C. Valerius Catullus

Carmina

Carmina

Carmina 1

Livros Grátis

http://www.livrosgratis.com.br

Milhares de livros grátis para download.

Carmina

Carmina 2

éditions eBooksFrancewww.ebooksfrance.com

Carmina

Carmina 3

Carmina

Carmina 4

• 1 • 31 • 61 • 91

• 2 • 32 • 62 • 92

• 3 • 33 • 63 • 93

• 4 • 34 • 64 • 94

• 5 • 35 • 65 • 95

• 6 • 36 • 66 • 96

• 7 • 37 • 67 • 97

• 8 • 38 • 68 • 98

• 9 • 39 • 69 • 99

• 10 • 40 • 70 • 100

• 11 • 41 • 71 • 101

• 12 • 42 • 72 • 102

• 13 • 43 • 73 • 103

• 14 • 44 • 74 • 104

• 15 • 45 • 75 • 105

• 16 • 46 • 76 • 106

• 17 • 47 • 77 • 107

• 18 • 48 • 78 • 108

• 19 • 49 • 79 • 109

• 20 • 50 • 80 • 110

• 21 • 51 • 81 • 111

• 22 • 52 • 82 • 112

• 23 • 53 • 83

• 24 • 54 • 84

• 25 • 55 • 85

• 26 • 56 • 86

• 27 • 57 • 87

• 28 • 58 • 88

• 29 • 59 • 89

• 30 • 60 • 90

Carmina

Carmina 5

Carmina

Carmina 6

Poème 1

Cui dono lepidum novum libellumarido modo pumice expolitum?Corneli, tibi; namque tu solebasmeas esse aliquid putare nugas,iam tum cum ausus es unus Italorumomne aevum tribus explicare chartis,doctis, Iuppiter, et laboriosis!quare habe tibi quidquid hoc libelliqualecumque, quod, o patrona virgo,plus uno maneat perenne saeclo.

Cui dono lepidum novum libellumarido modo pumice expolitum?Corneli, tibi; namque tu solebasmeas esse aliquid putare nugas,iam tum cum ausus es unus Italorumomne aevum tribus explicare chartis,doctis, Iuppiter, et laboriosis!quare habe tibi quidquid hoc libelliqualecumque, quod, o patrona virgo,plus uno maneat perenne saeclo.

Passer, deliciae meae puellae,quicum ludere, quem in sinu tenere,cui primum digitum dare adpetentiet acris solet incitare morsus,cum desiderio meo nitenticarum nescio quid libet iocari(et solaciolum sui doloris,credo, ut tum gravis adquiescat ardor),tecum ludere sicut ipsa possemet tristis animi levare curas!... Tam gratum est mihi quam ferunt puellaepernici aureolum fuisse malum,quod zonam solvit diu ligatam.

Carmina

Poème 1 7

Poème 2

Lugete, o Veneres Cupidinesqueet quantum est hominum venustiorum!passer mortuus est meae puellae,passer, deliciae meae puellae,quem plus illa oculis suis amabat;nam mellitus erat, suamque noratipsa tam bene quam puella matrem,nec sese a gremio illius movebat,sed circumsiliens modo huc modo illucad solam dominam usque pipiabat.qui nunc it per iter tenebricosumilluc unde negant redire quemquam.at vobis male sit, malae tenebraeOrci, quae omnia bella devoratis;tam bellum mihi passerem abstulistis.o factum male! o miselle passer!tua nunc opera meae puellaeflendo turgiduli rubent ocelli.

Carmina

Poème 2 8

Poème 3

Phasellus ille, quem videtis, hospites,ait fuisse navium celerrimus,neque ullius natantis impetum trabisnequisse praeterire, sive palmulisopus foret volare sive linteo.et hoc negat minacis Hadriaticinegare litus insulasve CycladasRhodumque nobilem horridamque ThraciamPropontida trucemve Ponticum sinum,ubi iste post phasellus antea fuitcomata silva: nam Cytorio in iugoloquente saepe sibilum edidit coma.Amastri Pontica et Cytore buxifer,tibi haec fuisse et esse cognitissimaait phasellus; ultima ex originetuo stetisse dicit in cacumine,tuo imbuisse palmulas in aequore,et inde tot per impotentia fretaerum tulisse, laeva sive dexteravocaret aura, sive utrumque Iuppitersimul secundus incidisset in pedem;neque ulla vota litoralibus diissibi esse facta, cum veniret a marinovissimo hunc ad usque limpidum lacum.sed haec prius fuere: nunc reconditasenet quiete seque dedicat tibi,gemelle Castor et gemelle Castoris.

Carmina

Poème 3 9

Poème 4

Vivamus, mea Lesbia, atque amemus,rumoresque senum severiorumomnes unius aestimemus assis.soles occidere et redire possunt:nobis, cum semel occidit brevis lux,nox est perpetua una dormienda.da mi basia mille, deinde centum,dein mille altera, dein secunda centum,deinde usque altera mille, deinde centum,dein, cum milia multa fecerimus,conturbabimus illa, ne sciamus,aut ne quis malus invidere possit,cum tantum sciat esse basiorum.

Carmina

Poème 4 10

Poème 5

Flavi, delicias tuas Catullo,ni sint inlepidae atque inelegantes,velles dicere, nec tacere posses.verum nescio quid febriculosiscorti diligis: hoc pudet fateri.nam te non viduas iacere noctesnequiquam tacitum cubile clamatsertis ac Syrio fragrans olivo,pulvinusque peraeque et hic et illeattritus, tremulique quassa lectiargutatio inambulatioque.nam nil stupra valet, nihil, tacere.cur? non tam latera ecfututa pandas,ni tu quid facias ineptiarum.quare, quidquid habes boni malique,dic nobis: volo te ac tuos amoresad caelum lepido vocare versu.

Carmina

Poème 5 11

Poème 6

Quaeris quot mihi basiationestuae, Lesbia, sint satis superque.quam magnus numerus Libyssae harenaelaserpiciferis iacet Cyrenis,oraclum Iovis inter aestuosiet Batti veteris sacrum sepulcrum,aut quam sidera multa, cum tacet nox,furtivos hominum vident amores,tam te basia multa basiarevesano satis et super Catullo est,quae nec pernumerare curiosipossint nec mala fascinare lingua.

Carmina

Poème 6 12

Poème 7

Miser Catulle, desinas ineptire,et quod vides perisse perditum ducas.fulsere quondam candidi tibi soles,cum ventitabas quo puella ducebatamata nobis quantum amabitur nulla.ibi illa multa tum iocosa fiebant,quae tu volebas nec puella nolebat.fulsere vere candidi tibi soles.nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, noli,nec quae fugit sectare, nec miser vive,sed obstinata mente perfer, obdura.vale, puella! iam Catullus obdurat,nec te requiret nec rogabit invitam:at tu dolebis, cum rogaberis nulla.scelesta, vae te! quae tibi manet vita!quis nunc te adibit? cui videberis bella?quem nunc amabis? cuius esse diceris?quem basiabis? cui labella mordebis?at tu, Catulle, destinatus obdura.

Carmina

Poème 7 13

Poème 8

Verani, omnibus e meis amicisantistans mihi milibus trecentis,venistine domum ad tuos penatesfratresque unanimos anumque matrem?venisti! o mihi nuntii beati!visam te incolumem audiamque Hiberumnarrantem loca, facta, nationes,ut mos est tuus, applicansque collumiucundum os oculosque saviabor.o, quantum est hominum beatiorum,quid me laetius est beatiusve?

Carmina

Poème 8 14

Poème 9

Varus me meus ad suos amoresvisum duxerat e foro otiosum,scortillum, ut mihi tunc repente visum est,non sane inlepidum neque invenustum.huc ut venimus, incidere nobissermones varii, in quibus, quid essetiam Bithynia, quo modo se haberet,ecquonam mihi profuisset aere.respondi id quod erat, nihil neque ipsisnec praetoribus esse nec cohorti,cur quisquam caput unctius referret,praesertim quibus esset irrumatorpraetor nec faceret pili cohortem.«at certe tamen,» inquiunt, «quod illicnatum dicitur esse comparasti,ad lecticam homines.» ego, ut puellaeunum me facerem beatiorem,«non,» inquam, «mihi tam fuit maligne,ut, provincia quod mala incidisset,non possem octo homines parare rectos.»at mi nullus erat neque hic neque illicfractum qui veteris pedem grabatiin collo sibi conlocare posset.hic illa, ut decuit cinaediorem,«quaeso,» inquit, «mihi, mi Catulle, paulumistos commoda: nam volo ad Sarapimdeferri.» «Mane,» inquii puellae,«istud quod modo dixeram, me habere,fugit me ratio: meus sodalisCinna est Gaius; is sibi paravit.verum, utrum illius an mei, quid ad me?utor tam bene quam mihi pararim.sed tu insulsa male et molesta vivis,per quam non licet esse neglegentem.»

Carmina

Poème 9 15

Poème 10

Furi et Aureli, comites Catulli,sive in extremos penetrabit Indos,litus ut longe resonante Eoatunditur unda,

sive in Hyrcanos Arabasve molles,seu Sacas sagittiferosve Parthos,sive quae septemgeminus colorataequora Nilus,

sive trans altas gradietur AlpesCaesaris visens monimenta magni,Gallicum Rhenum, horribile aequor, ulti−mosque Britannos,

omnia haec, quaecumque feret voluntascaelitum, temptare simul parati,pauca nuntiate meae puellaenon bona dicta.

cum suis vivat valeatque moechis,quos simul complexa tenet trecentos,nullum amans vere, sed identidem omniumilia rumpens;

nec meum respectet, ut ante, amorem,qui illius culpa cecidit velut pratiultimi flos, praetereunte postquamtactus aratro est.

Carmina

Poème 10 16

Poème 11

Marrucine Asini, manu sinistranon belle uteris in ioco atque vino:tollis lintea neglegentiorum.hoc salsum esse putas? fugit te, inepte!quamvis sordida res et invenusta estnon credis mihi? crede Pollionifratri, qui tua furta vel talentomutari velit; est enim leporumdisertus puer ac facetiarum.quare aut hendecasyllabos trecentosexspecta, aut mihi linteum remitte,quod me non movet aestimatione,verum est mnemosynum mei sodalis.nam sudaria Saetaba ex Hiberismiserunt mihi muneri Fabulluset Veranius: haec amem necesse estet Veraniolum meum et Fabullum.

Carmina

Poème 11 17

Poème 12

Cenabis bene, mi Fabulle, apud mepaucis, si tibi di favent, diebus,si tecum attuleris bonam atque magnamcenam, non sine candida puellaet vino et sale et omnibus cachinnis.haec si, inquam, attuleris, venuste nostercenabis bene; nam tui Catulliplenus sacculus est aranearum.sed contra accipies meros amoresseu quid suavius elegantiusve est:nam unguentum dabo, quod meae puellaedonarunt Veneres Cupidinesque,quod tu cum olfacies, deos rogabistotum ut te faciant, Fabulle, nasum.

Carmina

Poème 12 18

Poème 13

Ni te plus oculis meis amarem,iucundissime Calve, munere istoodissem te odio Vatiniano:nam quid feci ego quidve sum locutus,cur me tot male perderes poetis?isti di mala multa dent clientiqui tantum tibi misit impiorum.quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertummunus dat tibi Sulla litterator,non est mi male, sed bene ac beate,quod non dispereunt tui labores.di magni, horribilem et sacrum libellum,quem tu scilicet ad tuum Catullummisti, continuo ut die periret,Saturnalibus, optimo dierum!non, non hoc tibi, false, sic abibit:nam, si luxerit, ad librariorumcurram scrinia, Caesios, Aquinos,Suffenum, omnia colligam venena,ac te his suppliciis remunerabor.vos hinc interea valete, abiteilluc unde malum pedem attulistis,saecli incommoda, pessimi poetae.

Carmina

Poème 13 19

Poème 14

Si qui forte mearum ineptiarumlectores eritis manusque vestrasnon horrebitis admovere nobis,

Commendo tibi me ac meos amores,Aureli. Veniam peto pudentem,ut, si quicquam animo tuo cupistiquod castum expeteres et integellum,conserves puerum mihi pudice,non dico a populo: nihil veremuristos qui in platea modo huc modo illucin re praetereunt sua occupati;verum a te metuo tuoque peneinfesto pueris bonis malisque.quem tu qua libet, ut libet movetoquantum vis, ubi erit foris paratum:hunc unum excipio, ut puto, pudenter.quod si te mala mens furorque vecorsin tantam impulerit, sceleste, culpam,ut nostrum insidiis caput lacessas,ah tum te miserum malique fati,quem attractis pedibus patente portapercurrent raphanique mugilesque.

