reis. Rijst met koffiepoeder ismeestal het enige wat de kinderendaar te eten hebben. Toen mijn ei-gen kinderen hun bordje weereens niet leeg wilden eten, heb ikze dat bij wijze van statement ookeens voorgeschoteld. Vergelekenbij de rijst met koffiepoederbleek hun eigen kostje toen langzo gek nog niet.

Ze heeft geen greintje kapso-nes, maar tegenwoordig durftze wel toe te geven datze trots is op zich-zelf. Vroegervond ik dat arro-gant klinken. Maarik heb hard ge-werkt voor mijnsucces, dus ik sta me-zelf nu toe om daartrots op te zijn. Tochheeft ze nog steeds hetgevoel dat de mensenom haar heen meer be-zig zijn met haar succesdan zijzelf. Ik ben in-middels een bekende Ne-derlander, dat wekt be-paalde verwachtingen.Mensen vinden het vreemddat ik veldplaatsen heb opeen concert, of dat ik reis ineconomy class. Maar daarvoel ik me het prettigst bij.

Dinsdag pakt ze voor haardoen wel heel feestelijk uitvoor de lancering van haar tijd-schrift. Op de middenstip van hetAZ-stadion ga ik duizend ballon-nen de lucht inlaten. Daar hangenkaartjes aan met een code. Wie eenballon vindt, kan de code mailenen krijgt het eerste exemplaar vanSonja thuisgestuurd.

En wat trekt ze aan? Ze haalthaar schouders op. Ik denk dat ikgewoon een jurkje koop in een vande lokale winkels in Hoorn. Je zalmij niet zo snel zien in een creatievan Dolce & Gabbana, dat past ge-woon niet zo bij me. Ze leuntover de tafel. Eigenlijk geef ikniet zoveel om premires en datsoort mediagelegenheden. Ik gaveel liever naar de kermis.

bieding laten schieten. Ik zeg dan:er komt wel weer iets andersmoois voorbij.

Wat kunnen we in de toekomstnog meer van Sonja verwachten?Ik ben niet zon planner. Maar ikzou bijvoorbeeld best eens bij Op-rah Winfrey op de bank willen zit-ten. Dat wordt dan wel een tienja-renplan.

Bang om zulke uitspraken tedoen, is ze niet. In de Nederland-se cultuur is weinig ruimte voorambitie. Het is bijna taboe om uitte spreken wat je echt wilt, wanthet zou wel eens kunnen misluk-ken. Ik vind het dapper als mensende gok wagen een carrire op tebouwen in de Verenigde Staten.Maar als ze na een jaar terugko-men omdat het niet is gelukt, zeg-gen de mensen: die moest zo no-dig. Dat vind ik zon onzin. Zijhebben tenminste geprobeerdhun dromen waar te maken. Dat ismeer dan de meesten kunnen zeg-gen, zegt ze beslist.

VoedselSymbolisch is dat doordat Sonja

zich in eigen land inzet voor men-sen met overgewicht, ze daardoorelders in de wereld kinderen kanhelpen die lijden aan onderge-wicht. Met de Sonja BakkerFoundation helpen we ondervoe-de kinderen in de Filippijnen,Afrika en Mongoli aan voedsel,water en kleding, legt ze uit. Wijhebben alles in overvloed, dus ikvind het vanzelfsprekend dat jedan mensen helpt die het minderhebben. Ik kan de wereld niet red-den, maar probeer wel mijn steen-tje bij te dragen.

In april reisde ze samen metKoen voor het project af naar Ma-nilla. Een reis die een onuitwisba-re indruk op haar maakte. De kin-deren daar hebben vaak geen ou-ders, geen identiteit. Ze leven opeen stinkende vuilnisbelt. Dat zetje wel even op je plek. In het eer-ste nummer van Sonja is een uitge-breide reportage te lezen over haar

Het criterium dat ik bij het makenvan mijn blad de hele tijd voorogen hield, was: zou ik dit zelf ko-pen? Ik weet ook wel dat er altijdmensen zullen zijn die het waarde-loos vinden. Maar ik focus me opde mensen die het wel de moeitewaard vinden.

Hoewel haar naam inmiddels alsofficieel werkwoord is opgenomenin de Dikke Van Dale, (wij Sonja-bakkeren) blijft de voedingscon-sulente met beide benen op degrond staan. Succes hebben is ge-weldig, maar ik ben me ervan be-wust dat het morgen afgelopen kan

zijn. Mijn carriregaat niet voor alles,ik leef niet op eenroze wolk. Om meheen zie ik veel hu-welijken stuklo-pen. Dat doet mebeseffen dat nietsvanzelfsprekend isen dat je met el-kaar moet blijvencommuniceren.En ik wil er zijnvoor mijn kinde-ren. Mijn gezin

vormt de basis van mijn geluk.Sommige aanbiedingen, hoe mooiook, weigeren we dan ook be-wust.

