cultural identity fiction or necessity — an introduction

7/28/2019 Cultural identity Fiction or necessity An Introduction

1/8

PLEASE SCROLL DOWN FOR ARTICLE

This article was downloaded by:

On: 11 February 2011

Access details: Access Details: Free Access

Publisher Routledge

Informa Ltd Registered in England and Wales Registered Number: 1072954 Registered office: Mortimer House, 37-

41 Mortimer Street, London W1T 3JH, UK

Third TextPublication details, including instructions for authors and subscription information:http://www.informaworld.com/smpp/title~content=t713448411

Cultural identity: Fiction or necessity An IntroductionIne Geversaa Jan van Eyck Akademie, Maastricht

To cite this Article Gevers, Ine(1992) 'Cultural identity: Fiction or necessity An Introduction', Third Text, 6: 18, 7 13To link to this Article: DOI: 10.1080/09528829208576339URL: http://dx.doi.org/10.1080/09528829208576339

Full terms and conditions of use: http://www.informaworld.com/terms-and-conditions-of-access.pdf

This article may be used for research, teaching and private study purposes. Any substantial orsystematic reproduction, re-distribution, re-selling, loan or sub-licensing, systematic supply ordistribution in any form to anyone is expressly forbidden.

The publisher does not give any warranty express or implied or make any representation that the contentswill be complete or accurate or up to date. The accuracy of any instructions, formulae and drug dosesshould be independently verified with primary sources. The publisher shall not be liable for any loss,actions, claims, proceedings, demand or costs or damages whatsoever or howsoever caused arising directlyor indirectly in connection with or arising out of the use of this material.
http://www.informaworld.com/smpp/title~content=t713448411http://dx.doi.org/10.1080/09528829208576339http://www.informaworld.com/terms-and-conditions-of-access.pdfhttp://www.informaworld.com/terms-and-conditions-of-access.pdfhttp://dx.doi.org/10.1080/09528829208576339http://www.informaworld.com/smpp/title~content=t713448411


2/8

7

Cultural Identity: Fiction or Necessityculturele identiteit: fictie of noodzaak An IntroductionIne Gevers

As for myself: I was born in the Netherlands,I am a Westerner, I am w hite, I am a w oman.According to dem ograp hic statistics I belongto the 'lost generation' (1955-1970), a genera-t ion which underwent many disappoint ingeconomic, political and ideological fluctua-tions. I t was just when this generation wasready to join the labour market that , in theearly '80s, the economic recession reachedits all-time low. With the recession went apolitical and social hangover from theidealistic and expectant '60s which led to anatmosphere which has been descr ibed bycultural critics in terms of neo-conservatism ,individual ism, narcissism, and schizo-phrenia .I did not consciously experience the more

tolerant an d e nergetic '60s I was not yeteven a teenager. The first wave of feminismwa s also history to me, althou gh i t wa s on eof the first areas to enter my political con-sciousness in the late '70s. I began my arthistory studies in 1978, and my historicalknowledge gradually deepened w i thout my

Om voor mezelf te spreken: ik ben geboren inNed erland. Ik ben blank, ik ben W esters, ik benvro uw . Volgens de demografische statistiekenbehoor ik tot de 'lost generation' (1955-1970),een generatie die nogal wat teleurstellendeconjunctuur-schommelingen moest incasseren,in econom ische, politieke en ideologische zin.Eenmaal klaar voor de arbeidsmarkt bereiktede economische recessie in het begin van dejaren '80 een dieptepunt. Deze recessie ginggepaard met een politieke en maatschappeli-jke kater na de idealist ische en ver-wachtingsvolle jaren '60 en leidde tot een sfeerdie door cultuurcritici wordt beschreven intermen van neo-conservatisme, individualiser-ing, narcisme en schizofrenie.Ik heb de meer tolerante en energieke jaren'60 niet bewust mogen meemaken; ik had de

tienerjaren nog niet eens bereikt. Ook d e eerstegolf van het feminisme was voor mijgeschiedenis, hoewel het een van de eerstegebieden was waarop mijn politieke bewustzijnzich in de late jaren '70 richtte. In 1978 begonik aan mijn studie kunstgeschiedenis. Me nietrealiserend op welke impliciete uitgangspunten