Carmina

Poème 14 20

Poème 15

Pedicabo ego vos et irrumabo,Aureli pathice et cinaede Furi,qui me ex versiculis meis putastis,quod sunt molliculi, parum pudicum.nam castum esse decet pium poetamipsum, versiculos nihil necesse est,qui tum denique habent salem ac leporem,si sunt molliculi ac parum pudiciet quod pruriat incitare possunt,non dico pueris, sed his pilosis,qui duros nequeunt movere lumbos.vos quod milia multa basiorumlegistis, male me marem putatis?pedicabo ego vos et irrumabo.

Carmina

Poème 15 21

Poème 16

O Colonia, quae cupis ponte ludere longo,et salire paratum habes, sed vereris ineptacrura ponticuli assulis stantis in redivivis,ne supinus eat cavaque in palude recumbat,sic tibi bonus ex tua pons libidine fiat,in quo vel Salisubsili sacra suscipiantur,munus hoc mihi maximi da, Colonia, risus.quendam municipem meum de tuo volo ponteire praecipitem in lutum per caputque pedesque,verum totius ut lacus putidaeque paludislividissima maximeque est profunda vorago.insulsissimus est homo, nec sapit pueri instarbimuli tremula patris dormientis in ulna:cui cum sit viridissimo nupta flore puella(et puella tenellulo delicatior haedo,adservanda nigerrimis diligentius uvis),ludere hanc sinit ut libet, nec pili facit uni,nec se sublevat ex sua parte, sed velut alnusin fossa Liguri iacet suppernata securi,tantundem omnia sentiens quam si nulla sit usquamtalis iste meus stupor nil videt, nihil audit,ipse qui sit, utrum sit an non sit, id quoque nescit.nunc eum volo de tuo ponte mittere pronum,si pote stolidum repente excitare veternumet supinum animum in gravi derelinquere caeno,ferream ut soleam tenaci in voragine mula.

Carmina

Poème 16 22

Poème 17

desunt cc. 18−20 Aureli, pater esuritionum,non harum modo, sed quot aut fueruntaut sunt aut aliis erunt in annis,pedicare cupis meos amores.nec clam: nam simul es, iocaris una,haerens ad latus omnia experiris.frustra: nam insidias mihi instruentemtangam te prior irrumatione.atque id si faceres satur, tacerem:nunc ipsum id doleo, quod esurire,ah me me, puer et sitire discet.quare desine, dum licet pudico,ne finem facias, sed irrumatus.

Carmina

Poème 17 23

Poème 18

Suffenus iste, Vare, quem probe nosti,homo est venustus et dicax et urbanus,idemque longe plurimos facit versus.puto esse ego illi milia aut decem aut pluraperscripta, nec sic, ut fit, in palimpsestorelata: chartae regiae, novi libri,novi umbilici, lora, rubra membrana,derecta plumbo et pumice omnia aequata.haec cum legas tu, bellus ille et urbanusSuffenus unus caprimulgus aut fossorrursus videtur: tantum abhorret ac mutat.hoc quid putemus esse? Qui modo scurraaut si quid hac re tritius videbatur,idem infaceto est infacetior ruresimul poemata attigit, neque idem unquamaeque est beatus ac poema cum scribit:tam gaudet in se tamque se ipse miratur.nimirum idem omnes fallimur, neque est quisquamquem non in aliqua re videre Suffenumpossis. Suus cuique attributus est error,sed non videmus manticae quod in tergo est.

Carmina

Poème 18 24

Poème 19

Furi, cui neque servus est neque arcanec cimex neque araneus neque ignis,verum est et pater et noverca, quorumdentes vel silicem comesse possunt,est pulchre tibi cum tuo parenteet cum coniuge lignea parentis.nec mirum: bene nam valetis omnes,pulchre concoquitis, nihil timetis,non incendia, non graves ruinas,non furta impia, non dolos veneni,non casus alios periculorum.atqui corpora sicciora cornuaut si quid magis aridum est habetissole et frigore et esuritione.quare non tibi sit bene ac beate?a te sudor abest, abest saliva,mucusque et mala pituita nasi.hanc ad munditiem adde mundiorem,quod culus tibi purior salillo est,nec toto decies cacas in anno;atque id durius est faba et lapillis,quod tu si manibus teras fricesque,non unquam digitum inquinare possis.haec tu commoda tam beata, Furi,noli spernere nec putare parvi,et sestertia quae soles precaricentum desine: nam satis beatu's.

Carmina

Poème 19 25

Poème 20

O qui flosculus es Iuventiorum,non horum modo, sed quot aut fueruntaut posthac aliis erunt in annis,mallem divitias Midae dedissesisti cui neque servus est neque arca,quam sic te sineres ab illo amari.«quid? Non est homo bellus?» inquies. est:sed bello huic neque servus est neque arca.hoc tu quam libet abice elevaque :nec servum tamen ille habet neque arcam.

Carmina

Poème 20 26

Poème 21

Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillovel anseris medullula vel imula auricillavel pene languido senis situque araneoso,idemque Thalle turbida rapacior procella,cum †diva mulier aries ostendit oscitantes,remitte pallium mihi meum quod involastisudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,inepte, quae palam soles habere tanquam avita.quae nunc tuis ab unguibus reglutina et remitte,ne laneum latusculum manusque mollicellasinusta turpiter tibi flagella conscribillent,et insolenter aestues velut minuta magnodeprensa navis in mari vesaniente vento.

Carmina

Poème 21 27

Poème 22

Furi, villula vestra non ad Austriflatus opposita est neque ad Favoninec saevi Boreae aut Apeliotae,verum ad milia quindecim et ducentos.o ventum horribilem atque pestilentem!

Carmina

Poème 22 28

Poème 23

Minister vetuli puer Falerniinger mi calices amariores,ut lex Postumiae iubet magistrae,ebrioso acino ebriosioris.at vos quo libet hinc abite, lymphae,vini pernicies, et ad severosmigrate: hic merus est Thyonianus.

Carmina

Poème 23 29

Poème 24

Pisonis comites, cohors inanisaptis sarcinulis et expeditis,Verani optime tuque mi Fabulle,quid rerum geritis? Satisne cum istovappa frigoraque et famem tulistis?ecquidnam in tabulis patet lucelliexpensum, ut mihi, qui meum secutuspraetorem refero datum lucello,«o Memmi, bene me ac diu supinumtota ista trabe lentus irrumasti.»sed, quantum video, pari fuistiscasu: nam nihilo minore verpafarti estis. pete nobiles amicos.at vobis mala multa di deaequedent, opprobria Romuli Remique.

Carmina

Poème 24 30

Poème 25

Quis hoc potest videre, quis potest pati,nisi impudicus et vorax et aleo,Mamurram habere quod comata GaIliahabebat ante et ultima Britannia?Cinaede Romule, haec videbis et feres?et ille nunc superbus et superfluensperambulabit omnium cubiliaut albulus columbus aut Adoneus?cinaede Romule, haec videbis et feres?es impudicus et vorax et aleo.eone nomine, imperator unice,fuisti in ultima occidentis insula,ut ista vestra diffututa mentuladucenties comesset aut trecenties?quid est alid sinistra liberalitas?parum expatravit an parum elluatus est?paterna prima lancinata sunt bona;secunda praeda Pontica; inde tertiaHibera, quam scit amnis aurifer Tagus.nunc Galliae timetur et Britanniae.quid hunc malum fovetis? aut quid hic potestnisi uncta devorare patrimonia?eone nomine †urbis opulentissimesocer generque, perdidistis omnia?

Carmina

Poème 25 31

Poème 26

Alfene immemor atque unanimis false sodalibus,iam te nil miseret, dure, tui dulcis amiculi?iam me prodere, iam non dubitas fallere, perfide?nec facta impia fallacum hominum caelicolis placent;quae tu neglegis, ac me miserum deseris in malis.eheu, quid faciant, dic, homines, cuive habeant fidem?certe tute iubebas animam tradere, inique, meinducens in amorem, quasi tuta omnia mi forent.idem nunc retrahis te ac tua dicta omnia factaqueventos irrita ferre ac nebulas aerias sinis.si tu oblitus es, at di meminerunt, meminit Fides,quae te ut paeniteat postmodo facti faciet tui.

Carmina

Poème 26 32

Poème 27

Paene insularum, Sirmio, insularumqueocelle, quascumque in liquentibus stagnismarique vasto fert uterque Neptunus,quam te libenter quamque laetus inviso,vix mi ipse credens Thyniam atque Bithynosliquisse campos et videre te in tuto!o quid solutis est beatius curis,cum mens onus reponit, ac peregrinolabore fessi venimus larem ad nostrumdesideratoque adquiescimus lecto?hoc est quod unum est pro laboribus tantis.salve, o venusta Sirmio, atque ero gaude;gaudete vosque, o Lydiae lacus undae;ridete, quidquid est domi cachinnorum.

Carmina

Poème 27 33

Poème 28

Amabo, mea dulcis Ipsithilla,meae deliciae, mei lepores,iube ad te veniam meridiatum.et si iusseris illud, adiuvato,ne quis liminis obseret tabellam,neu tibi libeat foras abire;sed domi maneas paresque nobisnovem continuas fututiones.verum, si quid ages, statim iubeto:nam pransus iaceo et satur supinuspertundo tunicamque palliumque.

Carmina

Poème 28 34

Poème 29

O furum optime balneariorumVibenni pater, et cinaede fili,(nam dextra pater inquinatiore,culo filius est voraciore)cur non exsilium malasque in orasitis, quandoquidem patris rapinaenotae sunt populo, et natis pilosas,fili, non potes asse venditare?

Carmina

Poème 29 35

Poème 30

Dianae sumus in fidepuellae et pueri integri;Dianam pueri integripuellaeque canamus.

O Latonia, maximimagna progenies Iovis,quam mater prope Deliamdeposivit olivam,

montium domina ut foressilvarumque virentiumsaltuumque reconditorumamniumque sonantum;

tu Lucina dolentibusIuno dicta puerperis,tu potens Trivia et notho esdicta lumine Luna.

tu cursu, dea, menstruometiens iter annuumrustica agricolae bonistecta frugibus exples.

sis quocumque tibi placetsancta nomine, Romulique,antique ut solita es, bonasospites ope gentem.

Carmina

Poème 30 36

Poème 31

Poetae tenero, meo sodalivelim Caecilio, papyre, dicas,Veronam veniat, Novi relinquensComi moenia Lariumque litus:nam quasdam volo cogitationesamici accipiat sui meique.quare, si sapiet, viam vorabit,quamvis candida milies puellaeuntem revocet manusque colloambas iniciens roget morari,quae nunc, si mihi vera nuntiantur,illum deperit impotente amore:nam quo tempore legit incohatamDindymi dominam, ex eo misellaeignes interiorem edunt medullam.ignosco tibi, Sapphica puellaMusa doctior: est enim venusteMagna Caecilio incohata Mater.

Carmina

Poème 31 37

Poème 32

Annales Volusi, cacata charta,votum solvite pro mea puella:nam sanctae Veneri Cupidiniquevovit, si sibi restitutus essemdesissemque truces vibrare iambos,electissima pessimi poetaescripta tardipedi deo daturaminfelicibus ustilanda lignis.et hoc pessima se puella viditiocose lepide vovere divis.nunc, o caeruleo creata ponto,quae sanctum Idalium Uriosque apertos,quaeque Ancona Cnidumque harundinosamcolis, quaeque Amathunta, quaeque Golgos,quaeque Durrachium Hadriae tabernam,acceptum face redditumque votum,si non inlepidum neque invenustum est.at vos interea venite in ignem,pleni ruris et inficetiarumAnnales Volusi, cacata charta.

Carmina

Poème 32 38

Poème 33

Salax taberna vosque contubernales,a pilleatis nona fratribus pila,solis putatis esse mentulas vobis,solis licere quidquid est puellarumconfutuere et putare ceteros hircos?an, continenter quod sedetis insulsicentum an ducenti, non putatis ausurumme una ducentos irrumare sessores?atqui putate: namque totius vobisfrontem tabernae sopionibus scribam.puella nam mi, quae meo sinu fugit,amata tantum quantum amabitur nulla,pro qua mihi sunt magna bella pugnata,consedit istic. hanc boni beatiqueomnes amatis, et quidem, quod indignum est,omnes pusilli et semitarii moechi:tu praeter omnes une de capillatis,cuniculosae Celtiberiae fili,Egnati, opaca quem bonum facit barbaet dens Hibera defricatus urina.

