203HET BLAD VAN PAPIER

leugenaarsEn of ze gelijk hebben. Groot ge-lijk zelfs. Meer: HET Groot Ge-lijk. Ook een tijdschrift. Ook door studenten. Maar wel anders, (wil NIET zeggen beter). P. 3.

overstervenOoit gehoord van ’Operatie Over-leven’? Nee? En Ethiopië? Ook niet? Waar zou je niewaar... Ste-nen worden nochtans van overal bijgedragen. Wij doen het d.m.v. een aankondiging: p. 4.

VRIJSTELLINGEN

zijn er nog vragenNadat het arrest Bruynseraede van de Raad van State in september vorig jaar de vrijstellingen voor het bisjaar onwettig verklaarde, was er aan diverse universiteiten protest tegen deze volgens diverse juristen onge-wone beslissing, en werd op een snel-le oplossing aangedrongen. Hoever staat het nu echter?

In een eerste reaktie op het studen-tenprotest verklaarde Coens eind oktober dat alle vrijstellingen die in ’83-’84 werden behaald, behouden bleven, omdat ”de studenten zich dit jaar te goeder trouw zouden heb-ben ingeschreven op basis van het ex-amenreglement van hun instelling”. Al zeer snel bleek dat dergelijke ver-klaring onvoldoende was. Vooral de rechtsfakulteiten van de RUG en de VUB wilden een juridisch sluitende oplossing, en dit betekende meteen dat een wetswijziging nodig was.

Na enkele stakingen en betogingen in november, kwam er weer schot in de zaak: Coens werd overtuigd dat er in-derdaad een wetswijziging moest ko-men. ”Om tijd te winnen” werd die wetswijziging bij de herstelwet ge-voegd, waarbij men dan de hoop had dat de weerstand tegen die herstel-wet wat zou afnemen, en het geheel er eind januari zou door zijn. We zijn nu echter al februari, en de wet is er nog altijd niet. Waarom?Het onderwijsluik van de herstelwet bevatte diverse elementen die op zware weerstand stuitten. Vooral de hervormingen in het lager en middel-baar onderwijs - wanneer liggen de latten gelijk in het rijks- en vrij on-derwijs? - waren voldoende redenen om het onderwijsluik in de School- paktkommissie te blokkeren. Slechts met de hulp van een noodplan kwam de onderwijstrein van de herstelwet in januari ’85 weer op gang.

Op 30 januari gaf de Senaatskommis- sie voor onderwijs haar zegen over de herstelwet, en meteen ook de vrijstel-lingen. Dit is dan de eerste, weliswaar grootste stap, maar er moeten er nóg drie volgen. De weg kan dus nog lang worden. De tijd is nu niet bepaald een probleem voor het grootste deel van die herstelwet: de meeste bepa-lingen kunnen zonder moeite nog 6 maanden wachten, want DE limiet is 1 september 1985. Uit de toon van enkele reakties kon men aanvoelen dat het definitief afwerken van de herstelwet kan wachten tot de vakan-tieperiode, indien dat nodig mocht

blijken bij eventueel onrustige reak-ties in het onderwijsmilieu. Als dit ook de mening is van minister Coens, zouden er op korte periode toch nog veel problemen kunnen ontstaan voor de vrijstellingen.

Immers, in dat geval moeten de pro-fessoren de keuze maken tussen de wettelijke regeling (iedereen is ver-plicht de wet na te leven: dus geen vrijstellingen), en het officieus, doch onwettig toekennen van vrijstellin-gen. Uiteindelijk moeten de examen- kommissies daarover beslissen, en het laat zich raden dat het weer de rechtsfakulteiten zullen zijn waar en-kele professoren erop zullen aandrin-gen dat de wet wordt nageleefd. De- kaan Ghysbrecht van de fakulteit daarover ondervraagd:”De diverse examenkommissies kun-nen bij gebrek aan wetswijziging al-len een verschillende regeling tref-fen, zodat het een warboel wordt voor de student. Ook de homologa- tiekommissie heeft nog altijd de plicht om op te treden tegen onwet-tig uitgereikte diploma’s”.

De poort voor willekeur wordt bijge-volg weer geopend: vrijstellingen zijn niet langer een recht, maar een gunst die wordt gegeven door een breed- denkend professor. Op dat domein is dekaan Ghysbrecht duidelijk: ”Ik zal me voegen naar de wet: zijn de vrij-stellingen door de wet gelegaliseerd, dan geef ik die natuurlijk; is er geen wetswijziging, dan moeten we de be-staande wet naleven, dus geen vrij-

polenEen unikum: een kader met zin-volle tekst. Omdat er elders geen plaats meer is. Dezer dagen: POOLSE DAGEN te Gent. Heel wat te doen. Te veel eigenlijk. Zie affiches. Is dit niet zin vol?

? welnu:stellingen. In dat geval wordt het een deliberatieprobleem, maar de punten moeten worden toegekend na een ex-amen”. Het ontbreekt deze dekaan niet aan duidelijkheid, maar of het inderdaad zo’n vaart zal lopen, is nog de vraag. Maar de mogelijkheid be-staat, en dat was in november al vol-doende voor een massaal protest.

Wanneer de herstelwet inderdaad nog verder grote vertraging zou oplopen, (of als er een kernraket in de Wet-straat ontploft), wordt de rechtsze-kerheid die in november toch één van de eisen van de aktievoerders was, weer op de helling gezet. In te-genstelling tot wat iedereen na de no- vemberakties dacht, blijft waakzaam-heid geboden.