3/8

realising the implicit premises on which itwas based.Ernst Gombrich 's The Story of Art was thefirst formative influence on the structure ofmy views. In this book Gombrich used thephilosopher Karl Popper 's ' t r ial and error 'principle to present a history of art whichwas both l inear and founded on the logicalprinciples of progress. Art meant implicitlyWestern ar t, produce d by man. There weremarginal references to art by women andnon-Western art , but exclusively at thosemom ents wh en they were considered to beimportant for the development of the uni-q u e , Grand History of Art . In other words,the Other w as only recognized w hen he orshe could be appropriated, colonized, incor-porated in order to reinforce the culturalidenti ty of the West. Quality was the key-wo rd, leve ling all differences in the nam e ofWestern male art . Gombrich's aestheticapproach, with its conception of quality asan irrefutable, un iversal stand ard, w as alsorecognizable in Clement Greenberg's for-malistic interpretation of modern art, whichthen became the standard, academic theoryof art.

Althou gh a vague resistance was formingin my mind, this was at f irst nipped in thebud by the overwhelming advance of theneo-express ion i s t s , w ho , i n the ' 80s,demolished the critical heritage of concep-tual art . Rudi Fuchs, once an advocate ofconceptual art, as director of the Van AbbeMuseum, turned out to be the foremostchampion of the new form of visual art,which he claimed represented universalvalues. At Do cum enta 7 in Kassel (1982) heexhibited what he considered to be theepitome of quality.Although the context in which I grew upwas quite different from that to which Sebas-tian Lopez refers in his contribution to this

symposium, my lack of faith in the GrandNarrative of Art on which I wa s brou ght updeveloped into doubt and disbelief. Therewere two reason s for this. On the one h and ,my own identity played a role: I realized thatin our culture women are excluded fromlangu age w hich is a signifying system of the

de geschiedenis die ik me eigen zou makenberustte, vorderde de studie."The story of art' van Ernst Gombrich gafvorm aan mijn eerste schem a's. Gebaseerd ophet 'trial-and-error' principe van de filosoofKarl Popper beschreef Gombrich in dit boekeen logisch onderbouwde en l ineai regeschiedenis van de kunst. Een kunst dieimpliciet inhield: westerse kunst, door mannengemaakt. Naar niet-westerse kunst en kunstvan vrouwen werd slechts in de margesverwezen, me t name op mom enten dat zij vanbelang werd en geacht in de ontwikkeling vandie ene, exclusieve geschiedenis van de Kunst.Met andere woorden: slechts wanneer deAnde r kon wo rden toegegeeigend ter bevestig-ing van de westerse culturele identiteit, werddeze erk end . Kwaliteit is hierbij het code woord.De esthetische benadering van Gombrich, metkwaliteit als onweerlegbare, universelegraadmeter , Hep via de inmiddels totacademisme verworden theorie van ClementGreenberg moeiteloos over in een for-malistische interpretatie van de moderne kunst.

Hoewel een ongericht verzet inmiddelsgerezen w as, werd deze in eerste instantie nogin de kiem gesmoord door de overstelpendeaanwezigheid van de neo-expressionisten diein het begin van de jaren '80 het conceptueleerfgoed aan stukken sloegen. Rudi Fuchs, alsdirecteur van het Van Abbemuseum eensvoorvechter van de conceptuele kunst, ont-popte z ich to t nestor van de nieuweschilderkunst die naar zijn woorden eenuniversele waarde vertegenwoordigde. Watvoor hem het toonbeeld was van kwaliteitpresenteerde hij op Documenta 7 in Kassel(1982).

Hoewel de context waarin ik opgroeide eenandere w as dan die waaraan Sebastian Lopezin zijn bijdrage aan dit symp osium refereerde,groeide mijn ongeloof jegens 'het grote verhaalvan de Kuns t', waarm ee ik was opgevoed. Deoorzaak is tweele Enerzijds sp eelde mijn eigenidentiteit hierin een ro l. Ik besefte dat in onzecultuur de vrouw eveneens wordt buiten-gesloten van de taal als representerend enbetekenisgevend systeem binnen onze patriar-chale, symbolische orde. In zekere zin is devrouw binn en dez e orde te beschouwen als deAnder, vergelijkbaar met de positie die niet-westerse kunstenaars opgedrongen krijgen ten

