Του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη

Ενώ είχα ετοιμάσει, όπως τουλάχιστον πίστευα, το editorial για το 2ο τεύχος του eball magazine (“ευ-

λογημένα αθλήματα” ο τίτλος του και θέμα τα 3 αγα-πημένα μου σπορ που περιλαμβάνονται στην ύλη του ηλεκτρονικού μας περιοδικού), ξαφνικά ήρθε η περι-βόητη συνέντευξη του παραιτηθέντος Προέδρου της ΕΟΠΕ στην Nova, όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, μου ρί-χνει διπλή μομφή με υπονοούμενα ότι ΚΑΙ έφυγα από την ΕΟΠΕ γιατί δεν πληρωνόμουν ΚΑΙ πως η απο-μάκρυνση του τότε ομοσπονδιακού προπονητή του Beach Volley Μανώλη Ρουμελιώτη ήταν αποτέλεσμα δικής μου εισήγησης. Το ερώτημα, βεβαίως, είναι γιατί

δημοσιοποιεί τις απόψεις του με καθυστέρηση 16 μηνών;

Όπως και νάχει, ζητώ συγγνώμη από τα … ευλογημένα μου αθλήματα και πάμε από την αρχή με νέο 2ο editorial και τίτλο «επί προσωπικού». Μια έκφραση που τα τελευ-ταία χρόνια μου έχει γίνει πολύ οικεία καθώς χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα Δημοτικά και Διοικητικά Συμβούλια όπου όταν κάποιος θίγεται προσωπικά ζητάει και παίρνει τον λόγο.

Επί προσωπικού λοιπόν, δίχως υπονοούμενα αλλά μόνο με γεγονότα, έχω να πω ότι ήταν δική μου επιθυμία και επιλογή να ασχοληθώ με το Beach Volley όπως και με το Marketing της ΕΟΠΕ. Επισήμως συντονιστής της Επιτροπής Beach volley, ατύπως της νεοϊδρυθείσας του Marketing, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, δεν νομίζω ότι λειτούργη-σε ξανά έκτοτε. Για όσους ενδεχομένως δεν το γνωρίζουν, η θέση του Συντονιστή (διευθυντή) του Beach Volley ήταν πάντα έμμισθη. Πληρώνονταν και ο Νίκος Σοφιανός και ο Αλέκος Παρασκευόπουλος που την κατείχαν στο παρελθόν. Εγώ την ανέλαβα ΑΜΙΣΘΙ και δε-σμεύθηκα γι αυτό ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΟΠΕ. Είναι περασμένο στα πρακτικά. Επικαλούμαι μάλιστα και την μαρτυρία του Αχιλλέα Μαυρομάτη που σε εκεί-νο το ΔΣ όταν παρουσίασα το φιλόδοξο πρόγραμμα για το Βeach Volley ρώτησε «Μι-χάλη για όλες αυτές τις υπηρεσίες σου θα πληρώνεσαι;» «ΟΧΙ Αχιλλέα, αν και η συγκε-κριμένη θέση μέχρι τώρα ήταν αμειβόμενη, δεσμεύομαι ότι δεν θα πληρώνομαι» ήταν η απάντησή μου για να δεχτώ αμέσως το σχόλιό του «Μιχάλη θα έχεις την αμέριστη συ-μπαράσταση μου στο έργο σου». Να ξεκαθαρίσω στο σημείο αυτό ότι ουδεμία συμμε-τοχή έχω στην αντιπολιτευτική κίνηση της οποίας ηγείται ο Αχιλλέας Μαυρομάτης. Μία φορά μόνο τον έχω δεν έκτοτε κι αυτή ήταν στην κηδεία του αγωνιστή Δημήτρη Λιοσά-του.

Σε ό,τι δε αφορά την νεοσυσταθείσα Επιτροπή Μάρκετινγκ με τη συμμετοχή αξιολο-γότατων στελεχών όπως ο δικηγόρος Γιάννης Μαύρος, ο δημοσιογράφος Γιώργος Ρουσάκης, ο επιχειρηματίας Μάκης Μπηλιώνης, η Δικηγόρος Εύη Αυλογιάρη και στην οποία ατύπως, επαναλαμβάνω, είχα ρόλο Συντονιστή, θέλω να καταθέσω το εξής γε-γονός. Σε μία από τις συνεδριάσεις της καλέσαμε και κάναμε πρόταση να την αναλά-βει, έμμισθος φυσικά, ο Μάκης Ασημακόπουλος, Διευθυντής των Ολυμπιακών Αθλη-μάτων του ΑΘΗΝΑ 2004, ένα από τα σημαντικότερα στελέχη της αγοράς του αθλητι-κού μάρκετινγκ στην Ελλάδα. Όταν ο Μάκης ευγενικά αρνήθηκε την πρότασή μας, αυ-θόρμητα είπε «μα γιατί ψάχνετε Διευθυντή Μάρκετινγκ αφού έχετε την ιδανική λύση στο πρόσωπο του Μιχάλη» (για την ιστορία θέλω να αναφέρω ότι το 1994 είχαμε αναλάβει

μαζί το μάρκετινγκ της ΕΟΠΕ, τότε που για πρώτη φορά στην ιστορία της η Εθνική Ομάδα απέ-κτησε χορηγό την ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ με σημαντικά έσοδα, τότε που σε αγώνα Word League με αντίπαλο την Βραζιλία με σκληρή προσπάθεια από το τμήμα μάρκετινγκ και μόνο το Ειρή-νης και Φιλίας μάζεψε 16.000 κόσμο, τότε που διοργανώθηκε το 1ο πανελλήνιο πρωτάθλημα Beach Volley και δεν στοίχησε στην ΕΟΠΕ ούτε μία δραχμή). Απάντησα αμέσως «Μάκη σ’ ευ-χαριστώ για τα καλά λόγια, έχω όμως δεσμευτεί οι υπηρεσίες μου στην Ομοσπονδία να είναι ΑΜΙΣΘΙ».

Για την μομφή που μου έγινε ότι η απομάκρυνση του τότε ομοσπονδιακού προπονητή του Beach Volley Μανώλη Ρουμελιώτη ήταν δική μου εισήγηση, έχω να αναφέρω τα εξής γεγονό-τα. Με δική μου ευθύνη και εισήγηση έκανα πρόταση στον Μανώλη Ρουμελιώτη να αναλάβει επικεφαλής προπονητής όλου του αναπτυξιακού προγράμματος του Beach Volley της ΕΟΠΕ με μισθό 1600 € για 14 μήνες και πληρωμένη την ασφάλεια του, αποδοχές οι οποίες συνολικά θα στοίχιζαν στην ΕΟΠΕ περισσότερα από 40.000 € ετησίως, όταν το budget για τον επικεφα-λής προπονητή της Εθνικής Ομάδας γυναικών Τσιαρτσιάνη – Αρβανίτη (αργότερα οι αθλήτρι-ες επέλεξαν τον Παναγιώτη Ζακυνθινό) ήταν μόλις 11.000 € ετησίως. Στόχος ήταν να τιμηθεί η προσφορά και αξία του Μανώλη Ρουμελιώτη στο άθλημα του Beach Volley με το οποίο απο-κλειστικά ασχολείτο.Η εισήγηση μου αυτή εξαρχής προκάλεσε την αντίδραση του παραιτηθέντος προέδρου της ΕΟΠΕ ο οποίος σχολίασε «να παρακαλάμε να αρνηθεί ο Ρουμελιώτης αυτή την πρόταση, έχει αμειφθεί πλουσιοπάροχα από την προηγούμενη διοίκηση και πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι οι προπονητές κάνουν κύκλο και ο δικός του ο κύκλος στην Ομοσπονδία έχει κλείσει». Επει-δή λοιπόν μιλάω μόνο με γεγονότα, για όλα τα παραπάνω επικαλούμαι την μαρτυρία του ανα-πληρωτή προέδρου της επιτροπής Beach Volley Γιώργου Κογκαλίδη ο οποίος ήταν παρών σε όλες τις συζητήσεις.Ο Μανώλης Ρουμελιώτης, όπως είναι γνωστό, αρνήθηκε την πρόταση. Την άρνηση του αυτή την δικαιολόγησα απόλυτα τότε, θεωρώντας ότι επειδή ο κόσμος του Βόλεϊ γνώριζε την στενή του σχέση με τον αποχωρήσαντα Πρόεδρο της προηγούμενης διοίκησης δεν θα ήθελε να χα-ρακτηριστεί «συνεργάτης» της νέας. Για να μην χαρακτηριστεί δηλαδή «άνθρωπος όλων των Προέδρων». Μεγάλη ήταν λοιπόν η έκπληξη μου περίπου ένα χρόνο μετά όταν πληροφορή-θηκα ότι αποδέχθηκε πρόταση της ΕΟΠΕ να γίνει συνεργάτης του ομοσπονδιακού προπονη-τή σάλας. Δηλαδή ΚΑΙ σε μία άγνωστη γι αυτόν θέση ΚΑΙ με λιγότερα χρήματα από την προγε-νέστερη πρόταση ΚΑΙ παίρνοντας το πόστο που μέχρι πρότινος κατείχε με επιτυχία ο αδελφικός του φίλος Γιάννης Φάκας, ο οποίος αναγκάστηκε να αποχωρήσει μετά τα θλιβερά για το άθλη-μα γεγονότα της Σμύρνης.Τον Φεβρουάριο του 2009 αποδεχόμενος την πρόταση του Δήμαρχου Δραπετσώνας να γίνω Πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού της πόλης μου παραιτήθηκα από την ΕΟΠΕ διό-τι δεν είχα πλέον τον χρόνο να ασχοληθώ. Εντούτοις, οποτεδήποτε μου ζητήθηκε βοήθησα την ΕΟΠΕ. Όπως, για παράδειγμα με το να συμβάλλω για να ολοκληρωθεί η νέα ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας αλλά και να μεσολαβήσω, πριν από λίγες ημέρες, ώστε να δημιουργηθούν 400 email accounts για όλα τα σωματεία Βόλεϊ της Ελλάδας και μάλιστα κατά τρόπο ώστε να μη χρειαστεί να πληρώσει ούτε ένα ευρώ η Ομοσπονδία.

Επί προσωπικού …λοιπόν θα ήθελα να ζητήσω από τον παραιτηθέντα πρόεδρο της ΕΟΠΕ όταν κάνει αναφορές σε πρόσωπα να μην μιλάει με υπονοούμενα αλλά με γεγονότα. Εκ μέ-ρους μου, οψέποτε χρειάστηκε να δημοσιοποιήσω τις απόψεις μου για τις διοικητικές του ικανό-τητες αυτές ήταν ξεκάθαρες. Σας θυμίζω ότι έχω δηλώσει ανοιχτά ότι διοικεί με αλαζονεία δίχως να διαθέτει τα χαρακτηριστικά ενός ηγέτη.

Images Μαίρη Σαμιώτου

Ο αριθμός των ξένων που

αγωνίζονται στις ομάδες της Α1 αν-δρών έχει αναδει-χθεί σε μείζον ζή-τημα που δεν αφή-νει να αναδειχθούν νέοι Έλληνες παί-κτες. Η Α1 ανδρών μαζί με την Εθνική Ομάδα είναι η βιτρί-

να του αθλήματος. Αυτή τη στιγμή, αφού δυ-στυχώς η Εθνική ομάδα δεν είναι στο υψηλό επίπεδο που ήτανε πριν από μερικά χρόνια, βιτρίνα είναι μόνο η Α1 ανδρών, με 12 σωμα-τεία που επενδύουν κάθε χρόνο μπάτζετ τρι-πλάσιο από αυτό της Ομοσπονδίας. Με την Α1 προσπαθούμε σαν άθλημα να αποκτή-σουμε καινούργιους φίλους και να κεντρίσου-με το ενδιαφέρον νέων χορηγών και τηλεοπτι-κών καναλιών βάση των διακρίσεων σε Ελλά-δα και εξωτερικό. Έχουμε φτάσει όμως σε ένα σημείο, μετά την ανεξήγητη σπουδή ορισμέ-νων φορέων να αποφασίσουν αυτόβουλα και μεμονωμένα χωρίς να προηγηθεί επαρ-κής διάλογος, να μην γνωρίζουν οι ομάδες μετά και το τέλος Μαρτίου πώς να προγραμ-ματίσουν την επόμενη χρονιά. Είναι τόσο δύ-σκολο οι τρεις φορείς να βρεθούν πρώτα και να πάρουν κοινή απόφαση για την επόμενη τριετία ή ο προγραμματισμός είναι ξένη έν-νοια για ορισμένους; Δυστυχώς, νέοι Έλληνες παίκτες δεν ξεφυτρώνουν με τέτοιες αποφά-σεις. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να τις αναζη-τήσουμε και να συμφωνήσουμε όλοι. Τέτοιες είναι π.χ. οι επιχορηγήσεις της Γ.Γ.Α. να δίνο-

νται με νέα κριτήρια, αναπτυξιακά, η Ομοσπον-δία να διαθέτει πόρους για την ανάπτυξη, οι μι-κρές Εθνικές ομάδες να δίνουν περισσότερα παιχνίδια στο εξωτερικό, να δοθούν με κριτήρια ορισμένα μπόνους στα σωματεία που κάνουν ανάπτυξη. Ένα όμως από αυτά, το οποίο χάρις την προσπάθεια λίγων ατόμων κατά την διάρ-κεια προηγούμενης θητείας της Ομοσπονδίας υιοθετήθηκε, ψηφίστηκε στο Δ.Σ., συζητήθηκε στην Συνέλευση του Μαΐου του 2008 και απε-στάλη και στην ΕΣΑΠ, είναι η αποζημίωση των Ερασιτεχνικών Σωματείων, όταν αυτά δίνουν κάποιο παίκτη στο επαγγελματικό βόλεϊ. Κάθε αθλητής που υπογράφει το πρώτο του επαγ-γελματικό συμβόλαιο και από το πριμ υπογρα-φής (όχι με το βασικό μισθό) θα δίνει και μέχρι την συμπλήρωση των 28 ετών ένα ποσοστό 6% στο ή στα σωματεία που αγωνίστηκε την τε-λευταία τετραετία πριν την υπογραφή του συμ-βολαίου (εάν είναι παραπάνω από ένα τα σω-ματεία που αγωνίστηκε ο αθλητής τότε θα μοι-ράζονται αυτό το ποσό). Από την συμπλήρω-ση των 28 έως και μέχρι τη συμπλήρωση των 33 ετών το ποσοστό θα γίνεται 4% και μετά τα 33 δεν θα υποχρεώνεται να δίνει τίποτα. Υπό-χρεος καταβολής της αποζημίωσης θα είναι ο αθλητής και η υποχρέωσή του θα παραμεί-νει ακόμη και αν αγωνίζεται στο ΤΑΑ του ίδιου σωματείου που είχε ερασιτεχνικό δελτίο. Αν το ποσοστό είναι σε κάθε περίπτωση μικρότερο των 800 € αυτό το ποσό καθορίζει το ποσό της αποζημίωσης. Εάν με τη λήξη της περιόδου ο αθλητής δεν εκπληρώνει αυτή την υποχρέωση δεν θα του εκδίδεται νέο δελτίο για την επόμε-νη περίοδο. Τέτοια μέτρα όπως και η αποζημί-ωση στα σωματεία όταν ο αθλητής ή η αθλή-τρια μεταγράφεται άνευ συγκατάθεσης σωμα-τείου, νομίζω ότι θα τονώσουν το ενδιαφέρον των σωματείων που θέλουν να ασχοληθούν με την ανάπτυξη. Ο Ηρακλής εδώ και δέκα χρόνια και μετά από 22 πανελλήνια Πρωταθλήματα υποδομών ξοδεύει περί τις 70.000 € ετησίως για αυτά τα τμήματα. Δυστυχώς δεν έχει εισπράξει ούτε ένα ευχαριστώ!

Ο Γιώργος Μανωλόπουλος είναι πρόεδρος του ΤΑΑ Ηρακλής.

Του Γιώργου Μανωλόπουλου

Ούτε ένα ευχαριστώ!

Τέσσερις χώρες. Οκτώ πόλεις. Έντεκα δι-αδρομές. Θα μπορούσε να είναι επαγ-

γελματίας γυρολόγος παλαιάς κοπής, ένας μορφωμένος πολίτης του κόσμου, με εμπειρίες που άλλοι θα ήθελαν δεύτε-ρη ζωή για να γευτούν. Οκτώ μετάλλια με την εθνική Σερβίας. Τρία πρωταθλήματα σε ισάριθμες χώρες. Θα μπορούσε να εί-ναι επαγγελματίας πρωταθλητής σύγχρο-

νης κοπής, ένας κόουτς του κόσμου, με συλ-λογή τίτλων που άλλοι θα ήθελαν δεύτερη ζωή για να γευτούν. Ο Ζόραν Γκάιτς είναι απλώς ο Σέρβος κόουτς που και επαγγελματίας πρω-ταθλητής έγινε ανεξαρτήτως αριθμού τίτλων και πολίτης του κόσμου είναι, σε όποια πόλη κι αν τον εντοπίσει κάποιος. Η γυναίκα του Μίρα, ο γιος του Ιγκόρ και η κόρη του Ισιδώρα τον αντέχουν ακόμη…

Ζόραν ΓκάιτςΜε μια βαλίτσα στο χέρι

Ιούλιος 1993. Η πρώτη βαλίτσα. Το πρώτο τα-ξίδι. Νόβισαντ-Θεσσαλονίκη. Ο Λάκης Τσού-ρης βοηθάει τον Ζόραν να προσαρμοστεί στην πόλη, να έχει καλή σχέση με τον Ζορπί-δη, να μάθει την ομάδα του Άρη. Ο κόουτς ζει για πρώτη φορά κοντά σε θάλασσα, είχε μόνο ηπειρωτική εμπειρία. Η οικογένεια κατηφορίζει στη Θεσσαλονίκη τον Αύγουστο, τα παιδιά εί-ναι μικρά, η Ισιδώρα 1,5, ο Ιγκόρ 4 ετών, μα-θαίνουν ελληνικά σε νηπιαγωγείο. Ζόραν και Μίρα συμφωνούν στην καλή επιλογή. Και με τη 2η θέση της ομάδας το 1994…

1995. Θεσσαλονίκη-Ορεστιάδα. Μετά το ευ-ρωβόλεϊ. Όλα στη ζωή τα κάνουν οι άνθρω-ποι. Ορεστιάδα για τον Ζόραν σημαίνει Πολ. Πολ Πεταλωτής. Η πόλη είναι μικρή, όλοι αγα-πούν την ομάδα (2η θέση το 1996), η οικο-γένεια προσαρμόζεται εύκολα, ο Ιγκόρ πάει πρώτη δημοτικού στη νεότερη ελληνική πόλη. Η Μίρα κάνει εύκολα φίλες, ο Ζόραν ασχολεί-ται απερίσπαστος με την ομάδα…

1996-1997. Ορεστιάδα-Βελιγράδι. Επιστροφή στην πόλη για δουλειά. Και στη γενέτειρα, το Νόβισαντ, για διαμονή. Οι ιστορικές βαλίτσες της Ορεστιάδας! Προπονήσεις με την εθνική Σερβίας. Στόχοι υψηλοί. Ομάδα έτοιμη για δι-ακρίσεις. Οσμή βομβαρδισμού. Στην προετοι-μασία όλοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορεί να γίνει σοβαρή δουλειά. Οι σκέψεις τριβελίζουν το μυαλό…

1998. Βελιγράδι-Αθήνα. Ολυμπιακός. Η ώρα της μεγάλης πόλης. Της πρωτεύουσας. Του νταμπλ το 1999. Φίλοι πολλοί. Σέρβοι πολλοί. Η οικογένεια θυμάται τη Θεσσαλονίκη, είναι συ-νηθισμένη στον τρόπο ζωής. Τα παιδιά γύρι-σαν ένα χρόνο σε σερβικό σχολείο, αλλά ξέ-ρουν ελληνικά. Στην Αθήνα η Ισιδώρα πάει για πρώτη φορά σε ελληνικό σχολείο, ο Ιγκόρ εί-ναι παλιός.

2000. Αθήνα-Ορεστιάδα. Για ένα χρόνο. Επι-στροφή σε γνώριμα λημέρια.

2001. Ορεστιάδα-Αθήνα. Για ένα χρόνο. Στην ΑΕΚ.

2002. Αθήνα-Κωνσταντινούπολη. Διαμονή σε φοβερό σπίτι, με πισίνα και θέα στη θάλασσα. Οι Τούρκοι είναι ευγενικοί. Δουλειά στην Αρτσε-λίκ και κατάκτηση πρωταθλήματος το 2003. Τα παιδιά πήγαν σε ιδιωτικό σχολείο, έμαθαν και την τουρκική και την αγγλική γλώσσα. Εί-χαν ασφάλεια. Σε μια παράσταση στο θέατρο με το σχολείο, η Ισιδώρα «πέταξε» ελληνικές λέ-ξεις στους διαλόγους, ο Ζόραν… φοβήθηκε και κοιτούσε… δεξιά και αριστερά. Στην Πόλη, η Μίρα ήταν μια χαρά.

Φεβρουάριος 2005. Κωνσταντινούπολη-Μπέλγκοροντ. Ο Τσιπούλιν ρωτάει τον Ζόραν αν θέλει να πάει στη Ρωσία. Νέα χώρα. Νέα γλώσσα. Μοιάζει στη σερβική. Τα παιδιά πάνε σε ρωσικό σχολείο, στο οποίο όμως δεν μπο-ρούν να εξελίξουν τα αγγλικά τους. Η διαμο-νή στη Μπέλγκοροντ, μια τυπική ρωσική πόλη στο νότο, είναι πεντάμηνη.

2005. Μπέλγκοροντ-Μόσχα. Εθνική ομάδα της Ρωσίας. Άλλη εμπειρία. Άλλη πρόκληση. Η δουλειά δεν έχει την καθημερινή πίεση, αλλά η Μόσχα απογειώνει την οικογένεια. Καπιταλι-σμός. Ό,τι θέλεις, το έχεις. Το χρήμα ρέει άφθο-νο…

2007. Μόσχα-Οντιντσόβο. Στα προάστεια της Μόσχας. Κάτι σαν τη Βουλιαγμένη. Η Μίρα και τα παιδιά μένουν στη Μόσχα. Ο Ζόραν επίσης. Έχει έναν οδηγό και τον πηγαίνει το πρωί στην προπόνηση, για να τον γυρίσει σπίτι το βρά-δυ. Στο Οντιντσόβο παίρνει βραβείο για τη γενι-κότερη προσφορά του στην άνοδο του ρωσι-κού βόλεϊ στην ευρύτερη περιοχή της Μόσχας.

