Inhoudsopgave

Inhoudsopgave..............................................blz. 3

Inleiding.........................................................blz. 4

Wat is er dit jaar gebeurd in de Arabische Wereld?..blz. 6

Welke verklaringen worden er gegeven voor deze gebeurtenissen?...blz. 11

Welke politieke gevolgen worden er op de middellange en lange termijn verwacht?..........................................................blz. 13

Welke rol speelt het westen bij de voorgeschiedenis en bij de huidige gebeurtenissen en welke rol wilt het westen spelen? .blz. 16

Inleiding

Sinds de lont half december 2010 in Tunesi werd ontstoken, staat de hele Arabische wereld in brand. In tal van Arabische landen braken protesten uit tegen het regime. Vaak gaat dit gepaard met geweld, in sommige gevallen zelfs met doden tot gevolg. Tot voor kort dachten velen dat de burgers van Arabische landen voor onbepaalde tijd onder de onderdrukking van autoritaire regimes zouden leven. Maar toen brak de succesvolle Jasmijnrevolutie uit in Tunesi. De beelden van voor hun vrijheid vechtende burgers deed de revolutiegolf overslaan naar de naburige landen zoals Egypte, Jemen, Jordani en Marokko. Erg verrassend is dit niet omdat in de meeste van de Arabische landen grote ontevredenheid bestaat onder jongeren, maar zeker ook onder ouderen, over de uitzichtloze situatie waarin ze zich verkeren. Miljoenen leven onder de grens van armoede terwijl de heersende krachten in het land in grote rijkdom leven. Terwijl de rijkere steeds rijker worden, worden de armere steeds armer. De heersende krachten vergroten zijn rijkdom steeds door de monopolies die ze bezitten op allerlei economische gebieden die ze door vriendjespolitiek hebben verkregen of gewoon door grepen in de staatskas.1Internetbron: anoniem (2011). DE ARABISCHE REVOLUTIE. Geraadpleegd op 12 juni 2011, http://www.abigador.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=113:de-arabische-revolutie-marcheert&catid=39&Itemid=1

Ook is de werkloosheid enorm in deze landen en de prijzen van de eerste levensbehoeften stijgen dagelijks door speculatie. Verder kunnen oneerlijk verlopen verkiezingen, mensenrechtenschendingen en corruptie aanleidingen zijn tot ontevredenheid. Met de revolutiegolf in de vorm van volksopstanden, demonstraties en protesten keren onderdanen van Arabische regimes zich tegen de zittende regering. Zij stellen de regering verantwoordelijk voor deze toestanden.

Kortom, door de grote wanhoop en ontevredenheid in deze landen zijn de burgers tot het uiterste toe in staat. Zelfs nadat sommige regimes de protesten met geweld neerslaan blijven de protesten doorgaan. Het blijkt dat de bevolking van deze Arabische landen bereid zijn om te sterven voor een hoger doel. De Tunesische vonk heeft de Arabische wereld grotendeels in een revolutionaire vuurzee gezet.

Incidenten in de Arabische Wereld 2010-2011

Wat is er dit jaar gebeurd in de Arabische Wereld?

De Jasmijnrevolutie- Tunesi (18 december 2010- 14 januari 2011)

Hoe is het begonnen?De volksrevolutie die midden december in Tunesi begon wordt de Jasmijnrevolutie genoemd. Na de zelfverbranding van een fruitverkoper in de stad Sidi Bouzid volgde het ene protest na het andere. Mohamed Bouazizi, de jonge man die zichzelf in brand stak, was een afgestudeerde universiteitsstudent, die zoals vele anderen geen werk kon vinden.2Internetbron: Anoniem(2011). Protesten in de Arabische wereld. Geraadpleegd op 12 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Protesten_in_de_Arabische_wereld

Daarom besloot hij om groente en fruit te verkopen, maar zijn koopwaar werd in beslag genomen omdat hij geen vergunning had.3Internetbron: Anoniem(2011). Wat is de Arabische Revolutie? Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nieuws-uitgelicht.infonu.nl/mens-en-samenleving/70244-wat-is-de-arabische-revolutie-opstand-in-tunesie-libie.html

Maar de druppel die echt de emmer liet overlopen bij Mohammed Bouazizi was het feit dat een agent niet alleen zijn koopwaar in beslag nam, maar daarbij de agent hem in het gezicht sloeg en de klacht daarop niet aanhoord werd.4Internetbron: Anoniem(2011). Wat is de Arabische Revolutie? Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nieuws-uitgelicht.infonu.nl/mens-en-samenleving/70244-wat-is-de-arabische-revolutie-opstand-in-tunesie-libie.html

Later in het ziekenhuis overleed hij aan zijn verwondingen. Dit incident leidde tot een massale golf van demonstraties en rellen.