Als de wetswijziging daarentegen toch nog snel door het parlement wordt goedgekeurd - en dit is nog al-tijd de bedoeling van Coens, maar dan mag er niet veel meer mislopen - zijn de problemen op korte termijn van de baan: zowel in ’84-’85 als in ’85-’86 zullen bissers zonder pro-bleem gebruik kunnen maken van vrijstellingen die werden behaald overeenkomstig het bestaande exa-menreglement van de diverse univer-siteiten.

De problemen stapelen zich op voor de vrijstellingen die in ’85-’86 en ver-der zullen worden behaald. Enerzijds wordt er gewerkt aan de wet op de akademische graden, waarin een heus credit-systeem wordt voorzien. An-derzijds vraagt de minister in afwach-ting van die wet dat er een overgangs-maatregel wordt uitgewerkt door de universiteiten. Maar daarover volgen-de week meer.

PDG

Fq Tq KLASOp woe. 27/02/’85 organiseert de Fotoklas weer een lesavond over het ontwikkelen van zwart-witfilms en het afdrukken van de negatieven.Dit gaat door in de Fotoklas, Studen-tenhuis tweede verdieping, vanaf 20.30 u. Enige voorafgaande kennis over deze onderwerpen is niet ver-eist. Zoals gewoonlijk is iedereen welkom. En zoals gewoonlijk is het ook gratis.

GeHaKTLaat mij u waarschuwen, goede bur-gers, DE RUSSEN ZITTEN O V E R -AL! Laat u niet misleiden door hun raketten. Ze willen ons landje niet platbombarderen. Nee, ze willen het veroveren en daarom sluipen die ge-niepige kereltjes bij ons binnen, infil-treren, spioneren en beihvloeden ze ons. Hun taktiek is eenvoudig maar geniaal: de goede zeden bederven, af-breuk doen aan onze aloude waarden en tradities - resultaat van 2000 jaar beschaving - en het propageren van de decadentie en de ziekelijke perver-sie.België in een bordeel omtoveren, dat willen ze, de vuillakken! En als het verval in een dergelijk stadium geko-men is dat onze Amerikaanse bond-genoot het niet meer kan aanzien zo-dat hij met afgewende ogen en met het schaamrood op de wangen zijn handen van ons aftrekt, dan zullen ze opspringen - die rooie lijkepikkers - en ons geliefd vaderland innemen! En de rest van de wereld zal denken dat ze hen een dienst bewijzen.Maar wees gewaarschuwd, Tsjer, zo-lang ik mijn briljante geest en mijn scherpe pen nog heb, zal ik jouw dui- velsgezanten blijven ontmaskeren. En ik kan ze er overal uithalen!Ik heb ze herkend in Genk, die kak- doktertjes. Dat zat daar maar met een cynische grijns om de lippen volks te doen zonder hun lidgeld te betalen. En dan de pil voorschrijven aan onze rechtgeaarde, godsvrezende burgers zodat ze zich niet meer zou-den kunnen voortplanten en op de lange duur uitsterven, hè?!En dat bolsjewistisch gebroed onder-tussen maar kweken als konijnen. Maar ik had ze bij hun ballen! Een telefoontje naar miin goede vriend Wijnen en het was voor de bakker. Als ze denken dat ze er zo gemakke-lijk van afkomen...Die vrouwen die nu in voorlopige hechtenis zitten had ik ook direkt door. Stel je voor zeg, vrouwen die SPUITEN en op de muur dan nog. Monsters van Frankenstein zijn het, misvormde kreaturen, geschapen door seksueel geperverteerde geesten in Russische laboratoria!En nu zitten ze op mijn kot. In de vorm van twee grasparkieten. Uw wenkbrauwen zullen nu wel enige duimen naar boven schieten, want u vindt parkieten waarschijnlijk onge-vaarlijke lieve beestjes. Naieveling! Toen ik ze kocht waren ze nog van een onbestemd geslacht, ik kon dus niets vermoeden. De verkoper - die zijn herkomst moet ik ook eens na-gaan - beweerde trouwens bij hoog en laag dat het een koppeltje was. Mijn voeten! De tijd wees uit dat het twee jongens waren. Nu moet u we-ten dat die beesten in het dialekt van mijn streek piRUS heten. Voelt u ’m? Verleden week zijn ze hun offensief begonnen. Uren aan een stuk zitten ze voor mijn ogen de flikker uit te hangen. Ze kussen, likken, trekke-bekken en maken allerlei obscene ge-luiden in de aard van ’sjoep’, ’poep’ en ’tuureluut’. Wel, als die brulkik- kers in Moskou denken dat ik daar-voor zal zwichten, zitten ze er lelijk naast!Samen met mijn verloofde ben ik in de tegenaanval gegaan. Vlak voor de ________________ vervolg op p. 2

gulzige p ie t VAN DE LEZERSBiografieën lezen heeft iets verve-lends in zich: het lijkt alsof de ganse wereld rond één persoon draait. Wat er ook gebeurt, wie er ook maar leef-de, waar er maar iets is of was: de hoofdpersoon van het bewuste boek zal er wel bij geweest zijn. Toch zijn er aan biografieën ook positieve as-pekten verbonden. Wie zou die boe-ken anders drukken? Zaken die door-gaans slechts op een formele wijze in het nieuws komen, worden nu eens anders bekeken: door de (paarde?)- bril van de akteurs zelf (welk be-roemd iemand zei ook weer: ” ’t le-ven is als toneel”? Socrates? Van Maerlandt? Marx? Swaelen?).