Lezingen geven voor een olie-sjeik in Doebai of wekenlange sig-neersessies behoorden tot de mo-gelijkheden, maar zijn voor haargeen optie. We zouden er goud-geld mee verdienen, maar allesheeft zijn prijs. Ik heb verschrik-kelijke heimwee, wil niet langerdan een paar dagen weg zijn vanhuis. In Duitsland heb ik een be-woner van het Big Brotherhuis be-geleid, die in een paar maandentijd 40 kilo is afgevallen. Daarvoorreisde ik een keer in de drie wekennaar Duitsland. Dat was te over-zien. Maar wil je daar landelijkenaamsbekendheid, moet je er we-ken aaneengesloten zitten. Datweiger ik. Koen heeft soms watmeer moeite met die instelling, alswe weer een aantrekkelijke aan-

Terwijl ze koffie zet in haarsmaakvol ingerichte keuken, ziethaar dalmatir Molly kans om viade openstaande voordeur naar bui-ten te ontsnappen. In een oogwenkschiet ze er achter aan om hem te-rug te halen. Typisch huize Bak-ker, grinnikt ze als ze weer bin-nen staat. Ze installeert zoontjeFinn (3) voor een dvd van Shrek,veegt wat speelgoed van tafel encheckt nog even snel haar mail. Iksta altijd in de zesde versnelling.

ProefontwerpAanstaande dinsdag is het zover:

de lancering van haar tijdschriftSonja. Het idee voor het blad ont-stond ruim een jaar geleden, toende gewichtsconsulentehet na het overweldi-gende succes van haarreceptenboeken tijdvond voor wat meer ver-dieping. Mijn manKoen voelde de bui alhangen. Die dacht: daargaan we weer. Maar alsik eenmaal iets in mijnhoofd heb, dan ga ik ervoor de volle honderdprocent voor. Toen ikeenmaal een proefont-werp had, raakte Koenook enthousiast. Hetondernemersechtpaargeeft het blad, dat viertot zes keer per jaar zalverschijnen, uit in eigenbeheer. Maar wat voornieuws kunnen we nogverwachten na de Lin-da, de Marijke en deMatthijs? Ik kan hetblad wel een andere titelgeven, maar ik heet nueenmaal Sonja, zegt deblondine praktisch. Ikrealiseer me heel goeddat er talloze tijdschrif-ten op de Nederlandsemarkt zijn, maar door-gaans mis ik de bezie-ling. Ik ben geen na-aper, heb mijneigen identiteit. De Linda vind ikgeniaal, die lees ik regelmatig.Maar ik ben zo ongeveer de tegen-pool van Linda de Mol. Ik ben geenGooische vrouw, maar een West-friese, en dat zal ik ook altijd blij-ven. Dat is precies wat de lezer zalterugzien in de Sonja.

Behalve recepten zal het tijd-schrift ook vaste rubrieken bevat-ten, zoals interviews met bekendeNederlanders, Sonjas favorietewandelingen en een SAS (Schijt-aan-Sonja)-column van een be-kende Nederlander die helemaalniets met Sonja Bakkerheeft. Ze grinnikt.Een beetje zelfspotkan geen kwaad.Dan, serieuzer: Mijndieet is geen toverfor-mule met een succesga-rantie. Het is een hand-leiding voor een gezon-de manier van leven. Ikwil een realistischbeeld scheppen van dewerkelijkheid. Zo zaler in ieder nummer eenverhaal van een aan-komer staan. Iemand die metSonja Bakker is afgevallen, maarbij wie er inmiddels weer een paarkilo aanzit. Ik wil de dingen nietmooier maken dan ze zijn. Afval-len is en blijft lastig. De ene weekgaat het je makkelijker af dan deandere, dat probleem herkent bij-na iedereen.

Is ze nooit bang dat het publiekuitgekeken raakt op Sonja Bak-ker? Vannacht werd ik voor heteerst wakker met een zenuwachtiggevoel in mijn buik, bekent ze.Dat overkomt me eigenlijk nooit.Na het succes van mijn boeken hebik toch een naam hoog te houden.De lat ligt hoger dan anders.

Een sleutel voor succes heeft zeniet. Het blijft een kwestie vanmet je boerenverstand afgaan opwaar mensen behoefte aan heb-ben. Niet dromen, maar doen. Ikdoe alles stap voor stap. En dan ishet een kwestie van doorzetten.

zondag 21 september 2008 T17

ZO NDAGFitness:Hardlopenals basis GamenmetFunkeysREACTIES? ZONDAGREDACTIE@TELEGRAAF.NL

Nieuwsinspireertmakers

van reclame

pagina 21 pagina 22

pagina 26

Het succes van SONJA BAKKERDE GOORN Wil je een

stukje slagroomtaart? Hetzijn niet de eerste woordendie je verwacht van dieet-goeroe Sonja Bakker. Maarvandaag heeft ze wat te vie-ren, dus het mag. Ik ben ge-slaagd voor het tweede deelvan mijn motorrijexamen,glundert de Westfriese.

Nietarrogant,wel trotsopzichzelf

door ISABEL MICHELOTTI

HET GAAT Sonja Bak-ker voor de wind.Na het overweldi-gende succes vanhaar receptenboeken ligt van-af deze week het eersteexemplaar van haar tijdschriftSonja in de schappen. Binnen-kort krijgt ze bovendien eenkeer in de maand haar eigenpagina in De Telegraaf opZondag, waarin zij lezershelpt met afvallen.

LAT LIGT HOOG BIJ EIGEN MAGAZINE SONJA

Sonjamet zoontjeFinn (3) enhond Molly.

Ik wil de din-gen niet mooier

maken dan zezijn, zegt voe-

dingsconsulenteSonja Bakker. Af-

vallen is en blijftlastig.

FOTOS:MATTY VAN

WIJNBERGEN

AFGAANop je

AFGAANop je BOEREN-

VERSTANDBOEREN-

VERSTANDBOEREN-

VERSTAND

Een aantal paginas uit het eersteexemplaar van de Sonja. FOTOS: UITGEVERIJ DE ZONNESTRAAL