Carmina

Poème 33 39

Poème 34

Male est, Cornifici, tuo Catullo,male est me hercule ei et laboriose,et magis magis in dies et horas.quem tu, quod minimum facillimumque est,qua solatus es adlocutione?irascor tibi. sic meos amores?paulum quid libet adlocutionis,maestius lacrimis Simonideis.

Carmina

Poème 34 40

Poème 35

Egnatius, quod candidos habet dentes,renidet usque quaque. si ad rei ventum estsubsellium, cum orator excitat fletum,renidet ille. si ad pii rogum fililugetur, orba cum flet unicum mater,renidet ille. quidquid est, ubicumque est,quodcumque agit, renidet. hunc habet morbumneque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.quare monendum est te mihi, bone Egnati.si urbanus esses aut Sabinus aut Tibursaut parcus Umber aut obesus Etruscusaut Lanuvinus ater atque dentatusaut Transpadanus, ut meos quoque attingam,aut qui libet qui puriter lavit dentes,tamen renidere usque quaque te nollem;nam risu inepto res ineptior nulla est.nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,quod quisque minxit, hoc sibi solet manedentem atque russam defricare gingivam,ut quo iste vester expolitior dens est,hoc te amplius bibisse praedicet loti.

Carmina

Poème 35 41

Poème 36

Quaenam te mala mens, miselle Ravide,agit praecipitem in meos iambos?quis deus tibi non bene advocatusvecordem parat excitare rixam?an ut pervenias in ora vulgi?quid vis? qua libet esse notus optas?eris, quandoquidem meos amorescum longa voluisti amare poena.

Carmina

Poème 36 42

Poème 37

Ameana puella defututatota milia me decem poposcit,ista turpiculo puella naso,decoctoris amica Formiani.propinqui, quibus est puella curae,amicos medicosque convocate:non est sana puella, nec rogarequalis sit solet aes imaginosum.

Carmina

Poème 37 43

Poème 38

Adeste, hendecasyllabi, quot estisomnes undique, quotquot estis omnes.iocum me putat esse moecha turpiset negat mihi vestra redditurampugillaria, si pati potestis.persequamur eam, et reflagitemus.quae sit quaeritis? illa quam videtisturpe incedere, mimice ac molesteridentem catuli ore Gallicani.circumsistite eam, et reflagitate:«moecha putida, redde codicillos,redde, putida moecha, codicillos.»non assis facis? o lutum, lupanar,aut si perditius potes quid esse.sed non est tamen hoc satis putandum.quod si non aliud potest, ruboremferreo canis exprimamus ore.conclamate iterum altiore voce«moecha putida, redde codicillos,redde, putida moecha, codicillos.»sed nil proficimus, nihil movetur.mutanda est ratio modusque nobis,si quid proficere amplius potestis,«pudica et proba, redde codicillos.»

Carmina

Poème 38 44

Poème 39

Salve, nec minimo puella nasonec bello pede nec nigris ocellisnec longis digitis nec ore sicconec sane nimis elegante lingua,decoctoris amica Formiani.ten provincia narrat esse bellam?tecum Lesbia nostra comparatur?o saeclum insapiens et infacetum!

Carmina

Poème 39 45

Poème 40

O funde noster seu Sabine seu Tiburs(nam te esse Tiburtem autumant quibus non estcordi Catullum laedere: at quibus cordi estquovis Sabinum pignore esse contendunt),sed seu Sabine sive verius Tiburs,fui libenter in tua suburbanavilla malamque pectore expuli tussim,non immerenti quam mihi meus venter,dum sumptuosas adpeto, dedit, cenas.nam, Sestianus dum volo esse conviva,orationem in Antium petitoremplenam veneni et pestilentiae legi.hic me gravido frigida et frequens tussisquassavit usque dum in tuum sinum fugiet me recuravi otioque et urtica.quare refectus maximas tibi gratesago, meum quod non es ulta peccatum.nec deprecor iam, si nefaria scriptaSesti recepso, quin gravedinem et tussimnon mi, sed ipsi Sestio ferat frigus,qui tunc vocat me cum malum librum 1egi.

Carmina

Poème 40 46

Poème 41

Acmen Septimius suos amorestenens in gremio «mea,» inquit, «Acme,ni te perdite amo atque amare porroomnes sum adsidue paratus annosquantum qui pote plurimum perire,solus in Libya Indiaque tostacaesio veniam obvius leoni.»hoc ut dixit, Amor, sinistra ut ante,dextra sternuit adprobationem.at Acme leviter caput reflectenset dulcis pueri ebrios ocellosillo purpureo ore saviata«sic,» inquit, «mea vita, Septimille,huic uni domino usque serviamus,ut multo mihi maior acriorqueignis mollibus ardet in medullis.»hoc ut dixit, Arnor, sinistra ut ante,dextra sternuit adprobationem.nunc ab auspicio bono profectimutuis animis amant amantur.unam Septimius misellus Acmenmavult quam Syrias Britanniasque:uno in Septimio fidelis Acmefacit delicias libidinesque.quis ullos homines beatioresvidit, quis Venerem auspicatiorem?

Carmina

Poème 41 47

Poème 42

Iam ver egelidos refert tepores,iam caeli furor aequinoctialisiucundis Zephyri silescit auris.linquantur Phrygii, Catulle, campiNicaeaeque ager uber aestuosae:ad claras Asiae volemus urbes.iam mens praetrepidans avet vagari,iam laeti studio pedes vigescunt.o dulces comitum valete coetus,longe quos simul a domo profectosdiversae variae viae reportant.

Carmina

Poème 42 48

Poème 43

Porci et Socration, duae sinistraePisonis, scabies famesque mundi,vos Veraniolo meo et Fabulloverpus praeposuit Priapus ille?vos convivia lauta sumptuosede die facitis? mei sodalesquaerunt in trivio vocationes?

Carmina

Poème 43 49

Poème 44

Mellitos oculos tuos, Iuventi,siquis me sinat usque basiare,usque ad milia basiem trecenta,nec unquam videar satur futurus,non si densior aridis aristissit nostrae seges osculationis.

Carmina

Poème 44 50

Poème 45

Disertissime Romuli nepotum,quot sunt quotque fuere, Marce Tulli,quotque post aliis erunt in annis,gratias tibi maximas Catullusagit pessimus omnium poeta,tanto pessimus omnium poetaquanto tu optimus omnium patronus.

Carmina

Poème 45 51

Poème 46

Hesterno, Licini, die otiosimultum lusimus in meis tabellis,ut convenerat esse delicatos.scribens versiculos uterque nostrumludebat numero modo hoc modo illoc,reddens mutua per iocum atque vinum.atque illinc abii tuo leporeincensus, Licini, facetiisque,ut nec me miserum cibus iuvaret,nec somnus tegeret quiete ocellos,sed toto indomitus furore lectoversarer cupiens videre lucem,ut tecum loquerer simulque ut essem.at defessa labore membra postquamsemimortua lectulo iacebant,hoc, iucunde, tibi poema feci,ex quo perspiceres meum dolorem.nunc audax cave sis, precesque nostras,oramus, cave despuas, ocelle,ne poenas Nemesis reposcat a te.est vehemens dea: laedere hanc caveto.

Carmina

Poème 46 52

Poème 47

Ille mi par esse deo videtur,ille, si fas est, superare divosqui sedens adversus identidem tespectat et audit

dulce ridentem, misero quod omniseripit sensus mihi: nam simul te,Lesbia, adspexi, nihil est super mi

deest v. 1

lingua sed torpet, tenuis sub artusflamma demanat, sonitu suoptetintinant aures, gemina tegunturlumina nocte.

otium, Catulle, tibi molestum est:otio exsultas nimiumque gestis.otium et reges prius et beatasperdidit urbes.

Carmina

Poème 47 53

Poème 48

Quid est, Catulle? quid moraris emori?sella in curuli struma Nonius sedet,per consulatum perierat Vatinius:quid est, Catulle? quid moraris emori?

Carmina

Poème 48 54

Poème 49

Risi nescio quem modo e corona,qui, cum mirifice Vatinianameus crimina Calvus explicasset,admirans ait haec manusque tollens«di magni, salaputium disertum!»

Carmina

Poème 49 55

Poème 50

Othonis caput oppido est pusillum,

lacunam proposuit Merrill; mss have 50.16−17 et eri rustica semilauta crura,subtile et leve peditum Libonis,... si non omnia, displicere vellemtibi et Fuficio, seni recocto... irascere iterum meis iambisimmerentibus, unice imperator.

Carmina

Poème 50 56

Poème 51

Oramus, si forte non molestum est,demonstres ubi sint tuae tenebrae.te campo quaesivimus minore,te in circo, te in omnibus libellis,te in templo summi Iovis sacrato.in Magni simul ambulationefemellas omnes, amice, prendi,quas vultu vidi tamen serenas.†A velte sic ipse flagitabam:«camerium mihi, pessimae puellae!»quaedam inquit nudum †reduc †«en hic in roseis latet papillis.»sed te iam ferre Herculi labos est:tanto ten fastu negas, amice?dic nobis ubi sis futurus, edeaudacter, committe, crede luci.nunc te lacteolae tenent puellae?si linguam clauso tenes in ore,fructus proicies amoris omnes:verbosa gaudet Venus loquella.vel vi vis, licet obseres palatum,dum veri sis particeps amoris.

Carmina

Poème 51 57

Poème 52

O rem ridiculam, Cato, et iocosamdignamque auribus et tuo cachinno.ride, quidquid amas, Cato, Catullum:res est ridicula et nimis iocosa.deprendi modo pupulum puellaetrusantem: hunc ego, si placet Dionae,pro telo rigida mea cecidi.

Carmina

Poème 52 58

Poème 53

Pulchre convenit improbis cinaedis,Mamurrae pathicoque Caesarique.nec mirum: maculae pares utrisque,urbana altera et illa Formiana,impressae resident nec eluentur:morbosi pariter gemelli utrique,uno in lecticulo erudituli ambo,non hic quam ille magis vorax adulter,rivales socii puellularum:pulchre convenit improbis cinaedis.

Carmina

Poème 53 59

Poème 54

Caeli, Lesbia nostra, Lesbia illa,illa Lesbia, quam Catullus unamplus quam se atque suos amavit omnes,nunc in quadriviis et angiportisglubit magnanimi Remi nepotes.

Carmina

Poème 54 60

Poème 55

Non custos si fingar ille Cretum,non si Pegaseo ferar volatu,non Ladas ego pinnipesve Perseus,non Rhesi niveae citaeque bigae:adde huc plumipedes volatilesque,ventorumque simul require cursum,quos vinctos, Cameri, mihi dicares:defessus tamen omnibus medulliset multis langoribus peresusessem te mihi, amice, quaeritando.

Bononiensis Rufa Rufulum fellat,uxor Meneni, saepe quam in sepulcretisvidistis ipso rapere de rogo cenam,cum devolutum ex igne prosequens panemab semiraso tunderetur ustore.

Carmina

Poème 55 61

Poème 56

Num te leaena montibus Libystinisaut Scylla latrans infima inguinum partetam mente dura procreavit ac taetra,ut supplicis vocem in novissimo casucontemptam haberes, ah nimis fero corde?

Carmina

Poème 56 62

Poème 57

Collis o Heliconiicultor, Uraniae genus,qui rapis teneram ad virumvirginem, o Hymenaee Hymen,o Hymen Hymenaee,

cinge tempora floribussuave olentis amaraci,flammeum cape, laetus huc,huc veni niveo gerensluteum pede soccum,

excitusque hilari dienuptialia concinensvoce carmina tinnulapelle humum pedibus, manupineam quate taedam.

namque Vinia Manilo,qualis Idalium colensvenit ad Phrygium Venusiudicem, bona cum bonanubet alite virgo,

floridis velut enitensmyrtus Asia ramulis,quos hamadryades deaeludicrum sibi rosidonutriunt umore.

quare age huc aditum ferensperge linquere Thespiaerupis Aonios specus,nympha quos super irrigatfrigerans Aganippe,

ac domum dominam vocaconiugis cupidam novi,mentem amore revinciensut tenax hedera huc et hucarborem implicat errans.

vosque item simul, integraevirgines, quibus advenitpar dies, agite in modumdicite, «o Hymenaee Hymen,o Hymen Hymenaee.»

