loksatta.com http://www.loksatta.com/lokrang-news/comedy-story-annoyance-1088968/?nopagi=1 ीपाद पु. कु लकण Published: Sunday, April 5, 2015 ''या यला, संप हणजे शाप आहे शाप. अरे , एका वकरचं राह दे , पण अया कं ट ीचं िकती नुकसान होतं मािहतीये एका िदवसात? िनदान एक दशल% &पये ; पण याचा िवचार करतो कोण! इकॉनॉमी सांभाळायची जबाबदारी आपली नाही असं समजतात सगळे. सोशल -टँडड तर इतकं लो होतं या संपकाळात.. आता मनोहरपंत, तुही एक सुपरवायझर आहात हणून अगदी िवशेष जाणवत नसेल तुहाला. पण, अहो, िकती तरी दा3ची ि◌पपं हा संप 5रकामी करायला लावतो. िकती तरी छोटे छोटे ि◌शपले उघडे पडतात.'' पो9य़ाया ब;यांवर ब;या संपवून, येणा<या ढेकरीबरोबर वा>यं फे कतानाच आणखी फA एकदाच 'नको नको' हणत मेBहणेबुवांनी बशी पुढं के ली. Cयाअथ एवढी बडबड सकाळी उठFया उठFया मामानं चालवली आहे , Gयाअथ राHी -वIनात Gयाला भला मोठा रा%स िदसला असावा, असा िवचार क3न लहानJया ि◌पटय़ानं मोठा आ वासून छोटासा पो9य़ांचा घास उडवून चमचा तKडात कKबला. 'िहनं ' भावाया वा>यावर गिहवरFया डोLयांनी पाणी Iयायलं आिण मी िनमूटपणे माझी पो9य़ांची बशी िवसळून पुMहा जागेवर बसलो. ''पण काय हो, मनोहरपंत.. हा अ;वमेध कु णाचा?'' जरा खासगी बोलFयासारखा O;न. के वळ १८ वRे वयाचा घोडा. Gयाला आपला नाटकाचा शौक दाखवायची संधी इथंही सापडली. ''सुरेशबाबू, चाकाखाली जाताना डायTBहंग कोण करतंय हे कसं िदसणार?'' सुरेश हणजेच आमचे मेBहणे Uमांक चार. माVया या वा>यावर ठसका लागला Gयाला. वाटलं , बरं झालं. संपली चचा इथंच; पण नाही. ''ताई, हे आपलं बरं नाही? कु णीही उठावं , दXा सामंत नाही तर शरद जोशी बनावं !'' यावर मी शांतपणे उYगारलो, ''का? आंदोलनात बळी गेलेला एखादा कामगार नाही तर शेतकरी बनलं तरी नाव येऊ शके ल ना पेपरात!'' मेBहणेबुवांया चेह<यावर T-मतरेषा िदसली नाही हटFयावर Gयांची बहीणही हसली नाही अन् लगबगीनं Gया च\ेला ितथंच फाटा देत हणाली, ''चला, उठा आता. लवकर आंघोळीपांघोळी उरकू न ]या. आज काय बाई, मोलकरण^चा संप असFयाची कु णकु ण आहे. सगळं मेलं मलाच आवरायचंय. िकतीही पसे ओता यांयावर, पण माजोरीपणा कायम.'' ''अगं , पण आई, आपFया बाबांना नाही तरी आता सु`ीच आहे ना?'' इित कMयारGन. वाटलं दाखवावं चांगलं चौदावं रGन. पण पुढचं वा>य ऐकू न हात आवरला. ''..Gयांना गडबड नाही कसलीच. जरा आवरलं सावकाश तरी हरकत नाही ना?'' ''अगं मने , तुVया बाबांना लवकर आव3न तयार झालं पािहजे. आही आता बाहेर पडणार आहोत लवकर. काय मनोहरपंत, आज कु ठं जायचं ?'' सु`ीसाठी माVया राशीला येऊन बसलेFया या मेBहणेबुवांना पुणं दाखवायची जबाबदारी माVयावर होती ना! पुMहा यांना दाखवायची Oे%णीय -थळं काही िवल%णच होती. शिनवारवाडा अन् पवती दाखवली कb तKड काळं करेल असं मला साहcजकच वाटलं होतं. पण कु ठं के सरीवाडा दाखवा हणेल; कु ठं सािहGय प5रषदेत जाऊन बसू हणेल; नाही तर नBया पुलावरनं ओंकारे;वराजवळची जुनी मंिदरं तासMतास बघत उभा राहील अन् मंिदर असताना कसं िदसत असेल याचं िचHं माVया डोLयांपुढं उभं करdयाचा ह` धरेल. वैकु ंठ -मशानभूमीत फेरफटका मा3न येऊ हणत नाही तोवर नशीब, असं समजून मी, पोटात कावळे , डोLयांसमोर काजवे आिण डो>यात संपाची अन् संपत चाललेFया