8


4/8

patriarchal, symbolic order. In this order, thewoman is the Other, and is assigned thesame role as the non-Western artist in rela-t ion to Western culture. As such i t appearsimpossible to express one's identi ty. Thesystem simply does not include terms ofreference to express 'Otherness' in i ts ownidiom. The only option is to take upmarginal, an d at best subversive, posit ions.It was art in th e se nse of visual culture which simultaneously sparked off myresistance, and sustained me in i t . I came toknow alternative routes. I discovered other(art) histories an d m inor stories which criss-crossed the great history of art as so manyineradicable under-currents and escape-routes .

'Cultural Identity: Fiction or Necessity'thus takes its place in a series of symposiaand exhibitions in which I strive to take upa critical, and above all questioning, stancein relation to all that wh ich is fixed, or whic hin any case, is presented as such.

The Netherlands has no tradit ion of anintellectual discourse on 'Otherness' , butonly a practically-based debate on questionssuch as cultural identity, oppres sion of ' theOther ' , and veiled forms of racism andimperialism. Whenever cultural identi ty isan issue, it is taken for granted that it onlyr e f e r s t o g roups wh ich a r e ca l l ed ,significantly, 'allochtonen' (foreigners). Theissue is not seen as applicable to ourselves.Thus , articulating cultural difference in thisway implies ideologically a continuation ofracialist theories, rather tha n a questioningof them.The boom in critiques which accompaniedthe exhibition Magiciens de la terre (Paris,1989) spark ed off a discussion am ong Dutc hartists and intellectuals who until then, by

virtue of their origins (culture, gender,generation), had been able to keep the issueof cultural identity at a safe distance. Variousaspec ts of this exhibition for instance, thechoice of purely formal disposition, thedenial of history and context, and the accep-tance of the spectacle as the most important

opzichte van de westerse cultuur. U itdrukkinggeven aan de eigen identiteit met behulp vanhet bestaande, het andere buitensluitendeidioom, is welhaast onmogelijk. Marginale,doch soms teven s subversieve posities resterende e nige op ties . Tegelijkertijd gaf de kun st in de zin v an visuele cultuur aanleiding totverzet. Ik leerde alternatieve routes ken nen . Ikontdekte andere kunst-geschiedenissen enkleinere verhalen, die als onuitroeibareonderstromen en vluchtwegen de GroteGeschiedenis van de Kunst doorkruisten.'Culture le Identiteit: Fictie of No odz aak ' pas tin die zin in een reeks van symposia en ten-toonstellingen, waarin ik telkens poog eenkritisch en vooral vragend standpunt in tenem en ten opzichte van al te vaststaande, ofin ieder geval als zodanig gerepresenteerdegegevenheden.

Nederland kent geen traditie wanneer het gaatom e en intellectueel, doch teven s in de praktijkgeworteld, debat waar onderwerpen alsculturele identiteit, onderdrukking van 'deand er', en versluierde vormen van racisme enimperialisme aan de orde komen. Als dekwestie van culturele identiteit een item is, danbetreft het als vanzelfsprekend uitsluitend degroep die we veelbetekenend 'allochtonen'noemen. Op onszelf is dit begrip niet vantoepassin g. Aldu s gebruikt impliceert uitdruk-king geven aan culturele verschillen eerder eenideologische voortzetting van racistischetheorie en da n een relativering of zelf s nuanc er-ing ervan

Binnen de kr ing van Neder landsekunsten aars en intellectuelen die vanwege h unafkomst (cultuur, geslacht, generatie) de pro-blematiek van culturele identiteit nog op eenveilige afstand konden houden, brak dediscussie pas goed los met de hausse vankritieken die gepaard ging m et de tentoonstell-ing 'Les Magiciens de la Terre' (Parijs, 1989).Deze tentoonstelling, in diverse opzichten teinterpreteren als een postmode rne ondernem -ing bij uitstek in de ke uze voor uitsluitendformele disposities, de ontkenning van historieen context, tot en met de acceptatie van hetspektakel als belangrijkste betekenisgevendeactiviteit , on tlokte door de wijze w aaropkunst en culturele artefacten uit diverseWesterse en niet-Westerse landen bijeen

9


5/8

10

signifying practice could be interpreted asan exemplary post-modern enterprise. Theway in which art and cultural artifacts fromvarious We stern and non-W estern countrieswere br oug ht toge ther also elicited reactionsin the Netherlands. Interviews, cri t iques inmagazines, symposia, and exhibitions about' the Other ' were the resul t .

