büllertin november 2010

Glee club op school: the making of Totaaltheater

Olympisch goud voor hockey-ster Roos Broek

Racen met de Technochallenge

Büllertin

november 2010

Verder in dit nummer:Nieuwe docenten stellen zich voor - Brugklasintroductie - Werken bij de Koster - Email uit Afrika - Cum laude : “met lof”

2 Büllertin november 2010

36

Büllerlaan 2Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. Voor mij is dit cliché volledig van toepassing. Aan het einde van de maand december komt er een einde aan mijn onderwijsloopbaan. Met heel veel plezier heb ik in het onderwijs in verschillende functies werkzaam mogen zijn. Een van mijn meest geliefde ‘klussen’ was het vijftien jaar lang deel uit maken van de redactie van het Büllertin. Met enige weemoed neem ik dan ook afscheid van ons schoolblad. We zijn ooit aan het einde van de vorige eeuw gestart met een schoolkrantje van enkele pagina’s en inmiddels kunnen wij trots zijn op een fraai schoolblad met zeer veel info en een bijna professionele uitstraling. Vele tientallen redacteuren hebben in de afgelopen periode een waardevolle bijdrage geleverd. Het Büllertin heeft vele gezichten gekend en met name de lay-out van ons blad heeft meermalen een metamorfose ondergaan.

Door verschillende oorzaken is en wordt de samenstelling van de redactie voortdurend gewijzigd. Gezapigheid en zelfvoldaanheid worden mede daardoor voorkomen. Natuurlijk is continuïteit belangrijk, maar de geschiedenis leert dat nieuwe mensen met andere interesses een schoolblad een waardevolle impuls geven. Daarom zijn we oprecht blij met de twee nieuwe redactieleden, die graag de gelederen van de redactie willen versterken: Annabel Feenstra en Annemieke van Hoije.In de eerste redactievergadering van een nieuw schooljaar houdt men zich vooral bezig met brainstormen. De redactieleden nemen, weliswaar vluchtig, de Büllertins van het voorgaande cursusjaar nog eens door. Dat is een logische start van een eerste redactievergadering van een schooljaar. Het is een oude wijsheid: men leert toch het meest van gemaakte fouten en tijdens het evalueren ontstaan er vaak nieuwe ideeën.

Het is inmiddels een goede traditie dat nieuwe personeelsleden in staat worden gesteld om zich voor te stellen aan leerlingen en hun ouders. Sommigen hebben daarvoor slechts enkele regels nodig, anderen grijpen deze gelegenheid aan om iets omstandiger hun visie op onderwijszaken te geven. Dat het leerlingenaantal van onze school de laatste jaren sterk toeneemt kan men eenvoudig aflezen aan het grote aantal nieuwe collega’s.

De belangrijkste functie van het Büllertin was en is het verstrekken van zoveel mogelijk informatie over de dagelijkse gang van zaken op school aan leerlingen, ouders en medewerkers van onze school. Het komt geregeld voor dat oud-collega’s en oud-leerlingen te kennen geven nieuwsgierig te zijn naar de verdere ontwikkeling van hun oude school. Bovendien is men soms ook nog geïnteresseerd in de geschiedenis van onze school. De moderne hulpmiddelen stellen ons in staat om aan deze behoefte te kunnen voldoen.

Er bestaan vergevorderde plannen om via een link op de website van de school belangstellenden toegang te verlenen om de laatste editie van het Büllertin (pdf-bestand) in te zien. Het blijkt ook tot de mogelijkheden te behoren om eerdere edities van ons schoolblad nog eens te kunnen bekijken. Een dergelijke ontwikkeling juich ik toe, omdat het daardoor voor eenieder eenvoudig wordt om op de hoogte te blijven van de toekomstige ontwikkelingen van het Kennemer College. Men kan ervan verzekerd zijn, dat in ieder geval één persoon graag gebruik zal maken van deze uitstekende mogelijkheid om ‘bij te blijven’.

Ben Smit

COLOFONJaargang 15, nummer 1, november 2010

Redactie Wim Brugman, Annabel Feenstra, Annemieke van Hoije, Jaap Maks, Ben Smit, Roderick Waijers

Lay-out en vormgeving Jaap Maks Tekstuele redactie Annemieke van Hoije, Meike Stuur Foto’s John van Sluis, e.a.

Redactie-adres [email protected]

7

26

Büllertin november 2010 3

InhoudBüllertin november 2010Informatieperiodiek Kennemer College havo - atheneum - gymnasium

40

LEERLINGEN12 In het sportlicht: Roos Broek26 De overstap28 Werken bij de Koster 30 Voor & door leerlingen: Flashtival 34 Email uit Afrika: Britt Moritz38 Wordt gevolgd: Jamy de Ruijter

MEDEWERKERS4 Medewerkersfront5 Even voorstellen 18 Omzien in tevredenheid - Ben Smit10 Koken met Roderick Waijers11 Even voorstellen 2 16 Wie is ‘t, wat doet-ie?17 Even voorstellen 318 Docent en hobby: Arjen de Graaf24 Even voorstellen 427 Open over gedichten31 Even voorstellen 537 Even voorstellen 640 Profiel: Dirk Heuff

ACTIVITEITEN7 Sportoriëntatie20 Brugklasintroductie22 The making of... Totaaltheater23 Maatschappelijke stage24 Brugklas 32 Techno Challenge36 Schoolfeest Bob’s

EN VERDER...6 Van de oudercommissie14 Van de decanen25 Getuigschrift cum laude 33 Winnen: puzzel mee39 Agenda

12


Er is de eerste vier maanden van dit schooljaar veel gebeurd op het “medewerkersfront”. Wat het meest opvalt, is het grote aantal nieuwe docenten dat we hebben benoemd: 16 docenten met heel verschillende achtergronden en loopbanen. Zij stellen zich in dit Büllertin aan u voor. Dit grote aantal nieuwe docenten is vooral het gevolg van de groei van onze school naar ruim 1500 leerlingen.

Ook in het schoolmanagement zijn nieuwe gezichten gekomen. Sandra van Dalen is vanaf 1 augustus adjunct-directeur. Zij volgt Ben Smit op, die met FPU gaat. Collega Ben Smit heeft in de 36 jaar dat hij op het Kennemer College gewerkt heeft zijn sporen ruimschoots verdiend. Elders in dit nummer kunt u een uitgebreid afscheidsinterview met hem lezen. Graag wens ik Ben, ook vanaf deze plaats, nog vele gezonde jaren toe!

De nieuwe teamleider van de brugklassen is Monique van der Grijp. Zij neemt vanuit haar vorige betrekking veel ervaring met dit werk mee. Monique volgt Sandra van Dalen op, die vier jaar lang op uitstekende wijze heeft gewerkt als teamleider brugklassen en die een heel goede “ambassadeur” was van onze school bij het basisonderwijs.

De afdeling havo onderbouw heeft een eveneens nieuwe teamleider: Sandra Hoes. Zij neemt deze functie over van Wim Brugman, die jarenlang het boegbeeld was van deze afdeling. Wim is in onze school het roosterteam gaan versterken.

En door de overstap van Sandra Hoes ontstond er een vacature zorgcoördinator. In deze vacature hebben we Ellen Schröder benoemd. Ellen was op onze school al actief als docente Nederlands en dyslexiecoördinator, taken die zij nu combineert met haar werk als zorgcoördinator.

Ook bij het onderwijsondersteunend personeel zijn enkele nieuwe collega’s benoemd. Angela Rook neemt op de administratie de plaats in van Hanneke Vorst, die een baan buiten het onderwijs heeft aangenomen. Het team van de conciërges is uitgebreid met twee collega’s: Jarno Born, die de laatste maanden van het vorige schooljaar ook al bij ons werkte, en Jean Luc Speich.

Alle nieuwe collega’s wens ik veel plezier en succes toe op onze school!

Er zijn ook enkele collega’s die om uiteenlopende redenen langdurig afwezig zijn. Dat is allereerst Jaap Gouda (wiskunde), die ook in dit schooljaar vanwege gezondheidsredenen helaas geen lessen kan geven. Niki Oterdoom (Nederlands) is herstellende van een oogoperatie. En Brigitte de Rooij (Engels) is vanaf half oktober afwezig, zij is met zwangerschapsverlof. De collega’s Jan ter Maten (Nederlands) en Hans Faddegon (wiskunde en ANW) zijn, vanwege gezondheidsredenen, nog niet volledig inzetbaar. Ik wens deze collega’s alle goeds toe voor de komende tijd.

We zijn blij, dat we een aantal goede vervangers hebben kunnen benoemen voor deze docenten: José Buur (Nederlands), Yvonne van Gennip (wiskunde), Doreen Roetman (Nederlands) en Geoff Salvidant (Engels). Ook hen wens ik een prettige tijd toe op het Kennemer College.

In januari vieren we het 25-jarig schooljubileum van twee collega’s: Yvonne Kerkkamp (mentor brugklas en trainer sociale vaardigheden) en Eep Boersma (biologie). Twee collega’s met een grote inzet voor en betrokkenheid bij de school. Van harte gefeliciteerd!

Henk Polmanvestigingsdirecteur

Medewerkersfront

Van boven naar beneden:Met pensioen: Ben SmitTeamleider brugklas: Monique van der GrijpOp de administratie: Angela RookMet zwangerschapsverlof: Brigitte de Rooij


Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Van jongs af aan heb ik juf/lerares willen worden. Zodra ik leerde lezen, schrijven en rekenen begon ik les te geven aan mijn poppen. Ze luisterden altijd heel goed, maar er werd niet veel gemaakt van de rekensommetjes die ik ze gaf. Het was dan ook erg leuk wanneer er een echte leerling in mijn klasje mee kwam doen: mijn jongere zusje. Langzamerhand werd ik hier te oud voor en ging naar de middelbare school. Daar begon ik al snel bijlessen te geven. Meestal gingen die over wiskunde en het was dan ook niet verbazingwekkend dat na de middelbare school mijn keuze viel op de studie wiskunde. Ook tijdens mijn studie gaf ik nog met veel plezier bijlessen en ik vroeg me af of ik het ook leuk zou vinden om voor de klas te staan. Daarom ben ik op de universiteit steunlessen gaan geven voor de eerstejaars studenten en regelde ik een korte stage op mijn oude middelbare school. Na deze stage wist ik het zeker: ik wilde wiskundelerares worden. Inmiddels is het alweer drie jaar later, heb ik leuke en moeilijke momenten meegemaakt bij het lesgeven, maar elke dag ben ik weer dankbaar voor alle leuke leerlingen waaraan ik les mag geven.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Mijn eerste ervaringen op deze school liggen alweer twee jaar terug. Als wiskundestudente

kwam ik in een gezellige, kleine vierde klas een lessenserie over grafentheorie geven. Dit beviel me zo goed, dat ik graag mijn stage voor de lerarenopleiding ook hier op school wilde doen, waaruit inmiddels een baan voortgekomen is.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Ik vind het handig dat we inmiddels in veel lokalen een computer hebben staan, maar zou het wel fijn vinden als de computers er minder lang over zouden doen om op te starten en in te loggen.

Even voorstellen... Anne de Haan (wiskunde)

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Ik heb voor het onderwijs gekozen omdat ik de omgang met leerlingen erg leuk vind; de leeftijdsgroep en de variatie binnen het vak. Ook wilde ik na een tijdje in Engeland te hebben gewoond, iets blijven doen met de taal Engels. De combinatie maakte ik door te studeren voor docent Engels. Het was een opleiding tot 2de graad docent Engels, waarbij je ook in Engeland aan de universiteit van Wolverhampton Engels en Educatie kon studeren. Hier heb ik dan ook nog nooit spijt van gehad, want ik heb het erg naar mijn zin als docente Engels en genoten van mijn tijd aan de universiteit van Wolverhampton.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Ik vond het heel erg spannend de eerste dagen op het Kennemer College. Nieuwe collega’s en leerlingen en heel erg je best moeten doen om je weg te vinden. Het heeft even geduurd maar ik kan zeggen dat ik een heel eind op weg ben. Ik weet dat het echt wel een schooljaar duurt voordat je helemaal het ‘reilen en zeilen’ van een school kent maar veel basis dingen gaan goed.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Ik heb voordat ik op het Kennemer College kwam, drie jaar lesgegeven op een andere middelbare school en daar gingen sommige dingen anders. Wat beter of slechter is, vind ik moeilijk om te zeggen, daarom vind ik ‘veranderen’ een groot woord. Wat mij opvalt is dat bijvoorbeeld gebruik van het klassenboek heel anders is. Hier gaat het klassenboek meer over wat het huiswerk is en wie afwezig/te laat is. Op mijn vorige school werkten we met klassenboeknotities over huiswerk niet in orde, gedrag, spullen niet mee en kauwgom. Deze notities werden elke maand bijgehouden door de mentor en daar zaten sancties aan vast. Op het Kennemer College bestaan deze regels ook, maar dan per docent. Persoonlijk vond ik het wel handig deze dingen te noteren in het klassenboek..

Even voorstellen... Fanny Schröer (Engels)


De oudercommissie is weer begonnen aan een nieuw schooljaar. Niet alleen zijn we op zoek gegaan naar een speerpunt waaraan we dit jaar willen gaan werken, ook werd er een bijdrage verlangd bij een aantal activiteiten die zich al vroeg in dit schooljaar voor deden.

Eerst het grote feest in Bob’s voor de nieuwe brugklassen aan het einde van hun introductieweek. Daarnaast werden de jaarlaagvertegenwoordigingen voor de onderbouw weer opgestart en zijn zij inmiddels bij elkaar geweest om zaken met betrekking tot hun jaarlaag door te spreken met de afdelingsleiders van deze jaarlagen.

Op 7 oktober j.l. was er de thema-avond over huiswerk voor de ouders van de brugklassen. Het onderwerp sprak vele ouders aan, maar liefst 185 ouders vulden de aula waar Estrid Riemersma haar presentatie hield. Dit jaar was er voor gekozen om ouders uit een klas bij elkaar te zetten, zo waren zij ook in de gelegenheid om kennis te maken met de overige ouders uit de klas van hun zoon of dochter. Met de door de gastspreekster ingebrachte stellingen en opdrachten konden ouders met elkaar discussieeren en ervaringen uitwisselen. Daarnaast waren mentoren aanwezig om vragen te beantwoorden die specifiek gericht waren op het wel en wee over huiswerkzaken op deze school. Uit reacties bleek dat veel ouders baat hadden bij deze avond en ook van mening waren dat zij hun kind nu beter konden begeleiden.

Het speerpunt voor de oudercommissie bestaat dit jaar uit een aantal onderwerpen. Wij willen nogmaals terugblikken op het zorgbeleidsplan van school. Ook zijn er wat punten navoren gekomen uit een leerlingenenquete (de LAKS-enquete, afgenomen in december 2009) waar wij naar willen gaan kijken. Omdat dit nog verder uitgewerkt zal worden, hoort u daarover meer in het volgende Bullertin.

Van de oudercommissie

Mocht u meer willen weten over de

oudervereniging, dan kunt u onze gegevens

vinden op de schoolsite bij :

Voor de ouders > Oudervereniging of rechtstreeks via:

www.kennemercollege.nl/oudervereniging

Huiswerktips voor oudersStimuleer je kind om op tijd te beginnen en een planning te maken voor een week.

Het is verstandig om:• zoveel mogelijk huiswerk af te maken voor het avondeten

(na een gezellige lekkere maaltijd is het altijd wat lastig om weer op gang te komen).

• leerwerk af te wisselen met maakwerk.

• niet twee talen na elkaar te leren, je zou de grammatica en de eventueel te leren woordjes door elkaar kunnen gaan husselen.

• een opgeruimde omgeving en een rustige huiswerksfeer te creëren. Gezellig kletsen via de msn of een te luide radio of tv op de achtergrond leidt een beetje af....

• Laat je kind nog even relaxen voor het slapen gaan, doorleren tot bedtijd levert meestal een onrustige nacht op.

• Wanneer je kind voldoendes haalt, prijs hem of haar, ook al denk je als ouder dat er meer in had gezeten als... Hier geldt de wet van het succes.

• Loopt je kind vast, probeer dan samen even terug te gaan naar de stof ervoor, vaak komt de oplossing of het antwoord dan weer boven drijven.

• Wees niet alleen blij met een goed rapport, maar ook met de goede cijfers die tussentijds worden gehaald.

• Wordt er een onvoldoende gehaald, probeer er achter te komen of je kind weet waardoor het kwam, misschien moet een volgende keer de planning aangepast worden.

