SECOND CHANCE

Everyone deserves a second chance nga daw diba. Pero

anung gagawin mo kung yung second chance na yon eh

halos katulad din ng dati. Pagbibigyan mo pa ba sya? O

hindi na?

Malaki ang paniniwala ko sa prinsipyo kong "Once is enough." Ma-

pride kasi akong tao. Ayokong napapahiya. Perfectionist kasi ako.

Never ko na ngang ginagawa ang isang planong alam kong

papalpak or in the past pumalpak na ako.

Ayun ang gusto sakin nang kapatid ko. Kaso madami syang ayaw

sakin at isa sa mga un ay eto.

Isa kasi akong major T@NG@ eh. Lalo na sa four-letter word called

L-O-V-E. Masyado ko daw kasing pinahihirapan ang sarili ko sa mga

bagay na pwede namang mangyari. Pinangungunahan kasi ako ng

takot sa pagkapahiya. Kaya nung dumating na si BAD BOY turned

MR. RIGHT, hindi ko alam gagawin ko. Should I give him a SECOND

CHANCE or should I turn him down?

Nakabaon sa puso ko ang lahat ng ginawa nya pero may something

na hindi ko ma-explain. So ganito na lang. Tunghayan nyo na lang

ang kwentong to para sureness kayo kung ang kanyang SECOND

CHANCE would be ...

APPROVED OR DENIED

Characters

Eliyah Ayen Valdez

Jhen Vincel Ocampo

Katrhine Andrea Cruz

Erik James Ocampo

Ereyah Ayan Valdez

Khen Andrei Pascual

1Start Here

"ELIYAH AYEN!!!! Gising!!! Nananaginip ka na naman.!" sabay sampal.

"Ouch, that hurts. Gising na po ako. Nakakailang alog na kayo eh tas kelangan talaga sinasampal ako." sabi ko naman habang nakahawak pa sa pisngi ko. Feeling ko talaga sasabog na ung pisngi ko sa sobrang sakit nung sampal.

"Kasi naman eh. Mananaginip ka na lang, kelangan pang takutin kame. Sigaw ka kaya ng sigaw ng tulong." sabi naman ni Mommy. Mommy ko nga sya.. Kasi pag natatakot yan asahan mo nang may masasaktan dahil sa bigla. Hay naku.

Oh well... dahil tanghali na nga, kailangan ko nang kumilos. May orientation pa ako for the new school year. Taun-taon na lang puro ganito. OK Lia tiis lang. Last year mo na sa school na yan so tiis lang. As usual daily routine ako. Gising, kain, toothbrush, ligo, bihis, alis. Grabe ah. mga ilang araw ko ding hindi to nagawa since nagstart ang vacation na hindi ko masyado na-feel. Oh well, off to go na kami ni Mommy sa school.

Mga quarter to nine na kami nakarating ni Mommy sa school. Na-enroll na ako ni Mommy so proceed to the orientation na kami pagdating. Umupo lang siya dun and since alam ko na naman yun at kung may nadagdag man malalaman ko din un, kaya nag-excuse ako na lumabas.

"OI LOKA! Tagal mo naman. Kanina pa kita hinihintay dito. " Sabi na nga ba eh.. familiar yun eh. Pano, sa Katrhine un.. classmate ko since first year. At panigurado pati ngayon.

"Sensya naman napasarap tulog ko eh.." sabi ko naman. Pag tinignan mo kami for sure malalaman mo agad ung difference namin. Kasi naman po crush ng bayan yang si Rhin. Maganda talaga sya at full of energy. Kung sabagay ako din naman makulit peo not now. Sama gising ko eh.

"Umikli ata ang hair mo teh." Ay naku pati ba naman buhok ko. Di bale na nga sanay na ko sa kanya eh.

"Nagpagupit kasi ako eh. Well, init eh. Dun nga tayo. " Sabay turo ko naman sa swing dun sa Math garden. Katapat un ng fish pond namin. Favorite place ko un. Bakit? Ah.. 3 three major reasons. 1st, tahimik. 2nd, relaxing ang view and 3rd, well may nararamdaman ako na ang place na to ang magiging simula ng lahat.

“Kwento naman dyan, teh.” Anak ng pating ako pa talaga kailangan magkwento ngayon? O well, taray ko no.. Sakit pa din kasi ng pisngi ko.

“Kaw na lang. nasampal ako kanina dahil ako’y binabangungot daw.” Sabay hipo ko naman sa pisngi ko. “Sige na nga.” No choice ang bruha. Ayun nagkwento nga. Half listening nga lang din ako eh. May nakita kasi akong hindi kanis-nais.

“Wait Rhin. May isang tanong lang ako sayo.” Pinutol ko naman ung last statement nya.

“Yeah. What’s that.” Aba ine-english mo lang ako ‘day ah. Eh kung sampalin kaya kita kaso alam ko namang ganyan ka na dati pa. Back to the topic.

“Uh… madami ba tayong classmates ngayong year na 4 years na nating classmate?”  Nakatingin pa din aq sa Registrar’s Office. Sinong tinitignan ko? Oh well, we’ll know that later.

“Uh…sino nga ba? Yeah… si Ken, Elice and Alice, at si JV. Na hanggang ngayon ay tila wala pa ring kilala. Sila na lang naalala k dun sa list kanina eh. Lia bakit?” Sinagot nya naman ako. Hindi nya

pa din nakikita kung ano ung tinitignan ko.

“Wala naman nacurious lng ako.” Sagot ko tas tumingin na ako sa kanya. Ayoko din naming pahalata nu. By the way, ung tinitignan ko? Gusto nyong malaman? Nakatingin ako kanina sa Registrar's kasi may nakita akong hindi magandang sight sa orientation. JV. Jhen Vincel Ocampo. School hearthrob. And he'll be the last person na gusto kong makita for today. Unfortunately, nakita ko sya.

“Gutom na ko. Kain tayo.”

“Takaw mo! Ang tagal naman ng orientation na yan.” Ganyan talaga ako sumagot.

Hinatak ko si Rhin sa canteen. May dala naman akong pera nun. Kumain lang kami ng chips kasi nag-breakfast naman ako.

Maya-maya pa. Natapos na ung orientation. Sa wakas!!!

Nagpaalam na ako kay Rhin nun kasi aalis pa daw sila ng Mama nya. Kami din naman eh. Aalis na  para umuwi. Hay boring. Wala naman dun si Kuya kaya wala din kwenta. Ang nandun lang eh ang aking dakilang kapatid na 1 year older sakin. Ang Ate kong loka-loka. Dapat talaga sumama na lang ako kina Rhin kung hindi lang talaga ayaw ni Mommy.

“Mhy, uwi na tayo? Hindi man lang tayo bibili ng gamit sa school?” Intelihente nga akong tao di ba.

“Eh panu si Rea?” Sabi ni Mommy. Maya maya lang mauuto na ‘yan.

“Eh di ako na pipili nung ke Rea.” Tsk3. Ate ko yun pero hindi ko sya tinatawag na ate. Hindi ako sanay eh. Saka isang taon lang naman eh. Hindi din ako pinapagalitan nila Mommy.

“Ok, fine. Siguraduhin mo lang hindi kayo mag-aaway dalawa dahil dyan ha.” Sabi sayo madaling kausap yang Mommy ko eh.

Mga 10 minutes lang siguro nakarating na kami sa mall. Syempre National muna. Kumuha lang ako ng red basket. Si Mommy din kumuha. Sya na lang daw bibili nung kay Rea. Hehe. Umubra plano ko. Humiwalay naman ako sa kanya. Sanay nay an sakin eh. Pag nagmo-mall kasi kami, si Rea lagi nya kasama at ako eh ako lang. Sarap mag-isa nu.

Inuna ko naming puntahan ung mga gamit ko. Nung nakumpleto ko na, saka ako pumunta sa books section. Hinanap ko naman ung isang set ng Harry Potter books. Tinext ko si Mom kung pwede ko bilhin yung set ng book nay un. Tumanggi nung una pero sabi ko naman, dala ko ung card ko. Kaya pumayag din. Nilagay ko na yun sa basket. Mabigat din kaya nung nakita ko yung isang book kinuha ko tas hindi ko na binasa. Pag talikod ko.

Plok.

Nahulog ko ung basket. “OUCH!” Napatili ako nun. Natumba kasi ako tas nahulog sa paanan ko ung basket. Sh*t.

“Sorry Miss.” Inangat naman nya agad ung basket. Tas inoffer ung hand nya para makatayo ako. Dun ko lang napansin na Nakatingin pala sa’min lahat. Pero back to business naman sila.

“Hoy lalake. Anong ginagawa mo sa anak ko?” Entrada naman ang nanay kong super protective.

“Ma, ok na ko. Accident lang yun.” Napaka OA talaga ng Mommy ko eh nu. “Don’t make a scene her please. Once is enough.” Sabi ko nang pabulong. Ako kasi yung klase ng tao na ayaw napapahiya so mula pagkabata prinspyo ko na sa buhay yun na 'Once is enough.'

Nagets naman ni Mommy un. Hinila ko na lang sya sa counter nun kahit sakit ng paa ko. Bigat kasi nung basket eh.

Nung malapit na kami sa cashier which is sobrang lapit sa accident kanina, narinig ko naming nagsalita ung guy. Hindi ko napnsin ung mukha nya. Tangkad nya kasi tas nakatingin pa ko dun sa paa ko.

“Uh, Miss. Eliyah Ayen right?” Sabi nya kaya napalingon ako at tumango. Dun ko lang nakita at I’m sure. He’s JV.

“Yeah. JV ikaw pala.” Sabi ko naman. Aba kilala nyapa pala ako. By the way, JV is one of my classmates since first year. Mula nun may isyu na saming dalawa. Kasi lagi kaming seatmates at tahimik pareho. Tas basta un yun. Malalaman nyu din. In right time not now.

“Sorry.” Tas tumalikod na sya. Aba kung nasa mood lang talaga ako ba nasapak ko nato. Pero sanay na din naman kasi ako kaya wag na lang. Sabi ko nga once is enough.

Binayaran na naming ni Mommy ung binili ko. Dami kong dala kaya dinaan ko muna yun sa kotse. Si Mommy naman, pumunta na sa department store. Bibili na din kasi kami ng iba pang necessity naming magkapatid. New shoes, socks, hankies, pati other garments. Girls thing. Haha. Sumunod na lang ako.

“Sayang wala si Rea. Haha.” Nabulong ka mukhang narinig ni Mom.

“Sayang nga eh. Text mo nga. Pasunurin mo dito.” Sabi ko nga masamang idea ang pagbulong eh.

No choice kundi itext sya kasi pag hindi ko ginawa baka kulitin nya lang ako nu. Mga 5 minutes lang din andun na si Rea kasi galing pala sya kina Monica. Yung classmate nya. 4th year high school din yan eh. Sabay kaming nag-aral kasi nung mag-aaral na sya ayaw kong pumayag kaya ayun pareho kami ng year. Kaso nung lumaki kami lagi na kaming magkaaway, magkaibang school kasi kami.

“Oh, Lil sis. How’s life?” Sarcastic pa pagkakasabi.

“Fine. Ma, punta lang ako sa Record bar ah.” Wala ako sa mood makipag-away.“No. you’re not going. Baka mapagastos na naman ako. Saka hindi ka pa nadala. As if kaya mong maglakad nang matino nyan.” What the. No choice ulit si Lia. Teka nasabi ko ba kung bakit Lia?

 Eliyah Ayen kasi ang name ko. Eliyah Ayen Valdez. Ang weird nu. Ayen ang tawag sakin nung bata ako. Kaso nung nag-aral na ‘ko Lia ang tinawag sakin pero sa bahay lahat ila Ayen pa din.

Si Rea naman. Ereyah Ayan. EA din. Sya naman umiiyak pag tinawag na Ayan. Saka nahihirapan sya mag-respond pag un ang tawag sa kanya. Kaya ayun Rea tawag sa kanya.

“Ma, bakit? Ano nangyari kay Ayen?” Na curious naman ang bata.

“Nabunggo kasi sya kanina eh, tapos nahlog ung dala nyang basket sa paa nya. Ayan hirap maglakad.” Daldal talaga. Rea would be the last person na gusto kong makaalam nun.

Sabi na nga ba eh. Tumawa siya pero hindi masyado. Andun kasi si Mommy. Binili na lang naming ung mga dapat bilhin. Since injured ang lola nu si Rea ang nagdala nun kaya dinaan nya na din sa kotse tas sumunod sya sa resto nun. Kapatid ko nga sya diba. Hindi naming trip magdala ng madami pag kasama si Mommy magmall. Anong ginagawa ng trunk ng kotse diba? So yun na nga, past 9 na din na kami umuwi. Tinawagan ko naman agad si Rhin nun.

“Hello bruha. Busy?” Ganda ng bungad ko diba.

“Hindi naman. Gabi na ah. Anung dahilan naman nyan ha?” Sagot niya.

“Ah kasi nagkita kami ni JV sa mall kanina. Laki ng kasalanan nya sakin. Nabunggo nya ko at dahil dun nahulog ung bitbit ko sa paa ko. Nothing important. Alam nya pala ang name ko.” Wala lang nasabi ko lang. Wala kasing makausap nng matino dito eh.

[color=yellow“Oh really. Sira ka ba. Classmate natin un since first year nu. Natural lang un. Saka ex mo kaya sya. Remember?”[/color] sarcastic yung pagkakasabi nya nun. Bruhilda talaga to.

Yeah right. Ipaalala mo pa. Humanda ka talaga sakin sa first day. “Che. Kilala nya man ako kasi seatmates kami pero never nya atang nabanggit ang name ko. OI lang tawag sakin nun noh. Saka kahit naman dati nu. Kahit kami pa nun never nyang nabanggit ang name ko. Once lang ata. Sa dami ba naman ng humabol at naging ex nun.” Ganyan talaga kami mag-usap. Pagpasensyahan nu nah.

“Ah ok. Lia geh na. Tawag ako ni Mama eh. Bye. See ya tomorrow.” Sabi nya naman.

“Bakit nu meron tomorrow?” Tanong ko bago nya ibaba ung phone. Kaso I failed kasi nababa nya. Hindi nya narinig ang tanong ko. Enough for too much thinking Lia. Natulog ako nun. Dreamless sleep pa nga eh.

Kinabukasan...

2

THE REPLAY“ELIYAH AYEN! Gumising ka nga dyan. May balak ka bang pumasok o wala?” sabay sampal.

“OUCH!. Gising na po ako. Nakakailang alog na kayo eh. Tas kailangan talaga sampalin pa ako.” Teka… sounds familiar huh.

“OO. Kailangan. First day ng klase mo ngayon. Wala ka naman sigurong balak umabsent o ma-late di ba?” Galit na talaga si Mommy. Nakikita kong namumula na yung mukha nya. Kahit naman medyo blurred pa ung paningin ko napansin ko yun.

“Weeh. Wag ka naman magbiro nang ganyan My. Anong araw na ba ngayon? Anong oras na?” Nagulat ako dun pero syempre hindi pa din ako naniwala agad.

Entrada naman ang magaling kong kapatid. “Hoy Ayen. Tumayo ka

na dyan. Monday ngayon, alas-singko na po.  Wag ka nang mag-inarte dyan. FYI. Orientation nyo po every year eh Sunday and that’s yesterday.”

Sh*t. OO nga. Napatingin ako agad dun sa alarm clock ko sa side table ko. Buti na lang talaga, mahal ako ni Mommy or else baka late ako sa first day ko.

“Sorry naman.” Napatayo ako ng de-oras nun. Takbo sa cr at kumain na. Daily routine pero hindi naman masyadong nagmadali. Kasi 7 pa naman ang pasok ko. Yun nga lang, kailangan ko pong magmadali kasi matagal akong maligo at mag-ayos nang buhok. Pero syempre mas matagal si Rea. Haha.

“Rea, lakas nga loob mong gisingin ako kanina. Ang bagal mo naman ngayon.” Sigaw ko naman nung nasa sala na ako. Bihis na ako nun. 6 am na nun kaso si Rea nga po ay mabagal. I mean, matagal sa pag-aayos ng buhok nya.

“Andyan na po Manang AYen.” Loka to ah. Gusto mo sapak. Tawagin daw ba akong Manang? Well, mabait lang talaga ako kaya hindi ko na lang pinatulan.

Naglakad lang kami ni Rea papasok ng school. Pero pagdating sa kanto, hiwalay na kami. Magkaiba nga kasi kami ng school diba.

6: 15 na ako nakarating sa school. Alam ko na naman na yung room ko nun.

Hindi pa ako nakakatapak ng classroom ko, may narinig na akong tumatakbo papunta sa kin.

“Bruha! Give me details!” Sabi na nga ba eh. Si Rhin nga.

“Anong details ka dyan?” Innocent pa ko eh nuh. Well wala naman akong alam di ba, kadarating ko lang kaya.

“Sus, pa-innocent type ka pa dyan. Di ba tumawag ka sa kin kagabi.

Gusto ko malaman details nun.”  Bruha ka talaga. If I know, wala naman talaga sa interes mo yun kagabi.

“Akala ko ba wala lang kang pake kagabi?” Tatamaan ka talaga sakin eh.

“Ah, kasi po hindi mo naman sinabi na si JV pala yun.” PUch*. Nabatukan ko tuloy pero mahina lang.

“Aray ko naman.” Sabi nya nun habang hawak ung batok nya.

“Ulyanin ka na ba? Sinabi ko kayang si JV un. Hai nako. Sabi mo pa nga na natural lang na kilala nya ako kasi ex ko sya at classmates kami since first year.” Hai nako may Alzheimer’s disease na si Katrhine. Tsk3.

“Ah ok. Sorry naman. Ah… Lia, may bad news ako sayo.” Bumulong naman sya nun nung nakarating na ako sa upuan ko. Dun na lang sa dulo kasi medyo late na din ako. Tumango na lang ako para sabihin nya sakin. “Ah, kasi kalat na sa campus ung nangyari kagabi eh. Unfortunately, alam na din ni Simounne.” Bulong pa din. Napatingin ako sa kanya nun. Sh*t.

“Pa’no nangyari yun?” yun na lang kaya kong sabihin nun. Alam nyo ba kung bakit ayaw kong naiisyu kay JV.

(flash back)

First year kami nun. JV was the school heartthrob. Sya kasi ang captain ng basketball team nun. Alam nyo na. Then I was an ordinary student. Ordinary as in studyante lang ako na walang pakialam sa mga bagay bagay na walang kaugnayan sa klase.

Seatmate ko sya nun. Hanggang third naman eh.Kahit na sabihin nating classmate ko sya, at ang kambal nya, I never went on any game in particular. Pero one day, necessity ang pagpunta sa championship game  basketball.

Nanalo yung school namin. Hinihintay naman namin ni Rhin si Erik, yung kambal ni JV. Close kasi kami. Mabait kasi sya at very down to earth hindi katulad ni JV na sobrang yabang at feeling hari. Pero I had a crush on him kaso may girlfriend sya nun. Si Simounne, ang reyna ng campus. Bagay sila, parehong mayabang. Hmmpff…

Bumaba kami ng bleachers nun ni Rhin. Sinalubong kami ni Erik. His name was Erik James pero he’s comfortable with Erik eh. So yun na nga. Todo congratulate naman silang lahat. After that, umalis na kami. Dun un time na tinanong ako ni JV kung pwede daw ba maging kami.  Para akong timang nun, si Rhin naman eh sinusulsulan ako na sagutin ko na daw. Ayun, sinagot ko naman. Sya ang first boyfriend ko at first love ko.

3 months akong nagpakat*ng* sa kanya. Akala ko nun ok kami at he love me kaya nya ako niligawan kaso, dumating yung worse day ever ko.

“LIA!!! BAD NEWS!” TUmtakbo nun si Rhin papuntang Math Garden.

“bakit? Para kang hinahabol ng kabayo sa bilis mo ah.” Sabi ko lang yun. Bigla akong kinabahan. Iba yung hawak nya, iba yung tingin nya. May problema.

“Wag kang mabibigla ah.” Sus pa-excite pa to.

“Promise. Kinakabahan ako nyan eh. Sabihin mo na kasi.” Lalong bumilis tibok ng puso ko nun.

“Ah… Kasi si JV.. eh… ah… He said he broke up with you and he’s back with Simounne. Sinabi nya un sa stage kanina.” Halatang hirap si Rhin nun. Takot sya sa mararamdaman ko.

“Ah ok.” Grabeh parang un lang. Tas saka palang nag-sink sakin ung sinabi nya. Biglang tumulo ung luha ko nun. Tas hindi na kami pumasok ni Rhin sa afternoon class naming. Umiyak lang ako ng umiyak nun. Galit ako at nasasaktan. Kasi akala ko mahal nya ako

pero un pala pinagselos nya lang si Simounne.

Tas sinugod pa ako ni Simounne nun para lang sabihin na nasa kanya pa din ang huling halakhak.Drama nya. Dun ako natutong tumayo at mamuhay mag-isa. Si Erik at Rhin lang ang lagi kong kasama mula nun. Nagi-guilty nga ako kasi nagkalayo na ng loob si Erik at JV dahil sakin. And un nga. Un ung dahilan kung bakit ayaw kong mapalapit ulit kay JV.

(end of flashback)

“worst thing pa…” Bago pa natapos ni Rhin un sasabihin nya, may dumating na unexpected.

Si Simounne Perez, ang girlfriend ni JV Ocampo… and she looks terrifying…

3NEVER DARE TO TOUCH HER

Dumating si Simounne nun bago pa matapos ni Rhin ang sasabihin nya. Nakaramdam ako ng kaba. Mukhang alam ko na kung bakit worst thing ung last na narinig ko mula sa kanya.

Hindi malabong malaman agad ni Simounne ang nangyari kagabi. Una, kasi madaming nakakita. Hindi lang ako sigurado kung sinu-sino pero sure madami. Second, may espiya ata sakin ung babaeng un mula nung first year. Ewan ko ba dun. Feeling naman nya aagawin ko ung boyfriend nyang mahangin.