2009. Οντιντσόβο-Ούφα. 1.350 χλμ από τη Μόσχα. Ο Ζόραν ταξιδεύει μόνος. Η οικογένεια δεν το κουνάει από τη Μόσχα. Η Ουράλ Ούφα τερματίζει στην ένατη θέση. Στα στάνταρ της. Άργησε να στελεχωθεί. Έχει υψηλούς στόχους για τη νέα περίοδο. Μαζί με τους στόχους, έχει και λεφτά. Και θέλει τον Μίλκοβιτς. Παιδί του Ζό-ραν…

Tips@@@Ισιδώρα και Ιγκόρ μιλάνει σερβικά, ρωσικά, ελληνικά, τουρκικά, αγγλικά. Πέντε γλώσσες. Ο Ζόραν και η Μίρα σερβικά, ρωσικά και ελληνικά. Τρεις γλώσσες.

@@@Για επίπεδο ζωής, διαμονής και συνθηκών δουλειάς ο Ζόραν θα ξαναπήγαινε στην Κων-σταντινούπολη. Για να περάσει καλά, για να ζήσει καλά θα ξαναπήγαινε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Για να ηρεμήσει, στην Ορεστιάδα.

Είπε@@@«Δεν περίμενα ποτέ αυτήν την περιπέτεια στη ζωή μου. Πήγα στη Θεσσαλονίκη για μια εμπειρία και με το μυαλό στην επιστροφή στο σπίτι μου. Ακόμη γυρίζω. Στο εμπάργκο αρχίζουν όλα. Η Μίρα δεν έχει δουλειά, ζωή δεν υπάρχει, όλα καταρρέουν. Στη Βοϊβοντίνα ήμουν εννέα χρόνια όταν έφυγα για την Ελλάδα, πήρα πρωτάθλημα. Εκεί άλλαξε η ζωή μου».

Τέσσερις χώρες. Οκτώ πόλεις. Έντεκα διαδρομές. Για ένα εμπάργκο που άλλαξε τα σχέδια, για μια ζωή που σχεδιάστηκε αλλιώς και κυλάει αλλιώς. Για τον Ζόραν όμως και την οικογένειά του υπάρχουν παντού άνθρωποι. Όλα, καλά ή κακά, τα κάνουν οι άνθρωποι…

Η απόφαση για επτά βασικές παίκτριες για όλη τη χρονιά ήταν μονόδρομος για τον Ολυμπι-

ακό, σε σχέση με το περυσινό σύνολο. Και γιατί η ομάδα χτίστηκε αργά και γιατί το μπάτζετ ήταν περι-ορισμένο. Άλλωστε ο στόχος είναι μακροπρόσθε-σμος, ασχέτως αν η σεζόν κρίνεται απολύτως επι-τυχημένη, με την πρώτη θέση στην κανονική περί-οδο και με την παρουσία σε τελικό Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας. Ήμασταν σταθεροί, θέλαμε να χτίσουμε κάτι, δεν μας ένοια-ξε τελικώς ότι έπαιζαν επτά και δεν είχα την πολυ-τέλεια αλλαγών. Η νίκη στη Γλυφάδα επί του Πα-ναθηναϊκού έδειξε ότι κάτι γίνεται. Τι έγινε; Η κίνηση ματ για το ρόστερ ήταν η απόκτηση της Χαντάβα που είναι πραγματικό αστέρι για το άθλημα. Πήγε από Γρεβενά σε Ηρακλή, μετά σε Ολυμπιακό, έπαι-ξε πρώτη φορά τελικούς, θα είναι στην εθνική ομά-δα, σε αυτήν θα βασιστεί το ελληνικό βόλεϊ τα επό-μενα χρόνια. Μαζί με τη Βλάχου και τις 3 ξένες εί-ναι ο κορμός του Ολυμπιακού. Που θέλει να γίνει πιο ισχυρός, γι’ αυτό μού είναι αδιανόητο το σενά-ριο να μην υποβιβάζεται κάποια ομάδα στην Α2. Οι ομάδες δεν θα πάρουν ξένες, θα πέσει το επίπε-δο, αν πάρουν οι μεγάλοι και όχι οι μικροί, δεν θα μπορούν να έρθουν καλές ξένες τύπου Μόλναρ και Κόλεβα και θα καταλήξουμε σε επιλογές δεύτε-ρης διαλογής. Η αλήθεια είναι ότι το πρωτάθλημα πάντως το δίνει το βάθος πάγκου. Είναι σημαντι-κό για μια ομάδα στόχων. Αλλάζει την ψυχολογία, αυξάνει τις λύσεις και τον ανταγωνισμό. Καλύπτεις απουσίες. Μετά από 22 χρόνια στο κουρμπέτι, η

σεζόν αυτή ήταν η πιο δύσκολη για μένα προπο-νητικά. Και η πιο γλυκιά. Ουδείς μας περίμενε. Είχα-με όμως ζεστασιά από τη διοίκηση, καλό κλίμα στα αποδυτήρια, καλή χημεία παικτριών, χρειάζεται πά-ντως στον Ολυμπιακό υπομονή. Πέρυσι με αστέ-ρια στη σύνθεσή της η ομάδα διασύρθηκε στους τελικούς, εφέτος έπαιξε με αξιοπρέπεια και μαχητι-κότητα. Είναι πάντως εντελώς διαφορετικό το αν-δρικό βόλεϊ από το γυναικείο στην ψυχολογία. Η γυ-ναίκα έχει ανασφάλεια, ο προπονητής είναι και πα-τέρας της, την συμβουλεύει, είναι οι γυναίκες «σκυ-λιά» στην προπόνηση. Οι άνδρες είναι πιο επαγγελ-ματίες (no pay, no play), μετράει λιγότερο το ψυχο-λογικό και περισσότερο η γνώση του αντικειμένου. Πολλοί κόουτς των ανδρών δεν μπορούν να μετα-πηδήσουν στο γυναικείο, το αντίθετο όμως ισχύει. Μοναδικό παράδειγμα είναι ο χρυσός ολυμπιονί-κης σε άνδρες και γυναίκες Γκιμαράες. Για μένα πά-ντως το ανδρικό είναι ανοιχτό κεφάλαιο, δεν είμαι αχάριστος με το γυναικείο, αλλά το πέρασμα από την ΕΑΠ και τον Ολυμπιακό με βοήθησε πολύ και ει-δικά η συνεργασία με Μπερνάρντι και Μιλίνκοβιτς. Όπως και να έχει όμως, θέλω να συνεχίσω στον Ολυμπιακό, έχω διάθεση και νομίζω ότι η προσπά-θεια που αρχίσαμε θα προχωρήσει. Ο Ολυμπιακός όμως πρέπει να ασχοληθεί και με τις ακαδημίες. Δεν διανοείται να μην έχει 300-400 κοριτσάκια στον Πειραιά για να οργανωθούν οι υποδομές. Αυτό εί-ναι το στοίχημα…

Του Γιάννη Νικολάκη

Και οι επτά ήταν υπέροχες

Ο Γιάννης Νικολάκης είναι προπονητής στη γυναικεία ομάδα του Ολυμπιακού.

• Από το δικό του δεξί χέρι ο Ολυμπιακός την περσινή σεζόν ξεκλείδωσε το νταμπλ επιστρέ-φοντας στους τίτλους μετά από έξι άγουρα χρό-νια.

• Παίκτης γεννημένος ηγέτης παίζει στα …κόκκινα κυρίως στα μεγάλα παιχνίδια εκεί όπου η μπάλα καίει.

• Δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και με το όνομά του ξέρει να επιβάλλει το δικό του νόμο σε κάθε ομάδα.

• Τι και αν ο ίδιος εισπράττει ανελλιπώς κάθε πρωτομηνιά τα 50 χιλιάδες ευρώ που αναλογούν στο πλουσιοπάροχο συμβόλαιό του. Όταν πριν τα Χριστούγεννα είδε τους συμπαίκτες του να πα-ραπονιούνται για οικονομικές καθυστερήσεις επέ-στρεψε το περιβραχιόνιο του αρχηγού στην διοί-κηση.

• Στον χαμένο φετινό τελικό Κυπέλλου ήταν ένας από τους τρεις «ερυθρόλευκους» παίκτες (Τί-σερ και Αγγελόπουλος οι άλλοι δύο) που παρέ-μειναν στο τερέν του κλειστού στο Τροκαντερό για να παρακολουθήσουν την απονομή της κούπας στον Παναθηναϊκό. Ήταν μάλιστα ο μοναδικός που χειροκρότησε τον Πανταλέοντα όταν σήκωσε την κούπα….

• Δεν μασάει ποτέ τα λόγια του στις δηλώ-σεις του. Φέτος ειδικά οι περισσότερες δηλώσεις του έχουν ενοχλήσει την ερυθρόλευκη διοίκηση.

• Έχει άποψη για την ομάδα και την λέει ακό-μη και αν ενοχλεί τον προπονητή του. Αυτό έγι-νε την επομένη της ήττας από τον Παναθηναϊκό στην κανονική περίοδο και αυτή ήταν μια από τις βασικές αιτίες αποχώρησης του Κρίστιανσον από το λιμάνι.

ΥΠΕΡ .......... ΠΑΝΤΕΛΗ

• Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που τον απέ-κτησε ο Ολυμπιακός! Δεν του έκανε και χάρη δη-λαδή που πήρε τον τίτλο…

• Γεννήθηκεςγιατηνκαταστροφήηηη…

• Δεσηκώνεικαι…προπονητήστοσπαθίτου!ΝόμοςσεκάθεομάδαείναιονόμοςτουΙβάντουτρομερού!ΟύτετουΣερνιότι,ούτετουΚρίστιανσον!

• Είναιπολλάταλεφτάσουλέω…Έχω,λέγεται…

• Ήθελεναδειαπόκοντάτι…έχασεκαιμετηδικήτουσυμβολή!Δενείναιάλλωστετυχαίοότιχάρηκελιγότεροτησυμμετοχήτουαπό…πέρυσι!Άκεφοςκαιχωρίςτην…ορμήτηςπρώτηςφοράς!

• Δενισχύειτοκαλύτεραναμασάει,παράναμιλάει!Καλύτερασυνεπώςναμιλάει,γιατί…μασάεισίδεραοΙβάνΚουταλιανός!

• Σεαπλάελληνικά,τον…«έφαγε»!Καιτον…έφυγεμεσουηδικήγυμναστική!

ΚΑΤΑ .......... ΙΣΙΔΩΡΟΥ

Στα 3 μέτρα τον …Ιβάν Μίλκοβιτς

Πάω να εκτελέσω σερβίς. Αισθάνομαι έντονο χτύπημα. Πονάω πολύ. Πιάνω

το χέρι μου. Δεν έπαιξα θέατρο όταν έπεσα κάτω, δεν ήξερα άλλωστε για την πιθανότητα διακοπής του αγώνα. Ζήτησα τρία λεπτά από το γιατρό να ηρεμήσω και το ματς θα ξανάρ-χιζε. Δεν ήθελα να βάλω πάγο για να μπορέ-σω να συνεχίσω. Αν έβαζα πάγο, θα έφευ-γα αναγκαστικά από το παιχνίδι. «Κάνεις θέ-ατρο, πέρνα μέσα» μού είπε ο πρόεδρος του Ηρακλή. Το χέρι όντως πόναγε, δεν προ-σποιήθηκα κάτι. Ζήτησα από το γιατρό να με δει. Το ματς τελικώς διεκόπη. Πέρασα δύσκο-λα. Δεν πρέπει ως αθλητές να τα ανεχόμα-στε όλα αυτά. Και στην περίπτωση Κουζούνη στο ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, το ματς έπρεπε να διακοπεί. Στο ματς της Μίκρας δε νίκησε κανείς. Όλοι έχασαν, το βόλεϊ έχασε. Ουδείς άλλωστε στον Άρη πανηγύρισε την πρόκριση στην τετράδα. Είναι ντροπή ό,τι έγι-νε. Η όλη διαδικασία. Ποτέ δε θέλαμε να προ-κριθούμε με αυτόν τον τρόπο. Παίζουμε βό-λεϊ και όχι ποδόσφαιρο για να μας σημαδεύ-ουν από 30 μέτρα. Αν ο καθένας πετά αντικεί-μενα σε κλειστό γήπεδο, θα γίνεται σφαγή. Εί-ναι βαρύ το κλίμα στη Θεσσαλονίκη για μένα,

Του Νίκου Ρουμελιώτη

ειδικά από τον Ηρακλή. Πριν βγει η ανακοίνω-ση από τους παίκτες του Ηρακλή, δε με άγ-γιζε το παραμικρό που λεγόταν δημοσίως. Ενοχλήθηκα όμως από την ανακοίνωση των αθλητών. Οι παράγοντες κάθονται 1-2 χρό-νια στην καρέκλα και μετά εξαφανίζονται, δεν ασχολούμαι με περιστασιακούς παράγοντες. Οι αθλητές όμως κρατάνε το βαρύ φορτίο της ομάδας και είναι πιο βαριά τα λόγια τους. Ενοχλήθηκα. Μίλησα με όλους τους αθλη-τές του Ηρακλή. Τους δικαιολογώ. Από τη μια έκαναν καλά, κοίταξαν τη δουλειά τους, από την άλλη όμως θα μπορούσαν να ασχολη-θούν και με το κουτάκι της μπύρας. Δεν πρέ-πει να γίνονται αυτά σε κανένα γήπεδο. Κάθε αθλητής πρέπει να βάζει στοπ με κάθε τρόπο σε τέτοιες ενέργειες, ακόμη κι αν δεν έχει τραυ-ματιστεί, όλοι να βάλουν στοπ, δεν ήθελε και πολύ να τραυματιζόμουν στο κεφάλι, τώρα δεν θα ήμουν εδώ. Για μένα είναι ντροπή για τη διοίκηση του Ηρακλή το πώς χειρίστηκε το θέμα. Έπρεπε να ηρεμήσει τους οπαδούς και όχι να ψάξει να ρίξει τι φταίξιμο αλλού. Ο Ηρα-κλής έχει μερίδιο ευθύνης για το γήπεδό του και ρίχνει τις ευθύνες αλλού. Έχει η όλη ιστο-ρία και την πλάκα της πάντως. Παίρνω μηνύ-ματα διαφόρων ειδών. «Παντού υπάρχει ένας μύθος, παντού υπάρχει ένας Ρουμελιώτης» μού έγραψε ένας, «Μην πετάτε αντικείμενα στον Ρουμελιώτη, ακόμα και στα τρία μέτρα μακριά θα πέσει κάτω» απάντησε ο άλλος. Κανείς αθλητής να μη βρεθεί στη θέση μου. Κι ας λένε κι ας γράφουν ό,τι θέλουν…

Ντροπή!

Ο Νίκος Ρουμελιώτης είναι παίκτης του Άρη και αρχηγός της Εθνικής ομάδας.

Τρελαίνετε για …παϊντάκια (σ.σ. παϊδάκια) όπως τα λέει χαρακτηριστικά. Μας λέει ότι

δεν θα έβγαινε ποτέ με άνδρα που θα είχε φάει τζατζίκι. Σιγοτραγουδάει Βέρτη, πετάει λουλού-δια και χορεύει κάτι σαν τσιφτετέλι όταν πη-γαίνει στα μπουζούκια. Μετά από αγώνα θα την συναντήσετε στο «Villa Mercedes» ή στο «Room». Το πιο κοντινό της όνειρο είναι να μπορέσει να πεταχτεί μέχρι τη Μύκονο για να ζήσει crazy nights (τρελές νύχτες) πριν επιστρέ-ψει στην πατρίδα της. Άντε τώρα να πιστέψεις ότι η «σοκολατένια» Σίντι Μαρία Ραμίρεζ ή αλ-λιώς «La Bomba» προέρχεται από την Κολομ-βία…Η 20χρονη φόρεσε για τα μάτια των αναγνω-στών του «Eball magazine» μόνο το μαγιό της, έκλεισε το μάτι στον φωτογραφικό φακό και με καλοκαιρινή διάθεση έκανε στην παραλία του Αγίου Νικολάου στην Ανάβυσσο τον μίνι απο-λογισμό της ζωής της….Από το Κάλι της Κολομβίας Η Σίντι είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 6 Μαΐου του 1989 στο Κάλι της Κολομβίας. Μο-ναχοκόρη καθηγητή Πανεπιστημίου ξεκινάει να ασχολείται πρώτα με το μπάσκετ, μετά με το στίβο και μετά πέφτει στην πισίνα. Στα 11 της χρόνια όμως οι πανύψηλοι γονείς της (1.85 ο

πατέρας της, 1.80 η μητέρα της) βλέπουν την εκπληκτική ανάπτυξη που έχει και την σπρώ-χνουν στο βόλεϊ. Με το …καλημέρα στο φιλέ γίνεται μέλος των μικρών ομάδων της Εθνικής Κολομβίας και πέντε χρόνια αργότερα εξαρ-γυρώνει τις προσπάθειες της μετακομίζοντας στο Κυπριακό πρωτάθλημα για λογαριασμό του Απόλλωνα Λεμεσού. Πέρσι γνωρίζει την πόλη Αλικάντε στην Ισπανία και φοράει την φανέλα της Μπενιδόρ. «Μην νομίζετε ότι είναι εύκολο να μένεις μακριά από την οικογένειά σου τόσους μήνες» λέει η ίδια και συμπληρώνει. «Έχω να δω την μητέ-ρα μου και τον πατέρα μου 10 ολόκληρους μήνες. Μου λείπουν πολύ αλλά το επάγγελ-μα που επέλεξα θέλει θυσίες και μια από αυ-τές είναι ότι μένω μακριά από το σπίτι μου. Μι-λάω μέσω skype αλλά μου λείπουν. Μου λεί-πουν πολύ» τονίζει η επιβλητική Σίντι η οποία αφού πέρασε από πέρασε από το Περού και την Ουάνκα μετακομίζει στο ελληνικό πρωτά-θλημα και στην Κερατέα. Άλλωστε δεν θα εί-ναι μόνη της αφού η κολλητή της Τζέσικα Αν-γκούλο έχει ήδη προσγειωθεί στην Ελλάδα για μια ακόμη χρονιά. «Η χώρα σας είναι εκπληκτι-κή. Ο καιρός, οι άνθρωποι, το φαγητό, όλα εί-ναι εκπληκτικά. Μακάρι να μείνω και την επόμε-

Η Κολομβιανή φοράει μόνο το μαγιό της και καλωσορίζει το καλοκαίρι

Σίντι Μαρία Ραμίρεζ

νη σεζόν». Η Κερατέα με την βοήθεια της Ραμίρεζ παρέμεινε στην κατηγορία των μεγάλων ομά-δων με την Κολομβιανή να έχει ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον συλλόγων που πρωταγωνιστούν στην χώρα μας. «Θα ήθελα να παίξω σε μια ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊ-κός αλλά και η Κερατέα καλύπτει τις απαιτήσεις μου» σχολιάζει και περιμένει πρόταση ανανέω-σης από την ομάδα του Θανάση Ντζαφέρη. Θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα για να συνεχίσει να βγαίνει με την μίνι Κολομβιανή «ομάδα» που έχει φτιάξει με την Τζέσικα Ανκούλο, τον Λίμπερμαν Αγκάμεζ, τον Γιόχαν Εστράδα και του Χόρχε Παγιάν. Όταν μάλιστα η κουβέντα περιστρέφεται στον «μπόμπερ» του Παναθηναϊκού η Σίντι δεί-χνει εντυπωσιασμένη. «Είναι ξεχωριστός παίκτης. Ξεκίνησε από πολύ χαμηλά και πλέον είναι ένας από τους κορυφαίους παίκτες στον κόσμο. Του αρέσει πάρα πολύ που παίζει στον Παναθηνα-ϊκό και θα ήθελε να παραμείνεις στην Ελλάδα» αποκαλύπτει. Από κεντρική γίνεται διαγώνιαΗ Ραμίρεζ έχει ως ίνδαλμα την συμπατριώτισσα της Μαντλέϊν Μοντάνο και όπως λέει θα ήθελε να της μοιάσει και κάποια στιγμή να παίξει στην Κορέα. Γνωρίζει ότι καριέρα με πολλά μηδενικά στον λογαριασμό της δεν θα κάνει ποτέ ως κεντρική και έτσι από φέτος το καλοκαίρι θα προ-σπαθήσει να αλλάξει θέση. «Θα προπονηθώ ως διαγώνια. Θέλει πολύ δουλειά αλλά νομίζω ότι εκεί θέλω να παίξω. Θέλω να …γεράσω ως διαγώνια. Έχω στόχο να παίζω μέχρι τα 40 και όταν τελειώσω θα ήθελα να επιστρέψω στην πατρίδα μου και να γίνω φυσικοθεραπεύτρια». Η Ραμί-ρεζ αν διάλεγε συμπαίκτριες από το ελληνικό πρωτάθλημα θα έπαιρνε στην ομάδα της την Αλε-ξάντρα Τσέρντσεβιτς (Μαρκόπουλο), την Ρούξι Ντουμιτρέσκου (ΠΑΟ), την Μαρία Χατζηνικολά-ου (ΠΑΟ) και την Έλενα Κόλεβα (ΟΣΦΠ). Κάπου εδώ η Σίντι πατάει pause στην καριέρα της και στην συνέντευξη. «Να αφήσουμε και κάτι για την επόμενη συνέντευξη που θα μου κάνετε…» λέει με χιούμορ…

Η Σίντι Μαρία Ραμίρεζ είναι παίκτρια της Κερατέας.