Carmina

Poème 57 63

ut libentius, audiensse citarier ad suummunus, huc aditum feratdux bonae Veneris, boniconiugator amoris.

quis deus magis anxiisest petendus amantibus?quem colent homines magiscaelitum? o Hymenaee Hymen,o Hymen Hymenaee.

te suis tremulus parensinvocat, tibi virgineszonula solvunt sinus,te timens cupida novuscaptat aure maritus.

tu fero iuveni in manusfloridam ipse puellulamdedis a gremio suaematris, o Hymenaee Hymen,o Hymen Hymenaee.

nil potest sine te Venusfama quod bona comprobetcommodi capere: at potestte volente. quis huic deocompararier ausit?

nulla quit sine te domusliberos dare, nec parensstirpe nitier: at potestte volente. quis huic deocompararier ausit?

quae tuis careat sacrisnon queat dare praesidesterra finibus: at queatte volente. quis huic deocompararier ausit?

claustra pandite ianuae,virgo adest. viden ut facessplendidas quatiunt comas?desunt vv. 2

desunt vv. 2 tardet ingenuus pudor:quem tamen magis audiensflet quod ire necesse est.

Carmina

Poème 57 64

flere desine. Non tibi, Au−runculeia, periculum estne qua femina pulchriorclarum ab Oceano diemviderit venientem.

talis in vario soletdivitis domini hortulostare flos hyacinthinus.sed moraris, abit dies:prodeas, nova nupta.

prodeas, nova nupta, siiam videtur, et audiasnostra verba. vide ut facesaureas quatiunt comas:prodeas, nova nupta.

non tuus levis in maladeditus vir adulteraprobra turpia persequensa tuis teneris voletsecubare papillis,

lenta quin velut adsitasvitis implicat arbores,implicabitur in tuumcomplexum. Sed abit dies:prodeas, nova nupta.

o cubile quod omnibusdesunt vv. 3candido pede lecti,

quae tuo veniunt ero,quanta gaudia, quac vaganocte, quae medio diegaudeat! sed abit dies:Prodeas, nova nupta.

tollite, o pueri, faces:flammeum video venire.ite, concinite in modum«o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.»

ne diu taceat procaxfescennina iocatio,nec nuces pueris negetdesertum domini audiensconcubinus amorem.

Carmina

Poème 57 65

da nuces pueris, inersconcubine: satis diulusisti nucibus: libetiam servire Talasio.concubine, nuces da.

sordebant tibi vilicae,concubine, hodie atque heri:nunc tuum cinerariustondet os. miser ah miserconcubine, nuces da.

diceris male te a tuisunguentate glabris mariteabstinere: sed abstine.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

scimus haec tibi quae licentsola cognita: sed maritoista non eadem licent.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

nupta, tu quoque quae tuusvir petet cave ne neges,ne petitum aliunde eat.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

en tibi domus ut potenset beata viri tui:quae tibi sine serviat(o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee).

usque dum tremulum movenscana tempus anilitasomnia omnibus adnuit.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

transfer omine cum bonolimen aureolos pedes,rasilemque subi forem.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

adspice unus ut accubansvir tuus Tyrio in torototus immineat tibi.

Carmina

Poème 57 66

o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

illi non minus ac tibipectore uritur intimoflamma, sed penite magiso Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

mitte bracchiolum teres,praetextate, puellulae:iam cubile adeat viri.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

o bonae senibus viriscognitae bene feminae,conlocate puellulam.o Hymen Hymenaee io,o Hymen Hymenaee.

iam licet venias, marite:uxor in thalamo tibi estore floridulo nitensalba parthenice velutluteumve papaver.

at, marite, (ita me iuventcaelites) nihilo minuspulcher es, neque te Venusneglegit. sed abit dies:perge, ne remorare.

non diu remoratus es,iam venis. bona te Venusiuverit, quoniam palamquod cupis cupis et bonumnon abscondis amorem.

ille pulveris Africisiderumque micantiumsubducat numerum prius,qui vestri numerare vultmulta milia ludi.

ludite ut libet, et breviliberos date. non decettam vetus sine liberisnomen esse, sed indidemsemper ingenerari.

Carmina

Poème 57 67

Torquatus volo parvulusmatris e gremio suaeporrigens teneras manusdulce rideat ad patremsemihiante labello.

sit suo similis patriManlio et facile insciisnoscitetur ab omnibuset pudicitiam suaematris indicet ore.

talis illius a bonamatre laus genus adprobetqualis unica ab optimamatre Telemacho manetfama Penelopeo.

claudite ostia, virgines:lusimus satis. at, boniconiuges, bene vivite etmunere adsiduo valentemexercete iuventam.

Carmina

Poème 57 68

Poème 58

<youths>

Vesper adest: iuvenes, consurgite: vesper Olympoexspectata diu vix tandem lumina tollit.surgere iam tempus, iam pinguis linquere mensas;iam veniet virgo, iam dicetur hymenaeus.Hymen O Hymenaee, Hymen ades O Hymenaee.

<maidens>

cernitis, innuptae, iuvenes? consurgite contra:nimirum Oetaeos ostendit Noctifer ignes.sic certe est: viden ut perniciter exsiluere?non temere exsiluere; canent quod vincere par est.Hymen O Hymenaee, Hymen ades O Hymenaee.

<youths>

non facilis nobis, aequales, palma parata est:adspicite, innuptae secum ut meditata requirunt.non frustra meditantur; habent memorabile quod sit.nec mirum, penitus quae tota mente laborant.nos alio mentes, alio divisimus aures:iure igitur vincemur; amat victoria curam.quare nunc animos saltem convertite vestros:dicere iam incipient, iam respondere decebit.Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.

<maidens>

Hespere, qui caelo fertur crudelior ignis?qui natam possis complexu avellere matris,complexu matris retinentem avellere natamet iuveni ardenti castam donare puellam.quid faciunt hostes capta crudelius urbe?Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.

<youths>

Hespere, qui caelo lucet iucundior ignis?qui desponsa tua firmes conubia flammma,quae pepigere viri, pepigerunt ante parentes,nec iunxere prius quam se tuus extulit ardor.quid datur a divis felici optatius hora?Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.

Carmina

Poème 58 69

<maidens>

Hesperus e nobis, aequales, abstulit unam ...

<youths>

namque tuo adventu vigilat custodia semper.nocte latent fures, quos idem saepe revertens,Hespere, mutato comprendis nomine eosdem.at libet innuptis ficto te carpere questu.quid tum, si carpunt tacita quem mente requirunt?Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.

<maidens>

ut flos in saeptis secretus nascitur hortis,ignotus pecori, nullo convulsus aratro,quem mulcent aurae, firmat sol, educat imber,multi illum pueri, multae optavere puellae;idem cum tenui carptus defloruit ungui,nulli illum pueri, nullae optavere puellae:sic virgo, dum intacta manet, dum cara suis est;cum castum amisit polluto corpore florem,nec pueris iucunda manet nec cara puellis.Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.

<youths>

ut vidua in nudo vitis quac nascitur arvonunquam se extollit, nunquam mitem educat unam,sed tenerum prono deflectens pondere corpusiam iam contingit summum radice flagellum,hanc nulli agricolae, nulli accoluere iuvenci;at si forte eadem est ulmo coniuncta marito,multi illam agricolae, multi accoluere iuvenci:sic virgo, dum intacta manet, dum inculta senescit;cum par conubium maturo tempore adepta est,cara viro magis et minus est invisa parenti.

et tu ne pugna cum tali coniuge, virgo.non aequum est pugnare, pater cui tradidit ipse,ipse pater cum matre, quibus parere necesse est.virginitas non tota tua est, ex parte parentum est:tertia pars patri, pars est data tertia matri,tertia sola tua est. noli pugnare duobus,qui genero sua iura simul cum dote dederunt.Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee.

Carmina

<maidens> 70

Poème 59

Super alta vectus Attis celeri rate mariaPhrygium ut nemus citato cupide pede tetigitadiitque opaca silvis redimita loca deae,stimulatus ibi furenti rabie, vagus animisdevolvit ili acuto sibi pondera silice.itaque ut relicta sensit sibi membra sine viro,etiam recente terrae sola sanguine maculansniveis citata cepit manibus leve typanum,typanum, tubam Cybelles, tua, mater, initia,quatiensque terga tauri teneris cava digitiscanere haec suis adorta est tremebunda comitibus«agite ite ad alta, Gallae, Cybeles nemora simul,simul ite, Dindymenae dominae vaga pecora,aliena quae petentes velut exsules locasectam meam exsecutae duce me mihi comitesrapidum salum tulistis truculentaque pelagiet corpus evirastis Veneris nimio odio,hilarate erae citatis erroribus animum.mora tarda mente cedat; simul ite, sequiminiPhrygiam ad domum Cybelles, Phrygia ad nemora deae,ubi cymbalum sonat vox, ubi tympana reboant,tibicen ubi canit Phryx curvo grave calamo,ubi capita maenades vi iaciunt hederigerae,ubi sacra sancta acutis ululatibus agitant,ubi suevit illa divae volitare vaga cohors,quo nos decet citatis celerare tripudiis.»simul haec comitibus Attis cecinit notha mulier,thiasus repente linguis trepidantibus ululat,leve tympanum remugit, cava cymbala recrepant,viridem citus adit Idam properante pede chorus.furibunda simul anhelans vaga vadit animam agenscomitata tympano Attis per opaca nemora dux,veluti iuvenca vitans onus indomita iugi:rapidae ducem secuntur Gallae properipedem.itaque, ut domum Cybelles tetigere lassulae,nimio e labore somnum capiunt sine Cerere.piger his labante langore oculos sopor operit:abit in quiete molli rabidus furor animi.sed ubi oris aurci Sol radiantibus oculislustravit aethera album, sola dura, mare ferum,pepulitque noctis umbras vegetis sonipedibus,ibi Somnus excitam Attin fugiens citus abiit:trepidante eum recepit dea Pasithea sinu.ita de quiete molli rapida sine rabiesimul ipsa pectore Attis sua facta recoluit,liquidaque mente vidit sine quis ubique foret,animo aestuante rusum reditum ad vada tetulit.ibi maria vasta visens lacrimantibus oculispatriam adlocuta maesta est ita voce miseriter:

Carmina

Poème 59 71

«patria o mei creatrix, patria o mea genetrix,ego quam miser relinquens, dominos ut erifugaefamuli solent, ad Idae tetuli nemora pedem,ut apud nivem et ferarum gelida stabula foremet earum omnia adirem furibunda latibula,ubinam aut quibus locis te positam, patria, reor?cupit ipsa pupula ad te sibi derigere aciem,rabie fera carens dum breve tempus animus est.egone a mea remota haec ferar in nemora domo?patria, bonis, amicis, genitoribus abero?abero foro, palaestra, stadio, et gymnasiis?miser ah miser, querendum est etiam atque etiam, anime.quod enim genus figurae est ego non quod obierim?ego mulier, ego adulescens, ego ephebus, ego puer,ego gymnasi fui flos, ego eram decus olei:mihi ianuae frequentes, mihi limina tepida,mihi floridis corollis redimita domus erat,linquendum ubi esset orto mihi sole cubiculum.ego nunc deum ministra et Cybeles famula ferar?ego maenas, ego mei pars, ego vir sterilis ero?ego viridis algida Idae nive amicta loca colam?ego vitam agam sub altis Phrygiae columinibus,ubi cerva silvicultrix, ubi aper nemorivagus?iam iam dolet quod egi, iam iamque paenitet.»roseis ut huic labellis sonitus citus abiitgeminas deorum ad aures nova nuntia referens,ibi iuncta iuga resoluens Cybele leonibuslaevumque pecoris hostem stimulans ita loquitur.«Agedum,» inquit, «age ferox i, fac ut hunc furor agitet,fac uti furoris ictu reditum in nemora ferat,mea libere nimis qui fugere imperia cupit.age caede terga cauda, tua verbera patere,fac cuncta mugienti fremitu loca retonent,rutilam ferox torosa cervice quate iubam.»ait haec minax Cybelle religatque iuga manu.ferus ipse sese adhortans rabidum incitat animo,vadit, fremit, refringit virgulta pede vago.at ubi umida albicantis loca litoris adiittenerumque vidit Attin prope marmora pelagi,facit impetum: ille demens fugit in nemora fera:ibi semper omne vitae spatium famula fuit.

dea magna, dea Cybelle, dea domina Dindymi,procul a mea tuus sit furor omnis, era, domo:alios age incitatos, alios age rabidos.

