05 zrnca od pustinata

8/8/2019 05 Zrnca od pustinata

1/6

30

Eden ~ovek se izgubil vo pustinata.Podocna im go raskaùva{e nasvoite prijateli ova stra{noisku{enie. Spored negovite zborovina krajot, koga ne mu ostanalo ni{todrugo, kleknal, i povikal kon Bogaza pomo{.I {to? Ja slu{na li Bog tvojata

molitva?, go pra{aa.Ah, ne. Vo istiot moment se pojavieden istraùva~ i mi gopokaà patot, odgovori.


2/6

Premin, Ro`destvo Hristovo 2005 31

Edna{ go slu{nale eden skràvec kako se moli:

Ako Semo}niot, neka e blagosloveno imeto Negovo, mi dade sto iljadidolari, deset iljadi }e im dadam na siromasite. A ako Semo}niot,za navek da e falen, ne mi veruva, odnapred neka mi odbie deset

iljadi, a ostatokot neka mi go prati.

Edna{ eden ateist padna od karpa. Kako {to se trkala{e nadolu se fatiza grankata na edno male~ko drvo. Vise{e taka me|u neboto i kamewata {to beatrista metri pod nego, znaej}i deka nema da moè dolgo da izdrì.

Toga{ mu dojde misla vo pametot. Boè!, povika so seta sila.Ti{ina. Nikoj ne odgovori.Boè!, vikna povtorno. Ako postoi{, spasi me i ti vetuvam deka }e

veruvam i drugite }e gi u~am da veruvaat.I pak ti{ina. Vo {ok, re~isi }e padne{e od grankata koga ~u silen glaskako odeknuva po kawonot:

Taka velat site koga se vo nevolja.Ne, Boè, ne!, vikna sega so pove}e nade`. Jas ne sum kako drugite. Ne

gleda{ li deka ve}e po~nav da veruvam {tom go ~uv tvojot glas? Ti treba sega dame spasi{ i jas }e go vozvestuvam Tvoeto ime do krajot na zemjata.

Mnogu dobro, odgovori Glasot. ]e te spasam. Pu{ti ja taa granka.Da ja pu{tam grankata?, vozvikna ~ovekot nadvor od sebe. Da ne ti

izgledam lud?"

Edna{ se sretnaa eden profesor po teologijai eden filosof-ateist, a ateistot re~e:

Mnogu od hristijanite ne ìveat spored Evangelieto,{to zna~i deka hristijanskata vera e samo gluma.

Prijatele , odvrati teologot, fakt e deka

mnogu ~asovnici stojat, ili ne odat to~no,no toa ne zna~i deka vremeto ne postoi.

Edna{ eden stranoprimec go povika prosjakot {to go vide vo svoetozasolni{te na ru~ek. Koga ja kaàa molitvata, prosjakot po~na da Go pcue

Boga, velej}i deka ne moè ni da go podnese Negovoto ime.Stranoprimecot plamna gneven i go izbrka ovoj prosjak nadvor.

A taa no} koga se mole{e na Boga, Gospod mu re~e:Pedeset godini toj ~ovek me pcue{e i me navreduva{e, a jas sekoj den mu

davav da jade. Ne moè{e li ti za edna trpeza da go istrpi{?


3/6


Eden den eden bogat farmer vleta vo svojata ku}a i rastrevoèno vikna:Rebeka, se {iri stra{na vest - Mesijata e ovde!

I {to e tolku stra{no?, zapra{a ènata. Mislam deka toa e prekrasno.Zo{ti si ti tolku voznemiren?"Zo{to sum voznemiren?, vosklikna ~ovekot. Posle site ovie godini trud i

pot najposle stignavme do ovaa blagosostojba. Imame iljada grla goveda, na{iteìtnici se polni, i na{ite drvja se plodni.

A sega }e morame s# da ostavime i da Go sledime."Smiri se , mu odgovori ute{uvaj}i go ènata. Gospod, na{iot Bog,

dobar e. Toj znae kolku nie Evreite sekoga{ morame da trpime. Gi imavmefaraonot, Aman, Hitler - sekoga{ ima{e nekoj. No na{iot dobar Bog sekoga{

nao|a{e na~in kako da postapi so niv, zar ne? Samo veruvaj, mil moj maù.Toj }e najde na~in kako da postapi i so Mesijata.

Vo nekoj zatvor sve{tenikotgi obikoluval zatvorenicite,

i zapo~nal razgovor so eden od niv, pra{uvaj}i:Zo{to si ovde?

Zatoa {to prozorcite se premnoguvisoko, a re{etkite premnogu jaki,

odgovoril zatvorenikot.

