγικότερη συνιστώσα της μυθικής αφήγησης πραγματεύεται το θάνατό του. και στις τρεις όμως αφηγήσεις υπάρχει μία κοινή σταθερά: ή μυθική μορφή του ορφέα συνδέεται και στις τρεις με τη μουσική παρουσιάζοντάς τον ως μουσικό και τραγουδιστή… Για τη συνέχεια με περισσότερες πληροφορίες και διεξοδικότερη ανάλυση παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr

ορφέασ και έυρυΔική του GluCk - ή πρωτή ΜέταρρυθΜιστική του οπέρατο 1762 είναι σταθμός για την ιστορία της όπερας. ο Gluck ανεβάζει στη βιέννη την πρώτη με-ταρρυθμιστική όπερα και για θέμα επιλέγει μαζί με τον λιμπρετίστα του ranieri de’ Galzabigi το μύθο του ορφέα και της έυρυδίκης. οι δημιουργοί της ονόμασαν την όπερα Ορφέας και Ευρυδίκη azione teatrale per musica, δηλαδή «θεατρική δράση για μουσική», υπογραμμίζοντας έτσι την επι-θυμία τους για ένα έργο μη στατικό, με έμφαση στη ροή της πλοκής. Με την αυστηρή οργάνωση των σκηνών και την ενιαία πλοκή ο συνθέτης απομακρύνεται από τη μέχρι τότε συνηθισμένη nummernoper, όπου υπήρχε συνεχής εναλλαγή από ρετσιτατίβα ή πρόζα και άριες. ή όπερα αυτή δεν έχει καμία σχέση με τα πολύπλοκα λιμπρέτα των ιταλικών οπερατικών δραμάτων, τα γεμάτα με ίντριγκες, τα πρόσωπα του δράματος εδώ είναι μόνο τρία (ο ορφέας, η έυρυδίκη και ο Έρωτας) - αλλά ούτε και με τις γαλλικές όπερες που διακρίνονταν για τα φανταχτερά μπαλέτα, που ουσιαστικά είχαν μόνο μία επιφανειακή σχέση με την πλοκή του έργου…Για τη συνέχεια με περισσότερες πληροφορίες και διεξοδικότερη ανάλυση παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr

orfeo ed euridiCe VS. orpHée et eurydiCe απο τή βιέννέΖική στήν παρισινή έκΔοΧή τήσ οπέρασκαθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας της όπερας αποτελούσε κοινή πρακτική για τους συνθέτες να προβαίνουν σε αλλαγές των οπερατικών τους έργων, όταν αυτά επρόκειτο να παρασταθούν σε διαφορετικές σκηνές ή πόλεις. Έτσι, ενσωμάτωναν νέες άριες για συγκεκριμένους τραγουδιστές, ενώ αφαιρούσαν άλλες, άλλαζαν την ενορχήστρωση ανάλογα με το ορχηστρικό δυναμικό που διέ-θεταν ανά περίπτωση. ο Gluck προέβη σε αλλαγές, όταν μετέφερε την όπερά του Orfeo et Euridice από τη βιέννη στο παρίσι, προκειμένου να ικανοποιήσει τις προτιμήσεις του παρισινού κοινού

και να ακολουθήσει τις παραδόσεις της γαλλικής όπερας. ο συνθέτης έφτασε στο παρίσι, το 1773 και με τη βοήθεια της μαθήτριάς του στο τραγούδι Marie Antoinette κατάφερε να πείσει τη βασι-λική ακαδημία της Μουσικής να ανεβάσει την πρώτη του γαλλική όπερα Iphigénie en Aulide…Για τη συνέχεια με περισσότερες πληροφορίες και διεξοδικότερη ανάλυση παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr

