Z czasem nasze dzieci różnią się nie tylko w potrzebach , ale w upodobaniach i
zainteresowaniach, przejawiając tym samym swoje preferencje , ograniczenia i możliwości.
Niewątpliwie w jednym jesteśmy podobni jako dzieci - potrzebujemy morza miłości i bliskości .
Dlatego czas ofiarowany dziecku, nigdy nie jest czasem zmarnowanym.
My naszym przedszkolakom ofiarowujemy go jak najwięcej, pamiętając, że każdy
przedszkolak jest inny.
Trzy podstawowe kroki w procesie
indywidualizacji nauczania i
wychowania w naszym przedszkolu :
I. Wczesna, a następnie systematycznie
prowadzona diagnoza dziecka
II. Sukcesywnie i mądrze udzielana pomoc
psychologiczno-pedagogiczna
III.Uwzględnianie osobowości dziecka i jego
możliwości podczas zajęć i zabaw, w każdej
jego minucie pobytu w przedszkolu
Pierwszy krok
Diagnoza dziecka:
*po pierwsze ► rozmowa - ankieta skierowana do rodzica przed rozpoczęciem przez dziecko edukacji w przedszkolu
Pytania zawarte w ankiecie dostarczają nauczycielowi wiedzy na temat:
▪ upodobań dziecka,
▪ chętnie podejmowanych zabaw,
▪ ograniczeń i ich przyczyń ( przebytych chorób, urazów, wad wrodzonych i nabytych),
▪ stopnia samodzielności
*po drugie
► prowadzenie systematycznych obserwacji :
- rozwojowych dziecka przez cały okres pobytu w
przedszkolu po końcowe badanie dojrzałości szkolnej
Ważne :
▪ obserwacje prowadzimy na arkuszach obserwacji, zawierających umiejętności i osiągnięcia przewidziane dla danej grupy wiekowej-
3 obserwacje w roku szkolnym
* 3-latki październik , luty, czerwiec
* 4-latki wrzesień , luty, czerwiec
* 5-6 latki : badanie wstępne gotowości szkolnej - wrzesień, obserwacja śródroczna- luty , badanie końcowe gotowości szkolnej –kwiecień.
▪ z prowadzonych obserwacji wyciągamy wnioski, sporządzając krótką analizę opisową mocnych i słabych stron dziecka, określając dalszą pracę z dzieckiem lub potrzebę objęcia pomocą psychologiczno –pedagogiczną
▪ Karty obserwacji „ idą za dzieckiem” do ukończenia edukacji przedszkolnej
- obserwacje talentów dzieci, w ramach innowacji
pedagogicznej Optymistyczne Przedszkole
Cel : zebranie informacji na temat indywidualnych cech
osobowościowych dziecka, jego predyspozycji i
uzdolnień .
Badanie talentów dzieci opiera się również o ankietę
skierowaną do rodziców dziecka.
Po otrzymaniu materiału badawczego, następuje
dokładna analiza zebranych danych.
SUKCES WYCHOWANIA
*Drugi krok w indywidualnym podejściu
do dziecka
Udzielanie pomocy psychologiczno-
pedagogicznej w przedszkolu
ZASADY UDZIELANIA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ
W Naszym PRZEDSZKOLU to:
1. Dobrze opracowany dokument wewnętrzny placówki ,
określający jasne i zrozumiałe dla wszystkich zasady
udzielania pomocy w naszym przedszkolu wraz z wzorami
druków dla nauczycieli i rodziców, stanowiącymi spójną
dokumentację Pomocy Psychologiczno- pedagogicznej
Przedszkola.
2. Prowadzenie badań prognostycznych w przedszkolu przez
specjalistów , w termiach wrzesień-październik danego roku
szkolnego, z informacją zwrotną dla rodzica i nauczyciela-
wychowawcy.
3. Konsultacje indywidualne dla rodziców w danym dniu
tygodnia w stałych godzinach, ustalonych przez wychowawcę danej grupy na dany rok szkolny.
4. Konsultacje doraźne ze specjalistami w terminie
ustalanym z Poradnią Psychologiczno-pedagogiczną .
5. Zebrania i spotkania grupowe dla rodziców i nauczycieli
ze specjalistami z poradni, zgodnie z potrzebami.
