„d’regierung soll hir spuerpläng iwwerdenken!“...jonk leit nohalteg dervunner ofha-len, eng...

16
Freitag, 8. Mai 2015 93. Jahrgang Nächste Nummer: 26. Mai 2015 1. Mai Rede Seiten 1-4 Sicherheitsziele für 2015 festgelegt Seite 9 Jugend Seite 12 Nr. 07/2015 Jean-Claude Thümmel 1.-Mee-Ried vum Verbandspräsident „D’Regierung soll hir Spuerpläng iwwerdenken!“ Léiw Komerodinnen a Komeroden, Haut ass e besonneschen 1. Mee Et gëtt eppes wichteges ze feieren op dësem 1. Mee 2015. Natierlech gëtt et eigentlech ëm- mer eppes ze feieren um 1. Mee. Dem Kampfdag vun der Aarbech- terbewegung. Deem Dag wou sech ronderëm de Globus déi Lounofhängeg op der Strooss wei- se fir op sozial a politesch Mëssstänn hinzeweisen. Sech awer och op der Strooss weise fir ëffentlech all déi Mëss- stänn unzeprangeren an déi zoustänneg Instanze mat Nod- rock opfuerderen endlech hir Verantwortung, déi Verant- wortung, déi se via Wahlkabinn vun de Wielerinnen a Wieler kritt hunn, ze iwwerhuelen. Et ass genau déi Verantwortung, déi mir ëmmer nees mus- sen afuerderen. An dat mat enger staarker gëeenter Stëmm. Sou wéi eis Virgänger dat gemaach hunn! Awer zréck bei den 1. Mee vun haut. Mir feieren haut zesumme mat allen anere Komerodinnen a Komeroden a ganz ville Länner iwwerall op der Welt e ronne Gebuertsdag, mir feieren 125 Joer 1. Mee. 125 Joer Lutte fir d’Besserstellung an d’Emanzipatioun vun all deene Leit déi géint Loun a Gehalt schaffe ginn. Déi Leit, déi hir Aarbechtskraaft verkafe fir en geréngen Deel vum er- schaffene Mehrwäert als Paie fir eben dës Aarbechtskraaft ze kréien. Et ass also e Ginn an en Huelen. Et ass e Kreeslaf an eng Zort Deal; bei deem déi Lounofhängeg awer ëmmer méi schlecht ewech kommen. Virun allem well den Deel vum Kuch, deen hinnen eigentlech zousteet, ëmmer méi kleng gëtt. Entspriechend gëtt deen Deel, deen deenen, déi d’Aarbechtskraaft akafen, zoufällt, ëmmer méi grouss. Wéi ass et soss ze erklären, dass d’Akommesschéier welt- wäit ëmmer méi wäit ausenaner geet? Ass et normal, dass a Krisenzäiten d‘Zuel vun de Millionä- ren enorm wiisst, dogéint d’Zuel vun deenen, déi - obwuel se eng Aarbecht hunn, wat beileiwen net jidderee vu sech ka behaapten - haart un der Aarmutsgrenz liewen a munch- mol souguer ënner déi Grenz falen? An enger gerechter Gesellschaft dierft sou eppes net normal sinn. Den Terme „normal“ kënnt bekanntlech vu „Norm“. Wann d’Norm, also dat wat déi gängeg Verhältnisser sinn an enger Gesellschaft, eben dës Ongerechtegkeete sinn, da gëtt et Zäit… Héich Zäit! Virun 125 Joer an den USA … Léif Komerodinnen a Komeroden, Haut virun 125 Joer gouf eigentlech déi éischte Kéier ge- meinsam an iwwerall an den industrialiséierte Länner den 1. Mee sou gefeiert, wéi mir en haut kennen. Domadder war de weltwäite Kampfdag vun den Aarbechter gebuer. Dat war den 1. Mee 1890, an et war en den USA. Deem vi- raus sinn awer e puer Etappe gaangen. Wou ass den Ur- sprung? D’Gemeinsamkeet vun där Zäit war, dass iwwerall den 8-Stonnendag gefuerdert gouf. Déi alleréischt, déi dat ge- maach hunn waren australesch Aarbechter, déi bei enger grousser Manif den 8-Stonnendag gefuerdert hunn. Et muss ee wëssen, dat et zu deeër Zäit ganz normal war, dass all Dag vun der Woch 10 oder souguer 12 Stonne geschafft goufen. An zwar ënnert deenen onméiglechste Bedingungen. D’Fuerderung vun den Aarbechtermouvementer vun deemools war konsequent. Duerch d’Erofsetze vun der Da- gesaarbechtszäit bei gläichbleiwendem Loun sollt d’Aarbecht souwuel méi gerecht verdeelt ginn an natierlech och - mat der Aféierung vum 8-Stonnen-Schaff- dag -d’Aarbecht allgemeng méi human gestallt ginn. 10 Joer méi spéit huet déi nordamerikanech Aarbechterbe- wegung dëst Evenement opgeraf fir op den Dag vum 1. Mee 1886 zum Generalstreik zur Duerchsetzung vun eben deem 8-Stonnendag opzeruffen. Zur Erënnerung: Fir den honnerste Joresdag vum Stuerm op d’Bastille de 14. Juli 1889 haten sech eng ronn 400 Delegé- iert vu sozialistesche Parteien a vu Gewerkschaften aus en- ger ganzer Rei vu Länner zu engem internationale Kongress zesumme fonnt. Dee Kongress huet eng Rei Texter produzé- iert, ënnert anerem een zum Thema 8-Stonnen-Schaffdag. Eng Resolutioun, déi hei verabschid gouf, war e Plädoyer fir en eenheetlechen international gültegen Dag wou am Kader vu Streiken a Manifestatiounen d’Fuerderung vum 8-Ston- nendag op d’Strooss ze droen an den ëffentleche Gewalten dës Fuerderung kloer an onmëssverständlech ze iwwermët- telen. Zu deem Zäitpunkt hat den nordamerikaneschen Aarbechterbond schonns decidéiert den 1. Mee an Zukunft an de Kader vu grousse Protestmanifestatiounen a Streiken ze setzen. Den 1. Mee 1890 wore queesch duerch déi grouss US-Stied ronn 340.000 Aarbechter op der Strooss fir besser Aarb- echtsbedingungen an den 8-Stonne-Schaffdag. Mat deem 1. Mee 1890 war de Kamfpdag vun den Aarbechter gebuer. Och wann an der „Foulée“ vun dësem 1. Mee de Streik zu Chicago op dem Haymarket bluddeg nidder geschloe gouf. Mir feieren haut 125 Joer 1. Mee. An deene vergaangenen 125 Joer huet sech vill gedoen. Ënnert dem massiven Drock vun de Gewerkschaften an der Aarbechterbewegung goufen de Regierungen an de Patron‘en eng ganz Rëtsch vun Zougeständnisser ofgerongen. Net nëmmen den 8-Ston- nen-Schaffdag. Et ware vill Streiken a vill Affer, well d’Streike sinn oft blud- deg nidder geschloe ginn, néideg fir zu deene sozialen Er- rungenschaften ze kommen, déi mir haut kennen. De fräie Sonndeg ass 1913 zu Lëtzebuerg agefouert ginn. Den 8-Stonnendag gouf zu Lëtzebuerg de 14. Dezember 1918 agefouert. Bis zur genereller Aféierung vun der 40-Stonnewoch huet et zu Lëtzebuerg allerdéngs relativ laang gedauert. Réischt 1975 war et sou wäit. Zanter 40 Joer huet sech also vun der Editorial Foto: Pitt Becker 1. Mai féier vum Landesverband „D’Regierung soll hir Spuerpläng iwwerdenken!“ In seiner Rede zum 1. Mai 2015 gab der Präsident des Landesverbandes, Jean-Claude Thümmel der amtierenden Regierung zu verstehen dass der Landesverband mit der aktuellen Sprachpolitik absolut nicht einversatnden ist, sondern sich offensiv für die sozialen Rechte der Lohnabhängigen einsetzt. Das war in der Vergangenheit so und das wird auch in Zukunft so bleiben. Auf den folgenden Seiten veröffenltichen wir die Rede von Jean-Claude Thümmel in voller Länge und in der original Sprache.

Upload: others

Post on 11-Feb-2021

2 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

  • Freitag,

    8. Mai 2015

    93. Jahrgang

    Nächste Nummer:

    26. Mai 2015

    1. Mai Rede Seiten 1-4

    Sicherheitsziele für 2015 festgelegt

    Seite 9

    Jugend Seite 12

    Nr. 07/2015

    Jean-Claude Thümmel

    1.-Mee-Ried vum Verbandspräsident

    „D’Regierung soll hir Spuerpläng iwwerdenken!“

    Léiw Komerodinnen a Komeroden,

    Haut ass e besonneschen 1. Mee

    Et gëtt eppes wichteges ze feieren op dësem 1. Mee 2015.

    Natierlech gëtt et eigentlech ëm-mer eppes ze feieren um 1. Mee. Dem Kampfdag vun der Aarbech-terbewegung. Deem Dag wou sech

    ronderëm de Globus déi Lounofhängeg op der Strooss wei-se fir op sozial a politesch Mëssstänn hinzeweisen. Sech awer och op der Strooss weise fir ëffentlech all déi Mëss-stänn unzeprangeren an déi zoustänneg Instanze mat Nod-rock opfuerderen endlech hir Verantwortung, déi Verant-wortung, déi se via Wahlkabinn vun de Wielerinnen a Wieler kritt hunn, ze iwwerhuelen.

    Et ass genau déi Verantwortung, déi mir ëmmer nees mus-sen afuerderen. An dat mat enger staarker gëeenter Stëmm. Sou wéi eis Virgänger dat gemaach hunn!

    Awer zréck bei den 1. Mee vun haut.

    Mir feieren haut zesumme mat allen anere Komerodinnen a Komeroden a ganz ville Länner iwwerall op der Welt e ronne Gebuertsdag, mir feieren 125 Joer 1. Mee.

    125 Joer Lutte fir d’Besserstellung an d’Emanzipatioun vun all deene Leit déi géint Loun a Gehalt schaffe ginn. Déi Leit, déi hir Aarbechtskraaft verkafe fir en geréngen Deel vum er-schaffene Mehrwäert als Paie fir eben dës Aarbechtskraaft ze kréien. Et ass also e Ginn an en Huelen. Et ass e Kreeslaf an eng Zort Deal; bei deem déi Lounofhängeg awer ëmmer méi schlecht ewech kommen. Virun allem well den Deel vum

    Kuch, deen hinnen eigentlech zousteet, ëmmer méi kleng gëtt. Entspriechend gëtt deen Deel, deen deenen, déi d’Aarbechtskraaft akafen, zoufällt, ëmmer méi grouss.

    Wéi ass et soss ze erklären, dass d’Akommesschéier welt-wäit ëmmer méi wäit ausenaner geet?

    Ass et normal, dass a Krisenzäiten d‘Zuel vun de Millionä-ren enorm wiisst, dogéint d’Zuel vun deenen, déi - obwuel se eng Aarbecht hunn, wat beileiwen net jidderee vu sech ka behaapten - haart un der Aarmutsgrenz liewen a munch-mol souguer ënner déi Grenz falen?

    An enger gerechter Gesellschaft dierft sou eppes net normal sinn. Den Terme „normal“ kënnt bekanntlech vu „Norm“. Wann d’Norm, also dat wat déi gängeg Verhältnisser sinn an enger Gesellschaft, eben dës Ongerechtegkeete sinn, da gëtt et Zäit… Héich Zäit!

    Virun 125 Joer an den USA …

    Léif Komerodinnen a Komeroden,

    Haut virun 125 Joer gouf eigentlech déi éischte Kéier ge-meinsam an iwwerall an den industrialiséierte Länner den 1. Mee sou gefeiert, wéi mir en haut kennen. Domadder war de weltwäite Kampfdag vun den Aarbechter gebuer.

    Dat war den 1. Mee 1890, an et war en den USA. Deem vi-raus sinn awer e puer Etappe gaangen. Wou ass den Ur-sprung?

    D’Gemeinsamkeet vun där Zäit war, dass iwwerall den 8-Stonnendag gefuerdert gouf. Déi alleréischt, déi dat ge-maach hunn waren australesch Aarbechter, déi bei enger grousser Manif den 8-Stonnendag gefuerdert hunn. Et muss ee wëssen, dat et zu deeër Zäit ganz normal war, dass all Dag vun der Woch 10 oder souguer 12 Stonne geschafft goufen.

    An zwar ënnert deenen onméiglechste Bedingungen. D’Fuerderung vun den Aarbechtermouvementer vun deemools war konsequent. Duerch d’Erofsetze vun der Da-gesaarbechtszäit bei gläichbleiwendem Loun sollt d’Aarbecht souwuel méi gerecht verdeelt ginn an natierlech och - mat der Aféierung vum 8-Stonnen-Schaff-dag -d’Aarbecht allgemeng méi human gestallt ginn.

    10 Joer méi spéit huet déi nordamerikanech Aarbechterbe-wegung dëst Evenement opgeraf fir op den Dag vum 1. Mee 1886 zum Generalstreik zur Duerchsetzung vun eben deem 8-Stonnendag opzeruffen.

    Zur Erënnerung: Fir den honnerste Joresdag vum Stuerm op d’Bastille de 14. Juli 1889 haten sech eng ronn 400 Delegé-iert vu sozialistesche Parteien a vu Gewerkschaften aus en-ger ganzer Rei vu Länner zu engem internationale Kongress zesumme fonnt. Dee Kongress huet eng Rei Texter produzé-iert, ënnert anerem een zum Thema 8-Stonnen-Schaffdag.

    Eng Resolutioun, déi hei verabschid gouf, war e Plädoyer fir en eenheetlechen international gültegen Dag wou am Kader vu Streiken a Manifestatiounen d’Fuerderung vum 8-Ston-nendag op d’Strooss ze droen an den ëffentleche Gewalten dës Fuerderung kloer an onmëssverständlech ze iwwermët-telen. Zu deem Zäitpunkt hat den nordamerikaneschen Aarbechterbond schonns decidéiert den 1. Mee an Zukunft an de Kader vu grousse Protestmanifestatiounen a Streiken ze setzen.

