DEN UIER N°3om u intellectueel te voeden

weg met de catalogus ?

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

We hadden het voorspeld in Den Uier n°1, dat BAVO ons zou verrassen met ronkende uitspraken en dat we op de eerste rij zouden zitten. Uiteindelijk zat Den Uier achteraan, maar dat was niet te ver om deel te zijn van de storm. Er zijn wenkbrauwen gefronst, de spreker is meermaals onderbroken en er ontstond een heftige discussie.

BAVO wil als bureau voor architectuurkritiek bewust polemiek uitlokken en een interessante discussie op gang brengen. Ze brachten gisteren een kritische visie op onze jokerweek en de opdracht, met ‘vijf tips voor een betere inbedding van architectuur in de stadsontwikkeling van Gent. Vijf tips die blitse slagzinnen bleken die zonder context hun betekenis verliezen.

Eén van deze tips luidt “Architect, blijf bij je leest”. Volgens BAVO is de enting van de jokerweek op de TRACK-tentoonstelling bijvoorbeeld nogal bij het haar getrokken. Ze stellen dat kunst een andere werking heeft op de stad dan architectuur; een kunstwerk blijft een object, zodat de relatie van de bezoeker daarmee steeds essentieel anders is dan met architectuur, wat ook een gebruiksluik heeft. BAVO meent dat de jokerweek beter ‘architectuur als buur’ uit 1988 als kapstok genomen had, omdat die ook thuishoort in het genre stadtentoonstellingen, maar wel over architectuur ging. In tegenstelling tot wat BAVO insinueerde, was TRACK wel een aanleiding voor deze jokerweek, maar impliceert dit niet dat de jokerweek kunst wil maken.

Een student steekt de hand op en vraagt of het onderscheid dat hier tussen kunst en architectuur gemaakt wordt niet te zwart-wit is. De kunstenaars van Track zijn ook bezig met stedelijke ruimte en samenleving. De jokerweek heeft de sites en de thematieken van TRACK overgenomen, maar bekijkt die vanuit de architectuur. Het is de bedoeling na te denken over wat een bepaalde plek nodig heeft, omgekeerd aan de

klassieke opgave waarbij een gegeven programma ingepland moet worden. De opzet van deze jokerweek is net dat wij als architectuurstudenten naar de sites kijken die op dit moment synchroon door de TRACK-kunstenaars bestudeerd worden en er op die manier een dialoog kan ontstaan tussen de jokerweek en Track, tussen architectuur en kunst.

BAVO’s strategie lijkt te werken, het publiek wordt uit zijn kot gelokt en er komt reactie. De discussie wordt snel nogal heftig en het duurt een tijd voor er verdergegaan wordt naar de volgende tip.

BAVO vindt de catalogus die gisteren voorgesteld is gevaarlijk, omdat hij verblindend werkt en dus een barrière in plaats van een hulpmiddel vormt om écht na te denken over Gent. Om echter in een tijdspanne van een week een doordacht kritisch standpunt over de site te kunnen innemen, is het belangrijk snel tot de essentie over te kunnen gaan. De catalogus laat toe een conceptiefase over te slaan en veel sneller concrete visies te communiceren. Een andere ‘tip’ die veel reactie uitlokte: “Eigen architectuur eerst”. Het stoort BAVO dat de catalogus opgebouwd is uit gebouwen die niet in Gent staan, omdat gebouwen die ergens anders staan volgens hen niet zomaar getransponeerd kunnen worden in een andere context, de context van Gent. Ze halen aan dat er genoeg interessante architectuur is in Gent om mee aan de slag te gaan. Dat is uiteraard het geval, maar ook naast de kwestie. Gebouwen zijn contextgebonden maar niet ‘stads-afhankelijk.’ Een herpositionering ervan in dezelfde stad zou ook aanpassingen vragen, maar deze selecties en adaptaties zouden minder scherp (moeten) zijn, omdat deze gebouwen reeds functioneren in de Gentse stedelijke ruimte. Gebouwen die van verder komen, vragen een veel grondigere analyse en een zorgvuldigere omgang met context en eigenschappen.

