aia magazine 2012
DESCRIPTION
Het AIA Magazine van Athletes in Action geeft een goed beeld van wat we het afgelopen jaar beleefd hebben en wat we komend jaar gaan doen. Dit alles uiteraard op het gebied van sport, geloof en sportministry.TRANSCRIPT
Najaar 20121
Special van het Agapè Magazine over Athletes in Action Najaar 2012 Nr 20
Sportministrycoach maakt
kerken jaloers
@lead sluit af en begint weer
STINT’ers kijken terug op zomer
2
Tekst: Matthijs den Dekker, Foto: Herbert Sturing
En de winnaarrr is… Hannah Bremer!
We hadden veel inzendingen voor onze
fotowedstrijd. De winnende foto vind
je op de voorkant van het magazine.
Uit de vele foto’s die opgestuurd
zijn vonden we dit een mooi beeld
van het AIA-gevoel. Het is een foto
die verbinding uitstraalt: biddende
mensen buigen hun hoofd voor God.
Dat is echter niet de reden dat we
hem gekozen hebben. Straks het
verhaal waarom we hem wel hebben
uitgekozen,
Het duurde even voor ik het zag:
de T-shirts van een aantal van de
Spaanse jongens is niet zomaar een
T-shirt, maar een shirt van Atletas in
Acción, de Spaanse AIA. En dan wordt
zo’n schouder-aan-schouder-staan
tussen AIA en AIA opeens veel
veelzeggender. Voor de mensen die
het een beetje klef beginnen te vinden,
alvast een tipje van de sluier van
verderop in dit magazine. Na twee
jaar HBE gaan we namelijk nog door.
Nog een jaar extra investeren in de
Europese kerken waar we deze zomer
zijn geweest. De banden sterker
aanhalen om ze straks sterker op
hun eigen benen te laten staan. Meer
samenwerken met de plaatselijke
AIA om ze nog enthousiaster te
maken over onze visie. Schouder aan
schouder met de kerken samen aan
het werk in Gods Koninkrijk.
PS: Op de pagina hiernaast zie je een
foto uit Nijmegen. Hij heeft niet de
voorkant gehaald, maar krijgt bij deze
wel een eervolle vermelding. Het
is geen actiefoto of geestelijke foto
van Bijbeluitleggende sporters. Het
is een foto van een bedankje en dat
ene zinnetje onderaan vertelt wat mij
betreft ook een hoop over waarom we
doen wat we doen...
REDACTIONEELGefeliciteerd!
nu eerst een felicitatie voor Hannah: gefeliciteerd met de eervolle positie van jouw foto op de voorkant van het AIA-magazine!
COLOFONHet AIA-magazine is een speciale uitgave van
het Agapè-magazine over Athletes in Action
(AIA). Het AIA-magazine verschijnt ieder najaar
en wordt verspreid onder donateurs, jongeren
die hebben deelgenomen aan AIA-projecten,
sportkampen of events en andere relaties.
AIA wil kerken in binnen- en buitenland
helpen de Grote Opdracht te vervullen door
middel van sport. Zij wil dit doen vanuit een
diepe bewogenheid voor mensen, in volkomen
afhankelijkheid van God en gelovend dat Hij het
onmogelijke kan doen.
Agapè stapt midden in de leefwereld van
mensen die God nog niet kennen. Wij willen
helpen bewegingen van Gods Geest op gang te
brengen daar waar mensen wonen, werken en
studeren, zodat iedereen in Nederland iemand
persoonlijk kent die Jezus daadwerkelijk volgt!