• Begin niet over die 4 voor wiskunde, vraag liever naar de fouten die gemaakt zijn en of je kind nu wél de antwoorden weet na het bekijken van deze fouten in die bewuste wiskundetoets.

• Neem het huiswerk duidelijk over in de agenda, liefst met pen (potlood vervaagt). Bij twijfel, kijk in de klassenagenda, niet alleen voor de dag erna, misschien is er ook al iets gepland in de week erop.

Zie voor nog meer tips: google “huiswerktips voor het

voortgezet onderwijs”.


SportoriëntatieIn de eindexamenklassen krijgen de leerlin-gen het vak Lichamelijke Oefening van de zomervakantie tot de kerst. Een deel van

deze lessen gebruikt de sectie L.O. om de leerlingen kennis te laten maken met sporten,

die tijdens de reguliere lessen niet gedaan worden. In oktober was het tijd voor de wa-

teronderdelen: golfsurfen in Wijk aan Zee en een bezoek aan Dutch Water Dreams, waar de leerlingen konden raften en bodyboarden.Na de herfstvakantie hebben de leerlingen de keuze uit skiën/snowboarden, fitness, zumba,

kickboxen, squash, spinning en golf.


Interview met de scheidende adjunct-directeur Ben Smit

Omzien in tevredenheid

De redactie van het Büllertin, toch altijd al zeer bedreven in het voor het eigen karretje spannen van Jan en alleman, schrikt er zelfs niet voor terug om oud-redacteuren uit hun vut- of pensioenslaap te lokken met vage beloftes en ze aan het werk te zetten. Schrijver dezes kon echter geen nee zeggen tegen het verzoek om Ben Smit, adjunct-directeur van het Kennemer College havo, vwo, gym-nasium te interviewen ter gelegenheid van zijn afscheid na veertig jaar trouwe dienst in het onderwijs. Een substantieel deel van die veertig jaar heb ik met Ben gewerkt, als collega-docent, als schoolleider en min of meer mijn baas dus en als redacteur van het Augustinus Nieuws/ Büllertin. Gedeelde passies in willekeurige volgorde: babbelen over van alles en vooral iedereen (in relatie met de school), over voetbal, het onderwijs en ons troetelkindje: het Büllertin.

Een trotse vaderBen Smit is getrouwd en heeft drie volwassen kinderen. De oudste, Kristl, is in de voetsporen van haar vader getreden en geeft Neder-lands aan het Kennemer College Mavo. Zij is intussen ook bezig haar Master Nederlands af te ronden. Dochter Fiona heeft niks met het onderwijs. Zij houdt van reizen (evenals haar vader) en is meer avontuurlijk ingesteld. Na wat omzwervingen over de wereld, heeft zij nu een mooie baan in Italië. Zoon Arvid is de sportieve telg. Hij kreeg zijn opleiding tot profvoetballer in de omgeving en na o.a. PSV, Groningen, Willem II en een paar buitenlandse clubs, is hij weer terug bij Telstar. Ongeveer terzelfder tijd dat ik dit schrijf, scoort hij de 1-0 in de bekerwedstrijd van Telstar tegen SDC Putten. Zijn trotse vader zit uiteraard, zoals bijna altijd, op de tribune.

Een mooi beroepVeertig jaar lang hetzelfde werk doen, velen zullen gruwen bij het idee alleen al. Ben kijkt tevreden terug. Hij heeft weliswaar al die jaren in het onderwijs gewerkt, maar hij heeft kans gezien veel variatie aan te brengen in zijn werk. Volgens hem een belangrijke voorwaarde voor het behoud van het plezier in wat je doet. Hij was docent, decaan, schoolleider en alles wat daar tussenin zit en erbij hoort. Het is juist die variatie waardoor hij uit de grond van zijn hart kan zeggen dat hij een mooi beroep heeft.

“Jij moet maar onderwijzer worden”Ben is geboren in 1948. Hij groeide met een halfbroer en pleegzus op in een pleeggezin in Krommenie onder niet ideale omstandigheden: “Mijn pleegouders hadden een eigen zaak en waren daar nogal druk


“Ik vrees het zwarte gat niet, ik zie het als een uitdaging”

mee. Ik kan niet bepaald terugkijken op een liefdevolle jeugd in een warme omgeving. Ik heb vooral geprobeerd er zelf wat van te maken: als ik niet thuis hoefde te zijn, zocht ik mijn heil buitenshuis: op school, op straat en vooral in de sportvereniging met voetbal en tafeltennis”. Omdat hij goed kon leren, maar absoluut niks met zijn handen kon, was een keuze voor de toekomst snel gemaakt en die werd ook door zijn ouders gestimuleerd: “Jij moet maar onderwijzer worden”. Ben had daar wel oren naar. Hij voelde zich prettig op de lagere school en ook in het vervolgonderwijs had hij het zeer naar zijn zin.

Roerige tijdenNa de Wilibrordus ULO begon hij in 1964 aan de vijfjarige opleiding tot onderwijzer aan de (beruchte) Pedagogische Academie op de Baanstraat in Beverwijk. “Een buitengewoon interessante en vooral ook roerige tijd”, zegt Ben, “de studentenrevoltes in Europa waren in volle gang. In Parijs en ook in Amsterdam ging het er bij tijd en wijle heet aan toe. Een van de “hoogtepunten” was natuurlijk de bezetting van het Maagdenhuis in 1969. De Kweekschool in Beverwijk volgde in de loop van dat jaar. Met als aanleiding een - met de ogen van nu - nogal onschuldig, komisch incident brak op de Kweekschool in Beverwijk een heftige revolutie uit, die uitmondde in de oprichting van de APA (Alternatieve Pedagogische Academie). Een strijd waarin veel gewonnen, maar ook veel verloren werd. Ik maakte er actief deel van uit en heb als bestuurslid van de APA in die tijd gesproken op heel wat bijeenkomsten overal in het land. Ik kon mijn opleiding tot hoofdon-derwijzer niet afmaken in Beverwijk en daarom ging ik in ’69 naar de Hervormde Pedagogische Academie in Amsterdam”. Deze opmerking leidt tot de frappante conclusie dat - terwijl Ben studeerde aan de Her-vormde Academie - ik in diezelfde tijd op nauwelijks een steenworp afstand mijn eerste lessen gaf aan de Gemeentelijke Pedagogische Academie in Amsterdam.

Van Mavo naar Augustinus CollegeNa zijn afstuderen bood de Mavo in Amsterdam-Noord waar hij stage had gelopen, hem een baan aan: “Geen gemakkelijke buurt, maar wel een goede leerschool voor een beginnend docent”. Omdat het voort-gezet onderwijs hem meer trok dan het basisonderwijs, begon hij met de opleiding MO-aardrijkskunde en stapte hij over naar de Oosterwijk Mavo in Beverwijk. Daar werkte hij al in allerlei functies, waaronder die van decaan. In 1988 fuseerde de school samen met drie andere mavo’s en het Pius X-College tot het Augustinus College en zette hij zijn werk voort aan de Büllerlaan.

Van docent met een taak tot manager“Ik heb altijd geprobeerd niet al te lang hetzelfde werk te doen”, zegt Ben. “Als je plezier in je werk wilt houden moet je - ook als docent - voortdurend uit zijn op vernieuwing en verbetering en als je de kans krijgt ook proberen er andere taken bij te doen”. Daarom en omdat hij al enige ervaring had uit zijn mavo-tijd, solliciteerde hij naar de functie van conrector onderbouw: “Dat was toen nog een onderwijsbaan met een taak, maar al gauw veranderde dat in een pure managementfunc-tie”.

Omzien in tevredenheidBen reageert zoals hij is - nuchter dus - op mijn vraag hoe hij aankijkt tegen het afscheid van het onderwijs: “Ik kwam met niet veel feestge-druis binnen en zo wil en zal ik er ook uitgaan. Ik heb mijn werk altijd met heel veel plezier gedaan, maar nu is dat voorbij en ga ik verder met de rest van mijn leven. Het was een mooie en soms turbulente

tijd. Denk maar eens aan al die veranderingen in het onderwijs, de eerste grote fusie, de tweede nog grotere fusie, de nieuwbouw en renovatie enz. Ik heb het geluk gehad dat ik een half jaar de tijd had om rustig af te bouwen. Bovendien kon ik in die tijd mijn opvolgster inwerken en mijn taken aan haar overdragen. En aangezien ik Sandra van Dalen heel hoog heb zitten, heb ik dat met veel plezier gedaan. Ik kijk wel met plezier uit naar het niet meer iets moeten doen. Ik wil gaan reizen, meer lezen en meer tijd vrij maken voor vrouw, kinderen en niet te vergeten kleinkinderen. Ik heb nog niet heel specifieke plannen en hou allerlei aanbiedingen voorlopig nog even af, maar ik weet wel zeker dat ik straks geen tijd meer heb om er nog werk bij te hebben. Ik vrees het zwarte gat niet, ik zie het als een uitdaging”.

Spelen in de eredivisieOok voor Ben is het allermooiste van het onderwijs natuurlijk het con-tact met leerlingen: “Aan de leerlingen zal ik met plezier terugdenken en aan die top-momenten van een perfect gelukte les. Wij hebben hier over het algemeen heel plezierige leerlingen. Tegen sollicitanten heb ik vaak gezegd: “Als je aan deze school werkt, ben je bevoorrecht, want dit is spelen in de eredivisie”. “Ik denk ook met heel veel plezier terug aan de vele prettige contacten met de collega’s. Ik zou er een boek over kunnen schrijven. Je vraagt je wel eens af, waar de soap-auteurs hun info ‘halen’. Als ik de gave van het schrijven echt zou bezitten, dan zou ik een fantastisch en een zeer humoristisch boek kunnen schrijven over bijvoorbeeld de vele contacten met ouders, leerlingen en collega’s. Er zijn natuurlijk ook zaken die ik bepaald niet zal missen: de vele vergaderingen, de toenemende bureaucratie en de vele gecompliceerde regelingen van het Ministerie”.

Sterk en zwakHet antwoord op mijn vraag naar de sterke kanten van het Kennemer College komt er vlot uit: “Een leerlingvriendelijke school, een prima leerlingenpopulatie, uitstekende onderwijsresultaten, een goede (werk)sfeer en een fraai schoolgebouw”. De zwakke kanten vergen iets meer bedenktijd, maar dan toch: “Op cultureel gebied blijft de IJmond (nog steeds) achter. De school zou zich daarvan nog meer bewust moeten zijn. En nog één minpunt: door het toenemend aantal leerlingen wordt ons schoolgebouw te klein!”

BoodschapOp mijn vraag hoe de school zich hem zal herinneren, reageert hij nuchter: “Ik maak me geen enkele illusie. Weg is weg en bin-nen no-time is men je min of meer vergeten en ik vind dat ook heel begrijpelijk. Teveel ‘leunen’ op het verleden brengt je niet vooruit. Maar natuurlijk vindt iedereen het plezierig om aardig gevonden en gewaardeerd te worden”.Hij besluit ons gesprek met een welgemeende boodschap voor de achterblijvers: “Zorg ervoor dat je werk geen sleur wordt, benut de vele mogelijkheden die er zijn om je werk uitdagend en interessanter te maken. Bedenk dat je met humor en relativeringsvermogen heel veel kunt bereiken”.

Sef Naus,

Oud-docent Nederlands/oud-redacteur Büllertin


Brian Urtubia Almonacid, Bryan Toorenent, Brian Wannee; eigenlijk alle Brian’s of Bryan’s noem ik wel eens Chateaubriand. Zie het als een soort sierlijke bijnaam. Wat is Chateaubriand eigenlijk? Het klinkt als de naam van een wijn of van een kasteel, maar in feite is het een duur stuk vlees. En niet zomaar een stuk ossenhaas; het is het mooiste en dikste stuk van de langgerekte runderfilet, en tweemaal zo dik als een tournedos.

Het enige waarover culinair historici het eens zijn is dat het gerecht vernoemd is naar François-René Vicomte (burggraaf) de Chateaubriand (1768-1848) en dat het recept rond het midden van de negentiende eeuw voor het eerst in druk verscheen. Chateaubriand was een telg van een verarmde, adellijke, Bretonse familie. Zijn vader verdiende een vermogen als kapitein van een slavenschip en kocht een

kasteel in het Bretons gehucht Combourg, waarheen de familie in 1777 verhuisde. Dat verhoogde de adellijke standing aanzienlijk, maar Chateaubriand verveelde zich kapot. De timing had niet slechter gekund: toen de Franse Revolutie in 1789 uitbrak behoorden de Chateaubriands opnieuw tot de gehate adel en begon voor onze man een leven van zwerven, gevaar en avontuur.

Uiteindelijk maakte hij naam als auteur en zelfs grondlegger van de Franse romantiek, en ook als staatsman. Alom stond hij bekend als een onuitstaanbare, zelfingenomen womanizer met vele maîtresses. Heeft Chateaubriands kok Montmireil in 1822 een gerecht voor hem bedacht en naar hem vernoemd, zoals zo vaak wordt verondersteld? Ongetwijfeld was Chateaubriand dol op een flink stuk geroosterde

ossenhaas, dat hij ook vaak at met een door zijn kok bereidde saus. De ossenhaas heette toen nog niet naar hem, maar gewoon

‘filet de boeuf’. Hoogstens heette het in combinatie met de saus ‘à la Chateaubriand’. Pas later in de negentiende eeuw werd het mode om het dikke stuk ossenhaas zelf chateaubriand te noemen.

Veel ossenhaas is deprimerend papperig en smakeloos en ronduit een belediging voor rund en mens. Dus: hoe komen we aan het juiste stuk vlees? Het beste rund loopt buiten en eet gevarieerd. Het Ierse of Schotse Angusrund is de beste vleeskoe die er is. Geen wonder; het vlees is stevig, donker van kleur en heel fijn dooraderd. Dat wil zeggen dat er minuscule vetadertjes doorheen lopen. Ras, beweging, dieet, plus het feit dat het vlees vijf weken rijpt (ongebruikelijk lang) voor het op het bord komt, zorgen voor een verrukkelijke smaak.Hoeveel moet een chateaubriand wegen? Het gerecht is voor twee personen en moet tussen de 400 en 500 gram zijn. De biefstuk wordt uit een van vlies ontdane ossenhaas gesneden en geslagen of geplet tot een dikte van ongeveer 3,5 à 4 centimeter. Het is hetzelfde gedeelte van een koe waar ook de tournedos uit wordt gesneden.

Koken met …. Roderick Waijers Chateaubriand

Ingrediënten

Voor het vlees:400 gr chateaubriand2 eetl olie20 gr roomboterpeper en zout1 klein glas cointreau

Voor de saus: 2 plakjes gerookt spek½ liter donkere kalfsfond2 dl rode wijn (uit de fles die je bij het eten serveert) 2 sjalotjes, fijngehakt1 laurierblaadje 2 takjes tijm75 gr roomboter, koud en in blokjes gesneden

AardappelsRozemarijnPeertjes


Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Ik heb voor het onderwijs gekozen omdat ik een goede opleiding voor leerlingen belangrijk vind en daar graag een bijdrage aan wil leveren. Verder vind ik het leuk om met jonge mensen om te gaan en ze (weg)wijs te maken in economie en management & organisatie.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Ik heb het Kennemer College tot nu toe ervaren als een school met een prettige sfeer. De leerlingen zijn over het algemeen vriendelijk en het gebouw is lekker licht en in vrolijke kleuren.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Als ik iets zou mogen veranderen dan zou ik graag wat minder leerlingen per klas willen hebben, een computer met beamer in ieder lokaal en meer computerlokalen om met de hele klas naar toe te gaan.

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Vanuit mijn bezigheden als dj en mc kwam ik er achter dat ik het leuk vond om mensen te laten opgaan in de muziek. Ik studeerde toen geschiedenis in Amsterdam. Nadat ik afgestudeerd was ben ik de lerarenopleiding gaan doen, waarmee ik voor mijn gevoel twee werelden heb verenigd.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school. Gezellige drukte. Ik heb super collega’s. Binnen de geschiedenissectie is het echt leuk.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Ik krijg binnenkort een pc met internet en een groot beeldscherm in mijn klaslokaal. Ik ben dan een tevreden docent en er hoeft van mij dan voorlopig niks meer te veranderen.

Even voorstellen... Gerda de Boer (economie)

Even voorstellen... Jeroen van Leeuwen (geschiedenis)

Bereidingswijze

Marineer het vlees. Wrijf de olie in het vlees en leg het op een koele plaats minstens 1 uur te rusten. Lak het in met cointreau en strooi er wat tijm overheen. Verwarm een pan op hoog vuur. Doe eerst de olie in de pan, daarna pas de roomboter en wacht tot de substantie mooi bruin is (niet te ver laten gaan). Schroei het vlees aan alle zijden goed dicht (elke zijde anderhalve minuut). Haal het vlees uit de pan voeg zout en peper toe. Dit mag flink zijn omdat het zout en peper door garing in de oven het vlees intrekt. Je kunt ook op het einde toevoegen dan blijven de kristallen “heel”, voeg dan echter veel minder toe.