गंगाजळीची िचंता ठेवून Gयायामागे फरफटला जात होतो. Gयाया िनिमXानं घरी मनापासून जेवण िमळत होतं हाच Gयातला Gयात आनंद. माझी न>कb खाHी होती कb, या टेकोजीरावांया जागी माझा धाकटा भाऊ असता तर Gयायापुढं आमया संपकाळातFया भीषण दा5रfय़ाचं रडगाणं गायलं गेलं असतं अन् Gयाला पळता भुई थोडी झाली असती. ''मग काय, मनोहरपंत, आज आपण ती तुमची Ocसg शाळा, कु ठली बरं ? आहे बाजीराव रोडला, अगदी नाव तKडावर आहे हो.. शताhदी महोGसवाचं काय काय नवीन के लं आहे ते पाह. ितथFया एका िशपायाची ओळख आहे माझी.'' Gयांया डोLयांवरया जाड ि◌भगातून आरपार ijी खुपसून मी थंडपणे उYगारलो, ''कारखाMयावर येताय आमया, दगडफेक बघायला? जमलं तर करायलासुgा!'' माVया या वा>यानं मेBहणेबुवा एकं दर हाद3न गेFयाचं ल%ात आलं अन् टॉवेल गुंडाळून महाशय गुपचुप बाथ3ममkये गेले आंघोळीला. सालं ? हा संप हणजे एक जुलमाचा रामराम झाला होता सु`ीचा. काय करावं धड कळत नाही, घरात कु णी -व-थ बसू देत नाही. मधले िचरंजीव, वय वRे आठ. हणाले , ''बाबा, मCजाच मCजा; तुहाला सु`ी. आपण आता खूप गंमत क3. बागेत जाऊ, आई-Ubम खाऊ. अहो, lेट बॉबे सकस आलीय डे>कनवर, जाऊ या का?'' ''तुला सकस दाखवायची, पगार बKबलला मुmलात बेमुदत अन् तुहाला.. हॅ! पण तुला काय सांगणार! बरं का, बंडय़ा, मीच सकसमkये आधी काम करतो..'' यावर िफ>कन् हसdयाचा आवाज आला अन् पाठोपाठ, ''अ◌ॅहॅहॅ! िवदूषक Bहायची तरी लायकb आहे का तुमची सकसमkये ?'' हा सo.चा नेहमीसारखाच िवषारी वाJबाण. मेBहणेबुवा आFयापासनं तर cसनेमा अन् नाटकं , खाणं -िपणं हे पशापलीकडचं काम झालं होतं. टी.Bही.वर पािहलेFया नवीन पदाथाचा समाचार आता घेऊन बिघतला जाऊ लागला आिण डाएिटंग करdयाचा माझा काटकसरीचा उपदेश च>क चुलीत घातला जाऊ लागला. मुलांची करमणूक करणं हेच माVया जीवनाचं साथक बनू लागलं आिण Gयांयावर राग काढdयाचं एकही िनिमX मी सोडत नाही हे पाहन सo.नी तKडसुख घेताना सुखावली जात होती. मेBहणेबुवांबरोबर गIपा मारताना ओढूनताणून आणलेलं हसूही %णाधात िवरघळून जात होतं , कारण Gया गIपांमधून जगातील िकती तरी गोj^बmल नुसते ऐकू न घेdयाइतके आपण अनिभp असFयाचा भास मला होत असे अन् माठातFया गार पाdयाया घोटाबरोबर राग िगळdयाचा OयGन करीत कोटय़ा करdयाची हातोटी भावाकडून आGमसात करायला िहला वेळ लागला नाही. Gयातून माVयािवषयीचा अपOचार
'' , . , , ? % &; ! . - .. , . , , 3 5 . .''9 ; ; , A ' ' B
. C F F ,G H -I G % , 3 J 9 K K. '' > F L I 9 M .'' , .. ; ?'' F
O;. R . G .'', TB ?'' B U . V > G. , . ; .'', ? , X !'' Y, ''?
!''B . ''..G . ?'''' , V 3 . . , ?''` V F B V ! M O% - % . b K c .
; G5 ; B ; M H V L d ` . - 3 , , , L > F G . G X G G . >b H
b, G F 5f G .'' , , Ocg , ? , K .. h G . F .'' G L ij Y, ''M , ?
g!''V > B 3 F % 3k .? `. , -- . , R . , '', C C; `. 3. , -Ub . ,
l >, ?'''' , K m .. ! ! , , k ..'' > d , ''! B b k?'' o. J.B
F c , - . .B. F d > . V G d X o. K .B I % , G I j^m d p F F d d
OG d G . G V O
. F V H I G3 j Td 3 Y,'', , . , H . .'' 3 , G G k F B d . H G j
., .. Fg . 'd' , '' .. ! , , ?''''? .'''' . . q ? !''''! .. M .
.'''' . M .'' '' , j^ b ..''''..L . ,