Najaar 2012, Nummer 20
Foto cover: Hannah Bremer
Vormgeving: www.brainstorm.nl
Contactgegevens:
Atoomweg 10-2e verdieping
9743 AK Groningen
T 050-5492715
F 050-5269814
W www.athletesinaction.nl
Giften:
Giro 1021474
Bank 48.36.38.846
t.n.v. Stichting Agapè te Doorn
o.v.v. code 200 AIA
Legaten:
U kunt ons ook door middel van een legaat
steunen. Wij adviseren u dit bij een notaris vast
te leggen. U kunt het beste gebruik maken
van de volgende clausule: ‘ik legateer vrij van
rechten aan Stichting Agapè te Doorn inzake
Athletes in Action een bedrag van 2… om te
worden afgegeven zonder kosten drie maanden
na mijn overlijden.‘
hahaha
Athletes in Action Magazine
Foto: Lotte ten HoveFoto: Lotte ten Hove
“Een van de jongeren uit de wijk Hatert heeft dit gemaakt om het team te bedanken, alle namen die je ziet zijn mensen van het Sportteam of de Crew. Onderaan staat ‘Jullie zijn een familie voor me’. Het leven van deze jongen is de afgelopen jaren door AIA enorm positief veranderd en hij heeft Jezus leren kennen!”
3
InterTeen Nijmegen
Najaar 2012
Athletes in Action Magazine
Als AIA zien we dat veel kerken en
christenen behoefte hebben aan
eigentijdse en relevante manieren om
hun geloof te delen met niet-christenen
in hun omgeving. Wij geloven dat sport
een krachtige manier daarvoor is en
helpen kerken dit middel in te zetten.
Wanneer sportevangelisatie is ingebed
in structurele activiteiten, lokale
betrokkenheid en visie op langere
termijn, noemen we dit sportministry.
AIA gaat met kerken in Nederland
partnerships aan en coacht hen zodat
de kerken een blijvende sportministry
opzetten in de wijk waar ze deel van
uitmaken. Onze droom: meer kerken
die veranderen, meer jongeren die
er op uit gaan, meer mensen die
Jezus leren kennen. Om die droom te
realiseren, is het noodzakelijk dat we
een nieuwe stap zetten: de stap naar
lokaal werken. Deze stap houdt in dat
we het trainen en coachen van kerken
in sportministry meer op lokaal niveau,
in de stad van de kerk, willen laten
plaatsvinden. Hiervoor zullen AIA-
medewerkers, zoals Paul nu al doet, in
de stad gaan wonen en werken. Deze
noemen we sportministrycoaches.
In samenwerking met een lokale
kerk zal de sportministrycoach een
sportministry starten die als voorbeeld
zal dienen voor andere kerken die sport
willen inzetten. Door deze manier van
werken kunnen kerken beter worden
getraind, omdat zij in de praktijk
kunnen leren wat sportministry
inhoudt, en ook omdat de lijn van kerk
naar AIA erg kort wordt doordat een
AIA-coach dichtbij is.
De visie achter desport ministrycoach
Athletes in Action Magazine
“We zijn bezig met kerkenjaloers maken.”Tekst: Matthijs den Dekker,
Foto’s: FaceOff/Athletes in Action
Eén van de nieuwe ideeën die
Athletes in Action komend
seizoen gaat vormgeven is de
sportministrycoach (zie kader).
Het idee van de sportministrycoach
is een voortzetting van de visie om
kerken te trainen en toe te rusten
om uiteindelijk, zonder hulp van AIA,
door sport relaties te bouwen met
mensen in hun omgeving.
Dat laatste is wat Paul Stoorvogel
(27) nu al zo’n twee jaar namens de
Vrije Baptistengemeente Groningen
in ‘hun’ wijk Vinkhuizen doet.
Elke week sporten met jongeren
en vertellen over Jezus in de
gesprekken die zo ontstaan. Paul is
ook medewerker van AIA en is één
van de eerste sportministrycoaches
van AIA.
Paul: “Dit idee komt voort uit een
verlangen van AIA dat kerken in
de wijk aanwezig zijn. AIA is in
het verleden vooral projectgericht
geweest - wat heel veel goeds in zich
heeft en waar we ook zeker mee door
moeten blijven gaan. Uiteindelijk
heeft dat echter vaak meer impact
op de kerk dan op de blijvende
verhouding tussen de kerk en de wijk.
Daar gaat sportministry juist over.