Carmina

Poème 59 72

Poème 60

Peliaco quondam prognatae vertice pinusdicuntur liquidas Neptuni nasse per undasPhasidos ad fluctus et fines Aeeteos,cum lecti iuvenes, Argivae robora pubis,auratam optantes Colchis avertere pellemausi sunt vada salsa cita decurrere puppi,caerula verrentes abiegnis aequora palmis.diva quibus retinens in summis urbibus arcesipsa levi fecit volitantem flamine currum,pinea coniungens inflexae texta carinae.illa rudem cursu prima imbuit Amphitriten.quae simul ac rostro ventosum proscidit aequortortaque remigio spumis incanduit unda,emersere freti candenti e gurgite vultusaequoreae monstrum Nereides admirantes.illa, siqua alia, viderunt luce marinasmortales oculis nudato corpore nymphasnutricum tenus exstantes e gurgite cano.tum Thetidis Peleus incensus fertur amore,tum Thetis humanos non despexit hymenaeos,tum Thetidi pater ipse iugandum Pelea sensit.o nimis optato saeclorum tempore natiheroes, salvete, deum genus, o bona matrum

23bprogenies, salvete iterumvos ego saepe meo, vos carmine compellabo,teque adeo eximie taedis felicibus aucteThessaliae columen Peleu, cui Iuppiter ipse,ipse suos divum genitor concessit amores.tene Thetis tenuit pulcherrirna Nereine?tene suam Tethys concessit ducere neptemOceanusque, mari totum qui amplectitur orbem?quae simul optatae finito tempore lucesadvenere, domum conventu tota frequentatThessalia, oppletur laetanti regia coetu:dona ferunt prae se, declarant gaudia vultu.deseritur Cieros, linquunt Phthiotica TempeCrannonisque domos ac moenia Larisaea,Pharsalum coeunt, Pharsalia tecta frequentant.rura colit nemo, mollescunt colla iuvencis,non humilis curvis purgatur vinea rastris,non glaebam prono convellit vomere taurus,non falx attenuat frondatorum arboris umbram,squalida desertis robigo infertur aratris.ipsius at sedes, quacumque opulenta recessitregia, fulgenti splendent auro atque argento.candet ebur soliis, conlucent pocula mensae,

Carmina

Poème 60 73

tota domus gaudet regali splendida gaza.pulvinar vero divae geniale locatursedibus in medus, Indo quod dente politumtincta tegit roseo conchyli purpura fuco.haec vestis priscis hominum variata figurisheroum mira virtutes indicat arte.namque fluentisono prospectans litore DiaeThesea cedentem celeri cum classe tueturindomitos in corde gerens Ariadna furores,necdum etiam sese quae visit visere credit,ut pote fallaci quae tunc primum excita somnodesertam in sola miseram se cernat harena.immemor at iuvenis fugiens pellit vada remis,irrita ventosae linquens promissa procellae.quem procul ex alga maestis Minois ocellissaxea ut effigies bacchantis prospicit, eheu,prospicit et magnis curarum fluctuat undis,non flavo retinens subtilem vertice mitram,non contecta levi velatum pectus amictu,non tereti strophio lactentis vincta papillas,omnia quae toto delapsa e corpore passimipsius ante pedes fluctus salis adludebant.sic neque tum mitrae neque tum fluitantis amictusilla vicem curans toto ex te pectore, Theseu,toto animo, tota pendebat perdita mente.ah misera, adsiduis quam luctibus exsternavitspinosas Erycina serens in pectore curasilla tempestate, ferox quo ex tempore Theseusegressus curvis e litoribus Piraeiattigit iniusti regis Gortynia tecta.

nam perhibent olim crudeli peste coactamAndrogeoneae poenas exsolvere caediselectos iuvenes simul et decus innuptarumCecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.quis angusta malis cum moenia vexarentur,ipse suum Theseus pro caris corpus Athenisproicere optavit potius quam talia Cretamfunera Cecropiae nec funera portarentur.atque ita nave levi nitens ac lenibus aurismagnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.hunc simul ac cupido conspexit lumine virgoregia, quam suavis exspirans castus odoreslectulus in molli complexu matris alebat,quales Eurotae progignunt flumina myrtosaurave distinctos educit verna colores,non prius ex illo flagrantia declinavitlumina quam cuncto concepit corpore flammamfunditus atque imis exarsit tota medullis.heu misere exagitans immiti corde furores,sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,

Carmina

Poème 60 74

quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,qualibus incensam iactastis mente puellamfluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!quantos illa tulit languenti corde timores,quanto saepe magis fulgore expalluit auri,cum saevum cupiens contra contendere monstrumaut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.

non ingrata tamen frustra munuscula divispromittens tacito succendit vota labello.nam velut in summo quatientem bracchia Tauroquercum aut conigeram sudanti cortice pinumindomitus turbo contorquens flamine robureruit (illa procul radicitus exturbataprona cadit, †lateque cum eius obvia frangens),sic domito saevum prostravit corpore Theseusnequiquam vanis iactantem cornua ventis.inde pedem sospes multa cum laude reflexiterrabunda regens tenui vestigia filo,ne labyrintheis e flexibus egredientemtecti frustraretur inobservabilis error.

sed quid ego a primo digressus carmine pluracommemorem, ut linquens genitoris filia vultum,ut consanguineae complexum, ut denique matris,quae misera in gnata deperdita laetabatur,omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,aut ut vecta rati spumosa ad litora Diaevenerit, aut ut eam devinctam lumina somnoliquerit immemori discedens pectore coniunx?saepe illam perhibent ardenti corde furentemclarisonas imo fudisse ex pectore voces,ac tum praeruptos tristem conscendere montesunde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,tum tremuli salis adversas procurrere in undasmollia nudatae tollentem tegmina surae,atque haec extremis maestam dixisse querelis,frigidulos udo singultus ore cientem:

«sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?sicine discedens neglecto numine divumimmernor ah devota domum periuria portas?nullane res potuit crudelis flectere mentisconsilium? tibi nulla fuit clementia praestoimmite ut nostri vellet miserescere pectus?at non haec quondam blanda promissa dedistivoce mihi, non haec miserae sperare iubebas,sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.nunc iam nulla viro iuranti femina credat,

Carmina

Poème 60 75

nulla viri speret sermones esse fideles:quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,dicta nihil meminere, nihil periuria curant.certe ego te in medio versantem turbine letieripui et potius germanum amittere creviquam tibi fallaci supremo in tempore deessem:pro quo dilaceranda feris dabor alitibusquepraeda neque iniecta tumulabor mortua terra.quaenam te genuit sola sub rupe leaena,quod mare conceptum spumantibus exspuit undis.quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,talia qui reddis pro dulci praemia vita?si tibi non cordi fuerant conubia nostra,saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,at tamen in vestras potuisti ducere sedesquae tibi iucundo famularer serva laborecandida permulcens liquidis vestigia lymphispurpureave tuum constemens veste cubile.

sed quid ego ignaris nequiquam conqueror aurisexsternata malo, quae nullis sensibus auctaenec missas audire queunt nec reddere voces?ille autem prope iam mediis versatur in undis,nec quisquam adparet vacua mortalis in alga.sic nimis insultans extremo tempore saevafors etiam nostris invidit questibus auris.Iuppiter omnipotens, utinam ne tempore primoGnosia Cecropiae tetigissent litora puppes,indomito nec dira ferens stipendia tauroperfidus in Creta religasset navita funem,nec malus hic celans dulci crudelia formaconsilia in nostris requiesset sedibus hospes!nam quo me referam? quali spe perdita nitor?Idaeosne petam montes? ah, gurgite latodiscernens ponti truculentum ubi dividit aequor?an patris auxilium sperem, quemne ipsa reliquirespersum iuvenem fraterna caede secuta?coniugis an fido consoler memet amore,quine fugit lentos incurvans gurgite remos?praeterea nullo litus, sola insula, tecto,nec patet egressus pelagi cingentibus undis:nulla fugae ratio, nulla spes: omnia muta,omnia sunt deserta, ostentant omnia letum.non tamen ante mihi languescent lumina morte,nec prius a fesso secedent corpore sensusquam iustam a divis exposcam prodita multamcaelestumque fidem postrema comprecer hora.quare, facta virum multantes vindice poenaEumenides, quibus anguino redimita capillo

Carmina

Poème 60 76

frons exspirantis praeportat pectoris iras,huc huc adventate, meas audite querelas,quas ego, vae miserae, extremis proferre medulliscogor inops, ardens, amenti caeca furore.quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo,vos nolite pati nostrum vanescere luctum,sed quali solam Theseus me mente reliquit,tali mente, deae, funestet seque suosque.»

has postquam maesto profudit pectore vocessupplicium saevis exposcens anxia factis,adnuit invicto caelestum numine rector,quo nutu tellus atque horrida contremueruntaequora concussitque micantia sidera mundus.ipse autem caeca mentem caligine Theseusconsitus oblito dimisit pectore cunctaquae mandata prius constanti mente tenebat,dulcia nec maesto sustollens signa parentisospitem Erechtheum se ostendit visere portumnamque ferunt olim, classi cum moenia divaelinquentem gnatum ventis concrederet Aegeus,talia complexum iuveni mandata dedisse:

«gnate mihi longe iucundior unice vita,gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casusreddite in extrema nuper mihi fine senectae,quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtuseripit invito mihi te, cui languida nondumlumina sunt gnati cara saturata figura,non ego te gaudens laetanti pectore mittam,nec te ferre sinam fortunae signa secundae,sed primum multas expromam mente querelascanitiem terra atque infuso pulvere foedans,inde infecta vago suspendam lintea malo,nostros ut luctus nostraeque incendia mentiscarbasus obscurata decet ferrugine Hibera.quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,quae nostrum genus ac sedes defendere Erechtheiadnuit, ut tauri respergas sanguine dextram,tum vero facito ut memori tibi condita cordehaec vigeant mandata, nec ulla oblitteret aetas,ut simul ac nostros invisent lumina collis,funestam antennae deponant undique vestemcandidaque intorti sustollant vela rudentes,quam primum cernens ut laeta gaudia menteagnoscam, cum te reducem aetas prospera sistet.»

haec mandata prius constanti mente tenentemThesea ceu pulsae ventorum flamine nubesaerium nivei montis liquere cacumen.at pater, ut summa prospectum ex arce petebat

Carmina

Poème 60 77

anxia in adsiduos absumens lumina fletus,cum primum inflati conspexit lintea veli,praecipitem sese scopulorum e vertice iecitamissum credens immiti Thesea fato.sic funesta domus ingressus tecta paternamorte ferox Theseus, qualem Minoidi luctuobtulerat mente immemori, talem ipse recepit.

quae tum prospectans cedentem maesta carinammultiplices animo volvebat saucia curas.at parte ex alia florens volitabat Iacchuscum thiaso satyrorum et Nysigenis sileniste quaerens, Ariadna, tuoque incensus arnore.... quae tum alacres passim lymphata mente furebanteuhoe bacchantes, euhoe capita inflectentes.harum pars tecta quatiebant cuspide thyrsos,pars e divulso iactabant membra iuvenco,pars sese tortis serpentibus incingebant,pars obscura cavis celebrabant orgia cistis,orgia quae frustra cupiunt audire profani,plangebant aliae proceris tympana palmisaut tereti tenuis tinnitus aere ciebant,multis raucisonos efflabant cornua bombosbarbaraque horribili stridebat tibia cantu.talibus amplifice vestis decorata figurispulvinar complexa suo velabat amictu.

quae postquam cupide spectando Thessala pubesexpleta est, sanctis coepit decedere divis.hic, qualis flatu placidum mare matutinohorrificans Zephyrus proclivas incitat undasaurora exoriente vagi sub limina solis,quae tarde primum clementi flamine pulsaeprocedunt, leviterque sonant plangore cachinni,post vento crescente magis magis increbescuntpurpureaque procul nantes ab luce refulgent,sic tum vestibuli linquentes regia tectaad se quisque vago passim pede discedebant.

quorum post abitum princeps e vertice Peliadvenit Chiron portans silvestria dona:nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnismontibus ora creat, quos propter fluminis undasaura parit flores tepidi fecunda Favoni,hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,quo permulsa domus iucundo risit odore.confestim Penios adest, viridantia Tempe,Tempe quae silvae cingunt super impendentes,naiasin linquens Doris celebranda choreis,non vacuus: namque ille tulit radicitus altasfagos ac recto proceras stipite laurus,

Carmina

Poème 60 78

non sine nutanti platano lentaque sororeflammati Phaethontis et aeria cupressu.haec circum sedes late contexta locavit,vestibulum ut molli velatum fronde vireret.post hunc consequitur sollerti corde Prometheusextenuata gerens veteris vestigia poenaequam quondam silici restrictus membra catenapersolvit pendens e verticibus praeruptis.inde pater divum sancta cum coniuge natisqueadvenit, caelo te solum, Phoebe, relinquensunigenamque simul cultricem montibus Idri:Pelea nam tecum pariter soror adspernata estnec Thetidis taedas voluit celebrare iugalis.

qui postquam niveis flexerunt sedibus artus,large multiplici constructae sunt dape mensae,cum interea infirmo quatientes corpora motuveridicos Parcae coeperunt edere cantus.his corpus tremulum complectens undique vestiscandida purpurea talos incinxerat ora,at roseae niveo residebant vertice vittae,aeternumque manus carpebant rite laborem.laeva colum molli lana retinebat amictum,dextera tum leviter deducens fila supinisformabat digitis, tum prono in pollice torquenslibratum tereti versabat turbine fusum,atque ita decerpens aequabat semper opus dens,laneaque aridulis haerebant morsa labellisquae prius in levi fuerant exstantia filo.ante pedes autem candentis mollia lanaevellera virgati custodibant calathisci.haec tum clarisona vellentes vellera vocetalia divino fuderunt carmine fata,carmine perfidiae quod post nulla arguet aetas:

«o decus eximium magnis virtutibus augens,Emathiae tutamen opis, clarissime nato,accipe quod laeta tibi pandunt luce sorores,veridicum oraclum. sed vos, quae fata secuntur,currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

adveniet tibi iam portans optata maritisHesperus, adveniet fausto cum sidere coniunx,quae tibi flexanimo mentem perfundat amorelanguidulosque paret tecum coniungere somnoslevia substernens robusto bracchia collo.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

nulla domus tales unquam contexit amores,nullus amor tali coniunxit foedere amantesqualis adest Thetidi, qualis concordia Peleo.