Piet Vermeylen schreef het boek van zijn leven door een boek over zijn leven te schrijven. 'Een gulzig leven', zo zegt hij zelf. Vermeylen, zoon van DE Vermeylen van HET fonds, leef-de er inderdaad gulzig op los. Steeds was hij op zoek naar nieuwe uitda-gingen, vertrekkend vanuit de socia-listische idee. Hij was een kommunist van het eerste uur en daarenboven flamingantisch advokaat. Later stap-te hij over naar de BWP: het Stalinis-me lag op zijn maag. Als socialist maakte Vermeylen de oorlog mee, leefde in de ballingschapssfeer te Londen, werd minister van wederop-bouw, binnenlandse zaken, justitie en nationale opvoeding, doch bleef altijd een beetje militant.

HET GEHEUGEN

P ie t V e r m e y l e nEEN GULZIG LEVEN

Piet Vermeylen was echter niet al-leen politicus; tevens was hij prof aan de ULB en de VUB, bezieler van de Koninklijke Filmotheek, het Pa-leis voor Schone Kunsten, de Liga voor de Rechten van de Mens, het Nationaal Centrum voor Ontwikke-lingssamenwerking,. ...

Over dit alles schreef hij een boek in een aangename stijl, ingedeeld in een 15-tal hoofdstukken, op hun beurt nog eens ingedeeld in korte delen van 1 a 2 bladzijden. Dit zorgt er echter voor dat het ’verhaal’ van Vermey- lens leven nogal verkapt overkomt:

hij behandelt zodanig veel feiten en feitjes met de erbij horende ’petite- histoire’-anekdotes, dat het dikwijls wat verward wordt.Het personenregister achteraan het boek bvb. bevat ongeveer 700 namen en dit van Brigitte Bardot over Adolf Hitler en Rosa Luxemburg tot Vikse- bokse (voor wie die laatste niet zou kennen: Vermeylen zat in het Euro-pees Parlement ooit naast Viksebok- se, een Nederlandne antirevolutio-nair. Meer erover op blz. 110).Dat Vermeylen 700 mensen kende, daar kan ik best inkomen. Dat hij ze echter allemaal wil opnoemen is voor de lezer natuurlijk minder aange-naam. Daartegenover staat dan weer dat op deze manier het typische sfeertje van de Wetstraat perfekt be-schreven wordt: zo gejaagd, zo on-rustig, en toch zo menselijk of zelfs zo vriendschappelijk voor wie er thuis is.Aan dit boek begin je met het idee: ”Dit leest vlot, is gezellig en nog in-teressant ook”. Halfweg het boek ligt dat gulzig leven wel wat op de maag. Tenslotte heb je het gevoel inderdaad veel te veel gegeten te hebben. Hoe kan het ook anders: 80 jaar gulzig le-ven verorber je zomaar niet in 270 bladzijden.

pH

PIET VERMEYLEN, Een gulzig le-ven (in de serie 'Het geheugen'). Uit-geverij Kritak in co-produktie met het Fonds Leo Magits, 270 blz., 650 fr.

—vervolg v. R 1__kooi, zodat ze het goed kunnen zien, zitten we de hele dag zedig te doen. We houden voorzichtig eikaars hand vast en kijken elkaar blozend in de ogen. Als de vijand dan nog niet met verstomming geslagen is, zweren we elkaar, lekker ouderwets, eeuwig trouw, met de ene hand op het hart, de ander op de Bijbel en de rechter-voet in de richting van het parlement geheven.Bij wijze van afwisseling gaan we ook met het kooitje netjes tussen ons in, in de idyllische omgeving van de Gentse parken wandelen. Dan kijken de oude vrouwtjes die daar rond-strompelen met hondjes aan de lei-band, ons vertederd aan.Van die oude vrouwtjes geen kwaad woord, maar die hondjes vind ik tus-sen haakjes zeer verdacht. Het zou wel eens kunnen dat ze door de KGB zijn afgericht om met een resem goedgerichte drollen het kapitalis-tisch schoeisel te ruineren. Ik hou ze in de gaten!Op dit moment zitten de parkieten elkaar stilletjes aan te kijken, maar van flikflooien is er geen sprake meer. Mijn strategie werpt dus.vruch-ten af of anders is het een list. Maar ik ben op mijn hoede! Mij krijgen ze niet. Liever dood dan rood. Goed ge- wetei '

GeHa

PROEF HOE HET VROEGER WAS....

Traditiebier voor moderne mensen,

Vieux-TetnpsWaarborgt een helder ontwaken !

VUILE WASHet is niet mijn bedoeling hier de tentoonstellingsfanaat uit te hangen, maar toch even een reaktie op de weinig opbouwende kritiek van Ge-Ha i.v jn. ’Lichaam en hygiëne’. Misschien staat men wel bevooroor-deeld tegenover een dergelijk onder-werp, maar de oorzaak ligt niet bij de tentoonstelling, wel aan het nieuwe ervan, nl. een alledaags on-derwerp om aan te tonen dat wat wij nu als vanzelfsprekend ervaren, toen helemaal zo vanzelfsprekend niet was.Noch de reklamefolder, noch de ten-toonstelling zelf hebben de pretentie om de "toestand van de modale man tijdens de industriële revolutie" in alle aspekten te belichten, maar wel een deel daarvan, en daar is ze toch wel in geslaagd.Dat die modale man in de "rijen ten-toongestelde baden en WC’s bestemd voor de burgerlijke stoelgang" niet aan zijn trekken komt, is niet moei-lijk, want bad en WC waren luxe voor hem. De verordeningen inzake epidemieën, de foto’s en tekeningen van de toenmalige vuilkarren, de in-stallaties van watervoorzieningen, de tekeningen over de hygiënische wan-toestanden in de arbeiderswijken mogen dan weinig "inspirerend" zijn, ze zeggen veel over het probleem van hygiëne in die tijd. En ook voor de "beddelakenvlekken" is het mis-schien interessant om te weten dat dat "vroeger zomaar niet ging".De tentoonstelling is in elk geval een poging om de geschiedenis van het alledaagse wat konkreter voor te stel-len, en misschien kunt u er rekening mee houden dat voor kuituur (al is ze in uw ogen nog zo banaal) zéér weinig geld beschikbaar wordt ge-steld, en het de uitvoerders misschien aan financiële middelen ontbrak om er meer van te maken.