οΛέσ οι οπέρέσ έιναι ορφέασ ή θεμελίωση της όπερας με τον Claudio Monteverdi το 1607, δεν έγινε τυχαία στα χνάρια του ορφέα. στο μύθο του ορφέα προδιαγράφεται ήδη, αυτό που ο Monteverdi αποσκοπούσε με το έργο του: να κάμψει και να μαλακώσει μέσω της μουσικής τις δυνάμεις του πεπρωμένου, προκειμένου ο άνθρωπος να ξεφύγει από την εξουσία και την ισχύ τους. αυτό που εισάγει ο Monteverdi με τον ορφέα του είναι η συγκινησιακή λειτουργία της μουσικής με μεταφυσικές ιδιότητες και φυσικά δεν υπήρχε καλύτερο θέμα από τον μυθικό ορφέα, το πρότυπο του άδοντα ανθρώπου και μουσικού που χρησιμοποιούσε τη μουσική του, το τραγούδι του και το μουσικό του όργανο ως όπλο εναντίον ισχυρότερων δυνάμεων. και ωθούμενος από την αγάπη και τον έρωτα νικά τη φρίκη του κάτω κόσμου, νικά το θάνατο. ή δύναμη της μουσικής, η δύναμη του έρωτα σε όλες τις μορφές του εναντίον των δυνάμεων της έιμαρμένης δεν αποτελούν το ουσι-ωδέστερο συστατικό, το κύριο περιεχόμενο της όπερας; και μάλλον έχει δίκιο ο Adorno, όταν υποστηρίζει ότι «Όλες οι όπερες είναι ορφέας»…Για τη συνέχεια με περισσότερες πληροφορίες και διεξοδικότερη ανάλυση παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr

Για την καλύτερη κατανόηση της όπερας και της σκηνοθετικής σύλληψης της παράστασης παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr, όπου, μεταξύ άλλων, αναπτύσσονται διεξοδικά και τα παρακάτω θέματα: Οι αποκλίσεις στην πραγμάτευση του μύθου από τους Gluck/Galzabigi/MolineΣκέψεις πάνω στη δραματουργία και τη μουσική της όπερας „Ορφέας και Ευρυδίκη“ των Gluck/Galzabigi/Moline.

Επιμέρους θέματα: α) H ουβερτούρα – χαρούμενη και εορταστική μουσική; β) Η σκηνή της συνάντησης μεταξύ Ορφέα και Ευρυδίκης γ) Η άρια „Che farò senza Euridice“ / „J’ai perdu mon Eurydice“: Μία παράξενη άρια; – Θρήνος για την απώλεια της αγαπημένης ή μία μονωδία γεμάτη ευφορία; δ) Η αίσια έκβαση του δράματος (lieto fine) – Η «διόρθωση» του μύθου.

Χορηγοί

«έφόσον μπορεί κανείς να δοκιμάσει τόσο μεγάλη ευχαρίστηση κατά τη διάρκεια δύο ωρών, πιστεύω ότι η ζωή χρησιμεύει σε κάτι»

Jean-Jacques rousseau μετά την πρεμιέρα της όπερας του Gluck

Orphée et Eurydice στο παρίσι

«ή μουσική του Gluck δεν με αφήνει να κοιμηθώ, ξεχνώ να φάω και να πιω, με έχει κυριολεκτικά μαγέψει.»

Hector Berlioz

ΔήΜαρΧοσ πατρέωνΚώστας Πελετίδης

Διοικήτικο συΜβουΛιο Δή.πέ.θέ. πατρασ

προέΔροσ Ανδρέας Τερζής

αντιπροέΔροσ Πέτρος Βάης

τακτικα ΜέΛήΙωάννης Κανελλόπουλος

Χαριτίνη Καρλιαύτηουρανία Μπίρμπα

Μαρία ΝικολάουΜαριάννα ΣταματιάδουΓεώργιος ΣουβαλιώτηςΑναστασία Τσαλαμιδά

Διοικήτικο & τέΧνικο προσωπικο Δή.πέ.θέ. πατρασυπεύθυνος χώρου «Μπάρι»: Περικλής Βασιλόπουλοςθεατρολόγος, υπεύθυνη έκπαιδευτικών προγραμ-μάτων & έκδόσεων: Συγκλητική Βλαχάκηφροντιστής σκηνής-υπεύθυνος αγορών: Τάκης ΒούτοςΔιεύθυνση παραγωγής: Τίνα Γιοβάνηήλεκτρολόγος: Μιχάλης Ζαμπέτηςήχητικός: Σάκης Κουτσούκοςοικονομικές υπηρεσίες-Λογιστήριο: Αγγελική ΚωνσταντοπούλουΜηχανικός σκηνής: Κώστας Ματθαίουυπεύθυνη γραφείου τύπου & Δημοσίων σχέσεων: Σοφία ΜαυρίδηΜηχανικός σκηνής: Γιώργος Σάρραςφωτιστής: Νίκος Σωτηρόπουλοςυπεύθυνη Λειτουργίας θεάτρου «απόλλων»: Αθηνά ΤσούμαΜηχανικός σκηνής: Ανδρέας Φωτεινόπουλοςανθρώπινο Δυναμικό, Διοικητική Μέριμνα & Διεκπεραίωση: Νίκος Χατζηγιάννης

