Υποψήφιο για Oscar Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου 1947 Ειδικό βραβείο «Cesar of Cesars» Παρίσι 1979Το αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου του ΜΑΡΣΕΛ ΚΑΡΝΕ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ(LES ENFANTS DU PARADIS)

Η ψηφιακά αποκατεστημένη ταινία, όπως προβλήθηκε στις Κάννες 2011!

«Το Όσα παίρνει ο άνεμος των arthouse ταινιών» THE VILLAGE VOICE

«Ένα μνημείο του γαλλικού κινηματογράφου» THE GUARDIAN

«Μία από τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών» Entertainment Weekly

ΓΑΛΛΙΑ - 1945 – 190’ – Α/ΜΣκηνοθεσία: MARCEL CARNE, Σενάριο: JACQUES PREVERT, Παραγωγή: RAYMOND BORDERIE, Μουσική:JOSEPH KOSMA, MAURICE THIRIET, Μοντάζ: HENRI RUST, MADELEINE BONIN, Πρωταγωνιστούν:ARLETTY, JEAN LOUIS BARRAULT, PIERRE BRASSEUR, MARCEL HERRAND, PIERRE RENOIR, MARIACASARES, LOUIS SALOU

ΣΥΝΟΨΗΠαρίσι, 1840, Λεωφόρος του Εγκλήματος. Μέσα στο πολύβουο πλήθος που συνωστίζεται γύρω από τα θεάματα, μιαελεύθερη γυναίκα, η Γκαράνς, γίνεται το αντικείμενο του πόθου ενός πρωτοπόρου, αλλά και συνεσταλμένου μίμου, τουΜπατίστ. Εκείνος την ερωτεύεται παράφορα και με μια εξαιρετική παντομίμα την γλιτώνει από τη φυλακή. Ένας τέτοιοςέρωτας όμως δεν είναι εφικτός. Η γοητευτική Γκαράνς προσελκύει πολλούς άντρες δίπλα της και ο ρομαντικός Μπατίστδεν δέχεται τίποτα από το απόλυτο! Σύντομα τους δύο τους χωρίζουν άλλοι έρωτες. Ο Λασνέρ, ο Φρεντερίκ Λεμαίτρ καιο πάμπλουτος κόμης Εντουάρ διεκδικούν την Γκαράνς και η πιστή, ερωτευμένη Ναταλί τον Μπατίστ. Φαίνεται πως οιζωές τους είναι καταδικασμένες να εξελίσσονται παράλληλα. Όμως, το πάθος του Μπατίστ φαίνεται να παραμένειάσβεστο και να φουντώνει περισσότερο όσο περνά ο καιρός…Μια ιστορία σαν παραμύθι… Από την έλλειψη φιλμ στο κατοχικό Παρίσι, μέχρι την αποκατάστασή της ταινίας μετά από65 χρόνια, σε 2K DCP (digital cinema package), τελευταία λέξη της ψηφιακής τεχνολογίας υψηλής ευκρίνειας! Κιόλα ξεκίνησαν τους πρώτους μήνες του 1943… Ο Καρνέ ενθουσιάστηκε με την ιδέα να ζωντανέψει στη μεγάλη οθόνητην περίφημη Boulevard du Crime, μια περιοχή του Παρισιού που έβριθε από κόσμο κάθε λογής: μικροαπατεώνες,αστούς, ηθοποιούς, τυχοδιώκτες, νομικούς, όλοι οι άνθρωποι, σύχναζαν εκεί και παρακολουθούσαν τις υπαίθριεςθεατρικές παραστάσεις που άνθιζαν εκεί εκείνη την εποχή, τα χρόνια 1830-1840.Ο Πρεβέρ χρειάστηκε 6 μήνες για να γράψει το σενάριο στην περιοχή Πριέρ, όπου έμενε, στα νότια της Γαλλίας. Φίλοιτου, που είχαν φύγει απ’ το κατεχόμενο Παρίσι τον συνάντησαν εκεί και δούλεψαν μαζί πάνω στην ταινία.Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Alexandre Trauner και ο συνθέτης Joseph Cosma, που ήταν εβραίοι, δούλευανκρυφά, με τη βοήθεια των Καρνέ, Πρεβέρ και του συνεργείου. Οι συνθήκες του γυρίσματος ήταν χαοτικές εκείνη τηδύσκολη εποχή του πολέμου. Η παραγωγή αναγκάστηκε να σταματήσει ύστερα από μόλις 3 εβδομάδες γυρίσματος.Σφοδρές καταιγίδες κατέστρεψαν τα σκηνικά, τα οποία, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, είχαν πάρει 67.000 ώρεςγια να κατασκευαστούν. 1800 κομπάρσοι βρίσκονταν στα πλατό παράλληλα. Ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί φιλμ,λόγω του πολέμου, ενώ κάτω από την κυριαρχία του Βισύ, απαγορευόταν να κάνεις ταινίες με περισσότερο από2.750 μέτρα φιλμ χωρίς να έχεις ειδική άδεια, τη στιγμή που τα παιδιά του παραδείσου είχαν φτάσει τα 5.000.Επίσης, απαγορευόταν από τους Γερμανούς να γυρίσουν ταινία τη νύχτα…Παρ’ όλα αυτά, με έναν μαγικό τρόπο, η ομάδα του Καρνέ άντεξε όλες τις αντιξοότητες και τις ταλαιπωρίες και ταγυρίσματα τελείωσαν τον Απρίλιο του 1944. Μετά από μήνες μοντάζ η ταινία ετοιμάστηκε και ο Καρνέ ήθελε νακαθυστερήσει την κυκλοφορία της μέχρι την απελευθέρωση της Γαλλίας. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 9Μαρτίου του 1945 σε ένα γκαλά ειδικά για κοινωνικό έργο σχετικά με το σινεμά και για αιχμαλώτους πολέμου. Ηυποδοχή της ταινίας από τους κριτικούς γενικά ήταν θετική. Μάλιστα ο Georges Sadoul τη χαρακτήρισε«αριστούργημα». Εκεί όμως που η ταινία έκανε πραγματική θραύση ήταν το κοινό. Ο κόσμος ερωτεύτηκε αυτή τηνταινία ακαριαία και συνέρρεε στις αίθουσες για να τη δει. Τον Δεκέμβριο του 1946, ο Πρεβέρ μάλιστα προτάθηκε καιγια Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου. Η ταινία συνέχισε να έχει κοινό σε όλο τον κόσμο και να δημιουργεί τηδική της λατρεία, και το 1995, η γαλλική επιτροπή από δημοσιογράφους και ιστορικούς που ήθελε να γιορτάσει τα100 χρόνια του σινεμά έφτιαξαν μια λίστα με 1000 ταινίες που γυρίστηκαν ανάμεσα στο 1944 και στο 1994. Απόόλες, ύστερα από ψηφοφορία, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ βγήκε πρώτο, ως η Καλύτερη ταινία! Μια ταινίατων Rainer Hoffmann-Anne Linsel

DANCING DREAMSΜια ταινία των RAINER HOFFMANN-ANNE LINSEL

Η πρωτοποριακή PINA BAUSCH σε ένα χορευτικό πείραμα που θα συναρπάσει!

Ένα ντοκιμαντέρ για τη μυθική χορογράφο PINA BAUSCH

Ο ΧΟΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΑΛΛΑΞΕΙ!

“Το χαρούμενο πορτρέτο που συνθέτει η LinselΦωτίζει το συναισθηματικό ταξίδι των συμμετεχόντων»VARIETY

«Μια αποκαλυπτική ματιά στις μεθόδους της PINA BAUSCH»GUARDIAN

Ντοκιμαντέρ, Γερμανία, 2010, 92’Σκηνοθεσία: Rainer Hoffmann, Anne Linsel, Σενάριο: Anne Linsel, Εμφανίζονται οι: Pina

Bausch, Benedicte Billet, Josephine Ann Endicott

ΣΥΝΟΨΗΈνα πείραμα που έγινε από την πρωτοποριακή χορογράφο και χορεύτρια, την θρυλική

ΠΙΝΑ ΜΠΑΟΥΣ, λίγο καιρό πριν τον θάνατό της. Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον πρότζεκτ,που απασχόλησε 40 νέα παιδιά, τα οποία επιλέχτηκαν τυχαία από σχολεία της Γερμανίας,

για να συμμετάσχουν σε μια χορογραφία της! Πιστεύοντας ότι η χορογραφία τουμπαλέτου μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τους χορευτές που την εκτελούν, η Μπάους

θέλησε να δοκιμάσει αυτή τη θεωρία της στην πράξη, χρησιμοποιώντας μαθητές από 14-18 χρονών σε μια παραγωγή του μπαλέτου της 'Kontaktof' (Contact Zone), του 1978. Η

ταινία ακολουθεί τα παιδιά καθώς κάνουν πρόβες και καταγράφει την αυξανόμενηαυτοπεποίθησή τους και την ανάπτυξη των ικανοτήτων τους, καθώς αρχίζουν και νιώθουν

πιο άνετα στον χορό. Κανένα από αυτά τα παιδιά δεν είχε καμιά προηγούμενη εμπειρίααπό χορό ή σχετική εκπαίδευση και γι’ αυτό είναι μαγικό να παρακολουθούμε πώς η

χορογραφία μπορεί να αλλάξει τα παιδιά, αλλά και πώς τα παιδιά, με τη ζωντάνια τους,αλλά και τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, τα νεανικά τους φλερτ και τους τσακωμούς τους

-ιδιαίτερα ανάμεσα στα δύο φύλα- μπορούν να επηρεάσουν τη δημιουργία μιαςχορογραφίας! Ένα ευφυές σχέδιο, από την πολυαγαπημένη Γερμανίδα χορογράφο, που

έφτασε τον χορό σε ένα πρωτόγνωρο βάθος, ως μια λυτρωτική, διαδικασία αναγέννησης.Οι πρόβες κράτησαν 10 ολόκληρους μήνες και η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο

Tanztheater Wuppertal. Ένα σπάνιο ντοκουμέντο, καθώς η ταινία περιλαμβάνει και τηντελευταία συνέντευξη της Μπάους, πριν τον θάνατό της τον Ιούνιο του 2009.

Χρυσό Λιοντάρι-Φεστιβάλ Βενετίας 2011

FAUSTΤο αριστούργημα του ALEKSANDR SOKUROV

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του σπουδαίου JOHANN WOLFGANG GOETHE

Η τελευταία ταινία από την τετραλογία «Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ»(«Μολώχ», «Ταύρος», «Ο Ηλιος»)

«Έπος απίστευτης ομορφιάς - κάποιες σκηνές που σου κόβουν πραγματικά την ανάσα» indiewire.

Δράμα, Ρωσία, 2011, 134’Σκηνοθεσία: ALEKSANDR SOKUROV

Σενάριο: ALEKSANDR SOKUROV, MARINA KORENEVA, YURI ARABOV, από το βιβλίοτου JOHANN WOLFGANG GOETHE, Πρωταγωνιστούν: Hanna Schygulla, Johannes Zeiler,

Georg Friedrich, Anton Adasinsky

ΣΥΝΟΨΗΤο FAUST αποτελεί ελεύθερη απόδοση του πρώτου (και πιο διάσημου) μέρους του έπους του

Γκαίτε, ενώ το σενάριο υπογράφει ο Γιούρι Άραμπς. Δεν πρόκειται για μια απλή κινηματογραφικήδιασκευή του μυθικού αυτού ποιήματος, αλλά για μία ανατρεπτική ερμηνεία του από τον

Σοκούροφ. Είναι μάλλον μία φιλοσοφική μελέτη των θεμάτων της τραγωδίας του. Αλήθεια, στηνταινία του Σοκούροφ ο διάβολος Μεφιστοφελής δεν παρουσιάζεται ως μυθολογικό, αλλά ως

ζωντανό πρόσωπο – ενεχυροδανειστής. Υπάρχει ο Θεός. Υπάρχει και ο άνθρωπος. Ο διάβολος δεείναι θεατρική επινόηση,- θεωρεί ο σκηνοθέτης της ταινίας. Ο Φάουστ του είναι ένας οραματιστήςεπιστήμονας του 19ου αιώνα, ένας επαναστάτης, ένας άνθρωπος του πνεύματος. Παραμένει όμως

«άνθρωπος» και για αυτό κουβαλά τις αδυναμίες της σάρκας: φιλοδοξία, απληστία, πόθο.Σύμφωνα με την ερμηνεία του Σοκούροφ, ο Δρ. Φάουστ συντάσσεται με το διάβολο γιατί έχει

κουραστεί να μάχεται την Εκκλησία, η οποία κλείνει συνεχώς το στόμα της επιστήμης καιεμποδίζει το έργο των ερευνητών. Ο Φάουστ κλείνει τη συμφωνία του με τον Άρχοντα του

Σκότους, με την ελπίδα ενός πραγματικού Διαφωτισμού!Ο Σοκούροφ έχει πλάσει ένα φιλοσοφικό σύμπαν όπου κινηματογραφικές εικόνες απαράμιλλης

ομορφιάς προσθέτουν την αλληγορική τους διάσταση στο διάλογο ανάμεσα στα φυσικά, θνητά μαςόρια και το αχαλίνωτο μας πνεύμα.