Zet het vlees in de oven op 165º gedurende 5 minuten. Doe vlak voor het in de oven gaat nog weer wat boter en olie op het vlees. Dit voorkomt uitdroging. Haal het vlees uit de oven en leg het in een warmhoudkast (dit is ongeveer 60º). Zo’n kast heeft niet iedereen in huis, maar dit kun je ook simuleren door de oven op 60 tot 100º te zetten. Door het rusten van het vlees voorkom je dat er een plas kookvocht op je bord komt. De eiwitten nemen dit in feite op. Snijd het vlees in plakken. Gebruik een scherp mes zonder kartels anders zie je dit aan het vlees.

Je kan een klassieke ‘sauce Béarnaise’, dus met dragon, gesmolten boter en eidooiers gebruiken. Zo wordt het gerecht bijna altijd geserveerd en velen houden dit voor de originele bereiding. Het is de vraag of dat klopt. Wat ik erbij maak is een rode wijn saus. Snijd het gerookte spek in kleine blokjes en bak het uit in eigen vet. Blus het hete vet af met de kalfsfond en rode wijn. Voeg de sjalotjes, laurierblaadje en tijm toe en kook de saus zachtjes in tot de helft van de oorspronkelijke hoeveelheid. Zeef het vocht, breng weer aan de kook en voeg de in blokjes gesneden koude boter al roerende, in gedeelten toe, tot een mooie gebonden saus ontstaat. Proef af en breng op smaak.

Ik zou hierbij gebakken aardappelschijfjes in schil maken met wat rozemarijn eroverheen. Om het helemaal feestelijk te maken kan je er ook nog gekonfijte peertjes bij doen.

De chateaubriand is een klassieker in de Franse keuken. Daar mag je niets anders dan Franse rode wijn bij schenken: Bourgogne of Bordeaux.


In het sportlicht

Roos Broekgouden medaille winnares Het is voor het eerst in mijn “carrière”

als sportverslaggeefster dat ik een leerling voor de tweede keer uitnodig voor een interview! Maar het is ook niet zomaar een leerling, het is een leerling die afgelopen zomer Olympisch goud heeft binnengehaald met haar team. Ik heb het over Roos Broek, 16 jaar oud, zit in 6 vwo.


Mijn eerste vraag is hoe het kan dat ze met 16 jaar al in de eindexamenklas zit. Er volgt een heel makkelijk antwoord. “Ik ben eind september jarig en op de kleuterschool mocht ik een jaartje korter kleuteren!” Als juf wil ik nog, voordat ik ook maar iets over haar sport vraag, weten of alles wat ze doet wel met school te combineren is. En ook daar heeft Roos een snel antwoord op: “Ik red het al vijf jaar goed, dus ik zou niet weten waarom het nu ineens niet meer zou lukken. Ik doe gewoon altijd mijn best!”

En dan de sport. We hebben het over hockey. Roos komt uit een sportieve familie. Haar ouders zijn sportief en ook haar zus is erg sportief. Toch lees ik ergens in een krant dat de moeder van Roos zegt dat ze twee verschillende kinderen heeft. Roos gaat helemaal voor de sport en met haar andere dochter kan ze lekker winkelen. Roos legt uit wat haar moeder daar mee bedoelt. Annefleur (ook leerling bij ons op school) kan ook heel goed hockeyen, maar ze heeft ook heel andere dingen waar ze helemaal voor gaat. Annefleur is heel erg creatief en daardoor is ze erg met mode en kleding bezig. Vandaar de opmerking van haar moeder in de krant.

Roos is al op jonge leeftijd gaan hockeyen en speelt inmiddels bij Dames 1 in Bloemendaal. Al twee jaar is zij daar de allerjongste, maar daar heeft Roos helemaal geen last van. Ook speelt Roos in Nederland A. Ik vraag of dat hetzelfde is als Jong Oranje, maar daar kan je pas bij vanaf 18 jaar, dus nog even wachten!

Deze zomervakantie is Roos van 9 tot 28 augustus naar Singapore geweest naar de Jeugd Olympische spelen. Ongeveer anderhalve maand van tevoren werd bekend wie er in de basis stonden. Roos behoorde tot de gelukkigen! De hoofdsponsor ASCICS betaalde de reis, het verblijf en de kleding. Ze sliepen in het Olympisch dorp waar zo’n 3500 mensen verbleven. Als ze naar de enorm grote eetzaal gingen moest dat met de bus! Ook als ze een wedstrijd hadden moesten ze 50 minuten in de bus zitten. Het team bestond uit 16 dames uit het hele land afkomstig. De helft van de meiden kende Roos al en de andere helft was relatief nieuw voor haar. Maar, zo zegt ze zelf, door zo’n verblijf in het Olympisch dorp leer je elkaar wel heel goed kennen. Ze hebben vooral in de periode voor de Olympische spelen heel veel getraind.

Hoeveel is VEEL? Zes keer in de week dus! Vier dagen in de week ging Roos met de trein naar Utrecht. Gelukkig viel het in de zomervakantie, dus ze had alle tijd om er heen te gaan. De andere twee trainingen mocht ze gewoon thuis doen en dan ging ze hardlopen. De trainingen in Utrecht bestonden uit krachttraining, conditietraining en natuurlijk technieken. Ook zijn ze twee keer als team een weekend op trainingsstage geweest.

SingaporeRoos gaat met haar hele team voor drie weken naar Singapore. Haar ouders en zus gaan ook mee, maar Roos zegt dat het enige contact dat ze eigenlijk hebben in die drie weken “zwaaien” is en even iets naar elkaar roepen. Haar ouders en Annefleur gaan eerst een week naar Maleisië en daarna zitten ze vlak bij het Olympisch dorp en ze missen geen wedstrijd. In Singapore streden zes landen om het goud! Elk land moest vijf wedstrijden spelen en de nummers 1 en 2 kwamen in de finale.

Roos vertelt in vogelvlucht hoe dit allemaal ging. Ik hoop dat ik het duidelijk op papier krijg, want eigenlijk is het leuker als je dit van Roos zelf hoort! Door het enthousiasme waarmee ze dit vertelt heb ik bijna het idee dat ik er bij ben geweest. Nog voor de eerste wedstrijd zit Kroonprins Willem-Alexander ineens bij de dames in de eetzaal en ook nog aan de tafel van Roos. Hij vraagt hen of ze gewoon willen doen als anders, hij vindt het gewoon leuk om met hen mee te lunchen. Roos

kletst met hem over van alles en nog wat, zelfs over de drie kinderen van Willem-Alexander en Maxima. Roos zegt dat hij zo aardig is, zo gewoon!

De eerste wedstrijd spelen ze tegen Ierland. De uitslag wordt 3-1 voor Nederland en Roos heeft een doelpunt gemaakt. De tweede wedstrijd is tegen Zuid-Afrika en daar is de uitslag 13-0 !!! (Roos heeft er twee gemaakt). De derde wedstrijd is tegen Nieuw Zeeland en daar is de uitslag 1-0. En dan komt een heel spannende wedstrijd. Nederland speelt tegen Argentinië. Voor de rust worden ze helemaal ingemaakt en staat Argentinië 2-0 voor. Eigenlijk denken de dames al dat ze er uitliggen. Maar ze hervinden zich en het wordt 2-1 en 30 seconden voor het eindsignaal weet Roos nog een doelpunt te scoren!!!!! Door dit doelpunt komen ze in de finale. De vijfde wedstrijd die ze nog moeten spelen tegen Zuid Korea eindigt in gelijk spel, 2-2.

De finaleEn dan is het zover. De finale! Het gaat eerst vreselijk en de Argentijnen komen voor te staan. Dan in de tweede helft wordt het 1-1. Ze krijgen nog een strafcorner tegen, maar hoe het lukt lukt het, deze strafcorner wordt tegengehouden! In de verlenging gaan ze voor de golden goal en ja hoor, Lieke van Wijk weet te scoren en ineens zijn ze niet zomaar aan het hockeyen, ze hebben Olympisch goud!

Wat er daarna allemaal gebeurt is heel onwerkelijk. Ineens ben je de winnaar van een gouden medaille. Roos weet het echter ook weer af te zwakken, want ze weet dat ze een paar dagen later gewoon weer in de schoolbanken moet kruipen! De eerste schooldag mist ze echter, want dan is de huldiging op Papendal. Ook daar is Willem-Alexander weer. Ook Pieter van den Hoogenband is er bij. Later wordt ze in Uitgeest ook ontvangen door de burgemeester van Uitgeest, Mieke Baltus. Roos gaat daar met haar moeder en oma heen. Tot slot ontvangt ze ook nog uit handen van onze directeur, de heer Polman, en mevrouw Rinkel een mooie bos bloemen. En dan begint het gewone leven weer. Roos traint weer als vanouds, gaat weer naar school en heeft weinig tijd voor sociale contacten.

Ik vraag altijd of een leerling inmiddels rijk is geworden van zijn of haar sport, maar dat is ook nu niet het geval. Roos heeft al wel een paar jaar een eigen sponsor, Adidas, en speelt dus normaal gesproken in kleding van dit merk. Roos vertelt dat de spelers uit Singapore, als ze gewonnen hadden, met $ 10.000 naar huis zouden zijn gegaan. In Nederland krijg je een handdruk, en nog niet eens een gouden handdruk. Ook vertelt ze dat in Argentinië alle wedstrijden uitgezonden zijn, terwijl er in Nederland geen één wedstrijd is vertoont, nog niet eens de finale. Als er mensen in Nederland wat wilden volgen dan moesten ze dat via Argentinië proberen te zien. Roos vindt dit echt belachelijk!

Roos heeft uiteraard ook nog dromen. Uiteraard wil ze graag in Oranje komen, het hoogste is pas goed genoeg voor haar. Maar ook buiten de sport zet ze hoog in. Roos droomt ervan om na een opleiding aan de VU (International Business Administration) het bedrijfsleven in te gaan. En dan niet een anoniem baantje ergens op een kantoortje, nee ook hier is onze kampioen heel ambitieus. Roos wil een VROUW AAN DE TOP worden. Dat er voornamelijk mannen aan de top staan vindt ze ook niet kloppen en zij wil laten zien dat ook vrouwen daar heel goed kunnen scoren.

Roos, ik wens je dat je beide doelen gaat behalen, maar als ik zo naar je kijk komt dat wel goed. Heel veel succes in je eindexamenjaar en daarna gaan we op afstand jouw verrichtingen volgen.

Pien Olthoff


Elk profiel bestaat uit:het gemeenschappelijk deel dat voor iedereen gelijk en verplicht is (zoals Nederlands en Engels),een profieldeel bestaande uit 4 vakken die in meer of mindere mate met elkaar te maken hebben enhet zogenaamde vrije deel. In principe één extra examenvak, dat staat vermeld in een korte lijst van vakken per profiel.

De school heeft een aantal keuzes geblokkeerd. Zo kan je bij het profiel cultuur en maatschappij bijvoorbeeld geen natuurkunde in het vrije deel kiezen. En een kunstvak combineren met een NG- en/of NT-profiel behoort ook niet tot de mogelijkheden.De omvang van een vak wordt in de tweede fase uitgedrukt in een aantal studielast uren (slu). Dit is het aantal les- en huiswerkuren (klokuren) dat in totaal over twee jaar (havo) of drie jaar (vwo) aan een vak besteed moet worden. Welk profiel je ook kiest, in totaal staat voor ieder profiel hetzelfde aantal slu. Als havist heb je, verspreid over 4 en 5 havo, een studielast van 3200 uur. Dat is, inclusief huiswerk, 1600 uur per jaar. Een “baan” van 40 uur dus met veertig werkweken en twaalf weken vakantie per jaar. Als vwo-er heb je, verspreid over 4, 5 en 6 vwo, een studielast van 4800 uur. Ook dat is inclusief huiswerk 1600 uur per jaar.

Een vervolgopleiding of een baan hoef je nu gelukkig nog niet te kiezen. Het profiel dat je in 4 havo of 4 vwo kiest, geeft echter al wel een beetje richting aan de mogelijkheden die je hebt bij de kiezen van een vervolgstudie. Met dat profiel zorg je voor goede voorkennis en dus goede aansluiting op bepaalde vervolgopleidingen. De vakken uit het profieldeel zijn immers toegespitst op de vakken van die vervolgopleidingen en het werk dat je daarna in een bepaalde sector kunt gaan doen. Hieronder staat in het kort geschetst wat voor leerlingen er in de verschillende profielen thuis kunnen horen. Het is een globaal overzicht, voor specifieke vragen kan je natuurlijk altijd terecht op het decanaat.

Richting kiezen met de decanen

CULTUUR EN MAATSCHAPPIJCreatief talent, cultuur, hulpverlening, onderwijs, recreatie, toerisme en talen zijn kort gezegd de sleutelwoorden die horen bij dit profiel. Leerlingen die geïnteresseerd zijn in dit profiel en dus de bijbehorende profielvakken leuk vinden kun je grofweg indelen in taalfanaten, informatie verslinders, artistiekelingen en hulpverleners. Taalfanaten en de informatie verslinders hebben iets met media en met moderne vreemde talen (communicatie/taaldocenten/….).

Artistiekelingen zijn veelal creatief ingesteld. Het zijn diegene die boordevol ideeën zitten, talent hebben op het gebied van theater, zang, beeldende vorming of tekenen. Dit profiel is een goede basis om in de wereld van kunst, cultuur of theater terecht te komen. Maar het kan ook zijn dat je dat soort zaken niet zelf wilt uitvoeren, maar ze juist wilt bestuderen of anderen erover wilt vertellen. Je houdt er dan van om geconcentreerd één of meerdere van de kunstvormen te bekijken en je vindt het heerlijk om met je neus in de boeken te zitten om er van alles over te lezen. Functies als museummedewerker of een toeristisch medewerker passen hier ook goed in.

De hulpverleners vinden ook een goede basis in het profiel cultuur en maatschappij. Iedereen die van binnenuit een motivatie heeft om anderen te helpen zal hier goed in passen. De meeste beroepen in de sociaal maatschappelijk sector hebben namelijk een ‘cultuur en maatschappij’-basis. Of jij daarin goed past blijkt bijvoorbeeld uit dat je sociaalvaardig bent. Of dat je goed naar anderen kan luisteren en je kunt inleven in mensen die in een moeilijke situatie zitten. Als je dit profiel kiest, heb je veel kans dat je daar later in je werk iets mee kunt doen. Je moet dan dus niet denken aan de verpleging, maar aan beroepen als maatschappelijk werker of vormingswerker. Of aan een orthopedagoog die in overleg met collega’s een behandelingsplan opstelt voor een kind met vertraging in de verstandelijke ontwikkeling. Ook een arbeidssocioloog, die in opdracht van een bedrijf of instelling onderzoekt of de directie en het personeel wel goed met elkaar communiceren, zou heel goed het profiel cultuur en maatschappij kunnen doen.

Als je kiest voor cultuur en maatschappij zijn de talen, geschiedenis en de kunstvakken belangrijk. Dit profiel is bedoeld om een brede algemene kennis op te bouwen. Vandaar dat er zo veel verschillende vakken in dit profiel zitten. Voor de havist is wiskunde A een vrij te kiezen vak, voor een vwo-leerling is of wiskunde A of wiskunde C verplicht en hiermee is dit profiel het minst exacte profiel.

In de derde klas van de havo en het vwo kiest elke leerling een profiel. Een profiel bestaat uit een aantal vakken die opleiden voor een bepaalde sector van de maatschappij. Er zijn vier profielen: cultuur en maatschappij (CM), economie en maatschappij (EM), natuur en gezondheid (NG) en natuur en techniek (NT).


ECONOMIE EN MAATSCHAPPIJAls je je aangetrokken voelt tot het bedrijfsleven of de overheid, dan is het profiel economie en maatschappij iets voor jou. Commercie, klantgerichtheid, dienstverlening, geldzaken, accountancy, economie en management zijn de trefwoorden bij dit profiel. ‘Economie en maatschappij’-mensen houden meestal van alles wat te maken heeft met business, leidinggeven, verkoop, administratie, klanten en informatie. Ze zijn ondernemend, weten van aanpakken en kunnen vooral goed organiseren. Voor de meeste banen waar je met dit profiel terecht kunt komen, is het dan ook belangrijk dat je een dienstverlenende en klantgerichte instelling hebt. Dat betekent dat je snapt wat klanten belangrijk vinden en dat jij er bent om het ze naar de zin te maken en tevreden te stellen, zodat je jezelf ook op die manier kan onderscheiden van concurrenten. Denk maar aan het werk van bijvoorbeeld een filiaalbeheerder van een winkelketen, maar ook bij een baan in horeca of hotel is dit vaak belangrijk.