Η προσπάθεια αναζήτησης ταλέντων αρχίζει το 2001. Πολλά παιδιά είναι στο βόλεϊ, η επαρχία ψάχνει κίνητρο, η Αλεξανδρούπολη έχει μόνο βόλεϊ, το αγαπούν, υπάρχει ο

Εθνικός στην Α1 και είναι πόλος έλξης. Μαζεύτηκαν αρκετά παιδιά, έγινε προσπάθεια να βγάλουμε παίκτες. Την τελευταία τετραετία ασχολούμαι αποκλειστικά με την ανάπτυξη. Τα παιδιά θέλουν καθημερινή δουλειά, η μεγάλη ομάδα έχει 4-5 μεγάλα ταλέντα γεννηθέντες 90-93, είναι βασικοί στον Εθνικό, είναι το μέλλον. Τα πράματα δεν είναι ρόδινα, δεν υπάρ-χουν υποδομές στην πόλη, δεν έχουμε γήπεδα, τα οικονομικά προβλήματα είναι δυσε-πίλυτα σε μια μεγάλη περιφέρεια, οι μετακινήσεις των παιδικοεφηβικών τμημάτων στοιχί-ζουν αρκετά. Καημός μου; Δεν μπορεί η επαρχιακή ομάδα να δουλεύει την υποδομή, να δίνει παίκτες στην εθνική και να μην παίρνει ό,τι της αξίζει. Δε ζητάω χάρη. Εφέτος, πήρα-με περυσινά οδοιπορικά Μαρτίου και Απριλίου! Δραχμή παραπάνω. Πώς θα πάει ο Εθνι-κός με καλή ομάδα στην Αθήνα για τον τελικό του πρωταθλήματος παίδων όταν η φάση ολοκληρώνεται στις 16 του μήνα και στις 18 τα παιδιά δίνουν εξετάσεις; Γιατί η τελική φάση δεν μπορεί να διεξαχθεί μετά τις εξετάσεις; Γιατί βιαζόμαστε για το παιδικό πρωτάθλημα; Το όνειρο των μικρών παιδιών είναι να πάνε σε τελικό και να διεκδικήσουν μετάλλιο. Όταν τους στερείς αυτό το κίνητρο είναι ό,τι χειρότερο. Το θα τους πεις για του χρόνου; Παρά-πονο το έχω. Δεν καταλαβαίνω. Χρειάζεται καλύτερος προγραμματισμός. Πρέπει να δοθεί οικονομικό κίνητρο για να συνεχιστεί η διαδικασία παραγωγής. Ποια η διαφορά του Εθνι-κού από μια άλλη ομάδα που δεν έχει παιδικά και εφηβικά τμήματα; Καμία. Αφιερώνου-με και χρόνο και χρήμα, γιατί; Για το μεράκι και μόνο; Δε βασίζεσαι στο μεράκι. Γιατί οι 5-10 άνθρωποι που δουλεύουν, θα κουραστούν. Όλα αυτά είναι αιτήματα χρόνων. Πότε στο βόλεϊ δεν έγινε ανάπτυξη με πρόγραμμα, μόνο περιφερειακές συγκεντρωτικές. Για να δεις τι; Τι προσφέρει να δεις παιδιά που δεν θα παίξουν ποτέ βόλεϊ; Τις κυψέλες στο άθλημα και τις προσέχεις και τις πριμοδοτείς. Ο Ολυμπιακός δουλεύει διαφορετικά στις μικρές ηλι-κίες, μαζεύει παίκτες. Ο Ηρακλής και ο Πανελλήνιος έχουν επίσης παιδικοεφηβικά τμήμα-τα, αντλώντας αθλητές από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εμείς όμως βασιζόμαστε στα παι-διά της περιοχής και μόνο. Όσο για την κατηγορία ότι η ομάδα στην Α1 θα έχει ξένους και έμπειρους παίκτες και η παραγωγή παικτών θα πάει στο βρόντο στο βωμό της επιτυχίας; Πριμοδοτήστε με να βγάλω παίκτες και αν δεν τα καταφέρω και δεν τους δείτε να αγωνίζο-νται βασικοί, σταματήστε την πριμοδότηση. Δώστε μου κίνητρο, βάση να πατήσω. Ο πα-ραγωγικός κύκλος του Εθνικού άλλωστε δε σταμάτησε ποτέ, ο τροχός γυρίζει συνεχώς, μπορεί να μη βγαίνουν πάντα μεγάλοι παίκτες, ίσως η επόμενη φουρνιά να είναι καλύτε-ρη, αλλά η δουλεία στα μικρά τμήματα είναι συνεχής. Όσοι παράγουν παίκτες όμως δεν πρέπει να τους χάνουν στα 21 και αν μην έχουν οικονομικό κέρδος. Κάτι σαν… πνευμα-τικά δικαιώματα. Το βόλεϊ είναι μαγαζί, όχι γωνία, αλλά μαγαζί. Όσο καλύτερα πάει, τόσο περισσότερους υπαλλήλους θα έχει, θα τα καταλάβει ο κόσμος και θα μπει μέσα να ψω-νίσει! Όλοι πρέπει να ασχοληθούν με το μαγαζί. Να πάει καλύτερα και να αφήσουν τους ρεβανσισμούς κατά μέρος. Δεν μπορεί να τηλεφωνείς δέκα ημέρες για να λύσεις ένα πρό-βλημα. Μερικά πράματα γίνονται και χωρίς λεφτά…

Του Θανάση Μουστακίδη

Καημός και παράπονο

ΟΘανάσηςΜουστακίδηςείναιχάλκινοςπρωταθλητήςΕυρώπηςτο1987

C

M

Y

CM

MY

CY

CMY

K

ktx_21x28_corpo.pdf 8/31/09 4:01:46 PM

To ότι το ελληνικό βόλεϊ δεν πάει καλά (με εξαίρεση ίσως το ανδρικό σε επί-

πεδο συλλόγων), δεν είναι δυστυχώς κάποια υποκειμενική εκτίμηση, αλλά κα-θολική. Οι δύο- τρεις ισχυρότερες ομά-δες του ανδρικού βόλεϊ διεκδικούν έστω συμμετοχές σε τελικούς ευρωπαϊκών κυ-πέλλων. Η Εθνική ομάδα ανδρών όμως, μετά την έκλαμψη της 8ης θέσης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σμύρνης βρίσκεται μπροστά στο πιθανό ενδεχό-μενο να πάει πολλά χρόνια πίσω. Όχι λόγω του ότι ο Αμερικανός Μέιφορθ θα είναι κατώτερος του θύματος της απί-στευτης προεδρικής ίντριγκας Δημήτρη Καζάζη, αλλά επειδή ο Αμερικανός θέλει δεν θέλει θα ακολουθήσει την πεπατη-μένη (ανανέωση, επένδυση στο μέλλον, αναστολή υψηλών στόχων κτλ) που την έχουμε φάει με το κουτάλι επί δεκαετίες.

H Eθνική γυναικών βρίσκεται σε ατέρ-μονη φάση ανανέωσης την τελευταία 15ετία, με εξαίρεση την ηρωική έξοδο του 2004, στην οποία χάθηκε η 5η Ολυ-μπιακή θέση λόγω του εγκληματικού λάθους της τριπλής αλλαγής προπο-νητή (Φλώρος- Νικολάκης- Φλώρος) από την τότε μπελιγρατικής φιλοσοφί-ας ΕΟΠΕ.

Το ανδρικό μπιτς βόλεϊ «φούνταρε» με την αλήστου μνήμης επιλογή του κ. Μπελιγράτη να χρήσει το 2002 τον γιό του (προωθώντας τον Μανώλη Ρου-μελιώτη σε ομοσπονδιακό προπονη-τή μπιτς βόλεϊ) με τον έκοντα- άκοντα Θανάση Μιχαλόπουλο «μόνιμη Εθνική ομάδα Ολυμπιακών Αγώνων 2004»!

Το γυναικείο μπιτς βόλεϊ συντηρεί με δυ-σκολία ένα- δύο δυνατά δίδυμα (και να δούμε ως πότε), ενώ το γυναικείο βόλεϊ σε συλλογικό επίπεδο είναι εδώ και χρό-νια για τα πανηγύρια (Τσάλεντζ Κάπ). Για όλα τα παραπάνω φταίνε οι χρόνιες διοικητικές και οργανωτικές αδυναμίες του ελληνικού βόλεϊ. Κάποια πράγματα θα μπορούσαν ασφαλώς να είναι κα-λύτερα, αλλά όχι αισθητά.

Το διεθνές και ευ-ρωπαϊκό πλαίσιο του βόλεϊ είναι εκεί-νο που ευθύνεται πολύ περισσότερο για το ότι το άθλη-μα παγκοσμίως να βρίσκεται στη σκιά άλλων και δεν μπο-ρεί να ορθοποδή-σει και να εξελιχθεί ως προϊόν. Θεμελι-ώδες λάθος και με-γαλύτερη τροχοπέ-δη αποτελεί το γε-γονός ότι το βόλεϊ είναι σχεδιασμένο από την FIVB ως άθλημα Εθνικών ομάδων και όχι σω-ματείων. Αποτέλεσμα αυτής της φιλοσοφίας και στρατηγικής που επέβαλε (και πολλές φο-ρές υπερηφανεύθηκε γι’ αυτήν) ο απελθών πρόεδρος Ακόστα είναι η θεσμοθέτηση πολ-λών περιττών διοργανώσεων Εθνικών ομά-δων που λειτουργούν εις βάρος των πρωτα-θλημάτων των χωρών, αλλά και των απαραί-τητων εκδηλώσεων Εθνικών ομάδων όπως τα παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Τα διάφορα Παγκόσμια Κύπελλα και «Σού-περ Φορ» στην Ιαπωνία διακόπτουν συχνά τα εθνικά πρωταθλήματα επί ένα μήνα, ενώ το «περιζήτητο» (σιγά σιγά οδεύει στα αζήτητα) World League γεμίζει τα καλοκαίρια, μη αφή-νοντας χρονικά περιθώρια για διεξαγωγή των παγκοσμίων και ηπειρωτικών διοργανώσεων τη σωστή εποχή. Έτσι, αναγκαστικά διεξάγο-νται φθινόπωρο και χειμώνα. Αυτό έχει ως συ-νέπεια όχι μόνο την απομάκρυνση της έναρ-ξης εθνικών πρωταθλημάτων ή τη δίμηνη δια-κοπή καταμεσής, αλλά και την αδυναμία προ-σέγγισης του μεγάλου κοινού, αφού διεξάγο-νται παράλληλα εθνικές και ηπειρωτικές πο-δοσφαιρικές κυρίως διοργανώσεις.

Πολύ συχνά δεν βρίσκονται ούτε κενές ώρες σε κανάλια που πιθανώς θα ήθελαν να κα-λύψουν τη διοργάνωση. Χαρακτηριστικά, το 1994 που διεξήχθη το Παγκόσμιο Πρωτάθλη-μα ανδρών στο ΣΕΦ τέλη Σεπτεμβρίου- αρχές Οκτωβρίου, οι κερκίδες ήταν σχεδόν άδειες.

Να αλλάξει τη μοίρα τουΤου Γιώργου Ρουσάκη

Αντίθετα, στους εκεί αγώνες του World League νωρίτερα το καλοκαίρι δεν έπεφτε καρφίτσα στους αγώνες της Εθνικής. Ουδείς φυσικά θεωρεί ότι υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στο τουρ-νουά World League και ένα Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Δεν λέμε να το καταργήσουν αν τους αρέσει τόσο (θετικό το ότι δίνονται ευκαιρίες σε νέα παιδιά να αποκτήσουν εμπειρίες με Εθνι-κές ομάδες), αλλά να γίνεται σε πολύ πιο σύντομο χρόνο με άλλο τρόπο διεξαγωγής.

Ένα άλλο μεγάλο κακό που κάνει αυτή η ετήσια πλήρης θερινή απασχόληση των καλυτέρων παικτών των πιο ισχυρών Εθνικών ομάδων του κόσμου είναι ότι έχει δημιουργηθεί ένα βόλεϊ κυρίως δύο ταχυτήτων με χαώδη διαφορά αλλά το ίδιο βλαβερό: Από τη μία οι παίκτες των χωρών που μετέχουν στο World League δεν παίρνουν ανάσα όλο τον χρόνο και από την άλλη οι παίκτες που δεν ανήκουν στις χώρες αυτές έχουν σεζόν έξι μηνών!

Στα κορυφαία πρωταθλήματα οι καλύτεροι παίκτες κατά κανόνα μόλις προλαβαίνουν λί-γες μέρες προετοιμασίας με τις ομάδες τους που πολλές φορές τους έχουν πληρώσει χρυ-σούς. Και βέβαια αργούν να προσαρμοστούν σε βάρος του θεάματος, αλλά και των στό-χων των συλλόγων. Θεωρούμε ότι πρέπει επιτέλους να συγκροτηθεί ένα forum προπονητών και τεχνοκρατών στο άθλημα που να μπορεί να παρέμβει στα οργανωτικά της FIVB και να γί-νουν αλλαγές προς την κατεύθυνση αυτή: Να μη επικαλύπτουν οι διοργανώσεις των Εθνι-κών ομάδων τις εσωτερικές και ηπειρωτικές συλλογικές διοργανώσεις.

Τα σωματεία είναι το κύτταρο που μπορεί να φέρει κόσμο και χρήμα από εισιτήρια και χορη-γούς, αλλά και μεγαλύτερη προβολή στο άθλημα. Οι Εθνικές ομάδες είναι απλά ένας εποχι-ακός σημαντικός πόλος ενδιαφέροντος. Επιβάλλεται η αναζήτηση νέων τρόπων προσέλκυ-σης του μεγάλου κοινού (που διαθέτει το βόλεϊ διεθνώς όχι σε πολύ μικρότερο βαθμό από ότι το μπάσκετ). Κάποτε πρέπει να εγκαταλειφθούν τα γραφικά «κίνητρα» τιμωρίας αν ο αριθμός θεατών είναι μικρότερος του προβλεπομένου. Τέρμα πια στα ψέματα με αριθμούς κατ’ εκτί-μηση. Το βόλεϊ χρειάζεται δυνατούς αριθμούς διατεθέντων εισιτηρίων για να αλλάξει τη μοίρα του.

Πέρασαν ακριβώς τέσσερα χρό-νια από τον Μαίο του 2006 όταν ο

Κάρλος Χαβιέ Βέμπερ με ενθύμιο ένα μετάλλιο πρωταθλήματος αλλά και με μια πράσινη μπλούζα-δώρο των φι-λάθλων του Παναθηναϊκού- έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής του στην Αργεντινή. «Να είστε σίγουροι ότι εγώ θα επιστρέψω στον Παναθηναϊκό» έλεγε τότε ο «Καρλίτο», όπως τον φω-νάζουν οι φίλοι του. «Είσαι ένας από εμάς» έγραφε η μπλούζα που του πρόσφεραν οι φίλοι του Παναθηνα-ϊκού που τότε δεν μπορούσαν να πι-στέψουν πως ο κόουτς της καρδιάς τους αποχωρεί από την πρωταθλή-τρια, τότε, ομάδα τους. Μια τετραετία μετά ο προπονητής που αγαπήθηκε όσο κανένας άλ-λους στην Ελλάδα από τους φίλους αλλά και τους παίκτες του Παναθηνα-ϊκού δηλώνει στο «Eball» έτοιμος να επιστρέψει στην Ελλάδα. «Με ένα τη-λέφωνο του Βλάση γυρίζω στον Πα-ναθηναϊκό» λέει χαρακτηριστικά επι-βεβαιώνοντας τις φήμες περί συμφω-νίας του με τον πρώην πρόεδρο του Παναθηναϊκού στην περίπτωση που ο τελευταίος επιστρέψει στην διοίκηση του ΤΑΑ.Σταθοκωστόπουλος και Βέμπερ συνα-ντήθηκαν στην Αργεντινή κατά τη δι-άρκεια του τουριστικού ταξιδιού που έκανε ο πρώτος τον Φεβρουάριο, συ-νάντηση που για πρώτη φορά φέρνει στην επιφάνεια το «eball magazine». Επικοινωνήσαμε με τον προπονη-τή της Μπολιβάρ και της Εθνικής Αρ-γεντινής ο οποίος επιβεβαίωσε τόσο την συνάντησή του με τον Βλάση Στα-θοκωστόπουλο όσο και το ενδεχόμε-νο να αναλάβει τις τύχες του «τριφυλ-λιού» όταν και εφόσον ο ηγέτης των «πρασίνων» επιστρέψει στην προε-δρία. Ο Κάρλος Χαβιέ Βέμπερ μίλησε

στο eball «magazine» για την κατάκτηση του 4ου συνεχόμενου τίτλου με την Μπολιβάρ, για τον Παναθηναϊκό, για τον Σταθοκωστόπουλο και για τον Αγκάμεζ. Είπε λοιπόν…

Για τον τέταρτο συνεχόμενο τίτλο στην Αργε-ντινή:Πραγματικά είμαι πολύ ευτυχισμένος για αυ-τόν τον τίτλο. Κάναμε σπουδαία δουλειά όλη αυτή την τετραετία και οι κόποι μας επιβρα-βεύτηκαν. Δεν είναι πολύ εύκολο για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια να κατακτάς το πρωτά-θλημα Αργεντινής διατηρώντας μάλιστα τον ίδιο κορμό παικτών. Έπρεπε όλη η ομάδα να παίζει στο μάξιμουμ σε κάθε αγώνα και αυτό έγινε.Για το επόμενο κίνητρο αυτής της ομάδας:Σίγουρα ένα ακόμη πρωτάθλημα αλλά όχι μόνο αυτό. Κάποια στιγμή θα ήθελα αυτή η ομάδα να μπορέσει να αντιμετωπίσει ευρω-παϊκές ομάδες. Με τις ομάδες της Βραζιλίας που κατά καιρούς παίζουμε τις έχουμε νικήσει. Τώρα πλέον ήρθε η ώρα να αναμετρηθούμε και με ομάδες της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ιταλίας για να δούμε αν και εφόσον η Μπολι-βάρ είναι αυτή τη στιγμή η καλύτερη στον κό-σμο. Το κάναμε πριν από δύο χρόνια όταν εί-

Βλ. Σταθοκωστόπουλος-Χ. Βέμπερ:Συναντήθηκαν στην Αργεντινή και συμφώνησαν να συνεργαστούν

«Με ένα τηλέφωνο του Βλάση γυρίζω στον Παναθηναϊκό»

χαμε μεταβεί στην Ιταλία για προετοιμασία. Παίξαμε με την Μοντικιάρι και την Κούνεο, παι-χνίδια από τα οποία πήραμε πάρα πολλά. Για την επόμενη μέρα στην Μπολιβάρ:Νομίζω ότι όλοι είμαστε έτοιμοι να ανοίξου-με έναν νέο κύκλο στην ομάδα αφού δύο από τα βασικά μας στελέχη οι Βραζιλιάνοι Γουά-λας και Ουίλιαμς θα πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Με την διοίκηση μαζί κα-ταστρώνουμε ήδη τα πλάνα μας για την επό-μενη μέρα στην ομάδα. Το μπάτζετ που θα έχουμε στα χέρια μας είναι ικανό να κάνει και πάλι την Μπολιβάρ πρωταγωνίστρια. Για το συμβόλαιό του:Βρίσκομαι σε συζητήσεις με τον πρόεδρο της ομάδας τον οποίο εκτιμώ και πιστεύω πάρα πολύ. Θέλω να ανανεώσω, θέλω να μείνω στην ομάδα και νομίζω ότι είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Θέλω να τελειώσω όσο το δυνα-τόν γρηγορότερα με αυτή την υπόθεση για-τί ήδη ξεκινήσαμε προετοιμασία με την Εθνική Αργεντινής για τον μεγάλο στόχο που έχουμε μπροστά μας, το World League.

Για τις φήμες που τον θέλουν να επιστρέφει στον Παναθηναϊκό;

Σας το έχω ξαναπεί και το ξαναλέω. Για την μοναδική ομάδα που θα επέστρεφα στην Ελλάδα θα ήταν ο Παναθηναϊκός. Τον έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου και νομίζω ότι αργά ή γρήγορα θα επιστρέψω. Τον Φε-βρουάριο είχα συνάντηση εδώ στην Αργε-ντινή με τον κ. Βλάση (σ. σ. Σταθοκωστό-πουλο) με τον οποίο μας συνδέει στενή φι-λία. Ήρθε με την σύζυγό του για διακοπές και ήταν πολύ μεγάλη μου χαρά που είχαμε την δυνατότητα να δειπνήσουμε μαζί. Μιλήσα-με για τα πάντα. Μιλήσαμε για το παρελθόν, για το παρόν αλλά και για το μέλλον. Είπα-με πολλά και αυτό που κατάλαβα είναι ότι ο κ. Βλάσης θα επιστρέψει σύντομα στον Πα-ναθηναϊκό. Δεν ξέρω αν θα γίνει αυτό το κα-λοκαίρι ή το επόμενο. Ξέρω όμως ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει. Αν γίνει αυτό τότε θα έρθω και εγώ στον Παναθηναϊκό. Η επιστρο-φή μου στην ομάδα εξαρτάται αποκλειστι-

κά από τον κ. Βλάση. Όταν μου τηλεφωνήσει εγώ παίρνω το πρώτο αεροπλάνο και έρχο-μαι στην Ελλάδα.

Για τη γνώμη του για τον Βλάση Σταθοκω-στόπουλο:Ο άνθρωπος είναι …υπερβολικά Παναθηνα-ϊκός. Αγαπάει με πάθος τον σύλλογο και θα έκανε τα πάντα για να δει την ομάδα του να κερδίζει τίτλους. Σαν άνθρωπος το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι είναι special. Έχει φοβερό μυαλό, έχει μεγάλη καρδιά και τα δίνει όλα σε αυτούς που εμπιστεύεται. Οι ιδέες του για τον αθλητισμό είναι πολύ προχωρημένες. Συμφωνούμε σε όλα με τον κ. Βλάση…Για τον Λίμπερμαν Αγκάμεζ:Είναι αλήθεια ότι όταν έφυγα από την Ελλάδα είχα πει ότι όσο θα είμαι εγώ στον Παναθη-ναϊκό ο Αγκάμεζ δεν πρόκειται να παίξει στην ομάδα. Από τότε μέχρι τώρα όμως μεσολά-βησαν τέσσερα χρόνια και η άποψη μου για τον Αγκάμεζ έχει αλλάξει για τον απλούστατο λόγο ότι ο ίδιος παίκτης άλλαξε. Ήδη συγκα-ταλέγεται στους έξι κορυφαίους διαγωνίους του κόσμου και κάθε χρόνο γίνεται ολοένα και καλύτερος. Παρακολουθώ την εξέλιξή του και είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος που μπόρε-σε να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να φθάσει ψηλά με πολύ δουλειά και συγκροτημένη σκέ-ψη. Είναι σίγουρο ότι αν ποτέ έρθω στον Πα-ναθηναϊκό ο Αγκάμεζ θα είναι ένα από τα βα-σικά εργαλεία της ομάδας μου.

Για τον φετινό Παναθηναϊκό:Χάρηκα πάρα πολύ όταν πληροφορήθηκα ότι πήρε το Κύπελλο. Είδα σε βίντεο την ομά-

δα και πραγματικά μου άρεσε πολύ για την μαχητικότητά της. Για την επικοινωνία που έχει με τους παίκτες του Παναθηναϊκού:Πριν από δύο εβδομάδες μίλησα με τον Βί-κτωρα (Κουρούπη). Έχω να μιλήσω καιρό με τον Σωτήρη (Πανταλέων) ενώ μιλάμε τακτι-κά τόσο με τον Αντώνη (Βουρδέρη, στατιστι-κολόγο) όσο και με τον Σπύρο (πρώην φρο-ντιστή του ΠΑΟ). Φροντίζω να ενημερώνο-μαι για την ομάδα και εύχομαι το συντομότε-ρο να καταφέρω να έρθω στην Ελλάδα να τους δω από κοντά. Μιλάω αρκετά και με τον Μαρσελίνιο ο οποίος τώρα παίζει στην Βραζι-λία. Τον Ιούλιο περιμένω να δω και τον Ντάντε από κοντά αφού είμαι σίγουρος ότι η Βραζι-λία θα είναι μια από τις πέντε ομάδες που θα έρθουν στην Κόρντομπα για την τελική φάση του World League.