Η ταινία "Φάουστ" αποτελεί το τελευταίο μέρος της τετραλογίας της εξουσίας: «Μολώχ»,«Ταύρος», «Ο Ηλιος». Η πρώτη ταινία της τετραλογίας, «Μολώχ», ήταν αφιερωμένη στον Χίτλερ,η δεύτερη – «Ταύρος»- στον Λένιν και η Τρίτη - «Ήλιος» στον Ιάπωνα αυτοκράτορα Χιροχίτο. ΟΦάουστ, ο Λένιν, ο Χιροχίτο και ο Χίτλερ είναι ζωντανοί άνθρωποι και εμείς σε γνωστό βαθμό,

γινόμαστε γινόμαστε σύνεργοι των έργων τους,- λέει ο Σοκούροφ.Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στην Τσεχία πριν από 2 χρόνια με προϋπολογισμό που έφτασε

τα 12 εκατομμύρια Ευρώ, μεγαλύτερο μέρος του οποίου καταναλώθηκε στην κατασκευή τωνσκηνικών: μίας φιξιόν πόλης του 19ου αιώνα, η οποία χτίστηκε λίγο πιο έξω από την Πράγα.

Βραβείο PREMIER FILM – ETOILE D’ OR 2009Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών 2008 «Ένα κάποιο βλέμμα»

Υποψήφια για βραβείο CESAR (Αντρικής ερμηνείας-Πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη)

ΒΕΡΣΑΛΛΙΕΣ(VERSAILLES)Μια ταινία του PIERRE SCHOELLER

Μια τρυφερή και ανθρώπινη ταινία,για μια απρόσμενη φιλία…

Μία ταινία για την κοινωνική κατάρρευση, την αναγέννηση, την αλληλεγγύη, τιςοικογενειακές σχέσεις, τις Βερσαλλίες, την εξέγερση…

Αν και το θέμα είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, η ταινία το Schoeller είναι μιααξιοσημείωτη ωδή στη ζωή.

Γαλλία, Έγχρωμο, 2008, 113’Σκηνοθεσία: Pierre Schoeller, Σενάριο: Pierre Schoeller, Παραγωγή: Phillire Martin,Πρωταγωνιστούν: Guillaume Depardieu, Max Baissette deMalglaive, Judith Chemia

ΣΥΝΟΨΗΣτο επίκεντρο της κοινωνικής ανάκρισης του Schoeller, βρίσκεται το δράμα ενός νεαρού

άστεγου αγοριού. Στην αρχή της ταινίας τον βλέπουμε να περιφέρεται σε σκοτεινάσοκάκια, μαζί με τη μητέρα του. Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή είναι μία ρουτίνα. Πού θαπεράσουν τη νύχτα. Αν και τους πλησιάζουν κοινωνικοί λειτουργοί, προσφέροντας ένα

ζεστό μέρος, η γραφειοκρατία είναι τεράστια. Προκειμένου να τους παρασχεθεί η στέγη, ημητέρα πρέπει να ακολουθήσει προγράμματα κατάρτισης και το παιδί να δοθεί σε ανάδοχη

οικογένεια. Ο φόβος ότι θα τους χωρίσουν τους οδηγεί στο δάσος των Βερσαλλιών,προκειμένου να φτάσουν στον κοντινότερο σιδηροδρομικό σταθμό. Εκεί πέφτουν πάνω

στο προχειροφτιαγμένο κατάλυμα ενός ανθρώπου. Ενός πρώην χρήστη και κατάδικου. Στοπρόσωπό του βρίσκει μία αδερφή ψυχή. Προκειμένου να επιστρέψει στην «παραγωγική

κοινωνία», οπλισμένη μόνο με μία αγγελία, η μητέρα αφήνει το παιδί μαζί τουεπαναπροσδιορίζοντας την έννοια της οικογένειας…

Το δάσος γύρω απ’ το παλάτι των Βερσαλλιών χρησιμεύει ως μεταφορά της πραγματικήςζωής για την έντονη ανισότητα μεταξύ πλούτου και φτώχιας, προνομίων και αποκλεισμού,

στην ταινία του Pierre Shoeller. Ένα δυνατό και μη-συναισθηματικό παραμύθι, για τηνιστορία 2 πόλεων… Των Βερσαλλιών.

Βραβείο Καλύτερης ταινίας-ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΕΝΝΗΣ 2008Βραβείο GOLDEN EYE, ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΖΥΡΙΧΗΣ 2008

Βραβείο GOLDEN ZENITH, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΜΟΝΤΡΕΑΛ 2008Επίσημη συμμετοχή Αυστρίας στα ΟΣΚΑΡ 2010Και βραβευμένη συνολικά με 30 διεθνή βραβεία

ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ(FOR A MOMENT, FREEDOM)Μια ταινία του ARASH T. RIAHI

«Μια ταινία που ισορροπεί εξαίσια ανάμεσα στο σασπένς,την τραγωδία και το χιούμορ.Γλυκόπικρη και πολύ συγκινητική»Variety

Το επίκαιρο και φλέγον θέμα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης σε μια ταινία με την πιoρεαλιστική απεικόνισή του

Η ζωή μερικές φορές είναι πολύ δύσκολη…Πώς να ονειρευτείς;

Δραματική - Ιράν/ Αυστρία- 2008- 110΄Σκηνοθεσία/Σενάριο: ARASH T. RIAHI, Πρωταγωνιστούν: NAVID AKHAVAN, POURYA

MAHYARI, ELIKA BOZORGI

ΣΥΝΟΨΗΓρήγορη και γεμάτη δράση η ταινία μιλά για την συγκλονιστική οδύσσεια τριών ομάδων

προσφύγων από το Ιράν και το Κουρδιστάν: ένα ζευγάρι με το παιδί τους, δύο νεαροί άντρες μεδύο παιδιά και δύο άσπονδοι φίλοι. Όλοι τους κατάφεραν να βγουν από το Ιράν και το Ιράκ καιτώρα έχουν μείνει εγκλωβισμένοι στην Κωνσταντινούπολη. Παρόλο που η ελευθερία είναι μόνο

μια ανάσα μακριά πρέπει να περιμένουν στοιβαγμένοι σε ένα άθλιο ξενοδοχείο, ελπίζονταςκαθημερινά πως η αίτησή τους για άσυλο θα εγκριθεί. Όλοι τους είναι γεμάτοι ελπίδα μα και

αβεβαιότητα. Τι θ’ απογίνουν; Θα πάει χαμένος όλος αυτός ο κόπος τους και η ταλαιπωρία τους;Έχουν το δικαίωμα να ονειρευτούν μια καλύτερη ευκαιρία για ζωή; Η αναμονή τους σφίγγει την

καρδιά αλλά έχουν περάσει πολλά για να σταματήσουν να ελπίζουν…Μια ημι-αυτοβιογραφική ταινία, που σάρωσε στα διεθνή φεστιβάλ. Και δίκαια, αφού καταφέρνεινα αφηγηθεί με ευαισθησία, χιούμορ, συγκίνηση και δράμα, τις απίστευτες περιπέτειες ανθρώπωνπου δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, σε αυτή τη δύσκολη και κρίσιμη εποχή για τους μετανάστες. Ένα

απίστευτα επίκαιρο και καυτό θέμα, η μετανάστευση, η υποδοχή των μεταναστών από τιςπροηγμένες χώρες, η ξενοφοβία, η δοκιμασία απλών ανθρώπων, που απλώς αναζητούν μια πατρίδα

και ένα καλύτερο αύριο. Όλα συμπλέκονται αριστοτεχνικά σε μια υπέροχη ταινία, που θα κάνειτον θεατή να κλάψει, να γελάσει, να προβληματιστεί και, γιατί όχι, να σκεφτεί καλύτερα πόσα

περισσότερα είναι αυτά που μας ενώνουν από αυτά που μας χωρίζουν…

51ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου ΘεσσαλονίκηςΒραβείο Σκηνοθεσίας-Ανδρικής ερμηνείας-FIPRESCI

Ειδικό βραβείο Επιτροπής-Οικουμενικό – 63ο International Film Festival LocarnoGrand Prix & Prix du public – Festival du Film d’ Europe Centrale

Όσο μονότονη κι αν είναι η ζωή σου.Μπορεί να αλλάξει μέσα σε μια στιγμή…

ΑΥΡΙΟ(MORGEN)Μια ταινία τουMarian Crisan

Μια ταινία που μας δείχνει όπως καμία άλλη, την πλαστότητα των συνόρων…

Το «Morgen» συνεχίζει την παράδοση του διάσημου New Wave της Ρουμανίας.

Ο παραλογισμός των συνόρων και η ευπρέπεια του μέσου ανθρώπου είναι η μαγεία του «Morgen»

Ρουμανία, Γαλλία, Ουγγαρία, Έγχρωμο, 2010, 100’Σκηνοθεσία: Marian Crisan, Σενάριο: Marian Crisan, Πρωταγωνιστούν: Andras Hathazi, Yilmaz Yalcin,

Elvira Rimbu

ΣΥΝΟΨΗΟ 40άρης Nelu, εργάζεται σαν φύλακας στο τοπικό σούπερ-μάρκετ, στη Salonta, μία μικρή πόλη στα σύνορα

Ρουμανίας-Ουγγαρίας. Η πόλη έχει πολλούς παράνομους μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στηΔυτική Ευρώπη. Για εκείνον οι μέρες περνάνε αργά και μονότονα. Την αυγή πάει για ψάρεμα, μετά στη

δουλειά και το βράδυ στο σπίτι με τη γυναίκα του Florica. Μένουν μόνοι τους σε μία απομονωμένη αγροικίαέξω από την πόλη. Και αυτό τον καιρό προσπαθούν να επισκευάσουν την κατεστραμμένη στέγη τους. Έναπρωινό, ο Nelu ψαρεύει κάτι εντελώς διαφορετικό: έναν άντρα από την Τουρκία που προσπαθεί να περάσει

τα σύνορα. Αν και δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα οι δύο άντρες, καταφέρνουν να συνεννοηθούν. Ο Neluπαίρνει τον ξένο στο σπίτι του, του δίνει στεγνά ρούχα, τροφή και στέγη. Λέει ψέματα στη γυναίκα του, πωςείναι εργάτης για να τους βοηθήσει στη στέγη. Πραγματικά θέλει να βοηθήσει αλλά δεν γνωρίζει ακριβώςτον τρόπο. Ο ξένος τού δίνει όλα του τα λεφτά, για να τον βοηθήσει να περάσει τα σύνορα. Τελικά ο Nelu

παίρνει τα λεφτά, με την υπόσχεση να τον βοηθήσει την επόμενη ημέρα, το πρωί. Η μόνη λέξη που ξέρει σταγερμανικά είναι: Morgen… Αύριο…

«Η παράνομη μετανάστευση είναι ένας κόσμος που «δεν φαίνεται». Είναι καθημερινό θέμα ανά τον κόσμο.Αλλά στην πραγματικότητα, κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτούς τους ανθρώπους και κανείς δεν

καταλαβαίνει τα προβλήματά τους. Οπότε ήταν μία πρόκληση να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα. Για παράδειγμα ησυζήτηση μεταξύ των δύο αντρών, αποδόθηκε όσο πιο ρεαλιστικά γινόταν. Λεκτικά δεν μπορούν να

συνεννοηθούν αλλά έχουν μία είδους ουσιαστική επικοινωνία. Ακόμα όλες οι σκηνές με τουςσυνοριοφύλακες, μελετήθηκαν επισταμένα. Ήθελα να φτάσω σε ένα άλλο επίπεδο για να μιλήσω γι’ αυτό τοθέμα. Το θέμα τον συνόρων δεν είναι μόνο γεωπολιτικό αλλά και κοινωνικό. Ήθελα να εστιάσω στις ακραίες

συνθήκες της παράνομης μετανάστευσης. Το γεγονός ότι υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι πουμετακινούνται από την Ανατολή στη Δύση, είναι σημείο της παγκόσμιας ιστορίας κι αυτό δεν μπορεί να το

σταματήσουν δύο απλοί αστυφύλακές σε μία μικρή πόλη στη Ρουμανία…» Marian Crisan

Βραβείο PRIX ITALIA 1989(Καλύτερης Μυθοπλασίας)

Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ (HEART OF A DOG)Μια ταινία του Vladimir Bortko

Η αριστουργηματική νουβέλα του MIKHAIL BULGAKOV (Ο ΜΑΙΤΡ ΚΑΙ Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ)σε μια σπάνια φιλμική μεταφορά της!

