ekİtap- noetİk akil 21 - mustafa karnas · 2019. 11. 15. · süleyman’ın anahtarı isimli...

EKİTAP- NOETİK AKIL 21 - MUSTAFA KARNAS

1


2

Hz.Adem Neyi Biliyordu?

E-KİTAP

Mustafa KARNAS


3

Hz.Adem Neyi Biliyordu? Mustafa KARNAS

Yayına hazırlayan /Kapak tasarım/ İç sayfa düzeni NOETİKART

Baskı:

1.Baskı MART 2019

Yayıncı Sertifika no:

32792

EKİTAP ISBN

978-605-7617-06-4

Basıldığı Yer:/Yayıncı:

Noetika Medya Yayıncılık Danışmanlık Bilişim Turizm

Sanayi ve Tic a.ş

akıltaşı kitapları/akıltaşı yayınları

Kamara Ofisleri-İstasyon Yolu Sok. No: 3

Altıntepe-Maltepe-İstanbul

Telefon: (0553) 764 82 55

mail: [email protected]

(Tüm Hakları Noetika A.Ş/Akıltaşı Kitapları’na aittir.

İzinsiz Yayınlanamaz)


4

SUNUŞ: Bu ESER, Mustafa KARNAS’IN özel meraklı guru-

buna verdiği çok sayıda sohbetin ses kayıtlarının düzenlenerek KİTAP haline getirilmesinden mey-

dana gelmiştir. Bu sohbetlerinde yazar, kitapla-rında anlattıklarının dışına çıkarak çok sayıda gizemli metafizik-ezoterik ve kuantum konula-

rında bilgi vermenin yanısıra KUSURSUZ AKIL konusunda uygulamalı çalışmalar yaptırmıştır. Metafizik, yani fizik ötesi yeteneklere, gerçekte ka-

dim bilgelik, eski dönem ya da tarih öncesi dönem-

lerde bir kült olarak, varsayımsal bir bakış açısı ile,

HomoSapiens insan türünün evrimleştiği dönemde,

ona paralel başka gelişmiş uygarlıkların da var oldu-

ğunu kabul eder. Kerteriz olarak bu bakış açısı refe-

rans noktası olarak kabul edildiğinde, bir yandan

Platon’un efsaneleştirdiği Atlantis uygarlığından MU

kıtası ulaşımına, oradan da Agarta olayına ulaşırız.

Eski inanışa göre, ilkel insana paralel olarak bu uy-

garlıkların da var olduğu kabul edilir.

Pozitif bilim, doğal olarak tanımlayamadığı verileri

değerlendirme dışı bırakarak, tarihi Mısır Medeniyeti

ile başlatmak durumunda kalmıştır. Ondan önceki

döneme de doğal ilkel dönem şeklinde tanımlama

getirmiştir. Oysa dikkatli bir gözle incelendiğinde

Mısır Medeniyeti sanki öncesi yokmuş gibi, (çünkü

Mısır’ın erken, doğum, gelişme bölümleri yoktur)


5

sanki tek parça birden var olmuş medeniyetmiş gibi

davranır.

Pozitif bilimin sınırları dışından kalmış olan diğer

antik, kadim verilere ve efsaneye göre bütün kültürel

ve bilimsel verilerin LEMURYA’dan göç etmiş olan

Agarta’lılara bağlamak mümkün olmaktadır.

Mısır Medeniyeti’nden elde edilen günümüzde İtalya-

Torino’da bir müzede bulunan “arınma” törenleri ile

ilgili “Ölüler Kitabı”, ölenlerin arada yani Araf’ta

kalmasın diye özel ve kutsal bir törenle öbür tarafa

gönderilmesini sağlayan sırlarla ilgilidir. Bu sistem

daha çeşitli şekiller alarak, tapınaklarda Yunan’da

sonrasında Roma’da görülmektedir. Daha sonrasın-

da ise tasavvuf’ta görülmektedir.

Aynı şekilde günümüzdeki birçok Akıl ve Ruh hasta-

lıklarının isimlerinin Yunan Tanrı ve yarı Tanrıları-

nın isimleri ile aynı olması bir tesadüf değildir. Bu-

rada mikro-makro kosmos bağlantısı ortaya çıkar ve

insan davranışlarının kökeni olarak kadim bir etki-

lenme içinde olduklarını görürüz.

Buna göre, insanlardaki belli, belirsiz hislerin ve

duyguların, özellikle hayal dünyasının ve rüyaların

kökeninin başka bir soyut alem ile bağlantılı oldu-

ğunu, insanın esrikleşme anlarında, yani kendi sı-

nırlarını aştığı dönemlerde bu mücerret alem ile doğ-


6

rudan bağlantıya geçtiği, hem bu tür araştırmaların

kökeni olmuş hem de tanımlanamayan bir çok olaya

açıklık getirmiştir ki; bunlardan en önemlisi Melek

kavramı ile Ruh kavramanın tanımlanmasıdır.

Bu bilgilere edebi bir bakış açısı getirildiğinde ve ka-

dim birçok efsaneden ve inanıştan faydalanıldığında

bir kült olarak eski uygarlıklara ait ve herhangi bir

şekilde bilinçli, nereye ait olduğunu bilen başka soy-

lara ait insan görünümlü kişilerin, kendinin farkın-

da olarak ya da olmayarak yaşadığını bir varsayım

olarak kabul edip, bunun üzerine edebi bir eser

meydana getirebiliriz ve bu çalışma kendi içinde tu-

tarlı olur.

Metafizik, insanın madde ile olan ilişkisini tanımlar.

İnsan normal koşullarda fizik ötesi değildir ve fizik

kurallarına bağlıdır ama ne rüyalar ne de hayaller

bu kurallara aldırmaz ve kendi dinamikleri içinde

özgürce davranır. Bu durum da insana, fizik ötesine

geçme umudu verir. Tasavvufta buna “marifet kapı-

sı” denir. İnsanın madde ile ilişkisini yeniden tanım-

lar bu durum.

Bu bilgiler ışığında günümüz dünyasına geldiğimizde

başlangıç olarak Freud, onun çağdaşları ve talebeleri

olan Adler ve Jung ve sonrasında Reich’in psikanaliz

sistemine baktığımızda, işte tüm bu verilerin bu

analizler üzerinde etkili olduğunu görürüz.


7

İçerik ve sırları ile bu eser, maddi dünya ile manevi

dünyanın birbirlerini yok etmeden derin bir uzlaşma

ile yaşayacağını göstermektedir. Bu uzlaşma maddi

dünyanın içine gizlenmiş olan, manevi sırların yerle-

rini izleyiciye gösterecektir. Artık onun için hiçbir

şey eskisi gibi olmayacaktır. O insana “Suyun üze-

rinde yürüme yetisi” kazandırmazsak bile, o insanın

maddi dünya ile barışmasını sağlayacak manevi

köprüler oluşturabiliriz. Yediği ekmekten zevk alma-

sını, içtiği suyun lezzetini fark etmesine kadar bir

dizi değişim yaşayabilir insan. Ve insan öğretilmiş

çaresizlik paradokslarından kurtulur, esrikleşmenin

o kadar da kötü olmadığını fark eder.

Buna örnek olarak her zaman Ömer Hayyam’ı ver-

mek gerekir; içkiyi kutsayan bu adam gerçekte neyi

kutsamıştır, bir hammadde olarak içkinin kendisini

mi, yoksa bir geçiş köprüsü olarak içkinin getirdiği

esrikleşmeyi mi? Rubailerin de her zaman bir bilin-

meyene özlem duyar Hayyam, kaybedilmiş, uzaklar-

da terk edilmiş bir şeylerin hayali ile, yitik (samimi-

yet) olanın peşinde olmuştur. İşte o kaybedilen ve

Hayyam’ın farkında olduğu esrikleşme, ama gerçek

bir manevi esrikleşme halidir. İnsanın, Tanrı’ya en

yakın olduğu an.

Belki de insan kendini kaybettiği zaman, gerçek

kendini bulacaktır. Titreyen elleri artık titremeyecek,


8

kekeleyerek konuşması sona erecek, herhangi bir

insan karşısında ezilmeden, bükülmeden yaşamayı

öğrenecek. Sırlar vardır, sırlar her yerdedir. Dahası

bazen o kadar iç içe yaşarız ki onlarla, görmezden

geliriz. Birçok olağanüstü deneyimleri bizlere yaşa-

tacak o sırları fark etmeden yaşarız. İşte bu sohbet-

ler insanlara sırları fark ettirmeyi öğretmeyi hedef-

lemektedir.

Simyacılık, geler geçer bilgiler çerçevesinde değer-

lendirildiğinde, adi metalin altına dönüştürülmesi

olarak bilinir. Oysa gerçeğin bir başka yüzü daha

vardır. O da; bu işlemin gerçekte sembolik bir önemi

olduğudur. Kadim bilgelerin söyledikleri ve kadim

bilgelik manifestoları, altından başka bütün maden-

leri erken doğmuş madenler olarak görür, gerçek ve

tam doğumun sağlanması için diğer madenler, özel-

likle civa ve kurşun çeşitli yöntemlerle, özellikle H.

Süleyman’ın Anahtarı isimli muska ve tılsım kitabı-

na bağlı bilgilere dayanılarak işleme tabi tutulur.

Böylece adi metal, altın olur.

“Aslında öyle olmadığını” anlamak, farkındalık bu

açılımların içinde sayılabilir. Başlangıçta önemsiz

gibi görülen birçok işaret ve detayın film içinde kul-

lanılarak, o değerlerin ilerleyen bölümlerde, her biri-

nin kaderinde nasıl etkili olacağını görecektir.


9

Ve kavramların tanımlanması, izah edilmesi, örnek-

lendirilmesi de sohbetlerin işlevlerinden birini oluş-

tur. Çünkü günümüz insanı gerçekten de çok kul-

lanmasına rağmen kavramları tanımlamakta güçlük

çekmektedir. Aşk, sevgi, nefret, öfke, karanlık, ay-

dınlık, anlamak, farkında olmak, kader, kaza, bela,

şans ve diğer bütün kavramlar. İşte modern insan

bunları tanımlarken, sadece örneklemelere giderek

ve kıyas yolu ile o kavramı anlatmaktadır. Benim

sistemimde ise bu kavramlar açık ve net bir şekilde,

farkına varılarak tanımlanabilir. Aşk dediğimizde,

onun tam olarak ne olduğunu, her insanın beyninde

bir ışık yanmış gibi anlatabiliriz. O kişi o zaman bil-

menin heyecanını tadacaktır.

Artık insan keşfedilmiştir. Ele alınmıştır, onu işle-

meye, aydınlatmaya, bilincini uyandırmaya ve bir

pırlanta gibi parlamasını sağlamaya çalışıyoruz.

Ne yazıktır ki; karnını doyurmayı asla unutmayan

insan, ruhunu doyurmayı hep ihmal eder. Doyurul-

mayan aç ruh köpekleşir, arsızlaşır zamanla. Ama

insanı suçlamamak gerekir. Çoğu insan ruhunu na-

sıl besleyeceğini bilmez. Ruhun gıdası nedir bilmez.

İşte bu sohbetlerin heyecanlarından biri de budur,

ruhun beslenmesi ve ruhun nasıl gıdalanacağını in-

sanlara öğretilmektedir.


10

KUSURSUZ AKIL, GÖRÜNMEYEN BALONLARI GÖRÜR…

Kusursuz Akıl, görünmeyen balonları, görünür hale

getirir. “Ahmet Çavuş” hikayesiyle bunu paralel ola-rak anlatayım size. Bir karayolu işçisi var, amele,

adı Ahmet. Uzakta bir arazide çalışıyorlar. Mühen-disle falan takışıyor ve uyumsuz olduğu için bunu işten atacaklar, ama mühendis daha ağır bir ceza

vermeyi düşünüyor. Çağırıyorlar Ahmet’i ve “Ahmet sen iyi bir adamsın. Seni bundan sonra amele başı yaptık. Çavuşluk yapacaksın” diyorlar. Ahmet, çavuş

olduğuna seviniyor, tabi. Hava basıyor arkadaşları-na, hepsi ameleydi ya, o çavuş şimdi. Sonra yavuk-

lusuna, ana-babasına, her yere yazıp söylüyor bunu. Yani, çavuşluğunun üzerine yatırım yapıyor. 3-5 ay böyle geçiyor. Sonra mühendis bunu çağırıp, “Yahu

Ahmet, biz seni okur-yazar biliyorduk, çavuş olman için okuma-yazma bilmek zorundasın. Kusura bak-

ma, sana artık çavuşluk yaptırmayacağız” deyip gönderiyor. Ahmet’in kabiliyeti amelelikten öte değil ama ömrünün geri kalanında hep çavuşluk işi arı-

yor. Kimse de ona çavuşluk işi vermiyor ama o da bunu gururuna yediremediği için, bir kere yukarı çıkmış, bir daha alta inmemek için, açlıktan sürüm,

sürüm sürünüyor.


11

MEVCUT DURUM ENERJİSİ…

Ya mevcut durumunuzun bir enerjisi vardır, ona yö-nelik bir şey yaparsınız ya da bir hayaliniz varsa,

hayalinizin gerektirdiği donanıma sahip olmaya çalı-şırsınız. Ahmet Çavuş olayı, “Havuç Politikası”dır.

Bu önerilse de, bunu kabul etmeyin, nerede olduğu-nuzu bilin. Bazen havuç gösterirler size, donanımı-nız eksikse, oraya girmeyin. Ahmet, “Benim okuma-

yazmam yok. Benden çavuş olmaz” veya “Ben oku-ma-yazma öğreneyim de, ondan sonra çavuş olayım” demeden hemen atladı. İşte, havuç budur. Kapitalist

sistem, önce insana havuç gösterir, sonra da don-gömlek ortada bırakır. Milyonlarca insan bu şekilde

havuca takılır. Bunun, “Balonları görmek” ve “Ken-dimizi bilmek” ile alakasına bakalım. Biz kendimizi nasıl biliyorduk? Başkalarından… Şimdi, elimizde

görünmeyen bir balon olduğunu düşünelim.

BALONU ŞİŞİRİYORUZ…

Biz bu balona hayat diyelim, başarı diyelim vs… Ba-lonu şişiriyoruz ama ne kadar şişireceğiz biz bu ba-

lonu? Balonun bir dayanma kapasitesi var. Sürekli şişirdiğinizde, o bir yerde patlayacaktır. Ama biz ba-lon patlamasın istiyoruz. Balonun şiştiğini de göre-

miyoruz. Şişiriyoruz bir miktar, sonra bir miktar da-ha şişiriyoruz, “Ya hemen şimdi patlarsa?” Peki, bu

bilgiyi bize kim veriyor? İşte, metafizik bu işe yarar. Birileri kapasitemiz hakkında bir ön yargı geliştirip, diyor ki; “balonu yeterince şişirdin, bak patlayacak

şimdi.” Bunu 5 kişi dediği zaman, tamamdır, bitti


12

işiniz. Siz gerçek potansiyelinizi bilmiyorsunuz. Belki de hayatınızdan çok daha yüksek verim alacaksınız.

Onlar da bir şey bilmez, öylesine söylerler halbuki. Milyarlarca insan, balonu göremediği için, gerçek

potansiyelini bilmeden yaşıyor ve gerçek potansiyel-lerine ulaşmadan bir ömür tüketiyorlar.

KUSURSUZ AKIL BURADA İŞE YARAMAYA BAŞ-LIYOR..

İşte, kusursuz Akıl burada işe yaramaya başlıyor.

Yani, balonu nasıl görünür hale getireceksiniz? Bu-yurun, size bir Akıltaşı sorusu… Anlattığım denk-

lemdeki gizemi de bulmaya çalışın. Bir gizem, bir sır var işin içinde, onu da bulmaya çalışın. Bazı şeyler söyledim, “Patlayan balon, patlamış balon…” Bakın,

şöyle izah edeyim; Siz bir insansınız ve belli bir yer-desiniz, diyelim. Kendiniz hakkında bir fikir oluş-turmanız lazım. “Ben kimim? Nasıl bir insanım? Ka-

pasitem nedir?” Bu fikri nereden oluşturacaksınız? Aynaya bakıp anlayamıyorsunuz. Başkalarının, or-

tak, kolektif aklının, size olan yansıtılmış bilgisi, size kendiniz hakkında bir fikir veriyor. Bu fikirle siz, “Benim potansiyelim bu kadar” deyip, balonu o ka-

dar şişiriyorsunuz. Daha yukarısını şişiremiyorsu-nuz çünkü bilmiyorsunuz şişirmeyi ve ömrünüz biti-

yor. Diyelim ki, biri öğretmen ama aslında çok kuv-vetli bir ticari yeteneği var. Öğretmen olmasa holding sahibi olacaktı. Fakat kendisi hakkında oluşturduğu

fikri bu yönde olduğu için, “Bak öğretmensin. Maa-şın garanti, devletten ve sağlam vs.” kendi potansi-


13

yelinin farkında olmadan balonu birazcık şişirmiş işte.

BAŞINA BİR İŞ GELDİĞİ ZAMAN…

Peki, ne zaman gerçek potansiyelinin farkında olu-yor insan? Başına bir iş geldiği zaman… Benim elimde bir tane “Öğrendiğim” bilgi var, bunu örnek

olarak vereceğim size. Lise talebesiyken bir edebiyat hocamız vardı. Beni de çok severdi çünkü edebiyatta çok iyiydim. Karı-koca komünist oldukları için, 80

ihtilalinde bunları öğretmenlikten attılar. E çoluk-çocukları var, aç mı, kalacaklar? Adam ne yaptı bili-

yor musunuz? O zamanlar Anadolu Liselerine hazır-lık kitapları vs. basmaya başladı ve çok zengin oldu. Bana, “Bilseydim, daha önce giderdim” dedi. Bir ma-

raz çıkıyor ve adam geçinebilmek için bu işe yöneli-yor. Kalsa, oradan emekli olup gidecek. O dönemde

de bu tür kitaplar çok kıymetliydi. Nerede, kim yaza-cak onları? O kadar akıl yoktu kimsede. Bir tanesi de Koton’un sahibidir, kadın öğretmen kökenlidir.

Bir şekilde denize itmişler bunu ve potansiyeli ortaya çıkmış.


14

POTANSİYELİMİZİ ÖLÇMEMİZ GEREKİYOR…

Demek ki, bizim balonu görünür hale getirmek için, potansiyelimizi ölçmemiz gerekiyor. Zihnimizde biz

bunu yapabiliriz. Kendimizi değişik yerlerde deneyimleyerek… Bakın, sadece zihinsel olarak

deneyimleseniz bile kendi kapasitenizi görürsünüz. Çünkü onu hissedersiniz siz. Mesela, kendinizi bir yerde Ceo olarak görün, holding yönetiyorsunuz. Zi-

hinsel olarak, bunun size keyif mi, yoksa sıkıntı mı, verdiğini hissedebilirsiniz. Zihinsel olarak bir işten keyif alabiliyorsanız, elinizin uzantısı olarak yapabi-

liyorsanız, potansiyeliniz yüksektir. Bundan dolayı, bir “Tersine mantık” üretirsiniz. Tersine mantığı, yi-

ne börekle örneklendireyim. Biri size, “Bu sıcak ve soğutulmaması için 3 dakikada tüketilmelidir” dedi-ğinde, onu yediğiniz anda bittiniz. Bunun gibi kaç

tane dayatma var, sizin potansiyelleriniz hakkında, bir fikriniz var mı? Bundan dolayı, balonları görünür

hale getirmeniz ve test etmeniz lazımdır. Test ederek adım, adım gidebilirsiniz. Ben haftada 3-4 kere bu testleri yapıyorum, sürekli potansiyelleri test ediyo-

rum. İnternet sitemde sorduğum soruların amaçla-rından bir tanesi de, görünmeyeni görünür hale ge-tirmek.


15

İLETİŞİM AĞINDA NE OLUYOR…

Mesela, iletişim ağında ne oluyor? Diğer türlü, hep başkalarının üzerinden ürettiğiniz fikirlerle hareket

edersiniz. Ana-babanız bile yapabilir bunu size. “Tamam, oğlum çok şişirdin. Patlamasın…” Nereden

bileceksiniz gerçek kapasitenizi? Biraz evvel şifresini verdim. Aradığınız şey, maddi bir resim olmamalı., duygulanım alanı olmalı. Orayı hiç görmeyin, bakın,

sunulanı da görmeyin. Size cazip bir öneri gelebilir. Mesela, bana birisi “Hoca, gel sana bir televizyon programı yapalım” diyebilir. Bu bir resimdir. Benim

ilk soracağım soru şudur; “Burada keyif alanım var mı, yok mu?” Keyif alanım varsa doğru iştir, yoksa

doğru iş değildir. Bunu sabite aldığınız zaman, o sa-bitlik size yol haritası olur. Oradan oraya, bir bakar-sınız ki, hakikaten adım, adım gidiyorsunuzdur doğ-

ru yere. Ama sabit tutmanız gereken alanı bileceksi-niz, benim bildiğim gibi. Benim kendimi gerçekleş-

tirdiğim alan dinginlik alanıdır. Hiçbir şeyin onu bozmasına izin vermem. Bilen bilir, ben çok sertim-dir bu konuda. Alanıma kimse müdahale edemez,

anında cevap veririm. 10 saniye fırsat vermem. Bir şey keyif alanınızı bozuyorsa, onu yok etmeniz lazım. Ya kaynağı yok edin ya da uzaklaşın ondan.


16

RIZA GÖSTERMEK…

Resim alanınız bozulmasın diye bu tür müdahalelere rıza gösterirseniz, bu sefer de keyif alanınız bozulur.

Kimin gözünde, nerede olduğunuz hiç önemli değil, nerede keyif alıyorsunuz orada olacaksınız. Yani,

domateslere değil, kasalara takılacaksınız. Bırakın, herkes sizsin domates peşinde olduğunuzu düşün-sün. Dedik ki, her şey kendi zamanını ve gerçekliğini

yaratır. Bu “Örüntü”dür. Enerji nedir? Bir birikim-dir. Yani, çerçevelenmiş bir şeydir. Enerjinin, aynı zamanda da bir mekanı olması gerekir. Mesela, su

bir enerjidir, bardak da enerjinin mekanıdır. Bir enerjinin görünür hale gelmesinin tek yolu, bir me-

kanda sabitlenebilmesidir. Yoksa enerjinin kendisi, kainatın tamamına ait olduğu için, enerjiyi kullana-mazsınız. Bunu kullanmanın tek yolu ki, sistem de

bunun üzerine kurulmuştur, onu çerçevelemek zo-rundasınız. Doğada akan, normal bir suyu düşü-

nün. Onu içmenizin tek yolu var, herhangi bir şekil-de suyu çerçevelemeniz gerekiyor. Dudağınızı bile uzatsanız, o da bir çerçevedir. Yani, su kalkıp ağzı-

nıza gelmez.


17

ÇERÇEVELEMEK…

Enerjiyi çerçevelemeye mecbursunuz. “Çerçevele-mek” demek, “Ona bir mekan sunmak” demektir.

İşte, melekçilerin yanıldığı nokta da burasıdır, “Me-kan sunmak…” Eğer mekan kirliyse, içindeki enerji-

nin de iyi olma ihtimali yoktur. Buradan ortaya ne çıkıyor? Mekan sizsiniz, enerji de sizsiniz ama me-kan, aynı zamanda sizin bağlaşıklıklarınızdır. Yani,

bir insan düşünün ki, Allah gökten karşısına bir me-lek indirse, kendi gözüyle baktığı için, onu çirkef gö-rür. Dış dünyayla kurduğunuz ilişkilerin ağı, sizin

mekan enerjinizdir. Mekan enerjiniz, iç enerjinizi kontrol eder, siz de mekan enerjinizi. Her şey etkile-

şim içindedir. Bundan dolayı, bu etkileşimde mekan enerjisine çok dikkat etmeniz gerekiyor. Hadi yine “Başarı” vs. diyeyim, bazı kodlar vereyim size. Başa-

rı nedir? Siz, bir alanı çerçevelemişsinizdir ya da is-tiyorsunuzdur. O alanı çerçevelersiniz ve alan varlı-

ğını sürdürür. Diyelim ki, siz emlakçılık yapmak is-tiyorsunuz. Ama sadece istiyorsunuz… Sonra gidip bir emlakçı dükkanı açıyorsunuz ve oturuyorsunuz.

Bir kişinin yazar olabilmesi için, bir kitabının yayın-lanması lazım. Sizin de emlakçı olabilmeniz için, bir tane satış yapmanız lazım.


18

ÇERÇEVELEME MEKANI YARATIR…

İşte, bu bir çerçevelemedir. Yani, yaptığınız her ha-reket, kendi zamanını ve gerçekliğini yarattığı için,

her çerçeveleme de mekanını yaratır. Peki ne çıkar ortaya? Bakın, bazı mekanlar enerjinizi yutar. Ne-

denlerine girmeyeceğim, çok Spritüel alanlar onlar. Semtler, mahalleler, binalar, insan grupları, lokasyonlar… Mesela, Beyoğlu’nun insan içindeki

“Özlük Enerjisi”ni yuttuğuna inanıyorum ben ve ora-lara girmiyorum. Orada çok fazla başarısızlık, çok fazla düşkünlük var. O “Düşkünlük” enerjisi sizi

çerçeveliyor ve böylece kendi mekan enerjiniz, size kendinizi gerçekleştirme fırsatı vermiyor. Bundan

dolayı, böyle döküntü mekanlarda, döküntü insan-larla fazla mesai yapmayın.

KUSURSUZ AKIL SÜREKLİ KENDİ GERÇEKLİĞİNİ

ÜRETİR…

Şimdi, Kusursuz Aklın bir yöntemi daha vardır. Bu uzun bir ders, madde, madde gidiyorum. Kusursuz Akıl, sürekli kendi gerçekliğini üretir. Bakın, bunu

unutmayın. Sürekli kendi gerçekliğini üretir ve üre-tilmiş olan başka gerçeklikleri de, benim gibi dalga geçer ve kabul etmez. Bunun basit bir nedeni vardır.

Çünkü siz kendi gerçekliğinizi ürettiğiniz zaman, kendi bağlaşıklıklarınızla beraber, kendi Paradigma-

nızı üretmiş olursunuz. Eğer öyle olmaz, merkezi kendiniz oluşturamazsanız, başka bir merkezin çe-


19

kim alanında, dönmekte olan bir elektron haline ge-lirsiniz. Elinizdeki tek çare, elektron olmaktan vaz-

geçip, proton olmak ve bir çekim alanı yaratmaktır. Bunun da tek yöntemi, dayatılan hiçbir gerçekliği

kabul etmemektir. Börek olayındaki gibi, basittir ama budur. Birinin kendini gerçekleştirmiş olduğu alana takıldığınız zaman, kendi proton alanınız asla

olmaz. “Reddiyeci” olacaksınız. Yani, birini kasıtlı olarak kazanmaya ya da kaybetmemeye çalışmaya-caksınız. Buna da, “Hesapsızlık konumu” denir.

AÇIK BİLİNÇ…

An’da yaşadığınız zaman, “Açık Bilinç” olursunuz. Öğrenme konusuna gelirsek, diyelim ki, ben bir sürü şey biliyorum. Nerede bunlar? İlginç bir şey, değil

sistem nasıl gelişiyor? Ön bölgedeki Frontol Lob, sü-rekli dış dünyayla iletişim halindedir. “İletişim” de-mek, zaten “Öğrenmek” demektir. Ama bu nasıl bir

“Öğrenmek”tir? Şimdi, iletişim ağı içinde, bize tril-yonlarca bilgi akar. Peki, hangilerini kaydederiz?

Limbik Sistemde işlediğimiz bilgiyi… Limbik Sistem-de işlenilmiş bilgi, “Öğrenilmiş değer” olarak kayda geçer. Limbik Sistem, duygulanım alanıdır. Ben,

duygulanım bağı kurmadığım bir semte, 250 kere de gitsem, kale almıyorum bile. Hiçbir zaman da aradı-

ğım yeri bulamam. Çünkü dikkate bile almıyorum.

DİKKATE ALMAMAK…


20

Mesela, benim sistemimde “Dikkate almamak” var-dır. Biri konuşurken, söyledikleriyle ilgilenmediğim-

de, duymam bile söylediklerini, “Tak!” diye kapatırım sistemi, o istediği kadar anlatsın. Kayıt yoktur bende

ve bu insanların en kızdığı şeydir. Şimdi, bir şeyi öğrenmek durumundaysanız, buna mecbur bırakıl-mamanız lazım. Çünkü onunla duygulanım bağı ku-

ramazsınız. Çocukların ders çalışması gibi… Bilgisa-yarda gözü kapalı şekilde, süper zeka oyunları oyna-yan çocuklar, iki tane Türkçe cümleyi ezberleyemi-

yorlar. Çünkü ikisiyle farklı duygu bağları kuruyor. 1- Öğrenmek istiyorsanız, sevdiğiniz şeyleri öğrenin.

Otomatik zaten, hemen öğrenirsiniz. 2- Bilgiyi he-men çerçevelemeyin, zihninizin içinde serbest dola-şıma bırakın. Bırakın ki, o orada neşelensin. Oradan

oraya, buradan buraya geçsin. Orada mizaha dön-sün, burada edebiyata… Zaten nöron kümeleri ara-

sında dolaşır o bilgi ve siz de onu hissedersiniz. Formülü, sadece sevdiğiniz şeyleri öğrenmektir. Bu-nu yaparsanız, benim gibi çok bilgili bir insan olur-

sunuz. Ben sadece sevdiğim şeyleri öğrenirim ve is-tisnasız sevmediğim hiçbir şeyle de ilgilenmem. Ben sadece ve sadece belgesel seyrederim, başka hiçbir

şey seyretmem. Cıvata vs. belgeselin konusu ne olursa olsun, mühim değil, saatlerce seyrederim.

Ama bir diziyi kimse seyrettiremez bana. Haberleri seyrettiremez, politika seyrettiremez, tartışma sey-rettiremez, hiçbir şey seyrettiremez, seyretmem çün-

kü. Gazete okumam, yüzüne bile bakmam. Eskiden çok okurdum ama artık bir köşe yazarına bakıp, “Senin bana söyleyeceğin ne olabilir ki, seninle za-

manımı kaybedeyim?” diyorum. Ama İngilizce öyle


21

kaynaklar da buluyorum ki, dehşet şeyler. Mesela, 40-50 sayfalık makaleler, alıp okuyorum. O “Altın”

makalesi gibi, keşfettim ve ıcığını-cıcığını öğrendim o işin. Yarın hemen imalata geçiyorum… Bir bitki ve

bir maden var, ikisinin karakteri farklı birbirinden.

MADENLER BİTKİLER GİBİ FOTOSENTEZ YAPA-BİLİR Mİ…

Soru şu; Madenler, bitkiler gibi fotosentez yapabilir mi? Yani, altın eksek büyür mü? Ben bunu seneler

önce söyledim, şimdi yaptılar. Ama bu simyadır za-ten. Aminoasitlerden ürettikleri protein kristalinin

içine altını koyuyorlar, üstüne X-ray ışınını verince de altın büyüyor, çoğalıyor. Alın size altın fabrikası, bu kadar basit. Bir tane kimyacı bulacaksınız, o size

aminoasitleri proteine çevirecek, hepsi bu. Aminoa-sitleri her yerde bulabilirsiniz ama proteini bulamaz-sınız. Aminoasitten üretmeniz lazım çünkü çeşit,

çeşit protein var. Bunu benim yapıp yapmamam önemli değil. Bilgisine sahip olmam hoşuma gidiyor

çünkü metafizik size, bir madenin, bitki gibi dav-ranma ihtimalini düşündürtüyor. Neden olmasın, enerji enerjiye dönüşüyor. Çünkü her şey titreşim

halinde, bitkinin fotosentez yapıyor olması, metalin yapamayacağı anlamına gelmez. Kanununu değişti-

rirsiniz, yapar. Zihniniz açık olacak, bir kuralın esiri olmayacak.


22

RUH GÖÇÜ…

Bir Afrika kültürü olan Animizm’de, Ruh hayvanlara transfer edilir. Bu aslında “Ruh Göçü”ne girer. Ör-

neğin, bir panteri Avatar olarak kullanıyor, panter gidip birilerini öldürdükten sonra, ruhunu geri çeki-

yor. Bu, var ya da yok ama bir fikir veriyor. Şimdi soru şu; İnsan zihni, başka bir canlıyı Avatar olarak kullanabilir mi? Diyelim ki, bir sineğin zihnine girdik

ve sineği kontrol ediyoruz. Sineğin Matriksinden ev-renin nasıl bir yer olduğunu görürüz. Çok az bir şey bu. İşte metafizik, insanlara bunları düşündürür.

Fakat zahiri, sizi kilitler. “Sıcak börek, kendi zama-nını ve gerçekliğini yaratır” cümlesini size kurdurt-

maz, engel olur. Daha bunun gibi niceleri var.

- Belki o gerçekliği biz de yanlış anlıyoruzdur. Belki de kurdurtuyordur…

İşte, bundan kurtulmaya çalışmalıyız. Bunları benim

söylüyor olmam, her şeyden kurtulduğum anlamına gelmez, sadece farkındayım. Tabi ki, bende üretilmiş bir sürü zaman ve gerçekliğe yakalanıyorum, yaka-

lanmama imkanım yok. Ama en azından biliyorum ne olduğunu. Bazı şeylere de keyif aldığım için, bile-

rek yakalanıyorum. Önemli olan, bunun farkında olmak. Diyelim ki, bineceğiniz otobüs sizden 10 sa-niye önce kalktı, koşsanız yetişeceksiniz. Ben koş-


23

muyorum, “Gitsin, bir sonrakine binerim” diyorum. Bu bile bir farkındalıktır. Kendi zaman ve gerçekli-

ğimi yaratıyorum.

- Geçen gün Ömer Çelakıl’da çıkan İndigo çocuk-lar, benim çok ilgimi çekti. Çünkü son zamanlarda onlarla birçok yerde karşılaşmaya başladım. Hatta ben, televizyonda Illuminati’yi konuşurken sizi tanı-dım. İnternette araştırma yaparken, “Galaktik Fede-rasyon” diye bir siteye denk geldim. Bu site, gerçek-ten inanılmaz beyin yıkıyor. Siteyi öyle bir hazırlamış-lar ki, insanın orada kendini bulamama imkanı yok. Çok zekice yapmışlar. Ben de bu “Yıldız Çocuğu” fik-rini benimsemiştim.