Umre edna stara èna i angelite ja odnesoa pred prestolot na Sudijata. A koga jaispituva{e za nejzinite dela, ne moè{e da se najde nieden ~in na qubov, samo

eden morkov {to mu go dade edna{ taa na nekoj gladen prosjak.No vrednosta na edno delo na qubov e tolkava, {to sakaj}i da ja spasi Bog

odlu~i za toj morkov da ja zeme vo Nebesnoto Carstvo. Go donesoa morkovot i $go dadoa. [tom go doka~i, morkovot po~na da ja kreva nagore, kako da ja vle~at

so nevidlivo jaè, i ja diga{e ènata kon neboto.Se pojavi prosjakot. Fati kraj~e od nejzinata obleka i so nea se kreva{e kon

neboto i toj; nekoj tret go fati prosjakot za noga i pojde so niv,

pa i toj se kreva{e.I nabrzo se napravi cela niza lu|e {to zaka~eni za morkovot se krevaa na

neboto. A ènata ne go ~uvstvuva{e tovarot na site tie lu|e {to se drèa zanea, gledaj}i kon neboto ne gi ni zabeleà.

Se krevaa s# pogore duri ne dojdoa skoro do nebesnite porti. Samo, ènatatoga{ se svrte za posleden pat da ja vidi zemjata i gi vide nizata lu|e zad nea.

Pa se ogor~i i po~na da mafta zapovedni~ki vikaj}i: Begajte!Site begajte! Jas go dadov ovoj morkov!

Mafta{e so rakata tolku zapovedni~ki, {to za mig go ispu{ti morkovot.Padna taa i site {to se drèa za nea - padnaa.


4/6


5/6


Na eden starodreven filozof, koj{to so vekovi bil mrtov,

mu kaàle deka vo posledno vreme negovite sledbenici pogre{nogo tolkuvaat negovoto u~ewe. Bidej}i za vreme na ìvotot bilso~uvstvitelen i vistinoqubiv, posle mnog trud uspealda dobie mo`nost za nekolkudnevno vra}awe na zemjata.

Ovde mu trebaa nekolku dena za da gi uveri svoite sledbenicivo negoviot identitet. A koga utvrdija koj e, prestanaa da se

interesiraat za negovata starodrevna mudrost, i po~naa da go molatda im ja otkrie tajnata kako stanal od grobot i im se vratil na ìvite.

Kaùvaat deka avva Nisteroj od egipetskata pustina edna{se {etal so golema grupa svoi u~enici po pustinata.

Nenadejno pred niv se pojavil stra{en zmej i tie pobegnale.Mnogu godini podocna, koga avva Nisteroj be{e na umirawe,

eden od u~enicite go pra{a:Avvo, se ispla{i li koga go vidovme zmejot?

Starecot re~e: Ne.A u~enikot go pra{a:

Zo{to toga{ bega{e so ostanatite?Mislev deka e podobro toga{ da pobegnam od zmejot,

odo{to podocna da begam od suetatata, re~e Starecot.

Nekoj sve{tenik sakal da gi pottikne maìte vo svojata parohijana poaktivno u~estvo vo crkovniot ìvot, pa vo edna prilika

vaka im progovoril:Koga ste se rodile, vo crkva ve donele va{ite majki.

Na ven~avka doa|ate vo pridru`ba na svoite soprugi.Koga }e umrete, }e ve donesat va{ite prijateli.

Zo{to barem edna{ ne dojdete vo crkva po svoja volja?

Na edna trkalezna masa se otvora debata na tema:koj e, spored Biblijata, najstariot zanaet na svetot?

Lekarot zapo~nal: Najstar zanaet e hirurgijata. SamiotBog ja upotrebil ovaa ve{tina pri sozdavaweto na Eva.

Arhitektot prodolìl: Ne bi se sloìl. Najstara ve{tina earhitekturata. Samiot Bog bil prviot arhitekt na kosmosot.

Politi~arot se nadovrzal: Sepak, bi rekol deka najstara e politikata.Zarem zaboravivte deka na po~etokot s# be{e haos?


6/6


@ivee{e edna{ eden na~unik koj otkri na~in tolku sovr{eno da se

reproducira sebesi, {to be{e nevozmo`no da se raspoznae negovata

reprodukcija od nego samiot. Eden den dozna deka go bara angelot na smrtta

i smisli plan pa proizvede dvanaeset kopii od sebe. Angelot se zbuni, za{to

ne znae{e koj od tie trinaeset primeroci e nau~nikot, pa se vrati na neboto.

Ne pomina mnogu vreme i angelot, ekspert za ~ove~ki karakteri, se pojavi so svoj

inteligenten pronajdok, velej}i: Gospodine, mora da si genij, za{to uspea daproizvede{ sovr{eni reprodukcii na samiot sebesi. No jas otkriv gre{ka vo

tvoeto delo, ... edna mala, bezna~ajna gre{ka.

Nau~nikot vedna{ skokna i vikna: Ne e mo`no. Kade?

Ovde, re~e angelot, go zede nau~nikot

na o~igled na site negovi reprodukcii i go odnese so sebe.

Ima{ pametno ku~e, mu re~e eden ~ovek na svojot prijatelkoga go vide kako igra karti so ku~eto.

Ne e tolku pameten, kako {to se ~ini, odgovori prijatelot.Sekoga{ koga }e dobie dobra karta, mafta so opa{kata.

05 zrnca od pustinata

Documents