exaleicon to anomima mou

7/26/2019 Exaleicon to Anomima Mou

http://slidepdf.com/reader/full/exaleicon-to-anomima-mou 1/62

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΩΝ. ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ



ΕΞΑΛΕΙΨΟΝ ΤΟ ΑΝΟΜΗΜΑ ΜΟΥ

ΒΟΛΟΣ 1994



©Ίερ. Βασίλειος ΑκριβόπουλοςΠρωτοπρεσβύτεροςΊ. Προϊστάμενος Μητροπολιτικού Ναού Α. Νικολάου Βόλου !ηλ. "#$% $&#"'



Στη σύζυγο μου

Ασημίν !"#σ$υτ%"& !'στ( του$ίου μου σύντ"ο)ο& !ου μ# !ο**(

υ!ομον( μο'"+ζ#τ' μζί μουτον +"το τη, γ-νί, ' τ-ν #υ/υν0ν

τη, '#"τ'(, μου 1'ονί,&την !"ούσ #"γσί )'#"0ν-.

ΠΕΡΙΕ2ΟΜΕΝΑ

Πρόλοος(ισαω)!ο μ*α *λεος+ι οικτιρμοί του ,εού-άαρση/υναίσηση αμαρτωλότητος(ν0πιον του ,εού!ο προπατορικό αμάρτημα+ ,εός ααπά την αλ)εια-ααρότητα 1υ2)ς

Ααλλίαση και (υ3ροσύνη



+ ,εός 4ε βλ*πει τις παραβάσεις μας5 κααρά καρ4ία!ο 6ιο Πνεύμα πη) 2αράς7αρά και ααλλίαση8εραποστολικ) 4ραστηριότητα

Αίτηση απαλλα)ς εκ της *νο2)ς

9ο:ολοία,υσία!απείνωση 9άκρυαΠρο3ητεία του 9αβί4 ια την (κκλησία του 7ριστού,υσία 4ικαιοσύνης5 άνω 8ερουσαλ)μ (πίλοος

ΠΡΟΛΟ3ΟΣ

ριν αρχίσουμε να ερμηνεύσουμε τον Πεντηκοστό ψαλμό, τον ψαλμό τηςμετανοίας, θεωρούμε σκόπιμο να μιλήσουμε για τον ποιητή αυτού του ψαλμού.

Και ποιητής αυτού του ψαλμού είναι ο μεγάλος Προφήτης της Παλαιάς ιαθήκης, ο α!ί".

Π # Προφήτης α!ί" ήταν ο μικρότερος υιός του $εσσαί και καταγόταν από τηγνωστή σ όλο τον κόσμο πόλη, τη %ηθλε&μ της $ου"αίας. #ι γονείς του ήταν πτωχοί

και εκείνος ε'ασκούσε το επάγγελμα του !οσκού. σε πολύ νεαρή ηλικία χρίσθηκε κρυφά %ασιλιάς από τον προφήτη (αμουήλ. για μικρό χρονικό "ιάστημα υπηρ&τησεως μουσικός στην αυλή του %ασιλ&ως (αούλ. Κατόπιν &γινε α'ιωματικός καινυμφεύθηκε τη θυγατ&ρα του %ασιλιά (αούλ. # (αούλ στην αρχή τον αγαπούσε πολύ,αλλά αργότερα τον μίσησε φο!ερά, γιατί τον θε)ρησε σφετεριστή του θρόνου του.

Περιγράφεται ως πυρράκης *"ηλ. 'ανθός+ μετά κάλους οφθαλμ)ν * %ασ. -,-/+ και χαρακτηρί0εται ως συνετός και πολεμιστής, και σοφός λόγω, και ανήρ αγαθός τωει"ή * %ασ. -,-1+. # (αούλ πολλ&ς φορ&ς 0ήτησε το θάνατο του, αλλά ο 2εός τον

προστάτευσε. 3ετά το θάνατο του (αούλ, ο α!ί", που ήταν 45 ετ)ν, με 2εία εντολ) μετ&!η στη 6ε!ρ)ν, όπου αναγνωρίστηκε ως %ασιλιάς από τη φυλή του $ού"α, στην οποία άνηκε.

3ετά από λίγο χρονικό "ιάστημα κατόρθωσε, )στε να εν)σει το %ασίλειο του με το !όρειο %ασίλειο και να αναγνωρισθεί %ασιλιάς όλων των φυλ)ν του $σραήλ.

φού ε'ου"ετ&ρωσε τους μόνιμους εχθρούς του $σραήλ, τους 7ιλισταίους, καθ)ς καιτους 3ωα!ίτες, ραμαίους και μμωνίτες, εν"ιαφ&ρθηκε για τη 2εία λατρεία. 3ετ&φερε



στα $εροσόλυμα την Κι!ω8ο της ιαθήκης, αφού κατασκεύασε ν&α σκηνή. για τα θ&ματατης θρησκείας και της 2εοκρατικής οικο"ομήσεως της εσωτερικής πολιτικής του είχε ωςσυμ!ούλους τους προφήτες 9ά" και :άθαν. $"ιαίτερα σπου"αία υπήρ'ε η προσωπική τουσυμ!ολή στην υμνω"ία ως θεόπνευστου ψαλμω"ού, στην οποία προσ&φερε τους καρπούςτου ποιητικού του ταλάντου. Παρά ταύτα "εν α'ι)θηκε να κτίσει το :αό στον όποιο θα

λατρευόταν ο ;ψιστος. # προφήτης :άθαν του απαγόρευσε να πραγματοποιήσει αυτή τηνεπιθυμία και του κατ&στησε γνωστό ότι αυτή η χάρη θα "ινόταν στον υιό του το

(ολομ)ντα. λλά ο μεγάλος αυτός άν"ρας της Παλαιάς ιαθήκης "εν πρόσε'ε και νικήθηκε από

&να πάθος. <λα!ε ως συ0υγ)ν του τη %ηρσα!ε&, τη γυναίκα του στρατηγού του #ύριου,αφού &στειλε το στρατηγό του στον πόλεμο κατά των μμωνη)ν σε επικίν"υνη θ&ση γιανα φονευθεί <πεσε στο "ιπλό &γκλημα φόνου και μοιχείας. λλά για το &γκλημά του αυτόεπιτιμήθηκε από το σύμ!ουλο του, τον Προφήτη :άθαν, και τιμωρήθηκε από το 2εό, με τοθάνατο του πρ)του τ&κνου εκ της %ηρσα!ε&, μολονότι μετάνιωσε πικρά για τα εγκλήματατου αυτά. Καρπός της μετανοίας του ήταν και ο Πεντηκοστός ψαλμός.

(το τ&λος της 0ωής του ο α!ί" "οκιμάστηκε σκληρά με την επανάσταση του υιού του =!εσσαλ)μ, ο όποιος σκότωσε τον α"ελφό του μν)ν και 0ητούσε να !ασιλεύσει. το τ&λοςτου =!εσσαλ)μ ήταν οικτρό και πικράθηκε φο!ερά ο α!ί" 9ι αυτό το γεγονός.

# α!ί" π&θανε σε ηλικία >5 ετ)ν, αφού στο θρόνο του εγκατ&στησε τον υιό του το (ολομ)ντα. στο %ασ. /, -- "ια!ά0ουμε? Και αι ημ&ραι ας ε!ασίλευσεν α!ί" επί τον $σραήλ, τεσσαράκοντα &τη@ εν 6ε!ρ)ν ε!ασίλευσε επτά &τη και εν $ερουσαλήμ τριάκοντατρία &τη. # τάφος του σω0όταν μ&χρι τους ποστολικούς χρόνους *Πρα'. %, /A+.

# α!ί" υπήρ'ε ο εν"ο'ότερος και αγαπητότερος μετα'ύ όλων των επιφαν)νφυσιογνωμι)ν της Π. ιαθήκης. Bπήρ'ε "ε τόσος ο σε!ασμός και τόσο "&ος προς το πρόσωπο του, )στε το όνομα α!ί" "ε "ινόταν σε καν&ναν.

Cκείνο που πρ&πει ι"ιαίτερα να επισημάνουμε για τον εκλεκτό αυτό άν"ρα της Παλαιάς ιαθήκης είναι η !αθειά θρησκευτικότητα του σ όλη του τη 0ωή. Cίναι ο άνθρωπος τηςταπειν)σεως και της !αθειάς μετανοίας. Cίναι ο αγωνιστής κατά της αμαρτίας και ο άνDθρωπος των πολλ)ν "ακρύων.

# Προφήτης :άθαν "εν ήταν απλά ο σύμ!ουλος του, αλλά ο πνευματικός του καθο"ηγητής. Cκείνος τον 'ύπνησε από το λήθαργο της αμαρτίας. Cκείνος τον πλησίασε και του είπε? %ασιλιά μου, σε μια πόλη 0ούσαν "ύο άνθρωποι ο &νας ήταν πλούσιος και ο άλλος πτωχός.# πλούσιος είχε πολλά πρό!ατα και πολλά !ό"ια. # πτωχός είχε μόνο μια αμνά"α. τηναμνά"α αυτήν, την περιποιήθηκε και τη μεγάλωσε μα0ί με τα παι"ιά του. αυτή τρεφότανμάρτησα μπροστά στα μάπα του Κυρίου μου. Και ο Προφήτης :άθαν του απάντησε? #

Κύριος συγχ)ρεσε το αμάρτημα σου 9ι αυτό "ε θα τιμωρηθείς με θάνατο, αλλά θα πεθάνειτο πρ)το παι"ί σου από τη %ηρσα!ε&. <τσι και &γινε.

# α!ί" από τότε &0ησε σε συνεχή μετάνοια. Και άρχισε τη μετάνοια με τον Πεντηκοστό ψαλμό, τον τόσο γνωστό σ όλους. Cλ&ησον με ο 2εός κατά το μ&γα &λεός σου και κατά το πλήθος των οικτηρμ)ν σου ε'άλειψον το ανόμημά μου.

Βόλος % 8ανουαρίου %''#; εορτ) του +υρανο3άντορος και μύστου του 9εσπότου 7ριστούΒασιλείου του Μεάλου.

Πρωτ. Βασίλειος Ακριβόπουλος

ΕΙΣΑ3Ω3Η

ια τη σωτηρία της 1υ2)ς μας απαραίτητη είναι η μετάνοια. -αι 4ε 3άνει να πεικανείς μετανο0 ια τα εκλ)ματα η τα αμαρτ)ματα που *2ω κάνει; αλλά2ρειά<εται να μετανι0σει συμμετ*2οντας συ2ρόνως στο σωστικό μυστ)ριο της

Αίας μας (κκλησίας; το μυστ)ριο της 8εράς (:ομολο)σεως. το μυστ)ριο αυτό είναιαπαραίτητο και αποτελεί την προ=πόεση ενός άλλου μεάλου μυστηρίου; του μυστηρίουτης ,είας (υ2αριστίας. 7ωρίς τη μετάνοια; 2ωρίς την συ2ωρητικ) ευ2) τουΠνευματικού (:ομολόου; 4εν πρ*πει κανείς να προσεί<ει το /0μα και το Αίμα του-υρίου. το μυστ)ριο αυτό είναι κααρτικό και είναι *να μεάλο 40ρο του ,εού ια τον

>



πεπτωκότα άνρωπο. (: άλλου >ι αυτό σαρκ0ηκε ο ?όος του ,εού και ά3ησε τη 4ό:ατου ουρανού και εκκ*νωσε εαυτόν μορ3)ν 4ούλου λαβ0ν.

5 μετάνοια είναι αυτ) που αποκαιστά τις σ2*σεις μας με το ,εό Πατ*ρα. 9ιαβά<ονταςτην Αία >ρα3) σε πολλά σημεία α συναντ)σουμε τη λ*:η αυτ). -αι είναι εντυπωσιακό τοεονός ότι; τόσο ο Πρό4ρομος και Βαπτιστ)ς του -υρίου; όσο και ο ί4ιος ο -ύριος μας;αρ2ί<ουν το κ)ρυμά τους με το ρ)μα μετανοείτε. + 8ωάννης ο Βαπτιστ)ς μόλις β)κε στο4ημόσιο βίο ίου και άρ2ισε το κ)ρυμά του; είπε@ μετανοείτε )ικε άρ η βασιλεία τωνουραν0ν AΜατ. ;$B. -αι ο -ύριος μας; Α3ού εκατάλει1ε τη Να<αρ*τ; )λε και κατοίκησεστην -απερναούμ; που )ταν κτισμ*νη πλησίον της λίμνης >εννησαρ*τ στα σύνορα των

3υλ0ν Cαβουλ0ν και Νε3αλείμ. από τότε μας λ*ει ο (υαελιστ)ς Ματαίος; A4; %DBάρ2ισε ο 8ησούς να κηρύττει συστηματικά και να λ*ει@ μετανοείτε; )ικεν η βασιλεία τωνουραν0ν.

-αι ο Απ. Π*τρος στις πρά:εις των Αποστόλων; όπου ο (υαελιστ)ς ?ουκάς 4ιηείταιτα όσα αυμαστά *ιναν κατά την ημ*ρα της Πεντηκοστ)ς; κατά την οποία τρεις 2ιλιά4εςάνρωποι επίστευσαν και *ιναν 2ριστιανοί; στο αωνι04ες και συκλονιστικό ερ0τημα;τί ποι)σωμεν; άν4ρες α4ελ3οί απάντησε με τα παρακάτω λόια@ Μετανο)σατε καιβαπτισ)τω *καστος υμ0ν επί τω ονόματι 8ησού 7ριστού εις ά3εσιν αμαρτι0ν και λ)1εσετην 4ωρεάν του Αίου Πνεύματος AΠρά:. $;EDFEGB. Μετανο)στε και βαπτισείτε στο όνοματου -υρίου 8ησού 7ριστού ια να συ2ωρεούν +ι αμαρτίες σας και να λάβετε Πνεύμα

6ιο. / αυτόν το στί2ο των Πρά:εων 4ιαπιστ0νουμε μια περίλη1η της 7ριστιανικ)ς <ω)ςπου είναι η μετάνοια; η πίστη; η 4ικαίωση και ο αιασμός.

Με τη μετάνοια ανοίει η πύλη του ουρανού. με τη μετάνοια ο4ηείται ο πιστός στηνακαλιά του Πατ*ρα. με τη μετάνοια ίνεται κανείς μ*το2ος των ουρανίων 4ωρε0ν; τηςΒασιλείας των ουραν0ν.

Με τη μετάνοια η πόρνη εκείνη υναίκα ίνεται σ03ρων και 4ε 4ιστά<ει το πολύτιμομύρο; που )ταν ο καρπός της άνομης <ω)ς της; να το α4ειάσει στα πό4ια του 8ησού και να<ητ)σει το *λεός !ου ια την προηούμενη <ω) της.

Με τη μετάνοια ο 3λοερός μαητ)ς του -υρίου Π*τρος αποκαίσταται στο Αποστολικό του α:ίωμα.