Omdat we er wekelijks zijn, zien we
dat ze ons als kerk nu serieus nemen
in de wijk. Daardoor kunnen er nu
ook andere dingen ontstaan. Ik geloof
dat dat het belangrijkste is van de
sportministrycoach: dat we ministry’s
neerzetten. Plekken waar tieners
blijvend naar God toe groeien en waar
je met ze optrekt. Volgens mij is een
sportministrycoach iemand die eerst
zelf daadwerkelijk daar mee bezig
is en een kerk daarin meeneemt.
Vervolgens maakt hij daarin ook
andere kerken bewust van de waarde
van sportministry.”
4
“Tijdens de sportmiddagen vallen vanzelf
de mensen op die meer willen. Patrick
is hier een voorbeeld van. Hij komt elke
zondag bij ons in de kerk, zit op een
jeugdkring, gaat mee op tienerweekend
en heeft zijn leven aan Jezus gegeven.
Maar je ziet ook dat die jongen zoveel
problemen in zijn leven heeft en zoveel
pijn en afwijzing, dat hij er nog niet
is. Daar kom je achter doordat je zo
regelmatig met hem optrekt.”
“Het pakte me”
Uiteindelijk is dat voor Paul het grote
voordeel van sportministry: dat je
op een positieve manier een voet
tussen de deur krijgt in je omgeving.
Daarnaast ziet hij vooral hoe het
hemzelf en andere kerkjongeren die
meehelpen verandert.
“Ik stond in eerste instantie niet zo
te springen om elke week in de wijk
te moeten staan, maar ik werd door
anderen gestimuleerd om toch maar
een keer mee te gaan. Toen waren er
maar vijf kinderen en was ik ook niet
meteen om. Maar uiteindelijk pakte
het me en nu heeft het mijn leven ook
echt veranderd.
De afgelopen twee jaar was lang
niet altijd makkelijk, maar als ik ga,
dan zorgt God wel voor mij en kan
ik met anderen bezig. Als ik zie wat
er allemaal in de wijk leeft, denk ik
soms: oké, waar maak ik me druk
over? Het perspectief in mijn leven is
nu heel anders.”
Kerken jaloers maken
“Als coach wil ik dat aan kerken laten
zien: Willen jullie dit ook? We zijn nu
misschien bezig met kerken jaloers
maken: ‘Kijk, als je je daadwerkelijk
geeft, als gemeente trouw bent aan
een plek, dan gaat er iets gebeuren.
Wil je dat ook, kom maar kijken.’
Zo wil ik vooral coachen. Op het veld
meedoen, laten zien en zo meer
kerken meenemen. Ik hoop dat ik
niet alleen om een tafel hoef
te zitten praten.”
“Het gaat je kerk trouwens ook
wel wat kosten. Opeens krijg je
allemaal mensen in de dienst die je
er misschien niet een-twee-drie bij
wilt hebben. Omdat die níet stilzitten,
maar praten en rare dingen roepen.
Het is niet altijd makkelijk maar
ik denk wel dat het is waarvoor je
geroepen bent.
Mensen willen uiteindelijk gewoon
geaccepteerd worden. De kerk heeft
door de jaren heen altijd gezegd dat
ze de waarheid heeft en ik geloof dat
dat ook zo is. Alleen daar begint het
niet. Mensen willen gewoon dat je
laat zien dat je ze accepteert.
Probeer mensen niet perfect te
maken, maar laat Jezus’ liefde zien.
Dan kom die waarheid vanzelf wel.”
5
Probeer mensen niet
perfect te maken, maar
laat Jezus’ liefdezien. Dan komt die
waarheid vanzelf wel.
Tekst: Erik Janssen, Foto’s: Roel van Dijk
“Tijd om te gaan slapen, oh oh
woohoo hoo”. Enkele naweeën van
AIA Sportkamp zijn: fysiek uitgeput
weer thuiskomen en een weekend
lang elke zin in je hoofd zingen op
één specifi eke wijs (voornamelijk
bekend als ‘hamburgers met korting,
oh oh woohoo hoo). Maar zowel
vermoeidheid als het repetitieve
deuntje verdwijnen na een tijdje en
wat er dan overblijft zijn de talloze
mooie herinneringen!