    Den 1. Mee 1890 wore queesch duerch déi grouss US-Stied ronn 340.000 Aarbechter op der Strooss fir besser Aarb-echtsbedingungen an den 8-Stonne-Schaffdag. Mat deem 1. Mee 1890 war de Kamfpdag vun den Aarbechter gebuer. Och wann an der „Foulée“ vun dësem 1. Mee de Streik zu Chicago op dem Haymarket bluddeg nidder geschloe gouf.

    Mir feieren haut 125 Joer 1. Mee. An deene vergaangenen 125 Joer huet sech vill gedoen. Ënnert dem massiven Drock vun de Gewerkschaften an der Aarbechterbewegung goufen de Regierungen an de Patron‘en eng ganz Rëtsch vun Zougeständnisser ofgerongen. Net nëmmen den 8-Ston-nen-Schaffdag.

    Et ware vill Streiken a vill Affer, well d’Streike sinn oft blud-deg nidder geschloe ginn, néideg fir zu deene sozialen Er-rungenschaften ze kommen, déi mir haut kennen.

    De fräie Sonndeg ass 1913 zu Lëtzebuerg agefouert ginn. Den 8-Stonnendag gouf zu Lëtzebuerg de 14. Dezember 1918 agefouert.

    Bis zur genereller Aféierung vun der 40-Stonnewoch huet et zu Lëtzebuerg allerdéngs relativ laang gedauert. Réischt 1975 war et sou wäit. Zanter 40 Joer huet sech also vun der

    Editorial

    Foto: Pitt Becker

    1. Mai féier vum Landesverband

    „D’Regierung soll hir Spuerpläng iwwerdenken!“

    In seiner Rede zum 1. Mai 2015 gab der Präsident des Landesverbandes, Jean-Claude Thümmel der amtierenden Regierung zu verstehen dass der Landesverband mit der aktuellen Sprachpolitik absolut nicht einversatnden ist, sondern sich offensiv für die sozialen Rechte der Lohnabhängigen einsetzt. Das war in der Vergangenheit so und das wird auch in Zukunft so bleiben. Auf den folgenden Seiten veröffenltichen wir die Rede von Jean-Claude Thümmel in voller Länge und in der original Sprache.

  • Le Signal2 Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7 1. Mai 2015

    legal gülteger Wochenaarbechts-zäit näischt méi gedoen. Kuckt een sech d’Aarbechtswelt vun haut, méi genee un, da stellt ee fest, datt sech villes verännert huet.

    Jo déi meeschten Tätegkeeten er-fuerderen net méi dee kierperle-chen Asaz wéi dat nach viru 50 Joer de Fall wor. Duerfir ass awer den Aarbechtsdrock an d’Aarbechtsdicht enorm an d’Luucht gaangen.

    Di modern Welt vun haut …

    Mat der kompletter Digitaliséie-rung vun eiser Aarbechtswelt ass et méiglech, de Lounofhängegen op senger Aarbechtsplaz perma-nent ze kontrolléieren a jidder Mi-nutt oder souguer Sekonn vun der Aarbecht déi tatsächlech ge-leescht gëtt ze iwwerwaachen an ze enregistréieren. Eng ongesond Situatioun.

    Wann dann dobäi nach eng per-manent subjektiv Angscht ëm den Job kënnt, da gëtt et op laang Dauer well geféierlech. D‘Aarbecht mécht ëmmer méi Leit krank. Dat kënnen a dierfe mir net zouloos-sen. Et gëtt héich Zäit, dass hei géintgesteiert gëtt. Am Interêt vun allen Acteuren, der Regierung an de Patronen. Et kann a KEN-GEM sengem Interêt sin heibäi d’Aen zouzemaachen an ganz ein-fach zur Dagesuerdnung iwwer ze goen. Och dofir wäerte mir eis ver-stäerkt an Zukunft asetzen.

    Wann d’Ressources humaines dat wichtegst Kapital vun engem Be-trib ass, da w.e.g. soll een dat och tatsächlech ënner Beweis stellen.

    Komerodinnen a Komeroden,

    Haut op dem 1. Mee 2015 gëtt et keen Trimestre de faveur méi. Dir erënnert iech sécherlech un de sougenannten Zukunftspak - bon mir nennen en éischter Spuer-pak - deen d’Regierung mat der Virstellung vum Budget 2015 der staunender Bevëlkerung virge-stallt huet.

    Zukunftspak = Spuerpak

    258 Mesurë ginn an dem Zu-kunftspak opgelëscht déi d’Budgetsanéierung solle beglee-den. 258 Mesuren déi alleguer eng Gemeinsamkeet hunn, nämlech sozial Acquiten, an dozou zielen ech och den „trimestre de faveur“ ofzeschafen, an op Käschte vun eis alleguer, Geld ze spueren. Du-erfir ass den Terme „Zukunftspak“ och eiser Meenung no ganz ein-fach nëmmen Etiketteschwindel.

    Mat de Spuerbudgeten 2015 bis 2018 sollen insgesamt méi wéi eng Milliard Euro agespuert ginn. Et soll nämlech bei den Ausgabe gespuert ginn an net no neien Akommensquellen fir de Staats-budget gesicht ginn. Domadder ass et schonns zimlech kloer ween hei Fiedere muss loossen. De Rap-porteur vum Budget huet am Ab-rëll d’läscht Joer am Kader vun der

    Presentatioun vum Budget 2014 an der Chamber gemengt, Lëtze-buerg géif zanter 2005 iwwert seng Verhältnisser liewen a misst dofir e kollektiven Effort maa-che fir déi Budgetssënnen, déi an all deene Joere gemaach goufen, nees auszebiggelen. An och wann d’Aussiichten op e kräftege Wu-esstem gi wieren, sou soll een sech net täusche loossen.

    Et gëtt keng Alternativ zum Spueren!

    De Landesverband mengt schon dat et eng oder souguer méi Alter-native gëtt. Et muss een al-lerdéngs de politesche Mutt opb-rénge fir dës Alternativen och wierklech duerchzesetzen.

    Wa spueren e solidareschen Akt ass, da w.e.g. muss och jiddereen seng spezifesch Verantwortung iwwerhuelen. Ouni Tabu‘en wéi et ëmmer sou schéin heescht.

    Déi Lounofhängeg zu Lëtzebuerg hunn, mengen ech, scho méi wéi hiren Obulus geleescht! An zwar zënter déi haiteg Regierung eraus-fonnt huet, dass mir alleguer iw-wert eis Verhältnisser liewen.

    E puer Beispiller: 2006 koum et zu nohaltegen Indexmanipulatiou-nen, déi zu engem spierbaren a miessbare Kafkraaftverloscht fir all Haushalter gefouert huet an Desindexéierung vun enger ganzer Rëtsch vu soziale Leeschtunge wéi Kannergeld, Erzéiungspauschalen a Congé parental.

    D’Indexmanipulatioune goufe festgeschriwwe vun 2006 bis 2014! Alleng dës Indexmanipulati-ounen hunn déi Lounofhängeg hei zu Lëtzebuerg ronn 1 Milliard Kaf-kraaftverloscht kascht.

    Mee domat net genuch. D’Krisesteier a Solidaritéitssteier oder d’Net-Upasse vun de Stei-ertabellen un d’Inflatioun hunn derzou bäigedroen, dat de Porte-monnaie sécher net méi déck gouf.

    Dat am Joer 2011 de geschëlte-nen Ajustement net ausbezuelt gouf an de Mindestalter fir d’Mammerent op 65 Joer erop ge-sat gouf, mécht d’Saach sécher-lech net méi sozial verträglech.

    D’Präissteigerungen an den ëf-fentleche Verkéiersmëttel ge-nausou wéi d’Net-Upassen vum RMG oder d’Verschlechterunge vun de Kon-ditioune bei Konsumkrediter ron-nen d’Bild of. An ech hu lo nach net all d’Repercussioune vun deeër Reform genannt.

    Also nach eng Kéier! Mir hunn eise Beitrag geleescht. Elo ass et un aneren. D’Reform wat vun dëser awer och de viregte Regierungen huet gréisstendeels derzou gefou-ert, dat d’Leit Geld verluer hunn.

    A ganz oft sinn et déi sozial Ver-letzlechst, déi am Meeschte be-

    traff sinn. Si sinn déi déi en duerch all déi Spuermesurë geféierlech no un d’Aarmutsgrenz kommen oder souguer drënnerfalen.

    Tëschent 2003 an 2013 ass den Aarmutsrisiko zu Lëtzebuerg em méi wéi 40 Prozent geklommen. Den Aarmutsrisiko ass zu Lëtze-buerg 28 Prozent méi héich wéi an Däitschland a souguer 49 Prozent méi héich wéi a Frankräich. Dat sinn Zuelen déi eis nodenklech maachen an alarméieren.

    Mee et ass nach laang net Schluss mat de Reformen!

    Reform am ëffentlechen Déngscht

    Léiw Komerodinnen a Komeroden,

    de 24. Mäerz gouf an der Chamber mat grousser Majoritéit eng Re-form am ëffentlechen Déngscht gestëmmt, déi e Paradigmewies-sel sollt mat sech bréngen.

    Eng Reform déi drop ziilt de ge-samten ëffentlechen Déngscht sou onattraktiv ze maachen, dat potenziell Kandidatinnen a Kandi-daten sech et zweemol iwwerleeën op si bei de Staat, Gemengen oder d’ Eisebunn schaffe solle goen. Déi Rechnung - an dat kann een haut scho soen - wäert wuel opgoen. An och dat meet nodenklech!

    D’Kierzung vun de Stage-Indemni-téite gekoppelt mat enger Verlän-gerung vun der Stage-Zäit vun 1 oder 2 Joer wäert sécherlech vill jonk Leit nohalteg dervunner ofha-len, eng Carrière am ëffentlechen Déngscht unzestriewen.

    A wéi fern dëst Repercussiounen op d’Besetzung vun de Posten am ëffentlechen Déngscht am allge-menge wäert hunn, weist sech sé-cherlech net direkt mee an e puer Joer. Wéi kuerzsichteg Politik ka sinn, weist sech däitlech am Bild, dat dës Reform hannerléisst.

    Och wann sech d’Reform sou wéi se sech elo presentéiert a grousse Linnen nawell däitlech vun deem éischte Projet vum Juli 2011 ën-nerscheed, sou bleift et eng Re-form, déi net wierklech gutt ass. Weder fir déi zukünfteg Genera-tiounen nach fir e groussen Deel vun de Leit déi aktuell am ëffentle-chen Déngscht an an den assimil-éierte Secteure schaffen.

    Bei der Transpositioun vun dëser Reform bei der CFL a bei de Ge-mengen heescht et en Text dee in-tegral op de Staat zougeschnidden ass, a sengen zentrale Punkten op 2 Secteuren déi an hirem Funkti-onnement wéineg bis guer net mam Staat ze vergläiche sinn, ëmzesetzen. Dat féiert munchmol zu wierklech karikaturale Situa-tiounen.

    An der éischter Versioun war zum Beispill nach virgesinn, dass e sougenannte Rapport de fin d’activité vu jidderengem, deen an d’Pensioun wëll goen, misst ge-

    schriwwe ginn. Déi Leit, déi net be-reet wieren, fir sou e Rapport ze schreiwen, géifen den trimestre de faveur net kréien.

    Sou lächerlech kann een sech maache wann een net oppasst. Bon haut wësse mir dat de Rap-port de fin d’activité net méi ge-frot gëtt an et den trimestre de fa-veur och net méi gëtt. Allerdéngs aus enger anerer Ursaach wéi mir wëssen. Och wa mir haut ugehale sinn an der „Commission Pari-taire“ an an der „Commission cen-trale“ dës Transpositioun mat ze verhandelen, bleiwen eis funda-mental Kritiken, provokanterweis dierf een se och „oppositions for-melles“ nennen, a Saache Reform bestoën.

    De Landesverband ass a bleift gé-int d’Erhéijung vun de Stagezäiten an d’Kierzung vun de Stageent-schiedegungen op 80 oder 90 Pro-zent vum Ufanksgehalt. D’Ofschafe vun der „majoration d’indice“ och „annale“ genannt, d’Ofschafe vun de Substitutiouns-graden a schliisslech kann de Lan-desverband sech kengesfalls mat der geplangtener Bewäertung, déi mindestens 6 Mol am Laf vun en-ger Carrière usteet, averstanen er-klären.

    Eng Bewäertung, mach se nach sou gutt gemengt sinn, ka nie ob-jektiv sin. Mir kënnen net domad-der d’Accord sinn, dass dës Evalu-atiounen derzou féieren, dass sech d’Konformisten am Betrib sécher däerfe fillen an d’Netkonformiste permanent an Angscht musse liewen.

    Oder aneschters ausgedréckt: déi, déi meckeren, well se beispillsweis gewerkschaftlech aktiv sinn, ginn an hiren Avancementer ausge-bremst, ageschüchtert a schliiss-lech monddout gemaach. Awéi-fern dat der Qualitéit vun den ëf-fentlechen Déngschtleeschtungen zoudréiglech ass oder awer de „bien-être au travail“ fördert, ass fir de Landesverband net direkt er-sichtlech.

    Der Jugend d’Zukunft net verbauen

    Et kann een, wann ee wëll fir eescht geholl ginn, net op der en-ger Säit erklären, dat d’Jugend d’Zukunft vum Land ass, an dann op der anerer Säit eben dëser Ju-gend dat zukünftegt Liewen ëm-mer méi schwéier mecht.

    Dat ass am héichste Mooss hypo-kritesch an duerfir inakzeptabel, léif Komerodinnen a Komeroden!

    Mee dat ass sou eng Onart, déi dës Regierung oft un den Dag leet. Den Zukunftspak ass jo eigentlech och nëmmen en Sammelsurium vu Spuermesuren déi streckeweis och net wierklech kohärent sinn.