Με τη μετάνοια ο /αύλος; ο 4ι0κτης των 2ριστιαν0ν; ίνεται Απόστολος.Με τη μετάνοια η Μαρία η Αιύπτια; *ινε η οσία Μαρία η Αιύπτια; το κλασικό

παρά4ειμα Αίας ασκητικ)ς <ω)ς.Με τη μετάνοια επιτυ2άνει ο κάε πιστός την ανα*ννηση και ανακαίνιση. >ίνεται ο

ν*ος άνρωπος.>ι αυτό στη >ρα3) α ακούσουμε τον Παύλο να απευύνεται στον κάε αμαρτωλό

λ*οντάς του Απο0μεα ουν τα *ρα του σκότους και εν4υσ0μεα τα όπλα του 3ωτός. ωςεν ημ*ρα ευσ2ημόνως περιπατ)σωμεν; μη κ0μοις και μ*αις; μη κοίταις και ασελείαις; μη*ρι4ι και <)λω αλ εν4ύσασε τον -ύριων 8ησούν 7ριστόν και της σαρκός πρόνοιαν μηποιείσε εις επιυμίας AHωμ. %E; %$F%#B.

-αι σε άλλο σημείο ρά3ει απεκ4υσάμενοι τον παλαιόν άνρωπον συν ταις πρά:εσιναυτού και εν4υσάμενοι τον ν*ον A-ολ. E;'F%"B.

Ποιός είναι ο παλαιός άνρωποςI τον παλαιό άνρωπο εν4ύεται ο αμαρτωλός με τηναμαρτία του. >ίνεται παλαιός άνρωπος με το 1εύ4ος και την απάτη; με την κλε1ιά και την3ιλαρυρία; με την πορνεία και τη μοι2εία; με την κατάκριση και τη συκο3αντία.

Πόσο 4ια3ορετικός είναι ο ν*ος άνρωπος ο αναεννημ*νος από τη 2άρη του ,εούI Ν*οςεν 7ριστ0 άνρωπος είναι ο κα*νας που περνά από το λουτρό του μυστηρίου τηςμετανοίας και ε:ομολο)σεως. -αι επει4) εκ του καρπού ιν0σκετε το 4*ν4ρον κατά τον-ύριό μας; *τσι και ο άνρωπος ο αναεννημ*νος 3αίνεται από τη <ω) του. από 1εύτηςίνεται αληινός; από κλ*πτης και 3ιλάρυρος ίνεται ελε)μονας; από κακός ίνεταικαλός; από εράκι ίνεται περιστ*ρι; από λύκος ίνεται αρνί σύμ3ωνα με τον 8ερό7ρυσόστομο.

!*τοιες 4ιαπιστ0σεις κάνουμε καημερινά στη <ω) μας. Jταν η 2άρη του ,εούεπισκιάσει τον άνρωπο; επι3*ρει σ αυτόν την καλ) άλλο ίωση. Αλλά ια να *λει η 2άρητου ,εού; απαιτείται μετάνοια. -αι η μετάνοια αυτ) 3αίνεται κααρά στον Ν 1αλμό; πουστί2ο προς στί2ο α προσπα)σουμε να ερμηνεύσουμε στην παρούσα ερασία.



ΤΟ ΜΕ3Α ΕΛΕΟΣ

ταν ο Προ3)της Νάαν συνάντησε το προ3ητάνακτα 9αβί4 και του αν)ειλε τημεάλη του πτ0ση; με *μμεσο β*βαια τρόπο; ο Προ3)της συναισάνηκε το σ3άλματου; μετάνιωσε εκείνη τη στιμ) και απευυνόμενος στον Προ3)τη Νάαν είπε@

5μάρτηκα τω -υρίω. >ι αυτό μετά από λίο συν*τει το ποίημα αυτό; τον πεντηκοστό1αλμό; που είναι καρπός της βαειάς του μετάνοιας. με λίες λ*:εις στο πρ0το )μισυ τουπρ0του στί2ου λ*ει@ ε* μου; ελ*ησον με σύμ3ωνα με το αμ*τρητο σου *λεος. (λ*ησον με

ο ,εός κατά το μ*α *λεός σου.

J!ο 4ιπλό αμάρτημα 3όνου και μοι2είας είναι εκείνο που ανακά<ει το 9αβί4 να

απευυνεί στο ,εό και να <ητ)σει το αμ*τρητο *λεός του. η παρεκτροπ) του αυτ); με τηβο)εια του Νάαν; τον κατανύσσει. Αναλοί<εται πόσο πίκρανε το ,εό με την συμπερι3οFρά του; >ι αυτό α3)νει να εκ2υεί λύπη και πόνος στην καρ4ιά του; >ι αυτό πενεί ια τασ3άλματά του.5 συναίσηση των σ3αλμάτων είναι το πρ0το β)μα; που α ο4η)σει στη συν*2εια το9αβί4 στη μετάνοια. /υναισάνεται τα λάη του και <ητά από το ,εό συ20ρηση.+υ4*ποτε αμαρτωλός παρακάλεσε το ,εό τόσο; όσο ο 9αβί4; προκειμ*νου να πετύ2ει το,είο *λεος. -αι τούτο; ιατί ο 9αβί4 :*ρει ότι η αμαρτία μολύνει και καίστα την 1υ2)ακάαρτη και β4ελυκτ) εν0πιων του ,εού.

Αλ)ειαK Ποιός <)τα *λεοςI ο 4υστυ2ισμ*νος. + αμαρτωλός. + β4ελυρός. + Προ3)της9αβί4 4εν <ητά απλ0ς *λεος; Αλλά μ*α *λεος. L2ει σημασία η λ*:η μ*α. >ιατί ο 9αβί4μετά τη συναίσηση της αμαρτίας 4εν είναι άυλα 4υστυ2)ς; Αλλά πάρα πολύ 4υστυ2)ς.

!ί άραε )ταν εκείνο; που τον ο4)ησε σ αυτ)ν τη 4υστυ2ία; που πικραίνει τη <ω) τουκαι ο4ηείται σε 3οβερ) λύπηI με μια λ*:η; η αμαρτία.

/τον κόσμο υπάρ2ουν εκατοντά4ες 2ιλιά4ες άνρωποι 4υστυ2ισμ*νοι. -αι η 4υστυ2ίατους ο3είλεται σε ποικίλους λόους. 9υστυ2ισμ*νος είναι ο άρρωστος; που νωρί<ει ότι σε



λίο α τελει0σει η <ω) του; ιατί +ι ιατροί 4εν *2ουν τη 4υνατότητα να τον βοη)σουν.9υστυ2ισμ*νη είναι η οικο*νεια που μ*νει πεντάρ3ανη στους π*ντε 4ρόμους λόω τουανάτου του προστάτη της. 9υστυ2ισμ*νοι είναι +ι άνρωποι στη /ομαλία; στη>ιουκοσλαβία και σε άλλες 20ρες; όπου η 3ωτιά του πολ*μου α3αιρει προσ3ιλ) τουςπρόσωπα. 9υστυ2ισμ*νοι είναι οK άνρωποι του τρίτου κόσμου; που βλ*πουν καημερινάτα ααπητά τους πρόσωπα να εκαταλείπουν τον κόσμο αυτό λόω ελλεί1εως υλικ0ναα0ν. 9υστυ2ισμ*νος είναι ο πλούσιος; που *2ασε την περιουσία του και τ0ρα *ινεπτω2ός. Πόσο αληινά είναι τα λόια του 1αλμω4ού@ Πλούσιοι επτ)χευσαν καιεπείνασαν, οι "ε εκ0ητούντες τον Κύριο, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού AMαλμ.

EE;%%B. Αυτού του εί4ους +ι 4υστυ2ίες 4ημιουρούν λί1η και πόνο; Αλλά είναι όμως πρόσκαιρες.,λίβουν τον 4υστυ2ούντα; Αλλά κάποτε η 4υστυ2ία αυτ) *2ει τ*ρμα. Nπάρ2ει μια άλλη4υστυ2ία; που πρ*πει να μας προβληματίσει περισσότερο. -αι αυτ) είναι η πραματικ)4υστυ2ία. Ποιά είναιI η απομάκρυνση από το ,εό. η 4ιακοπ) σ2*σε0ν μου με το ,εό. η μηκοινωνία μου με το ,εό. τι σημαίνει αυτόI L2ασα την κοινωνία με το ,εό; *2ασα το πάν.-αμιά 4υστυ2ία στον κόσμο 4εν είναι τόσο μεάλη. -αι από το ,εό με απομακρύνει μόνο ηαμαρτία. Ναι. αυτ) μπ)κε στον ουρανό και *καμε τους α*λους 4αίμονες. Μπ)κε στονπαρά4εισο και *κανε 4υστυ2ισμ*νο τον πρ0το άνρωπο; και στη συν*2εια τον επε4ίω:εαπό τον 20ρο της τρυ3)ς. Μπαίνει μ*σα στα σπίτια και αναστατ0νει τις οικο*νειες.Μεταβάλει το λιμάνι; που λ*εται οικοενειακ) εστία; σε πραματικ) κόλαση. Μπαίνειστον άνρωπο; τον ο4ηεί μακριά από εκείνη την πορεία που 2άρα:ε ο ,εός μ*σα του.Μπαίνει στα *νη και τα καταστρ*3ει. ΑΜΑH!8ΑK το μεαλύτερο και 3οβερότερο κακό.

-άε 3ορά που π*3τουμε στην αμαρτία ινόμαστε περισσότερο νητοί. + μακαριστός π.8ουστίνος Πόποβιτς στο εμπνευσμ*νο του βιβλίο =νθρωπος και 2εάνθρωπος Aσελ. #$Bρά3ει@ 8ο κ&ντρον *κεντρί+ του θανάτου είναι η αμαρτία. # θάνατος είναι ο όφις η "εαμαρτία είναι το κεντρί του. ιά της αμαρτίας ο θάνατος εκχ&ει το "ηλητήριον εις τηνψυχήν και το σ)μα του ανθρ)που. Eσον περισσότερες αμαρτίες &χει ο άνθρωπος, τόσον

περισσότερα είναι τα κ&ντρα "ιά των οποίων εκχ&ει ο θάνατος το "ηλητήριο του εις αυτόν.Eταν η σφήκα κεντρίσει τον άνθρωπον, κατα!άλλει ούτος κάθε "υνατή προσπάθεια "ιά ναεκ!άλει το κεντρί από το σ)μα του. Eταν "ε τον κεντρίσει η αμαρτία τι πρ&πει να κάνηF

Πρ&πει με πίστη και προσευχή να επικαλεσθεί τον ναστάντα "ιά να εκ!άλει αυτός το κεντρί του θανάτου από την ψυχή του. Και αυτός ως πολυεύσπλαχνος θα το κάμη, "ιότιείναι 2εός του ελ&ους και της αγάπης. Eταν πολλαί σφήκαι π&σουν επί του σ)ματος τουανθρ)που και το τραυματίσουν πολύ με τα κ&ντρα τους, τότε ο άνθρωπος "ηλητηριά0εται

και αποθνήσκει. το αυτό γίνεται και με την ψυχήν του ανθρ)που, όταν την τραυματίσουντα πολλά κ&ντρα των πολλ)ν αμαρτι)ν. ποθνήσκει ούτος θάνατον που "εν &χειανάστασιν.

-αι ας μη τολμ)σει κανείς να πει ότι 4εν *2ει αμαρτίες. αυτό α είναι 1εύ4ος. -αι στιςπολλ*ς του αμαρτίες προσ*τει ακόμη μία. + (υαελιστ)ς 8ωάννης λ*ει@ Cάν είπωμενότι αμαρτίαν ουκ &χομεν, εαυτούς πλαν)μεν και η αλήθεια ουκ εστίν εν ημίν AΑ 8ωάν. α;GB.

Lνας ευσεβ)ς άνρωπος *λεε@ (0 4εν αποτολμ0 να σε ονομάσω ,εό μου; 4ιότιαμαρτάνων σε *2ασα. ας σε λ*ουν ,εόν των +ι α0οι και +ι 4ίκαιοι. ε0 ο αμαρτωλόςτούτο μόνον λ*ω. O ,ε*; κάμε *λεος εις εμ*.

9εν υπάρ2ει καμία 4υστυ2ία στον άνρωπο μεαλύτερη από την αμαρτία. + 7ριστιανόςπρ*πει να 3οβάται την αμαρτία; ιατί αυτ) τον απο:εν0νει από το ,εό. 9ιηούνται ια τον8ερό 7ρυσόστομο π0ς 4εν εί2ε μ*σα του καν*να 3όβο. Μονα4ικός του 3όβος )ταν ηαμαρτία. +ι ελε2όμενοι από τον 6ιο Πατ*ρα ια τις παρεκτροπ*ς τους συσκ*πτονταιπροκειμ*νου να τιμωρ)σουν τον ελ*2οντα. τι μη2ανεύονταιI ο *νας λ*ει να τονε:ορίσουμε. + 4εύτερος να του 4ημεύσουμε την περιουσία. + τρίτος να τον συλλάβουμε καινα τον βασανίσουμε. (ίπαν πολλοί 4ιά3ορες ν0μες.+ τελευταίος και πιο ευ3υ)ς είπε@ ο 7ρυσόστομος 4εν 3οβάται τίποτε από όλα αυτά. -αιτότε τι προτείνεις να τον κάνουμεI και εκείνος απ)ντησε@ να τον κάνουμε να αμαρτ)σει.

(ίναι αλ)εια π0ς πολλ*ς συμ3ορ*ς μας βρίσκουν στη <ω). ,λιβόμαστε καιυπο3*ρουμε. -αι πολύ 4ικαιολοημ*να. το ερ0τημα όμως είναι@ Νι0ουμε την ί4ια λί1ηκαι τον ί4ιο πόνο; όταν αμαρτάνουμεI Πολλ*ς 3ορ*ς 4υστυ20ς ό2ι. αυτό όμως είναιολ*ριο; ιατί αυτός ο πόνος εννά τη μετάνοια. αυτ) η λί1η είναι το 2αροποιόν π*νοςκατά τους Πατ*ρες της εκκλησίας μας. -αι εάν <ητάμε την ευτυ2ία και τη 2αρά πρ*πει νααπο3εύουμε την αμαρτία και να προσε>ιί<ουμε το ,εό. >ιατί η αμαρτία είναι μητ*ρα όλωντων συμ3ορ0ν α μας πει ο σο3ός παροιμιαστ)ς A%E;PB.

Nπάρ2ουν όμως άνρωποι που π*3τουν στην αμαρτία 2ωρίς να ενο2λούνται καόλου.-αι τούτο ίνεται 3ανερό από την α4ια3ορία τους ια τη μετάνοια. 4ε νι0ουν την ανάκηνα ε:ομολοηούν στον πνευματικό. + πιστός όμως μετά το αμάρτημα κατα3εύει στονπνευματικό και <ητά *λεος από το ,εό. ,*λει να κατα*σει την πτ0ση του και να <ητ)σεισυμβουλ) ια το π0ς πρ*πει να ενερ)σει περαιτ*ρω. η α4ια3ορία σημαίνει σκοτισμό τουνου; τύ3λωση του νου και ο4ηεί στην ηικ) αναλησία και π0ρωση.