Carmina

Poème 60 79

currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

nascetur vobis expers terroris Achilles,hostibus haud tergo, sed forti pectore notus,qui persaepe vago victor certamine cursusflammea praevertet celeris vestigia cervae.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

non illi quisquam bello se conferet heros,cum Phrygii Teucro manabunt sanguine campiTroicaque obsidens longinquo moenia belloperiuri Pelopis vastabit tertius heres.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

illius egregias virtutes claraque factasaepe fatebuntur gnatorum in funere matres,cum incultum cano solvent a vertice crinemputridaque infirmis variabunt pectora palmis.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

namque velut densas praecerpens messor aristassole sub ardenti flaventia demetit arva,Troiugenum infesto prosternet corpora ferro.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

testis erit magnis virtutibus unda Scamandri,quae passim rapido diffunditur Hellesponto,cuius iter caesis angustans corporum acervisalta tepefaciet permixta fiumina caede.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

denique testis erit morti quoque reddita praedacum teres excelso coacervatum aggere bustumexcipiet niveos percussae virginis artus.Currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

nam simul ac fessis dederit fors copiam Achivisurbis Dardaniae Neptunia solvere vincla,alta Polyxenia madefient caede sepulcra,quae, velut ancipiti succumbens victima ferro,proiciet truncum submisso poplite corpus.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

quare agite optatos animi coniungite amores.accipiat coniunx felici foedere divam,dedatur cupido iam dudum nupta marito.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.

non illam nutrix orienti luce revisenshesterno collum poterit circumdare filo(currite ducentes subtegmina, currite, fusi),

Carmina

Poème 60 80

anxia nec mater discordis maesta puellaesecubitu caros mittet sperare nepotes.currite ducentes subtegmina, currite, fusi.»

talia praefantes quondam felicia Peleicarmina divino cecinerunt pectore Parcae.praesentes namque ante domos invisere castasheroum et sese mortali ostendere coetucaelicolae nondum spreta pietate solebant.saepe pater divum templo in fulgente, revisensannua cum festis venissent sacra diebus,conspexit terra centum procumbere tauros.saepe vagus Liber Parnasi vertice summoThyiadas effusis euantis crinibus egit,cum Delphi tota certatim ex urbe ruentesacciperent laeti divum fumantibus aris.saepe in letifero belli certamine Mavorsaut rapidi Tritonis era aut Rhamnusia virgoarmatas hominum est praesens hortata catervas.sed postquam tellus scelere est imbuta nefando,iustitiamque omnes cupida de mente fugarunt,perfudere manus fraterno sanguine fratres,destitit exstinctos natus lugere parentes,optavit genitor primaevi funera natiLiber ut innuptae poteretur flore novercae,ignaro mater substernens se impia natoimpia non verita est divos scelerare parentes,omnia fanda nefanda malo permixta furoreiustificam nobis mentem avertere deorum.quare nec talis dignantur visere coetusnec se contingi patiuntur lumine claro.

Carmina

Poème 60 81

Poème 61

Etsi me adsiduo defectum cura doloresevocat a doctis, Ortale, virginibus,nec potis est dulcis Musarum expromere fetusmens animi: tantis fluctuat ipsa malis,−−namque mei nuper Lethaeo gurgite fratrispallidulum manans adluit unda pedem,Troia Rhoeteo quem subter litore tellusEreptum nostris obterit ex oculis.

deest v. 1nunquam ego te vita frater amabilioradspiciam posthac: at certe semper amabo,semper maesta tua carmina morte canam,qualia sub densis ramorum concinit umbrisDaulias absumpti fata gemens Ityli,−−sed tamen in tantis maeroribus, Ortale, mittohaec expressa tibi carmina Battiadae,ne tua dicta vagis nequiquam credita ventiseffluxisse meo forte putes animo,ut missum sponsi furtivo munere malumprocurrit casto virginis e gremio,quod miserae oblitae molli sub veste locatum,dum adventu matris prosilit, excutitur;atque illud prono praeceps agitur decursu,huic manat tristi conscius ore rubor.

Carmina

Poème 61 82

Poème 62

Omnia qui magni dispexit lumina mundi,qui stellarum ortus comperit atque obitus,flammeus ut rapidi solis nitor obscuretur,ut cedant certis sidera temporibus,ut Triviam furtim sub Latmia saxa relegansdulcis amor gyro devocet aerio,idem me ille Conon caelesti in lumine vidite Bereniceo vertice caesariemfulgentem clare, quam cunctis illa deorumlevia protendens bracchia pollicita est,qua rex tempestate novo auctus hymenaeovastatum finis iuerat Assyrios,dulcia nocturnae portans vestigia rixaequam de virgineis gesserat exuviis.estne novis nuptis odio Venus, atque parentumfrustrantur falsis gaudia lacrimulisubertim thalami quas intra limina fundunt?non, ita me divi vera gemunt, iuerint.id mea me multis docuit regina querelisinvisente novo proelia torva viro.at tu non orbum luxti deserta cubile,sed fratris cari flebile discidium?quam penitus maestas exedit cura medullas!ut tibi tunc toto pectore sollicitaesensibus ereptis mens excidit! at te ego certecognoram a parva virgine magnanimam.anne bonum oblita es facinus, quo regium adepta esconiugium, quod non fortior ausit alis?sed tum maesta virum mittens quae verba locuta es!Iuppiter, ut tristi lumina saepe manu !quis te mutavit tantus deus? an quod amantesnon longe a caro corpore abesse volunt?atque ibi me cunctis pro dulci coniuge divisnon sine taurino sanguine pollicita es,si reditum tetulisset. is haud in tempore longocaptam Asiam Aegypti finibus addiderat.quis ego pro factis caelesti reddita coetupristina vota novo munere dissolvo.invita, o regina, tuo de vertice cessi,invita: adiuro teque tuumque caput:digna ferat quod si quis inaniter adiurarit:sed qui se ferro postulet esse parem?ille quoque eversus mons est quem maximum in orisprogenies Thiae clara supervehitur,cum Medi peperere novum mare, cumque inventusper medium classi barbara navit Athon.quid facient crines, cum ferro talia cedant?Iuppiter, ut Chalybon omne genus pereat,et qui principio sub terra quaerere venas

Carmina

Poème 62 83

institit ac ferri fingere duritiem!abiunctae paulo ante comae mea fata sororeslugebant, cum se Memnonis Aethiopisunigena impellens nutantibus aera pennisobtulit Arsinoes †elocridicos ales equus,isque per aetherias me tollens avolat umbraset Veneris casto conlocat in gremio.ipsa suum Zephyritis eo famulum legarat,Graia Canopiis incola litoribus,†hi dii ven ibi vario ne solum in lumine caeliex Ariadneis aurea temporibusfixa corona foret, sed nos quoque fulgeremusdevotae flavi verticis exuviae,uvidulam a fletu cedentem ad temple deum mesidus in antiquis diva novum posuit:Virginis et saevi contingens namque Leonislumina, Callisto iuncta Lycaoniae,vertor in occasum, tardum dux ante Booten,qui vix sero alto mergitur Oceano.sed quamquam me nocte premunt vestigia divum,lux autem canae Tethyi restituit,(pace tua fari hic liceat, Rhamnusia virgo:namque ego non ullo vera timore tegam,nec si me infestis discerpent sidera dictis,condita quin veri pectoris evoluam)non his tam laetor rebus quam me afore semperafore me a dominae vertice discrucior,quicum ego, dum virgo quondam fuit, omnibus expersunguentis, una milia multa bibi.nunc vos optato quom iunxit lumine taeda,non prius unanimis corpora coniugibustradite nudantes reiecta veste papillas,quam iucunda mihi munera libet onyx,vester onyx, casto colitis quae iura cubili.sed quae se impuro dedit adulterio,illius ah mala dona levis bibat irrita pulvis:namque ego ab indignis praemia nulla peto.sed magis, o nuptae, semper concordia vestras,semper amor sedes incolat adsiduus.tu vero, regina, tuens cum sidera divamplacabis festis luminibus Venerem,unguinis expertem non siris esse tuam me,sed potius largis adfice muneribus.sidera cur retinent? utinam coma regia fiamproximus Hydrochoi fulgeret Oarion.

Carmina

Poème 62 84

Poème 63

O dulci iucunda viro, iucunda parenti,salve, teque bona Iuppiter auctet ope,Ianua, quam Balbo dicunt servisse benigneolim, cum sedes ipse senex tenuit,quamque ferunt rursus voto servisse maligne,postquam es porrecto facta marita sene,dic agedum nobis quare mutata ferarisin dominum veterem deseruisse fidem.«non (ita Caecilio placeam, cui tradita nunc sum)culpa mea est, quamquam dicitur esse mea,nec peccatum a me quisquam pote dicere quicquam:†verum istius populi ianua qui te facit!qui, quacumque aliquid reperitur non bene factum,ad me omnes clamant, «Ianua, culpa tua est.»»non istuc satis est uno te dicere verbo,sed facere ut quivis sentiat et videat.«qui possum? nemo quaerit nec scire laborat.»nos volumus; nobis dicere ne dubita.«primum igitur, virgo quod fertur tradita nobis,falsum est. non illam vir prior attigerit,languidior tenera cui pendens sicula betanunquam se mediam sustulit ad tunicam:sed pater illius gnati violasse cubiledicitur et miseram conscelerasse domum,sive quod impia mens caeco flagrabat amore,seu quod iners sterili semine natus eratet quaerendus is unde foret nervosius illudquod posset zonam solvere virgineam.»egregium narras mira pietate parentem,qui ipse sui gnati minxerit in gremium.«atqui non solum hoc se dicit cognitum habereBrixia †chinea suppositum specula,flavus quam molli praecurrit flumine Mella,Brixia, Veronae mater amata meae,sed de Postumio et Corneli narrat amore,cum quibus illa malum fecit adulterium.dixerit hic aliquis, «quid? tu istaec, Ianua, nosti,cui nunquam domini limine abesse licet,nec populum auscultare, sed hic suffixa tigillotantum operire soles aut aperire domum?»saepe illam audivi furtiva voce loquentemsolam cum ancillis haec sua flagitia,nomine dicentem quos diximus, ut pote quae misperaret nec linguam esse nec auriculam.praeterea addebat quendam, quem dicere nolonomine ne tollat rubra supercilia.longus homo est, magnas cui lites intulit olimfalsum mendaci ventre puerperium.»

