DeMorgen. DONDERDAG 05/07/2018 13

RUSLAND2018Hans Vandeweghe‘Nationale trauma’s omons falen te verdoezelen’

FC SuperbetonVoetbalromantiek maaktplaats voor wetenschap

Daan Heerma van VossVijf regels voor de geloof-waardigheid van het spel

‘Brazilië is onzefinale’

Interview. Vincent Kompany met de borstvooruit naar WK-kwartfinale

Zijn spel tegen Japan was nog wat roestig,maar zijn persconferentie twee dagen laterwas zoals altijd: geestig, gevat, lang van stof enin vier talen. Vincent Kompany (32) gelooftdat de Rode Duivels Brazilië morgen alscollectief pijn kunnen doen. HANS VANDEWEGHE

© B

ELG

A

r is het sentiment van de fan,die blij is met die late goaltegen Japan, en daartegen-over staat de beoordelendejournalist, die zegt: hmm, dathad beter gekund. Snap jedat?Kompany: “Ja, ik kan daarinkomen. Tegen Japan vondik mijzelf spelen in de lijn vanhet collectief, niet helemaalaltijd gelukkig, maar dat wasdan weer de verdienste van deJapanners, die supergeorgani-seerd waren en heel goed wis-ten wat ze moesten doen omtot bij onze zestien te geraken.We hadden daar moeite meeen soms liepen we achter debal aan en dat kan niet debedoeling zijn.

“Iedereen die in een teamheeft gespeeld, weet dat allesvergeten is als je net vooraffluiten nog zo’n beslissenddoelpunt kunt maken.Vroeger hadden we die wed-strijd niet gewonnen. Dezewedstrijd is belangrijkergeweest dan we wel denken.Het gevoel dat je daaraanoverhoudt, is niet te schatten.Dat is wat bij ons nu over-heerst. Maar dat Japan hetons bij momenten moeilijkheeft gemaakt, dat klopt.Brazilië zal dat ook helemaalanders aanpakken.”

Wat is je inschatting vanBrazilië? De sterkste ploegvan het toernooi?“Ik denk het wel. Individueelzijn zij het sterkste land dat ikheb gezien. Hun verdedigingis solide en hun aanval ken-nen we. Ze hebben altijd eenmogelijkheid om je te ont-wrichten. Ze zijn ook fysiekerg sterk. Als we hen één opéén moeten bevechten, zijnwe verloren. Alleen is voetbaleen collectief spel en zo moe-ten wij het ook benaderen. Je kunt elk teampijn doen, ook het allerbeste team.

“Wij kennen die jongens goed, ik heb er zelfvier in mijn club lopen (Ederson, Danilo,Fernandinho en Gabriel Jesus, HVDW). Somszegt men: het zijn Brazilianen, maar… Welnu,die hebben geen maar: ze zijn talentvol, wer-ken hard en ze liggen goed in de ploeg. Het zijngoeie gasten met veel kwaliteiten, zonder twij-fel, maar tegenover elke Braziliaan kunnen wijeen Belg zetten. Ik respecteer hen, maar hoemeer respect ik heb voor iemand, hoe meer ikvan hem wil winnen. Als ik Gabriel Jesus in hetveld tegenkom, zal ik hem aanpakken zoals ikiedereen aanpak. Ik wil niemand pijn doen,maar het wordt competitief. Maar niet nadat ikhem voor de wedstrijd eerst een knuffel hebgegeven.”

Moeten jullie niet wat lager spelen vrijdagen wat compacter?“Dat is de eeuwige vraag: terugplooien encounteren of hoog storen en de bal vroeg afne-

men? Wij willen trouw zijn aan ons spel enniet laag in blok voetballen. Dat is niet ons spel.Niemand bij ons vraagt om laag te gaan staanen als een underdog af te wachten tot ze eenfoutje maken. We willen mooi voetballen enwe willen scoren. Dit is een referentiewed-strijd, maar we zijn geen kamikazes.”