Een EM’er kan zich later ook gaan bezighouden met beleidsvraagstukken of onderzoek op dat gebied. Onderzoek op kleinschalig gebied (zoals het beleid van een organisatie) of op grootschalig gebied (zoals het betalingsverkeer in de Europese Unie). Vaak moet hij adviezen uitbrengen aan bijvoorbeeld de overheid of het hogere management van een bedrijf. Dat kan op organisatorisch, commercieel/economisch of juridisch/fiscaal gebied zijn. ‘Economie en maatschappij’-mensen werken meestal op kantoor. Het zijn geen mensen met een echte talenknobbel of talent op het exacte gebied (hoewel wiskunde wel belangrijk is) maar net iets er tussenin. In je werk kun je te maken krijgen met statistische modellen, begrotingen, bedrijfsboekhoudingen en marktonderzoeken (zoals de accountant en de belastingadviseur).

Wie later iets wil op het gebied van bestuur, bedrijfskunde of economie heeft daar met het profiel economie en maatschappij alle kans toe.Als je kiest voor economie en maatschappij zijn (vanzelfsprekend) economie en wiskunde belangrijke vakken. Dit profiel heeft veel overeenkomsten met cultuur en maatschappij. Het vergroten van je algemene kennis is bij beide profielen een belangrijk doel van de leerstof. Dat is ook de reden waarom je maatschappijvakken als aardrijkskunde en geschiedenis in de profieldelen terugvindt. Het verschil is echter dat je je bij cultuur en maatschappij vooral richt op de sociaal maatschappelijke kant van het leven en bij economie en maatschappij meer op de overheid en het bedrijfsleven.

NATUUR EN GEZONDHEIDGezondheid(szorg), chemie, milieu, planten, dieren, DNA, therapie en onderzoek. Als één of meer van deze onderwerpen je aanspreekt, dan heb je grote kans dat natuur en gezondheid het profiel is waar jij je thuis in zult voelen. Dit profiel is immers bedoeld voor mensen die willen werken in de medische wereld (bijvoorbeeld een

ziekenhuis), de paramedische beroepen (beroepen die zijdelings verbonden zijn aan de geneeskunde), de farmaceutische industrie of op het gebied van onderzoek

naar voeding en gezondheid of de natuur en het milieu.‘Natuur en gezondheid’-leerlingen zijn behoorlijk goed in de exacte vakken. Toch hebben ze, in tegenstelling tot ‘natuur en techniek’-mensen, geen behoefte om de volledige exacte programma’s te volgen. Want alleen maar bezig zijn met wis- en natuurkunde, dat zien ze niet zo zitten. Bij natuur en gezondheid heb je - meer dan bij natuur en techniek - te maken met mensen, planten en dieren.Het soort werk dat je kunt doen als je voor dit profiel kiest, varieert. Een deel van de NG-leerlingen zal in een laboratorium komen te werken. Zij doen dan bijvoorbeeld medisch onderzoek en proberen een antwoord te vinden op onderzoeksvragen vanuit de geneeskunde. Anderen werken juist meer in de dagelijkse praktijk van de gezondheidszorg, bijvoorbeeld als verpleegkundige in een ziekenhuis, maar adviseren ook over voeding (zoals een diëtiste) of over beweging (zoals een fysiotherapeut). Overigens, om arts, dierenarts of tandarts te worden moet je ook het vak natuurkunde (bijgevolg wiskunde B) naast biologie in je pakket hebben! Weer anderen werken op het gebied van landbouw of milieukunde, en werken afwisselend binnen en buiten. Je kan dan op vele terreinen contacten hebben met andere mensen of onderzoek doen. Controleren of bij fabrieken of boerderijen de milieuwetgeving wel wordt nageleefd bijvoorbeeld.Als je kiest voor natuur en gezondheid zijn biologie, scheikunde en wiskunde belangrijk. Hoewel natuur en gezondheid niet het meest exacte profiel is, zijn voor opleidingen die op dit profiel aansluiten de exacte vakken vaak een toelatingseis.

Lees verder op de volgende pagina!

de profielkeuze


NATUUR EN TECHNIEK Rekenaars, tekenaars, denkers en doeners. Mensen die van cijfers, machines, elektronica of computers houden. Dat zijn de echte ‘natuur en techniek’-leerlingen. Tot de rekenaars en de denkers behoren leerlingen wiens aanleg en interesse ligt op het gebied van wiskunde, natuurkunde en scheikunde en die goed om kunnen gaan met cijfers, formules en abstracte gegevens. Met dit profiel kun je in vele technische omgevingen terecht komen. Je kunt bijvoorbeeld constructeur wegen waterbouw worden. Die berekent bijvoorbeeld aan welke technische eisen een brug moet voldoen. Andere voorbeelden zijn elektronisch ingenieur of werktuigbouwkundige.

Maar je kunt ook terecht komen in een beroep dat te maken heeft met techniek in de ruimste zin van het woord. Van autotechniek, elektrotechniek en technische natuurkunde tot industrieel product ontwerpen. Ook als je goed bent in de exacte vakken en helemaal gaat voor de natuur, is dit profiel interessant. Het woord ‘natuur’ uit ‘natuur en techniek’ staat immers voor beroepen die te maken hebben met milieu, planten en dieren, zoals landschapsarchitect, plantenteeltdeskundige of milieukundig onderzoeker naar bijvoorbeeld het broeikaseffect. Het profiel natuur en techniek is geschikt voor mensen die graag onderzoeken, testen, ontwerpen, berekenen en begroten. ‘Natuur en techniek’-mensen kunnen logisch denken en

lossen graag technische en natuurkundige problemen op. Dit zijn eigenschappen die je moet hebben als ontwerper of onderzoeker. Er zijn echter ook ‘NT’-ers die vooral organiseren, voorlichting geven of leidinggeven. Zoals de bouwkundig opzichter die ervoor zorgt dat de uitvoering van een bouwproject volgens plan verloopt. Ook dan moet je een achtergrond in natuur en techniek hebben omdat je werkomgeving en takenpakket die specifieke kennis op dit vlak vereist. Al met al is natuur en techniek het meest exacte profiel.

Profielkeuze hoeft (nog) geen fuik te zijn!Een passend profiel kiezen is een belangrijk moment in je schoolloopbaan. Toch zijn veel studies in het hoger onderwijs toegankelijk voor alle profielen. Een profielkeuze is dus echt niet altijd een fuik! Belangrijk is om goed de profielkeuzebrochure te lezen, samen met je ouders.In de keuzebrochure staat - naast profielinformatie - ook een overzicht met ALLE hogere opleidingen in Nederland. Daarin kun je precies lezen aan welke eisen je moet voldoen om toegelaten te worden tot een opleiding in het hoger onderwijs (hbo of universiteit). Veel studies zijn te volgen met elk profiel. Een paar voorbeelden: rechten, psychologie en fysiotherapie. Maar het spreekt voor zich dat je voor een technische opleiding een NT-profiel moet hebben en voor een commerciële of economische opleiding is vaak het vak economie vereist. Bekijk dus goed in het opleidingenoverzicht welk profiel nodig is voor een bepaalde opleiding.Belangrijk is dat je een profiel kiest waarmee je je havo- of vwo-diploma weet te behalen. Je zult dus overtuigd moeten zijn dat het door jou gekozen profiel haalbaar voor je is. Het is goed om bij jezelf na te gaan wat je van nature goed kan, waar je talenten liggen. En te kijken welke capaciteiten goed passen bij jouw toekomstwensen.Heb je moeite om een passende profielkeuze te maken? Dan is er veel hulp voor jou op school. Je gaat aan je profielkeuze werken met behulp van het keuzebegeleidingprogramma Qompas, in gesprekken met je mentor, met docenten en natuurlijk met de hulp van de decanen. Kom bij keuzeproblemen gerust bij het decanaat langs!

Marieke de Haan en haar zoon RobinWie is het, wat doet-ie?

Wie is het, wat doet-ie? vereist veel van je opmerk-zaamheid, scherpzinnigheid, mensenkennis en fantasie.

In de foto’s zou je iemand kunnen herkennen die op onze locatie werkzaam is, ware het niet dat we het wat moeilijker gemaakt hebben door juist níet de meest recente foto’s te plaatsen, maar terug te grijpen naar de plaatjes van enige jaren geleden ... Hoe lang dat geleden is, verklappen we niet!

Denk jij te weten wie op de foto’s te herkennen is? De juiste oplossing is op de puzzelpagina te vinden.

Veel succes!


Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Ik heb gekozen voor het onderwijs, omdat ik graag investeer in mensen, in dit geval in jongeren. Het werk in het onderwijs is afwisselend en vraagt om creativiteit, inzet en een persoonlijke inslag. Deze aspecten vind ik belangrijk in werk.

Beschrijf kort je eerste ervaring op onze school.Ik geef nu een aantal weken les. Het eerste dat mij op viel, waren de lestijden. Ik was vorig jaar een lesuur van 60 minuten gewend, dan vliegen die 50 minuten snel voorbij. De positieve mentaliteit van de leerlingen viel mij ook op.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Eerlijk gezegd nog niks. Ik vind dat ik eerst de organisatie en de mensen goed moet leren kennen voordat ik iets roep over verandering. Mochten er dingen opkomen, dan overleg ik daar graag met collega’s of leerlingen over.

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Vanaf de basisschool wist ik al dat ik lerares wilde worden, maar omdat mijn belevingswereld niet verder reikte dan groep 8 heb ik in die tijd nooit aan het middelbaar onderwijs gedacht. Toen mijn moeder de PABO ging volgen en les ging geven, kwam ik erachter dat het basisschoolonderwijs toch eigenlijk niks voor mij was. Voor mij is het publiek te jong en de lesstof niet uitdagend genoeg. Als ik er nu op terug kijk denk ik dat vanaf mijn eerste les biologie de keuze eigenlijk al gemaakt was.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Mijn eerste ervaringen op het Kennemer College zijn heel goed. Ik vind dat er op de school een fijne sfeer hangt en ik kan goed opschieten met de collega’s die ik tot nu toe heb leren kennen. Als biologiedocente zit ik hier goed op mijn plaats. Er zijn goede voorzieningen voor practica en de lokalen zijn ruim en passend ingericht voor biologieonderwijs. De biologiesectie bestaat uit leuke collega’s en de samenwerking verloopt heel prettig.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Bijna elke school met een groeiend aantal leerlingen heeft daardoor problemen met de lokalenbezetting, het rooster en het aanbieden van genoeg moderne faciliteiten zoals computerlokalen. Ik vind dat deze problemen op het Kennemer College zo goed mogelijk opgelost worden met de ruimte en mogelijkheden die er zijn. Wel ben ik vanuit voorgaande scholen gewend om meer gebruik te maken van Magister. Niet alleen om cijfers in te noteren, maar bijvoorbeeld ook om er leerlingen in absent te melden. Als ik iets zou moeten noemen om te veranderden dan zou dat het vervangen van de absentiebriefjes zijn.

Even voorstellen... Jiska Denneman (Nederlands)

Even voorstellen... Maaike van der Velden (biologie)

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Het werken met jongeren houdt mijn geest wakker en helder. Daarnaast geeft het mij een goede kijk op en in de samenleving. Bovendien blijf ik door het werken met jongeren met beide benen op de grond staan. Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Leuk publiek. Goede collega’s. Uitstekende wiskunde sectie. Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Docenten te verplichten hun schoenen te poetsen. Mijn schoenen draag ik vaak met schaamte.

Even voorstellen... Dave Olthof (wiskunde)


School, werk en hobbyArjen de Graaf - Jouer de la batterieIk heb altijd zo goed willen zijn als de drummer van de band Dr. Teeth and the Electric Mayhem. Het is me niet gelukt. Af en toe speel ik slagwerk op school of op een feestje privé. Thuis speel ik veel gitaar. Er is tegenwoordig zo ongelooflijk veel software waarmee je thuis aan de slag kunt. Ook komen er steeds meer fantastische videofilmpjes op You Tube. Ik kom dus, zonder optredens, muzikaal nog steeds aan mijn trekken. Toen Jaap Maks vroeg of ik iets over mijn hobby’s wilde vertellen in het Büllertin, dacht ik eerst aan mijn tijdsbesteding met de gitaar, maar bedacht me. Ik had nog een oude belofte in te lossen. Daarvoor een korte terugblik.


Enkele jaren geleden belandde ik in een kroeg in Amsterdam omdat ik wist dat er een optreden was van drummer John Engels. John speelde in een jazzcombo waarvan ik de naam inmiddels vergeten ben. Voor wie John Engels niet kent: hij was bekend als vaste drum-mer van het Louis van Dijk Trio, ontving meerdere jazzprijzen en speelde verder met alle jazzgroten der aarde. Een ontzettend lieve, zachtmoedige en toegankelijke man. Hij gaf aan velen drumles in het souterrain van zijn woning in Amsterdam-Oost. Niet alleen omdat de kachel moest blijven branden, maar ook omdat hij het fantastisch vond om als mentor jonge mensen met muziek bezig te laten zijn. Tijdens mijn studie - begin jaren ’80 - speelde ik als drummer in een paar bands en ook in een beginnend jazzcombootje. Ook ik kwam gedurende een jaar of twee regelmatig bij de drumnestor langs om te smullen van zijn muzikaliteit en zijn verbluffende toewijding aan het drumvak.

Die avond gebeurde bij het optreden wat iedere drummer vreest. John sloeg door het slagvel van zijn snarentrommel. In de pauze van het optreden gaf ik hem een lift naar zijn woning om een vervangende snarentrommel op te halen voor het vervolg van de voorstelling. Ti-jdens de rit werd afgesproken na het optreden bij hem thuis nog wat over vervlogen jaren te praten. Aldus geschiedde. Maar toen het bu-iten alweer een beetje licht begon te worden en het tijd werd om naar huis te gaan, werd mij te kennen gegeven dat ik niet mocht vertrekken vóór ik liet zien wat er van mijn drumkwaliteiten was overgebleven. Achter zijn drumstel in het benedenvertrek werd ik vervolgens vol-gestouwd met tips en oefeningen. En waar ging het over? Juist, dè drumoefening bij uitstek: de paradiddle. Vertel het door aan je leerlin-gen, zei hij.

Nu dan, wat laat, maar beter laat dan nooit…

DE PARADIDDLE

Als je iets van drummen wilt begrijpen, stort je dan met volle overgave op de paradiddle. Om te beginnen heb je nodig je twee handen waar-mee je het drumpatroon slaat, een bureaublad zonder rammelende kopjes en een PC verbonden met internet.

Ik verzeker je: bijna elke drumsolo is opgebouwd op of rond de para-diddle. De “paradiddel” is een speelpatroon dat er als volgt uitziet:

Je begrijpt: R staat voor rechterhand, L staat voor linkerhand.

Je slaat het patroon heel langzaam en zorgt ervoor dat de tikken even hard èn even lang klinken. Als je het lang doet raak je in een soort trance. Goed om alle zorgen van de wereld even te vergeten.

Later koop je stokken en een oefenplankje van kunststof en neem je les. Wel van een gediplomeerde docent graag, als je de juiste tech-niek wilt aanleren. Het oefenplankje leg je op het bureaublad. Een en ander is even wennen, maar na twee jaar begint het wat te worden. Je wilt natuurlijk weten wat je dan kunt. Dat zie je in de volgende video-film waarin de basis wordt uitgelegd. http://www.youtube.com/watch?v=Dst0AdVB21Q

Je wilt meer. Je koopt een drumstel. Je bent bereid om eventuele boze blikken van buren te moeten ondergaan. Je wilt weten hoe je over drie jaar een paradiddle op een echt drumstel laat klinken en hoe je dat verwerkt in een solo. Verbaas je nu alvast bij het zien van de volgende video. De drummer speelt hier niets anders dan paradiddles, RLRRLRLL. Een saai drumpatroon is muziek geworden! http://www.youtube.com/watch?v=PAFvOk6CMfA&feature=channel

Tijdens je loopbaan als drummer ga je je interesseren voor de abso-lute top op het gebied van slagwerk. De beste drummer bestaat niet, want elke muziekstijl heeft zijn eigen topper. Maar als er één drummer is van wie je gaat beseffen dat hij de paradiddle tot ware kunst heeft verheven, is het wel Steve Gadd. Daarvan getuigt de volgende video: http://www.youtube.com/watch?v=q9cyLwUjhk0&feature=related

Steve was in de laatste decennia van de vorige eeuw de meest gevraagde (studio)drummer in de wereld. Voor het grote publiek werd hij bekend door zijn drumbegeleiding van de popsong Fifty Ways To Leave Your Lover, van Paul Simon. Zo was een song nog nooit begeleid!