28-03-12

de jo

kerk

alen

der

opdr

acht

labo

= o

ude f

ysic

azaa

lau

dito

rium

= a

ud G

Rozi

er,

rech

tove

r la

bole

zing

ende

koe

WOENSDAG 28/03

donderdag 29/03

Lunchbreak

Finale schaaktornooi

Finale basketbaltornooi

Jokergymnastiek

Ontbijt

EXPO

Nabespreking

Pitta / falafel

De Pijl-Staart-KOE-Le-Slotshow

60 minuten fuif

Maarten Kloos (ARCAM): A’dam

Jokerfeestje Cocteau,Jan Palfijnstraat 17

Dogma (M. Tattara & P. V. Aureli)

12:00 - 14:00

12:00 - 12:30

12:30 - 13:00

09:00 - 09:30

13:00 - 14:00

14:00 - 14:30

19:30 - 20:00

20:00 - 21:00

21:00 - 22:00

17:30 - 18:15

22:00

18:30 - 19:15

labo

labo

Koer Rozier

labo

labo

AUD A

labo

labo

labo

AUDITORIUM

cocteau

AUDITORIUM

Rijst met curry en kip of groentjes

Schalkse Ruiters

Bar

Tequila time

19:30 - 20:00

20:00 - 21:00

21:00 - 22:30

22:30 - 23:00

labo

labo

labo

labo

Bart “Jackson” Kalenga & Jeroen “single lady” MaesOnze eigenste Bart Kalenga (Ma1) doet u move’n like Michael Jackson, waarna Jeroen M. en Jente V.D. (Ma2) hun lange benen bovenhalen op Beyoncé.donderdag 09.00 - 09.30 LABO

Maarten Kloos – Gebouwen voor AmsterdamMaarten Kloos beoogde als twintiger een carrière als muzikant, maar belandde uiteindelijk toch in de architectuur. In 1986 was hij medeoprichter van ARCAM, het Architectuur Centrum Amsterdam, waarvan hij directeur is. Het doel hiervan was “orde scheppen in het volkomen solistisch en ongecoördineerd verlopende architectuurdebat van Amsterdam”. Hij komt donderdag over Amsterdam praten, maar wie weet brengt hij ook zijn cello mee.donderdag 17.30 - 18.15 AUDITORIUM

Martino Tattara en Pier Vittorio Aureli (Dogma)Dogma werd in 2002 opgericht door Pier Vittorio Aureli en Martino Tattara, beiden uit Venetië. Wie Jokerweek 2009 ‘Habitat 40/40’ meemaakte, herinnert zich ongetwijfeld ‘No-Stop City’, de eindeloze en zichzelf herhalende stad die het Italiaanse Archizoom in 1969 ontwikkelde. Het stadsmodel ‘Stop City’ dat Dogma bijna 40 jaar later voorstelt, situeert zich op het moment waarop Archizoom’s project niet langer utopisch is, maar dichter aanleunt bij de stedelijke realiteit. ‘Stop City’ bestudeert de notie van stadsvorm aan de hand van een formele en politieke visie op vorm, namelijk het concept limiet .“Stop City is the hypothesis for a non-figurative architectural language for the city. By assuming the form of the border that separates urbanization from empty space, Stop City is proposed as the absolute limit, and thus, as the very form of the city. Stop City develops vertically. Stop City is an archipelago of islands of high density. The growth of Stop City happens by virtue of its limit, i.e. by the punctual repetition of the basic unit, which is a city of 500.000 inhabitants made of eight slabs measuring 500 by 500 meters, 25 meters thick. Each slab is a “city within the city”, an Immeuble Cité. It is a model of a city in which there is no architecture as traditionally intended, but only the attempt to architecturally frame the city. Our proposal pursues the idea of an ohne eigenschaften architecture – an architecture without attributes – in other words an architecture that is freed from image, from style, from the obligation to extravagance, from the useless invention of new forms. Stop City is architecture freed from itself; it is the form of the city.”donderdag 18.30 - 19.15 AUDITORIUM

het weer morgen

17°C

BARcinematrackNa technische storingen, dan toch: non stop video over TRACK in het kleine video-kamertje achter de bar. (wordt vervolgd op de achterzijde)

kwaliteit heeft.