Is dit de grootste afspraak ooit voor dezegouden generatie?“Dat begrip gouden generatie komt niet vanons, dat wil ik toch even duidelijk maken. Wijhebben onszelf nooit zo genoemd. Dat hetonze belangrijkste afspraak is, daar ben ik hetmee eens. Wij zijn een aparte generatie in hetBelgisch voetbal. Vroegere versies zoudenzichzelf op voorhand in het verlies hebbengepraat, maar deze generatie heeft veel ver-trouwen in haar eigen kunnen.

“Ik weet niet of onze generatie staat of valtmet deze ene wedstrijd. Wat wij al hebbengewonnen in onze clubs, kunnen ze ons echtniet afnemen. Vergelijk dat eens met tien jaar

geleden. We willen natuurlijk wel doorgaannaar de halve finale en finale, maar Brazilië staateerst even in de weg. Hoewel, ik had deze wed-strijd ook graag als finale gespeeld, dat had nietmisstaan. Dit is onze finale, nog voor de echte.”

Wat ga je doen aan de toneeltjes vanNeymar?“Daar wil ik liever niet te veel op doorgaan.Alles wat je daarover zegt, kan verkeerd wor-den begrepen. Hij is een erg goede voetballeren we zien wel wat er gebeurt. Wat wil je dat ikdoe? (De vraag komt van een Braziliaanse col-lega, die niet antwoordt, HVDW) Bang om teantwoorden? We moeten ons niet concentre-ren op één speler en de dingen goed doen diewij kunnen. We moeten, neen we zullen zerecht in de ogen kijken.”

Hoe denk je Brazilië te kunnen aanpakken?(lacht) “Ik ga ook niet antwoorden op de vraaghoe we Brazilië gaan aanpakken. Ik zou welgek zijn als ik daarover iets zou zeggen. Ik

geloof in het benutten van ruimtes en, jazeker,dat zal ook op de counter moeten, want het isniet realistisch om te denken dat je eventjes 80 procent balbezit zal hebben. Ik denk nietdat het een op-en-neerwedstrijd wordt zoalstegen Japan, althans niet in de eerste helft. Wezullen het allebei eerst eens aankijken.

“We zijn niet echt favoriet voor deze wed-strijd, maar dat zal weinig veranderen aanonze wedstrijdfilosofie. We staan voor het voet-bal dat we hebben gebracht: dominant, de bal

aar stonden ze, zij aan zij,de in gilet gestokenGareth Southgate, diedaardoor veel weg hadvan een snookerspeler, ende in pak gehesen JoséPékerman, die weer meer

op een psychiater leek. In elkgeval maakten ze de indrukheren te zijn, daar aan de zijlijnvan het Spartakstadion inMoskou. Heren die onder andereomstandigheden wellicht eeneiland whisky met elkaar zoudendrinken, in een hotellobby waarde televisie altijd aanstaat.

Hun spelers, dat waren geenheren. Colombia-Engeland werdeen beschamende vertoning, voldoodschoppen, vol misbaar, volgebaartjes en maniertjes, voldoorrollen en simuleren, zelfs dekopstoten waren lafjes. De VAR iseen stap in de goede richtinggebleken, het verhoogt de eerlijk-heid, maar het is geen wonder-middel.

Sterker nog, de VAR heeftsommige problemen versterkt.Tegenwoordig appelleren spelersniet alleen voor een strafschop,maar ook voor een VAR-herzie-

ning. Met wijde armgebarenbeelden ze à la Pictionary eenscherm uit in de hoop de vijfmannetjes in dat bedompte hokjedat de VAR room (ik lees telkensde WAR room) heet, te overtui-gen de scheidsrechter bij te stu-ren. Portugal, Uruguay, Zweden,Brazilië, Argentinië – wat wordter dit WK wat afgebedeld en afge-kermd.

Maximaal twee rotatiesDaarom stel ik, na een rustdagvan bezinning, enkele nieuweregels voor, die wat mij betreft

meteen kunnen worden geïmple-menteerd, daar doe ik niet moei-lijk over.

1) Het doorrollen moet wordenbeperkt. Ik heb met inspannings-fysiologen en fysiotherapeutengesproken, en men is het erovereens dat twee rotaties fysiolo-gisch gezien het noodzakelijkemaximum is; hoe hard je ookrent, als je gestuit wordt, heb jenooit meer dan twee rotatiesnodig om tot stilstand te komen.De rest is onzin. Dus: meer dantwee rotaties betekent een gelekaart. Meer dan vijf rotaties:direct rood. (Ik kijk naar jou,Neymar.)