"How dare you to show your face in this school again?" Jusmio. Katakot. Last time na nakita ko tong ganito eh nung first year pa ako. Yung makinis nyang mukha eh lumulukot. Tas ung singkit nyang mga mata lalong nanliliit. parang may kung anong karayom ang pinasok kaya ganun. At ang mala-porselana nyang kutis, namumula sa galit. Pero ung mgagandang traits dun para talaga sa kin un. Exaggerations lang para kunwari maganda. Haha.

Ang lakas ng loob ko eh nu. Nakuha ko pang mag-joke. Ok. Back to Reality.

"Sorry? I dont know what you're talking about. And as far as I could remember I had no business with you." Wooh. englisan ito.. PANYO!!! NOSEBLEED!!! Kulit ko talaga.. Well, reality ulit. Napaback-off si Rhin nun. Takot kasi yan eh. Kahit isa sya sa pinakasikat sa school, no one beats Simounne Perez's personality. Ako naman tinalikuran sya.

[colr=magenta] "Bakit mo ginawa sa boyfriend ko yun? NAPAKALANDI MO!" [/color] Ouch. Tumagos un ah. How dare me o how dare she?

Nabigla ako nun. Nasampal ko sya. "ako malandi? Tumingin ka na ba sa salamin? Sino kaya sa atin ang malandi? And how dare you! Wala akong ginagawang kasalanan sayo at sa boyfriend mong mahangin!" Nakakarindi ng utak to. G*g* ba sya? Ako kaya ang napahiya kagabi.

"Aba'y lakas ng loob mo ah." Umakma syang sasampalin din ako. Pero natigilan sya. May dumating kasi eh.

"Simounne. Stop. Never ever dare to touch her again. She had nothing to do with you. And for all your concern ang mga nakarating sayong tsismis ay hindi totoo. So stop it. Parating na si Ma'am. So get lost Or you'll receive your first ever referral."Nakatingin lang sya nun sa sahig. Sino bang kausap nya? Si Simounne? Eh bakit dun sya nakatingin. Ai nako Ayen. Tumigil ka na nga sa mga iniisip mo.

"Hindi pa tayo tapos B*ch! You'll regret this." Lumabas na sya ng room nun. Ay takot kay JV. Haha.

Si Erik naman, padating na sa side namin. Halata mong concern sya."Lia. ok ka lang? Hindi ka ba nasaktan? Pagpasensyahan mo na. May tama lang sa ulo un. Ganun talaga ang mga obsess eh." Wooh.. Bait talaga nitong si Erik eh. Buti hindi sya katulad ni Jv. Pero honestly, na-touch ako sa ginawa nya ah. Pero never mind. sayang ang effort. At bakit ako magthe-thank you eh, ayos lang naman kahit hindi nya ginawa un.

"Ok lang ako nu. OA na ah. Sanay na ako dun ano ka ba." Tinapik ko naman ung balikat nya. At dahil si ELIYAH AYEN nga ako aka LIA o AYEN. Nagturn ako kay JV and said, "JV, thanks". Sabi ko nga deadma to the max ang drama ko eh nuh.

"Ano ba meron dun sa babaeng un?" May karapatan naman siguro akong malaman diba?

Pinaupo muna ako nila Erik at Rhin. Si Erik nilagay ung gamit nya sa bandang harap. Mas gusto kasi ng teachers na nandun sya. Pero bumalik din sya agad.

Ang tagal ng teachers ah. Ano kayang meron? Pero bahala na. As soon as tumabi si Erik sa min ni Rhin, nagstart na sila magkuwento. Si Rhin na nagsimula.

" Ang kumalat kasing balita sa school. Binangga mo daw si JV sa mall and nagpanggap ka daw na nasaktan ka kaya ayun todo care naman daw sya sayo. At un kesyo nilandi mo daw sya. Ayun." O-K. Kaya naman pala nag-uurumentado ang bruha kanina eh. Feeling nya sinusulot ko ang boyfriend nya. Ay nako te, magsama kayo.

"Dont worry, tingin ko naman, natakot sya kay JV kanina eh.Just tell us kung sinaktan ka nya ulit. Ako nang makalaban nya."  Kaya labbs ko tong si Erik eh. Bait nya talaga sakin super.

Tas nag-alarm na talaga. Kasi ung kanina praktis lang daw haha. Winewelcome lang ang students of the new school year.

Pumasok na naman si Mam Enriquez sa rom. Sya kasi ang adviser namin. Sa first day kasi homeroom adviser lang ang pumapasok sa class sa morning tas regular sched na ung sa afternoon.

Ayun, pakilala to the max lang kahit matagal na kaming magkakakilala. And as expected katabi ko na naman ang napakahanging si JV. Tahimik sya actually sa room, matalino, un nga lang feeling hari. Utos dito, utos doon ang alam. Kaya nga hindi na kami nagkasundo eh.

Natapos naman na ung klase namin nung umaga. Umuwi ako sa bahay nun para maglunch.

Inusisa naman ako ni Mama pero hindi ko feel magshare eh. Si Rea naman, totally different sa kin. ANg daldal grabe. At inasar nya pa ako. Pero hindi ko naishe-share.

12:30 bumalik na ako ng school. Hindi naman ako pumasok ng room agad. Nag-stay lang ako doon sa Math Garden. Unfortunately,

May dumating. Si JV...

4The Flashback

Nung nakita ko si JV na parating, bigla kong naalala ang aking bitter past.

***

Lia, nanalo kami!. Sobrang saya ni Erik nun. Way back our first

years. Championship game. Our school was the champion.

Hay nako Erik, wag OA. Napunuod ko. Ooops.. Napaurong ako nun. Kasi ba naman gusto pang yumakap sakin. Tsk3. Pawis ka kaya! Eeew ah.... Bawas pogi points.

Arte ah.. Rhin sayo na lang. Nagturn sya kay Rhin nun. Umiwas din. Haha... Bad luck sayo Erik. Not your day haha.

Ang kaderder mo naman Erik. Magbihis ka kaya muna. Tas pabango ka. Punas ka pala muna ng pawis mo. Umarangkada na naman ang kaartehan ni Rhin. Pero tama sya ah.

Lumabas na kami ni rhin nun. Dun na lang namin hihintayin si Erik.

Wooh. 15 minutes passed. Tagal ah. Pero ayan na parating na sya. At may kasama sya. Si JV! Ang seatmate ko. Gusto kong maging close sa kanya, unfortunately, kakaiba ang ugali nya. He's nice, oo pero spoiled eh. Utos dito at utos doon and kadalasan nyang gingawa. Unlike other hearthrobs, JV is the sweet type. Kasi naman, sya ung tahimik, hindi flirt as far as I know at iwas sa mga isyu. Takot sa kanya kahit ung fourth years eh. Bakit? Kasi masama sya kaaway. Though he's quiet, ung kulo ng ugali nya nasa loob. Other than that. Especial talaga sya. I had a big crush on him.

JV's fascinating eyes looked upon me. He just waved hi and continued walking. Nauuna sina Erik at Rhin nun. Nagkukulitan pa kasi. Ako naman, may inaayos sa bag ko kaya medyo nahuli ako ng onti sa paglalakad. Kasabay ko nun si JV. Ang bilis nang tibok ng puso ko. I hate this feeling. Nung natapos na ako sa inaayos ko, hahabulin ko na sana sila, kaso may humawak sa braso ko. Cold. OOh.

Napatingin ako sa kanya. His hazel brown eyes shined pero nasesense ko na may mali. Malungkot ang mga mata nya. Yeah, problem? Tanong ko naman. Nagulat kasi ako eh.Wala naman. Can I talk to you? Seryoso sya nun. Lagi syang seryoso alam ko pero iba talaga ngayon.

Well, of course. Kausap mo na nga ako oh. Ooh patawa onti. Hindi effective. Alang natawa. Back to reality.

Uh. Can you be my girlfriend? I was stunned.Nabigla ako dun. No one had asked me before that fast. Nakatingin lang ako sa kanyang eyes na nagshi-shimer. I doubt he mean it.

Madaming nakarinig nun. Kahit si Rhin at Erik eh narinig un. At alam kong isa sa nakarining eh si Simounne. Akala ko ba sila pa? Oh well.

Wag ka ngang magbiro ng ganyan. Dumeretso na ulit ako pero hinawakan na naman nya ako. This time hindi na sa arms sa hands na talaga. Its soft.

I'm not joking Tumingin ako sa kanya. Hindi ko alam i-rereact ko. Tumining ako kina Erik at Rhin. Nakakita ako bigla ng lungkot kay Erik. Bakit? Pero hindi ko na inusisa. Si Rhin naman lumapit sakin. G*gi. Umoo ka na. Crush mo naman sya diba Nakatingin pa din ako kay Erik nun tas tumingin ako kay JV. Their soft hazel brown eyes both had sadness. Pero si JV medyo nag-glisten na. Si Erik. Nakatayo pa din sya doon.

Unaware, nag-nod na lang din ako. Oo crush ko sya. Pero Erik. Erik's bothering me. After that incident, hindi na namin masyado nakakausap si Erik.

Naging ok naman ang relasyon namin ni JV. I fell in love with him. First everything ko sya, love and boyfriend. Pero hindi ko masyado na-feel na gf nya ako. Ang alam ko lang we dated more than thrice and sa harap ng madaming tao, ako ang kasama nya. I followed him. Oo. Nagpaka-alipin ang lola nyo sa kanya.

Akala ko, ok na kami nun. Ok na ako sa ganung scheme eh. Pero bago ung third monthsary namin, something unexpected happen.

Nasa Math Garden ako nun. Writing my diary. Then suddenly, dumating si Rhin. Hinihingal pa nga eh.

LIA!!!!!!!!! BAD NEWS!!!!!!! Kinabahan ako dun. Kung may sakit ako sa puso malamang patay na ako ngayon.

Bakit ano problema? Maintained pa din ang poise ko.

Promise me wag kang mabibigla masyado.

No I wont. Lalong bumilis tibok ng puso ko.

uh, Lia kasi.. ah.. Simounne and JV was back together. JV announced kanina sa gym na he broke up with you.

Ah, ok Nabigla si Rhin sa reaksyon ko. OO nga naman parang wala lang kasi sakin eh. Nakatayo lang kami dun. Tas after a few minutes, tears started to fall on my cheeks. Dun lang nag-sink sakin ung statement ni Rhin.

No formal break-up. No definite reason.

Nagcut kami ng first class namin ng morning nun. Umiyak lang ako ng umiyak sa Math Garden.

Dumating si Erik nun. i know he wants to comfort me.

G*g* kasi yung si JV eh. Sho-syotain ka tas sasaktan ka. Alam ko namang hindi sila ganoon ka-close pero hindi naman tamang murahin nya ung kapatid nya diba.

Erik thanks pero kaya ko to. I just need a little time to compensate. Nagskip na ako ng whole morning class with Katrhine. Nasa guidance office kami nun. Hinayaan na lang ako ng counselor na umiyak doon. Kalat na kasi sa buong school ang nangyari. I beg not to say this to my parents.

Nung hapon na. I decided to go back sa room. Everyone was shocked pero go back to their own business.

Naglu-lunch na ang lahat nun, except sakin. Rhine just bought me my lunch. Biglang may dumaan. Lalong nagkaroon ng rumors. Uh-oh. The queen is here.

Oh well, look who's here? Ang lintang manunulot. The evilest girl I'd ever met. Tumayo ako nun.

Simounne. I heard you're back with JV. Congratulations. I faked a smile. Pero halatang hindi totoo. Natahimik sa classroom. Lahat nanunuod. As if its a big teledrama.

Haven't you heard about the news? Erik just punched his brother's face in the canteen a while ago. nd it's all because of you. Napakalandi mo kasi. Kung hindi mo inakit si JV eh di sana hindi sila nag-aaway ngayon. Sarcastic pa din ung tone nya.

I was surprised. Napatingin ako kay Rhin. Umiiling lang sya.

Excuse me. Did I heard it right? Ako nilandi ang boyfriend mo? Eh hindi ba sya ang nagtanong sa akin? And FYI, hindi ko sya sinulot sa yo. Magkasama kayo. Lumalaban na ako. I'm irritated. Hindi nya ba alam na masakit ang pakiramdam ko ngayon tas tatarayan nya pa ako. Puch* tatamaan talaga sya sakin pero I cant still control.

Malandi! Paalis na sya nun. Napuno na ako kaya pinigilan ko sya pero, naunahan nya ako sa pagsampal. Ouch. Ang sakit nun.

Leave her alone. Dumating si Erik kasama si JV. Mayroon nga silang hindi pagkakaintindhan. May sugat kasi sa mukha si JV eh. Galit naman si Erik nun.

Nakita ko naman ung mukha ni Simounne galit na galit sya. Katakot. Terrifying. Umupo na si Jv. Wala ata talagang pake sa mundo to. Si Erik naman, panay compensate sakin. Sorry ng sorry after lumabas ni Simounne.

I dont get it. Bakit sinaktan ni Erik si JV at bakit hindi sya lumaban? Pag tinatanong ko naman si Erik, umiiwas syang sagutin un.

After ilang weeks nalaman ko kaya pala ako niligawan ni JV para maging panakip-butas kasi nasaktan sya nung mahuli nyang nag-flirt si Simounne.

***Nakita ko na naman ung mga mata nya. Its still dazzling. Nakita ko na un eh. Nalulungkot na naman sya. Katulad ng kay Erik, nalulungkot ulit sya. Tumayo na ako nun. Alam kong nakita nya ako pero hindi ko naman sya pinansin nun.

bago p ako makalagpas sa kanya nun, hinawakan nya ung kamay ko...I felt nervous. Bumilis yata metabolism ko nun. Ang he looked staright to my eyes.

There's something wrong with him.

5The Conversation

Dadaan na sana ako sa harap nya. Ayoko syang makita at makausap. Hindi naman ako galit sa kanya ever since. Kahit anong pilt kong magalit sa kanya hindi ko pa din kaya. Bakit? Kasi hanggang ngayon sya pa din ang laman nito, nitong linktik na pusong to. Sige na sabihin nyo ng t*ng* pero ganun talaga

So un nga. Back to reality. Dadaanan ko na lang sana sya. Unfortunately, hindi pa ako nakakalampas sa kanya, may humawak sa akin, sa aking braso. It felt so cold. Cold as ice. Familiar. Its like the touch of his hand to my arm back when we were first year.

Nilunok ko ang aking pride and all. Tumingin ako sa kanya as if walang nangyari sa aming bitter in the past. He looked seriously to my eyes. Freakin yeah. I felt too nervous. There's something wrong in him. His tantalizing eyes which I've seen before struck me for one more time.

Yeah, anong kailangan mo sa kin? Woots taray ko ah...

I looked at him for around 2 or 3 minutes. We were just standing in that same place but for me everything felt so right. Ok Lia, hindi yan tama. Tsk3.

Finally, may lumabas din sa kanya.

Can we talk? A serious one? Uy for the first time tinanong nya ako. Ok tinanong nya na ako dati pero retorical ones. Pero kung tanungin nya man ako he doesnt wait for an answer...katulad ngayon.

Hinatak nya akong umupo sa bench doon sa Math Garden.

Uh. Lia... Waaah... He called my name. It's heaven. Nababaliw na ba ako??!! Rhin help!

Yeah? Ano ba kasi un? Wala naman akong balak magcut nu.

I just want to say sorry and ask you if you're alright. Guys pakitingin nga kung malinis tenga ko o bka nagdidiliryo na ako. Do I heard him right? OMG!

Ok naman ako. I'm doing Fine. Si Simounne? Sanay na ako sa kanya eh. She's been like that ever since. Yun lang ba. Sige una na ako. Gusto ko na talagang umalis dun at ayoko ng makarinig ng kahit ano mula sa kanaya.

Tumayo na ako nun at paalis na. Humawak ulit sya sa akin. Ahhhh.. Oh God kill me now.! Ayoko ng feeling na 'to. Waaaah!!!!!

Please. May gusto pa akong sabihin. Wag ka munang umalis. Anu ba ung gusto nyang sabihin.

Ano ba yon? Kasi naman eh first day ng classes and yet we're cutting. Napansin nya ata na irritated na ako kaya I was shocked when I heard him say these lines.

Can we work it out together again? Napatigil ako nun...I was shocked. Totally. Ikaw ba naman after all these years diba. Pero paganahin ang utak not ang puso.

Are you kidding?Hindi yan magandang biro. I gotta go. Don't you have common sense? After all these years... Napatigil ako sa sinasabi ko. Why? Because he kissed me. Not a smooch. Damn. My heart beats so fast. I closed my eyes. It's not a simple kiss. Never a simple kiss.

Nagback-off sya. I opened my eyes. And tell you what. Nasampal ko sya.

I guess. I sensed right. I'm sorry. Yun na lang ung narining ko mula sa kanya. Tumakbo na kasi ako nun pabalik sa room.

Hingal na hingal akong bumalik ng room. I saw Rhin standing before me. She's confused. Halata eh.

I was just standing there. Na-feel kong umiiyak na ako. Pero napigilan ko agad kahit niyakap na ako ni Rhine...

Narinig ko na lang...

Lia, need some help? Saka naman dumating si Erik. Ang savior ko...

6

SAVIORS

Niyakap ako ni Rhin pag dating ko. Kaya mahal ko yang si Rhin eh.

She knows when I'm sad. Hindi ko napigilan pagtulo ng luha. ko.

Buti na ang wala ung teacher ko ng Calculus kasi nagkaskit daw

unfortunately sa first day of classes. Kaya aun knti lang tao.

Tumigil siya sa paghimas ng likod ko nun. Naramdaman kong may

dumating. Isang pamilyar na amoy. Isang pamilyar na sapatos.

Pamilyar na kamay ang lumapat sa chin ko. Inangat nya.

Lia, need some help? Nakita ko si Erik standing in front of me.

Napakaaliwalas ng mukha nya. Napakasayang tignan.

Lia naman wag mo kong titigan. Matutunaw ako nyan. Aba't nakuha

pang magbiro pero natuwa ako dun.

Umiling-iling lang ako nun sa kanya. Kahit kasi alam nyang may

problema ako, once na sabihin kong ayokong pag-usapan ay

iniintindi nya.

I love you friend! Niyakap ko nun si Erik. At syempre si Rhin. Sinabi

ko un nung medyo ok na ako. Malapit na din kasi ung next class ko

eh. Nagklase kame nung hapon. No sign of JV. Ay teka bakit ko ba

sya hinahanap ung taong un.

Ay ewan. Basta alam ko, nung uwian na, kasabay ko si Erik. Si rhin

kasi me gagawin pa daw.

Nakita ko sa gate nun si Rea. Aba't hinintay pa talaga ako ng bruha.

Ang bagal mo. Uwi na tayo. Hi Erik.

Sino ba kasi may sabi di ba?

Sino ba kasing nagsabing hintayin mo ako? O sya uwi na tayo. Erik

sasabay ka ba? Sabay tingin kay Erik. Ang gwapo nya. Ngayon ko

lang napansin na mas maliit pala ng onti ang mata ni Erik at mas

maamo.

Sure. Basta ba may pagkain eh. Patawa naman tong taong to eh.

Best friend ko din yang si Erik. Ewan ko ba kung bakit walng

girlfriend yan. NGSB yan. Kung sa girls me NBSB sya naman NGSB.

Kung hindi nya lang basketball player yan baka pinagkamalan na

yang bakla eh.

O sya. Uwi na tayo. Erik dun ka muna sa min. Tulungan mo ako sa

Physics.

Invite ka dyan. Bahala ka pag nagutom yan ah. Tumango na lang

ako. Sus pasasamahin nya din naman yan samen eh...

Naglakad lang kami. Malapit lang naman eh. Todo usisa naman si

Rea sa kin. Kapatid ko nga sya. Alam nya kasing may dinadamdam

ako eh. Pero as usual. Hidi pa din ako nag-share. Sa bahay na lang.

Hindi ko feel mag-share kasama si Erik. Kambal nya kaya un.

9 na din nakauwi si Erik. Ewan ko ba dun. Lakas ng trip. Halatang

gustong malaman ang problema ko. Pero matibay ako, hindi ko

sinabi.

Past 10 na siguro. Hindi ako makatulog. Naisipan kong pumunta sa

kwarto ni Rea. Kumatok ako at pinapasok nya ako.

Nakatalikod sya sa akin. Pero alam kong makikinig sya. Kuwinento

ko ung buong pangyayari. I cant help it pero tears run down on my

cheeks once again.

Niyakap nya ako nang mahigpit. Without a word, she wiped my

tears. Ate ko nga sya. She knows how to handle me in this bad

situations. Si Rea din ang sinabihan ko nung first year ako. Yun nga

lang trade mark na namin ang pag-aangalan.

Ayen, it's been a long day for you. Dito ka na alng matulog. Pahinga

ka na.

Salamat. Ang simple ng buhay naming dalawa pag magkasama

kami no. Sa mga simpleng paraan na yan , nabuhay akong matatag.

Si Rea kasi ang tagapayo ko. Ayaw nya akong tinutulungan

physically pero emotionally at psychologically, sya ang savior ko.

Like…

Erik,

he's my savior physically, emotionally and psychologically...

7

The Different Side

Ilang weeks na din ang nakalipas. Este isang buwan na halos ang

nakalipas. Si JV? Ayun. Ganun pa din. Hindi pa din namamansin.

Kilala naman na ng mga kaklase ko kami kaya hindi na nag-uusisa.

Masama lang ung mga teachers. Kilala kasi kami nun ang kaso nga

lang gusto nilang matapos na ung away namin.

Teka nag-aaway ba kami? Sya nga pala. BREAK NA SINA SIMOUNNE

AT JV... Hindi na din ako malapitan ni Simounne dahil kay Erik.

Savior ko nga diba...

Si Erik naman ung madalas ko kasama. Si Rhin kasi medyo busy na

sa club nya. President kasi ng Science Club ang loka eh.

Ako kasi Theater at Chorale. Si Erik naman sports pa din. Mahal nya

daw un eh.