Carmina

Poème 63 85

Poème 64

Quod mihi fortuna casuque oppressus acerboconscriptum hoc lacrimis mittis epistolium,naufragum ut eiectum spumantibus aequoris undissublevem et a mortis limine restituam,quem neque sancta Venus molli requiescere somnodesertum in lecto caelibe perpetitur,nec veterum dulci scriptorum carmine musaeoblectant, cum mens anxia pervigilat,id gratum est mihi, me quoniam tibi dicis amicummuneraque et Musarum hinc petis et Veneris.sed tibi ne mea sint ignota incommoda, Manli,neu me odisse putes hospitis officium,accipe quis merser fortunae fluctibus ipse,ne amplius a misero dona beata petas.tempore quo primum vestis mihi tradita pura est,iucundum cum aetas florida ver ageret,multa satis lusi; non est dea nescia nostriquae dulcem curis miscet amaritiem:sed totum hoc studium luctu fraterna mihi morsabstulit. o misero frater adempte mihi,tu mea tu moriens fregisti commoda, frater,tecum una tota est nostra sepulta domus,omnia tecum una perierunt gaudia nostra,quae tuus in vita dulcis alebat amor.cuius ego interitu tota de mente fugavihaec studia atque omnes delicias animi.quare, quod scribis Veronae turpe Catulloesse quod hic quisquis de meliore notafrigida deserto tepefactet membra cubili,id, Manli, non est turpe, magis miserum est.ignosces igitur, si, quae mihi luctus ademit,haec tibi non tribuo munera, cum nequeo.nam quod scriptorum non magna est copia apud me,hoc fit quod Romae vivimus: illa domus,illa mihi sedes, illic mea carpitur aetas;huc una ex multis capsula me sequitur.quod cum ita sit, nolim statuas nos mente malignaid facere aut animo non satis ingenuoquod tibi non utriusque petenti copia parta est:ultro ego deferrem, copia si qua foret.

Carmina

Poème 64 86

Poème 65

non possum reticere, deae, qua me Allius in reiuverit aut quantis iuverit officiis,ne fugiens saeclis obliviscentibus aetasillius hoc caeca nocte tegat studium:sed dicam vobis, vos porro dicite multismilibus et facite haec charta loquatur anus

deest 1 vnotescatque magis mortuus atque magis,nec tenuem texens sublimis aranea telamin deserto Alli nomine opus faciat.nam mihi quam dederit duplex Amathusia curamscitis, et in quo me corruerit genere,cum tantum arderem quantum Trinacria rupeslymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis,maesta neque adsiduo tabescere lumina fletucessarent tristique imbre madere genae,qualis in aerii perlucens vertice montisrivus muscoso prosilit e lapide,qui, cum de prone praeceps est valle volutus,per medium densi transit iter populi,dulce viatori lasso in sudore levamencum gravis exustos aestus hiulcat agros.hic, velut in nigro iactatis turbine nautislenius adspirans aura secunda venitiam prece Pollucis, iam Castoris implorata,tale fuit nobis Allius auxilium.is clausum lato patefecit limite campum,isque domum nobis isque dedit dominae,ad quam communes exerceremus amores.quo mea se molli candida diva pedeintulit et trito fulgentem in limine plantaminnixa arguta constituit solea,coniugis ut quondam flagrans advenit amoreProtesilaeam Laodamia domuminceptam frustra, nondum cum sanguine sacrohostia caelestis pacificasset eros.nil mihi tam valde placeat, Rhamnusia virgo,quod temere invitis suscipiatur eris.quam ieiuna pium desideret ara cruoremdocta est amisso Laodamia viro,coniugis ante coacta novi dimittere collumquam veniens una atque altera rursus hiemsnoctibus in longis avidum saturasset amorem,posset ut abrupto vivere coniugio:quod scibant Parcae non longo tempore abesse,si miles muros isset ad Iliacos:nam tum Helenae raptu primores Argivorumcoeperat ad sese Troia ciere viros,

Carmina

Poème 65 87

Troia (nefas) commune sepulcrum Asiae Europaeque,Troia virum et virtutum omnium acerba cinis:quaene etiam nostro letum miserabile fratriattulit. Hei misero frater adempte mihi,hei misero fratri incundum lumen ademptum,tecum una tota est nostra sepulta domus,omnia tecum una perierunt gaudia nostra,quae tuus in vita dulcis alebat amor.quem nunc tam longe non inter nota sepulcranec prope cognatos compositum cineres,sed Troia obscena, Troia infelice sepultumdetinet extremo terra aliena solo.ad quam tum properans fertur simul undique pubesGraeca penetralis deseruisse focos,ne Paris abducta gavisus libera moechaotia pacato degeret in thalamo.quo tibi tum casu, pulcherrima Laodamia,ereptum est vita dulcius atque animaconiugium: tanto te absorbens vertice amorisaestus in abruptum detulerat barathrum,quale ferunt Grai Pheneum prope Cylleneumsiccare emulsa pingue palude solum,quod quendam caesis montis fodisse medullisaudit falsiparens Amphitryoniades,tempore quo certa Stymphalia monstra sagittaperculit imperio deterioris eri,pluribus ut caeli tereretur ianua divis,Hebe nec longa virginitate foret.sed tuus altus amor barathro fuit altior illo,qui tunc indomitam ferre iugum docuit.nam nec tam carum confecto aetate parentiuna caput seri nata nepotis alit,qui, cum divitiis vix tandem inventus avitisnomen testatas intulit in tabulas,impia derisi gentilis gaudia tollenssuscitat a cano vulturium capiti:nec tantum niveo gavisa est ulla columbocompar, quae multo dicitur improbiusoscula mordenti semper decerpere rostroquam quae praecipue multivola est mulier:sed tu horum magnos vicisti sola furores,ut semel es flavo conciliata viro.aut nihil aut paulo cui tum concedere dignalux mea se nostrum contulit in gremium,quam circumcursans hinc illinc saepe Cupidofulgebat crocina candidus in tunica.quae tamenetsi uno non est contenta Catullo,rara verecundae furta feremus erae,ne nimium simus stultorum more molesti:saepe etiam Iuno, maxima caelicolum,coniugis in culpa flagrantem concoquit iram

Carmina

Poème 65 88

noscens omnivoli plurima furta Iovis.atqui nec divis homines componier aequum est... ingratum tremuli tolle parentis onus.nec tamen illa mihi dextra deducta paternafragrantem Assyrio venit odore domum,sed furtiva dedit mira munuscula nocteipsius ex ipso dempta viri gremio.quare illud satis est, si nobis is datur unisquem lapide illa diem candidiore notat.

hoc tibi quod potui confectum carmine munuspro multis, Alli, redditur officiis,ne vestrum scabra tangat robigine nomenhaec atque illa dies atque alia atque alia.huc addent divi quam plurima, quae Themis olimantiquis solita est munera ferre piis:sitis felices et tu simul et tua vitaet domus, in qua nos lusimus et domina,et qui principio nobis †terram dedit aufert,a quo sunt primo omnia nata bona,et longe ante omnes mihi quae me carior ipso est,lux mea, qua viva vivere dulce mihi est.

Noli admirari quare tibi femina nulla,Rufe, velit tenerum supposuisse femur,non si illam rarae labefactes munere vestisaut perluciduli deliciis lapidis.laedit te quaedam mala fabula, qua tibi ferturvalle sub alarum trux habitare caper.hunc metuunt omnes. neque mirum: nam mala valde estbestia, nec quicum bella puella cubet.quare aut crudelem nasorum interfice pestem,aut admirari desine cur fugiunt.

Carmina

Poème 65 89

Poème 66

Nulli se dicit mulier mea nubere mallequam mihi, non si se Iuppiter ipse petat.dicit: sed mulier cupido quod dicit amantiin vento et rapida scribere oportet aqua.

Carmina

Poème 66 90

Poème 67

Si cui iure bono sacer alarum obstitit hircus,aut si quem merito tarda podagra secat,Aemulus iste tuus, qui vestrum exercet amorem,mirifice est a te nactus utrumque malum.nam quotiens futuit totiens ulciscitur ambos:illam adfligit odore, ipse perit podagra.

Carmina

Poème 67 91

Poème 68

Dicebas quondam solum te nosse Catullum,Lesbia, nec prae me velle tenere Iovem.dilexi tum te non tantum ut vulgus amicam,sed pater ut gnatos diligit et generos.nunc te cognovi: quare etsi impensius uror,multo mi tamen es vilior et levior.qui potis est? inquis. quod amantem iniuria taliscogit amare magis, sed bene velle minus.

Carmina

Poème 68 92

Poème 69

Desine de quoquam quicquam bene velle mereriaut aliquem fieri posse putare pium.omnia sunt ingrata, nihil fecisse benigne:immo etiam taedet, taedet obestque magis:ut mihi, quem nemo gravius nec acerbius urgetQuam modo qui me unum atque unicum amicum habuit.

Carmina

Poème 69 93

Poème 70

Gellius audierat patruum obiurgare solere,si quis delicias diceret aut faceret.hoc ne ipsi accideret, patrui perdepsuit ipsamuxorem et patruum reddidit Harpocratem.quod voluit fecit: nam, quamvis irrumet ipsumnunc patruum, verbum non faciet patruus.

Carmina

Poème 70 94

Poème 71

Huc est mens deducta tua, mea Lesbia, culpa,atque ita se officio perdidit ipsa suo,ut iam nec bene velle queat tibi, si optuma fias,nec desistere amare, omnia si facias.

Carmina

Poème 71 95

Poème 72

Si qua recordanti benefacta priora voluptasest homini, cum se cogitat esse pium,nec sanctam violasse fidem, nec foedere in ullodivum ad fallendos numine abusum homines,multa parata manent in longa aetate, Catulle,ex hoc ingrato gaudia amore tibi.nam quaecumque homines bene cuiquam aut dicere possuntaut facere, haec a te dictaque factaque sunt:omnia quae ingratae perierunt credita menti.quare cur tu te iam amplius excrucies?quin tu animo offirmas atque istinc teque reduciset dis invitis desinis esse miser?difficile est longum subito deponere amorem;difficile est, verum hoc qua libet efficias.una salus haec est, hoc est tibi pervincendum;hoc facias, sive id non pote sive pote.o di, si vestrum est misereri, aut si quibus unquamextremam iam ipsa in morte tulistis opem,me miserum adspicite et, si vitam puriter egi,eripite hanc pestem perniciemque mihi!hei mihi subrepens imos ut torpor in artusexpulit ex omni pectore laetitias.non iam illud quaero, contra ut me diligat illa,aut, quod non potis est, esse pudica velit:ipse valere opto et taetrum hunc deponere morbum.o di, reddite mi hoc pro pietate mea.

Carmina

Poème 72 96

Poème 73

Rufe mihi frustra ac nequiquam credite amice(frustra? immo magno cum pretio atque malo),sicine subrepsti mi atque intestina perurenshei misero eripuisti omnia nostra bona?eripuisti, eheu nostrae crudele venenumvitae, eheu nostrae pestis amicitiae.

Carmina

Poème 73 97

Poème 74

Gallus habet fratres, quorum est lepidissima coniunxalterius, lepidus filius alterius.Gallus homo est bellus: nam dulces iungit amores,cum puero ut bello bella puella cubet.Gallus homo est stultus nec se videt esse maritum,qui patruus patrui monstret adulterium.

Carmina

Poème 74 98

Poème 75

desunt vv. 2Sed nunc id doleo quod purae pura puellae

3 savia comminxit spurca saliva tua.verum id non impune feres: nam te omnia saeclanoscent et qui sis fama loquetur anus.

Lesbius est pulcher: quid ni? quem Lesbia malitquam te cum tota gente, Catulle, tua.sed tamen hic pulcher vendat cum gente Catullum,si tria notorum savia reppererit.

Carmina

Poème 75 99

Poème 76

Quid dicam, Gelli, quare rosea ista labellaHiberna fiant candidiora nive,mane domo cum exis et cum te octava quietee molli longo suscitat hora die?nescio quid certe est: an vere fama susurratgrandia te medii tenta vorare viri?sic certe est: clamant Victoris rupta miselliilia, et emulso labra notata sero.

Carmina

Poème 76 100

Poème 77

Nemone in tanto potuit populo esse, Iuventi,bellus homo quem tu diligere inciperespraeterquam iste tuus moribunda ab sede Pisaurihospes inaurata pallidior statua?qui tibi nunc cordi est, quem tu praeponere nobisaudes et nescis quod facinus facias.

Carmina

Poème 77 101

Poème 78

Quinti, si tibi vis oculos debere Catullumaut aliud si quid carius est oculis,eripere ei noli multo quod carius illiest oculis seu quid carius est oculis.

Carmina

Poème 78 102

Poème 79

Lesbia mi praesente viro mala plurima dicit:haec illi fatuo maxima laetitia est.mule, nihil sentis. si nostri oblita taceret,sana esset: nunc quod gannit et obloquitur,non solum meminit, sed, quae multo acrior est res,irata est: hoc est, uritur et loquitur.

