1915 Çanakkalesi’nin Ender Fotoğraflarından

REYHAN ÇİÇEK 7/B 254

Nusret mayın gemisi

Mayınlar ve karadaki topçu ateşiyle batırılmış gemiler

Osmanlı donanmasına ait denizaltı

Mayınların denize döşenmesi

18 Mart 1915 Çanakkale

Düşürülmüş bir müttefik uçağı

Osmanlı tarafındaki bir Alman uçağı

Osmanlı ordusundaki Alman subaylar

Teke Burnu’nda batmış gemiler

Siperlerde ölüler

Çalıçırpı ile kamufle edilmiş devasa Alman topu yanında Alman ve Türk subaylar ile askerler.

Vinci arızalandığı için tek başına mermisini kaldırıp namlu ağzına veren ve savaşın kaderine etki eden “Koca Seyid Onbaşı”nın

hikayesindeki top ve mermisi.

Bir su molasında askerler

Savaş zamanı normal hayat

Erzak ve cephane sevkiyatı

Yörede harman zamanı

Müttefik bombardımanı şehirde yangınlara yol açtı

Minare kamufle edilmek için file tarzı ile boyanmış

Bombardıman sonrası minarenin harap hali

Boğaza hakim toplarıyla bir müstahkem mevkii

Çanakkale toprağında yanyana hristiyan ve müslüman mezarları

GAZİ KOVAN

Sunum:REYHAN ÇİÇEK

7/B 254

Barmek İ.Ö.Okulu

Müzik

Çanakkale İçinde Reyhan Çiçek

“Çanakkale Zaferi,Türk askerinin ruh kudretini gösteren şayanı hayret ve tebrik bir misaldir.

Emin olmalısınız ki, Çanakkale Muharebeleri’ni kazandıran bu yüksek

ruhtur.”M. Kemal ATATÜRK

“Bugün vatan bizden razı olacak, nefer şehit,

ordu gazi olacak”Boyabatlı Aşık Mustafa

Şehit.

Reyhan Çiçek

Onlar ölmeleri gereken yerde en ufak bir tereddüt göstermeden gülümseyerek ölüme gittiler.Onlar, ana kucaklarını, baba ocaklarını bizim için feda ederek dönmemecesine uzak diyarlara yol aldılar.Onlar, yepyeni bir cumhuriyete, kemiklerinden ve bedenlerinden yıkılmaz bir temel yaptılar.Onlar, kendilerini öldürmeye gelenlere bile kucaklarını açıp insanlık dersi öğrettiler ve el ele verip

“Ey tüm dünyanın insanları işitin:Burası Çanakkale,

BURASI İNSANLIĞIN SAVAŞI YENDİĞİ YER!” dediler.

Reyhan Çiçek

Şu Boğaz Harbi Nedir? Var mı ki dünyada eşi?En kesif orduların yükleniyor dördü beşi,-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya,Ne hayasızca tahaşşüd ki ufuklar kapalı!Nerde-gösterdiği vahşetle “bu: bir Avrupalı”Dedirir-yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesiVarsa gelmiş, açılıp mahbesi, yahut kafesi!Eski Dünya, Yeni Dünya bütün akvam-ı beşerKaynıyor kum gibi, Mahşer mi, hakikat mahşer.Yedi iklimi cihanın duruyor karşında,Osrtralya’yla beraber bakıyorsun ; Kanada!Çehreler başka, lisanlar, deriler rengarenk.Sade bir hadise var ortada : Vahşetler denk.

*****

ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE

Reyhan Çiçek

Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,Bir hilal uğruna, ya Rab, ne güneşler batıyor!Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!Gökten ecdad inerek öpse o pak alnı değer.Sen ki, a’sara gömülsen taşacaksın... Heyhat,Sana gelmez bu ufukalar, seni almaz bu cihat...Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber.

Sen ki, a’sara gömülsen taşacaksın... Heyhat,Sana gelmez bu ufukalar, seni almaz bu cihat...Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber.

*****

MEHMET AKİF ERSOY

Reyhan Çiçek

Çanakkale

Övün, ey Çanakkale, cihan durdukça övün! Ömründe göstermedin bin düşmana bir düğün. Sen bir büyük milletin savaşa girdiği gün, Başına yüz milletin üşüştüğü yersin!

Sen savaşa girince mızrakla, okla, yayla, Karşına çıktı düşman çelikten bir alayla. Sen topun donanmayla, tüfeğin bataryayla, Neferin ordularla boy ölçüştüğü yersin!

Nice tüysüz yiğitler yılmadı cenk devinden, Koştu senin koynuna çıkar çıkmaz evinden, Sen onların açtığı bayrağın alevinden, Kaç bayrağın tutuşup yere düştüğü yersin!

Bir destana benziyor senin bugünkü halin, Okurken duyuyorum sesini ihtilalin. Övün, ey Çanakkale ki, Sen Mustafa Kemal’in Yüz milletle yüz yüze ilk görüştüğü yersin!

Faruk Nafiz Çamlıbel Reyhan Çiçek

MEHMETCİĞE DERİN SAYGI 23 Nisan 1915 günü Conkbayırı’nda Türkler ve

Birleşik Kuvvetler arasında korkunç siper savaşları oluyor. Siperler arasında 8-10 m.

mesafe var. Süngü hücumundan sonra savaşa ara verildi. Askerler siperlerine çekildi. Yaralılar ve ölüler toplanıyor. İki siper arasında açıkta ağır yaralı ve bir bacağı kopmak üzere olan İngiliz Yüzbaşı avazı çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyor,

kurtarın diye yalvarıyordu. Ancak hiçbir siperden kimse çıkıp yardım edemiyor. Çünkü en küçük bir kıpırdanışta yüzlerce kurşun yağıyordu. Bu sırada akıl almaz bir olay oldu. Türk siperlerinden beyaz bir iç çamaşırı sallandı. Arkasından aslan yapılı bir Türk askeri silahsız siperden çıktı. Hepimiz donup

kaldık. Kimse nefes alamıyor, ona bakıyorduk. Asker yavaş adımlarla yürüyor siperdekiler

kendisine nişan almış bekliyordu. Asker yaralı İngiliz subayını okşar gibi yerden kucakladı, kolunu omzuna attı ve bizim siperlere doğru

yürümeye başladı. Yaralıyı usulca yere bırakıp geldiği gibi kendi siperlerine döndü. Teşekkür bile

edemedik. Savaş alanlarında günlerce bu kahraman Türk askerinin cesareti güzelliği ve

insan sevgisi konuşuldu. Dünyanın en yürekli ve kahraman askeri Mehmetçiğe derin sevgi ve

saygılar. Üsteğmen Cosey

(Sonradan Avustralya Genel Valisi olmuştur)

BİR İNSANLIK DERSİ