Lieve Peere

KALOOT AFDe katholieke kerk telt in ons land een kleine 9 miljoen leden: elkeen die gedoopt werd, staat bij haar inge-schreven als lid. Het komt er dus op neer dat een baby geacht wordt ak-koord te zijn met de kerk haar dog-ma’s, met haar beleid. Aangezien een baby nu niet zo direkt een hoog in-telligentiequotiënt heeft, is er toch nog enige logika te bespeuren in die situatie.Het beleid van de kerk is diametraal tegengesteld aan de christelijke dog-ma’s. Zo mag, als men de geschiede-nis eventjes bestudeert, het niet ver-wonderlijk heten dat de kerk flirtte met het nazisme en het fascisme: remember Barbie, remember de goe-de verstandhouding met Mussolini. Nee, over de Ambrosiano bank, de P-2 loge, de weigering van het Vati- caan om de Europese verklaring van de rechten van de mens te onderteke-nen, en over het feit dat J.P. niet houdt van vrijen (alhoewel: een lek-ker hete betonnen landingsbaan mag soms wel es, vanwege steriel, zonder gevaar dus) maar ik wel, gaan we het deze keer niet hebben.Recapitulatie: 9 miljoen leden dus. Geen probleem, zeg je. Maar wat als dit gegeven leidt tot miljarden subsi-

dies? Ook geen probleem, je hoeft je maar als lid te laten schrappen. Juist, ware het niet dat dit blijkt onmoge-lijk te zijn!

Om je als lid te laten schrappen moet je kontakt opnemen met de vicaris van het bisdom waarbij je ’hoort’. Al-dus ging ik es aan vicaris De Smet (bisdom Gent) zijn rokken trekken. De Smet weerde mijn aanvraag af door te beweren dat het zich als lid laten schrappen toch geen burgerlijk gevolg had. En de subsidies dan, me-neer De Smet? Ach ja, daar hebt u wel gelijk in, maar zoveel geld krijgen wij nu ook weer niet. Na deze op-merking met harde cijfers weerlegd te hebben, durfde ik aan De Smet nog vragen of het niet normaal is dat een instelling die er toch mee pocht een zulk omvangrijk ledenaantal te hebben, zichzelf kan en moet behel-pen. De Smet had geen trek in een diskussie en rondde het gesprek af met de zeer interessante opmerking dat er zich eigenlijk geen probleem stelt om zich als lid te laten schrap-pen, ware het niet dat .... de kerk geen registers heeft waarin ze de af-valligen een eervolle vermelding kan geven. Zo had de kerk, nog steeds volgens De Smet, al meerdere aanvra-gen binnengekregen, doch ze kon er enkel akte van nemen. Wanneer die registers er gaan komen? Dit, aldus de zegsman van de kerk, hing af van een interkerkelijk akkoord.Aangezien ik absoluut niet tevreden was met dit telefonisch kontakt, en nog meer omdat mijn lief er wel in geslaagd is zich in het bisdom Brugge als lid te laten schrappen (en daar heeft ze een schriftelijk bewijs van), schreef ik nu een brief naar het bis-domplein nr. 1. Hierin stelde ik op-nieuw uitdrukkelijk dat ik mij als lid van de kerk wou laten schrappen, en dat ik erop stond om van die uit-treding een schriftelijk bewijs te krij-gen. Welnu, op die brief heb ik geen enkel antwoord gekregen!Episode 3: enkele maanden na die brief (vanwege tweede zit) ben ik mij in levende lijve gaan aanbieden bij mijn (ik hoop vlug ex-)broeders. Men heeft opnieuw kennis genomen van mijn aanvraag, en ook beloofd een schriftelijk bewijs te sturen van mijn uittreding. Men heeft me dit twee maanden geleden beloofd en ik zeg u: wat heb ik tot nu toe gezien? Niets!Niets dan leugens vanwege de mees-ters van de verdraagzaamheid, doch dit kan enkel de strijdlust aanwakke-ren. Maar jullie studenten blijken im-muun te zijn geworden voor leugens. Beter nog, jullie zijn zelf de leugen geworden, jullie ondergraven jullie eigen bestaansreden. In een wakker moment durven jullie nog es op de paus schimpen, doch dit kan enkel op een lach onthaald worden, aange-zien jullie er niets op tegen hebben om zijn kermis te betalen. Woorden zonder daden zijn niets anders dan leugens.

Koen MeirlaenOttogracht 39

Schamper is het officiële studen-tenweekblad van de RUG. De re-dactie bestaat uit vrijwilligejuede- werkers. Klachten i.v.m. het beleid van de redactie dienen gestuurd naar de voorzitter van de controle-commissie, p/a St.- Pietersnieuw- straat 45, 9000 Gent. Lezersbrieven worden verwacht op hetzelfde adres, ten name van de Schamperredactie. Naamloos is prullenmand.