Iets om te veranderen.De levenskwaliteit in Gent is er de laatste

jaren enorm op vooruit gegaan. Er is door de stad op een degelijke manier geïnvesteerd in het centrum en de wijken er rond – op vlak van architectuur tenminste - wat uiteraard een heel positieve evolutie is. Maar de stad verandert daardoor ook, en dat heeft een aantal eerder kwalijke gevolgen. De prijzen om in de stad een huis te kopen zijn bijvoorbeeld onnoemelijk gestegen, het is blijkbaar echt onmogelijk

geworden om nog een huis in het centrum te kopen. Gent heeft zich altijd al een beetje smalend afgezet tegen Brugge, een stad die vaak eerder een museum genoemd wordt, maar in Gent is dat de laatste jaren toch ook echt aan het ‘basculeren’, in de zin dat het toch ook meer en meer een decor wordt. Daar hoort ook een bepaald soort publiek bij. Soms lijkt het alsof er een ‘fashion police’ door de straten loopt en dat je kleren minstens in de ‘zara’ gekocht moeten zijn, als een absolute minimumeis vooraleer het centrum betreden mag worden. En dat is toch wel redelijk problematisch aan het worden. Gent is – zoals Bart Verschaffel zegt - een stad zonder gezicht, zonder centrum, zonder homogene entiteit. Het is een stad die eigenlijk niet echt een stad is en zich niet als dusdanig profileert, maar de laatste tijd lijkt dit te eroderen. Dat is ook niet onbegrijpelijk in het licht van Brugge of Antwerpen, allemaal steden met een enorme profileringsdrang. Volgens Maarten Delbeke zou er toch op een subtielere en slimmere manier mee omgegaan kunnen worden.

Iets om te behouden – als alles anders zou veranderen

Eén iets behouden is zo mogelijk nog een moeilijkere vraag. A priori zou Delbeke zeggen, als je alles weggooit, gooi dan alles weg, dan kan je echt opnieuw beginnen. Die vraag is trouwens altijd heel persoonlijk en daardoor enkel subjectief te beantwoorden. De plaatsen die bepalend zijn, zijn plaatsen waar je geleefd hebt, waar herinneringen aan vasthangen, maar die zijn niet echt relevant voor anderen en veranderen constant. Natuurlijk moet hij ook toegeven dat hij persoonlijk heel triest zou zijn als de Sint-Pieterskerk (op het Sint-Pietersplein) weg zou zijn. En de snelwegafrit. Maar ja, nothing lasts forever.

de vermoeide pendelaar en de enthousiaste bezoeker, die vervolgens letterlijk de stad induiken.

Tegelijkertijd is het ook een anomalie. De snelweg is een zwaar stuk structuur dat de stad binnenkomt. Ze heeft zich genesteld op de plaats waar vroeger de spoorweg lag, haar tracé is bijna letterlijk gereproduceerd voor het autoverkeer. Daardoor heeft de afrit een présence die bijna nergens anders in Gent te vinden is.

Maarten Delbeke is naar eigen zeggen grote

fan van die afrit. Zo groot dat hij, in de tijd dat hij nog in Gent woonde, soms zelfs omreed, om zo de stad binnen te komen. Het feit dat Gent geen grote stad is – het blijft een provinciestad - maar toch een dergelijke grootstedelijk aandoende afrit tot recht in het hart van de stad heeft, blijft een bijzondere spanning opleveren. De appartementsgebouwen aan de Frère-Orbanlaan en de Gustaaf Callierlaan lijken eigenlijk op die aan de kust, gebouwd op de eerste rij van het