2) Iedereen die een VAR-gebaar maakt, moet na de wed-

strijd naar de VAR room, omaldaar het gehele tweede seizoenvan The Handmaid’s Tale achterelkaar te bekijken. Zal ze leren.

3) Een speler die naar hetgezicht grijpt terwijl na het zienvan de beelden blijkt dat hij daarnooit is geraakt, moet tien minu-ten spelen met een kartonnenzak op zijn hoofd. (Ja, Suárez.)

4) Een speler die zijn initialenin zijn schoenen heeft laten bor-duren, krijgt een vrije trap tegen.Alle schoenen dienen voor dewedstrijd te worden geïnspec-teerd, en de tegenpartij mag deopgespaarde vrije trappen inzet-ten wanneer dat uitkomt. Spelersdie een foto van zichzelf op hunscheenbeschermers dragen – de

Colombiaan Barrios bijvoorbeeld– moeten verder spelen met bloteschenen.

5) Wanneer een speler weereens zijn hand voor zijn mondplaatst als hij iets zegt, waarmeehij blijk geeft van een volstrektnarcistisch wereldbeeld – alsofiedereen geïnteresseerd is in wathij te zeggen heeft –, dan dient demond van de desbetreffende spe-ler te worden afgeplakt met tape.Als hij zo graag niet gehoord wilworden, dit is zijn kans.

Vijf simpele gedragsregels, diewonderen zullen doen voor dewaardigheid van het spel. Het isnog niet te laat, voor Pékermanen Southgate, en de eilandwhiskydie op hen staat te wachten.

Tijdens het WK schrijven de Nederlandse thuisblijvers Daan Heerma van Voss enFrank Heinen elke dag om beurt over wat hen opvalt aan het voetbalfeest in Rusland.Vandaag: Daan Heerma van Voss

DVANOP DE BANKNieuwe ronde, nieuwe regels

DeMorgen.DONDERDAG 05/07/201814 Rusland2018

E‘We willen mooi voetballen en we willen scoren. Dit is een referentiewedstrijd,

maar we zijn geen kamikazes’VINCENT KOMPANY

► VincentKompanyprobeertmet een sliding hetschot van de JapannerKeisukeHonda af te blokken. © AFP

willen en aanvallen. Dat zullen we tegen ieder-een proberen en het ergste dat ons kan over -komen, is bijvoorbeeld wat er vier jaar geledentegen Argentinië is gebeurd; een steriele wed-strijd en verliezen met 0-1.”

Als jij voor ons verschijnt, kunnen we nietanders dan vragen naar je blessures en hoehet verder moet.“Anderen zijn daar meer mee bezig dan ik. Ikben nu gezond en denk aan de volgende wed-

strijd, niet aan een blessure en of dit nu al ofniet mijn laatste groot toernooi is. Maar iksnap de vraag en ik ben niet boos dat ze wordtgesteld. Ik ben al zo vaak in een dal terechtge-komen. Ik heb die innerlijke sterkte en diementale weerbaarheid. Dat ik hier vandaag sta,is het resultaat van uren in een donkere gym-zaal. Dat mijn lichaam signalen geeft, dat feno-meen ken ik al van mijn veertiende. Toen benik al geopereerd aan mijn knie.”

België wordt alom gewaardeerd, krijg je datmee?“Ik leef eerlijk gezegd in een bubbel in zo’ntoernooi. Ik geniet, maar voor mijn eigen psy-chologisch welbevinden moet ik wel afstandnemen, anders wordt het niet te bevatten. Hetzou daarom extra mooi zijn als we Braziliëzouden kunnen kloppen om nog meer niet-Belgen aan ons te binden, zoals het geval wasmet de grote Nederlandse generaties.

“Al kan dat niet, je moet afstand nemen vandat moment. Anders wordt het moeilijk om te

presteren. Voor zover het mogelijk is, moet jezo’n wedstrijd benaderen als een gewone wed-strijd. De emoties van tegen Japan hebben wijook pas achteraf meegekregen.