Hoe is het afgelopen?De bevolking eiste het aftreden van Zine Ben Ali, de president, maar deze weigerde echter op te stappen. Op 14 januari 2011 ontbond Ben Ali de regering en kondigde hij de noodtoestand af. Daarop nam het protest nog meer toe.Door de toenemende protesten vluchtte Ben Ali naar Saoedi-Arabi en legde eerste minister Mohamed Ghannouchi de eed af als opvolger van Ben Ali. Maar hij al snel vervangen door de voorzitter van het parlement, Fouad Mebazza, omdat de Tunesische wet voorschrijft dat hij de president dient te vervangen als hij het land ontvlucht.5Internetbron: Anoniem(2011). Jasmijnrevolutie. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Jasmijnrevolutie

Egyptische Revolutie- Egypte (25 januari 2011-11 februari 2011)

Hoe is het begonnen?Onder invloed van de Jasmijnrevolutie in Tunesi nam het al bestaande protest tegen president Hosni Mubarak meer en meer toe. In alle grote steden vonden demonstraties plaats tegen de president. In Cairo kwamen meer dan 100.000 mensen op straat die het aftreden van de president eisten. Voor het eerst in dertig jaar kwamen op dinsdag 25 januari 2011 de Egyptenaren in verzet tegen het regime van hun president. In de daarop volgende dagen nam het geweld toe en de rellen gingen verder. Vele Egyptenaren wensten hun president al langer van de troon, maar democratisch gezien leek dit praktisch onmogelijk door de strikte verkiezingsregels.6Internetbron: Anoniem(2011). Wat is de Arabische Revolutie? Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nieuws-uitgelicht.infonu.nl/mens-en-samenleving/70244-wat-is-de-arabische-revolutie-opstand-in-tunesie-libie.html

De Egyptenaren gaven Mubarak de schuld van geweld en corruptie door de regering, armoede en werkloosheid, woningtekort, te weinig voedsel, geen toekomst en geen vrijheid. De wens van verandering van de Egyptenaren is een andere regering, een andere president en een andere grondwet.7Internetbron: Anoniem(2011). DE ARABISCHE REVOLUTIE. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://www.abigador.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=113:de-arabische-revolutie-marcheert&catid=39&Itemid=1

De revolutie begon met een bomaanslag op de Koptische kerk en mondde uit in minstens twaalf zelfverbrandingen in n week.8Internetbron: Anoniem(2011). Egyptische Revolutie(2011). Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Egyptische_Revolutie_(2011)

Hoe is het afgelopen?Op 29 januari 2011 nam de Egyptische regering officieel ontslag. President Mubarak bleef echter op post en benoemde een nieuwe vice-president. Hij beloofde dat hij zichzelf niet opnieuw verkiesbaar zou stellen, maar dat hij niet zou aftreden.9Internetbron: Anoniem(2011). Wat is de Arabische Revolutie? Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nieuws-uitgelicht.infonu.nl/mens-en-samenleving/70244-wat-is-de-arabische-revolutie-opstand-in-tunesie-libie.html

Hierop werden de rellen heviger met vele gewonden en doden tot gevolg. Op 11 februari 2011 vluchtte de president samen met zijn familie naar hun villa in Sharm el-Sheikh. Het leger riep het volk daarna op om orde te herstellen en handhaafde de orde opnieuw.

Protesten in Jemen (januari 2011- heden)

Hoe is het begonnen?De president van Jemen, Ali Abdullah Saleh, lag al langer onder vuur. Protesten werden steeds meer en het volk demonstreerde tegen het regime. Aanleiding tot de protesten was de werkloosheid, de economische omstandigheden en corruptie en de voorstellen van de regering om de grondwet van Jemen te wijzigen.10Internetbron: Anoniem(2011). Protesten in Jemen. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Protesten_in_Jemen

De nieuwe wet zou ervoor zorgen dat de regerende president tot aan zijn dood aan de macht zou blijven. De demonstranten eisen het vertrek van de president Saleh.

Hoe is het afgelopen?Er is nog niets definitiefs te zeggen over de protesten in Jemen. De protesten en het geweld houden voort. Uit protest tegen het geweld stapten verschillende hoogwaardigheidsbekleders, onder wie de minister van mensenrechten, op. Saleh heeft zelfs het hele kabinet ontslagen. Op 21 maart verloor de president ook de steun van enkele hooggeplaatste leden van het leger en nam een aantal ambassadeurs ontslag.

