arev robert
DESCRIPTION
by robert manucharyan6-rd, Artschool,,Mkhitar Sebastaci,, educational cmplexTRANSCRIPT
Արևի զանգվածը կազմում է 99,8 % Արեգակնային համակարգիհանրագումար քաշից: Արևի ճառագայթումը պահպանում էԵրկրի կյանքը (լուսամասնիկներն անհրաժեշտ ենլուսասինթեզի գործընթացի սկզբնական շրջաններիհամար), կանխորոշում է կլիման: Արևը բաղկացած է ջրածնից(~73 % զանգվածից և ~92 % ծավալից), հելիումից (~25 % զանգվածից և ~7 % ծավալից[1]) և հետևյալ, չնչին քանակիքիմիական տարրերից՝երկաթ, նիկել, թթվածին, ազոտ, կրեմնիում, ծծումբ, մագնիում,ածխածին, նեոն, կրածին և քրոմ։ Ըստ լուսապատկերայինդասակարգման՝ Արևը պատկանում է G2V աստղերիտեսակին՝ («դեղին թզուկ»)։
Արևի մակերեսի ջերմությունը հասնում է6000 K, այդ պատճառով Արեգակըլուսավորում է գրեթե սպիտակլույսով, բայց, ավելի ուժեղ ցրմանպատճառով և Երկրի մթնոլորտիկարճալիք ճառագայթների կլանմանպատճառով, Արևի ուղիղ լույսը մոլորակիմակերեսի մոտ ստանում է դեղին երանգ։
Արևային լուսակը պարունակում էիոնացված և չեզոք մետաղների և նաևիոնացված ջրածնի գծեր։ Կաթնածիրգալակտիկայում կաավելի քան 100 միլիոն աստղ G2 դասակարգի։ Ընդորում, Կաթնածիրի աստղերից 85 % ավելի նվազ պայծառությունունեն, քան Արևը (մեծավ մասամբկարմիր թզուկներ են)։
Ինչպես և գլխավորհաջորդականության բոլորաստղերը, Արևը արտադրում էէներգիան հելիումի և ջրածնիջերմամիջուկային սինթեզիմիջոցով։
Արևը գտնվում է 26 000 լուսային տարվահեռավորության վրա՝Կաթնածիրի կենտրոնից ևպտտվում է նրա շուրջ, անելովմեկ պտույտը 225—250 միլիոնտարվա շրջանում։
Արևի ուղեծրային արագությունըհավասար է 217 կմ/վ՝այսպիսով, այն անցնում է մեկլուսային տարին 1400 երկրայինտարում, իսկ մեկաստղագիտական միավորը՝ 8 երկրային օրում։
Արևը գտնվում է Կաթնածիրի Հայկիձեռքի ներքին ծայրում՝ Պերսեի ձեռքի ևԱղեղնավորի ձեռքի միջև, այսպես կոչված«Տեղային միջաստղային ամպում» —բարձր խտության գոտում, որը, իրհերթին, գտնվում է նվազ խտությունունեցող «Տեղային պղպջակում»:
Ասում են՝ եղել է ժամանակ, երբլուսինն ու արևը իրար հետ ենդուրս եկել և իրար հետ հեռացել: Այդ ժամանակ լուսինն ունեցել է իրլույսն ու փայլը: Ասում են նաև, որլուսինը սիրահարված է եղելարևին` խենթի պես սիրել:
Սակայն այդ սերն եղել էանփոխադարձ: Արևը այդպեսէլ չի ուզեցել սիրել լուսնին: Եվայդ սիրուց լուսինըմաշվել, փոքրացել և կորցրել էիր լույսը:
Եվ հետո հույսը կորցնելով որոշելէ այնպես անել, որ արևը էլ երբեքիրեն չտեսնի: Ու դրա համարհիմա լուսինը դուրս է գալիս միայնայն ժամանակ, երբ արևը վաղուցմայր է մտած:
Դուրս է գալիսլուսինը, շատ հեռվիցթաքուն զմայլվում արևով ևարևի հեռու լույսից ինքն էլլուսավորվում: Ասում են՝արևը նույնիսկ չզգաց, որլուսինը էլ իր կողքին չէ…
Պատրաստեց՝ Ռոբերտ Մանուչարյան
Գեղարվեստի դպրոց-պարտեզ, 6-րդ դասարան
Ղեկավար՝ Իվետա Ջանազյան
www.mskh.am 2011