De diepte in
Dit jaar gingen zo’n 180 tieners
tijdens twee kampen (mei en
augustus) los op de sportvelden
en ontdekten daarnaast meer van
Jezus. Die combinatie werkt goed:
tieners bouwen een band op met
hun coaches en velen van hen willen
vanaf dag één de diepte in.
Ik mocht dit jaar op beide kampen
enkele coaches ondersteunen in
mijn rol als hoofdcoach en ik heb
gezien hoe machtig God kan werken
in de levens van tieners. Dwars door
sporttrainingen, Bijbelteksten en
gepassioneerde coaches heen.
Samen bidden
Op de kampen zagen we tieners
gedurende de avonddiensten vol
overtuiging naar elkaar toestappen
om een ander te bemoedigen
met een Bijbeltekst of een gebed.
Toen een van de coaches op het
sportveld te horen kreeg dat hij
met spoed het thuisfront moest
bellen, kwam een tiener aanlopen
met de tekst uit Jesaja 41:10:
“Wees niet bang, want Ik ben bij
je!” Vervolgens riepen de tieners
meteen dat ze samen zouden
bidden tijdens het telefoongesprek.
Het verhaal liep goed af en de
tieners zagen dat God met kracht
kan spreken.
God is dichtbij
Gelukkig stopt God niet na
sportkamp. We daagden tieners uit
om het verschil te maken in hun
eigen leven. Voor sommige tieners
is dat best lastig, zeker wanneer
je als moslim bent opgevoed. Op
Facebook vroeg ik één van deze
jongens wat hij had ontdekt tijdens
het kamp. Zijn antwoord was
duidelijk: “Dat God heel dicht bij
je is (…) dat ie je kan troosten en
als je hem nodig hebt staat ie altijd
voor je klaar.” Daar kan ik alleen
maar amen op zeggen!
God stopt niet na sportkamp
Athletes in Action Magazine6
Maar wat me dit jaar
nog het meeste raakte was de betrokkenheid van
tieners op elkaaren hun coaches
Volleyballen tegen de kampioen van Hongkong
Tekst: Jan Verbree en Wytze Koop,
Foto’s: Team Hongkong
Met een topvolleybalteam naar
Hongkong gaan om volleyballers
met het evangelie te bereiken,
dat was deze zomer het idee. Het
volleybalteam bestond uit zeven
christelijke volleyballers die op hoog
competitieniveau volleyballen in
Nederland.
Twee dagen van deze reis uitgelicht:
Vrijdag
Een wedstrijd tegen de kampioen
van Hongkong. Het is een mooie
wedstrijd, die we verliezen met 4-2.
Na de wedstrijd doet een van onze
teamleden een praatje en gaan we
in groepjes zitten om door te praten.
Dit blijkt prettig en waardevol omdat
we hier niet alleen het evangelie
delen, maar ook naar hen kunnen
luisteren. Wat opvalt is dat veel
van deze mannen behalve ‘making
carrier, earning money, have some
fun, make friends’ niet tot een groter
en dieper levensdoel komen. Het doet
me denken aan de tekst van Jezus
waarin hij tegen zijn discipelen zegt:
‘Wat is het voor rijke mensen toch
moeilijk het koninkrijk van God binnen
te komen!’ Ik merk bij deze mannen
respect voor hetgeen we delen maar
ik twijfel aan echte interesse. Toch
mogen we zaaien en het dan ook weer
loslaten, overlaten aan God.
Zaterdag
Na een drukke week met een
overvol programma zit iedereen
er vrijdagavond aardig doorheen.
Zaterdag wacht echter toch weer
een vrij drukke dag. We realiseren
ons dat we als team steeds meer
afhankelijk worden van God.
Hij moet het door ons heen doen,
want wij blijken zwak. God is trouw
en de volgende dag hebben we
opmerkelijk veel energie. Er wacht
ons een warme outdoortraining die
erg goed ontvangen wordt.
