Βαγγέλης Ιντζίδης

Πέρασμα

un éclair . . .puis la nuit! έτσι δε γίνεται πάντα.

μια έκλαμψη και μετά η νύχτα. το οριστικό. Η

νύχτα. και στο χωνευτήρι αιωνιότητα, αφού

άρχισε το μέτρημα χρόνος. το αόριστο. Μιαν

έκλαμψη. κι έτσι δε γίνεται η νύχτα μια νύχτα;

λυγίζει στην παράταση η συνήθεια. εωσότου

αποστρέφοντας το βλέμμα της η νύχτα δει μια

νύχτα, εκείνη τη νύχτα. να ξεφυτρώνει ένα βρύο

στα ερείπια. και το νερό και το χώμα θεός να γελά

με τις έκπτωτες. την πίστη, την αγάπη, τη σοφία

από ελπίδα. γαλαξίες εσβησμένων άστρων.