de libris deque eorum apud scholas usu post hominum memoriam

Post on 26-Jun-2015

3.126 Views

Category:

Education

2 Downloads

Preview:

Click to see full reader

TRANSCRIPT

De libris eorumque usu apud scholas post hominum memoriam

composuitAnsgarius

Legionensis

Los libros y su empleo a lo largo de la historia escolar

composuitAnsgarius

Legionensis

Antiquissimis hominum temporibus libri fuerunt…

nulli…! Neque scholae quidem fuerunt…!

Quam lepide…!

En el comienzo de los tiempos ¡no había libros… ni escuelas

tampoco, claro…!

¡Qué suerte…!

Sed mox qui parietes exarare auderent iam

fuerunt quidam audaces…

Cur ita murum inquinasti, trunce..!

Pero pronto aparecieron audaces, que comenzaron a

pintar las paredes…

¿Por qué manchaste así

la pared, tronco…?

Apud Sumerianos nihil nisi lutum ad scribendum fuisse

satis constat…

Videas quam sordidae manus fiant…! Nonne

pudet…?

Entre los sumerios sabemos que el barro era lo único que

había para escribir…

¡Fijaos qué sucias se ponen las

manos…! ¿No os da vergüenza?

Aegyptios autem pueros iam calamis atramentoque uti

esse suetos novimus…

At miselle puer, cave baculum…!

Sabemos que los niños egipcios ya acostumbraban a

usar el cálamo y la tinta…

¡Cuidado con el bastón, mi pequeño…!

Apud Graecos tabellas pueris esse adhibendas

primum nobis est compertum…

ο δάσκαλοςnumerare quoque τους

μαθητςiubet! Aures bene aperiatis, pueri…!

Parece que ya los niños griegos debían utilizar las

tablillas…

ο δάσκαλοςordena contar a τους

μαθητς ¡Abrid bien los oídos,

chavales…!

Non solum litteras, geometriam quoque aliasque multas res

apud Graecos discendas esse tradunt…

…talia Plato dixisse fertur. Quid autem de

nobis…?

Cuentan que los griegos debían aprender no sólo las letras, también geometría y otras

muchas cosas…

Nadie entre aquí que no sepa

geometría, parece que decía Platón: y

nosotros, ¿qué?

Romani pueri tabellas atque stilum ad ludum comportare

solebant…

Atque memoriae perplurima mandare debebant…!! Nihil novum sub sole,

nonne?

Los niños romanos solían llevar consigo a la escuela las tablillas

y el punzón.

Y debían aprender de memoria muchísimas

cosas: nada nuevo bajo el sol, como se

ve…

At maxime illud erat curandum, ne pigritiae discipulorum causa

magister iratus fieret…!

Nonne tuxtax tuxtax tuxtax perpluries

auditis…? Vae misello…!

¡Pero había que tener mucho cuidado en que el maestro no se

enfadara, por la pereza de los alumnos…!

¿No oís muchas veces tuxtax tuxtax

tuxtax? ¡Ay , pobre niño…!

Apud Vniversitates iam Pergameos codices discipuli, dum lectiones auscultabant,

usurpare sunt assueti.

Magister primum ex cathedra dicit, postea

discipuli ipsi ab scamnis interrogant… Ecce aliquid novi…!

En las Universidades los alumnos, mientras escuchaban las lecciones, ya acostumbraban a usar códices de

pergamino.

El maestro, al principio, habla desde la cátedra,

luego los propios alumnos preguntan desde los

pupitres: ¡eso parece algo nuevo…!

Saeculo undevicesimo exeunte, scholae publicae cum iam

essent, magna discipulorum caterva eademque severis

magistris curanda latericia aedificia frequentare coeperunt. Voce elata atque

distincta lectiones sunt recitandae…agite ergo, unum et unum sunt duo,

duo et duo sunt quattuor…et ita porro…!

Al finales del siglo XIX, al existir ya escuelas púbicas, una gran cantidad de alumnos, bajo el cuidado de severos maestros,

comenzaron a frecuentar edificios escolares hechos con

ladrillo. Las lecciones deben

recitarse con voz alta y clara…¡venga, pues, uno y uno son dos,

dos y dos son cuatro, …y así seguido…!

Conditiones non bonae cum in urbibus fuerint, quid de pueris eis,

quibus cura erat magistris ruralibus, sit dicendum…?

Rari libri, rarissima alia sat necessaria…! Quid

in schola nisi magistrum audiatis…

pauperrimus qui evadat…?

Si las condiciones no eran buenas en las ciudades, ¿qué decir de aquellos niños atendidos por sus maestros en

los pueblos…?

Libros escasos, escasísimas las otras cosas necesarias…

¿qué vais a hacer más que escuchar al

maestro, que se muere de hambre…?

Iam nostro vicesimo primo cum simus saeculo, ecce copiam eorum quae sunt necesse nobis tempus

suppeditat…

Nullis carentes omnibusque

abundantes cum sitis, bona utemini fortuna,

amici…!

En nuestro siglo XXI los tiempos proporcionan con abundancia todo

lo que necesitamos…

¡Aprovechad vuestra buena fortuna, amigos,

que no carecéis de nada…!

Nunc temporis discipuli vel minimi aetate rerum electronicarum periti

evadere videntur…

Quin ad pensa facienda paginam intretis

Facebook…? An melius Twitter sit

aperiendum…?

Ahora incluso los alumnos más jovencitos parecen ser expertos en el

uso de recursos electrónicos…

¿Por qué no entráis en Facebook para hacer

las tareas…? ¿O mejor, el Twitter…?

At, dolendum maxime! Nonnumquam illud nobis accidit, optimae enim

conditiones cum hominum virtutibus concordes non sint…

An pensa dixeritis facienda…? Immo

cantilenae potius aut pelliculae hodie vesperi

sunt mihi depromendae…!!

Pero, ¡qué lástima! A veces nos ocurre que, aunque las condiciones sean inmejorables, las personas no

están al mismo nivel…

¿Hacer las tareas…? ¡Qué va! Hoy por la tarde voy a bajarme

unas canciones y unas pelis…

Addite quoque illud, quod magistri magistraeve aliquando multo minoris

solito a parentibus aestimari videntur…

Magister hodie, mamma, me immerito

reprehendit! An crederes illum me curam disciplinis dare

velle…? Insolitum sane…!

A eso se suma que, a veces, los padres no valoran a los profesores y

profesoras como solían hacerlo…

¡Mamá! ¡Hoy me riñó el maestro injustamente! ¿Pues no pretende que me ponga a estudiar..? ¿Te lo puedes creer?

¡Vamos…!

Sed, ut semper fuit, maxima discipulorum pars in numero eorum,

qui studia una cum felici vita coniungere sciunt, sunt apud nos computandi atque gratulandi…!

Pergite ergo, amici, viam eam persequi,

quae ad vitam feliciorem degendam

ducit…!

Pero, como siempre ocurrió, la mayor parte de nuestros alumnos son de

aquellos que saben unir sus estudios con una vida feliz…¡y a los que hay

que felicitar!

¡Seguid, amigos, por ese camino que lleva a

una vida realmente afortunada!

VALEATIS OMNES QVAM OPTIME, AMICI AMICAEQVE…!

¡QUE OS VAYA MUY BIEN SIEMPRE A TODOS, AMIGOS Y AMIGAS!

top related