So un nga. Si Erik na ung madalas kong kasama. I love his company.

Hatid sundo nga ako sa kanya eh. OA? Hindi nu. Ayaw nya daw

kasing makitang malungkot ako. Hindi pa din nya alam ung

nangyari samin ng kambal nya. Iwas din kasi si JV dun eh.

July na ngayon. Ibig sabihin dumadami naman ang projects namin.

Ang isa sa pinakaweird kong project eh ung play sa English. Ok fine.

Actress nga ako ng theater club pero hindi ko feel magperform lalo

na kung ganito ang situation:

OK class, we'll be having your performance by the end of the

month. We'll chose the lead characters for the play. Practice

democracy and nominate the right ones. Sabi ni Mrs. Regilme.

Romeo and Juliet ang play. Ewan ko kung bakit un. Basta sabi nya

for the celbration daw ng Filipino month. Humingi daw ng guest. At

for contest daw un. Konti lang din naman daw ang members ng

Theater club kaya hindi kakayanin un. Props na lang daw sila sabi ni

Ma'am Laura, adviser ng club.

Wala ako sa focused nun. Until may nag-raise ng hand.

Ma'am. I respectfully nominate Eliyah Ayen for the lead role.

Putek un. Napatigil ako sa pagde-daydream ko.

Bruha. Ikaw lang ang nominee. Walang gustong lumaban. Tsk3

Hindi ko naman masyado napansin si Rhin nun. Ako lang kasi ang

member ng theater club dun.

Ang ikinagulat ko eh yung partner ko. Si Erik un. Waaah. Ang saya

ko.

Nagpractice kami nun nung mga sumunod na liggo. Syempre ako si

Juliet. At sya naman si Romeo.

Last practice na...

Ang bilis ng mga araw nu. Bakit? Kasi hindi naman masyadong

interesting ung mga sumunod na araw. Ang interesting ay eto.

Lia, ready ka na ba? Kinakabahan na nga ako nun eh.

Oo naman. Ako pa. Yabang ko eh nu. Haha. Dress rehearsals nun.

kaya lalo akong kinabahan.

Tinapik nya lang ung balikat ko. Alam kong may ibang ibig sabihin

ung tingin nya nung tinanong nya ako. Hindi ko pinansin peroit bugs

me off.

Last scene na. Yung may kissing scene. Dapat silhouette lang ung

kalalabasan nun. Unfortunately,

I love you Juliet.Sinabi nya un ng malakas.I love you ELIYAH. He

almost whispered it roght to my ear. Nung binaba na ung curtains,

he kissed me. Nabigla ako dun. Kasi magigising na ako nun sa next

scene. Kaso nga pag mulat ko ng mata. His lips touched mine. Ang

weird ng feeling. Hindi na un ang first kiss ko. Pero... pero his lips

was like...

like JV's. Soft. And irresistable. Pero hindi sya si JV. Alam kong

nakatingin lahat sa amin. Hindi naman kasi un part ng scene. Kaso

ginawa nya.

Lia, will you be my girlfriend? Yun lang ung narining ko nun sa

kanya. Hindi ko alam kung anung pumasok sa utak ko at tumango

ako.

Lia, Erik is not JV. He's different. And it's the start of the revlation of

the true Erik...

8

Erik's TURN

The play was so successful. Hindi na din natuloy ung kiss nun.

Hehe... Kasi play lang nga diba.

Three months na din kami ni Erik. akit nga ba hindi ko sya napansin

nun dati? Mabait nga sya, Savior ko pa pero bakit laging si JV? Oh

well, since kami na e di kami na haha...

Babe, I love you. Sabay kiss sa forehead ko. Syempre sa labas ng

school. Aba'y lagot kami sa teachers kung nagkataon.

Hindi ko sya sinagot. Ngumiti lang ako in return. Alam nyo kung

bakit? Akokasi hindi ko alam eh... Haha... Ewan ko ba basta hindi ko

feel sabihin.

Everyday na akong hinahatid ni Erik. Oo nga malapit na ang loob ko

sa kanya. Sobra pero may something talaga na hindi ko

maintindihan.

One day, naisipan kong magtanong kay Rea. Malay ko naman baka

may naitatagong powers tong kapatid ko at makapag-bigay ng

matinong advice.

Rea, ah. Naranasan mo na bang magmahal ng dalawang tao?

Hesitant pa ako nun. Kasi naman baka ano maging reaksyon nya

eh.

Ay nako Lia. Este Ayen. Kung tatanungin mo ako tungkol kay Erik at

JV. No comment ako. Ayokong masaktan kita. Puch@ hindi ko alam

may powers nga syang bumasa ng isip ah.

Pano mo nalaman? Namangha ako dun ah.

Boplaks ka ba? Syempre alam ko. Excuse me. Kung alam ko lang,

hindi mo naman talaga gusto masyado si Erik eh. ANd I dont like

him for you. Sorry sa nasabi ko. Oopss... Naman Rea eh. Pinapabilib

mo ako eh.

Nak ng ewan ka naman eh. Bakit mo nasabi yun? Wootx.

Nagulumihanan ako. Bakit naman hindi nya type si Erik.

Ok boplaks listen carefully. Erik. Si Erik ag bestfriend mo. Ok fine.

He looks the same with JV. Si Erik, mabait, maalalahanin, makulit,

gwapo. Perfect guy kung tutuusin. Pero hindi ka nya deserve. Why?

'Coz I can see in your eyes that you still like JV. I mean you still have

feelings for him. Mabait si Erik. Napakabuti nyang tao, kaya wag mo

syang lokohin. Amfufu. Hinug ko sya nun. Tinamaan ako masyado.

Thanks. Apply ka nga love guru. Kikita ka nyan. Kiniss ko pa sya.

Ang eew mo boplaks! Sigaw nya habang palabas ako ng kwarto nya

at pinupunasan ang pisngi nya.

Ok. Lia, tama nga naman si Rea. Pinahihirapan mo naman si Erik eh.

Pinapaasa mo syang mahal mo sya kahit hindi naman talaga.

Monday na ngayon,. Start of a new week. Balak ko ng makipag-

break kay Erik.

Focused pa ako nung umaga eh. Pero nung class ko ng Advance

Chemistry nun nawala yung concentration ko. Nasabihan ko na si

Erik na kakausapin ko sya sa Math Garden mayang lunch.

Alarm na. Meaning LUnch na. Bumilis na tibok ng puso ko. Parang

nag-aaway ang damdamin ko. Parang gusto ko ng magback-out kasi

ayokong makita ang reaksyon ni Erik. Pero lalo ko syang

masasaktan kung nagkataon.

Wala ng atrasan 'to Lia. This is it!

Pumunta na ako sa Math Garden. Hinintay ko sya dun. Half an hour

na wala pa din sya. So ginawa ko nilibot ko yung buong garden.

Nung malapit na ako sa gazeebo. May narining akong

naghaharutan. Hindi ko pinansin pero parang may narinig akong

Erik eh. Kaya ayun hindi ko napigilan sarili ko. I went at the back of

the Gazeebo.

I was shocked. Freakingly shocked. Lumapit ako sa dalawang

nandoon. I slapped him. Then I run.

Bumalik ako sa room. Like last time. I saw Rhin. She was standing

before me. Best friend nga kita.

Masakit un. Paulit-ulit kong sinasabi yun habang umiiyak.

9FRIENDS

Tumakbo ako papunta sa room ng umiiyak. Feeling ko binagsakan ako ng langit. Ganun  na ba ako kasama para karmahin ng ganito. Alam ko namang hindi ako mabuting anak at kapatid kahit nga girlfriend eh. Pero hindi naman siguro sapat un na dahilan diba.

Palapit na ako sa room, naisipan kong punasan ang luha ko. Ayokong makita nila akong ganun ang kalagayan ko. Pero hindi pa ako nakakapasok, nakita ko na agad ung taong nakatayo at hinihintay ako, walang iba kundi si Rhin.

Bakit ganun? Parang nasense nyang mangyayari to. Haist... Niyakap nya ako then sabi ko sa inyo hindi ako iiyak eh. Pero unfortunately, eh eto umiiyak na naman ako. Dinala nya ako sa swing sa likod ng Math Garden, pipigilan ko pa nga syang gawin un eh kaso may pagka-sutil ayun hindi ko napigilan.

HOY! ERIK JAMES! ANONG KARAPATAN MONG SAKTAN ANG BEST FRIEND KO> WAL KANG PINAG-IBA SA KAPATID MO. MANLOLOKO KAYO. PAK! Lutong nung sampal nyang un pero infairness pumantay sa sampal ko kanina.

Anu ba, tama na yan. Rhin. Once is enough. Ayan na naman ako sa tag kong yan. Hai nako.

Lia you dont understand. I was just hooked up by that girl. Hindi ko un ginusto. Naman eh. Lumalapit na sya sakin. Akala ko ba hindi ko sya mahal. Eh bakit ang hirap tanggapin nung mga nakita ko. Bakit parang nagseselos ako.

Anong hindi ko naiintindihan? Eh nakita ng dalawa kong mata na may kahalikan ka dyan sa likod ng l*ch*ng Gazeebong yan. Sino yun? Huh? Kabit mo? Third party? Uh. Dont answer anyways I wanna broke up with you. You're not worth trusting for. Ang hirap sabihin nung mga katagang yun. Ang hirap. Bakit kaya? Dahil ba best friend ko sya o somehow I'm learning how to love him.

Tumalikod na ako at pumunta sa Science garden. OO madami kasing garden dito. Ok yun back to the story na tayo.

Wag mo na syang iyakn. He's not worth the tears. Eto talaga gusto ko kay Rhin. Kilala nya ako. She knows when I'm not ok.

Ok lang ako. I fake a smile.

Wag mo nga akong lokohin. Hindi ka ok. Sa tagal ba nating magkasama, ngayon pa ako hindi makakakilala sayo. You can cry on me. You can share me your fellings. Dont worry it's safe Tiwala naman akong hindi nya iyon ipagsasabi eh.

I started to speak out my thoughts and emotions... Hindi ko na napigilang maiyak habang nagshe-share.

Taimtim na nakikinig sa pagsasalita ko si Rhin. Alam ko namang ganyan yan eh. Kaya ko nga sya naging best friend eh. She's a good listener.

Katrhine bakit ganun? Bakit ako nasasaktan ng ganito?*sob*sob*Bakit mahirap tanggaping si Erik ung nakita ko? Honestly hindi ko talga alam.

Girl I'm sorry but I'm lost. Can we start from the beginning? Kasi I really dont know what happened. I just felt na sinaktan ka nya pero I really dont know what happened. Really sorry. Sabi na nga ba sasabihin nya un eh.

Well kasi ganito yun. Kinausap ko si Rea kagabi. Ewan ko dun pero mukhang nahalata nya ata na hindi talaga ako in love kay Erik kaya ayun sabi nya makipag-break na daw ako bago lalo pa syang masaktan. Then I decided to talk to him this lunch break sa Math garden. Hinihintay ko sya dun. Nung naiinip na ako pumunta ako sa gazeebo tas may narining ako. I didnt mind that at frist kaso nung narinig ko ung pangalan nya sinilip ko. Then un. Nakita ko si Erik may kahalikang ibang babae. Este should I say isang babae. Its Simounne. Sinampal ko sya tas ayun nga. You know the rest of the story. Umiiyak pa din ako nun. Himas lang ng himas sa likod ko si Rhin.

Ah bes, tanong ko lang pano mo nasabi na hindi mo talaga mahal si Erik?

*sob* Kasi wala naman talagang espesyal na naramdaman tong puso ko sa kanya maliban sa pagiging best friend ko. Ang alam ko lang, pagkasama ko sya lagi ko syang kinocompare kay JV. Lalong bumibigat ung feeling ko pag ginagawa nya ung mga ginagawa ni JV. Kahit nga yung lips nya at eyes I compared him to JV. Pero si JV pa din ang sinisigaw nito. (tinuro ko ung puso ko). Kasi tingin ko lang naman talaga kay Erik ay kaibigan lang.

Tinaas ni Rhin ang mukha ko. Sis, listen. I know you need someone who'll listen. And I think you're done with the talking right (nag-nod

naman ako). And now it's my turn. Sa pag-aanalyze ko sa mga sinabi mo, I conclude na your still in love with that JV pero infatuated ka kay Erik kasi you think he's JV. Nasaktan ka kasi si Erik na huling taong aasahan mong makikipaglandian kay Simounne eh nakita mo sa ganong sitwasyon. Nasaktan ka kasi you have this special feelings for Erik which is starting to develop pero hindi mo magawa kasi you're still behind JV's ghost.Sa tingin ko you need rest. Rest your mind of thinking. You need to free yourself with that chain beholding JV, YOU, and ERIK. Focus on something recreational to regain strength and courage. Then after that be ready to face them. Tama sya. Tama lahat ng sinabi nya. Kaya ko labbs yang si Rhin eh. Kahit minsan mukhang puro kakikayan lang alam nyan, may lumalabas na matino dyan.

Cutting kami ng two subjects. Tsk3. Bumalik kami ng room isang class at dismissal na. Nakita ko si JV with no expressions at all. Mula nung incident sa Math Garden, lagi na lang syang nakayuko sa klase. Iniiwasan nya ako. Tas si Erik, he's trying to draw near to me pero ako naman umiiwas sa kanya. Hindi ko pa kaya eh...

Months passed... DECEMBER NA...

10DECEMBERRIFIC

Months passed. I mean many months passed. Sige na nga para exact almost four months passed. December na kasi ngayon. 20 days before Christmas. Medyo nakapagmove-on na ako sa mga nangyari.

May good news ako sa sarili ko. HAHA.

1. Sa wakas, naisipan ng homeroom ko na magpalit ng seating arrangement ngayong third quarter. I cant stand na kasi na katabi si JV who is actually acing weird of all weird.

2. Erik, he was acting normal except syempre sa min ni Rhin. Hindi

na kami close. Masakit ata un.

3. Pumasa ako ng University na inaplyan namin ni Rhin. Kahit sya pumasa din. In short, we're together till college.

4. Effective yung tip ni Rhin. Shinare ko kay Mama ung nangyari. She understand and nakinig sya sa request ko na hindi na kausapin si Erik at JV. She decided to excuse me to my classes for a week. Pero I had my home study naman eh.

5. Malapit na ang birthday ko!!!

Un lang naman ang reasons e. So ngayon, Friday na. Meaning half day lang kami. So Rhin and I decided to go shopping for Christmas party. Honestly, wala naman talaga akong balak na icelebrate ang birthday ko ng bonggang bongga. I just wanted everything in its proper places nun. Kaya ayun, yung bibilhin namin eh for the School party lang.

Oh Rhin. Tara na.

Eto na po Ma'am. Loka talaga to. Pero syempre finance officer ako ngayon kaya Ma'am tawag nya. Dala lang daw nya kasing pera eh ung para sa gift nya sa nabunot nya at sa damit nya. The rest ako na bahala.

Five minutes lang byahe mula school hanggang mall. Hindi un walking distance sadyang wala lng talagang trapik kaya mabilis.

So what shall we do first? Sinabi ko yun ng punung puno ng excitement at todo ngiti pa talaga ako nu.

Nagulat na lang ako bigla akong hinatak ni Rhin sa isang stall. Yun ung fave naming stall eh. Puro dresses. We love it. Girly much? Well samin hindi. Its perfect. Kasi hindi mo na kailangan mag mix and match too much.

So ako nagandahan talaga ako dun sa nakadisplay nilang dress. Ang

itsura eh sobrang simple. I mean its a simple knee-level tube dress na may ribbon sa bandang tummy. Its pink with some green floral designs. Binili ko din ung black and white na halter dress na maikli ng onti.

Si Rhin naman ang bili nya eh ung dress na halter din. Color purple un at above knee. Sabi nya ok na daw un sa kanya. Pero I insisted na bilhin nya din ung Blue flowing dress. Its perfect for her. Ung designs kasi nun simple lang. I mean, parang abstract ung dating pero made of colorful beads lng. tas me parang strips of pink cloth na accent.

Mga inabot kami ng half an hour dun. Haha. Tas dumiretso kami dun sa stall ng shoes. Ah... Namangha ako dun sa mga heels. Ewan ko ba kung bakit napakafascinated ko dun. Haha. Ung binili kong heels eh ung black pair na suits everything. I mean, it's about 2 inches high. Not too high nor too low for me. With diamond accents on its strap. Yung kay Rhin eh ung gold heels naman. Much elegant lang yung sa kanya. Kasi her princess' looks eh nag-match sa damit at heels nya.

Mga 2 hours din siguro kami sa mall...Nilibot namin lahat ng stalls. Bumili kami ng kahit isang product dun. Tas ibibigay namin sa mga kaklase namin. Gift ko sa kanila, for Xmas and my birthday.

Pinuntahan pa nga namin ung picture booth eh. Andami mnaming wacky poses. Kulit ni Rhin promise. Tas nandun din ung pumunta kami dun sa Accesories Shop Nakita namin ung necklace with guitar as pendant. Partner pa talaga. Last pair na daw un. Isang black e-guitar and isang red acoustic guitar. Naalala namin ung dalawang classmate namin na hindi pa namin nabibilhan ng gift, ERIK and JV.

Sis, these two look great! Bagay kay JV at Erik. Right? Hindi nag-react si Rhin nun.

Ano ka ba naman sis. Classmates pa din natin sila so let's forget about the past. Pero No more too much second chances. PROMISE! Ngumiti na si Rhin. Alam nya kasing nakapag-move on na ako.

Tama naman sya eh. Nakapag-move on na nag ako. Pero kahit pano mayroon pa rin talaga. HIndi completely vanished ung feeling and hurt na un pero at least the past dont haunt me anymore.

So binili na namin un. Last na un sa binili namin. Kaya we decide to eat na. Gurl antagal nating ngshopping. Loka ka kasi tawa ka ng tawa eh.

Ako pa ngayon ikaw kaya. Mga twenty times atang naulit ung mga linyang un kaya sorry tinatamad na akong magtyp haha.

Dumating na din ang pinakahihintay kong PIZZA! TAKAW KO NU? Kasi family size pizza ung inorder ko. Pero dalawa lang kameng kakain.

Teka nakamagkano tayo? NAgyon ko lang din narealize kung magkano ung nabili namin. I started counting.

Uh-oh. Almost 10K. Haha. Ok lng yan sis Napansin kong nagulat si Rhin. halata nga eh. Napabuka ng malaki ung bibig nya eh.

Isara mo yan baka pasukan ng langaw. Wag kang mag-alala. Bigay ung ni Daddy sa account ko. Part of his gift daw.

Hay nako tadyakan kita jan Eliyah Ayen eh. Nagsasayang tayo masyado ng pera.

Ai nako Katrhin Andrea, kumain ka na lang dyan pwede. Uwe na tayo past 6 na. Kanina pa tayong 1 dito nu. Ok ala na syang nasagot haha. Pasaway talaga ako oh.

Nakarating ako ng bahay mga 7 pm na.

Aba, aba, aba. Ang magaling na bata nagwaldas ng pera. Eto na poth ulit ang namiss nyung timang na ate ko.

Oh eto. Binili kita ng hinihingi mong blouse and skirt. Sabay abot sa kanya nung paper bag galing BENCH. Yaman eh nu. Hmmpff.

Dumiretso na ako sa kwarto ko. Wala din naman akong balak makipag-argue nun eh. Hindi na din ako nagdinner. Busog pa ako eh.

Nilabas ko ung necklaces na binili ko for the twins. Pinagmasdan ko mabuti un. Then tears started to fall from my cheeks. Baliw na siguro talaga ako. I missed both of them. Mga ten to fifteen minutes din akong umiiyak dun diba.Pinunasan ko na ung luha ko. tas nilabas ko ung pics namin ni Rhin. Dinikit ko sa scrapbook ko Tas un.

And pagod na nga ako diba. Kaya naglinis na ako ng katawan and natulog. Dreamless sleep ako nun.

Ang bilis ng araw. Akalain mong December 20 na. Saturday na.

Birthday ko na...

11BIRTHDAY BASH

Ang bilis lumipas ng mga araw. Parang hindi ko nga napansin eh. Oh well. Kahapon ung last day before Christmas Vacation meaning its the party.

Ang saya nga kahapon eh. Ang dami kong natanggap. Ewan ko kung bakit. Tapos ang ganda pa lang. Kaso parang may mali eh. Kasi kahit madaming lumapit para ibigay ung regalo sakin. No one greeted me happy birthday. Wala naman akong party tomorrow. Hai nako.

So December 20 na ngayon. Birthday ko na.

6:20 am.

BABY! Happy Birthday! 16 ka na! Muah  With matching kiss pa un. Here you go dear. Sabay abot ni Daddy nung gift nilang naka-perfectly wrapped pa.

Thanks Mom, Dad. I love you Kiss sabay hug. Ay sarap naman. I opened the gift. Woooh! OHMIGHHAAAAAAD! Ang aking pinaka-aasam asam na Nokia E90 Communicator. OMG TALAGA!

Matagal ko ng gusto un eh. Kaso Not enough ang allowance, at credit ko sa atm ko. Ayun. Kahit wag na ko maglap-top ok na ako dito. HAHAHAHa.

Tumayo na ako nun. Naligo, nagbihis at kung anu-ano pa. Binigay din sa kin ni Rea ang gift nya. Isang bracelet with Lia Ayen na engraving. Ayaw nya tlga sa E nu. ahhha... Anyways, Nagtataka lang talaga ako, sila-sila lang sa house ung nakaalala. Pati si Ate Ehm (maid namin) nagbigay pa ng regalo eh. Maliit na pendant. Ang ganda. Sabi ko nga dapat hindi na sya nag-abala eh.

10:00 am

Grabe, kulang talaga birthday ko pag si Rhin ay hindi nagtext para bumati. Hawak-hawak ko ung cp ko nun. Hinintay. Kahit isang text man lang.

Natapos ko na ung movie ng Barbie, yung Island Princess. 16 na ako pero un talaga trip kong panuorin eh.