Dat op een simpele volleybaltraining
op een zaterdagmiddag! Het is dan
dat we beseffen dat we vrijmoedig
mogen worden in het delen van Jezus
liefde en het uitdagen van jongeren
om een keuze voor Hem te maken.
Geweldig, ik denk dat we die middag
ons niet half realiseren hoe God aan
het werk is en ons gebruikt.
Najaar 20127
Tijdens de
groepsbespreking met de tieners blijken er
vijf tienerste zijn die nieuwsgierig zijn naar Jezus en
aangeven in Hem te willen geloven.
Tekst: Matthijs den Dekker,
Foto’s: Athletes in Action
Hoe is het om vanuit Nederland
in een Europese stad geplaatst
te worden om daar aan de slag te
gaan voor AIA? De vier STINT’ers
van AIA hebben het gedaan. STINT
staat voor Short Term INTernational.
Dat zijn Myrthe, Els, Jessie en
Michiel: namens AIA twee jaar lang
in een Europese stad bezig om
sportprojecten voor te bereiden en
kerken te trainen. Hun kijk op
de sportprojecten en hoe het nu
verder gaat.
In januari zijn we begonnen met
de voorbereidingen in Barcelona.
We hebben de visie gedeeld met
kerken en ze getraind. Afgelopen
zomer kwamen er 5 AIA-teams naar
Barcelona toe om kerken te dienen.
De kerken blikken echt positief
terug op het sportproject! Ze zagen
hoe je sport kunt gebruiken om het
evangelie op een laagdrempelige
manier te brengen. Het is een nieuwe
manier, de meeste kerken zijn
gewend alleen traktaten uit te delen.
Evangeliseren met als doel relaties
op te bouwen is helemaal nieuw
voor ze!
Twee kerken zijn al gestart
met de follow-up. Daarnaast
zijn er momenteel 15 kerken
geïnteresseerd. We gaan tijdens de
follow-up met de kerken focussen
op evangelisatie en discipelschap.
Wat doe je als kerk met de opgedane
contacten en de jongeren die voor
Jezus gekozen hebben?
We willen graag Alpha-cursussen
aanbieden aan de kerken die
dat nog niet kennen. We hopen
en bidden dat iedere kerk die
meegedaan heeft aan het project
een langetermijnsportministry gaat
opzetten in Barcelona!
Tijdens de projecten heb ik samen
met Myrthe teams bezocht. Wat
heerlijk om uit de eerste hand de
verhalen te. Soms moesten team
verwachtingen bijstellen. Toch liet
God door andere mensen heen
de zegeningen zien. Wat dacht je
bijvoorbeeld van de mensen op het
strand die het evangelie hoorden door
een dramastukje? Ik heb God aan het
werk gezien, door de verhalen die ik
gehoord heb tijdens het project, maar
ook achteraf.
Vanaf de zijlijn ervaar je een project
heel anders, maar niet minder mooi.
Zo konden wij er voor de teamleiders
zijn, luisteren naar hun verhaal en
vanuit daar hun tips en ideeën geven
om om te gaan met situaties.
En nu zijn de teams weer weg.
Teams waren voor ons het
hulpmiddel om het praatje, plaatje,
daadje in gang te zetten. Het
praatje hebben wij gedaan in de
voorbereidingen, het plaatje werd
neergezet door de teams en het doen
is waar wij ons de komende maanden
voor inzetten.
Gedurende de 2 weken dat de teams
hier waren, zagen wij met eigen
ogen zien hoe God aan het werk
was in Rome. Is uiteindelijk alles
gegaan zoals we gepland en gehoopt
hadden? Nee, niet altijd. Regen
op de eerste dagen, lege parken
vanwege de warmte of de ramadan.
Niet alles ging als gepland, maar
het werd beter dan gehoopt! God
opende nieuwe deuren. Vluchtelingen
die het team vroegen te komen
volleyballen in hun opvangcentrum.
Hangjongeren onder een brug die een
team uitnodigden elke avond langs
te komen en open stonden om het
evangelie te horen.
