ANATOMIJA LOKOMOTORNOG SISTEMA

ZGLOB RAMENA

Beograd 14. 10. 2016

- Upoznavanje sa oblikom i funkcijom zgloba ramena

- Spojevima zgloba ramena

- Ligamentima i miŠiĆima koji se nalaze oko zgloba

- Pokretima u zglobu ramena

Ć

Spoj između gornjeg okrajka ramenice (extremitas proximalis) i spoljnjeg ugla lopatice (angulus lateralis)

Zglobne površine:

caput humeri cavitas

glenoidalis Glava je

poluloptastog oblika

Čašica je plitka, konkavna usmerena napred, upolje i malo naviše

Njena površina je u kontaktu sa samo trećinom površine glave humerusa pa se zato na perifernoj ivici cavitas glenoidalis nalazi fibrozno – hrskavičava usna (labrum glenoidale)

- Povećava kontaktnu površinu, otupljuje nagle pokrete ramenice

Spada u intrakapsularni sadržaj

Zglobna čahura (capsula articularis) je cilindričnog oblika

Prednji deo kapsule je debeo i jak, ali u celini ona je labava i ne daje dovoljnu stabilnost zglobu

Pripaja se uz ivice zglobnih površina, na humerusu na collum anatomicum, a na scapuli prekriva labrum glenoidale

Na fibroznoj kapsuli se nalaze dva a nekad i tri otvora: za prolaz tetive m. biceps brachii - caput longum i dva za komunikaciju sa mišićnim bursama Sinovijalna opna je izuvijana, oblaže tetivu koja prolazi kroz zglobnu šupljinu, kao i dve burse (subskapularnu i onu koja pripada m. infraspinatus – u) Tetiva m. biceps brachii - caput longum spada u intrakapsularni sadržaj

Zglobna čahura je ojačana ligamentima koji predstavljaju zadebljanje njenog prednjeg zida

lig. glenohumerale superior,

lig. glenohumerale medius,

lig. glenohumerale inferior

- polaze sa ivice čašice i pripajaju se na collum anatomicum i delom na tuberculum minus

Zatežu se pri pokretima spoljašnje rotacije i abdukcije (samo srednji i donji ligament)

Lig. transversum humeri povezuje kvržice i premošćuje sulcus intertubercularis

Zglob ramena ojačava još i lig. coracohumerale

Povezuje processus coracoideus i tuberculum majus humeri

Jak, širok ligament Delimično srasta

sa zglobnom čahurom, tetivama m. subscapularis i m. supraspinatus

Nepodudarnost zglobnih površina, labava čahura, slabi ligamenti vode ka nestabilnosti zgloba

Zbog toga je za stabilnost i funkcionalnost zgloba izuzetno važan tonus mišića koji ga okružuju i omogućavaju pokrete; zato se smatraju aktivnim vezama zgloba

To su mišići koji se pripajaju na kvržicama humerusa:

m. supraspinatus, m. infraspinatus, m. teres minor, m. subscapularis

Donji deo kapsule je najslabiji, jer je najmanje ojačan prisustvom mišića

Ipak, pri postepenoj abdukciji tetive m. triceps brachii – caput longum i m. teres major svojim pozicioniranjem mogu da zaštite ovaj deo zgloba

Najčešće mesto dislokacije zgloba ramena je put napred – glava humerusa prolazi između tricepsa i lig. glenohumerale inferior

Lig. coracoacromiale ne pripada zglobu ramena

Jak, trouglasti ligament Povezuje processus coracoideus i acromion i sa njima gradi OSTEOFIBROZNI KROV RAMENA Između krova i zgloba ramena nalazi se sluzna kesa koja olakšava klizanje humerusa prilikom pokreta Krov ima zaštitnu ulogu Kontakt kvržica humerusa i krova zaustavlja pokret u zglobu ramena

Zglob ramena je kuglasti, troosovinski zglob

U njemu su mogući pokreti: podizanje ruke put napred do horizontale (FLEKSIJA), podizanje ruke put nazad (EKSTENZIJA),

podizanje ruke u stranu (ABDUKCIJA), približavanje, privođenje ruke telu (ADUKCIJA), UNUTRAŠNJA I SPOLJAŠNJA ROTACIJA

Svaki pokret predstavlja kombinaciju klizanja i kotrljanja

Kombinacijom ovih

pokreta nastaje složeno, kružno kretanje (CIRKUMDUKCIJA)

Pokreti se vrše oko poprečne osovine koja je normalna na ravan cavitas glenoidalis

Ruka se pomera put napred i unutra u sagitalnoj ravni, odnosno put nazad i lateralno

Amplituda fleksije je oko 110 stepeni, a ekstenzije oko 70

Pokrete zaustavlja kontakt kvržica sa krovom ramena

Ovi pokreti se vrše oko kose horizontalne osovine u istoj ravni u kojoj je cavitas glenoidalis

Abdukcija ima amplitudu oko 120 stepeni; samo prvih 25 stepeni pokreta se odvija bez rotacije skapule

Ovaj pokret se odvija anterolateralno; pri kraju pokreta dolazi do lateralne rotacije humerusa koja omogućava povećanje kontaktne zglobne površine glave u odnosu na čašicu, kao i zatezanje zadnjeg zida čahure i mišića spoljašnjih rotatora

Adukcija iz neutralnog položaja nije moguća zbog trupa

Rotacija se odvija u odnosu na vertikalnu osovinu koja prolazi kroz humerus

Pri spoljašnjoj rotaciji prednje strane humerusa se pomeraju upolje, kod unutrašnje rotacije, obrnuto

Amplituda spoljašnje rotacije je oko 80 stepeni, a unutrašnje oko 90; najveće kada je ruka u anatomskom položaju

Amplituda unutrašnje rotacije je ograničena kontaktom nadlaktice i tela