De verenigde Staten en Saoedi-Arabi proberen het plan van de GGC te aanvaarden, waarbij Saleh de macht zou overdragen aan de vicepresident, waarna een eenheidsregering binnen twee maanden verkiezingen zou organiseren. Saleh heeft drie keer ingestemd met het plan, maar op het laatste moment veranderde hij steeds weer van mening. Op 3 juni 2011 raakte president Saleh zwaargewond bij een raketaanval op het presidentieel paleis, hij had brandwonden en een klaplong opgelopen.11Internetbron: Anoniem(2011). Protesten in Jemen. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Protesten_in_Jemen

Twee dagen na de aanslag werd Saleh voor medische behandeling naar de hoofdstad van Saoedi-Arabi gebracht om geopereerd te worden. In de hoofdstad Sanaa in Jemen werd feest gevierd toen Saleh het land had verlaten. Na het vertrek van Saleh nam Abed Rabbo Mansour Hadi zijn taken over. Welke rol Hadi precies heeft is onduidelijk, maar hij heeft gesproken met de oppositie, wat doet vermoeden dat hij grondwettig gezag uitoefent. Het is nu de vraag of de betogers zich erbij neerleggen dat Hadi de macht overneemt.

Opstand in Libi (15 februari 2011- heden)

Hoe is het begonnen?De protesten begonnen op 15 februari in vooral de noordoostelijke stad Benghazi. Deze protesten werden hardhandig neergeslagen door de politie. De opstanden verspreidde zich naar andere plaatsen in Libi maar ook daar werd het met veel geweld uit elkaar gedreven. Op reactie hierop riepen de opstandelingen 17 februari uit als Dag van de Woede. De hoofdstad Tripoli bleef in eerste instantie rustig, maar ook daar kwamen de protesten langzaam op gang. Maar ook deze werden weer hard neergeslagen door de Libische luchtmacht, waarbij een x aantal mensen om het leven kwam. De opstandelingen eisen het vertrek van de dictator Qadhafi en wensen Libi opnieuw op de kaart te zetten als koninkrijk.

Hoe is het afgelopen?De protesten in Libi hebben de macht van Qadhafi in bijna heel het land omvergeworpen. Nadat delen van het leger overliepen naar de demonstranten werden de troepen na dagenlange gevechten op 21 februari uit Benghazi verdreven en werd de groene Libische vlag vervangen door de oude vlag van het koninkrijk Libi. Maar in de hoofdstad Tripoli heerst de kolonel nog steeds, en handhaaft zijn macht met zijn zwaarbewapende troepen. Door het grootschalige geweld van Qadhafi liepen delen van het leger over naar de demonstranten. Qadhafi opende het vuur op zijn eigen bevolking, hierbij vielen vele slachtoffers. Op 17 maart 2011 besliste de VN-veiligheidsraad militaire stappen te ondernemen tegen Libi om de bevolking te beschermen tegen de aanvallen van de regime.De opstanden in Libi hebben ook zijn effect gehad op de economie in het westen. Libi heeft n van de grootste oliereserves in Afrika en is een van de belangrijkste leveranciers van gas en olie aan Europa. Door het geweld in Libi zijn de prijzen voor ruwe olie in 2011 fors gestegen. Ook benzine en diesel werden duurder in de EU.12Internetbron: Anoniem (2011). Opstand in Libi. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Opstand_in_Libi%C3%AB

De opstanden in de overige Arabische Landen.

Naast de bovengenoemde landen braken er ook protesten uit in onder andere Algerije, Jordani, Bahrein, Soedan, Somali, Libanon, Irak en Marokko.13Internetbron: Anoniem(2011). Protesten in de Arabische Wereld. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Protesten_in_de_Arabische_wereld

Alleen uit de tot de Arabische Wereld behorende landen Libanon, Qatar, de Verenigde Arabische Emiraten en de Westelijke Sahara zijn geen incidenten gemeld.

De protesten in enkele Arabische landen in het kort;BahreinIn Bahrein keerde de sjiitische meerderheid zich tegen de soennitische koninklijke familie die het land regeert en daarbij de sjiieten discrimineert. De Sjiieten hadden het Parelplein bezet naar voorbeeld van het Egyptische Tahrirplein, maar met behulp van troepen kon de regering de orde hardhandig herstellen.