Για την Εθνική Αργεντινής:Ο πήχης των απαιτήσεων αυτό το καλοκαί-ρι έχει ανέβει πάρα πολύ. Πέρσι στην πρώτη μου χρονιά στον πάγκο καταφέραμε να φθά-σουμε την ομάδα στην τελική φάση του World League, κάτι που δεν το πίστευε κανείς. Αφή-σαμε εκτός την Γαλλία μια από τις παραδοσι-ακές δυνάμεις του παγκοσμίου βόλεϊ. Φέτος όμως σκεφτόμαστε να …απλώσουμε ακόμη περισσότερο τα πόδια μας. Βλέπετε η τελική φάση της διοργάνωσης, το φάιναλ σιξ θα γί-νει στην έδρα μας. στην Κόρντομπα και εμείς πρέπει να φανούμε ανταγωνιστικοί. Δεν θέ-λουμε απλά να κάνουμε παρέλαση, θέλουμε να παίξουμε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το τουρνουά.

TIPS• Πρωταθλητήςτα5τελευταίαχρόνιαείναιοΚάρλοςΧαβιέΒέμπερ.Το2006μετονΠανα-θηναϊκόκαιτηντετραετία2007-2010μετηνΜπολιβάρ.• ΗαποχώρησήτουαπότονΠΑΟέγινετο2006γιαοικογενειακούςλόγουςόπωςείπετότεοΑργεντινός.ΤορεπορτάζόμωςήθελεναείναιδυσαρεστημένοςμετηνκριτικήπουδέχθηκεαπόστέλεχοςτηςδιοίκησηςτουΠΑΟμετάτονχαμένοτελικόΚυπέλλουστηνΑμαλιάδα.• «ΑνέρθωστονΠαναθηναϊκόθέλωτονΑγκάμεζστηνομάδα»λέειοΑργεντινόςαλλάζο-νταςτηνάποψηπουείχεγιατονΚολομβιανό«μπόμπερ»το2006.• «ΟΒλάσηςείναι…υπερβολικάΠαναθηναϊκός.Έχειανοικτόμυαλόκαιείναιοκαλύτεροςπρόεδρος»υποστηρίζειοΒέμπεργιατονΣταθοκωστόπουλο.• Τηνημέραπουανακοίνωσετηναπομάκρυνσήτουστουςπαίκτεςτουστηνκαφετέρια«Bolero»τηςΓλυφάδαςτονΜάιοτου2006άπαντεςξέσπασανσεκλάματα,δείγματουδεσίματοςπουείχεστηνομάδα.

Άφησε τη μαγική παραλία της Στούπας, στη Μάνη και ξενιτεύ-

τηκε στο Λονδίνο για να μάθει βό-λεϊ στους Άγγλους. Ο Βαγγέλης Κουτουλέας γίνεται πρεσβευτής της Ελλάδας στην αγγλική πρωτεύ-ουσα και ανταποκριτής του eball magazine.

Η ζωή στην ΑγγλίαΟι καιρικές συνθήκες της Μεγά-λης Βρετανίας διαφέρουν από αυ-τές της Ελλάδας. Θα διαφωνού-σα όμως στο γεγονός ότι πολλοί ‘Έλληνες θα απέφευγαν να εργα-στούν και να ζήσουν εδώ. Είναι μια χώρα στην οποία μπορείς να συ-ναντήσεις και τις τέσσερις εποχές του χρόνου, μερικές φορές ακό-μα και κατά τη διάρκεια της ημέ-ρας. Αποφασίσαμε με τη σύντρο-φό μου, Ειρήνη, λόγω μεταπτυχι-ακών σπουδών, να μετακομίσου-με για λίγους μήνες στο Λονδίνο και διαπιστώσαμε από τις πρώτες ημέρες διαμονής την ευγενική και πραγματικά φιλόξενη συμπεριφο-ρά των Άγγλων. Σε αυτή τη χώρα, στην οποία δεινοπαθείς να συνηθί-σεις την οδήγηση, καταλαβαίνεις τι σημαίνει οργάνωση, έλλειψη γρα-φειοκρατίας, διαφάνεια και πραγ-

ματική αξιοκρατία. Σε αντίθεση με την Ελλά-δα, ο καθένας μπορεί να πραγματοποιήσει τα επαγγελματικά του όνειρα με την αξία του, χωρίς κανενός είδους διακρίσεις και πάνω από όλα χωρίς ρουσφέτια και «μπάρμπα στη Κορώνη».

Το volley στην ΑγγλίαΗ πρώτη μου επαφή με το Βρετανικό βόλεϊ έγι-νε μέσω του Μαρκ Κοντόπουλου, Έλληνα που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Ο Μαρκ, πέρα από την επαγγελματική του ιδιότητα ως δικη-γόρος, είναι άνθρωπος του βόλεϊ, καθώς εί-ναι πρόεδρος του Beach Volley στην Αγγλία, προπονητής της γυναικείας ομάδας Polonia και παίχτης σε μία τοπική ομάδα όπου παί-ζουν ακόμα 5 με 6 Έλληνες. Με την πρώτη μας κιόλας συνάντηση, ο Μαρκ προσπάθη-σε και μου έδωσε την εικόνα του Αγγλικού βό-λεϊ και μου πρότεινε να αναλάβω προπονη-τής στην αντρική ομάδα της Polonia. Αυτό όμως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι αυτός που ζήτησε από το Μαρκ να μεσο-λαβήσει για να αναλάβω την ομάδα ήταν ο ίδιος ο προπονητής της, επειδή θεώρησε ότι έχει ανάγκη από βοήθεια. Άραγε θα συνέβαι-νε ποτέ αυτό στην Ελλάδα; Το βόλεϊ συντηρεί-ται από αυτούς που έρχονται να ζήσουν, να σπουδάσουν ή να δουλέψουν στην Αγγλία. Όπως βέβαια συμβαίνει και με τα περισσότε-ρα ομαδικά σπορ με εξαίρεση το ποδόσφαι-ρο.

Του Βαγγέλη Κουτουλέα από το Λονδίνο

Κρατάει χρόνια αυτή η… Polonia!

Tips

@Το Λονδίνο είναι μία πολυπολιτισμική πόλη στην οποία είναι όλοι ευπρόσδεκτοι.@Το βόλεϊ στην Αγγλία είναι τελείως ερασιτε-χνικό. Προπόνηση οι ομάδες κάνουν 2 με 3 φορές την εβδομάδα.@Μόλις 2 χρόνια πριν τους Ολυμπιακούς που διοργανώνει το Λονδίνο υπάρχει μόνο ένα γήπεδο Beach Volley.

SPECIAL REPORTS

Του Chris HykielΕίναι μοναδική η ευκαιρία για την Πολόνια να έχει επαγγελματία προπονητή και μάλιστα Έλ-ληνα, τον Βαγγέλη Κουτουλέα. Συναντηθήκα-με σε καφέ (άλλωστε οι Έλληνες είναι παγκό-σμιοι πρωταθλητές του καφέ!) και συμφωνή-σαμε για συνεργασία στο δεύτερο μισό της σεζόν. Έχοντας δει από κοντά στους Ολυμπι-ακούς της Αθήνας βόλεϊ, εντυπωσιάστηκα από το επίπεδο του αθλήματος. Θεωρώ ότι έγινε η καλύτερη επιλογή.

Info Βαγγέλης

Πέντε διαφορετικές ομάδες στην Α1. Έπαι-ξε στον Παναθηναϊκό από το 1987 έως το 1996. Σταμάτησε από τη σάλα το 2002, μετά από δυο χρόνια στον Ιωνικό. Πρωταθλητής στο beach volley 1996-1999, με ευρωδιάκρι-ση στη Λάρνακα το 2001. Περισσότερες από 100 διεθνείς συμμετοχές. Προπονητής σε Ιωνι-κό και ΠΑΟΚ στην Α1. Προπονητής των Ξενά-κη, Μπλάουελ, πρωταθλητών στην άμμο το 2009.

Ποια είναι η PoloniaΙδρύθηκε πριν 30 χρόνια από Πολωνούς με-τανάστες και αγωνίζεται στην Α1. Σήμερα όμως αποτελείται μόνο από 4 Πολωνούς αθλητές και τον συνεργάτη μου, Chris Hykiel, έναν άνθρωπο που πραγματικά λατρεύει το βόλεϊ. Οι υπόλοιποι είναι 1 Ιταλός, 2 Σλοβάκοι, 1 Γερμανός, 1 Γάλλος, 1 Ρουμάνος, 2 Ούγ-γροι, 1 Βραζιλιάνος, με προπονητή Έλληνα! Για Άγγλο βέβαια ούτε κουβέντα! Προπόνηση οι ομάδες κάνουν 2 με 3 φορές την εβδομάδα κι αυτό για διάφορους λόγους: λόγω φόρτου εργασίας, λόγω μεγάλων αποστάσεων και εξόδων, λόγω έλλειψης γηπέδων καθώς επί-σης λόγω υψηλού κόστους ενοικίασης των γηπέδων. Καταφέραμε να φτάσουμε στο τε-λικό του κυπέλου Αγγλίας μετά από 19 ολό-κληρα χρόνια! 24 Απριλίου 2010 διεκδικήσα-με το κύπελλο στο γήπεδο Crystale Palace, το οποίο είναι για τους αθλητές του βόλεϊ ότι το Wembley για τους ποδοσφαιριστές. Χάσα-με 3-0 σετ. Στον τελικό υπήρχε έντονο ελληνι-κό στοιχείο μιας και εκτός από μένα στον γυ-ναικείο τελικό προπονητές της Polonia ήταν ο Μαρκ Κοντόπουλος και ο Κώστας Κίκηρας. Το beach volley στην ΑγγλίαΔεν θα μπορούσε να λείψει από τη ζωή μου το Beach Volley! Έτσι λοιπόν συμφώνησα με το London Beach Volley Club και 3 φορές την εβδομάδα θα κάνω προπόνηση στους αθλητές που συμμετέχουν στο αγγλικό σιρ-κουί. Βέβαια, αν και είμαστε μόλις 2 χρόνια πριν τους Ολυμπιακούς που διοργανώνει το Λονδίνο υπάρχει μόνο ένα γήπεδο Beach Volley. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι το μεγάλο πρόβλημα συνωστισμού αθλητών για προ-πόνηση, μιας και όλοι μέχρι τις 17:00 μμ. δου-λεύουν!

Αναζητείται ένας Μαστρανδρέας

Φτάσαμε λοιπόν στο πιο κρίσιμο σημείο του ελ-ληνικού βόλει που είναι διχασμένο, κάθε πλευρά

βλέπει εντελώς υποκειμενικά τα τεκταινόμενα , αναλύ-ει διαφορετικά τις καταστάσεις που βιώνει το άθλη-μα του φιλέ και όλα πλέον βρίσκονται στον αέρα και ακροβατούν σε μια λεπτή κλωστή.Ο ιστορικός του μέλλοντος-αν ασχοληθεί βέβαια-θα διαπιστώσει ότι στο ελληνικό βόλεϊ, στη μετά Μπελι-γράτη εποχή υπάρχει η πλευρά της τωρινής διοίκη-σης, αυτή της αντιπολίτευσης και στο μέσον τα δε-κάδες σωματεία που πελαγοδρομούν και δεν ξέρουν

τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Φυσιολογικά όπως σε όλους τους τομείς της κοινωνίας γέρνει προς την πλευρά της αντιπολίτευσης, γιατί δεν βρήκε τη σωτηρία(τα χρωστού-μενα λεφτά) στη συμπολίτευση.Το ελληνικό βόλεϊ έχει χρεοκοπήσει, είναι ένα μικρό αντίγραφο της ελληνικής κοινωνί-ας, με την κυβέρνηση να κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι αυτή δημιούργησε το χρέ-ος και την αντιπολίτευση να αλλάζει αρχηγό και να αποστασιοποιείται από το πα-ρελθόν και να μιλάει για νέα εποχή, μόνο που εδώ δεν έχουμε το ΔΝΤ για να δώσει λύση. Τη λύση πρέπει να τη δώσουν οι παράγοντες και των δυο πλευρών, αλλά δεν ασχολούνται ιδιαίτερα, δεν παίρνουν ριζοσπαστικά μέτρα, δεν προτείνουν λύσεις, δεν κάνουν τομές, δεν έρχονται σε σύγκρουση, παρά μόνο χαϊδεύουν αυτιά και συ-νεχίζουν στην μακαριότητα. Γιατί άραγε; Για την προεδρική καρέκλα ενός χρεοκοπη-μένου οργανισμού; Τόσο ελκυστική είναι αυτή η θέση; Ας μας το απαντήσουν οι αρ-μόδιοι.Έτσι το ελληνικό βόλεϊ, ακόμη και στον Τύπο, είναι χωρισμένο στα δυο με δημοσιο-γράφους να καταγράφουν τα γεγονότα, ανάλογα από ποια πλευρά βρίσκονται. Έτσι διαβάζουμε από τη μια για έναν τελικό κυπέλλου που αποτελεί διαφήμιση και από την άλλη για έναν αποτυχημένο τελικό, αν και για πρώτη φορά όλη η ελληνι-κή αθλητική κοινωνία μιλούσε για το ματς επειδή απλούστατα το έδειξε η ελεύθερη ΕΡΤ και όχι η κλειστή με περιορισμένους συνδρομητές ΝΟVA. Kαι ψάχνουν για λε-πτομέρειες, όπως μη εμπορική εκμετάλλευση και προτάσεις για διοργάνωση από την ΕΣΑΠ, όταν ο συνεταιρισμός των ΤΑΑ δυσλειτουργεί, αφού η σύμπραξη τους διαλύ-θηκε στα εξ ων συνετέθη από ένα κουτάκι μπύρας.Από την άλλη διαβάζουμε για ελιγμό Προσαλίκα που μειοψήφησε στην πρόταση διε-νέργειας εκλογών, ενώ πρόκειται ουσιαστικά για κατάργηση της γενικής συνέλευσης , όπου δεσμεύτηκε για το αντίθετο, άσχετα αν παρασύρθηκε η όχι, κι αν αυτό θα είναι για το καλό η το κακό του ελληνικού βόλεϊ. Διαβάζουμε και άλλα... τέρατα, όπως για μεσίτη αμερικάνο προπονητή, όταν οι περισσότεροι έλληνες προπονητές και παίκτες είναι δημόσιοι υπάλληλοι, μέλη των σωμάτων ασφαλείας ή συνταξιούχοι του δημο-σίου που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στο δημόσιο, αλλά και διάφορες κολακευτικές κρι-τικές της τωρινής διοίκησης που ένας αντικειμενικός θα τις χαρακτήριζε γκάφες (πρό-σληψη Κοέγιο)Τα πράγματα έφτασαν στο απροχώρητο και μόνη λύση είναι να ηγηθεί ένα ενωτι-κό ψηφοδέλτιο, με επικεφαλής έναν παράγοντα, στυλ Μιχάλη Μαστρανδρέα που θα βγάλει το κάρο από τη λάσπη.

Του Στέφανου Λεμονίδη

Δεν ξέρω τι να ξεχωρίσω, όταν εί-μαι στην οικογένεια του βόλεϊ. Εί-

μαι ως γυναίκα-διαιτητής ή ως διαιτη-τής-γυναίκα; Πως με βλέπουν άραγε; Σαν το κοριτσάκι που προσπαθεί κάτι να πει στη διαιτησία; Ή σαν τον διαιτητή που προσπαθεί να εφαρμόσει κανονισμούς, να εξελιχθεί, να γίνει καλύτερος, να φτάσει κάπου; Υπάρ-χουν πολλά που άκουσα όλα αυτά τα χρόνια μέσα στα γήπεδα, κάποια αστεία,

κάποια ενοχλητικά, κάποια θετικά και αρ-νητικά. Γέλασα πολύ, όταν Κυριακή μεσημέρι πριν αρκετά χρόνια, κατά τη διάρκεια δύ-σκολου αγώνα σε γεμάτο γήπεδο και μετά από φοβερή φάση ακούγεται από έναν φί-λαθλο «ε, δεύτερε δεν πας σπίτι φτιάξεις παστίτσιο;». Γέλασε όλο το γήπεδο μαζί του, οι παίκτες αλλά και οι διαιτητές. Όταν πρωτοξεκίνησα να διαιτητεύω, έπαιζα ως επόπτης, Α1 ανδρών. Βρίσκομαι λοιπόν σε ένα γήπεδο, γίνεται η παρουσίαση και την ώρα που έρχεται ο αρχηγός της ομάδας δίπλα μου, λέει χαριτολογώντας «ωραίο άρωμα φορά-τε δεσποινίς»! Κοκκίνισα, απάντησα, «δεν ξέρω εάν θα συνεχίσει να σας αρέσει κατά την διάρκεια του αγώνα»! Κοκκίνισε κι εκείνος, καταλαβαίνοντας πως δεν επρόκειτο να μου πάρει τον αέρα. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι όμως, όταν απλά εκθέτεις την στά-ση που θα κρατήσεις στην πορεία. Γεγονός είναι πάντως ότι καλό παστίτσιο δεν έμαθα να φτιάχνω, μου κόβει η μπεσαμέλ, στην λίστα των «Ο διαιτητής» μπήκα, άρα μάλλον καλά έκανα που δεν πήγα σπίτι εκείνο το μεσημέρι! Φαίνεται ότι τα καταφέρνω καλύτε-ρα στο γήπεδο από ότι στην κουζίνα! Και προσπαθώ πάντα να φοράω ωραίο άρω-μα στο γήπεδο! Άγχος και ευθύνη «πρώτη γυναίκα διεθνής», «πρώτη γυναίκα στην Α1». Το αποδοτικό άγχος είναι βέβαια απαραίτητο για να βελτιωνόμαστε. Πάντως, η απόφα-ση (πέρυσι τον Μάρτιο όταν ρωτάγαμε εάν θα ανθήσουν οι… Λεμονιές στην Τυνησία) ήταν δύσκολη και μετά από πολλή σκέψη. Μια τέτοια απόφαση σήμαινε για μένα ότι η διαιτησία θα πρέπει να είναι πάντα η πρώτη μου προτεραιότητα, όχι ότι μέχρι τότε δεν ήταν, απλά δεν είχα επισημοποιήσει την σχέση Λεμονιά – Διαιτητής. Όταν όμως σκέ-φτηκα τι έχω ακούσει στα γήπεδα, από διεθνή αθλήτρια να έρχεται για κλήρωση και να λέει «χαίρομαι πολύ που μας παίζει γυναίκα πρώτη και είσαι εσύ, καλή αρχή, είναι και για μένα η πρώτη φορά που με παίζει γυναίκα» ή διεθνή αθλητή να έρχεται κάτω από τη σκάλα και να μου λέει «είναι η πρώτη φορά που με παίζει γυναίκα σε αυτή την κατη-γορία, καλή επιτυχία» και στο τέλος να με συγχαίρει ή εθνικός προπονητής που έχασε η ομάδα του να λέει «συγχαρητήρια Λεμονιά, μακάρι σε τέτοιους σημαντικούς αγώνες να έχουμε πάντα τόσο δίκαιη διαιτησία» ή πρόεδρο της ομοσπονδίας να λέει «μπράβο κο-ρίτσια τέτοιους διαιτητές θέλουμε στα γήπεδα», τότε οι αμφιβολίες εάν θα τα καταφέρω, εκμηδενίστηκαν. Βέβαια, ήταν και τα αρνητικά αρκετά, υπήρξαν φορές που έγιναν λάθη και προφανώς θα συνεχίζουν να γίνονται. Αλλά αυτό είναι μειονέκτημα μιας γυναίκας; Όχι βέβαια. Λάθη κάνουν και οι καλύτεροι άνδρες διαιτητές, άρα λάθη κάνουν όλοι οι διαιτητές. Γεγονός είναι όμως πως οι γυναίκες διαιτητές χρειάζονταν περισσότερο χρό-νο να εξελιχθούν από ότι οι άνδρες, οι κανονισμοί παιδιάς όμως του βόλεϊ είναι ίδιοι για όλους, είτε γυναίκες είτε άνδρες και καλούμαστε όλοι να κάνουμε καλή εφαρμογή κατά περίπτωση, γιατί καμία φάση δεν είναι ίδια με την άλλη. Και την εφαρμογή την κάνουμε στα γήπεδα. Δεν παίζει ρόλο εάν είσαι γυναίκα ή άνδρας, σημασία έχει πως διαιτητεύ-εις.

Της Λεμονιάς Μουλά

Μου κόβει η μπεσαμέλ!

Η ανοδική προς την… κάθοδο πορεία της ΕΑΠ στο πρωτάθλη-

μα είναι σαν των καθοδικών προς την άνοδο… φίλων του βό-

λεϊ! Εχθρική. Προς τον εαυτό της και το… περιβάλλον του φιλέ, πλη-

γωμένου από την κάτω του μηδενός ποιότητα της εμπορικής Α1 των

ανδρών. Αυτοκαταστροφική. Οι ετερόκλητοι φίλοι του βόλεϊ αποδεί-

χθηκαν… εχθροί μεταξύ τους, η συμπαθής ΕΑΠ στην ιδέα ότι θα νική-

σει τον πληγωμένο Παναθηναϊκό τελευταία αγωνιστική της κανονικής

περιόδου (μετά ακολούθησε η… ακανόνιστη περίοδος, της μπύρας

και του… μύθου!) και θα τερματίσει πρώτη, τερμάτισε! Έβδομη. Θέ-

λει πραγματικά πολύ μεγάλη, κοπιώδη προσπάθεια για αυτό το μονα-

δικό κατόρθωμα, να προσπαθείς να πετάξεις τόσο ψηλά, που να μη

σε βλέπει… κανείς! Κατόρθωμα της ΕΑΠ και των φίλων του βόλεϊ, άρα

και της… ΕΑΠ! Που δεν έχουν κανέναν… φίλο. Ανέλαβαν να διοικήσουν, να πρωταγωνιστήσουν και…

ΕΑΠελαγοδρομούν. Αν εξαιρέσει κάποιος τη μετακόμιση των γραφείων και την δια… αντιεπαγγελαμ-

τία Κοέγιο πρόσληψη Καπράρα (όπως και να έχει, douze points μόνο στον πρόεδρο), όλα τα άλλα…

έργα είναι σαν τη διαδρομή προς την Πάτρα! Με… κατακίτρινες φοβικές ταμπέλες, ότι στην επόμενη

στροφή θα… πεθάνεις! Ε, πέθανε λοιπόν να τελειώνουμε, λέει το κράτος, αφού ούτως ή άλλως, δρό-

μο δε θα δεις, όσο κι αν ζεις! Ποιος ζει και ποιος… πεθαίνει είναι και η Ομοσπονδία. Για αλλού κίνησε,

προς δημοκρατικό εξευρωπαϊσμό και αλλού πάει, προς σοσιαλιστικό… μινιμαλισμό, ζήτημα είναι αν

θα φτάσει στην… Πάτρα, με τη βοήθεια του ΔΝΤ σε ρόλο… GPS! Με αγαθές προ-θέσεις, χωρίς θέσεις.