-αι ο Προ3)της 9αβί4 *πεσε στην αμαρτία και <ούσε συ2ρόνως ευτυ2ισμ*νος με τηνΒηρσαβε*. 4εν εί2ε συνει4ητοποι)σει τα σ3άλματά του. + ,εός; που 4ε *λει το άνατο τουαμαρτωλού; τον ευνόησε στ*λνοντας τον Προ3)τη Νάαν προκειμ*νου να τον α3υπνίσει.!ην ί4ια συμπερι3ορά 4εί2νει ο ,εός στον κάε άνρωπο. /πεύ4ει και στ*λνει τουςαπεσταλμ*νους του στον κα*να μας; ιατί *λει πάντας ανρ0πους σω)ναι και εις



επίνωσιν αληείας ελείν. AΑ !ιμ. β;#B. τα κηρύματα που ακούμε; τα βιβλία πουμελετούμε; +ι καμπάνες των εκκλησι0ν που η2ούν είναι ια τον κα*να μας μιαπρόσκληση και μια α3ύπνιση. + Πανοικτίρμων -ύριος 4ί4ει ευκαιρίες μετανοίας στον κάεάνρωπο. Αρκεί αυτ*ς τις ευκαιρίες να τις εκμεταλλευόμαστε ια τη σωτηρία μας. στο9αβί4 *στειλε τον Νάαν. σε μας στ*λνει κάποιον άλλο Νάαν. Πόσο αλλά:ει η <ω) μας;αν εκμεταλλευτούμε αυτ*ς τις ευκαιρίες που 4ημιουρεί ο ,εός ια μαςI και ας μηλησμονούμε ότι και μία μόνο αμαρτία είναι σε *ση να μας στερ)σει της Βασιλείας !ου.Jσης άρ όλον τον νόμον τηρ)σει; πταίση 4ε εν ενί; *ονε πάντων *νο2ος A8ακ. β;%"B.

(πομ*νως τι επιβάλλεται να πρά:ουμε; όταν π*σουμε στην αμαρτίαI να ανανωρίσουμετο σ3άλμα μας και να <ητ)σουμε συν0μη μ*σω του πνευματικού μας. τι *κανε ο 4ούλοςτου (υα>ιελίου μπροστά στο α3εντικό του; που εί2ε επάνω του 4ικαι0ματα <ω)ς καιανάτουI >ονάτισε και παρακάλεσε. C)τησε *λεος. Μακρούμησον; είπε. -αι ο α3*ντης τονσυ20ρεσε.

(μείς όμως 4εν *2ουμε άνρωπο α3*ντη; Αλλά -ύριο της 4ό:ης. -ύριο με άπειρο *λεοςκαι αάπη ια τα πλάσματά του. -αι το *λεός !ου ο -ύριος μας το *4ει:ε με ποικίλουςτρόπους και συνε2ί<ει να το 4εί2νει.

!ι είναι η ενανρ0πιση !ουI 4εν είναι 4είμα της αάπης !ου και του ελ*ους !ου ιαμας τους αμαρτωλούςI +ι πατ*ρες και 4ι4άσκαλοι της 6ιας μας εκκλησίας αυτόκηρύσσουν. + ερ2ομός του Μεσσία είναι 4είμα του άπειρου ελ*ους του ,εού ια τονάνρωπο. / αυτό το μ*α *λεος κατα3εύει και ο Προ3)της 9αβί4 και σ αυτό ελπί<ει.

-αι ας μη λησμονούμε ότι οι Προ3)τες της Παλαιάς 9ια)κης <ητ0ντας το *λεος του,εού παρακαλούσαν να *λει ο Μεσσίας. 9εί:ον ημίν -ύριε το ελεός σου και το σωτ)ριον

σου 40ης ημίν. AMαλμ. G&;DB. -αι ο *ρων /υμε0ν το Μεσσία περίμενε. >ι αυτό στηνπροσευ2) του <ητούσε από το ,εό να του 2αρίσει ημ*ρες προκειμ*νου να πάρει στηνακαλιά του το Μεσσία. -αι όταν τούτο *ινε είπε τα περί3ημα εκείνα λόια@ Νυναπολύεις τον 4ούλον σου 9*σποτα κατά το ρ)μα σου εν ειρ)νη; ότι εί4ον +ι ο3αλμοί μουτο σωτ)ριόν σου....

Αλλά εννάται το ερ0τημα@ εμείς που τόσο πολύ με την συμπερι3ορά μας πικραίνουμετο ,εό; *2ουμε 4ικαίωμα να <ητούμε το *λεός !ουI και β*βαια. ?ησμονούμε ότι είμαστεπαι4ιά !ουI ?ησμονούμε το εονός ότι είναι πατ*ρας μαςI ?ησμονούμε ότι η ενανρ0πιση!ου εί2ε σαν σκοπό τους αμαρτωλούς; στους οποίους αν)κουμε και εμείςI Jταν *ναςνητός πατ*ρας; ο πατ*ρας μας; *2ει τη 4υνατότητα να συ2ωρεί τα σ3άλματά μας και ναπεριμ*νει την επιστρο3) μας; πόσο μάλλον ο ,εόςI -ουρασμ*νοι και εμείς από την αμαρτία4εν πρ*πει να κω3εύσουμε στην πρόσκληση του -υρίου. 9εύτε προς με πάντες οι κοπι0ντεςκαι πε3ορτισμ*νοι; κα0 αναπαύσω υμάς. Μόνο στην ακαλιά του ,εού α βρούμε τηνανάπαυση.

Nπάρ2ουν μ*σα στην Αία >ρα3) πλείστα όσα παρα4είματα ανρ0πων; που μετά τηνπτ0ση τους κατ*3υαν στο ,εό και <)τησαν το *λεος; το μ*α *λεος; και *ιναν 4εκτοίστην ακαλιά !ου.

-λασικό παρά4ειμα ο 9αβί4; που 4ε 4ιστά<ει να <ητ)σει *λεος μετά την αμαρτία του.το ί4ιο κάνει και ο 8σρα)λ. Π*3τει σε παραπτ0ματα και στη συν*2εια <ητά *λεος από το,εό και ο ,εός; που είναι ελε)μων 4εν το αρνείται. >εμάτη η Παλαιά 9ια)κη από πτ0σειςτου λαού του ,εού. + Απόστολος Π*τρος π*3τει στην αμαρτία και <ητά *λεος -αι *κλαυσεπικρ0ς. η πόρνη π*3τει στα όνατα και <ητά *λεος και ελεείται από τον -ύριο.

Jλοι είμαστε αμαρτωλοί. +υ4είς κααρός από ρύπου. -αι όταν όλα τα κάνουμε καλ0ς; Α2ρείοι 4ούλοι εσμ*ν. (πομ*νως *2ουμε ανάκη ελ*ους. L2ουμε ανάκη της συν0μης του,εού μας. -αι να είμαστε β*βαιοι ότι ο -ύριος μας α στείλει και σε μας το μ*α !ου*λεος; εάν με ταπείνωση ανανωρίσουμε τα σ3άλματά μας.



ΟΙ ΟΙΚΤΙΡΜΟΙ ΤΟΥ 4ΕΟΥ

λοι είμαστε αμαρτωλοί και *2ουμε ανάκη του ελ*ους του ,εού. -αι το *λεος αυτό4ε μας το αρνείται ο ,εός; εάν με ταπείνωση ανανωρίσουμε τα σ3άλματά μας. (40α μας απασ2ολ)σει το 4εύτερο μισό του πρ0του στί2ου του Ν 1αλμού που λ*ει@

-αι κατά το πλ)ος των οικτιρμ0ν σου ε:άλει1ον το ανόμημα μου.J!ι άραε *λει να πει ο 1αλμω4ός με τα λόια του αυτάI ,*λει να πει τούτο@ -ύριεσύμ3ωνα με την άπειρη ευσπλα2νία σου σβ)σε τελείως το 2ρ*ος της παρανομίας μου.

5 κάε λ*:η *2ει τη σημασία της. Ε5*#ί6-7 επαλεί3ω; σποί<ω προσεκτικά *νααντικείμενο η σβ)νω κάτι ραμμ*νο. Αν8μημ7 (ίναι το αμάρτημα; το παράπτωμα. ια το9αβί4 ανόμημα είναι το 4ιπλό του αμάρτημα. + 6ιος 5σύ2ιος ρά3ει@ ε:αλει3)ναι τηνανομίαν; 0στε μη μόνον ια)ναι το τραύμα; Αλλά μη4* μ0λωπα περιλει3)ναι βούλεται;*3 0 και των οικτιρμ0ν το πλ)ος προτείνει. Cητά ο 9αβί4; λ*ει ο 6ιος 5σύ2ιος; ό2ιμόνο να ιατρευεί το τραύμα από την παρανομία του; Αλλά *λει να εκλεί1ουν και τασημά4ια του τραύματος; >ι αυτό επικαλείται το πλ)ος των οικτιρμ0ν του ,εού.

-αι είναι εονός π0ς το &λεος του ,εού είναι μονα4ικό και άπειρο. +ι οικτιρμοί του,εού; 4ηλ. τα *ρα του ελ*ους !ου; είναι πολλά και αναρίμητα.

(ίναι νωστά σ όλους μας τα *ρα του ελ*ους του ,εού 4ηλ. +ι οικτιρμοί !ου. (ίμαστεμάρτυρες του πλ)ους των οικτιρμ0ν !ου. μια προσεκτικ) μάπα στη σημεριν) κοινωνίαμας βοηά; 0στε να 4ιακρίνουμε τους αναρίμητους οικτιρμούς του 3ιλανρ0που ,εού. +,εός υπομ*νει@

9 του, +/#ου,7 (ίναι άνρωποι που *2ουν λάβει αρνητικ) *ση απ*ναντι στο ,εό. Απορρίπτουν την υπαρ:) !ου; είναι +ι βλάσ3ημοι κατά του Αίου Πνεύματος. 9ύσκολα οάεος ίνεται *νεος. -αι τούτο; ιατί απορρίπτει τη σ0<ουσα ,εία 7άρη. + (υαελιστ)ςΜαταίος A%$;E%B λ*ει@ 9ιά τούτο λ*ω υμίν; πάσα αμαρτία και βλασ3ημία α3ε)σεταιτοις ανρ0ποις; η 4ε του Πνεύματος βλασ3ημία ουκ α3ε)σεται τοις ανρ0ποις. -αι στησυν*2εια προσ*τει@ +ς 4 αν είπη κατά του Πνεύματος του Αίου; ουκ α3ε)σεται αυτ0ούτε εν τω νυν αι0νι ούτε εν τω μ*λλονη. τα λόια αυτά του (υαελιστού σημαίνουν@-άε αμαρτία και βλασ3ημία α συ2ωρηεί στους ανρ0πους; ε3 όσον μετανι0σουν.αυτός όμως που βλασ3ημεί το 6ιο Πνεύμα *2ει πωρωεί και 4εν πρόκειται να συ2ωρηεί.η π0ρωση αυτ) και η σκλ)ρυνση του 4εν του επιτρ*πουν να μετανο)σει. >ι αυτό 4ε α

συ2ωρηεί ούτε στην παρούσα ούτε στη μ*λλουσα <ω); Αλλά α τιμωρείται και ε40 καιεκεί.$9 Υ!ομ%ν#' ο 4#8, του, #'1-*ο*+τ"#,7 (ίναι οι άνρωποι που αρνούνται το ,εό

και προσκυνούνάλλους ,εούς. Μα υπάρ2ουν τ*τοιοι άνρωποι σ)μεραI α μας ρωτ)σει κάποιος εύλοα.-αι β*βαια υπάρ2ουν.

Nπάρ2ουν σ)μερα άνρωποι που *λουν να αναβι0σουν οι αρ2αίοι εοί; όπως )ελε ο8ουλιανός ο παραβάτης; και να υ10σουν στον Jλυμπο το 4ω4εκάεο. Nπάρ2ουν ακόμηεκείνοι που απορρίπτουν το ,εό και λατρεύουν ως ,εό τα 2ρ)ματα; τη μό4α; το σε: καιτόσα άλλα.

γ9 Υ!ομ%ν#' ο 4#8, του, Ε$"ίου,. Qταν ο περιούσιος λαός του ,εού και τ0ρα τοναρν)ηκαν. R*2ασαν το μάννα που *3ααν οι πατ*ρες τους στην *ρημο; λησμόνησαν τιςποικίλες ευερεσίες του ,εού στο λαό τους. 4ε *λουν να πιστ*1ουν στις ρ)σεις τωνπρο3ητ0ν που όλες εκπληρ0ηκαν στο πρόσωπο του -υρίου μας.

19 Υ!ομ%ν#' του, '"#τ'ού, που 4ιαστρεβλ0νουν την πίστη και αωνί<ονται; 0στεστο σκότος στο οποίο <ουν να παρασύρουν και άλλους ανρ0πους.#9 Υ!ομ%ν#' του, )ύ*ου, 2"'στ'νού, πού

εν0 είναι βαπτισμ*νοι στο όνομα της Αίας !ριά4ος και *2ουν λάβει τα ποικίλα2αρίσματα του Αίου Πνεύματος; <ουν μ*σα στην αμαρτία.



στ9 Υ!ομ%ν#' #μ+,. Ναι εμάς; που εν0 νωρί<ουμε την αλ)εια και *2ουμε ποικίλεςεμπειρίες της αάπης του ,εού; που εν0 *πρεπε να <ούμε στον κόσμον αυτόν σανουρανοπολίτες; 4ιότι ημ0ν των πιστ0ν το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρ2ει; εν τούτοις<ούμε σαν μόνιμοι κάτοικοι αυτού του κόσμου.-αι 4ιαπιστ0νουμε καημερινά π0ς σ όλους αυτούς που αν*3ερα και μα<ί μ αυτούς και σόλους εμάς ο -ύριος συμπερι3*ρεται με τ*τοιο τρόπο; 0στε *να και μονα4ικό στό2ο *2ει;τη σωτηρία μας. ,*λει πάντας ανρ0πους σω)ναι και εις επίνωσιν αληείας ελείν. μουκάνει εντύπωση η λ*:η πάντας. 4εν ε:αιρεί καν*να από τη σωτηρία ο ,εός. εμείς με τη*ληση μας ε:αιρούμε τον εαυτό μας από τα ααπητά τ*κνα του ουράνιου πατ*ρα; που

4εί2νει τη στορ) του; την αάπη του και το πλ)ος των οικτιρμ0ν του ι4ιαίτερα; ότανβρισκόμαστε σε πτ0ση.

Αλλά; μ)πως πιστεύετε ότι εκείνοι που κατ*κτησαν τον ουρανό; το π*τυ2αν με τις 4ικ*ςτους ασενικ*ς 4υνάμειςI και β*βαια ό2ι.

5 κατάκτηση του ουρανού από τους α*λους είναι *ρο των οικτιρμ0ν του ,εού. εναντι*σει η πτ0ση του 4αίμονος και η απ0λεια του παρα4είσου ο3είλεται κααρά στηστάση του (ωσ3όρου και του τάματος του; που 4ε *λησαν να 4ε2ούν τους οικτιρμούςτου ,εού με την επανάσταση τους και την *μμον) τους πλ*ον στο κακό.