Ένα καυστικό, σατιρικό έργο, για την ανθρώπινη φύση και την εξουσία.

Σάτιρα, Ρωσία, 1988, 130’Σκηνοθεσία: Vladimir Bortko, Σενάριο: Natalya Bortko, από το ομώνυμο βιβλίο του Mikhail A.

Bulgakov, Πρωταγωνιστούν: Evgeni Evstigneev, Vladimir Tolokonnikov, Boris Plotnikov

ΣΥΝΟΨΗΗ υπόθεση τοποθετείται λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ένας χειρουργός, ο Φιλίπ

Πρεμπραζέσκι, που ασχολείται με την ανανέωση του ανθρώπινου οργανισμού προχωρά σε έναακόμη πιο προωθημένο πείραμα, τη μετατροπή ενός σκύλου σε άνθρωπο. Θα πετύχει το εγχείρημα,και ως ποιο βαθμό; Ο γιατρός μεταφέρει ζωτικά όργανα ενός αλκοολικού και μικροκακοποιού σε

ένα αδέσποτο σκυλί. Και αυτό αρχίζει σιγά σιγά να έχει ανθρώπινη συμπεριφορά. Μαζί με τακαλά, όμως, το σκυλί κληρονομεί… και τα κακά! Αφού ολοκληρωθεί η μετατροπή του, αρχίζει να

έχει και την ίδια άσχημη συμπεριφορά του ανθρώπου από τον οποίο πήρε! Μέσα απόκωμικοτραγικές καταστάσεις, ο γιατρός συνειδητοποιεί ότι ίσως αυτή δεν ήταν και τόσο καλή ιδέα

και ότι είναι πολύ δύσκολο να απαλλάξεις τον άνθρωπο από τη φύση του, ακόμα κι αν αυτήβρίσκεται μέσα σε ένα… σκύλο!

Ένας λογοτεχνικό αριστούργημα μεταφερμένο πολύ πιστά σε φιλμ, καθώς η ταινία είναι γνωστήγια το ότι περιλαμβάνει σχεδόν αυτούσιο το κείμενο του βιβλίου! Μια ταινία που τιμά τον ΜιχαήλΜπουλγκάκοφ (1891-1940), έναν ένας από τους σημαντικότερους νεότερους δραματουργούς τηςΡωσίας. Το έργο του Μπουλγκάκοφ διακρίνεται για την καυστική του σάτιρα και το διεισδυτικό

του χιούμορ. Ήδη από τα πρώτα του έργα, τις συλλογές διηγημάτων "Διαβολιάδα" και "Ταμοιραία αυγά" (1925), εξέφρασε την αντίθεσή του στη σοβιετική πραγματικότητα. Το διασημότεροβιβλίο του είναι το «Ο μαιτρ και η μαργαρίτα». Το έργο του συνδέεται στενά με την ανανέωση τουσοβιετικού θεάτρου, ιδιαίτερα μετά το 1955, ενώ η επίδρασή του στη σοβιετική λογοτεχνία υπήρξε

τεράστια. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών 2011

NO MORE FEAR

Ένα συναρπαστικό ντοκιμαντέρ για την «Επανάσταση του Γιασεμιού» στην Τυνησία

«Παθιασμένο, ωμό και άμεσο» Variety

Εκεί όπου γεννήθηκε η πρώτη επανάσταση του 21ου αιώνα!

Ντοκιμαντέρ, Τυνησία, 2011, 72’Σενάριο/Σκηνοθεσία: Khaoufa Baada al'Yaoum, Εμφανίζονται οι: Radhia Nasraoui, Lina Ben

Mhenni, Karem Cherif, Hamma Hammami, Chaima Issa Cherif, Sadok Ben Mhenni

ΣΥΝΟΨΗΤο πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ για την περίφημη «Επανάσταση του Γιασεμιού», τησυγκλονιστική εξέγερση της Τυνησίας, που εγκαινίασε τον 21ο αιώνα και ανέτρεψε τα πολιτικά

δεδομένα, πυροδοτώντας μιας σειρά από εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο, τη λεγόμενη «Αραβικήάνοιξη»!

Η ταινία συλλαμβάνει με ρεαλισμό και δυναμισμό την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα των ιστορικώνγεγονότων που εκτυλίχθηκαν τον Ιανουάριο του 2010 στους δρόμους της Τυνησίας, με αυθεντικό

υλικό που τραβήχτηκε τότε, συνεντεύξεις από ανθρώπους που τα έζησαν όλα, και πολλά άλλαέγκυρα στοιχεία, ώστε να καταλάβουμε καλύτερα τον αγώνα ενάντια στη δικτατορία του ΜπενΑλί. Ήταν μια επανάσταση κυρίως των νέων ανθρώπων, που ανήκουν στη νέα εποχή, έχουν τη

μόρφωση, τα όνειρα και τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, και που δεν άντεχαν άλλο τηνκαταπίεση ενός αυταρχικού, απαρχαιωμένου καθεστώτος και έφεραν μια μεγάλη αλλαγή στη χώρα

τους, που συγκλόνισε όλο τον κόσμο.Ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας λέει μέσα στην ταινία: «Αυτή η επανάσταση δεν είναι

αποτέλεσμα εξαθλίωσης, αλλά περισσότερο μια κραυγή απελπισίας, από μια γενιά μορφωμένων. Ηεπανάσταση του Γιασεμιού δεν είναι ούτε για το ψωμί… Δεν οδηγεί σε νεκρούς, ούτε δημιουργείμάρτυρες. Είναι η επανάσταση της αφοσίωσης ενός λαού. Δεν θα έχουμε ποτέ ξανά κανέναν φόβο

για αυτή τη νέα Τυνησία!»Και ο σκηνοθέτης της ταινίας, Ben Cheikh, μας δίνει με το δικό του παράδειγμα το μέγεθος τηςαλλαγής που έφερε αυτή η σύγχρονη επανάσταση: «Σήμερα, η τυνησιακή σημαία στολίζει το

σαλόνι μου και ο εθνικός ύμνος που τραγουδώ έχει τελείως διαφορετικό παλμό, δηλώνειελευθερία. Είμαι επιτέλους πολίτης και μπορώ να το εκφράσω πλήρως πια αυτό. Είμαι

κινηματογραφιστής και αναλαμβάνω όλη την ευθύνη για αυτό. Οι φόβοι για τους οποίους μιλάωστην ταινία ήταν επίσης και δικοί μου, φόβοι που μοιράζονταν σχεδόν όλοι οι Τυνήσιοι. Σήμερα,

το κουράγιο που επέδειξαν οι άνθρωποι στην ταινία, το μοιράζονται όλοι οι Τυνήσιοι…»

Μια ταινία του Mourad Ben Cheikh

Το κλασικό αριστούργημα του ERICH VON STROHEIM

ΑΠΛΗΣΤΙΑ(GREED)

Από το μπεστ σέλερ “McTeague” του FRANK NORISΜια ταινία-θρύλος του βωβού Χόλυγουντ κατευθείαν από την εποχή της Jazz

Τρεις άνθρωποι κυριεύονται μοιραία από το πάθος για το χρήμα…

Μια από τις διάσημες «χαμένες ταινίες» που δημιούργησε μύθο…

«ΧΡΥΣΟ-ΧΡΥΣΟ-ΧΡΥΣΟ-ΧΡΥΣΟ Λαμπερό και κίτρινο, σκληρό και ψυχρό, λιωμένο,χαραγμένο, σφυρήλατο, διπλωμένο, δύσκολο στην απόκτηση και ελαφρύ στο κράτημα. Κλεμμένο,

δανεισμένο, ξοδεμένο, δοσμένο»

Δράμα, ΗΠΑ, 1924’, 140’Σκηνοθεσία: ERICH VON STROHEIM, Σενάριο: ERICH VON STROHEIM, JUNE MATHIS,JOSEPH FARNHAM, από το μυθιστόρημα του FRANK NORIS, Πρωταγωνιστούν: Zasu Pitts,

Gibson Gowland, Jean Hersholt

ΣΥΝΟΨΗΟ Τζον ΜακΤιγκ είναι ένας απλός, λαϊκός άντρας και τυχοδιώκτης, που προσπαθεί να πιάσει τηνκαλή. Αφού εργάζεται σε ένα ορυχείο, γίνεται πρακτικός οδοντίατρος. Στο ιατρείο του γνωρίζει

την Τρίνα, την οποία ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Την φλερτάρει έντονα και χαλάει τη σχέση της μετον Μάρκους, έναν άλλο άντρα, πείθοντάς τον με λίγο ύπουλους τρόπους. Σύντομα, η Τρίνα και ο

Τζον παντρεύονται. Και τότε, η τύχη τους χαμογελά απρόσμενα! Η Τρίνα κερδίζει στη λοταρία5.000 δολάρια σε χρυσό. Το πρώην φτωχό ζευγάρι, αρχίζει τώρα να παθιάζεται με την ιδέα του

χρήματος και παθαίνει εμμονή με το χρυσό. Ο Μάρκους θυμώνει όταν βλέπει ότι έχασε μια σύζυγοπου θα γινόταν πλούσια και θέλει να εκδικηθεί τον Τζον, καταγγέλλοντάς τον για παράνομη

άσκηση επαγγέλματος χωρίς επίσημη άδεια. Η Τρίνα φοβούμενη ότι στο μπλέξιμο με τηναστυνομία μπορεί να τους πάρουν το χρυσό τους, πουλά τα πάντα και παίρνει το μισθό του

συζύγου της, μαζεύοντας συνέχεια όλο και περισσότερο χρήμα. Το ζευγάρι, τυφλωμένο από τημανία της συγκέντρωσης χρήματος, αποταμιεύει με μανία ενώ ζουν και οι δύο σαν φτωχοί,

χειρότερα από πριν! Η εμμονή τους, τους έχει κάνει μίζερους, υπολογιστές και καχύποπτους σεκάθε τους βήμα, ακόμα και μεταξύ τους! Σύντομα, η σύγκρουση μεταξύ τους δεν αργεί να έρθει. ΟΤζον, θυμωμένος από την εξαθλίωση που βιώνει ενώ είναι πάμπλουτος, ζητά από την Τρίνα να του

δώσει το χρυσό…Μια ιστορική ταινία, επίκαιρη όσο ποτέ, που δείχνει πόσο εύκολα μπορεί να σε πιάσει ο πυρετός

του χρήματος, ειδικά όταν το έχεις στερηθεί! Από τον μεγαλομανή σκηνοθέτη ERICH VONSTROHEIM, ένα αριστούργημα άνευ προηγουμένου, που πέρασε πολλές περιπέτειες, καθώς η

αρχική 9ωρη μορφή του, πετσοκόπηκε στα 140 λεπτά, χωρίς να έχει μπορέσει να αποκατασταθείποτέ πλήρως, αφού μεγάλα κομμάτια του χάθηκαν για πάντα, δημιουργώντας μια από τις πιο

μυθικές ταινίες στην ιστορία του σινεμά…

ΓΕΙΑ ΣΟΥ! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ; (BUNA! CE FACI?)Μια ταινία του Ρουμάνου σκηνοθέτη ALEXANDRU MAFTEI

Η μαμά κι ο μπαμπάς σε ερωτική ανία.Ο έφηβος γιος σε ερωτική μανία.Θα βρει ο καθένας την ευτυχία;

Γνωρίστηκαν στο διαδίκτυο. Αλλά… κάποτε πρέπει να συναντηθούν!