Nagulat ako nung biglang nag-vibrate ang cp ko.

New message receivedBFF_Rhin

Yes sa wakas nagtext din ang bruha.

From: BFF_RhinMSG:

BesH!!! Happy Birthday! Muah! AH. Emergency. Punta ka sa school ng 6:00 ah.. pinapatawag ka ni Ma'am Mendoza eh. Yngat. wag pakatanga. baka madapa ka.. ahaha.. joke lng. hapi bday uet.!

TO: BFF_RhinMSG:

Besh!!! Thanks. Bakit daw? ?!!!!!!!! Miss ko na kau. Bruha ka bakit ngaun ka lang nagtext???

11 am na ala pa din reply. Sinabihan ko naman sila Moommy at Daddy na pupunta ako school maya. At walang kagatol-gatol pinayagan nila ako.

Nag-siesta muna ako after ng lunch nun. BORING! Un lang masasabi ko. Hais...

LIA! Gising na dyan. 4 na. Kala ko ba pupunta ka ng school nu?

Eto na nga panget eh. Tumayo na ko nun. Aba't bumukas ang pinto ng kwarto ko.

Sinong panget? Ha? Hmppf. Kung hindi mo lng birthday baka nakatikim ka na nito. Sabay taas ng kanyang kamao.

Well pasalamat na lang ako birthday ko. HAHA Tas sinugod ako sa kama ko. At next thing I knew.

Kinikiliti nya na ako.!!! Uh-oh. Ang aking weakness... HUHU..

Tama na Rea. Hi-hi. Hindi ko na Kaya! WAAHAHHAHA! WAG DYAN! HIHI! TAKTE. Tama na sabi eh.

Anu ka ngayon?!! Haha.. Sige na ligo na! May laway ka pa sa labi! EEEW! Tumayo sya nu tas akmang lalabas na. Napabalikwas naman ako nun sa sinabi nya. Tumingin sa salamin at wala naman ah!!!!

EREYAH AYAN!!!

Tumakbo na ako ng cr pagtingin ko sa wall clock na barbie pa din ang design and its 4:30 na. Remember. Matagal ako mag-ayos ahah.

Ambilis ko natapos  maliban sa pagbibihis at pag-aayos ng buhok.

Panget na Ayen oh. Eto suot mo. Mas bagay to sayo. Birthday mo naman eh. Tas hinagis yung Halter na blouse na backless. Anak ng pating. Pero ok lng naman. Nagsusuot naman ako nun eh. Pinartneran ko na lng ng black tights. Haha..

And PERFECT! Kulang na lang, buhok ko.

Let me do the job sis.

No way. Magmukha pa akong bruha nyan. Magaya pa ako sa kapangitan mo! Sabay agaw nung suklay.

Arte. Sabing akin na yan eh

Nope its mine! Sus suklay na lang pinag-aawayan pa namin eh nuh.

5:10 na. Hindi pa din kami tapos sa komosyon namin.

Akin na sabi eh. ANg higpit ng hawak naming dalawa dun sa suklay tas binitawan ko nahulog sya.

O ayan iyo na. Hahaha. Opps.

PAK.

Sakit un ah! Minadali na ni Rea ung pag-aayos sa buhok ko. Cinurl nya lng ulit sandali ung permed hair ko tas side swept ung hair ko. With small accesories on the side.

Sabi ko nga may talent sya eh. Ako kasi wala eh. Mahaba lng buhok

ko pero never kong ginanyan. Simple lng lagi pero walang kadating-dating haha.

Oh ayan na. Hintayin mo ko. Sabay na tayo. Samahan daw kita sabi ni Mommy Beso-beso muna. Syempre mahal ko yan eh. Thank you meaning nun. Hahaha.

Nilakad lang namin ang school...Malapit lang…

pagdating....

Dumating kami ni Rea sa school ng about 6:05 na. Alam nyo may kakaiba akong nararamdaman ngayon. Bakit ganun parang may hindi tama? Hai nako.

Oh akala ko ba 6? Eh bakit walang tao. Syempre kahit hindi taga school ko si Rea, friends sila ni Manong Guard. Lantod! hahah..

Kuya Guard! Nandyan po ba si Ma'am Mendoza? May inabot si Manong kay Rea. Ewan kung anu un. Kaso mat dinugtong ung langya kong kapatid eh. Pabulong pero rinig ko. LOKO din eh nu. Pasensyahan nu na ah. Shunga-ers eh.

PAK. Batok mula sa akin.

Takte ka naman Lia. Ikaw na nga tong tinutulungan, namamatok ka pa. Oh eto. pinabibigay daw ni Ma'am mo. Sabay abot. Ay sorry naman.

Pagbukas ko. Hindi naman masyado surprising ang laman eh. Eto lang kasi nakasulat.

PUNTA KA SA GYM.

Sunod naman ako. Diba. Malay ko naman ano meron don. Hai nako. Asar talaga.

Ano namang gagawin natin doon?

Anong natin? Ikaw lang! Malay ko. Puntahan mo kaya diba.

Sorry naman. Hai nako. Hindi nga pala kita maasahan. Dumiretso na kami sa gym. Malapit lang un sa main building eh.

Bago ako makapasok. Naramdaman kong may lumapit sa likod ko. Alam kong nandun si Rea kaya hindi ko pinansin. Tapos may biglang naglagay ng piring sa mata ko.

Wooi! Sino to? Rea? Asan ka na.

Sumunod ka na lang kasi

Ui. San nyo ko dadalhin? Grabe. Natatakot na ako. Sino ba to? San nila ako dadalhin. Sinunod ko na lang sila. Aba anong malay ko baka mas mapahamak ako pag hindi ko sinunod.

Huminto na kami sa isang lugar which I actually dont know. Malamang may piring mata ko no. Naglo-loose na ung takip. Kaya ayun, tinanggal ko na ng tuluyan.

I was stunned. I can't imagine na nandito silang lahat.

HAPPY BIRTHDAY LIA! Sabay -sabay nila akong binati. Tapos may ginawa pa silang banner para sakin. Lahat ng classmates ko, club members, relatives, and teachers.

Tats naman ako dun. Hindi ko na napigilan sarili kong umiyak.

Ui, Lia. Wag ka nang umiyak. Naman eh. Birthday mo kaya. Tinaas

ni Rhin ung mukha ko tas pinunasan ung luha ko.

Naging masaya naman ung party. Nung konti na lang ang tao. As in konti na lang talaga. Kinausap ko naman si Katrhin.

Nagustuhan mo ba?

Naman. Thanks ah.

Wag ka sakin magpasalamat. Dun oh. Sa kanila ka magpasalamat. Sabay pout ng lips sa likod ko. Kaya napatingin ako. Nakita kong parating si Erik hila-hila si JV. Ai tama daw bang kaladkarin...[Ms. Author.. Wag ka nga jan LIA> Utos ko yan. HAHAHA!!!]

Bakit sa kanila ako magpapasalamat? Binigyan ko naman si Rhin ng confused look.

Sila nag-organize nito hija. BTW, bati na kami. Sana kayo din.n_n. Sige una na ako.

UI. Rhin. Puppy eyes pa ako ala ding nangyari.

Happy Birthday Lia.

Thanks Erik. Tatayo na sana ako. Kaso may humawak sa kamay. Si Erik.

Can we talk?

Hindi pa ba talk tong ginagawa natin Ui barado. Joke lang naman eh. Hindi na ako galit sa kanya eh.

Look Lia. I'm really really sorry. I was drunk that time. Simounne gave me a bottle of softdrinks with some kinda potion in there. I'm really sorry. Napayuko na sya nun.

Ui. Ano ka ba. Matagal na /yon no. Nakalimutan ko na yun. Tinaas ko yung mukha nya. Si JV naman nakatitig lang samin.

Hindi ka na galit sakin? Can we be best of friends again? AH Lia, seriously. I wont court you again. Hindi ko naman kayang panindigan eh. I know someone who can. Nakita ko na naman ung ngiti nyang abot tenga.

Aba'y syempre. Ano ka ba kung liligawan mo ko. Hindi na kita sasagutin Haha.. Kung alam ko lang, si Rhin naman talaga gusto mo eh. Ayieeh...

Ai patawa. haha. pa-hug nga best friend! Hinug ako ni Erik. AH. Antagal ko ding hindi na-feel ang warmth nya. Haha.

Oh sya. May gustong kumausap sayo. Iwan na kita. Happy Birthday Ulit! He kissed my forehead. Then Waved goodbye.

Happy Birthday

Thanks. Opps.. Heartbeat check. AMBILIS! tsk3. Sama to. tsk3...

You're really pretty.

Antipid ah. WAIS. ahha.. Thanks for the compliment Bakit ganun? Bakit naiilang akong hindi mawari. Gusto ko andun lang ako. Sana hindi na mag-end tong feeling na to. Oooops.. Lia tama na nga yan..[Ms. Author: Lia. BALIW KA NA! HAHAH.][Lia: Ikaw kaya baliw jan. CHE!]

Lia. There's something important I need to tell you.

Puch@. Englisero. Nosebleed.!!

LIA, I love you.

12APPLICATION FOR SECOND CHANCE

LIA, I LOVE YOU.

MOTHER F! [Author's note=wag nu nang alamin kung anung meaning non. nalaman ko yun sa bading kong trainor hahah] Is this really JV? I mean Jhen Vincel Ocampo? Takte. Gisingin nyo nga ako! WTF. [teka bad na ata ni LIA?!!]  Sorry naman nabigla lang po.

What the hell are you talking about JV? For Pete's sake. You never loved me JV. Stop joking around.

Ok. Tama ng drama Ayen. That's enough. Nagkamali lang sya. Paulit-ulit ko yung sinabi sa sarili ko. Ayaw kong maniwala ulit sa mga sinasabi nya. Dang. Hindi naman ako tanga for believing the second time around.

Look Lia, I'm so sorry. I never meant to hurt you and to use you that time. Pero after that moment when I broke up with you I felt guilty. Then before nung senior year natin, I realized how lucky Erik is being with you. And I felt na matagal ko ng gustong sabihin to sayo but something telling me its wrong to love you.

Tinakpan ko yung tenga ko. Ayokong marining anumang sasabihin nya. Habang nakikinig kasi ako, the memory comes rushing back to me and I can feel the pain even harder for me. Iniwas ko din ung tingin ko sa kanya. I really don't wanna talk to him. I'm not ready to accept everything he's saying.

So ano? Tapos ka na? You may leave if you're done. Then I signed to him to go away.

Nope. Not yet. There's still one more thing I wanna ask you.

Then  say it. You know you're just wasting my time.

Nagulat ako nung bigla syang lumuhod. Ok I'm dreaming. This is'nt JV. Hindi ganito ang hari ng campus ok.Can you give a second chance?

Napa-back-off ako dun. I really cant imagine that JHEN VINCEL OCAMPO would do this to me.

Sakto namang dumating ang savior ko este ang bruhildang ate ko pala. Palapit na sya. Sabay...

PAK

BOPLAKS ka talaga. Pero pabulong lang. Hinila nya ako malayu-layo kay JV. Ilang beses ka ba inire ni Mommy? At ganyan ka kashunga?

Sira ka ba. CAESARIAN SI MOMMY SA TIN no. Nakita ko namang tumayo si JV. Aba akalain mong marunong palang masaktan ang loko kala ko kasi manakit lang alam nyang gawin eh.

LIA AYEN, pagkakataon mo na to. BOBO ka talaga. Wala ka namang manliligaw di ba? Eh di gawin mo. Bigyan mo sya ng second chance but this time let him prove the four-letter wod he just uttered.

Uy hindi ko naisip un ah. Bakit nga kaya hindi ko gawin un? Well. Kung bbigyan ko man sya ng second chance eh di patunayan nya ng karapat-dapat sya dun. Ligawan nya muna ang beauty ko. HAHA

Sis talino mo talaga! Sabay batok. Ganti lang yan. Haha! Tas iniwan ko sya at bumalik sa spot ni JV. See nagmamahalan talaga

kame diba?? ahhaha

Ok JV I'm done deciding. Your apology is slightly accepted. And with regards to the second chance. Let's put it this way. If you wanna be my boyfriend again. Court me. That's the only way to prove the four=letter word you uttered. Sungit ko no. Kala nya sya lang marunong mag-ingles. Aba. NOSEBLEED DIN TO. Hahahha.

Fine I'll do it. By the way, you look beautiful tonight. Hope you ike my gift. Umalis na sya. With matching kiss on the cheeks pa. Aba. Teka. Sira-ulo to ah. Pero pagbigyan. Tama na ang isang beses na

hypertension ko.

Application for second chance is finally

FILED

13FIRST TIME

JV's POV

Ok. I'm driving home na. It's around 9 or 10 pm na. Tapos na kami mag-usap ni Lia. And yeah I'm driving. Student's permit lng mga tsong. Hahaha...

Grabe first time to na manliligaw ako hindi ko alam ang gagawin ko. Kasi mula pa noon, never na ako nanligaw. Ok madmai na akong naging girlfriends. Kasi tanungin ko lng sila 9ung girls) pumapayag na sila on the spot... Kaya walang kahirap-hirap.

Si Lia lang talaga nakagawa nito sakin. Even Simounne never tried to let me court her. Hai there's really something in that girl na hindi ko maresist eh. I really cant understand.

I'm calling Khen right now.

Hello Pare?!

Oh napatawag ka? Gabing-gabi na tsong!

Kailangan ko tulong mo!

Dont tell me it's chikas tol!

Nako Khen! I'm sorry pero tungkol sa kanya nga.

Napakaarte naman nyang chix na yan tol.

That's why I love her.

Yuck. Tigilan mo nga ako sa ka-cornyhan mo!

So ano tutulungan mo ba ako?

OO na.! Anong plano ba?

Gusto ko kasi magstart after New Year ng panliligaw. As in ung todong ligaw. Pero I'll start with the mild. Pero san ko sisimulan

POTEK! Eh di magsimula ka sa pagpunta sa house nila at magpabango ng pangalan sa kanya at sa relatives nya. O sya gabi na.

Babe, what's with the commotion?

Nothing babe, I'm coming!Bye na pre

Sino na naman yan?

Si Lalaine pa din to no!

Sige na slamat tol!

...toot...toot...toot...

Binaba nya na ung fone. Sus. Un si Khen. Khen Andrei Pascual for long. Anak ng director ng school. Kabarkada ko. Player din. Sya ung naging kapilit ni Erik nung nag-resign at lumipat sa Dance Troupe. Playboy.Flirt.Spoiled.Stubborn.At kung anu pang isipin nyo sya un.

Pero kahit ganun un, ganun lang talaga sya. Este, may lumalabas ding matino sa kanya minsan no. Balita ko nga stick to one drama ng mokong ngayon. 5 months na ata sila ni Lalaine long for Ain (en).

Tama si loko. Pabango na ako ng pangalan ko sa parents nya. Tama. At magstart un...

TOMORROW

14FIRST MOVE

JV's POV

Ok. December 21. The day after yesterday. Wenx. Gumaganun eh nu. Lagot talaga ako kay Erik nito. Haha... Xete! Haha.. Sya lng may karapatan bumanat (sabi nya).

Oh well. Simula na to. Simula nang aking panililigaw. Ayon kay Master Khen, este Boss lang pala, simulan sa pagpapakagood boy.

*ehem*(reporter ako ngayon!) Nasa harap ako ng bahay ng isang este dalawang magagandang dilag ngayon kasama ang sarili ko at formal na manliligaw sa isa sa kanila.

[Ms. Author.. ehem Mrs. na pala ngayon.. pis..:tama na nga JV.. hindi bagay eh.. che!]

Sama ni Ms. Author.Ay nako sige na nga hindi ko na itutuloy ang career ng pagiging reporter at baka patayin nya agad role ko.By the way, un nga nasa harap na ako ng bahay nila Eliyah.

Eto na.. dodoor bell na ako..

5 seconds...malapit na.

4...tuloy ko pa kaya..??

3...parang ayoko na...

2...Ai hindi dapat ko ituloy to.

1...DingDong.. Yun nagawa ko din...

Teka lang po... May sumagot. Ay sumasagot??!!

Sino pong kailangan nila??? Tanong ni ate chorvaloo. (Nako nahahawa na talaga ako sa mga babae ni Khen)

Ate andyan po ba si Lia Ayen? Start na to. Good Boy Vincel!

Tuloy ka muna, Sir. tatawagin ko lang si Yen yen.. Este Ayen pala. Ano bang pinagkaiba nun??! Eh pareho lang naman un. Pambata haha...

Tumuloy naman na ako. May dala nga pala akong bouquet of daffodils. Sa pagkakatanda ko kasi yun ung lagi nyang dinidiligang halaman sa school eh. At nung first year nasabi nya na un. Kaso nakalimutan ko na din halos. Hindi ko nga matandaan na naging kami eh.

So ngayon nakaupo ako ngayon at nag-iintay.

Yen! May naghahanap sayo! Sigaw ni Ate sa pinto ni Lia. (Sa tingin ko kasi kwarto nya un)

Uh-oh. Ang lumabas si Rea...

Chikahan portion daw muna for sure.

Jv pasensya na. Natutulog pa si Ayen. Nakitulog kasi sa kwarto ko eh. Maya -maya pa un. Hintayin mo na lang.

Sige po.

JV may sakit ka ba? Iba ata timpla mo ngayon. Ambait mo TSONG!

Hindi na ako sumagot.

Maintriga nga muna kita bago mo pa kausapin si BOPLAKS. este si AYEN pala. Ate Ehm! padala naman po ng food oh. Thanks. Biglang sigaw na ni Rea.

Start na to ng challenge..

CHALLENGE SA PANGLILIGAW.

15The Talk Show

JV's POVDumating na ung Ate Ehm nun. Grabe. Kinakabahan ako. Promise, first time ko talaga sa mga ganitong sitwasyon. First time kong manligaw, pumunta sa bahay ng nililigawan, at masangkot sa isang talk show.

So shall we start?...

Ms. Author. Antagal mo namang simulan naiinip ako. Ready na ung questions oh. Sabay pakita nung nakaline-up nya. Wooah. Ready tong si Rea ah. Un na lang ang nasabi ko sa sarili ko.

Author's POV

Ako po si TOOT. Just call me TOOT...

Magandang umaga mga kababayan. Narito po tayo ngayon sa bahay ng panget na si Rea.

Ikaw Toot. Humanda ka sakin mamaya. Maganda ako mga tao

Wala kang galang ah. By the way. Kasama natin ngayong umaga ang ever lovable hearthrob at captain ng basketball team na si Jhen Vincel Ocampo.

Palakpakan!

Ms. I'd prefer JV.

Demanding! Tsk3. So we shall proceed.

I shall give the floor to Ms. Rea. Rea Ms ka ba o mister

Eh kung tadyakan kaya kita.

JV's POV

Grabe. Kung kasama ko si Khen at Laine dito for sure nasa mental na ko ngayon.

Hindi ko nga kilala ung nagsalita bigla eh. Baka asawa ni BRO! Hindi naman siguro. single and available sya eh.

JV, Let's start with the personality check. Erik has been a good boy-friend. I mean a friend who is a boy to me and Lia. But you had had a bad bakground in this family especially to her. How would you prove that you are willing to change everything that you used to had to be worthy for Lia's love? Wooah. Pang Mr. World ang tanong.

Sir, sagutin nu na po.

Ate pwede naman pong JV na lang itawag mo sakin eh. So Rea, that's why I'm courting Lia the right way now so I can prove myself to her. I love her and I'm guilty and sorry for myself when I hurt her.

Enough for that check. Next category will be, lovelife check. How many past girlfriends did you have? How can we assure that you dont have girfriends and you wont hurt my sister again?

I'm courting her because I'm decided that Simmoune would be my last girlfriend that I'll be flirting. I love Lia and I wont hurt her again. For the girlfriends... Hmmm. I had two serious ones and 5 more flirting ones.

Family check. Erik has been almost a part of the family since then but we never had a chance to explore your family's background. So tell story about your family. Wootx. Pokerface 'tong ate ni Lia. Gumising ka na nga and save me.

Okay mukhang I have no choice but to answer this. Promise nakakairita na sya. Pero remember papakagood boy ako ngayon...

Dalawa lang kami ni Erik na nandito sa Philippines. Our parents were abroad officiating our business there. We dont have any siblings and we're not that close coz we dont share same likes. except for basketball.

So I had gathered all informations needed. Remember JV. Pag sinaktan mo pa ulit si Lia. Ako na ang makakaharap mo. Then she extended her hand for a shake. So I extended mine.

Tas may biglang kumalabog.

Sorry. Good morning Oops. Late ka naman eh. Pero thanks hindi na tong si Rea ang makakausap ko.

Author's POV

At dyan na po nagtatapos ang

THE TALK SHOW!

CLAP CLAP!

16

THE DATE

LIA's POV

Sorry. My bad. Good Morning again! This time nakasmile na ako.

Hindi ako eavesdropping no. Ah. Nagkataon lang na pababa na ako

nun kaso may maingay sa baba kaya huminto muna ako. Tas un.

Pinakiramdaman ko muna sila.

[Toot: Palusot ka pa Lia!]

Che!Epal ka eh. Makita pa nila ako sa ganitong kalagayan. Bulong

lang to mga kapatid.

Hoy BOPLAKS. Wag ka naman mukhang timang dyan. Nawawalan

ka ng poise eh. Sabiko nga eh. Narinig nya ung bulong ko. Kasi ikaw

Toot eh.

[Toot: Aba. Syempre!]

Nakita ko si JV nun. Nakatingin pa din sa baba. Kakaiba ung aura

nya ngayon. Sobra. Basta can't explain.Anyways tuloy-tuloy pa din

ako paglalakad ko pababa ng supeeeer hagdan namin! O db??!!

Zao Shang Hao JV! Bati ko nang good morning in mandarin!

Tong yang gei ni. Same to you Promise kakaiba ung feeling ko sa

kanya ngayon parang ang bilis nyang magbago. Parang hindi ko

akalain na kaya nya un agad.