Δή.πέ.θέ. πατρασ οθωνοσ αΜαΛιασ 6, πατρα 26223τήΛ.: 2610623730, fAx: 2610623747 e-mail: theat-pat@otenet.gr www.dipethepatras.gr

καΛΛιτέΧνικοσ ΔιέυθυντήσΚώστας Καζάκος

Το Δ

ημ

οΤι

κο Π

εριφ

ερει

ακο

Θεα

Τρο

ΠαΤ

ρας

εΠιχ

ορη

γειΤ

αι α

Πο

Το

Δη

μο

ΠαΤ

ρεω

ν,

Το Υ

Πο

Υργε

ιο Π

ολι

Τιςμ

οΥ

και

αΘλη

Τιςμ

οΥ

και

Την

Περ

ιφερ

εια

ΔΥΤι

κης

ελλα

Δος

ΣυΝοψΗπρωτή πραΞήβοσκοί και νύμφες μαζί με τον ορφέα γεμάτοι δάκρυα πλησιάζουν το μέρος στο δάσος όπου κείτεται νεκρή η έυρυδίκη, η αγαπημένη σύζυγος του ορφέα. στο μοιρολόγι τους φωνάζουν τη νεκρή να ακούσει το θρήνο τους, να δει τα δάκρυά τους που χύνονται για αυτή, να λυπηθεί τον ορφέα που αναστενάζει, που θρηνεί τη μοίρα του. ο ορφέας και αυτός την καλεί, μάταια όμως. ο θρήνος των φίλων του μεγαλώνει ακόμα πιο πολύ τη θλίψη του. θέλει να μείνει μόνος για να θρηνήσει. κατηγορεί τους θεούς για το χαμό της γυναίκας του και θέλει να βρει το δρόμο για τον κάτω κόσμο για να την φέρει στη ζωή. οι ικεσίες του θα κάμψουν την σκληρότητα των θεών του κάτω κόσμου. έμφανίζεται ο Έρωτας. του λέει να μην θλίβεται πια και του ανακοινώνει την απόφαση των θεών. ο ορφέας μπορεί να κατέβει στον Άδη να βρει την έυρυδίκη. αν με τη λύρα του και τη φωνή του κάμψει την οργή των τυράννων του κάτω kόσμου, θα φέρει πίσω στη γη την αγαπημένη του. πρέπει όμως να υπακούσει σε μία εντολή: Όσο βρίσκονται στον Άδη, δεν επιτρέπεται στον ορφέα να γυρίσει να την κοιτάξει, μέχρι να φτάσουν πάλι πάνω στη γη. ο ορφέας συμφωνεί και δέχεται την πρόκληση.

Δέυτέρή πραΞήo ορφέας βρίσκεται στις πύλες του κάτω κόσμου. τα πνεύματα και οι έρινύες δεν τον αφή-νουν να περάσει τις πύλες του Άδη, προειδοποιώντας τον για τον άγριο φύλακα της πύλης, τον κέρβερο. Όταν ο ορφέας παίζοντας τη λύρα του ζητά να του επιτραπεί η είσοδος, ο χορός των έρινύων αρχικά τον διακόπτει με ένα απότομο και επαναλαμβανόμενο «Όχι!», στη συνέχεια όμως κάμπτεται από τη μουσική του και το τραγούδι του για το έρωτά του, τη θλίψη του και τη δυστυχία του και του επιτρέπει την είσοδο. ο ορφέας βρίσκεται πλέον στα ήλύσια πεδία. έκφράζει το θαυμασμό του για το φυσικό περιβάλλον. ωστόσο εξακολουθεί να είναι θλιμμένος, αφού η αγαπημένη του σύζυγος δεν βρίσκεται κοντά του. ο χορός των ευλογημένων πνευμά-των καλεί τον πιστό και τρυφερό σύζυγο και τον καθησυχάζει. Έρχεται η έυρυδίκη. πιάνει το χέρι της και την παίρνει μαζί του. το ζεύγος επανενώθηκε. Όμως βρίσκονται ακόμα στον Άδη. ο ορφέας πρέπει να κρατήσει την υπόσχεσή του. Δεν πρέπει να την αντικρίσει κατάματα.