Hoofdredactie: Peter Hostens Verantwoordelijke uitgever: Geert Joris

KJILEG ET0RG TEH sch rijft en typ tLouis De Lentdecker, BRT-monopo- lie, Peter Cnop, Christian Silvain en muziek, vooral veel muziek, dit alles, dames en heren studenten, vindt u terug in Het Grote Gelijk, een drie-maandelijks tijdschrift gemaakt met een minimum aan middelen en een maximum aan enthousiasme.Elk nummer vormt een sober maar stijlvol geheel van foto’s en uitste-kende interviews (die soms wel wat lijden onder hun te lang zijn).Een mooi alternatief voor Humo en Knack? Het kon in die richting ge" evolueerd zijn, maar de heren zijn er voorlopig mee opgehouden. De fut is er wat uit, men is wat gedesillusio-neerd. Een bezinningsperiode, noe-men ze het zelf.Ja. en GeHa. hadden een onderhoud met Lieven Vandenhaute en Mare Peirs, respektievelijk de spraakzame en stille helft van Het Grote Gelijk.”Twee jaar geleden maakten wij een radioprogramma voor vrije zender Delmare in Zingem. Daar is op een gegeven ogenblik het idee gegroeid om een tijdschrift uit te geven in het kader van dat radioprogramma. De oorspronkelijke bedoeling was, dat we met de opbrengst nieuwe platen zouden kopen. We waren dan nog zo naief te denken dat we eraan zouden verdienen. Die avond nog hebben we het eerste nummer van Het Grote Gelijk gemaakt. We hebben het vijf - tig maal gefotocopieerd, aan elkaar geniet en verkocht aan vrienden en kennissen. ”

”Naderhand zijn we met dat radio-programma gestopt maar we besloten door te gaan met het tijdschrift. Voor het tweede nummer hebben we dan een verantwoordelijke uitgever gevonden, Lieven Piasmans, een free-lance journalist die schrijft voor het Nieuwsblad.

Die eerste nummers schreven we nog uitsluitend over muziek, maar onder-tussen hadden we heel wat mensen

leren kennen die ons stimuleerden en erop aandrongen ook andere onder-werpen aan te pakken. Vooral Guido Van Den Troost van FM-Brussel was en is nog steeds een inspiratie.In HGG nummer vier hebben we ons dan op andere terreinen gewaagd. Die waren vooral bepaald door onze eigen interessesferen. Maar toen kon

K U N S T

Kunstkritici (film, teater, hedendaag-se muziek, literatuur, ballet, beelden-de kunst, fotografie, radio & tele-visie), grafici, commentatoren, dui- dingverschaffers, kommercieel-aange- legde mensen, die brood zien in het oprichten van een flink, tweemaan-delijks, RUG-bestrijkend blad van woord en beeld, zij kunnen terecht bij HGG.Er wordt over gepraat op woensdag 20 februari (ca. 20.00 u) ten huize van Mare Peirs, K. Leopold II-laan 113 te Gent . Tel: 091/210954.

het ons nog niet zoveel schelen o f we gelezen werden door het publiek o f niet. We wilden slechts onze journa-listieke aspiraties botvieren. ””We hebben geprobeerd het soort rockjournalistiek te bedrijven zoals ook Peter Cnop dat doet: dieper in-gaan op de muziek, hem in een bre-der maatschappelijk geheel plaatsen, enz....Financieel staan we er slecht voor. We hebben een tijdje geteerd op de opbrengst van een fuif, maar dat geld is nu ook op.”Na het vijfde nummer besloot de re- daktie er voorlopig de brui aan te ge-ven. Als je alles met zijn tweeën moet doen - schrijven, uittypen en verspreiden - en als de verkoop op de koop toe niet schitterend is, wil je wel eens gedemoraliseerd geraken.

Eigenlijk pas nadat ze aan die bezin-ningsperiode waren begonnen, zijn er reakties gekomen. Vooral dan van

T3H HI T 3T0H0 GROTE

M U J 39 GELUK

Peirs en Vandenhautes medestuden-ten van de eerste kan. pol en soc.’Die respons zet ons natuurlijk aan om ermee door te gaan, maar we blij-ven wantrouwig. We hebben geen zin om er opnieuw blindelings in te springen. Zowel op technisch als op inhoudelijk gebied moet er uitge-diept en uitgebreid worden. Inhoude-lijk is dat dan bijvoorbeeld naar kunst, literatuur, tentoonstellingen, enz... toe. Maar om daar iets zinnigs over te kunnen schrijven heb je een background nodig. En muziek is de enige background die wij enigszins hebben. Wat we nodig hebben is een aantal medewerkers die elk een speci-fiek gebied voor zich nemen en waar-op we kunnen bouwen. Als je op vrijwilligersbasis werkt heb je natuur-lijk altijd het risico dat er niets van kom t.”Tot hier het onderonsje voor zover het relevant is voor de Schamper- lezer. Er wordt samen nog wat naar mogelijkheden gezocht om het voort-bestaan van HGG te verzekeren (vooral Ja. blijkt een echte ideeënbus te zijn), en we komen ook nog te we-ten dat het Brussels tijdschrift Mots de Passé de heren om hun medewer-king heeft verzocht. De sigaretten worden gedoofd, het laatste geutje koffie in de keel gegoten. En wij af.

GeHa, Ja

vubkul-lumAls stijf-deftige heren in zwarte toga’s met een uitgestreken ge-zicht hun handen tegen elkaar klappen en het BRT-joemaal daar elk jaar opnieuw juist 3 minuten aan besteedt, dan is het 2 februari. De KUL reikt dan haar eredocto-raten uit. Daarop volgt een Veto om van te snoepen en die hebben wij nu voor ons. Interviews dus met de gelauwerden: Umberto Eco, schrijver van ’De Naam van de Roos’, Jan Sobrino, Spaans be-vrijdingstheoloog en Pierre-Gilles de Gennes, positiet wetenschap-per.Eco is meer dan schrijver van het ’boek van de eeuw’. Als mediëvist aan de universiteit van Bologna krijgt zijn onderscheiding in Leu-ven, het historisch centrum op dat vlak (om het met zijn eigen woor-den te zeggen), wel bijzondere be-tekenis. Op de trein tussen Namen en Brussel sprak Veto met hem over ’68 en de latere generaties, over Italië met zijn specifieke ken-merken en uitschieters op het vlak van kuituur en natuurlijk over zijn boek.De komst van Sobrino naar Leu-ven, waar binnenkort de Pools- Italiaanse reisduif neerstrijkt, is typisch voor het standpunt van dit katholiek bolwerk in de diskussie over de bevrijdingstheologie. Vijf