Zao de. Ni chi shen me? Maaga pa. Kumain ka na ba? Okay

Mandarin lessons ang kailangan dito. Pustahan dumudugo na utak

ni Rea. Kasi Korean lang alam nya. Hindi sya marunong mag-

chinese! *EVIL LAUGH*

Shi. PEro parang ganun pa din naman eh. Parang walang

pinagbago. Ay nako bakit ko ba inaabala ang sarili ko sa pag-iisip

diba.

Geugeon dangsin-eul jungdanhaessda. Nan ihaega an saeng-

gyeoseo.Tumigil na nga kayo. Wala akong maintindihan eh. Sabi sa

inyo eh.

Okay fine. High-blood ka agad eh. Papunta na ako ngayon sa dining

area para kumain. Habang nag-uusap pa sina JV at Rea. Aba. Hindi

ako bionic woman para magdaldal ng walang FOWER!

Mga 30 minutes ako dun kumain. Tagal nu? Ganun talaga. Nilafang

ko ung natirang ham and bacon, ska sandamukal na fried rice

namin dun sa table eh.

Bute naman tapos na ang reyna. O sya. Bilisan mo kilos babae.

Pinagpaalam ka na ni JV at may date daw kayo since wala naman

daw sila Mama na syang pakay niya. Ay jusmio. Mabilisan ito. Tsk3.

Ako bibilis? Well.. Sorry tatagalan ko pa. Magbababad ako sa bath

tub ngayon. Haha. Magdusa kayo. Kaso mga hindi pa ako

nakakapasok sa cr entrada na naman si Reang panget.

Maawa ka sa tao. Alas syete pa lang andito na yan. Kaya wag mo ng

pag-intayin.

Sabi ko nga bibilisan ko na eh. MGa after 30 mins ready na ako. Pati

sa buhok at damit ko ready na!

So shall we? Inextend nya ang aram nya para hawakan ko at

sumunod sa car nya.

Ako naman syempre may hiya pa ko sa katawan kaya inabot ko.

Mga 20 minutes siguro kaming nag-travel dumating kami sa isang

park. Tahimik yung park. Parang kami nga lang yung tao eh. At ang

masama dun. Batong bato na ako sa kasama ko. Okay nagtataka

kayo kung bakit ganito kilos ko?

Una kasi hindi ko na sya ganun kamahal though alam ko sooner or

later pwedeng pwede pa syang pumasok at lumagay sa puwang sa

loob nito. Second, matagal-tagal na din kaming hindi magkatabi

kaya nakalimutan ko na din halos ang ugali nya.

Umupo ako dun sa swing. Tapos tumabi sya sakin.

I'm sorry Lia. Hindi ko talaga alam dapat kong sabihin eh. Kaya

dinala na lang kita dito.

[color-purple] Ah ganun ba. Ako din naman eh. Pero---[/color] Hindi

ko natapos ang sasabihin ko kasi na-cardiac ako. Biglang may

dumating. Mga di ko inaasahan.

May dumating na banda. Nakasakay sila sa isang trailer at kumpleto

sa gamit.

Tumayo si JV at umalis sa tabi ko. Umakyat sya kasama nung

banda. Kinuha ung lead guitar at microphone. Then after a few

minutes, nabalik na ako sa diwa ko at nagstart na sila.

Kinanta nila ay yung Queen of My Heart ng Westlife.

So here we stand

In our secret place

With a sound of the crowd

So far away

And you take my hand

And it feels like home

We both understand

It's where we belong

So how do I say?

Do I say goodbye?

We both have our dreams

We both wanna fly

So let's take tonight

To carry us through

The lonely times

[CHORUS:]

I'll always look back

As I walk away

This memory

Will last for eternity

And all of our tears

Will be lost in the rain

When I've found my way

Back to your arms again

But until that day

You know you are

The queen of my heart

Queen of my heart

So let's take tonight

And never let go

While dancing we'll kiss

Like there's no tomorrow

As the stars sparkle down

Like a diamond ring

I'll treasure this moment

Till we meet again

But no matter how far

(Matter how far)

Or where you may be

(Where you may be)

I just close my eyes

(I just close my eyes)

And you're in my dreams

And there you will be

Until we meet

[Repeat chorus twice]

Oh yeah

You're the

Queen of my heart

(Of my heart)

No matter

How many years it takes

(Queen of my heart)

I'll give it all to you

Oh yeah

(Queen of my heart)

Oh yes you are

The queen of my heart

Na-shock ako. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko. Parang words

are not enough to say how amazing he was. Ang ganda ng boses.

Feel na feel ko yung kanat. Parang lahat galing sa puso. Musical

genious ang tawag sakin ng mga relatives ko kasi samin ako lang

ang marunong tumugtog ng 4 different instruments pero now and

then amazed talaga ako sa mga guitarists. At partida no flats and

sharps pa sa tono si JV.

STANDING OVATION! CLAP CLAP!

Bumaba sya ng stage at lumapit sa kin.

Yes LIa. You're the queen of my heart. Umaapaw sa tuwa ang puso

ko ngayon. Matagal ko ng pinangarap to pero ngayon lang natupad.

Hindi ko akalaing ganito manligaw si JV. Ambilis. Kahapon lang sya

ngpaalam pero ganito agad pinapakita nya.

Pero Lia remember, hindi ka easy to get.

Thank you JV. I appreciate it. Taray. Gumaganun pa eh nu.

Mukhang ready naman si JV sa reaksyon ko nun eh. Kaya nag-thank

you na sya dun sa banda. Tas nag-travel ulit kami. Pumunta naman

kami sa isang beach na sa kanila ata kasi sobrang galang ng mga

tao sa kanya eh.

Buong hapon dun lang kami. Naging magaan na ulit ung

pakiramdam ko sa kanya. Hindi na sya ung nakakabagot na JV.

Nakita ko na yung makulit na sya.

JV's POV

Ayun. Nandito kami sa Beach namin. Regalo to ng lola ko sakin. Este

samin pala.

YES! Nakapag-joke na din ako kay Lia at ang kulit nya pala. Ngayon

ko lang sya narinig tumawa ng ganito.

May apat na bear sa loob ng sasakyan. Si Papa bear, Si Mama bear

at si Baby bear. Sino yung pang-apat? Kumakain na kami ngayon.

Pinagmamasdan ko syang kumain. Nasa buhanginan kami at

kumakain.

SWI-noh? Punung-puno kasi bibig nya eh.

HAHAHAHA!!!!

Bakit mo ko pinagtatawanan? Namula tuloy sya.

Sorry. Ang cute mo kasi eh.. Eto na.,.. e di si DRAY-BEAR! Namula

tuloy sya lalo. Pero nagulat ako bigla syang tumawa ng malakas as

in tawa talaga.

Ang corny no. Tapos kumuha ako ng saging at sinubo ko.

Ahaha! Hi-hindi naman ah. HAHAHHA ANG CUTE MO! Tawa pa din

sya ng tawa nun.

Buong hapon andito lang kami. Naghahabulan, nagtatawanan,

kumakain at kung anu-ano pa. Ansaya. Ganito pala ang feeling pag

kasama mo yung mahal mo no. Sana hindi na to matapos.

Nung mga seven na tumawag na si Rea sa kanya kaya umuwi na

din kami. Gabi na din kasi eh.

Goodnight Lia. I kissed her on her cheeks. Friendly kiss baga.

Goodnight. Tas nag-wave sya. Umalis na din ako nun tas pumasok

na sya ng house nila.

Lia's POV

Ansaya. Ngayon ko lang sya nakitang ganun. Promise. Ang cute

nya. Tas ansaya nya kasama. Akala ko masungit sya at maarte, un

pala image nya lang un sa school kasi ayaw nyang napapalapit

masyado sa iba eh.

Sana mas makilala ko pa sya sa mga susunod na araw.

__________

Ambilis ng mga araw. Bisperas na ng bagong taon ngayon. Haish.

Kasi nung pasko, hindi kami magkasama ni JV. Need nilang mag-

states for Tita and Tito. Pero bumalik din sila agad after two days

kasi January 3 ung pasukan and sabi nung kambal gusto daw nila

dito magnew-year kaya umuwi silang pamilya.

EXCITED NA AKO. 11:50 pm na kaya. Tinext ko na sila Rhine, at Erik.

Pati si Khen at Laine, yung mga kaibigan ni JV na nakilala ko na. Bilis

nu. Ang hinintay ko ngayon kung maybabati saking JHEN VINCEL

OCAMPO.

10 seconds na lang...

9...please mag-text ka na oh...

8...kahit landline call lang?

7... Nag-text si ERIK...'apee new year!'

6...wala pa din...

5... nasa balcony na ko ngayon

4...hindi na ako umaasa

3...ienjoy ko na nga lang to

2... wala na talga...

1...NAPATAYO AKO SA KINAUUPUAN KO!

Bakit?

LIA congratulations!

Eto lang naman ung nakita namin sa langit nung mga oras na un.

"HAPPY NEW YEAR LIA!

I LOVE YOU!"

17

TILL I MET YOU

January 2, 20**

Sunday ngayon. 2nd day of January. Getting ready for school

tomorrow. KJ kasi school namin kaya sabay kame ng pasok with the

public eh. MAy kwento ako sa inyo. Sino gusto makinig, taas kamay!

Mga after five minutes...

Walang nagtaas ng kamay. Hindi ko na nga kwento.

[Toot: ARTE! Sige na go! Kwento mo na dali.]

Ay sus. ako pa maarte. Eh kung tinaas mo na lang kaya kamay mo

kanina pa db??!! Oh sya. Ganito kasi yan.

[flashback]

Kahapon, New Year celebration namin. Remember the last second

before 12 midnight last December 31? After nung display of

fireworks na un tumawag si JV.

Hello, nagustuhan mo ba? Happy new year. Hope for you to have a

meaningful and blessed life. I love you.

Yeah I liked it. Thanks. By the way. Happy new year too.

Ah, Lia. My mom wants to invite you on a dinner tonight in our

house. Sama mo daw si Rea at parents mo. Wai sus. Nahiya sya

onti. Halata ko lang sa boses nya.

Oh sure. Thanks for the invitation.

TUT...TUT...TUT...

Oops. Nalobat. 

Ma, Pa, Rea, Jv's parents were inviting us to a dinner tonight in their

residence.

Oh sure anak. I really want to know his parents. UH-oh. Papa's on

the road na. He wants to get closer to JV so that he'll gonna test him

meticulously.

7:00 pm.

Kadarating lang namin sa super duper ultra mega laking bahay nila.

Oh shocks. Hindi na ako nagtataka kung bakit madaming

nagkandarapa sa kanya.

Pagdating,

Khen! Where's Laine? Nakita ko agad si Khen kaya binati ko sya,

kaso wala ang alipores nyang si Lalaine ung 5 months gf nya.

We broke up. Last Friday. She dumped me. Grabe tong si Khen

parang wala lang kung mag-break sla ni Lalaine. Oh well, nakiki-

adopt lang din naman ako sa kanya eh.

Oh I see. By the way, Khen this is my sister, Rea. Rea, this is Khen.

Sus grabe sa Victorian Era tong si Khen ah. May pa kiss kiss pa sya

sa hands ni Rea. At eto namang si Re me pa-roll roll pa ng eyes. Hai

naku. SUNGIT.

Sis, halika na sa loob. Naiirita ako eh. Bulong ni Rea. Oh well. Ayaw

kasi ni Rea sa tipo ni Khen. I just nodded in agreement.

Oh sya. Khen una na kami sa loob ah. He just nodded and waved

goodbye.

Dinner Time.

Hija, so you're Lia pala. And she's Rea. You two look beautiful

tonight. Ever pretty. And by the way Erik where's the girl you're

courting? Sabi ni Tita Venice, mama nila.

She'll be here. Na-trapik lang daw. Galing pa kasi sila ng Rizal.

Ooops.. Nagkakahinala na ako kung sino un ah...

ok after 5 seconds..

DING DONG

I was not disappointed. Sya nga. And who am I talking about?

Good evening po. Sorry I'm late. At sorry din po hindi makakasama

parents ko kasi po they cant travel with my sister's condition.

Pinayagan lang nila ako kasi daw po minsan lang daw po ito. Tas

nag-bow sya to show apology.

It's ok hija. You're Katrhine right? Sit beside Lia. Sabi ni Tito James.

Oh hi best! Andito ka pala. And you're with your family. Hi po.

Ooops. Nobody care to tell her that we're invited? She moves

towards the table and sat beside me.

After that sumptuous dinner, we decided to share some music to

each other. At etong si Rhin at Erik tinuro ba naman ako to play the

piano and sing.

So I played it. No choice eh. Kakahiya. But I asked Rea to

accompany me.

We sang Till I met you.

I never dream

'Cause I always thought that dreamin' was for kids

Just a childish thing

And I could swear

Love is just a game that children play

And no more than a game

Till I met you

I never knew what I love was

Till I met you

This feelin' seems to grow more everyday

I love you more each day

I believe you

I believe in every word when you say

"I love you all the way."

Now I could swear

Love is not a game that children play

So tell me that you'll stay

Habang kumakanta si Rea nakita ko si Khen na titig na titig sa

kanya. Kakaiba un. Kahit sandali ko lang sya nakilala alam ko hindi

pangkaraniwan ung tingin na yun. Saka ko na-realize, nagbago

lahat simula ng makilala ko si JV. Naging mas mataas ang self-

esteem ko dahil sa tuwing nasasaktan ako nandyan si Rhin para

gumabay. At higit sa lahat naranasan ko ang hirap, at saya ng

pagmamahal.

Till I met you

I never knew what I love was

Till I met you

This feelin' seems to grow more everyday

I love you more each day

Woh...woh

You and I should be together

Can't you see?

Can't you see?

Till I met you

I never knew what I love was

Till I met you

This feelin' seems to grow more everyday

I love you more each day

Till I met you

Till I met you

Till I met you

Wow mga hija, you're so amazing. Bati ni Tito James.

Grabe natutunaw na ako sa titig ni JV at for sure tunaw na talaga si

REa dahil kay Khen kaso hindi nya pansin.

[end of flashback]

Galing no. At alam nyo ba kagabi natext si JV after namin umuwi.

Sabi  nya sya na daw maghahatid at susundo sakin starting

tomorrow.

I dont know but there is something in me that keeps me excited.

It just happened...

Till I met him.

18

SERVICE AND SIMMOUNE

January 7, 20**

Friday

Last day ng first week ng bagong taon. Everyday na nga pala akong

sinusundo ni JV. U n nga lang hindi pa ko sanay sa mga matatalas

na paningin na laging nakatutok sa pagpasok at pag-uwi namin.

Nakakainis!!

At isa sa kanila ay ang mala-kwagong mata ni SIMMOUNE! Maganda

ang mata nya pero hindi ito nagsisignify na maganda din ang loob

nya.

Tuwing makasalubong ko sya lagi syang naka-simangot pero

infairness bagay sa kanya mas nagmumukha syang MANGKU!

Hahaha!

Pero halatang napakaplastic nya eh. Kasi naman pag nakasalubong

nya si JV at ako as in ako, nakangiti sya at may pabati-bati pang

nalalaman. ASAR!

***

Back to reality. Ang hirap ng mga lessons. 3rd quarter na nga at

malapit na ang mga exams. Huhu T.T

Lunch na namin ngayon. At hindi ako uuwi ng house para mag-lunch

kasi may ire-research pa ako sa library. Sira kasi ung net namin sa

bahay.

On the way na ako sa library ngayon kasama ang sarili ko. Bakit?

Kasi si Rhin at Erik nagpunta sa Pizza Hut malapit sa school. Si JV?

Ewan. Pake ko naman diba?

So eto ako ngayon...EMO!?! LASLAS NA! Kidding.

Uh-oh may parating, Lia back-off. Hindi right time to 'tol.

And where do you think you're going?

Uh-oh, I'm cornered. Kahit san kasi ako lumingon nandoon ung mga

alipores nyang PATUTOT! [eeeh.. miss ko na si GINOO!-TOOT-]

Ah-ah. Sa library. SO excuse me DADAAN ako. Aba't hindi na ako

makakaurong kaya lalaban ako.

So anong namamagitan sa inyo ni JV? Bakit hatid-sundo ka nya?

Bakit sabay kayong mag-break at lunch madalas? Bakit LAGI KAYO

MAGKASAMA!?! Ooopsss.. Eto na naman ung terrifying look nya.

She's mad. I can tell it. Teka mahina kalaban ah. Isa-isa lng tanong.

Pake mo ba? Close ba tayo para ikwento ko sayo un. PADAAN nga!

HInawi ko ung mga alipores nya pero hinawakan nya ako sa braso

ko nang sobrang higpit. Sabay...

PLAK

Napahawak ako sa sakit ng pisngi ko. Gumigising naman na ako ng

maaga para hindi ako sampalin ni Mommy pero ikaw naman

sumampal sakin.

Akala mo kung sino kang maganda ah. Wala ka pa sa kalingkingan

ko. BRUHANG LINTA! Ouch. Sakit nun.

Tumingin ka na ba sa salamin? O baka pinasira mo lahat ng ganun

nyo para sadyang hindi mo makita sarili mo at masuka sa

pagmumukha mo.

Oh san ka ngayon. KABOG ka dude!

Aba't. *evil laugh* Natameme sya dun ahhaha

Hindi mo alam kung sino ang binabangga mo. Kaya kitang palayasin

sa school na ito kung hindi mo lang alam. Well. Kilala kita. Ikaw si

Simmoune Rian Perez diba? Kung ano ang ikinabango ng pangalan

mo sya namang ikinabaho ng ugali mo. *evil laugh*

Kilala ki--- Hindi natapos ung statement ko kasi may biglang

humawak sa kamay ko.

Baka gusto mong ibalik ang tanong sa sarili mo? Sampid ka lang sa

pamilya Simmoune. OoooooO Ang alam ko lang bglang natameme

si Simmoune at umiiyak na tumakbo palayo kasama ng mga

alipores nyang patutot.

Confused?!! Hindi ko alam kung ano ang nangyayari at kung ano

ang pinagsasabi ni Khen. Pero nevertheless...

Thank you.

That's nothing. Sabihin mo lang pag minamaltrato ka ni Simmoune

ah

Oh-kay Confused much pa din ang drama ko.

By the way, may favor ako sayo oh. Ah pwede mo ba ako ilakad sa

kapatid mo? Oopps.. Nagulat ako dun kaya nabitawan ko ung book

na hawak ko. Buti na lang hindi sa paa nya.

Nako Khen. Hindi ko masisiguro yan pero mapapangako ko na

pipilitin kong magustuhan ka nya kahit bilang kaibigan lang.

Thanks! Tas parang batang mukhang timang at kinurot nag kinurot

pisngi ko. Nagpaalam na ako na pupunta ng Library.

Samahan na kita. So nag-offer syang samahan ako ngayon. Ano

kayang kinaen nito at mabaet sya ngayon.

I just nodded in agreement.

Sa library after an hour or two since wala ng klase ng hapon dahil sa

mass na hindi naman kame umattend, tinatamad pa akong umuwi

kaya I asked Khen a simple question.

So can you tell me about yourself?

Ok lang naman So I'm Khen Andrei Pascual... [Toot: NEXT CHAP NA

ANG CONTINUATION]

19

STORY BEHIND KHEN

KHEN's POV

So siguro hindi pa huli ang lahat para magpakilala ako diba. Sa mga

nakaraang chapters nakilala nu na ako bilang playboy at kung anu-

ano pa pero never pa kayong nakarinig ng anything from me. So

here I start.

So I'm Khen Andrei Pascual, 16 years old.

Alam ko na yan eh... Magstart ka na lng sa.. Hmmm.. Basta. Sabi ko

nga hindi na ako makikialam eh. Pahiya onti. Continue.

Tara dun tayo sa canteen. Its a long long story.

Naglakad na kami papuntang canteen. Since un nga lunch break

naman tas wala pa ung Physics prof namin. ON LEAVE eh.. ahaha.

Kaya mahaba ung break.

COntinue na. ANdito na tayo oh. Kulet din  nito eh. Kung wala lang

talaga akong kailangan sa kanya. Hay nako talaga.

Eto na nga eh. Ako ung panganay na anak ng Director ng school na

'to. Pero wala pa kasing nakakita sa kanya so hindi nila alam. Konti

lang ang nakakaalam. That includes you, JV and Erik. And also

Simmoune.

Bakit alam ni Simmoune? Then she gave me a confused look. Ok eto

na nga eh. Haist talga.

Simmoune is my sister. I mean step=sister. Anak sya ni mommy sa

una nyang asaw that's why we dont share same surname. Inasopt

namin sya when she was 7 since her father, I mean biological father

died. Nun lang din inamin ni Mama na ganun nga may anak sya sa

una nyang asawa. Tinignan ko si Lia. She's quite pretty. No wonder

JV and Erik had fallen for her.

THen? Grabe ganito ba talga tong babaeng to? Parang nakikinig ng

fairytale eh.

Ayun. Dad treated her as his one child kaya ayun lumayo ung loob

ko sa kanya. Pero nonetheless, when we entered high school,

naging same yung treatment niya samin. Mama never showed us

her favoritism tapos nakita ni Daddy un kaya nagbago sya. He

scolds me when I'm wrong also with Simmoune. Kaso nahirapan si

Simmoune mag-adjust sa ganung system kaya ganyan sya sa

school. Since Dad is always busy on his business trips so si Mama

ung nakakatanggap ng mga reklamo tungkol sa ugali ni Simmoune.

Sa school spoiled brat sya pero sa bahay kala mo kung sinong

mahinhin at fine lady. Iniiwasan nya ako hangga't maari kasi alam

nyang isusumbong ko siya kay Daddy once na mahuli ko sya. Kaya

ganun ung reaksyon nya kanina. I never treated her as sampid like

the one I said lately, pero napuno na kasi ako sa kanya kaya nasabi

ko un. And I know I am wrong. Ang haba. Hindi nya man lang

pinutol. Grabe talaga tong babaeng ito. Haist.