Herkes benimser…

- Evet, insan kaptırıyor kendini. 1-2 gün “Sevgi Pıtırcığı” şeklinde dolaştım. Daha sonra, “Bu site ne-yin nesiymiş?” diye, çürütme amaçlı araştırırken, bu-nun çok fazla yapıldığını, hatta haftada bir kere, en fazla okunan siteye ödül verildiğini ve Illuminati’yi buldum. Illuminati’ye bakarken sizin program dikka-timi çekti vs. Fakat insanlar buna gerçekten inanıyor. Ben fizik tedavisine gittiğimde bana, “Sen İndigo mu, çalışıyorsun?” diye, sordular. Gerçekten inanmışlar ve gözlerinde öyle bir şekilde görüyorlardı ki, “Sen İndigo çocuğusun” diyorlardı. Bu çok yaygın bir şey aslında...

-


24

- İNDİGOLAR….

Evet, büyük aldatmacanın bir parçası da, bu İndigo Çocukları. Şöyle ki, bir efsaneye insanları inandırıp, “Şizoit Toplum” yaratıyorlar. Bu eski klan toplum-

larda da vardır. Sizi klanda tutabilmek için, dış dün-yayla ilgili hikayeler anlatırlar. “Şu dağda canavar

var, şu sesler bilmem ne, rüzgarın sesi şudur vs.” şeklinde toplumsal Şizoitlik başlatıldıktan sonra, insanların hayal gücü bunu çoğaltmaya başlar. Böy-

lece insanlar da hikayenin bir parçası olur ve onlar da hikayeler anlatmaya başlar ve kimse klanı terk

edemez hale gelir. Mesela, “A, günaha girdin. A, bu çok sevap vs…” Ben tartışıyorum, günah nedir? İyi bir şey midir?

- Tanrının yasalarına karşı gelmektir. İyi değil-dir.

Ya, aksini ispat edersem? Bakın, bir metafizikçi ka-lıplardan gitmez. Eski sohbetlerimde, size sevabı ve

günahı anlattım ve size aklın yolunu gösterdim. Ak-lın yolundan giderseniz, doğruyu bulursunuz. Baka-lım neymiş günah…


25

GÜNAH NEDİR…

Kusursuz Aklın birinci maddesinde olduğu gibi, Akıltaşı’na vuracaksınız. Günah da, diğer her şey

gibi enerjidir, kavramdır, bilgidir. Başka hiçbir şey değildir. Şimdi günahı inceleyelim isterseniz, dina-

miklerini soralım. Günah ne işe yarar? Bakın, gü-nah, sevabı görünür hale getirir. Neymiş? Sevabın bir parçasıymış. Peki, sürekli sevap işleyen bir in-

san, aslında ne yapıyordur? Bu sebep-sonuç ilişkisi neyi doğurur? Kibri… Yani, çok sevap işlediğiniz za-man, bu en sonunda kibre döner ve kibir, şirk koş-

maktır.

- Ya, öyle olmuyorsa hocam?

Ama öyle oluyor işte. Çünkü çok sevap işlediğiniz zaman, ödüllendirilmeyi bekliyorsunuz. Sistem ora-

ya götürür sizi. Peki, doğru olan nedir, Tanrı siste-mini nasıl kurmuştur? Demiş ki; “Ben günah işle-

meyen kul istemiyorum. Günah işleyin ama tövbe kapısı açık.” Tövbe kapısına inanmak nedir? Sürekli sevap işleyen bir insan, neden tövbe kapısını kul-

lanmıyor? “Tövbe Kapısını Kullanmak” metafizikte ne anlama gelir? “Teslimiyet”, “İman Etmek” demek-

tir. Bunu şöyle düşünün, bir insan, bir hareket ya-pıyor. Bunun adını koymayalım, bunun adı yok. Yaptığı hareket “Enerji Konumu”dur. Yalnız, adını

koymadık bunun. Biz, bu hareketi “Günah” olarak çerçevelediğimiz zaman, Tanrı’nın kelamından dolayı


26

otomatikman “Ceza”yı ve aynı zamanda da “Tövbe Kapısı”nı üretiyor.

TÖVBE KAPISI…

Peki, tövbe kapısını kullanması, “Teslimiyet, İman Etmek” demektir. Bunu kullanabilmesi için de, önce günah işlemesi gerekiyor. Allah, Hz. Eyüp ve şeytan

arasında bir diyalog var, onu hatırlıyor musunuz? Şeytan diyor ki; “Kulların sana ne kadar sadık?” Al-lah Hz. Eyüp’ün sabrının yüksek olduğunu söylüyor.

Şeytan da Hz. Eyüp’e hastalık, yoksulluk gibi her türlü melaneti veriyor. Fakat o her defasında şükre-

dince Allah; “Ben çok cömerdim, bir kere de istese-ne. Hastasın, sağlık istemiyorsun, yoksulsun servet istemiyorsun. Bu ne kibir?” diyor. İşte, tevekkül ile

tenezzül arasındaki fark. Tenezzül, Allah’a iman et-memektir. Siz bu noktada, sevaba tenezzül etmekle,

başka bir şeye daha tenezzül ediyorsunuz. Mesela, bulunduğunuz konumda, birinin dayattığı şartlara karşı sizde şöyle bir düşünce yaratıyor; “Ben buna

uymazsam, paramı kaybedeceğim, işimi kaybedece-ğim, kötü duruma düşeceğim vs.” Literatürde buna “Tenezzül etmek” denir.


27

TENEZZÜL…

Tenezzül etmek, boyun eğmektir. Mesela, “Fırsat Suçları” vardır. Adamın öyle bir niyeti yokken, ma-

sanın üzerinde bir 100 Lira görür. Açtır ve parayı alır, gider. Bu tenezzül etmektir. Veya biriyle tanışır,

bu kendisine faydası olacak biridir ve ona boyun eğer. Bu da tenezzüldür. İnsan iki nedenden tenez-zül eder, ya bulunduğu durumu korumak, ya da

daha ileri bir safhaya geçmek için. Bu alanın adına biz, “Tahammül Alanı” diyoruz. Tahammül Matriks alanında kaldığınız zaman, önünüze iki tane gerçek-

liği birden açar. Biri tenezzül, diğeri tevekküldür. Tenezzül etmek, bir şey yaparak veya bir şeye boyun

eğerek, ondan bir kurtuluş yolu aramaktır. Tevekkül etmekse, onu reddetmek ve “Ben Allah’a iman ediyo-rum. Onun kuluyum, o bana yardım eder” demektir.

Takva, Allah’ın kurallarıyla yaşamaktır. Takva sahi-bi, takvasını, “Ben takva sahibiyim” dediği anda

kaybeder. Allah, kuluna kibirli olmayı yasaklamıştır. Bir insanın, bunu otomatiğe bağlayıp, kendi hayatını yaşamak yerine, “Ben hayatımı sevap yapmaya ada-

dım” demesi, Allah’la yarışmasıdır. Çünkü kendi gerçekliğini yaşamıyor.

VESİLE OLMAK…

İnsanın kendi gerçekliğinde, yaradılış sebebi olarak

“Vesile Olmak” diye bir şey vardır. İnsan vesile ol-mak için yaratılmıştır. Eğer sizin işleyeceğiniz bir günahtan dolayı, başka biri bir yaşam alanı kazana-

caksa, siz o günahı işlemelisiniz. Ben burada “Gidin


28

günah işleyin” demiyorum. Ama şunu diyorum; Bir insan yaşarken, önemli olanın günah ya da sevap

işlemesi değil, imanını kaybetmemesi olduğunu bil-melidir. İmanını kaybetmemesi de, tövbe kapısıyla

izah edilebilir. Yani, bir insan, bir deneyim yaşar, belki de kötü bir şey yapmıştır ama sonra tövbe eder, “Ben yanlış bir şey yaptım” der. İşte bu, hep-

sinden daha değerlidir. Bir kitap okumuş ve kendin-ce sevap yapıyor değil mi?

HZ.MUSA BİLMİYOR…

Allah sana bunun iznini vermemiş ki. Hz. Musa ile

Hızır’ın hikayesi gibi, Hz. Musa her şeyi bilmiyor, kendince bir fikir üretmiş, yapılanı günah olarak al-gılıyor. Diyelim ki, babanızın bir serveti var ve siz de

Psycho’ya bağlamışsınız, “Ben bunu sevap için dağı-tacağım” diyorsunuz. Siz onu dağıtırken, aynı za-

manda başka yerlerde ölüm kapıları açarsınız. Bu-nun için sizden beklenen, bizim “Yüksek Farkındalık” dediğimiz, sistemin içinde akışkan bir

şekilde yaşamaktır. Günah işlerseniz, tövbe kapısı açıktır, tövbe edersiniz. Allah, yarattıktan sonra iki tane kanun koymuş, biri tövbe etmek, diğeri de te-

vekkül etmektir. Sizse, “Rızkımı patron veriyor. Ben ona biat edeceğim” veya “Melekler veriyor, Rafael’den

isteyeceğim” diyorsunuz. İnsanın bulunduğu yeri anlatıyorum. Bunun için, rahat olmalısınız. Bir me-tafizikçi, bunu tabu olarak görmez. Zaten sınır belli-


29

dir, “Sevap iyi bir şeydir” deyip, hemen bunu sınır-lamayın.

SEVAP YERİNE GÖRE KÖTÜ BİR ŞEYDİR…

Sevap, yerine göre kötü bir şeydir. Perspektifinize, nasıl algıladığınıza, nereden baktığınıza bağlıdır. Di-yelim ki, babanızın fabrikasını satıp, 100 Milyon Do-

ları gidip bir camiye bağışlıyorsunuz ve 100 kişiyi de orada işsiz bırakıyorsunuz. Şimdi sevap mı, oluyor bu? Bazılarına göre sevap. Burada şunu anlatmaya

çalışıyorum, algı bir şeye anlam yükler. Sizin algınız bunu sevap olarak algılayabilir ama bu sizin kendi

ürettiğiniz gerçekliktir. Asıl gerçeklikte o ne, neye vesile oluyor, hangi sistematiğe? Hızır’la Hz. Musa hikayesinde, Hızır’ın çocuğu öldürmesindeki veya

sandalı delmesindeki “Niye?”, sandalcı iyi biri ve öl-mesini istemiyor. Sandalını delince de balığa çıkamı-

yor. Yani, ona kötülük yapmış gibi görünse de aslın-da iyilik yapıyor. Bunu başka türlü durduramıyor. Çünkü söylese anlamayacak, adam yine gidecek.

Mesela, bir akademisyen, öğrencilerine metafiziği anlatmak istese, Helen’den bunu başlatır çünkü me-tafizik oradan çıkmıştır. Daha öncesi de vardır ama

batılı kayıtlar oradan anlatır. Eserler söyler “Pla-ton’un Devlet’ini oku vs.” uzatır da uzatır mevzuu.

Hatta günümüze getirir, ….. oku, ….. oku” vs. Bunu ben de öneriyorum, metafizik öğrenmek isteyen kişi-ler, fırsat buldukça bu kitapları yine okusunlar,

bunda bir sorun yok. Ama benim metafiziği anlatış


30

tarzımda, bir düşünceyi, bir yöntemi, hayata nasıl bakılması gerektiğini göstermeye çalışıyorum.

TABU YOKTUR…

Metafiziğin 1. kuralı da budur, “Tabu Yoktur.” Alter-natifli cümleler… Bir şey kendisi değilse, nedir? Bu-na bir örnek vereyim. Tarihte putlar, heykeller var-

dır. Bunlara tapınıyorlardı. Bunlarla ilgili şu andaki bilgimize göre; Doğayı yorumladılar, kendi kafalarına göre bir Tanrı heykeli yaptılar ve ona tapındılar. O

zaman soruyu şöyle soruyoruz; Bir ihtimal olarak, kendimize bir düşünce alanı açabilmek için, bir şey

kendisi değilse, nedir? Mesela, bunlar olaya bu bağ-lamda bakmadılarsa, biz yanılıyorsak, acaba hangi bağlamda bakmış olabilirler? İşte bu, “Periferik Dü-

şünce Sistemi”dir. Kusursuz akıl, bir şeyi kendi ana dinamikleriyle çözemiyorsa, yani, bilgi açık ve net

değilse, orada bilgiye yönelik bir örüntü yaratılma-mışsa, onun Periferisine bakarak çözersiniz. Bundan ne anladınız veya bununla ilgili bir sorunuz var mı?

- Yani, bir şeyin gerçekliğini göremiyor ve anla-yamıyorsak, onun etkenlerine bakarız.


31

Beslendiği kaynaklara bakarsınız. Bunu, düşüncede alışkanlık haline getirmemiz lazım. Mesela, Tanrı’nın

Tecelli Etkisi, onun Periferisidir. “Tanrı’nın sanatına hayran olmak” deyimi buradan gelir. Tanrı’nın muci-

zelerini de göstermesi, yarattığı şeyler üzerine kur-guladığı Periferidir. Soruyu şu şekilde de sorabilirsi-niz; Gül neden kokuyor? Cevabını daha önce vermiş-

tim. Bunu hiçbir zaman unutmayın, hep cevap ay-nıdır. Buna alışmak zordur ama zamanla alışırsınız. Cevap, “Bilgidir, enerjidir, kavramdır…” Gülün kok-

ma nedeni…

- Kendine arıları çekebilmek için…

METAFİZİK AKIL SEBEP-SONUÇ İLİŞKİSİ KUR-MAZ…

Sebep-sonuç ilişkisi kurmayın. Metafizik akıl onları görmez. Gülün kokma nedeni, gülün kokacağıyla ilgili, bizim kurduğumuz kavramsal ilişkidir. Bilgi,

kendi gerçekliğini yaratır. Şuna da %100 eminim ki, denenebilir de bu, gülün kokmasıyla ilgili kavramsal bir bilgiye sahip olmayan beyin, gülün koktuğunu

algılamaz. Kodlarınızda yoksa algılayamazsınız. Çünkü koku olayı, Burun Sensörleriyle, Sensörler de

tatla alakalı bir durumdur, ikisi birlikte çalışır. Biz, bir yiyeceğin tadını aldığımızda, dilimizin Sensörleri onu alıyor, ama beyin aynı zamanda onun hakkında


32

bir yargıda bulunabilmek için, kokuyu da alıyor. Yoksa yargıyı yapamıyor. Şimdi, bizim için kolaydır

“Gül kokuyor” demek, onunla kavramsal bir bağımız var, kolektif bilgi. İstemeseniz de bunu bir yerden

öğrenmişsinizdir. O bilgi yerleşmiştir, isteseniz de kaçamazsınız. Peki, başka nasıl transfer olur bilgi?

BİLMEDİKLERİMİZİ DE BİLİYOR MUYUZ…

Bilmediklerimizi de biliyor muyuz? Mesela, maymun deneyini biliyor musunuz, size onu anlatayım. Bir

adada var olan 100 kadar maymun yaşasın diye, adanın kumsalına uçakla muz atıyorlar. Maymunlar

da bu muzları alıp, kumlu, kumlu yiyor. Sonra bu maymunlardan birinin aklına muzu yemeden önce yıkamak geliyor. Onun muzu yıkadığını gören diğer

maymunlar da muzlarını yıkıyor. Böyle, böyle, 100 maymun yıkadığı anda, “Toplumsal Bilinç” oluşuyor.

Aynı deneyin yapıldığı başka bir adadaki, başka bir maymun grubu bu yıkama olayını yapmasalar da, o bilgi onlara transfer oluyor ve onlar da muzlarını yı-

kamaya başlıyor. Yani, bir bilgi yeterince kuvvetliy-se, “Kolektif Bilinç” haline gelir. Şimdi, gülün gerçek-ten koktuğuna emin miyiz, yoksa biz Kolektif Bilinç

olarak, gülün koktuğuna inandığımız için mi, gül kokuyor?


33

- Büyük ihtimalle, öyle, inandığımız için. Mesela, gerçekte şu anda ses de yok. Siz gerçekte şu anda konuşuyor musunuz?

Çünkü yaptığım her hareket, dediğim gibi, kendi gerçekliğini yaratıyor. Anlık… 1 dakika sonra yapa-cağım hareketin sizin üzerinizde yapacağı tesiri, ben

biliyor muyum? Belki bir söz söyleyeceğim, benden nefret edeceksiniz. Mesela, yılan, kertenkele, örüm-cek, böcek gibi bazı hayvanlar vardır. Bunlardan ge-

nellikle çekinir, tiksiniriz, değil mi? Bakın, onlarla ilgili bir bilinç uyanmış bizde. Nereden geliyor bu?

- Bilinçaltı olabilir mi, hocam?

KOLEKTİF BİLİNÇ…

Kolektif Bilinç… Gülün koktuğunu varsaydığımız için ve kimse de aksini düşünmediği için, gül koku-yor. Eğer binlerce kişi, aynı anda gülün kokmadığına

iman ederse, kokmaz, bırakır. Matriks alanı değişir.

- Bu kolektif alanı değiştirmeden, kendimiz bunu deneyimleyemez miyiz?

Bakın, burada şöyle bir sıkıntımız var, onu anlata-yım. Benim yaptığım gibi yaparsanız, bu olur. Ama akışa boyun eğerseniz, “Ama”larınız çoksa, işiniz çok zordur. Bu işin sırrı, “Ama”ları azaltmakta. Ne kadar


34

da çok “Ama”ları var insanın, değil mi? O kurgulan-mış gerçeklik insana kolay gelir. Ama Alternatif Ger-

çeklikte bu, özel bir bilinç ister ve böyle davranmak-tan keyif almanız gerekir. Eğer böyle davranmayı, bir

sorunsal haline getirirseniz, “Hakkımda ne düşünür-ler? Ne derler vs.” derseniz, zorlamayla olduğu için, bir keyif alanı olmaz burada. Oysa böyle yaşamayı,

böyle düşünmeyi keyif alanı haline getirdiğinizde, Hz. Adem’e yapılan şey, sizde gerçekleşir.

HZ.ADEM NEYİ BİLİYORDU…

Hz. Adem neyi biliyordu, ne öğretildi ona? Eşyanın

bilgisi, eşyanın isimleri… “Eşyanın isimleri” ne de-mektir, bir şeye isim vermek, ne anlama gelir? “Çer-çevelemek” anlamına gelir. Ona, bir şeyi nasıl çerçe-

veleyeceği öğretildi, “Eşyanın ilmi” derken, orada ne vardı, masa, sandalye mi? Hangi eşyadan bahsedi-

yoruz? “Eşya” denilen, “Sistemdeki Enerji Alanla-rı”dır ve Hz. Adem’e eşyanın enerji kümelerini öğret-tiler. Hangi yasayla hangi ilişkilerin kurulabileceğini

öğrettiler. O bunları öğrendi ama biz mirasçısı olarak bu bilgiyi neden kullanamıyoruz? Unuttuk ve göste-ren yok. Bakın, “Gösteren yok” çok önemli. Bir tüfek

düşünün, bu tüfeği vahşilerin, hiç tüfek görmemiş insanların arasına koyun. O tüfeğin nasıl çalıştığını

anlamak için, 300 sene harcarlar. Öyle bir bilgi ol-madığı için, deneye-yanıla 5 kuşak gider, “Bu ne-dir?” diye. Ama biri gelip gösterdiği anda, o 300 se-


35

nelik bilgiyi onlara verir. Buna bir de absürt bir ör-nek vereyim. Diyelim ki, uzaydan bir çubuk düştü.

GÖKTEN DÜŞEN METAL ÇUBUK…

Üzerinde hiçbir şey yazmıyor, metalden bir çubuk. Ne anlama geliyor bu, buyurun, çözün. Mesela, bu metal, ısıyla kendini dağıtıyor, açılıyor, diyelim.

Dünyanın bütün alimleri başına toplansa, yine de çözemezler. Ta ki, biri gelip ona sıcak nefesiyle üfle-yene dek. İşte, buradaki fark şudur, burada ben size

bunları anlattığımda, bu bilgi transferi yapıldığı za-man, artık sizde bilgiye karşılık yeni bağlar kurulu-

yor. Bundan dolayı, insana bazı şeylerin gösterilme-si, anlatılması lazımdır. Bunun için de, tabularınızın olmaması gerekiyor. Hz. Adem’e öğretilen şey, benim

size “Börek Hikayesi” ile öğrettiğim şeydir. Bunu an-ladınız mı? Diyelim ki, sevgiliniz sizi telefonla aradı.

Bir şeyler anlatıyor ama sesi sıkıntılı… O anda ne oluyor? O olay, kendi zaman ve gerçekliğini yaratı-yor. İşte bu, Sıcak Börek’tir. Sana onu yaşatıyor ve

diyor ki size; “Bana olan davranışında, bunu benim-seyerek hareket et.” Yani, “Ben, üzüntülü, sıkıntılı ve dertliyim. Bu zamanın gerçekliğini algıla, bunu

kabullen” diyor, size. Peki, siz bunun dışında davra-nabiliyor musunuz?

- Davranamıyoruz…


36

- Geçenlerde benim başıma geldi bu, bir arkada-şım sevgilisinden ayrıldı. Bunalım yaşıyordu, bana gelmek istedi. Ben başka şeyler yapmak istiyordum ama o benim enerjimi çekiyordu. Benim evimde kaldı-ğı için sürekli o kötü enerjiyi yansıtıyordu. İster-istemez buna maruz kaldım ama kendi ilgi alanlarımı ona uyarlayarak, ortak bir şeyler yapmaya çalışarak, aklını dağıtmaya, o kötü enerjiden kurtulmaya çalış-

tım.

- Ama o alan, sizi ister-istemez kapsar…

- Ben başka bir alan yaratmaya çalıştım.

FARKINDA OLMAK, ÖĞRENMEKTİR…

Yani, farkındasınız bunun. Demek ki, Metafizik Aklı

öğrenmişsiniz, farkında olmak, öğrenmektir. Kurtu-lamıyor olsanız bile, bu bir adımdır. İkinci hamlede kurtulabilirsiniz. Mesela, direk söyleyebilirsiniz, “Bu

senin kendi gerçekliğin, hadi eyvallah…” Bu üretil-miş bir gerçekliktir ve orada da durmayabilir, çoğa-

labilir bu. Biz bilmiyoruz ki, sınırı nerededir, şimdi konuşuyor böyle sıkıntılı, sıkıntılı ama bilmiyoruz nerede duracağını. Yani, buna katlanabiliriz ama 10

dakika mı, 18 dakika mı, ne kadar sürecek bu? Ay-dınlık bir zihin, olaya şöyle bakar; Sürekli kaynayan suda oluşan baloncukları düşünün, işte bu gibi

olaylar, aynı bu baloncuklar gibi, bitmek bilmeyen kendi zaman ve mekanlarını ve enerjilerini üretirler.

Mühim olan, onun öyle olduğunu görmektir. Bazıla-


37

rına rıza gösterirsiniz, bazılarına göstermezsiniz, şart da değildir, her şeyi itiraf etmek. Zaten kaçınılmaz

olarak, bir yerde değilseniz, mutlaka öbür yerdesi-nizdir. Yani, (A)dasınızdır ve (B)ye geçeceksinizdir

fakat bu hangi (B) bilmezsiniz. Ama mutlaka geçe-ceksinizdir çünkü zaman akıyor. Başkasının zama-nında değilseniz, yine bir başkasının zamanında ve-

ya kendi ürettiğiniz zamandasınızdır ama o kadar önemli değil. Önemli olan, onun öyle olduğunu bil-mektir.

- Zaten onu görünce bir şekilde müdahale edebi-liyoruz.

RIZA GÖSTERMEK…

İşte, o noktada ya rıza gösterirsiniz ya da itiraz eder-

siniz. Fakat çoğu insan, bunu hayatın temel gerçek-liği olduğunu zannettiğinden, hep rıza gösteriyor. “3 dakikada böreği ye”, zaman ve gerçeklik yaratıldı

işte. Peki, başka neler var, böyle?

- Birçok şey, hocam… Mesela, evli olsanız, o bö-reği neden yemediğiniz, büyük sorun yaratabilir.


38

Soru var mı veya bilmek istediğiniz özel bir şey?

- Ben kitabınızı okurken, “Bir şey olabilmesi veya bir çerçeve yapabilmek için bir amacın olması gereki-yor” diyorsunuz ya, ben sizin amacınızı merak ettim.

Oraya girerseniz… Bakın, bu çok ilginç bir şey. Bir tane amaç yok, bir sürü amaç var.

- Bu kitabı yazarkenki amacınızı merak ettim.

Ben bu kitabı bu kuşaklar için yazmadım, geleceğe yazdım. Ama şimdi, hazır elim-ayağım tutarken ya-zıyorum. Geleceği burada bilmiyoruz. Her insanın,

zamana bağlı olarak, geleceğe yönelik bir amacı ola-bilir. Ben buna itiraz etmiyorum. Şöyle ki, benim

belli bir amacım yok. Zaten belli bir yaştayım. Za-man, zaman beliren, amaç gibi duran şeyler, kesin çizgiler halinde dururlar orada, planlar vs. Ama ke-

sik çizgilerle de olur bunlar.

OLMASA DA OLUR…


39

Yani, olmasa da olur… Fakat olması doğrultusunda bir alt yapı gerçekleşirse, bunun için çaba da göste-

rebilirim. Ama amaç olarak bakıyorsanız, ben ama-cına ulaşmış bir insan sayılabilirim. Yazıyor olabil-

mek, bu kadarına gelmek yetiyor bana. Kitabı yayın-lanan bir yazarım ben, gerisi veya sonrası önemli değil. Amaç buysa, benim amacım daha çok kitap

yazmak. Yani, en iyi yapabildiğim şeyi yapıyorum, sevdiğim bir şeyi yapıyorum ve yaptığım şey, benim yaşamımı sürdürmemi sağlıyor. Bunların toplamı

yetiyor bana.

- Peki, bu kitapları yazarken, hangi yaş aralığına hitap etmek istediniz?

Bunlar, ağır kitaplar. Bunun yaştan çok bilinç sevi-

yesiyle alakası var. 19 yaşındaki bir çocuk da, son derece yüksek bir bilinçte olabileceği gibi, 50 yaşın-

daki birinde bu bilinç olmayabilir. Bu kitapların bir seviyesi var, ortalamadan biraz daha yüksek bir se-viye bu. Çoğu insan kendilerini buluyor kitaplarım-

da. Bazılarına da ağır geliyor. Bu kitaplarda “Hitap edilecek yaş şu, hedef kitle şu” gibi, çizilmiş bir çer-

çeve yok, bunlar o tarz kitaplar değil.

- Ben bu kitabı, yazılış tarzıyla Kuran’a benzet-tim.


40

Farkında değilim. Dedim ya, benim bilmediğim bir şeyi başkası keşfedebilir. Nesi benziyor?

- Bunu ev arkadaşım da okuyor, ben de okuyo-rum. İçinde herkesin çıkarabileceği şeyler olduğunu fark ettik. Belki bu, her şeyde geçerlidir ama biz ya-pısal olarak çok benzettik. Mesela, bilimsel olarak bir şeyi açıklıyorsunuz, formülünü vs. de veriyorsunuz veya örneklerle anlatıyorsunuz. Sürekli “Biz” demeni-zin nedenini merak ediyorum, mesela.

Yazarlar bilir bunu, bir yazar, yazdığı eserde ken-dinden “Ben” diye söz etmez.

- Bazı yerlerde “Ben” var ama…

Oralarda başka bir şeyi anlatıyorumdur. Mutlaka ama temel nokta “Biz”dir. Kendinden söz ederken yazarlar “Biz” der. Bütün yazarlar bilir, bu bir üslup-

tur.

- Bu, Tanrı’yı taklit etmek değil midir?


41

Hayır. Öyle bir niyetim olsa, bu kitabı yazmazdım. Kutsal kitabı çağrıştıracak bir kitabı yazacak for-

masyonum var benim. Siz bunu bulmuşsunuz ama benim üslup olarak, yapı olarak bir kutsal kitabı

daha çok çağrıştıracak bir tarzım var ama buralara onu koymadım. İstesem öyle bir kitap yazabilirim, bu sorun olmaz benim için. Bunun denemesini de

yaptım, Noetik Aklın girişinin 3-4 sayfası öyledir. Yani, daha gizemli, daha konsepttir. Mesela, içine hikayeyi koymazsınız, terminolojiyi değiştirirsiniz vs.

ama bu düşünceyle hiçbir zaman yola çıkmadım.

Burada bir sistem anlatıyorum ben. Akıltaşı’nda, Noetik İş Teorisi’ni anlatıyorum.

- Ben içerik olarak değil de, yapı olarak diyorum

Hayır. Ben kendi bildiğim gibi yazdım, esinlenme-dim. Ama o tarz bir kitap yazabilirim. O tür bir kitap okunduğunda, tavsiye niteliğinde yazılmış, bilgelik

kitaplarının havasını verebilir. Onların üslubu fark-lıdır, konuya uygun cümleler bulunur. Mesela, “Ka-

ranlıkta koşanların yolu yüce olmayacaktır” gibi, her okuyana bir anlam verecek, açık değil de, biraz daha kapalı cümleler… Bugün böyle bir niyetim yok ama


42

yarın olabilir. Benim sağım-solum belli olmaz. Öyle yazıldığı zaman çok daha ilginç olurdu, değil mi?

- Peki, Noetik Akıl’daki “Ezoterik Kainat” kısmını, neleri baz veya referans alarak yazdınız?

REFERANS MESNEVİ’DİR…

Orada bana akıl yoluyla ulaşan bir bilgi var. Ben bu bilginin resmini, Mevlana’nın Mesnevi eserinde bul-dum. İkisini oturtunca… Yani, referans kaynağım

Mesnevi’dir. Ama önce bilgi geldi, ben onu sonra Mesnevi’de buldum.

- “Bilgi geldi” derken…

Dedim ya, bağı akıl, zihin yoluyla kuruyorsunuz.

Kainatın varlığı ile ilgili bir resim, bir şekilde ulaştı bana. Ulaştı ama ben 3 sene sonra onu ifade edebil-

dim. Resim hep aklımdaydı ama karşılığını bulamı-yordum. Daha sonra Mesnevi’de buldum. Onu tarif edebilmek için kavramlar üretmek durumunda kal-

dım. Fakat karşılığı Mesnevi’de var, o da kendi diliy-le buna yakın şeyler anlatmış. Zaten hep mevzu

odur.


43

BİLGİ İNSANIN ÜZERİNE YAĞAR…

Mesela, bir bilgi gelir size, bilgiye anlam veremediği-niz için, resmedemezsiniz onu. Bizim, “Manda yuva

yapmış söğüt dalına” hikayesindeki gibi… Çok insa-na da bilgi gelir, çünkü bilgi açıktır, yağar insanların

üzerine. Çoğu insan bunu algılar, başkasına anlatır ya da anlatmaz fakat bunu biçimlendiremez, anlam-landıramaz. İfade edemediği için, o “Yok” sayılır. Ba-

zen de resim gelir, resmi görürsünüz ama tarif ede-mezsiniz. Onu tarif ettiğiniz anda, bir anlam kazanır. Yoksa tarif edemezsiniz.

ROZETTA TAŞI…

Mesela, bahsi sık geçen “Rozetta Taşı” örneği oradan gelir. Aslında Mısır Hiyerogliflerini çözememişlerdi. Sonra dediler ki, “Bunlar semboldür, bu fonetik bir

dil değildir. Kuş şu anlama geliyor vs.” fakat yüzyıl-larca çözemediler. Royal Akademi çok uğraştı, Fran-

sızlar çok uğraştı ama ne zaman çözdüler bunu, bi-liyor musunuz? Rozetta Taşını bulunca… Aynı taşın üzerine bir tane metin, hem Hiyeroglif dilinde yazıl-

mış hem Yunanca yazılmış hem de Latince dilinde yazılmış. O Yunanca bilgisi bilindiği için, Latince de bilindiği için, onları çözerek Hiyeroglif dilinin yapısı-

nı çözdüler. Ve böylece de, geriye kalan bütün diğer Hiyeroglifleri çözdüler ve hepsi artık sır olmaktan

çıktı. Bu da böyle bir şey, burada bir bilim var. Onun dinamiklerini oturtamazsanız, hiçbir şeyi çö-


44

zemiyorsunuz. Ama oturttuğunuz anda, geri kalan her şeyi onunla çözebiliyorsunuz. Bu, bir nevi

“Okumak” gibidir. Bir insan, okuma-yazmayı çözdü-ğü anda, her şeyi okur.

- Mesela, “Bir şey, başka bir şey olamadığı için kendisidir” gibi bir takım teoriler oluşturuyorsunuz ya, kendiniz bu teorilerinizi çözmeye çalışıyor musu-nuz?

BİR ŞEY NEDEN KENDİSİDİR…

Ben niye çalışayım, başkası çalışsın. Diyelim ki, biri çürütmeye kalktı, onunla da uğraşırız, yani. Ben bir sürü şey üretebilirim. Şu anda da gelecek kitapları-

mı üretiyorum. Benim işim teoriyle ama itiraza açık-tır, hiçbir sakıncası yok. Mesela, “Bir şey, neden

kendisidir?” sorusunu sorduğumuzda, cevap; “Baş-ka bir şey olamadığı için”dir. Buna karşı cevap, karşı tezi versinler, açığım. Bir şey, neden başka bir şey

olamaz? Bir çerçeveyle onu sınırlayan nedir? Bunun antitezini koyalım ortaya. O zaman şöyle bir cümle kurabilir; “Bir şey kendisi olarak kalmak suretiyle,

başka bir şey de olabilir.” Ben de; “Buyurun, ispat edin” derim. Çünkü kitap yazan insan, her türlü şe-

ye, eleştirilere, karşıt görüşlere açık olmak zorunda-dır. Binlerce satır yazıyoruz, içlerinden 3’ü yanlış olabilir. Biz herkese açığız. Bana göre, bir şey, başka


45

bir şey olamadığı için öyledir. Çünkü her şey, enerji-sinin en son şeklinin halini alır, çerçeveler orada.

Demek ki, orada bitiyor, şekilleniyor. Başka bir şeyin enerjisi gelse, o olacaktır.

SİMYA…

Mesela, buna madenlerden, taşlardan, kayalardan

örnek verelim. Simyada, “Bütün madenler aslında altındır, altın olacaktır ama zamanından önce çıka-rıldığı için, başka bir metal olmuştur” diye, bir var-

sayım vardır. Mesela, gümüş neden gümüştür de, neden altın değildir? Cevap, “Başka bir şey olama-

dığı için”dir. Kömür, neden elmas değildir?