6. Współpraca z poradniami na terenie miasta, zarówno
publicznymi , jak i niepublicznymi . Ważne by w
szerokim zakresie diagnozowały i udzielały pomocy
naszym podopiecznym , zwłaszcza w przypadku kiedy
przedszkole nie posiada specjalisty i terapeuty w danej
dziedzinie.
7. Obejmujemy pomocą dzieci od 3 roku życia, wskazujemy
rodzicowi, gdzie i po jaką pomoc powinien się udać, co
może zrobić by pomóc dziecku , jak my możemy pomóc.
8.Współpracujemy z rodzicem, prowadzimy dialog poprzez
serdeczną i ciepłą rozmowę, nie pouczając, ale szukając i
podpowiadając.
9.Nasi nauczyciele prowadzą dzienniki pomocy psychologiczno-
pedagogicznej z rejestracją realizowanych zadań każdego
dziecka , objętego pomocą oraz końcową analizą rezultatów i
wnioskami do dalszej pracy.
Praca z dzieckiem zdolnym - to tworzenie miejsc konstruktywnej
zabawy tzw. KĄCIKI INTELIGENCJI , działalność kół zainteresowań i
zajęć dodatkowych , wspomagających dzieci w ich rozwoju i
stwarzających możliwości rozwoju talentów, ale i służących
pokonywaniu własnych lęków i ograniczeń.
*Trzeci krok
Uwzględnianie osobowości dziecka
i jego możliwości podczas zajęć i
zabaw, w każdej jego minucie
pobytu w przedszkolu
Co robimy
Poznajemy potrzeby, możliwości i zainteresowań dziecka
Systematycznie realizujemy zadania wspierające
Planujemy wszechstronną aktywność dziecka, stosując częste zmiany form aktywności
Dbamy o atrakcyjność zadań- im więcej pozytywnych emocji tym lepsze efekty
Przygotowujemy odpowiednie pomoce- różnorodne, atrakcyjne, kreatywne
Elastycznie planujemy czas zajęć, dostosowując go do wydolności psycho-fizycznych dziecka
Przykłady indywidualizacji w naszym przedszkolu
poparte przykładami naszych nauczycieli
tworzenie kreatywnych opowiadania
twórcze tworzenie zagadek
organizacja pracy w zespołach- dobieranie dzieci w zespoły o
podobnych potrzebach edukacyjnych bądź tworzenie grup
mieszanych, gdzie dzieci uczą się wzajemnie od siebie
wybór przez dzieci książek do czytania przez nauczyciela
śpiewanie przez dzieci parami
role teatralne dobierane do możliwości indywidualnych
dzieci
układanie obrazka z części
Wypowiedź nauczycielki pani Justyny, pracującej w grupie dzieci 6-letnich.
* „Dzieci mają fantastyczne pomysły, zwłaszcza kiedy je się inspiruje do własnej twórczości. Kreatywne opowiadania stwarzają dzieciom
możliwości do tworzenia własnej fabuły opowiadania lub jego zakończenia. W tym momencie dzieci mogą poczuć się kimś wyjątkowym
niczym pisarz tworzący własne historie i zdarzenia. Dzieci wręcz uwielbiają kiedy stawia się im możliwość wyrażenia własnych myśli,
emocji i tego, co im podpowiada wyobraźnia. Kreatywne opowiadania to także przełamywanie lęku własnej nieśmiałości na forum grupy, by potem
pójść dalej. To niezwykle ważne dla dziecka móc stanąć przed większą
publicznością, czy też na forum przyszłej klasy, tak by emocje nie
zagłuszyły posiadanej wiedzy dziecka i nie były przyczyną niepowodzeń. ( radzę wszystkim nauczycielom, aby często wykorzystywali tę metodę,
pamiętając przy tym, że wprowadzanie tej metody zaczynamy od tworzenia zakończeń opowiadań przez dzieci, stopniowo przechodząc do
tworzenia fabuły).”
Wypowiedź nauczycielki pani Doroty, pracującej w grupie dzieci 5-letnich
*„Chętnie wykorzystywaną przez mnie metodą w pracy, która
daje możliwość indywidualizacji nauczania i rozwijania
twórczego myślenia dziecka, jest twórcze tworzenie zagadek.