Het drumpatroon van Fifty Ways, uitgelegd door Steve Gadd himself zie je in: http://www.youtube.com/watch?v=sZZLLYEzKE8&feature=related

Met hier een live uitvoering van Fifty Ways door Paul Simon met Steve: http://www.youtube.com/watch?v=RTiyLuZOs1A&feature=related

Soms zijn er ook drumbattles: avonden waarop drummers naast elkaar op het podium staan. Vaak is dat een rommeltje, maar hier niet: http://www.youtube.com/watch?v=Ln6b_nBM-V8

Maar natuurlijk ga je je verder oriënteren. Hoe gek je ook bent op popmuziek, de grote drummers zitten toch in de jazzmuziek en in de muziek die daar dicht tegenaan zit. Ook al vind je die muziek niets, kijk eens naar de leermeester voor generaties: Buddy Rich: http://www.youtube.com/watch?v=sWrxHP36N1Q&feature=fvsr

En als je, na het vele oefenen, drummer wordt in een band, dan kan het volgende gebeuren. Jij en de band worden wereldberoemd. De band bestaat op een gegeven moment 25 jaar en voor de camera vraagt iemand met een microfoon in de hand aan je: hoe is het om drummer te zijn van de beroemdste band van de wereld?

Doe dan als Charlie Watts, de drummer van en onnavolgbare tegen-pool binnen The Rolling Stones. Laat dan, net als Charlie, de inter-viewer in een lachstuip achter met de woorden: it’s been five years work and twenty years hanging around.

En mocht je, ondanks je geploeter op de paradiddle, toch nog in een heel ander vak terechtkomen, gedenk dan mij. Ik speel de paradiddle nog elke dag. Met veel plezier. Weliswaar met mijn handen, maar toch. Op dat lekkere deuntje in mijn hoofd. Blijft heerlijk. Soms wordt het trommelen opgemerkt. Als er dan gevraagd wordt of ik nerveus ben, dan weet ik meteen: die heeft nooit gedrumd.

Arjen de Graaf

Drummen op een drum-stel, met je handen: John Engels: http://www.youtube.com/watch?v=_aOUH9byVXA

P.S. De drummer van Dr. Teeth and the Electric Mayhem had een vaste gig met zijn rockband in The Muppet Show en heette Animal.


Brugklasintroductie


The making of... TotaaltheaterHet is weer zover. Het kwik daalt, de bladeren vallen van de bomen en de commercials voor nieuwe vrouwenluchtjes zijn niet van de televisie af te slaan. Allemaal tekens die ons vertellen dat de wintermaanden zijn begonnen en de kerstdagen er weer aankomen. Voor een grote groep leerlingen (en docenten) hier op het Kennemer College zijn de kerstdagen misschien wel de spannendste van het hele jaar. Dat zijn de dagen waarop ze aan hun publiek hun talenten laten zien in het Totaaltheater. Ieder jaar wordt er een productie door leerlingen op de planken gezet, waarin toneel, dans en muziek te zien en te horen is. Een kleine groep enthousiastelingen is in de loop van dit jaar samengekomen en heeft hard gewerkt aan een zelfgeschreven script. Inmiddels zijn er al vele repetities geweest. Bij de toneelrepetities worden veel dramaoefeningen gedaan, om de acteurs met elkaar kennis te laten maken en hun eigen talenten te ontdekken. Improvisatie is heel belangrijk bij toneel en dit staat, natuurlijk met humor, dan ook hoog in het vaandel tijdens deze bijeenkomsten, geleid door Gerben van Garderen.Hiernaast is ook het musicalorkest begonnen met repeteren. Dit jaar is er gekozen voor muziekstukken die afkomstig zijn uit grote, populaire musicals. De gedreven muzikanten zijn druk bezig met het oefenen van deze liedjes, onder leiding van muziekdocent Wil Hietbrink. De zangeressen hebben een spannende auditie doorstaan en oefenen nu op lastige zangpartijen. Om dit allemaal in goede banen te leiden, hebben ze maar liefst twee zangcoaches: Erwin Steenkamp en Jolien Oosterhof. Natuurlijk mogen de dansers niet vergeten worden. Ze hebben onderling de dansen verdeeld en zijn inmiddels al aan het oefenen. De liedjes in de musical zijn dit jaar heel geschikt om op te dansen, er worden dan ook al pittige choreografieën gemaakt. Toneel, dans en muziek zijn niet de enige activiteiten rondom het Totaaltheater. Er zijn ook leerlingen actief in de PR. Deze mensen zorgen ervoor dat de musical op een goede manier naar het publiek wordt gebracht. Ze maken op allerlei manieren reclame, bijvoorbeeld door het maken van posters, maar ook het regelen van radio-

interviews. De technici, onder leiding van Ruud Sprengers, zorgen er tijdens de opvoeringen voor dat alles soepel verloopt en dat er een spetterende show uitkomt. Ze zorgen zowel voor de juiste licht-, als geluidseffecten.Peter van Staalduinen zorgt, samen met leerlingen, voor de aankleding van het podium; oftewel het decor. Dit is natuurlijk heel belangrijk om de juiste sfeer te kunnen scheppen.

Ook dit jaar wordt er weer een goed doel verbonden aan het Totaaltheater. We zetten ons dit jaar in voor Serious Request, een actie van 3FM waarbij dj’s zich opsluiten in een glazen huis en een week niet eten om op deze manier geld in te zamelen voor een bepaald doel. Vorig jaar werd er, met dank aan het publiek, maar liefst € 1000,- opgehaald. Natuurlijk proberen we dit jaar dit bedrag weer te evenaren en misschien wel te overtreffen. Radio Beverwijk zal in de kerstperiode ook actief zijn met het inzamelen van geld voor Serious Request en samenwerken met het Totaaltheater van het Kennemer College.

Al met al is het meedoen aan het Totaaltheater een leuke ervaring. Veel goede vriendschappen worden gesloten tijdens de repetities en opvoeringen en je werkt mee aan een musicalproductie waar je uiteindelijk trots op zult zijn. Het wordt een race tegen de klok om de voorstellingen op tijd af te krijgen, maar we zijn er zeker van dat het gaat lukken.

We zien u graag terug in de week voor de kerstvakantie, om de show te bekijken!

Loes Komen


Maatschappelijke stageOok dit schooljaar zijn we weer enthousiast van start gegaan met diverse projecten rondom de maatschappelijke stage. Vanaf volgend schooljaar gaat deze stage voor alle leerlingen verplicht worden. We gebruiken dit schooljaar vooral om contacten te leggen met nog meer verschillende organisaties die mee willen doen met het bedenken van leuke en uitdagende stageprojecten voor de diverse leerjaren die hiermee te maken krijgen.

De maatschappelijke stage is door het ministerie van OCW in het leven geroepen om jongeren kennis te laten maken met vrijwilligerswerk en het belang ervan in onze maatschappij. Daarnaast komen ze op deze manier in contact met aspecten van de samenleving waar ze normaal gesproken niet vaak mee te maken hebben. Zij kunnen zich op deze manier een genuanceerd beeld vormen van de maatschappij.

‘de samenleving is wat je er met elkaar van maakt’

In de brugklassen is de maatschappelijke stage geïntroduceerd bij het vak maatschappelijke vorming. Deze leerlingen lopen dit jaar twaalf uur stage in hun eigen leefomgeving; boodschappen doen voor de zieke buurvrouw, de tuin wieden bij de bejaarde overbuurman, etc. De enthousiaste reacties van de meeste leerlingen overtroffen onze stoutste verwachtingen; er wordt uitleg over e-mail gegeven aan oma, er wordt training gegeven bij de sportclub, er wordt meegeholpen in het ziekenhuis waar moeder werkt. De leerling zit vol leuke en goede ideeën om zijn/haar stage een zinvolle invulling te geven!

In de hogere leerjaren hebben de leerlingen door middel van een stagemarkt kennis gemaakt met de diverse aspecten van het vrijwilligerswerk. Ruim 20 organisaties waren op deze markt vertegenwoordigd en voorzagen onze leerlingen van informatie, folders en ideeën om tijdens hun stage te gaan doen. Ook hier waren de reacties, zowel van de leerlingen als van de meewerkende organisaties, overwegend positief. Veel leerlingen hadden zo’n leuk contact gelegd met een organisatie dat ze het liefste de week erop al wilden beginnen. Ze moeten helaas nog even wachten; vanaf januari gaan deze leerlingen op stage. Voor de organisaties was het vooral erg prettig om te merken dat de leerlingen zo enthousiast en belangstellend waren en zinvolle vragen stelden.

Zoals het er dus nu naar uitziet, gaat de maatschappelijke stage ook dit schooljaar een groot succes worden. Wij gaan de diverse leerlingen het hele jaar door volgen; vóór, tijdens en na hun stage. We zullen ook goed luisteren naar eventuele kritieken van leerlingen, collega’s, ouders en organisaties, zodat we volgend schooljaar de stages nog beter aan kunnen laten sluiten op de wensen van een ieder die hierbij betrokken is.

Mirjam PompFemke van Bronswijk


Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Ik heb voor het onderwijs gekozen omdat ik graag met jongeren werk en het leuk vind om kennis over te dragen.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Ik vind de sfeer in de school heel ontspannen, gezellig en het gebouw straalt licht en ruimte uit. Mijn eerste contacten met de leerlingen waren heel positief. Vooral de brugklasleerlingen waren heel enthousiast met betrekking tot techniek.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Ik zou willen veranderen dat bijvoorbeeld de bovenbouw en de onderbouw verschillende pauzes hebben, zodat het mogelijk is om door de gangen te lopen. Nu is het daar vaak zo overbevolkt, dat je er niet door kunt komen. Ik denk dat dit voor de nieuwe leerlingen ook niet zo prettig is.

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Dat begon al jaren geleden, toen ik bij de Castricumse reddingbrigade gevraagd werd om te helpen bij het geven van trainingen. Het geven van de trainingen vond ik zo leuk dat ik dit jaren heb gedaan. Na in verschillende laboratoria gewerkt te hebben -dat was het net niet helemaal- kwam ik terecht als TOA bij het Willem Blaeu in Alkmaar. Door een raar rooster kwam ik voor de klas te staan om een TL-4 klas het een en ander bij te brengen. Dat beviel mij zo goed dat ik de opleiding tot 2e graad scheikunde- en natuurkunde docent ben gaan doen en die afgelopen schooljaar heb afgerond.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Een geweldig ontvangst, leuke klassen en leuke collega’s.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?De zomervakantie inkorten, 7 weken is echt te lang… ;) Wat er echt bij me op komt is het eerste lesuur iets later laten beginnen, dan hoef ik niet meer zo heel vroeg op te staan. Tien minuten later zou voldoende zijn.

Even voorstellen... Marina Hoogerbrugge (techniek)

Even voorstellen... Martijn Cappel (natuur-/scheikunde)

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Na de HAVO op het Bonhoeffer College wist ik zeker dat ik biologie wilde studeren, maar de universiteit zag ik op dat moment niet zitten. Op het HBO leek de docentenopleiding biologie mij erg leuk. Ik zag mezelf niet voor de klas staan, dus na mijn afstuderen zou ik wel verder zien.Tijdens mijn verschillende stages merkte ik dat ik het erg leuk vond om les te geven. Ik vond het leuk om de kinderen dingen te vertellen en uit te leggen. Na mijn studie ben ik meteen les gaan geven en dat bevalt me tot nu toe geweldig.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.De vorige school waarop ik les gaf was een middelgrote VMBO-school in Amsterdam Slotervaart, dus deze school is totaal anders. Ik kwam dan ook voor een aantal leuke verassingen te staan. Ik kan erg genieten van kleine dingen die voor anderen misschien vanzelfsprekend zijn: leerlingen die hun jas en tas in een hoek gooien en dat anderen daar dan van af blijven. Heerlijk! Maar ook dingen als buiten gymmen, tijd (en geld) voor practica in de Beta-vakken en de rust in de pauzes was ik niet meer gewend.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Ik ben erg tevreden en heb echt het gevoel dat ik hier op mijn plek zit. Ik had dan ook moeite iets te bedenken wat ik zou veranderen. Iets waar ik wel een beetje moeite mee heb zijn de grote klassen. Op mijn vorige school waren de klassen tussen de 15 en de 21 leerlingen. Mijn eerste les met 30 leerlingen was dan ook wel even wennen. Als ik iets zou mogen veranderen (zonder mij bezig te hoeven houden met dingen als lokalentekorten, begrotingen, etc.) zou ik de klassen wat kleiner maken.

Even voorstellen... Gideon van Goethem (biologie)


Het is een goed gebruik om mensen die uitstekende prestaties hebben geleverd in het zonnetje te zetten: wie iets bijzonder goed heeft gedaan mag daarvoor best geprezen worden.Hiervoor zijn vele mogelijkheden: op school worden uitstekende prestaties bijvoorbeeld vaak door de mentor apart als opmerking op het rapport vermeld. Ook in de toespraakjes bij de uitreiking van het diploma blijven opvallende resultaten van leerlingen natuurlijk niet onvermeld.

In het onderwijs aan universiteiten en hoge scholen bestaat sinds een aantal eeuwen de traditie om uitstekende prestaties te eren met een speciaal getuigschrift: CUM LAUDE.

Zoals veel uitdrukkingen is ook deze afkomstig uit het Latijn, de klassieke taal die eeuwenlang de voertaal van de geleerden in West Europa is geweest. “Laus” betekent “lof”, “roem”; het hangt samen met het werkwoord “laudare” dat “loven”, “prijzen”, “roemen” betekent.Het voorzetsel “cum” betekent “met”. Zoals de leerlingen met Latijn in hun vakkenpakket wel weten verandert het woord na een voorzetsel van vorm: “laus” wordt “laude”: CUM LAUDE - MET LOF.

Oorspronkelijk werd dit getuigschrift vooral uitgereikt bij excellente resultaten behaald aan een universiteit. In verschillende landen werden verschillende spelregels gehanteerd maar in het algemeen ging het om studenten die voor hun vakken gemiddeld een acht behaalden en geen cijfer lager dan een zeven.

Naast de kwalificatie CUM LAUDE wordt ook gebruikt MAGNA CUM LAUDE - MET GROOT LOF (gemiddeld cijfer minimaal een negen, geen cijfer lager dan een acht) en SUMMA CUM LAUDE - MET DE HOOGSTE LOF (gemiddeld cijfer een tien).

Deze universitaire traditie heeft ook bij een aantal middelbare scholen in ons land een plaats gekregen. Bij het diploma wordt aan de leerlingen die uitmuntend gepresteerd hebben een CUM LAUDE getuigschrift uitgereikt. Dit goede gebruik is enige tijd geleden ook op havo, atheneum en gymnasium van het Kennemer College ingevoerd; een aantal van onze leerlingen heeft al zo’n getuigschrift bij het diploma mogen ontvangen.

Vorig jaar is het CUM LAUDE getuigschrift geïntroduceerd voor leerlingen in de brugklas die uitstekend gepresteerd hebben. Maar liefst 25 van de 255 leerlingen hebben zo’n getuigschrift gekregen: knap gedaan! Dit jaar zal het ook voor de leerlingen van de tweede klas bij het eindrapport mogelijk zijn CUM LAUDE naar het derde leerjaar bevorderd te worden.Natuurlijk is er nog steeds plaats voor een prijzende opmerking van de mentor op het rapport en een lovende toespraak bij de uitreiking van het diploma. Maar we zijn blij te zien dat de traditie van het CUM LAUDE getuigschrift ook bij ons op school een mooie plaats heeft gekregen. Marcel Buitenhuis

Cum laude: “met lof”

Een getuigschrift voor uitstekende prestaties


De overstap

Betsy TeskeOp mijn eerste schooldag dacht ik: wat een doolhof. Na enkele dagen wende dat doolhof al snel en ik vind het super om hier op school te zitten. We hadden gevraagd of we met z’n drieën in dezelfde havo-2 klas (waarvan ik de helft nog niet eens bij naam ken) mochten zitten en gelukkig vonden ze dat goed. Zahra en ik fietsen elke dag samen naar school, dat is gezellig. Ik word hier tenminste niet gepest, zoals op de mavo, maar vind wel dat de kinderen hier heel nieuwsgierig zijn. Ze vragen bij alles: waarom?Ik kreeg op de basisschool vmbo kaderadvies, maar mijn moeder heeft er toch op aangedrongen dat ik naar de mavo ging. Bedankt mams, anders had ik deze overstap niet kunnen maken! Ik vind natuur- en scheikunde een moeilijk vak, omdat de docent niet zoveel uitlegt. Ook ben ik niet gewend met de studiewijzer te werken en heb daar dus ook nog niet zo vaak op gekeken.Ik wil niet mee op kamp, want het boekje met de reizen ziet er niet zo leuk uit. Mijn ultieme kamp is rond een vuur zitten met een boekje of lekker shoppen. Met mijn mentor meneer Hietbrink oefen ik voor de musical van het totaaltheater. Ja, ik ga een solo zingen!!!