“Brazilië heeft wellicht meer druk en is favo-riet, maar die druk bestaat bij ons ook. Het isvoor beide landen een cruciale wedstrijd, diezal bepalen hoe over de teams wordt gedacht.”

En zelf lijk jij bewuster om te gaan met hetplezier in het voetbal.“Ik heb mij nog nooit zo vermaakt als de laatstetwee jaar. Dat contrasteert met de blessures dieik heb gehad en al die wedstrijden die ik nietheb gespeeld, maar op elke training geniet iknog van het spel.

“Zelfs dit hier nu, jullie vragen beantwoor-den, dat is voor mij plezier en geen opdracht.Ik ben relax, ik probeer zover mogelijk te gaanin mijn antwoorden zonder het ploegbelang teschaden. Ik vind het geen probleem om dit tedoen, maar op een voetbalveld ben ik nog hetgelukkigst.”

ag lieve oom. Wat was hetmooi, afgelopen maandag-avond bij je thuis onder deZoerselse zon. Er werd uitde koran voorgelezen, erwaren dadels, mensen her-dachten je meer in gelach

dan in tranen. En er geschieddezowaar een mirakel. DankzijVertonghen en Fellaini bogen weeen 0-2-achterstand tegen Japan

om tot een gelijkstand, en in delaatste tien seconden mondde eenflitsend samenspel uit in een fraaieintikker van Chadli.

Dat kwam ik pas achteraf teweten, je begrijpt dat we tijdens detolba (rouwplechtigheid) de tv nietaanzetten. Al kan ik me perfectinbeelden hoe het zou zijn geweestals we wel met zijn allen haddengekeken. We staan 0-2 achter: de

ene oom totaal ontredderd, deander vloekend en tierend, nog eenander mompelend de schoudersophalend of nerveus een sigaretopstekend. Tegen de achtergrondvan dat tumultueuze tafereel zie ikje zitten in de zetel. De kalmtezelve. Je kijkt een beetje lacherignaar de heethoofden en knipoogtnaar me. “Wacht maar,” lijk je tezeggen, “het is nog niet voorbij. Eris altijd tijd voor een mirakel.”

Niet veel later valt het verlos-sende doelpunt. Onder de familiebarst een luid gejuich los. Door dewoonkamer weergalmen vreugde-kreten waarbij de immerbeheerste commentaren van Raesen kompanen danig verbleken. Enin een mum van tijd zijn alle kran-tenkoppen het erover eens: wat erin Rostov gebeurde, was een won-der. Later die avond blijkt ook nogeens dat de twaalf jonge voetbal-lertjes, die samen met hun coachnegen dagen vastzaten in eenThaise grot, nog in leven zijn. Ik

zoek je blik en knik: “Je hebt gelijk,er is altijd tijd voor een mirakel.”

Lieve oom, je bezat als geenander het vermogen om de wonde-ren in het leven van alledag te spot-ten, zelfs toen je wist dat die zich inhet jouwe niet langer zouden vol-trekken. Die hoopvolle instellingbetoverde niet alleen het hart vanje vrouw, twee zonen en anderenaasten, het heeft ervoor gezorgddat je als FMDO-voorzitter eenpioniersrol vervulde in de emanci-patiestrijd van minderheden.

Zo wens ik je dan ook te eren:door mijn geloof in het mirakelweer aan te wakkeren. Door tot heteinde door te gaan, niet zozeer metde spurtsnelheid van De Bruyne,als wel met eenzelfde vastberaden-heid. En als het WK daarbij kanhelpen: graag. Zo zijn heel watmensen bang voor morgen, bangvoor de dribbels en impressio-nante acteertalenten van Neymar. 

Maar jij en ik weten beter: er isaltijd tijd voor een mirakel.

Rostov, mijn oom Moh en andere mirakels

D

DeMorgen. 15Rusland2018

k had ook liever eenbrexit in Russia geziendan de Engelsen diedoorgaan – ik was zelfsvan plan een flesjeGeorgische wijn te offre-ren aan mijn televisie-

broeders in geval van eengunstige afloop. Maar dat dieColombianen het in hunhoofd haalden om te protes-teren na die mislukte judo-greep op Harry Kane, dattart werkelijk alle verbeel-ding.