In May 1991 the N orth H olland CulturalCouncil organized Het Klimaat (The Climate),a series of exhibit ions in various museumsand galleries in the Netherlands, whichfocused on the consciousness of culturalidenti ty and i ts (re)presentation by foreignartists. The organizers h ad a positive attitudeto Magiciens... and to a certain extent tookthat exhibition as a model, particularly in theway in which the work of both W estern andnon-Western art ists was presented free ofany cultural or political context. The pointof departure was that museums, galleries,and academies would be given completefreedom in their choice of artists with acultural identity which was different from apurely Dutch one. Although questions suchas 'What is cultural identi ty?' , ' Is ar tgeographically determ ined ?' , and especially'To what extent is the confrontation withanother culture essential for one's becomingconscious of one's own identi ty?' were thebasis for the enterprise, the exhibitions andthe catalogue demonstrated that a numbero f t h e s e q u e s t i o n s w e r e r h e t o r i c a l .Preconce ptions w ere too implicitly anchoredin the basic concept, and the consequencesof the various insti tutions being able tochoose foreign artists freely in order to pro-mote themselves had not been adequatelyforeseen.Out of interest in the topic, and also as arepresentative of the Jan va n Eyck Academy,an internationally oriented centre for post-graduate artists where these issues regularlycome up for discussion, al though they wereoften not made fully explicit, I decided toorganize a symposium as an extension to theactivities of the North Holland CulturalCouncil . The symposium was to focus oncultural identity as a problematic notion. T he

werden gebracht ook in Nederland reacties.Verschillende vraaggesprekke n e n kritieken intijdschriften, symposia tot en m et tentoonstell-ingen over 'de A nder' waren het gevolg. In mei1991 organise erde de Culturele Raad Noo rdHolland 'Het Klimaat': een serie tentoonstell-ingen in verschillende musea en galeries inNederland, waarbij het bewustzijn van decul turele ident i te i t van bui tenlandsekunstenaars en de (re)presentatie ervan cen-traal stond. De organisatie stelde zich positiefop ten opzichte van 'Les Magiciens' en nam detentoonstelling tot op zekere hoogte alsvoorbeeld: met name in de van culturele enpolitieke contexten verschoonde wijze vanpresenteren van zowel westerse als niet-westerse kunstenaars. Voorop stond dat zowelmu sea , galeries als academies vrij zou den zijnin hun keuze van kunstenaars met een 'and ere'culturele identi tei t dan een uitsluitendNederlandse. Hoewel vragen als 'Wat isculturele identiteit?', 'Is kunst geografischbepa ald?' en met nam e 'In hoeverre is de con-frontatie met een andere cultuur bepalend voorhet al dan niet bewust worden van zijn/haareigen identiteit?' ten grondslag lagen aan dezeondernem ing, Week uit de tentoonstellingen ende catalogus dat een aantal van deze vragenretorisch van aard waren. Hiermee bedoel ikdat vooronderstellingen betreffende cultureleidentiteit en geografische bepaaldheid vankunst te impliciet verankerd lagen in hetbasisconcept. Daarnaast bleek dat de conse-quenties van de vrijheid die de verschillendeinstiruten kregen om door middel van presen-ta t ies van zel f gekozen bui tenlandsekunstenaars zichzelf te promoten was nietafdoende was voorzien (zie Els van der Plasover 'Het Klimaat' in dit nummer).