Με στελέχη τύπου… Ροντρίγκεθ να ξεσπαθώνουν στον… Χριθόπουλο, όπως η Αγγελάκη στον… Προ-

θαλίκα! Γιώργο χάσαμε. Συνονθύλευμα. Ο απόλυτος αιφνιδιασμός έρχεται από τον ανύποπτο Ντονά

και δεν υπάρχει… αντίδι και αντίδοτο! Ούτε πρώτη, ούτε όμως και δεύτερη σκέψη. Μόνο σύ-σκεψη γίνε-

ται, για να αποφασίσουν οι πολλοί, γιατί οι λίγοι δεν! Μα, είναι… λίγοι. Λύγισαν. Στην ιδέα-κεραυνό ότι

μπορούν να συγ-κυβερνήσουν, δεν αποφάσισαν ποτέ. Συμφωνούσαν μετά από εννέα ώρες ότι… δι-

αφωνούν, ακριβές αποτέλεσμα όταν η… σύσκεψη προηγείται της… σκέψης! Μπαίνει στο παιχνίδι ο…

Ντονάς και αιφνιδιάζονται από το καλαματιανό! Τι Στάθης, τι… μπαρμπα-Στάθης. Ένα και το αυτό. Στην

αντιμετώπιση. Και μετά πρέπει, λέει, να πάρεις ως τέταρτη εξουσία θέση, να μπεις στο εκλογικό μετερί-

ζι, να διαλέξεις στρατόπεδο και να το… υπερασπιστείς μέχρι τέλος, δημοσιο-γραφικά! Μάλλον… γρα-

φικά, ε; Δε γίνεται να καταγράφεις ως οφείλεις τα γεγονότα. Γίνεται μόνο να τα δημιουργείς και μετά να

τα κρίνεις, όλα καλώς καμωμένα! Τι λέτε; Σοβαρά; Δε φταίει δηλαδή ο κόουτς Χριστόπουλος για τις επι-

λογές του και το κοουτσάρισμα; Δε φταίνε οι παίκτες που… παράκουγαν; Δε φταίει ο χρηματοδότης

Ρογδάκης; Πρέπει να πάρω το μέρος κάποιου και δια της πολιτικής να πετροβολώ; Δε φταίει δηλαδή ο

«λαμπερός στο ψηφοδέλτιό του» Προσαλίκας για το διοικητικό χάος που παρέλαβε από το «λαμπερό

ψηφοδέλτιο Μπελιγράτη» και για το διοικητικό χάος που θα παραδώσει, όποτε παραδώσει στον επό-

μενο τυχερό-άτυχο; Δε φταίνε οι… μισητοί συνεργάτες του; Όταν αιφνιδιάζεσαι από τον

Ντονά, όταν δεν έχεις λύση για να αντιπαρέλθεις σκοπέλους τύπου Αχιλλέα, τότε απο-

λαμβάνεις την πτώση του… Έκτορα και περιμένεις απλώς να ακούσεις τον κρότο. Όσο

μεγαλύτερος, τόσο χειρότερα…

Έκτορας και Αχιλλέας!Του Ισίδωρου Πρίντεζη

Θεωρώ τον Στέλιο Προσαλίκα έναν από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που έχει το ελληνικό βόλεϊ. Και για να πω όλη

την αλήθεια έξυπνους δεν έχουμε πολλούς, πονηρούς πάλι εκατοντάδες. Τον θεωρώ τόσο έξυπνο λοιπόν που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έμπλεξε με τα κοινά του αθλήματος από τη στιγμή που ήξερε και είχε ζήσει ως προπονητής, πολλές περίερ-γες καταστάσεις που πιθανότατα θα τον έμπλεκαν σε περιπέτει-ες, όπως και έγινε δηλαδή. Ο κόουτς, όπως ακόμα τον αποκα-λώ, αποδεικνύεται εμπράκτως ότι μάλλον δεν ήταν όσο έτοιμος θα έπρεπε να είναι, για να μας κάνει, όπως όφειλε, να ξεχάσου-με τον Θανάση Μπελιγράτη. Μπορεί στο μυαλό του να τα είχε αλλιώς τακτοποιημένα τα θέματα. Μπορεί να ήθελε να βγει πε-ρισσότερες φωτογραφίες από όσες είχε βγει ως ο πιο επιτυχη-μένος κόουτς στην ιστορία των Εθνικών ομάδων (μετά τον Θα-νάση Μαργαρίτη). Μπορεί να ήταν το απωθημένο του να ρίξει από την καρέκλα τον «Μπελί» όπως ο τελευταίος τον καρατόμησε αδίκως από τον προπονητικό θώκο μετά τους Ολυμπια-κούς αγώνες της Αθήνας. Ο κόουτς λοιπόν κατάφερε να τελειώσει σε μια νύχτα τον αντίπαλό του αλλά από κει και ύστερα πλην κάποιων κινήσεων (αλλαγή γραφείων, πρόσληψη Καπρά-ρα, εν μέρει τακτοποίηση οικονομικών οφειλών) δεν έχει καταφέρει να πείσει πρώτα από όλα αυτούς που τον ανέδειξαν πρόεδρο. Στην πράξη η πολιτική που χάραξε εξ αρχής είχε αρκετά προσωπικά λάθη (η Σμύρνη του έκα-νε μεγάλη ζημιά στο προφίλ του) τα οποία πληρώνει διαρκώς από τον Σεπτέμβρη του 2008 και μετά από όταν δηλαδή ανέλαβε τις τύχες του ελληνικού βόλεϊ. Ουδείς αλάνθαστος βεβαί-ως βεβαίως, και όπως είπε και ο ίδιος στην τελευταία απολογιστική συνέντευξη τύπου, «όποιος δεν κάνει λάθη είναι πεθαμένος». Σωστά, αλλά πως γίνεται ρε κόουτς σε μηνιαία βάση να χά-νεις τα καλύτερα σου στηρίγματα στο δρόμο της ανατροπής του «Μπελί»; Πως γίνεται μετά από μόλις 18 μήνες «κυβέρνησης» 120 σωματεία να σου έχουν γυρίσει ήδη την πλάτη; Μήπως κάτι δεν κάνεις σωστά; Δεν γίνεται όλοι οι άλλοι να έχουν άδικο. Δεν γίνεται ο Τριανταφυλλίδης και η Αγγελάκη, δύο από τα πιο σοβαρά σου στηρίγματα ως αντιπολίτευση, να σου κουνούν πρόωρα το μαντήλι. Μήπως τελικά φταίει αυτό το «εγώ» σου στο οποίο αναφέρθηκε η Σοφία πριν πηδήξει από το καράβι;

ΥΓ1.: Βουλωμένο γράμμα διαβάζαμε στην πρώτη ηλε-κτρονική έκδοση του «Eball magazine». «Ο τίτλος είναι στόχος, όχι πανάκεια» προέβλεπε ο μεγαλομέτοχος της ΕΑ Πατρών Μανώλης Ρογδάκης την ώρα που δύο δισέλιδα πιο κάτω ο κόουτς Δημήτρης Ανδρεόπουλος ανέλυε «το θαύμα της Λαμίας». Και όλα αυτά πριν τις μεταξύ τους κόντρες…

Εγώ ο Στέλιος…Του Παντελή Λώλη

• Έπρεπε να υποβιβαστεί ο Φοίνικας προκειμένου στη Σύρο να «ξυπνήσουν» οι οικονομι-κά ισχυροί παράγοντες του νησιού;

• Από πότε έχουν να αλλάξουν καλημέρα στον Ολυμπιακό ο Παντελής Ταρνατώρος και ο Ιβάν Μίλκοβιτς;

• Ποιος ήταν ο μεσάζων ώστε η πασέρ του Απολλωνίου Μπίμπι Γκλιγκόροβιτς να ει-σπράξει τον Μάρτιο τα 35 χιλιάδες Ευρώ που της όφειλε από πέρσι ο Ολυμπιακός;

• Γιατί ο Ηρακλής ανανέωσε άρον άρον το συμβόλαιο με τον Μάκη Κανέλλο;

• Αληθεύει ότι «ερυθρόλευκοι» και «πράσινοι» είχαν ήδη απλώσει τα χέρια τους στον κε-ντρικό του Ηρακλή;

• Η επαγγελματική συνεργασία του Νίκου Αρταβάνη με τον Πλάμεν Κονσταντίνοφ υπάρχει περίπτωση να εξελιχθεί και στον Ηρακλή;

• Γιατί θα την γλίτωνε ο Χριστοφι-δέλης αν του γινόταν έλεγχος ντόπινγκ στον τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπια-κό και όχι τέσσερις μέρες νωρίτερα στο ματς με τον ΠΑΟΚ;

• Ποιος ήταν αυτός που έμαθε πρώτος στον Παναθηναϊκό το φλερτ του Βλάση Σταθο-κωστόπουλου με τον Κάρλος Χαβιέ Βέμπερ;

• Γιατί οι περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ θεω-ρούν υπαίτιο του υποβιβασμού τον προπονητή τους Κώστα Αρσενιάδη;

• Είναι αλήθεια ότι λίγες μέρες πριν τον τελικό του Κυπέλλου ο Λίμπερμαν Αγκάμεζ βοήθησε οι-

κονομικά μέλος της ομάδας του;

• Μετά το κουτάκι μπύρας που πέταξαν οι οπαδοί της ΑΕΚ στον Σιδηρόπουλο πριν από τρία χρόνια και μετά την ίδια κίνηση οπαδού του Ηρακλή κατά του Ρουμελιώτη στην φετινή σεζόν, η Λίγκα δεν δικαιούται την επόμενη χρονιά να ζητήσει χορηγία της Amstel για το πρωτάθλημα;

• Είναι αλήθεια ότι την επόμενη χρονιά αναπληρωματι-κός διαγώνιος στον Ολυμπιακό θα παίζει ο Πολωνός Λούκας Σζάρεκ;

• Γιατί δεν ευδοκίμησαν οι προσπάθειες αλλαγής έδρας του Άρη στο κλειστό της Siemens;

• Είναι αλήθεια ότι ο Πατρινός Παναγιώτης Ρουμελιώ-της έστελνε μηνύματα στους φίλους του και τους προ-σκαλούσε για καφέ της …παρηγοριάς στην καφετέρια του μετά τον αποκλεισμό της ΕΑΠ του Χριστόπουλου από τα ημιτελικά της Α1;

• Γιατί ακούστηκε το όνομα του Γάλλου Στεφάν Αντι-γκά για τον Παναθηναϊκό;

• Αληθεύει ότι ο Αντρέι Κράβαρικ πρότεινε τον συμπατριώτη του Ντρέζνιακ για προπονητή στον Ηρακλή;

Μπριζίτκα Μόλναρ - Νικήτρια Επάθλου Forthnet

Αποστολία Νούσια - Νικήτρια Forthnet Rookie of the year

Ανδρέας Φράγγος - Νικητής Forthnet Rookie of the year

Ιβάν Μίλκοβιτς - Νικητής Επάθλου Forthnet

Ιβάν ο τρομερός, ο αποτελεσματικός, ο τροπαιούχος. Μίλκοβιτς χρυσός ολυμπιονίκης, πρωταθλητής Ευρώπης, νταμπλούχος Ελ-

λάδας. Ιβάν Μίλκοβιτς γαύρος! Κατακκόκινος. Ο απόλυτος σταρ στο… δικό του φιλέ! Ο ηγέτης στο τάραφλεξ των… άλλων! Ο γητευ-τής των κόκκινων μαζών. Παίζει συνεπώς μοναδικά με τη μπάλα και αποτελεσματικά στην κόντρα, χωρίς την μπάλα.

Στη Ρόμα με ισάξιό του διαγώνιο τον Ερνάντεζ στο ρόστερ «κατάπιε» με… συντηρητική τακτική τον κόουτς Σερνιότι και έκανε γενικό κουμά-ντο, αφού οι Ιταλοί τον είχαν ανάγκη για τους πόντους της διάκρι-σης, για να κάνουν τη διαφορά.

Στον για δεύτερη σερί χρονιά Ολυμπιακό κατηγορείται για την εσπευ-σμένη φυγή του νταμπλούχου πέρυσι Κρίστιανσον και για τη… σύλληψη των «αιωνίων» αντιπάλων του! Πήρε τρεις από τους τέσσερις τίτλους που διεκδίκησε στην Ελλάδα, δυο σερί πρωταθλήματα και το κύπελλο πέρυσι στο Τροκαντερό. Στον τελευταίο τελικό με τον Παναθηναϊκό, μετά τον πόντο-σφραγίδα από μπλοκ στην κούπα, ξεσά-λωσε, ανέβηκε στην εξέδρα, παρέσυρε 2.000 θεατές στους ρυθμούς του και απαίτησε υπογραφή συμβολαίου on camera από τον Μαρινάκη! Γητευτής των μαζών. Σταρ. Μπορεί να εξέπεμψε αρνητικότητα στο πρόσωπό του, αποφεύγοντας να μιλήσει στον κόσμο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος (ουσιαστικά αυτολογοκρίθηκε, με μπηχτές στη διοίκηση, την οποία… αγκάλιασε!), δεν το έκανε όμως τυχαία, είχε μελετήσει την κάθε κίνηση και αποσκοπούσε κάπου, στα λεφτά του νέου συμβολαίου, αλλιώς… adieu!

Παίζει εκνευριστικό κρυφτούλι με τη διοίκηση από τότε που παραιτήθηκε από καλοπληρωμένος από τον Αγγελόπουλο αρχηγός, την ώρα που οι συμπαίκτες του αγωνίζονται απλήρωτοι από τον περα-σμένο Δεκέμβριο! «Δεν μπορεί να είμαι πληρωμένος αρχηγός σε απλήρωτους παίκτες» είπε και δεν έγινε… τσάμπα μάγκας!

Ηγέτης στο τάραφλεξ. Με ένα χτύπημα κάνει τη διαφορά, με ένα χτύπημα σαρώνει στο διάβα του, αντιπάλους και συμπαίκτες. Τα βάζει με όλους. Και στο τέλος δικαιώνεται εκ του αποτελέσματος. Για-τί τα έχει βρει με τον εαυτό του, ξέρει ότι είναι απολύτως επιτυχημένος και πολλά και πολλοί εξαρτώνται από την κλάση του, άρα θα τον ακολουθήσουν, άρα θα τον πληρώσουν.

Ο Μίλκοβιτς είναι έξυπνος παίκτης, διορατικός άνθρωπος, απλός στη συναναστροφή του, οικείος με φίλους και γνωστούς, πλακατζής μακριά από το σοβαρό εντός τάραφλεξ στυλ. Και… σερβικά πει-θαρχημένος. Είναι ικανός, με προγραμματισμένο ρεπό την επομένη, να σηκωθεί από το τραπέζι και να αφήσει σύξυλη την παρέα, γιατί η ώρα είναι περασμένη. Δεν είναι κλικαδόρος στα αποδυτήρια, ασχέτως αν όλα (επιδιώκει ο ίδιος να) κινούνται γύρω από τον εαυτό του.

Για τον πρωταθλητή Ολυμπιακό πάντως, ο Ιβάν Μίλκοβιτς είναι το κέντρο της βολεϊκής γης την τελευ-ταία διετία. Και για να συνεχίσουν οι ερυθρόλευκοι να γυρίζουν σε αυτές τις υψηλές στροφές, θα πρέ-πει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για το «Μίλκοβιτς αλάνι, για πάντα στο λιμάνι»…

Γαύρος και αλάνι!

IVAN MILJKOVIC

Τι και αν άκουσε τα χειρότερα από τους οπαδούς του Ολυ-

μπιακού. Τι και αν αντιδρούσε σε κάθε παιχνίδι στο «Μελίνα Μερ-κούρη» με την φανέλα του Πανα-θηναϊκού. Τι και αν πλέον έχει γίνει σύνθημα στην εξέδρα των «πρα-σίνων» και λατρεύεται σαν Θεός.

Ο Λίμπερμαν Αγκάμεζ δεν δείχνει αρνητικός στο ενδεχόμενο μετα-κόμισής του στο λιμάνι στην πε-ρίπτωση βέβαια που αποφασί-σει να σηκώσει …άγκυρα ο Ιβάν Μίλκοβιτς. «Δεν μπορώ να σας απαντήσω σε αυτήν την ερώτη-ση. Είναι πολύ δύσκολη…» έλε-γε αινιγματικά μετά τη λήξη του 4ου τελικού ο «μπόμπερ» του «τρι-φυλλιού» στην υποθετική ερώτη-ση αν και εφόσον υπάρχει περί-πτωση να τον δούμε την επόμενη χρονιά στα κόκκινα.

«Ξέρω ότι έχουν γραφτεί πολ-λά κατά τη διάρκεια της χρονιάς

αλλά δεν είναι τίποτα σίγουρο. Όλα είναι ανοικτά. Αυτό που θα κάνω πρώτα είναι να μιλήσω με την διοίκηση του Παναθηναϊκού. Θέλω να δω αν με θέλουν αλλά και τι ομάδα θα φτιάξουν για την επόμενη σεζόν. Έχω προτάσεις από Ιταλία και Ρωσία» σχολίαζε ο Κολομβιανός εμφανώς απογοητευμένος από την κατάληξη της φετινής χρονιάς. «Δυστυχώς δεν είχαμε την τύχη με το μέρος μας. Μας έλειψαν πολύ ο Σωτήρης και ο Κώστας». Όσο για την κόντρα του με τον Μίλκοβιτς; «Είναι ένας πολύ μεγάλος παίκτης. Είναι παράδειγμα και μου αρέσει πολύ όταν τον αντιμετωπίζω. Ελπίζω να ξαναβρεθούμε αντίπαλοι είτε στην Ελλάδα είτε κάπου αλλού». Ο Αγκάμεζ περιμέ-νει με αγωνία την ελληνοποίησή του, θέμα για το οποίο ο Παναθηναϊκός είχε κινη-θεί την προηγούμενη χρονιά. «Αν δεν γίνει κάτι άμεσα τότε θα πάω να παίξω στην Εθνική Κολομβίας. Έπρεπε ήδη να είχαν γίνει τα χαρτιά μου αλλά δεν ξέρω τι γίνεται. Όλοι με ρωτάνε γιατί δεν παίζω στην Εθνική και δεν ξέρω τι να πω. Εγώ θέλω να παίξω αλλά κάποιοι πρέ-πει να τρέξουν τις διαδικασίες…» ολοκληρώνει ο «Λίμπε».

«Όλα είναι ανοικτά…»

O Λίμπερμαν Αγκάμεζ κτυπάει καμπανάκι για την Εθνι-κή και αφήνει ανοικτό παράθυρο για Ολυμπιακό…

Οδήγησε τη Λαμία μέσω Πάτρας για δεύτερη φορά στην ιστορία της στην τετράδα της Α1. Οδήγησε πέρυσι τον Φερνάντο Μπιλλήρη στη δεύτερη θέση στο beach

volley. Οδηγός να σου πετύχει! Διετία επιτυχίας για τον Θάνο Μαρούλη, ο οποίος ξετυλί-γει το κουβάρι των αναμνήσεων και αναλύει την πορεία προς την κορυφή, αποκαλύπτο-ντας σκέψεις Μπιλλήρη και συναισθήματα περιπέτειας, για το πιο παθιασμένο ζευγάρι της άμμου. Πραγματική… adventure, δια χειρός Μαρούλη!

Καλοκαίρι 2007, φοβόμασταν ο ένας τον άλλον!Ως αντίπαλοι φοβόμασταν ο ένας τον άλλον και πάντα οι αγώνες μας ήταν ντέρμπι. Εγώ με συμπαίκτη τον Ρουμελιώτικη (Κρητικοί) και ο Φερνάντο με συμπαίκτη τον Χαλί-κο (Καλύμνιοι)! Πραγματική βεντέτα. Οι φωνές μας ακούγονταν στις γύρω παραλίες…

Καλοκαίρι 2008, χημεία μέσω… επίδειξης!Πριν την έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν συζητάμε το ενδεχόμενο να αγωνιστούμε μαζί. Μάταια. Αγωνιζόμενοι όμως στο τουρνουά επίδειξης Golden Cup του Σχοινιά κατακτή-σαμε την τρίτη θέση, μένοντας αήττητοι από τις Ελληνικές ομάδες (άτιμοι Βραζιλιανοι, Para/Lula). Τα πάντα στο Beach Volley είναι η χημεία. Ένιωσα λοιπόν πως με τον Φερ-νάντο έπαιζα για χρόνια. Κι όμως είχαμε κάνει μόλις μια προπόνηση μαζί!

2009, επιτέλους μαζί στο έτος επιτυχίας!Υπό τις οδηγίες του προπονητή των επιτυχιών Μανώλη Ρουμελιώτη και σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Ζακυνθινό, αλλά και τον ομοσπονδιακό προπονητή των Εθνικών Σπύ-ρο Καραχάλιο ξεκινήσαμε γεμάτοι όνειρα την προετοιμασία μας στις αρχές Μαΐου του 2009. Οι δυσκολίες πολλές. Αλλά το θέλαμε πολύ. Δεν είναι και λίγο πράγμα να ξυπνάς στις 5μιση η ώρα το πρωί από τα Πατήσια, να διασχίζεις όλη την Αττική με ένα μηχανάκι και τις τσάντες να κρέμονται, για να φτάσεις στο Κορωπί και να κάνεις προπόνηση 7 η ώρα το πρωί. Τα απογεύματα το ίδιο σκηνικό. Το θέλαμε πολύ…!

Το θέλαμε πολύ…

Θάνος Μαρούλης

Ο Θάνος Μαρούλης είναι παίκτης της Λαμίας

σε τελικό καταφέραμε και ανεβήκαμε στο ψη-λότερο σκαλί κερδίζοντας την Εθνική ομάδα Ζουπάνη/Κοτσιλιάνου. Το καλύτερό μας τουρ-νουά παρά τις δυσκολίες που είχαμε παραμο-νή των τελικών. Ο Φερνάντο μετά τη νίκη μας στον προημιτελικό αισθάνθηκε ξαφνική αδια-θεσία και συζητούσαμε το ενδεχόμενο να στα-ματήσουμε και να αποσυρθούμε. «Δεν υπάρ-χει περίπτωση» είπε ο Φερνάντο και μου ανέ-βασε την ψυχολογία στα ύψη. Συνεχίσαμε ακά-θεκτοι και στη Σαντορίνη, φτάνοντας και πάλι στον τελικό και κατακτώντας άλλο ένα μετάλ-λιο. 2η θέση. Μόνιμα στο βάθρο των νικητών!