Nathalie LeeflangToen ik in groep 8 zat, ben ik al naar de open dag geweest. Volgens mijn juf op de basisschool was ik een mavokind en mocht dan ook niet naar de havo. Ik vond het wel meteen al een leuke school. Op de mavo ben ik naar de havo wiskundegroep geweest voor kinderen die al havoniveau hadden; dit was verplicht anders moest je dat in de zomervakantie doen.De eerste dag dat ik hier op school zat, zei mijn mentor dat ik op rooster basis moest kijken, maar regelmatig waren er bij de betreffende klas geen kinderen. Totdat ik er achter kwam dat ik niet op rooster basis, maar op rooster actueel moest kijken. Ik raakte soms een beetje in paniek. Daarnaast kon ik ook de gymzaal niet vinden. Wat een toestanden!Ik badminton graag in het weekend, maar dat gaat nu minder, omdat ik meer huiswerk moet maken op de havo dan op de mavo. Verder is de methode Frans hetzelfde als op de mavo. Ze doen hier op school wel een beetje moeilijk als je naar de orthodontist moet. Ze vragen zelfs als je een dag tevoren met een verzuimbriefje komt al of je je orthokaart wilt laten zien.

Zahra Al HamamiIk vond het niet eng hier op school de eerste dag, maar was wel een beetje zenuwachtig. In de pauze is het hier erg druk, want er zijn meer kinderen dan op de mavo. Af en toe weet ik niet waar ik staan moet.Ik kreeg op de basisschool een mavo/havo advies, maar ik denk dat ik vwo ook wel had gekund, want ik haal hele goede cijfers hier.Met het vak Nederlands zijn wij even ver als op de mavo. Mijn mentor op de mavo is leraar Nederlands en heeft al veel dingen uitgelegd over dat vak. Gelukkig heb ik geen achterstand. Het huiswerk dat je opkreeg op de mavo was in stukjes en hier krijg je alles in één keer en moet je het zelf in stukjes hakken. Ik heb wel minder tijd gekregen voor mijn hobby’s tennissen, badminton en tekenen.Ik wil ook niet mee op kamp want alles is met water en ik zwem nou eenmaal niet zo graag omdat ik mijn hoofddoek liever niet af doe. Het valt mij wel op dat er op de mavo veel meer meisjes zijn die een hoofddoek dragen. Ik woon nu 10 jaar in Nederland en ben heel blij dat ik toch op de havo ben beland.By the way: Ik weet eigenlijk niet eens waar de binnengymzalen zijn. Help, dat wordt weer zoeken!

De overstappers van mavo 1 naar havo 2 met hun mentor Pieter Ravensbergen.

Als je in de mavo/havoklas aan de Plesmanweg gemiddeld een 7,5 of hoger staat, dan mag je na een jaar overstappen naar havo-2. Dit jaar hebben wij 34 van die bollebozen. Pieter Ravensbergen begeleidt deze kinderen. Betsy, Nathalie en Zahra uit H2E hebben hier op school inmiddels een paar maanden achter de rug en we hebben hen gevraagd hoe hun ervaringen zijn en hoe ze het tot nu vinden hier op school. Hun ouders zijn uiteraard beretrots op ze en eigenlijk zijn ze ook wel heel trots op zichzelf!


Stop All the Clocks Stop all the clocks, cut off the telephone,Prevent the dog from barking with a juicy bone,Silence the pianos and with muffled drumBring out the coffin, let the mourners come. Let aeroplanes circle moaning overheadScribbling on the sky the message He is Dead,Put crepe bows round the white necks of the public doves,Let the traffic policemen wear black cotton gloves. He was my North, my South, my East and West,My working week and my Sunday rest,My noon, my midnight, my talk, my song;I thougt that love would last forever; I was wrong. The stars are not wanted now; put out every one:Pack up the moon and dismantle the sun;Pour away the ocean and sweep up the woods:For nothing now can ever come to any good.

W.H. Auden

Als W.H. Auden (1907-1973) al een bekende dichter is, dan is hij dat nu vooral door zijn gedicht ‘Funeral Blues’. Zestien jaar geleden dook het op, toen het in de film Four weddings and a funeral (1994) werd voorgelezen, in een indrukwekkende begrafenisscene. Het is het gedicht van een geliefde bij de dood van een geliefde, van het alles in beslag nemende verdriet, van het al het andere uitsluitende rouwbeklag. Je hoeft geen dichter te zijn om het zo te voelen.

open over gedichtenEen medewerker van onze school kiest een gedicht uit dat hem of haar op de één of andere wijze aansprak. Dat kan door de inhoud zijn, door de vorm, door een vreemde associatie. De mogelijkheden zijn vrijwel onbeperkt. Het is niet de bedoeling dat het gedicht “uitgelegd” gaat worden; het gaat de redactie om de persoonlijke ervaring. Die weer te geven, is al een hele klus. Na gedane arbeid geeft degene die een gedicht voor het Büllertin gevonden heeft het “stokje” door aan de volgende medewerker. Zo ontstaat hopelijk een reeks zeer persoonlijke ontmoetingen met onze medewerkers. Het stokje voor dit estafettedeel is opgenomen door Paula Limmen.

Zet alle klokken stil, snijd de telefoonlijn af, weerhoud de hond met een vet bot van geblaf. Zo gaat het door, in de gebiedende wijs - allemaal wanhopige opdrachten om de wereld en de tijd STOP te zetten. Nog een keer volgt er een liefdesverklaring: hij was mijn alles. Nog een keer volgt er een laatste klacht: ‘ik dacht dat de liefde eeuwig duren zou: mooi niet’. En dan volgt de doffe berusting: trek de stekker er maar uit. ‘Doof de sterren, die hebben hier nu niets te zoeken. Ontmantel de zon, de maan mag je ook opdoeken, giet de oceaan uit en veeg het bos bijeen, de kans op iets goeds is voor eens en altijd heen.’

Dit verpletterende liefdes rouwgedicht maakte nieuwsgierig naar de maker. Een klein bundeltje met tien liefdesgedichten van Auden (Tell Me the Truth about Love, 1994) werd een groot verkoopsucces.De periode voor 1994 was Audens bekendste gedicht ‘Musèe des Beaux Arts’. Lopend door het Museum voor Schone Kunsten in Brussel en kijkend naar de schilderijen van de oude meesters komt hij tot het inzicht dat het lijden zich altijd in stilte, onopvallend, in een uithoek voltrekt. Icarus valt uit de hemel in zee, op een schilderij van Breughel, maar de boer ploegt gewoon voort. De visser blijft onverstoorbaar naar zijn hengel turen. En ‘het sierlijk rijke schip dat iets moet hebben waargenomen’, en wel ‘een jongen die uit de hemel gleed’, had niets in de gaten. Het ‘moest naar ergens toe en zeilde rustig heen’. De begrafenisscène waarin het gedicht voorgelezen wordt is te vinden op You Tube.De film heet ‘Four weddings and a funeral’. Het is te vinden onder de naam ‘Funeral Blues’. Paula Limmen

Büllertin juli 2010 27


School & werk

Werken bij De Koster!Een interview met Nathalie Brasser en Fleur Schipper


Fleur Schipper zit in H4E en is 17 jaar. Ze werkt sinds maart in De Koster en het bevalt haar goed. Ze leert er veel en is blij met haar verdiende centjes. Nathalie Brasser zit in H5C en is bijna 17. Zij werkt al ruim een jaar in De Koster en, ook al hoeft ze het niet voor het geld te doen, houdt veel aan het werken in de horeca over.

“Ik werkte eerst in het Zomerhuis in Wijk aan Zee en dat beviel me goed, maar de afstand was voor mij te groot”, zegt Fleur. “Een middag/avond werken en dan naar huis fietsen is best pittig. Mijn vader is bevriend met de eigenaar van De Koster (Cees Poncin) en ik ben via mijn vader aan dit baantje gekomen.”“IJssalon Verdonk was een leuke zaak om te werken en de eigenaar is super aardig, maar toch wilde ik een nieuwe uitdaging”, vertelt Nathalie. “Daarnaast verdien ik nu meer dan bij de ijssalon”. “Cees Poncin zocht nieuw personeel en wilde eigenlijk mijn zus (Maxime) in de bediening, maar die werkte toen nog bij de golfbaan. Toen ik daar met mijn vader en moeder aan het eten was vroeg ik aan Cees of ik mocht komen werken en hij zei: “Natuurlijk mag je komen werken!”

Waarom de horeca? Fleur is heel uitgesproken als zij zegt dat iedere dag anders is. “Het is een heel afwisselend beroep. Ook het publiek is telkens anders; de ene keer doe je de catering bij Sail, de andere keer serveer je boven bij de Rotary. Mijn werk bij de Vomar was saai. Je pakte een kar en dan was het vullen geblazen en zo was het iedere dag als je daar kwam”. Bij Nathalie spreekt vooral het sociale aspect een grote rol bij de keuze voor de horeca. “Je maakt contact met heel veel mensen. Soms zitten daar ook bekenden bij. Het is leuk om dienend te zijn en om mensen te zien genieten”.

In De Koster maken de meiden leuke situaties mee met de klanten. “Als er oesters op grote schaal worden besteld weten we dat Waijers er is”, zegt Nathalie. “Laatst maakte ik iets mee. Ik was een tafel aan het afhalen vlakbij een tafeltje met drie oudere heren en twee dames. Er viel een mes op de grond. Toen ik het mes van de grond wilde oprapen kreeg ik van één van de mannen te horen: “Ik heb nog nooit zo een mooie jonge dame tussen mijn benen gehad”. “Maar ik zat helemaal niet tussen zijn benen. Wat een vies mannetje was

dat zeg, ongelofelijk”. Fleur vertelt in vervoering over een ander oud mannetje, maar nu in positieve zin. “Wij hebben een oudere man die geregeld komt en dat is zo’n schatje! Ik vind het wel lief als iemand me bloempje noemt”.

Het geld wat ze verdienen gaat op aan kleding, lunchen met vriendinnen, uitgaan, bioscoopje pakken, sparen voor vakantie en rijbewijs, etc. “Je kan een heleboel leuke dingen doen van dat geld”, zegt Fleur. Voor Nathalie is geld een minder belangrijke drijfveer, maar wel een leuke bijkomstigheid.

De horeca heeft naast het salaris nog een aantal andere voordelen. “Ik heb veel meer kennis gekregen van smaken van wijnen en voedsel”, geeft Fleur aan. Voor beide meiden geldt dat de sociale vaardigheden in de horeca verbeterd zijn. “Je durft nu makkelijker het eerst contact met iemand te maken omdat je in een restaurant niets anders doet dan contact maken”. “Ik ben veel zelfverzekerder geworden, maar dat komt ook door het modellenwerk”, zegt Nathalie.

Fleur en Nathalie zijn zeer te spreken over baas Cees. “Hij leert ons heel veel en je kan goed met hem lachen, maar het is ook echt een baas”, zegt Fleur. “Hij kan op een goede manier aangeven als iets niet goed gaat”, vult ze aan. “Het is echt een professional”, zegt Nathalie, “maar dat kan ook betekenen dat hij wel eens uit kan vallen of streng is wanneer iets niet helemaal goed gaat”. “Als Cees loopt moet je echt aan de kant, want dan loopt hij écht DOOR je heen”. Naast plezier in het werken met Cees, vinden de meiden het heel gezellig met het andere personeel. “Er heerst en leuke sfeer, waardoor iedereen zijn beste beentje voor zet.”

Toch gaan de dames niet verder in de horeca. Fleur twijfelt tussen toegepaste psychologie en fashion en management en Nathalie gaat een eigen onderneming starten in de mode. “Het is namelijk wel leuk maar ook zwaar, werken in de horeca”.

door: Roderick Waijers.

Sinds ik inwoner ben van Beverwijk kom ik er al: Het Gildehuys, door mij ook wel eens Gildehouse genoemd. Eigenlijk heet het sinds de verbouwing De Koster en zit het in het pand ’T Gildehuys. Het is absoluut het beste restaurant van de regio! Ik heb dan wel mijn eigen kookrubriek in dit blad “koken met Roderick”, maar het had wat mij betreft ook “uit eten met Roderick” kunnen heten. Ik heb tijdens de vele uren die ik daar gespendeerd heb veel leerlingen voorbij zien komen: Zoie, Mindy, Manon, Nicole, Dion, Bram, Rachel-le, Fleur en Nathalie. Met de laatste twee had ik in het kader school, werk en hobby een interview. Saillant detail: ook eigenaar Cees Poncin is een oud-leerling van onze locatie. Alleen heette de school toen nog Augustinus College.

voor & door JONGEREN

30

flashtival30 januari 2011

orange babies

door:Saskia Roterman & Maartje Knaap

Wat als je een profielwerkstuk moet maken en je dit eens heel anders wil aanpakken? Dan combineer je dit met je grootste droom en organiseer je een muziekfestival!

In september kwamen we op dit toffe idee. Iedereen keek ons nogal raar aan en vroeg zich af of zoiets groots wel haalbaar is. Nu weten we het zeker: het is haal-baar! 3000 euro rijker door het winnen van een wedstrijd zijn we nu druk bezig met het in elkaar zetten van een muziekprogramma en alle andere bijbehorende zaken van een festival. Ook hebben we er een goed doel aan gekoppeld, namelijk Orange Babies. Over deze stichting kun je hieronder meer lezen.

We hopen natuurlijk veel geld op te halen voor Orange Babies en het lijkt ons daarom super als jullie ook komen feesten op ons Flashtival! Als je zelf nog ideeën of contacten hebt, kun je ons altijd bereiken op [email protected]!

Flashtival in het kort:Datum: Zondag 30 januari 2011Locatie: Nozem en de NonPlaats: HeemskerkTijd: van 14.00 tot 24.00 uurEntree: 5 euro

Orange babies is een stichting die als voornaamste doel heeft zwangere vrouwen met HIV en hun baby’s in Afrika te helpen. Ook biedt Orange Babies steun aan kinderen die geïnfecteerd zijn met het virus door het aanbieden van een melkprogramma en het bouwen van weeshuizen, kraamklinieken en opvanghuizen waar deze vrouwen en kinderen terecht kunnen.

Om de inmiddels maar liefst 25 projecten van Orange Babies - verspreid over Zuid-Afrika, Namibië en Zambia - in de toekomst te kunnen blijven onder-steunen, is hulp hard nodig. Elke minuut sterven er in Afrika acht kinderen onder de vijf jaar. Orange Babies besloot het niet meer te accepteren en heeft in tien jaar tijd honderdduizenden kinderen vrouwenlevens gered.

Büllertin november 2010 31 31

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Op de (toen nog) lagere school had ik in de 2e en 3e klas (groep 4 en 5) een meester voor wie ik een enorme bewondering had, dus ik wilde net als hij meester worden. Op de middelbare school bleef het gevoel van willen lesgeven. Vanaf eind 3e klas wist ik ook het vak: klassieke talen en dat is zo gebleven, inmiddels voor het 26e jaar. Beschrijf kort je eerste ervaringen op school.Mijn eerste ervaringen op het Kennemer College zijn zeer positief: aardige collega’s, iedereen heel prettig in de omgang, een mooi gebouw, luxe lokalen en vooral ook: fijne leerlingen die niet te beroerd zijn zich voor mijn vak in te zetten. Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Geen verandering, maar een toevoeging. Wat ik mis is een krant in de lerarenkamer!