Uit persoonlijke interesse en als vertegenwoor-diger van de Jan van Eyck academie, een inter-nationaal georienteerde werkplaats voor' p o s t - g r a d u a t e ' k u n s t e n a a r s w a a rbovengenoemde vragen regelmatig, zij hetvaak onde rhuids , aan de orde komen , beslootik in het verlengde van de activiteiten van deCulturele Raad Noord H olland een symposiumte organiseren waarbij hetbegrip culturele iden-titeit als problematisch begrip centraal stond.De titel 'Culturele Identiteit: Fictie of Nood-


6/8

11

title 'Cu ltural Iden tity: Fiction or Necessity'proved to be only too appropriate.It seems to me that any discussion of iden-tity requires that one first examine theideological implications of the notion. Inorder to underm ine th e rigid view of iden-tity as a given, I posed questions such as thefollowing, in a text written as a brief for thesymposium:What is identity? Does identity exist a priori oris it an ideologically charged concept which, assuch, requires ever-renewed confirmation? Isidentity a cause or rather the result of ourtendency to constantly make a distinction betweenthis and that, between the self and the other? Andcan we assume that identity has the same valuefor each person, regardless of the culture fromwhich he or she originates?Although these questions were not m eant tobe treated seperately, they did set the toneof the symposium.Ontological questions such as these arealso the basis for the wider notion of 'culturalidentity', or what Guy Brett calls the "ide n-tity of a culture", an identity which hasnever been a given, and never will be.Rather it is always in the process of forma-tion, dependent on, and in symbiosis withconstantly changing external forces. Thesethemes were addressed in particular by theaudio-visual performance of ClaudioGoulart. The audience was overwhelmed, atmore than just a linguistic level, by the com-plexity and undefineability of the no tion ofcultural identity.The discussion of cultural identity becomesmore complicated w hen one places it in thecontext of the continuing contemporary pro -cess of globalization. This appears mostclearly in Clementine Deliss's contribution,which treats problems related to the grow-ing tension between 'global homogeniza-tion' and 'local cultural identity'. Since thecreation of a world cu lture does not only pro-ceed via language, but also via otherideological and medialogical channels, Delissargues for the use, in research, not only oflinguistic models of representation, but alsoof visual representation forms. This choice

zaak' bleek, ook achteraf gezien, toepasselijk.Over identiteit praten vraagt mijns inziensom een aftasting van de ideologischeimplicates die met dit begrip verbonden zijn.Om de starre opvatting van een a priorigegeven identiteit te ondergraven riep ik in eenintroducerende tekst ten behoeve van dit sym-posium vragen op als:Wat is identiteit? Bestaat identiteit a priori of is heteen ideologisch bezet begrip, dat als zodanig telkensopnieuw bevestiging behoeft? Is identiteit oorzaak ofjuist gevolg van onze continue neiging onderscheidte maken tusse n onszelf en de ander? En kunnen wijervan uitgaan dat identiteit voor elk subject, ongeachtde cultuur waartoe hij of zij behoort, dezelfde waardeheeft?Hoewel het niet de bedoeling was dat dezevragen stuk voor stuk zouden wordenbehandeld, werd hiermee wel de toon gezetvan het symposium.Ontologische vragen als deze liggen tevensten grondslag aan het bredere begrip 'cultureleidentiteit' of aan wat Guy Brett de 'identiteitvan e en cultuu r' noem t, een identiteit die nooiteen vaststaande gegevenheid is geweest en ooknooit zal zijn, doch juist voortdurend in wor-ding is, afhankelijk van en in samenspel metsteeds veranderende impulsen van buitenaf.Deze thematiek werd met name aan de ordegesteld door het audio-visuele media-spel (per-formance) van C laudio Goulart. Op m eer daneen uitsluitend talig niveau werd het publiekdoordrongen van de complexi te i t enondefinieerbaarheid van het begrip cultureleidentiteit.

Wanneer de context van de voortgaandemondialisering ond erdeel gaat uitmaken van dediscussie over culturele identiteit wordt dezeer niet eenvoudiger op . Dit bleek met nam e uitde bijdrage van Clementine Deliss die ingingop problemen die te maken hebben met detoenemende spanning tussen 'mondialehomogenisering' en 'locale, culturele iden-titeit'. Aangezien mondialisering niet alleenplaatsvindt via de taal, doch tevens via andereideologische en medialogische kanalen, pleitDeliss voor een o nderzoek dat niet in de eersteplaats het linguistische representatiemodelhanteert, doch tevens gebruik maakt vanvisuele representatievormen. Deze keuze is deste belangrijker wanneer men beseft dat het