jaar na het eredoktoraat aan het grote martelaarssymbool van deze theologie, Mgr. Romero van El Salvador, wordt hierbij zijn mede-werker en vooraanstaand bevrij- dingsdenker vereerd. Gelegenheid genoeg om deze uitermate interes-sante diskussie over de maatschap-pij, gezien en aangepast vanuit kikvorsperspektief in Veto aan bod te laten komen.Tot slot nog de moeite om te ver-melden (maar allemaal te uitge-breid om weer te geven) het ge-sprek met Pierre-Gilles de Gennes over de verhouding maatschappij en wetenschap, zo o.m. de etische problemen daaromtrent.

In Brussel waren het verkiezingen vorige week (zie vorige VUBKUL- LUM). Vooreerst even iets recht-zetten. We maakten namelijk geen melding van een nieuwe lijst, zo-wat gesitueerd tussen Progressieve lijst en Dé Nieuwe Lijst, Sociale Lijst genaamd.Deze keer goede keer. Het quorum werd bereikt met 102 stemmen boven 1/3 van het aantal stemge-

rechtigden (4.342), waartoe de lste kandidatuur niet behoorde. Overtuigend werd dat niet ge-noemd door onze korrespondent. Zes studenten waren verkiesbaar. Dames en heren, the winners are: 3 mensen van de Sociale Lijst, 2 van de Nieuwe Lijst en 1 en enig ALS-ser (Linkse Studenten, of jong socialisten). Niemand verko-zen van de overige 2 onafhankelij- ken en van de Progressieve Lijst. Het ziet ernaar uit dat de ALS-ser en de verkozenen van de Sociale Lijst hetzelfde standpunt zullen innemen tegenover probleem nr.l, nl. de prijsverhogingen in de socia-le sektor. Beiden zijn tegen prijs-verhogingen, zodat de studenten op dat vlak zeker niet unaniem naar buiten zullen komen; de Nieuwe Lijst kant zich namelijk niet tegen verhogingen. Op andere gebieden zou er dan wel weer sa-menwerking mogelijk zijn. De rol van de studenten in de ’Sociale Raad’ (SOR) van de VUB is enorm groot. Van de 12 stemgerechtigde leden zijn er 6 rechtstreeks verko-zen studenten en 3 gekoopteer- den, 1 als afgevaardigde van de rektor, 1 als afgevaardigde van de voorzitter van de Raad van Beheer en 1 als afgevaardigde van de ganse Raad van Beheer. Daarnaast zitten er nog 2 vakbondsafgevaardigden en 1 WP-er in de SOR en, hoe kan het anders, de voorzitter is even-eens een student.Voor het overige viel alles terug in de plooi. De rust droop van de hoorn. Sorry als we jullie wekten.

zelfs detltSf..

Vorige donderdag organiseerde VVS- Studentenvakbeweging een debat over strategie tegen extreem-rechts in de jaren ’80. Een bomvol audito-rium D illustreerde meteen dat veel studenten de politiek van NSV zat zijn en wel eens willen weten welke strategie daar tegenover kan gesteld worden. Of ze veel wijzer uit het de-bat gekomen zijn valt te betwijfelen. Telkens een panellid in z’n betoog toegekomen was aan de vraag ”En wat doen we nu konkreet tegen de extreem-rechtse stoottroepen” kwam er niets meer. Het Brugs SP-gemeen- teraadslid Van Nieuwkerke en De Morgen-journalist Hugo Gyssels schetsten een somber beeld van ex-treem-rechts in Vlaanderen. Een to-neel van racistische moorden, aan-vallen op progressieve jeugdhuizen en linkse militanten; de nauwe ban-den tussen NSV-NJSV-VMO-Vlaams Blok; de oprichting van het Front National Beige, een zusterpartij van de extreem-rechtse partij van Jean- Marie Le Pen; de banden tussen leger rijkswacht en fascistische groeperin-gen.Bij de strategievraag hielden ze het echter bij informeren en opvoeden, wat - alhoewel belangrijk - nu ook niet het antwoord was waarop iede-reen zat te wachten.Op initiatief van Kruithof kwam er een staande ovatie voor de strijd van Limburgse dokters van Geneeskunde voor het Volk. Hieruit konkludeerde de professor dan maar dat we alle-maal Socialisten ondereen waren, wat getuigde van een beetje teveel revolutionair optimisme. De rest van z’n interventie stond trouwens op het peil van het cafégelul om 3 uur ’s morgens in de Krawietel (sorry, Kruithof-fans).Naar extreem-rechts moeten we pas kijken als ze twintig procent van de stemmen halen, ondertussen moeten we het Kapitalisme en CVP, PVV, VU en SP bestrijden en eventueel Linkse Milities oprichten ter bescher-ming van gastarbeiders en linkse mili-tanten. Daarbij flapte Kruithof er een paar uitspraken uit die hij als nuchter denkend mens niet graag ge-citeerd zal zien.PVDA-voorzitter Ludo Martens had in ieder geval de verdienste de meest overtuigende spreker van de avond te zijn. In een heldere en gestruktureer- de uitleg toonde hij de strukturele band tussen fascisme en kapitalisme aan. De pijlen moeten volgens hem dus in de eerste plaats gericht wor-den naar banken en multinationals. Resultaat kan pas geboekt worden na geduldig en weinig spektakulair be- wustmakingswerk onder de massa’s. Harde akties zoals tegen Le Pen zou enkel kunnen wanneer er een grote vraag naar akties leeft onder de be-volking. Schaarbeek toonde volgens Martens aan TV-kijkend Vlaanderen dat vastberaden militanten erin kun-nen slagen om de fascisten te verdrij-ven. Martens vergeet daarbij wel dat bijna elke krant (op Solidair na?) het had over linkse vandalen die een Europarlementslid het recht op spre-ken wilde beletten.Konklusie van de avond? Misschien wel in de opmerking uit de zaal dat de strategie tegen extreem-rechts de strategie voor Links is. Dat progres-sieve krachten alerter en aktiever moeten strijden voor een overtuigend socialistisch alternatief. Wat we mor-gen moeten doen tegen wild-erop-los- slaande NSV-ers werd ons niet mede gedeeld.De aanwezige NSV-ers kunnen on-dertussen de vergelijking trekken tus-sen dit massaal bijgewoonde debat en hun anti-SVB-meeting die enkel door Student-lid in de Raad van Beheer Stany Ossieur werd gevolgd.