    Et ass eng Tatsaach, dat de Mo-ment zu Lëtzebuerg vill a Saachen Eisebunnsinfrastrukture passé-iert. Méi wéi 900 Milliounen Euro

    ginn an den nächste Joren an d’Schinn investéiert. Inklusiv den Tram. Dee mir nach ëmmer gären an ëffentlech Hand gebaut, exploi-téiert a gewart, gesinn.

    Fir eis als Landesverband gëllt och weiderhin de Prinzip dat wann ëf-fentlech Suen an d’Bereetstelle vun ëffentlechen Dingschtleeschtungen, an dëst am Kader vun der ëffentlecher Do-sinnsvirsuerg, investéiert ginn, d’ëffentlech Hand dat Ganzt och muss kënne kontrolléieren.

    A genau un deem Prinzip reift sech d’Europäesch Kommissioun. Fir si ass dëse Prinzip en Hemm-nis fir d’Entwécklung vum fräie Marché an der onverfälschter Kon-kurrenz.

    Et ass net eréischt zënter gësch-ter, dat d’Europäesch Kommissi-oun - an do zéien ech natierlech déi nei Kommissioun mat an - den onkontrolléierte Wirtschaftslibe-ralismus mat sengem onbände-gen Honger no Profitter, zu hirem Dogma jo zu hirer Relioun erhue-wen huet.

    Zu wat Liberaliséierung a Privatis-éierung Europa gefouert huet an deene leschten 20 Joer ass kee Paradigmewiessel an der Trans-portpolitik, awer e massiven Of-bau vu gesécherten an uerdent-lech bezuelten Aarbechtsplaze bei den historeschen an integréierten Eisebunnsentreprisen.

    Déi fräi an onverfälscht Konkur-renz, déi zanter enger Rei Joren am Eisebunnssecteur queesch du-erch Europa hiert Onwiesen dreift, geet integral op d’Käschte vun de Leit, déi an deem Secteur schaffen an zu engem gewëssen Deel och op Käschte vun der Sécher-heet.

    Et ass eng Illusioun ze mengen, dass een den Eisebunnssecteur doduerch ka konkurrenzfäeg maa-chen, datt een en de fräien an on-gebremste Kräfte vum Maart aus-setzt. Déi Politik geet net op, a wäert och net opgoen.

    Et ass definitiv Kengem gehollef wann een d’Sozialstandarden al-leguer no ënnen upasst, nëm-me fir eng Part de Marché ze kréi-en, déi ee ganz séier nees un en Konkurrent deen d’Standarden nach méi dréckt, verléiert. Et mach sinn dat Konkurrenz d’Geschäft belieft.

    Sécher ass, datt dëst d’Geschäft vun ëmmer manner Anbieter be-lieft gët an ëmmer méi Beschäf-tegt an deene liberaliséierte Secteuren d’Verléierer sinn.

    Dat kënnen an dat wëlle mer als Landesverband net zouloossen, Komerodinnen a Komeroden.

    An trotzdem ass d’Kommissioun wëll entschloss de 4. Eisebunn-spaquet géint all Widderstand du-erchzesetzen.

  • Le Signal 3Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7A bréngt domat d’Zukunft vun deenen integréierten Eisebunnen a Gefor déi et an Europa haut nach ginn. An zwar nohalteg.

    Alles awer och alles soll de fräie Maart iwwerlooss ginn. Staatlech Reguléierung ass schlecht fir d’Geschäft, gëllt als net méi zäit-geméiss an deementspriechend reformbedürfteg. Elo soll also de Staaten a Regiounen d’Méiglechkeet geholl ginn, eege-verantwortlech ëffentlech Dingschtleeschtungen op der Schinn an op der Strooss zu orga-niséieren.

    Desastréis EU-Politik

    Mat engem „Wäissbuch“ Verkéier, wat d’Kommissioun am Joer 2011 virgestallt huet, sollt Europa fit gemaach gin fir d’Erausfuerderunge vum 21. Joer-honnert.

    Zumindest eemol wat de Verké-iers- an Transportsecteur ubela-angt. A d’Erwaardunge sin héich. Ëmmerhin gouf en Ausbléck bis an d’Mëtt vun eben dësem 21. Joer-honnert riskéiert. De Fuerplang hin zu engem eenheetlechen euro-päesche Verkéiersraum war mat dësem Wäissbuch virgezeechent. e wettbewerbsorientéierten a Res-sourcë schounende Verkéierssys-tem sollt et ginn.

    An de Programm, deen dëst Doku-ment formuléiert, ass wierklech ambitiéis.

    E bëssi wéi Kyoto, bis 2030 sollen d’Emissioune vun Treibhausgasen ëm ronn 20 Prozent ënnert de Ni-veau vun 2008 gesenkt ginn.

    Fir de Klimawandel net nach wei-der ze beschleunegen, gëtt dëst Wäissbuch souguer fir, déi ge-nannten Emissiounen ëm 80 bis 95 Prozent géigeniwwer 1990 erof ze schrauwen.

    E méi wéi éiergäizegt Ziil. Am Ver-kéierssecteur missten also d’Emissiounen ëm ronn 60 Pro-zent par rapport zu 1990 erof ge-schrauft ginn. Um Pabeier liest sech dat Ganzt natierlech gutt. Sou éiergäizeg Zieler och an der Realitéit ëmzesetzen ass dann awwer schons bëssi méi komplizé-iert.

    Et war am Mäerz 2011 scho fir eng ganz Rei Leit kloer, dat relativ kuerz no der Presentatioun vun dësem Wäissbuch en neie Liberali-séierungsschrëtt géif ustoen. Den 30. Januar 2013 war et da souwä-it. D’Kommissioun huet de Projet vun engem 4. Eisebunnspaquet virstellt, deen et sou richteg a sech huet!

    Fir d’Ziiler vum Wäissbuch ze er-reechen gëtt et nëmmen eppes: Iwwert de Wee vun der rücksichts-loser Liberaliséierung sollt den eenheetlechen europäeschen Eise-bunnsraum definitiv Realitéit ginn. Sou de Credo vun der Kom-missioun.

    Den deemolegen Verkéierskom-missär Siim Kallas huet folgendes gesot: Fir d’Europäesch Eisebun-ne ginn d’Weichen nei gestallt.

    Bon sou schrecklech nei waren a sinn d’Rezepter vun der Kommis-sioun jo och nees net. Opfalend ass awer dat et der Kommissioun awer ëmmer nees geléngt de Leit „ale Wäin an neie Schläich“ ze verkafen.

    90 Prozent vum Persounentrans-port op der Schinn, an dat queesch duerch EU-Europa gëtt haut via „contrats de service public“ ofge-wéckelt.

    Do wou den nationale Schinnen-persounenverkéier ganz oder deel-weis liberaliséiert also fir d’Konkurrenz opgemaach ass. Op dëse Mäert si Verbesserunge bei der Qualitéit an der Verfügbarkeet vun den Déngschter also d’Kadenzen ze verrechnen an d’Zefriddenheet vun de Cli-entë geet Joer fir Joer erop!

    Sou a fir dat lo hei keng Konfusi-oun entsteet, dëst ass de Wuert-

    laut vun enger Pressematdeelung vun der europäescher Kommissi-oun vum 30. Januar 2013.

    Ech well lo hei net op all Detailer vum incriminéierten 4. Eisebunn-spaquet agoen.

    Status quo fir d’PSO-Reglement 1370 gefuerdert

    Trotzdem ass et wichteg sech bei engem Textvirschlag e bëssi méi laang opzehalen. Ech schwät-ze vum PSO-Reglement 1370/2007, dat am Kader am Ei-sebunnspaquet sollt eng ganz nei Destinatioun kréien.

    Kuerz zur Geschicht vun dësem Reglement wat, an engem Saz for-muléiert, de Regiounen a Natio-nalstaaten déi Persounentrans-port op der Schinn an op der Stro-oss organiséieren, d’Méiglechkeet gëtt dës „Déngschtleeschtungen“ auszeschreiwen, direkt ze attribu-éieren oder awer och nach Inhouse ze verginn.

    E Reglement wat de Choix léisst. A genau dee Choix soll an Zukunft net méi méiglech sinn, wann et dem Wëlle vun der Kommissioun no geet. All eenzelne Contrat de Service public misst dann europa-wäit ausgeschriwwe ginn an de fräiem Spill vun de Maartkräften ausgeliwwert ginn.

    Wat dat fir Konsequenze kann hunn, kann een sech eigentlech relativ einfach ausmolen. Domat géif den Ausverkaf vun ëffentle-chen Dingschtleeschtungen sou richteg Héichkonjunktur kréien. Dat Ganzt well e puer Leit zu Bré-issel der Meenung sinn, oder awer dëst fir hier Meenung halen, staat-lech Reguléierung géif d’Liberaliséierung erstécken a misst duerfir komplett eliminéiert ginn. Wou iwwerall dat blannt Ver-trauen an déi heelend Kräften vum fräie Maart zu engem Desaster ge-fouert huet, déi Opzielung géif bëssi méi laang daueren.

    Fazit also: De Landesverband wä-ert sech dofir och an Zukunft ge-meinsam mat allen aneren an der europäescher Transportaarbech-terfederatioun zesumme ge-schlosse Gewerkschaften géint den Ausverkaf wieren.

    An dat mat all de gewerkschaftle-che Mëttelen déi eis zur Verfügung stinn, Komerodinnen a Komero-den.

    Fräihandelsofkommen en vogue!

    A Propos Ausverkaf, och Fräihan-delsverträg hunn de Moment ron-derëm de Globus Héichkonjunktur.

    Dofir gëtt et e puer Grënn déi ech nach wäert beliichten. Den Drang fir Handel ze dreiwen ass dem Mënsch iergendwéi inhärent. Laang gouf et awer keng gëeegent Strukture fir deen Handel och iergendwéi ver-traglech ofzesécheren.

    Dat sollt sech am 14. Joerhonnert mat engem Fräihandelsofkom-mens tëschent England a Portugal - ëmmerhin déi 2 wichtegst Han-delsnatiounen an Europa vun där Epoch – änneren. Wat interessant ass, ass dat an deem genann-te Vertrag et schonns sou eppes wéi e Schiedsgeriicht gouf. Eng In-stanz also, déi am Sträitfall sollt en Uerteel fällen.

    Et ass leider net bekannt op dëst Schiedsgeriicht am Laf vun deene 50 Joer, déi de Vertrag sollt gëllen, ugeruff gouf.

    Ech gin awer mol dervun aus, dat et de Fall war.

    Déi Fräihandelsverträg, déi haut am Mëttelpunkt vum Interesse stinn, ënnerscheeden sech natier-lech an hirer Envergure vun deem Vertrag deen ech genannt hunn.

    An awer gëtt et Parallelen. Mee der Rei no!

    3 grouss Fräihandelsverträg bestëmmen d’Aktualitéit an Euro-pa. CETA steet fir dat grousst Of-kommes tëschent Kanada an EU-

    Europa an ass eigentlech fäerdeg verhandelt. CETA muss lo nach vum Europaparlament an, mee dat ass nach juristesch net ganz kloer, vun den 28 nationale Parla-menter vun den EU-Memberlän-ner ratifizéiert ginn. Am CETA gëtt et een Terminus deen „indirekt ex-propriatioun“ heescht.

    Läit sou eng indirekt Expropria-tioun vir, da ginn d’Schiedsgeriichter aktiv.

    Am Text von CETA heescht et, dass Moossnahmen zum Schutz vun der Gesondheet, der Sécher-heet an der Ëmwelt net ënner de

    genannten Terminus falen. Ausser wann se offensichtlech exzessiv sinn, déi Moossnahmen.

    Mir hunn eis vu Juristen erkläre gelooss, datt den Terme exzessiv bewosst net weider definéiert ass, fir sou vill juristesche Spillraum wéi méiglech bei Ausenanerset-zungen op Schiedsgeriichter ze loossen. Wat musse mir eis virstellen, wa mir haut vu Schieds-geriichter schwätzen.

    E Schiedsgeriicht ass eng ad-hoc Institutioun, déi sech aus jeeweils 3 Vertrieder vun engersäits der Firma, déi klot, zesummesetzt an anerersäits 3 Vertrieder vun en-gem Land wat beklot gëtt.

    D’Vertrieder vun der Firma si ganz oft Affekote vu prestigiéisen Etu-den, déi sech op Schiedsgeriichter spezialiséiert hunn a ronn 1000 Dollar pro Stonn verdéngen. Wann dës Affekoten sech also richteg dru ginn, kënnen se richteg vill Geld verdéngen. Well ëm méi geet et net bei sou Schiedsgeriich-ter. Dëst erklärt och vläicht firwat, dass d’Zuel vun den sougenann-ten Investorstaatskloën tëschent

    2000 an 2013 vu 60 op iwwer 600 Schiidsverfahre geklommen ass. Wéi déi eenzel Verfahren ausgaan-ge sinn, ass leider net gewosst wëll och déi jeweileg Urteeler ge-nau wéi alles soss wat mat de grousse Fräihandelsofkommen ze dinn huet, geheim sinn.

    Schiedsgeriichter sinn eng grouss Gefor

    E puer Beispiller fir ze skizzéie-re wéi wäit dat goe kann. Den Tu-bakskonzern Philpp Morris huet via 2 Filialë souwuel Uruguay wéi Australien verklot well béid Länner Gesondheetswarnungen op Ziga-

    rettepäck hunn, déi riskéieren den Tubakskonsum ze drécken. Dat kann natierlech net am Interêt vun engem global operéirenden Tubakskonzern sinn. Vun Uruguay wëll Philipp Morris 4 Milliarden Dollar Schuedenersaz.

    Bei Australien ass de Chiffer net bekannt. D’Beispill Vattenfall, e schwedeschen Energiekonzern, aus dem Joer 2009 ass en anert Beispill.