Μια σύγχρονη ρομαντική κομεντί για τις σχέσεις στην εποχή του internet!

«Έξυπνη, φτιαγμένη με στυλ και φρεσκάδα» Variety

Ρομαντική κομεντί, Ρουμανία, 2010, 105’Σκηνοθεσία: Alexandru Maftei, Σενάριο: Lia Bugnar, Πρωταγωνιστούν: Dana Voicu,

Ionel Mihailescu and Paul Diaconescu

ΣΥΝΟΨΗΜια φρέσκια κομεντί κατευθείαν από τον νέο Ρουμάνικο κινηματογράφο! Η πανέξυπνη

και γλυκιά ιστορία ενός παντρεμένου ζευγαριού, που έχοντας χάσει τον ενθουσιασμό τουέρωτα, αναζητά την περιπέτεια στο διαδίκτυο! Όμως, η τύχη, τους επιφυλάσσει μια

μεγάλη έκπληξη!20 χρόνια γάμου ανάμεσα στην Γκαμπριέλα και τον Γκάμπριελ τους έχουν κάνει δύο

ξένους. Η ρουτίνα έχει αντικαταστήσει τον ερωτισμό και πνίγονται μέσα σε μια ληγμένησχέση. Έτσι, αρχίζουν και οι δύο, μυστικά ο ένας από τον άλλον, να φλερτάρουν στο

ίντερνετ, αναζητώντας λίγη «νοστιμιά» στην άχαρη καθημερινότητά τους. Η επικοινωνίαμε αυτούς που γνωρίζουν στο ίντερνετ αρχίζει να πηγαίνει πολύ καλά και νιώθουν καιτώρα ενοχές που κάνουν κάτι κρυφά, ο ένας πίσω από την πλάτη του άλλου. Η απιστία

μοιάζει πολύ κοντά… Μέσα σε όλα αυτά, ο έφηβος γιος τους, περνάει κι αυτός κρίση. Οιερωτικές του ανησυχίες καλπάζουν, του έχει γίνει εμμονή η σεξουαλική εμμονή καιπροσπαθεί να αποκτήσει έντονες εμπειρίες και μια καριέρα ως… πορνοστάρ! Οι δυο

γονείς είναι όμως είναι περισσότερο απασχολημένοι με τα δικά τους προσωπικάπροβλήματα. Και τα πράγματα δυσκολεύουν όταν έρχεται πια η στιγμή, να γνωρίσουν

τους πιθανούς εραστές τους…

Υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα Φεστιβάλ Καννών 20017 Βραβεία Nika 2002 (Ανδρικού-Γυναικείου-Φωτογραφίας-Σκηνοθεσίας-Ταινίας-

Σεναρίου-Σχεδ.Παραγωγής)7 βραβεία Ρώσικης Ένωσης Κριτικών 2001 (Ανδρικού-Γυναικείου-Φωτογραφίας

Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης-Σκηνοθεσίας-Ταινίας-Σεναρίου)

Από τον βραβευμένο Ρώσο σκηνοθέτηALEKSANDR SOKUROV

ΤΑΥΡΟΣ(TAURUS)

Ο μεγάλος Ρώσος σκηνοθέτης εξετάζει την απόλυτη Ρώσικη φυσιογνωμία: τον ΛΕΝΙΝ

Το δεύτερο μέρος της τετραλογίας για τη φύση της εξουσίας («Μολώχ», «Ο ήλιος», «Faust»)

Δύο μέρες από τη ζωή του Λένιν! Δύο μέρες από τον άνθρωπο και ηγέτη.

Μια λυρική ματιά στις τελευταίες μέρες του ανθρώπου που άλλαξε την πορεία τηςιστορίας!

Ιστορική, Ρωσία, 2001, 94’Σκηνοθεσία: Aleksandr Sokurov, Σενάριο: Yuri Arabov, Πρωταγωνιστούν: Leonid

Mozgovoy, Mariya Kuznetsova, Sergei Razhuk

ΣΥΝΟΨΗΟ «Ταύρος», το δεύτερο μέρος της λεγόμενης τετραλογίας της εξουσίας του Ρώσου

σκηνοθέτη Σοκούροφ, που ασχολείται με μεγάλες ιστορικές μορφές, μιλά για τον Λένιν,τη μορφή που σημάδεψε όσο καμιά άλλη την ιστορία της πατρίδας του. Στην ταινίαπερνάμε κάποιες στιγμές με τον Λένιν, τον τελευταίο καιρό της ζωής του, όταν ήταν

άρρωστος και βρισκόταν στην εξοχή. Νιώθει ανήμπορος, και ο περίγυρος του, τοπροσωπικό του, τον θεωρούν τώρα ξεπεσμένο. Η γυναίκα του προσπαθεί να συγκρατήσει

τις εκρήξεις οργής του και ο ίδιος νιώθει ξεκομμένος από όλα όσα παλαιότερακυβερνούσε, καθώς δεν έχει ούτε τηλέφωνο, ούτε ταχυδρομείο, ενώ τον επισκέπτονται

συχνά γιατροί αλλά και ο Στάλιν…

Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών 2010Ειδικό βραβείο Επιτροπής – Mar del Plata Film Festival

CHANTRAPASΜια ταινία του βραβευμένου σκηνοθέτη OTAR IOSSELIANI

Η συγκινητική ιστορία ενός αυτοεξόριστου καλλιτέχνη…Ένας ύμνος στην ελευθερία της ανθρώπινης έκφρασης…

Ο Ιοσσελιάνι είναι ο ειδικός στο ν’ ανακαλύπτει τα πιο παραμυθένια αλληγορικά στοιχείαστις εντελώς κοσμικές και γήινες περιστάσεις…

Γαλλία,Έγχρωμο, 2010, 122’Σκηνοθεσία/Σενάριο: Otar Iosseliani, Πρωταγωνιστούν: Dato Tarielachvili, Tamura

Karumidze, Fanni Gonin

ΣΥΝΟΨΗΟ Νικολά είναι ένας καλλιτέχνης, ένας κινηματογραφιστής που απλώς θέλει να εκφραστεί.

Όλοι όμως εύχονται απλώς να σώπαινε. Όταν ξεκινά την πορεία του στην Γεωργία, οι«ιδεολόγοι» προσπαθούν να τον φιμώσουν, φοβούμενοι ότι το έργο του δεν ακολουθεί

τους κανόνες. Αποδιωγμένος από τον πόλεμο αυτό, ο Νικολά αφήνει την πατρίδα του καιπηγαίνει στο Παρίσι, τη χώρα της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Αλλά εκεί θα

διαπιστώσει ότι πραγματική ελευθερία δεν υπάρχει πουθενά. Παρόλο που οι εμπειρίες τουΝικολά και του Ιοσσελιάνι είναι παρόμοιες, μιας και το έργο του δεύτερου απαγορεύτηκε

στην πατρίδα του ωθώντας τον στην Γαλλία, θα ήταν υπερβολικά αφελές ναπαρομοιάσουμε τον απογοητευμένο και δυσαρεστημένο ήρωα της ταινίας, ως το alter ego

του Ιοσσελιάνι. Είναι πασιφανές πως ο σκηνοθέτης προσπαθεί να κάνει μια παγκόσμιαπαρατήρηση, στο πώς μπορεί να επιβιώσει ένας καλλιτέχνης στον κόσμο αυτό, ενώ

παραφράζει ταυτόχρονα την οντότητα του. Εξ’ ου και η ειρωνική επιλογή του τίτλου«Chantrapas» (μία λέξη που πλάθεται στη Ρωσία τον 19ο αιώνα για να περιγράψει αυτούςπου δεν μπορούν να τραγουδήσουν και της οποίας η σύγχρονη χρήση σημαίνει «καλό για

τίποτα») για να ενισχύσει την εικόνα του ως απροσάρμοστος.Προερχόμενος από την Γεωργιανή Σχολή και με σήμα κατατεθέν του το σουρεαλιστικό

και το παράλογο –συνήθως κωμικό, αν όχι και γελοίο, στον Ιοσσελιάνι αρέσει νασυνεργάζεται με μη-επαγγελματίες ηθοποιούς, διότι η φυσική τους αμηχανία, που σπάνια

μπορεί να την αποτινάξει εντελώς, ενισχύει την αίσθηση ότι κάτι δεν πάει καλά στονκόσμο όπως απεικονίζεται και στην οθόνη…

Βραβείο Καλύτερης ταινίας– 30TH ISTAMBUL FILM FESTIVALΒραβείο Καλλιτεχνικής επίτευξης – 51Ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟY

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΖΕΦΙΡ (ZEPHYR)Μια ταινία της Belma Bass

Ήθελε τη μητέρα της μόνο για τον εαυτό της…

Το μαγευτικό έργο για τον εσωτερικό κόσμο ενός παιδιού

Οι οικογενειακοί δεσμοί.Η σχέση των ανθρώπων με τη φύση.Η απώλεια. Η ζήλια. Ο θάνατος.

Τουρκία, Έγχρωμο, 2010, 93’Σκηνοθεσία/Σενάριο: Belma Bass, Πρωταγωνιστούν: Seyma Uzunlan, Vahide Gordum,

Sevic Bas, o.Rustu Bas

ΣΥΝΟΨΗH Zephyr είναι η πεισματάρα μοναχοκόρη μιας γυναίκας που ζει στην Κωνσταντινούπολη

κι έχει τα δικά της προσωπικά προβλήματα. Θα περάσει το καλοκαίρι της με τουςπαππούδες της σ’ ένα ορεινό χωριό. Εκεί, περιτριγυρισμένη από την φύση, συχνά μόνη,

άλλες φορές με τον παππού της ή με το παιδί της διπλανής πόρτας, παρατηρεί το πώςδουλεύει η ίδια η φύση, τον κύκλο της ζωής και του θανάτου, είτε από κάποιο νεκρό ζώο,

είτε από κάποιο εγκαταλελειμμένο νεογέννητο μοσχαράκι. Άμαθη σε όλα αυτά, συχνάαποσύρεται στο δωμάτιο της, για να ακούσει τους ήχους της πόλης, που είναι κα το φυσικότης περιβάλλον. Ωθούμενη από τη συμπεριφορά της μητέρας της, που είναι πολυάσχολη,

είναι ένα παιδί δύστροπο, εσωστρεφές και συχνά αγενές. Το γεγονός ότι η μητέρα τηςπάντα φεύγει την έχει κάνει καχύποπτη. Δεν δένεται με κανέναν μιας και η κατάληξη θα

είναι απλά να πει «αντίο». Οι παππούδες της ζουν μια απλή και αυτάρκη ζωή. Εκείνηνιώθει πολύ πιο άνετα με τα ζώα, παρά με τους ανθρώπους.

Περιμένει με ανυπομονησία την επίσκεψη της μητέρας της, που θα είναι το σημάδι τηςεπιστροφής της στο σπίτι στην πόλη. Αλλά όταν η μητέρα της φτάνει τελικά, της

ανακοινώνει ότι θα φύγει στο εξωτερικό για άγνωστο χρονικό διάστημα, ίσως και γιαπάντα. Αυτό σημαίνει πως εκείνη θα μείνει με τους παππούδες της. Κανένα επιχείρημα δεν

μπορεί ν’ αλλάξει την απόφαση της μητέρας της κι εκείνη είναι αυτή που θα κάνει τηντελική κίνηση για να την αποτρέψει.

Το αισθησιακό αριστούργημα του G.W. PABST

ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ (PANDORA’S BOX)

Η LOUISE BROOKS είναι η μοιραία «Λούλου»

Μια γυναίκα που σαγηνεύει και καταστρέφει…

Μια από τις κλασικότερες ταινίες όλων των εποχών με την Λουίζ Μπρουκς που καθιέρωσετο περίφημο στυλ της!