GM

PURPEREN REGEN EN SCHIETCLUB

MIDDENBij wijze van overgang van oud naar nieuw bracht Arca een middensei- zoenabonnement uit, als ’kado’ voor regelmatige teaterbezoekers. De for-mule kende behoorlijk wat sukses en werd daarom verlengd tot eind fe-bruari. De aanbieding is financieel bijzonder interessant, want voor 500 frank (met studentenkaart) of voor 700 fr. (privé) kan men vier teater- produkties gaan zien:- King P: op woensdag, donderdag,

vrijdag en zaterdag, t.e.m. 2 maart (zie bespreking in Schamper 200)

- Krapp’s laatste band en Katastrofe met Luc Philips, elke maandag in maart en geschreven door Samuel Beckett terwijl hij op Godot zat te wachten

- De raadsheeren van Nevele: uit de typmachine geklopt door Cyriel Buysse, elke dinsdag en woensdag in maart, met Jo Decaluwe

- De verzoeking: naar de novelle van Vlaamse Leeuw Hugo Claus, met Doris van Caneghem in de rol van bevallige maar dement wordende non, elke donderdag, vrijdag en zaterdag in maart.

Het abonnement is te verkrijgen bij Kathelijne Vandermeersch, ARCA, Sint-Widostraat 3, 9000 Gent.Tel: 091/25.18.60.Ook aan de kassa bij de voorstellin-gen of door overschrijving op num-mer 440-0698601-79.

irsee

agentaTHEATER

- LYSISTRATA NTG, St-BaafspleinOp 15, 16.17 en 20/2 om 20.00 u (op zondag om 15.00 u.!)

- KING P.Arca theater, St.-Widostraat 4 Op 15,16, 20 en 21/2 om 20.00 u

- GREASETeater Arena, Ooievaarstraat 62 Op 16/2 (première) om 20.00 u

- LITTEKENSTeater Symptoom, Reinaertstr. 125 Op 16/2 om 20.30 u

- HOTELLOTeater Controverse, Bruggravenl. 87 Op 16, 20 en 21/2 om 20.15 u

- KONTRABAS (Bert André) Lunchtheater in balzaal Vooruit Op 19/2 om 12.30 u

- DE NIEUWE SNAARBalzaal Vooruit, St-Pietersnieuwstr. Op 21/2 om 20.30 u

INFORMATIEF

- Debat:DRIE JAAR VLAAMSE ERVA- RING (nav Flanders Technology) met Luc van den Brande (CVP)

Ludo Dierickx (Agalev)Paul Van Grembergen (VU) André De Nys (PVV) Volksvertegenw. (SP)

moderator: Geert van Istendael In Home Boudewijn Op 26/2 om 20.00 u

- Kursussen (wekelijks)* FILOSOFIE VOOR BEGINNERS

op maandag „* EKOLOGISCHE BEWEGING

op maandag* BELGISCH ONTWIKKELINGS-

BELEIDop dinsdag

' * HIGH TEC, WAAR STAAN WIJ VOOR? op donderdag

In Elcker-Ik, hoogstraat 9 Telkens om 20.00 u

The Cotton Club, waar zwarten op het entertainment-field slavenwerk verrichten en waar blanken zich ledig (niet zedig) houden met pakjes dol-lars verhandelen, dwz. innen, ver-vreemden, stelen, afpersen, aftrogge-len en verbrassen, verliezen, scheuren (maar zeker niet verdienen en uitge-ven). Waar moord en brand ’all part of the show’ is. Waar ’Food, drink and pussy’ de voornaamste redenen om te (over)leven zijn.Purple Rain, oeramerikaans liefdes-drama. Uit de goot gered door het duivels lichaamswerk en geilig stem-menspel van Prince.Muziek tweemaal in de hoofdrol, ge-garandeerd met zalige danspassen en -partners. Maar in beide films ver-knoeit de omlijsting het geheel.CCC (Coppola’s Cotton Club) zit met een karaktervol scenario. Karak-tervol in die zin dan, dat er meer per-sonages rondlopen dan ik (laat staan jullie) in één film kan rangschikken. En met het scenario doet Francis Coppola zijn Italiaanse afkomst alle eer aan. Hij heeft er spagetti van ge-maakt. Spagetti Bolognèse, met bloed in plaats van tomatensaus en

PRIJSlysistrataHet gebeurt niet zoveel dat een Vlaams teatergezelschap een inter-nationale erkenning kreeg. Dit óver-kwam het NTG. Niet eenmaal. Ja, zelfs twee internationale prijzen voor hun Lysistrata van Aristofanes in een regie van Stavros Doufexis (je kent hem wel van de Vrouwen van Troje, dat men dit seizoen in datzelfde huis op de planken bracht).