τριτή πραΞήσκοτεινή σπηλιά στον κάτω κόσμο. κατά την επιστροφή τους στον πάνω κόσμο η έυρυδίκη είναι αρχικά χαρούμενη. ο ορφέας πιστός στον όρο της συμφωνίας αρνείται να γυρίσει να την κοιτάξει χωρίς όμως να της εξηγεί τον λόγο. ή έυρυδίκη εκλαμβάνει την άρνησή του αυτή ως αδιαφορία και τον κατηγορεί για αχαριστία λέγοντάς του ότι αρνείται την άδολη αγάπη της

πιστής γυναίκας του. τελικά οργισμένη και αγανακτισμένη παρακαλεί τους θεούς να την αφή-σουν στον κάτω κόσμο. παρά τις προτροπές του ορφέα να την ακολουθήσει, εκείνη προτιμά το θάνατο που θα την χωρίσει από τον αχάριστο σύζυγό της. τον διώχνει. γεμάτη απόγνωση ζητά για τελευταία φορά το βλέμμα του άντρα της. και εκείνος απελπισμένος αποφασίζει να παραβεί τη συμφωνία, γυρίζει και την βλέπει και η έυρυδίκη ξαναπεθαίνει. ο ορφέας εκφράζει πλέον την οδύνη του. βγάζει έξω το σπαθί του και είναι έτοιμος να δώσει τέλος στη ζωή του. και εκεί-νη τη στιγμή εμφανίζεται πάλι ο Έρωτας. τον σταματά. του λέει ότι έχει δείξει με το παραπάνω την πίστη και την αφοσίωσή του. ο Έρωτας αγγίζει την έυρυδίκη και της δίνει πίσω τη ζωή. το ζευγάρι ενώνεται και πάλι και όλοι εξυμνούν τη δύναμη του Έρωτα.

για τήν οπέρα ορφέασ και έυρυΔική οΙ ΔΗΜΙουΡΓοΙ ΤΗΣ οΠΕΡΑΣo Christoph Willibald Gluck, συνθέτης γερμανοβοημικής καταγωγής, γεννήθηκε στις 2 ιουλίου 1714 στο erasbach, στο Άνω παλατινάτο και πέθανε στις 15 νοεμβρίου 1787 στη βι-έννη. Ήταν γιος δασοφύλακα και μεγάλωσε στη βοημία. οι ιστορικοί αποδίδουν στον συνθέτη τσέχικη καταγωγή και βοημική κληρονομικότητα, ενώ οι ιταλοί τον αποκαλούσαν «il divino Boemo» («ο θείος βοημός»). ο πατέρας του εργαζόταν για τη βοημική αριστοκρατία και ο γιος του αξιοποιούσε τις αριστοκρατικές επαφές και γνωριμίες του πατέρα του για την καριέρα του σπουδάζοντας μουσική και νομική στο πανεπιστήμιο της πράγας. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του γράφοντας μουσική για εκδηλώσεις, τις οποίες διοργάνωναν αριστοκράτες μαικήνες. ο Gluck έπαιζε βιολί και πληκτροφόρα όργανα, αλλά οι τελευταίες εμφανίσεις του ως δεξιοτέχνη τον δείχνουν ως ερμηνευτή της glass harmonica…Για τη συνέχεια με περισσότερες πληροφορίες και διεξοδικότερη ανάλυση παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr

ο Pierre-Louis Moline (1740 –1820), γάλλος δραματουργός, ποιητής και λιμπρετίστας γεν-νήθηκε στο Montpellier και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Avignon. στη συνέχεια πήγε στο παρίσι, όπου σπούδασε νομική. Έγινε δεκτός ως νομικός σύμβουλος και δικηγόρος στο γαλλι-κό κοινοβούλιο, αλλά αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο της ζωής του στη Λογοτεχνία. Δύο από τα λιμπρέτα του είχαν τεράστια επιτυχία: το λιμπρέτο του για την γαλλική εκδοχή της όπερας του Gluck βασισμένο σε αυτό της ιταλικής εκδοχής της όπερας Orfeo ed Euridice του ranieri de’ Calzabigi (1774) και το λιμπρέτο για την όπερα του Jean-frédéric edelmann Ariane dans l’isle de Naxos (H Αριάδνη στο νησί της Νάξου) το 1782…Για τη συνέχεια με περισσότερες πληροφορίες και διεξοδικότερη ανάλυση παραπέμπουμε στο ψηφιακό μας πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του Int.Opera Studio Πάτρας – www.operastudiopatras.gr