AlgerijeDoor waarschijnlijk vervalste verkiezingen in het verleden is president Abdelaziz Bouteflika sinds 1999 aan macht. Eind 2010 stegen de voedselprijzen, jeugdwerkloosheid en woningtekort sterk. Er waren al protesten maar die werden nu nog groter. Er was geen sprake van een breed gedragen protest, de Algerijnen zitten met de bloedige burgeroorlog van het verleden in het achterhoofd.14Internetbron: Anoniem(2011). Protesten in de Arabische Wereld. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Protesten_in_de_Arabische_wereld

MarokkoMarokko wordt geleid door koning Mohammed VI. De nieuwe koning voerde meer vrijheden door en haalde de dialoog aan met de oppositie. Toch zijn er massale demonstraties gekomen die meer rechten voor de berbers en meer democratie eisen.

SyriBij zijn aantreden beloofde president Bashar al-Assad, hervormingen. Al-Assad speelt de verschillende religieuze en etnische groepen tegen elkaar uit om zijn machtsbasis te verzekeren. De regering reageert hier echter met geweld op. De protesten worden hardhandig neergeslagen.

Welke verklaringen worden er gegeven voor deze gebeurtenissen?

Oorzaken voor de protesten verschillen van land tot land. Meest genoemde oorzaken zijn onderdrukking, oneerlijk verlopen verkiezingen, corruptie, prijsstijgingen en werkloosheid. In de meeste gevallen uiten onderdanen van Arabische regimes hun onvrede over deze zaken en stellen ze hun zittende regering er voor verantwoordelijk.

Eigenlijk is het protest in de hele Arabische wereld al jaren aan de gang. Sinds 2008, met invloed van de internationale financile crisis werd het sociaal protest harder en gedurfder in de Arabische landen.15Internetbron: Anoniem(2011). Interview met prof Sami Zemni over de protesten in de Arabische wereld. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://www.vrede.be/nieuws/48-midden-oosten/2074-interview-met-prof-sami-zemni-over-de-protesten-in-de-arabische-wereld.html

De reactie van de regimes werd echter ook harder. In Marokko was er in juni 2008 bijvoorbeeld een dagenlange opstand, wat uiteindelijk door het leger nogal hardhandig werd neergeslagen. Ook in kleine steden waren er vele betogingen. Maar een teken van sociaal protest was niet te zien in grote steden, waar je eigenlijk opeenhoping van alle problemen hebt. Vorig jaar werd het langzamerhand ook in de grotere steden onrustiger, zoals in het Zuidoosten van Tunesi. Wat midden december in grootschalige protesten en demonstraties uitmondde en vervolgens in een revolutie.

In elk land zijn de aanleidingen tot protest verschillend, maar ook zijn er overeenkomsten. De internationale crisis is dan ook een extra zet geweest die nodig was om meer mensen op de been te krijgen. Er zijn namelijk altijd al betogingen en kleine protesten geweest in de Arabische landen, maar meestal door kleine groepen, omdat de rest niet durfde. In Tunesi zag je bijvoorbeeld dat in amper n week tijd een heel volk betrokken werd bij de protesten. Hierbij verspreidde het protest zich ook vanuit kleinere steden in het binnenland naar de grotere steden, zoals Tunis. Protesten ontstonden als eerst in kleinere steden omdat zij onder andere als eerst getroffen werden door de crisis. Maar ook omdat de bezwaren van de jongeren geen gehoor kregen.16Internetbron: Anoniem(2011). Interview met prof Sami Zemni over de protesten in de Arabische wereld. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://www.vrede.be/nieuws/48-midden-oosten/2074-interview-met-prof-sami-zemni-over-de-protesten-in-de-arabische-wereld.html

Hierdoor sloeg het protest al snel om in een politiek protest, met het verdrijven van de heerser als doel. Daarna zag je het soortgelijke in Egypte gebeuren, waar de bevolking het aftreden van Mubarak eisten. En al gauw volgden de andere landen.

Ook een aanleiding tot de protesten in de Arabische wereld is dat ondanks de economische hervormingen de middenklasse niet versterkt maar juist verzwakt werd.17Internetbron: Anoniem(2011). Interview met prof Sami Zemni over de protesten in de Arabische wereld. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://www.vrede.be/nieuws/48-midden-oosten/2074-interview-met-prof-sami-zemni-over-de-protesten-in-de-arabische-wereld.html

De bevolking geloofde er lange tijd in dat het voor hun kinderen beter zou zijn in de toekomst. Dit geloof was echter de laatste 6 7 jaar aan het verdwijnen. Mensen uit de middenklassen kregen het gevoel dat het alleen maar slechter ging in plaats van beter, zoals het regime wilde laten blijken.