    D’Hansestadt Hamburg huet deem Konzern mat sengem Kuele-kraaftwierk eng Rei Ëmweltopla-gen gemaach, déi en integrale Be-standdeel vun der Betribsgenee-megung waren. Vattenfall huet geklot an 1,4 Milliarden Euro Schuedenersaz gefrot. D’Argument vu Vattenfall: d’Kraaftwierk giff sech duerch dës Ëmweltoplagen net méi rentéie-ren. Zum Schluss goufen d’Oplagen opgeweecht an et ass zu engem Arrangement mat dem Bedreiwer komm.

    Dëst nëmmen 2 Beispiller wat al-les mat Schiedsgeriichter an der Macht vun de Konzerner sou mé-iglech ass. Am Moment ginn äifreg an natierlech geheim 2 aner Fräihandelsofkommes verhandelt. TTIP an TiSA. TTIP gëtt eppes rich-teg Grousses. Ronn 50 Prozent vum Welthandel wärten hanneno ënnert dem Prädikat TTIP stoën. Ët gët déi gréissten Fräihandels-zone weltwäit. Mat méi wéi 800 Milliounen Konsumenten.

    Mat TTIP wärt alles anescht gin! Mee sécher net besser.

    Duerfir wäerte schonns eng Rei Leit suergen.

    Virun allem Leit, déi sech dat ganz grousst Geld mat TTIP erwaarden. Och bei TTIP ass de sougenannten Investor-State-Dispute Settlement virgesinn.

    Méi wéi d’Halschent vun den Di-rektinvestitiounen an den USA an an Europa kommen haut scho vun der jeeweils anerer Säit vum At-lantik. Dat leeft iwwert Filialen, déi ee bei dem aneren am Land huet. Am ganze sinn dat der 75.000 op béide Säite vum atlanteschen Ozean. Richteg vill Potenzial fir d’Konflikter déi een, wann et drop ukënnt, an iergend engem Hotels-zëmmer an der Rum vun engem ad-hoc Schiedsgeriicht kën-nen ausgedroe ginn. Mat viraus-siichtlech oft deene selwechte Ver-léierer. De Konsumenten.

    Beim Fräihandelsofkommen TiSA, iwwersat „Trade in Services Agree-ment“, soll alles dat erfaasst ginn, wat bei CETA an TTIP ausgelooss ginn ass.

    Bei TISA setzen am ganze 50 Staaten mat um Dësch. Et si 50 sougenannte „Really good friends of Serivces“ déi en 68 Prozent vum weltwäiten Déngschtleeschtungs-maart beherrschen. Verhandelt gëtt geheim an dat zanter 2013.

    1. Mai 2015

  • Le Signal4 Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7 1. Mai 2015Déi 12. Ronn leeft de Moment an der australescher Botschaft zu Genève. Bis op e puer Ausnahmen, mir kennen se leider net well jo ge-heim verhandelt gëtt, soll de kom-pletten Dëngschtleesch-tungssecteur opgemaach ginn.

    Och am Beräich vun der Daseins-vorsorge, Waasser, Stroum, Ge-meinschaftstransport an Entsuer-gung.

    Dat muss eis natierlech alarméie-ren. Och well TiSA virgesäit, datt iwwerall do wou liberaliséiert gëtt, de Réckgang net méi kann ageluet ginn.

    Dat geet iwwer sougenannten Ne-gativlëschten. Do gëtt vun all Land festgehale wat net dierf liberalisé-iert ginn. Alles anescht ass auto-matesch liberaliséiert.

    Méiglecherweis also och d’Bildung, Soziales, Gesondheet! Dat duerfe mir op kee Fall zouloossen an du-erfir gëtt et eigentlech nëmmen eng méiglech Konklusioun: An déi heescht „STOP CETA, TTIP AN Ti-SA. An zwar direkt!

    Lëtzebuerg am Reformféiwer

    Léiw Komerodinnen a Komeroden,

    Och zu Lëtzebuerg herrscht eng weider ongebremste Reformwut.

    Et soll eng Steierreform, eng Re-form vun der Fleegeversécherung an eng Reform an der Santé ginn. Alles dat soll den 1. Januar 2017 a Kraft trieden.

    Mir hunn als Landesverband ëm-mer mat Nodrock drop higewisen, datt et héich Zäit gëtt, am Kader vun enger Steierreform, déi schmuel Schëlleren ze entlaasch-te fir déi méi breet Schëlleren, e bëssi méi ze belaaschten.

    Wa Spueren e kollektiven Effort ass, da soll Steiere bezuelen och e kollektiven a virun allem e solida-reschen Akt sinn. Dës Regierung huet eng ganz besonnesch Ver-antwortung a grad deem doten Dossier.

    Nodeems nämlech TVA-Sätz all ëm 2 Prozent erhéicht goufen (ausser dee vun 3 Prozent, an der Aféierung vun enger vir d’éischt Zukunftssteier genannter Abgabe vun 0,5 Prozent op alle Revenuë, elo 0,5 Prozent Budgetausgläichs-steier genannt), wier et de Mo-ment fir e positiivt Signal ze ginn.

    Wann dann awwer am Virfeld mat der Patronatsvereenegung UEL of-gemaach gëtt, datt op d’Betriber ganz sécher keng Steiererhéijun-ge wäerten duer kommen, da kann een sech ausmolen, ween da schlussendlech hei Plomme wäert loossen.

    An domat Komerodinnen a Ko-meroden kënne mir kengesfalls averstane sinn!

    Och op d’Gefor hinn, datt mir eis widderhuelen: mir erwaarden eis, datt et bei der ugekënnegter Stei-erreform zu enger méi gerechter Verdeelung vum Räichtum kënnt, deen an eisem Land geschaaf gëtt.

    Fir dëst ze erreechen mus-sen d’Kapitalerträg an d’Betribsgewënner méi staark be-steiert ginn, d’Verméigenssteier nees agefouert ginn a schliisslech d’Steierhannerzéiung vill méi kon-sequent bekämpft ginn.

    Mir wäerten e ganz groussen Ef-fort maachen an ’Steierverwaltun-ge mat de néidege Moyenen aus-statten, hir Organisatioun, d’Gestioun an hire Fonctionne-ment verbesseren, sou de Premier Bettel bei senger Presentatioun vun der Regierungserklärung am Dezember 2013.

    Eng Steierreform aus engem Goss, déi Ëmverdeelung a Gerechtegkeet als generelle Prinzip huet, esou de Premier weider.

    A mir soe fir dass ee credibel bleift als Regierung, sollen Usproch a Wierklechkeet net onbedéngt Liichtjoeren ausenaner leien. Eng

    Räichesteier duerch een Héchstei-ersatz vu 45 Prozent ze ersetzen, kënnt op den éischte Bléck sym-pathesch eriwwer. Eng vun de Re-gierungsparteien, déi awer net de Finanzminister stellt, huet eng kloer Virstellung wéi dat kéint la-fen.

    An der Steierklass 1 géif ee mat dësem Modell bei engem besteier-bare Revenu vun 200.000 Euro e Steiersaz tëschent engem a 40 Prozent bezuelen sou wéi bis elo!

    Deen neie Spëtzesteiersaz gëllt hei nach net.

    Réischt iwwer 200.000 Euro gé-if dëse spillen. Bei engem besteier-bare Revenu vu soe mir 220.000 Euro géif just op deenen 20.000 Euro den neie Spëtzesteiersaz vu 45 Prozent gëllen. Mir fannen dëst dann awer éischter eng Mo-gelpackung a waarden op Virschl-éi, déi hoffentlech eescht gemengt a sozial gerecht sin.

    Och bei der Reform vun der Flee-geversécherung ass et ubruecht wachsam ze sinn. Mir ënnerstët-

    zen natierlech eng Reform déi d’Fleegeversécherung hei zu Lët-zebuerg stäerkt.

    Eng Reform déi op Käschte vun de Fleegebedürftegen geet, wärt nie-mols d’Zoustëmmung vum Lan-desverband fannen.

    Opgrond vun der demographe-scher Entwécklung bei eis am Land wäert d’Zuel vun de Leit, déi op eng intensiv Fleeg ugewise sinn, an Zukunft ganz sécher net erofgoen, am Géigendeel!

    An dorop sollte mir eis lo scho preparéiern. Dat geet am Beschte mat enger performanter, den Ufu-erderungen vun eiser Gesellschaft ugepasster Fleegeversécherung déi op Qualitéit an Efficacitéit ba-séiert. Dës Qualitéit an Efficacitéit ass natierlech och ofhängeg vun der Zuel an der Motivatioun vun deene Leit, déi sech Dag fir Dag em dës Fleeg këmmeren.

    Duerfir ass et immens wichteg, datt all d’Acteuren och d’Gewerkschafte vun Ufank uns an déi geplangte Reform mat age-bonne sinn.

    Vun der Immobiliebloos en den USA bei d’Spuerhysterie an der

    EU

    Léif Komerodinnen a Komeroden,

    Lëtzebuerg läit an der Mëtt vun Europa, ass eent vun insgesamt 6 Grënnungsmembere vun der EU, déi huet deemools nach europä-esch Wirtschaftsgemeinschaft ge-heescht.

    An huet deementspriechend eng grouss Verantwortung an eben

    deem Europa. Engem Europa, wat vun 2008 bis haut sécherlech net méi gerecht ginn ass.

    Am Géigendeel, Europa ass, nom Platze vun der Immobiliebloos an den USA, der dorop folgender Im-mobiliekris, déi an eng Eurokris mutéiert ass, an eng total Spu-erhysterie verfall.

    Als Äntwert op d’Kris hunn d’Regierunge massiv Spuerpläng opgeluecht, déi, och wann eng Rei Politiker et net gären héieren, den Ausdrock vun enger blann gedriw-wener Austeritéitspolitik sinn a waren.

    Déi meescht europäesch Staate fuere mat dëser Politik riicht virun obwuel eng ganz Rei Economiste virun de Folge warnen. Austeritéit féiert zu manner Wuesstem, man-ner Wuesstem zu manner Recet-ten fir de Staat an deemno man-ner Geld fir wichteg Aufgaben.

    Educatioun, Gesondheet, Soziales an allgemeng „ëffentlech Daseins-vorsorge“ fir nëmmen dës Beispil-ler ze nennen.

    Dat ass Gëft fir de Sozialstaat an deemno Gëft fir d’Bierger. Wéi wä-it sou eng komplett verfeelte Poli-tik goe kann, gëtt um Beispill Grii-cheland ersiichtlech. Griicheland steet virum Staatsbankrott a muss vu Mee bis August 2015 ins-gesamt 11,6 Milliarden Euro u seng Créancieren zeréck bezuelen. Domadder gëtt et wahrscheinlech, datt Griicheland eegestänneg de Summer net wäert iwwerliewen.

    Wéi konnt et esou wäit kommen, freet een sech natierlech. Duerfir e puer Fakten.

    2010 ass d’Land an eng déif Fi-nanzkris gerëtscht a war domat op Hëllefskreditter ugewisen, déi natierlech vun der EU an dem IWF gewäert gi sinn. Allerdéngs sinn 90 Prozent vun deene Suen bei eu-ropäesche Banken, déi sech kom-plett verspekuléiert haten, gelant an net wéi ee kéint menge bei dee-nen, déi d’Sue sécherlech éischter gebraucht hätten. Mee dat ass lei-der oft esou!

    A fir den ongehënnerte Geldfloss bei d’Banken och efficace ze kont-rolléieren, gouf eng Troika beste-hend aus jeeweils engem Vertrie-der vun der EU, der europäescher Zentralbank an dem internationa-le Währungsfong op d’Plaz ges-chéckt.

    D’Spuermesuren, déi gläichzäiteg ëmgesat goufen, hunn derzou ge-fouert, datt d’Economie ëm gan-zer 25 Prozent agebrach ass a sech net méi erholl huet.

    Haut liewen 1,5 Millioune Leit ouni Aarbecht, ouni Sozialversécherung an ouni Aussiicht op eng anstän-neg Rent mat hire Familljen zum

    Deel ouni Waasser, Stroum an Heizung krank a mangelernährt an dësem Land, wat ganz oft als d’Wéi vun der Demokratie bezee-chent gëtt.

    Am Januar gouf a Griicheland ge-wielt, an d’Griichen hunn sech massiv fir eng politesch Alternativ zu den etabléierte Parteien, déi zum groussen Deel matverant-wortlech si fir déi Katastrof an déi Griicheland gerëtscht ass, ent-scheed. An dës Entscheedung ass ze respektéieren. An zwar vu jiddwerengem…ouni Ausnahm!

    A virun allem sollten aus dem Bei-spill Griicheland déi richteg Léiere gezu ginn. E Scholdeschnëtt ass absolut inevitabel. Et muss Schluss si mat der Spuer- an Aus-teritéitspolitik!

    Et muss en Ëmdenke stattfannen. Statt ze spueren, muss investé-iert ginn. An zwar massiv. 25 Mil-lioune Leit ouni Aarbecht ass en Aarmutszeugnis fir Europa. Hei gëllt et unzesetzen. An et dierf net ze vill Zäit verluer goen, d’Hoffnunge vun de Leit si grouss.

    Jo zum Auslännerwahlrecht de 7. Juni 2015

    Léif Komerodinnen, léif Komero-den,

    Och zu Lëtzebuerg sinn d’Erwaardunge grouss! D’Dräierkoalitioun, déi de 4. De-zember 2013 un de Start gaangen ass, ass mat enger gudder Por-tioun Selbstvertrauen awer och mat enger genau esou grousser Portioun Vertrauensvirschoss vun de Wielerinnen a Wieler un de Start gaangen.

    Zanterhier sinn eng Rei Dossieren ugepaakt ginn.

    Gesellschaftspolitesch Dossieren, déi vun de viregte Regierungen aus diverse Grënn net wollten uge-paakt ginn. Dat sinn d’Fakten. Dës Regierung huet och ee Referen-dum zum Thema Verfassungsre-form ugesat, deen de 7. Juni wäert stattfannen.