+ι 6ιοι της (κκλησίας μας που μετ*2ουν των 4ωρε0ν του ,εού και κατ*κτησαν τονουρανό ελε)ηκαν από το ,εό; ιατί και αυτοί )ταν άνρωποι σαν εμάς με α4υναμίες καιπτ0σεις. 9*2τηκαν το πλ)ος των οικτιρμ0ν του ,εού και σ)μερα βρίσκονται στηνπρονομιακ) αυτ) *ση του ουρανού; κοντά στο ,εό; 2ωρίς να σταματούν να παρακαλούντο ,εό να στείλει το πλ)ος των οικτιρμ0ν !ου σε μας τα α4*λ3ια τους; 0στε και εμείς να

βρεούμε κοντά τους.+ 9αβί4 4εν )ταν *νας απλός άνρωπος. Qταν Βασιλιάς του 8σρα)λ; αλλά συ2ρόνως καιπρο3)της του ,εού. σαν προ3)της :*ρει ότι ο ,εός είναι οικτιρμ0ν και ελε)μων. >ι αυτόκατα3εύει στο ,εό. R*ρει ότι είναι ο μόνος που *2ει τη 4ύναμη να τον απαλλά:ει από τοβάρος των αμαρτημάτων του. Αν λοιπόν ο 9αβί4 λ*ει με ελπί4α ότι ο ,εός μπορεί να τοναπαλλά:ει από τα ανομ)ματα του; 3αντασείτε με πόση ελπί4α πρ*πει εμείς σ)μερα να τολ*με. + 9αβί4 <ούσε στην επο2) του νόμου και )λπι<ε. εμείς σ)μερα <ούμε στην επο2) της2άριτος. Nπάρ2ει τεράστια 4ια3ορά νόμου και 2άριτος. Πρ*πει να το πιστ*1ουμε και ναμην το λησμονούμε ποτ* τούτο. ια μας )λε στον κόσμο ο 7ριστός. ια μας *λαβε 4ούλουμορ3); +ς εν μορ3) ,εού υπάρ2ων ου2 αρπαμόν η)σατο το είναι ίσα ,ε0; άλλ εαυτόνεκκ*νωσε μορ3)ν 4ούλου λαβ0ν; εν ομοι0ματι ανρ0που ενόμενος και σ2)ματι ευρεείςως άνρωπος. (ταπείνωσε εαυτόν ενόμενος υπ)κοος μ*2ρι ανάτου; ανάτου 4ε σταυρούASιλιπ. $; PFGB. + -ύριος μας; λ*ει ο Απ. Παύλος; που )ταν ,εός πριν από τηνενανρ0πιση !ου; 4εν εε0ρησε ότι εί2ε ε: αρπα)ς την ισότητα !ου προς τον Πατ*ρα;

Αλλά ο ί4ιος εταπείνωσε τον εαυτό !ου και π)ρε μορ3) 4ούλου και *ινε όμοιος με τουςανρ0πους. -αι Α3ού στο σ2)μα *ινε άνρωπος; ταπείνωσε ακόμη περισσότερο τονεαυτό του και *ινε υπ)κοος μ*2ρι ανάτου και μάλιστα ανάτου σταυρικού.

Jλα λοιπόν αυτά ο 8ησούς μας τα *κανε ια μάς. ια τη σωτηρία μας. Lτσι μας *4ωσε καιυπό4ειμα ταπειν0σεως; που είναι μια μεάλη αρετ). Hωτούσε; ανα3*ρει το εροντικό; ουποτακτικός το *ροντα. >*ροντα; πες μου μια μεάλη αρετ); και ο *ροντας του απ)ντησε;η ταπείνωση. -αι μετά την ταπείνωσηI η ταπείνωση; λ*ει ο *ροντας. -αι ο υποτακτικόςσυνε2ί<ει@ -αλά αυτό το άκουσα. Μετά την ταπείνωση. -αι επαναλαμβάνει ο *ροντας ιατρίτη 3ορά. η ταπείνωση. Πόσο μεάλη πράματι είναι αυτ) η αρετ)K ια να ελκύσει κανείςτους οικτιρμούς του ,εού πρ*πει πρ0τα απ όλα να ταπεινωεί. + ταπεινός :*ρει να <ητά*λεος; εν αντι*σει ο υπερ)3ανος 4ε σκύβει; >ι αυτό το *λεος και +ι οικτιρμοί του ,εού4εν τον ε>ιί<ουν.

>εμάτη είναι η Α. >ρα3) από τους ανρ0πους εκείνους που <)τησαν το πλ)ος τωνοικτιρμ0ν του ,εού και *λαβαν αυτούς τους οικτιρμούς. Πρ0τος ο Προ3)της 9αβί4; τουοποίου ο Πεντηκοστός 1αλμός 4εν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσευ2); με την οποία <ητάτο πλ)ος των οικτιρμ0ν του ,εού; ια να αποκατασταεί στην *ση που βρισκόταν πριναμαρτ)σει.

Πόσο είναι το πλ)ος των οικτιρμ0ν του ,εού 3αίνεται ολοκάαρα και στο/υνα:αριστ). (κεί παρουσιά<εται ανάλυ3α η <ω) των Αίων της (κκλησίας μας. >ιατί +ι

6ιοι της (κκλησίας μας 4εν )ταν ε: αρ2)ς άιοι; Αλλά με τον α0να τους και με τη 2άρητου ,εού *ιναν άιοι. 6νρωποι σαν και μας )ταν με α4υναμίες προσωπικ*ς; αλλά καιβεβαρυμμ*νοι και αυτοί με το προπατορικό αμάρτημα. (υ2αρίστησαν το ,εό με την αίατους <ω); και επ*τρε1ε ο ,εός; 0στε να ίνουν 2αρισματού2οι. 9ο:άστηκαν από το ,εό καισ)μερα 4ιαπιστ0νουμε πόσο μεάλη παρρησία *2ουν στον -ύριο; 0στε με τις προσευ2*ςτους να ίνονται αυμαστά *ρα; όταν εμείς επικαλούμαστε τις πρεσβείες τους. Lτσι +ιοικτιρμοί του ,εού τους επισκίασαν; ιατί )ταν άνρωποι με πλ)ρη συναίσηση του τιείναι; και με τη μετάνοιά τους επικαλ*σηκαν το *λεος και τους οικτιρμούς του Παναίου,εού μας. Πρότυπα προς μίμηση είναι ια μας +ι 6ιοι της (κκλησίας μας; >ι αυτό

επιβάλλεται να 4ιαβά<ουμε καημερινά τα συνα:άρια των Αίων μας.Πολλ*ς 3ορ*ς προβάλλεται το ερ0τημα από ανρ0πους που 4ε <ουν τη <ω) της εκκλησίας ηείναι α4ιά3οροι στα *ματα της πίστεως. >ιατί να <ητ)σω το πλ)ος των οικτιρμ0ν του,εούI Μ)πως είμαι εκληματίαςI Cω )συ2α τη <ω) μου και 4εν ενο2λ0 καν*να. η απάντησηστο ερ0τημα είναι απλ). Cητούμε το πλ)ος των οικτιρμ0ν του ,εού; ιατί βαρυνόμαστε



με πλ)ος αμαρτι0ν. -αι 4εν είναι αμαρτία μόνο το *κλημα. αν βρεούμε στον πνευματικόκαι 4εν *2ουμε τίποτε να πούμε; ιατί πιστεύουμε στην αναμαρτησία μας; εκείνος α μας4εί:ει πλ)ος αμαρτι0ν που *2ουμε 4ιαπρά:ει κατά το παρελόν και που 4ε μας άι:ανκαόλου λόω της α4ιά3ορης <ω)ς που <ούμε.

-αι είναι εονός ότι η κάε αμαρτία μας κρύβει ποικίλες παραβάσεις. + 9αβί4 με τηβο)εια του Νάαν βλ*πει το 4ιπλό του αμάρτημα και συν*τει τον πεντηκοστό 1αλμό ιανα <ητ)σει την απαλλα) του. το ί4ιο πρ*πει να κάνουμε και εμείς. (ρευν0ντας τη <ω) μαςα 4ιαπιστ0σουμε πλ)ος αμαρτι0ν. >ι αυτό η (κκλησία μας *σπισε με την εντολ) του

-υρίου το μυστ)ριο της 8εράς (:ομολο)σεως ια την απαλλα) μας. Παράλληλατοπο*τησε σ όλες τις ακολουίες τον πεντηκοστό 1αλμό που απαραιτ)τως και εμείς πρ*Fπει να λ*με τουλά2ιστον μια 3ορά την ημ*ρα.

!ο εβραϊκό κείμενο στο στί2ο που ερμηνεύουμε λ*ει@ (:άλει1ον τα ανομ)ματα μου καιο 6ιος 8ερ0νυμος ερμηνεύει@ (:άλει1ον τας παραβάσεις μου. -αι όπως ο 9αβί4 <)τησεαπό το ,εό το σβ)σιμο των αμαρτημάτων του *τσι και ο κα*νας μας ας <ητ)σει από τον-ύριο; μ*σω πάντοτε του πνευματικού του; τους οικτιρμούς του ,εού ια τις παραβάσειςτου και τα ανομ)ματα του.

-αι ας μη λησμονούμε ότι αμαρτάνοντες αορά<ουμε κόλαση. + ,εός όμως περιμ*νει τημετάνοιά μας και υπομ*νει.-άποτε *νας ν*ος *πε3τε συνε20ς σε κάποιο σαρκικό παράπτωμα. Αλλά κάε 3ορά πουαμάρτανε κατ*3ευε στον πνευματικό και <ητούσε συν0μη. Α3ού όμως *πε3τε συνε20ς οπνευματικός τον συμβούλε1ε λ*οντας. Παι4ί μου; είσαι α4ιόρωτος. >ι αυτό *λα νακάνουμε μα<ί προσευ2) και να <ητ)σουμε το *λεος και τους οικτιρμούς του ,εού; 0στεόταν σε πάρει από τον κόσμο αυτό να σε βρει όριο και ό2ι πεσμ*νο. -αι το *λεος του ,εούεπ*τρε1ε; 0στε να ίνει ακριβ0ς αυτό. Μετά από πτ0ση του βρ*ηκε νεκρόςακαλιασμ*νος όμως με το /ταυρό του -υρίου.

(πομ*νως βασι<όμαστε στους οικτιρμούς του ,εού; αλλά <ούμε συ2ρόνως και τη <ω)της μετανοίας.



ΚΑ4ΑΡΣΗ

συναίσηση της ρυπαρότητας της 1υ2)ς και η επιυμία της κάαρσ)ς του από τη3οβερ) λ*πρα της 4ιπλ)ς αμαρτίας; ανακά<ει τον προ3ητάνακτα να απευυνείστο 3ιλάνρωπο ,εό και να <ητ)σει την απαλλα) του με τούτα τα λόια@ (πί

πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καάρισον με.5!α λόια αυτά σημαίνουν@ Πάλι και πάλι πλύνε με από το ρύπο της 4ιπλ)ς παράβασηςτου νόμου σου; στην οποία παρασύρηκα και από την αμαρτία μου; που με κατ*στησεμολυσμ*νο και ακάαρτο; καάρισ* με.

!ο *ν4υμά μας; όταν λερωεί; *λει πλύσιμο. -αι όταν τα στίματα του εν4ύματοςείναι μικρά; κααρί<ει εύκολα και πολύ ρ)ορα. Jταν όμως τα στίματα είναι μεάλα;τότε το *ν4υμα πρ*πει πολλ*ς 3ορ*ς να πλυεί ια να κααρισεί.

!ο ί4ιο πράμα συμβαίνει και στην 1υ2) μας. Jταν τα αμαρτ)ματα είναι μικράκααρί<ονται πιο εύκολα; όταν όμως τα αμαρτ)ματα είναι μεάλα τότε 4ύσκολα κανείς ταε:αορεύει ια να απαλλαεί στη συν*2εια με τη μετάνοια. -αι τούτο συμβαίνει συ2νά. +ιπνευματικοί *2ουν εμπειρία των 4υσκολι0ν που συναντούν οι ε:ομολοούμενοι; όταν τααμαρτ)ματα 2ους είναι ανάσιμα. τα απλά παραπτ0ματα εύκολα τα ε:ομολοούνται +ι

πιστοί. ια τα ανάσιμα όμως αμαρτ)ματα *ρ2ονται και 4εύτερη και τρίτη 3ορά στονπνευματικό και με τη βο)ειά του ανοίουν το στόμα τους και τα ε:αορεύουν ια να:αλα3ρ0σουν από το βάρος; όπως λ*ουν.

Με λίη προσο2) στον παραπάνω στί2ο 4ιαπιστ0νουμε να 2ρησιμοποιεί ο Προ3)τηςτρία ρ)ματα; το ε:αλεί3ω; το πλύνω και το κααρί<ω. Ε5*#ί)-& σημαίνει απόσβεση του2ρ*ους από το βιβλίο των ο3ειλ0ν. Π*ύν-& σημαίνει κααρί<ω κάτι μ*σα στο νερό.Κ/"ίζ-& σημαίνει ε:ανί<ω; κάνω κάποιον κααρόν; ανόν.

Ας 4ούμε το βαύτερο νόημα των ρημάτων αυτ0ν.:. Ε5*#ί)-7 -άε αμαρτία που κάνουμε ρά3εται στο βιβλίο του ουρανού. από το

βιβλίο αυτό 4εν :ε3εύουν ούτε οι πονηροί λοισμοί μας. Lτσι σ αυτό το βιβλίο είναιραμμ*νες όλες +ι ο3ειλ*ς μας μικρ*ς και μεάλες. -αι επει4) καημερινά π*3τουμε σεπαραπτ0ματα; καημερινά πρ*πει να <ητάμε την απαλλα) μας απ αυτά. >ι αυτό ο -ύριοςμας; όταν εις το όρος *4ωσε παρά4ειμα και υπό4ειμα προσευ2)ς; 4εν παρ*λει1ε νασημει0σει στην όμορ3η εκείνη -υριακ) προσευ2) και το ά3ες ημίν τα ο3ειλ)ματα ημ0ν.+ι ο3ειλ*ς μας σε ι4ι0τες η στο 4ημόσιο πρ*πει το συντομότερο να ε:ο3λούνται. +ιάνρωποι πολλ*ς 3ορ*ς είναι σκληροί και μας ο4ηούν στα 4ικαστ)ρια και στη 3υλακ)μ*2ρι την ημ*ρα που α ε:ο3ληεί το 2ρ*ος. +ι ο3ειλ*ς στο εό *2ουν 4ια3ορετικό 2αραFκτ)ρα. + -ύριος περιμ*νει μια ολόκληρη <ω) και 4ίνει και μακροημ*ρευση ια την ε:άλει1η



του 2ρ*ους. αν όμως 4εν ε:ο3λ)σουμε με τη μετάνοια και με τη συμβουλ) του πνευματικούτο 2ρ*ος μας τότε 4ε α είμαστε +ι κληρονόμοι της Βασιλείας !ου. -αι μακριά από τον-ύριο α <ούμε στο σκοτά4ι και στην αι0νια κατα4ίκη. το σκότος αυτό το *βλεπε οΠρο3)της >ι αυτό επιυμείνα ε:αλει3ούν παντελ0ς τα αμαρτ)ματα του; ια ναπαρουσιασεί στον -ύριο κααρός από κάε ρύπο.