Wat verder ook een belangrijke rol speelt is de toename van de bevolking terwijl er een levensmiddelenschaarste is.18Internetbron: Anoniem(2011). De ware rede achter de Egyptische revolutie. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://www.artikel7.nu/?p=50661

In zulke gevallen wordt de individuele mens steeds minder waard en steeds minder belangrijk. Kinderen zijn alleen nog waren of een belasting. Dat is dan ook het geval in de islamitische landen. Werkloosheid gepaard met honger, berusting en armoede zijn gevolgen hiervan. Wat vervolgens voor ontevredenheid zorgt bij een bevolking.

Naast economische factoren zijn maatschappelijke factoren minstens zo belangrijk. De onderdanen van de Arabische wereld willen meer vrijheid en gelijkheid. Ze zijn het beu dat zonen hun vaders opvolgen in een republiek. Zo blijven de doorgevoerde wetten in stand, en gaat de samenleving en welvaart er niet op vooruit. De bevolking wilt meer vrijheid en gelijkheid op verschillende vlakken. Alle mensen denken natuurlijk niet op dezelfde manier over vrijheid. Zo zijn er wensen van burgers die onderling niet overeenkomen, zoals de een bijvoorbeeld ook opkomt voor seksuele vrijheid, terwijl de ander hierop tegen is. De meest overeenkomende wensen zijn toch wel de elementaire politieke vrijheden, vrijheid van expressie, van meningsuiting, van organisatie, van discussie et cetera.19Internetbron: Anoniem(2011). Interview met prof Sami Zemni over de protesten in de Arabische wereld. Geraadpleegd op 19 juni 2011, http://www.vrede.be/nieuws/48-midden-oosten/2074-interview-met-prof-sami-zemni-over-de-protesten-in-de-arabische-wereld.html

Kortom, de burgers van de Arabische wereld uiten hun onvrede over de huidige situaties en stellen ze hun zittende regeringen ervoor verantwoordelijk.

Welke politieke gevolgen worden er op de middel lange en lange termijn verwacht?

Massaprotesten, burgerdoden, ontevredenheid, omvergeworpen regimes, dit is nu allemaal gaande in de Arabische wereld. Maar de grote vraag is, welke politieke gevolgen zal dit hebben op middellange en lange termijn. n van de grootste zorgen zijn de vluchtelingen, het toekomstige bestuur en de stijgende olieprijzen. Bovendien is het de vraag of de Arabische wereld hervormt kan worden tot een democratie.

We zien momenteel het ene prowesterse regime na het andere in de Arabische wereld vallen, en die zullen natuurlijk vervangen worden door andere regimes of regeringen. Dit kan zowel van seculiere als islamitische aard zijn. Dit zal ongetwijfeld de globale geopolitieke en economische verhoudingen drastisch veranderen. De Arabische wereld heeft weinig tot geen ervaring met een democratisch bestuur. Bovendien is er ook geen sprake van n oppositie met n heldere agenda. Een goed voorbeeld hiervan is de revolutie in Egypte, de demonstranten waren voor 18 dagen tijdelijk verenigd door een gezamenlijk doel: het vertrek van Mubarak. Zodra dit bereikt was kwam de verdeeldheid langs etnische en religieuze lijnen weer naar boven. In sommige gevallen stonden zelfs groepen die zij aan zij gevochten hadden weer lijnrecht tegen over elkaar.20Internetbron: Anoniem(2011). De Arabische Lente. Geraadpleegd op 1 juli 2011,http://overons.rabobank.com/content/images/EKBjuni2011-FOCUS_tcm64-141342.pdf

Het is daarom ook moeilijk te voorspellen of de Arabische wereld berhaupt een democratische hervorming zal leiden of weer terugzal vallen tot een dictatuur. De dictators hebben nog altijd de financile en vaak ook de militaire macht om een democratisch bestuur te voorkomen. 21Internetbron: Anoniem(2011). Interview met prof Sami Zemni over de protesten in de Arabische wereld. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://www.vrede.be/nieuws/48-midden-oosten/2074-interview-met-prof-sami-zemni-over-de-protesten-in-de-arabische-wereld.html

En als de huidige regime valt betekend dat niet perse op een beter toekomstperspectief. Verschillende bevolkingsgroepen of stammen kunnen tegenover elkaar komen te staan en elk de macht willen grijpen. Want hoewel de opstand door de pers neergezet wordt als een schreeuw om meer democratie, was dit met name de eis van een groep studenten. Tegelijkertijd zijn er groepen, waaronder het Moslim broederschap, die de invoer van de sharia eisen. Zo kunnen er op den duur burgeroorlogen uitbreken door de meningsverschillen binnen de bevolking. Zolang er geen duidelijke oppositie is met n heldere agenda, kan er niet met zekerheid over de toekomst van de Arabische landen gesproken worden.