    Eng vun deenen 3 Froen, déi ge-stallt ginn, behandelt d’Thema vum Awunnerwahlrecht. En The-ma wat riskéiert ze polariséieren.

    Déi fräi Gewerkschaften hunn zan-ter hiren Ufänk d’Cause vun allen Lounofhängege vertratt. Duerch dës Unitéit war et méiglech Villes ze bewegen an deene leschte Jor-zéngten.

    An dofir ass et och nëmme lo-gesch, datt sech de Landesver-band kloer fir d’Awunnerwahlrecht ausschwätzt. Et ass net nëmmen e geringfügegen Demokratiedefizit wa 45 Prozent vun der Bevëlke-rung vum Wahlrecht ausgeschloss sinn obwuel se hei schonn zanter

    Jore schaffen a wunnen. Et ass ei-gentlech nët normal, dat 45 Pro-zent vun der Bevëlkerung vum Ausübe vun engem elemen-tare Recht, dem Wahlrecht ausge-schloss sin. Eng funktionéirend Demokratie verdaut sou een Defi-zit nët gudd!

    Ët ass och net normal, dass quasi d’Halschent vun den net-lëtzebu-ergesche Resident‘en genee déi selwecht Obligatioune wéi d’Lëtzebuerger hunn, ouni awer déi selwecht Rechter ze hunn.

    Wa mir eis Froen iwwer d’Integratioun stellen, sollte mir kengesfalls d’Fro vum Wahlrecht fir all déi Leit déi zu Lëtzebuerg lie-wen ouni d’lëtzebuergesch Natio-nalitéit ze hunn, vergiessen.

    Stëmme goen ass ee fundamental Recht an dëst Recht muss fir jid-dereen zougänglech sinn.

    Et ass net akzeptabel, datt een nobäi der Halschent vun der Popu-latioun, all déi Leit déi hir Gesché-cker mat eis zu Lëtzebuerg deelen an déi substantiell zum Räichtum vun eisem Land bäidroen, dëst Recht, dës Participatioun, dëse fräien an demokratesche Mee-nungsausdrock, refuséiert.

    TVA-Erhéijung a Budgetssteier sinn onnéideg!

    Erlaabt mir zum Schluss, léif Ko-merodinnen a Komeroden, nach e puer Wuert zu der sozialpolite-scher Situatioun zu Lëtzebuerg. Der Lëtzebuerger Economie geet et gutt, de Wirtschaftswuesstem läit bei 3,3 Prozent fir dëst Joer a wäert 2016 an 2017 bei jeweils 3,7 Prozent leien.

    Duerfir sollt d’Regierung nach ee-mol ganz genee hir Spuerpläng op de Leescht huelen.

    Et kann net sinn, datt weider op Käschte vun de Lounofhängegen d’Budgete sanéiert ginn an d’Spuerpäck „sans gêne“ weider op der Agenda bleiwen. Lëtzebu-erg gëtt vun der OECD gelueft a gëllt als Musterschüler an Europa. Lëtzebuerg iwwertrëfft d’Stabilitéitscritère vun der Kom-missioun a gedenkt net iergend eppes u senger Spuerpolitik ze än-neren.

    Et muss Schluss si mat enger Po-litik déi an der Haaptsaach op d’Käschte vun deene geet, deenen et souwisou nët gutt geet.

    Opgrond vun der allgemeng posi-tiiver economescher Lag, fuerdert de Landesverband op dësem 1. Mee, als Direktmossnahm, d’Zeréckzéie vun der Budgetsaus-gläichsteier vun 0,5 Prozent.

    TVA-Erhéijungen op den 1. Januar waren absolut net noutwendeg a gehéieren duerfir zeréck gezunn.

    Den annulléierten Ajustement vun 1,5 Prozent, deen op den 1. Januar 2013 geschëlt war, muss nodréig-lech ausbezuelt ginn, genau esou wéi de fällegen Ajustement 2015.

    An och weiderhi gëllt „d’Fanger ewech vum Index“!

    Mir wäerten dës Regierung un deem moosse wat se mécht, net un deem wat se ukënnegt. An dat mecht de Landesverband sou wéi an der Vergangenheet, mat enger staarker Stëmm maachen!

    A vive den 1. Mee! Vive de Landes-verband!

    Fotos: Pitt Becker

  • Le Signal 5Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7Aktuelles

    Le Gouvernement a soumis en date du 25 février 2015 les seconds amendements au projet de loi 6410 por-tant modification de la loi du 4 juillet 2008 sur la jeu-nesse à l’avis de la Chambre des salariés. Lors de son as-semblée plénière du 31 mars 2015, la CSL a émis, sous la présidence de Jean-Claude Reding, son avis au projet en question.

    Le concept de qualité de l’accueil manque de clarté

    La CSL avait accueilli favorable-ment le projet initial alors qu’il visait l’amélioration de la qualité de l’accueil extrascolaire des en-fants, mais tout en pointant les éléments critiquables du projet in-itial, tels le manque d’implication des salariés des structures d’accueil dans l’élaboration du cadre de référence national.

    La CSL craignait aussi la surchar-ge de travail administratif que le projet allait impliquer pour le per-sonnel de ces structures.

    A ce jour, soit trois ans après la naissance du projet de loi 6410, le Gouvernement ne produit tou-jours pas plus de précisions en ce qui concerne le contenu même du cadre de référence national, qui reste un concept sans réel conte-nu, donc difficile à appréhender.

    Si dans ce contexte l’ap-prentissage des langues du pays, est mis en avant comme un élé-ment important du concept d’éducation non formelle, la CSL constate qu’il soulève maintes questions quant à sa mise en œu-vre.

    L’obligation de formation continue des salariés des structures d’accueil constitue un autre élé-ment du concept de qualité. La CSL approuve cet élément alors qu’une bonne formation des per-sonnes qui effectuent le travail de terrain, est une des clés de réussi-te du projet.

    Mais certains éléments de ce point du projet doivent être améliorés. Il s’agit notamment de remédier à l’inégalité de traitement des tra-vailleurs à temps partiel qui voi-ent leurs droits au temps de for-mation proratisés. Aussi le projet de loi doit établir clairement que le temps de formation continue vi-sé par le projet, fait partie du temps de travail des salariés.

    Le dispositif chèque-service accueil est de moins en moins

    transparent

    La CSL approuve l’inclusion des enfants non-résidents dans les bénéficiaires du dispositif chèque-

    service accueil alors qu’elle répond à sa demande.

    Mais les auteurs du projet ne con-ditionnent pas le bénéfice du chèque-service accueil à la situati-on professionnelle d’un au moins de leurs parents comme cela est le cas pour les bourses d’études. Le texte proposé fait au contraire penser que l’intention du Gouver-nement est de limiter le bénéfice du dispositif CSA aux enfants non-résidents mais scolarisés au Luxembourg ou dont les parents ont l’intention de les scolariser au Luxembourg. La CSL ne peut ad-mettre cette solution, car elle mènerait à l’exclusion de bon nombre de familles dont au moins un des parents travaille au Lux-embourg, mais dont les enfants restent scolarisés dans leur pays de résidence. Une telle législation serait toujours contraire au droit européen. En outre, comment le Luxembourg pourrait-il mettre en œuvre un tel système ?

    Le projet de loi engendre aussi la question de savoir si les structu-res d’accueil établies dans les pays limitrophes pourront de-mander un agrément luxembour-geois et comment se ferait le cas échéant la mise en œuvre de cet agrément notamment en ce qui concerne les contrôles auxquels le prestataire devrait se soumettre.

    L’alignement de l’actuel secteur conventionné au secteur

    commercial se fait au préjudice des familles et des structures

    d’accueil

    Alors que par le passé le finance-ment alloué par l’Etat au dispositif chèque–service accueil a été revu à deux reprises à la baisse, la CSL craint que, aussi bien les familles bénéficiaires du dispositif, que les prestataires travaillant dans ce secteur, seront sanctionnés une nouvelle fois du fait de l’alignement des règles du secteur conventionné à celles du secteur non-conventionné, moins favora-bles.

    La généralisation de la diminution du seuil maximal de prise en charge de 7,5 euros à 6 euros en ce qui concerne l’actuel secteur conventionné, risque en

    effet de mener

    à une forte hausse des tarifs pour les enfants pris en charge dans ces structures s’il n’est pas garan-ti que le tarif de 6 euros est un maximum facturable,

    et en admettant que le tarif de 6 euros soit un maximum facturab-le, de mener à des problèmes existentiels pour les structures de l’actuel secteur conventionné qui du fait de leur convention collecti-ve ont une structure salariale

    claire et transparente à respecter et qui vont en outre être tenues de mettre en œuvre l’accord salarial de la fonction publique

    et encore, en admettant que le ta-rif de 6 euros soit un maximum facturable, cela mènera probable-ment aussi à des problèmes exis-tentiels pour les structures de l’actuel secteur commercial (non-conventionné) alors qu’à ce jour les tarifs pratiqués sont a priori nettement supérieurs à 6 euros de l’heure.

    La nécessité de déclarer la Convention collective SAS

    réellement d’obligation générale

    La suppression de la différence de régime entre secteur convention-né et non-conventionné doit être compensée par l’insertion des sa-lariés travaillant dans les structu-res non- conventionnées dans le champ d’application de la Conven-tion collective SAS qui doit être amendé en ce sens. La CSL de-mande au Gouvernement de sou-tenir les organisations salariales dans ce sens.

    Eu égard à toutes les questions que soulève le projet de loi avec ses amendements, la CSL estime que le texte doit être retravaillé et que tout le mécanisme du CSA de-vrait être revu.

    L’intégralité de l’avis de la Chambre des salariés se trouve

    sur www.csl.lu

    Avis de la CSL

    Un projet de loi qui soulève des questions et des inquiétudes

    Durchbruch

    Es gibt eine äußerst positive Ent-wicklung in der Formel des Elter-nurlaubs. Die aktuelle Regierung war angetreten um Einsparun-gen in allen Hinsichten durchzu-boxen. Auch in der Familienpoli-tik war zu befürchten, dass den jungen Familien in die Tasche ge-griffen werden könnte. Zu einem bestimmten Moment sah es so aus, als würde die Regierung un-ter der DP-Federführung soziale Selektivität der übelsten Sorte betreiben.

    Bei den letzten Verhandlungen zwischen der Regierung, den Pat-ronatsvertretern und den Sozial-partnern gelang letzteren der Durchbruch in ihren Forderun-gen. Der Elternurlaub wird künf-tig flexibler sein. So war es auch der Wunsch der Politik. Nun ist der Elternurlaub im Interesse der Eltern flexibler geworden. Bis zu einem Gehalt von 3.200 Euro monatlich wird kein Arbeitneh-mer Verlierer sein. Mann oder

    Frau hat die Wahl mit geringen finanziellen Einbußen selbst für die Obhut der Kinder einzuste-hen.

    Andere Formeln

    Auch die zeitlichen Faktoren spielen eine interessante und si-cherlich nicht unwichtige Rolle. Man muss nicht mehr sechs Mo-nate ganz im Elternurlaub ver-weilen oder 12 Monate halbtags. Man kann laut der neuen Formel sogar an einem Tag pro Woche auf den Elternurlaub zurückgrei-fen. Ebenso wird es möglich sein den Elternurlaub bis zum sechs-ten Lebensjahr des Kindes in An-spruch zu nehmen. Interessan-terweise dürfen auch Eltern, die nur zehn Stunden pro Woche ar-beiten in Elternurlaub treten. Die Politik beabsichtigt sogar, dass beide Eltern zur gleichen Zeit in den Elternurlaub treten können. Ein eindeutig sozialer Fortschritt dank dem unermüdlichen Ein-satz der Gewerkschaften.

    Die UEL und die FEDIL waren auch von einer Flexibilisierung des Elternurlaubs angetan. Aller-dings wollten die Patronatsver-treter nur in ihre eigene Tasche wirtschaften. Man äußerte sich kritisch, ja sogar schon feindlich gegenüber den Arbeitnehmern. Genauer gesagt jenen Arbeitneh-mern, die mit dem Mindestlohn eine ganze Familie durchzubrin-gen versuchen. Man war auf der Patronatsseite nicht damit ein-verstanden, dass Eltern, die den Elternurlaub in Anspruch neh-men würden, mehr Geld zur Ver-fügung stünde als wenn sie regu-lär arbeiten. Das grenzt an eine

    Frechheit gegenüber der schwä-cheren Schicht unter den Arbeit-nehmern. Eben genau solche Haltungen qualifizieren wir als soziale Selektivität der übelsten Sorte. Doch sind wir von der Pat-ronatsseite kein anderes Gejam-mer gewohnt. Immer dieselbe Leier. Glücklicherweise fiel die Fa-milienministerin während den jüngsten Verhandlungen nicht auf die Taktik der Patronatsver-treter herein.

    Ungleichheiten bei Löhnen?

    Es wird sich gewünscht, dass mit der neuen Regelung des Elternur-laubs auch mehr Väter an dieser besonderen Art von gesetzlichem Urlaub interessiert sind. Bis dato waren es eher Frauen, die die Wahl getroffen haben bei ihren Jüngsten zu bleiben. Das kann man populistisch gesehen als se-xistisch bezeichnen. Man kann es aber auch anders verstehen: scheinbar gibt es in Luxemburg noch immer starke Diskrepanzen in den Löhnen von Frauen und Männern. Wahrlich war es für Männer bis jetzt sehr unattraktiv zu Hause zu bleiben, weil sie das nötige Geld mit nach Hause brachten. Höchste Zeit, dass in Luxemburg endlich ein klares Umdenken in diesem Thema her-beigeführt wird. Gleicher Lohn für gleiche Arbeit, das ist die Devise, die auch wir als Landesverband vertreten.