Η στιγμή που περιμέναμε από την αρχή του καλοκαιριού είχε φτάσει…Κάλυμνος Master’s Finals. Ο τελικός των τελι-κών. Για τρίτη συνεχομένη χρονιά ο Φερνάντο θα ζούσε και πάλι μοναδικές στιγμές μπροστά στο κοινό του, στο νησί που μεγάλωσε και κάρφωσε για πρώτη φορά μπάλα πάνω από το φιλέ! Αλλά αυτό το τουρνουά ξέραμε και οι 2 ήταν διαφορετικό. «Σε αυτό το τουρνουά ο καθένας θα πάρει αυτό που του αξίζει» μου είχε πει στο καράβι, ενώ πηγαίναμε στην Κά-λυμνο. Όλο το νησί περίμενε πως και πώς να μας δει, είχαμε πάει από νωρίς να δει ο Φερνά-ντο τους γονείς του και να κάνουμε καλή προ-

Φροντιστής, η αγαπημένη του Φερνάντο!Η προετοιμασία μας συνεχίστηκε με διάφορα προπονητικά camp σε Ελλάδα και Κύπρο. Πά-ντα μαζί μας, η αγαπημένη του Φερνάντο, η οποία φρόντιζε όλα τα εξωαγωνιστικά θέματα. Φροντιστής της ομάδας και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της (!!!χαχαχα!!!). Γούρι μας, το σκυλάκι του Φερνάντο, ο «Μπούκι». Όποτε γυ-ρίζαμε στα δωμάτιο του ξενοδοχείου από την προπόνηση έπεφτε πάνω μας όλο χαρά. Χα-λαρώναμε…

Beach Volley-τρόπος ζωής. Τρόπος να ζεις, έντονα και αληθινά…Ήρθε η ώρα να το ζήσουμε. Δεύτερη θέση στο τουρνουά της Νάξου. Φανταστικό τουρνουά και ήττα στον τελικό στις λεπτομέρειες από Ξε-νάκη/Μπλάουελ. Το τουρνουά των μπλοκ! 10 σε ένα σετ από τον Φερνάντο. Νέο ρεκόρ. Τρο-μερή η αίσθηση της μπάλας που έχει πάνω στο φιλέ! Ανηφορίζουμε στην Κεραμωτή Κα-βάλας και η τρίτη θέση έμελλε να είναι η χει-ρότερή μας! Ποιος να το φανταζόταν. Ότι θα χάναμε στον ημιτελικό και θα ξενερώναμε, ενώ μέχρι πέρυσι παλεύαμε να κάνουμε 2 νίκες στο κυρίως ταμπλό και να βγάλουμε τα κύρια έξο-δα για να μην μπούμε μέσα!

Τα καλύτερα έρχονται…Το θέλαμε πολύ…«Αυτό είναι το τουρνουά μου, δεν το χάνω». Τρίτο κατά σειρά τουρνουά Master’s της Αγί-ας Γαλήνης. Κρήτη. Πρώτη φορά θα αγωνι-ζόμουν μπροστά στο κοινό μου, μπροστά στους γονείς μου που με αφήσαν στα 15 μου να φύγω από κοντά τους για να κυνηγήσω το όνειρό μου…Τώρα το ζω μπροστά τους! Με την θερμή υποστήριξη των Κρητικών που πί-νανε ρακί στο όνομά μας καταφέρνουμε και πάλι να φτάσουμε στον τελικό. 9 το βράδυ και η ατμόσφαιρα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ. Είχαμε ανατριχιά-σει. Στενοχωρήθηκα που δεν μπόρεσα να χα-ρίσω την πρώτη θέση στους δικούς μου αν-θρώπους που ήρθαν από την Ιεράπετρα. Το ίδιο και ο Φερνάντο. Κακός δαίμονας οι Ξενά-κης/Μπλάουελ! Δε μιλιόμασταν μετά τον τελι-κό...

Ήταν η τρίτη και φαρμακερή, στη Λαμία!Μετά το τουρνουά της Κρήτης ακολούθησε αυτό των Ραχών στη Λαμία. Μόλις είχα υπο-γράψει στην ομάδα της Λαμίας και ένιωθα ήδη σαν στο σπίτι μου. Στην τρίτη μας συμμετοχή

ετοιμασία στα γήπεδα, ώστε να αφομοιώσου-με τα πατήματά μας. Μας βλέπανε στο δρό-μο που κυκλοφορούσαμε και όλοι λέγανε μια λέξη. Πρωτάθλημα…

Ο ήρωας του νησιού, ο Φερνάντο Μπιλλήρης!Όποτε παίζαμε, το γήπεδο ήταν γεμάτο από μι-κρούς και μεγάλους θαυμαστές μας. Είτε ήταν 9 το πρωί είτε ήταν 6 το απόγευμα. Οι άνθρω-ποι στο νησί έκλειναν τα μαγαζιά τους για να δουν τον ηρώα του νησιού, τον Φερνάντο Μπιλλήρη! Με τις ιαχές του κόσμου και όλο το νησί να πανηγυρίζει, πήραμε την πρόκρι-ση στον τελικό, παίζοντας με τρομερό πάθος σε όλους τους αγώνες. Κυριακή 2 Αυγούστου 2009 και όλοι περιμέναμε το ρολόι να δείξει 9! Είναι η στιγμή που μπαίνουμε στο γήπεδο. Απέναντί μας Ξενάκης και Μπλάουελ, το νού-μερο 1 της βαθμολογίας μέχρι εκείνη τη στιγμή. Η στιγμή του μεγάλου τελικού. Ο ουρανός κοκ-κίνισε από τα καπνογόνα και οι δρόμοι γύρω από το γήπεδο είχαν κλείσει από τον κόσμο που ήρθε να δει τον τελικό των τελικών. Και έτσι ήταν. Ματς διαφήμιση του Beach Volley. Πολ-λοί τον χαρακτήρισαν ως τον καλύτερο των τε-λευταίων 10 χρόνων. 2η θέση. Δε μας πείρα-ξε καθόλου. «Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει». Θυμήθηκα τα λόγια του Φερνάντο αμέ-

σως μετά το 16-14 του τάι μπρέικ…

Καλοκαίρι 2009. Όνειρο. Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου…Την επόμενη μέρα έπρεπε να φύγω από το νησί και ο Φερνάντο με κατέβασε στο λιμά-νι. 2 τα ξημερώματα και τα φώτα στο γήπεδο που ζήσαμε το όνειρό μας, είχαν σβήσει. Δεν πιστεύαμε πως είχε τελειώσει. Αφίσα τις βαλί-τσες μου στην άκρη και προχωρήσαμε στη μέση του γηπέδου, δώσαμε τα χέρια και σε ένα δευτερόλεπτο πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας όλες οι αναμνήσεις του καλο-καιριού.Τα καλύτερα έρχονται…

Δεν μας απειλούν τα παιδιά, όχι! Μας προει-δοποιούν απλώς! Μαρούλης και Μπιλλήρης έχουν συγκροτημένη σκέψη και βρίσκονται σε ανοδική τροχιά στην άμμο. Ο Θάνος είναι πιο εκρηκτικός και παρορμητικός, ο Φερνά-ντο πιο… ήρεμη εκρηκτική δύναμη! Είναι τε-λικώς θέμα χημείας και τρόπου ζωής. Και εί-ναι και ο λόγος (τρόπος να ζεις έντονα και αληθινά, τρόπος να παίζεις αληθινά) για τον οποίον πριν γίνουν ζευγάρι στο beach, φο-βόταν ο ένας τον άλλον…

Την τε-λευταία

φ ο ρ ά που κά-ποιος με ρ ώ τ η -σε –για 1 0 0 σ τ ή φ ο ρ ά - αν παί-ζω beach v o l l e y α π ά ν τ η -σα «ναι» -

παίζω. Εξαιρετικά μάλιστα. Και το απο-ρημένο γεμάτο αμφισβήτηση βλέμ-μα τους μου έβγαζε μια τεράστια ικα-νοποίηση. Βλακείες ρωτάς – βλακεί-ες θ’ ακούσεις. Ειδικά κάτι φίλοι μου στο εξωτερικό Ολλανδοί, Άγγλοι και άλλοι τέτοιοι σχετικοί με τους οποί-ους με ενώνει το χόμπι του «συλλέ-γειν δίσκους», δεν μπορούν να κατα-νοήσουν το σόι επάγγελμα είναι αυτό «ασχολούμαι με το beach volley» διότι θεωρούν ότι το μόνο πράγ-μα σχετικό με το beach volley, που σου δίνει και έσοδο, είναι να παίζεις.Μανατζάρω διοργανώσεις τους λέω στο τέλος για να τους απαλ-λάξω από την καχυποψία ότι στην Ελλάδα έχουμε τρελαθεί εντελώς (που το πιστεύουν ούτως ή άλ-λως για διαφορετικούς λόγους). Το επόμενο πράγμα που τους έρ-χεται στο μυαλό είναι ότι δεν κάνω κάτι σοβαρό, απλώς τριγυρνάω γύρω από ημίγυμνες γυναίκες με τον μέσο όρο τους να προσεγγί-ζει την Ζιζέλ, και αρχίζει το βλέμμα τους να σκοτεινιάζει – «και τι σπούδα-σες γι’ αυτό»; Πολιτικός Μηχανικός. Παράλογο; Δεν απαντά, άρα λογι-κό. Και εκεί σταματούν τις ερωτήσεις και πιάνουμε άλλα πιο βατά θέματα. Όπως το πως ακόμη δεν έχω καταρ-

ρεύσει οικονομικά και γιατί η κυβέρνηση δεν πούλησε τους δίσκους μου για να σώσει την χώρα (ο φθόνος τους για την απόλυτη συλ-λογή μου δεν κρύβεται) – και φυσικά διαψεύ-δω τα περί κατάρρευσης και τους καλώ στην Νάξο να δουν τα κορμιά (διότι στην Ελλάδα θα έχει beach volley και φέτος ενώ το euro tour της GSM μας χαιρέτησε και αποχώρησε). Και πράγματι φίλοι μου, μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι διότι στη χώρα μας έχουμε το πιό σταθερό πρωτάθλημα beach volley στην Ευ-ρώπη, το πιο υγιές οικονομικά (με εξαίρεση τον ΟΠΑΠ όλοι οι υπόλοιποι χορηγοί είναι ιδιωτι-κές εταιρείες) και με εξασφαλισμένο έσοδο μέ-χρι το 2013. Την ίδια στιγμή οι Γερμανο-Ελβετοί που διοργανώνουν το Ευρωπαϊκό πρωτάθλη-μα δήλωσαν αδυναμία εκτέλεσης της συμφω-νίας με την CEV για το 2010 και τρέχουν στα δι-καστήρια, ενώ κανείς δεν λέει πως θα πληρω-θούν και όλα τα έπαθλα του 2009 που χρω-στούν στους αθλητές. Τα ξέρει αυτά η Ανκελα; Να σημειώσουμε ότι το κρύο τσάι που μας στη-ρίζει ανέβασε το μερίδιο του στην αγορά στα ύψη ρεκόρ του 67% (5 μονάδες επάνω σε ένα χρόνο) – ενώ το αντίπαλο προϊόν ως χορηγός του Euro Tour ήταν στις παράπλευρες απώλει-ες. (Άσχετο αλλά να χαρούν και οι χορηγοί).Για να μην πω ότι όλοι οι ξένοι αθλητές ρω-τάνε αν μπορούν να παίξουν στα δικά μας τουρνουά γιατί είναι τα μόνα με πλήρη δια-μονή και διατροφή στους αθλητές, και μάλι-στα σε καλά ξενοδοχεία. Οι δε Φιλανδέζες μέ-νουν μόνιμα εδώ, έχουν Έλληνες προπονη-τές, φίλους και πνευματικούς (αστειεύομαι) . Τέλος με τα αυτοπαινέματα για να μην σας εκνευρίσω, αντίθετα με όλο αυτό προσπά-θησα να σας μεταδώσω κάτι θετικό για μας (ως χώρα και ως αθλητισμό), να πάρετε λίγο επάνω σας στην μαυρίλα που μας περιβάλ-λει – και αν φίλοι σας από το εξωτερικό ρω-τήσουν τίποτε ειρωνικό, δείξτε cool - καλέστε τους στην Κεραμωτή. Έχει εξαιρετικό φρα-πέ στην Κεραμωτή. Και τσάμπα σεζλόγκ στην παραλία (ιδέα marketing του Γκλαβάκη).

Ο Αλέκος Παρασκευόπουλος είναι διευθυ-ντής του τμήματος Beach Volley της ΕΟΠΕ.

Εμείς και οι άλλοι Tου Αλέκου Παρασκευόπουλου

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Οι εγκαταστάσεις του συλλόγου βρίσκονται στην παραλία των Αγίων Αποστό-λων, μερικά χιλιόμετρα δυτικά της πόλης των Χανίων. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: Τηλέφωνο επικοινωνίας 6944622444, 6944721880 web site http://www.beachvolleychania.com e-mail : admin@beachvolleychania.comΣΧΟΛΕΣ ΤΜΗΜΑΤΑ: Ο Α.Σ. Beach Volleyball Νέας Κυδωνίας Χανίων ανακοινώνει ότι από 1 Μαί-ου ξεκινάνε τα τμήματα εκμάθησης beach volleyball για αγόρι και κορίτσια από 8 έως 15 ετών. Περισσότερες πληροφορίες στα τηλέφωνα 6944622444 (Οικονομάκης Στέλιος) και 6944721880 (Φραγκεδάκης Παναγιώτης).ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ: Ο χώρος των εγκαταστάσεων -μέχρι στιγμής, καθώς η εργασίες διαμόρφωσης και ανάπλασης του χώρου δεν σταματάνε ποτέ- περιλαμβάνει:- 4 αγωνιστικά γήπεδα περικυκλωμένα με δίχτυα για να μην «φεύγουν» οι μπάλες και ξεχωριστή παροχή νερού σε κάθ’ ένα απ’ αυτά για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού- 2 αποδυτήρια με 2 ντους και άλλα 2 ντους σε ανοικτό χώρο- 8 κερκίδες οι οποίες φιλοξενούν περίπου 700 άτομα. Οι 6 απ’ αυτές είναι σκεπαστές για προ-στασία απ’ τον ήλιο- Στερεοφωνική εγκατάσταση- Προβολείς για νυχτερινά παιχνίδιαΙΣΤΟΡΙΑ: Ο σύλλογος ιδρύθηκε Δεκέμβριο του 2003 στα Χανιά από φίλους του beach volley. Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία του συλλόγου ανήκει στον Παναγιώτη Φραγκεδάκη και τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου είναι τα εξής: Αλεξάκης Νικόλαος, Αλεξιάδης Σέργιος, Αναστασά-κης Δημήτριος, Βλαμάκης Ιωάννης, Γλυνιαδάκης Νικόλαος, Καλπάκας Γεώργιος, Καρπουζάς Ιωάννης, Κατούφας Νικόλαος, Λειβαδιτάκη Ελένη, Λεκάκος Ευάγγελος, Λεκάκος Γεώργιος, Λε-κάκος Ηλίας, Μαυριγιαννάκης Στυλιανός, Μετζιδάκης Αντώνιος, Ντερμανάκης Ιωάννης, Ξηρου-χάκης Πέτρος, Ξιαρχογιαννοπούλου Πολυτίμη, Οικονομάκης Στυλιανός, Παπαγιαννάκης Δημή-τριος, Παπαγρηγοράκης Ευτύχιος, Παπαδάκης Ιωάννης, Παπαδάκης Γεώργιος, Ριτζάκης Νικό-λαος, Σηφαλάκη Αντιγόνη, Τσιάκαλος Παντελής, Φραγκεδάκης Παναγιώτης, Φραγκιαδάκης Γε-ώργιος, Φραγκιαδάκης Χρήστος.Το Μάρτιο του 2004 σε συνεργασία με το Δήμο Νέας Κυδωνίας δημιουργήθηκαν οι αθλητικές εγκαταστάσεις beach volley στην παραλία των Αγίων Αποστόλων. Στόχος του συλλόγου είναι η ανάπτυξη του αθλήματος στην πόλη μας, η φιλοξενία πανελλήνιων -και όχι μόνο- τουρνουά στις εγκαταστάσεις μας και η προετοιμασία αθλητών μέσα από τις ακαδημίες του συλλόγου όπου θα πρωταγωνιστούν στα πανελλήνια και γιατί όχι και στα παγκόσμια πρωταθλήματα.

Ο Παράδεισος του Beach Volley

Α.Σ. Νέας Κυδωνίας Χανίων

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ: -Το καλοκαίρι του 2004 ο σύλλογος διοργάνωσε 6 Παγκρήτια τουρνουά (2 αντρών, 1 γυναικών, 1 ερασιτεχνών, 1 εφήβων και 1 νεανίδων).- Το καλοκαίρι του 2005 διοργανώθηκαν απ’ το σύλλογο 9 Παγκρήτια τουρ-νουά (1 ερασιτεχνών, 3 αντρών, 2 γυναικών, 1 μεικτό, 1 παίδων και 1 κορασί-δων).- Το καλοκαίρι του 2006 ο σύλλογος σε συνεργασία με την Ελληνική Ομο-σπονδία Πετοσφαίρισης, φιλοξένησε το 2ο Πανελλήνιο τουρνουά Juniors. Σε συνεργασία με την Forthnet και τον Μιχάλη Τριανταφυλλίδη φιλοξένισε το 7ο Πανελλήνιο τουρνουά Forthnet. Επίσης ο σύλλογος διοργάνωσε 3 Παγκρή-τια τουρνουά (1 ερασιτεχνών, 1 αντρών και 1 γυναικών). Τέλος ο σύλλογος διοργάνωσε το 1ο χειμερινό πρωτάθλημα beach volleyball το οποίο ξεκίνησε στις 15 Οκτωβρίου και θα κρατήσει μέχρι και τον Απρίλιο του 2007.- Το καλοκαίρι του 2007 σε συνεργασία με την Ελληνική Ομοσπονδία Πετο-σφαίρισης, διοργάνωσε ένα προπονητικό καμπ, ένα πανεπαρχιακό τουρ-νουά (regional) και το 1ο Πανελλήνιο τουρνουά Juniors. Στη συνέχεια και με τη συνεργασία της Forthnet και του Μιχάλη Τριανταφυλλίδη διοργανώθηκε το 8ο Πανελλήνιο τουρνουά Forthnet. Τέλος τον μήνα Δεκέμβριο ανέλαβε την δι-εξαγωγή του Christmas Cup, τουρνουά που είναι στα πλαίσια του αναπτυξια-κού σχεδιασμού της Ε.Ο.ΠΕ.- Το καλοκαίρι του 2008 «άνοιξε» με την διοργάνωση προπονητικού καμπ επί-λεκτων αθλητών και αθλητριών υπό τα βλέμματα των ομοσπονδιακών τεχνι-κών. Ακολούθησαν για 1η χρονιά σχολικά πρωταθλήματα λυκείων και γυ-μνασίων ενώ διοργανώθηκαν 2 πανεπαρχιακά (Regional) τουρνουά για ηλι-κίες κάτω των 17 και κάτω των 15, 2 τουρνουά αντρών/γυναικών και ένα μι-κτό. Σε συνεργασία με τον πρώην διεθνή αθλητή Μιχάλη Τριανταφυλλίδη δι-οργανώθηκε το 9ο τουρνουά Forthnet, ενώ για 1η χρονιά διοργανώθηκε το Winter Circuit με 5 τουρνουά που «έτρεχαν» όλη την χειμερινή περίοδο.- Το καλοκαίρι του 2009 διοργανώθηκαν ένα σχολικό πρωτάθλημα γυμνασί-ων, ένα τουρνουά αντρών/γυναικών και ένα μικτό. Σε συνεργασία με την Ελ-ληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης διοργανώθηκε πανεπαρχιακό πρψτά-θλημα κάτω των 17 ετών και Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Juniors για ηλικίες κάτω των 17 και κάτω των 20. Σε συνεργασία με τον πρώην διεθνή αθλητή Μιχάλη Τριανταφυλλίδη διοργανώθηκε το 10ο τουρνουά Forthnet και τέλος συνεχίστηκε η επιτυχημένη διοργάνωση των Winter Circuit οι οποίες χωρίστη-καν σε 2 φάσεις με 4 τουρνουά σε κάθε μία από αυτές.

Τα σπορ γενικά, έχουν πάρει σήμερα μια σοβαρή θέση στη ζωή μας. Όλο

και περισσότεροι άνθρωποι τον ελεύ-θερο χρόνο τους βρίσκουν στα σπορ, ό,τι τους στερεί το σύγχρονο άγχος και οι συνθήκες ζωής. Ένα τέτοιο σπορ, που καλύπτει τις ανάγκες αυτές που στερείται ο άνθρωπος είναι το Βeach volley.Ο μικρός κίνδυνος τραυματισμού λόγω έλλειψης σωματικής επαφής των αντι-πάλων και οι απλές οργανωτικές ανά-γκες του παιχνιδιού (άμμος, μπάλα και ένα σχοινί ή ένα δίχτυ), κάνουν το beach volley πιο προσιτό.Από τα τέλη της 10ετιας του ’80 και τις αρχές αυτής του ’90 το beach volley άρχισε σιγά σιγά να μπαίνει και στη ζωή του Έλληνα με πιο επίσημη μορ-φή (διεξαγωγή τουρνουά Πανελληνί-ου πρωταθλήματος). Οι κλιματολογι-κές συνθήκες και οι αμμώδεις παραλί-ες της χώρας μας, σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία κατάλληλων ανθρώ-πων, απογείωσαν τα τελευταία χρόνια το άθλημα και οι αγώνες ανά την επι-κράτεια ενθουσιάζουν το ελληνικό κοι-νό που γεμίζει τα γήπεδα (π.χ ολυμπια-κοί αγώνες 2004, εγχωριες διοργανώ-σεις). Έτσι, πλέον και στην Ελλάδα το beach volley είναι ένα show πολύ καλά

οργανωμένο, που κινείται σε επαγγελματικά πλαί-σια (συμφωνίες με χορηγούς, τηλεοπτικά συμβό-λαια, χρηματικά έπαθλα στους αθλητές). Το άθλη-μα έχει αποκτήσει πια τη δική του δυναμική. Χαρα-κτηριστική είναι η κατακόρυφη αύξηση του αριθ-μού των γηπέδων σε όλη την Ελλάδα (ακόμα και κλειστά γήπεδα έχουν δημιουργηθεί), η ενασχόλη-ση όλο και περισσοτέρων αθλητών με το άθλημα καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και η δυναμική εί-σοδος στο χώρο, προπονητών που μαθαίνουν το άθλημα σωστά από τις μικρές ηλικίες στους αθλη-τές, δίνοντας έτσι βάση στις ακαδημίες που απο-τελούν τη δεξαμενή και το μέλλον κάθε αθλήμα-τος.Πέρα όμως από το επαγγελματικό κομμάτι του beach volley, υπάρχει και το ερασιτεχνικό. Είναι αυτό, όπου πολίτες κάθε ηλικίας παίζουν, (διαμορ-φώνοντας μερικώς τους κανονισμούς), στον ελεύ-θερο χρόνο τους, με κύριο χαρακτηριστικό την αβίαστη προσπάθεια και όφελος την ψυχική υγεία.Ο συνδυασμός άθληση-διασκέδαση-οικονομικό όφελος έχουν καταστήσει το beach volley το δη-μοφιλέστερο άθλημα του καλοκαιριού και το πλέ-ον ραγδαία αναπτυσσόμενο σε όλο τον κόσμο. Μια ματιά στις παγκόσμιες έρευνες και στατιστι-κές αρκεί για να πεισθεί και ο πιο δύσπιστος, ότι το απλό παιχνίδι volley των λουομένων στην παρα-λία, έχει μεταλλαχθεί σε ένα ολοκληρωμένο αγώ-νισμα, άρτια οργανωμένο και δομημένο σε επαγ-γελματικά πλαίσια, που κατέχει πλέον υψηλοτάτη θέση στη βιομηχανία του αθλητισμού.