- Belki başka birine göre o elmastır.

“Başka birine göre” değil, ispat etmek zorunda. İkisi de karbon yasası, değil mi? Peki, kömür neden el-

mas değildir? Gücü o kadarına yettiği için… 1 Mil-yon yıl daha kalsaydı toprağın altında, elmas olacak-tı. Yani, bir şey neden öyledir? Bir sonraki uzantısı

olamadığı için… Karbon, yeterince kalsa elmas ola-cak, bu kadar basit. Buradan kişisel gelişime gelir-

sek, ilk soru şu; “Ben neden böyleyim?” Cevap; “Başka bir şey olamadığın için.” 2. soru; “Başka bir


46

şey olabilir miyim?” Cevap; “Evet, olabilirsin.” 3. so-ru;

KENDİMDEN MEMNUN DEĞİLİM…

“Kendimden memnun değilim. Nasıl başka bir şey olabilirim?” Cevap; “Başka bir şeyin talep ettiği ener-jiyi ya da donanımı sağlayarak…” Bu nasıl oluyor?

Çok basit, enerjinin şeklini değiştiriyorsunuz. Kendi enerjinizin şeklini nasıl değiştirirsiniz? Öğrenmek suretiyle… Diyelim ki, ressam olmak istiyorsunuz

ama resim boyamayı bilmiyorsunuz. Enerjiniz bu kadar. Resim boyamayı öğrendiğinizde enerjiniz de-

ğişir ve siz artık resim boyayan bir insansınızdır, kendinizi biliyorsunuzdur. Ama ikisi aynı şey değil. Kendinizi değiştirdiğinizde, enerjiniz değişti ve başka

bir kalıba uygun hale geldi. Şunu da söyleyeyim ki, bunda sınır yoktur.

BÜYÜK RESİMDEN DERSLER ÇIKARIYORUZ…

O büyük resimden, kişisel gelişim dersleri çıkartıyo-

ruz. Yani, ben burada her şeyi iddia ederim, dünya-da milyonlarca da eli kalem tutan insan, profesörler vs. var, biri de çıksın, bunun tersini iddia etsin. İti-

raz etmem, onun ne söyleyeceğini dinlemek isterim.


47

- Bu çürütme olursa, bize söyleyecek misiniz?

-Hayır, bu işlerin usulünü anlatayım ben size. Ben bir şey yazarım, başka biri çıkar, onu alır, bu, “De-

nemelere” girer. Deneme, belli bir konuda üretilmiş teorilere karşılık, onları çürütmeye çalışarak kendi teorinizi üretmektir. Mesela, insandaki Tanrı fikri,

sevgi, aşk gibi konularda yazabilirsiniz. Dersiniz ki; “Ali şöyle demiş, Veli şöyle demiş ama ben böyle di-

yorum” gerisini okuyucuya bırakırsınız. Ben, kendi yazdığım tezleri, teorileri, neden kendim çürüteyim? Doğru olan, biri alır, okur ve der ki; “Hoca sallamış,

doğrusu bu.” Bir eser üreten herkes buna açık ol-mak zorundadır zaten. Bunun illa bir kitap olması şart değil, konu ne olursa olsun, bu bir makale, bir

cümle dahi olsa, bir şey üretildiği zaman, toplumun ortak malı olur. Biri bana, “Akıltaşı’nda hoca bunla-

rı, bunları demiştir ama doğrusu budur” diyebilir. Benim için bir sakıncası yok. Sonuçta kimse bana bunları yazdığım için bir maaş vermiyor. Eğer doğ-

ruyu o söylüyorsa, bunu kabul ederiz. Ama önce bir söylenmesi lazım, oradaki bilginin bekçisi değilim

ben. Bazıları bekçilik yapar, tabu yapar kendine. Ben tabu yapmıyorum ama söylediğim şeyden de eminim. Noetik Akıl çıkalı yaklaşık 1 yıl oldu, buna

rağmen, ben kimseden bir şey duymadım.


48

- Hocam, ben de onu merak ediyorum, siz bu teo-rileri üretirken, kendinize özgü temalar ve açıklamalar kullanmışsınız. Geleceği öngörerek, “Bunu da biri böyle görecek” şeklindeki o ihtimalleri düşündünüz mü, acaba?

NEDEN DÜŞÜNEYİM Kİ…

Hayır, neden düşüneyim ki? Kitap yazıyorum, onun-

la mı, uğraşacağım? Benim bir kariyer beklentim yok ki. Üniversiteye hoca mı, olacağım, kim ne derse

desin. O, problemi olan insanlar için geçerli. Akade-misyenlerin böyle “Başkaları ne der?” korkusu var. Bana en fazla ne diyebilirler ki? Ne yapabilirler, rüt-

bemi mi sökerler? Doktoramı mı, elimden alırlar? Ben böyle bir şeyi memnuniyetle karşılarım. İlk baş-larda bir sürü psikolog vs. geldi ve beni övdü ama

yeren birini görmedim. Arada art niyetliler oluyor tabii ki, ama ben onları yakalıyorum. Kitabı bile

okumamış, sallıyor. Böyle tiplere bir soru soruyor-sun, çakılıp kalıyor. Ben bunlara “Kes-Yapıştırcı” diyorum, “Altın Makas”… Bunlar bir kitap yazarlar,

hepsi internetten indirmedir. Konuya kendisi de va-kıf değildir. Konuyla alakalı 3-5 soru sorarsınız, çö-

ker kalır, cevap veremez, kaçar. Ben kitaplarım çık-tığından beri konuşuyorum. Ben Ezoterik Kainatı anlattım, referans kodlarını da söylüyorum, Mesne-

vi’de var karşılığı. Biri de çıksın, desin ki, “Hayır, yok.”


49

YOK SAYMANIN PARADİGMASI…

Mesela, “Yok saymanın Paradigmasını” anlatıyorum, bu bir teori. Aslında size seçim şansı veriyorum, söy-

leyebilirsiniz, “Aklıma yatmadı şurası” diyebilirsiniz. Sohbetler sırasında bugüne kadar onlarca insanla

konuştum, söylediklerime itiraz eden kimse çıkma-dı. İçten içe itiraz ediyorlar mı, bilmiyorum ama kar-şı bir teori kurmadı. Her şey söylenebilir çünkü bu

kitap, kendine has bir kitap. Yani, akademik yönü var, esprisi var, mizahı var, hikaye bölümü var, var

oğlu var. Bu, kendime has üslubumla yazmış oldu-ğum bir kitap. Bir yere de oturtamıyorsunuz tarz olarak ama kitap işte.

HEPSİ BİRDEN…

Kişisel gelişim değil, bilim değil, şu-bu değil ya da hepsi birden. Üslubum bu benim ve bundan sonraki kitaplarım da hep böyle olacak, hepsi böyle olmuş-

tur. Sınırlamam kendimi, bir şeyi hikayeyle anlat-mak istersem, hikayeyle anlatırım. Bilimsel bir me-taforu anlatırken, bilimsel şekilde anlatırım. Olmadı,

metafizik kullanırım, olmadı dini unsurlarını kulla-


50

nırım, bir şeyi en güzel neyle ifade edeceksem, onun-la ifade ederim. Benim yazma şeklim budur ve doğru

olan da budur. Neden, özgürlük sınırları bu kadar genişken, kendimi bir tabuyla sınırlandırayım? Bir

çerçevenin içinde kalıp, birilerini düşünüp, “Aman, bilimsel olsun. Newton fiziğine uygun olsun, sonra başkaları ne der?” deyip de, neden başkalarının

ürettiği sanal bir gerçeklik zamanında yaşayayım ki, ben? O, onların zamanı, ben üretmedim ki, onu. On-lar benim zamanıma gelsinler.

BENİM ÜRETTİĞİM ZAMAN DAHA DEĞERLİ…

Benim ürettiğim zaman daha keyifli. Çünkü bir bi-lim adamı, bir tez hazırladığı zaman, konu ne olursa olsun o tezin içine “Tanrı” kelimesini koyamaz. İlahi-

yatçılar hariç, “Allah” kelimesini koyamaz. Bir bilim adamı, “Bir şeyi Allah böyle yarattı” diyemez, onu

atarlar akademiden. O akademi tarafından böyle kı-sıtlanmış durumdadır, inansa de söyleyemez. Bütün akademikler, öyle olmasa bile, mutlaka ve mutlaka

“Tanrı yoktur” demek zorundadır. Çünkü bilim in-sanı öyle der. Böyle diyen bir insan, çelişki halinde-dir, çünkü bu iki yüzlülüktür. İçinden inanır ama

dışından, akademide kalabilmek için, o pozitif bili-min içinde, Darwinist görüşün içinde kalmak zorun-

da kalıyor. Şimdi, evrim teorisine inanmayan bir bi-lim adamı olabilir mi? Onu tutarlar mı, akademide? Söyleyin bana şimdi, kim daha özgür? Profesör ina-

nıyor, “Allah vardır, bizi Allah yarattı” diyor. İş, ma-


51

kale yazmaya gelince, Darwinist olmak zorunda ka-lıyor. O izni bir tek İlahiyatçılara vermişler, onlar da

istediği kadar yazar. Ama diğerleri yazabilir mi? Ha-yır. “Allah” kelimesini koyamazlar, “Tanrı” diyebilir-

ler ama onu da cümle içinde, “Toplumun Tanrı ina-nışına göre…” şeklindeki gibi kullanabilirler fakat bunu destekleyemezler. Kel alaka bir alanda da, me-

sela, sanat alanında da bunu destekleyemezler. Sa-nat üzerine doktora tezi yapıyor ve bir makale yaza-cak, diyelim. “Yaradılışı ifade etmek için…” gibi bir

cümle kuramaz. “Evrim teorisine inanmıyor mu-sun?” der ve tezini kabul etmezler. Neden, biz bu

alanda Newton fizikçileriyle çatışıyoruz? Çünkü tabu olan onlar, diyorlar ki;

DÜŞÜNCENİN GÜCÜ YOK MUDUR…

“Düşünce gücü yoktur.” Var olduğunu kendileri de

bilir ama yine de , “Yoktur” derler. Korkuyorlar. Na-sıl var olduğunu anlatıyorsunuz, inanıyor ama yine de, “Yoktur” diyor. Çünkü maaş alıyor, ben maaş

almıyorum ki. Akademiden atılırsa karısı boşar onu, ne yapacak? Eli mecbur, “Yoktur” diyecek. Kabul etmezler, işin içindesiniz, ederler mi? Öğrenci olarak

istediğinizi söyleyebilirsiniz. Belki duymuşsunuzdur hocalarınızdan, onun için diyorum. Kural 1: Dr, Doç,

Makale yazmış bir profesör gibi akademik unvanı olan bir kişi, Darwinist olmak zorundadır. Kural 2: Evrim teorisine iman etmek zorundadır. Çünkü öbü-

rü Yaradılış teorisidir. Mecburdur orda durmaya.


52

Hiçbir akademisyen, makalesine Kuantumu soka-maz. “Hop, bu ne?” derler.

HENÜZ KABUL ETMEDİLER…

Çünkü henüz bunu kabul etmediler. Daha da fazla-sını söyleyeyim, şu anda Amerika’da Freud’u analiz eden makaleler kabul edilmiyor. Psikiyatri değişti,

kabul etmiyorlar her şeyi. Telkinle tedaviyi, psikana-lizi kabul etmiyorlar, hepsini birden reddettiler. Jung, Adler vs. serinin hepsini reddettiler. Yeni teori

şu; Davranış bozukluklarının ve akıl hastalıklarının nedeni, beyin kimyasının bozuk olmasındandır. Biz

bunu, gerekli ilaçlarla tedavi ederiz. Artık psikiyatri bunun üzerine gidiyor ve doğru da söylüyorlar aslın-da. “Bilim dini” diye bir din var, adamlar kabul etmi-

yor. Bunları biz çok konuştuk akademisyenlerle, kendi içinde çatışan çok insan biliyorum ben. O “Al-

lah” kavramını sokuşturamıyor bir tarafa. Yaradılışı anlatırken çok deniyor ama bir türlü oturtamıyor, olmuyor, koyamıyor makalesine.

- Bilim de sanki oraya doğru gidecek.

KUANTUM BİLİMİ….


53

Bilim, bir gün bunu kabul ederse… Kuantum bunu kabul ediyor ama şu anda Kuantum bilimi, iki arada

bir derede duran bir bilim. Fakat kuvvetleniyor, me-sela, Newton fiziğini ezip geçiyorlar ama diğer yan-

dan, klasik üniversiteler aynı telden çalmaya devam ediyorlar. Tıp alanında bir doktorun, bir makale yazdığını düşünelim. Kuantumu da koyamaz, yara-

dılışı da koyamaz içine. Mesela, bir hekim, “Zihin ve beden Holistiktir” diyebilir mi? Adamı tefe koyarlar. Ben diyebilirim ama. O zaman ona derler ki; “Karde-

şim, zihin ve beden Holistikse, biz karaciğeri bir or-gan olarak nasıl kabul ediyoruz? Nasıl oluyor da,

karaciğer hastalandığında, böbrek gidip onu tamir etmiyor? Madem Holistik, bunu neden yapmıyor?” ben bütüncül sisteme inanırım, inancım o doğrultu-

da. Ya da şöyle sorabilirler; “Bedenin bir tarafı arıza yaptığında, diğer tarafların da bütüncül olduğundan

aynı arızaya dönüşmüyor?” o oradan baktığı için kendine göre haklıdır. Ona itirazım yok.

HEPSİ ENERJİ…

Ama benim baktığım alana göre, bütün organların hepsi enerji konumunda olduğu için, “Chi enerjisi”

denilen enerjiye bağlıdır. Yani, böbrek değil de, ka-raciğer daha önce kanser oluyorsa, karaciğer bun-

dan daha önce etkileniyorsa, bunun nedeni, daha önceden ve başka nedenlerden dolayı, karaciğer böbrekten önce zayıflamıştır. Her zaman sistemin en

zayıf halkasına saldırır. Benim bakış açıma göre bundan çünkü siz doğduğunuz andan itibaren mü-kemmel de olsanız, zaman içinde yaşadığınız ortam-


54

lar, öyle denk gelebilir ki, bir tek karaciğeri olumsuz olarak etkiler. Diğer organları etkilemeyebilir. Orası

zayıflar ve zincirin zayıf halkası da orası olur, hasta-lık oradan patlar. Bunda bir şey yok, enerji orada

tökezler kalır. Doktorun kendisi de bunu kontrol edemez ki. Hiç kimsenin öyle bir tıbbi geçmişi yok.

HABERLERİ YOK…

Kim kime soruyor, “Sen hangi ortamlarda gezdin?” diye, çözemez ki. Ben söyleyeyim, hiç haberiniz yok-

tur, bir evde oturuyorsunuzdur, alt katınızda oto lastiği kesiyorlardır. Çocukluğunuz orada geçmiştir,

Kasımpaşa’da böyle yerler var. O kesilen oto lastikle-rinin tozları, sizin pencereden içeri giriyordur. Akci-ğeriniz 10 sene sonra bu tozla dolar. Akciğer kanseri

olursunuz ama sizin kaydınızda o oto lastiği tamirci-si yoktur, bilemezler nasıl bu hale geldiğinizi. Bu

çevre etkisi ya da başka bir şeydir. Mesela, yine doğ-duğunuz evin bir tarafında mantar vardır. Siz o mantarı solur durursunuz. Onunla ilgili organ zayıf-

lar, enerjiniz düştüğünde de ilk önce orası çökecek-tir. Enerji, herhangi bir nedenden dolayı genel olarak azalır ama organlar aynı anda çökmez. İlk önce en

zayıf olanı çöker sonra sırayla geçerler. Fakat biz zi-hin ve bedeni bütüncül olarak düşündüğümüz için,

“Zihinde bir arıza varsa, hastalıklı durumdaysa, zih-ni kurtarmak için, beden üzerinden kontrol yapmak lazım” şeklinde düşünüyoruz. Yani, sağlam olan yeri

kontrol ediyorlar.


55

MEŞGULİYET TERAPİSİ…

Bunun için, akıl hastalarına “Meşguliyet Terapisi” verirler. Elini-ayağını oynattırırlar ki, bunun üzerin-

den zihni düzenlesin. Arızalı olan bedense, tıbbi mü-dahale hariç, zihni düzelterek bedeni de düzeltebilir-

siniz. “Zihni düzeltmek” ne demektir? Basit, “Yaşam biçiminize, davranış kalıplarınıza dikkat edeceksiniz” demek. Televizyonla kavga eden adamlar var bildi-

ğim. Bir dizi film seyrederken ağlayanlar var. Say, say gitsin… Şimdi, siz bunlardan normal bir davra-

nış bekleyebilir misiniz? Zaten onları sistem “Yok” kabul ediyor, “Ölüp gidecekler zaten, alışverişini yapsın, tüketsin, çalışıp mesaisini yapsın, muhalefet

etmesin, gerisini boş ver” diyor.

Soru var mı?

- “Karşı cinse enerji alanları olarak bakacağız. Alışveriş olduğu için onlar birbirini seçer” dediniz…

İhtiyaç olduğu için, örtüştüğü için…

- Bu, karşı cins değil de, aynı cins olursa sorun

olur mu? Bence sorun olmaz. Dediğim gibi, insanlara bir şey

telkin etmiyorum ben. Orası biraz karışık alanlar.


56

- Aynı cinsle dostluk olur da, aşk nasıl olur?

KARŞI CİNS ÜZERİNDEN SEKS… Oraya cinselliği soktunuz mu, sokmadınız mı, bilmi-

yorum ama oraya girmeyelim. Şimdi, tekrar başa dönmek zorunda kalıyoruz, bu alana tekrar dönüyo-ruz. Karşı cins üzerinden aşk… Aşkı arıyorsunuz,

ama aşkı arama potansiyeliniz yok. Yani, gördüğü-nüzde onun farkına varmayacaksınız, sorun bura-

dan kaynaklanıyor. O zaman neden arıyorsunuz, değil mi? Aşkı arıyorsanız, öncelikle bunu yapabile-cek kapasitede ve donanımda olup olmadığınıza ba-

kacaksınız. Yani, kendinizi metafizik alanda kuvvet-lendireceksiniz. Aşkı mı, arıyorsunuz, yoksa Korteks Beynin size dayattığı belli ölçülerde, sizi ruhen ya da

fiziksel olarak tatmin edebileceğiniz ki, burada “Tatmin” kuvvetli bir kelimedir, böyle bir şey mi arı-

yorsunuz? Bugün konuşacağımız konuların bir ta-nesi de “Varsaymanın Paradigmaları”.

VARSAYMANIN PARADİGMALARI… Sizin kerteriziniz ne? Neyle neyi ölçeceksiniz? Bit-

medi, ikincisi; İnsanın halleri vardır, bu sizin eliniz-de değildir. Buna bir örnek gösterelim. Diyelim ki, bir erkek 20’li yaşlarında evlendi. Çok uyum gösteri-

yorlardı birbirlerine fakat zamanla onlardan bir ta-nesi biriyle tanıştı veya benim sohbetlere geldi vs. metafizik alana kaydı, diğeri de parayı kovalıyor di-

yelim. Diyelim ki, belli bir zaman sonra, metafizik alanında donanımlı olan bu kişi, diğeriyle ruhen ör-


57

tüşmüyor artık. Örtüşmediği için de, arıza yapıyor. Diğeri buna diyor ki; “Sen kafayı yemişsin, boş işler-

le uğraşıyorsun.” O da; “Sen beni anlamıyorsun” di-yor. Şimdi, bu insan, 3-5 yıl önce diğerinde bir şey-

ler bulmuştu ama artık bulamayabilir. Önemli de değil, çünkü o, onun kaderi değil. Bu durum onun karşı cinsle iletişimini engellemez. Çünkü trafikte

ihtiyaçlar değişir. Meraklısı “Sarhoş Mektupları”nı okusun. Ben “Sarhoş mektupları okunmaz” diye yazdım ama siz okuyun.

SARHOŞ MEKTUBU…

Bunun Periferisi şöyledir; İnsan, karşı cinsten biri-nin kendine ilgi duymasını bir şeye vehmediyor. Ko-nunun kendisiyle ilgisi yok oysa. Sadece o insanın

kendisiyle ilgili algısı, bir şeye oturuyor. Böylece bir vehim üzerine tavır, davranış ve hareketlerinde o

insan, kendisine yönelik bir tatmin görüyor. Gördü-ğü zaman da bunu alıyor. İhtiyaçla alakalı, Konjektörel yani, o anda neyse… Bu bilimseldir, Ku-

antum Mekaniğinde yeri var. Örüntü yani, sistem, Entropi ve Negentropi Yasalarıyla örtüşen bir sis-temdir. Bu çok tuhaf bir mekanizmadır.

ENTROPİ…

Bakın, bir şeyin yok olmaya başlaması, yani, Entropiye girebilmesi için, öncelikle sistem haline gelmesi lazım. Bir şeyin sistem haline gelebilmesi

için de, dağınık olan enerji alanlarının, bir şekilde bazılarını dışarıda bırakıp, bazılarını da içeride tuta-rak çerçeve haline getirilmesi lazım. Bu ne zaman

çerçeveleniyor biliyor musunuz? Kavramlar, bir ya-


58

saya bağlanıp, isim konulduğu zaman. Sistem böyle çalışıyor. Diyelim ki, bir Periferik alan var. Bunu

şöyle izah edelim, 10 tane bayan, 10 tane erkek, 3 tane çocuk, 8 tane yaşlı adam vs. tanıyorsunuz. Bu-

rası sizin Periferinizdir. Yani, sürekli iletişim halinde olduğunuz, kuvvetli alanlarınızdır. Şimdi, bu trafik içinde bir alan, diyelim ki, karşı cinsten bir kişi… O,

sizin sevgiliniz olmadan önce başka bir şeydir. Arka-daşınız, iş arkadaşınız, komşu kızı vs. mutlaka bir şeydir. O bir şey, orada dağınık halde duruyordur.

Siz onu isimlendirdiğiniz anda, “Sevgilim” dediğiniz anda ki, onun prosedürü bellidir, Entropi (Çözünme)

başlar. Kesinlikle ve kesinlikle yok olmaya gidecek-tir. İsim koyduğunuz için…

İSİM KOYMAK, ÇÖZÜNÜMÜ BAŞLATIR… Diyelim ki, karşı cinsten o insanla ilişkinize isim koymazsanız, bu ister aşk ister arkadaşlık vs. neyse

ne, o ilişki sonsuza kadar gidebilir. Çünkü bir sis-tem konulmamıştır. Mesela, arkadaşınızdır, önceleri her gün görüşüyorsunuzdur, sonra haftada bir, son-

ra 6 ayda bir, sonara senede bir ama arkadaştır, bir yerde bakidir. Sistem olmadığı için, çözünme olmaz.

Arkadaştır ama kurala bağlanmamıştır, görüştüğü-nüz birisidir. Her gün görüşüyorsunuzdur ama bir şey olur, haftada bir gün görüşmeye başlarsınız. Bu,

ikiniz için de önemli değildir. Kimse kimseye “Neden aramadın?” gibi bir şey biçmez, sitem etmez. Ondan sonra ayda bire dönüşür, küsmezsiniz, ayrılmazsı-

nız, ilişki kopmaz vs. Çünkü dağınık bir alanı çerçe-


59

ve içine almamışsınızdır. Fakat bu arkadaşla iş yapmaya kalkın, iki sene sonra gırtlak gırtlağa gelir-

siniz. İletişim sahte kimlikler üzerinden gidiyorsa, çok sakat bir yerde duruyorsunuzdur, talepler o

yönde olacaktır. Karşınızdaki insan, sizi kendi ölçü-lerine göre evirip-çevirmeye başlar. Sahte kimlikler üzerinden iletişim yaparsanız “Şunu giyme, buna

selam verme, ona bakma vs…” Diyelim ki, o aşama-da değilsiniz siz, aşmışsınız ve sahte kimlikler üze-rinden iletişim yapacak kadar düşmemişsiniz.

METAFİZİK YOL…

Metafizik bir yolda gidiyorsunuz artık. Bunu kabul eden biri var mı? Diyorum ya, insan milletini sev-mem ben. Çünkü insan böyle bir şey, sahte kimlik

üzerinden iletişim yapıyor. Yani, size değer vermesi, giyip-çıkardığınızla vs. örnekleniyor. Ben böyle bir

adama, bırakın konuşmayı, selam verir miyim? “Boş ver, salla gitsin” iletişimi oradan götürüyor. Bunun bizim dünyamızda yeri yok. İnanın, televizyonda

gördüğünüz halimi onla çarpın, o kadar sertimdir bu konuda. Benimle sahte kimlik üzerinden iletişime girecek adam, kim olduğu önemli değil, 10 saniye

içinde bitiririm onu. Bir kere denesin,”Ben genel müdür bilmem ne” desin, “0” tahammül.

TENEZZÜL NOKTASI… Bunun metafizikte adı “Tenezzül Noktası”, girmiyo-

rum oralara. Bu, iletişim sırasında bir yere denk ge-liyor, sizin konumunuzla onun konumu örtüştüğü için, hoşunuza gidiyor ve bir ilişkiye girmek duru-

munda kalıyorsunuz. Temel soruyu soralım; bir in-


60

san, başka bir insanla bu trafikte ne alıp-verebilir? Bakın, bunun abartılacak bir yönü yok. İnsanlar üs-

tün değildir, C2 modeli değil yani… Alabilirseniz, elinden gelebilirse, kaliteli bir cinsellik alabilirsiniz,

biraz sohbet alabilirsiniz. Bir insanın başka bir in-sandan alabileceği üç şey vardır, bunların dışındaki her şey sahte kimliğe girer. Tuhaftır ki, bizim toplu-

mumuz gerçekliğin dışında ne varsa, yani, sahte kimlikle ölçer insanları. “Arabası var mı? Evi var mı? Katı var mı? Kimin oğlu? İyi aile mi?” Bana, “Ne iş

yapıyorsun?” diye sorduklarında, ben diyorum ki, “At hırsızıyım.” Demin bahsettiğim üç şeyden ilki

“Tensel iletişim”dir. Bu öyle bir şeydir ki, ya vardır ya da yoktur. Zorla olmaz.

- Bu çok önemli bir şey değil midir, hocam? BEDEN, ZİHİN RİTMİ..

Çok, hatta tek önemli şeydir. Aslında işin aslıdır. Sizin bir kadını ya da bir erkeği ne kadar beğendiği-niz önemli değildir. Sizin beden ritminiz, zihin ritmi-

niz, cinselliğiniz tensel olarak karşı tarafa geçiyor mu, önemli olan budur. Birbirinize bir şey veremi-

yorsanız, sallayın gitsin, ondan hayır gelmez. Do-kunmaktan hoşlanmadığınız bir adam ya da kadınla birlikteyseniz, yandınız. Bitmek bilmez bir kabusa

girdiniz demektir. Bunun çilesi, cehennemde kav-rulmak gibidir. Dokunmasıyla mideniz kalkıyor, ce-hennemde kavrulun daha iyi. Bu Allah’ın bir hikme-

ti, acayip bir kanundur. Bunun için, o zat-ı muhte-remin kim olduğu önemli değildir. Bir insan öyle ke-


61

yif alır, kimisi de almaz. Üzülmeye gerek yok. Siz alana takılacaksınız, hiç kafaya da takmayacaksınız.

TİNSEL İLETİŞİM…

İkincisi “Tinsel İletişim”dir. Dünyaya üç aşağı beş yukarı aynı yerden mi bakıyorsunuz? Tam %100 ol-mak şart değil de, siz metafizikken o üç kağıtçının

tekiyse oturmuyor. Siz samimi ve gerçekçiyken, onun hayatı palavra, her hareketi yanlışsa oturmaz, bu yürümez. Üçüncüsü de, oturup kalktığınızda,

iki lafın belini kırabiliyor musunuz, yoksa arızaya mı, bağlıyorsunuz? Bu üçünü buldunuz mu, gerisini

boş verin gitsin, teferruattır. Mesela, kuş sütünün eksik olduğu bir masada biriyle oturursunuz ama zerre kadar zevk almazsınız. Ama başka bir adamla

bir domatesi bölüşürsünüz, bundan çok büyük keyif alırsınız. Bu yüzden sahte kimliklerin getirileri için,

kendinize zulüm yapmanıza hiç gerek yoktur. Zaten beden kimyası onun işaretini veriyor.

- Kadınlar bu konuda biraz daha seçici hocam. Erkekler ne olursa gidiyor ama kadınlar…

Erkekler, “Kara tren kömür seçmez” mi, diyorlar?

- Erkekler neden böyle, hocam?

BELİRSİZLİĞE MAHKUM ETMEK… Bunun çaresi basit aslında ama konu bu olmadığı

için oraya girmek istemiyorum. Galiba beni eninde sonunda oraya yapıştıracaksınız, bu hiç hoşuma


62

gitmiyor. Hadi, size bu konuda bir tüyo veriyim. Zampara erkeği yola getirmenin yolu… Onu belirsiz-

liğe mahkum ederseniz, zamparalık yapamaz. Şöyle ki, siz davranışlarınızla, her an gidecekmiş gibi dur-

malısınız. Hadi, bir devlet sırrı daha veriyim. Hiç kimseyi bir şeye ikna etmeye çalışmayın. Bir insanın kendi hayal gücü kadar kuvvetli bir güç alanı yok-

tur. İçine bir tohum atın.

- O tohumu atıp çekilelim mi, hocam? Hiçbir şey atmayın, ilgisiz durmanız yeter zaten. “Nasılsın?” “İyidir…” Alır onu o, gider kesilir zaten,

erkekliği orada biter, zamparalığa gidemez. Bakın, bizim sistemde sahtecilik yok, samimiyet var. Daha en baştan söylemiştim, tekrarlayayım. Şimdi, bir

alan gerçekleştiği zaman, diyelim ki, birini sevdiniz, bir ilişki başlattınız, bir gerçeklik var. Siz onu, “Ol-

masa da olur” şeklinde kabul ettiğiniz zaman, bu Paradigmada siz (A) konumunuzu korumuş oluyor-sunuz. Burada sahtecilik yok. Siz kendi beyninizle

mücadele ediyorsunuz, karşınızdakine numara çek-miyorsunuz. Böyle bir şey yok. “Olmasa da olur” ko-

numunda rahatlık, dinginlik vardır. Arıza yapmazsı-nız ve rahat olursunuz. Bu olunca da zaten ilişki kendiliğinden yürür.

KİRLENMEYİ ÖNLEMEK… Bakın, bir de şunu yapmanız lazım, mesela, her me-

tafizik insanın üzerine düşen iki görev vardır. Biri, art niyetli insanlar karşısında kirlenmeyi önlemek


63

için, tedbirli olacaksınız. Her türlü bilginin size gel-mesine açık olmayacaksınız, durduracaksınız. İkin-

cisi, hiçbir art niyeti olmayan ama gelişmemişliğin-den dolayı yanlış davranan insanlara hoşgörülü dav-

ranacaksınız. Metafizik bir insan, istese de istemese de, algısı çok yüksek olduğu için üstün güçlere sa-hip olur. Yani, bir çocukla iletişim halinde olduğu-

nuz gibi, şunu bilirsiniz ki, ona Tolstoy okutamazsı-nız ama Zagor’u okutabilirsiniz. Siz Tolstoy okuyor-sunuz diye, çocuğa da mı, bunu okutacaksınız yani?

Bu yanlış bir bakış açısı olur. O da Zagor’dan bir şey kapar. Verin Zagor’u okusun, o ona okuma alışkan-

lığı kazandıracaktır. Bizim çocukluğumuz bunlarla geçti. Yani, bir gelişmesi vardır. Metafizik olmayan bir insandan da hoşlanabilir, onunla arkadaş olabi-

lirsiniz. Olabilir öyle şeyler, düzgün, dürüst insanlar vardır ama kendi bilginizi ona empoze edemezsiniz.

Üstünlük sizde olduğu için, ona bir alan açmanız, o alandan yavaş, yavaş beslenmesini sağlamanız la-zımdır.

BAZEN BİR CÜMLE YETERLİ OLABİLİR… Bazen bir cümle bile yeterli olabilir. Onun algılama

kapasitesiyle alakası vardır. Metafizik insan, sıradan olmayan ama sıradan yaşayan insandır. Bir insan,

sıradan yaşamıyorsa metafizik değildir. Taktığı eti-ketlerle yaşıyordur. Metafizik insanın ne olduğuna kimse uyanamaz. Belki konuştuktan üç dakika son-

ra uyanan uyanır ama bu işin sırrı belli etmemektir. Birinin, size bir etiketten dolayı itibar etmesine ihti-yaç duymadığınız için, sıradanlığınızı yaşarsınız.

Onun kuvveti olacaktır üzerinizde. Zaten o sıradan-


64

lık içinde fikir beslenir. Sahte etiketlerle fikir besle-yemezsiniz, dinginliğe, arınmaya ihtiyacınız vardır.

Etiketler dünyası savaş alanıdır, başka bir yerdir orası. Ben iki haftada bir televizyonda yapıyorum

işte o savaşları. Hani, bizim Türk Mitolojisinde, ağır-lıklı olarak Selçukluların Saltukları vardır, Bilge Sa-vaşçılar. Adam tek başına çalışır, hem savaşçı hem

de bilgedir. Mesela, savaş olmadığı zaman bilgedir, oturur köyünde, savaş çıktığı zaman, bağımsız ola-rak gidip orduya katılır. Ya şehit olur kalır ya da geri

dönüp devam eder. Bizim metafizik olmamız, savaşçı yönümüzü eksiltmez. Sadece savaş alanına girmeyiz.

Hasbelkader girersek de hakkını veririz. Oradaki şaklabana yol mu verecektik, olamaz öyle bir şey. Üstelik ben dürüst bir adamımdır, uyarırım. Çok

uyardım program öncesi ama şansını yine de denedi adam.

ÖĞRETİLER…

Batı tipi öğretilerin hepsi oradan geliyor. Burada “Bi-zim” diye lanse edilenler, Mevlana bile buradan ora-ya gidiyor, oradan paketlenip buraya geri geliyor.

Burada yanlış bir izdüşümü var, insanlar yanlış an-lıyor bazı şeyleri. Hazreti öldükten sonra kurdu. Pe-

ki, Mevlana hangi tarikattandı? Şems Hangi tarikat-tandı?