In het teaterfestival van Sitges (in Spanje, voor degenen die dat nog niet wisten) kaapten ze de eerste plaats weg (Cau Ferrat-prijs), en daarna redden ze het Festival van Zaragoza (zo schreef de Knack). Zelfs dit seizoen wou het NTG naar ’Broadway’ vertrekken. Maar de kri- sis slaat ook overal toe. Om finan-ciële redenen kan dit niet doorgaan. Ondertussen had het NTG Lysistrata terug op het programma gezet als voorbereiding van het Festival, en daar treuren wij niet om.

Over wat handelt Lysistrata nu? Athene en Sparta waren al lang bezig met hun Peloponnesische oorlog om de hegemonie over Griekenland. Net voor de Siciliaanse expeditie, stak Aristofanes een vermanende vinger op, zijn Lysistrata. Lysistrata is een Atheense vrouw, die de oorlog zo grondig beu is dat zij samen met haar lotgenoten tot aktie zal overgaan. Hun aktie bestaat uit een bedstaking. Zolang de mannen oorlog voeren zul-len zij van hun vrouwen moeten blij-ven. Na bijna onbeheersbare behoef-ten van beide geslachten zal deze ak-tie tot de vrede leiden.

Wie Lysistrata wil zien kan in het NTG terecht op 15, 16, 17 en 18/2. Let wel op, de voorstelling van 15/2 is een besloten Knack-voorstelling. In de vorige weken verscheen in dat blad een bon.

stukgeschoten lichamen voor gehakt. PPR (Prince’s Purple Rain) heeft waarschijnlijk geen scenario, althans niet op papier, want je kent hem zó uit het hoofd- ”Ster ontmoet (en wordt verliefd op) rijzende ster, ver-liest zijn fonkel en haar, maar her-wint alletwee". Ik heb goed gekeken, getuurd, ver gezocht, maar karakters heb ik in die film niet gevonden.En terwijl Richard Geere, in de hoofddrol, denkt dat alle emoties ge-toond worden door debiel ooggeflik- ker, weigert Prince een greintje ge-voel te hebben, laat staan te etaleren. Maar Michael Jackson’s nachtmerrie kan ons tenminste boeien met zijn body, terwijl Geere’s kunnen zich tot een kwijlende grijns met toegekne-pen varkensoogjes beperkt. In CC verloste enkel Tom Waits (”What a crowd, what a night! ”), vlindertjes in mijn buik.Advies van de dokter- koop alletwee de soundtracks en maak er zelf een film bij. Hanteer hierbij wel een lager budget dan Francis, uw ouders zou-den zich kunnen beginnen afvragen of studeren nu écht zo veel kost.

ESTEE

STUDIOSKCCPProgramma van 15 tot 21 februari

Om 20u: UGETSO MONOGATARI (Japan, 1953) van K. Mizoguchi met M. Kyo, M. Mori, K. Tanaka, S. Ozawa,....

Om 22.30u: LA NOTTE Dl SAN LORENZO (Italië, ’82) van P. en V. Taviani met O. Antonutti, M. Lozano, C. Bigagli,...

Zondagnamiddag om 15.00 u:* RENALDO AND CLARA* van Bob Dylan, met B. Dylan,* J. Baez, Sara Dylan, R. Hawkins* R. Blakley,...* Inkom 100 fr. (W K : 90 fr.)

Wie zijn aktiviteiten aangekondigd wil zien in deze agenda, stuurt een briefje met AARD, PLAATS, en UUR naar SCHAMPER-AGENDA: St.-Pietersnieuwstraat 45. Wie wil dat dit alles nog verschijnt ook doet dit 14 dagen op voorhand. Wie tenslotte ook SCHAMPER in levende lijve wenst te ontmoeten, stopt daar een aantal vrijkaarten bij. Succes verze-kerd! !!

OPERATIE OVERLEVEN

HEMADI STELT TENTOONIn de tentoongestelde werken staat ’de mens en zijn gevoelswereld’ centraal. De schilderijen zijn stuk voor stuk kunstwerkjes, die zowel de intellektueel als de gewone man uit de straat kunnen aanspreken en boeien.De jonge kunstenaar gelooft immers dat: ”Hoe eenvoudiger een werk is, des te sterkere kracht ervan uitgaat”.Deze aktie ’Operatie - Overleven’ paste dan ook volledig in Hemadis’ denk-wereld. De rustige stilte en de prachtige blauwe kleuren geven dimensies van nostalgie aan de menselijke gevoelens.Waarom neemt u deel aan deze aktie en wat betekent de ’Operatie - Overleven’ voor u als kunstenaar?- Ik denk dat de hedendaagse kunstenaar zich op de eerste plaats volledig ten

dienste van 'de Mens’’moet stellen.Bovendien moet hij zichzelf - door middel van zijn kunst - trachten te behoe-den voor en te redden uit de valse ideeën en de negatieve ingesteldheid die hem omringen.

Kan u ons iets over uzelf vertellen?- Ja, dat is zeer eenvoudig. Als laatstejaarsstudent kunstgeschiedenis aan de

Gentse Rijksuniversiteit leef ik reeds 3 jaren in deze rustige gezellige stad. Dank zij mijn studies draag ik in mijn kunst voornamelijk de Vlaamse in-vloedssferen mee.

De tentoonstelling loopt van 9 tot en met 24 februari in de zaal Vooruit, Sint- Pietersnieuwstraat te Gent.De werken zijn dagelijks te bezichtigen tussen 14.00 u en 24.00 u.

Elise

Frank Colman