;. Π*ύν-. τα εν4ύματα μας; μόλις λερωούν; αμ*σως τα βά<ουμε στο πλυντ)ριο ιανα κααρισούν. 4εν είναι α:ιοπρεπ*ς να συναναστρ*3εσαι με ανρ0πους 3ορ0νταςλεκιασμ*να εν4ύματα. τα εν4ύματα; όταν λεκιασούν πολύ; πρ*πει να πλυούν πολλ*ς 3οF

ρ*ς; ια να κααρισούν. το ί4ιο συμβαίνει και με την 1υ2) μας. η κάε 1υ2) επί πλ*ον τηςμετάνοιας *2ει ανάκη των οικτιρμ0ν και του ελ*ους του ,εού. + 9ί4υμος ο τυ3λός λ*ει@Oσπερ αι 4υσ*κπλυτοι βα3αί ου μια πλύσει; Αλλά πολλαίς ε:ίτηλοι ίνονται ούτω και ταμεάλα των ανομημάτων πολλοίς οικτιρμοίς ,εού απαλεί1εται. ?*ει λοιπόν ο άιοςΠατ*ρας ότι όπως το *ν4υμα που λεκιά<ει από κάποια βα3); *λει πολλ*ς πλύσεις; ια νακααρισεί; *τσι και τα μεάλα αμαρτ)ματα; ια να ε:αλει3τούν *2ουν ανάκη τωνοικτιρμ0ν του ,εού. (πει4) όμως μόνοι μας πολλ*ς 3ορ*ς 4εν απο3ασί<ουμε να πλυούμε;ια να απαλλαούμε από τα παραπτ0ματά μας; επεμβαίνει ο ,εός και μας βοηά4εί2νοντάς μας μ αυτό τον τρόπο την αάπη !ου. + ,εός βρίσκει ια τον κα*να μας τακατάλληλα παι4αωικά μ*σα προκειμ*νου να μας ο4η)σει σε συναίσηση; όπως *κανεκαι με το 9αβί4; στον όποιο *στειλε τον Προ3)τη Νάαν; ια να τον :υπν)σει από τολ)αρο του και να τον ο4η)σει στη μετάνοια.

!α παι4αωικά μ*σα του ,εού αποβαίνουν σωτ)ρια ια όλους μας. Μόνο μην κάνουμετο λάος και 4εν τα 4ε2ούμε. >ιατί παρατηρείται και αυτό το 3αινόμενο. Πολλοί τωνα4ελ30ν μας αανακτούν κατά του ,εού ια τις 4οκιμασίες που ο -ύριος με αάπηστ*λνει ια τη σωτηρία μας. (: άλλου +ι 4οκιμασίες που *ρ2ονται στη <ω) μας είναιανάλοες με τις 4υνατότητες που *2ουμε; ια να τις σηκ0σουμε; 4ιότι ουκ εάσει υμάςπειρασ)ναι υπ*ρ ο 4ύνασε. Ακόμα ας μη λησμονούμε ότι όσοι είμαστε ονείς πολλ*ς3ορ*ς τιμωρ)σαμε τα παι4ιά μας; ιατί τα ααπούμε και *λουμε τη 4ιόρωσ) τους.<. Κ/"ίζ-. η αμαρτία είναι λ*πρα; αρρ0στια 3οβερ). -ι η νόσος του 7άνσεν )ταν τότεαεράπευτη. η αμαρτία όμως εραπεύεται και ο άνρωπος κααρί<εται. (ίναι νωστό το(υαελικό κείμενο που ανα3*ρεται στους 4*κα λεπρούς. +K άνρωποι αυτοί κααρίστηκαναπό τον -ύριο; ιατί επίμονα και με πίστη <)τησαν από το ,είο 4ι4άσκαλο την κάαρσ)τους. το ί4ιο *κανε και Ναιμάν ο /ύρος; ο Αρ2ιστράτηος του /τρατού της /υρίας; στιςημ*ρες του Προ3)του (λισαίου. + Ναιμάν πληρο3ορ)ηκε από κάποια (βραιοπούλα ότι οπρο3)της (λισαίος εραπεύει τη λ*πρα. + Ναιμάν )ταν λεπρός. Lρ2εται στη /αμάρεια;όπου βρίσκονταν ο (λισαίος; και <)τησε την επ*μβαση του ια να λυτρωεί. + (λισαίοςτον *στειλε στον 8ορ4άνη ποταμό να λουσεί επτά 3ορ*ς. Παρά τις αντιρρ)σεις του π)εκαι πράματι κααρίστηκε. Lρ2εται στον (λισαίο και του προσ3*ρει 40ρα πολλά; Αλλά

και 2ρ)ματα πολλά. + Προ3)της του ,εού 4εν τα 4*2τηκε. + 4ούλος όμως του (λισαίου ο>ιε<ί *τρε:ε κοντά του και 1ευ4όμενος είπε στον Ναιμάν. + -ύριος μου ο (λισαίος με*στειλε και μου είπε να μου 40σεις 4ύο τάλαντα αρυρά και 4ύο στολ*ς. τα 2ρ)ματα αυτά)ταν πολλά και α αόρα<ε κτ)ματα; πρόβατα; βό4ια και πολλούς 4ούλους. Αλλά η πρά:ητου; που )ταν μεάλη αμαρτία; 4εν *μεινε ατιμ0ρητη. η λ*πρα του Ναιμάν *ρ2εται στο>ιε<ί και τους αποόνους του. η λ*πρα που λ*εται αμαρτία κααρί<εται; όταν ο άνρωποςελ)σει αυτόν τον κααρμό. Προστίεται όμως λ*πρα; ε3 όσον αυτός 4εν ο4ηείται στημετάνοια; Αλλά μ*νει επίμονα στο κακό και την αμαρτία.

>εννάται όμως το ερ0τημα@ Α3ού ο 9αβί4 <)τησε το *λεος του ,εού και μετάνιωσε ιατα παραπτ0ματά του και κααρίστηκε; ιατί <ητά επίμονα να κααρισεί ακόμηI5 μετάνοια πράματι μας κααρί<ει. Μετά τη μετάνοια όμως στον κα*να μας υπάρ2ουν τακατάλοιπα. Ποιά είναι αυτά τα κατάλοιπα της αμαρτίαςI ας α3)σουμε τον ιερό Αυουστίνονα μας υπενυμίσει@ ?*ει ο ιερός Αυουστίνος ότι τα λεί1ανα της αμαρτίας είναι +ι κακ*ςσυν)ειες που μ*νουν; +ι 4ιά3ορες επιυμίες που κάνουν τον άνρωπο α4ύνατο καιασενικό. η συν)εια πολλ*ς 3ορ*ς ίνεται 4εύτερη 3ύση και ανακά<ει τον άνρωπο ναεπαναλαμβάνει την αμαρτία σε μικρότερο βαμό. -αι ια να ίνω πιο σα3)ς. + άνρωπος;ο επιρρεπ)ς στα σαρκικά παραπτ0ματα; με τη μετάνοια κααρί<εται και παύει νααμαρτάνει. η επιυμία όμως της σάρκας υπάρ2ει; και μ*σα του 4ιε:άεται 3οβερόςπόλεμος. Sάνε@ μ*2ρι τα πρόυρα της πτ0σεως και συνε2ί<ει πάλι τον α0να του. ας μην:ε2νούμε ότι ο πόλεμος κατά του πνεύματος και της πνευματικ)ς <ω)ς είναι συνε2)ς. >8αυτό και αν 4εν προσ*:ουμε; :αναπ*3τουμε στην αμαρτία. / αυτ)ν την πτ0ση βοηά ταμ*ιστα ο αντί4ικος 4ιάβολος κα0ς και η ροπ) προς το κακό και την αμαρτία που *2ει οάνρωπος; μολονότι το προπατορικό αμάρτημα κόπηκε με το μεάλο μυστ)ριο τουΒαπτίσματος.

!ο ί4ιο ακριβ0ς 4ε συμβαίνει και με τον άνρωπο που π*ρασε μια ασ*νεια και τ0ραβρίσκεται στην ανάρρωσηI 4εν είναι άρρωστος; Αλλά 4εν είναι και τελείως καλά. -αι αυτ)η κατάσταση που 4ι*ρ2εται *2ει τα συμπτ0ματά της που είναι η ανορε:ία; η α4υναμία; η

ακε3ιά; η 4υσκολία στον ύπνο και τόσα άλλα. αν όμως 4εν προσ*:ει τ0ρα που βρίσκεταιστην ανάρρωση; υπάρ2ει περίπτωση η ασ*νεια να υποτροπιάσει και να ίνει *τσι2ειρότερα από πριν.



Lτσι και ο αμαρτωλός. Μετά τη συ20ρεση και την κάαρση εκ των παραπτωμάτων τουπρ*πει να προσ*:ει; ια να μην ε3αρμοστούν και σ αυτόν τα λόια του -υρίου κύωνεπιστρ*1ας επί το ί4ιον ε:*ραμα.

Πόσο λοιπόν 4ίκαιο εί2ε ο 9αβί4; όταν <ητούσε με τον 1αλμό του αυτό τηνολοκληρωτικ) κάαρση εκ των παραπτωμάτων τουI

+ Tρι*ρνης ρά3ει@ Αν κάποιος κααρισεί από την αμαρτία πρ*πει κατ ανάκη νακααρισεί και από τα κατάλοιπα της αμαρτίας. Lτσι και μόνο α κατορ0σει να λυτ0σειαπό μια ν*α πτ0ση που α *2ει ια τον πεπτωκότα ολ*ρια αποτελ*σματα.

+ ,εο40ρητος -ύρου απευυνόμενος στον -ύριο λ*ει@ Απονι1όν με; 9*σποτα; ίνα

πάντα της αμαρτίας απο:ύσης τον ρύπον. τι <ητά ο 6ιοςI J2ι επι3ανειακ) κάαρση Αλλάαπό:υση του ρύπου. Lτσι μόνο α απαλλαεί; και α λυτ0σει από καινούρια πτ0ση.-αι ο Μ. Βσί*#'ο, κάνοντας 4ιάκριση πλύσεως και κααρμού προσ*τει@ !ην μεν

ανομίαν την επί την μοι2είαν πλύσεως; *3η; 4είσαι; την 4ε αμαρτίαν την επί τω 3άνωκααρισμού. με άλλα λόια ο ιερός Πατ*ρας λ*ει ότι την μεν λ*:η πλύνον ο 9αβί4 τη2ρησιμοποίησε ια το παράπτωμα της μοι2είας; τη 4ε λ*:η καάρισον ια το 3όνο.

+ 6ιος -ύριλλος προσ*τει τα *:ης@ ?*ων 4ε; ο 9αβί4; επί πλείον πλύνον με; πάλινορά κατά το εικός εις του 7ριστού μυστ)ριον. η άρ 4ιά του Βαπτίσματος 2άρις και4ύναμις υπερβαίνουσα την εν νόμω κάαρσιν; ινομ*νην προς μόνην της σαρκός κααρόFτητα; επί πλείον εκπλύνει; μάλλον 4ε και εισάπαν ερά<εται κααρισμόν και αυτ)ς της1υ2)ς.

!α λόια αυτά του είου -υρίλλου σημαίνουν ότι ο 9αβί4 με το επί πλείον πλυνόν με;*βλεπε στο βάος τη 4ύναμη του μυστηρίου του Βαπτίσματος. η 4ια3ορά 4ε της κάαρσηςμε το μυστ)ριο του Βαπτίσματος και το νόμο είναι τεράστια. το Βάπτισμα κααρί<ει τον

όλο άνρωπο; εν0 ο νόμος καάρι<ε μόνο το σ0μα. + 9αβί4 ποεί ολοκληρωτικ) κάαρση;μολονότι βρίσκεται στην Π. 9ια)κη; όπου το 7ριστιανικό Βάπτισμα 4εν υπάρ2ει.-αι ο Προ3)της 5σαίας απευυνόμενος στον 8σραηλιτικό λαό λ*ει@ ?ούσασε και

κααροί ίνεσε; α3*λισε τας πονηρίας από των 1υ20ν υμ0ν απ*ναντι των ο3αλμ0νμου; παύσασε από των πονηρι0ν υμ0ν. με άλλα λόια ο Προ3)της προτρ*πει τον 8σρα)λνα κααρισεί; >ι αυτό λ*ει@ ?ουσείτε AεσωτερικάB και ίνετε κααροί; α3ού α3αιρ*σετετις πονηρι*ς από το βάος των 1υ20ν σας; 0στε να είστε κααροί μπροστά στα μάτια μου.Ναι. Πά1τε τις πονηρι*ς σας.

Αυτ) η προτροπ) του Προ3)τη απευύνεται στον κάε 2ριστιανό. Cούμε β*βαια κοντάστην (κκλησία; Αλλά 2ωρίς αμ3ιβολία ελ*2οντας τον εαυτό μας 4ιαπιστ0νουμε τιςπαραβάσεις που εννούν άνατο. >ι αυτό *2ουμε ανάκη της μετάνοιας; >ι αυτό είναιαπαραίτητος ο εσωτερικός μας κααρμός. ας μην αμελ)σουμε.



ΣΥΝΑΙΣ4ΗΣΗ ΑΜΑΡΤΩΛΟΤΗΤΑΣ

ίναι 4ύσκολο πράμα να παρα4ε2ούμε τα σ3άλματά μας. -αι τούτο συμβαίνει; ιατίο επάρατος εωισμός 4εν επιτρ*πει να υπο2ωρ)σουμε και να αναεωρ)σουμε τιςλανασμ*νες από1εις μας.(5 παρα4ο2) των σ3αλμάτων είναι 4ύσκολο πράμα. (ίναι *ν4ει:η ταπεινού ανρ0που.

-αι αυτός που παρα4*2εται τα σ3άλματά του είναι άνρωπος του ,εού; >ι αυτό καιαωνί<εται προκειμ*νου να τα ε:αλεί1ει.

+ Πεντηκοστός 1αλμός με το στί2ο ότι την ανομίαν μου ε0 ιν0σκω και η αμαρτίαμου εν0πιων μου εστί 4ιά παντός *λει να μας 3*ρει σε συναίσηση ια να μας συνετίσεικαι να μας επανα3*ρει στην πορεία που 2άρα:ε ο ,εός.

Με άλλα λόια λ*ει ο 1αλμω4ός@ -ύριε ελ*ησον με; ιατί την ανομία μου; πουπροηουμ*νως 4εν καταλάβαινα; ιατί )μουν τυ3λωμ*νος; τ0ρα τη νωρί<ω και τησυναισάνομαι μ*2ρι σημείου; 0στε αυτ) η αμαρτία μου να μη 3εύει ποτ* από το μυαλόμου; Αλλά να την *2ω πάντοτε μπροστά μου και να συντρίβομαι 4ιηνεκ0ς >ι αυτ)./ όλες τις εκ4ηλ0σεις της <ω)ς του ο 9αβί4 *2ει μπροστά του το αμάρτημα του. -αι εν0*2ει την πληρο3ορία του ,εού ότι *2ει συ2ωρεεί από τα βαρύτατα παραπτ0ματά του;

εκείνος 4ε λησμονεί; Αλλά υμάται τις 3ρικτ*ς πτ0σεις του. 4εν πρ*πει όμως να 4ια3εύειτης προσο2)ς μας το εονός ότι η αναν0ριση του σ3άλματος κίνησε το *λεος του ,εού.-αι ια να 4ούμε σα3*στερα το τι σημαίνει συναίσηση της αμαρτωλότητος; ας2ρησιμοποι)σουμε μερικ*ς εικόνες από την οικο*νεια μας; το περιβάλλον μας και τηνκοινωνία μας.