Het westen, met name de EU en de USA, houden aandachtig de gebeurtenissen in de gaten. Natuurlijk pleiten ze voor democratische hervormingen, maar dit brengt ook gevaren met zich mee. Zo zouden bijvoorbeeld islamitische extremisten de meerderheid kunnen halen op een lange termijn en de godsdienst misbruiken om opnieuw een tijd van onderdrukking en geweld te creren. Op den duur kan dit weer leiden tot radicalisering en terrorisme.22Internetbron: Anoniem(2011). Nederlands bezorgd om gevolgen onrust in Arabische Wereld. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://www.maroc.nl/forums/nieuws-de-dag/327900-nederlanders-bezorgd-om-gevolgen-onrust-arabische-wereld.html

Deze effecten zullen dan zowel de Arabische bevolking, als het westen raken. Misschien is het daarom ook beter dat er een sterk maar rechtvaardig regime komt in plaats van een jonge en kwetsbare democratie.

Verder is het erg belangrijk voor het westen om goede verhoudingen te blijven houden met de Arabische wereld. Vooral belangen in de olie-industrie spelen hierbij een grote rol.23Internetbron: Anoniem (2011). De Arabische Revolutie. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://www.leerwiki.nl/De_Arabische_revolutie

De olieprijs is sinds de onrust in de Arabische wereld flink opgelopen doordat de olieproductie verstoort is. Zo heeft de opstand in Libi ervoor gezorgd dat de wereldwijde productie van olie met anderhalf miljoen vaten per dag is gedaald. Hierdoor is de prijs van een vat olie sterk gestegen in een korte tijd tot boven de 100 dollar. Wat een record is sinds 2008.24Internetbron: Anoniem(2011). Olieprijs stijgt tot boven 100 dollar. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://www.nuzakelijk.nl/beurs/2454196/olieprijs-stijgt-boven-100-dollar.html

Als de olieprijzen blijven stijgen dan kan dit zorgen voor een inflatie. Olie is immers een belangrijke grondstof wat veel verbruikt wordt. Mede hierdoor zullen brandstofprijzen, energieprijzen en zelfs voedselprijzen omhoog gaan op middellange termijn. Hierdoor zal de koopkracht van men dalen. Dit is vooral een groot probleem bij armere gebieden. In een land waar men zich al weinig kan veroorloven en moet zwoegen om brood op de plank te krijgen, kan dit net de extra aanzet zijn tot nog meer ontevredenheid en het verlies van vertrouwen in het bestuur. Dit kan weer aanleiding zijn tot een crisis en opnieuw tot grootschalige protesten en zelfs burgeroorlogen. Hier zijn de Arabische landen weer heel gevoelig voor, omdat er al ontevredenheid onder de burgers heerst, en een groot deel van de bevolking onder de armoedegrens leeft.

Daarnaast zijn de grote aantal vluchtelingen tevens een aanleiding tot grote zorgen. Sinds het uitbreken van de opstanden in de Arabische wereld zijn er al duizenden Tunesirs gevlucht naar het Italiaanse eiland Lampedusa.25Internetbron: Anoniem(2011). Honderden vluchtelingen vrijwillig naar huis. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://www.bloggen.be/tafelspringer/archief.php?ID=1103226

Voor de vluchtelingenstroom krijgt Itali steun van de Europese Unie aangeboden in de vorm van geld en asielspecialisten. Maar dit wezen ze af. 26Internetbron: Anoniem(2011). Arabische lente, europa weet geen raad met vluchtelingen. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://europa.groenlinks.nl/Arabische+lente+Europa+weet+geen+raad+met+vluchtelingen

De andere Europese landen ontlopen het verlenen van hulp zoveel mogelijk. Zo zouden ze bijvoorbeeld de last kunnen delen door ook zelf Arabische vluchtelingen tijdelijk op te vangen. Het westen speelt hier een erg hypocriete rol. Zolang de opstandelingen vechten voor democratie in eigen land, kunnen ze op de steun van het westen rekenen. Maar zodra ze de oorlog ontvluchten en de koers zetten naar Europa worden ze al snel als ongewenste gelukzoekers weggezet.27Internetbron: Anoniem(2011). Arabische lente, europa weet geen raad met vluchtelingen. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://europa.groenlinks.nl/Arabische+lente+Europa+weet+geen+raad+met+vluchtelingen