«ένα tour de force κινηματογραφικού ερωτισμού» New York Times

«Δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει ξανά άλλη «Λούλου» Village Voice

Μια από τις καλύτερες Γερμανικές ταινίες του μεσοπολέμου

Ρομαντικό δράμα, Γερμανία, 1929, 133’Σκηνοθεσία: Georg Wilhelm Pabst, Σενάριο: Ladislaus Vajda, από τα βιλία του FrankWedekind "Erdgeist" και "Die Büchse der Pandora", Πρωταγωνιστούν: Louise Brooks,

Fritz Kortner, Francis Lederer

ΣΥΝΟΨΗΟ Δόκτωρ Σεν, εκδότης μιας σημαντικής εφημερίδας μαγεύεται από την όμορφη

ανθοπώλισσα Λούλου. Χωρίς δεύτερη σκέψη την παντρεύεται. Σύντομα από εκεί κι έπειταη Λούλου δεν μπορεί να τον αντέξει, τον πυροβολεί και διώκεται για το έγκλημά της. Στη

συνέχεια ταξιδεύει στο Παρίσι μαζί με τον γιο του Σεν, τον Άλβα και ακόμη ένα φίλο.Αλλά σύντομα η Λούλου πέφτει στα χέρια ενός εκβιαστή ενώ ο Άλβα την εξαπατά επίσης.Για άλλη μια φορά η Λούλου πρέπει να δραπετεύσει, ενώ αυτή τη φορά το καταφύγιό τηςείναι το Λονδίνο, όπου επιτέλους συναντά το πεπρωμένο της. Γίνεται ιερόδουλη και την

παραμονή των Χριστουγέννων βρίσκει το επόμενο θύμα της, τον Τζακ τον αντεροβγάλτη.Μια ταινία-σταθμός, με την τραγική ηρωίδα του Βέντεκιντ να βρίσκει την τέλεια

ενσάρκωσή της στη μορφή της Αμερικανίδας Λουίζ Μπρουκς!Ο Παμπστ εντόπισε την Μπρουκς τυχαία, καθώς παρακολουθούσε μια ταινία του

Χάουαρντ Χοκς που μόλις είχε έρθει στην Ευρώπη και όπου εκείνη έπαιζε έναν μικρόρόλο. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία! Ελάχιστες ηθοποιοί έχουν ταυτιστεί με ένα ρόλο σετέτοιο βαθμό: δεν μπορούμε πλέον να σκεφθούμε τη Λούλου χωρίς να μας έρθει στο

μυαλό η απόλυτη εικόνα της Λουίζ Μπρουκς…

Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού-Φεστιβάλ Λοκάρνο 2010

ΑΣΠΡΟΣ ΑΣΠΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (BELI BELI SVET)Μια ταινία του OLEG NOVKOVIC

Μια μοντέρνα τραγωδία για τη μοίρα, την αμαρτία και τη δύναμη της αυτοθυσίας!

ΜΙΑ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΟΠΕΡΑ ΜΠΡΕΧΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ!

Όταν το τραγούδι είναι η τελευταία σου ευκαιρία στη ζωή!

Δράμα, Σερβία/Γερμανία/Σουηδία, 2010, 121’Σκηνοθεσία: Oleg NovkovicΣενάριο: Milena Markovic

Πρωταγωνιστούν: Jasna Djuricic, Uliks Fehmiu, Hana Selimovic

ΣΥΝΟΨΗΟ σαραντάχρονος Κινγκ έχει ένα μπάρ στο Μπορ της Σερβίας, πόλη ορυχείων σε

παρακμή. Μοναχικός τύπος, ζει μόνο για το παρόν και τη μηχανή του. Χρόνια πριν, ηερωτική του σχέση με τη Ρούζιτσα, γυναίκα του καλύτερού του φίλου, Άνιμαλ, είχε ως

αποτέλεσμα το θάνατο του τελευταίου και την καταδίκη της Ρούζιτσα για φόνο. Ο Κινγκαποφεύγει τους πάντες, εκτός από τον Ζλάταν, τον μικρό αδελφό του Άνιμαλ που πάσχειαπό διανοητική αναπηρία και τον οποίο ο Κινγκ φροντίζει επειδή νιώθει ενοχές ή οίκτο.

Παρόλο που η Ρούζιτσα νιώθει ακόμη έλξη για τον Κινγκ, όταν αποφυλακίζεται έχεισκοπό να παντρευτεί τον Ουάιτι, έναν καλό άνθρωπο που έχει αποδείξει την ακλόνητη

αγάπη του γι’ αυτήν. Η έφηβη κόρη της Ρούζιτσα, Ρόζα, είναι προβληματική κι ατίθαση,εξαρτημένη απ’ τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Μια νύχτα, η Ρόζα συναντά για πρώτη φορά

τον μυθικό Κινγκ. Αυτός ελκύεται απ’ τη νιότη της Ρόζας, από την αδάμαστη φύση τηςπου μοιάζει με τη δική του, ή ίσως κι απ’ την ομοιότητα με τη μητέρα της: ο Κινγκ ούτε

ξέρει, ούτε νοιάζεται.Στον αργόσυρτο ρυθμό τάνγκο του συνθέτη Μπόρις Κόβατς, πένθιμα τραγούδιααναδύονται απ’ την μελαγχολία των Βαλκανίων, ερμηνευμένα από χαρακτήρες

ηττημένους, αποδεκατισμένους που πασχίζουν να βρουν ισορροπία και νόημα στη ζωήτους, που αγκιστρώνονται απ’ όσα και όσους έχουν ανάγκη. Το σενάριο που υπογράφει η

συγγραφέας και ποιήτρια Μιλένα Μάρκοβιτς, εστιάζει στις κατεστραμμένες ζωές τωνηρώων, αντανακλώντας τα απομεινάρια μιας αποσαθρωμένης κοινωνίας όπως αυτή

περιγράφεται με φόντο την πόλη Μπορ, στη νότια Σερβία…

Βραβείο France Culture Φεστιβάλ Καννών 2005Βραβείο σκηνοθεσίας Pergamo Film Meeting 1988

Το ατμοσφαιρικό αριστούργημα του BELA TARR

ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ (DAMNATION)

Αυτή η πόλη δεν υπάρχει. Δεν μπορούμε να τη βρούμε σε μια καρτ ποστάλ…

«Υπνωτιστική» BBCi-Films

«Μερικές από τις πιο εξαίσιες μαυρόασπρες εικόνες που έχουν γυριστεί σε όλο τον κόσμο»The Village Voice

«Συναρπαστικό σινεμά» Guardian

Σινεφίλ, Ουγγαρία, 1988, 116’Σκηνοθεσία: Bela Tarr, Σενάριο: Laszlo Krasznahorkai, Bela Tarr. Πρωταγωνιστούν: Gabor

Balogh, Janos Balogh and Peter Breznyik Berg

ΣΥΝΟΨΗO Kάρερ, ένας μοναχικός μεσήλικας άντρας, παρατηρεί απ' το παράθυρό του τα εναέρια βαγονέτατου γειτονικού ορυχείου καθώς καταπίνονται ένα-ένα από την ομίχλη. Tο άυλο, βιομηχανικό τοπίοτης περιοχής αγγίζει τα όρια του απίθανου, του φανταστικού. H ιστορία θα εκτυλιχθεί κάτω απ' το

πρίσμα αυτού του αρχικού μελαγχολικού και ανεξίτηλου βλέμματος. O μοναδικός φίλος τουKάρερ είναι ο Bιλάρσκι, ιδιοκτήτης του μπαρ "Tιτανικός" και μικροαπατεώνας. Tο μοναδικό τουπάθος είναι ο αδιέξοδος έρωτάς του για την παντρεμένη τραγουδίστρια του μπαρ. Θέλοντας ναξεφορτωθεί τον άντρα της για να μείνει, έστω και για λίγο, ανενόχλητος μαζί της, τον πείθει να

μεταφέρει ένα παράνομο φορτίο για λογαριασμό του Bιλάρσκι...Ένα ατμοσφαιρικό διαμάντι από τον βραβευμένο Ούγγρο σκηνοθέτη ΜΠΕΛΑ ΤΑΡ (Το άλογο

του Τορίνο), που αφηγείται μια γοητευτική, υπνωτιστική ερωτική ιστορία.«Νομίζω ότι όλες μου οι ταινίες μιλούν, με τη μια ή την άλλη μορφή, για τα συστήματα στα οποία

διορθώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων, των συμφερόντων και τωνσυναισθημάτων» Bella Tarr

Υποψηφιότητα Μεγάλου Βραβείου Επιτροπής ΜΑΙΑΜΙ FESTIVAL 2011

THE BLACK POWER MIXTAPE 1967-1975Ένα ντοκιμαντέρ του GORAN OLSSON

Katleen Cleaver, Angela Davis, Stokely Carmichael, Erykah Badu, Talib Kweli, HarryBelafonte, Kathleen Cleaver, Sonia Sanchez, Bobby Seal, Questlove….

Τι άλλο να πει κανείς….

Τα 60s δεν ήταν μόνο τα παιδιά των λουλουδιών….

Ντοκιμαντέρ, Σουηδία, Έγχρωμο, 2011, 100’Σκηνοθεσία: Goran Olsson, Σενάριο: Goran Olsson, Μουσική Επιμέλεια: Corey Smyth,Με τους: Erykah Badu, Harry Bellafonde, Stokely Carmichael, Kathleen Cleaver,

Angela Davis, Danny Glover, Talid Kweli

ΣΥΝΟΨΗΤο Black Power Mixtape 1967-1975 είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα ντοκιμαντέρ που

συνδυάζει το παρελθόν με το παρόν, χρησιμοποιώντας το οπτικό υλικό ως «mixtape» γιατην συλλογή των στοιχείων του κινήματος Black Power την δεκαετία 1960-1970. Όλο

το ντοκιμαντέρ κινείται βάση των μαρτυριών και των συνεντεύξεων ακτιβιστών τηςεποχής, όπως η Katleen Cleaver, η Angela Davis, o Stokely Carmichael και μουσικούς

όπως η Erykah Badu, o Questlove των The Roots και ο Talib Kweli. Το υλικό τουντοκιμαντέρ γυρίστηκε από τον Goran Olsson για λογαριασμό της Σουηδικής τηλεόρασης,ως ένα μέρος του συνολικού αφιερώματος τόσο για το Black Power Movement, όσο κι ένα

χρονικό για τον κύκλο της φτώχιας, τον ρατσισμό και την ανάγκη ισότητας μέσω τηςεκπαίδευσης, κατά τη διάρκεια εκείνων των ετών. Αυτά είναι και τα θέματα αιχμή-του-

δόρατος των Black Panthers, που σε αντίθεση με την πιο δημοφιλή πεποίθηση, δενυποστηρίζουν τη βία, αλλά την εκπαίδευση και την μεταρρύθμιση της μαύρης κοινότητας.Η δεκαετία των 60s δεν είναι μόνο τα Παιδιά των Λουλουδιών. Δεν υπάρχει μόνο το

φαινόμενο Beetles στις ΗΠΑ. Και ο Neil Armstrong δεν είναι ο μόνος που κάνει έναγιγαντιαίο βήμα για το μέλλον της ανθρωπότητας. Το Black Power Movement αλλάζει

μορφή από καιρό σε καιρό, αλλά η βασική του αποστολή είναι να βγάλει την μαύρηκοινότητα από τη φτώχια και να επιτύχει ισότητα. Το κίνημα αυτό γιγαντώθηκε κατά τηδεκαετία 1950-1960, αλλά όπως άλλαζαν οι περιστάσεις έτσι άλλαζε κι αυτό. Ασχέτως

ποιος ήταν επικεφαλής, πάντα ήταν σαφές ότι η αλλαγή ήταν αναγκαία.

3 ΟΣΚΑΡ 1963 (Α’ Ανδρικού Ρόλου, Διασκευασμένου Σεναρίου, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης)3 ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ 1963 (Καλύτερης Ταινίας, Μουσικής, Προώθησης Κατανόησης μεταξύ

λαών)

ΣΚΙΕΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ (TO KILL A MOCKINGBIRD)Μια ταινία του ROBERT MULLIGAN

Από το βραβευμένο με ΠΟΥΛΙΤΖΕΡ αντιρατσιστικό μυθιστόρημα της ΧΑΡΠΕΡ ΛΙ«Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια»

Ένας άνθρωπος μόνος του ενάντια τις προκαταλήψεις στον Αμερικανικό Νότο.

