niepełnosprawność intelektualna

GRANICE RÓŻNYCH RÓL

- na progu dorosłościopracowanie: mgr Ewa Nałęcz Kłos

mgr Ewelina Sobocha

Niepełnosprawność intelektualna

• dysfunkcja obarczona największą liczbą mitów i stereotypów

• poglądy dotyczące nieodwracalnych ograniczeń we wszystkich sferach rozwoju funkcjonowania

• brak możliwości uczenia się

Dlaczego człowiek uczy się?

• uniezależnienie się od opieki, od troski, od ingerencji innych ludzi,

• by żyć bardziej samodzielnie,

• mieć poczucie „JA TO UMIEM”

Proces dorastania, dojrzewania (czym on jest?)

• podejmowaniem coraz trudniejszych i bardziej samodzielnych zadań związanych z pełnieniem różnorodnych ról społecznych

Kontakty społeczne :

• Pośrednie (materialne produkty ludzkiej aktywności)

• Bezpośrednie (rodzina, szkoła, grupa koleżeńska)

Człowiek jako istota społeczna nie tylko podlega wpływom

swojego otoczenia, lecz również w sposób aktywny na

nie oddziałuje.

Proces socjalizacji

• doświadczenia, które sprzyjają rozwojowi jednostki w kierunku chęci działania dla dobra swojego i innych jednostek

• usamodzielnienie  

• zaradność życiowa

• umiejętności interpersonalne

Rozwój kompetencji społecznych:

Nadrzędnym celem procesu rewalidacji jednostek z niepełnosprawnością intelektualną jest kształtowanie umiejętności społecznych czyli

kształtowanie gotowości do aktywnego uczestnictwa w życiu

społecznym.

Rozwój kompetencji społecznych:

• Uwarunkowania

- rodzina- środowisko życia- środowisko szkolne

Normalizacja życia jako paradygmat prawidłowego

funkcjonowania społecznego jednostek niepełnosprawnych

intelektualnie.

Paradygmat normalizacji życia:

„traktowanie niepełnosprawnych w sposób maksymalnie zbliżony do normalnego,

wynikający z poszanowania zasady równości wszystkich ludzi i stanowi

implikację do zachodzących w społeczeństwie zmian w percepcji osoby

niepełnosprawnej” (Żyta A.).

Elementy procesu normalizacji :

• tożsamość, • jakość życia,• podmiotowość,• autonomiczność, • aktywność własna

PODMIOTOWOŚĆ

„Podmiotowość to bycie wolnym…”

TOŻSAMOŚĆ

„Nasze bogactwo to nie kieszeń co pęka, raczej własna tożsamość, ślady pracy na rękach...„

JAKOŚĆ ŻYCIA

„Jakość naszego życia zależy od lekcji i nauki jaką wyciągamy

z doświadczeń.

Zadaj sobie pytanie !

Czego mogę nauczyć się z trudności, których doświadczam?…”

AUTONOMICZNOŚĆ /niezależność, samodzielność/

„Prawdziwa niezależność to ta, która pozwala mi robić to, na co

w danym momencie mam ochotę.”

AKTYWNOŚĆ WŁASNA

„Aktywność oznacza podmiotowość, dokonywanie wyborów, przyjemność

istnienia, smakowania i doświadczania życia”

TERAPIA KREATYWNA

„pozwala doświadczać innego wymiaru człowieczeństwa, jest

spotkaniem z pięknem, z czymś niecodziennym,

niepowtarzalnym”

Osoba niepełnosprawna powinna mieć pełne prawo do kreowania

własnego życia!