spektakel dat vroeger de spoorweg, later een park en nu de afrit is. De appartementen op de bovenste verdiepingen zijn fantastisch, je hebt van op veertig meter afstand zicht op de baan, die zoals de dijk aan zee een eindeloos schouwspel biedt. In Gent wérkt die afrit, hij doet meer dan alleen zijn functie vervullen. Er zijn nog steden waar de snelweg tot recht in de stad komt, zoals Sint-Niklaas en een aantal Hollandse steden bijvoorbeeld, maar daar zijn dat gewoon ‘domweg’ rampen, en hebben ze de stad echt ‘naar de knoppen geholpen’. Dit terwijl de afrit in Gent net een heel ambigue en complexe

Elke dag presenteert Den Uier de visie van een vakgroeplid op Gent. We gingen met hen op stap naar een - volgens hen - interessante plaats en vroegen enerzijds wat ze zouden veranderen in Gent en anderzijds wat ze zouden behouden indien alles zou veranderen.

Laten we beginnen met een kleine anekdote. In de tijd van de toelatingsproeven waren professor Lagae en professor Delbeke een tijd verantwoordelijk voor ‘het essay’. (andere onderdelen waren ‘ruimtelijk inzicht’, wiskunde en fysica) In een onbepaald jaar was het thema ‘ ‘t Zuid’, met aan de ene kant het shoppingcenter dat toen net geopend was en aan de andere kant de snelweg die daar op uitkomt. De opdracht bestond erin een korte tekst te schrijven, à la minute, in auditorium A. Delbeke en Lagae waren wel zo vriendelijk geweest de – voor een net afgestudeerde middelbare school student waarschijnlijk ietwat abstracte - opgave te illustreren, door met dia’s de binnenrit in Gent te illustreren. Professor Lagae reed, met zijn oude Peugeot 205 met open dak, vier of vijf keer rond het Zuid, terwijl professor Delbeke door het open dak fotografeerde, met tot gevolg dat Maarten Delbeke minstens twee dagen ziek geweest is. Het leverde een diareeks van dertig dia’s op, waarvan het volgende beeld telkens

een stuk verder genomen was, zodat je het beeld kreeg van een binnenrijdende autobestuurder. Om de boel wat te verduidelijken, zaten er nog een aantal beelden tussen die er echt niets mee te maken hadden. Geen (toekomstige) student die er iets van snapte, met een navenant resultaat. De opdracht was gesteld omdat deze plaats een sterke dualiteit in zich draagt, ze heeft een zeer stedelijk karakter, maar is tegelijk ook suburbaan. In die zin is ze te vergelijken met de expo, die ook rechtstreeks geplugd is op de autosnelweg.

De afrit van de E17 in Gent is een interessante plek omdat het een fantastische manier is om de stad binnen te komen. De skyline van Gent wordt met al haar landmarks gepresenteerd aan

De monding van afrit E17 in GentMaarten delbeke

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

In e

en k

rant

je d

at z

ich

inze

t om

te b

eric

hten

ov

er e

en jo

kerw

eek

over

de

stad

Gen

t en

dat

‘den

uie

r’ he

et, z

ou h

et e

en z

onde

zijn

om

het

ni

et k

ort t

e he

bben

ove

r de

‘mam

mel

okke

r’.

De

mam

mel

okke

r is h

et k

lein

e ge

bouw

tje

uit 1

741 d

at te

gen

het b

elfo

rt e

n de

lake

nhal

aa

ngeb

ouw

d is.

Het

is d

e ou

de to

egan

g to

t de

stad

sgev

ange

nis,

die

tuss

en 17

41 e

n 19

02

in e

en d

eel v

an d

e la

kenh

al o

nder

gebr

acht

w

as. D

e sa

ge d

ie e

raan

ver

bond

en is

, is e

en

oud

Rom

eins

ver

haal

dat

in G

ent o

pgep

ikt

is. E

en v

rouw

,Per

o, m

ag e

lke

dag

haar

tot d

e ho

nger

dood

ver

oord

eeld

e va

der,

Cim

on, in

de

geva

ngen

is be

zoek

en, u

itere

aard

op

voor

waa

rde

dat z

e ge

en v

oeds

el v

oor h

em z

ou m

eebr

enge

n.