7/8

12

becomes even more important when onerealizes that the priority accorded tolanguage as a form of cultural representationis an expression of the West, and that thisstructure is not always shared by othercultures which desire to express their ownidentity.While writing the introduction for this sym-posium I realized that I was becoming com-mitted to the notion of cultural identity asan intellectual concept, and that thisthreatened to reduce it to a fiction. Therealization m ade m e examine my ow n posi-tion once more. It is for this reason tha t theintroductory text for the symposium endswith the following words:It may be an intellectual challenge to see notionssuch as identity and cultural identity as relative,but this comes from the privileged position ofWestern thinking. Such a line of argument mayreduce identity to fiction, but for a non-Westernindividual, standing outside this narrative, it isan absolute necessity. His or her identity, seenin relation to W estern culture, its monopoly posi-tion and its conventional, linear historiography,has never had any significant right to exist. Forthe non-Western artist or intellectual it is essen-tial not only to be able to distinguish oneself butabove all to create or recreate the historical andideological conditions which at least provide thepossibility to do so.The preceding passage illustrates how com-plex the situation is in relation to culturalrepresentation, and ho w m any pitfalls eachof us can be led in to by his or her preconcep-tions. It incited Rasheed Araeen to a reac-tion. Although he acknowledged that he wastaking the remark out of context to someextent, he wanted to indicate that the pro-blem of cultural identity was not exclusivelyone of non-Western artists, but held for allartists and intellectuals. Araeen was right inthis. However, I must indicate that I was try-ing to pose a problem which has beenworked out very extensively and with greatprecision by Guy Brett, by referring to whatthe Cherokee artist and writer JimmieDurham characterised as the problem of"the luxury of curious detachment". Adetachment which, though based on the

prioriteit geven aan de taal als vorm vanrepresentatie voortkomt uit westerse normen en waardenstelsels, en dat deze zeker nietaltijd w orden gedeeld door andere culturen dieuitdrukking willen geven aan hun identiteit.Al schrijvend aan de instructie voor dit sym-posium besefte ik dat er geleidelijk een afstandin mijn betrokkenheid sloop waardoor hetbegrip culturele identiteit een fictie dreigde teworden. Deze gedachte bracht me ertoe mijneigen positie opnieuw te onderzoeken. Om diereden eindigde de inrroducerende tekst voordit symposium met de woorden:Relativeren van begrippen als identiteit en cultureleidentiteit mag misschien een intellectuele uitdagingzijn, ze komt voort uit de bevoorrechte positie vanhet Westerse denken. Identiteit mag vanuit eendergelijk abstract vertoog weliswaar tot fictiebevorderd zijn, voor een van dit narratiefbuitengesloten, niet-Westers individu is het eenuiterste noodzak elijkheid. Zijn of haar identiteit heeft,gerelateerd aan de Westerse status quo, haarmonopoliepositie en haar conventionele, lineairegeschiedschrijving, nooit enig noemensw aardig bes-taansrecht genoten. Voor deze niet-Westersekunstenaars en intellectuelen is het van belang zichniet alleen te kun nen onderscheide n, m aar vooral dehistorische en ideologische condities te 'hereschep-pen om die mogelijkheid in ieder geval aanwezig telaten zijnHoe complex de situatie met betrekking totculturele representatie is, en hoe veelvuldig devalkuilen zijn wa arin ieder van on s vanuit zijnof haar vooroo rdelen terecht kan kome n, bleeko.a. uit de hierboven geciteerde passage dievoor Rasheed Araeen aanleiding was tereageren. Hoew el hij aangaf dat hij de passageenigszins uit zijn verband haalde, wilde hij ertegenover stellen dat het probleem vanculturele identiteit natuurlijk niet alleen voorniet-Europese kun stena ars geldt, m aar voor allekunstenaars en intellectuelen. Araeen hadgelijk in zijn observatie. Toch wil ik niet nalatenaan te geven dat ik een problematiek aan deorde probeerde te stellen, die met name doorGuy Brett uitvoerig en met grote precisie isuitgewerkt: het probleem van 'de luxe vannieuwsgierige afstandelijkheid'. Een afstandeli-jkheid die nog altijd is gebaseerd op deveronderstelde universaliteit van het objectievestand pun t en gekritiseerd moet worden als eenal te gemakkelijke ontsnapping aan algemeen