Ah..(tapos nag-isip sya) So ganun pala un. (tapos nag-turn na

naman sya sa akin) Eh playboy ka ba talga? Isa na namn itong

mahabang storya. Napabuntong-hininga ako tas nag-continue.

If you think I'm playboy well bka pareho kayo ng ibig sabihin ng

playboy. (tapos tinuro ko si JV who is sitting sa Gazeebo)  I had five

girlfriends since nung nag-start ung high school life ko. Wanna know

their names?(Nag-nod sya in agreement. Tapos nagblink ung eyes

nya.) My first was Lian, naging kame nung first year high school

tayo. She's from Northville High. Tumingin sya sa labas at

matamang nakikinig. Grabe. Now I know why she got the twin's

heart.

Nothing inportant pero sige dahil request mo. Ung second gf ko

naman eh si Inah. Third was Diane, and fourth was Krizia and you

know the last one. Hindi ako ganun ka playboy. I never two-timed.

Stick-to-one nga ako eh. Kaso ung girls ang laging nag-gigive up.

Unlik Lalaeine. She never give me up. Kaso nahuli ko syang

nakikipaghalikan sa isa kong kabarkada. She explained everything

at naintindihan ko sya. Naging kami lang naman talga ni Lalaine

dahil kay Mama eh.

Nabigla ata sya sa mga narinig nya.

Ok tama na. Information overload na ako eh. Last question na lang.

Ano nagustuhan mo kay Rea?

Sabi na nga ba eh, itatanong mo yan. Ah actually, na-love at first

sight ako sa kanya. May something sa kanya na hindi ko

maipaliwanag. Nung pinagmasdan kita kanina, nakita ko ung mata

nya sayo. Its quite childish pero na-amaze ako sa inyong dalawa.

Tapos nakakain-love pa ung boses nu. She makes my world go

round. Kaya please ah ilakad mo ako sa kanya. Tumayo na ako at

pabalik na sa classroom.

Teka san ka pupunta? Napatiil ako at humarap sa kanya.

Antagal kaya natin nagkwentuhan. Ayan oh, magtitime na. Halika

na. Ayun tumayo na nga sya at sabay kaming bumalik sa room.

Pagbalik namin sa room, dumeretso na kami sa mga upuan namin

which is odd kasi nagulat ako si Diane na ulit ung katabi ko at hindi

na si JV.

May something talaga tong dalawang to na hindi ko mapaghiwalay

eh.

20

The Untitled Chapter

Lia's POV

Hmm.. Information Overload ako dun sa kwento ng buhay ni Khen.

Honestly, hindi ko din alam kung bakit ko iyon natanong sa kanya.

Pero infairness ah exciting ang buhay nya at may conclusion na

ako!

Ano naman un?! Kaw talaga Eliyah ang chorvaness mo.

Kakakwento lang sayo may conclusion ka na agad!

Wag ka ngang mangialam dyan Toot. Basta, I therefore conclude na

hindi sya playboy.

Huh?! ???Panu mo nasabi?!

Eh kasi sa tingin ko naghahanap lang sya ng pagmamahal na

magtatagal. I mean ng babaeng handa syang mahalin kung sino sya

hindi dahil mayaman sila at hindi dahil may itsura sya. At hindi din

dahil sa gusto ipinagkasundo sila. Gusto nya lang maramdaman ang

tunay na pagmamahal.

Te! Anlalim mo! Chuvaness ka din eh. Mana ka talaga kay

Rea. Eh bakit hindi mo gawin ung ginawa ni Rea nun?

Ooops...

Bakit? Ano ba ginawa ni Rea nun?!

Eh ininterrogate lang naman si Papa JV mo!

Hmmm. Oo nga noh. Talino talaga ng kapatid ko.

Pero next time na iyon. Madami pa akong kailangan gawin. at isa dn

ay ang makinig sa Calculus ko no.

Habang natuturo si Ma'am Clark, biglang na-interrupt ung klase nya

sa intercom.

Good Afternoon everyone. Sorry teachers for the

interruption of your classes. We, the Juniors Com and

Seniors Com , would like to announce the upcoming JS

Promenade to be held on the Friday of February, February

25 of the year.With regards to the said event, each Junior

class and Senior Class will have the 2 pairs of representative

for the cotillon de honor. Thank you.

After nung intercom na un, ayun hindi na magkanda ugaga ung

mga classmates kong parang bulateng nilagyan ng asin. Usap dito

tungkol sa mga makakasali, usap dyan tungkol sa mga gowns and

what so ever.

Ok fine aminin ko, excited ako pero it's not that big deal para sa

'kin. Last prom ko kasi hindi ako nag-enjoy kung wala si lovely Rhin

at Pareng Erik ko. Sila lang ang kasama ko nun, except dun sa

kaisa-isang senior na nag-aya sa'king sumayaw.

At saka sabi ko nga may mga dapat pa akong abalahin. Katulad ng

nalalapit na Statistics Contest na yan ska Physics. Hay naku.

Pakatalino na nga lang ulit, baka sakaling may madagdag sa utak

ko.

Ayun bago mag-end ung class, dumaan naman sa room ung adviser

namin.

Class, i-announce ko lang ung kasali sa cotillon. May praktis daw

kayo sabi ni Ma'am Soledad sa may auditorium. Sina Erik James

Ocampo and Kathryn Andrea Cruz saka sina Jhen Vincel Ocampo

and *ehem*

Ay sir, sabihin nu na po please! Excited din sila masyado no.

Ako eto sa likod at katabi si JV na kinukulit ako sa pagpisil sa kamay

ko. Hinihiling nya kasing ako ung makapartner nya.

Magtigil ka nga dyan JV. Ooops napalakas ata ung sabi ko at

napatingin sakin ang lahat.

Ms. Valsez, you'll be Mr. Ocampo's partner.

WHAT??!!! Kasali ako?! Kapartner ko 'tong PANGET na 'to?!

Napatingin ako sa kanya ng nakataas ang aking kilay. DAMN! Bakit

ako pa?! Ok lang naman sana kung wala akong contest eh ska kung

hindi si JV kasi po isyu na naman kami. Baka sugurin ako ni

Simmoune. Tsk3.

Yes, princess. Kasali ka at ako ang partner mo. So let's go? Tayo na

lang hinihintay. Di ba Sir? Batukan ko to eh. With the wink pa sila ni

Sir Perez. Hindi ko tinanggap ung kamay nya. kainis kaya. Pinisil

kasi nya ng malakas ung kamay ko kanina ayan tas nasali pa ako ng

hindi oras dun sa cotillon na iyon. Pero hinintay ko naman sya sa

labas ng room.

So shall we go? Nag-nod na ko at sabay kaming pumunta sa

auditorium. Alam kong nakatingin ang mga mapanuring mata ng

mga kaklase ko. Alam naman nilang nililigawan ako ni JV. Weee.

KIlig naman ang lola nyu. Haha.

Tumuloy na kami sa auditorium at as expected kami na nga lang

ang hinihintay.

Sorry Ma'am

Okay lang yun Miss Valdez. Hindi pa naman kami nagstart.  Pinaupo

nya na kami sa gitna ng stage. Dun kasi kami magpraktis eh. By the

way, Miss Valdez, sabi ni Mrs. Delin, every Tuesday, Thursday at

Saturday na lang daw ang review nu. Pero next week, wala tayong

praktis ng cotillon. Sa Feb pa talaga simula, i-oorient ko lang kayo.

So makakpagreview ka ng maayos.

Oh-kay. Sabay nod at yuko. Kasi naman nu lahat sila nakatingin

sakin. Inis.

Ayun, nagstart na kami sa orientation. Nagpakilala kami isa-isa. Tas

pinarinig samin ung tugtog. Sabi ung accompaniment daw namin eh

live music which means set of musicians un. Mga students ng school

or others na-invited. Pero narecord na daw un kaya un ung

gagamitin sa praktis namin. Tapos pinakita na din sa min ung

pattern nung gown namin. Maganda promise.

Mga 5 pm na natapos ung orientation. Tagal nu. Ayun no choice

kundi talagang ihatid ako ni JV sa bahay kasi nga diba partner ko

siya.

NUng naglalakad kami honestly, puro asaran lang kaso nung nasa

tapat na kami ng bahay ko.

Lia, are you free this Sunday?

Yeah, I think so.

Then I'll take you for a date. Tapos hinalikan nya ako sa cheeks.

Hindi na pwede sa lips no. Accident lang ung dati. Bakit hindi ako

tumaggi? Pero sige na nga aminin ko na, gusto ko naman talaga eh.

Hindi ko na alam sunod na nangyari nung week. Sobrang nafocus

kasi ako sa date namin eh...Ano kayang mangyayari no? Ooops its

Sunday and he's here...

KINAKABAHAN AKO!

26

UNFORGETTABLE CONFESSIONS

Kinakabahan ako. OA nakung OA pero promise kinakabahan ako.

Hindi ito ung first time na he invited me to a date pero kinakabahan

pa din ako. Kanina pa kong 6 gising. he told me he'll gonna pick me

up at 8. Eh dahil advance ata ng 'sang oras ang relo nun. Eto oh...

Eliyah Ayen, kilos na. Andito na sundo mo oh. With matching knock

knock pa un.

Tumayo ako nun, mabagal na mabagal. Hindi lang pagtayo

mabagal, pati ung pagkilos. I mean lahat. Kasi naman noh, 7 am pa

lang.

At wla na naman ako sa katinuan ko ngayon kaya ayan, nagsuot

lang ako ng casual na tshirt at short na shorts. Basta alam nu na un.

Then off we go.

Antagal naming nagtravel, alam ko un kasi po nakatulog ako.

Antahimik kasi eh. Hindi ko namalayan, nasa place na pala kami.

Beach?!Nagulat ako. Kasi naman po diba, January ngayon, malamig

pero nasa beach kami. Anyways. Dapat na akong mag-cram! Wala

kaya akong dalang extrang damit.

He just nodded in agreement.

Dont worry bout anything. You'll just be surprised. Tas tinakpan nya

ung mata ko.

Ui. Ano ba ginagawa mo? Kinakabahan ako lalo eh.

Dahan-dahan lang. Malapit na tayo. Natatakot talaga ako kaya

sumunod na lang ako.

San mo ba talaga ako dadalhin?

Hush. Malapit na tayo. Konti na lang. Nilagay nya ung daliri nya sa

bibig ko signing me to shut my mouth. Ok Fine sunod lang ako sa

kanya, wala naman kasi akong magagawa eh diba.

Nandito na tayo. Dahan-dahan niyang tinanggal ung piring ko. At

natulala ako sa nakita ko.

JV never fail to surprise me.

Nandito lang naman kasi ung mga taong mahalaga sa akin and

they're wearing white t-shirts with red prints. What's on the prints?

MAHAL NA MAHAL KITA LIA

Everyone of them is wearing a letter. At ung pang-twentieth na tao

eh katabi ko at may hawak na isang bouquet ng pink roses.

Inabot nya sakin un at sabay halik sa pisngi ko.

Hoy, para san to?! Yan ang nasabi ko imbis a thank you.

Wala lang. Birthday ko kasi ngayon. I mean namin ni Erik but then, I

deided na ikaw ang bigyan ng gift. Saka it's my way of wishing you

good luck sa contests mo. I know you'll do great.

Hindi na ako nakapagsalita. Why? Ewan. Basta nung narinig ko yun.

It's like I'm having hallucinations and day dreams na parang umiikot

na lang ang paningin ko sa kanya. Ang weird ko noh! Nagulat na

lang din ako nung niyakap ko siya. I really can't understand myself.

Thank you. Bulong ko.

We had a party. A nice beach party. Kahit hindi ako ready eh ni-

ready na pala ni Rea ang lahat ng kailangan ko.

Gabi na. It's already 8 pm na. We had our dinner na din. Ang

parents namin, nauna nang umuwi kasi may flight sila tomorrow

morning same as their parents. Ang natira dito?

Ako, si Rhin, Rea, Erik, JV and Khen. Ok it's not funny. I'm sensing

something. We're sitting on a campfire. Kahit Monday tomorrow,

wala namang pasok kasi may conference sa Bagiuo ung teachers ng

lahat ng school sa city namin. Kaya ayan, nandito kami at

nagkukulitan. Rhin had this very nice idea.

She prepared a small game. Ang mechanics ay ganito. May isang

fish bowl and naglalaman ung ng three colored papers. Covered

syempre ung bowl. Each colored paper means something. Red is for

confession, yellow is for gratitudes and blue is for apologies. Tapos

ung mapopoint out nung bottle will be the one to give his/her

message to the person na nagpaikot nung bottle. Yung message will

be in line with the color.

So let the game begin.

Ako yung unang nagpaikot. Tumapat kay Rhin. At ang nabunot nya

ay red.

Best. Ahm. Remember nung mga times na kayo ni Erik? You never

knew the real reason kaya hindi mo ako lagi nakikita diba? And its

my confession. I'm jealous and I cant stand seeing you with him.

I nodded then said, Okay lang yon, best! With the hug pa. Turn nya

naman, magpaikot ng bottle anf it turned out to be Erik.Yung napick

ni Erik ay ung red din.

I love you Rhin and I want to be your boyfriend. Would you be mine?

Napaka-straight to the point yung confession nya. Pero hanga talga

ako kay pareng Erik eh. At wala ka, sa sobrang pagkabigla ni Rhin

ay nag-nod sya at sinabi ang mga katagang, "I love you too." tapos

hug uet. Hay, how romantic.

It's Erik's turn na and it pointed to Khen. ANg nabunot nya ay blue.

Bro, thanks sa laging pagsuporta sa tuwing naheheart broken ako

ah. Thanks talaga bro. Tas nag-apir sila. I mean ung pang lalaki

talaga. Basta.

Nung nagpaikot si Khen ay tumapat ito kay JV and the color

is...*drum rolls*. Bakit ba kasi excited ako masyado. Hai nako.

Never mind. Basta ung color eh, blue. Nagsorry sya. Mahina lang

ung pagkakasabi nya. Siguro its their own thing. Tas pagkaspin ni Jv

it pointed out to Rea. And she picked, yellow.

JV. Thanks kasi lagi mong iniingatan ang kapatid ko. Kahit may

pagka-boplaks yan, mabait yan at mapagmahal kaya ingatan mo pa

sya lalo ah. Thanks. Jv just nodded. As she spinned lalo akong

naexcite. At napatayo ako nung kay Khen tumapat yung bottle.

Napansin ko naman ang pagkairita ni Rea. Pero nahalata ko ding

medyo napangiti sya nun. Ang nabunot ni Khen ay isang

mahiwagang Red.

Uh. Rea, I know hindi ka comfortable sakin. Pero this may be the

right time, to say this to you. I like you and I want to be friends with

you. I dont know whats in you na nabighani ako. Ayoko ng flings sa

'yo kaya I want it to be in a better way. I mean ung exact procedure.

Start with being friends. I'm sorry din sa impression mo sakin but

please give me a chance. Napansin ko si Rea na napangiti.

Yun lang naman ang hinihintay ko eh. Yung sabihin mong maging

friends tayo. Nahalata ko naman kasing mabuti kang tao kaya unti-

unting nagbago ung tingin ko sa'yo kaso pinangunahan ak ng pride

kaya ayun. Syempre. Friends na tayo.

And one more thing, can I court you? I mean. I like you. And since

we're developing a friendship. Why not ask you on dates diba. At

least we get to know each other. Nagulat na lang ako nung biglang

nag-nod si Rea at binitawan ang katagang..."Yes" Ooooh.. mamatay

na ata ako. Isang himala ito!. Goodness! Si Rea, tinamaan na ata!

Himala!

Antagal naman makarating sakin yan. Inis. Hay sa wakas tumapat

din kay Lia. Nagthank you lang ako kay Rhin nun. Kaso nung

pinaikot ko na ung bottle, biglang tumapat kay JV?! Bumilis lalo

tibok ng puso ko at napatalon ito nung nakuha nya ang kulay pula.

Nabalot ng katahimikan ang paligid. Lahat hinihintay ang salita nya.

Kaso napatingin kami sa cottage. Bakit? Kasi may biglang dumating.

Isang violinist.  He's playing "Love of my Life"

Nagulat ako nung biglang inoffer ni JV ang kamay nya. May I have

this dance? I accepted it. Lahat sila nakatingin samin. Sumasayaw

kami sa gitna nilang apat. Hindi ko mapigilang mapaluha sa

nararamdaman ko. Its an overwhelming joy.

Wag kang umiyak. Tandaan mo, ikaw ang love of my life. I love you

Lia. At kahit ilang beses ko pang sabihin to hindi ako magsasawang

sabihin. Then he hugged me. Nagtatalo ang isip at puso ko. Sabi ng

utak ko, wag daw. Kasi baka masaktan lang ulit ako. Sabi naman ng

puso ko, sundin ko sya. At sagutin si JV. Kasi naniniwala syang

nagbago na siya. Ewan. Basta ang alam ko, maysariling isip ang

katawan ko at niyakap din sya habang sumasayaw kami.

Napansin ko na lang na sumasayaw na din ung dalawang pair. Haist

sana ganito na lang lagi noh. Tahimik ang paligid at walang ibang

inaalala.

Kahit nagtatalo pa din ang puso't isip ko, ang mahalaga sakin ay

nag-enjoy ako with his company and I now have the self-confidence

to face struggles on my own dahil alam kong may JV sa likod ko na

sasalo tuwing nahuhulog ako.

22

CHEERS TO SUCCESS AND HAPPINESS

Tuesday na ngayon, meaning may review ako ng Statistics. Bukas

Physics, tapos next day Stats, Friday ay Physics at sa Saturday ay

Stats. Ganda ng sched ko no. Buti nga’t wala pa kaming praktis ng

cotillion eh kundi baka matagal na akong nasa ilalim ng lupa’t

nagpapahinga *Evil Laugh*

Nakauwi na nga pala kami kahapon. Sobrang aga nga nila ako

ginising eh kasi daw nakahanda na ng b’fast eh samantalang ibig

sabihin pala nun eh ako daw ang maghanda. Asar diba. Ako yung

pinakabata pero ako ung pinaghahanda ng agahan. Pero

nonetheless, napaka unforgettable nung experiences na iyon.

At ngayon nandito ako sa room naming katabi si JV na mula nung

birthday ko ay malaki na ang pinagbago. I mean hindi pa din sya

namamansin ng ibang tao, hindi pa rin nya kilala yung mga kaklase

namin at suplado’t asal hari pa din pero kahit ganun hindi nya

magawa sakin ung mga yun. Hindi na OI tawag nya! Perfect! May

pangalan na ako! *Evil Laugh*

Lia naman eh, patulong na please. Oh kitams. Nagbago na siya.

Sweet na sya sakin. HAHAHA

kaya mo na yan. Malaki ka na eh. Saka may ginagawa ako oh. Lagot

ako kay Ma'am Stats/ Calculus pag hindi ko nagawa 'to.

Please. Pretty please Princess. *Luhod effect pa* Sandali lang

naman 'to eh.

Hay nako JV. Hindi effective. Tapos ni-roll ko yung mata ko. Kaasar

ah, hindi ako makapag-concentrate dito sa Spearman's rho na ito.

Kahit madali lang to ung multiple na ganito hindi ko ma-gets!

Nagulat na lang ako nung biglang...

Eliyah Ayen, please help me. I-draw mo lang naman to eh.

Sandaling sandali lang talaga. Please. Nandun sya sa may teacher's

table at nakatayo. Kahiya-hiya. Tsk3

Uist. Umalis ka na nga dyan! Nakakahiya ka kaya. Tas nag-sign ako

na lumapit sya sakin.

Ayoko! Um-oo ka muna. Ang kulit. Parang bata.

Um-oo ka na kasi! Pakipot pa eh.

OO nga Lia!

Ang kulit mo. Tara na dito. OO na! I-dodrawing ko na yan!

Yehey! Tapos nagtatalon na parang bata dun sa harap sabay takbo

at yakap.

Ui mahigpit na!

Ay sorry.

Ayun drinowing ko na ung pinapadrawing nya eh. Hindi ko nga alam

kung para san yun. Basta alam ko ang gusto nya magdrawing ako

dun sa canvass nya ng isang landscape.

Ayun. fast forward na natin hindi exciting ung week na to saka ung

susunod na week. Puro review lang ung ginawa ko eh. Nung

Wednesday nga contest ko na ng Physics Quiz Bee. At fortunately

nanalo ako. Hindi nakasama sila Rhin, Erik at Jv nun si Khen lang.

Kaya ayun todo kwentuhan lang kami at kulitan. Bagay nga silang

magbestfriend eh. Sobrang kulit at parang mga batang excited

maglaro.

Ngayon eh Saturday. Kinakabahan na naman ako. Napapadalas ata

kaba ko ah. Kasama ko ngayon sila JV at Erik. Si Erik kasi yung

kapartner ko dun. Sobrang good luck ang natatanggap ko ngayon

from makulit na JV.

Pa'no ba naman kasi pagdating ko sa school may banner sa gate.

Nakalagay eh, 'GOOD LUCK MY PRINCESS'. Tapos ngayon, lahat ng

kailangan ko binibigay nya.

Mga 8 na nag-start ung contest proper, nung easy round lamang

kami kaso nadehado sa average. Pero nung difficult, nakahabol

ayun panalo.

Sabi naman sayo eh, kaya mo yan! I know you'll go great. Sabay

yakap.

Bakit siya bro kinocongrats mo ako hindi? Selos na ko nyan.

Ay sorry. Congrats. Tas nag-act na kunwari magkikiss silang dalawa.

Adik kayo. Tama na nga yan. SM tayo. Celebrate tayo! Nagpaalam

na kami kay Ma'am Delin na hindi na kami sasabay sa kanila pauwi.

Inaya nga namin sila kaso may pupuntahan pa daw na importante

eh kaya kaming apat na lang. Syempre kasabay ko si Rea nu.

Kumain muna kami sa may Greenwich.

Cheers to the Winners!

CHEERS! Tapos nag-toast kame at kumain. Ambigat sa tiyan nung

pizza. GRABEH!