Voor ons is het nu tijd door te gaan
met waar de teams zijn gebleven.
We gaan evalueren en vooruitkijken
met de kerken: hoe verder in deze
wijk? We gaan trainingen geven in
verschillende wijken van Rome, om
de visie van sportministry door te
geven en kerken te helpen het op te
starten in hun eigen wijk. Niet alleen
in Rome, maar ook in andere steden
van Italië.
De projecten warenfantastisch! Hoe nu verder?
8 Athletes in Action Magazine
Jessie (Barcelona)Els (Rome)
MYRTHE (Rome)
Te midden van alle hoogtepunten die
London afgelopen zomer beleefde,
was voor mij de komst van teams
uit Nederland hèt hoogtepunt.
De aanloop was al ronduit gaaf:
kerken zoeken en trainen in
sportministry. Ik sta er nog steeds
van te kijken hoe God alle kerken bij
elkaar heeft gebracht.
Een van de 12 kerken waar we mee
samenwerkten, was in Brentwood.
Tijdens de week ontmoetten ze
Steven en zagen hem veranderen.
Eerst gedroeg hij zich behoorlijk
irritant, maar later in de week begon
hij jongeren aan te moedigen en te
coachen. Hij bleek hongerig naar
God en ontving een Bijbel, die hij
vervolgens verslond. De kerk begon
meteen na de sportweek met follow-
upactiviteiten. Twee weken later
kreeg ik een mailtje dat ook Steven
nu een broertje in de Heer is. Hoe
vet is dat! God gebruikt juist ook de
teams van de kerken zelf!
Ik kan mijn best doen om alles goed
over te dragen, maar uiteindelijk
moet het gaan leven voor de kerken.
Mijn droom voor dit jaar is mensen op
te leiden zodat ze zelf in staat zijn een
sportministry te hebben.
Tekst: Rik Horstman, Foto: Athletes in Action
“Ik geef jullie een nieuw gebod:
heb elkaar lief. Zoals ik jullie heb
liefgehad, zo moeten jullie elkaar
liefhebben. Aan jullie liefde voor
elkaar zal iedereen zien dat jullie
mijn leerlingen zijn.”
Johannes 13:34-35
“Waar kan ik mij aanmelden als
vrijwilliger?” vraagt hij als het
sportprogramma afgelopen is. De
volgende dag wil hij graag komen
helpen met de 6-kamp. Het is een
warme dag geweest en hij heeft de
hele middag lekker onder de boom
gezeten. De mensen van de kerk
zorgen voor koffi e en hij voor de
zware Van Nelle. Zijn dochter heeft
zich opperbest vermaakt en wil de
volgende dag maar wat graag weer
komen. Hij ook. Hij wil graag helpen
en vindt het gaaf wat er gebeurt. Hij
maakt een praatje met mensen van
de kerk en er wordt ook nog eens
goed op zijn dochter gepast.
Op een ander veld, in een andere
wijk vragen twee jongens uit de
buurt of ze het blauwe AIA-shirt
mee mogen nemen naar huis. Ze
willen de volgende dag weer helpen
met het geven van de training. Hun
moeder zal de shirts wel wassen. De
teamleider vertelt me dat sinds ze
onderdeel van het team zijn, ze zich
totaal anders gedragen. Voor die tijd
waren ze vooral aan het klieren maar
nu ze verantwoordelijkheid krijgen
gaat het anders.
Twee ontmoetingen die ik deze zomer
had. Mensen uit de wijk willen graag
meedoen. Erbij horen, want er is iets
op dat veld. Iets dat trekt.
Een paar maanden geleden zat ik
naast een buitenlandse jongen met
een moslimachtergrond in de kerk.
Hij voetbalt elke week met een groep
uit onze kerk. Via hen is hij ook in de
kerk terechtgekomen. Hij vertrouwt
me toe: “Your religion is so friendly”.