Μια αξεπέραστη κλασική ταινία!

Ένας στοργικός πατέρας διακινδυνεύει τα πάντα για τη δικαιοσύνη!

«Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Χόλυγουντ. Πραγματικά διαχρονικό» Film4

Ψηφίστηκε μια από τις καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών!

Κοινωνική, ΗΠΑ, 1962, 129’, Α/ΜΣκηνοθεσία: ROBERT MULLIGAN, Σενάριο: HORTON FOOTE, από το βραβευμένο

βιβλίο της HARPER LEE «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια», Παραγωγή: ALAN J.PAKULA, Μουσική: ELMER BERNSTEIN, Πρωταγωνιστούν: GREGORY PECK,

JOHN MEGNA, FRANK OVERTON, ROSEMARY MURPHY, RUTH WHITE, BROCKPETERS, ROBERT DUVALL

ΣΥΝΟΨΗΣε μια φανταστική πόλη της Αλαμπάμα, τη δεκαετία του ’30, δύο μικρά παιδιά, η Τζιν και

ο Τζεμ, βιώνουν μια συγκλονιστική ιστορία του Νότου, μέσα από την περιπέτεια τουδικηγόρου πατέρα τους, του Άτικους Φιντς, σχετικά με τον ρατσισμό: ένας μαύρος

κατηγορείται για τον βιασμό μιας λευκής γυναίκας και κανείς δεν φαίνεται να αμφιβάλλειγια την αλήθεια αυτού του γεγονότος. Ο ρατσισμός και η προκατάληψη καλπάζουν στις

νοοτροπίες των ανθρώπων. Μόνο ο δίκαιος Άτικους, στοργικός πατέρας, φιλότιμοςδικηγόρος και προοδευτικός άνθρωπος, τολμά να τα βάλει με την τοπική κοινωνία, όταν

καταλαβαίνει ότι η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή: αποφασισμένος να φτάσει στην αλήθεια,πέρα από κάθε ρατσιστική προκατάληψη, διακινδυνεύει ακόμα και τη ζωή του και την

ασφάλεια της οικογένειάς του, προκειμένου να δώσει ένα μάθημα ανθρωπιάς στουςσυντοπίτες του…

Ένα εκπληκτικό έργο, δυνατό, συγκινητικό κλασικό, από ένα βιβλίο πάντα επίκαιρο, πουακόμα διδάσκεται στα σχολεία της Αμερικής…

Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν 2010

MARIEKE, MARIEKEΜια ταινία της SOPHIE SCHOUKENS

Ένα νεαρό κορίτσι στην αναζήτηση του έρωτα και του πατέρα.

Ένα μυστικό καλά κρυμμένο.Και ένας μόνο έχει τη δύναμη να το αποκαλύψει.

Νέα, τρυφερή, ερωτική, μοναδική.Είναι η Μαρίκε.

«Μια έξοχη, ποιητική ταινία»Filmmagie

Κοινωνική, Βέλγιο/Γερμανία, 85’, 2010Σενάριο/Σκηνοθεσία: Sophie Schoukens, Πρωταγωνιστούν: Hande Kodja, Barbara

Sarafian, Jan Decleir

ΣΥΝΟΨΗΗ 2Οχρονη Μαρίκε θέλει να ζήσει τη ζωή της. Αλλά πώς να ζήσει την αγάπη, όταν

η ίδια την έχει στερηθεί; Γι’ αυτό αναζητά τον ευκαιριακό έρωτα στην αγκαλιάπολύ μεγαλύτερων σε ηλικία αντρών, που στα χέρια τους νιώθει δυνατή και

ασφαλής. Η Μαρίκε ζει με την μητέρα της, η οποία είναι παγερή και απόμακρη απότότε που πέθανε ο σύζυγός της και πατέρας της Μαρίκε. Η Μαρίκε νιώθει ένα κενό

μέσα της, καθώς της λείπει ο πατέρας αλλά και η μητρική στοργή. Τη μέρα, ηνεαρή κοπέλα δουλεύει σε ένα εργοστάσιο σοκολάτας. Και τα βράδια, βρίσκεισυντροφιά στους μεγάλους άντρες. Η ξαφνική άφιξη του Τζάκομπι, όμως, ενός

εκδότη από το εξωτερικό, που ψάχνει για το τελευταίο γραπτό του πατέρα της, θαταρακουνήσει τις δύο γυναίκες. Η μητέρα της Μαρίκε προσπαθεί να κρατήσει τονεκδότη μακριά από τη Μαρίκε για την μην της αποκαλύψει το μυστικό που έκρυβε

τόσο καιρό σχετικά με τον θάνατο του πατέρα της. Η Μαρίκε ερωτεύεται τονΤζάκομπι, αλλά όταν μαθαίνει την αλήθεια για τον πατέρα, όλες οι ισορροπίες

ανατρέπονται…Μια σύγχρονη ματιά στη γυναικεία φύση, από μια γυναίκα σκηνοθέτη από την

Ευρώπη, που υπόσχεται πολλά…

Το σουρεαλιστικό αριστούργημα των LUIS BUΝUEL- SALVADOR DALI

ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΝΟΣ ΣΚΥΛΟΣ(UN CIEN ANDALOU)

Σοκαριστική, τολμηρή, ευρηματική.Μια ταινία που άλλαξε το σινεμά για πάντα.

«Ένα avant-garde αριστούργημα!»New York Times

«Ένα αριστούργημα από κάθε άποψη»Jean Vigo

«Ο Luis Bunuel ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέραμε την πιο περιβόητη αρχική σκηνή στην ιστορία του κινηματογράφου»

The Village Voice

«Καινοτόμο κινηματογραφικό ποίημα για το σεξ και τον θάνατο»Guardian

Σινεφίλ, Γαλλία, 1929, 16’Σκηνοθεσία: Luis Bunuel, Σενάριο: Luis Bunuel, Salvador Dali, Πρωταγωνιστούν: Pierre

Batcheff, Simone Mareuil

ΣΥΝΟΨΗΜια ταινία-μύθος, που άλλαξε τα δεδομένα στον κινηματογράφο! Και ποιοι άλλοι θα

μπορούσαν να είναι υπεύθυνοι για αυτό, από τους δύο πρωτοποριακούς και προκλητικούςκαλλιτέχνες, Λουί Μπουνιουέλ και Σαλβαντόρ Νταλί , σε μια ιστορική συνεργασία τους!

Η περίφημη σκηνή του ματιού, τα φροϋδικά σύμβολα, η ονειρική, σουρεαλιστικήατμόσφαιρα, η συρραφή φαινομενικά ασύνδετων, απρόσμενων και αισθητικάπροκλητικών αλληγορικών σκηνών, είναι αυτό που βλέπει ο έκπληκτος καιεντυπωσιασμένος θεατής! Πρόκειται για το μοναδικό δείγμα τόσο καθαρής

υπερρεαλιστικής έκφρασης στο χώρο της έβδομης τέχνης.Την 1η Απριλίου του 1929, η μικρού μήκους ταινία των Μπουνιουέλ/Νταλί έκανε

πρεμιέρα στους κινηματογράφους, στην αίθουσα Ursulines, στο Παρίσι, συγκεντρώνονταςδιάσημους καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων ο Ζαν Κοκτώ και ο μουσικός Ζωρζ Ωρίκ,καθώς και την υπερρεαλιστική ομάδα. Τα υπόλοιπα είναι κινηματογραφική ιστορία…

Το ανατρεπτικό κλασικό αριστούργημα των LUIS BUΝUEL- SALVADOR DALI

Η ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ(L'AGE D'OR)

«Ένα επαναστατικό έπος»New York Times

«Η πιο σκανδαλώδης ταινία του Μπουνιουέλ.Σουρεαλιστική, ονειρική και ηθελημέναπορνογραφικά βλάσφημη»Pauline Kael

«Παράλογο, ερωτικό, σκανδαλώδες, επαναστατικό»BBC

«Ένα σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο στην ιστορία του κινηματογράφου και της τέχνης, ένα έργοσπάνιας ποίησης» Filmcritic.com

Σινεφίλ, Γαλλία, 1930, 60’

Σκηνοθεσία: Luis Bunuel, Σενάριο: Luis Bunuel, Salvador Dali, Πρωταγωνιστούν: GastonModot, Lya Lys, Caridad de Laberdesque, Max Ernst

ΣΥΝΟΨΗΗ δεύτερη, κατά χρονολογική σειρά, συνεργασία του Μπουνιουέλ με τον Νταλί, που

ακολούθησε την δημιουργία του Ανδαλουσιανού Σκύλου (1929), δεν θα μπορούοσε ναείναι λιγότερο προκλητική και επεισοδιακή! Παραγωγός της ταινίας ήταν ο Le Vicomte de

Noailles, ο οποίος εξασφάλισε στον Μπουνιουέλ απόλυτη ελευθερία έκφρασης.Προβλήθηκε δημόσια, για πρώτη φορά, τον Οκτώβριο του 1930, στο Studio 28 του

Παρισιού, προκαλώντας αρκετές αντιδράσεις, οι οποίες οδήγησαν τελικά στηναπαγόρευσή της, με αφορμή ένα επεισόδιο στις 3 Δεκεμβρίου του 1930, όταν μέλη της

εθνικιστικής γαλλικής Πατριωτικής Νεολαίας, διέκοψαν την προβολή της, προκαλώνταςβανδαλισμούς. Μία εβδομάδα μετά το επεισόδιο, ο αρχηγός της γαλλικής αστυνομίαςαπαγόρευσε την ταινία εν ονόματι της διασφάλισης της δημόσιας τάξης. Η ταινία έχει

κοινά στοιχεία με τον Ανδαλουσιανό Σκύλο και διακρίνεται από υπερρεαλιστικάχαρακτηριστικά, χωρίς να ακολουθεί μία συμβατική, λογική ακολουθία γεγονότων, αν καικεντρικό και σταθερό ρόλο στην υπόθεση διαδραματίζει ο έρωτας ενός ζευγαριού. Μέσααπό μία αλληλουχία εικόνων και σκηνών, οι Μπουνιουέλ και Νταλί εκφράζονται, μεταξύάλλων, γύρω από την αστική τάξη, το φετιχισμό ή τους θεσμούς της οικογένειας και της

εκκλησίας, συχνά με διάθεση παρωδίας και πρόκλησης. Ο ίδιος ο Μπουνιουέλ έγραψε γιατο έργο ότι αποτελούσε μία ταινία "για ένα τρελό έρωτα, για μια ακατανίκητη έλξη, πουόποιες κι αν είναι οι συνθήκες, σπρώχνει τον ένα στον άλλο, έναν άντρα και μια γυναίκα

που δεν καταφέρνουν ποτέ να ενωθούν".

Βραβείο FIPRESCI Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ ROTTERDAM1991

Η λυρική δημιουργία του ALEKSANDR SOKUROV

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΥΚΛΟΣ(THE SECOND CIRCLE)

Ένας γιος. Ένας πατέρας.Η απώλεια.

Ο κύκλος της ζωής.