Tapos nagkaayaan sa k-hub kaya kantahan mode na naman kami.

Ano ba yan?! Pwede na kaming choir ah. Soprano si Rea, Alto ako,

Tenor si JV at Bass si Erik. We blend great. Kulang nga si RHin at

Khen kaya tinawagan namin. Mga few minutes later, kumpeto na

kami. Kung kanina choir lang ngayon, its a complete orchestra with

the vocals.

Ansaya promise. I would truly remember this celebration.

This is a  remarkable celebration after all those years na nananalo

ako sa mga contest.

Ngayon ko nakita ang kahalagahan ng mga kaibigan sa buhay. Na

kahit ano pa man ang namagitan sa inyo, bandang huli sa kanya-

kanyang piling pa rin ang safest haven nyo. Yun ang tunay na

barkadahan. Magkakasama sa hirap at ginhawa.

Guys! CHEERS! TO our success and our lifetime happiness!

CHEERS!

23

THE ACCIDENT

February na meaning may praktis na kami ng cotillon everyday.

Napakilala na din kami sa mga tutugtog at kasama dun si Rea at

Simounne. Si Khen naman in charge sa overall sound system. Ayun

kasama na namin sa praktis ung musicians para daw mas ok. Hindi ko

alam kung bakit ako binigyan ni ma'am ng copy nung piece pero pag-

aralan na din. Alam mo na in case of emergency.

almost 3 weeks na din kaming nagpaparaktis. Ngayon ung Friday

nung 3rd week na un. Masama talaga pakiramdam ko kaya dapat

hindi ako pupunta sa praktis na to kaso nacarry ko naman na ung half

nung praktis kaya pinainom na lang ako ni Rea ng gamot.

Guys, start na ulit tayo.Sigaw ni Ma'am Soledad. Nauna na si Rea na

pumanik kasi aayusin nya pa ung violin nya. Inalalayan naman ako ni

JV paakyat.

One, two, three...One, two, three... Ganun lang naging takbo nung

praktis namin hanggang sa ...

OUCH! Napatili ako. Ansakit ng paa ko.

Lia what happened? Nag-aalalang tanong ni JV.

Mahapdi JV! Masakit! Aray! Umiiyak na akong nakaturo sa paa ko.

Guys tulungan nyo kaming dalhin sa ospital si Lia, nabubog sya at

mukhang malalim. Tinakbo nila ako sa ospital. Grabe sobrang hapdi.

Nasolusyonan naman nung mga doktor.

Miss Valdez, I'm sorry pero for the mean time, hindi ka muna

makasayaw, pero alam kong madali kamg pumick-up kaya ilalagay

muna kita sa music part. Papalitan ka muna ni Simounne. Pero next

Friday, pwede ka na daw sumayaw, kaya makakapartner mo na ulit

si Mr. Ocampo.

Ma'am pano po ba nagkaron ng bubog sa stage?

I'm sorry JV pero hindi pa namin natetrace un.

We hope ma'am malaman na po agad kung sino ung may pakana

nun. Pano kung hindi si LIa ang nakatapak dun? O kaya pano kung

mas malala ung naging sugat diba?

Tama ka dyan Ms. Valdez. Iwan ko muna kayo. See you next

practice. Get wee soon dear. Saka lumabas si Ma'am. Nakauwi na

din ako nung araw din yon.

Ayung, nung sumunod na week, I played the piano tas si Simounne

ung sumasayaw. Exchange positions lang naman kami eh. Mabilis

nagdaan ang mga araw. Nakuha ko din naman ung steps kahit hindi

ako ung mismong sumasayaw.

Friday na ngayon at general practice na. Sama-sama kaming

magkakabarkada sa sasakyan papuntang venue. Tawanan lang kami

at asaran eh.

Buti Lia, magaling ka na. Iritang irita na si JV sa kapartner nya eh.

Hahaha. Sabay pat sa likod ni JV.

Tama yun. E kulang na lang halikan siya nung kaprtner nya eh.

Nakita kong napapahiya na si JV.

Tigilan nyo nga ako.

Tapos nagtawanan lang kami hanggang sa makarating sa place.

Dumating kami dun na akala namin walng tao hanggang sa marinig

namin ung boses ni Ma'am S.

Jen, what happened?

Narinig kasi ni Ma'am ung usapan nila Simmoune. Siya pala may

pakana nung nangyari sayo para sya ung makapartner ni JV.

Nagulat ako. Biglang binitawan ni JV ung kamay ko at lumapit kay

Simmoune.

Alam mo Simounne, naaawa ako sayo. Napaka kulang mo sa pansin.

Sa tingin mo ba tama yun? Pano kung mas malubha ung nangyari sa

kanya. Di hamak na mas mahalaga buhay ng isang taong katulad niya

kaysa sa isang walang kwentang katulad mo.

JV tama na. Hayaan mo na. May actions na gagawin dyan ang school

nyo. Tama na.

Tumigil na si JV sa pagaalburoto nun. Si Simounne naman ay

nagkaron ng detentions at hindi ko na alam ung ibang pinagawa sa

kanya kaso it's too late para alasin sya sa presentation kaya hinayaan

muna syang tumugtog. Bago kami nagpraktis nun eh nilinis muna ng

tuluyan ung venue. Tiniyak na walang makakacause ng aksidente.

Isa lang naman hinihintay ko eh, un ay ang magsorry sakin si

Simounne pero mukhang wala syang balak eh. Hay nako. Pero alls

well that ends well kaya in the end ako pa din ang naging partner ni

JV.

Masaya kaming natapos sa praktis namin, ewan ko lang kay

Simounne. Pero in any way na meron sa paningin ko, matagal ko na

syang napatawad. Mula pa nung sinabi sakin ni Khen ang nakaraan

nila ni Simounne. At maluwag sa puso kong tinanggap si Simounne

bilang kaibigan kahit sa kanya hindi ako ganun. Masaya na akong

nakapagpatawad ako sa mga taong nagkasala sa akin. Un naman

mahalaga diba?

24

MEMORIES

Today is Saturday, malamang Friday kahapon eh diba. Prom na

namin. At as expected kahit hindi dapat ay kasama ko si Rea

mamaya. Hindi nga lang dahil sa cotillon ako kinakabahan eh,

kinakabahan din ako sa speech ko ng "class history".

Sabi naman kasi sa inyo napakalow-profile kong tao pero masyadong

pinapataas ng mga teachers ko ang kalidad ng pangalan ko sa school

eh.

Ano ba Lia? Maligo ka na nga. Sabi ni Mommy may appointment na

daw tayo sa salon. Bilisan mo. Ok, nag-uurumentado na naman ung

kapatid kong walang class , joke. Wag nung sasabihin na sinabi ko

yun ah.

Sasabihin ko un. Lagot ka! *evil laugh*

Bagay sayo Toot. Magtigil ka nga.

Ang bagal mo naman. maliligo ka lang aabutin ka pa ng 30 minutes.

Tss. Naiinis na naman sya.

Mag-intay ka kasi. Kaya ka nag mumukhang matanda eh. Dinedrain

ko na nga ung tubid sa tub eh.

Mga five minutes more, lumabas na ako.

Oh ayan na manang. Kasi naman may cr naman sa baba, dito pa

gusto.

Nandito po kasi ung bath soap saka ung towel ko.

Arte. Sya, maligo ka na.

Mga 3 pm na kami pumunta dun sa salon. Hindi naman sila

nahirapan samin eh. Maganda kaya kami. Haha. Ayun sinuot ko na

ung gown ko na pangcotillon kasi sa program, una un. Si Rea naman

naka white cocktail dress lang. Hindi nga kami natagalan sa make-up

at hair do kaso pati ung nails ginalaw eh. Haish.

6 pm na kami dumating. Hindi pa naman kami late kasi 7 pa ung start

eh. Lalong bumilis tibok ng puso ko nung nakita ko si JV. Hindi kasi

uso Prom dates samin eh. Yun bang sabay kayong pupunta sa venue.

Kasi halos lahat samin strict ang parents. Haha. Ayan, papalapit na si

JV sakin. At si Khen kay Rea.

You look beautiful tonight. Oh let me correct it. Its drop dead

gorgeous. Sinabi nya un nang hindi normal tone. I mean, its kinda

seductive and at the same time very overwhelming.

Well, thank you. tapos inaccept ko ung hand nya at sabay kaming

pumunta sa table.

Best, hindi dahil kaibigan kita kaya ko to sasabihin ah. Pero you're

really beautiful.

Yeah, Lia. And Rea too is damn beautiful.

Thank you. Sabay naming sinabi.

Umupo na muna kami dun sa table na nakareserve samin. Oh diba

sosyal, naka-reserve pa. Ayun, dahil maaga pa, kwentuhan to the

max lang saka bolahan. hehe. Mga 7:30 na nagstart ung

pinakaprogram, madami kasing late eh. Pumila na kaming lahat para

sa cotillon.

Kinakabahan ako pero naconquer ko naman matapos ibulong sakin ni

JV ang mga katagang, "I know we can do it. Just trust you and me

together." Eeeh. Kilig. Haha

Nagkaron na ng mga ceremonies like ung passing of the key of

responsibility and book of wisdom. Tapos ngayon habang kumakain

ang lahat ay magspeech na ako. Kinakabahan ako kasi hindi naman

ako magaling sa ganito. Pero may kasama naman ako, at ayun ay si

JV.

Good evening everyone. So we hope you're enjoying your dinner. By

the way, I'm Eliyah Ayen may I call on the stage tonight to

accompany me in reminiscing the class history , Mr. Jhen Vincel

Ocampo.

Naghiyawan naman sila. Natanaw kong biglang sumimangot si

Simounne nun pero hayaan na natin. Pumanik na si JV sa stage nun.

Good evening everyone. While you are having your dinner and

before we start this speech, I would like to ask my partner if she

could give me this chance to serenade you with her tonight. Another

unpredictable action of JV. I just nodded pero binulong na lagot sya

sakin maya.

Kinanta namin ung "Cant Take My Eyes Off You." Kilig naman sila

hehe. Syempre accompanied yung ng violin ni Rea.

Tapos nagsimula na kami.

So Taglish talaga tong speech na to para lahat tayo ma-aapreciate.

Hehe. Naalala ko a nga nung unang beses kong tumapak sa school

grounds eh. Grade one ako. Haha. Pero ung unang beses na tumapak

ako sa High school building, kinabahan ako nun. Ikaw baJv kinabahan

ka?

Hindi, ako kakabahan. Wala sa bokabularyo ko yun. I'm the captain

ball of the team so I really never felt any kind of nervousness that

time. Pero naging memorable saking ang first year ko dito.

Aba't bakit? Tas nag-roll ung mata ko. Kasi nakilala kita. Hehe.

Aaah..

Ang cheesy mo. Back to the story. Naalala ko nun ung adviser natin

nun eh, si Ma'am Leni. Tapos nagtawanan ung mga batchmates ko.

Syempre sino ba naman ang hindi makakaalala dun. Eh yun lang ung

teacher na nakita ko na OA magsuot ng blouse eh. Kung hindi see-

through, eh sobrang ikli. Buti na lang wala na sya dito baka sinumpa

ako lalo nun matapos nya akong ipahiya sa klase nun.

Masyado kasing maangas dating mo nun. Tapos ni hindi mo pa nga

kilala ung mga kaklase natin nun eh. I doubt kilala mo ung seat mate

mo nun.

Yun nga lang kilala ko eh. Nasa tabi ko nga eh. Ikaw.

Ui wala ka ng memory gap. Magdiwang tao mga kapatid. Tawanan

naman sila.

Nagpatuloy pa yung kwentuhn naming dalawa. Hanggang sa

mabanggit na ung mga loveteams. At syempre ung mga barkadahan.

Sa huli, wala pa ding makakalimot sa pangalang ginawa ng bawat isa

sa atin sa panahon ng pamamalagi natin sa school. Yung mga

memories na naiwan sa tin ang magsisilbing building blocks ng puso't

isip natin to maturity and happiness.

At yung mga ala-alang ito, maging mabuti man o masama ang syang

magiging gabay natin sa paglalakbay sa future natin buhay. Pano?

Walang kalimutan BATCH ELIXIR20**-20**!

25

THE DANCE

Hay salamat, natapos din ang class history. Honestly, hindi humurous

gaano ung original speech kaso, sabi ni JV bago mag-start eh, just go

with the flow, kaya ayun ala akong dalang codigo nung turn namin.

At hopefully nag-enjoy sila.

Ilang sandali pa'y swear dance na. Madaming mag-invite saking

sumayaw, pero kasi halos kakakain ko lang nung simula, kaya ayun

sabi ko maya na lang. Uh-oh, labag ito sa aking dakilang prinsipyo,

ang umoo sa mga nag-aaya dahil alam ko ang hirap ng lunukin ang

pride. Pero eto masaya, pati kay Rea eh may nag-aya. Kaya ayun,

sabay sabay kaming pumayag nung medyo nakapagpahinga na kami.

Sanay rin namin kami sumayaw ng nakaheels kaya ok lang samin ang

mahabang turn sa pagsayaw. Pero wala ka, nagulat na lang ako nung

pagkaupo ko biglang may kumalabit sakin. Akala ko kung sino

classmates ko pala. Ano?! CLASSMATES KO?! I MEAN??! WHOLE

CLASS?!

Lia, pwede ka daw ba nya isayaw? Abat synchronize pati ang paturo

kay walang iba kundi kay JV. Hala bakit nandun sya sa stage?! anlakas

ng loob.

Nag-sign ako na bumaba't pumapayag na ako, kaso. Ano ba?! Leo

naman, ibaba mo ako! BAkit? Kasi binuhat ak nung classmate kong

taga-weightlifting class papuntang stage. Tsk3. Kahihiyan na naman

to. Bigla ba naman kasing napatingin samin lahat. OO lahat as in pati

teachers, principal, school board, juniors, at seniors at naghiyawan.

Lia, Bago ang lahat, nais ko lang sabihin sayo na mahal na mahal kita.

Kaya nais kong hingin ang pagkakataong ito na tanungin ka, LIa ,

mahal mo rin ba ako? Maari ko bng hingin ang iyong sagot sa aking

walang kamatayang tanong na makapagbabago ng lahat? Damn!

tapos lumuhod sya sa harap ko. In this past month, nakita ko naman

ung sincerity nya. Honestly, matagal-tagal nya nang sinasabi sa aking

mahal nya ako. Remember? At alam kong malaki pa ung iniwan

nyang puwang sa puso ko. At ngayon, sa naramdaman ko, alam kong

sya lang talaga ang may karapatan sa puso ko at wala ng iba pang

pwede pumalit sa kanya.

Alam mo Ginoong Jhen Vincel Ocampo, hindi mo naman kailangan

pang gawin to eh, dahil alam kong matagal mo ng alam ang sagotko

dyan. Napatingin sya sa akin. Halatang nagtataka.

Syempre oo. MAhal na mahal kita. At oo, gusto ko akin ka lang!

Tapos niyakap ko sya. after ng mahabang pananahimik ng lahat, ayun

na-manae na nilang maghiyawan at kiligin. Parang mga bulateng

binuhusan ng asin. Nakita ko sina Rea at Rhin. Nakathumbs-up sila.

Sa totoo lang kasi matagal na nilang pinipilit akong sagutin na sya eh.

Haist ewan ko ba.

Sumayaw lang kami sa stage nun hanggang sabihin ng emcees ung

winner ng King and Queen. At syempre hindi na kami pinababa ng

stage. Tinuloy na namin hanggang mag-end eh. Haha. Oo alam kong

maikli lang lahat ng nangyari nung prom. Pero this would be the most

unforgettable moment of my high school life. At tama, isa lang ang

alam ko, si JV lang ang nagmamay-ari ng puso ko at walang iba.

26CHANGES are PERMANENT

Natapos na din ung prom. Masaya. As in super duper saya. Haish. NUng mga sumunod na araw nga eh, mas natreasure ko na ung mga natitirang araw ko sa school. Pati nga nung finals eh, inspired to the maxx ang drama ko. Pano ba naman kasi eh, napasa ko lahat. As in lahat at hindi lang pasa, top 3 pa ako sa laaht ng subjects. Actually, kung tutuusin, sabi nila hindi naman daw himala un. Kaso sakin himala un, kasi kahit brainy ako eh mahina ako sa written, sa oral lang.Never mind!

That doesnt matter. Eto lang mahalaga sa akin ngayon eh. Ang mga pagbabago.

QuoteEliah Ayen Valdez

CHANGES are PERMANENT

Most of us believes in the saying that change is the only permanent thing in this world. First and foremost, its actualy proven even in science and math.

Let me make this essay heartfelt than formal. Why? I believe the topic would be more elaborated being myself that being the uncomfortable me.

Every one of us experience even the smallest change that may happen everyday. I mean every secnd, minute, or even the smallest counting number possible. Though we may not notice it, things change and ourselves change. Nt just physically, but emotionally, socially, spiritually and every aspect of our being.

I should state personal experiences as proofs. First things first. I am now who I am today because many things had changed from me. I had learned my mental capabilities in school. I had learned how to care for others, to love others and to understand things around me because I had changed from an innocent child to a mature lady.

Next, people around me had changed a lot ever since I know them. JV for example. He used to be the "presko" and boastful man before. But now, he is the sweetest guy ever lived for me. He doesnt shout at anyone now, and most of all he now call people by our names. I'm sorry JV. But realy he doesnt knew even my name when we were in lower years. He used to call me names or hust a simple 'oi'. How good is that?

Second, Erik had been a very good friend ever since. But now he is a very lover as well. And for my bestfriend Kathryn? She's the same tough girl I used to know however, her sweet side is more often shown nowadays.

For Khen, I thought he's a playboy. But I was wrong. Now, I'm sure he's madly in love with my sister. And I should say that my sister is giving off more romantic side of her.

And lastly, Simounne. We know her as the brat. A spoiled brat specifically who wants everything to be hers. But she turned to be a fine lady and a humble self now. She's more sincere than I am now. One day after the exams, she drew towards me and of course as an initial reaction, I tried to avoid her but she said she wants to talk to me with the magic p-word:please. So I had no choice. I see her sincerity in her eyes. She said sorry to all she had done and I accepted it. After all I know her story. She's just a girl who wants to be truly loved. Now Simounne is a good friend of mine. Even Rhin, Rea, Khen, JV, and Erik are her friends.

See everyone of us changes in different manners. Even the most wicked person can change because we dont hold destiny and fate. Ifate wants them to be wicked forever then it'll happen but if destiny wants them to change, then change is the only possible thing to happen. That's all. Thanks for the time.

Ps. Ma'am sorry if its not good enough and please dont tell anyone about this.

Pinasa na namin ung essay namin kinabukasan. Nako lagot talaga ako sa kanila pag nabasa nila ito.

Miss Valdez. I'm sorry to say but the other teachers wants to hear your last essay for the school year on your graduation. Congratulations by the way.

Damn. Sinabi nya un 3 days before the graduation. And yeah. I'm the Valedictorian kaya sya nag-congratulate. Haish. Hayaan na nga lang. Ganun din naman eh. At isa pa, totoo lahat un. Hehe. CHANGES are PERMANENT!

27

REMINISCIN'

Dahil sosyal ang school namin (joke lang yun wag kayong

maniniwala!) ayun kaya may grad ball kami. At syempre hindi lang

sya basta party, sa hotel pa gaganapin. DUn sa hotel nilaKhen as

usual. Lagi naman eh. Hahaha.

Anyways, since un nga, sa hindi inaasahang pagkakataon ako ang

nahirang (yes lalim!?!) na valedictorian. Kahit nalabag sa aking

kalooban dahil nga low-profile lang akong estudyante Pahumble ka

pa! hindi bagay! CHE!! Wag ka nga epal toot. Sinabay na din dito

yung celebration naming barkada sa mga matatanggap naming

awards. Kahit hindi taga-school si Rea syempre invited sya. Si Khen

eh.

Ayun, nasa venue na kami. almost 7 pm na din. Semi-formal yung

party. Kanina pa nag-start yung party. Sa totoo lang, masaya talaga

sya. Wait ah. Kaen lang ako.

Anong gusto mong kainin?

Kahit ano. Kinakain ko naman lahat eh. Napangiti na lang ang

mokong. Haish. Nakakain-lab talaga kahit ngiti lang. Nauna na si JV

na kumuha ng food.

Ladies and gentlemen. Aish, hindi bagay, GUYS AND GALS! May I

have your attention please. We'll gonna have a very simple game.

we just need couples. I mean, pairs of guys and girls. 5 to be exact.

Punta na kayo dito sa stage.

Ui Khen, Erik lapit kayo dito. At syempre me binabalak na naman

ako! BUAHAHAHAHA!!!!! Syempre lumapit sila, may magagawa ba

sila.?! wala naman diba?! HAHHA!

Hilahin nu ung dalawa dun sa gitna. Bilis sali kayo. Batong bato na

yang mga yan for sure. Ang hina nu kasi.

Think so?!

KNow so! Bulong lang yun a!

Nag-nod naman silang dalawa sa isa't isa. Mga baliw.

Hinila nga ng mga mokong ung dalawa. Pakipot pa ung dalawa

sasama din naman pala. Sakto namang dating ni LabLab.

San sila pupunta?!

Hush. Upo ka na. Matutuwa ka sa mapapanuod mo! Tumabi naman

sya sa akin. Tapos hinawakan ang aking kamay. Aish. Ang gaspang

nung kamay ko nu. Masipag kasi ako eh. Sa panaginip! Hahaha.

So we're complete. Here's the mechanics.

Love, di ba si Toot un?! Napatingin naman sya sa akin with his eyes

opened wide. JOke lang. Nakataas lang isang kilay. Tas nag-nod lang

ako pero hindi nakatingin sa kanya. Ayun, hinalikan ako! Ay sus. Kiss-

stealer to! Pero ako naman si adik, hinalikan din sya. Sa cheeks lang

ah. Sinalaysay na ni Toot ang mechanics. Simple lang naman eh, they

shall have to answer questions. At kailangan mag-match ung sagot

nung magpartner. Syempre hindi nila, nakikita ang isa't isa.