OLMASA DA OLUR… “Olmasa da olur”u anlatıyım. Diyelim ki, sakin bir

şekilde burada duruyorsunuz, bir rutin yaşıyorsu-


65

nuz. Sonra birden, bu rutini bozacak bir gelişme oluyor. Biz buna “Olumlu bir gelişme” diyelim. Mese-

la, siz 1 Lira kazanırken, size yüz Lira kazanma” tek-lifi geliyor. Doğal olarak zihin, “Ya olursa, ya olmaz-

sa?” şeklinde, bununla dolanıklığa giriyor. Ve siz o teklifi, rahat, sakin bir şekilde otururken aldığınız için, birden bire Paradigmanız değişiyor ve “Panik”

konumuna giriyorsunuz. Yani, “Birinden teklif geldi, ya şöyle olursa, ya böyle olursa?” diyerek değiştiri-yorsunuz kendinizi. Bunu değiştirmemenin, dingin-

liği, rahatlığı ve sakinliği korumanın yolu, olan biten her şeye şöyle bakmaktır; “Tamam, bu oldu ama ol-

masa da olurdu.” Zihin bunu “Olmasa da olur” şek-linde kaydettiği zaman rahatlıyor. Zihin, yani, beyin, karar veremediği anda, “Belirsizlik Konumu”nda,

asla rahat etmiyor. Sinir sistemine elektrik, rahatsız-lık veriyor. Teklif yapıldı, siz gidip biriyle karşılaşa-

caksınız ama bu tarz sorular sorduğunuz zaman, rahatsız oluyorsunuz.

KONUMU KAYBETMEK… Yani, önceki konumunuzu kaybetmiş oluyorsunuz. Bunun çaresi, iç sesinizle kendinizi beyninizi şu şe-

kilde kodlamaktır; “Tamam, bu oldu ama olmasa da olurdu.” Bunun rahatlığıyla, her noktada, her zaman

başarılı olursunuz. Bu, sizin için beyinde “Olmasa da olur”a bağlandığından, karar hep alınmıştır, hiç-bir zaman panik durumunuz olmaz. Panik duru-

mundaysa, sürekli bir şeyler yapmaya çalışırsınız ama beyin bu konumda iyi çalışmaz. Çünkü bu tek-liflerin sonu yok. Yani, hayatın içinde yaşarken, ile-

tişim ağında size, görünen ya da görünmeyen bir


66

sürü teklif olur. Bazen bir gülümseme bile bir teklif-tir. Bir işaret veya birinin size kartvizit vermesi, bazı-

ları direk bir tekliftir. Biri size çıkma teklif etti, sizi beğendi ve siz de onu beğendiniz ve teklifini kabul

ettiniz, diyelim. Ama bu teklifi siz (A) konumunday-ken kabul ettiniz. Bunu bozmamanın yolu, “Tamam, bu oldu ama olmasa da olurdu” şeklinde bağlama-

nızdır. DOLANIKLIK…

Bu kötü bir şey değildir. Çünkü bunun rahatlığı bitmez. Yoksa o dolanıklık, enerjinizi sömürür, sizi

karmaşaya sürükler, algıyı bozar. Zaten insanların algıları bozuktur. Bırakın soyut dünyayı, somut dünyayı bile tam olarak algılayamaz, ölçüp biçemez.

Hafıza yalan-yanlış şeyleri kaydediyor, doğru şeyleri kaydetmiyor. 60 dakika bakıyorsunuzdur ama 10

saniyesi beyninizde kalır, gerisi yoktur. Böyle bir sü-rü olay var. Paradigmal bağları kuramıyorsunuz, bir de bütün bunların üzerine, zaten eksik olan bilgiyle

dolanıklığa girdiğinizde, hayatınız kabusa dönüyor. Minicik bir olay, hayatınızı kabus yapabiliyor. Mese-la, bu üniversite sınavlarına girenleri, hakikaten bir

elden geçirmek lazım, kabusa giriyorlar çünkü.

- Sisteme işçi böyle yetiştirilir ama… O sınava girenler “Olmasa da olur” dese…

- Olur mu, sistem çöker, hocam.


67

Zaten bizim derdimiz, o sistemin, neyse, şimdi kopa-cağım mevzudan yine 2 dakikada.

- Sistem kölesini böyle yetiştiriyor. Bu şekilde kölesini sisteme bağlıyor… KÖLE OLMAYI REDDEDİYORUZ… Biz de köle olmayı reddediyoruz, bu kadar basit.

Şimdi, bugünkü konumuz “Paradigmalar”. Paradig-ma neden önemli? Çünkü bu Paradigmaların esiri

olmuşuz. Temel konumuz da “Matriks Akıl”. Ben Matriks Akıl’a “Üstün Akıl” diyorum. Biz, zihnimizi Matriks Akıl haline getirdiğimiz zaman, Üstün Akla

sahip oluyoruz. Aklınız üstün oluyor, var olan alanı-nız üstün oluyor. Diyelim ki, bir arabanız var ve mo-toru üstün. Bunu hangi niyette kullandığınız da si-

zin probleminiz, benim değil. Biz işin bilgelik kısmını bıraktık. Artık kimseye erdem tavsiye etmiyoruz.

Ediyoruz, “Erdemli olun” diyorum ama yapmazsanız da, bu kendi bileceğiniz iş. Matriks Akıl, Üstün Akıldır. Peki, madem kavramlardan gidiyoruz, “Üs-

tünlük” nedir ve neden ben, Matriks Akla “Üstün Akıl” diyorum? Çünkü ölçüyorum… Ölçülemeyen bir

şeyin değeri yoktur. Bir şeyi değerli hale getirmenin tek yolu, onu ölçmek veya ölçülmesini sağlamaktır.

MATRİKS AKIL… Üstün Aklı, bu dünyayla özdeşleştiriyorum ben. Ya-ni, bu dünyadaki Avatar insanlarla özdeşleştiriyo-

rum, bilmem ne soyut alemindeki başka bir metafi-zik akılla değil. Diyorum ki; “Matriks Akıl, Üstün


68

Akıldır.” Demek ki, bu dünyada Matriks Aklı kul-lanmayıp geri kalan var. Onların akılları Matriks

Akıl olmadığı için, Üstün Akıllı değiller. Matriks Aklı ben, ortalama insan aklı ile ölçüyorum. Onun etike-

tinin bir önemi yok. Yani, koca bir holdingin Ceo’su olması, onun akıllı olduğunu göstermez. O, başka bir şey olabilir, ama Üstün Akıllı değildir. Yani, ora-

da bulunma sebebi çeşitli şeylerden geçiyor olabilir ama bu Üstün Aklı göstermez. Üstün Akıl, Matriks Akıldır. Neye göre ölçtük? Sokaktaki ortalama insa-

nın aklına göre ölçtük. Burada Matriks Akılla çıkar-sanız, sokaktaki insanla kıyaslanamayacak ölçüde

bir akılla çıkmış olacaksınız. Yani, bilek güreşinde sizi yenemez. Neden?

MATRİKS AKI, MATRİKS ALANLARI KONTROL EDER…

Matriks Akıl, Matriks alanı kontrol eder. O zaman, kavramsal olarak “Matriks”e bakalım, nedir. Matriks, örüntüdür. Bunu bir örnekle anlatmaya

çalışayım. İnsan farkında değildir ama Matriks bir alanın içindedir. Fakat onun etkileşim alanlarını de-ğiştirmesi, Matriks alanlarını değiştirir. Troleybüsle-

rin, trenlerin vs. elektrik hattından elektrik alabil-meleri için kabloları vardır ya, sizin de böyle kablo-

larınız olduğunu kabul edin. Diyelim ki, sizin 10.000 tane açıkta dolaşan kablonuz var ve siz yürüyorsu-nuz. Hareket ettiğiniz zaman, alan da hareket ediyor

zaten. Sadece siz hareket etmiyorsunuz, başkaları-nın da kabloları var ve onlar da hareket ediyor. Siz, “Her An” farklı bir Matriks alanla Paradigmal bir bağ

kuruyorsunuz. Hep içindesiniz ama hep değişiyor


69

bunlar. Siz hareket ederken o da hareket ediyor ve örüntü başka alanlardan besleniyor. Mesela, burada

sohbet ediyoruz. Siz, bu alanın Matriks alanındası-nız, diyelim ki, bu “Dinginlik”… Ama sokağa çıktığı-

nızda, başka bir yere gittiğinizde orada Paradigma değişiyor, başka alanlarla iletişim halindesiniz çün-kü.

KODLARI DEĞİŞTİRİYOR…

Bu, davranış kodlarınızı da değiştiriyor. Burada ala-nı kontrol ederken, orada edemeyebilirsiniz. İşte, bu işin sanatı, sırrı buradadır. Üstün Akıl, hangi alanda

olursa olsun, Matriks alanı kontrol edebilen bir kişi, bir akıldır. Bu farkındalığı yaşar, örüntüyü yaşar.

Örüntünün, o anda kendisindeki etkileşimini yaşar ve bunun için de Matriks alanı kontrol eder. Peki, “Matriks alanı kontrol etmek” ne demektir? Kavram-

sal olarak buna bakalım, nereyi kontrol ediyoruz? Tek bir kişi ile oturup konuştuğunu zaman, burası da bir Matriks alandır ama bir de bunun görünme-

yen alanları vardır. Diyelim ki, nişanlınızla oturup konuşuyorsunuz. Bu bir Matriks alandır ama orada

başka örüntüler vardır. Gençler keşke bu kadar aklı olsalar. Mesela, kız oraya gelip oturmuştur ama bel-ki de annesinin söylediği bir lafla örüntü halindedir

o anda. Eğer siz, Matriks alanı okursanız, o örüntü-yü yakalayıp sistematiği oradan bağlarsanız, o kızın beynini kontrol altına alırsınız. Yani, bir insanın

bağlı olduğu görünmez alandaki, Matriks alandaki


70

korkularını, endişelerini, o örüntüyü gördüğünüz anda, kontrol edebilmeye başlarsınız.

MATRİKS AKLIN BAĞLARI…

Matriks Akıl budur. Bunun nasıl olacağını anlataca-ğım ama önce Matriks Alanı anlatıyım. Peki, insan-lar neden bir Matriks alan içinde Üstün Aklı,

Matriks Aklı kullanamaz? Çünkü o kabloların hep-sini değişik yerlere bağlamıştır, akıl gelmiyordur. Yani, gelen bilgiyi tasnif edemiyor, ayırt edemiyor-

dur. Görünmeyen alanda onun da zihni başka bir alana bağlı, bağımsız değil. Alanı değiştiremiyor,

kablo onu sürüklüyor. Mesela, patronunun ona söy-lediği bir laftan, bir bakıştan endişeye bağlanmış, oradan sürükleniyor. Buradaki Matriks alanı görüp,

onun bilgisini kendisine aktaramıyor. Orada hala gerçekliği olmayan bir bilginin peşinde dolaşıyor.

Size kurtulmanız gereken noktaları anlatıyorum.

- Hocam, bu “Anı yaşamak” gibi bir şey mi?

AN’I ALGILAMAK… Anı yaşamanın ötesinde, Anı algılama, Anı kontrol

etme ve bunu otomatiğe bağlama, “Yüksek Farkındalık”… Otomatiğe bağlayacaksınız. Bilimin işi gözlemlemektir. Çünkü ölçebilmek için gözlemle-

mek zorundasınız. Peki, bunu nasıl gözlemleyeceğiz? Matriks Aklı kullananlarla kullanmayanlar arasında bazı farklar vardır. Matriks Aklı kullananlar, usta

Retorikçi olurlar, kesintisiz konuşabilirler. Diğerleri konuşamaz. Sizce neden, hatayı nerede yapıyorlar?


71

- Zihin karmaşası yoktur. Güzel ama daha nesnel bir açıklama istiyorum. El-bette karmaşa olmadığı için ama nasıl oluyor o iş?

- Çünkü o anki aklın, o anki enerjinin hepsini alır o beyin. Bir kısıtlama, bir engel olmadığı için akar

“OL” hattı… Bunlar güzel yaklaşımlar ama ben size bu işin nasıl

olduğunu anlatıyım. Şimdi, depodaki yakıtıyla uçan bir uçak düşünün. Bir uçak daha düşünün, çevre-deki alanı yakıt haline çeviriyor. Sizce hangisi hava-

da daha uzun sürede kalır? İşte aradaki fark budur. Bu, “Sınırsız Enerji”dir.

SINIRSIZ ENERJİ… Vorteks Enerjiyi kullanırsınız. Vorteks Enerjiye gele-

ceğim ama buradan tekrar başa dönelim, uçak esp-risi üzerinden devam edelim. Uçağı kaldırdığınız an-

da, ne oluyor? Sistem yapmış oluyorsunuz. Yerdeki uçak başkadır, havadaki uçak başkadır. Yerdeki uçak kendi sistemi içindedir, havadaki uçak benzine

bağlı uçar. Bakın, bir şeyi çerçevelediğiniz zaman, o şey çerçevelendiği modelde kalır. Uçağa benzini koy-duğunuzda, deposu kadar uçar. İşte, insanların

Matriks alanla problemi budur. İnsanlar, depoların-daki benzinle dış dünyayla iletişim kurarlar. Hata

buradadır. Diyorum ya, yanlış ve hatalı yaşıyor in-sanlar. O zaman, insandaki “Depo” nedir?


72

- Üretebildiği enerjisi mi? DEPO NEDİR… Kavramlara önceden yüklediği anlamlardır. Hayat

bilgisi… Yani, deponuzdaki kavramlarla yola çıktığı-nız zaman, dış dünyayla ne yapıyorsunuz? “Yargı” yapıyorsunuz, yargılıyorsunuz. Neyi, neyle yargılı-

yorsunuz? Bunu neden yapıyorsunuz? Çünkü bey-niniz kusurlu çalışıyor, o bir parametreye bağlı. Di-

yor ki; “Karar almazsan, ben rahatsız olurum. Karar al ve bak, tehlikelidir-değildir, güzeldir-çirkindir, bu-radan gir-buradan çık, yoksa ben rahatsız olurum.”

Bunu dediği zaman, hangi yasayı ihlal ediyor? Şu anda, bilimsel olarak beynin kusurlu çalıştığını ispat ediyoruz. Kuantum Mekaniğinin birinci yasasını ih-

lal ediyor, “Belirsizlik Yasası”nı… Kainatın geri kala-nı, her şey belirsizlik içindeyken siz, nasıl oluyor da

sürekli kavramlarla örtüşerek, dış dünyayla yargı yoluna gidiyorsunuz? “Kısa mesafe, orta mesafe vs.” şeklinde sürekli yargılıyorsunuz. Neden yargılıyor-

sunuz? Ölçebilmek için… Sizi buna kim zorluyor? Korteks Beyin zorluyor. Neden? Çünkü başka türlü

rahat etmiyor. Demek ki, Korteks Beynimizdeki o nöron kümelerinde bulunan bağların yerlerini değiş-tireceğiz.

BELİRSİZLİK YASASINDA YAŞAMAYI ÖĞRENE-CEĞİZ…

Nerede yaşamayı öğreneceğiz? Belirsizlik Yasası içinde…


73

- Hocam, o zaman her türlü yakıtı yakıyor olabi-leceğiz. Çünkü belli oktav yakıtı kullandığınız zaman, onu bulamazsanız, bitti… Korteks Enerjide… Çünkü yakıtın kendisi dışarıda,

dış dünyayla iletişimde siz, sadece bir makine kulla-nıyorsunuz. Enerjiyi dönüştürüyorsunuz. İşte, Matriks Alan budur. Şimdi siz buradasınız, benim

gündemim belli. Bu gerçekte belli mi? Hayır, değil. Sadece konu başlıkları var. Ben buraya ne konuşa-

cağımı planlayıp da mı, geldim? Hayır… Peki, bilgiyi nereden alıyorum? Depodan mı, alıyorum? Şimdi, geldik bilgiye…

BİLGİNİN PARADİGMASI… Aslında buradan “Bilginin Paradigması”na ineceğiz

de, biraz erken indik. Yani, belirsizlik bilgiye bağlı… Bakın, “Belirsizliğin Paradigması” budur. Matriks

filmindeki gibi, gerçekte var olan “Belirsizlik”, insa-nın ürettiği “Belirlilik”, yasaya uymuyor. Ama biz onu, canımızı sıka, sıka uydurmaya çalışıyoruz.

Çünkü beyin kusurlu çalışıyor, her zaman bir karar almanızı istiyor. Bir kere de karar almayın, ne olur?

“Beni seviyor mu?” cevap; “Olmasa da olur”… Öpü-yorsa sorun yoktur, neden soruyorsun ki, hala? Ol-masa da olur, öpsün yeter.

- Hocam, bugünkü “Uygarlık” dediğimiz noktaya, depo yapmayla, bir şeylere isim koymayla, analitik düşünceyle geldi insanoğlu, bir yerde. Şimdi, tekrar öbür enerjiyle tanışmamız, unuttuğumuzu hatırlama-


74

mız gerekiyor gibi duruyor. Ama belirsizlikten belirlili-ğe geçmeliydi belki de ki, bugünkü medeniyeti kura-bilsin.

MEDENİYET… “Medeniyet” dediğiniz, tek dişi kalmış canavardır.

Neden bahsediyorsunuz siz? Bakın, en başında Canon’dan bahsettim. İnsan, her şeyi mutlaka yapa-caktır hayatta, deneyimleyecektir. Temel Canon’u

söyledim size. Benim temel Canon’um bu, sizinkini bilemem. Kısaca şöyle anlatıyım. Bakın, Bir terazim

var benim, ölçerim, Canon’um şu; C2 modeli olarak, ben ne üretirsem üreteyim, onu çerçeveleyip paket-lemeden önce, kitap, söz vs. haline getirmeden önce,

“Yasaya uygun mu?” diye ölçüyorum. Yani, insanla-ra onu sunmadan önce ölçüyorum, hata olabilir

çünkü. Ölçüm şudur, bu hiç değişmez, derim ki; “Bu temel yasaya uygun mu?” temel yasa ne? Allah’ın temel yasası… “Hangi noktadayım ben?” Ne demiş-

tik? Başa dönelim, biz neyiz? Hatta en başa, ilk kur-guya dönelim. Şimdi, bunun da kaynağını söylüyo-rum, Ezoterik kayıttır.

YARATTIM VE YOK ETTİM…

Diyor ki; “Yarattım ve yok ettim.” Hadi, kestirmeden açıklayalım bunu. Allah, “Yarattım ve yok ettim” di-yorsa, biz neyiz o zaman, yok edildiysek, neredeyiz,

değil mi? Bunun bir açıklaması olması lazım. Var, hem de bilimsel bir açıklaması var. Kuantum Meka-niği açıklar, açıklar ama hep Allah’ı açıklar. Bu çok

garip bir şeydir. Döner-dolaşır, hep yaratıcıyı açık-


75

lar. Nasıl olduğunu açıklayayım. Yani, başka bir şey olma ihtimali var mıydı? Allah’ın indinde zaman

mefhumu mu, var? “Şey”in kendisi yokken, zamanı nereden olacak? Yok… “Yok”un zamanı olur mu?

Zaman ölçüsü, Şey’lerin birbiriyle olan ilişkisinden doğar. “Şey” aslında düşünce de olabilir ama biz bu-na “Madde” diyelim, yok… Yokluğunu nasıl ispat

ettik? Zaman nerede, nasıl bir şey? Kavramsal ola-rak kullanıyoruz ama nerede bu zaman? Soyut bir madde mi? Madem buralara girdik, hadi gidelim bi-

raz. Bakın, “Zamansızlık Konumu”nda bunu anla-mak o kadar kolay ki. Allah’ın indinde zaman ko-

numu olmadığı için, başka bir Paradigma geçerli. Bir şey yaratıldığı zaman, aynı anda yok olmalı. Yoksa onun gözünde olmuyor, kalıcı olamaz.

ZAMAN YOK…

Zaman yok, kendisi için zaman yaratır mı, Allah? Böyle bir şey olabilir mi? Peki, neyi yarattı ve yok etti, o zaman? Buna benim klasik örneğimdir, bilgi-

sayara iki dakikada indirdiğiniz bir filmi, iki saatte seyredersiniz. Bu da, bunun gibidir. Yaratıldık ve yok edildik. Bizim yaşadığımız şeylerin hepsi, bir

“İmaj”dır. Zihinde yaşıyoruz, zaten bunların hepsi zihinde yaşanıyor. “Mutlak Bilinç Ben” olarak bah-

settiğim ara zihinde, o alanda yaşanıyor bütün bun-lar. Peki, Mutlak Bilinç Ben bir tek bunu mu, yaşı-yor? Bu mu, Avatar, o kadar enayi mi, yani? Bir sü-

rü Paradigmal alanlarda, paralel evrenlerde, bizden, Avatar’dan değil, zihinden hepsini deneyimliyor. Ne-den deneyimlemesin ki? Hani, “Gönül gözü açık”

derler ya, bu ne demektir, biliyor musunuz? Hadi,


76

bunu da açıklayalım. Her zaman yapamazsınız bunu ama Korteks Beyninizin Hipotalamus bölgesini açı-

yorsunuz. Bunu bazen yapıyorsunuz ve yok ediyor-sunuz Korteks Beyni. Hipotalamus açıldığı zaman,

zihne bağlanıyorsunuz. Zihinle alış-verişe girdiğiniz-de de, Avatar beyin, zihnin diğer deneyimlerini algılı-yor. Zaman, zaman, bunun için çok üstün beyinli

olmak lazım. Ama rüyalarda vs. onun başka yerler-deki deneyimlerini algılıyorsunuz. O kanal iyice açık olsa, sizin koma halinde yatmanız lazım. Avatar ya-

tar öyle, zaten bu işin temel numarası yatmaktır.

OTUR… Zen Budizm’de öğretiliyor, “Otur” deniyor. “Ben Me-ditasyon yapacağım” diyor, “Yapma, otur. Meditas-

yon gelir sana zaten ama önce otur” diyorlar. “Dü-şüncemi yavaşlatacağım” diyor, “Yavaşlatma, sen

otur” diyorlar. Zen Budizm’in de numarası oturmak-tır. Zaten beden Holistiktir, siz oturursanız, zihniniz de oturur. Eli mahkum, oturacak. Şimdi, diyelim ki,

kadın işten gelmiş, evin içinde zırt-pırt dolaşıyor. Halbuki, siz oturmuşsunuz orada, keyif çatıyorsu-nuz, “Bu kadın neden ortalıkta dolaşıp duruyor ya-

hu?” diye düşünürsünüz içinizden, anlam veremez-siniz. Bir insanın durduk yere panik halinde dav-

ranmasının nedeni, zihnin bağlaşıklık halinde bir yerlerde dolanması ve o zihin örüntüsünün bedenine yansıyıp, zihin hızıyla beden hızını birbirine örtüş-

türmeye çalışmasıdır. Bunun çaresi nedir? Ben; “Otur!” diyorum. Hatta benim tuttuğum bile oluyor, tutup “Otur!” diyorum. Sonra beden sakinleşince,

zihin de sakinleşiyor, o kadar basit aslında. Yani,


77

ortalıkta böyle dolanan birini ikna etmenize gerek yok, sadece kollarından tutup, “Otur!” demeniz ye-

terli.

ÖRÜNTÜ DEĞİŞİR…. Sonra değişiyor, örüntüyü değiştiriyorsunuz, yani. Sakinleşiyor, yoksa o kafada dolaştırır, “Eltim bana

şunu dedi, düğünde bana şunu yaptılar, ben ona ne yaptım ki, hediyemi vermediler vs.” sonsuza bağlar.

Deliliğin sonu yoktur, “Yazık” der, geçerler. Devam edelim, biraz evvel anlattığım, “Belirsizliğin Paradig-ması”ydı. Zaman, zaman bu konulara döneceğiz ama

şimdi “Bilginin Paradigması”na gelelim. Bilgi, bir şe-yin enerji alanının, bizdeki karşılığıdır. Bilgi, çerçe-

velenmiş bir enerji alanının, biri tarafından ifade edilmesidir. Başka hiçbir şey değildir. Yani, “Yok” hükmündedir. Bunu başka şekilde söyleyeyim. Si-

zin, beyninizde ki, beyin somut bir alandır, somut bir maddedir, nöron kümelerinin oluşturduğu “Bilgi” denilen alanların hepsinin, bilgisinin olmasının tek

nedeni, Tabularasa açılması sırasında, onlar henüz bağlanmamışken, dış dünyadan herhangi bir insan

veya bir sistemin, bir kavrama yüklediği enerjiye şe-kil vermesidir.

AŞK PALAVRA MIDIR…


78

Mesela, adam der ki; “Aşk palavradır.” Aşk, bir kav-ramdır ve o çerçevelemiştir aşkı. Çünkü daha önce-

den biri, bir duyguyu, bir olayı, bu şekilde çerçevele-yip, onun zihnine sokmuş ve onun beyni bağlanmış-

tır. Artık onun için aşk palavradır. Çünkü aşk var-saydığı bir şeyleri yaşamış, başarısız olmuştur ve birileri ona, “Aşk palavradır” demiş, o da inanmış,

bağlamış ve “Tak!” orada duruyordur. Bunun gibi milyonlarca bilgi vardır beyinde. Bunu yeniden başa alalım. Boş bir beyin düşünün, hiçbir nöron bağı

kurulmamış. Tabularasa, ilk defa kurulacak. Biri, bir konuda, bir şey söylüyor. Bir şey, 3 şeyden biri-

dir. Aslında aynı anda 3 şeydir de, zaman, zaman biz, bir tanesini algılıyor olabiliriz. Bir şey ya kavram halindedir, ya bilgi halindedir ya da enerji halinde-

dir. Enerji halindeyken, biri ona herhangi bir kav-ramla, ona bir anlam yükleyerek çerçevelediği za-

man, bizim beynimizde o, artık bir bilgi halini alır. BİLGİ, GÖNDERİLMİŞTİR…

Bilgi, kesinlikle ve kesinlikle, bizimle işi olmayan, dış dünyadan bir anlam, bir enerji yüklenerek bize gön-derilmiş bir mesajdan başka bir şey değildir. Ve biz,

onu “Yok” hükmünde saymak zorundayız. O zaman ne oluyor, biliyor musunuz? Belirsizlik Paradigma-

sında yaşamış oluyorsunuz. Eğer kalırsa, başınıza ne geliyor, onu anlatıyım. “Yargı” geliyor. Bizim Canon’umuz bir taneyken ki, Canon’umuz o kadar

basit ki, “Ben kulum. Beni Allah yarattı. Kutsanma arzusu içine girmemeliyim. Tevekkül esastır, rızkı Allah verir. Gerisini boş ver, gitsin” demek yeterliy-

ken, sanki bunun dışında bir kanun varmış gibi,


79

“Aşk şudur, kıl şudur, tüy şudur…” derken, 1000 tane ölçek oluyor elimizde. Şimdi, 1000 tane ölçeği

olan bir adam, “Şudur, budur vs.” şeklinde yargıyı yapmış bir adam, depoya benzini doldurmuş, gidi-

yor. Uçak da havada, deposundaki benzin kadar ka-labiliyor. YARATILIŞ CANONU

Bir tane Canon’numuz var, “Yaradılış Canon’u”, di-ğer her şey seyyar. Diyelim ki, ben sizinle karşılaş-tım. Sizinle karşılaşma anında, belirsizlik Paradig-

masında hareket ettiğimde, ben sizin zihin Matrikslerinize girerim. Çünkü ben sizi hiçbir şekil-

de yargılamam. Neden, biliyor musunuz? “Yok” hükmündesiniz de, onun için. Hiçbir şekilde yargı-lamıyorum ama ne yapıyorum? Şimdi, buraya gele-

ceğiz, “Bilgiyi Kodlama” var burada. Yani, bilgiyle ilişkimizin şeklini belirlersek, ancak öyle olabiliyor.

İşin biraz zor olan kısmı burası, çünkü belli yaşa gelmişsiniz, yapıyı bozmanız gerekiyor. Bu aşama-dan sonra, yapı bozumu ve yapı mimarisi yapmanız

gerekiyor. Yani, beyindeki o yargılamaların, bilgilerin hepsini havanda dövmeniz gerekiyor.

BİLGİYLE BAĞ OLUŞTURMAK… Şimdi, “Bilgiyle bağınızı oluşturma” kısmına geldik.

Çok zor değil, ben yapıyorsam herkes yapar. Beni dinlerken, kavramlarla değil, resimlerle dinlemeye çalışın. Yani, sözlerimi resimleştirmeye çalışın, her

şeyi daha kolay yakalarsınız. Şimdi, zor kısımdayız. Bilgi beyinde nasıl şekilleniyordu? Bağlar vardı, değil mi? Trafik bağlar üzerinde oluşuyordu. Yani, nöron

kümeleri üzerinden gidiyordu. Beynin kusuru olarak


80

görüyorum ben bunu. Diyelim ki, “Anne” kavramıyla ilgili bir şey, onun bir deposu var, oraya gidiyor. Oy-

sa benim nöronlarımın bağlarının hepsinin ucu açık olması lazım. Eğer ucu açık olmazsa, orada takılır

kalır, akış yaratamaz. İşte, burada bilgiyle bağımızı kuracağız. Bakın, bu da bilimdir, Kuantum Bilimine girer. Dış dünyadan bize ulaşan mesaj, yani, bilgi,

mecburen paketlenmek zorunda, başka türlü bize ulaşamıyor. Formüle edilmesi gerekiyor. Yani, kitap, söz, sözcük, kavram vs. olarak… Bir şekilde kav-

ramsallaştırılması lazım ki, dille biz bunu ifade ede-bilelim, okuyabilelim, görebilelim ve duyabilelim.

İfade edilebiliyor mu, işte kusur burada başlıyor. KUSUR BURADA BAŞLIYOR…

Bilgi bize geldi, ifade edildi ya, gidiyor ve konu neyse, onunla alakalı bir yere bağlanıyor. Diyelim ki, “Me-

tafizik” diye bir bölüm var, metafizik kodlu her şeyin oraya yapışması gibi… Mesela, Büyük İskender’in hayatını okuyorsunuz, o gidip Büyük İskender’in

hayatına yapışıyor. Oysa bilginin akışkanlığını sağ-lamanız lazım. Siz, bir romanı okuduğunuz zaman, o okuduğunuz romanın, sizdeki diğer bir bilgiyle katı-

şıklık haline gelmesi gerekiyor. Bir şiirle, bir yaprak-la, bir şeyle, anında gelmesi gerekiyor. Anında geldi-

ği için siz, bir örüntü yaratıyorsunuz. Yani, orada paket olarak durmaması lazım, zihninizdeki ya da beyninizdeki bağları çözüp, yeniden bağlamanız ge-

rekiyor. Peki, o zaman ne oluyor? Mesela, bilginin yükünü taşımıyorsunuz, enerji kaybınız olmuyor. Şimdi, bilgiyle ilgili acayip bir bilgi vereceğim. Bilgi

hafızadır ve hafıza depodur. Deponuzun kapasitesi


81

kadar alırsınız ama sokaklar taşla doluyken, ancak bir aptal onları alıp kasasına koyar ve onları kasa-

sında saklar. Ya da gidip parktan 5 kilo toprağı alıp kasasına gömüyor, bunda akıl var mı?

BİLGİYİ ÖRÜNTÜYE SOKMAK… Bilgiyi örüntüye sokmuyorsunuz, kasanıza koyuyor-

sunuz. Diyelim ki, Avustralya’ya gittiniz. 1 hafta gezi yapıp geldiniz, Avustralya kasasına koydunuz ve Avustralya ya da yurtdışı muhabbeti açılınca siz de

Avustralya anılarınızı anlatıyorsunuz. Diğer hiçbir bilgiyle örüntü halinde değilsiniz. Mesela,

Aborijinlerin şaman bağlantısını veya New olmaları-nın sırrını hiç düşünmemişsinizdir, onunla ilgili bir yere bağlamamışsınızdır, bağlaşıklıklar kuramamış-

sınızdır. Yani, bilgi akışta değildir, bağlanıp kalmış-tır, orada duruyordur. Oysa o deneyimle karşılaştı-

ğınızda, ona farklı bir bakış açısı getirebilseydiniz, diğer deneyimlerinizle örüntü haline soksaydınız, o bilgi sizde akışkanlık yaratacaktı.

BİLGİNİN PARADİGMASI…. Biz buna “Bilginin Paradigması” diyoruz. Bilginin

Paradigmasında, bir tane çıkış kanalınız olur, bir ölçü veya bir teraziniz olur, geri kalanı sabit değildir.

Kavramlar yolgeçen hanıdır, kullanırsınız, geçer gi-dersiniz. Sonra yeniden dönüştürürsünüz. Şimdi, hasarı anlatıyım size, hasar var burada. Allah’ın di-

ğer temel yasalarından birine daha geliyoruz. Eğer o yasayı ihlal ederseniz, iflah olmazsınız, peşin söyle-yeyim. Biz buna “Tersinen Güç Yasası” diyoruz. Ya-

ni, işlerinizi Tersinmeyen Güçle kurarsanız, iflah ol-


82

mazsınız, Tersinen Güçle kuracaksınız. Tersinmeyen güç, nehrin tersine kürek çekmek gibi, direnç gös-

termektir. Ancak bir aptal, Matriks alanda direnç gösterir. Şimdi, burada herkesin bir fikri var, değil

mi? Eğer ben, burada bir şey anlatırken, direnç gös-terilecek şekilde anlatırsam ya da burada direnç gös-terilmesine neden olursam, herkeste bir Tersinme-

yen Güç alanı yaratırım ve sizin Matriks alanınıza giremem. Gardınızı alırsınız, size ulaşamam.

YOK SAYMAK… Gardınızı almamanızı sağlamamın tek yöntemi,

“Yok” saymaktır. İşte burada, “Yok Saymanın Para-digmasına” giriyoruz. Şu anda siz, benim için yok-sunuz. Yani, sizi hiçbir etiketinizle algılamıyorum

ben. Benim için, enerji alanından başka bir şey de-ğilsiniz, yoksunuz. Etiketler yok, hiçbirisi yok. Eğer

ben, yok sayarsam sizi, nereye konuşuyorum? Matriks bir alana konuşuyorum. Neyi konuşuyo-rum? Kendi kafamdakini konuşuyorum. Peki, kendi

kafamdaki hangi yolda ilerliyor? Sizin yolunuzda ilerliyor. Şu anda ben, havadaki uçağa nereden ben-zin alıyorum? Ortak Matriks alandan alıyorum.