Het zet me aan het denken. Hij is
niet afgekomen op onze zuivere
leer. Onze argumenten hebben
hem niet overtuigd en onze strakke
eigentijdse dienst heeft hem niet de
kerk ingezogen. Nee, hij heeft een
groep mensen ontmoet die anders is
dan anderen. Onder hen is er iets dat
eenheid brengt en nu wordt zijn blik
naar Jezus getrokken.
Waar heb ik daar toch eerder iets
over gelezen...
9Najaar 2012
Column “Mag ik meedoen…?”
Michiel (LONDEN)
Tekst: Matthijs den Dekker,
Foto: Michaël van ‘t Oever
April 2011. Een groep sportieve
jongeren klautert, ergens in de
Belgische Ardennen, vermoeid op
handen en voeten een steile heuvel
op. Het is het Karakterweekend,
het begin van het @lead-traject.
Anderhalf jaar lang wijden
deze jongeren zich toe aan een
programma waarin zij gevormd
worden in leiderschap. Door fl ink
veel actie, door diep te graven, door
in de praktijk aan de slag te gaan en
vooral: door God te zoeken.
September 2012. De laatste
bijeenkomst van het traject.
Een groep sportieve jongeren kijkt
terug. Ze vertellen elkaar hun
verhaal. Hun @lead-verhaal van de
afgelopen maanden. Verhalen van
groei, overwinning en dankbaarheid.
Geertje
Het karakterweekend zal me nog
lang bij blijven. Wat ben ik mezelf
daar enorm tegen gekomen.
Zowel fysiek als geestelijk. Maar ik
moest en zou het halen en ik zou
doorzetten. Ze zouden me niet klein
krijgen…. Zij niet, maar God wel. Ik
heb daar geleerd dat ik een sterke
vrouw ben, maar dat ik het niet alleen
hoef te doen omdat dat God altijd aan
mijn zijde is. Ook het fysieke gedeelte
was zeer zwaar en het feit dat ik de
rest niet kon bijhouden deed iets met
mijn trots en eigenwaarde. Maar ook
daarvan mocht ik leren. Ik mocht een
eerste stap zetten naar accepteren
dat door mijn lichamelijk klachten
ik gewoon niet alles kan en dat ik
niet overal goed in hoef te zijn. Mijn
krachten en kwaliteiten liggen ergens
anders. Had ik deze anderhalf jaar
niet gehad dan was ik nu niet zover
gekomen. Wat hierin vooral een rol
speelt is God. Hoe vaak ik Hem niet
@lead vormt jongeren tot leiders
Tekst: Matthijs den Dekker,
Foto: Rik Breunesse (Voetbalteam Oekraïne)
HeartBeat Europe gaat door! De
afgelopen twee jaar zijn we vol voor
de grote steden in Europa gegaan. Het
hoogtepunt was deze zomer, met veel
teams in steden als Tallinn, Barcelona,
Londen of Rome. De kerken waren
enthousiast: voor velen was sport als
evangelisatiemiddel een geschenk uit
de hemel. Onze STINT’ers gaan door
met al die kerken te trainen en op te
bouwen (meer hierover op de vorige
bladzijden). Kerken hebben de kracht
van sportministry ontdekt.
De afgelopen maanden is het besef
gegroeid dat HeartBeat Europe (HBE)
nog niet af is. We hebben het verlangen
om datgene wat we afgelopen zomer
gebouwd hebben te verstevigen. We zijn
iets begonnen dat nog werkelijkheid
moet worden. We bouwen daar graag aan
mee, omdat we die werkelijkheid willen
zien ontstaan. Ons doel: na de zomer van
2013 een blijvende sportministry in elke
kerk.
Maatwerk
We gaan dus door met HBE en dat is meer
dan ‘nog even een jaartje Europa doen’. In
samenwerking met de STINT’ers leveren
we kerken meer maatwerk. Op die manier
sluiten we aan bij een specifi eke kerk op
een specifi eke plek. We versterken de
basis die we op verschillende plekken in
Europa gelegd hebben door -samen met
de kerken- verder te bouwen.