Even voorstellen... Martin van Wouw (Oude Talen)

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Na mijn opleiding Lichamelijke Oefening en aardrijkskunde in Litouwen had ik jaren een eigen atelier en winkel. Tevens was ik basketbalcoach van een jeugdteam. Eenmaal in Nederland gevestigd ontdekte ik dat er in Nederland docenten te kort waren. Ik dacht aan mijn diploma’s die al tijdje ongebruikt in mijn la lagen. Ik ging gymlessen geven en ik heb door invaluren te geven mijn interesse voor de Duitse taal ontdekt. Ik vind het onzettend leuk om met de kinderen te werken, hun ontwikkeling van een kikker tot een prins of prinses te kunnen volgen en ze de weg te wijzen in het taallabyrint.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Een mooi en ruim schoolgebouw met verschillende lokalen, leuke en aardige collega’s alsmede geïnteresseerde en gemotiveerde leerlingen. Op de eerste dag was de ontvangst goed en de begeleiding van de nieuwe docenten is prima.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Ik mis het constante gebruik van computers en geluidsinstallaties in de lokalen. Tevens zou ik graag een klok in ieder lokaal en een computer in de docentenkamer zien.

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Onderwijs is voor mij een middel om van kinderen wereldburgers te maken. Men leeft allang niet meer een heel leven in één wijk, de wereld van nu is het buurtje van vroeger. Ik ben dan ook van mening dat het essentieel is dat leerlingen weten wat er allemaal speelt op de aarde, en met de aarde.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Het eerste wat mij opviel aan de school waren eigenlijk de inwoners oftewel de leerlingen.Ik vond het enorm fijn om te zien dat alle leerlingen (tot nu toe) hele open en vooral eerlijke personen zijn. Ik ben bijna nog geen achterbakse leerlingen tegengekomen en dat maakt het leerklimaat in het lokaal een zeer aangename voor mij.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?De lokaalnummers! Als je nieuw bent op de school is dat echt een ramp om uit te zoeken.

“Aardrijkskunde is overal maar vooral buiten!”“Je ziet pas echt iets als je weet waarnaar je kijkt.”

Even voorstellen... Egija Kazlauskaite (Duits)

Even voorstellen... Niek Kuijs (aardrijkskunde)



Vrijdag 29 oktober in de herfstvakantie om half zeven ging de wekker. Vrijwillig, maar met tegenzin, zijn we uit bed gestapt. Gedoucht, ontbeten, tas klaar gelegd, kortom het hele standaard ochtendritueel hebben we afgewerkt. We maakten ons klaar voor een dag op het circuit van Zandvoort, georganiseerd door Techno Challenge, om jongeren enthousiast te maken voor techniek en hen te laten zien hoe je techniek gebruikt in de praktijk.

Nog in het donker reden we richting het circuit van Zandvoort. Op half negen kwamen we aan, waarna we uit de warme auto de kou tegemoet stapten. Helemaal opgefrist door het frisse windje kwamen we de pitbox in, ondertussen nog mooie auto’s bekeken

die op de oprit stonden. De vier deelnemers van het Kennemer College afdeling havo-vwo: Rens Beentjes, Marlon Brouwer, Ahood Al-Itejawi en Romy Visser meldden zich aan bij Hans Nooij en Ed Stoete. Daarna konden we de vier mooie Opel Speedsters bewonderen die gereed stonden om ons een adrenalinekick te geven.

Ed Stoete deed een woordje waarna we ons opsplitsten in groepjes en aan ons eerste onderdeel begonnen. In de frisse ochtend mochten wij ons plaatsen in de bijrijderstoel en werden we vakkundig vastgezet met een vierpuntsgordel. Wij (Ahood en Romy) mochten als eerste de adrenalinekick ontvangen. Mocht de adrenaline omslaan in misselijkheid, dan was het de bedoeling dit even aan te geven in de hoop dat de auto’s schoon zouden blijven. Met 180 km/h reden we over het rechte stuk om vlak voor de bocht nog even te remmen en dan met een kleine 120 km/h door de bocht te gaan, waarbij de zwaartekracht flink aan je lichaam trok. Heen en weer geschud, maar voldaan stapten we met een grote grijns uit de auto’s. Rens en Marlon hadden ondertussen een cursus gehad over een

radiografisch bestuurbare auto. Vervolgens mochten we onze hersens laten werken tijdens een master wiskunde les. Hierna mocht Marlon in de Speedster stappen, terwijl wij, Rens, Ahood en Romy, rondetijden van langsscheurende auto’s noteerden en de gemiddelde snelheid moesten berekenen.

Wat volgde was een soldeercursusje, een interview met één van de coureurs, een broodje in het café, Rens in de auto en vliegen met een flightsimulator op een laptop, waarbij wij vakkundig advies kregen van een zweefvlieger, die ons aanraadde om ook zweefvlieger te worden.

Toen brak het grote moment aan waarop wij onze presentatie over een waterstofautootje moesten geven aan een groep basisschoolleerlingen. Deze leerlingen deden die dag ook de Techniekstage op het circuit. Spannend…..het ging redelijk goed, maar achteraf gezien bleek het niveau van onze presentatie iets te makkelijk voor de basisschoolleerlingen. Een jongen demonstreerde nog even zijn kart, wat de basisschoolleerlingen iets leuker leken te vinden dan onze presentatie. En tot slot volgde de groepsfoto.

Een ervaring rijker reden we weer naar huis waar we vier uur weer arriveerden. Het doel van deze dag is geslaagd, we zijn enthousiast en zijn geïnteresseerd in een technische studie om later onze kennis toe te passen in de praktijk.

Ahood Al-Itejawi en Romy Visser (V5)

Finale Nederlandse Wiskunde Olympiade 2010Bastiaan Veltkamp (V4) heeft in de finale van de Nederlandse Wiskunde Olympiade een uitstekende prestatie neergezet. Deze finale vond plaats op 17 september j.l. op de Technische Universiteit Eindhoven. Nadat Bastiaan glansrijk door de twee voorronden was gekomen, eindigde de vertegenwoordiger van het Kennemer College in de finale bij de beste 25 leerlingen van het land. Gefeliciteerd Bastiaan!

Techno Challenge is een platform waarbinnen scholen en bedrijven samenwerken, met als doel leerlingen te interesseren voor de bètavakken en voor een exacte vervolgopleiding. Techno Challenge linkt de theorie uit het onderwijs met de praktijk. De deelne-mende scholen en bedrijven ontwikkelen samen uitdagend en praktisch lesmateriaal en organiseren allerlei evenementen. Techno Challenge is een initiatief van Tata Steel in IJmuiden. Het Kennemer College is aangesloten bij dit platform en in dit kader hebben vier leerlingen in de herfstvakantie een Techniekstage gevolgd op het circuit van Zandvoort. Hieronder een impressie.

Techno Challenge


Puzzel mee...

Win een CD-bon van 25 euro!

Lever de antwoorden o.v.v. je naam en klas

voor de kerstvakantie in in kamer 104.

De prijswinnaar wordt in het volgende

Büllertin bekend gemaakt!

De oplossing wordt gevonden door in de onderste balk de letters uit de corresponderende vakjes van het diagram over te nemen.

Oplossing vorig BüllertinHet ga je goed kind

Winnaar vorig BüllertinMevrouw Roetman

Cryptiek

Oplossing Wie is’t, wat doet-ei: Annemieke van Hoije

Horizontaal1 Magazine voor een groep vissen10 Uitgeschoten voorzetsel dat ondersteunt11 ‘n Duitser klinkt warm12 Verzuchtte John Lennon toen hij zijn vrouw zag14 De weerman is loops16 De oude maat volgt de noot naar de goal17 Schone Disneyfiguur18 Agressieve personen zitten overdekt19 Ik sla de hooligans uit elkaar20 Ziet hij mij in de zoemer?21 Symbolisch het ijzer smeden22 Giftig lidwoord met een andere naam23 Desastreus dat geletterde schaap 25 Remedial Teaching op radio of televisie26 De goedheiligman moet rustig zijn27 Hulp bij pech onderweg29 Bol die sterk ruikt30 Nico Nietsnut is niet bekend31 Koploos risicovol net32 Het smaakt die Afrikaanse dammer niet33 Onze buurman lust friet35 Samuel Newton is te lang36 Voegt samen38 Dit meisje draagt een schortje39 Onmeetbare eindeloze Engelse taart40 Zij vist van achteren naar binnen41 Vak dat we allemaal spreken42 Agressieve groente43 Stotterende militair44 Jochem betaalt 100 gulden

Verticaal2 Handig nakijkblad als je brandwonden hebt3 Een strootje onder de mijt4 Cursus boven de waterbuis5 Kernloze groente voor Les Ferdinand6 Beroemd blad van een soldaatje met Red Bull7 Laatste redmiddel volgens de luie rapper8 Oost-Indisch of erger9 Selinger in trainingspak blokkeert 13 Wat negatief klinkend familielid14 Met haar op haar tanden15 Auto voor in de winter16 Antiafslankmiddel24 Korte Peter Nooitgedacht25 Gevulde schilder28 Het korte vak van de cryptomaker34 Oosterse Fiat ligt zwaar op de weg35 Bergt het graan beaamt de sportieve Iberiaan37 Dit voedsel smaakt niet voor de noot39 Expert die er voor is40 Amsterdamse Noten Maatschappij

1 2 3 4 5 6 7 8 9

10 11 12 13

14 15 16

17 18

19 20 21

22 23 24

25 26 27 28

29 30 31 32

33 34 35 36 37

38 39 40

41

42 43 44

17 11 42 22 3 36 20 8 26 14 29 35

Oplossing:

Door: Wim Brugman


Dat ik twee jaar geleden naar Amerika ben geweest, waar ik twee maanden op een zomerkamp werkte, stimuleerde mij alleen maar om weer weg te gaan omdat die ervaring zo uniek was.

Het doel van mijn verblijf hier in Kaapstad is wel even heel anders. Ik werk als vrijwilliger in een weeshuis voor gevluchte kinderen uit andere Afrikaanse landen, zoals Congo, Rwanda, Zimbabwe, Angola en Namibia. Er zijn in totaal 22 kinderen in het huis en de leeftijden variëren van zeven tot en met achttien jaar. Veel kinderen hebben behoorlijke trauma’s opgelopen tijdens hun vlucht en/of voor hun vlucht. Sommigen vluchtten zonder ouders naar Zuid-Afrika, anderen met hun ouders of een van hun ouders, maar eenmaal in Kaapstad vielen de families uiteen. Dit kwam o.a. omdat het heel moeilijk bleek voor de gezinnen om in Zuid-Afrika rond te komen, maar ook door de trauma’s.

Ik leef in het huis waardoor ik 24 uur per dag aanspreekbaar ben voor de kinderen. Doordeweeks staan we om zes uur op, ik wek samen met mijn collega de kinderen en daarna maken we het ontbijt klaar en het eten voor op school. Als de kinderen om half acht zijn vertrokken heb ik tijd voor mezelf. Maar vaak is er nog van alles te doen, zoals werk voorbereiden voor studietijd, de was (wat voor een weeshuis erg veel werk is) en ook hebben we vergaderingen. Tussen half drie en drie uur komen de kinderen thuis, dan lunchen we en om vier uur start de studietijd. Van maandag tot en met donderdag hebben

alle kinderen van vier tot zes uur studietijd. Daarin kunnen ze hun huiswerk maken of krijgen ze huiswerk van de huiswerkbegeleiders, en anders kunnen ze af en toe wat voor zichzelf doen. Tijdens die tijd werk ik een op een met wat kinderen om hun Engels te verbeteren, of om ze te helpen met opdrachten op de computer of met ander werk. Ik help twee kinderen elke week met hun Engelse taalontwikkeling en een kind ben ik aan het leren lezen. Het is de vraag of hij het überhaupt wel kan leren, want hij heeft een verstandelijke achterstand. Hij is twaalf jaar en hij wil het erg graag leren, maar hij zit op een school waar ze er zeer weinig aan doen.

Na studietijd hebben de kinderen een uur om te spelen. Dan wordt er gegeten en daarnaast zijn er twee avonden gereserveerd voor ‘reading time’, de ene avond lees ik ze voor en de andere avond lezen ze voor zichzelf. Ze moeten dan samenvattingen maken, dit alles om hun begrijpend lezen te bevorderen. Op andere avonden kunnen ze tv kijken. Om half negen gaan ze naar bed, wat ook nog heel wat werk met zich meebrengt. In het weekend staan we om acht uur op en is de hele dag voor de kinderen. Het werk is erg intensief maar ik vind het echt heel leuk om te doen. De kinderen zijn geweldig, al hebben sommigen wel wat gedragsproblemen. Maar dat maakt het werk alleen maar interessanter.

Voordat ik wegging vroegen veel mensen aan me hoe ik ertoe was gekomen om dit te gaan doen en waarom ik dat ging doen, vooral omdat ik er niets voor betaald zou krijgen. Maar het ging mij niet om het geld, wel om de ervaring. Ik wilde altijd al naar Zuid-Afrika, maar veel vrijwilligersorganisaties rekenen heel veel geld om daar te mogen komen werken. Tot ik de site van 4-exchange tegenkwam, die

Email uit... Kaapstad, Zuid-AfrikaMijn naam is Britt Moritz en ik leef nu al twee maanden in Lawrence House, in Kaapstad. Tot dus-ver heb ik nog geen minuut spijt gehad van mijn beslissing om hier te komen. In juni studeerde ik af als Pedagoog en heb drie maanden op de psychiatrie afdeling van een ziekenhuis gewerkt. Dit was slechts tijdelijk werk en ik wilde ook niks vast, want ik wist al lang dat ik na mijn studie naar het buitenland wilde om te werken of te reizen. Om andere, nieuwe ervaringen op te doen.

De townships, soms wel even heel confronterend.


een (niet al te hoog) vast bedrag rekende ongeacht hoe lang je wilde blijven. Zij hadden een aantal projecten waar ik wel interesse in had. Uiteindelijk kon ik kiezen tussen een school voor autistische kinderen of Lawrence House. Het werd het laatste omdat dit mij het meest uitdagende leek.

Ik heb echt al van alles meegemaakt. Zo hadden we laatst een schoolavond van de kinderen. Per klas werd er een stuk opgevoerd. Groep drie stond daarbij op Shaquira muziek te dansen met dezelfde heupbewegingen als de zangeres. Het publiek ging uit zijn dak wat de sfeer helemaal top maakte. Het was echt een culturele ervaring. Überhaupt zijn er zoveel culturele verschillen waarneembaar, zoals de diversiteit van de mensen en de zoveel verschillende talen die worden gesproken. Ook was ik laatst in een township. Nou, dat was toch soms wel even heel confronterend. Ik stond op een gegeven moment in een kamer die even groot was als mijn slaapkamer in Nederland. Maar in die kamer sliepen wel vijftien mensen, echt verschrikkelijk.

Toch zijn er vooral veel mooie kanten aan Zuid-Afrika, zoals de natuur. Vanuit mijn slaapkamer kijk ik recht op de Tafelberg! Op mijn vrije dagen (meestal een per week) heb ik ook al flink wat gezien van het land. Ik ben op de Tafelberg geweest, ik heb walvissen gezien, pinguïns, bavianen, cape point en Kaap de Goede Hoop.

Ook ga ik wel eens de stad in. Zo was ik op een zaterdag naar een Congolese bar, echt een topervaring. De muziek is al heel anders, de dans is heel anders maar vooral de beleving. Mannen stonden met elkaar te dansen, alleen, kijkend in een spiegel. Vrouwen alleen, kijkend in een spiegel, in groepjes maar met de ogen dicht. Echt puur genietend van de muziek. De manier waarop ze vrouwen benaderen is ook anders, heel direct. Maar dat kan er ook mee te maken hebben dat ik daar als een van de weinige blondies stond.

Toch blijft het werk met de kinderen het meest indrukwekkend. De oudste meiden hadden een modellenshow en ik hielp hen bij het verkleden. Ik was zo trots toen ik ze zo zenuwachtig maar helemaal opgedirkt zag. Ook zijn de kinderen nu voor een musical aan het

oefenen die ze vanuit het huis hebben opgezet. Daarin dansen ze veel. Zo ook een elfjarig jongetje, die zoveel slechte ervaringen al in zijn leven heeft gehad en die zoveel problemen nu heeft met zijn emoties en gedrag. Maar die staat daar dan te breakdancen en dan sta ik gewoon te stralen van trots.

Ook is het zo mooi om te zien hoe gesloten sommige kinderen zijn en dat je toch snel een band met ze opbouwt.

Ik zal nog maar een maand in het weeshuis werken en dat vind ik eigenlijk heel jammer. Ik vind het eigenlijk veel te kort, drie maanden. Vooral voor de kinderen. Ze gaan zich aan je hechten en dan moet je alweer weg. Als mijn drie maanden werk erop zitten, komt er een vriendin naar mij toe en gaan we drie weken reizen. Dat is natuurlijk ook heel mooi en ik kijk daar ook naar uit. Maar misschien had ik het toch anders aangepakt als ik had geweten dat het zo’n impact zou hebben.