Bendeki bilgi ağı, hem benim beynimde diğer ünite-lerle akışkanlık halinde hem de sizin beyninizle,

Matriks alanınızla akışkanlık halinde. Sizin katılımı-nız, sözünüz, duruşunuz veya herhangi bir şeyle ben, salise anında bağ kuruyorum. Akış üzerine gi-

diyorum. Peki, o akış karşılığını nerede buluyor?


83

BENDE Kİ BİLGİ Benim beynimdeki, zihnimdeki akışkanlık üzerinde,

zaten bilgiyi formatlamadığım için, direnç göstermi-yor, “Şakır, şakır” yapışıyor hepsine. Bendeki bilgi,

temel Canon’un dışında formatlanmış değil, tamam-lanmış değil, çerçevelenmiş değil. Akışın içinde alan buluyorum ve oradan kayıp gidiyor. Tabii ki, burada

bizim temel faktörümüz, Canon’umuz samimiyet ve dürüstlüktür. Bunda hiçbir zaman bir aksama ol-mayacaktır, çünkü sizinle ilgili bir planım yok. Ben

sadece anlatıyorum, hepsi bu kadar. Bağı kurduğum anda, bu bir çerçeve olur, örüntüye girer ve burada

hiçbir şey konuşamayız. Retorik oluşmaz. Retoriğin yöntemi, Retorikçinin deli gibi konuşmasından kay-naklanır ki, bunların en büyüğü de Jules Sezar’dır.

Retorikçiyi tutmayın, 20 saat konuşur. Çünkü de-podan kullanmıyor, ortak alandan kullanıyor. (O

zaman, Kuran’ın ilk sözü “Oku” gibi, bir şeyleri oku-yorsunuz da, neyi okuyorsunuz onu anlamıyorum)

ŞİMDİNİN MATRİKS ALANI… Ama zihnin depo olarak kabul ettiği alanda, kendi Matriks alanlarında o kadar çok bilgi var ki, o bilgi

salise anında başka bilgilerle örtüşüyor. Örnekler çıkıyor, şu-bu çıkıyor vs… Ama önceden hazırlasay-

dım bunları, böyle başarılı olmazdım. Çünkü “Ön-ce”nin Matriks alanı başka, “Şimdi”nin Matriks alanı başka. Yani, bilgiyle bağınızı bu şekilde kurmanız

lazım. Bilgi, kağıtlara yazılmış dosyalar değildir. Bil-gi, bir akışkanlık üzerinde, bir enerji formu üzerinde hareket edecektir ve karşılıklı olarak kendi kendini

dönüştürmesi lazımdır. Yani, siz Matriks alanı dö-


84

nüştürürken, Matriks alan da sizi dönüştürür. Akış-kanlığı bu şekilde sağlayabiliriz. Ama temel kanun-

ları söylüyorum, zihinsel Kuantum dolanıklığına girmemenin yöntemi, Matriks alanlarda “Yok” say-

manın üzerinden gitmenizdir. Ben öyle görüyorum, “Yoksunuz”… “Yok” olduğunuz içinde, ortadaki Matriks alanda ben, rahat, rahat at oynatıyorum.

AMAÇ DEDİĞİNİZ ŞEY… Bir adamın yanınızda rahat etmesini istiyorsanız,

onu eleştirmeyeceksiniz, bu kadar basit. Birini ken-dinize bağlamak istiyorsanız, yanınızda gaz çıkart-

masına ses çıkartmayın, rahat edecek adam. Sorgu-lamayacaksınız ve yargılamayacaksınız… Bunun da tek yöntemi “Yok” saymak, ilgisizlik, yani. Bakın, bu

da ilahi Canon’lardan biri değil ama ara Canon’lardan bir tanesi, bir insanın “Amaçsızlık Ko-

numu”nda kalması lazım. “Amaç” dediğiniz nedir ki? Birçok kavram saçmadır. Yani, bize yükledikleri şey-ler saçmadır. Kadın soruyor televizyonda; “Amacınız

ne?” Hiçbir şey, kardeşim, hiçbir amacım yok. Yahu, deli miyim, benim amacım olsun? Şimdi, madem buraya girdik, “Amaç”ın saçmalığını anlatıyım ben

size. Aslında bu, Paradigmal olarak anlattığım her şeyle bağlantılıdır. Yani, “Amaç”a Konsept olarak

baktığımızda, demin anlattığım, “Yok Saymak, Var Saymak” ile alakalıdır. Zamanın ne olduğuna bakın, An’lardan başka bir şey yok. An’lar birbirine bağlan-

dığı için, biz hayatı bir akışkanlık olarak kabul edi-yoruz. Oysa Tanrının kodunda noktalardan başka bir şey yok. Yani, bizim bir sonraki An’a geçmemiz,

hafızamızı oraya taşımamızdır.


85

HAFIZAYI TAŞIMAK…

Bir taşıyamazsak, yandık. Düşünün, hafıza kaybına uğrayanlar taşıyamıyorlar ve sıfırdan başlıyorlar.

Yani, adam “Yok” hükmünde. Bütün konu hafıza ile alakalı. Şimdi, hayat anlardan ibaretse ve muhte-mellerin büyük bir çoğunluğu kendiliğinden gelişi-

yorsa ki, burada “Kader” konusunu pas geçiyorum ama hadi onu da kısaca anlatayım. Buna benim kla-sik bir örneğim var. Diyelim ki, bir havuz var.

KADER HAVUZU…

Bu havuzun sınırı, Allah’ın sizin için biçtiği Mutlak Kaderiniz. 250 sene yaşayabilirsiniz belki ama 8.500 sene yaşayamayabilirsiniz. Allah’ın işleri belli olmaz,

belki verir ömür. Çerçeveniz bu ve bu havuzun içi bilgi toplarıyla dolu. Hangi bilgi topunun hangi bilgi

topuyla karşılaştığında, nasıl bir enerjinin ortaya çıkacağı sabittir. Sizin bunu önceden biliyor olma-nız, kendi istediğiniz topların birleşmesini sağlama-

nız, sizin Cüzi Kaderinizdir. Yani, “Bu topu ilerlete-yim, şu dursun. Bu top bununla buluşsun, şunu istiyorum, bunu istemiyorum şu anda” gibi, seçerek

yaparsınız bunu ama havuzda olmayan bir topu is-teyemezsiniz ya da “Şu havuzu biraz daha orman

arazisine kaydıralım” diyemezsiniz. Kaderinizle ala-kalı sınırınız bu ve bu sınırla içindeki toplar, sizin özgürlük alanınız. Şimdi, insanlar bunun farkında

olmayarak yaşıyor, toplar kendi kendine çarpışıyor. Hangi topla hangi topun çarpıştığında ne olacağını bilirseniz, sizin havuzunuza top da atsalar, siz onun

sonucunu bildiğiniz için, ne oluyor? Sizin buna bir


86

cevabınız var, “Olmasa da olur.” Bunlar birbiriyle bağlantılı. Olmasa da olur çünkü gerçekleşmeye bi-

lir, başka bir şey gerçekleşebilir.

GERÇEKLEŞTİ, YAŞIYORUM… Gerçekleşti, yaşıyorum, bir sonraki hamlenin ne ola-cağı, dış dünyanın hareketleriyle de alakalı. Yani, dış

dünya havuza nasıl bir dalga verecek? Ama ne verir-se versin, siz bütün Kombinasyonları biliyorsunuz. Nereden biliyorsunuz? Zaten onu “Yok” hükmünde

sayıyorsunuz ve o şekilde karşılıyorsunuz. “Olmasa da olur” hükmünde karşıladığınız için, sabitiniz sizi

hep Dinginlik alanında tutuyor. Yani, bilgiyle böyle bir iletişim kurmanız lazım, bilgi “Yoktur.” Vardır ama yoktur. Bu, “Vardır ama yoktur” kısmına gelin-

ce, şunu o kadar iyi bilirsiniz ki, “Bir bilgi; bir enerji alanının biri tarafından kavramsallaştırılıp, ona an-

lam yüklenip, bana paketlenmiş halidir. Kullanıyo-rum ama bu dönüştürülebilir. Önümde hiçbir engel yok.” Demek ki, yargımızın olmaması lazımdır. O

zaman neye göre yargılıyoruz? Yargı yapmak kadar enayice bir iş var mı? Kendi kendinizi paketliyorsu-nuz. Anlık olaylar, mesela, tercihiniz iki tanesinden

biriyse, seçiyorsunuz. Bakın, olay çok basit, elinizde geriye histen başka bir şey kalmıyor. Ne yaparsanız

yapın… Hafızanın kodlayacağı tek şey histir. Bunu kar bileceksiniz. Ya kodlayamazsa?

DAHA ÇOKA BAKMAK… Baktığınız yer önemli, diyorum ya, insanın ıstırabı-nın kökeni, her zaman başkasının elindeki “Daha


87

Çok”a bakmasıdır. Ben bazen insanlara çok ıstırap çektiriyorum.

- Hocam, başkalarındaki “Daha Çok” tan bahset-tiniz. Başkasını örnek alıp, etkileşim de sağlayabiliriz bence kendimize. FITRAT KONUSU… Bakın, burayı bir toparlayalım, bu sizinle alakalı bir

şey değil. Siz “Fıtrat” olayına girdiniz, o başka bir konudur. Bu başka bir günün konusu olsun, çünkü

Fıtrat konusu derin bir konu. Bugünkü konumuza geri dönersek, bu akışkanlıkla alakalı bir şeydir. Bir insanın, “Kendini çözmek, kendini anlamak vs.” şek-

linde bile düşünmesi, hatalı bir koddur. Tam tersi, kendinizden kurtulacaksınız. Yani, kendinizle alakalı bir mevzu yok, kendiniz, kendiniz değilsiniz ki. Ken-

dinden kurtulmak nedir? Bu bir sırdır, güzel de bir sırdır. Adı var da, tarif edilemiyor. Metafizik ve Ezo-

terik kitapları yazar, “Kendinden kurtul.” Mesne-vi’den de bakabilirsiniz. Bakın, deminden beri bah-settiğim, o “Zihinsel Kuantum Dolanıklığı” var ya,

işte onlardan kurtulmaktır. Yani, “Olmasa da olur” diyebilmektir. Zihin çok rahatlar. Şaklabanlar yapı-

yor “Arınma Ritüelleri, berrak zihin vs.”, arada çak-tırmadan Pagan mı, oldunuz? Birden aya tapar mı, oldunuz, ne film çeviriyorsunuz? Maddi bir şeye

tapmanız gerekmiyor. İlla tapınacaksanız, Allah var tapınacak, gerisini sallayın gitsin, deli misiniz, siz? Ne diye aya, güneşe vs. tapıyorsunuz? Diğer taraftan

umurumda değil, istersen git kapı koluna tap ama


88

benim Konsept alanıma girdiğinde, yargılama nok-tam bu, deli misin kardeşim sen, aptal mısın?

- Ben bunu delilik olarak algılamıyorum. Allah enerjisiyle tanışabilmesi için, bir madde gerekiyor. Yani, görebileceği put-mut ya da bir ay, tanrının ener-jisini içimde hissettim. Bu, bir ara geçiş gibi geliyor bana. Enerjiyi hissettiğinizde kalkıyor aradan.

TANRI FABRİKASI…

Ben onun kitabını yazdım, o iş öyle değil. Sır Bekçi-leri’ni okuyun, “Tanrı Fabrikası” bu konuyu anlatır. Şimdi, bilimsel konuşacağız ve bilimin yaptığı bir

yamuğu anlatacağım ben size. Madem konu buraya geldi, biraz girelim, fazla dokunmadan da çıkalım. Birileri sallıyor, “Efendim, ilkel insan soyut düşü-

nemediğinden, başına gelen olağan üstü olaylara bir anlam veremediği için, topografya üzerinden hareket

ederek, topografik Arketipler üretmiştir, Yıldırım düştüğünde, bunu düşüren bir üst canlı, bir yaratık var. Buna da ‘Yıldırım Tanrısı’ demiştir. İşte, bir yere

ulaşmak için yıldırıma benzer bir put yapmıştır, bu-na da ‘Yıldırımların bilmem nesi’ demiştir. Güneş,

bolluk, bereket, hayat sevinci vs. getirdiği için, gü-neşi topografik sembolizm olarak kabul etmişlerdir.” Bunları Sümerologlar sallıyor ama ben onları yakalı-

yorum, kaçamazlar. Bir gün programa bir Sümerolog çıkartmak lazım, bu söyledikleri bir yere kadar doğ-ru ama sonrası yanlış. Bunu iddia edenlere bir tane

sorum var, klasik ve herkese sorduğum bir soru.


89

KAYNAK GÖSTER… Aynı şekilde bunu bana da sorabilir herkes, “Kaynak

göster” diye. Ben gösteririm, aptal değilim. Kamuo-yuyla yüz yüze geldiğimde, benim bütün kaynakla-

rım sağlamdır. Ama bunlar kaynak gösteremezler.

- Peki, kendini bir Ritüelle bir şekilde iyi hissedi-yorsa?

O beni ilgilendirmiyor. Doğruymuş gibi göstermesin.

Bakın, malı pazara çıkartıp, “Sağlam domates, orga-nik” dediği zaman, ben de bakarım birader, organik mi, değil mi? Bu benim hakkım. “Domates” deyip

satıyorsa umurumda olmaz ama “Organik” diyorsa, umurumda olur, bakarım. “Putlar Allah enerjisine aracıymış” derse, ben de ona “Kaynak göster” derim.

- Ben de kaynak gösteremem ama “Havuz” de-diniz ya, Merak etmeyin, öbürleri de gösteremez, bunun mu-

citleri de…

- Mesela, şu an namazı bile ben öyle görüyorum. Namaz da bir Ritüel değil mi, hocam? Daha Allah

enerjisiyle, o titreşimle tanışamadığı için…

Bizim Canon’umuz farklı. Biz, Allah vardır, başka da ilah yoktur. La İlahe İllallah…diyoruz.


90

- Tamam ama o titreşimi alamadığı için o Ritüele ihtiyaç duyuyor. Mesela benim kardeşim, ayla o ileti-şimi kuruyor. Zırvalamasınlar orada, yine sertleşeceğim, bana ne

ki? Ben ona da inanmıyorum. Yürüsün gitsin, hiçbir şeye tapmasın o zaman.

- Ama ihtiyaç… KAPI KOLUNA TAPMAK…

İhtiyaçsa, beni ilgilendirmiyor. Onu yasalaştırmasın. İsterse kapı koluna tapsın, bana ne? “Doğrudur” di-ye, bana lanse etmesin. Anlam koymasın, anlam ko-

yarsa ben sorgularım. Geçenlerde çocuğun bir tanesi bana yazmış; “Ben Hıristiyan oldum vs.” diye. “Kendi

yolunda sana esenlikler dilerim. Ben kimseye din telkin etmiyorum. Kendi çocuğuma bile etmiyorum, sana niye edeyim? Bana ne, neye inanırsan inan”

dedim. 7 Milyon insan var, ben misyoner miyim? Umurumda bile değil, kimin neye inandığı. İsterse

melek kartı açsın, isterse fal baksın, bana ne ya? Ama “Domatesim organik” dediği zaman, hesaplaşı-rız. Yol vermem, geçemez oradan. Lafı araya sokup

kaçamaz. Öyle cama taş atıp kaçmak yok, iyi alış-mışlar ama… Cama taşı attığı anda yakalarım onu, “Kaynak?” derim, perişan eder, bırakırım. Gitsin göl-

gede ne yapacaksa yapsın, benden onay aramasın. Alamaz, vermem, vermediğim gibi, bir de döverim.

“Efendim, titreşim…” madem girdiniz, biraz doku-nup çıkalım.


91

SÜMEROLOGLAR…

Şimdi, Sümerologlar doğal olarak, bakın, ben bazen İmam Hatiplilere diyorum ki, “Sakın Sümer tarihini

okumayın, imanınız zayıfsa dinden çıkarsınız.” Çün-kü Sümer tarihinden sonra gelen kutsal kitapların hepsinde, Sümer’den gelen izdüşümleri var. Eğer

onu, oradan yorumlarsanız, bunların insan elinden çıkma olduğunu düşünürsünüz. “Din yoktur, tufaya geldik. Kandırıyorlar bizi” diye düşünürsünüz, o

noktaya gelirsiniz. Çünkü bir sürü hikaye orada da var ve o kadar çok ki. Ama bir önemi yok bunun.

Mesela, Meryem ve İsa, İsis ve Horus’tur. Aynı Arke-tiptir. O kadar çoktur ki, çünkü geçişlerde Pagandan almak zorunda kalıyor. Dönüştürdüğü din, Pagan

dini çünkü. Öyle kolay kabul etmiyorlar. Armstrong’un kitabını okuyun, 2 cilt. Roma İmpara-

torluğu neden çöktü, orada anlatır bunları. Bir dini dönüştürüyorsunuz, Paganı Hıristiyan yapıyorsu-nuz. Dolayısıyla, Pagandan bir sürü şey alacaksınız,

almak zorunda kalacaksınız. Mesela, Arap-İslam’da fazla yok ama Türk-İslam’da var, bir sürü şaman öğe var. Bunların çoğuna da Diyanet göz yumar, bir şey

demez.

- “Amin” sözü de öyle, değil mi, hocam? LEMURYA’YA…

Tabi, Amon’dan gelir. Ama oraları fazla kurcalama-yacaksınız. Oraları kurcalarsanız, bilgide akışkanlığı


92

kesersiniz. Şimdi, biz bu işi -280.000 yılına götüre-lim, Lemurya’ya… “Madem Arketip arıyorsun, Sü-

mer’de arama” deyip, Lemurya’da arayacağız. Neden ben sadece 4.000 yıllık Sümer’e takılayım ki? Aynısı

Lemurya’da da var, ne yapacağız şimdi? Ateistler, yani, bilim insanları, doğal olarak Konseptin dışına çıkamıyorlar. Yani, Allah inançları olsa bile,

Darwinist bir yoldan gitmek zorundalar. Çünkü yaz-dıkları hiçbir şey kabul edilmez. Arketipleri anlatır-lar ve buna mecburlar. Yani, başka türlü yazamaz

adam, atılır akademiden. Akademik bir bilim insanı, biz de ilimle uğraşıyoruz ama başka ilimlerle, Allah

adını ağzına alamaz. SOYUTA İNANMAK…

Metafizik falan, onlar için söz konusu olamaz. Bu, topografyadan gelen, Allah inancı şeklinde bir Kon-

sept var. “Allah fikri nasıl oluştu?” diyor adam. “Al-lah’ın kendisinden geldi” diyemez zaten, bir sebep bulması lazım. İnsanın kiminle ilişkisi var? Onlara

göre soyut yok ki, somutla ilişkisi var. Diyor ki; “Dağlara baktı ve şunu düşündü. Çünkü soyut de-ğil, soyut bir yaratıcıyı düşünemiyor” Sonra da,

“Zaman içinde, somut beyin soyutlaştığında, artık bunları soyut şeylere getirdi, gökyüzüne vs. bağla-

maya başladı” diyor. Kendine göre bir harita çizmiş ama gerçekliği yok. Kardeşim, bir şey söylerken ha-tasız söylemen lazım. Neden bilerek tarihle oynuyor-

sun? İşine gelmeyeni çıkartıp atıyorsun, biz de yaka-lıyoruz seni. O zaman, sen açıkla, Mısır nereden çık-tı, “Küt!” diye? Hani silsile taşıyordu bilim? Hadi ko-

nuş, nereden çıktı Hiyeroglif? “Bilim her şeyi bilmez.


93

İleride çıkar” diyor. Kardeşim, bir medeniyet, öyle “Şak!” diye çıkar mı, ortaya?

KÜLTÜR DÖNÜŞÜMÜ…

Bunun kültür dönüşümünün olması lazım. Bir ba-kıyorsunuz, insanlık tarihi yazı ile başlar da, üç aşa-ğı beş yukarı 1.000 sene oynar, ortalama 5.000 se-

nesi diyelim, bir medeniyet çıkmış ortaya Mısır Tari-hi, piramitler vs. bunun geçmişi nerede? Bu yazının geçmişi nerede? Bir yazı gelişmez ki, böyle? “E, onu

bilmiyoruz, haftaya İnşallah.” Böyle bir resim olur mu? Lemurya’yı kabul etmiyorlar, Atlantis’i kabul

etmiyorlar. Gözlerine sokuyoruz, yine kabul etmiyor-lar. Tamam, Arkeoloji 30 sene önce bulamamıştı bu-nu ama şimdi buldu. Neden hala 30 sene önceki bil-

ginle takılıyorsun ki? Bulduk, al… Uygurlarda bul-duk, Tibet’te bulduk, Hindistan’da bulduk, her yerde

bulduk ama işine gelmiyor. İşine gelmiyorsa, ben ne yapayım, kardeşim? O zaman sen söyle, Mısır nere-den geldi? Tam bilmiyorum ama belki de 30-40 yıl

önce buldular fakat gizliyorlardı ama artık açık, giz-lenemiyor. Hadi sen izah et, bizim izahımız açık. Gerçi oralar Ezoteriğe, Metafiziğe giriyor, pek girmek

istemiyorum da, bütün bilginin kökeni Lemurya’da. Hepsi budur.

PARALEL DÖNEMLER… Paralel dönemler oldu. Yani, aynı anda süper mede-

niyetlerle ilkel insanlar, beraber yaşadı. Allah inancı, insanlarla birlikte var oldu, hep vardı. İlkeller bilmi-yordu bunu, ara türler. Zamanla gelişerek öğrendi-

ler. Arketipleri basit bir topografyayla nasıl anlatabi-


94

lirsin, sen deli misin? O kadar komplike alanları… Onun için yarım yamalak bilgilerle, “İşte Sümerlerde

böyleydi, ben iman etmiyorum kitaba”, sen iman et-sen ne olur, etmesen ne olur? Kimin umurunda?

Cennette bir adam da eksik olsun, ne olacak ki? Sanki bizim görevimiz, adamı imana getirmek. Bana ne, kendi derdin. Geri zekalı mısın ki, böyle düşü-

nüyorsun? “Sümer’de var” e, varsa ne olacak? Bu, hakikaten aptalca bir düşünce... Sanki koca Mısır büyü marifetiyle çıktı ortaya, geçmişi yok. Şimdi ba-

kıyoruz, hepsinin geçmişi var.

- Hocam, kayıp kıta Mu ile ilgisi var mı, bunların? RUNİK ALFABE… Tabi, konu o zaten. Runik alfabeden geliyor, hepsi

runik. Kardeşim, Runik nereden çıkıyor, bakıyorsu-nuz dünyanın farklı yerlerinde Runik alfabe var.

Bizde de var, Şaman Türklerde var. Norveç-İskandinavya coğrafyasında Runik çıkıyor. Bakın, ne kadar kel alaka yerler. Güney Amerika’da, Meksi-

ka’da Runik çıkıyor. E kardeşim, bu Runik alfabenin bir sahibi yok mu? Nasıl oluyor da, farklı coğrafya-

larda, farklı kültürlerdeki insanlar Runik alfabe kul-lanıyor? Bunun bir açıklaması olmalı ve bir açıkla-ması var. Demek ki, tek bir misyon, alfabeyi farklı

coğrafyalara taşıdı. Sen inansan da, inanmasan da bu böyle… Bu da, bize Lemurya’yı açıklar, bilgi doğ-ru. Yani, Lemuryalı Nakal Misyonerleri, bilgiyi dün-

yaya taşıdılar. Açıklaması bu… Ama sen Darwinistsin, “İşte, ilkel insan gelişti” diyorsun.


95

- Şems de onlardan biri miydi, hocam? Evet, onlardan biriydi de, ona kaynak sormayın, ki-tabı yazana kadar vermeyeceğim. Evet, sorunuz var-

sa alayım.

- Hocam, solaklık nasıl bir durum?

FARKINDA OLMAMAK… Bilmem, hiç farkında değilim. Yazıyorum işte. Siste-

mi “Farkında olmamak” üzerine kurduğumuz için… Benim günlük hayatımda gözettiğim temel noktalar-dan bir tanesi ki, hakikaten yapıyorum bunu, key-

fimi kaçıracak her şeyden uzak, keyif verecek her şeye yakın durmak. Böyle bir sürü örnek var bende.

Uykum geldiğinde uyurum ben, kimse ayakta tuta-maz beni. Mesela, ben burada 5-10 saat oturup si-zinle sohbet ederim ama rakı masasında 10 dakika

oturamam, canım sıkılır, gerilirim. Sarhoş muhabbe-tini de hiç sevmem. Hiç kimse bana yerli dizi seyret-

tiremez, haberleri seyrettiremez, siyasi hiçbir şey seyrettiremez. Benim yerim bellidir, en çok belgesel-lere takılırım. En sevdiğim belgesel türü hayvan bel-

geselleri değildir, “Nasıl yapılmış” türünden belge-selleri çok severim. Mesela, “Bir alet nasıl yapılmış, bir ürün nasıl çıkartılıyor?” gibi belgeseller… Ama

bir de hayattan insanlar var, o motorcular veya yen-geç avcılarını severim. Bir de Cnbc-’de yabancı ko-

medi dizilerine denk gelirsem seyrederim, gerisini salla gitsin. mesela, ben kendi programımı da sey-


96

retmiyorum. Devam edelim, toplamda iki tane alan vardır. Bir şey size ya keyif verir ya da sıkıntı verir.

- Hocam, hayal kurmak biraz şizofrence bir şey midir? bana “Sen hayal dünyasında yaşıyorsun” di-yorlar. HAYAL KURMAK…

Hayal kurmak kadar keyifli bir alan mı, var? Ben bunu anlamıyorum. Aynen öyle, hayal dünyasında

yaşayın, en keyifli yer. Ben yatarım kardeşim, yatıp düşünürüm. Hayal kurarım ama o kadar keyifli ki, deli misiniz? Bu çok güzel bir şeydir. Hayal ne ki,

kendimiz de hayaliz zaten. Ne varsa hayal, hepsi de güzel hayal.

- Hocam, en çok ne düşünürsünüz? Sistematik üzerine bir kavramı düşünürüm mesela.

- Yani, “Şunu-bunu yapacağım” hayali değil. Me-sela, ben, “Dünyayı gezsem, şuraya-buraya gitsem” hayalini çok kuruyorum. Artık sistemi çözdüğüm için, öyle bir gelecek kurgu-

su yoktur bende. Gelecekle ilgili hiçbir şeyi planla-mam ben.

- Gelecek yok ki, An var zaten…


97

Gelecek kesik çizgilerle var ama “Olmasa da olur” konumunda olacaksınız. Ben bir sürü şeyi yapabile-

cek bir adamım. Bir potansiyelim, bir kapasitem var. Kesik çizgilerle duruyor onlar bir yerde.

- Hocam, bir niyette bulunuyorum ve o istediğim şey beni çok mutlu ediyor diyelim. Onunla ilgili hayal de kuruyorum ama bir taraftan da “Olmasa da olur”

diyorum. Yani, benim hayalim güzel duruyor ama “Olmasa da olur”u yaşıyorum. O niyet için hiçbir şey yapmıyorum, hayalimde güzel duruyor, onun olması-nı çok istiyorum ama “Olmasa da olur” konumunda yaşıyorum. Bu nasıl olacak, hocam? MUCİZELER… Olur da, burada bir teknik hata var, onu da anlata-

yım. Bu bilgilerle yeni tanıştığınızdan tabii ki, size anlayış gösteriyorum. Yani, beyninizde, zihninizde

tam anlamıyla bir örüntü yaratamıyor. Bazı yasaları size yeniden, yeniden hatırlatmak zorunda kalıyo-rum. Bakın, size “Mucize” olayından bahsedeyim ki,

bu mucizeye girer. Bir şeyin genel yasaya aykırı ol-ması mümkün mü? Şimdi, bir takım yasalardan

bahsedeceğiz. Diyelim ki, bir topu alıp duvara vur-dunuz. Genel yasa onu geri getirir. “Yerçekimi yasa-sı”, “Kütle çekimi yasası” var, değil mi? Yukarıdan

aşağıya bir şey bıraktığınız zaman, o aşağı iner. Böy-le çuvalla yasa var. Bir şeyin, temel yasaya aykırı olması mümkün değil. Ama burada bir şeyi sorgu-

lamamız lazım. Bizim, istek ve düşünce bilgimizin, temel yasaya aykırı olması durumunda, onun iflah


98

olma şansı var mı? Hayır… İşte, nerede hata yaptı-ğınızı söyleyeceğim şimdi size. En başta neyi anlat-

tım size? (X) yasası, meleklerle alakalı bir yasa ama oraya girmeyeceğim, özel, istisnai bir durum,

TOHUMUN ATILMASI…

“Bir şeyin gerçekleşmesi” demek, “Bir şeyin tohu-munun atılması” demektir. Bir şey, bir bütün olarak tek bir anda gerçekleşmez. Bu eşyanın tabiatına ay-

kırıdır. Sizin hayatınızda bir mucize gerçekleştiği zaman ki, gerçekleşiyordur ama siz onun farkında

değilsinizdir. Sorununuz budur, algı noksanlığı var. Diyelim ki, parayla ilgili bir sorununuz var. “Bor-cumdan kurtulmalıyım” dediniz ve bu kabul edildi.

Peki, sistem bunu size nasıl kodlayacak? Yasanın dışında bir şey yapabilir mi? Yapamaz, yasaya uy-

gun yapılması lazım. Bu da, Sebep-Sonuç İlişkisi, Determinizm Yasası ve Vesile Sistemidir. Bir şeyi, size vesilesiz ulaştırma ihtimali var mı? Tabii ki, hiç-

bir şeyi vesilesiz ulaştırmıyor. Kafayı yemez misiniz, gökten size para yağsa? Delirirsinizi Paradigmanız şaşar. Hayatınızda mucizeler gerçekleşiyor, istekle-

riniz de gerçekleşiyor. Farkında olmuyorsunuz çün-kü bir An noktasında yaşadığınız için, ne geçmiş ne

de gelecek olmadığı için, var olan gerçekleşen şey, tam An’da gerçekleşiyor.

AN’DA GERÇEKLEŞEN ŞEY… Tam An’da gerçekleşen şey, bir ünitedir, tohumdur, bir silsiledir. Biriyle tanışmanız, bir şeyi görmeniz,

bir şeyin farkına varmanız, bir şeyi almanız-


99

satmanız, o An’dır. Eğer o An, “Mucizenizin gerçek-leştiği An” olarak sizde bir algı bulsa, siz “Mucizem

gerçekleşiyor” deyip farkındalık yaşayacak ve ona tutunacaksınız. Siz bunun farkında olmadığınız için,

o Random yasalara kayıyor. Yani, bir şeyi tutmazsa-nız, o gider. Onu fark etseniz, onun üzerine çalışır-sınız. Diyelim ki, 10 kişi karşınıza geçiyor, biri sizin

kurtuluşunuz. Ya da bugün yürüyorsunuz, size de-niliyor ki;

KIRMIZI CEKETLİ İNSAN… “Kırmızı ceketli insan sizin kurtuluşunuz.” Algıda

seçicilik, kırmızı ceketliyi aradınız. Fakat bu bilgi yokken, kırmızı ceketli insan yanınızdan geçerken size selam veriyor, siz de burun kıvırıp geçiyorsunuz.

Algıda seçicilik, bilmemekten kaynaklanıyor. Bilmek nerede? Mucizenizin gerçekleştiği yönünde… Yani, o

kişinin veya o olayın bilmekle alakası ne? Söyleye-yim, yeni bir kanun “Anlamsızlık Paradoksu”. Bir şey size anlamsız geliyorsa, doğrudur. Anlam aradı-

ğınız yerde çökersiniz. Bir şey, rutinin dışında ger-çekleşiyorsa bu, “Anlamsızlık Paradoksu”dur. Anlam veremediğiniz şey, sizin mucizenizdir, ona yapışın.

Kural dışı bir şeyin, kendini gerçekleştirme alanı, “Anlamsızlık Alanı”dır. Çünkü Korteks Beyin, her

şeyde sebep-sonuç ilişkisi aradığı için, mucize bu alanın dışında gerçekleşir. Anlamsız gelen doğrudur. Hani benim, mantık ve akıl arasındaki farkı anlattı-

ğım gibi. Mantık, kuralları olan akıldır, şartlara bağlı hareket eder. Akıl şartlara göre davranmaz. Eğer bir mucize gerçekleşmesini istiyorsanız, talebiniz “Man-

tıksız” olmalı.


100

ALLAH’IN SINIRSIZ GÜCÜ…

Bir kere Allah’ın sınırsız gücü var, onu neyle sınırlı-yorsunuz ki? Yine klasik bir örneğim, adam durma-

dan para istiyor. Para istemeyin, ne isteyeceğinizi söyleyeyim size. Deli saçması bir şey iste. Mesela, bir yer gördünüz, köprü lazım oraya, köprü olsa daha

iyi olur. Hayalinizde koyun oraya, “Ben buraya bir köprü yaptıracağım” diyin. Parası gelir size, siz de birazını kendinize harcarsınız. Böyle bir şey isteye-

ceksiniz ama nesnel bir şey isteyeceksiniz, “Afri-ka’daki açlara yardım edeceğim” değil. Çünkü beyin

nesnel bir şey arıyor. “Buraya köprü yaptıracağım” dediğiniz zaman, onun alanı açılıyor.

- Bu, “Ben” bilincindeki istekler ve “Biz” bilincin-deki isteklerle alakalı mıdır, hocam?

BEN İLE BİZ… “Ben” ile “Biz”i kısaca açıklayayım da, şuradaki alanı bitireyim. Her zaman için “Biz” kuvvetlidir. Zaten

bütün Maji sistemi “Biz” üzerine kuruludur. İyisi de, kötüsü de… Yani, Kolektif enerji, her zaman için,

diğer tekil enerjiden yüksektir. Bunun için, bütün ayinler kalabalık gruplarla yapılır, oradaki yüksek enerji kullanılır. Pozitif anlamda, kendi çıkarlarınızı

başkalarınızın çıkarları haline getirirseniz, işleriniz kolaylaşır. Yani, onların hayal gücü, sizin yolunuzu açar. Ama içinizden de öyle düşüneceksiniz, kazık

atmayı düşünmeyeceksiniz. Kendinizi çok sık yaka-larsınız öyle yerlerde ama tutacaksınız. Adam piyan-


101

go bileti alır, “Çıkarsa yarısı senindir” der ya, içinden de “Nah alırsın” der, daha çıkmamış bile. Bakın, pa-

ra vs. bir şeyin sonucudur zaten. Paraya takılmaya-caksınız, parayı kovalayan, para bulamaz. “İnsanları

kurtaracağım, onlara bilgi vereceğim” gibi soyut şey-ler de istemeyin.