We kennen de mensen, we weten welke
jongeren klaar staan om ons werk over
te nemen. We kennen de voorganger
in Rome en zijn dochter met een hart
voor leeftijdsgenoten. We weten wie
in Barcelona graag met sport aan
de slag wil. We kennen de vrouw die
in Londen andere kerken zoekt voor
samenwerking. Voor díe mensen gaan
we door. We sluiten aan bij de mensen
die het werk voort moeten zetten. Teams
die we zenden zullen vaker aangevuld
worden met kerkjongeren.
In zekere zin begint het belangrijkste
jaar van HeartBeat Europe nu. The best
is yet to come. We zijn dan ook op zoek
naar teamleiders die hierin geloven, die
zich willen toewijden aan het bouwen van
een kerk. We voelen ons geroepen wat
we begonnen zijn nog verder op weg te
helpen. HeartBeat Europe gaat door.
HeartBeat Europe:The best is yet to come
Athletes in Action Magazine10
voelde of aanvaarde, ik wist dat
Hij er was en met me meeging.
Zonder Hem had ik het niet gered!
Herman
Mijn @lead-traject heeft me niet
gebracht wat ik er van had verwacht.
ik zag een überenthousiaste,
een ultrasociale, ontzettende
charismatisch leider voor me.
Daar zou ik naar toe gaan groeien.
Tijdens het traject zou ik vol
passie zijn, mensen leren kennen,
gemotiveerd aan de slag gaan, grote
stappen maken in mijn geloof, grote
verandering zien bij mensen om me
heen, enzovoort, enzovoort. Als ik
eerlijk terugkijk wilde ik eigenlijk een
ander persoon worden, misschien
wel een ultieme leider zoals ik het
voor me zag. In de afgelopen 1,5 jaar
ben ik vaak teleurgesteld geweest
over het traject, ik had het gevoel niet
datgene eruit te halen wat er in zat.
Nu mag ik zien dat ik heb geleerd
juist als het enthousiasme mist toch
1,5 jaar ergens voor te gaan. Vol te
blijven houden, omdat ik weet dat iets
goed is, omdat ik zie dat God aan het
werk is. En ja, God heeft mooie dingen
gedaan en God doet mooie dingen. De
vraag is of ik dat eigenlijk wel wil zien.
Of neem ik hem kwalijk dat hij niet
mijn plaatje heeft gebruikt, maar zelf
een tekening aan het maken is. Echt
leiderschap is dat ik als leider, alles,
maar dan ook alles in zijn hand leg.
Rowen
Ik moest als teamleider iets doen
waar ik eigenlijk mijn hele leven al
voor wegliep: verantwoordelijkheden
nemen. Er werd wat van me verwacht
en het project in Zaandam verliep bijna
vlekkeloos. Maar toen daarna de
@live-dagen kwamen, kwam ik er
achter dat je veel meer uit mensen
kunt halen en dat je daardoor ook
veel meer uit jezelf kunt halen en dat
hoef je niet alleen te betrekken op een
project maar ik ben het ondertussen al
zo vaak weer tegengekomen. Ik ga hier
de rest van mijn leven een ontzettend
groot voordeel mee doen!
“@lead is voor mij niet alleen een traject.
Het is voor mij een procesmet God.
Soms een gevecht,maar vooral eenzegen. Je bent
een leider.Laat je maar
gebruiken en gade uitdaging aan! Iedere dag
weer.” -Bart
11Najaar 2012
Februari 2013 start er weer een
nieuw @lead-traject voor jongeren
tussen 17 en 23 jaar die willen
groeien in leiderschap.
Voor info en aanmelden:
athletesinaction.nl/@lead
Flickrfl ickr.com/athletesinaction
YouTubeyoutube.com/athletesinaction
Onze blog athletesinaction.nl/blog
Facebookfacebook.com/aiaholland
Twitter@aiaholland
Google+Zoek op: Athletes in Action Holland
www.athletesinaction.nlonlinewe zijn overal op internet te vinden...
nieuwe medewerkers
Elke maand sturen we een nieuwsbriefmet de nieuwste logs en meer nieuws.U kunt u hiervoor inschrijven op de Website.
12 Athletes in Action Magazine