Χαρακτηριστική είναι η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των γηπέδων σε όλη την Ελλάδα (ακόμα και κλειστά γήπεδα έχουν δημιουργηθεί).

Ολοκληρωμένο αγώνισμα

Του Κώστα Αγγελίδη

Άνοιξε πανιά από την Ελλάδα

Αντζελίνα Γκρουν

Στην πρώτη δεκαετία του αιώνα που διανύ-σαμε κέρδισε τα πάντα. Τσάμπιονς Λιγκ (2),

Κύπελλο Συνομοσπονδίας (2), Ιταλικά πρω-ταθλήματα (3) και Κύπελλα (2), δεν της έλει-ψε τίποτα σε επίπεδο ομάδων. Αποθεώθηκε το 2007 με την Μπέργκαμο όταν αναδείχθη-κε MVP του Champions League, λατρεύτη-κε στην Γερμανία όταν για οκτώ συνεχόμενα χρόνια έπαιρνε διαρκώς το βραβείο της κο-ρυφαίας αθλήτριας στην χώρα της. Το μόνο που δεν κατάφερε να κερδίσει η Αντζελίνα Γκρουν στην «χρυσή» της δεκαετία ήταν ένα Ολυμπιακό μετάλλιο το οποίο το έψαξε, είναι η αλήθεια επί Αθη-ναϊκού εδάφους το 2004. Με αυτό το κίνητρο λοι-πόν, την κατά-κτηση Ολυμπια-κού μεταλλίου, η 30χρονη Γερ-μανίδα άφησε την σιγουριά του πλουσιοπάρο-χου συμβολαίου της στην σάλα και αποφάσισε να ξεκινήσει μια δεύτερη καριέρα αυτή την φορά στην άμμο. Γεύση από τις επιδόσεις της Γκρουν στην άμμο πήρα-με αρχές Μαρ-τίου όταν μαζί με την παρτε-νέρ της Ριέκε Μπρινκ-Άμπελερ προπονήθηκαν για μια εβδομά-δα από κοινού με τις Ελληνίδες πρωταθλή-τριες Βίκυ Αρβανίτη και Μαρία Τσιαρτσιάνη. Το «eball magazine» βρέθηκε την τελευταία μέρα της παραμονής των Γερμανίδων στο ελληνικό προπονητήριο του ΣΕΦ και κατέ-γραψε με φωτογραφίες, video και ρεπορτάζ το αποχαιρετιστήριο «διπλό» που έδωσαν οι δύο ομάδες. Μόλις ολοκληρώθηκε η «φιλική» νίκη της «γαλανόλευκης» (2-1 σετ) το Γερμανι-κό δίδυμο φωτογραφήθηκε με τις Τσιαρτσιά-νη-Αρβανίτη και μίλησε για τον συμπατριώ-

τη τους - Εθνικό μας κόουτς πλέον - Κρι-στόφ Ντίκμαν.

Eball: Μετά από δύο Champions League, δύο Κύπελλα Συνομοσπονδίας, τρία πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα, ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας και ένα πρωτάθλη-μα Γερμανίας ποιοι ήταν οι λόγοι που σε οδήγησαν να αλλάξεις ρότα και να δοκι-μάσεις τις δυνάμεις σου και στην άμμο;

Αντζελίνα: Για μένα είναι μια πολύ μεγά-λη αλλαγή που την είχα πολύ μεγά-λη ανάγκη. Έψαχνα μια νέα πρόκλη-ση στην κα-ριέρα μου και ελπίζω να την βρω στην άμμο. Μετά από 8 χρόνια συ-νεχών με-τακινήσεων (2001-2003 Μ ό ν τ ε ν α , 2 0 0 3 - 2 0 0 8 Μπέργκαμο, 2009 Βακίφ-μπανκ) ήθε-λα να πα-ρ α μ ε ί ν ω στην χώρα μου. Επέλε-ξα το Beach Volley, ένα άθλημα στο οποίο απο-

φασίζεις εσύ για την καριέρα σου. Δεν εξαρτάσαι από κανέναν άλλο. Διαλέγεις εσύ τι θα κάνεις και είσαι εντελώς ανε-ξάρτητος.

Eball: Από τις πρώτες προπονήσεις ποιες είναι οι βασικές διαφορές που έχεις εντοπίσει ανάμεσα στην σάλα και στην άμμο;

Α: Στην άμμο δεν χρειάζεται να είσαι συ-

νέχεια στα …κόκκινα. Στην σάλα τρέχεις διαρ-κώς. Υπάρχει διαφορετική νοοτροπία ανάμε-σα στα δύο αθλήματα. Στην σάλα είσαι μια ομάδα και όλοι θα πρέπει να ακολουθούν τους νόμους. Εδώ είσαι πιο απελευθερωμένη και αποφασίζεις μαζί με την συμπαίκτρια σου για την ομάδα.

Eball: Στον αγωνιστικό τομέα ποια είναι τα πρώτα προβλήματα που έχεις να αντιμετωπί-σεις;

Α: Σίγουρα θα πρέπει να βελτιώσω την πάσα μου (σ.σ. γελάει). Από κει και ύστερα είναι πολύ νωρίς για να πω περισσότερα. Θα πρέ-πει να βρεθούμε με την συμπαίκτριά μου. Πρέ-πει να βρω και να βρούμε ρυθμό σαν ομάδα αλλά πάνω από όλα θα πρέπει να αποκτή-σω αυτοπεποίθηση. Δουλεύω πολύ σε αυτόν τον τομέα. Ένα ακόμη στοιχείο που θα πρέπει να βάλω στο παιχνίδι μου είναι το σερβίς που ήταν από τα μεγάλα «όπλα» μου στην σάλα.

Eball: Ριέκα ποιος ήταν ο λόγος που επέλεξες την Αντζελίνα για παρτενέρ;

Ριέκα: Είχαμε ξαναπαίξει μαζί στο Μόναχο το 2005. Τότε χωρίσαμε γιατί εγώ συνέχισα στην άμμο και εκείνη στην σάλα. Τώρα έμαθα ότι θα σταματήσει και δεν χρειάστηκε παρά μια μικρή κουβέντα προκειμένου να την πείσω να αγω-νιστεί μαζί μου στην άμμο. Η Αντζελίνα είναι ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στον χώρο του volley και πλέον είναι στο χέρι της να κά-νει καριέρα και στο beach volley. Στις προπο-νήσεις πάντως μέχρι τώρα δουλεύει πολύ στην υποδοχή και στην πάσα. Στην επίθεση είναι η Αντζελίνα που ξέρετε στην σάλα. Ανίκητη…Θα αφήσει εποχή ο Ντίκμαν

Eball: Μετά από πέντε μέρες κοινών προπονή-σεων με την Εθνική ομάδα της Ελλάδας ποια είναι η άποψη σας για την Βίκυ και την Μαρία;

Α: Σίγουρα είναι μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Είμαι σίγουρη ότι έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης και ελπίζω στο μέλλον να βρεθούμε ως αντίπαλοι σε κάποια μεγάλη διοργάνωση. Στο διπλό που παίξαμε σήμερα καταφέραμε να τους πάρουμε ένα σετ και για μας αυτό είναι πολύ καλό.

Ρ: Δουλεύουν πολύ καλά και είναι πολύ ση-μαντικό ότι μέσα στο γήπεδο βλέπω ότι μι-λούν την ίδια «γλώσσα». Είναι πολύ φιλόδο-ξες και νομίζω ότι αν συνεχίσουν έτσι το μέλ-λον τους ανήκει. Είναι πολύ καλοί χαρακτή-ρες και είμαι πολύ χαρούμενη που η Μαρία άνοιξε το σπίτι της για να μας φιλοξενήσει στην Ελλάδα.

Eball: Από φέτος προπονητής των Τσιαρ-τσιάνη-Αρβανίτη θα είναι ο συμπατριώ-της σας Κριστόφ Ντίκμαν. Ποια είναι η γνώ-μη σας; Αντζελίνα: Πιστεύω ότι με την έλευ-ση στην χώρα σας του Κριστόφ (Ντίκμαν) θα αλλάξουν πολλά στο άθλημα σας. Είναι ένας προπονητής που αγαπάει με πάθος αυτό που κάνει και τα κορίτσια θα έχουν να πάρουν πάρα πολλά δίπλα του. Ήταν σπου-δαίος παίκτης και ελπίζω να εξελιχθεί και σε έναν μεγάλο προπονητή. Σαν παίκτης ήταν πολύ σκληρός. Ήταν πραγματικά κόουτς μέσα στο γήπεδο και ήξερε ανά πάσα στιγμή τις απαντήσεις απέναντί στους αντιπάλους του. Ρ: Ο Κριστόφ θα γίνει πολύ καλός κόουτς, είμαι σίγουρη γιατί τον ξέρω πολύ καλά ως προσωπικότητα. Είναι έξυπνος, καταλαβαί-νει το παιχνίδι και είμαι σίγουρη ότι θα βάλει την σφραγίδα του στην Ελλάδα. Θα αφήσει εποχή…

Eball: Φοβάστε τον ανταγωνισμό με τις υπό-λοιπες γυναικείες Γερμανικές ομάδες;

Α: Δεν φοβάμαι ποτέ. Σεβόμαστε όλες τις ομάδες, ξέρουμε ότι ακόμη βρισκόμαστε μα-κριά τους αλλά στόχος μας είναι να τις πλη-σιάσουμε και αν μπορούμε να τις ξεπερά-σουμε. Ο χρόνος θα δείξει αν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Είναι πολύ εύκολα τα λόγια αλλά από τις πράξεις όλοι κρινόμαστε. Αυτή τη χρονιά θα πρέπει να τρέξουμε πάρα πολύ. Μας περιμένει μεγάλη ανηφόρα και εμείς κα-λούμαστε να την ανεβούμε πολύ γρήγορα. Ρ: Το Λονδίνο και οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2012 είναι πολύ μακρινός στόχος για το δικό μας ζευγάρι. Πρώτα θα πρέπει να δουλέψου-με για να καταφέρουμε να κερδίσουμε κά-ποια πράγματα στην πατρίδα μας και μετά βλέπουμε. Όλα εξαρτώνται από τη δουλειά αλλά και από την απήχηση που θα έχει αυτή

στους σπόνσορες. Δεν έχουμε καμία βοήθεια από την Γερμανική ομοσπονδία και αν δεν έχουμε χορηγούς θα είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσουμε. Εγώ δεν έχω λε-φτά για πέταμα, σπουδάζω Ιατρική και αν δεν αποκτήσω αυτά που θέλω στην άμμο τότε θα συνεχίσω τις σπουδές μου.

Eball: Με τι θα είναι ευχαριστημένη η Αντζελίνα τελειώνοντας μια προπόνηση ή έναν αγώνα;Α: Εγώ θα είμαι ευτυχισμένη αν είμαι χαμογελαστή το βράδυ κάθε μέρας. Θα είμαι ευχαριστημένη για κάθε άμυνα, για κάθε πόντο, για κάθε σετ που θα παίρνουμε.

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΕΝΙΣ, ΜΕ ΟΧΗΜΑ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ TENNIS SOCIETY

Η Mercedes-Benz, εφευρέτης του αυτοκινήτου και µία από τις πιο σηµαντικές αυτοκινη-τοβιοµηχανίες του κόσμου, µε παρουσία 13 ολόκληρα χρόνια στο χορηγικό θρόνο της ATP αλλά και µε μεγάλες χορηγίες σε πολλά άλλα τουρνουά τένις ανά τον κόσμο, επέ-λεξε για όχημα το Tennis Society, για να κινηθεί µε την υψηλή ασφάλεια και γνήσια από-λαυση που µόνο αυτή ξέρει να προσφέρει στο χώρο του ελληνικού τένις. Στα πλαίσια της κίνησης αυτής προγραµµατίζονται 2 μεγάλα τουρνουά, ένα μοναδικό tennis party και πολλές άλλες δραστηριότητες που µόνο ωφέλιμες μπορεί να είναι για την προβολή και τη διάδοση του ελληνικού τένις, μέσα από την αίγλη της Mercedes-Benz.Ας υποδεχτούμε, λοιπόν, το πασίγνωστο “star in the net” και στα ελληνικά courts!

Mercedes-Benz Summer Tennis Open 2010Mercedes-Benz Summer Tennis Open 20103 0 Μ Α Ϊ Ο Υ - 1 3 Ι Ο Υ Ν Ι Ο Υ, Α Ν Α Β Υ Σ Σ Ο Σ

Δ Ι Ο Ρ ΓΑ Ν Ω Σ Η

ΤΟΠΟΣ Δ Ι Ε Ξ Α ΓΩ Γ Η Σ

www.animaclub.gr

Ε Π Ι Σ Η Μ Ο Σ Χ Ο Ρ Η ΓΟ Σ

Ε Ν ΔΥ Μ Α Σ Ι Α Σ

Ε Π Ι Σ Η Μ Η Μ Π Α Λ Α

Α ΓΩ Ν Ω Ν

Δ Ω Ρ Ο Θ Ε Τ Ε Σ

Π λ η ρ ο φ ο ρ ί ε ς - Ε γ γρ α φ έ ς 210 9953316 / 6944703800

Υ Π Ο Σ Τ Η Ρ Ι Κ Τ Ε Σ

Τα υ τ ό χ ρ ον η δ ι ε ξ α γω γ ή τ ο υρνο υά τ έ ν ι ς κ α ι b e a c h t e n n i s !

Α γών ε ς “ δ ε ύ τ ε ρ η ς ε υκ α ι ρ ί ας ” !

Po o l Pa r t y & Te s t D r i v e M e r c e d e s - B e n z !

Δ ώ ρ α γ ι α ό λ ο υς !

ΔΗΛΩΣΤΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ OPEN...ING ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ!

Ε Π Ι Σ Η Μ Ο Ν Ε Ρ Ο

Αυτές τις μέρες έχω τη δυνατότητα να συμμετέχω σε σπουδαία τουρνουά και μάλιστα στη χώρα μας, σε μια πολύ δύσκολη στιγμή γι’ αυτή! Αναφέρομαι

φυσικά στο Status Athens Open που ολοκληρώθηκε πριν λίγες μέρες, αλλά και το Aegean Tennis Cup της Ρόδου. Οι διοργανώσεις αυτές αποτελούν μια όαση για το ελληνικό τένις που ταλαιπωρείται και βαριανασαίνει τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορώ να πω πως αυτά τα τουρνουά είναι και η λύση στα προβλήματα του εγχώριου τένις, αλλά αποτελούν μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη, η οποία βοηθάει εμάς τους παίκτες να αποκομίσουμε πολύτιμες εμπειρίες, ενώ ταυτόχρονα προ-σφέρουν στους φίλους του τένις τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν υψηλό θέαμα από κοντά! Οι παροχές για τους παίκτες και στα δύο τουρνουά είναι εξαι-ρετικές και μπορούν να συγκριθούν μόνο με τουρνουά του ATP Tour, γι’ αυτό το λόγο οι ξένοι παίκτες είναι ενθουσιασμένοι και κάθε χρονιά ανανεώνουν το ρα-ντεβού τους με τα ελληνικά τουρνουά. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους διοργα-νωτές, αφού πραγματικά βοηθούν τους ελάχιστους επαγγελματίες Έλληνες παί-κτες οι οποίοι έχουμε απομείνει να βελτιωθούμε με ματς υψηλών απαιτήσεων! Να υπογραμμίσουμε την παρουσία περίπου 3.000 φίλων του τένις στον τελικό του Status Athens Open, παρά το γεγονός της μη παρουσίας Έλληνα παίκτη. Η φήμη των τουρνουά και οι σπουδαίες συνθήκες ξεπερνούν τα σύνορα, οι ελλη-νικές διοργανώσεις αποκτούν φήμη και αισιοδοξώ για ένα καλύτερο ακόμα μέλ-λον!

Του Θοδωρή Αγγελίνου

Λαμπρό μέλλον

Είναι γεγονός και το βιώνω σε καθημερινή βάση ότι το τέ-νις στη χώρα μας ποτέ δεν ήταν όσο δημοφιλές είναι αυτή

την εποχή. Εφημερίδες, sites, άρθρα, αφιερώματα... μέχρι και η ελεύθερη τηλεόραση πλέον ασχολείται με το άθλημα. Οι συζητήσεις γύρω απ’το τένις, έστω κι αν αυτές ακόμη αφο-ρούν κυρίως το «αιώνιο ερώτημα» Φέντερερ ή Ναδάλ, είναι στην καθημερινότητα, όχι μόνο των ανθρώπων που ασχο-λούνται αποκλειστικά με το άθλημα, αλλά και στους «απλούς θνητούς» που πριν από λίγα χρόνια δεν έβλεπαν πέρα απ’τη μύτη τους παραμόνο για να δουν ποδόσφαιρο. Είναι ολοφάνερο ότι το τένις στη χώρα μας έχει μια τάση να

«ανοίξει» προς τα κάτω, προς την λαϊκή μάζα και απασχολεί όλο και περισσότερους αν-θρώπους που δεν ανήκουν αποκλειστικά στην υψηλή κοινωνία, όπως συνέβαινε τα προ-ηγούμενα χρόνια. Γνωρίζω αρκετούς από τους λεγόμενους «ποδοσφαιρικούς» οι οποίοι μπουχτισμένοι, αη-διασμένοι και απογοητευμένοι από το ελληνικό πρωτάθλημα, έχουν στρέψει το ενδιαφέ-ρον τους στο τένις, όχι μόνο σε επίπεδο πληροφόρησης και ειδησεογραφίας αλλά και στο σκεπτικό να πιάσουν ρακέτα στο χέρι τους και να προσπαθήσουν να περάσουν το κίτρινο μπαλάκι στο απέναντι court. Επίσης λογικό είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ενδιαφερόμενων σχετικά με το τέ-νις, ασχολείται με τα διεθνή τεκτενόμενα στο χώρο και κυρίως για τα μεγάλα τουρνουά, Grand Slams και Masters. Ο Έλληνας διψάει για τένις και το έχουν καταλάβει και άλλα site που πριν από λίγους μή-νες έπαιρναν μόνο κάθε Δευτέρα με copy/paste το δελτίο του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων που αφορούσε την κατάταξη της Δανιηλίδου και του Παγδατή. Δεν περιμένω από τους ανθρώπους που κρατούν τις τύχες του ελληνικού τένις στα χέρια τους, να εκμεταλευτούν, με την καλή την έννοια, αυτή την τρομακτική άνοδο που παρου-σιάζει το εντυπωσιακότερο ατομικό άθλημα στη χώρα μας. Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια που βρίσκονται στην «εξουσία», το αγωνιστικό τένις έχει πτωτική πορεία και κατ’επέκταση είναι ελάχιστοι αυτοί που ασχολούνται με τα εντός των τοιχών, δρώμενα και αυτό, δυστυ-χώς, είναι ότι χειρότερο για τους αθλητές μας Αγγελίνο, Γιακούποβιτς, Γεμουχίδη, Δανιη-λίδου, Γερασίμου, Γεωργάτου κλπ, οι οποίοι κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια στα παγκό-σμια courts αλλά είναι απελπιστικά «μόνοι και αβοήθητοι»...Οπότε, τη δουλειά της Ομοσπονδίας, τη διάδοση δηλαδή και την ανάπτυξη του τένις, την περιμένουμε καθαρά από ιδιωτικές πρωτοβουλίες τύπου Λυμπέρη (Status, Vogue Athens Open), Aegean Tennis Cup, Πατσέα (Filothei Tennis Open), Intersport (Intersport Tennis Open), ΣΒΑΕ (Βετεράνοι) κλπ...

Όπως και να ‘χει, έρχονται ακόμη καλύτερες ημέρες…

Ο Μαρίνος Ταχτσίδης είναι διευθυντής στο Tennis24.gr

Του Μαρίνου Ταχτσίδη

Κι όμως το τένις έχει... μέλλον!

Μάρκος Παγδατής - Τόμας Μπέρ-ντιχ – Ερνέστ Γκουλμπίς F1Τα αουτσάιντερ του διεθνούς τένις έβαλαν τα γυαλιά στον κορυφαίο παίκτη του κόσμου, αναγκάζοντας τον για … «mini break» στην αγωνι-στική του σεζόν, εν όψει Ρολάν Γκα-ρός! «Δεν ξέρω τι να πω! Είναι η με-γαλύτερη νίκη της καριέρας μου!», δήλωνε ο Μάρκος Παγδατής στο twitter λίγο μετά την πρόκριση επί του Ελβετού στη φάση των 32 του Μάστερς του Ίντιαν Ουέλς. Ήταν το πρώτο θετικό αποτέλεσμα κόντρα στην «ιδιοφυία» μετά από έξι αποτυ-χημένες απόπειρες… Ο Τσέχος Τόμας Μπέρντιχ μπορεί να είχε κόψει το ολυμπιακό όνειρο του Φέντερερ στην Αθήνα, αλλά από τότε ακολούθησαν 8 (!) ελβετικές σφαλιάρες, για να έρθει η φετινή φάση των 16 του Μαι-άμι, αλλά και μια επική νίκη επί του Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης! Ο Ερνέστ Γκουλμπίς ήταν το τρίτο και φαρμακερό χτύπημα επί του Ελβετού στο ξεκίνημα μάλιστα της χωμάτινης σεζόν. Ήταν η πρώτη φορά απ’ το 2000 που ο Φέντερερ γνώρισε την ήττα με το καλημέρα του χώματος! Το Ρολάν Γκαρός πλησιάζει, ο Να-δάλ είναι ανεβασμένος, ο Ρότζερ πρέπει να βρει τις απαντήσεις!

Status Athens Open F2Κρίση; Ποια κρίση; Το κορυφαίο επαγγελματικό εν Ελλάδι τουρνουά είναι πιστό στο ραντεβού του με τους φίλους του τένις αψηφώντας του χαλεπούς οικονομικούς καιρούς που διανύει η χώρα. Έχοντας ξεχωρίσει μέσα από αντίστοιχα ευρωπαϊκά τουρνουά αποτέλεσε φέτος μια πρώτης τάξης ευκαιρία για μεγάλα «μη χω-μάτινα» ονόματα να μείνουν ζεστά, αλλά και για το ελληνικό κοινό να θαυμάσει από κοντά rally που μόνο απ’ την τηλεόραση συνήθως παρακολουθεί. Το νερό έχει μπει εδώ και χρόνια στο αυλάκι και όπως φαίνεται έχει μετατραπεί σε χείμαρρο!