Ik zou het iedereen aanraden om überhaupt een langere tijd naar het buitenland te gaan Je doet zoveel unieke ervaringen op en je ontmoet zoveel nieuwe mensen. En om in het buitenland te werken in een tehuis, zoals waar ik werk, is iets wat een enorme indruk achter laat voor de rest van je leven. Elke keer ben ik mij weer bewust hoe bijzonder deze kinderen zijn. Ze hebben zoveel meegemaakt en met bepaalde ontwikkelingen hebben ze daardoor een achterstand. Door hun vlucht hebben ze soms een jaar of twee jaar school gemist. Daardoor werken ze nu heel hard om die achterstand in te halen. En ze zijn zo zelfstandig. Maar het grootste deel van de tijd zie ik ze genieten, bijvoorbeeld als ze dansen. De kinderen hier dansen heel veel en ze zijn ook echt goed. Net zoals bij voetballen of zwemmen. Geloof me, dan maken die gaten in hun kleren en schoenen niks meer uit.

Nieuw in Zuid-Afrika: Oud-Hollands spijkerpoepen

“Ik stond op een gegeven moment in een kamer die even groot was als mijn slaapkamer in Nederland. Maar in die kamer sliepen wel vijftien mensen, echt verschrikkelijk.”

Britt Moritz


Schoolfeest Bob’s


Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?Ooit ging ik Nederlands studeren omdat ik van taal en literatuur houd. Tijdens mijn stages ontdekte ik dat het werken met jonge mensen heel erg leuk is. In het onderwijs willen docenten hun kennis graag delen met leerlingen, maar tegelijkertijd is het een omgeving waarin volwassenen heel veel leren van jongeren. Samen leergierig en nieuwsgierig zijn leidt tot mooie inzichten en nieuwe ontwikkelingen.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.Mijn eerste ervaringen op het Kennemer College waren de introductiedagen voor de brugklasleerlingen. Dit was een prima manier om de leerlingen in verschillende situaties te zien. Ze volgden lessen, waren actief op het sportveld en dansten er op los tijdens het afsluitende feest in Bob’s. Tijdens al die gelegenheden viel het enthousiasme van leerlingen en docenten me op. Het gaf me eens te meer het gevoel dat dit een school is waar ik het, net als de leerlingen, naar mijn zin zal hebben.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Zoals ik het nu kan bekijken, hoeft er niet zo veel te veranderen aan de school. De leerlingen en docenten gaan plezierig met elkaar om en de zaken zijn goed georganiseerd. Alleen de rommel na pauzes vind ik jammer. Op zo’n mooi gebouw zouden we met z’n allen wel iets trotser mogen zijn.

Waarom heb je voor het onderwijs gekozen?In eerste instantie wilde ik niet echt lesgeven, maar juist dingen ontwerpen die bewegen, die hard gaan, die efficiënt moeten zijn en waar alles mogelijk is. Hoewel ik het brainstormen en experimenteren leuk vond, ontdekte ik tijdens mijn opleiding luchtvaart- en ruimtevaarttechniek dat het grootste deel van het werk, het detailleren, uitwerken en verfijnen achter een computer op een kantoor niet voor mij weggelegd was. Tegelijk merkte ik dat juist het lesgeven aan jongerejaars studenten me juist heel goed beviel. Uiteraard geeft het voldoening om een technische oplossing bedacht te hebben voor een apparaat, maar minstens zoveel voldoening geeft het om te merken dat juist dié variatie op de uitleg ervoor gezorgd heeft dat ook die laatste leerling nu begrijpt hoe hij of zij verder moet met die lastige stof van dat lastige vak, wiskunde.

Beschrijf kort je eerste ervaringen op onze school.De sfeer op deze school is erg positief. Dat merkte ik tijdens mijn eerste gesprekken met de staf en dat merk je ook bij de leerlingen. De leerlingen zijn vrolijk en enthousiast in de les en het team is behulpzaam bij vragen. Het coachen van binnen de school en ook de persoonlijke aandacht die wij van de leerlingen terug krijgen, maakt ook dat ik me hier erg thuis voel.

Wat zou je nu al willen veranderen aan onze school?Het zal niemand in m´n les ontgaan zijn dat ik graag met veel kleur op het bord werk. Dit geeft in mijn ogen de structuur die minstens zo belangrijk is als de precieze cijfers en letters die er uiteindelijk komen te staan. Dus als we nu stiften in nog meer kleuren hadden, zou ik die zeker volop gebruiken!

Even voorstellen... Monique van der Grijp (Nederlands)

Even voorstellen... Vinay Ramnath (wiskunde)


Ik ben Jamy de Ruijter en vorig jaar zat ik in V3C. Sinds september woon ik op Papendal en zit op de HandbalAcademie. Hiervoor heb ik gekozen omdat ik later verder wil komen in de handbal en dit een uitstekende opstap naar de top is. Op de HandbalAcademie train ik maandag t/m donderdag twee keer op een dag. Elke dag van 08:00 tot 10:00 uur en van 16:00 tot 18:00 uur. De ochtendtraining is meestal een kracht- of sprinttraining, op woensdag na, en de middagtraining is de baltraining. Op woensdagochtend hebben wij ook baltraining omdat we ‘s avonds een wedstrijd spelen.

Ik zit daar op het Beekdallyceum, een mooie school midden in de bossen. Elke dag heb ik ongeveer 4 uur les. Ik krijg alleen les in mijn belangrijkste vakken van mijn profiel. Vakken zoals CKV, maatschappijleer, etc. heb ik mogen laten vallen. ‘s Ochtends na de training douche ik snel en word ik om kwart voor elf met het busje naar school gebracht, zodat ik om 5 over 11 weer in de les kan zitten. Wel wat anders dan elke dag op m’n fietsie richting KC te fietsen. Op vrijdag moet ik de hele dag naar school want die dag is er geen training. Meestal ben ik dan om 14:00 uur uit en ga ik met de trein richting Heemskerk. Maar die avond zelf moet ik nog wel bij mijn club trainen van 19:00 tot 21:00 uur. In het weekend speel ik ook nog een wedstrijd. Zondagavond ga ik weer met de trein terug naar Papendal.

‘s Ochtends eten wij om 7:00 uur in het hotel van Papendal samen met alle andere tops-porters, volleyballers, atletiekers, tafeltennissers, badmintonners, etc. ‘s Avonds eten wij weer gezamenlijk om half zeven. In de avonduren ben ik vrij om mijn huiswerk te kunnen maken. Ik leef samen met 24 handbalsters in een zo gezegd oud hotel van Papendal waar iedereen zijn eigen kamer heeft. Deze kamer is voorzien van een douche en toilet en ik heb het mogen inrichten naar eigen keuze. Mijn kamer is roze met leverbruin. Ook hebben wij een gezamenlijke woonruimte met een grote tv etc. Het is wel raar om zelf-standig te wonen. Ook moet ik bijna alles zelf doen, zoals bijvoorbeeld de was. Dat is wel erg wennen voor me, maar het is goed te doen en het is natuurlijk heel erg gezellig met 24 meiden om je heen, ook al is de concurrentie soms groot.

Met het handballen gaat het op dit moment best wel goed. Op 13 november mag ik mijn eerste Europacupwedstrijd spelen in België. Wij spelen met de HandbalAcademie eredivisie. Maar dan op de woensdagavond. Met de club speel ik ook eredivisie, maar dan in het weekend. Dus we moeten met DSS af en toe ook tegen de HandbalAcademie spelen. Bij dit soort wedstrijden moet ik voor mijn eigen club uitkomen. Begin december ga ik met de HandbalAcademie een week op stage in Noorwegen. In maart volgend jaar speel ik de EK kwalificaties in Roemenië en als we die halen mag ik hopelijk het EK spelen in Tsjechië! Ook hoop ik nog in de zomermaanden met de Jeugd Olympische Spelen mee te doen in Turkije. Dus er staan nog een heel veel leuke dingen op me te wachtenJ.

Het leuke aan deze opleiding vind ik dat je het meeste van je tijd besteed aan handbal, wat ik uiteraard het liefst doe! En de ervaring zelf is natuurlijk onwijs gaaf. Niet veel mensen maken dit mee, trainen met de beste handballers van Nederland. En je zit vaak in het buitenland, dat is ook een van de leuke dingen. Maar ik mis natuurlijk ook mijn vr-iendinnen en de gezelligheid in de pauzes op het KC. Ook mis ik mijn lekkere huisje; als ik thuis kom van school lekker met moeders wat drinken en gezellig ‘s avonds tv kijken. Maar ik weet waar ik het voor doe dus ik heb het er wel voor over! Gelukkig bestaat er hyves en msn waar ik iedereen nog wel een beetje kan spreken en hoop ik stiekem som-mige mensen in het weekend nog te zien. Ik hoop natuurlijk na dit avontuur naar het buitenland te mogen (het liefst Denemarken of Duitsland) om daar op het hoogste niveau te spelen. Ik hoop natuurlijk het hoogste van het hoogste te halen. En daarna mijn studie nog afmaken. Of eigenlijk hoop ik dat dit tegelijkertijd kan, maar of dat gaat lukken?… We zullen zien!

Wordt gevolgd ….Jamy de Ruijter zit op de HandbalAcademie


Woensdag 01-dec 12.00 Uiterste datum & tijdstip inloggen ouderavond

Maandag 06-dec Basketbaltoernooi brugklassen

Dinsdag 07-dec Ouderspreekavond

Woensdag 08-dec Ouderspreekavond

Maandag 13-dec Totaaltheater (generale repetitie)

Dinsdag 14-dec 13.40 Totaaltheater matinee

13.40 Totaaltheater matinee

20.00 Totaaltheater soiree

13.40 Totaaltheater matinee

20.00 Totaaltheater soiree

Vrijdag 17-dec Kerstactiviteit Walvis

WEKEN 51 EN 52 kerstvakantie 20 december t/m 31 december 2010

1e uur vrij

Toetsvrij

Vrijdag 07-jan 20.00-22.00 Reünie eindexamenkandidaten

Maandag 10-jan Fair Trade H3

Fair Trade H3

19.30 Ouderavond H3

Woensdag 12-jan 19.30 Vergadering oudercommissie

Donderdag 13-jan Duurzame Energie V3

Vrijdag 14-jan Duurzame Energie V3

Dinsdag 18-jan 13.00 Kennismakingslessen toekomstige brugklasleerlingen

Donderdag 20-jan 13.00 Kennismakingslessen toekomstige brugklasleerlingen

Zaterdag 05-feb 9.30- 13.00 Open Huis

Dinsdag 08-feb 20.00 Informatieavond Open Huis (voor ouders)

Maandag 14-feb Valentijnstoernooi

Dinsdag 15-feb Volleybaltoernooi 3e klassen

Donderdag 17-feb 19.30 Muziekavond

WEEK 8 VOORJAARSVAKANTIE 21 FEBRUARI T/M 25 FEBRUARI 2011

Maandag 28-feb Toetsvrij

Maandag 07-mrt Kruistocht in Spijkerbroek brugklassen

Kruistocht in Spijkerbroek brugklassen

Ouderavond voor brugklasouders

Kruistocht in Spijkerbroek brugklassen

19.30 Vergadering oudercommissie

Donderdag 10-mrt Duurzame Energie H3

Vrijdag 11-mrt Duurzame Energie H3

Dinsdag 15-mrt Badmintontoernooi 2e klassen

Donderdag 24-mrt Presentaties PWS

Maandag 28-mrt Rapport 2 wordt uitgedeeld

Dinsdag 29-mrt Rapport 2 wordt uitgedeeld

Woensdag 09-mrt

december

januari

februari

maart

PTA week 2 (10 t/m 14 januari) voor de gehele bovenbouw

Dinsdag 11-jan

Dinsdag 08-mrt

Woensdag 15-dec

Donderdag 16-dec

Voorlichting profielkeuze H3 + V3 (1 dagdeel per klas)

Maandag 03-jan

Agenda



Profiel Dirk Heuffdocent beeldende vorming

Naam: Dirk Geoffrey Heuff (Hollandse vader en En-gelse moeder)

Geboren: 30-03-1947 te BussumWoonplaats: Amsterdam

Opleiding: HBS-B,Rietveldacademie, Opleiding voor teken-leraren MO-AFunctie: leraar Beeldende Vorming (klinkt deftig)Merk auto: Volkswagen Jetta geboortejaar 1990 (niet stuk te krijgen)Lid van: Sportschool Panatta (ouwe macho)Hoogtepunt: geboorte van mijn dochters Alice en IrisDieptepunt: dood van mijn moederSterk: praatjesZwak: uitwerken ideeën (lui)Vrije tijd: saxofoonspelen, schilderen, fietsen, biertjes drinken met slechte vriendjes, enzovoorts, enzovoortsTijdschriften: Oog, OorKrant: Het Parool voor het Amsterdamse nieuwsFavoriete omroep: VPROFavoriete televisieprogramma: ik mag niet zoveel meer kijken, gelukkig wel naar studiosport!Meest irritante televisieprogramma: al dat gekook en geroer in pan-netjesMeest indrukwekkende televisiemoment: de eerste keer dat ik als klein jongetje bij mijn vriendje naar Dappere Dodo mocht kijken! De ombouw van de televisie was groter dan het scherm en er was nog lang geen kleur.Beste cd: Ik geloof niet zoveel in goed, beter, best Mooiste film: altijd de laatste die ik gezien heb(de rest vergeet ik weer)Drank: wijn van mijn favoriete wijnboertje in Faux of soms een dure whiskeyEten: alles wat kokkies Christine, Hans en Rob mij voorschotelenRoken: gelukkig al heel lang niet meer gedaan Trots op: me zelf omdat ik al die jaren braaf naar de baas ben gegaan Hekel aan: burgerturfen (diep in mijn hart zou ik er ook wel eentje willen zijn: helaas te laat)Typisch Beverwijk: tuintje voor, tuintje achter, zo hier en dan een tuinkabouterBeste eigenschap: relativeringsvermogenSlechtste eigenschap: mopperenBewondering voor: Peter van Staalduinen en Ruud Sprengers om-dat zij zich zonder eigenbelang inzetten voor de Goede Zaak

Graag ontmoeten: al mijn jazzhelden om er een lekker potje mee te jammenLijfspreuk: we will seeAmbitie: dat ik nog wat beter saxofoon ga spelen en af en toe nog eens een vies schilderijtje mag makenHumor: Freek en Koot en de Bie (ja we worden wat ouder)Favoriete schrijver: ga ik binnenkort eens over nadenken (overigens Harry zal het niet worden)Laatstgelezen boek: een boek over twee Hollandse Fietsers die in de jaren dertig op simpele dienstfietsen een wereldreis maaktenBeste boek: ik heb een lijst van 35 beste boeken uit de vorige eeuw die ga ik gauw eens lezenFavoriete vakantieland: we bezitten een huis in Frankrijk(dankzij mijn lieve vrienden is het bijna een paleisje)Ultieme vakantiegevoel: een dutje doen op de schommelbank in de tuin van mijn huisHobby: ik probeer wat saxofoon te spelen in de Jazzwarriors bigband(wel gezellig, zie de leuke fimpjes op de site)Politiek: ben ik nogal slecht in! De waarheid bestaat immers niet!Beste commercial: die met die slechtziende dienderSlechtste commercial: die van Bauer over energieRadio: in de auto radio 4! Omdat klassieke muziek weinig bassen heeft en mijn oude radiootje anders zo kraakt!Oud worden: we zullen wel zien waar het schip strandt! Ik zal me op het ergste voorbereiden.Zondag: uitslapen een wandelingetje en in de avond oefenen op de saxofoonCohen of Rutte: lijkt me duidelijkBorsato of Bauer: André Hazes, de Amsterdamse bluesvertolkerCommerciële televisie: opdoekenCabaret of opera: op twee minuten lopen van mijn huis heb je de stopera, dus…Ajax of Feijenoord: jarenlang bij St.Louis gevoetbald(wel tot mijn 54ste) ons veld grensde aan dat van Ajax, dus…Wijk aan Zee of Zandvoort: mijn vader was loods: als jongetje veel mee geweest op zeeschepen; tussen de pieren via een touwladdertje eraf met de loodsboot terug naar IJmuiden, dus…Cabaretier: nog altijd FreekLeerlingen of leraren: van beiden zijn er leuke exemplaren!

büllertin november 2010

Documents

de redactieleden

de geschiedenis

de bllertins

de eerste redactievergadering

de gelederen van de

de laatste editie

de afgelopen periode

de belangrijkste functie