8/8

13

assumed universality of a fictitious objec-tivity, mu st be criticised as a too facile esc apefrom general human responsibil i ty.Experiencing and following what Brettcalls "the feeling of urgency" has become

a problem in our era, in which the logic ofrepresentation (repeated presentation in theform of substitution of that which isrepresented ) gov erns the f ields of language,image, poli t ics, and our private l ives. Thedetachment mentioned above may have i tsorigins in colonialism, but it survives withease as a result of another form of 'col-onialism', that of the politics of representa-tion. All direct responsibility has bee n ta kenaway from us by the power of: 'split (bet-w e e n r e p r e s e n t a t i o n a n d w h a t i srepresen ted) substi tution hierarchy generalization' . Agitating against the pow erof repr ese ntati on, I wo uld like, followingGilles De leuze a nd Felix Gua ttari, to opt fora counter-logic of representation: a logic ofresistance, which, though doomed to speakin the language against which i t makes astand, consists of a refusal to allow oneselfto be represe nted by others , or to representothers. In other words: speaking up foroneself, and allowing others to speak forthemselves.

I t seems to me that there were severalattempts in this direction during the sym-posium 'Cul tural Ident i ty : F ic t ion orNeces sity ' , which are what m ade i t such aninspiring and challenging gathering. For thisI would l ike to thank all participants whocontributed to the symposium: SebastianLopez (chairman), Rasheed Araeen, GuyBrett , Clementine Deliss, Claudio Goulart ,J-H Martin, Helen Frik, and Bulent Evren.The papers and statements of the last threeparticipants have not been included in thispublication, for various reasons . The essenceof J-H Martin's contribution is to be foundin already published texts and interviews.Both Helen Frik and Bulent Evren distancedthemselve s from the questions discussed inthe symposium. Although their position wasquite legit imate, the argum ents pu t forwardto justify it did not have any significantinfluence on the content of the debate.

menselijke verantwoordelijkheid.In dit tijdperk waarin de logica van derepresentatie (de herhaalde presentatie in devorm van vervanging van wat wordtgerepresenteerd) hoogtij viert op het gebiedvan de taal, het beeld, de politiek, en in onsprive-leven, is juist het ervaren van en gehoorgeven aan wat Brett 'het gevoel van urgentie'noemt, problematisch geworden. De eerdergen oem de af standelijkheid mag d an gew orteldzijn in kolonialisme, hij blijft zonder moeitevoortbestaan als gevolg van een andere vormvan 'kolonialisme', die van de politiek van derepresentatie. Door de macht van de logica inde zin van breuk tussen representant engerep resen tee rde -ve rvang ing-h ie r a r ch ie -veralgemenisering, is alle directe verant-woordelijkheid ons ontnomen. Agerend tegende macht van de representatie zou ik, innavolg ing van Gilles Deleuze e n Felix Guattari,willen opteren voor een tegen-logica van derepresentatie. Een logica van verzet die,gedoe md te spreken in de taal waartegen stell-ing wordt genomen, bestaat uit een weigerenje door and eren te laten vertegenwoordigen ofzelf anderen te representeren. Ofwel: voorjezelf spreken en and eren eve neens zelf aan hetwoord laten.

Juist hiertoe werd en naar mijn men ing tijdenshet sympo sium 'Culturele Iden titeit: Fictie ofNoodz aak' diverse pogingen ondernom en, dereden waarom het een inspirerende en uit-dagende bijeenkomst is geworden. Hiervoordan k ik alle deelnemers die hebben bijgedragenaan he t sym posium: Sebastian Lopez (voorzit-ter), Rasheed Araeen, Guy Brett, ClementineDeliss, Claudio Goulart, J-H. Martin, HelenFrik en Bulent Evren. Van de drielaats tgenoemden zi jn de lezingen enstatemen ts niet in deze publicatie o pgenom en.Wat J-H. Martin betreft: zijn bijdrage publicerenzou een herhaling betekenen van eerdergepubliceerde teksten en interviews. ZowelHelen Frik als Bulent Evren distan tieerden zichvan de hier gepresenteerde problematiek.Hoewel deze stellingname legitiem is, warende argumenten niet van van wezenlijke invloedop de inhoud van de discussie.

Translated from the Dutchby Julie Kuperus

cultural identity fiction or necessity — an introduction

Documents