BİR ÇİFTLİK… Mesela, “Bir çiftlik kurayım, şehirde bunalan insan-lar gelsin, burada tazelensin gitsin. İyi olur.” Hakika-

ten de iyi bir şey. Böyle bir şey isteyebilirsiniz, para istemiyorsunuz ki. Bunu kafanızda gezdirmeye baş-

ladığınızda sizin malınız olur, birine yakalatana ka-dar. Sistem böyle çalışıyor. “Para gelsin, sonra dü-şünürüz” diyemezsiniz.

- Bir kadıncağız var ya, sizin kitaplardan sonra kendine bir dükkan açtı… Kim?

- Hani, bir kadın size geldi de, şef yardımcısı, aşçı bunun yemeklerini hep taklit ediyordu. Kadın nasıl açtı sonunda kendi dükkanını ama? Anladım kim olduğunu. Evet, açtırdı… Tabi, paranın kendisini istemeyin, para nedir ki, el kiri.

- O çok güzel yemekler yapıyordu ama cesaret edemiyordu kendi dükkanını açmaya ve siz, vesile oldunuz.


102

Sistemi burada kuracaksınız. Bir de size keyif veren

bir şey olacak bu. Yani, istediğiniz şey züllü olmaya-cak. Öyle bir şey isteyeceksiniz ki, elinizin uzantısı,

keyif alanınız. Zül olduğu zaman, bilinçaltı onu ters-liyor, istemiyor, yok etmek istiyor. Yani, kolayca ya-pıyorsanız sorun yok. Bakın, söylüyorum size, bir

insanın kıymeti, doldurduğu boşlukla alakalıdır. Or-ganizatörlük yeteneğiniz varsa, onu kullanın. Mese-la, benim yok… Ben insanı sevmiyorum, nasıl mu-

hatap olacağım adamla? Adam salon sahibi, gidip “Merhaba” dediğiniz anda, tezgahı kuruyor size.

- Siz neden yapıyorsunuz bu sohbetleri hocam? Keyif aldığınız için mi?

İSTİYORUM, YAPIYORUM… Başka hiçbir nedeni yok. İstiyorum, yapıyorum, bu

kadar. Zaten bu işin Random olması, böyle bir or-tamda olması… Başka bir nedeni yok. Başka türlü olsa, başka türlü olurdu. Parayı düşünseydim böyle

olmazdı. Çünkü para kısmı değil, bu işin alanı. Para kısmı, başka bir alan, bunu satamazsınız. Bu bir

eğlence ve alıcısı az. Benim sohbet ya da seminerle-rimden para kazanma gibi bir derdim olsa, bu aptal-lık olur. Gider siteyi yaparım. Orada Milyon Dolar

dururken burada 10 Lirayla mı, uğraşırım? Bunun keyfi şurada, güzel bir ortam, konuşuyoruz, sohbet ediyoruz, yiyip içiyoruz, harçlığımızı alıp gidiyoruz.

Bunda kurcalayacak, fazla derin bir mevzu yok. Ha-kikaten derdim o olsa, profesyonel seminer yaparım.


103

Öyle 10 Liraya 5 Liraya da değil, 1.000-2.000 Liraya. 300 Liralık da yaptım.

- Hocam, o çok güzeldi…

Onun Konsepti başka ama… Oradaki olay burada yok. Olamaz, teknik var çünkü. 5.000 Liralık olay da var, onda üçü de yok. Mevcut, belli bir tekniğin, sis-

tematik haline getirilmiş hali. Adam orada dükkan açacak, ona onu 300 Liraya veremezsiniz. Öbürü de

10-20 Lira, gidip 300 kişiye konuş. Ama bunları an-latamazsınız, başka bir mevzu anlatmanız, şeklin değişmesi lazım. Bunların hepsi ayrı, ayrı…

EGO VE HARİSLİK Dolandırıcıların temel iki numarası vardır. İkisinden

biri ya da ikisiyle aynı anda çalışırlar. Ya Amigdala’nıza çalışırlar, sizi korkuturlar, adam, “Alo,

ben baş komiser bilmem ne, davetiye alır mısın?” korkutur ya da size bir çıkar gösterirler, bir havuç, siz orada oltaya takılırsınız. İşte, ego alanınıza in-

sanlar böyle girerler. Egoist olan bir insan, dürüst bir insandır. Havucu kabul etmemiştir. Aç gözlü de-

ğildir, avantanın peşinde değildir. Egoist olmayan bir insan, böyle tekliflerin içine dalar. Borçlanır vs. ken-dini kurtarmak için, karısına, çoluk-çocuğuna, kar-

deşine zarar vermeye başlar. Bu Herbalife gibi sis-temler, aynı sistem değil mi? İlk önce kime sattırı-yor? Kendi yakın çevrenize ve kendi çevrenizle papaz

oluyorsunuz. Egoist bir insan şöyle düşünür; “benim kendimi korumam, bu insanlara zarar vermemem


104

lazım.” Egoist olmayan bir insan, dışarıdan zarar görüyor ve bu zararı telafi edebilmek için, en yakını-

na saldırıyor. Bunu Harislik ile karıştırmamak la-zım. Harislik şöyle bir şey; Siz, dışarıdaki birinin

alanına saldırıyorsunuz almak için, orada dayak yerseniz, bunu hak ediyorsunuz. Zarar görmeyen insan, zarar da vermez. Diyelim ki, birisi sizi bir ye-

re davet etti. Fakat o hareket, düğün vs. istemediği-niz bir şey ve bu sizin canınızı sıkacak. Siz de arka-daş canlısı birisiniz, kabul edip gittiniz. 8 saat paket

oldunuz orada ama eve gelip karınıza şarladınız. Bu olacak şey midir, dürüstçe midir? Sorunuz var mı?

- Diyelim ki, kurtulmak istediğimiz bir bilgi var. Onu Tabularasa alanına getirip, hayalimizde önce siliyor, sonra yenisini mi, getiriyoruz? Yoksa onu orada dönüştürüyor muyuz?

KURGUYLA ÇALIŞIYOR… Bunu biraz sonra size ispat edeceğim. Zaten bu çok sık yaptığım bir şey, yaptık, bir daha yapacağım.

Bakın, beyin acayip bir yaratık. Kurguyla çalışıyor, benzini kurgu. Bunu başkası kurguladığı gibi, siz de

kurgulayabilirsiniz. Fakat bir kere bağlandı mı, baş-ka türlü davranamıyor, tuhaf bir yaratık. İspatı ba-sit… Mesela, bizim ünlü Kung-fu filmi deneyini yapı-

yoruz. Bruce Lee’nin filmlerini eski zamanlarda sey-retmişsinizdir. Bunlar Çin filmleri, birinde Japonlar Çin’in bir bölgesini işgal ediyor. Bruce Lee, filmde bir

Japon karate okuluna giriyor. Japonlar karateci, bu Kung-fucu. Oradaki 20-30 tane Japon, bunun etra-


105

fını çeviriyor. Kavga edecekler, bunu ortalarına alı-yorlar. Bruce Lee’de siyah bir Kung-fu elbisesi var.

Japonlar genelde beyaz giymiş, bir kaçında siyah var. Bizim Bruce Lee, dövüşe başlamadan önce,

gömleğini çıkarıyor ve üstü çıplak kalıyor. Bruce Lee gömleğini neden çıkarıyor? Onay aramadan, her-hangi bir neden söyleyin bana.

- Yani, “Onunla bir şey olunmaz, o bir güç simge-si değil” anlamında mı?

- Daha rahat hareket etsin diye mi? KURGUYU GERÇEK ZANNETMEK… Görüyor musunuz? Her zaman böyledir bunun so-

nucu. Kaç kere ve özellikle dedim, bu bir “Film”. Ya-ni, bu bir “Kurgu”… Bruce Lee üstünü çıkarıyor

çünkü yönetmen ondan bunu yapmasını istiyor. Başka bir şey istese, onu yapacaktı. Beyin yanlış düşünüyor. Doğru cevap bu, diğerleri kurgu, beyin

kurgu üretiyor. İkinci soru; Yönetmen bunu yapma-sını neden istiyor? Cevabı basit, senaryoda öyle yaz-

dığı için. Devam, senaryoda neden öyle yazıyor?

- Reyting yapsın diye…

Hayır, açıklaması var. Çünkü senarist, senaryo aka-demisinde, bir şeyi görünür hale getirmenin yolu-

nun, onu tersiyle göstermek olduğunu öğrendi. Her-kesin üzerinde elbise varken onu soymak, onu görü-nür hale getirir. Peki, senaryo akademisine bu bilgi

nereden geldi? Bu bilgi bir Arketiptir, Allah’ın özel


106

yazılımıdır. Allah da her şeyi tersiyle göstererek, onu görünür hale getirir. Peki, bu bilgi akademiye nere-

den geldi? Zaten akademiyi kuranlar Cizvittir, Cizvit-ler... Şimdi, başa dönüp, aynı soruyu yeniden soru-

yorum, bana demin verdiğiniz cevabın aynısını tek-rar edin.

- “Bu bir güç simgesi mi?” demiştim ben.

- “Daha rahat hareket eder” demiştim. Rahat cevap verebiliyor musunuz?

- Tabi veremiyoruz çünkü doğrusunu öğrendik, yarım ağızla söylüyoruz. KURGUYU YOK ETTİK… Yani, bir şeyi yaptık ve çözdük, değil mi? Bir kurgu-

yu yok ettik. Soruyorum, şimdi siz, bunu yeniden iddia edebilir misiniz? Bruce Lee gömleğini neden

çıkarttı? “Terlememek için” diyebiliyor musunuz? Beyni bir kere kodladığınız zaman, dönüşü yoktur. Bu, bu kadar basittir. Çözüyorsunuz, bağlıyorsu-

nuz… Başka bir mantık kuruyorsunuz, “Tak!” diye oturuyor. İşte, gerçeklik böyle bir şeydir. Sizin sor-duğunuz sorunun cevabı budur. O kadar basit ki,

perspektifi değiştir…

- Evet, değiştirdiğiniz an, değişiyor. Bu kadar. Diyelim ki, bir adam var, hanımlar için söylüyorum bunu, siz bu adama aşık olduğunuzu


107

düşünüyorsunuz, öyle var sayıyorsunuz. İçinizde öyle bir duygu var ki ve bu size acı veriyor. Çünkü

istediğiniz şeyi size vermiyor. Ya sizi fark etmiyor ya görmüyor ya da değer vermiyor vs. Bundan kurtul-

mak çocuk oyuncağı. Açıyı değiştirin, başka türlü bakın. Şu soruyu sorun; “Ben bunun neyine tav ol-dum?” Beyin hemen kurgulamaya, araştırmaya baş-

lıyor. “Yok ya, bunda öyle bir numara yokmuş” Be-yin bunu doğru algılıyor. Kendi kendine her yeni kodlamayı yaptığında, acı kendiliğinden ortadan

kalkıyor. O birden bire değişiyor. Bunun başka bir ispatını söyleyeyim size. Zaten herkesin üç aşağı beş

yukarı yaşadığı şeyler bunlar. Diyelim ki, üniversite-de, lisede vs. oğlanın veya kızın birine sırılsıklam aşık olmuşsunuz, acılı, sert bir şeyler yaşamışsınız.

Ama aradan 10 sene geçmiş, “Yahu, ben buna mı, aşık olmuştum” diyorsunuz.

TERSİNİ KUGULAYABİLİRSİNİZ… Zaman içinde kendiliğinden çözülmüştür o. Beyin bunu kurgulamışsa, siz de tersini kurgularsınız. “Bu

böyle değildir, böyledir” dediğiniz zaman, beyin onu kabul eder. Bakın, başka şeyler vardır, benim ya-

şımda olanlar, biraz eski olanlar bilir. Bu memleket “Üniformalı Erk Korkusu” yaşadı. Daha yeni, yeni, siliniyor bunlar. Tabi, şimdi de başka bir korku baş-

ladı, o ayrı konu. İnsan o kadar çok zarar görmüş ki veya görenlerden duymuş ki, üniforma üzerinden işkenceleri, acıları vs. üniformalı erk tırstırmış. Bu

ne zaman siliniyor, biliyor musunuz? Sivil erk, üni-


108

formalı erki dövmeye başladığı zaman. Yeni nesle güçsüzlüğünü gösterdiği zaman... Şimdi polisten

korkan var mı? Şimdi “Arama emrin var mı?” diyor-sunuz. Eskiden desene, kan alsınlar senden. Bunun

silinmesi seneler alıyor ama siz ona bakış açınızı de-ğiştirip 10 saniyede silebilirsiniz. Bu Kolektif bilinçle alakalı, size canlı bir örneğini vereceğim. Kolektif

bilinç her zaman doğru değildir, çoğu zaman da yan-lıştır.

KENDİNİZİ YAKALAYIN…

Tipik bir örnek, 8-10 kişi bir yerde oturuyorsunuz, bir geyik çeviriyorsunuz. Kapıdan içeriye, biri önde ikisi arkada, 3 kişi giriyor. İçerdekilerin hepsi birden

ayağa kalkıyor. Otomatiktir, beyin bir kere bunu çizdiği zaman, hep kalkmaya başlarsınız. Bunu de-

ğiştirmenin yolu, kendinizi yakalayıp, bedeninizi kontrol etmektir. Zihin, bedeni kontrol eder. Bir da-ha kalkmıyorsunuz ve beyin hemen onu düzeltiyor.

Diyor ki; “Bilgi yanlış girmiş, düzeltiyim. Bak, kal-kılmıyormuş aslında.” Son bilgi, en geçerli bilgidir. Burayı unutmayın. Mesela, diyor ki; “Eltim benim

yaptığım yemeği yemedi.” Şimdi bu dert oluyor. “Kaynanam yemeğimi yerken suratını buruşturdu.”

Ben çok kızarım bu yemek konularına. Herkese de-rim, “Yemek konularında bana ısrarcı olmayın. Ben ya yemem ya da az yerim. Bana yemeği dayamayın.

Yemediğim zaman da kızmayın.” Ters çıkarım, be-ğenmezsem de yemem ayrıca ama benim kapasitem bu kadar. Ben bu kadar yerim. “Niye bitirmedin?”

Mecbur muyum, bitirmeye? Bedenimi sana esir mi,


109

edeceğim? Mesela, yazın domatesten başka bir şey yemem. Bunlara gelmemeniz lazım, o kadar çok ki.

ARTIK BENİ SEVMİYOR MUSUN…

“Artık beni sevmiyor musun?” Canım sıkılıyor kar-deşim, uyumak istiyorum. Esir mi olduk, dakika ba-şı seni onaylayacak mıyız? Tabi, ben otomatiğe bağ-

ladım. “Kesinlikle öyledir…” “Beni seviyor musun?” “Mümkün mü, sevmemek? Yani, sevmeyip de ne ya-pacağız?” Buradaki espri şu; Hiç korkmayın. Bunu

ispat ediyoruz, bizim ünlü “Manda yuva yapmış sö-ğüt dalına” örneğimiz var. O da başka bir şey… “Bu-

nu resmedin” diyorum, herkes söğüt ağacının üstü-ne bir kuş yuvası yapıyor. Beyin resmi görmediği zaman, bilgiyle yanlış bağı kuruyor. Kavramlara sıkı

sıkıya yapışmayın. Kavramlar dönüştürülür, zaten biz dönüştürüyoruz kavramları.

ÖZSAYGI… “Öz Saygı” diye bir kavram üretmişler. Öz saygı, öz

güven, bunlar aynı terane ve bunun üzerine Konsept kuruyorlar. Diyorlar ki; “Bir insanın hayattaki başa-rısızlığının nedeni, öz saygıdır. Öz saygınız yoksa siz

başarısız olursunuz.” Bakın, kuruyor… Yani, sınava girip başaramadınız veya boşandınız, öz saygınız yok

sizin. Hayattaki olayların olup bitmesinde Allah fak-törünü bir kenara mı, atıyorsun? Her şey olabilir. Sonra biri bana dedi ki; “Benim öz güven problemim

var.” Ben de dedim; “Yok”… “E, nasıl yani?” Karde-şim, kıyaslanabilir bir şey, gerçek olabilir mi? Bunla-rın “Öz saygı” dediği şey, hep “Bir şeye göre” olan

şeylerdir. O zaman gerçek sayılmaz ki. Gerçek değil-


110

se de, yok, bitti. Sorunun olabilir ama bunun nede-ni, öz güven ya da öz saygı değil. Ama adam, bunun

üzerine Konsept kurdu, bütün NLP bunun üzerine kurulmuş. Önce hastalığı, ondan sonra da ilacını

icat ediyor. Şimdi “Tık nefes” oldular. Bana cevap verebilseler, verecekler ama öyle bir yerden yakala-dım ki onları, tıkandılar, cevap veremiyorlar.

HASTALIK YAKIŞTIRMAK…

Hastalık yakıştırmak, çok ayıp bir şey, biliyor mu-sunuz? Başarı, yoruma açık bir şey ama var sayalım

ki, öyle. Sınava girdiniz, başarısız olmanızın en az 100 tane faktörü var. Neden bunun öz saygınızla bağlantısı olsun ki? “Efendim, senin öz saygın yok,

gel biz seni tedavi edeceğiz.” Yani, eşeğin aklına kar-puz kabuğu sokuyorlar, mevzuları bu. Ortada fol

yok, yumurta yok… “Benim okeyde hiç şansım yok” desem, “Senin öz saygın yok” diyecek. Bakın, sanki şöyle bir şey var, bu da çok mantıksız, sanki bizimle

muhatap olan insan, kadın-erkek neyse, süper in-san, biz de garibanız da, her şeye doğru karar veri-yor da, beni değil, Ali’yi, Veli’yi, Ayşe’yi seçti de, doğ-

ru karar aldı. Yahu, yürü git kardeşim. Random, rastgele ölçtü işte, hiç de önemi yok, ilişkiler de sü-

reçtir. Bu kadar basit… Diyorum ya, kerteriz Canon’larınız sağlam olacak. Ne yapıyorsanız yapın, “Allah Kodu”nu anlattık, ondan zaten vazgeçilmez

ama 2 kod daha var, hakikaten samimi ve dürüst olacaksınız. Zihninizle boğulmayacaksınız.


111

KİRLENMEK BUDUR… İşte, “Kirlenmek” budur, biliyor musunuz? Kimseye

eyvallahınız olmayacak. Bu demek değildir ki, kaba-saba bir adam olacaksınız. İşte “Tövbe Kapısı” bun-

dan açıktır. Bazen insanlar farkında olmadan, olay-ların akışıyla bu noktalara gelebilir, hatalı kodlara girebilir ama tamiri mevcut bunun. Yakalayıp düzel-

tirsiniz kendinizi, yapmazsınız bir daha. Kitle hare-keti, 8 kişinin ayağa kalkmasıyla sizin bedeniniz de kalkıyor veya metroda hızlı, hızlı yürüyen insanlar

örneğinde olduğu gibi… Bir gün yakalarsınız kendi-nizi o noktada, bedeninizi kontrol edersiniz. Herke-

sin koştuğu yerde, siz durursunuz mesela. Herkes ayağa kalkıyorsa, siz başınızı çevirin. Size düşman kesilsin, ne olacak yani? Ama bakın, beden bunu

okuyor. Okuduğu için, Korteks beyni yeniden prog-ramlıyor ve siz artık kalantor vs. dinlemiyorsunuz.

SON OKUMA… Son okuma, her zaman doğru okumadır. Bilgisayar-

lardaki virüs attıkları delikler gibi, dış dünya sürekli beyninizi kurguluyor. Zaten yaşadığınız hayat kur-gunun kendisi. Eğer beynimiz kurguya açıksa, de-

mek ki, kendimizi istediğimiz şekilde kurgulayabili-riz. Bunun derin Konseptleri var ama o tekniğe giri-

yor. Bunu işe dönüştürebilirsiniz. Yapanlara yar-dımcı oluyorum. Ben yapmıyorum ama yapanlara da bir şey demiyorum. Neden yapmasınlar? Bir teknik

öğrenmiş, konusu neyse ne, yapsın beni ilgilendir-miyor.


112

- Yani, biz bu tekniği öğrenirsek, başkasının der-dine de derman olabilir miyiz? TEKNİKLER… Olsanız da olmasanız da, bu beni ilgilendirmiyor.

Bakın, burada başka bir şeyden bahsediyorum. Di-yelim ki, kişisel gelişimle ilgili bir teknik öğrendiniz. Ben burada kişisel gelişim anlatmıyorum, teknik bir

şey anlatmıyorum. Dış dünyada Axess, Reiki vs. bir sürü şey var. Vermişsiniz 3-5 Milyar, öğrenmişsiniz

ve bir dükkan açmak istiyorsunuz. Ben bunun nasıl yapılacağını öğretiyorum. Yani, tekniğin tekniğini öğretiyorum. Sizin ne yaptığınız önemli değil, ister-

seniz işletmecilik yapın, banka müdürü olun, fark etmiyor. İnsanlarla çalışıyorsunuz, bu tekniğe giri-yor. Bunu burada anlatmıyorum.

- Noetik Akılda bunların hepsini yazmışsınız ama hocam. Hayır, kitapta yok. Ben onların hepsini şifreledim.

Açın bakalım, görelim. O anlamadığınız bölümler var ya, dip notlar, oralar hep şifrelendi. Ben orada Challenge yapıyorum aslında, o zamana bağlı.

Akıltaşı’nda var, bir gün akademikler, işin profesyo-nelleri bunları çözmeye çalışacaklar ama çözemeye-cekler. Açtım bir tanesini, anlattım Facebook’ta za-

ten. Çözsünler işte, denklemi koymuşum oraya.

- Hocam, insan boşuna Kuantum Dolanıklığına girmiyor. Gelen veriler hep olumsuz oluyor ve bir şey-


113

leri bir şeylere bağlayacak durumlar ortaya çıkıyor. Yani, her şey güllük gülistanlıkken zaten bir dolanıklığa girmiyorsunuz.

YOK EDEMEZSİNİZ AMA MİNİMALİZE EDEBİLİR-SİNİZ… Şöyle ki, yok edemezsiniz ama minimalize edebilirsi-

niz. Zaten amaç yok etmek değil, yok edemiyorsu-nuz. Eğer bir yakalama sisteminiz varsa, kendinizi bir dolanıklık içindeyken yakalayabilirsiniz. Bunla-

rın hepsine birden baktığımızda, sadece birer örüntü olduğunu görüyoruz. Yani, bir anlığına kendi duygu-

lanımlarınızı, o salınımların hepsini bir ekran gibi gözünüzün önünde tutun, kendinizi de bunun dı-şında tutun. Yani, yakalayın. Kendinizi akışın içinde

yakalamanız lazım çünkü akış devam ediyor. Unut-mayın, bunlar birer Vorteks enerjisi. Bunları istedi-

ğiniz yere yönlendirebilirsiniz, hatta kendinizle dalga bile geçebilirsiniz.

- Ama bu gelen enerjileri biz etkilemiyoruz, değil mi? Olduğu gibi geliyor ve sadece bakışımızla… Yani, gelen zaten gelecek, onun gelmesinde bizim bir mü-dahalemiz yok. BİLGİ BAĞIMSIZDIR…

Bugün öğreneceksiniz onu. Bakın, bilgi bağımsız bir mal. Kimse bilginin tek sahibi değildir. Bilgiyi alıp onunla bir iş yapabilirsiniz. Konu o anlamda istis-

mara açık ancak daha kötüsü şu anlamda da açık, birilerinin bu tekniği bilip-bilmeden, melek kartı


114

açmak gibi gerçekliği olmadan, uydurma, saçma bir şekilde, uygulaması olarak bir istismar yolu daha

var. Diğer istismar yolu, artık engellenemez bir sü-reç. Bunlar hesabın içinde, bütün sistemlerin içinde

vardır. Mesela, askeriyede buna “Eğitim zayiatı” de-nilir. Yani, birileri ölecektir. Birileri ölecek diye de bütün sistemi yok edemezsiniz. Yıllık zayiat 10.000

kişide 3 kişidir. 4. kişi olduğu zaman alarma basar-lar, “Neden ölüyorlar bunlar” diye. Birisi demiştir ki, “10. 000 kişide 3 olsun.” Ama sistem değişince orta-

lama 4’e çıkmıştır, “Hadi 4 olsun” derler. Savaş za-manı da, “10.000 kişide 500 kişi olsun” derler. Biri

der bunu ve o kalıp olarak kalır. Veya otomobiller kaza yaparlar ve birileri ölür. Ne yapalım şimdi, otomobilleri mi, ortadan kaldıracağız?

KÖTÜLÜĞÜ YOK EDEMİYORUZ…

Bu sistemde de öyle, uygulaması zor bir sistem bu, mesai ister. Yapan yapar, birini alıp herhangi bir şekilde kendince, olumlu ya da olumsuz yönde bir

yerlere sevk edebilir. Bir insanın elinde, başkalarına kötülük yapabilecek 10 Binlerce metafor var. Ben ne yapayım yani? Kötülüğü o anlamda yok edemiyoruz.

Çok eskilerde, 70’lerde çevrilmiş “Ölüm Yarışı” diye bir film vardı. Altlarında araba olan bir grup yarışçı

çıkıyor, ne kadar çok insan öldürürlerse o kadar çok puan alıyorlar. Bir de seçme, daha genç öldürürlerse daha çok puan alıyorlar. Yani, bunu bir araç da ya-

pıyor, bu da böyle bir sistem, ne yapalım, otomobil bu. Yük de taşıyabilirsiniz, ambulansla yaralı da ta-şıyabilirsiniz, insanların üzerine de sürebilirsiniz.

Mesela, pokercilerin kumar oynamaları gibi, 6-7 po-


115

kerci oturunca, orada psikolojik savaş var tabi. Ya-ni, kağıdın değerinin bir önemi yok, karşındaki ne

düşünüyor kağıt hakkında, onun önemi var. Orada adam da sizi kendine göre çizmeye çalışıyor ama siz

adamı çizdiğiniz zaman, bütün zihin Matrikslerini dağıtıyorsunuz, o kendisini savunmaya geçiyor. Oy-sa kafasında saldırıyı planlamıştı.

- Hocam, herhalde eksik şu olmalı, biz dışarıyı hesaba katmıyoruz. Hep kendimize odaklanıp, ken-dimiz dış Matriksi değiştirmeye çalışıyoruz. Zaten bu Spritüel olarak öğretilen kişisel gelişim çalışmaları, hep kendimizden değişime, içsel değişime odaklı… İSTİSNASIZ HERŞEY ENERJİDİR… İşte, onlar yetersiz alanlar. Çünkü temelde şu var ki,

bu bizim ilk çıkış noktamızdır, istisnasız her şey enerjidir. Enerji enerjiye dönüşür. Algılama süreçleri

de enerji alanlarının dekodlarından başka bir şey değildir. Bu da bizim, bütün Matriks alanları kontrol edebileceğimizi gösterir. Bunun sistemleri vardır ki,

bunlar zaten kanıtlanmıştır. Bakın, ses nedir? Bir enerji, titreşimdir, kulakla algılanır. Fakat o sesin

sizde bir etkisi vardır. Bir ses, sizi öfkelendirebilir, sevindirebilir, mutsuz edebilir vs. bunlar inceleniyor ve sesin tınısı bile etkilemeye başlıyor. Sesin tınısını

zihin, bir referansa göre ölçüyor. Diyelim ki, sık, sık size “Seni seviyorum” diyen bir insan var ve bunu hep belli bir tınıda söylüyor. Sonra bir gün yine söy-

lüyor ama tını değişmiş. Kelimeler, cümleler hepsi aynı, hatta ifade bile aynı ama tını değişmiş.


116

TINI FARKIYLA…

Hemen endişelenirsiniz, sadece bir tını farkıyla. Anında dolanıklığa girersiniz, belki yorgundu vs.

ama zihin hemen ölçer onu, referansları var, kıyas-lama yapıyor. Mesela, ben Türk milletinin “Seni bu hayattan kurtaracağım” muhabbetine çok gülerim.

- İşte, kişisel gelişimcilerin yaptığı da bu, bizi bu hayattan kurtarmak istiyorlar. Mesela, bir erkeği, genelevdeki bir kadını kurtarmak ümidine iten süreç nedir? Aslında açıktır, ruhsal

olarak öyle bir yaşanmamışlık vardır ki, para karşılı-ğı bile sevgi, şefkat ki, ben buna “Duyguların por-nografisi” diyorum, onunla karşılaştığında bile o ka-

dar kıymete biniyor ki, çünkü elindeki referans zayıf, yok. İnsanlar bir şeyi yapar ya da yapmaz. Yaparken

de yapmazken de zihinsel Kuantum dolanıklığına girerler, hep bir endişe, bir kaygı vardır, “Doğru mu, yapıyorum, yoksa şöyle mi, yapsaydım?”…

NE YAPIYOR OLACAKTIM…

Aslında çözümü çok basit, anlık bir soruna anlık bir cevap vereceksiniz, konu ne olursa olsun, olduğunuz önemli değildir. Ne yapıyor olursanız olun, şu soruya

cevap vereceksiniz; “Şu anda bunu yapmıyor olsay-dım, alternatifi neydi? Ne yapıyor olacaktım?” Bakın, başkalarının ne yaptığı değil, diğer ihtimaller de de-

ğil, mevcut, Konjektörel olarak, maddi bir gerçeklik olarak ne yapıyor olurdunuz? Mesela, burada soh-


117

bette olmasaydınız, nerede olabilirdiniz? Bir arkada-şınızın yanında, bir kahvede, şurada-burada… Basit

bir soru, “Hangisi daha iyi?” hepsi budur, kafanızı hiç yormayın başka şeyle. An’da yaşayın, kafayı yo-

racak bir şey yok, hesabı bu kadar basittir. Çünkü yarın da yok, akşam da yok, gelecek de yok, hiçbir şey yok… Elinizde olan, sadece bu An. Bu olduğun-

da ne kazanıyorsunuz, biliyor musunuz? En büyük enerji sistemini, “Keyif”i kazanıyorsunuz. Düşünün, bir alanı paylaşıyorsunuz ama kafanızda sorunsallar

var. Sorguluyorsunuz, “Şu doğru mu, bu doğru mu?”, burayı kapatmamışsınız, oraya keyifsizlik akı-

yor. Ne keyif alabiliyorsunuz, ne de başka bir şey. Hemen devreyi kapatmanız lazım, “Bunu yapmasay-dım ne yapacaktım? Ne yapıyor olabilirdim?”

MUHTEMEL KOŞULLAR…

Yani, muhtemel koşullarınız ne olabilirdi? Kahvede okey oynuyor, sahilde yürüyor vs. olabilirdiniz. Han-gisi daha iyiydi? Hangisi iyiyse gidip onu yapın. Uza-

ya gidecek haliniz yok, adamı da parçalayamazsınız, 100 metre yarışına da giremeyeceksiniz, tekneyle de gezemiyorsunuz diyelim, elinizde belli yapacağınız

şey. Üç tane şey yapabilecekseniz, gidin istediğiniz birini, hangisi size keyif verecekse onu yapın. Çünkü

temel noktada, samimi olarak, keyifle gülebilmek lazım... Yani, mutluluğun ötesinde, elimizdeki en sağlam malzeme bu, çünkü bir şey üretmenin keyfi

oradan gelir.


118

- Ya da her şeyden vazgeçip köprüden atlayabi-lir. O da ilginç bir şey, öyle değil mi, hocam? Her şey-den vazgeçmek nasıl bir duygudur acaba? İNTİHAR PSİKOLOJİSİ…

Şimdi bakın, intihar psikolojisi vs. bunlar bambaşka yerler. Makinenin yanlış çalışmasından, bozuk ol-masından kaynaklanıyor. İntihar etme sürecinde

olan bir insanı bundan kurtarmak, çocuk oyuncağı. Hemen ona kendisini kutsayacak bir iş verin, intihar

muhabbetine girmeyin. Onun için olaylar üst üste binmiştir, yapamaz ve intihar sürecinden çıkması o kadar basittir ki. Önemsediği şeyleri önemsememeye

başladığı zaman, olay bitiyor. Diyelim ki, zengin bir iş adamı, bir yatırım yapıyor ve batıyor, atıyor ken-dini bir yerden. Çünkü adam, bütün psikolojik süre-

cini, çevresindeki insanların ona karşı davranışına bağlamış. İtibarı zedeleniyor vs. oysa dünya görüşü

değişse, SEVMİYORUM, İNSAN MİLLETİNİ DESE…

“İnsan nedir? Sevmiyorum insan milletini” deyip, gidip sahilde otursa olmayacak. Birinin, onun siste-

mine girip, Paradigmasını değiştirmesi gerekiyor. Mesela, ben girsem sistemine, adam gidip “Ben biraz tavuk besleyeyim” diyecek. Öbür türlü, o sürecin, o

Paradigmanın içindeki diğer unsurların talepleri, onu bozacaktır. Bundan dolayı, mekanı, mekan enerjisini değiştirmek gerekiyor. Herhangi bir insanı

düşünün, bu insan sizin anneniz, babanız, arkada-şınız, eşiniz vs. olabilir. Öyle bir karakter geliştirmiş


119

ki, ağzınızla kuş tutsanız, sizi takdir etmiyor. Ne ya-parsanız yapın, isterseniz Cumhurbaşkanı olun.

- Genelde hepimiz de yaşıyoruzdur, yaşamışız-dır, bunu. Orada yanlış bir sistem kuruluyor, insan hala ken-dini ona kanıtlamaya çalışıyor. Doğrusu, onu sistem

dışı bırakmaktır, bu kadar basit.

- Ama hocam, seviyorsunuz o insanı, kaybetmek istemiyorsunuz. KENDİNİZİ ONUN TERAZİSİNDEN TARTMAYIN…

Kaybetmiyorsunuz zaten. Artık o zihinsel olarak bir terazi olmaktan çıkıyor. Yani, kendinizi onun terazi-

sinde tartmıyorsunuz.

- Bu, aile bireylerinden biri olunca, duygusal ola-rak onu sistem dışı bırakmak biraz zor oluyor, hocam. İYİLİK KAPASİTESİ…

Bütün kitaplarımda yazıyorum, “İnsana en büyük zararı veren, en yakınıdır” diyorum. Bilerek ya da bilmeyerek, kendince doğrusunu yapıyordur ama

sizin bir akışınızı, bir süreci baltalıyor. Kendince size iyilik yapıyordur ama bir “İyilik yapma kapasitesi”

yok ki. İyilik yapmasa hatta kötülük yapsa daha iyi, en azından kötülük yapıyor diye sizden uzak durur. Bakın, insan türleri vardır ve bu türler sabit değildir.