Terwijl de Europese landen hevig discussiren over de opvang van de vluchtelingen en haar verantwoordelijkheden afschuiven waardoor de vluchtelingen terechtkomen in omheinende opvangcentra, laat Turkije het goede voorbeeld zien. Het land stuurt een boot om gewonde Libirs uit de frontlinie te evacueren en te verplegen in Turkije. Tevens heeft Turkije een autoferry om laten bouwen tot een ziekenhuis.28Internetbron: Anoniem(2011). Arabische lente, europa weet geen raad met vluchtelingen. Geraadpleegd op 1 juli 2011, http://europa.groenlinks.nl/Arabische+lente+Europa+weet+geen+raad+met+vluchtelingen

Daarnaast bevoorraden ze de Syrirs vanaf het Turks grondgebied. Dit is hoe een modern land zich hoort te gedragen en deze humane actie verdient navolging.

Op middellange termijn kan de enorme stroom van vluchtelingen voor chaos en onrust zorgen, doordat er grote groepen mensen van niet-inheemse afkomst het land inkomen, met vaak ook een sterk verschillend cultuur. Dit kan zowel voor onrust binnen het land als tussen landen zorgen. Dit kan bijvoorbeeld het geval bij Itali zijn, ze eisen meer hulp van de Europese Unie, maar krijgen het niet. Dit kan de verhoudingen van Itali met de andere EU landen verslechteren. Op lange termijn kan het ook voor grote onrust zorgen als de grote aantal vluchtelingen het land niet verlaten en zich er definitief vestigen. De dominante cultuur van het land kan dan bedreigd worden door de grote aantallen mensen met een andere cultuur. Hierdoor kan er sprake komen van segregatie binnen de bevolking wat op den duur zelfs kan leiden tot burgeroorlogen bij sterk verschillende ideologien. Bovendien kost de verzorging van de vluchtelingen ook voor een groot uitgave, dit zal de herstellende economie doen stoppen en op den duur kunnen zorgen voor inflatie. De rijksuitgaven worden immers meer, en dit moet gecompenseerd worden. Hiervoor zal waarschijnlijk de burger weer voorop draaien.

Welke rol speelt het westen bij de voorgeschiedenis en bij de huidige gebeurtenissen en welke rol wilt het Westen spelen?

De Arabische wereld kent een lange geschiedenis van interventie van buitenaf. Tot de 19de eeuw was het gebied onderdeel van het Ottomaanse rijk. Na het verval van het Ottomaanse rijk deelden Frankrijk, Engeland en Itali het gebied op in kolonies en mandaatgebieden. Na de Tweede Wereldoorlog vond onder druk van het opkomende verzet in de gehele derde wereld een golf van dekolonisatie plaats. Dit keer werd de Arabische wereld het terrein van een strijd om invloedssferen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Deze strijd was uiteindelijk in het voordeel van de Verenigde Staten, waarmee de Amerikaanse heerschappij in het gebied begon. Om de macht van de VS in stand te houden spelen een aantal regionale grootmachten een belangrijke rol. De twee belangrijkste bondgenoten van de VS zijn Israel en Saoedi-Arabi. Al in 1956 bleek welke rol Isral kon spelen voor westerse belangen in de regio. In dat jaar viel het Isralische leger op voorstel van Frankrijk en met steun van Groot-Brittanni Egypte binnen. De toenmalige Egyptische president Nasser had het Suezkanaal genationaliseerd en bedreigde daarmee de belangen van de voormalige koloniale grootmachten. De Verenigde Staten oefenden destijds samen met de Sovjet-Unie druk uit op Frankrijk en Groot-Brittanni om zich terug te trekken. Vanaf 1962 verleende Isral tijdens de burgeroorlog in Jemen dan ook steun aan de royalisten, tegenover de republikeinen die door Egypte en de Sovjet-Unie werden gesteund. Sindsdien is Isral als de trouwe Amerikaanse waakhond in het Midden-Oosten. Eerst om de invloed van de Sovjet-Unie terug te dringen, later om de Amerikaanse hegemonie in de regio te handhaven.29Internetbron: Anoniem(2011). Recente geschiedenis van het Midden-Oosten. Geraadpleegd op 2 juli 2011, http://nl.wikipedia.org/wiki/Recente_geschiedenis_van_het_Midden-Oosten