Mislukte judogreep, jawel.Ik heb het gehad met hetgebruik van de term ipponals een voetballer tegen degrond wordt gesleurd. Ikweet dat voetbaljournalistenalleen voetbal van belangvinden en voor de rest geenruk interesse vertonen inandere sporten, maar hou jedan bij voetbal. In judo moeter sprake zijn van veel of wei-nig schouder en/of rug dietegen de grond komt, danpas krijg je punten. Eenippon is vol op de rug mettwee schouders op de grondvallen. In het geval van Kanehad elke judoscheidsrechtergewoon mate geroepen, watstaat voor “stop, opstaan enweer doorgaan met vechten”.

Ik heb nog geen judo-kokaatje (het allerkleinstejudopuntje) gezien, maar welal ontzettend veel voetbal-strafschoppen, waarvanmaar de helft wordt gefloten.Tegenwoordig moet je alsverdediger al minimaal meteen handcirkelzaag de aan-valler onthoofden – één armafrukken volstaat niet – wil jeworden bestraft.

Ooit was dat anders en datis nog niet zo heel lang gele-den. Neem een hedendaagskopduel. Als je de tegenstan-der niet wurgt, een schedel-breuk elleboogt of eendwarslaesie stampt, vindt descheidsrechter het allemaalbest.

Duwfout van WilmotsVroeger kreeg je een fout alsje door middel van een sub-tiele arm in de rug of de neknet iets meer hoogte haaldedan de tegenstander. Dat iswat Marc Wilmots is overko-men in 2002 op het WK inJapan, toen hij na een hal-fuur België op voorsprongkopte. Wie de beelden vantoen terugziet door de brilvan vandaag, geeft Wilmotsde prijs van de fair play. Wiegoed kijkt, ziet evenwel datWilmots verdacht hoog gaat– en zijn persoonlijk recordverticaal opspringen verbe-tert – door middel van hetafzetten in de rug van eenBraziliaan. De Jamaicaansescheidsrechter PeterPrender gast floot voor fout.Vandaag zouden we zeggen:geen clear error, dus hij hadhet recht om te fluiten.

Wilmots heeft ons laterproberen wijsmaken dat descheidsrechter na de wed-strijd bij hem was geweest enhad toegegeven dat het geenfout was. De scheidsrechteris daar ooit mee geconfron-teerd en zegt dat Wilmotseen leugenaar is. Ik heb zoeen vermoeden wie echtliegt.

Misschien helpt de wed-strijd van morgen om dat totnationaal trauma opgeklopt

bagatelletje een correcteplaats te geven in de geschie-denis: een afgekeurd doel-punt waarvan er wel meerzijn en waarvan onmogelijkkan worden beweerd dat hetde uitslag heeft bepaald.

De Brazilianen hebbendie wedstrijd gewonnen met2-0, doelpunten van Rivaldoen de tegenwoordig dikkeRonaldo. Ze zijn laterwereldkampioen gewordenen hadden er ook driegemaakt als dat had gemoe-ten.

Wij zijn gespecialiseerd inhet fabriceren van nationaletrauma’s om ons falen te ver-doezelen. Neem nu die tot uitden treure toe herhaaldegoal van David Platt op deworldcup van 1990.Dramatisch als je dat in delaatste minuten overkomt,ongetwijfeld, maar wel eendekkingsfout zo groot alseen huis. Als je iets niet goeddoet, dan krijg je in demeeste sporten altijd hetdeksel op de neus en in voet-bal soms, zo werkt dat.

Nog een voorbeeld: deZwitserse scheidsrechterKurt Röthlisberger, die geenstrafschop geeft voor eenfout op Josip Weber in dewedstrijd tegen Duitsland opde worldcup van 1994. Hetwas een strafschop zo groot

als een huis, de VAR zou van-daag ingrijpen, maar hetstond wel al 3-1 voor deDuitsers. Misschien was hettoen 3-2 geworden, wat laterde eindstand werd, maarniks zegt dat de wedstrijddan op 3-3 was geëindigd.