    Als Landesverband begrüßen wir diese mutige Entscheidung, die letztendlich dem konsequenten Druck der Gewerkschaften zu verdanken ist. Die Regierung übernimmt somit eine große so-

    ziale Verantwortung gegenüber den Kindern, den Eltern und letztendlich auch der Gesell-schaft. Als Landesverband waren wir seit langem der Meinung, dass die finanzielle Entschädi-gung im Elternurlaub unbedingt nach oben angepasst werden müsste. Wir betonten in man-chen Artikeln, dass der Betrag ei-nes qualifizierten Mindestlohnes das unterste Limit sein müsste. Außerdem ist eine Aufbesserung der finanziellen Entschädigung während eines Elternurlaubs nur eine logische Konsequenz der vor Jahren entschiedenen Desin-dexierung des Kindergeldes.

    Kindererziehung hat einen Wert

    Ebenso muss man den Wert der eigenen Kindererziehung als Staat zu schätzen wissen. Wir können nicht damit einverstan-den sein, dass ständig die Ver-antwortung von einem zum an-deren geschoben wird. Mit dem vorliegenden Projekt wird den El-ternteilen die Ehre zuteil, die sie verdient haben. Immerhin bringt man weniger Familien in Be-drängnis, was ihre finanzielle La-ge angeht. Wir wissen, dass eine der primären Anschaffungen in Luxemburg sehr viel Geld kostet: das Wohnen. Durch diesen Um-stand sind viele Partner gezwun-gen zu zweit zu arbeiten. Durch die deutliche Aufbesserung des Elternurlaubs wird es künftig möglich sein, dass vermehrt bei-de Elternteile auf diesen beson-deren Urlaub zurückgreifen.

    Franky Gilbertz

    Kommentar FaktSeit 1999 haben sich die Zahlen der Eltern, die den Elternurlaub in Anspruch nahmen deutlich verän-dert. Und zwar im positiven Sinn. Nahmen 1999 1.323 Frauen den ersten Teil des Elternurlaubs, wa-ren es 30 Väter, die den zweiten Teil in Anspruch nahmen. Im sel-ben Jahr 1999 nahmen 60 Väter den ersten Teil und 20 Mütter den zweiten Teil des Elternurlaubs.

    Zehn Jahre später, also 2009, wa-ren die Zahlen schon ganz andere. 2.681 Mütter nahmen den ersten Teil des Elternurlaubs und 788 Vä-ter den zweiten Teil. Hingegen nahmen im selben Jahr 106 Väter den ersten Teil und 241 Mütter den zweiten Teil des ihnen gesetz-lich zustehenden Elternurlaubes.Die letzten Zahlen aus dem Jahr 2013 beweisen dann noch einmal die deutlich steigende Tendenz: 2.859 Mütter beantragten den ersten Teil und 908 Väter den zweiten Teil des Elternurlaubs. Da-gegen waren es 141 Väter, die den ersten Teil für sich beanspruchten und 169 Mütter, die den zweiten Teil im Elternurlaub für ihre Kinder anfragten.

    Seit der Einführung des Elternur-laubs haben also immer mehr Mütter und Väter von ihrem Recht auf diese spezielle Form von Ur-laub Gebrauch gemacht. Mit der anstehenden positiven Reform des Elternurlaubs dürften es noch einmal deutlich mehr sein.

    Franky Gilbertz

    Redaktionsschluss für die nächste Nummer des

    "Le Signal" Dienstag, 19. Mai 2015

  • Le Signal6 Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7 Aktuelles

    Madame Monique BUSCHMANNChargée de Gestion Activité Voyageurs Trains9, place de la GareL-1616 LUXEMBOURG

    Concerne: Suivi « concept accueil voyageurs »

    Madame la Chargée de Gestion,

    Depuis un certain temps des rumeurs inquiétant le personnel AV-Guichets courent. En effet, un « nou-veau concept guichets » serait en phase de développement et des restructurations au niveau des roule-ments de service du personnel respectivement des heures d’ouverture de certains guichets en seraient la conséquence. Ce nouveau concept aurait des répercussions importantes sur le fonctionnement des guichets et ceci notamment sur la ligne numéro dix. Entre six et dix tours de service sur la ligne dix se-raient potentiellement condamnés à court respectivement moyen terme.

    Dans cet ordre d’idées, nous vous saurions gré de bien vouloir nous accorder une entrevue afin de pou-voir discuter les points énoncés de vive voix.

    En attente d’une réponse favorable, nous vous prions d’agréer, Madame la Chargée de Gestion, l’expression de notre parfaite considération.

    Jean-Claude THUEMMELPrésident

    Franky GILBERTZ,Secrétaire général

    Les victimes – êtres humains fu-yant guerres, persécution ou misère - qui disparaissent dans ce que nous Européens appelons vo-lontiers NOTRE MER continuent certes – du moins pour le mo-ment, à émouvoir. Pourtant la Mé-diterranée est devenue non seule-ment « la fosse commune de nos lâchetés », mais aussi un aveu d’impuissance de l’Union Europé-enne à «assister des personnes en danger» et à proposer une poli-tique migratoire à la fois juste et humaine. Les valeurs d‘humanisme et de solidarité avaient certes valu un prix Nobel à

    l’Union Européenne, mais elles ont sombré corps et âmes face à l‘absence d’entraide entre les Etats membres. Que des femmes et des hommes politiques expri-ment leur douleur et versent des larmes ne peut faire oublier leur part de responsabilité dans cette aggravation d’une situation hu-manitaire qui ne fait qu’empirer depuis la suppression du pro-gramme « Mare Nostrum » et l’absence de politiques de migrati-on à la hauteur des défis suivants:

    • Protéger les réfugiés ou proté-ger les frontières?

    • Agir d’urgence et avec enver-gure pour sauver des vies ou bien faire part de condoléan-ces ?

    • Promouvoir des politiques de développement qui permet-tent aux personnes de vivre dans la dignité ou bien sauver des banques à coups de milli-ards d’euros?

    • Etablir un véritable partenari-at avec les pays du Sud ou je-ter des bombes sur la Lybie et y installer le chaos ?

    • Ouvrir des portes légales d‘immigration ou se focaliser sur les filières criminelles des passeurs, seule issue pour celles et ceux qui fuient guerre, persécution et misère? La question des flux migra-toires a, par essence, une di-mension transversale.

    • Elle doit mobiliser les chefs d‘Etat et de gouvernement de l’UE dans toutes leurs poli-tiques à commencer lors du sommet de ce 23 avril 2015 à Bruxelles.

    • Le Luxembourg doit assurer l’accueil de réfugiés et les communes sont appelées à participer à cet effort.

    • Le Luxembourg aura une res-ponsabilité particulière en ce domaine lors de sa présidence de l’UE au deuxième semestre de cette année.

    ACAT, Amnesty, ALOS - LDH, ASTI,CARITAS, Cercle des ONGD,

    CLAE, CPJPO, FNCTTFEL, Keen ass illegal, LCGB, OGB-L (23 avril

    2015)

    Pressemitteilung

    Remplaçons les larmes par des politiques!

    Am 13.April 2015 wurde eine Delegation des Landesverbandes vom Bürgermeister und dem Schöffenrat der Gemeinde Bissen empfangen. Die Unterredung hatte die Zukunft der „Attertlinie“ für den Personentransport zum Ziel. Der Meinungsaustausch welcher eine eventuelle Reaktivierung der Strecke zum Ziel hatte wurde auf beiden Seiten begrüßt und man gab sich das Versprechen sich zum gegebenen Zeitpunkt über dieses Thema weiter zu unterhalten.

    Stichstrecke Ettelbrück-Bissen

    Bei der Gemeinde Bissen zu Besuch

    Lors de la première édition de l’action annuelle du Verk-éiersverbond en 2007, le nombre de cyclistes faisant la navette était marginal. Le but de ce grand concours, auquel ont participé plus de 7.000 personnes depuis ses débuts, était de redonner l’envie de prendre son vélo et de reconquérir les routes pour ce mode de transport propre, sain et à grande va-leur sociale.

    Depuis l’année dernière, les parti-cipants de Mam Vëlo op d’Schaff… oder an d’Schoul peuvent s’inscrire en ligne sur notre le dé-dié www.mvos.lu. Ici, un espace in-dividuel leur permet d’inviter des coéquipiers, de gérer leur équipe, d’interagir via les médias sociaux et de remplir leur calendrier de participation. Car il s’agit bien

    d’un concours par équipes. Le chef d’équipe s’inscrit en premier, choi-sit un nom pour son équipe, et in-vite alors jusqu’à trois coéquipiers en indiquant leur adresse courriel dans un formulaire sur le site. Les coéquipiers seront alors automa-tiquement invités à rejoindre l’équipe en question.

    mvos2015

    Le site www.mvos.lu est équipé d’un système Tagboard qui per-met de refléter les messages, pho-tos et autres posts que les partici-pants publient sur leurs propres pages des réseaux sociaux Face-book, Twitter et Instagram. Pour ce faire, il leur suffit de tagger leur message du hashtag #mvos2015. De cette façon tous les intéressés pourront suivre les aventures et expériences des participants à la 8ème édition de Mam Vëlo op d’Schaff.

    Le Verkéiersverbond fera d’ailleurs un choix des plus belles photos publiées sur ce Tagboard et les fe-ra imprimer, avec la permission de leur auteur, pour être exposées lors du Bicycle Art and Film Festi-val le 18 au 20 septembre 2015 dans les Rotondes rénovées.

    Cette année, grâce aux sponsors fidèles, le Verkéiersverbond peut fièrement annoncer des prix d’une valeur totale de 13.485€, chiffre qui constitue un nouveau record dans l’historique de l’action. Les 300 premiers inscrits recevront d’ailleurs un abonnement gratuit d’un an pour le système vel’oH ! de la Ville de Luxembourg, parte-naire de l’action.

    Pressemiteilung

    A vélo au travail, enest à sa 8ème édition !

    REGISTER ONLINE: www.mvos.lu www.mobiliteit.lu

    15.05 - 31.07

    MAM VËLOOP D’SCHAFF

    Editioun

    ODER AN D’SCHOUL

    Sponsorisé par :Partenaires : En collaboration avec :Avec le soutien de :

  • Le Signal 7Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7Aktuelles

    Am 28. April 2015 demonst-rierten die in der Plattform StopTTIP zusammenge-schlossenen Organisationen (1) vor dem Parlament ge-gen die Freihandelsabkom-men TTIP, CETA und TiSA. Anlass war die Sitzung der parlamentarischen Kommis-sionen „Finances et Budget“, „Affaires étrangères et euro-péennes“ und „Economie“, zu der auch Außenminister Jean Asselborn eingeladen war. Auf deren Tagesord-nung stand eine Unterre-dung über die in den Frei-handelsabkommen vorgese-henen Schiedsgerichte (ISDS) sowie das Abkommen über den Handel mit Dienst-leistungen TiSA. Die Platt-form StopTTIP fordert von der Regierung und vom Par-lament sowie von den lu-xemburgischen Europaabge-ordneten ein klares „Nein“ gegen die transatlantischen Freihandelsabkommen und die Einrichtung von Schieds-gerichten.

    Für StopTTIP stellen TTIP, CETA und TiSA eine Gefahr für Demo-kratie und Rechtsstaat sowie für Umwelt-, Arbeitnehmer und Ver-braucherschutz dar. Angesichts zunehmender Kritiken und wach-sendem öffentlichen Widerstand ist es inakzeptabel, dass die Re-gierung und das Parlament seit Monaten keine klare Stellungnah-me beziehen. StopTTIP verlangt von Regierung und Parlament, sich endlich klar und eindeutig ge-gen die transatlantischen Freihan-delsabkommen und die höchst umstrittenen Schiedsgerichte auszusprechen. In Bezug auf das Abkommen über den Handel mit Dienstleistungen (TiSA) äußerte

    StopTTIP seine Besorgnis, dass es schlicht unmöglich werden würde, einmal liberalisierte oder gar pri-vatisierte Dienstleistungen wieder in öffentliche Hand zu geben. Fer-ner sei sogar zu befürchten, dass die Umsetzung von TiSA das Ende von öffentlichen Dienstleistungen, so wie wir sie in den meisten euro-päischen Ländern kennen, bedeu-ten könnte.

    StopTTIP kritisierte die Tatsache, dass mit TiSA sogenannte „nega-tive Listen“ eingeführt würden. Im Klartext bedeute dies, dass nur diejenigen Bereiche, die explizit aufgeführt würden, künftig nicht liberalisiert werden könnten. Im Rückschluss hieße das allerdings, dass alle neu geschaffenen Spar-ten, ob in der Wirtschaft, dem Ge-sundheitsbereich, im Bildungswe-sen oder im Energiesektor, ohne Weiteres liberalisiert und von jeg-lichen Einschränkungen befreit werden könnten.

    Als unverständlich und keinesfalls hinnehmbar wird auch die Tatsa-che bewertet, dass das Abkom-

    men eine sogenannte „standstill clause“ beinhalten soll, auf deren Grundlage die zum Zeitpunkt der Verabschiedung geltenden Regu-lierungsstandards eingefroren würden. Den unterzeichnenden Staaten bliebe somit die Möglich-keit verwehrt, die einmal festge-legten Niveaus zu überschreiten, und das ungeachtet der tatsächli-chen Entwicklungen. Eine solche Vorgehensweise stehe zudem in krassem Widerspruch zu demo-kratischen Grundprinzipien, da ei-ne Regierung niemals auf Ent-scheidungen einer Vorgängerre-gierung zurückkommen könne.

    StopTTIP nutzte die heutige De-monstration vor dem Parlament, um gegen die Aussage von Fi-nanzminister Pierre Gramegna anlässlich einer Wirtschaftsmissi-on in Kanada zu protestieren, der-zufolge Luxemburg 100 prozentig hinter dem europäisch-kanadi-sche Handelsabkommen CETA mit Kanada stehe und dass die Um-setzung eine Priorität der luxem-burgischen EU-Ratspräsident-schaft sei (2).

    Der Widerstand gegen die Frei-handelsabkommen TTIP und CETA wächst tagtäglich: mehr als 1,7 Millionen Menschen in Europa, da-von mehr als 6.300 aus Luxem-burg, haben die europäische Bür-gerinitiative (EBI) gegen TTIP und CETA unterschrieben. Die EBI wird mittlerweile von mehr als 380 Or-ganisationen in Europa getragen.