Ποιά είναι η συμπερι3ορά των ον*ων; όταν το παραστρατημ*νο παι4ί επιστρ*3ει στοσπίτι μετά από πολύ καιρό και ανανωρί<ει το λάος <ητ0ντας συν0μη καικατα3ιλ0ντας τα 2*ρια τουςI L2ει τη 4ύναμη κανείς να του κλείσει την πόρτα και να το4ιαρά1ει από μ*λος της οικο*νειαςI (ίμαι σίουρος π0ς όλοι ανοί:ουν 4ιάπλατα τηνακαλιά τους; ια να το 4ε2ούν. Jλοι α μιμηούν τον πατ*ρα της παραβολ)ς του Ασ0τουκαι α σ3ά:ουν το μόσ2ο το σιτευτό και α λεντ)σουν ια τη μεάλη 2αρά τηςεπιστρο3)ς. Jπως ο άσωτος *τσι και πολλά παι4ιά της σύ2ρονης κοινωνίας μαςονειρεύονται πύρους ευ4αιμονίας μακριά από το σπίτι τους. Αλλά ρ)ορα 4ιαπιστ0νουντην 1εύτικη 3ιλία; τις 3ευαλ*ες η4ον*ς; τη 4υστυ2ία μακριά από την οικοενειακ)

αλπωρ). η αναν0ριση του λάους; η μετάνοια και η συν0μη είναι εν*ρειες σωστικ*ςκαι ο -ύριος μας 4*2εται τον κάε παραστρατημ*νο με τις προ=πο*σεις αυτ*ς; ανοίοντας4ιάπλατα την ακαλιά !ου.

-αι όταν ο συνάνρωπος μας που μας *βλα1ε πολύ; μας πλησιάσει και μας <ητ)σεισυν0μη ανανωρί<οντας το λάος του ότι την ανομίαν μου ε0 ιν0σκω; ποιός α *2ειτη 4ύναμη να σταεί σκληρόκαρ4ος απ*ναντι τουI και ποιός 4ικαστ)ς 4ε α 4ει μεεπιείκεια τον κατηορούμενο εκείνο που μετανιωμ*νος ανανωρί<ει το σ3άλμα του και<ητά συν0μηI

Αν λοιπόν εμείς οι άνρωποι σκεπτόμαστε τόσο συνετά και ενερούμε τόσο εί κά στιςπεριπτ0σεις αυτ*ς; τότε μπορούμε να 3αντασούμε π0ς ενερεί ο ,εός ια τον κάεαμαρτωλό; που μετανοεί.

Αλλά ια να ο4ηηεί κανείς στη μετάνοια απαραίτητη προ=πόεση είναι η συναίσησητης αμαρτίας. !ούτο όμως 4ε συν*βη με το 9αβί4; >ι αυτό 2ρειάσηκε η επ*μβαση του ,εού.

το όρανο του ,εού )ταν ο Προ3)της Νάαν. + Νάαν ανακοίνωσε στο 9αβί4 ότι /υ ει οαν)ρ ο ποι)σας τούτο. Μετά από αυτ)ν την αποκάλυ1η )λε σε συναίσηση ο 9αβί4 καιείπε την περί3ημη εκείνη 3ράση@ 5μάρτηκα τω -υρίω. αυτ)ν τη στιμ) ο 9αβί4συναισάνεται το βάρος των αμαρτημάτων του.

+ 9ιά4ο2ος Sωτικ)ς λ*ει ότι όλοι μας μοιά<ουμε με τα μάτια μας. τα μάτια μαςβλ*πουν τα πάντα εκτός από τον εαυτό τους. (ύκολα και εμείς π*3τουμε στην ί4ια παί4α;παρατηρ0ντας και επιτιμ0ντας πολλ*ς 3ορ*ς τα σ3άλματα των άλλων; εν0 τα 4ικά μαςσ3άλματα μ*νουν από μας α*ατα.

+ (υαελιστ)ς Ματαίος AD;EB ρά3ει@ τί 4ε βλ*πεις το κάρ3ος το εν τω ο3αλμ0 τουα4ελ3ού σου; την 4ε τω /ω ο3αλμ0 4οκόν ου κατανοείςI. >ιατί βλ*πεις το σανι4άκι; πουείναι στο μάτι του α4ελ3ού σου; το 4οκάρι 4ε που είναι στο μάτι σου 4εν το αισάνεσαικαι 4εν το καταλαβαίνειςI >ιατί το μικρό σ3άλμα του α4ελ3ού σου το βλ*πεις; μ*νεις 4εαναίσητος μπροστά στο 4ικό σου βαρύτατο σ3άλμαI

-αι ο ιερός 7ρυσόστομος ?*ει@ / αυτόν τον κόσμο 4εν υπάρ2ει καν*να άλλο κακό τόσομεάλο όσο η αμαρτία.

Αλλά τι συμβαίνει όταν ο άνρωπος αρνείται να ανανωρίσει τις αμαρτίες τουI !ότεεπεμβαίνει ο ,εός με ποικίλους τρόπους. στο 9αβί4 επεν*βη με την αποστολ) του Προ3)τηΝάαν. σε άλλες περιπτ0σεις επεμβαίνει με 4οκιμασίες; πειρασμούς; ασ*νειες; κατακλυFσμούς; σεισμούς; ακόμη και με το άνατο ια να 3*ρει σε συναίσηση τους πεπτωκότες.

5 αμαρτία είναι 3οβερ) πλη) ια τον άνρωπο. !όσο 3οβερ); 0στε; όπως λ*ει ο8νάτιος ο ,εο3όρος; 2ρειάστηκε να πληωεί ο 7ριστός ια να ιατρευτούμε.

5 αμαρτία ύμνωσε τον ουρανό από το πολυπλη*ς τάμα του (ωσ3όρου.5 αμαρτία μετ*τρε1ε τη η σε μια απ*ραντη κοιλά4α -λαυμ0νος; όπου 4άκρυα και μόνο

4άκρυα κυλούν.5 αμαρτία παρασύρει τους ανρ0πους; που *2ουν *σει σαν στό2ο τον παρά4εισο και

τους ο4ηεί στην αι0νια κόλαση.5 αμαρτία του ανρ0που *3ερε στη η τον -ύριο της 4ό:ης; που σαν κοινός άνρωπος

βά4ισε τον ανη3ορικό 4ρόμο του >ολοά και ο4η)ηκε στον τά3ο σαν κοινός νητός.Jταν κανείς σκ*πτεται όλα αυτά 4εν μπορεί να μην αναν)1ει. + 9αβί4 ανα3ωνεί@ !ην

ανομίαν μου ε0 ιν0σκω. το ί4ιο πρ*πει να λ*με και εμείς.-αι ο Προ3)της 5σαUας προτρ*πει να υμόμαστε τις αμαρτίες μας; ια να τις :ε2νά ο,εός. (0 ειμί ο ε:αλεί3ων τας ανομίας σου; *νεκεν εμού και τας αμαρτίας σου; καιμνησ)σομαι. /υ 4ε μν)σητι και κρι0μεν Aια να απαλλαείς απ αυτ*ςB.

>ι αυτό η πρ0τη εν*ρεια όποιου επιυμεί από το εό τη συν0μη είναι η αναν0ρισητης αμαρτωλότητος του και η 4εύτερη η ε:αόρευση αυτ0ν των αμαρτι0ν στονπνευματικό.

Αλλά ποιός μπορεί να <ει στην αμαρτία και συ2ρόνως να νι0ει όμορ3α και να είναι2αρούμενος και ευτυ2ισμ*νοςI Μόνο ο πωρωμ*νος άνρωπος. + πιστός <0ντας κατά λάοςτην ασ2)μια της; <ητά συνε20ς *λεος όπως ο 9αβί4.

Πόσο πόνεσε από τη στιμ) εκείνη που κατάλαβε το σ3άλμα του. Lκλα1ε πικράπροσευ2όταν πολλ*ς 3ορ*ς την ημ*ρα; Αλλά και τη νύ2τα :υπνούσε και *κανε προσευ2)κλαίοντας. με 4άκρυα *βρε2ε το στρ0μα του. (ν 4άκρυσί μου την στρωμν)ν μου βρ*:ω;

ρά3ει ο ί4ιος.9ιηούνται π0ς κάποιος ν*ος που <ούσε τη <ω) της αμαρτίας; 2ωρίς β*βαιασυναίσηση της μεάλης του αποστασίας; μπ)κε από περι*ρεια σε κάποια εκκλησία που)ταν 3ημισμ*νη ια τις ωραίες της αιορα3ίες.



(κεί παρατ)ρησε μια πολύ παρά:ενη εικόνα που τον εντυπωσίασε. Παρατ)ρησε τηναιορα3ία; που παρίστανε τον Προ3ητάνακτα 9αβί4; βυισμ*νο με 4άκρυα στα μάπαστον πόνο της μετανοίας. 9ίπλα στο 9αβί4 βρισκόταν *νας άελος; που κρατούσε *να ποFτ)ρι και μά<ευε τα 4άκρυα και στη συν*2εια τα προσ*3ερε 1ηλά στον Παντο4ύναμο. -άτωαπό τον πίνακα υπ)ρ2ε αντί επιρα3)ς μια 3ράση παρμ*νη από τον ιερό Αυουστίνο@ +9αβί4 αμάρτησε μια 3ορά και *κλα1ε όλη του τη <ω) και συ αμάρτησες τόσες 3ορ*ς και4εν *κλα1ες ποτ*.

+ ν*ος συκιν)ηκε από τον πίνακα και την επιρα3) και συλλοίστηκε@ Αλ)εια; ε0αμάρτησα τόσες 3ορ*ς στη <ω) μου και μ*2ρι σ)μερα 4εν *2υσα ούτε *να 4άκρυ. ως πότε

α πάει *τσι η <ω) μουI. -αι μην μπορ0ντας να κρατ)σει τη συκίνησ) του *πεσε σταόνατα; *κλα1ε πικρά ια την περασμ*νη 2αμ*νη <ω) του; σηκ0ηκε; *1α:ε; βρ)κε τονκατάλληλο πνευματικό; ε:ομολο)ηκε και συν*2ισε πλ*ον τη <ω) του σύμ3ωνα με το*λημα του -υρίου.

(ίναι εονός π0ς η αμαρτία ε:ασκεί οητεία επάνω μας. L2ει λυκύτητα. Αλλά ηλυκύτητά της μοιά<ει με τη λυκύτητα του κινίνου. Μετά το ε:ωτερικό περίβλημα τοκινίνο είναι πικρό 4ηλητ)ριο. Lτσι και η αμαρτία. Μετά τη 4ιάπρα:) της είναι 4ηλητ)ριο;3αρμάκι. Αποβαίνει βασανιστικ). το πόσο βασανιστικ) είναι η αμαρτία 3αίνεται από *νακείμενο του πρ0του βιβλίου της Π. 9ια)κης; της >εν*σεως. Πρόκειται ια την ιστορία του-άιν που 3όνευσε τον α4ελ3ό του 6βελ. Νόμισε ότι μετά το 3όνο α απαλλασσόταν απότον α4ελ3ό του 6βελ; ια τον όποιο *τρε3ε <)λεια και 3οβερό μίσος. 4εν συν*βη όμως *τσι.η <ω) του μετά το 3όνο κατ*στη βασανιστικ). Jπου και να βρισκόταν 4εν εί2ε ησυ2ία.Νόμι<ε ότι η η συνε20ς τρ*μει. -άε 3ύλλο; που ο άνεμος κουνούσε; τον 3όβι<ε. +*λε2ος της συνει4)σεως )ταν συνε2)ς. Cούσε πράματι σε μια κόλαση.

5 αμαρτία λ*ει ο 8ερός 7ρυσόστομος 3οβί<ει τον αμαρτωλό 2ωρίς να υπάρ2εικατ)ορος. 4εν μπορούν να απαλλά:ουν τον αμαρτωλό άνρωπο; ούτε τα πλούτη; ούτε ταα:ι0ματα. αυτ) βασανί<ει ακόμη και εκείνους που τους τρ*μει όλος ο κόσμος.+ Μ. Αλ*:αν4ρος; το λαμπρό αυτό τ*κνο της Μακε4ονίας; *πεσε κάποτε σ *να μεάλοσ3άλμα. ,ύμωσε τόσο και μην μπορ0ντας να συκρατ)σει το υμό του 3όνευσε τονκαλύτερο του 3ίλο τον -λείτο. αυτ) η πρά:η του απ*βη βασανιστικ). από την ημ*ρα του3όνου και μετά 4εν εύρισκε ησυ2ία πουενά.

-αι ο λόος του ,εού στο 9ευτερονόμιο A$G; PPPDB 4ι4άσκει@ -αι εσταί η <ω) σουκρεμασμ*νη απ*ναντι των ο3αλμ0ν σου και 3οβη)ση ημ*ρας και νυκτός και ουπιστεύσεις τη <ω) σουV το πρωί ερείς π0ς αν *νοιτο εσπ*ραI και το εσπ*ρας ερείςV π0ς αν*νοιτο πρωίI από το 3όβο της καρ4ίας σου; ά 3οβη)ση; και από των οραμάτων τωνο3αλμ0ν σου; ων ό1η.

!α λόια αυτά του 9ευτερονομίου είναι πράματι συκλονιστικά. η <ω) σου λ*ει αείναι μπροστά στα μάπα σου σαν μετ*ωρος. α 3οβάσαι τόσο την ημ*ρα όσο και τη νύ2τα

και 4ε α *2εις καμία ελπί4α ότι α <)σεις. το πρωί α λ*εις@ Πότε α βρα4ιάσειI το βρά4υα πεις@ Πότε α :ημερ0σειI αυτό α συμβεί λόω του 3όβου της καρ4ίας σου ια εκείναπου αυτ) α 3οβηεί και ε: αιτίας των εονότων που α 4ουν τα μάπα σου.

>εννι*ται επομ*νως το ερ0τημα. Ποιό είναι το πνευματικό συμ3*ρον του αμαρτωλούI τιπρ*πει να πρά:ει ια να λυτρωείI

5 πρ0τη εν*ρεια είναι η συναίσηση της αμαρτίας. να πει με το 9αβί4. (ίμαιαμαρτωλός. Αμάρτημα τω -ύριο. +π την ανομίαν μου ε0 ιν0σκω. 9ια3ορετικά +ι τύ1ειςτης συνει4)σεως α 4ημιουρούν μια συνε2) λί1η; που 4ε α *2ει τ*λος. -αι ο αμαρτωλόςα <ει συνε20ς την κόλασ) του.