Nederland heeft ook dietrauma’s en ik aanvaard ermaar één: het verlies van definale in Argentinië in 1978,waarbij Rensenbrink netvoor affluiten op de paaltrapt en het niet 1-2 wordt,maar verlengingen die wor-den verloren. Het traumavan 1974, met dat 2-1-verliesin en tegen West-Duitsland,was ook erg, maar hebben zeover zichzelf afgeroepen. Debal van Arjen Robben op devoet van Iker Casillas in 2010in die verloren WK-finale inZuid-Afrika tegen Spanje zoueen goal tegen de gang vanhet spel zijn geweest.

Neen, morgenavond is deuitgelezen gelegenheid om aldie Belgische minitrauma’svan ons af te schudden. Hetzal voor één keer een grootvoordeel zijn dat deze gene-ratie nul historisch besefheeft. De verste herinneringgaat terug tot de laatste keerdat ze op PlayStation van deBrazilianen wonnen. Vaneen opsteker gesproken.

I

Tegenwoordigmoet je als

verdediger alminimaal met

een hand -cirkelzaag de

aanvalleronthoofden, wil

je wordenbestraft

DE SPORTZOMER VAN VANDEWEGHESportjournalist Hans Vandeweghe laat elke dag zijn licht schijnen op het reilen en zeilen in Rusland.

Traumaverwerking

Een uitgelezen elftal gastcolumnistenschrijft elke dag over hoofd- en bijzakenvan het WK. Vandaag: juriste en columniste Yousra Benfquih

De bondscoach wil dat zoweinig mogelijk informatiedoorsijpelt in het kamp vanBrazilië. Zijn vermoedelijkebasiself is er een metFellaini en Chadli.

Over de aanpak heeft RobertoMartínez duidelijke ideeën. “Wegaan Brazilië verdomd pijndoen”, valt te horen. De ver-wachting is dat het morgen eenstrijd wordt om het balbezit.Brazilië noch België verdedigtgraag.

De bondscoach heeft daarbijtwee bezorgdheden. De vreesbestaat dat Yannick Carrascovroeg of laat in de wedstrijddefensief in de problemen komt.De eerdere uitspraak vanMartínez – “Het minste foutjezullen zij afstraffen” – wijst eropdat Nacer Chadli, in vorm en volvertrouwen, de voorkeur krijgt. 

Een belangrijkere keuze is dieof er een middenvelder dient bij-gezet. De zwervende Coutinho,een infiltrerende Paulinho en delinkerflank met Neymar

en Marcelo riskeren de tandemDe Bruyne-Witsel tureluurs tespelen. Omdat Martínez nietineens naar een viermansdefen-sie zal teruggrijpen, is daaromeen extra zandzakje op het mid-denveld haast een noodzaak. 

Dembélé is daarbij de voet-ballende optie, maar in die tweejaar onder Martínez stond hijnooit naast Witsel aan de aftrap.Enter: Marouane Fellaini. DriesMertens zou in dit scenario hetkind van de rekening zijn.

Eenmaal Brazilië aan de balis, kan Martínez het defensieveblok iets lager plaatsen dan nor-maal. Om zodra het kan detegenaanval boven te halen.

Sleutelrol voor De BruyneEnter: Kevin De Bruyne. Hijwordt cruciaal. De ManchesterCity-middenvelder moet de aan-zet geven van elke razendsnellecounter. Brazilië mag geenseconde de tijd krijgen om zichte reorganiseren. “Als DeBruyne en Hazard top zijn, gaan

we Brazilië klop-pen”, is de echoaan het hotel.

Na de och-tendtraining inDedovsk vlie-gen de Rode

Duivels dezenamiddag

naar Kazan,waar Martínez

een laatste keer depers toespreekt. Er

wordt niet meer getraindin het stadion om de kans op

Braziliaanse potten kijkers uitte sluiten. (SK)

Chadli en Fellainiwellicht in basiself

‘Dat ik hier vandaag sta,is het resultaat

van uren trainen in een donkere gymzaal’

VINCENT KOMPANY

DE NATIONALE 11DONDERDAG 05/07/2018