De

vade

r ble

ef e

chte

r onm

ogel

ijk la

ng in

leve

n,

waa

rop

de re

chte

r na

een

tijdj

e de

vro

uw

tijde

ns h

aar b

ezoe

ken

in h

et o

og li

et h

oude

n.

Zo o

ntde

kte

hij d

at P

ero

haar

vad

er in

leve

n hi

eld

door

hem

doo

rhee

n de

tral

ies b

orst

voed

ing

te g

even

. De

rech

ter c

onfro

ntee

rde

Pero

met

de

feite

n w

aaro

p ze

hem

ver

teld

e da

t ze

dit i

n ve

rtro

uwen

op

God

dee

d. D

e re

chte

r plo

oide

vo

or d

at a

rgum

ent,

en v

erle

ende

gra

tie a

an

haar

vad

er. D

e be

nam

ing

is on

tleen

d aa

n he

t re

liëf d

at te

zie

n is

op d

e vo

orge

vel H

et w

oord

M

amm

elok

ker k

omt v

oort

uit

het G

ents

e di

alec

t; ’m

amm

e’ is

een

woo

rd v

oor b

orst

en

‘lokk

en’ v

oor

zuig

en.

(met

dan

k aa

n G

uy C

hate

l voo

r de

insp

iratie

)

De m

amme

lokk

er

FREDIE FLORÉLady Linn and her magnificent seven – I don’t wanna danceJoan as Police Woman – Eternal FlameTrixie Whitley w/ Brian Blade and Daniel Lanois – I’d rather go blind

CHRISTOPHE VAN GERREWEYSonic Youth – Slaapkamers met Slagroom (Alagroom)

JAN MOENSRaymond van het groenewoudDave Stewart and the spiritual cowboys – Jack TalkingSpinvis – Ronnie knipt zijn haar

〰〰〰〰〰

uitslagen schaken5/6 matches gewonnen:Tim Blommaert4/6 matches gewonnen:Hendrik Roels, Charles, Sam Bouten, Samuel Cuvelier.

zij nemen het morgen om 12u op tegen de vakgroep!

uitslagen basketbal1e bach - vakgroep 42 - 222e m

aster - 2e bach32 - 18 (of zoiets; 2de m

aster is in elk geval dik gew

onnen!)m

orgen: finale! 2e master tegen 1e bach

Maarten Delbeke nam ons mee naar de bovenste verdieping van Artevelde Kantienberg om een goed overzicht te hebben over de snelweg, maar blijkbaar is die van daaruit niet te zien.

Amai

, die

wor

st zi

et er

goed

uit

Het

reda

ctie

team

wen

st te

mel

den

dat w

e er

g ge

niet

en v

an d

e ve

rse

war

me

maa

ltijd

en

van

ons k

ookt

eam

. En

zott

e pr

alin

es!

〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰

Wat is het zotste dat je

ooit hebt meegemaakt tijdens een juryw

eekend?Indienen op m

aandagochtend van de jokerw

eek. (Ba2)

Net klaar zijn op het m

oment dat de

elektriciteit uitvalt. (Margot &

Sarah – Ba3)

Buiten m

uizen op mijn kot, niks eigenlijk.

(Kjell – B

a2)Joris en ik kookten altijd keizot om

dat we

meestal voorstonden, ik w

eet ook niet hoe dat kw

am. W

e kochten een hele voorraad voor het w

eekend, maakten dingen zoals taarten en

koekjes en we hadden ook een blog om

onze vriendjes te pesten. En w

e dronken veel whisky.