Carmina

Poème 79 103

Poème 80

Chommoda dicebat, si quando commode velletdicere, et insidias Arrius hinsidias,et tum mirifice sperabat se esse locutumcum quantum poterat dixerat hinsidias.credo, sic mater, sic liber avunculus eius,sic maternus avus dixerat atque aviahoc misso in Syriam requierant omnibus aures:audibant eadem haec leniter et leviter,nec sibi postilla metuebant talia verba,cum subito adfertur nuntius horribilisIonios fluctus, postquam illuc Arrius isset,iam non Ionios esse, sed Hionios.

Carmina

Poème 80 104

Poème 81

Odi et amo. quare id faciam fortasse requirisnescio, sed fieri sentio et excrucior.

Carmina

Poème 81 105

Poème 82

Quintia formosa est multis, mihi candida, longa,recta est. haec ego sic singula confiteor,totum illud «formosa» nego: nam nulla venustas,nulla in tam magno est corpore mica salis.Lesbia formosa est, quae cum pulcherrima tota est,tum omnibus una omnis subripuit Veneres.

Carmina

Poème 82 106

Poème 83

Nulla potest mulier tantum se dicere amatamvere, quantum a me Lesbia amata mea esnulla fides ullo fuit unquam in foedere tantaquanta in amore tuo ex parte reperta mea est.

Carmina

Poème 83 107

Poème 84

Quid facit is, Gelli, qui cum matre atque sororeprurit et abiectis pervigilat tunicis?quid facit is patruum qui non sinit esse maritum?ecquid scis quantum suscipiat sceleris?suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethysnec genitor nympharum abluit Oceanus:nam nihil est quicquam sceleris quo prodeat ultra,non si demisso se ipse voret capite.

Carmina

Poème 84 108

Poème 85

Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona matertamque valens vivat tamque venusta sorortamque bonus patruus tamque omnia plena puelliscognatis, quare is desinat esse macer?qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est,quantumvis quare sit macer invenies.

Carmina

Poème 85 109

Poème 86

Nascatur magus ex Gelli matrisque nefandoconiugio et discat Persicum haruspicium:nam magus ex matre et gnato gignatur oportet,si vera est Persarum impia religio,gratus ut accepto veneretur carmine divosomentum in flamma pingue liquefaciens.

Carmina

Poème 86 110

Poème 87

Non ideo, Gelli, sperabam te mihi fidumin misero hoc nostro, hoc perdito amore forequod te cognossem bene constantemve putaremaut posse a turpi mentem inhibere probro,sed neque quod matrem nec germanam esse videbamhanc tibi cuius me magnus edebat amor;et quamvis tecum multo coniungerer usu,non satis id causae credideram esse tibi.tu satis id duxti: tantum tibi gaudium in omniculpa est in quacumque est aliquid sceleris.

Carmina

Poème 87 111

Poème 88

Lesbia mi dicit semper male nec tacet unquamde me: Lesbia me dispeream nisi amat.quo signo? quia sunt totidem mea: deprecor illamadsidue, verum dispeream nisi amo.

Carmina

Poème 88 112

Poème 89

Nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere,nec scire utrum sis albus an ater homo.

Carmina

Poème 89 113

Poème 90

Mentula moechatur. moechatur mentula certe.hoc est quod dicunt, ipsa olera olla legit.

Carmina

Poème 90 114

Poème 91

Zmyrna mei Cinnae nonam post denique messemquam coepta est nonamque edita post hiemem,milia cum interea quingenta Hortensius uno

deest v 1Zmyrna cavas Satrachi penitus mittetur ad undas,Zmyrnam cana diu saecula pervolvent.at Volusi annales Paduam morientur ad ipsamet laxas scombris saepe dabunt tunicas.parva mei mihi sint cordi monumenta sodalis:at populus tumido gaudeat Antimacho.

Carmina

Poème 91 115

Poème 92

Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcrisaccidere a nostro, Calve, dolore potest,quo desiderio veteres renovamus amoresatque olim missas flemus amicitias,certe non tanto mors immatura dolori estQuintiliae, quantum gaudet amore tuo.

Carmina

Poème 92 116

Poème 93

Non (ita me di ament) quicquam referre putaviutrumne os an culum olfacerem Aemilio.nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud,verum etiam culus mundior et melior:nam sine dentibus est. hoc dentis sesquipedalis,gingivas vero ploxeni habet veteris,praeterea rictum qualem diffissus in aestumeientis mulae cunnus habere solet.hic futuit multas et se facit esse venustum,et non pistrino traditur atque asino?quem si qua attingit, non illam posse putemusaegroti culum lingere carnificis?

Carmina

Poème 93 117

Poème 94

In te, si in quemquam, dici pose, putide Victi,id quod verbosis dicitur et fatuis:ista cum lingua, si usus veniat tibi, possisculos et crepidas lingere carpatinas.si nos omnino vis omnes perdere, Victi,hiscas: omnino quod cupis efficies.

Carmina

Poème 94 118

Poème 95

Subripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi,saviolum dulci dulcius ambrosia.verum id non impune tuli: namque amplius horamsuffixum in summa me memini esse cruce,dum tibi me purgo nec possum fletibus ullistantillum vestrae demere saevitiae.nam simul id factum est, multis diluta labellaguttis abstersisti omnibus articulis,ne quicquam nostro contractum ex ore maneret,tanquam commictae spurca saliva lupae.praeterea infesto miserum me tradere Amorinon cessasti omnique excruciare modo,ut mi ex ambrosia mutatum iam fores illudsaviolum tristi tristius elleboro.quam quoniam poenam misero proponis amori,nunquam iam posthac basia subripiam.

Carmina

Poème 95 119

Poème 96

Caelius Aufilenum et Quintius Aufilenamflos Veronensum depereunt iuvenum,hic fratrem, ille sororem. hoc est quod dicitur illudfraternum vere dulce sodalicium.cui faveam potius? Caeli, tibi: nam tua nobisper facta exhibita est unica amicitiacum vesana meas torreret flamma medullas.sis felix, Caeli, sis in amore potens.

Carmina

Poème 96 120

Poème 97

Multas per gentes et multa per aequora vectusadvenio has miseras, frater, ad inferias,ut te postremo donarem munere mortiset mutam nequiquam adloquerer cinerem,quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum,heu miser indigne frater adempte mihi.nunc tamen interea haec, prisco quae more parentumtradita sunt tristi munere ad inferias,accipe fraterno multum manantia fletuatque in perpetuum, frater, ave atque vale.

Carmina

Poème 97 121

Poème 98

Si quicquam tacito commissum est fido ab amicocuius sit penitus nota fides animi,meque esse invenies illorum iure sacratum,Corneli, et factum me esse puta Harpocratem.

Carmina

Poème 98 122

Poème 99

Aut sodes mihi redde decem sestertia, Silo,deinde esto quamvis saevus et indomitus:aut, si te nummi deIectant, desine quaesoLeno esse atque idem saevus et indomitus.

Carmina

Poème 99 123

Poème 100

Credis me potuisse meae maledicere vitae,ambobus mihi quae carior est oculis?non potui, nec, si possem, tam perdite amarem:sed tu cum Tappone omnia monstra facis.

Carmina

Poème 100 124

Poème 101

Mentula conatur Pipleum scandere montem:Musae furcillis praecipitem eiciunt.

Carmina

Poème 101 125

Poème 102

Cum puero bello praeconem qui videt esse,quid credat, nisi se vendere discupere?

Carmina

Poème 102 126

Poème 103

Si cui quid cupido optantique obtigit unquaminsperanti, hoc est gratum animo proprie.quare hoc est gratum nobis quoque, carius auro,quod te restituis, Lesbia, mi cupido:restituis cupido atque insperanti, ipsa refers tenobis. o lucem candidiore nota!quis me uno vivit felicior, aut magis hac resoptandas vita dicere quis poterit?

Carmina

Poème 103 127

Poème 104

Si, Comini, populi arbitrio tua cana senectusspurcata impuris moribus intereat,non equidem dubito quin primum inimica bonorumlingua exsecta avido sit data vulturio,effossos oculos voret atro gutture corvus,intestina canes, cetera membra lupi.

Carmina

Poème 104 128

Poème 105

Iucundum, mea vita, mihi proponis amoremhunc nostrum inter nos perpetuumque fore.di magni, facite ut vere promittere possitatque id sincere dicat et ex animo,ut liceat nobis tota perducere vitaaeternum hoc sanctae foedus amicitiae.

Carmina

Poème 105 129

Poème 106

Aufilena, bonae semper laudantur amicae:accipiunt pretium quod facere instituunt.tu, quod promisti mihi, quod mentita, inimica es;quod nec das et fers saepe, facts facinus.aut facere ingenuae est, aut non promisse pudicae,Aufilena, fuit: sed data corriperefraudando †efficit plus quam meretricis avarae,quae sese toto corpore prostituit.

Carmina

Poème 106 130

Poème 107

Aufilena, viro contentam vivere solonuptarum laus e laudibus eximiis:sed cuivis quamvis potius succumbere par estquam matrem fratres ex patruo parere.

Carmina

Poème 107 131

Poème 108

Multus homo est, Naso, neque tecum multus homo est quidescendit: Naso, multus es et pathicus.

Carmina

Poème 108 132

Poème 109

Consule Pompeio primum duo, Cinna, solebantMaeciliam: facto consule nunc iterummanserunt duo, sed creverunt milia in unumsingula. fecundum semen adulterio.

Carmina

Poème 109 133

Poème 110

Firmanus saltu non falso Mentula divesfertur, qui tot res in se habet egregias,aucupium omne genus, piscis, prata, arva, ferasque.nequiquam: fructus sumptibus exsuperat.quare concedo sit dives, dum omnia desint;saltum laudemus, dum domo ipse egeat.

Carmina

Poème 110 134

Poème 111

Mentula habet iuxta triginta iugera prati,quadraginta arvi: cetera sunt maria.cur non divitiis Croesum superare potis situno qui in saltu tot bona possideat,prata, arva, ingentis silvas saltusque paludesqueusque ad Hyperboreos et mare ad Oceanum?omnia magna haec sunt, tamen ipse est maximus ultro,non homo, sed vero mentula magna minax.

Carmina

Poème 111 135

Poème 112

Saepe tibi studioso animo venante requirenscarmina uti possem mittere Battiadaequi te lenirem nobis, neu conareretela infesta mihi mittere in usque caput,hunc video mihi nunc frustra sumptum esse laborem,Gelli, nec nostras hic valuisse preces.contra nos tela ista tua evitamus amictu:at fixus nostris tu dabis supplicium.

Carmina

Poème 112 136

éditions eBooksFrancewww.ebooksfrance.com

Veuillez écrire àlivres@ebooksfrance.com

pour faire part à l'éditeur de vos remarquesou suggestions concernant la présente édition.

______________Janvier 2001

©eBooksFrance pour la mise en HTML et en RocketEditiontm

Carmina

Poème 112 137

Livros Grátis( http://www.livrosgratis.com.br )

Milhares de Livros para Download: Baixar livros de AdministraçãoBaixar livros de AgronomiaBaixar livros de ArquiteturaBaixar livros de ArtesBaixar livros de AstronomiaBaixar livros de Biologia GeralBaixar livros de Ciência da ComputaçãoBaixar livros de Ciência da InformaçãoBaixar livros de Ciência PolíticaBaixar livros de Ciências da SaúdeBaixar livros de ComunicaçãoBaixar livros do Conselho Nacional de Educação - CNEBaixar livros de Defesa civilBaixar livros de DireitoBaixar livros de Direitos humanosBaixar livros de EconomiaBaixar livros de Economia DomésticaBaixar livros de EducaçãoBaixar livros de Educação - TrânsitoBaixar livros de Educação FísicaBaixar livros de Engenharia AeroespacialBaixar livros de FarmáciaBaixar livros de FilosofiaBaixar livros de FísicaBaixar livros de GeociênciasBaixar livros de GeografiaBaixar livros de HistóriaBaixar livros de Línguas

Baixar livros de LiteraturaBaixar livros de Literatura de CordelBaixar livros de Literatura InfantilBaixar livros de MatemáticaBaixar livros de MedicinaBaixar livros de Medicina VeterináriaBaixar livros de Meio AmbienteBaixar livros de MeteorologiaBaixar Monografias e TCCBaixar livros MultidisciplinarBaixar livros de MúsicaBaixar livros de PsicologiaBaixar livros de QuímicaBaixar livros de Saúde ColetivaBaixar livros de Serviço SocialBaixar livros de SociologiaBaixar livros de TeologiaBaixar livros de TrabalhoBaixar livros de Turismo