9ε 3άνει όμως να πεις ότι είμαι αμαρτωλός.7ρειά<εται να επακολου)σει η μετάνοια και η εραπεία. >ιατί η 4ιαπίστωση Pπ είμαιάρρωστος είναι η πρ0τη εν*ρεια. η 4εύτερη είναι η εραπεία. 7ρειά<ονται κατάλληλα3άρμακα ια την καταπολ*μηση της ασ*νειας. το ί4ιο ακριβ0ς 2ρειά<εται και ια τονκάε αμαρτωλό. >ιατρός και 3άρμακα. αυτά τα 3άρμακα νωρί<ει ο πνευματικός να τα

2ορηεί και να εραπεύει τον ασενούντα πνευματικά.5 απομάκρυνση από το ,εό εννά την ασ*νεια και κατόπιν το άνατο. >ι αυτό οΠρο3)της 8ερεμίας βροντο3ωνεί@ >ν0ι και ί4ες ότι πικρόν *ση; το καταλιπείν σε εμ*.>ν0ρι<ε λοιπόν και βλ*πε ότι είναι πολύ πικρό να με εκαταλείπεις. >ι αυτό κατά τηνπροτροπ) του Προ3ητάνακτα μια λύση μόνο υπάρ2ει. Lνας 4ρόμος α μας βάλει από τοα4ι*:ο4ο. η συναίσηση της αμαρτωλότητος μας. αυτ) η συναίσηση ο4ηεί στη μετάνοια;στη 4ιόρωση των λα0ν; στην από3αση της <ω)ς της αιότητος που ο4ηεί στη σωτηρίακαι στην ποητ) *ωση.



ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ 4ΕΟΥ

προ3ητάνα: 9αβί4 4ικαι0ηκε από το ,εό; ιατί αναν0ρισε την αμαρτωλότητάτου και με τα 4άκρυα της μετανοίας :*πλυνε τα παραπτ0ματά του. Ανανωρί<ειακόμη ότι οι τιμωρίες που του επιβλ)ηκαν από το ,εό )ταν 4ίκαιες; >ι αυτό

προσ*τει@ /οι μόνω )μαρτον και το πονηρόν εν0πιων σου εποίησα όπως αν 4ικαιω)ςεν τοις λόοις σου και νικ)σης εν τω κρίνεσαι σε.

+/ε σ*να μόνο αμάρτησα και 4ι*πρα:α εκείνο που στα μάπα σου -ύριε είναι πονηρό.

+μολο0 και κηρύττω 4ημόσια την αμαρτία μου σε /*να; 0στε όσοι βλ*πουν τιςτιμωρίες που μου επ*βαλες ια τις πτ0σεις μου; να μη σε εκλάβουν ως ά4ικο; Αλλά ναανανωρισείς 4ίκαιος στα λόια σου και τις κρίσεις σου ια μ*να και να ε:*λειςνικητ)ς; όταν εκείνοι που ανοούν τα πράματα σε κατακρίνουν.

+ 7ριστιανός που πιστεύει στο 7ριστό πρ*πει να <ει σύμ3ωνα με το άιο *λημα !ου. οιεντολ*ς του ,εού ια τον πιστό; είναι υπο2ρεωτικ*ς. η πτ0ση του είναι *να ολίσημα που

συνιστά αμαρτία. -αι η αμαρτία 4εν ασ2ημί<ει μόνο τον άνρωπο; Αλλά εννά και άνατο;τον πνευματικό άνατο. + άνρωπος που αμαρτάνει π*3τει στις παί4ες του /ατανά; πουμισόκαλος κα0ς είναι; αωνί<εται να τον παρασύρει και να τον απομακρύνει από τη *σητης υιότητος. Lτσι αυτός που αμαρτάνει; αμαρτάνει μεν μπροστά στα μάπα του ,εού; σοιμόνω )μαρτον και το πονηρόν εν0πιων σου εποίησα; Αλλά αμαρτάνει συ2ρόνως καιμπροστά στους ανρ0πους; τους οποίους με τη συμπερι3ορά του σκαν4αλί<ει και πολλ*ς3ορ*ς τους παρασύρει στη 4ικ) του αστο2ία.

Αλλά από τη στιμ) που κάποιος συν4*εται με το εό και <ει συ2ρόνως μ*σα στην(κκλησία; ο3είλει να *2ει και την ανάλοη συμπερι3ορά. >ιατί 4εν 3άνει απλά ναπιστεύει κανείς στο 7ριστό; Αλλά επιβάλλεται και να <ει εν 7ριστ0. + ιερός (υαελιστ)ςα μας πει@ +υ πάς ο λ*ων μοι -ύριε -ύριε; εισελεύσεται εις την Βασιλείαν των ουραν0ν;άλλ ο ποι0ν το *λημα του πατρός μου του εν ουρανοίς. AΜατ. D;$%B.

5 συμπερι3ορά των 7ριστιαν0ν *2ει αντίκτυπο στον *:ω κόσμο. με την κακ)συμπερι3ορά σκαν4αλί<ει ο 7ριστιανός τους ανρ0πους. +ι άνρωποι που 4εν είναι της

(κκλησίας 1ά2νουν συνε20ς ια να βρουν α4υναμίες των 7ριστιαν0ν. -αι τις βρίσκουνπολλ*ς 3ορ*ς. Αρ2ί<ουν κατόπιν *να 3οβερό κατηορ0 εναντίον όλων των πιστ0ν;4ιακηρύσσοντας συ2ρόνως π0ς ποτ* 4ε α επιυμούσαν να ίνουν τ*τοιοι 7ριστιανοί.+ -ύριος μας που ταπείνωσε τον εαυτό του και *ινε άνρωπος; συ20ρεσε το ληστ); τηνπόρνη; τον τελ0νη και όλους τους 4*2τηκε στην ακαλιά του και τους κατ*στησε



μετό2ους της Βασιλείας !ου. 4ε 4*2τηκε όμως ποτ* τον υποκριτ). >ι αυτό κατα3*ρηκεεναντίον των >ραμματ*ων και Sαρισαίων; που η <ω) τους 4εν )ταν σύμ3ωνη με τα όσαεν0ρι<αν και ε4ί4ασκαν. στον ό2λο όμως που ανοούσε το νόμο ο -ύριος *λεε@ Πάνταουν όσα εάν είπωσιν υμίν τηρείν; τηρείτε και ποιείτε; κατά 4ε τα *ρα αυτ0ν μη ποιείτελ*ουσι άρ και ου ποιούσι AΜατ. $E;EB. Lτσι με την υποκριτικ) συμπερι3ορά πολλοίσκαν4αλί<ονται. -αι ο υποκριτ)ς ρ)ορα :εσκεπά<εται. οι άνρωποι *2ουν αισητ)ριοκαι 4εν είναι ανόητοι. το κακό όμως 4ημιουρείται και *2ει ολ*ρια αποτελ*σματα; ό2ιβ*βαια ια εκείνους που 1ά2νουν ια σκάν4αλα; Αλλά κυρίως ια τους α4ελ3ούς που*2ουν ακόμη ασενικ) πίστη. + 7ριστιανός όμως που σταεροποι)ηκε στην πίστη 4ε

σκαν4αλί<εται από την υποκριτικ) συμπερι3ορά των συνανρ0πων του ούτε από τη <ω)της αντινομίας που <ουν πολλοί.

>ι αυτό ο κάε 7ριστιανός πρ*πει να νωρί<ει ότι είναι μαητ)ς του 7ριστού και παι4ίτου ,εού Πατ*ρα. -αι η <ω) του α είναι <ω) α0νος και <ω) αιότητος που στο2εύει στοκα ομοίωσιν; στη *ωση.

Αλλά ο 7ριστιανός που συνει4ητά <ει τη <ω) της αμαρτίας; 4εν κάνει κακό μόνο στουςσυνανρ0πους του; Αλλά αμαρτάνει εν0πιων του ,εού του <0ντος σοι μόνω )μαρτον καιτο πονηρόν εν0πιων σου εποίησα 4εί2νοντας μ αυτό τον τρόπο ότι 4εν τον υπολοί<ει. -αιη άρνηση αυτ) εκ4ηλ0νεται με ποικίλους τρόπους. η προσκύνηση των ει40λων είναιάρνηση του ,εού. -αι 4εν εννο0 β*βαια τα αάλματα και τους ει4ωλολατρικούς εούς τουπαρελόντος; Αλλά τα εί4ωλα της επο2)ς μας. + 6ιος -υπριανός λ*ει@ Jτι προτιμά οάνρωπος περισσότερο από το ,εό το κάνει ,εό. -αι ια να κατανο)σουμε καλύτερα τησκ*1η του Αίου Πατ*ρα; ας ανα3ερούμε σε παρα4είματα@ τι είναι η μό4α ια πολλούςI,εός. αν ερευν)σει κανείς τον εαυτό του και 4ιαπιστ0σει ότι περισσότερο 2ρόνο 4απανάασ2ολούμενος με τη μό4α παρά με το ,εό; σύμ3ωνα με τον 6ιο -υπριανό είναιει4ωλολάτρης.

-αι ο Προ3)της 8ερεμίας παρατηρ0ντας αυτ)ν τη συμπερι3ορά των ανρ0πων αυτ0νπροσ*τει@ 9ι*σπασες τους 4εσμούς σου και είπας; ου 4ουλεύω σοι. 9ι*ρρη:ες 4ηλ. τιςσ2*σεις σου με το ,εό και είπες@ 4ε σε ανανωρί<ω; 4ε *λω να σε υπηρετ0 4εν είμαι μα<ίσου.

Αυτό όμως 4ε σημαίνει ότι :*3υε ο άνρωπος από τα μάπα του ,εού. Jλες +ι πρά:ειςκαι +ι εν*ρειες ίνονται μπροστά στα μάπα του -υρίου; *στω και αν με την τακτικ) τηςστρουοκαμ)λου αρνείται κανείς το ,εό.

+ αρνητ)ς του ,εού ανοεί η απορρίπτει τις ι4ιότητες του -υρίου. Αρνείται τηνΠαντο4υναμία του; ιατί *λει τον εαυτό του παντο4ύναμο μ*σα στην κτίση. Αρνείται τηνΠανσο3ία !ου ια να 4ημιουρεί την 1ευ4αίσηση ότι κανείς 4ε νωρί<ει τα κατορ0ματάτου και την άνομη <ω) του. Αρνείται την Αιότητα του -υρίου; ιατί ρί2νοντας μια

προσεκτικ) ματιά στον εαυτό του 4ιαπιστ0νει ότι είναι βρ0μικος.+ 9αβί4 ο μεάλος αυτός άν4ρας της Π. 9ια)κης; προ3)της και Βασιλιάς; λυπ)ηκεκαι *κλα1ε ό2ι μια 3ορά; Αλλά *κλα1ε σ όλη του τη <ω); ό2ι τόσο ια τη μοι2εία και το3όνο που *κανε; ό2ι ια το σκάν4αλο που με τη <ω) του 4ημιούρησε; ό2ι ια τονΠαρά4εισο που *2ασε; ό2ι ια την κόλαση που αόρασε; Αλλά λυπ)ηκε; ιατίπροβαίνοντας σ αυτ*ς τις πρά:εις ανόησε; λύπησε και παρ0ρισε το ,εό. Lτσι πρ*πει νασκ*πτεται και ο κάε 7ριστιανός όπως ο 9αβί4 και να λ*ει@ /οι μόνω )μαρτον και τοπονηρόν εν0πιον σου εποίησα. Lνας αιασμ*νος άνρωπος *λεε@ -ύριε 4ε *λω ούτε τονΠαρά4εισο σου; ούτε την κόλαση σου; ούτε τον παρόντα κόσμο. Μόνο *να πράμα *λω. ναβρίσκομαι εκεί που είσαι εσύ; να <ω κοντά σου. τι όμορ3α λόιαK

-αι ο πάκαλος 8ωσ)3 *2οντας ν0ση της Παντα2ού παρουσίας του ,εού; είπε στηυναίκα του Πετε3ρ); που τον προκαλούσε να αμαρτ)σει μα<ί της. Π0ς ποι)σω το πονηρόντούτο και αμαρτ)σομαι εν0πιον του ,εούI. Παρατηρεί κανείς ότι ο Πάκαλος 8ωσ)3απ*3υε την αμαρτία από σεβασμό στο ,εό. Nπολόι<ε ότι το ακοίμητο βλ*μμα του ,εού

)λε2ε τη <ω) του και τις πρά:εις του. 4εν το *κανε αυτό από 3όβο; Αλλά από αάπη προςτο ,εό. 4ε *λησε να παραβεί την εντολ) !ου. -αι η πρά:η αυτ) *2ει μεάλη α:ία. Μ*σατου ο πάκαλος *τρε3ε μίσος; ό2ι ια τη υναίκα του Πετε3ρ); που τον προκαλούσε νααμαρτ)σει; Αλλά ια την ί4ια την αμαρτία. -αι όποιος ααπά το ,εό; μας λ*ει οMαλμω4ός; μισεί την αμαρτία. +ι ααπ0ντες τον -ύριον μισείτε πονηρά AMαλμ. 'P;%"B.

+ 9αβί4 αμάρτησε μπροστά στο ,εό; ιατί παρ*βη 4ύο εντολ*ς του 9εκάλοου. τηνΠ*μπτη και την Lκτη εντολ) που λ*ουν@ ου 3ονεύσεις και ου μοι2εύσεις. (πομ*νως )τανυπόλοος εν0πιων του ,εού. 4εν υπολόισε οπωσ4)ποτε τον κόσμο; Αλλά 4εν υπολόισεκαι το ,εό; >ι αυτό )λε κοντά του ο Προ3)της Νάαν και του είπε@ !ί ότι ε3αύλισαςAπερι3ρόνησεςB τον λόον του -υρίου του ποι)σαι το πονηρόν εν ο3αλμοίς αυτούI AΒ Βασ.%$;'B. >ιατί 9αβί4 περι3ρόνησες το λόο του -υρίου και *κανες το πονηρόν μπροστά σταμάπα !ουI Πόση προσο2) 2ρειά<εται. Πόσο εύκολα λησμονεί κανείς το ,εό και βι0νει τηναμαρτία; που ο4ηεί τελικά στην απ0λεια.

Αμαρτάνουμε σίουρα κάτω από το σκοτά4ι; ιατί πάς ο 3αύλα πράσσων μισεί το 3ως

και ουκ *ρ2εται προς το 3ως; ίνα μη ελ*2η τα *ρα αυτού υπό του 3ωτός A8ωαν. B.Πιστεύουμε ότι 4εν μας εί4ε κανείς. Μ*νουμε )συ2οι Α3ού +ι 3αύλες πρά:εις 4εν εί4αν το3ως της 4ημοσιότητος. -αι όμως. + Mαλμω4ός α μας 4ια1εύσει@ Πού πορευ0 από τουπνεύματος σου και από του προσ0που σου πού 3ύωI εάν ανεβ0 εις τον ουρανόν; συ εκείειV εάν κατεβ0 εις τον ά4ην; πάρει AπαρευρίσκεσαιBV εάν αναλάβοιμι τας πτ*ρυάς μου κατ



όρρον και κατασκην0σω εις τα *σ2ατα της αλάσσης; και άρ εκεί η 2ειρ σου ο4η)σειμε; και κα*:ει με η 4ε:ιά σου Aα με κρατά σ3ικτά η 4ε:ιά σουB AMαλμ. %EG; DF%"B.