(Wan – M

a1)N

a de jury 5cm extra plaats in m

ijn broek, om

dat ik zo vermagerd w

as. (Stan – Ma1)

Janik haar hond had al onze pritt-buddies opgegeten. (Carm

en – Ma1)

Ik heb eens een stuk van mijn vinger

gesneden, met een stuk nagel erbij. En ik ging

echt flauwvallen en ik had echt zeer. (Tilke –

Ma2)D

e meest m

emorabele w

as in het tweede

jaar bij Ronny De M

eyer. We m

oesten met vijf

aan een project werken. M

aar toen waren er nog

geen laptops hé, onze computers w

aren echt gigantische bakken. O

p vrijdag werden die m

et een auto naar een kot verhuisd en daar zaten w

e dan een heel weekend sam

en. (Maarten –

vakgroep)M

ijn lief is eens de dag voor de jury gaan zitten op m

ijn maquette. (zucht) (Sim

on – Ba2)

Mijn gevel stond per ongeluk ondersteboven.

En de begeleiding zag dat het goed was. (G

lenn – M

a2) O

p zondagochtend beseffen dat het af is, op restaurant gaan in O

udburg en toch iets teveel am

aretto drinken om die laatste dingen nog op

de maquette te kleven (Eva – M

a2)Vorig jaar m

ocht ik mijn jury inhalen na de

lesvrije week. Ik heb toen alles gem

aakt maar

puntje bij paaltje is het niet doorgegaan. Daarom

zit ik nu terug in het eerste. (Konstantijn – B

a1) Voor de jury van architectuurtheorie

hadden we beslist om

linosnedes te maken. D

e Pieter heeft dan tot zes uur ’s ochtends in zijn onderbroek staan stem

pelen, met handen en

voeten in de inkt. (Bram

– Ba3)

Voor mijn station van Tijl heb ik 2 uur

geslapen op 72 uur. Ik denk dat ik een bijna-doodervaring heb gehad toen. (B

ea – Ma1)

BAVO bekritiseert onze opdracht door te zeggen dat het geen nuttige oefening is om te kijken naar gebouwen uit een catalogus en die zonder meer in Gent in te planten. Den Uier fronst de wenkbrauwen, want zoals wij het begrepen hebben, is het net de opgave om niet zonder meer de gebouwen in te planten in Gent. Een grondige analyse van de omgeving én de catalogusgebouwen moet zorgen dat de gebouwen kritisch bewerkt kunnen worden, zodat ze na knip- en plakwerk in de Gentse omgeving gepast kunnen worden en hier een betekenisvolle uitspraak kunnen doen. We merken vandaag ook in de nabespreking dat de sites weldegelijk sterk geanalyseerd worden en de studenten heel wat verder gaan dan het zuiver inplanten van een catalogusproject in de stad. Heel wat groepen gaan vrij om met de catalogus en slagen er in hun site en de stad te begrijpen via deze opdracht.

De lezing was op zijn minst geanimeerd, er zijn krasse uitspraken gedaan en er is heftig gediscussieerd. BAVO is er inderdaad in geslaagd het publiek te doen nadenken, maar of daar ook een interessante discussie uit ontsproten is, blijft de vraag. Om een interessante discussie te starten zijn onderbouwde argumenten nodig en dat ontbrak misschien iets te veel. De punten die BAVO aanhaalt, stoelen op een waarheid, maar verdrinken snel omdat ze onzorgvuldig geformuleerd zijn en niet lijken te berusten op een grondige observatie van de opdracht en de jokerweek. Het was een bizarre lezing, met ongemakkelijke momenten en heftige discussies, maar ze is wel geslaagd in haar opzet in die zin dat Den Uier dankzij deze discussie over de jokerweek net beter begreep waarom deze opdracht belangrijk en relevant is.

(vervolg van voorpagina)

01/50

02

0304

05

06

07

08 09

1011

12

1314

15 16

1718

1920

2122

2324

25

26

27 28

29

3031

32

33 34

3536

3738

39

40

41 42

43

4445

46 47

48

49

51

65/61/5253/60

54 55

56

57

5859

62

6364

66/7267

6869

7071

7374

757677

78

79

80

81