παπαφλεσσας 1

ΜΑΡΙΑ-ΑΝΝΑ ΑΡΑΠΗ ΚΛΕΙΩ ΣΚΑΡΠΕΤΗ

Ο Γρηγόριος Δικαίος, περισσότερο γνωστός με το παρατσούκλι Παπαφλέσσας, ήταν κληρικός, πολιτικός και αγωνιστής της Επανάστασης του 1821.

Γεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας το 1788. Πέθανε στο Μανιάκι, στις 20 Μαΐου 1825.

Ο Παπαφλέσσας, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.Χριστόπουλος Γ.

Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Αναγνωσταρά ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία στις 21 Ιουνίου 1818.

Στα έγγραφα της Εταιρείας υπέγραφε με το όνομα Αρμόδιος και έβαζε τα αρχικά Α.Μ.

Η μύησή του έγινε στην οικία των Αινιάνων στα Θεραπειά.

Στη Συνέλευση της Βοστίτσας συμμετείχε και ο Παπαφλέσσας, ο οποίος παρουσίασε τις εντολές του Αλέξανδρου Υψηλάντη σχετικά με την έναρξη της Επανάστασης στο Μοριά.

Αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη, δισταγμό και ανοιχτή εχθρότητα: κυρίως συγκρούστηκαν μαζί του οι Παλαιών Πατρών Γερμανός και ο Ανδρέας Ζαΐμης.

Προτάθηκε η απόσυρσή του στο μοναστήρι της Σιδηρόπορτας προκειμένου να μην θέσει σε κίνδυνο την Επανάσταση.

Συμμετέχει, τον Ιούνιο του 1822 σε επιτροπή για την εφαρμογή της συνθήκης παράδοσης του Ναυπλίου.

Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς μαζί με τον Κολοκοτρώνη και άλλους οπλαρχηγούς προσπαθούν να αποκλείσουν τον Δράμαλη στην Κορινθία με την κατάληψη επίκαιρων θέσεων και τη συμμετοχή του στη μάχη του Αγιονορίου.

Η Β΄ Εθνοσυνέλευση στο Άστρος της Κυνουρίας τον εκλέγει Υπουργό των Εσωτερικών, θέση στην οποία θα παραμείνει μέχρι τον θάνατό του.

Στη διάρκεια της υπουργείας του εντέλλεται από την κυβέρνηση να συντάξει εγκύκλιο επιστολή ‘’προς τους Έλληνας της Δυτικής Εκκλησίας’’ με σκοπό την ευαισθητοποίησή τους στον κοινό αγώνα.

Όταν το 1825 ο Ιμπραήμ πασάς εισέβαλε στην Πελοπόννησο, πρώτος ο Παπαφλέσσας ζήτησε να ελευθερωθούν οι φυλακισμένοι πολεμιστές, αλλά δεν εισακούστηκε. Έτσι αναγκάστηκε να εκστρατεύσει ο ίδιος.

Το δρομολόγιό του ήταν αναχώρηση από Ναύπλιο, και μετάβαση διαδοχικά σε Τρίπολη. Ο Παπαφλέσσας ζητά την απελευθέρωση του Κολοκοτρώνη και των άλλων αγωνιστών που κρατούνταν στην Ύδρα. Στις 19 Μαΐου όταν φάνηκαν τα αιγυπτιακά στρατεύματα, πολλοί από τους άνδρες του Παπαφλέσσα διασκορπίστηκαν και έμεινε με 300 πολεμιστές.

Στη Μάχη στο Μανιάκι στις 20 Μαΐου, βρήκε τον θάνατο προβάλλοντας ηρωική αντίσταση μαζί με τους λίγους άνδρες που του είχαν μείνει.

Σύμφωνα με την ιστορία, μετά το τέλος της μάχης ο Ιμπραήμ ζήτησε από τους στρατιώτες του να αναζητήσουν και να βρουν το νεκρό σώμα του Παπαφλέσσα. Τότε ο Ιμπραήμ πλησίασε τον νεκρό Παπαφλέσσα και τον φίλησε στο μέτωπο σε ένδειξη αναγνώρισης της γενναιότητας και του ανιδιοτελούς θάρρους του.

Ο Ιμπραήμ ασπάζεται το νεκρό Παπαφλέσσα, ως ένδειξη σεβασμού .

Βρίσκεται στην Αθήνα, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο .

Τέλος , ο Παπαφλέσσας ήταν ένας από τους σημαντικότερους πολεμιστές της Ελληνικής Επανάστασης. Σε όλες τις μάχες, που συμμετείχε, έδειξε την ανδρεία και το θάρρος του. Ο Γρηγόριος Δικαίος θυσιάστηκε στον αγώνα για την ελευθερία.