Bir insan, bir çizelge üzerinden yürürken, türü de


120

değişir. Bir insanın, Metafizik gücü, bilgisi, derinliği arttıkça, dış dünya ile olan bağlarının şekli de deği-

şir. Artık “Önem sıralaması” değişmiştir. Mesela, bi-risi bir şey söyledi diyelim. Siz alanı kontrol eden bir

insansınız. O harekete, istediğiniz herhangi bir dav-ranışı gösterebilirsiniz çünkü bir sonraki hamleyi biliyorsunuz. “Dalga mı, geçeyim? Ciddiye mi, ala-

yım? Önemsiyim mi? Küçümseyeyim mi?” vs. ne ya-parsanız yapın, onun bağlaşıklığının bir sonraki hamlesinin ne olduğunu görüyorsunuz. İşte, Vorteks

enerji… Nereye bağlamak istiyorsanız, oraya bağla-yın.

- Peki, biz kendimiz mi, tercih ediyoruz, o akra-bayı, o kişiyi? Bence biraz öyle gibi, hocam…

BİR İNSAN..TEK BİR İNSAN..DEĞİLDİR… Hayır, öyle değil. Bakın, bu Kuantumun temel yasa-sına aykırı, biz bunu kabul edemeyiz. Bundan dola-

yı, Astrolojiyi kabul edemiyoruz, bundan dolayı, ka-derin pin kodunu kabul edemiyoruz vs. Çünkü bir

insan, tek bir insan değildir. Siz, bir sürecin parça-sısınız, sizin tek bir şeyi seçiyor olma ihtimaliniz yok. Hep bahsederim, diyelim ki, yukarıya doğru

0’dan 100’e kadar sayılar var. Siz, davranışlarınızla, herhangi bir yerde yer alıyorsunuz. O anda Konjektörel olarak oradasınız, başka bir yerde değil-

siniz, o insansınız. Fakat başka bir hareketle, başka bir bilgiyle, başka bir yere geçiyorsunuz ama bu ge-


121

çiş devamlı sürüyor. Tek bir insan olmadığınız gibi, size tek bir yükleme de yapılamaz. İşte, “İkizler Bur-

cu sevecendir.” İnsanın kendisi sabit değil. Biz bir enerji formu olduğumuz için, enerji zihinsel olarak

da değişiyor. Yani, bir sistem bizi bir yere sabitleye-mez, “Sen busun” deyip geçemez. Çünkü sizin geli-şim sürecinizi engellemiş olur. Diyor ki; “Sen kor-

kaksın.” Belki de öğreneceğim cesur olmayı, sana ne?

ÇİFT TARAFLI YANLIŞ… Bundan dolayı, “Biz bir şeyi seçiyoruz, kaderimiz budur, vesairedir” şeklinde ki, bunları hep konuşa-

cağız, bu şekle girdiğimiz zaman, çift taraflı yanlış olabilir. Kendimizden nefret ederiz veya kendimizi

kutsarız, ikisi de kötü. Bakın, Şizoid yapılanma kötü değildir ama kontrol edebilirseniz. Yani, kendi dün-yanızı yaratırsanız… Ama size dayatmalı Şizoid yapı

geldiği zaman, “Sen şusun” dendiği ve oraya kilitlen-diği zaman, oradan çıkamıyorlar. Zaten cezaevleri böyle adamlarla dolu... İlk, çocukluklarından itiba-

ren, yetişme şekillerinde belli bir harekete, belli bir karşılık verme öğretildiği için, o Paradigmadan çı-

kamıyor. Ustura Kemal diyor ya; “Var mı lan bana yan bakan?”…

- Peki, o zaman adalet nasıl sağlanıyor, hocam? Mesela, biri çok saygı duyuyor ama öbürü ezik, ada-leti kim sağlıyor?


122

KAVRAMLARA TAKILMAYIN…

Bakın, kavramlar önemsiz, kavramlara takılmayın. “Ezikmiş, şuymuş-buymuş vs.” bunlar oyun hamuru

olmalı sizin elinizde. Diyelim ki, birisi size “Ezik” de-di. Size bir malzeme verdi, istediğiniz gibi oynayın. Yani, kıyaslamayı, her defasında başkalarının gö-

zünde yapmaya başladığınız zaman, Paradigmayı onlar oluşturuyor, siz değil. Bir adam, size küfür et-tiği zaman, sizden nasıl bir tepki alacağını bilirse,

sizinle oynar, bilemezse oynayamaz. Size küfür eden 10 farklı kişiye, 10 farklı davranışta bulunabilirsiniz.

Ben yapıyorum, bazen ben de küfür ediyorum, ba-zen dalga geçiyorum, bazen görmezden geliyorum, herhangi bir şey yapıyorum.

- Yani, önceden kestirilebilir olmuyorsunuz, ho-cam. Zaten öyle de olunmaması lazım. Bir tane insan yok ki, 6 Milyar daha insan var. Bakın, ben 50 yaşıma

geldim, hayatımda belki böyle 10.000 tane insanı çizdim, attım gitti. Neden kaderimi onlar yönlendir-

sin ki? Bir insan, davranışlarıyla sizi üzüyorsa, niye-ti buysa, onu kazanmaya gerek yok ki. Başka soru-nuz var mı?

- Hocam, ben şöyle bir söz duydum; Başkaları, zaman içinde dağılmış sizsinizdir... TOPLAM KÖTÜLÜK SİZE DE BULAŞIR…


123

Bu doğru fakat şöyle doğru, kainatta herkes birbiri-ne bağlı olduğu için, örneğin, toplam kötülük size de

bulaşır. Tarih boyunca öyle dönemler vardır. Toplam iyilik de size bulaşır. Mesela, kötülük o kadar kuv-

vetli olur ki, siz de o kötülüğün bir parçası haline gelirsiniz. Maalesef öyle dönemler yaşandı.

- Oradaki Empati mi, oluyor, yoksa olumlanma mı?

Empati değil… Matriks bir sistem üzerinden akan enerjinin cinsi, size de bulaşıyor. Mesela, Ying-Yang’ta bunu sembolize ederler. Yani, iyilik ve kötü-

lük iç içedir, birbirine doğru akar. Hangisi hangisine üstün gelirse… İnsanlık tarihinde zaman, zaman iyi dönemler de vardı ama kötü dönemlerde olmuştur.

Zihinsel Paradigmalar değiştiği için, bazı kötü dav-ranışları iyi gibi, normal gibi algılıyor. Böyle bir sürü

şeyler var. Bazı dönemlerde, özellikle ruhban sınıfı öyle bir çizmiş ki, bugün alsanız o adamları, hepsi zincirli, tımarhanelik, zırdeli. Mesela, binlerce kişi-

nin itibar ettiği rahipler, şimdi alsanız, zincirli deli, bağlayın bir yere gitsin. Ve bunlar, büyük kitlelerin

gözünü çok korkutmuşlar. Hatta yönetici sınıfının bile gözünü korkutmuşlar.

TANRI BANA DEDİ Kİ… Mesela, “Tanrı bana dedi ki, …” diyor. Öbür taraftan Konstantin, “Ulan, acaba demiş olabilir mi?” diyor.

Bırakın çok uzak tarihi, yakın tarihten Rasputin… Rasputin diyor ki; “Meryem Ana bana gözüktü”, bir-


124

kaç tane de şifacılık numarası yapıyor, dev gibi de bir adam, herkes tırsıyor. Bir de deli zaten, tuhaf,

tuhaf hareketleri var ve Romanof ailesi bunu saraya kabul ediyor. Adam şizofren, zırdeli, kendine veh-

mediyor, basit bir yerden gidiyor. O zamanlar Rus ordusu savaşıyor, buna soruyorlar; “Hangi cephede savaşalım?” zaten iki ihtimal var, ya kuzeye ya da

güneye gidecek. “Kuzeyde savaşsın” diyor, ordu yeni-liyor tabi ve ihale de buna çıkıyor. Sonra çariçe buna soruyor; “Sen Meryem’i gözünle mi, gördün, kalbinle

mi?” Rasputin; “Gözümle gördüm.” deyince, “O za-man, sen delisin” diyor ve adamın işini bitiriyorlar.

Kurtulmak istiyorlar, adam zincirli deli. Bir de çok kuvvetli, kaç mermi sıkıyorlar, bıçaklıyorlar vs. öl-müyor adam. Koca imparatorluk, istikbalini bir deli-

nin üzerine kurmuş, bunun da tek nedeni var, “Ben Meryem Ana’yı gördüm” demesi. O zamanlar önemli

bir şey, Meryem Ana’yı görmek.

KUANTUM BAĞLARI…LETTAR Başka soru yoksa başlıyorum bugünkü konumuza.

Bakın, bir tekniğin ne olduğunu anlatacağım size. Önce bir giriş yapacağım, daha nihayetinde bunun

Kuantum bağlarını anlatacağım. Diyelim ki, hedefinizde bir kişi var. Bu kişiye bir iş yaptırmak istiyorsunuz. Onu tanıyor ya da hiç tanı-

mıyor olmanızın bir önemi yok. Siz, sadece ona bir mektup yazarak ve o mektubu ona göndermiyorsu-nuz da, hatta bu mektubu birden fazla dahi yazabi-

lirsiniz, ona istediğiniz hareketi yaptırıyorsunuz. Tek


125

bir hareketi yaptırıyorsunuz, şimdi bunu anlataca-ğım. Peki, bu nasıl oluyor, böyle bir şey olabilir mi?

Bu büyü gibi bir şey, değil mi? Kafanızda resmedin. Bakın, bir tane mektup yazıyorsunuz ve bu mektu-

bun içini, şimdi burada anlatacağım yöntemlerle dolduruyorsunuz ve o kişi istediğiniz o hareketi ya-pıyor. Nasıl bir şey bu?

- Hocam, o kişi bizi veya biz onu tanımıyor mu-yuz?

ZİHİN KODLARINI DEĞİŞTİRMEK… Aynen öyle. Şimdi, neyi yaptırmış oluyorsunuz ona? Zihin Matrikslerini değiştirmiş oluyorsunuz. Yani,

karşınızdaki herhangi bir insanın zihin kodlarını de-ğiştiriyorsunuz. Aynı, bir labirentin içindeymiş gibi,

o kişiye bir sürü yol gösteriyorsunuz ama aslında tek bir çıkış yolu var. O, hep o yollardan dolanıyor, dolanıyor, yönlendirildiğini, maniple edildiğini fark

etmeden, sizin istediğiniz çıkıştan çıkıyor.

- Hocam, buna bir örnek veriyim. Mesela, Yüzük-lerin Efendisi’nin görüntü yönetmenini aldım ve Ha-san Sabbah’ı çektim ben. Olamaz gibi görünüyor ama… ELİNİZDE KELİMELERDEN BAŞKA BİRŞEY YOK…

Olabilir… Şimdi, çok iyi anlayabilmeniz için, burayı tekrar anlatacağım. Elimizde kelimelerden başka bir


126

şey yok. Peki, biz neden kelimeleri kullanıyoruz da, başka bir şey kullanmıyoruz? Kelimenin kendisi bir

enerji alanı… Peki, nerede bir enerji alanı? Bakın, bunu çizerek anlatacağım. Şuraya “Kelime” yazıyo-

rum. Biz bir tane kelimeyi söylediğimiz zaman, bunu neye bağlı olarak söylüyoruz? Ortak bir aklın ürünü olarak konuşuyoruz, değil mi? Peki, ben buradayım,

buradan size bir tane kelimeyi söylüyorum. Kelime ne yapıyor? Titreşim yapıyor, size ulaşıyor, kulağı-nızda dekod oluyor, beyninize elektrik enerjisi olarak

geçiyor ve burada işleme tabi tutuluyor. Peki, siz bunu neden böyle duyuyorsunuz? Diyelim ki, fısıltı

halinde konuşsak, hiçbir şey duymuyorsunuz. Bu-radayken duyuyorsunuz. Daha uzaktayken duymu-yorsunuz. Ortada bir kelime var ve bu kelimenin bir

frekansı ve bir enerjisi var. Şimdi, bunu bir kenara koyalım.

KELİME VE KAVRAM… “Kelime ve Kavram” üzerinden gidiyoruz. İkinci tara-

fa geçelim, duymanın dışında, başka nereden geliyor kelime? Görsel olarak geliyor, değil mi? Kelimeyi okuyorsunuz. Bir kelimenin, tek başına bir anlamı

var mı, sizin için? Hayır, yok. Onu besleyen başka kelimelerle birlikte olması gerekiyor. Peki, kelimenin

kendisi nerede? Mesela “Aşk”, “Sevgi”, “Para”, bir şey ifade ediyor mu?

- Havada kalıyor hocam… EKSİKLİK…


127

Hiçbir şey ifade etmiyor, değil mi? Mesela, birbirleri-ne sadece kelime söyleyerek, iki kişinin konuştuğu-

nu düşünün. Biri diyor ki; “Para”, öbürü de diyor ki; “Akşam”… Burada, tamamlanması lazım gelen ciddi

bir eksiklik görüyoruz, değil mi? Burada anlataca-ğım şeyleri, başkalarına anlatmayın, çok değerliler-dir. Şimdi, biraz başka bilim dallarından ödünç ala-

lım. “Elif” kelimesi budur, onlarda da “Alef”tir. Hiçbir anlam ifade etmez. Çok değerlidir, çok önemlidir ama hiçbir işlevi yoktur Alef’in. Alef’i canlandırabil-

mek için, yanına “Yod”u koyarlar. Yod bunu aldığı zaman, mutlak Alef enerjisini değiştirir, bu artık Alef

değildir. Harekete geçmiştir. Şimdi sistematik gide-ceğiz. Bakın,

ALEF TANRININ GÜCÜNÜ SEMBOLİZE EDER.. Alef Tanrının gücünü sembolize eder, mutlak güçtür.

Ama bu mutlak güç aktif değildir, harekete geçmez. Bunun yanına Yod’u koydukları zaman, Maji ta-mamlanmış olur. Yod’u mutlaka koymaları gerekir.

Mesela, İbrani dilinde, asla ve asla sesli harf yoktur. Her şey sessiz harflerle oluşmuştur. Şimdi bunu, buraya kadar alalım. Bugün konumuz “Kelime”. (Ku-ran İsa için, “Allah’ın kelimesi” der.) Kelimenin, bizde bir şey ifade edebilmesi için, kavramsal olarak o ke-

limeyle bizim bir bağımızın olması gerekiyor. Yani, biz o kelimeyi nerede tanıdık? Kelimenin mekan

enerjisi neresi? Bizdeki etkisi neresi? Enerji alanları neresi? Bunu aklımızda tutalım, buradan başka bir yere gideceğiz. Kavramlar…

KAVRAMLAR


128

Ezoterik Kainat sistemine geçiyoruz ve Kuantum alanından paralel geçişli bir şey anlatacağım, ben

size. Bakın, yine semboller dünyası üzerinden gidi-yoruz. Bunu biz, Ezoterik Kainat olarak kabul ediyo-

ruz. Peki, “Ezoterik Kainat” derken, ne diyoruz as-lında biz? Bu bilimseldir, Kuantum Bilimi kesin onay vermiştir, bu söylediğim şeye. Bu sistem, bizim

görmediğimiz, algılamadığımız alanda, başka kainat-ların ve başka evrenlerin de olduğuna dairdir. Peki, biz neredeyiz? Bedensel olarak uzak olsak bile, as-

lında zihinsel olarak da birbirimizden bu kadar uzak mıyız?

OLMUŞ, BİTMİŞİN İÇİNDEYİZ… Bizim bir teorimiz vardı, “Biz, hepimiz, ‘Olmuş-

Bitmiş’in içindeyiz. Aslında bu, tek bir nokta ile ifade edilir. Yani, biz birbirimize, zihin Matriksleri olarak

çok yakınız. O kadar yakınız ki, sadece birbirimize ulaşmak için, aradaki kapıların dekodlarını açamı-yoruz. Şu cümleler çok kullanılır; “Beni yanlış anla-

dın. Yanlış anlaşıldım vs.” Bırakın Metafizik alanı, normal bir ortamda bile, çoğu insan doğru dürüst cümleler kuramaz. Sanki bütün kelimeler herkeste

aynı anlam, aynı enerji, aynı kapasiteyi karşılıyor-muş gibi bir tavrımız var bizim. Bundan dolayı, bi-

zim doğru dürüst iletişim yapabildiğimiz yok. MATRİKS ALANLARI DEĞİŞTİREBİLMEK…

İletişimi de geçelim, bizim Matriks alanlarda, Matriks alanları değiştirebilmemiz için kullanabile-ceğimiz, elimizdeki tek Metafor olan “Kelime”nin, an-

lamını ve enerji yapısını değiştirmemiz gerekmekte-


129

dir. Ancak o zaman işe yarıyor. Yani, bir kelimenin, bir kavramın, sizin için anlam ifade eden tarafının

değiştirilmesi gerekiyor. Şu ana kadar anlattıklarım sadece giriş, alt yapısını hazırlamaya çalışıyorum.

Neyi anlatıyorum? Bakın, elimizde bir tane “Hedef” var. Bu, herhangi bir insan... Bizim onu tanıyor ya da tanımıyor olmamızın herhangi bir önemi yok. Bu

hedefe bizim bir iş yaptırabilmemiz için, bizim hedefi haritalandırmamız gerekiyor. Yani, bu kişi için keli-melerin ne anlama geldiğini, hangisinde hangi enerji

yükü olduğunu ve hangi noktalarda, hangi mekanda bunu haritalandırmamız gerektiğini, bizim anlama-

mız gerekiyor. ZAMAN NEREDEDİR…

Peki, bunu neden yapıyoruz? Bakın, işte sihir bura-da. Bizim temel bir sorumuz var, “Zaman nerede-

dir?” Zamanı bir enerji alanı olarak düşünün, zaman nerededir, mekanı neresidir? An… Elimizde An’dan başka bir şey olmadığı için ve hepimiz aynı anda tek

An’ın içinde olabildiğimiz için, o An içinde, herkesin birbirini etkilemesi söz konusudur. Elimizdeki tek gerçek de nedir? Kelimedir… Çünkü insanın kendini

ifade etme şekli kelime ve yakalandığı yer de, zokası da orasıdır, kelimeden yakalanır. Şimdi, biz bunlara

bir iş yaptırmak istiyoruz.

YARATICILIK…

Zihnin Derin Bilinç Alanlarının Bilinç Dinamikleri, Yaratıcılık ve Algının Çoğalması:


130

Zurnanın zırt dediği delik. Şimdi yaratıcılık konusu,

hani niye yaratıcı değiliz? Nasıl yaratıcı oluruz? Nasıl

oluruz?

-Ah bir olsam daha ne isterim.

Söyleyeceğim şimdi. Biz nereyi kullanıyoruz, bir şey

üretirken? Hiç dikkat ettiniz mi buna? Bir işi biz na-

sıl yapıyoruz mesela? Bir işi yapmanın şeyi nedir?

Hangi konseptte yapıyoruz bunu anlatmıştım ben.

Bir hareketi yapmamızın sebebi nedir? Bu da büyük

bir sırdır yani bunu da söyleyeyim.

-Başka hareketi yapamadığımız için.

MUTLAK ÇARESİZLİK…

Ne yapılırsa yapılsın, yapılan her hareket çaresizlik-

ten yapılmıştır. Mutlak çaresizlikten, çünkü çarenin

olduğu noktada hareket yapılmıyor. Ayağa kalkma-

mızın tek nedeni oturamaz hale gelmemizden, tersi

de doğru. Konuşuyor olmamızın sebebi susamıyor

olmamızdan kaynaklanıyor. Tersi de doğru. Pekala

biz bir hareketi çaresizlikten yapıyorsak o zaman bir

yaratım alanında yaratımı hangi sistem üzerine ku-

ruyoruz? Yine çaresizlik üzerine kuruyoruz. Söyleyin

mesela, bir yazı yazacaksınız, roman herhangi bir

eser değil mi? Pekala sizin o yazma hareketini başla-

tabilmeniz için yazma hareketi, hangi hareket nok-

tasında, çaresizlikten kaynaklanması lazım? Her ne


131

yapıyorsanız ondan. Yani öyle ki her ne yapıyorsanız

onun enerjisi artık üzerinizde olmamalı. Tutamamalı

sizi. Buradaki kuvvet daha, yani yazı içten itmeli se-

ni. Bir yazının yazılma şekli, hani her şeyde böylede

konu yazı olduğu için yazının yazılma şekli artık di-

ğer halde tutunamamadan kaynaklanıyor. Yani sen

“hiçbir yazar şöyle yazamaz, dur ben oturayım yaza-

yım, diye karar verdim yazacağım” diyemez.

SEN ARTIK ÇARESİZ KALDIĞINDA…

Bir yazar yazacağı şeyi kafasında yazmadan kağıda

dökemez. Bu minval üzere seni yazdıran şey yaza-

mamanın getirdiği çaresizlik, bir önceki konumda

sen artık çaresizsin, yazmanın dışında bir şey kal-

mıyor geriye. Resimde öyle. Hangi işi çaresizlik ko-

numunda yaparsan, bu bağlamda orada yaratıcı

oluyorsun. Pekala çaresizlik konumunda olmadan

yapılan işler de var mı? Var. Pekala nasıl var? Sana

bir iş buyuruluyor. Sen kendi kendini çaresizlik ko-

numuna koyuyorsun. Neyle yapıyorsun bunu? Sı-

kıntı vererek, eğer o sıkıntıyı vermesen kendine onu

yazamazsın. Şimdi mesela nasıl sıkıntı verdiğini an-

latayım. Şimdi burada oturuyorum ben. patronum.

Bana dedi ki, al şu kağıdın üzerindeki yazıları bilgi-

sayara geçir, yaz. Ben de tamam dedim. Şimdi ben

bunu ne zaman yazacağım? Duruyor böyle. Tamam

dedim. Patron da gitti. Kendi kendimi sıkıntıya sok-


132

tuğum zaman, sıkıntı başlıyor. Hemen hesap kitap

başlıyor, patron ne zaman isteyecek? Şimdi yapmaz-

sam, aniden gelirse ne olur? İş bitmedi mi diye so-

rarsa ne olacak? Bakın ne oldu? Seni kendi kendine

sıkıntıya soktu. Patron bir şey demedi “Yaz” dedi.

Gün vermedi, saat vermedi, ama mevcut bilgilerin

hepsini zihin topladı, seni çaresizlik konumuna it-

meye başladı yoksa yapmazsın.

ÇARESİZLİK KONUMU KENDİ GERÇEKLİĞİNİ

YARATIYOR…

Bu işi yapamazsın. Çaresizlik konumu, kendi ken-

dine yaratılmaya başlıyor, tırmalamaya başlıyorsun

kendini sorular sorarak. Hatta şeye kadar gidiyor,

onu ben yazmıştım. Adam daha evlenmeden zihnin-

de boşanıyor. Yani daha bunu yazmaya başlamadan

kendini işten kovulmuş görüyor. O kadar da hızlı

düşünür beyin. Şunu daha eline aldı ya, orada dur-

duğu, boşta durduğu her saniye kendini kovulmuş

görüyor. Bundan kurtulmak için sıkıntıda, kendisi

çaresizlik konumunda, yani şunu yapamıyor zihin,

“ya tamam dursun, yaparız” diyemiyor. Burada zihin

onu döndürmeye başlıyor. Döndürmeye başlıyor. Bu

şak diye gidiyor yapıyor. Yapınca rahatlıyor.

ZİHİN RAHATLIYOR…


133

Zihin rahatlıyor. Ne zaman yapmış oluyor? Çaresiz-

lik konumunda yapmış oluyor. Yapılan her şey ça-

resizlik konumunda yapılmıştır. Ama bu dayatmayla

gelir. Kendiliğinden yaratılan konum. Zihin iter yani,

mecburiyetten iter. Şimdi madem biz her şeyi çare-

sizlik konumunda yapıyoruz. Yaptığımız iş burada

yapıldı, bu yaratıcı bir iş değil. Yaratıcı bir iş değil.

Zorla yaptırıldı bize. Yaratıcı bir işi bizim yapmamız

için bunun zorla yaptırılmaması gerekiyor. Ama biz

bunu yine çaresizlik konumunda yapmalıyız. Pekala

çaresizlik konumunda kullanmamız gereken enerjiyi

nereden toplayacağız? Yani demin bahsettiğim gibi

içinden yazı kendini yazdırtmak zorunda sana. Tu-

tamıyorsun kendini. Yazmadan kurtulamıyorsun,

çaresizlik konumunda. Bunu ne zaman yapıyorsu-

nuz biliyor musunuz?

BİLGİ İÇİNİZE DOLUYOR…

Siz kendi bilginizi değil, bir alanı çerçeveleyerek de-

ğil, tam aksine bütün alanı, matriks alanının bilgisi-

nin tamamını kullanarak, bunu serbest bir şekilde,

kendinizi izah etmeye başladığınız zaman, otoma-

tikman bu bilgi içinize doğuyor ve bunu taşıyamaz

hale geliyorsunuz, yansıtmak zorundasınız. Bütün

güzel resimler, bütün sanat eserleri bu şekilde çıkar.

Pekala nereden geliyor bu? Söyleyeyim bir tane ör-

nek, sanatçılar hep büyük travmalar yaşarlar. Bü-


134

yük travma sırasında yaparlar her şeyi. Ekspresyo-

nizm. Kendini yansıtma. Niye? Ekspres yapıyorsun.

Çaresizlik konumundasın. Onu yapmasan boşala-

mayacaksın. Hangi ressamın resmi değersiz? Sabah

dükkanı açıyor başlıyor boyamaya manzarayı, o da

çaresizlik konumunda ama hangi çaresizlik konu-

munda yapıyor? Ekmek parasına. Ama öbürü, bilgi-

nin kendisini alıyor. Mesela öyle ortamlara giriyorlar

ki, savaşa giriyor şuraya giriyor buraya giriyor, deli

aşklar yaşıyor, Van Gogh mesela, kendini dağlara

vuruyor, ovalara vuruyor. Neden? Bütün sistemin o

ruhunu içine almak için. Aldıktan sonra ekspresyon

yapıyor, çünkü başka türlüsünü yapamıyor.

KENDİNİ SALMAK…

Bundan dolayı yaratıcılık, kendini salmak, matriksin

tüm alanlarından beslenmek, bütün alanlarla ça-

tışmaya girmek, kesinlikle girmelisiniz çatışmaya.

Yani ödlek insanların işi değildir yaratıcılık. Çatışma

mecburidir. Sabit olan her şeyle çatışmaya girecek-

sin. Pata küte dalacaksın yani. Mesela bir durum

var. Bir bilgi alanı var, o alanı sorgulayacaksın, da-

lacaksın o alana, öyledir de, böyledir de, şudur da,

budur da, derken derken doluyorsun. Dolduğun za-

man ekspresyon patlıyorsun.

-Sanatçı olmayan ne yapacak hocam?


135

YARATICI İŞLER…

Yaratıcı işten söz ediyoruz burada. Şimdi eser yazı-

yorsun, işte elbise yapıyorsun değil mi? Kendini dol-

durduğun zaman dış dünyanın matriksleri ile nasıl

dolduruyorsun? Söylüyorum ben size, mesela yolda

yürürken işte bir sokak köpeği ile haşır neşir oluyor-

sun. Mesela sahilde taşlar görüyorsun, ilginç mese-

la, şunlardan üç beş tane toplayayım şöyle diyorsun.

İşte bir ağaç görüyorsun, çınar ağacı falan bakıyor-

sun bilmem ne yani nedir? Var olan bütün sistema-

tikte nerede ne varsa haşır neşir oluyorsun, o haşır

neşirlik artık seni doldurmaya başlıyor.

-Sanatçılık, yazmak biraz şey işi değil mi? Yani içten

gelen tamamen…

İşte ben de bunu anlatıyorum.

-İşte bir yandan beslenmek? Mesela Aşık Veysel nasıl

yazdı?

ALANI FARKLI GÖZLERLE…

İşte beslenme, adamın hayatı travma. Kör, her şey-

den önce, kör. Bir eksik organ var, travmaya takılı-

yorsun. Ne oluyor? O zaman besleniyorsun. Yaratıcı

olmak, alanı farklı farklı şekilde gözlemlemekle olur.

Sorgulamak, sorgulamak, sorgulamak, doluyorsun

ve fikirler açığa çıkıyor, çünkü sende depo yok çık-


136

mak zorunda. Hallacı Mansur’da da depo yoktu.

Çıkmak zorunda. Ekspresyon. Kendini yansıtmak

zorundasın. Dışa vurum yapmalısın. Nerede bu şekil

bulacak? Her ne halt ediyorsan onda bulacak yani.

Teknik olarak ne yapıyorsan, onunla alakalı bir şey

yapıyorsundur. Yazıyorsan yazıyorsundur. Ne bile-

yim bahçıvansan mesela bahçen öyle oluyor, o da

yaratıcılık. Bahçıvansan öyle bir şey yapıyorsun, ne

ise ne konu. Yani bir aşçı mesela…

-Her uğraşı bir sanat olarak görüyor musunuz yani?

YARATICILIĞIN KAYNAĞI, VAROLANLA ÇATIŞMA

İÇİNE GİRMEKTİR…

Tabi, mesela yaratıcı bir aşçı, öyle bir yemekle, su-

numla o kadar konsantre olur ki, ona katar. Onu

katar, bunu katar, defne yaprağı koyar, bilmem ne

yapar yani. Yaratıcılığın kaynağı bu, sürekli var

olanla çatışma içine sokup sorgulamak, oradan bes-

lenirsin. Mesela şu soruyu sorarsın, işte üç tane

defne yaprağı gördün, aldın mesela, diyelim ki aşçı-

sın. “Bunu zeytinle kavursam ne olur?” dersin mese-

la. Çatışmalara sokarsın, anladınız mı? Öbür türlü

adam bilir yani, bir yerden kuru fasulye yapmayı

öğrenmiştir. Yirmi sene aynı şeyi aynı şekilde yapar.

Bol kepçe lokantası. Fark burada. Yani yaptığı şeyle


137

kendini çatışmaya sokmaz, çoğu zamanda talep

gelmediği için.

SELF MOTİVASYON…

Şunu söyleyeyim, yaratıcı olmanın sırlarından bir

tanesi de self-motivation. Asla ve asla, bizim gibi in-

sanlar asla dışarıdan motive edilmeyi beklememeli.

En büyük hata bu olur. Asla motive edilmeyeceksi-

niz. Sen kendi kendini motive etmelisin. Böyle bir

sistemin olmak zorunda. Dünyanın hiçbir yerinde

yaratıcı insanlar motive edilmemiştir. Tam aksine

engellenmeye çalışılmıştır. Onun için, mesela bahçı-

van güzel bir bahçe yapmaya çalışıyor, geliyor birisi

“Ne uğraşıyorsun lan bu boş işlerle, çiçek işte solup

gidecek zaten” diyor, Üç kişi böyle söylediği zaman

adam oyundan düşüyor. Sen kendini motive etmeli-

sin. Hayatın her alanında ileride olan insan kendi

kendini motive etmeli. Şunu aramamalı “Beni niye

kimse motive etmiyor?”. Etmeyecek kimse.

-Fotosentez yapar gibi.

SENİ YÜCELTMEK İSTEMİYOR…


138

Tabi, etmeyecek. Neden etmeyecek? Çünkü senden

malı çalmak istiyor. Seni yüceltmek istemiyor. Se-

nin yaptığın şeyi senden çalmak istiyor. Yapamayan-

lar çalarlar, iyi hırsız olurlar. Yapamayan çalar. Ama

çaldırmayacaksın yani. Asla motive edilmeyeceksiniz

yani.

AKILLI OLMAK…

Zihnin Motor Alan Etkileşimleri, Üstün Akıl İnsan

Olmak.

Bakın bu çok önemli bir konu. Hep merak ediyorsu-

nuzdur hoca neden bu kadar akıllı diye? Sırrını söy-

leyeceğim. Şimdi size baltacıların hikayesini anlata-

cağım. Hoca nasıl oluyor da bu kadar akıllı? Sırrını

söylüyorum. Kendi aklını kullanmazsan akıllı olu-

yorsun yani ortak aklı kullanıyorsun. Şimdi bunun

nasıl yapıldığını anlatacağım ben size. Şimdi biz

enerji geçişlerinden bahsediyoruz ya, size taş hika-

yesini anlatmıştım, avuçtaki taş, baltacıların hikaye-

sini de anlatayım kısaca. İki tane ormancı ormana

giriyorlar, biri genç biri yaşlı, pata küte ağaçları in-

dirmeye başlıyorlar. Biri bir başlıyor hızlı hızlı indiri-

yor, öbürü yavaş yavaş gidiyor. Bittikten sonra hızlı

hızlı kesenin daha az ağacı oluyor. Yavaş yavaş ke-

senin daha çok ağacı oluyor. Şaşırıyor bu işe “Nasıl

oldu bu iş? Ben senden daha çok çalıştım.” O da di-


139

yor ki sen arada baltanı bilemeyi unuttun. Ben ara-

da bir durup durup baltamı biliyordum.

DIŞ DÜNYANIN ENERJİSİ…

Keskin hale getiriyordum. İki hikayenin de bağı şu,

eğer madde ile olan bağını koparırsan yani dış dün-

ya ile bağını koparırsan onun enerjisi sana geçmez.

Hiç bir zaman bilenemezsin. Sadece kendi enerjinle

hareket edersen asla gelişemezsin ileriye gidemezsin.

Bundan dolayı sürekli değişik değişik karşılaşmalar

yaşamalı, o karşılaşmalarda, çatışma enerji üretir,

orada üretilen aklı kullanmak zorundasın. Eğer onu

kullanamazsan sen evinde ne yapmış olursun biliyor

musun, böyle kapalı toplumlar vardır, eski zaman-

larda, iç evlilikler yaparlar, en sonunda soy yok olup

gider, hastalıktan kırılır. Sen sadece elindeki mevcut

bilgiyle, zihinsel şeyler yapmaya başlarsan, yani fikir

jimnastiği falan belli bir zaman sonra kasnak boşa

dönmeye başlar. Kısır bilgilerle hareket edersin.

Bundan dolayı çok sayıda şeyin çatışmalı enerjisinin

sana geçmesi gerekiyor. Her şekilde sana geçmesi

gerekiyor. Bunu sağlamanın bir yolunu bulmalısın.