So let the game begin.

Para sa mga babae, Kailan ang birthday ng partner nu? Anu ba yan

ang simple.

Tinaas na nila yung boards nila. At syempre ang nakakuha ng tamang

sagot ay ung dalawang pairs na kiala nu na at si Simounne and her

partner Cielo. At inagaw pa ni Khen ang mic kay Toot. Ay bastos na

bata. PIS!

Syempre makakalimutan nya ba un? Eh pareho nga kami ng

birthday?! Diba Rea? Saka makakalimutan ko na lahat ng date sa

mundo, wa lang ang date kung kailang ipinanganak ang babaeng

pinakamamahal ko. Sabay- sabay naman kaming nag 'ooow'.

Ang cheesy mo Khen. Hindi kaypara sayo yung tanong. Para samin

kaya. Pahiya. Adik din tong kapatid ko eh nuh! Lakas

mambara.Ooops. isa pang kiss. Adik ka na din. An lakas mo

magnakaw ng halik ah. Nakatingin ako sa kanya, pero ung mukha

nitong lalaking 'to nakakaloko lang eh. Hai nako, makanuod na nga

lang ulit.

For the boys, ano sa tingin nyo ang pinakamemorable experience

nung dalawa at bakit? Hmmm.. na-curious ako dun ah. Time's up.

Let me see.

Ang pinaka ay nung nasa beach kami at nag-confess ako ng love ko sa

kanya. And we'd danced to the rhythm of Love of my Life. Thats to

memorable.

OOooh,. Pareho ulit kayo ni Rea ng sagot! Astig. Let me see with

Cielo. After some moment. Wag nu ng alamin. Hindi sila pareho eh.

Out na tuloy sila. Last. Tignan natin sagot ni Erik.

Sakin, madami eh. Pero eto na talaga ung pinaka sa pinaka. Nung

prom. Kasi sya ung first and last dance ko. I mean, sa cotillon at sa

swear dance sya lang talaga first and last.

Ano bang kinain nung apat at nag-mamatch ang sagot nu?

Wala ka na dun Toot. Isa lang naman kinain namin eh. Yun ang

makapagpapabusog sa aming puso.

Cheesy mo! Manahimik ka nga jan. Ikaw lang naman nabusog eh.

Hindi kami. Baka si Khen, nabusog din. Ay akala ko ang kapatid ko

lang malakas mambara pati pala bestfriend ko.

Madami pang naging tanong si Toot. Kaso lahat nasagot nila ng tama

eh. Adik nga ung dalawang lalaki eh. Ang cheesy! Eeew.! Ayoko na

ikwento, nasusuka ako sa kacornyhan nila eh. Eeeew''!

Oh sya, lastquestion na to. Pag wala pang natalo. Ewan ko na sa

inyo!Sino ang pinakamamahal nung tao sa mundo? Kailangan

match un sagot no. or else. Sayang ang premyo.

Ay may premyo. Gusto ko 'to! Sayang hindi kami sumali. At alam nu

ba, every question ni Toot,, may nakaw na halik si JV. Adik na talaga

'to.

Ai nakakabaliw ito! Ang sagot ni Khen ay Rea at ang sagot ni Rea

ay....*drumrolls* KHEN! Saby-sabay kaming napatili. Tapos saktong

pagtingin ko kay JV. Oops, nalapat ang aming mga labi. Tsk3. Antagal,

pero feel na feel ko naman. Hindi ganito yung feeling nung first time

naming nagkiss dun sa Math garden. Iba. I mean, basta. Kakaiba. At

damn. Hindi ito simpleng smack! Ah! It's getting aggressive I know.

Parang kinakagat nya ung labi ko, pero ako ayun, kahit hindi ko alam,

nakigaya na din. Ah. Ito ba ung kiss na passionate. Kasi nafe-feel ko

every beat ng heart nya. Its as if we're connected enough...He pulled

me closer. Sabi na nga ba eh, this is getting aggressive.

WAAAAAH!!!!!!!!!ANONG GINAGAWA NU? HINDI NYO NAMAN

SiGURO GUSTO IPAKITA SA PUBLIKO YAN? Natigil kami dun. Damn.

Kakahiya. Nakita kami ung apat! Diba dapat sa private yun. Sorry

naman diba.

At dahil nga dun sa mga nakita nila, we remained silent. Nung mag-

eend na ung party, tinawag naman si Erik at Khen sa stage. Akala ko

naman kung ano ung gagawin. Special request daw eh. Adik.

Kumanta lang naman sila eh. Yung Ako'y Sayo at Ikaw'y Akin Lamang.

A syemprehaang kumakanta sila, sinundo nila ung dalawang babae,

on-stage! Kilig na naman ako nun! Ayieeh!

Pagkatapos nung kanta.

Will you be my girl?AT SUS! Sabay pa talaga silang nagtanong diba?

YES! OO! Sabay ding sumagot ung dalawa! ADik! I love it. Sabi na nga

ba eh. Sila't sila din ang magkakatuluyan.

Haish, isa pa itong maidadagdag, sa scrapbook.

Its Sunday night. Kagabi nga pala ung part, and I'm here sa kwarto ko,

idinidikit ang pictures namin kagabi. Akalain mong may picture kami

ni JV nung nagkiss kami. At syempre may picture din sila Khen at Erik

nung kiniss nila yung dalawang girls after silang sagutin.

Sis, ready?!

28

ASTA LA VISTA BABY!

Sis Ready? Pumasok si Rea sa kwarto ko ng hindi man lang

kumakatok. Kahit kailan talaga 'to. Haish pagbigyan.. Sayang beauty

ko pag nagkataon.

As always! Niligpit ko na ung scrapbook ko at sumunod sa kanya sa

baba. Sabi kasi ni Mommy, pupunta daw ako sa salon. Ewan ko ba

kung bakit kailangan pa un eh pwede naman kami na ni Rea ang

bahala sa itsura ko diba? Hindi naman party ung pupuntahan ko nuh.

Graduation iyon Mother-dear. Pero sabi ko nga once is enough. Kaya

tama na ang dada. At sumunod na lang sa utos ni Inay.

Mga 5 minutes lang dumating na kami sa salon. Its already 4:05 pm.

6 ung graduation. Oo, ready ako physically, mentally at kung anu-ano

pang may-ly sa dulo maliban siguro sa isa. Psychologically.

Mababaliw na ata ako sa kaba ngayon. Panu kasi habang dumadaan

ang oras, pabilis ng pabilis tibok ng puso ko. Lalong tumitindi ung

kaba ko. Pati bugso ng damdamin ko. Ganito ba talaga pag

graduations? By the way, Rea had graduated salutatorian in their

school kaya siguro nung graduation nya hindi sya ganito

kinakabahan. Haish. Isa pa madaming memories na iiwan ang school

na iyon sa kin. At may isa pa akong pinangangambahan pero later na

lang. Start na daw ng make-over ko eh. Me ganun?!

Sa tingin ko umabot ng 20 minutes or more ung pag-aayos ng buhok

ko, mga 15 minutes sa make-up,30 minutes sa pedicure at pati

manicure pinakailaman at umabot ng 30 minutes din. Over-all passed

5:30 na. In short I need to go at the convention dahil malapit na

magsimula. It took a 5-minute travel to the venue. At Eto na po!

Tumitibok na ng abnormal ang puso ko.!

Congrats Sis! Dun na ako sa other side ah. I'll be taking pictures.

Oh sure, Thanks. Then umalis na siya. Kasama ko si Mommy sa upuan

mamaya sa harap. Kasi daw pag honoraries kailangan kasama

parents eh. Daddy will be here in a moment. At hindi ako nagkamali.

Here he comes! Congratulations Baby! I love you! Then he kissed my

cheeks. Thanks Dad.

Please welcome the graduating class of school year 20**-20**

Tapos nagstart na ung procession. Isa-isang binanggit ung sections

namin. Syempre dahil honor ako, kaya sa dulo ako maglalakad.

And now, our top Ten Students of the Graduating Class Isa -isa

kaming tinawag. Then ako ung last dahil ako ang valedictorian. Miss

Eliah Ayen Valdez, the class Valedictorian! I walked down the aisle

with my parents tas natuluy-tuloy doon sa seat ko.

Ang haba nung naging ceremony. Pero syempre hindi rin nagtagal,

inaward na ung top ten after nung diplomas.

Life is the greatest gift God has ever given to us, that's why, she

valued life more than anything else. No one had expected her to be

at this most but still no one can tell what will happen in the future.

She wanted to stay humble although she had reached many

achievements and that's what matters most for her. The 2nd

daughter of Mr. Fernando Valdez and Mrs. Alessandra Valdez, lets

call on our class Valedictorian to give her Valedictory address! Let's

give her a round of applause. Wow, kelangan talaga merong ganung

pagpapakilala di ba?! Oh sya. kinakabahan lalo ako! huhu! tulong!

Ok, Lia. Composure! POise! Umakyat na ako ng stage nun at nag-

thank you. Syempre I'm good kaya. Haha.

Good evening to all of you who are witnessing a very special event of

our lives. Graduation means a lot to me. It can be a symbol af

finishing the course your taking or simply, ending a job at a good

condition. But most of us students would perfectly think that

graduation may mean the end of the experience of high school. But

let me correct you. Graduation ends your course and not your life.

We just bid farewells to everyone but it doesn't mean to bid

goodbye.

Farewells means something like "asta la vista baby" in Spanish. It

simple says that we still can see each other again. Goodbyes are for

those who are dead and we can't see them for long. So I wont bid

goodbye to all, just a simple Asta la Vista.

I would not be here in your front today, if not for my parents, friends,

teachers, and most specially God. So let me share to all of you how

grateful I am with you here tonight.

I remember the times my Mommy used to slap me every morning

because I an screaming to death for some nonsense dreams every

night. She used to tell me, "Lia. Ano ba yan?! Papatayin mo ba ako sa

kaba?! Sige na kilos na." every day that God created. And

complaining is my brother ever since. But now, I almost forgot how

to complain to her because I have learned to value every word of my

mother. She had given me strength when I am at the darkest

moment of my life. She had guided me through all the times and for

that, Mom, let me say thank you. With this simple words, I hope it's

enough to make your heart lift with joy. And always think that no

matter what happen you are still the best Mom for me.

Then my dad was the greatest man ever created in the world in my

point of view. Though he's not always there for me, but I know, he

had given me lots of courage to fight to all obstacles even he's far. It

is enough for me to hear his voice in my dreams and see his face in

my fantasies. I had never let hatred to flourish in my heart for my

Dad. All he did was for my sake and I knew them always. And Dad,

thank you for being the strongest man in my life.

My friends are my light. They had given me the power to move

forward. They are my saviours from time to time. And I know

everyone of us feels that too. So let me take this chance to express

my gratitude to my saviors, Rea, Katrhin, Erik, Khen and JV. You mean

evrything to me. Remember guys, that in every path I'll take, you'll

always be my inspiration.

Ma'ams, and sires, I would ike to say thank you to you in behalf of

the student body. Without you all, we'll not be here gathered to

receive our diplomas, and certificates. Most especially, we'll not be

here today as fine ladies and gentlemen without your continuous

moral teachings to us. Thank you.

Finally, the one that gave us this most wonderful time in our live

should receive the most amazing gratitude we can give. I would like

to ask your cooperation to bow your heads and close your eyes and

follow me as I say a short prayer to God.

God, thank you for all the blessings you had given us. We'll not be

here today without for everlasting guidance and love. Without you,

life would be so unperfect to us. You created us, our parents, our

teachers and our friends to help us in reaching our goals in life. So we

thank you for all you had done to us. Word aren't enought to show

how grateful we are. But still we hope that this simple gratitude will

be enough to show our sincerity to you.

Amen

Thank you everyone, you may now open your eyes.

Before I end this speech. Let me share this to you. A friend of mine

told me this. Life is full of memories. And this memories will keep us

together forever. It'll be the greatest treasure we can hold. So let

them be our guide to our future. And again, lat me say Asta La Vista

Baby! Thank you!

Damn! sabi ko hindi ako iiyak eh. Pero ano to?! Tears! oh God. Ok

lang Tears of joy naman eh.

Passed nine na natapos ung ceremony. At syempre picture takings

muna! Hinanap ko agad ung barkada at hindi ako nahirapan ah. Kasi

nasa stage lang sila! Oh di ba?!

Guys! Picture-picture muna! Binigay nya ung camera na hawak ni Rea

sa kapatid nya. Mabaet naman si Angelo kaya ayun kinuhanan nya

kami. Mga sampung shots ata bago kami nakuntento.

San na sunod?!

Tara na ssa bahay. Ininvite nila Mama tayo doon for a party!

Tama tara na!Asta la vista baby! Sinigaw ni Erik yun tas hinagis yung

cap niya! At lahat kami ginaya sya. Tama this is not the end of our

lives. There is more to come and our memories are our stepping

stones for the future.

29

Last Hour of The World

Sabi nila lahat daw deserve and second chances. Pero bakit ung iba

sinasabing they dont wanna take second chances. Never mind.

magkaiba naman tlga un. Haha. Anyways.

I really hate saying goodbyes. Kaya nga sa grad speech ko asta la vista

di ba?! Ok back to reality ulit. Kaharap ko ngayon ang scrapbook ko.

Syempre nagdididikit na naman po ako ng sandamukal na pictures,

ang kukumpleto sa aking apat na taon! Oh di ba?!

Sa totoo lang, wala na akong balak magstay sa Pilipinas. I wanna go

abroad. Yun naman talaga ang plano ever since eh, kaso there's

something na nagsasabi sa aking don't go. Astig un kea. Pero

mukhang kelangan kong i-resist si something na un en.

Actuall sa mga sinabi ko kani-kanina lang eh, natapos ko din ung

scrapbook ko. At alam nu ba kung anong ginagawa ko ngayon?

Syempre hindi. Nag-aayos ako ng luggage ko. Ayos na talaga sya, may

dinagdag lang ako. At saka, may iniwan lang akong sulat. Oh ano?!

Mauna na ako ah. ma-late ako sa flight ko.

After 5 Hours

[Khen's POV]

Dude, ano?! Nasan ba kasi siya?!

Ah ano bang gagawin ko? Ang kulit naman kasi nitong si JV eh,. Si Lia

naman, isa pa ding magulo sa buhay. Nagtataka kayo kung anong

nangyayari? Bahala na.

Come on, Khen. Let's go. At hinarurot na niya ang kotse ko. Sana

hindi kami ma-aaksidente. GOD PLEASE!

[Rhin's POV]

Bes, sure ka na ba talaga? Sigurado ka bang ayaw mong ipaalam?

Tumango lang siya in-return. Hindi nya pa ako tinitignan mula kanina.

Alam kong mahirap sa kanya ito. Pero ano pa nga ba, good luck na

lang sayo best. Alam kong kaya mo to.

[Rea's POV]

Sis, let's go?

Wait. Pwede bang mag-stay tayo dito kahit sandali. Mga 20 minutes

lang please. Tumingin ako kay Mommy. At tumango sya.

Ayen, kung hindi mo gusto to. Pwede ka pang mag-back out. Pero

hindi sya sumagot. Anong nangyayari? Honestly, Lia planned this. So

kung confused kayo. Sya tanungin nyo.

[ERIK's POV]

Ok damn I'm lost. 5:00 am. may nag-iingay sa bahay. At sino pa nga

ba?! E di si JV. Hindi nya kasi alam ang nangyayari eh. Sorry sya. Kasi

nangako ako sa best friend ko. Sorry kapatid!

Dude, magpatulog ka nga! Ang ingay mo eh.

Shut up! Hindi nga ako mapakali eh. Nagtext si Rhin sakin.

Magmadali daw ako at baka hindi ko abutan. Sino ba un?! May alam

ka ba?!

Ewan ko sa yo! Natutulog ung tao eh. Dude sorry. Mas maganda

kung ikaw ang makaalam eh. Tulog na lang ulit ako. Hindi ko din

kayang makita si bespren Lia na umalis ng bansa eh.

[JV's POV]

Ok. damn I'm LOST! Ano ba kasing nangyayari?! 4 am. May nagring.

CP ko. Si Rhin. Tumatawag.

Oh hello, me problema ba?! Ang aga-aga eh.

JV, magmadali ka at baka hindi mo abutan. Bye. Have to go.

Huh?! hindi kita maintindihan. Toot, wala na. Binaba nya na.

Makakilos na nga. Biglang kumabog dibdib ko. Kaya tinanong ko si

Erik, pero hindi nya ako sinasagot. Si Khen kinukulit ko na. At

infairness ang loko ah. Gising.

Ma, alis ako. Nag-kiss ako sa kanya.

Ingat. Aba, mukhang alam nilang aalis ako at hindi ako tinanong san

punta eh.

Kinulit ko si Khen. Una naming pinuntahan ay ung bahay nila Lia. Kasi

dun ako kinukutuban eh.

Ate Ehm. Si Lia po. Hindi sya sumagot. Instead, pinapasok nya ako at

may binagay. Isang sulat. Pero sige pa-suspense onti. Hindi ko muna

sasabihin sa inyo ang laman.

Khen, let's go. Wala syang sinabi. Alam nya ata kung san kami

pupunta. Damn. Lahat sila alam, ako lng hindi.

[Lia's POV]

Pinauna ko na sila Rea, at Mom. Si Rhin na lang nandito pero

nagpaalam syang mag-cr lang daw sya. Andito ako ngayon at

nakaupo. Honestly, may one hour pa before the flight at maya pa

talaga ako aakyat.

[JV's POV]

Nandito na kami ngayon. Saan?! Sa Airport. Bakit?! Para pigilan si Lia.

Ok kung hindi sya mapigilan, eh makita sya before the flight.

Sir, hindi po kayo pwedeng pumasok.

Let us in. Ok iba na talaga pag mayaman ka.

Tumakbo agad ako. Ang konti ng tao. Maaga pa kasi eh. Dumeretso

ako sa lugar na pwedeng mag-hintay. May nakita akong babae.

Tumakbo ako papalapit dun. LIA!!!

Lumingon sya. At nakita ko syang umiiyak. Niyakap ko sya.

Bakit ngayon ka lang?! Nakakaasar ka naman eh. Tas pinalo-palo nya

ako sa dibdib pero hindi ko sya binitawan.

Sorry. Yun na lang kaya kong sabihin eh. Napahinga ako ng malalim.

Would you still go?!

Aftermath

“Ma! I want some more!”

“Ma! Me too!”

“Ma, don’t give him. He’s making me mad!”

“No I didn’t!”

“Oh yes you do!”

“I don’t.”

“You do!”

“Tama na yan mga bata. Enough chocolates for today. And Rain stop

teasing Rian. Rian, stop arguing with Rain. Come here both of you.”

Ang sarap nilang tignan. Lumapit sila sa akin at umupo sa

magkabilang lap ko. “You should love each other because you’re

twins. At wala ng ibang magmamahal sa inyo pagdating ng araw

maliban sa inyong dalawa. Understand?” At sabay talaga silang

tumango. Waaah. Ang sarap talaga nilang pagmasdan.

“I’m home!”

“Daddy!” Sabi nila habang tumatakbo papunta sa pinto at

sinasalubong sya.

“We miss you Daddy!” Sabay pa din nilang sinabi.

“I miss you.” Pabulong ko naming sinabi sabay kiss sa cheeks nya.

Enough to express what I feel. “I miss you too.” Waaah. Natutunaw

ako! Haha.

Ok. No idea what’s happening?! Here it goes. It was 20 years ago.

Nasa airport ako nun. . .

FLASHBACK

“Would you still go?!” Sabi ni JV. Napaisip ako nun. Pero tutuparin ko

ung pangako ko.

“Yes.” Ano ba ‘tong pinagsasabi ko. Akala nyo siguro ang bad ko no.

“Huh?!” Ok sabi na nga ba confused sya. Hmmm…

“Anong pinagsasasabi mo?! Akala ko ba---.” Hindi nya natapos ung

sasabihin nya kasi hinalikan ko sya sa lips. Ang kulit eh. Talak ng talak

hindi pa kaya ako tapos. Kayo talaga.

“Sabi ko naman di ba, dumating ka man o hindi pupunta ako. Pero

pag dumating ka, I’ll still go but this time, I’ll go with you. So ibig

sabihin I’ll ditch this flight and we’ll prepare your papers para sabay

tayong pupunta doon.” Napangiti sya sabay. Ooops. Kiss ulit.

“I LOVE YOU!” Niyakap nya ako ng sobrang higpit. Halos hindi ako

makahinga. “I love you too.” Bulong ko.

Sa hindi kalayuan, nakatanaw sa amin si Khen, Rea, at Rhin. Masaya

sila para sa amin. Tapos saka sila lumapit nung dumating na si Erik.

Buo pa rin kami! At this time, sama-sama na kaming pupunta states

para ipagpatuloy ang buhay naming barkada.

END OF FLASHBACK

After 10 years or so, I graduated doctorate degree and ngayon I’m an

OB-gynecologist. JV is a lawyer. High-paid lawyer indeed. We have

two siblings. A twin. Rian and Rain. Erik and Rhin is married and

fortunately have 3 children. Si Erik and nagging tagapagmana ng

kailang business dahil ayaw naman ni JV nun. Si Khen ay ang nagging

headmaster ng school namin dati at syempre dakilang businessman.

While my sister, Rea, is peacefully having her teaching career doon sa

school naming dati and a good wife and mother to CC their one and

only daughter.

Sa paglalakbay ko sa buhay, madami akong natutunan. Pero may

isang tumatak sa puso ko. Iyon ay everybody deserves a second

chance. Kasi kung hindi ko sya binigyan ng second chance, hindi

siguro ako ung Lia na kausap nyo ngayon. Malamang ibang iba ako

ngayon. Pero malaki ang pasasalamat ko kasi ang pagbibigay ko ng

pangalawang pagkakataon ang pinakatamang desisyon ng buhay ko.

“Ma, let’s eat.”Ang hirap din pag may bata sa bahay. “I’m coming!”

THE END