Tę metodę stosuję, zarówno podczas zajęć dydaktycznych , jak i
również przy zabawach stolikowych w małych grupkach
dziecięcych. Przy tej metodzie pomocne są obrazki, przedmioty
będące treścią zagadki oraz wszystko to, co inspiruje dziecko do
twórczego myślenia. Moim zdaniem nauczyciele powinni
pamiętać o tym, że zanim przedszkolaki zaczną tworzyć
samodzielnie zagadki trzeba je wprowadzić w świat zagadek.
Umiejętnie pokazać, co jest istotne w zagadce, tak by była ona
zagadką a nie gotową odpowiedzią. I chodź droga do tego jest długa, to efekt końcowy jest tego wart.”
Wypowiedź nauczycielki pani Ewy pracującej w grupie dzieci 5- letnich
*„ Pracując z dziećmi 5-letnimi zauważyłam, że bardzo chętnie
podejmują pracę w zespołach. Zapewne wynika to też z wieku i
potrzeb dzieci. I sam fakt, iż są to dzieci znajdujące się w
obowiązku przedszkolnym sprawia, że ta forma pracy jest
bardzo efektywna i dająca wiele satysfakcji dzieciom. Można ją
stosować zarówno w zajęciach dydaktycznych, jak również po.
W niektórych sytuacjach dzieci dobierają się same w zespoły,
wybierając przy tym samodzielnie zadanie do wykonania. I to
jest wyznacznikiem tworzenia się zespołu.
Innym razem sama jako nauczyciel celowo tworze zespoły
dobierając przy tym dzieci tak o różnych możliwościach po to by wzajemnie się od siebie uczyły i wspierały”.
Wypowiedź nauczycielek pani Ewy i Ani pracujących w grupie
4-5latków
* „ W naszej grupie realizujemy program „ Cała Polska
czyta dzieciom”. My nauczycielki zdecydowałyśmy, że
będziemy uczyły dzieci skupienia uwagi na czytanym
tekście, ale to dzieci decydują co będziemy im czytać.
Każdego dnia od troje dzieci wybiera według
indywidualnych upodobań, co danego dnia będziemy
dzieciom czytać. Zdarza się, że daną –ulubioną bajkę
lub książkę dziecko przynosi nawet kilka razy.
Wypowiedź nauczycielki pani Mirosławy, pracującej w grupie 6-latków
*„Podczas prowadzenia chóru przedszkolnego, oprócz zastosowania
zasady indywidualizacji, jaką jest rozwijanie indywidualne głosu i
słuchu muzycznego, wprowadzam różne ćwiczenia wspólne , by każde
dziecko miało możliwość jak najlepszego rozwoju, np. dzieci śpiewają
param: te z bardzo dobrymi możliwościami wokalnymi z dzieckiem o
trochę słabszym słuchu lub zdolnościach intonacyjnych. Po pewnym
czasie dziecko trochę odbiegające od poziomu grupy chóralnej sięga poziomu, jaki reprezentuje cała grupa.”
*„Podczas zajęć teatralnych- dziecko ze słabszą dykcją, możliwością
pamięciowego przyswojenia roli otrzymuje rolę drugoplanową,
dostosowaną do jego poziomu. Ale też po wielokrotnym powtarzaniu
całej treści utworu inscenizowanego okazuje się, że właściwie każde
dziecko zna cały tekst przedstawienia. Następuje wówczas zamiana
ról- na jednym występie gra dziecko lepsze, na drugim te, które na początku w ogóle, by sobie nie poradziło z rolą.”
Wypowiedź nauczycielki pani Ani, pracującej w grupie
3 -latków
*„W swojej pracy wykorzystuję układanie obrazka z
części, zarówno na zajęciach dydaktycznych, jak i w
czasie zabaw swobodnych. Metoda ta pozwala
dzieciom rozwijać skupienie uwagi, koncentrację, jak
również ćwiczy spostrzegawczość i sprawność
manualną. Indywidualizacja w tej metodzie polega
na różnicowaniu ilości elementów do złożenia, w
zależności od poziomu możliwości dziecka.”
REASUMUJĄC :
IM WIĘCEJ INDYWIDUALNEGO PODEJŚCIA ,
TYM WIĘKSZA AKTYWNOŚĆ DZIECKA ,
IM WIĘKSZA AKTYWNOŚĆ PRZEDSZKOLAKA ,
TYM WIĘKSZY SUKCES UCZNIA .