Een Vier Windstreken Prentenboek

ISBN 978 90 5116 583 8

Het is lente in het bos.Alle bomen krijgen nieuwe blaadjes.Alle bomen?Nee, één boom niet.Beuk wordt juist kaal. En hij voelt zich niet lekker.Beuk wordt er verdrietig van.Gelukkig hebben Meisje Eekhoorn en Klein Konijn een heel goed plan.Beuk voelt zich al gauw een stuk beter! Een prachtig prentenboek over vriendschap en samenwerken.

De kale boomBarbara de Wolf

Tamara Bos

De Vier Windstreken

De V

ier Windstreken

De W

olf - BosD

e ka

le boom

Op www.vierwindstreken.com kunt u zich aanmelden voor onze nieuwsbrief. Hier vindt u ook al onze boeken en andere artikelen.

© 2017 De Vier Windstreken, Rijswijk Illustraties van Barbara de WolfTekst van Tamara BosAlle rechten voorbehouden. Gedrukt in NederlandNUR 273, 274 / ISBN 978 90 5116 583 8

Niets uit deze uitgave mag verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt worden door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. De Vier Windstreken

Tekst van Tamara Bosmet illustraties van Barbara de Wolf

Het was op een dag, een mooie dag in het voorjaar.

Alles groeide en bloeide.

De bomen kregen weer blaadjes, maar de zieke Michael verloor zijn haren.

Hij keek in de spiegel en zei: “Kijk mam, ik lijk wel een omgekeerde boom.”

naar een idee van Michael (en Helena)

De kale boom

Het is een mooie dag in het bos. Een schitterende dag. De zon schijnt op het water van de plas.De jonge dieren komen voorzichtig tevoorschijn.Ze warmen hun koude pootjes aan de warme lentezon.Bloemen schieten omhoog uit de grond. Felgroene blaadjes groeien aan de takken van de bomen. Net zo lang tot ze groene pruiken hebben.Alle bomen?

Nee. Eén boom in het bos voelt zich niet zo lekker. Het is Beuk, de boom waar de familie Eekhoorn in woont.Beuk krijgt geen nieuwe blaadjes.Hij verliest ze juist.Eerst eentje, en dan nog eentje. En dan nog veel meer.Bergen bladeren vallen op de grond.Meisje Eekhoorn kijkt er met grote ogen naar.Ze vindt het maar raar.En haar familie ook.

Beuk vindt het heel vervelend, maar hij kan er niks aan doen.Hij voelt zich slap.“Ik doe mijn best,” zegt hij.Maar zijn blaadjes blijven vallen.

Papa en mama Eekhoorn zijn zelfs een beetje boos.“Kom op, Beuk,” zeggen ze. “Zonder blaadjes kunnen we ons niet goed verstoppen. Iedereen kan ons zien.”