KAİNATIN ORTAK AKLINI KULLANMAK…

O zaman sen kainatın ortak aklını kullanmaya baş-

lıyorsun. Ortak aklı kullanmak, düşünün yani kim

daha zengin? Her hangi bir zengin mi yoksa devletin

hazinesini kullanan birisi mi? Bütün hazineyi kulla-


140

nabiliyor. Durum da bu yani. Senin evindeki hazi-

nen küçük hazinen, bütçen, ama devletin hazinesi

büyük hazinedir. İmparatorun hazinesi büyük hazi-

nedir, istediğin şekilde kullanabilirsin. Bunun da

böyle bundan dolayı her karşılaşmada, o karşılaş-

manın, şimdi size sırrını söyleyeceğim; ben ne yapı-

yorum söyleyeceğim, bilgisini hemen üretmeli, onun-

la birlikte bir anlam yüklemeliyiz.

NASIL YAPILIR…

Ben şöyle yapıyorum yaptığım şeylerden bir tanesi

sürekli tuhaf belgeseller seyrediyorum. Mesela “Nasıl

yapılır?” belgeselini çok seyrediyorum. Bir alet nasıl

yapılıyor? Ben onu biliyorum bak. Onun arka planı

bana bir bilgi aktarımında bulunacak. Belgeselin

içeriğinin bir önemi yok, fakat oradaki bir kıvrım,

oradaki bir eşyanın bir maddenin şeyi, bana bir ha-

reketi gösterecek. Mesela bir aşçı nasıl yemek yapı-

yor, bir garson nasıl servis yapıyor, bir köpek nasıl

havlıyor, bir kuş kafesi nasıl yapılır? Şimdi bunu

öğrenmeye başladığınız, gözlemlemeye başladığınız

anda herhangi bir şekilde, onun geri plandaki bilgisi

size aktarılıyor. Siz farkında olmadan onunla bir

örüntü oluşturuyorsunuz, bir retorik oluşturuyor-

sunuz. İşte Amerikan başkanlarından bir tanesi bu

adını unuttum, Truman olabilir. Adamın mesleği

bahçıvanlık ve orman, ağaç yani başka da bir şey

bilmiyor adam. Adamı niye seviyorlarmış biliyor mu-


141

sunuz? Her konuşmasında anekdot olarak, anlatım

olarak çiçekleri, bitkileri örnek olarak göstermesi.

İşte sarmaşık gibi uzuyordu, bilmem ne… O retoriği

kullanan kimse yok, keyifli geliyor herkese.

ÖĞRENMEMEK…

İnsanların genel davranışları bir şeyi öğrenmemek

üzerine kurulu. Sanki bir şey olacak yani öğrendiği

zaman, canını burnundan çekecekler. Bundan dola-

yı, sizi ilgilendirmeyen şeylerle de ilgilenin, her şeyle

ilgilenin, Durun bakın diyelim ki adamın biri bir iş

yapıyor bir yerde, bak mesela nasıl yapıyor? Sen far-

kında olmadan bilinçaltın alıyor o bilgiyi. Onun este-

tiğini oluşturuyor, retoriğini oluşturuyor. Bir gün

sen farkında olmadan o bilgiyi kullanmaya başlıyor-

sun. Zenginleşiyorsun. Benim hayatım bunun üze-

rine kurulu biliyor musun? Ben “Altın Arayıcıları” ne

bileyim, ne kadar belgesel varsa hepsini seyrediyo-

rum. En acayip şeyleri. En son bana ne dediler bili-

yor musunuz, biraz da tedirgin oluyorlar benden,

geçen yaz değil de ondan önceki yaz başı, bir yerde

fırın yapıyorlardı, tuğladan fırın, kebap fırını, açık

havada ama ben de önünden hep geçiyordum duru-

yordum, seyrediyordum. Muhabbet ediyordum sey-

rediyordum.

FIRINCILIĞI MI ÖĞRENİYON LAN BİZDEN…


142

En sonunda “Fırıncılığı mı öğreniyon lan bizden?

“dedi. Sanatımı kapıyorsun dedi. Ben o fırının nasıl

yapıldığını öğrendim ve o kadar çok şey öğrendim ki

aklınız durur. Neyin nasıl yapıldığını o kadar çok

biliyorum ki aklınız şaşırır. En acayip şeyleri. Mesela

o fırının nasıl yapıldığını biliyorum. Ben çalışan bir

adam gördüm mü hemen oraya yatarım, bakarım

seyrederim. Fırını şöyle yapıyor adam, bir ateş tuğ-

lası var mesela bir de bir özel tuğla var. Önce beton-

dan bir kaide yapmışlar, kaidenin üzerine çok özel

bir ateş tuğlası var onu koymuş, çok ilginç. Pekala

bir fırın yaparken adam, kaide tamam, ama fırının

kendisi yok. İşi nereden başlatıyor? Bak size ne akıl-

lar verecek bu? Nerden, iş nerden başlar?

-Temelden.

KAPIDAN BAŞLAMAK…

Tamam orası, işte kaide tamam, tuğla örecek. Nere-

den başlar işe? Görmeden bilemezsiniz. O kadar bü-

yük akıllar veriyor ki. Ne yapıyorlar biliyor musu-

nuz? Önce bir tane demirci çağırıyorlar, bir tane ka-

pı yaptırıyorlar. Kapı şöyle, şu kapının kaidesi de-

mir, şöyle bir kapı yaptırtıyor, açılır kapanır, fırının

kapağı yani. Önce orayı yapıyor, sonra tuğlayı bu-

nun etrafına veriyor. Bu sana neyi anlatıyor? Her

şeyin doğru bir başlangıç noktası vardır. Demek ki


143

bir işe başlamadan önce nereden başlaman gerekti-

ğini bileceksin. Adam önce tuğlayı örse, sabiti yok

neyin üzerine yapacak? Kıyas yok, sabiti yok. Ne ya-

pıyor? O kapının etrafını örüyor. Tuğlayı örerken de

böyle şekilli şekilli gidiyorlar. En sonunda mihenk

taşını tak diye kafaya çakıyor oraya. Ama buradaki

espri şu, orada ben neyi öğrendim? Bir şey yapınca,

bir bina yapmadan önce, önce kapısı yapılıyor. Bunu

öğrendim. Sonra aynısını ben bir belgeselde kulübe

yapımında gördüm.

KAPIYLA BAŞLAMAK…

Kulübenin şeyi yapıyorlar, kaideyi, çatı falan, pekala

tahtaları çakacaklar, ilk yaptıkları iş kapıyı yapmak

ve böyle sayısız şeyler var. Ne zaman ki bu tür işlerle

ilgilendiğiniz zaman, çalışan makine, şudur budur

vs. gözlem, bir fayda ummayın. En büyük hata bilgi-

ye karşı fayda, “bana ne faydası var?” dallama şimdi

yok ama yarın olacak. Prensip haline getirin. Mesela

şeyi gördüm sonra da çok güldüm. Ben çok seyrede-

rim, bir önceki sene adamın biri ama çok güzel yap-

tı, böyle alkolik, sarhoş, serseri, motorsikletli

Alamanya’dan gelmiş herif, sanatkar ama, sanatçı,

ne yaptı biliyor musunuz? Çınarcık’ı güzelleştirdi

herif. Fıskıyeli böyle kayalardan havuzlar mavuzlar

bahçe yaptı. Ben herifi hep seyrettim. Hep seyrettim.


144

-Yaptı sattı mı onları?

AYNISINI YAPABİLİRİM..

Oradaki plajı yaptı. Aynısını yapacak durumdayım.

Biliyorum nasıl yapıldığını. Fırının da nasıl yapıldı-

ğını biliyorum. Şimdi ne oluyor? Adam dedi ki me-

sela soruyorsun mesela ben çiçekçileri gördüğüm

zaman, dururum, bunun adı ne? Bunun adı ne?

Bunun adı ne? Kovulana kadar sorarım yani. Hepsi

en sonunda der ki “-Çiçekçilik mi yapacaksın?” Şim-

di ben şunu da öğrendim, bir heykel nasıl yapılır?

Biliyor musun? Biliyorum ben şu anda bir heykel

yaparım, çocuk oyuncağı, samimiyetimle söylüyo-

rum. Önce iskeletini yapıyorsun o kadar. Adam mı

yapacaksın bir tane iskelet yap.

-Karikatür çizmeyi de öğretmiştiniz.

İskeleti yapıyorsun, telden bir iskelet yapıyorsun şe-

yin büyüklüğüne göre. Kaideyi oturtuyorsun, şekil

veriyorsun ona nasıl duracak heykel, ondan sonra

basıyorsun çamuru ufak ufak, en sonunda bir şekil

alıyor, veriyorsun fırına kuruyor, kuruduktan sonra

kalıbını çıkartıyorsun onun kauçuktan, içine bası-

yorsun metali veya plastiği al sana seri üretim.

SADECE SEYREDEREK ÖĞRENDİM..

Ben o kadar çok şey biliyorum ki aklınız durur. Sa-

dece seyrederek öğrendim. Canlısını da seyrettim


145

ölüsünü de seyrettim. Mesela siz ölü nasıl yıkanır

biliyor musunuz? Bak buradaki espri şu, zihnin be-

sini bunlar. Zihin bunlarla besleniyor.

-Meraklı olmak mı?

Tabi. Zihin bunlarla besleniyor. Belgeselde gör, bel-

gesel hayvan belgeseli de, iş yapan adamlar, mü-

hendislik, bilmem ne, bir alet yapılıyor mesela, her-

hangi bir şey ya, cıvata nasıl yapılıyor mesela. Araba

koltuğu nasıl yapılır? Şimdi ben bunu öğrenince gi-

dip yapacak mıyım? Ama beni öyle bir besliyor ki,

benim haberim olmuyor, retorik oluşturuyorum.

Ondan örnek, bundan örnek, şundan örnek. Şimdi

bundan dolayı kim ne yapıyorsa, nerede ne iş yapı-

yorsa, dur, kenarından seyret.

ZİHNİN BESLENSİN…

Bırak zihnin beslensin yani. Kendini de germe yani

öğreneceğim diye. Öyle öğrenme için değil, bak, za-

ten rahat bakınca öğreniyorsun. Şık diye yazılıyor

zihne. Çünkü neyi öğreneceğin… Bak, o taş ustası

sana neyi öğrettiğini bilmiyor, ama sen ondan öyle

kıymetli bir şey öğreniyorsun ki aklın durur. Ne öğ-

reniyorsun biliyor musun? Bir işe başlamanın bir

yeri vardır, doğru bir yeri. Yani yine bir şey oldu ge-

çen gün aklıma geldi, dedim ki kendi kendime “-


146

Ulan dedim, bir baktım kaç bin yıllık bilgi birikimini

iki dakikada öğrendim” dedim.

ET KESMEK…

Et kesme ile alakalıydı. Koyunu adam on beş daki-

kada şekilli kesti, parçalara ayırdı kasap. Böyle bak-

tım. “İnsanlık bu bilgiye ulaşmak için kaç bin yıldır

uğraşıyor.” dedim. Kaç bin yıldır. Herif nasıl biliyor

musunuz? Şak şuk, tık tık tık, pat, burası pirzola,

burası külbastı, burası bilmem ne… O bilgi var ya

bir ömür.

-Fakat çok fazla bilgi var. Ne yapacağız o bilgiyle biz?

Bakın bir işe yaramayacak, anlatıyorum, hiçbir işe

yaramayacak. Sen onu seyrettin ya sen bir şey öğre-

niyorsun, onu yapmayı değil, ben fırın yapmayaca-

ğım, ben başka bir şey öğreniyorum, fırıncının gör-

mediği bir şey öğreniyorum, herifin var ya aklına bile

gelmiyor sana öğrettiği, bilse var ya 500 liranı alır.

-İnternette girdik mi çıkamıyoruz sonra.

İnternetten değil işte.


147

-İşte Youtube’da seyrediyoruz, saç şeyleri var müthiş,

takılar yani.

O biraz farklı. Bunu sizin gevşek öğrenmeniz lazım.

Amaçlı değil. Benim belgesel seyrederken bir ama-

cım mı var? Hiçbir amacım yok. Bakıyorum sadece.

Ama siz tasarım öğrenmeye çalışıyorsunuz. Gerginlik

oradan.

-Ama yine zevkle yapıyorsun.

GÖZLEMLERKEN KEYİF ALMAK…

Bunda gergin olmayacaksın. Her şeyi gözlemleyecek-

sin, gözlemlerken de keyif alacaksın. Keyif aldığın

zamanda ne oluyor? Senin işine yarayacak o kadar

örneklemeler çıkıyor ki, zihnin çok besleniyor, beda-

vadan besleniyor işte. Başka yerde de bulamazsın.

Çalışan insan da bulursun. Kaç bin yıllık bilgi biri-

kimi kompoze edilmiş onda. Böyle sayısız işler var.

Bir iş yapan birini gördüğün zaman hemen “-Yak bir

sigara” diyorsun, “-Ne yapıyorsun abi?”, “-Fırın

yapıyorum”, “-İyi kolay gelsin, yap bakalım” diyor-

sun. Mesela geçen gün gördüm, çeşme yapıyorlar bir

tane, hayrat, durdum, herif eski model eskiden öy-

leydi hatırlıyorum, beton yapıyordu. Ben biliyordum,

çocukken biz görürdük o betonun nasıl yapıldığını,

kumla havuz yapılır, havuzun içine su konulur, içi-

ne çimento atılır, karıştırılır. O deneyimi bir daha

gördüm, orda yaptı çünkü.


148

BİLGİLERİ DÜZENE SOKMAK…

Yeniden, o hareketlerini filan yaptı. O sana kendi

diğer bilgilerini bir düzene sokmanı sağlıyor. Örnek-

liyorsun, biliyorsun, kapı, oradan oraya, oradan ora-

ya, en sonunda bir şey yazarken mesela şu çıkıyor

karşına, yazı ya da resim, konun ne ise. Diyorsun ki

“-Haaaa ben bir sabit oluşturmadan bir şey ürete-

mem, dalgalanır her şey, onun için bir sabitimin ol-

ması lazım, fırıncının sabiti kapısı benim sabitim ne

olacak?” bunu da öğreniyorsun. Her yerde dolu var-

dır, esnaf, bakırcı, imalatçı, bilmem neci, ama bakın

kasıtlı değil yani, denk getireceksin, keyifli yapacak-

sın, gevşek, “-Aaa dur öğreneyim” falan değil yani.

Geçerken göreceksin, geçerken duracaksın, dura-

caksın bakacaksın, bir çay içeceksin, “-Ay şunu

hemen öğreneyim” filan böyle haydut gibi değil, o

zaman olmuyor.

BİLGİ İLE ÇIKAR İLİŞKİSİ KURMAYACAKSIN…

Bilgi ile çıkar ilişkisi kurmayacaksın, ondan sonra

bir bakıyorsun retorik oluşmuş ya, böyle. Bir ayak-

kabıcı, kunduracı görüyorsun mesela ayakkabı bo-

yuyor, bakıyorsun adam fırçayı nasıl tutuyor diye

çok ilginç mesela. İşine değer veren ayakkabı boyacı-

larının tavrı çok farklı mesela artık sabitlemiş ken-

dini oraya, bir fırça tutuşları var adamların çok aca-


149

yip. Çok acayip. Yani şunu demek istiyor, benim

geldiğim son nokta burası abi, ben bu alanda usta-

yım. Ama bu işi gelip geçici yapanların eli işte gözü

oynaşta oluyor. Paçaları boyuyor, çorapları boyuyor,

bunlar boyamaz, fırçayı böyle çok zarif atıyor.

ZENGİNLEŞİYORSUN…

Bir şey öğreniyorsun. Zihin öğreniyor, bilinçaltı öğ-

reniyor, zenginleşiyorsun, sonra benim gibi akıllı

oluyorsun.

-Yaşam enerjisi salgılıyorsun.

Bakın söyleyeyim bir metafizikçinin olması gereken

ne biliyor musunuz, yaşam enerjisinin kaynağı ol-

malısın. Başkaları senden beslenmeli, sen tenezzül

etmemelisin başkalarının ürettiklerine. O platformda

olmalısın. Kaynak sen olmalısın. Kaynak sen değil-

sen metafizikçi değilsin. Varlığını başkalarının üret-

tiği yaşam enerjilerini paylaşmak üzerine kurduysan

sen bir tur at gel. Bir metafizikçi otomatik yaşam

enerjisidir, çünkü şükretmesini bilir, sabah uyanı-

yor, şükür diyor bugünü de kurtardık diyor. Uyandı

ya nefes aldı, oooo iyi iyi, yaşam enerjisi bitti karde-

şim. O kadar yani. Sonra üretiyorsun, üretiyorsun,

üretiyorsun.

KAYNAK KENDİN OLACAKSIN…


150

Kaynak sen olacaksın, morali bozuk bir adam seni

gördüğü zaman uzaktan gülümsemeye başladığı za-

man, yaşam enerjisinin kaynak sensin yani. Bu ka-

dar yani. Herkes senin etrafında dolanıyorsa emin ol

kaynak sensin. Ama sen talep edersen, eeee neren

senin metafizik. Olmaz ki böyle bir şey. Yani her bir

dakikanın 35 saniyesi gülmen lazım. O da zihinde de

bir numara olmaması gerekiyor. Çünkü sorun diye

bir şey yok anlattım ya. Bakış açını değiştir sorun

yok ortada, bitti yani, budur. Ama o kilometre taşları

hesabını anlattım hayata öyle bakarsan bitmişsin

yani.

HAYATINI BİTİRDİ…

Paso önüne ölçü koyuyorsun. Öyle sporcular var ya

dallamalar, Armstrong bisikletçi, herif hayatını bitir-

di, terbiyesiz adam, tamam bir kere yaptın ne ömür

boyu şey yapıyorsun ya. Adamı haritadan sildiler,

yok ettiler. Bir ömür bir hayat böyle harcanır mı?

Bütün karizmasını, kariyerini elinden aldılar, yok

adam. Adam sürekli doping almış ve bu adam kan-

serden kurtulmuş adam. Gitti adam işte. Hırsının

kurbanı oldu. Beşinci ol kardeşim birinci olamıyor-

san. Ama biliyorsun o dopingi kullanırsan gidersin.

Koca adam belki 55 yaşında, beş kuruş itibarı kal-

madı. Hayatın hangi alanına tutunacak bundan


151

sonra? Bazı insanlar böyle bitiriyorlar kendilerini.

Ona biz ne diyorduk, basiret bağlanması.

-Hırs yerine, heyecan içinde olacak insan. Merak, he-

yecan.

MERAK, ALIŞKANLIK HALİNE GELMELİ..

Merak işte, bakın bunu alışkanlık haline getirin.

Bakmayı, görmeyi alışkanlık haline getirin, böyle iş

alanları, çalışan insan üretilen bir şey, bilmem ne.

Mesela ben tavuk kümesi görüyorum bakıyorum,

nasıl bir şey acaba diye bakıyorum. Zihin bilinçaltı

nasıl besleniyor biliyor musun? Ondan sonra ne ya-

pıyorsun biliyor musun? Kainatın ortak bilgisini kul-

lanıyorsun. Böyle yapmazsan sadece kendi zihnin-

dekini öğrenirsin. Orada kalıp da kalırsın. Bir gün

kahvede aşçı tanıyorum, böyle bir gün hükümete

atıp tutuyor. “-Oğlum bırak politikayı“ dedim. “-Sen

bana yemek nasıl yapılır onu anlat” dedim. Mesela

sahte lahmacun nasıl yapılır öğrendim.

-Kıyma yerine ne koyuyorlardır kim bilir.

Şu yuvarlak tatlıları var ya, öyle derler ona.


152

-Simit gibi, ben çok severim onu.

Bunların iade edilenleri var ya satılmamış, bayatla-

mış, bunları kıyma makinasından geçiriyorlarmış.

İki lahmacun bir ayran 1Lira. Nasıl olur ya böyle bir

şey?

-Pekala tatlısı ne oluyor onun?

riyor fırına onu sahte lahmacunu çıkartıyor oradan,

içinde gram et yok, soğan koyuyor, bol bol soğan ko-

yuyor. Hiç aklınıza gelir mi böyle bir şey?

DÖNER…

Oradaki espri şu, şeyi öğrendim mesela, bu kuru

fasulye evde yaptığın zaman sulu oluyor. Ama kuru

fasulyecilerin ki telmeli. Onlara dedim “-Anlatın ya

nedir sırrı bunun?” Mesela bir şey daha öğrendim,

Avrupa’da yapmışlar bunu, çok güzel bir şey, o za-

manlar Frigo Frig araçlar yok, şeyi tutturamıyorlar-

mış, döner yapıyor bunlar, döneri tutturamıyorlar-

mış. En sonunda ne yapmışlar biliyor musun döneri

tutturmak için, kıymayı buzla harmanlamışlar buz,

buz bildiğiniz. Çevirmişler buzla paketlemişler, buzla

paketleyince hem kalıp alıyor, hem de korunmuş

oluyor, sonra onu veriyor birine, herif onu nasıl ya-

kıyormuş biliyor musun? Şöyle yenmez tabi onlar.

Alevi bir veriyor buradan böyle, öğlen alev şey gibi,

ev yanıyor sanki, yanıyor böyle.


153

HERKESİN BİR HİKAYESİ VAR…

Herkesin gösterecek, anlatacak bir sürü mevzusu

var. Şimdi adam gelmiş sana bir sürü boş laf çeviri-

yor. Siyasetten şundan bundan, bilmem neden.

Hemen ona de ki “–Sen ne iş yapıyorsun?”. “-Şunu

yapıyorum” dedi mesela,”-Çivi nasıl çakılır anlat” de

ona. Vallahi. Zihniniz zenginleşir. Bütün bu anlat-

tıklarımın hepsini, bir gün ben romanlarda kullana-

cağım yani.

-Sizin için bir kaynak tabi.

Bir karakter yaratacağım, o karakter sahte lahma-

cun yapacak bilmem ne yapacak. Böyle şeyler yani.

Bunu ben mesela başka kitaplarımda da örnek kul-

lanıyorum ya da oradan çıkaracağım bir veriyi .

Çünkü onun tadından bir aroması var o tatlının, o

kıymayla o tatlı harman edildiğinde kıyma makine-

sinde demek ki ete yakın, kıymaya yakın bir tat veri-

yor. Böyle düşünmek lazım. Bir şeyi keşfetmiş

adamlar yani. Çünkü iki lahmacun, bir ayranı,

1Liraya satıyor adamlar yani.

-Ben de böyle şeylere çok hayret ediyorum. Hani öyle

şeyler var ki Allah Allah ne oldu, onun ortaya çıka-

bilmesi için bir hatanın olması, onun öyle denk gel-

mesi lazım. Şimdi o tatlıyı niçin geçiriyorsun kıyma

makinasından da, hani neticede piştiğinde kıyma

tadı olacağını nereden bildin?


154

Ama bir birikim işte. Bedavadan öğrendin gitti.

_Hocam bende çok kitap okuyorum , ona ne diyorsu-

nuz?

Oku bir zararı yok.

-İyi değil mi, iyi bir şey.

Ben 6000 tane okudum. Artık okumuyorum, yazıyo-

rum.

-Siz dolmuşsunuz artık boşalma şeyi gelmiş. Biz da-

ha doluyoruz. Ne zaman boşaltacaksak, 150 yaşımda

herhalde…

-Zaman çok nasıl olsa.

ZİHNİN BAĞLARININ SİSTEMATİK DİNAMİĞİ…

Kursa gelin kursa. Daha yedi konu işlemişiz yarısı

kalmış. Evet, dokuzuncu madde, aslında bunu şimdi

anlatmış gibi oldum. Zihnin Bağlarının Sistematik

Dinamiği, Ortak Bilgi Alanına Nasıl Girilir? Şimdi

bakın, kendinizi, sörf yapıyor olarak kabul edin, ha-

yatı böyle kabul edin. Sörf yaptığınız zaman yarı di-

namik bir yapınız var, yani alanın bir kısmını kont-

rol edebilirsiniz bir kısmını edemezsiniz. Dalga sizi

bir yerlere götürür, ama siz şunu bilirsiniz, dalganın

götürdüğü yerdeki her türlü karşılaşmada sizin ona

cevap verecek bir bilginiz vardır yani. Ya eğitim al-


155

mışsınızdır ya da deneyim olarak o alana gitmişsi-

nizdir. Şimdi kainatın ortak bir bilgi alanı var,

onunda irili ufaklı minik büyük çeşitli sırları var.

Bir sırrı bildiğiniz zaman diğer bir sırrı yakalıyorsu-

nuz. O onun üzerine biniyor, onun üzerinden başka

bir sırra gidiyorsunuz bundan dolayı sistematik

okumayı öğrenmeniz lazım. Yaşınız genç okursunuz.

Mesela sistematik okuma şudur, psikanalist, ihvanı

Savhacılar, sosyoloji, böyle değişik değişik konular.

Şimdi dün Tarihin Arka Sayfası programında Atil-

la’dan kalma, Hun’lardan kalma birkaç tane resim

gösterdiler. Takı resimleri. Ne vardı orada biliyor

musunuz? O bilgiye sahip olmasam onu bilmeyece-

ğim. O kutsal olarak kabul edilen, bilginin kökeni ve

kaynağı olarak kabul edilen ve sonsuzluk işaretini

gösteren kuyruğunu ısıran ejderha yılan vardı, bili-

yor musunuz? Diğerlerine baktım, diğerleri de vardı,

hepsi aynıydı. Bu ne demek? Nerede var bu?

-Sonsuzluk şeyi değil miydi?


156


157

Mustafa Karnas kimdir?

Bir insan, gerçekten de bir insan mıdır? Kendimden bilirim, değildir. Yaşadığımız dönemlerin, koşulla-

rın, fıtratımızın, akışların, savrulmaların, sürüklen-melerin ürettiği zamanlar içinde, döngülerde çoğalı-

rız. Bir insan olarak kalamayız, milyon insan oluruz. Benim hayat serüvenim de böyle bir şeydir, işte. Savrulmaların, sürüklenmelerin ama daha da önem-

lisi FITRATIMA tutunma, onu koruma, ondan kop-mama mücadelesidir yaşamış olduğum hayat. Mus-

tafa Karnas bir insan olarak doğmuştur ama bin in-san olarak yaşamıştır ve artık kainatın büyük matriksinde, kainatın her düşümünde var olabilen

bir nokta gibi sonsuz sayıda insandır.

Rivayet edilir ki 1962 yılının Ekim ayında, şiddetli fırtınalı bir gecede, fırtınadan damı uçmuş bir gece-

konduda doğmuşum. Bir hastanede değil, bir der-me-çatma evin içinde, fırtınanın getirdiği sağanak yağmurların içine boşaldığı bir evde.

Kendimi bildim, bileli, sizlerden biri olmadığımı önce

hissederek, sonra fark ederek, sonra da bilerek, kav-rayarak ve anlayarak yaşadım. İlk çocukluk döne-mimde çekilmiş bir fotoğrafta ki gözlerim ve bakışla-

rım bu dünyadan daha fazlası ile ilgili olduğumu bana gösteriyordu.


158

Çocukluğum, adeta bir SOKAK ÇOCUĞU kıvamında geçmişti. Ailesi olmayan bir sokak çocuğu değildim

ama hayatım sokaklarda geçiyordu. Zor ve yoksul dönemlerdi anlaşılan; fakirlik ve cehaletin derin bir

kuyu gibi bizi içine çeken zor dönemlerdi.

Beslenemiyorduk, beslenemediğimizi bile bilmeden. Protein almak için sapanla kuş vurup, bir ağaç al-tında yakılan eğreti bir ateşte pişirip yerdik. Yazları,

bazen sığ, bazen derin sularda kayalardan midye toplar, cebimizden hiç eksik etmediğimiz tuz ve çey-rek ekmek eşliğinde midyeleri, etrafta bulunan bir

tenekenin üzerinden pişirip yerdik. O zamanlar ne kadar çok kırık şişe, teneke vardı etrafta. Demir ek-

sikliğimizi ne ailelerimiz bilirdi ne de biz ve bir söyle-yen yoktu ama doğamız bu eksikliği bize gösterirdi, toprak yerdik, mineral eksikliğimizi kapatmak için.

Çocuktuk, yoksul ve cahil insanların cehenneminde, akılsız kafaların ellerinin altında hayata tutunmaya

çalışıyorduk.

Ama her zaman bilirdim. Ne bu insanlara ne de bu cehalete ait bir çocuktum. Farklıydım, farklı düşü-nür, farklı hayaller kurar, farklı şeyler okurdum.

Mahallemize gelen gezici kütüphanenin en iyi oku-yucusu olmuştum o dönemlerde. Kitap, okuma ve

yazma aşkı daha Teksas, Tommiks okuduğum za-manlarda ise hayal dünyamı kurmaya başlamıştım.

Sur dibine geldiğimizde, Yedikule, Lise hayatımda başlamıştı artık. Zeytinburnu, Bozkurt ilkokulu,


159

Abdülhakhamit Ortaokulu, sonrasında Yedikule li-sesi. Yeni, farklı hayatın başladığı dönemler.

Herkesin yoğun siyasi ortamlara bulaştığı dönemler-

de, ben fıtratımı, mecrası ve kaynağı ile buluştura-cağım bir deneyim yaşamıştım. Benim lisede oku-

duğum dönemlerde, çalışan mahalle arkadaşlarım vardı. Mücellithanelerde çalışırlardı. Onları, iş yerle-rinde ziyaret ederdim bazen.

Bir gün, o yerlerden birinde BÜTÜN DÜNYA dergileri

ile tanışmıştım. İade dergileri bir çuvala doldurmuş eve götürmüştüm. Yıllarca o dergilerde METAFİZİK

mekanın kokularını hissetmiştim.

O zamanlar bir GAZETECİ olmak istiyordum, oldum da zaten. Yazdığım kompozisyonlar, sınıflarda örnek diye dolaştırılırdı. Üniversite sınavlarında (1980-81)

iki tercih yapmıştım (İ.Ü Gazetecilik-İTIA Gazeteci-lik). İkinci tercihimi kazanmıştım. Sonra gazetecilik

serüvenim başlamıştı. Ben memur kafalı bir gazeteci olamayacak kadar asi ve girişkendim. Yetmiyordu, kesmiyordu hayat bana. Sıkıcıydı, buralar, yetersizdi

1983 yılında böylece Yurtdışı serüvenim başlamış oldu.

Savrulmayla sürüklenme arası bir hayatın içindey-dim.

Yaşadım işte, herkesten az farklı olarak. Zor günler, iyi günler, mutlu günler, mutsuz günler. Macera do-lu savrulmalar, umutsuz gibi görünen sürüklenme-


160

ler. Sokaklarda yatmışlığımız var, aç kalmışlığımız-da. Hayatın bir sürü şeyini tattık işte. Susuzluk ne-

dir bilirim, açlık nedir bilirim, kışın ortasında, yazın sıcağında sokaklarda yatmak nedir bilirim. Tehlike-

ler arasında gazetecilik yapmak nedir bilirim. Bir yılbaşı gecesi, kar üzerinde hafif şaraplanmış bir ka-fayla güzle kızlarla VALS yaptığımı da bilirim. Tren-

lere binip Avrupa kentlerinde başıboş kaybolmayı. Garip insanlarla dostlukları da.

Büyücü Çingenelerden, asilzade soylu Avrupalı aile-lerden kişilerle aynı sofralara oturmuşluğum da var-

dır. Avrupa’da girmediğim tapınak, dolaşmadığım, görmediğim gizemli bir yerler kalmamıştır.

Nedense severlerdi beni, hiç birilerinden olmadım,

oradaydım ama eğretiydim. Kural tanımazdım, ser-seri, dik başlı biriydim. Tapınakların bile kurallarına uymazdım, uyamazdım. İçimde ki serseri beni hep

sokaklara iterdi. Sadece hayatı değil METAFİZİK ne-dir, onu da sokaklarda, acayip insanlardan öğren-

dim.

Bazen sürüklendik, yoksulluktan tombala torbaları sallayan babaların getirdiği nimetlerden nasiplendik, bazen savrulduk, sevdik, sevildik, öfkelendik, seviş-

tik, çocuğumuz oldu. Evlendik boşandık, birleştik ayrıldık, herkes gibi, ekmeğimizin peşinde dolaştık.

Sonra bıraktık, lanet olsun dedik. Yeniden fıtratımı-zın derinliklerinde kendimizi bulabilmek için kesip attık. Ve dedik bir inziva. Arındık, tefekkür ettik, na-


161

siplendik, aydınlandık. Yazdıklarım ile yaşadıklarım paralel bir kronoloji içerir.

Gazetecilikle yazmaya başlamıştım, bugüne kadar

da hemen hemen 32 yıldır ekmeğimizi yazarak ka-zandık. Gazetecilik, dergicilik dönemlerim 2001 yı-

lına kadar sürdü. Romancılık ve senaryo yazarlığı devam eden birkaç sene. Çok iyi bir romancıydım ama ortama uygun Komplo teorileri içeren romanlar

yazmaya zorlandık, yayıncılar tarafından, daha iyi-sini yazmaya gücümüz varken. Sayılmaz o romanlar, heybemizde daha iyileri var. Değişik Kişisel gelişim

kitapları da yazdım o dönemde. Daha iyileri yazabi-lecekken ve NOETİK AKIL kitaplarım ile başlayan

dönemim. Özgür olarak, istediğim gibi, hiçbir yayın-cının etkisi ya da talebi olmadan yazdığım gerçek fıtratıma uygun kitaplar. Sonrasında sohbetler.

Şimdi ise bir anonim şirket kurucusuyum NOETİKA

A.Ş, herkesin adına kurdum bu şirketi. Metafizik dostlarının bir EMANETİ olarak, bir gün hepsini on-

lara devredeceğim. Ben yazmaya devam ediyor ve yazıyorum. Sanatım tefekkür yolu ile bilgiye ulaşma, retorik ve yazmaktır.

Bu yazı içinde bir sürü yafta vardır. Yoksul, zengin

asil, vesair. Ve etiketsizlik matrikslerinde ben kendi gerçekliğimi yaşarım. Ben saf bilginin peşindeyim.

Ve kendimi rematrikslemenin, diğer her şey etiket-lerden ibaret. Bir farkı yoktur benim için ha iki zey-tinle yaşamışım ha iki milyon zeytin ağacının sahibi-

yim.

ekİtap- noetİk akil 21 - mustafa karnas · 2019. 11. 15. · süleyman’ın anahtarı isimli...

Documents