    Erst vor wenigen Tagen hat das wallonische Parlament eine Resolu-tion angenommen, welche die Aus-setzung der TTIP-Verhandlungen zwischen EU und USA fordert (3).

    STOP TTIP erwartet auch von der Regierung sowie der Abgeordne-tenkammer, dass sie sich unmiss-verständlich gegen die Schaffung von Schiedsgerichten im Rahmen der Freihandelsabkommen aus-spricht. Wie problematisch und umstritten die Einführung von Schiedsgerichten ist, belegen die Diskussionen, die momentan im Europaparlament stattfinden. Vor zwei Wochen haben sich mehrere Ausschüsse des Europaparlaments im Zusammenhang mit TTIP gegen die Einrichtung von Schiedsgerich-ten ausgesprochen (4). Zusätzlich hat der Ausschuss für Umweltfra-gen, öffentliche Gesundheit und Lebensmittelsicherheit mit großer Mehrheit verlangt, dass fünf ge-sundheitsrelevante Bereiche aus den TTIP-Verhandlungen ausge-schlossen werden sollen (5).

    Der im Europaparlament federfüh-rende Ausschuss für internationa-len Handel (INTA) wird am 28. Mai über TTIP und ISDS abstimmen, eine Abstimmung im Plenum des Europaparlaments soll voraus-sichtlich in der Woche vom 8.-11. Juni stattfinden. StopTTIP appel-liert an alle luxemburgischen Eu-ropaabgeordneten, sich für einen Verhandlungsstopp bei TTIP und TiSA und gegen die Umsetzung von CETA einzusetzen.

    (1) Action Solidarité Tiers Monde, Ale-ba, Bio-Lëtzebuerg, Caritas Luxem-bourg, Cercle de coopération des ONG de développement, CGFP, Fairtrade Lëtzebuerg, FGFC, FNCTTFEL, Green-peace Luxembourg, LCGB, Lëtzebuer-ger Jongbaueren a Jongwënzer Asbl, Mouvement écologique, natur&ëmwelt, OGBL, Syprolux, Union luxembourgeoise des consommateurs

    (2) «Cela mériterait d’être clos rapide-ment, a-t-il estimé. Le Luxembourg est 100 pour cent en faveur de l’accord. C’est dans cette philosophie que nous allons faire tout ce qui est en notre pouvoir (…). », http://affaires.lapresse.c a / e c o n o m i e / m a c r o - e c o n o m i e /201504/15/01-4861361-l ibre-echange-canada-europe-une-priorite-du-luxembourg.php

    (3) http://www.rtl.be/info/monde/in-ternational/ttip-le-parlement-wallon-adopte-une-resolution-appelant-a-la-suspension-des-negociations-717376.aspx

    (4) Folgende Ausschüsse des Europa-parlaments haben sich gegen Schieds-gerichte ausgesprochen: Beschäfti-gung und soziale Angelegenheiten (EMPL), Umwelt, öffentliche Gesund-heit und Lebensmittelsicherheit (EN-VI), Recht (Juri), Konstitutionelle Fra-gen (AFCO) und Petitionen (PETI)

    (5) Laut ENVI-Ausschuss sollen folgen-de Bereiche von den Verhandlungen ausgeschlossen werden: Öffentliches Gesundheitswesen, gentechnisch mo-difizierte Organismen, die Verwendung von Hormonen im Rindfleischsektor, die europäische Chemikaliengesetzge-bung REACH und das Klonen. Der Aus-schuss fordert die Wahrung des Vor-sorgeprinzips im Rahmen der Regula-torischen Kooperation, mehr Transpa-renz im Einklang mit den Empfehlun-gen des Europäischen Ombudsmanns und lehnt Schiedsgerichte (ISDS) ab.

    Pressemitteilung

    Ein klares NEIN zu ISDS, TTIP, CETA und TiSA !

    Am 22. April 2015 fand das erste Seminar im CEFOS (Centre de Formation et de Séminaires de la Chambre des Salariés) in Remich statt.

    Das Thema der Weiterbildung war das politische und soziale Umfeld in Luxemburg.

    Generalsekretär Franky Gilbertz begrüßte die Teilnehmer, bevor dieser das Wort an den Referenten Nando Pasqualoni weitergab. Die Weiterbildung war mit insgesamt 12 Teilnehmern recht gut besucht. Erfreulicherweise war die Jugend-abteilung mit drei Mitgliedern gut vertreten.

    Nando Pasqualoni referierte über die Gewerkschaften und Parteien in Luxemburg und Europa, die Austeritätspolitik in der EU und Luxemburg, die Bilanz des 2. Welt-krieges und deren Influenz auf das politische Geschehen und das Nachkriegseuropa. „Es gibt keine politisch neutralen Gewerkschaf-ten, sondern politisch unabhängi-ge!“ war eine der Hauptaussagen des Kursleiters. Nando Paqualoni leitete diese Ausbildung auf eine sehr interaktive und interessante Art und Weise. Wir bedanken uns an dieser Stelle ausdrücklich für das Engagement des Kursleiters.

    Jérôme Trausch

    Erste Weiterbildung des Landesverbandes für das Jahr 2015

    Politisch unabhängige Gewerkschaften in Luxemburg

    Nando Pasqualoni bei seinem Vortrag.Foto: Alphonse Classen

  • Le SignalFreitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7 Aktuelles8

    Am 30. April 2015 fand die Bilanz über die Restrukturie-rungsbestimmungen der Nordstrecke statt. Diese Sit-zung, welche eigentlich erst nach 18 Monaten stattfin-den sollte, war im Gemisch-ten Betriebsrat „Comité Mix-te“ vom 24.Juni 2013 vom Landesverband angefragt worden und war Teil der Be-dingungen des vom Landes-verband von Anfang an ge-tragenen Projekts. Dass sie jetzt etwas früher stattfand, hat damit zu tun, dass Nico Biver in seinen letzten Tagen als Chargé de Gestion dieser Sitzung noch beiwohnen wollte. Neben Vertreter der Gewerkschaften (John Rossi und Roger Saurfeld für den Landesverband, Claude Da-man und Roger Gengler für den Syprolux) nahmen auch Jessica Weiten (Ambulant - Posten) und Mike Heintz (In-fo/Aufsicht) aus Ettelbrück, Steve Hau und Vincent Don-ckel vom EI Personalbüro, Nico Biver und Ralph Elsen als Chargés de Gestion GI-EI, Alain Bombardella, Chargé de Gestion GI, und Robert Koedinger als Chef de Zone der Nordregion teil. Edith Zenner, sekundiert von Isa-belle Molina, fungierte als Schriftführerin.

    Am Anfang der Sitzung wiesen die Personalvertreter des Landesver-band nochmals auf die Bedeutung und dem Warum dieser Versamm-lung hin.

    Danach war es an Steve Hau, eine kurze Einleitung zu der Nordregi-on zu machen und festzustellen, dass diese Region momentan die wenigsten Probleme aufweist was den Personalbestand anbelangt. Im Großen und Ganzen gäbe es aus dieser Region wenige Be-schwerden seitens des Personals.

    Es besteht noch Handlungsbedarf

    Danach gingen die beiden Gewerk-schaften auf die verschiedenen Punkte und Probleme ein, die noch nicht zur vollsten Befriedigung der Belegschaft gelöst sind oder wo noch Handlungsbedarf besteht.

    Zur Erinnerung: die Nordregion besteht nach der Restrukturierung aus folgenden GI-EI - Posten (ne-ben Chef de Région, QSE, Mouve-ment, etc.):

    8 Fahrdienstleiter Nord und Süd (Tiercé)

    12 Ambulant - Posten (eingeteilt in 7 Wochen festen Arbeitsplan und 5 Wochen Disposchichten). Diese Kolleg/in/en werden einge-setzt um die lokalen Posten ( nach Plan oder im Bedarfsfall), den auf 24-Stunden eingesetzten 3. Fahr-dienstleiterposten und den Info-Posten zu besetzen)

    8 Chef de Surveillance/Info-Posten (abwechselnd Chef de Surveillance in Eb und Info-Posten auf dem Stellwerk. Die Aufsicht ist tags-über planmäßig stundenweise auch doppelt besetzt)

    5 traditionelle Reservisten ( plus 2 Springer zwischen den Regionen L und Norden)

    Die Chargés de Gestion sind ein-verstanden, folgende Punkte zu-sammen mit dem Personalbüro zu untersuchen:

    Die Verschiebung der Anfangszei-ten in Troisvierges von 04.30 (bis 12.30) auf 05.00 (bis 13.00) Uhr

    Die Verschiebung von verschiede-nen Disposchichten zwischen den (Info/Aufsicht) und dem Ambu-lant

    Die Verschiebung verschiedener „Astreintes“-Schichten.

    Die Anfangszeiten des Info-Posten an Sonn-und Feiertagen.

    Das wird aber dann frühestens mit dem Winterfahrplan zu reali-sieren sein.

    Das Bereitstellen eines 2. Dienst-wagens für den Ambulant in Trois-vierges stellt kein Problem dar und dürfte schnellstens geklärt werden.

    Festgehalten wurde auch noch, dass alle oben aufgezählten Pos-ten in der Region Norden, im Falle von Neubesetzungen, so wie üb-lich für die anderen Regionen im Land, überregional ausgeschrie-ben und nach Tableau de Classe-ment besetzt werden. Die Chargés halten sich aber vor, die administ-rativen Posten nach persönlichen Gesprächen mit den Kandidaten, nach ihrer Entscheidung zu beset-zen. Hierzu möchten wir nur noch bemerken, dass in der Chef de Ser-vice Sitzung vom 26.März 2015, auf Drängen beider Gewerkschaf-ten, festgehalten wurde, dass ad-ministrative Posten (QSE, Mouve-ment etc.) in Zukunft nur von Kol-leg/in/en besetzt werden dürfen, die wenigstens 5 Jahre auf einem

    Fahrdienstleiter-Posten gearbeitet haben.

    Klärungsbedarf zwischen GI-EI und EF (AV und BU) gibt es über die zukünftige Rolle des Aufsichts-beamten in punkto Korresponden-zen Bahn/Bus und den Bus-Ab-fahrtauftrag in Ettelbrück. Genau-so wie bei Fahrplanwechsel in Bettemburg, wo die EF einseitige Beschlüsse gefasst hat und GI-EI erst auf unser Einschreiten hin re-agierte, ist es jetzt in Ettelbrück ähnlich. Dienst am Kunden scheint, ab einem gewissen hier-archischen Niveau, keinen mehr zu interessieren. Auch hier werden wir, in Zusammenarbeit mit dem Chef de Region Nord, am Ball blei-ben.

    Ziel des Landesverbandes: Die Besetzung der Aufsicht in Ettelbrück auf 3 Schichten

    Zum Schluss möchten wir noch einmal drauf hinweisen, dass wir als Landesverband zu 100% Recht hatten, diese Restrukturierung mit zu tragen. Die Nordstrecke, für die der Landesverband sich seit je-her eingesetzt hat, wurde da-durch, was den Personalbestand GI-EI angeht, auf Jahre abgesi-chert und ist auch noch ausbaufä-hig. Unter anderem wird eine un-serer zukünftigen Forderungen sein, welche wir auch schon mit der Restrukturierung ins Auge ge-fasst hatten, die Aufsicht in Ettel-brück auf drei Schichten zu beset-zen.

    Späte Erkenntnis ………….

    Die Anfangsängste vor dem Unbe-kannten haben sich in Zwischen-zeit im Norden gelegt. Die Polemik und persönlichen Anrempelungen der Syprolux Verantwortlichen während der ganzen hitzigen De-batten anlässlich der Umset-zungsgespräche im Sozial-Wahl-jahr 2013, im Nachhinein und ge-werkschaftlich gesehen, waren nichts anderes als unverantwortli-che und gefährliche Schaumschlä-gerei und entpuppen sich heute als geplatzte gewerkschaftliche Seifenblase. Die Aussage des Sy-prolux -Personalvertreter während der Sitzung, vor versammelter Be-legschaft, er habe die Restruktu-rierung falsch eingeschätzt, erfüllt uns deshalb heute natürlich mit Genugtuung.

    Roger Saurfeld , John Rossi

    GI-EI Personalvertreter

    Bilanzsitzung über die Personal- und Postenrestrukturierung der Nordstrecke

    Landesverband zu 100 Prozent Recht behalten

    Im nationalen Sport- und Kulturzentrum „D’Coque“ in Luxemburg-Kirchberg fand am Wochenende vom 28. zum 29. März die Jubilä-umsausgabe zum zehnten Geburtstag des „Relais pour la Vie“ statt.

    Vorgesehen waren ein 24-stündi-ger Staffellauf der „Master Teams“, mit welchem die Veran-stalter von der „Fondation Can-cer“ die Höhen und Tiefen darstel-len wollen, die Krebspatienten und ihre Familien durchstehen müs-sen. Des Weiteren fand auch ein Zwölf-Stunden-Lauf der „Classic Teams“ statt.

    Um den Kerngedanken der Solida-

    rität noch stärker hervorzustrei-chen, fand dieses Jahr erstmals zeitgleich mit der „Survivor Tour“ für Patienten und ehemalige Pati-enten auch eine „Caregiver Tour“ statt. Hier wurden die Krebspati-enten während einer Runde von Leuten begleitet welche Ihnen auf ihrem schweren Weg nahe zur Sei-te standen bzw. noch stehen.

    Einer der bewegendste Momente aus zwei Tagen „Relais pour la vie“ war wie jedes Jahr auch dies-mal die Kerzenzeremonie. In der

    abgedunkelten „Coque“ wurden tausende Kerzen zum Andenken an alle Krebspatienten angezündet. Dieses Jahr lautete die Botschaft zum 10. Jubiläum „Vertrauen“.