«Ένα ασυμβίβαστο, εικονιστικό,αριστοτεχνικό έργο»The New York Times

Δραματική, Ρωσία, 1990, 92’Σκηνοθεσία: Aleksandr Sokurov, Σενάριο: Yuri Arabov, Πρωταγωνιστούν:

Pyotr Aleksandrov, Nadezhda Rodnova, Tamara Timofeyeva

ΣΥΝΟΨΗΈνας νεαρός φτωχός άντρας, που ζει σε ένα μίζερο σπίτι, αντιμετωπίζει έναδράμα. Ο πατέρας του πεθαίνει μέσα στο σπίτι από, όπως φαίνεται, φυσικάαίτια. Ο ίδιος βιώνει τη θλίψη περήφανα και σιωπηλά, παρά τις δύσκολες

συνθήκες, και αρχίζει να κάνει τις κατάλληλες προετοιμασίες για την ταφήτου. Στην προσπάθειά του όμως αυτή, συναντά την στυγνή γραφειοκρατία,την ψυχρότητα και αντιπάθεια του κόσμου, σε μια κοινωνία με παγωμένες

καρδιές…Ο τίτλος της ταινίας αναφέρεται στον δεύτερο κύκλο της κόλασης, όπως

περιγράφεται στην Θεία Κωμωδία του Δάντη, εκεί όπου οι ψυχέςτιμωρούνται με αιώνια βασανιστήρια, μέσα σε μια εφιαλτική καταιγίδα. Έτσικαι ο Σοκούροφ μας δείχνει με αυτή την ταινία την βαθιά λαχτάρα της ψυχήςγια συμπόνια, αξιοπρέπεια, ψυχική επικοινωνία σε έναν όλο και πιο ανήθικο,απαθή και υλιστικό κόσμο. Μια βαθιά λυρική και μελαγχολική ταινία, με την

ποιητική μαγεία του Σοκούροφ.

Υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα Φεστιβάλ Καννών 2011

HANEZUΜια ταινία της NAOMI KAWASE

Από το μυθιστόρημα τηςMASAKO BANDO

Συμβολικό και ποιητικό.Ανθρώπινο και αληθινό.Μια ταινία για τις αισθήσεις…

Hanezu είναι το βαθύ πορφυρό χρώμα.

Το παρελθόν και το παρόν συνδέονται με τους ανθρώπους τους…

Κοινωνικό, Ιαπωνία, 2011, 91’Σκηνοθεσία: Naomi Kawase, Σενάριο: Naomi Kawase, από το βιβλίο της Masako Bando,

Πρωταγωνιστούν: Tοta Komizu, Hako Ohshima and Tetsuya Akikawa

ΣΥΝΟΨΗΣτην αρχαία εποχή, υπήρχαν 3 μικρά βουνά που οι άνθρωποι πίστευαν ότι κατοικούνταν απόΘεούς. Βουνά που ακόμα υπάρχουν και σκιάζουν τους μοντέρνους ανθρώπους της Ιαπωνίας.

Εκείνα τα χρόνια, ένας δυναμικός διοικητής, χρησιμοποίησε αυτά τα βουνά ως μια μεταφορά γιατον δικό του προσωπικό αγώνα, που γινόταν μέσα στην καρδιά του. Αυτά τα βουνά ήταν η

έκφραση του ανθρώπινου κάρμα.Ο καιρός έχει περάσει και τώρα βρισκόμαστε στο παρόν. Οι Τακούμι και Καγιόκο, έχουν

κληρονομήσει τις ανεκπλήρωτες ελπίδες των παππούδων τους, να ζήσουν την ζωή τους. Η δικιάτους ιστορία συνεχίζει την αρχαία ιστορία των αιώνων, των βουνών και του διοικητή,

εκπροσωπώντας τις αμέτρητες ψυχές που έχουν ζήσει σε αυτή την περιοχή…Βασισμένο στη νουβέλα του Masako Bando, το φιλμ “Hanezu No Tsuki” της γιαπωνέζας

σκηνοθέτη Naomi Kawase αναμένεται να μεταφέρει τους θεατές στην ατμόσφαιρα της μακραίωνηςπαράδοσης της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Hanezu σημαίνει απόχρωση πορφυρού

χρώματος, λέξη που απαντάται στην ποιητική συλλογή του Man’yoshu κατά τον 8ο αιώνα καικατά την Kawase επιλέχθηκε για να κοινωνήσει το μήνυμά της σε πολλούς συμπατριώτες της που

πιθανόν το αγνοούν.Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στην περιοχή της Asuka και αναδύει στην επιφάνεια ιστορικές

μνήμες, μια σκηνοθετική διήγηση για τον τρόπο ζωής στο παρόν και το παρελθόν και την επιρροήτου φυσικού περιβάλλοντος.

Γυρισμένο σε φιλμ 16mm, άκρως συμβολικό, το φιλμ “Hanezu No Tsuki” είναι το σινεμά πουθέλει να δώσει απαντήσεις σε ανθρώπινα ερωτήματα και όχι απαραίτητα να εντυπωσιάσει με εφέ.

Η ίδια η σκηνοθέτης έχει δηλώσει πως αποφεύγει τα πολύωρα γυρίσματα και τις πρόβες καιπροτιμά να γράφει με την κάμερά της το αποτέλεσμα της μίας λήψης. Η ταινία είναι η απάντηση

της Naomi Kawase για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση…

Συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών 2011-Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών

ΕΝΟΧΟΙ ΗΔΟΝΗΣ(GUILTY OF ROMANCE)Μια ταινία του βραβευμένου SHION SONO

Μια οδύσσεια στην καρδιά της σεξουαλικής ταυτότητας

Το τελευταίο μέρος της τριλογίας του «Μίσους»(«Love Exposure», «Cold Fish»)

«Καλώς ορίσατε στην Κόλαση του έρωτα»

Ερωτικό θρίλερ, Ιαπωνία, 2011, 144’Σκηνοθεσία/Σενάριο: Shion Sono, Πρωταγωνιστούν: Miki Mizuno, Makoto Togashi, Megumi Kagurazaka

ΣΥΝΟΨΗΌταν ένα βίαια δολοφονημένο γυναικείο σώμα ανακαλύπτεται στην κακόφημη συνοικία με τα ροζ

ξενοδοχεία, η αστυνομία πασχίζει να ανακαλύψει τι ακριβώς έχει συμβεί. Θα μάθουμε,παρακολουθώντας την ιστορία της Ιζούμι: είναι παντρεμένη με έναν διάσημο συγγραφέα

ρομαντικών ιστοριών, αλλά αυτός μοιάζει να διοχετεύει όλη του την ερωτική επιθυμία στησυγγραφή, αφήνοντας ανικανοποίητη τη νεαρή και αφελή σύζυγό του. Μια μέρα, εκείνη

αποφασίζει να ακολουθήσει τις παρορμήσεις της, πρωταγωνιστώντας σε ταινίες πορνό καικάνοντας σεξ με αγνώστους.

Ο Σιόν Σόνο επιστρέφει μετά τα «Love Exposure» και «Cold Fish», με το τελευταίο μέρος τηςτριλογίας του για το Μίσος, ένα υπερβατικό θρίλερ, βουτηγμένο στον λάγνο κόσμο. Σεξ, βία,γυμνά κορμιά και πανέμορφα κάδρα που θυμίζουν ερωτικό μάνγκα, σε ένα φιλμ που ξεχειλίζειερωτισμό και κλείνει ηδονικά το μάτι στους υποψιασμένους ακόλουθους του Ιάπωνα auter του

σκοτεινού κάλλους.Το έργο αρχίζει σαν κλασσική ταινία μυστηρίου με έναν φόνο που ζητά εξιχνίαση. Σταδιακά θα

φανεί πως αυτή είναι απλά η αφορμή ώστε να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ζωής της κεντρικήςηρωίδας, Ιζούμι, που ζει έναν βαρετό γάμο με έναν διάσημο αλλά εντελώς απόμακρο συγγραφέα

και θα προσπαθήσει να απελευθερωθεί μέσω του σεξ.Ο Σιόν Σόνο χειρίζεται μαεστρικά τα άλματα στο χρόνο, πηγαίνοντας παράλληλα την κορύφωση

των ερευνών της αστυνομίας με την κορύφωση της κοινής ιστορίας των δύο γυναικών, ενώεπιτυγχάνει το φιλμ του να μην χάνει σε ρυθμό. Παρότι η ταινία έχει χαρακτηριστικά νεο-νουάρ, ο

Σόνο ενδιαφέρεται περισσότερο για την κινηματογραφική εμπειρία που προσφέρει κι όχι για τοαστυνομικό μυστήριο. Στο σύμπαν του κυριαρχεί ο ερωτισμός (επιρροές από γιαπωνέζικα ερωτικά

manga), το γυμνό, το παράξενο, η βία (σήμα κατατεθέν του Ιαπωνικού σινεμά), το χρώμα, ηγιαπωνέζικη ποίηση, η άγρια σάτιρα…

Ο δημιουργός καυτηριάζει τον καθωσπρεπισμό της Ιαπωνικής κοινωνίας όπου πίσω από τηνκαθαριότητα των σπιτιών, την απόλυτη τάξη και τους ευγενικούς τρόπους κρύβεται η διαστροφή

της σκέψης ενώ σαρκάζει μέχρι τελικής πτώσης τον κόσμο της διανόησης: τον κουλτουριάρησυγγραφέα ο οποίος δεν ακουμπάει την γυναίκα του αλλά εντέλει είναι ο μεγαλύτερος

διπρόσωπος, και την καθηγήτρια πανεπιστημίου η οποία το βράδυ κάνει πεζοδρόμιο για να βρει τοδρόμο προς την λύτρωσή της…

Ειδικό βραβείο επιτροπής Φεστιβάλ Βενετίας 1964Βραβείο Sutherland Trophy Βρετανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο 1964

2 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα(Καλύτερης Ταινίας-Καλύτερου Ξενόγλωσσου Ηθοποιού)

Το αριστούργημα του GRIGORI KOZINTSEV

ΑΜΛΕΤ(HAMLET)

Το διασημότερο έργο του ΣΑΙΞΠΗΡ στην κορυφαία του κινηματογραφική απόδοση

Με τον κορυφαίο ηθοποιό που το όνομά του ταυτίστηκε με τον ‘Αμλετ,ΙΝΟΚΕΝΤΙ ΣΜΟΚΤΟΥΝΟΦΣΚΙ

Δράμα, Σοβιετική Ένωση, 1964, 140'Σκηνοθεσία: Grigori Kozintsev, Σενάριο: Grigori Kozintsev, Boris Pasternak ρώσικη μετάφρασητου έργου, William Shakespeare, Πρωταγωνιστούν: Innokenti Smoktunovsky, Mikhail Nazvanov,

Elza Radzina, Yuri Tolubeyev, Anastasiya Vertinskaya

ΣΥΝΟΨΗΑν υπήρχε ένας, ανάμεσα στις δεκάδες ως τώρα μεταφορές του σαιξπηρικού έργου στημεγάλη οθόνη, ο οποίος να στέκεται "ισότιμα" απέναντι στον Λόρενς Ολίβιε, αυτός δεν

είναι άλλος από τον «Άμλετ» του Κόζιντσεφ - και φυσικά του αξεπέραστου, για πολλούςκορυφαίου ηθοποιού, Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι.

Ο "Άμλετ" (1964) του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ θεωρείται η καλύτερη κινηματογραφικήμεταφορά του αριστουργήματος του Σαίξπηρ. Συμμετείχαν οι κορυφές των τεχνών και των

γραμμάτων της εποχής. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η μετάφραση ήταν του ΜπόριςΠάστερνακ και η μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Κάποιοι κριτικοί κατατάσσουν την

ταινία στις δέκα καλύτερες στην ιστορία του κινηματογράφου. Η μνημειακή ερμηνεία τουΙνοκέντι Σμοκτουνόφσκι στον πρωταγωνιστικό ρόλο σηματοδότησε την ιστορία της

υποκριτικής του 20ου αιώνα.Ο σοβιετικός σκηνοθέτης, μένοντας απόλυτα πιστός στο θεατρικό κείμενο, ερμηνεύει τιςπράξεις του διασημότερου σαιξπηρικού ήρωα κάτω από μια ιστορική όσο και υπαρξιακήοπτική. Ο Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι υπήρξε, κατά γενική ομολογία, ο μεγαλύτερος Άμλετ

όλων των εποχών. Ο ηθοποιός που υποχρέωσε τον έτερο μεγάλο Άμλετ, τον ΛόρενςΟλίβιε, να υποκλιθεί στην ανωτερότητά του.

Ο κινηματογραφικός ΑΜΛΕΤ του Κόζιντσεφ ολοκληρώθηκε το 1963 και προβλήθηκε το1964, μετά από οκτάχρονη επεξεργασία του σεναρίου. Τα γυρίσματα διήρκεσαν δύοχρόνια. Η σοβιετική εκδοχή του διάσημου σαιξπηρικού έργου αποτέλεσε την εθνική

συμμετοχή της Σοβιετικής Ένωσης στον εορτασμό των 400 χρόνων από τη γέννηση τουσυγγραφέα.

Υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα Φεστιβάλ Καννών 1957

Η ποιητική δημιουργία του GRIGORI KOZINTSEV

ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ(DON QUIXOTE)

Το κλασικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας του ΜΙΓΚΕΛ ΘΕΡΒΑΝΤΕΣ,σε μια εκπληκτική κινηματογραφική μεταφορά

«Έξοχο» The New York Times

Εποχής, Σοβιετική Ένωση, 1957’, 110’Σκηνοθεσία: Grigori Kozintsev, Σενάριο: Yevgeni Shvarts, από το μυθιστόρημα του

Miguel de Cervantes y Saavedra, Πρωταγωνιστούν: Nikolai Cherkasov, Yuri Tolubeyev,Serafima Birman

ΣΥΝΟΨΗΟ Δον Κιχώτης έχει αναστατώσει με την συμπεριφορά του όλο το χωριό. Οι ήρωες

ιπποτικών βιβλίων τον έχουν αναστατώσει και ονειρεύεται να ζήσει κι αυτός μάχες καιπεριπέτειες όμοιες με τις δικές τους. Φορώντας, λοιπόν, μια πανοπλία και παίρνοντας γιαάλογο τη σκούπα της Ροζαλίας, ξεκινά το ταξίδι του για την υπεράσπιση των αδυνάτων

και τη διαφύλαξη της τιμής της αγαπημένης του «Δουλτσινέας». Συγχέει την φαντασία τουμε την πραγματικότητα, τρώει συνεχώς τα μούτρα του αλλά ποτέ δεν το βάζει κάτω. Στο

δρόμο του συναντά τον Σάντσο, έναν φτωχό και αφελή γείτονα του, και τον πείθει νααφήσει την οικογένειά του τάζοντάς του πως θα γίνει «άρχοντας» σε ένα φανταστικό νησί.Μαζί θα ζήσουν ένα σωρό «ηρωικά κατορθώματα» αντιμετωπίζοντας «γίγαντες φοβερούς,ληστές και ιππότες» οι οποίοι δεν είναι τίποτα άλλο παρά γέννημα της φαντασίας του Δον

Κιχώτη…Η πιο πετυχημένη διασκευή και πιο πιστή στο βιβλίο του Θερβάντες είναι ο ρωσικός «ΔονΚιχώτης» του Γκριγκόρι Κοζίντσεφ. Γυρισμένη στην Κριμέα, κατάφερε να αναπλάσει την

ατμόσφαιρα του βιβλίου και τις απέραντες πεδιάδες της Ισπανίας με χρώματαξεθωριασμένα που φέρνουν στο νου πίνακες της Αναγέννησης, ενώ ο πρωταγωνιστής τουΝικολάι Τσερκάσοφ (ο Ιβάν στη ταινία «Ιβάν ο τρομερός» του Αϊζενστάιν) έδωσε με τον

καλύτερο τρόπο τον ιππότη ήρωα… Κλασικό, λυρικό, φιλοσοφικό…

Η επική δημιουργία του GRIGORI KOZINTSEV

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ (KING LEAR)

Το αριστουργηματικό δράμα του ΣΑΙΞΠΗΡ σε μια κορυφαία κινηματογραφική μεταφορά

Μια τραγική ιστορία για το πάθος της εξουσίας!

«Έπος» BBCi-Films

Δράμα, Σοβιετική Ένωση, 1971, 139’Σκηνοθεσία: Grigori Kozintsev, συν-σκηνοθεσία Iosif Shapiro

Σενάριο: Grigori Kozintsev, Boris Pasternak ρώσικη μετάφραση του έργου, William Shakespeare,Πρωταγωνιστούν: Juri Jarvet, Elza Radzina and Galina Volchek

ΣΥΝΟΨΗΟ βασιλιάς Ληρ αδικεί την κόρη που τον αγαπά και μοιράζει το βασίλειό του στις δύο άλλες κόρες του που

τον φθονούν. Οι τελευταίες που τον θεωρούν βάρος, τον διώχνουν από τα σπίτια τους πετώντας τον σανάχρηστο πράγμα. Ο Ληρ, απογυμνωμένος από κάθε αξίωμα, μεγαλοπρέπεια ή κύρος, θα περάσει μια

ολόκληρη νύχτα στη μέση του πουθενά, μέσα στην καταιγίδα. Στην ερημιά αυτή θα συνειδητοποιήσει τονόημα του κόσμου, θα επικοινωνήσει με τη φύση, το υπερφυσικό, το θείο, για να επιστρέψει στην

πραγματικότητα και να αντικρύσει την απόλυτη καταστροφή. Οι τρεις κόρες του θα έχουν αλληλοσκοτωθείκαι εκείνος, μισότρελος και έρημος, θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στο σωρό των πτωμάτων…

Ο Κόζιντσεφ ύστερα από μια αριστουργηματική μεταφορά του Άμλετ στην οθόνη, επιστρέφει στον γνώριμοκόσμο του Σαίξπηρ με έναν επικό Βασιλιά Ληρ, που στηρίζεται στη ρώσικη απόδοση του Μπόρις

Πά­στερνακ (η οποία δεν είναι μια απλή μετάφραση, αλλά αποτελεί ήδη μια ερμηνεία του σαιξπηρικούέργου). Οι Κόζιντσεφ-Πάστερνακ παρουσιάζουν το βασιλιά Ληρ σαν ένα μεσαιωνικό Ιβάν τον Τρομερό,

δεσποτικό κι αυταρχικό, αποκομμένο απ' το λαό, που δεν μπορεί να κατανοήσει τις ιστορικές εξελίξεις πουσυντελούνται γύρω του: «Στο Βασιλιά Ληρ η δράση τοποθετείται στο Μεσαίωνα, γράφει ο Β. Ραφαηλίδης,όταν δηλαδή η φεουδαρχική Μοναρχία άρχιζε να γίνεται Δεσποτική και τα τιμάρια να συγκεντρώνονται σεευρύτερες διοικητικές ενότητες. Ο γέρο-βασιλιάς Ληρ επιχειρεί μια αντιστροφή της ιστορικής φοράς: θέλει

να επαναφέρει το τιμαριακό καθεστώς μοιράζοντας το βασίλειο στις τρεις κόρες του, αλλά παράλληλαπροσπαθεί να διατηρήσει μια υψηλή κυριότητα πάνω σ' αυτά τα τιμάρια. Μ' αυτό το εκ των προτέρωνκαταδικασμένο τέχνασμα αποπειράται ν' απεκδυθεί της ευθύνης της διακυβέρνησης χωρίς ωστόσο να

παραιτηθεί και από τις απολαβές που συνεπάγεται η εξουσία. Η σύγκρουση λοιπόν προσδιορίζεται απ' τηναντιπαράθεση μιας βούλησης στο ιστορικό γίγνεσθαι. Ο Ληρ δεν είναι σε θέση να καταλάβει πως Εξουσίακαι Διακυβέρνηση είναι έννοιες ταυτόσημες, ότι δηλαδή μεταβιβάζοντας τη Διακυβέρνηση χάνει αυτόματα

και την Εξουσία. Μ' άλλα λόγια η Μοίρα του είναι ιστορικά και όχι μεταφυσικά καθορισμένη».Πρόκειται λοιπόν για ένα καθαρά πολιτικό παιχνίδι για την Εξουσία, που ο Κόζιντσεφ αποδίδει μ' ένα

μεγαλόπρεπο επικό ύφος, παραλείποντας πολλούς διάλογους και τυπικούς προβληματισμούς του Σαίξπηρ.Όλη η ταινία κυλά σαν ένα ορμητικό ποτάμι που συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμα του, χωρίς ν' αφήνειπεριθώρια για δισταγμούς ή φιλοσοφικούς στοχασμούς. Ο Κόζιντσεφ πριμοδοτεί τα τεράστια γενικά πλάνα,που του επιτρέπουν να κάνει εντυπωσιακές φορμαλιστικές συνθέσεις με τη διάταξη των κομπάρσων μέσα

στο φυσικό τοπίο.

Υποψήφια για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 1969 Βραβείο Delluc Φεστιβάλ Καννών 1968

ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΦΙΛΙΑ (STOLEN KISSES)Μια απολαυστική ρομαντική κομεντί από τον FRANCOIS TRUFFAUT

Με τον JEAN-PIERRE LEAUD (ΤΑ 400 ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ)

Η τρίτη περιπέτεια του Αντουάν Ντουανέλ (ΤΑ 400 ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ, ΑΝΤΟΥΑΝ ΚΑΙ ΚΟΛΕΤ)

«Μια από τις καλύτερες ταινίες του Τριφό, Δυνατή, γλυκιά, σοφή και συχνά, εκρηκτικά κωμική»The New York Times

«Το Παρίσι ποτέ δεν έδειχνε πιο όμορφο»Time Out

«Ο Λεό είναι έξοχος στο ρόλο του Ντουανέλ»The New York Times

Μια κωμωδία με ατμόσφαιρα Παρισινή....

Νέος, μόνος, άνεργος.Πόσες δουλειές μπορείς να βρεις;Πόσα φιλιά μπορείς να «κλέψεις»;

Κομεντί, Γαλλία, 1968, 90’Σκηνοθεσία: François Truffaut, Σενάριο: François Truffaut, Claude de Givray, Bernard Revon,

Πρωταγωνιστούν: Jean-Pierre Léaud, Claude Jade, Delphine Seyrig

ΣΥΝΟΨΗΟ Αντουάν Ντουανέλ απολύεται από το στρατό, δοκιμάζει την τύχη του ως νυχτερινός θυρωρός,

προσλαμβάνεται σε γραφείο ντετέκτιβ και ταλαντεύεται συναισθηματικά ανάμεσα στη νεαρή φίλη τουΚριστίν και την ώριμη κυρία Ταμπάρ…

Η τρίτη ταινία της σειράς του Αντουάν Ντουανέλ βρίσκει τον αγαπημένο ήρωα του Τριφό στο δύσκολοστάδιο της ερωτικής και επαγγελματικής του ενηλικίωσης. Η ταινία γυρίστηκε την εποχή του Μάη του '68 κι

είναι αφιερωμένη στον τότε διευθυντή της Γαλλικής Ταινιοθήκης Ανρί Λανγκλουά -στη συνέχεια θακερδίσει το βραβείο Λουί Ντελίκ στο φεστιβάλ των Καννών. Ο Τριφό παρουσιάζει με τρόπο λυρικό το

Παρίσι της περιόδου 1967-68, ιδιαίτερα την περιοχή της Μονμάρτης όπου ζει ο Αντουάν (το alter ego τουΤριφό, μια και ξέρουμε ότι και οι πέντε συνολικά ταινίες με ήρωα τον Αντουάν είναι ημι-αυτοβιογραφικές),με τον ρομαντικό, λίγο αφελή, ήρωά του στις διάφορες ερωτικές και μη περιπέτειές του, με τον Λεό να δίνει

μια θαυμάσια ερμηνεία. Καταγράφει τα διάφορα επεισόδια από τη ζωή του Αντουάν με λεπτότητα καιχιούμορ, μέσα από έξοχους διαλόγους και χρησιμοποιώντας δημιουργικά το τραγούδι του Σαρλ Τρενέ.

Τα «Κλεμμένα φιλιά» καθρεφτίζουν το επαναστατικό κλίμα της εποχής: Αμφισβήτηση του κατεστημένου,αντισυμβατικότητα, αυθορμητισμός, αισιόδοξη και περιπαιχτική διάθεση. H ζωή και ο έρωτας ιδωμένα μέσα

από μία φρέσκια ματιά και ένα ανάλαφρο χιούμορ...«Tι απομένει από τους έρωτες μας;», αναρωτιέται οΣαρλ Tρενέ στο τραγούδι των τίτλων της ταινίας. Ίσως μερικά κλεμμένα φιλιά, μια γλυκιά μελαγχολία και

ένα ειλικρινές χαμόγελο σαν κι αυτό που θα ζωγραφιστεί στο πρόσωπο σας τα 90 λεπτά αυτού τουαπολαυστικού χρονογραφήματος και θα παραμείνει εκεί για αρκετή ώρα μετά.