bizimkiler

Tasarım ve notlar: Hüseyin İçen köleniz.

*

* Benim gibi yakışıklısı var mı? Celal bile sönük kalır yanımda. Sus, çaktırmayalım…

Bu mor çerçeve de neyin nesi! (Biz yumuşak mıyız, kardeşim?)

Rainbow deyince... Türk, uçağa binmiş ABD'ye gidiyor. Kabin görevlisi eline bir sormaca tutuşturmuş. Bizimkinde İngilizce yarım ya, Sex sorusuna “Very good," yazmış. Uyarmışlar: "Yani öyle değil," demişler; "male or female?" Türk, gözlerini açmış: "It daz not metar," demiş.

Kanlıca'da tur...

Kanlıca'da tur...

Kanlıca'ya gidiyoruz. Şu saate bak, mendebur otobüs hâlâ gelmedi.

1967

1967

Kalamış kaçakları... ya da Çiçekler ve bir böcek… (Böceği bulana, bir Uludağ gazozu…)

15 Nisan 1968, birinci yıl…

Şu saçıma da söz geçiremedim

gitti…

Ayşe: Acaba sağ profil daha mı güzel olurdu?

Yok yok, profil dediğin soldan

olmalı…

Londra'da bir saray girişi. Muhafız: ”Get closer, honey, I won’t bite...

I won’t be surprised if he does.

Dersten tüymelerimizin birinde Kalamış… En önde iki uzunumuz. Ayşe’nin bakışı kaymış. Akın’ın eli sevgili öğretmenimize değdi değecek!

Üsküdar Kız Lisesinde staj...

Feride: Daha resim çekmeyi bilmiyorsun. Hele bir çek de ben gösteririm sana!

Bu resmi kimin çektiği anlaşılıyor... (Yine onun bunun bir yerlerine saklanmadıysam ben çektim galiba… Hüso

Son günler..

“Cheese” dersem, neyim!

Mini etek ne zaman dönecek, yav?

Hangisinden başlasam acaba?

İki uçta Daltonlar, arada Engin ile Ayşe, ortada Thomas öğretmenimiz.

Tennur kâğıt çalmasın

diye, Osman’ı hakem

koyduk. (İşe yaradı mı

diye sorsanıza!)

Hakem

Bolu dağında kasap havası…

Bolu dağında kasap havası…