    Im Vergleich zur ersten Auflage wo „nur“ 3.170 Teammitglieder teil-nahmen wurden dieses Jahr mit 10.088 Teilnehmer ein neuer Re-kord aufgestellt. Die 10.088 Teil-nehmer verteilten sich auf 375 Teams (130 Classic-Teams und 245 Master-Teams). Unter den 245 Master-Teams war auch eine Mannschaft der CFL.

    Für die CFL starteten: François Kohnen, Jean Sowa, Nadine Frères, Claude Stiefer, Slavica So-pic, Marie-Paule Schneider, Marc Hoffmann, Monique Buschmann,

    Romain Geimer, Marie-Thérèse Le-clerc, Josy Bourggraff, Patrick Schuster, Nathalie Schuster, Anouck Ianni, Fränz Kieffer, Marc Schaeffer, Christiane Baciotti, Hu-go Durand, Mandy Seywert, Katja Felten. Erwähnenswert ist die Tat-sache, dass unsere Mannschaft erstmals während 24 Stunden ei-nen Teilnehmer auf der hatte. Hierzu beigetragen hat im we-sentlichen Claude Stiefer der nachts während fast 5 Stunden unterwegs war. Aber auch allen anderen Teilnehmern gebührt ein großes Lob !!!

    ASCFL Athlétisme Luxembourg

    Relais pour la vie 2015

    Foto: René Birgen

    Fotos: Josy Bourggraff

    Freizeit

  • Le Signal 9Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7Eisenbahnen

    Am 01.04.2015 fand die zweite Personalvertreterver-sammlung in diesem Jahr statt.

    Wie in der ersten Sitzung ange-kündigt wurden die Sicherheitszie-le für das Jahre 2015 festgelegt.

    Die Sicherheitsziele für das Jahr 2015 lauten wie folgt:

    CFL cargo Luxembourg: 5

    CFL technics: 2

    Die Sicherheitsziele pro Quartal dienen als Basis für die Kalkulati-on der Sicherheitsprämie, welche sich wie folgt verteilt:

    Quartale 1 2 3 4SicherheitszielCFL cargo Luxem-bourg

    0 2 1 2

    CFL technics 0 1 0 1

    Fragen der Delegation

    Warum ist es nicht möglich die Züge auf dem Standort Beval-Usines pünktlich zur Abfahrts-

    zeit abzufertigen? Die Wartezeit liegt meistens um eine Stunde

    wenn man mit dem Zug an-kommt und somit werden die geplanten Schichten der CEM und die Abfahrtszeiten nicht

    mehr eingehalten. An welchen Gründen liegt das? Was wird

    dagegen unternommen.

    Priorität sei es den Rangierbahn-hof in Bettemburg zu entlasten so dass die Züge den Rangierbahnhof vorzeitig verlassen können. Dies führt allerdings dazu dass die Wartezeit durch die verfrühte An-kunft in Belval bis zur Abwicklung des Zuges ansteigt. Der Verant-wortliche hat dazu, eine Analyse der Kalenderwoche 12 durchge-führt, wobei in dieser Woche 80% der Zugfahrten pünktlich waren. Die Delegation bemängelt, dass nur eine Woche analysiert wurde da dies keine Transparenz zulas-sen würde. Auch wurde mal fest-gehalten, dass die CEM nur noch Züge anbringen und abfahren las-sen sollen. Die dazugehörigen Rangierarbeiten sollten von dem dort stationierten Personal erle-digt werden. Dazu bekam die Dele-gation keine befriedigende Ant-wort. Im Gespräch wurde von der Delegation auch wieder die Rich-tigkeit der eingetragenen Uhrzei-ten in die Abfahrt Tabellen der Standorte angezweifelt. Die Direk-tion verteidigte diese Tabellen fügte aber hinzu dass eine neue Prozedur ausgearbeitet wird wel-che es ermöglichen sollte die Zei-ten korrekt aufzuzeichnen.

    Warum bekommt man bei der Meldekarte vom Lokführer kein Feedback d.h. Eine Rückantwort

    ob eine Aktion erfolgt ist, um die Sicherheit der Firma zu

    verbessern.

    Mit dem früheren Produktionsdi-rektor wurde diese Problematik schon mal besprochen. Vereinbart wurde dazu, dass jeder CEM wel-cher eine Antwort erwartet dies explizit mit auf die Carte Rapport schreiben müssen. Dies wird aber nochmals durch den Verantwortli-chen an die betroffenen Mitarbei-ter publiziert. Es wurde uns in die-sem Zusammenhang mitgeteilt dass die Meldekarte, sowie die «bulletins de service» in den nächsten Monaten zusammen mit der QSE-Abteilung überarbeitet werden. Das französische Modell dient dazu als Vorlage.

    Ist die Ausbildung der Rangierer noch ausreichend? (3 Unfälle in

    1 Monat )

    Der Verantwortliche untermauert dass die Ausbildung ausreichend sei. Jedoch hat die Anzahl der Vor-fälle der letzten Wochen die ver-antwortlichen dazu veranlasst über die Qualität der Ausbildung nachzudenken. Sie hatten bereits intern geplant eine detaillierte Analyse der Vorfälle zu machen, und entsprechende Gegenmaß-nahmen bei Bedarf einzuleiten. Die Delegation bemängelt das die Praxisphase der DDM zu gering sei welches auch auf den angepass-ten Personalbestand zurückzufüh-ren ist. Es gibt keine Reserven mehr um die „neuen“ länger in zweier Teams mit einem erfahre-neren Kollegen zusammenarbei-ten zu lassen um dabei mehr Pra-xiserfahrung zu sammeln. Statt-dessen werden die neuen Kollegen zu schnell sich selbst überlassen

    und könnten schnell in Situatio-nen geraten in der diese nur mit Ihrer Grundausbildung, überfor-dert sind. Auch wurde von der De-legation angesprochen dass bei Rangierfahrten in CFL MM die DDM nicht ständig über Funk bei Ihrer Rangiertätigkeit zu stören sind, da dies ein zusätzlicher Stressfaktor ist.

    In Hagondange wurden in den Gleisen Schwellen ausge-

    wechselt. Diese Baustellen wurden nach der Fertigstellung nicht mehr richtig füllt so dass dort seit den Bauarbeiten eine Unfallgefahr für die Mitarbeiter

    besteht. Wann werden diese beseitigt.

    Die Direktion teilt in diesem Punkt mit das sie nicht für die Netze und Zustände in Hagondange verant-wortlich sind. Sie können nur In-formationsarbeit leisten und sol-che Missstände den zuständigen Stellen dort melden. Die Delegati-on wies aber nochmals auf die Ge-fahr hin und das im Falle eines Unfalls dies berücksichtigt wird.

    In der Umkleidekabine bei den Rangierern im BC befindet sich

    eine Dusche welche nicht genutzt werden kann. Kann

    diese Dusche in einen funktionsfähigen Zustand

    gebracht werden?

    Die Anfrage wurde an IF weiterge-leitet welche die Machbarkeit mit CFL Immo prüft um die Dusche wieder in Betrieb zu nehmen.

    Seit fast eineinhalb Jahren wird immer wieder durch CEM`s

    festgestellt, dass Wagenlisten und Bremszettel falsch

    ausgestellt werden. Hierzu gibt es schon zahlreiche Cartes

    Rapport. Bis heute stellen die Triebfahrzeugführer fest, dass

    keine ersichtlichen Änderungen passiert sind. Es werden immer noch falsche Bremszettel und Wagenlisten ausgestellt. Wer

    trägt die Verantwortung z.B. bei einem Unfall, oder

    Signalverfehlung auf Grund falsch ausgestellter Zugpapiere?

    Welche Maßnahmen wurden unternommen um die

    Angelegenheit abzustellen? Wie sehen die nächsten Maßnahmen

    aus um fehlerhafte Papiere auszuschließen?

    Zu dieser Problematik wurden bei den Mitarbeitern zusätzliche Schulungen durchgeführt. Auch ist bekannt, dass es Stammdaten von Wagen gibt welche nicht kor-rekt sind. Die IT-Abteilung arbeitet an der Schnittstellen-und Stamm-daten Problematik. Eine Soft-wareanpassung mit EDIFACT Rhein-Cargo ist angedacht. Die Delegation stellt aber fest dass es seit Februar 2014 noch keine we-sentlichen positiven Veränderun-gen in der Datenqualität der Zug-papiere gegeben hat und fordert, dass sofort eine den Vorschriften entsprechende Situation geschaf-fen wird. Es müssen ggf. Züge durch einen Mitarbeiter kontrol-liert werden um die erforderliche Datenqualität wieder herzustellen.

    Wie sehen die Funktionsbeschreibungen der

    Posten Koordinator und Dispatching in den UP-SUD aus?

    Die Funktionsbeschreibungen wurden der Delegation vorgestellt.

    Wie lange sind Qualifikationen von Saxby, Bosse, CEA, usw.

    gültig?

    Grundsätzlich verfällt die „Forma-tion“ nicht. Beim Saxby Mitarbei-ter bestehen Vorgaben durch den GI (mind. 1 Schicht in 4 Monaten). Zurzeit wird zusammengestellt, welche Fortbildungsbedürfnisse es bei Funktionen welche sicher-heitsrelevant sind erforderlich sind.

    Ist es möglich in der DOT die Fernseher mit den Ankunft und

    Abfahrtszeiten von der Seite über den Saxby zu versetzen?

    Die Anfrage wurde an IF weiterge-leitet welche die Machbarkeit zu-sammen mit CFL Immo prüft. Al-lerdings muss es eine Einstimmig-keit der dort beschäftigten Mitar-beiter geben ob die Bildschirme versetzt werden sollen.

    Heizung auf der BR 300. Welches Ergebnis haben die

    Untersuchungen zu diesem Thema ergeben?

    Mit Aussicht auf die Außerbetrieb-nahme dieser Maschinen sowie die Einführung des ECTS im Jahr 2017, wird keinerlei Investition diesbezüglich getätigt.

    Welche Analysen zum Thema Br 1800 wurden in Bezug auf die letzte Sitzung erstellt und wie sind die Ergebnisse.?Es sollen

    demnächst bei den verbliebenen Maschinen die Frontscheiben,

    soweit verfügbar, und die Scheibenwischer gewechselt

    werden. Auch wird geprüft ob es zulässig ist dort einen

    Gehörschutz zu tragen.

    Wie sieht die Stellungnahme der ITM in Bezug auf die Kopfleuchten aus?

    Nach den Recherchen unserer QSE Abteilung soll dies in den Verant-wortungsbereich der AM fallen. Wir werden diese Frage die nächs-te Sitzung wieder aufnehmen.

    Hochdruckreiniger in BT. Wie ist der aktuelle Stand.

    Die Anzahl der Lastkraftwagen wird sich in den nächsten Mona-ten verringern. Die Direktion hält die Aufstellung eines Hochdruck-reinigers daher nicht für sinnvoll. Die Mitarbeiter können aber wei-terhin vom Car - Wasch Gebrauch machen.

    Die Personaldelegation der CFL Cargo

    Bericht zur Delegationssitzung am 01.04.2015

    Sicherheitsziele für 2015 festgelegt

    Foto: Alphonse Classen

    Langjähriger CFL Beamter vom Berufsleben verabschiedet

    Nicolas Stein im RuhestandSeinen Eintritt in den wohl-verdienten Ruhestand feier-te kürzlich Nicolas Stein im Restaurant “SOLANA“ in Luxemburg-Bonnevoie.

    Die Abschiedsfeier fand im Bei-sein seiner Vorgesetzten, Freunde und langjährigen Arbeitskolle-gen statt, um mit ihm dieses be-sondere Ereignis zu feiern. Bei ih-nen allen bedankte sich der Ru-heständler für die gute Zusam-menarbeit bevor er zum Essen einlud.

    Néckel, wie er von seinen Freun-den genannt wird, lebt in Bereld-ange ist verheiratet und Vater ei-ner Tochter. Er lässt über 38

    Dienstjahre hinter sich wobei er der Eisenbahngesellschaft bis zum Schluss ein treuer Mitarbei-ter gewesen ist.

    Angefangen hat er am 18.Okto-ber 1976 als Schlosser. Im No-vember 1979 stellte er sich der Ausbildung zum Wagenmeister.

    Nach 20 Jahren Schichtbetrieb im Verschiebebahnhof Bettem-burg nahm er im Januar 2000 den Posten als Sektionschef der Wagenmeister im Bahnhof Lu-xemburg an.

    2006, nach Aufspaltung der CFL in CFL und CFL Cargo, wurde Né-ckel Chef der „Visite du Matériel“ bei den CFL.

    Er freut sich, im Ruhestand mehr Zeit im Kreise seiner Familie und Freunden zu verbringen. Seinen Hobbys, vor allem dem Radfah-ren, kann er sich nun voll und ganz widmen.

    Dem Jubilar wurde ein angemes-senes Geschenk überreicht, was ihm in seinem wohlverdienten Ruhestand sicherlich viel Freude bereiten wird.

    MiG

    Foto: Pitt Becker

  • Le Signal10 Freitag, den 8. Mai 2015 - Nr.7 Eisenbahnen

    Die folgenden Kosten der gesund-heitsdienstliche Leistungen sowie Verordnungen, welche in einem Mitgliedsstaat der europäischen Union, in der Schweiz oder einem Mitgliedsstaaten des europäi-schen Wirtschaftsraumes, werden übernommen:

    • medizinische Leistungen;

    • zahnmedizinische Leistungen;

    • Behandlungen welche von Fachkräften im Gesundheits-sektor ausgeführt werden;

    • biomedizinische Analysen;

    • Orthesen, Prothesen, Epithe-sen und Zahnimplantate;

    • Medikamente, menschliches Blut und Bestandteile des menschlichen Blutes;

    • medizinische Anlagen;

    • Behandlungen welche im Krankenhaus ausgeführt wer-den;

    • die Aufenthaltskosten im Krankenhaus bei einfacher Unterbringung;

    • Therapeutische sowie Gene-sungskuren;

    • Rehabilitationsbehandlungen;