Κλάιστερς – Ενάν F3Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης έχουμε εξασφαλίσει ως Έλληνες για πολλά αγαθά της πα-τρίδας μας, όπως η φέτα και το ούζο. Οι Βέλγοι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο για τα δικά τους πολύτιμα αγαθά, την Κίμ Κλάιστερς και την Ζα-στίν Ενάν! Μια χώρα περίπου δέκα εκατομμυρίων κατοίκων (σας θυμίζει κάτι;) έχει καταφέρει ν’ ανα-δείξει δύο απ’ τις μεγαλύτερες αθλήτριες στην ιστο-ρία του τένις και αυτές ανταποδίδουν! Στον εορτα-σμό για την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. απ’ το Βέλγιο οι δύο τενίστριες θα αναμετρηθούν σε αγώ-να επίδειξης μπροστά σε 40.000 θεατές. Οι δύο τους θέλουν να καταρρίψουν το ρεκόρ της περίφημης «μάχης των φύλων» του 1973 όταν η Μπίλι Τζιν Κινγκ κέρδιζε τον Μπόμπι Ρίγκς στο Χιούστον Άστροντό-ομ των ΗΠΑ!

Το «eball» αναζητεί τους νικητές και τους χαμένους του τελευταίου μήνα στο χώρο του παγκόσμιου τένις…

Κωνσταντίνος Οικονομίδης F4Ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας έδειξε πως παρά την πολύμη-νη απουσία απ’ τα κορτ βρίσκε-ται σε εξαιρετική φόρμα και ίσως θα έπρεπε να τον βλέπουμε πιο συχνά σε τουρνουά. Ο Έλλη-νας πρωταθλητής αγωνίστηκε με wild card στον πρώτο γύρο του Satus Athens Open και στο δρόμο του βρέθηκε ο Νικολά Μαχού, ένα απ’ τα πιο λαμπερά ονόματα του ταμπλό και νούμε-ρο 162 στον κόσμο! Ο Γαλλος τα βρήκε σκούρα απέναντι στον Οικονομίδη και μετά από μάχη 2 ωρών και 41 λεπτών είδε την πρόκριση να καταλήγει στα χέ-

ρια του Θεσσαλονικιού τενίστα. Η συνέχεια στη φάση των 16 δεν ήταν ανάλογη για τον Οικονομίδη, αφού η κλήρω-ση τον έφερε απέναντι στο νούμερο 7 του ταμπλό, Ράινερ Σλέτερ. Έχοντας χάσει αρκετές δυνάμεις ηττήθηκε με 2-0 σετ (6/4, 6/2) και αποχαιρέτησε το ελληνικό τουρνουά με το κεφάλι ψηλά!

Ραφαέλ Ναδάλ F5Στο προηγούμενο «e-ball» γράψαμε για τον πρίγκιπα-Ράφα που θα γινόταν βασι-λιάς, με τόνο μάλλον νοσταλ-γικό για τα περασμένα κατορ-θώματα του Ισπανού τενίστα. Ο Ναδάλ έχει βαλθεί να επι-στρέψει στην κορυφή και με σπουδαίο τένις έφτασε στα ημιτελικά των Ίντιαν Ουέλς και Μαιάμι για να ξεμπερδέψει με τη σκληρή επιφάνεια. Όταν δε πάτησε χώμα θύμισε τον πα-λιό καλό Ράφα και … ξεσκόνι-σε το τρόπαιο του Μόντε Κάρ-λο για να διευρύνει το ρεκόρ σερί κατακτήσεων σε πέντε «κούπες»! Όλα αυτά λίγο πριν το φετινό Ρολάν Γκαρός. Ο Ναδάλ είναι και πάλι «ταύρος» και η επιστροφή στην κορυφή του παριζιάνικου γκραν σλαμ, μάλλον τον ερεθίζει σαν κόκκινο πανί.

Ρότζερ Φέντερερ F6

Η διαδικασία είναι απλή. Πληκτρολογείς www.atptour.com, στη συνέχεια το όνο-μα του Ρότζερ Φέντετερ και όταν εμφανι-στούν τα στοιχεία του Ελβετού, κλικάρεις στην αγωνιστική του δραστηριότητα. Μάλ-λον καταλήγεις στο ερώτημα: «αυτό ήταν όλο;»… Ο Ρότζερ Φέντερερ έχει αγωνι-στεί σε πέντε τουρνουά μέχρι στιγμής, έχο-ντας βέβαια κατακτήσει το Αυστραλια-νό όπεν στο ξεκίνημα της σεζόν. Από εκεί και πέρα μετράει έναν ημιτελικό στην Ντό-χα, και τρεις οδυνηρούς αποκλεισμούς σε Ίντιαν Ουέλς, Μαιάμι και Ρώμη! Σίγουρα οι θαυμαστές του ανά τον πλανήτη επιθυ-μούν περισσότερο και πιο αποτελεσματικό Φέντερερ. Το θέμα είναι τι ζητά πλέον και ο ίδιος απ’ το τένις. Η πατρότητα, οι τίτλοι και τα χρόνια ίσως είναι τρεις πηγές κορεσμού για τον Ελβετό που σταδιακά μεταλλάσσε-ται σε παίκτη μουσειακού είδους, αναγκά-ζοντας το κοινό να στριμωχτεί για να τον παρακολουθήσει έστω και για μία φορά!

Φερέρ-Βερντάσκο F7Το τείχος που έστησαν οι Νταβίντ Φερέρ και Φερνάντο Βερντάσκο στον συμπατρι-ώτη και παλιόφιλο τους Ραφαέλ Ναδάλ στην ημιτελική φάση του τουρνουά του Μόντε Κα΄ρλο, ήταν καμωμένο από τρα-πουλόχαρτα με αποτέλεσμα ο Ράφα να τους στείλει για… Παέγια μια ώρα αρχύτε-ρα! Όσοι διψούσαν για χωμάτινους ισπα-νικούς εμφυλίους απ’ τα ημιτελικά του Μό-ντε Κάρλο και ύστερα, μάλλον βολεύτηκαν με παραστάσεις για έναν ρόλο, εκείνον του Ραφαέλ Ναδάλ! 75 λεπτά χρειάστη-κε για να κάμψει την αντίσταση του Φερέρ στα ημιτελικά (6/2, 6/3) και 86 λεπτά άντεξε ο Βερντάσκο στον τελικό! Το σκορ με τον Βερντάσκο (6/0, 6/1) ήταν τέτοιο που πολ-λοί ερασιτέχνες τενίστες σκέφτηκαν πως αν έπαιζαν εκείνοι, ίσως τσίμπαγαν κάτι παραπάνω απ’ τον Ράφα! Λέμε τώρα..

Σερένα-Βίνους F8Γυμνή άφησαν οι αδερφές Ουίλιαμς τη χώρα τους λίγο πριν τη μεγάλη μάχη κό-ντρα στη Ρωσία για το Fed Cup. Οι ψί-θυροι καλά κρατούν στις ΗΠΑ για τις δή-θεν «φυγόπονες» Ουίλιαμς για τις οποίες πολλοί θεωρούν πως κοιτούν μόνο την καριέρα τους μέσω των επαγγελματικών τουρνουά, ξεχνώντας την εθνική ομάδα της χώρας τους. Η Αμερική ψάχνει την πρώτη της νίκη μέσα σε δέκα χρόνια κό-ντρα στη Ρωσία, αλλα απ’ ότι φαίνεται θα το κάνει με σύνθεση ανάγκης και με τη 18χρονη Μέλαντι Ουντάν να τραβά-ει το κουπί.

Aegean Tennis Cup F9Στον αθλητισμό η σταθερότη-τα και η διάρκεια είναι το παν στο δρόμο για την κατάκτηση της κορυφής. Αυτές οι δύο αξίες δεν αφορούν μόνο τους αθλη-τές, αλλά και κάθε περιφερει-ακό του αθλητισμού επάγγελ-μα ή δραστηριότητα. Είδαμε λοι-πόν την περσινή σεζόν ένα υπο-δειγματικό Aegean Tennis Cup στο νησί της Ρόδου, με συμμετο-χή σπουδαίων αθλητών, άρτια διοργάνωση, μεγαλόπνοα σχέ-δια αλλά και μπόλικα λόγια περί περαιτέρω ανάπτυξης του τουρ-νουά. Τα όνειρα είναι απαραίτη-τα, ο σχεδιασμός αναγκαίος και τα παχιά λόγια μάλλον περιττά στην εποχή των ισχνών αγελά-

δων. Η φετινή υποβάθμιση του τουρνουά ελπίζουμε να είναι μια κακή παρένθεση και όχι η αρχή του τέλους της κα-λής προσπάθειας…

SERVE… Όλα μοιάζουν τριγύρω μας να καταρρέουν και το φως πηγά-ζει αποκλειστικά και εξολοκλήρου από χαραμάδες αισιοδοξίας… Μια απ’ όσες έμειναν είναι (και) το φετινό Status Athens Open… Μια διοργάνωση που μας καλόμαθε να βρίσκεται στο ευρωπαϊκό προ-σκήνιο τα τελευταία χρόνια και δεν το ‘βαλε στα πόδια στην πρώτη μπόρα. Κι αυτό είναι κάτι που σί-γουρα εκτιμά η ΑΤΡ, αλλά κυρίως ο φίλαθλος κόσμος της Ελλάδας.

Ο κόσμος που έχει μπουχτίσει απ’ τον ποδοσφαιρικό (εν Ελλάδι) αχταρμά και την υποκουλτούρα που του πλασάρουν και ψάχνει με κάθε ευκαιρία μια ανάσα τύπου «Status Athens Open»… Στην καθιερωμένη συ-νέντευξη τύπου του τουρνουά ο άνθρωπος πίσω απ’ το Status, κ. Αντώνης Λυμπέρης μί-λησε για κόστος, για όνειρα, για πίστη, για ανάπτυξη… Έχοντας πρώτα κάνει πράξεις… Τέ-τοιες προσπάθειες χρειάζεται το ελληνικό τένις για να πάρει τα πάνω του και να βγει όρθιο τόσο απ’ την πρόσφατη όσο και απ’ την κρίση στην οποία τόσα χρόνια το έχουν καταδι-κάσει… Σκληρά ακούστηκαν τα λόγια του κυρίου Λυμπέρη περί «ανυπαρξίας του ελληνικού κράτους» στον αγώνα που ο ίδιος και οι συνεργάτες του δίνουν και αρκετοί εκπρόσωποι του τύπου θα στοιχημάτιζαν εκείνη τη στιγμή για την αντίδραση του προέδρου της ΕΦΟΑ κ. Σπύρο Ζαννιά, ο οποίος είχε πάρει τη θέση του εκ δεξιών του κυρίου Λυμπέρη… Πράγμα-τι! Ο κ. Ζαννιάς παρενέβη θέλοντας να δευτερολογήσει, αλλά θεώρησε σκόπιμο να σχολι-άσει οτιδήποτε άλλο, παρά ό,τι έθιγε τον ίδιο προσωπικά αλλά και φυσικά ό,τι εκπροσωπεί. Ήταν μάλλον μια ακούσια ή εκούσια (ποιος ξέρει;)επικοινωνιακή ήττα ή ίσως καλύτερα μια γενναία αποδοχή της ήττας… …AND VOLLEY Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ ήταν μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και ο θάνατος του έδωσε την ευκαιρία στους φίλους και τους εχθρούς του να αναμετρηθούν εκ νέου για τις «ευεργεσίες» και τις «αμαρτίες» του εκλιπόντος… Δε θα κρίνουμε τις σχέσεις του με τη δι-κτατορία του Φράνκο, ούτε θα αναφερθούμε στο νέο (πιο εμπορικό) look που έδωσε στην ΔΟΕ… Κοιτώντας με τενιστικό βλέμμα, θα σταθούμε στην κίνηση του Ραφαέλ Ναδάλ να πάρει στους ώμους του, το σκεπασμένο με την ολυμπιακή σημαία, φέρετρο του αγαπημέ-νου του Χουάν Αντόνιο, λίγο πριν ταφεί η σωρός του. Ήταν μια πράξη ταπεινοφροσύνης από έναν μεγάλο σταρ, ανεξαρτήτως των πεπραγμένων της προσωπικότητας που θέλησε να τιμήσει. Ίσως ήταν κάτι σαν υποχρέωση για τον Ισπανό τενίστα, μια και έμαθε απ’ τον γιο του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ πως λίγο πριν νιώσει τη μοιραία αδιαθεσία (που σήμανε την αρχή του τέλους για τον Ισπανό «αθάνατο»), παρακολουθούσε τον τελικό του Μόντε Καρλο και τον θρίαμβο για πέμπτη συνεχόμενη φορά του Ράφα στο χωμάτινο τουρνουά…

Του Βασίλη Κωνσταντόπουλου

Γενναία ήττα…

Στην εποχή που η παραδοσιακή χρήση του διαδικτύου μοιάζει ξεπερασμένη, οι κάθε λο-γής εφαρμογές -τα γνωστά στους περισσότερους applications- έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητα της οθόνης του κινητού μας! Οι ευφάνταστοι δημιουργοί τους δε θα μπορούσαν ν’ αφήσουν έξω το τένις και έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες εφαρμο-γές με σκοπό να ενημερώσουν, να διασκεδάσουν, να κατατοπίσουν και κυρίως (εδώ που τα λέμε) να κάνουν την ώρα μας να περάσει πιο γρήγορα… Παρουσιάζουμε λοι-πόν τις δέκα κορυφαίες τενιστικές εφαρμογές, όπως τις αξιολογήσαμε από πρώτο χέρι!

Tennis Grips F1, F2Το Tennis Grips είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ένας προπονη-τής τσέπης. Αναλαμβάνει να σας καθοδηγήσει στην καλύ-τερη δυνατή λαβή σχετικά με τα δέκα σημαντικότερα χτυ-πήματα του τένις, σε ό,τι αφο-ρά πάντα το πώς πρέπει να κρατάτε τη λαβή της ρακέτας για ένα επιτυχημένο χτύπημα. Η κάθε λαβή παρουσιάζεται από δύο διαφορετικές γωνίες, για καλύτερη αντίληψη. Τώρα αν και κατά πόσο προλαβαί-νετε να βγάλετε το κινητό απ’ την τσέπη σας, να φορτώσετε

το «Tennis Grips», να πάρετε πληροφορίες για ν’ απαντήσετε σε μπαλιά κατά τη διάρκεια ενός rally επαφίεται στη δική σας ταχύτητα και δεξιοτεχνία!

Tennis 2010 Calendar F3

Κάθε ενημερωμένος φίλος του τένις πρέπει να γνωρίζει τα της διεθνούς και εγχώριας επικαιρότητας του αγαπημένου του σπορ. Το Α και το Ω είναι ένα αξιόπιστο ημερολόγιο, ώστε εύκολα και γρήγορα να «ταξιδεύετε» έστω νοερά στα πέρατα της τενιστικής γης, μαθαίνοντας τι παίζει και που! Με το «tennis 2010 Calendar» έχετε τη δυνατότητα με μια κίνηση να πληροφορηθείτε για τα τουρνουά της ATP και WTA, το Davis Cup, αλλά και για αρκετές ακόμα μικρότερες διοργανώσεις.

Για να περνάει η ώρα!

Tennis ATP/WTA F4Σίγουρα το όνομα της παραπάνω εφαρμογής δεν διεκ-δικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αλλά μάλλον οι δημιουργοί του έριξαν όλο το βάρος στην ουσία και όχι στο γυαλι-στερό περιτύλιγμα! Μάθετε ανά πάσα ώρα και στιγμή τις γενικές βαθμολογίες των επαγγελματικών κατηγορι-ών ανδρών και γυναικών και επιλέξτε έναν συγκεκριμένο παίκτη ή παίκτρια ακολουθώντας τα βήματα του κατά τη διάρκεια της σεζόν! Όσο για ζωντανή δράση, ενημερω-θείτε για τη ζωντανή εξέλιξη των αγώνων, αλλά και για όσα παιχνίδια έχουν ολοκληρωθεί μέσα στη μέρα!

Envivo Tennis F6Ζήστε με το τένις κάθε ώρα και λεπτό! Η δημοσιογραφική εφαρμογή που ακούραστα ενημερώνει για τα σημαντικό-τερα τουρνουά του τένις. Φυσικά παρέχονται όλα τα τελευ-ταία νέα απ’ τους μεγάλους σταρ του αθλήματος, αλλά και αρκετές φωτογραφίες από πρόσφατες αναμετρήσεις. Μπεί-τε για τα καλά στο πετσί ενός ματς, όταν δεν μπορείτε τηλε-οπτικά ή από κοντά, κάντε το απ’ την ζωντανή γραπτή πε-ριγραφή λεπτό προς λεπτό. Μια απ’ τις πιο επιτυχημένες εφαρμογές!

My tennis Stats F7Είστε από εκείνους που έχουν να πουν μια κουβέντα για κάθε σπορ; Νιώθετε αδικημένα ταλέντα της προπονητι-κής; Αν ναι, αυτή είναι η ιδανική εφαρμογή για να σας αποθεώνει η τενιστική παρέα σας, μια και θα έχετε στο… πιάτο κάθε στατιστικό στοιχείο ενός ματς την ώρα που εξελίσσεται! Πόσο τοις εκατό επιτυχία απ’ το πρώτο σερ-βίς, πόσες φορές ανέβηκε ο καθένας στο φιλέ κ.λ.π! Όλα αυτά πολύ πριν ο σκηνοθέτης της τηλεοπτικής με-τάδοσης αποφασίσει να ενημερώσει τους τηλεθεατές με σχετική στατιστική κάρτα! Με λίγα λόγια θα μπορείτε να αναλύσετε κάθε αναμέτρηση, απλά ενημερώνοντας την εφαρμογή για το πώς επετεύχθη κάθε πόντος και φυσι-κά για την εξέλιξη του σκορ!

Tennis Rules F8Γιατί να το κρύψουμε; Οι Έλληνες είμαστε δι-αιτητολάγνοι και αυτή η μανία μας πολλές φορές παρεισφρύει απ’ τα… ποδοσφαιρικά μονοπάτια στις «λεωφόρους» του τένις. Με το «Tennis Rules» μπορείτε να ανατρέξετε σε κάθε εδάφιο και παράγραφο των τενιστικών κατάστιχων για να θυμηθείτε ή να μάθετε κά-ποιον ιδιόρρυθμο ή ξεχασμένο κανόνα! Κι επειδή οι κανονισμοί ποικίλλουν από διοργά-νωση σε διοργάνωση έχετε την ευκαιρία να ελέγξετε τις διαφορές μεταξύ των τουρνουά της ITF, της ATP αλλά και των Grand Slam!

Mobile Tennis Coach F9«Μάθε μπαλίτσα στον άρχοντα», κυριολεκτικά! Ένας προπονητής στην τσέπη σας σε διαστά-σεις κινητού τηλεφώνου διαθέτει τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την προπονητική ρουτί-να ενός νεαρού τενίστα! Ο δημιουργός της εφαρ-μογής έκλεισε μέσα της ένα πλήρες πρόγραμ-μα ανάπτυξης ενός παίκτη απ’ την ηλικία των έξι ετών! Για την ώρα η συγκεκριμένη εφαρμογή δια-τίθεται δωρεάν. Καθόλου άσχημα αν αναλογιστεί κανείς πόσα χρήματα απαιτούνται για να προ-σλάβετε έναν επαγγελματία προπονητή. Φαντα-στείτε δε να δείτε την κόρη σας, ελέω κινητού, σε κανένα τελικό γκραν σλαμ! Αυτό κι αν είναι λα-χείο!

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΚΟΛΙΑΒΑΣΙΛΗΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ:ΤελωνειακόςΓΕΝΕΘΛΙΑ: 8 Δεκεμβρίου ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΝΝΙΣ:25

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΕΝΝΙΣ:Είναι ένα άθλημα ατομικό όπου μπορείς να συντηρηθείς με μόλις ένα συμπαίκτη και έχεις την απόλυτη ευθύνη του εαυτού σου.ΑΛΛΟ ΣΠΟΡ/ΧΟΜΠΥ:Κολύμβηση, ΣκιΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΑΙΖΕΙΣ:Στο Χολαργό ΠΟΙΟ ΑΘΛΗΤΗ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ:Roger FedererΠΟΙΟΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΠΛΟ:Λάκη ΛαζόπουλοΕΧΕΙΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ:Ολυμπιακοί αγώνες ΑΘΗΝΑ 2004

ΒΥΡΩΝ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ:ΜαθηματικόςΓΕΝΕΘΛΙΑ: 7 Μαϊου ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΝΝΙΣ:20

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΕΝΝΙΣ:Είναι ένα άθλημα που χρειάζεται καλή νοητική, σωματική και ψυχική κατάσταση και αντίστοιχα σου προσφέρει νοητική, σωματική και ψυχική ευεξία.ΑΛΛΟ ΣΠΟΡ/ΧΟΜΠΥ:Κολύμβηση, ΣκιΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΑΙΖΕΙΣ:Στο Χολαργό ΠΟΙΟ ΑΘΛΗΤΗ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ:Rafael NadalΠΟΙΟΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΠΛΟ:SarapovaΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΣ:Roland Garros

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ:ΦυσικόςΓΕΝΕΘΛΙΑ: 7 ΔεκεμβρίουΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΝΝΙΣ:25

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΕΝΝΙΣ:Είναι ένα άθλημα όπου εξασκείς μυαλό, σώμα και ψυχή και επιπλέον προάγει τον σω-στό ανταγωνισμό και την άμιλλα.ΑΛΛΟ ΣΠΟΡ/ΧΟΜΠΥ:ΨαροντούφεκοΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΑΙΖΕΙΣ:Χολαργό, ΠαπάγοΠΟΙΟ ΑΘΛΗΤΗ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ:Rafael Nadal και Roger FedererΠΟΙΟΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΠΛΟ:Την Αννα ΒίσηΕΧΕΙΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ:Ολυμπιακοί αγώνες ΑΘΗΝΑ 2004

ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ:Deputy CEOΓΕΝΕΘΛΙΑ: 10 ΜαϊουΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΝΝΙΣ:20

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΕΝΝΙΣ:Είναι ένα άθλημα όπου μπορείς να συντηρηθείς με μόλις ένα συμπαίκτη, και γυμνάζει το σώμα μέχρι τα βαθιά γεράματα.ΑΛΛΟ ΣΠΟΡ/ΧΟΜΠΥ:ΠοδόσφαιροΠΟΥ ΣΥΝΗΘΩΣ ΠΑΙΖΕΙΣ:Χολαργό, ΚηφισιάΠΟΙΟ ΑΘΛΗΤΗ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ:Rafael NadalΠΟΙΟΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΠΛΟ:Rafael NadalΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΣ:Γουϊμπλετον