De reden dat Isral deze rol kan spelen is de enorme Amerikaanse steun aan het land. Sinds 1962 hebben de Verenigde Staten meer dan 100 miljard dollar aan militaire en financile steun gegeven. Deze steun is belangrijk voor het militaire overwicht van het Isralische leger over de Arabische buurlanden.Destijds hebben ook de Britten op het Arabisch Schiereiland verschillende feodale families aan de macht gebracht om als waakhond voor het westen te fungeren. De belangrijkste van deze families is het Huis Saoed in Saoedi-Arabi. Saoedi-Arabi werd als het ware gecreerd door Brits geld en wapens. Het Huis Saoed staat sindsdien bekend om zijn samenwerking met het imperialistisch Westen en als de verrader van de Arabische landen. Na de tweede wereldoorlog verdrongen de Verenigde Staten de Britten geleidelijk uit de leidende rol in de Arabische Wereld. Vervolgens kregen de Verenigde Staten door toepassing van de Westerse strategien van het neokolonialisme de controle over de meest belangrijke politieke en economische zaken. Later werden daar olievoorraden gevonden, die een kwart van de wereldreserve bedroegen. De Verenigde Staten beseften al snel wat een economische en politieke troef ze nu in handen hadden en begonnen de vruchten te plukken van de enorme bodemschatten van het land. Tegenwoordig is Saoedi-Arabi n van de belangrijkste bondgenoten van de Verenigde Staten om controle over de Arabische landen uit te oefenen.

Europa staan nu op een beslissend punt of het voor de Arabische bevolking kiest of doorgaat op de weg van de bijna jaar oude politiek om het eigenbelang te laten overheersen in het Midden-Oosten.30Internetbron: Anoniem (2011). Het Westen doet het fout in het Midden-Oosten. Geraadpleegd op 2 juli 2011, http://www.brabantsdagblad.nl/mening/8090817/Westen-doet-het-fout-in-het-MiddenOosten.ece

Het Midden-Oosten speelt tot vandaag de dag nog steeds een belangrijke rol door de strategische ligging, olie, machtspositie van Isral, en de wapenhandel.

Europa heeft al jarenlang baat bij een Midden-Oosten dat blijft zoals het is. Dit omdat de corrupte leiders van dat gebied op goede voet leven met het Westen. Maar zodra de situatie verandert en zo een dictator niet meer in het voordel van het Westen handelt loopt hij de kans te worden aangevallen door Amerikaanse en Europese troepen, zoals in het verleden in Irak en Afghanistan is gebeurd. Zo zie je dat de mensenrechten ondergeschikt zijn aan de belangen van het Westen. 31Internetbron: Anoniem(2011). Arabische revolutie is tevens ontmaskering westen. Geraadpleegd op 2 juli 2011, http://www.stand.nl/binnenland/arabische-revolutie-tevens-ontmaskering-westen

In Jemen, Libi, Jordani, Algerije, Marokko etc. waarin verschillende vormen van onrust was, was het Westen erbij betrokken om te zorgen dat de uitkomst hiervan zoveel mogelijk naar hun smaak was. Zo probeert de Verenigde Staten in Jemen om hun bondgenoot Ali Abdullah Saleh te doen aftreden en de macht over te dragen aan een andere leider die sterke banden met de Verenigde Staten heeft. Zelfs in Tunesi en Egypte probeert de Verenigde Staten via individuen en groepen binnen internationale instituties en delen van de maatschappij de belangen van de Verenigde Staten en Isral veilig te stellen tijdens de protesten. Het belangrijkste belang van de Verenigde Staten in Jemen is om de strategische haven van Eden te domineren. Saoedi-Arabi is van groot belang voor de Verenigde Staten, niet alleen vanwege hun gigantische oliereserves maar ook omdat het een grote importeur is van Amerikaanse wapens. Daarom wilt de Verenigde Staten koste wat het kost de koning op zijn troon houden. Egypte en Jordani zijn belangrijk omdat zij een vredesverklaring met Isral hebben. In Libi wenst het Westen de controle over de gigantische voorraad olie en gas die het land bezit. Voor de Verenigde Staten speelt mee dat Libi een belangrijke rol speelt in het beperken van toegang voor China tot olie en gas. Mocht China toegang krijgen hierop dan ligt er niks meer in de weg om een nieuwe wereldmacht te worden.Olie, Isral, China, geostrategische belangen en wapens. Dat zijn de vijf belangrijkste redenen waarom de Verenigde Staten en het Westen zich bezig houden met het hervormen van de Arabische onrust.

Burcu Dere De Arabische Opstand Blz.