-αι ο προ3)της 8ερεμίας ανα3ωνεί@ ει κρυβ)σεται τις εν κορυ3αίοις και ε0 ουκ ό1ομαιαυτόνI μη ου2ί τον ουρανόν και την ην ε0 πληρ0I AΊερ. $E;$#B.

(ίναι λοιπόν 4υνατόν να κρυ3εί κάποιος σε απόκρυ3ο μ*ρος και να μη ίνειάνπληπτός από το ,εόI Μ)πως ο -ύριος 4εν είναι εκείνος πού εμί<ει με την παρουσία !ουτον ούρανό και τη )I Π0ς λοιπόν μπορείνα κρυ3εί κανείς από τα μάπα του -υρίουI ναιατί ο σο3ός παροιμιαστ)ς α πει@ (ν παντί τόπω ο3αλμοί -υρίου σκοπεύουσι κακούς τεκαι ααούς A%&;EB. τα μάπα του -υρίου βλ*πουν παντού. Παρατηρούν και τους καλούς και

τους κακούς ανρ0πους. >ι αυτό λοιπόν 2ρειά<εται προσο2). Nπάρ2ει 4ίπλα μας ο πονηρόςε2ρός; που προσπαείνα μας παρασύρει στο κακό; ακόμα και στην ευλοημ*νη 0ρα τηςπροσευ2)ς. + ιερός υμνορά3ος μας ε3ιστά την προσο2) λ*οντας@ !η μεν λ0σση άσματι3ε>ιόμενος; τω 4ε λοισμ0 άτοπα λοι<όμενος. -αι εν0 νωρί<ουμε ότι το μάτι του ,εούμας παρακολουεί συνε20ς και *2ουμε μ*σα μας το 3όβο; εν τούτοις αμαρτάνουμε. Πάλι οιερός υμνορά3ος μας υπενυμί<ει τ*τοιου εί4ους εμπειρίες λ*οντας@ -ύριε και τον 3όβονσου πτοούμαι και το πονηρόν ποιείν ου παύομαιV τις εν 4ικαστηρίω τον 4ικαστ)ν ουπτοείται η τις τον ιατρόν παρορί<ει ως κα0.

>ι αυτό μετά από όλες αυτ*ς τις εμπειρικ*ς καταστάσεις που βι0νουμε; αςανα3ων)σουμε μα<ί με τον υμνορά3ο της (κκλησίας@ Qελον 4άκρυσιν ε:αλεί1αι τωνεμ0ν πταισμάτων; -ύριε; το 2ειρόρα3ον και το υπόλοιπον της <ω)ς μου 4ιά μετανοίαςεύαρεστ)σαι σοί; άλλ ο ε2ρός άπατα με και πολεμεί την 1υ2)ν μουV -ύριε πριν εις τ*λοςαπόλλωμαι σ0σον με.

!ελικά σ εκείνον κατα3εύομε ια τη σωτηρία μας. η συναίσηση της αμαρτίαςμπροστά στα 4ικά !ου μάπα μας βοηά να ο4ηηούμε στη μετάνοια και μα<ί με τον 6σωτουιό της παραβολ)ς να πούμε@ Πατ*ρα αμάρτησα και στον ουρανό και μπροστά σου. -άνε μεό2ι ιό σου; Αλλά απλό υπηρ*τη σου. -αι ας μη λησμονούμε@ (ίμαστε μόνοι; στο 30ς; στοσκοτά4ι; στο 4ωμάτιο μας κλεισμ*νοιI (ίμαστε μπροστά στα μάπα του ,εού. να ιατί οιερός Αυουστίνος κρά<ει@ 7ριστιαν* ο λύ2νος η αναμμ*νος είναι η σβησμ*νος ο ,εός σεβλ*πει. τι απαιτείται τ*λος από τον κα*να μαςI Μν)μη ,εού. να υμόμαστε το ,εό. με τημν)μη ,εού λυτ0νει κανείς την αμαρτία. αν *2ει συναίσηση ότι 4ίπλα του είναι ο ,εός;είναι α4ύνατο να αμαρτ)σει; όπως 4εν αμαρτάνει μπροστά στα μάπα των ανρ0πων.

ΤΟΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ

9αβί4 εκ<ητεί από το ,εό το άμετρο *λεος !ου; στο όποιο α:ί<ει τον κόπο ναενσκ)1ουμε παίρνοντας α3ορμ) από το στί2ο ι4ού άρ εν ανομίες συνελ)3ην καιεν αμαρτίαις εκίσσησε με η μ)τηρ μου.+

+ι ονείς μου; -ύριε; με άλλα λόια λ*ει ο ποιητ)ς; όταν με συν*λαβαν και όταν με*ννησαν; βρίσκονταν κάτω από το βάρος του προπατορικού αμαρτ)ματος καιπαρασύρονταν σε καημεριν*ς παραβάσεις του νόμου. ?*ει στο ,εό τα λόια αυτά ο9αβί4; ια να τον σπλα2νισεί και να στείλει το άμετρο *λεός του ια να τον ελε)σει.

/τον παρόντα στί2ο ο 9αβί4 ομιλεί ρητ0ς ια την κληρονομικ) *νο2); ια την όποια μετάαπό 2ίλια και πλ*ον 2ρόνια μίλησε και ο Απόστολος των (ν0ν Παύλος στην προςHωμαίους επιστολ) του. τι λ*ει ο ΠαύλοςI Βλ*πω 4ε *τερον νόμον εν τοις μ*λεσί μουαντιστρατευόμενον τω νόμω του νους μου και αι2μαλωτί<ονται με εν τω νόμω τηςαμαρτίας τω όντι εν τοις μ*λεσί μου. !αλαίπωρος ε0 άνρωποςK τις με ρύσεται εκ τουσ0ματος του ανάτου τούτουI AD;$EF$#B. Βλ*πω; λ*ει ο Απόστολος να κυριαρ2εί στα μ*λητου σ0ματος μου; άλλος νόμος και άλλη 4ύναμη. + νόμος και η 4ύναμη της αμαρτίας.αυτός ο νόμος εναντι0νεται και μά2εται σε όσα ο νους μου και η συνεί4ηση μου;ανανωρί<ουν ως ορό νόμο και με κάνει αι2μάλωτο 4ούλο στο νόμο της αμαρτίας πουκυριαρ2εί στα μ*λη μου. Πόσο 4υστυ2ισμ*νος και α:ιολύπητος άνρωπος είμαι ε0K Ποιόςα ελευερ0σει το σ0μα μου; που είναι κυριευμ*νο από την αμαρτία και που είναι η *4ρακαι το όρανο αυτού του ανάτουI

+ 9αβί4 μιλ0ντας στο ,εό με το ι4ού άρ εν ανομίαις συνελ)3ην... 4ε *λει να4ικαιολο)σει τον εαυτό του; Αλλά να ανανωρίσει ότι και αυτ*ς +ι ρί<ες του είναι

αμαρτωλ*ς (ις συμπάειαν τον ,εόν επισπ0μενος λ*ει ο Cυαβινός. ,*λει 4ηλα4) νααποσπάσει τη συμπάεια του ,εού. -αι ο ιερός 7ρυσόστομος α πει@ H*πει η 3ύσις επί τοπταίειν υπό των παημάτων ενο2λουμ*νη. η 3ύση του ανρ0που ενο2λείται από τα πάη;

Αλλά παράλληλα υπάρ2ει και η ροπ) προς την αμαρτία.



Μία λ*:η όμως του στί2ου μας είναι κάτιως 4ύσκολη; >ι αυτό επιυμ0 να παρουσιάσωμε απλότητα το 4ύσκολο νόημά της. Πρόκειται ια τη λ*:η εκίσσησε. 84ού άρ εν ανομίαιςσυνελ)3ην και εν αμαρτίαις #ίσσησ# μ#& η μ)τηρ μου. τη λ*:η #ίσσησ#& μαςπληρο3ορεί ο άιος Νικό4ημος ο αιορείτης; ότι ο /ύμμα2ος την ερμ)νευσε #γ%ννησ#ν καιο ιερός 7ρυσόστομος #ύησ#ν τουτ*στι συν*λαβε. το ρ)μα κισσάω άπαντα και ε>ιισσάω.

-αι είναι αλ)εια ότι όλοι εμείς +ι καταόμενοι από τον Α4άμ 3*ρουμε στους 0μουςμας το βάρος του προπατορικού αμαρτ)ματος; το όποιο στη συν*2εια κληρο4οτούμε στουςαποόνους μας. αυτό το βάρος *3ερε και ο 9αβί4; όπως 3*ρει κάε νητός άνρωπος. -αιείναι αυτό το αμάρτημα αποτ*λεσμα της πτ0σεως του Α4άμ.

Β*βαια η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνρωπος σ)μερα 4εν είναι η άρ2ικ)./ύμ3ωνα πάντα με την Αία >ρα3) και την Πατερικ) Παρά4οση ο ,εός &πλασε τον Α4άμκαι την (ύα ν)πια και τους τοπο*τησε στον παρά4εισο. +ι πρωτόπλαστοι )ταν κοινωνοίτης Αίας !ριά4ος. Lρ2ονταν σε επικοινωνία με το ,εό και εί2αν τη 2άρη του ΑίουΠνεύματος. Lπρεπε σιάFσιά να τελειοποιηούν βα4ί<οντας *τσι προς τη *ωση και τηναανασία. Πλάστηκαν κατ εικόνα και ασκούμενοι στο ααό α *3ταναν στο καομοίωσιν.

Προκειμ*νου όμως να ασκηούν +ι πρωτόπλαστοι ο ,εός απαόρευσε τη 2ρ)ση του4*ν4ρου της ν0σεως του καλού και του κακού; και *4ωσε εντολ) να μη 3άουν από αυτότο 4*ν4ρο. Αυτοί όμως παράκουσαν την εντολ) του ,εού επει4) παρασύρηκαν από το4ιάβολο και εκτρο2ιάσηκαν από το 4ρόμο της τελει0σεως. Lτσι )ταν α4ύνατο να3άσουν στην αανασία και τη *ωση; ιατί ο ε2ρός τους πλ)ωσε. L2ασαν τη <ωοποιό2άρη του Αίου Πνεύματος και *ιναν κατά την 1υ2) νεκροί. /ύμ3ωνα με την πληρο3ορίατου ,εο3ίλου ο πονηρός *λησε να ανατ0ση τους πρωτοπλάστους και σωματικά; Αλλά4εν μπόρεσε να το πετύ2ει. -ατόρωσε όμως να ανατ0σει με τον -άιν τον 6βελ και *τσιάρ2ισε ο σωματικός άνατος στον κόσμο.(ντυπωσιακό β*βαια είναι και το εονός ότι +ι πρωτόπλαστοι μετά την παρακο) 4ενε<)τησαν από το ,εό συν0μη; αν και ο ,εός μιλ0ντας τους; τους *4ωσε την ευκαιρία ιακάτι τ*τοιο. (ίναι 2αρακτηριστικός ο 4ιάλοος ,εού και πρωτοπλάστων; που *λαβε 20ραμετά την παρακο). το 4ιάλοο αυτό μας τον παρ*2ει με πολλ) σα3)νεια το πρ0το βιβλίοτης Π. 9ια)κης η 3%ν#σ',. ?*ει λοιπόν η >*νεσις@

-ατά το 4ειλινό ακούστηκε η 3ων) του -υρίου που περιπατούσε στον Παρά4εισο και +ιπρωτόπλαστοι Α4άμ και (ύα μην μπορ0ντας να 4ουν το ,εό κρύ3τηκαν μ*σα στα 4*ν4ρατου Παρα4είσου. + ,εός τότε προσκάλεσε τον Α4άμ και του είπε@ Α4άμ πού είσαιI και ο

Α4άμ απάντησε στο ,εό. 6κουσα τη 3ων) σου που περιπατούσες στον Παρά4εισο και 3οFβ)ηκα; επει4) είμαι υμνός και κρύ3τηκα. -αι ο ,εός ρωτά τον Α4άμ. Ποιός σουαν)ειλε ότι είσαι υμνός; εκτός αν *3αες από το 4*ν4ρο που σου απαόρευσα να

3άεις. -αι ο Α4άμ άπαντά@ η υναίκα που μου *4ωσες ως σύντρο3ο μου; αυτ) μου *4ωσεαπό τον καρπό του απαορευμ*νου 4*ν4ρου και *3αα. -αι ο ,εός κατόπιν τούτων ρωτά τηυναίκα. >ιατί (ύα *καμες αυτόI και η (ύα απάντησε. + ό3ις με ε:απάτησε και *3αα.

/ αυτό το 4ιάλοο 3αίνεται κααρά η 3ιλανρωπία και η ανε:ικακία του ,εού α3 ενόςκαι α3 ετ*ρου η αμετανοησία των πρωτοπλάστων. Lτσι μετά την πτ0ση και τηναμετανοησία ο άνρωπος εκ4ι0κεται από τον Παρά4εισο; εν0 ο ,εός 4ί4ει το πρ0το2αρμόσυνο άελμα που είναι το 2ωρίον E;%& της >εν*σεως και που ονομά<εταιΠρωτευα*λιο@ -αι *2ραν )σω ανά μ*σον σου και ανά μ*σον της υναικός και ανάμ*σον του σπ*ρματος σου και ανά μ*σον του σπ*ρματος αυτ)ςV αυτός σου τηρ)σει κε3αλ)νκαι συ τηρ)σεις αυτού πτ*ρναν.Lτσι η <ω) του ανρ0που η εκτός του παρα4είσου )ταν <ω) πόνων και λί1εων. +4ιάβολος επί πλ*ον με το εκπεσόν τάμα του και με τη συνερασία ανρ0πων ά4ικων;αύ:ησε τη 4ράση του στον κόσμο; 0στε να βασιλεύει η αμαρτία. -αι με την αμαρτία )λεκαι επικράτησε στον κόσμο ο άνατος. + ,εός επ*τρε1ε τη 4ιάλυση του ανρ0που εις τα ε:ων συνετ*η και το άνατο α3 ενός μεν ίνα μη το κακόν αάνατον *νηται κατά τον 6ιο>ρηόριο το εολόο; α3 ετ*ρου ια να τον αναπλάσει κατά την ανάσταση και επί πλ*ον μετη *α του ανάτου να 40σει στον άνρωπο ευκαιρία μετανοίας.

/ύμ3ωνα με την Αία >ρα3) +ι πρωτόπλαστοι πλη0ηκαν από το σατανά καιαστό2ησαν από τον αρ2ικό τους προορισμό. Απ*τυ2αν να 3άσουν στην τελείωση καιαανασία 4ηλ. τη *ωση. εν0 ο αρ2ικός προορισμός του ανρ0που )ταν να ααπάανι4ιοτελ0ς το ,εό και τον άνρωπο; σύμ3ωνα με την πρ0τη εντολ) του 4εκάλοου

Ααπ)σεις -ύριον τον ,εόν σου ε: όλης της καρ4ίας σου και ε: όλης της 1υ2)ς σου και ε:όλης της 4ιανοίας σου και τον πλησίον σου ως εαυτόν; με την υποκίνηση του πονηρούπνεύματος και τη 4ικ) του συκατάεση απομακρύνηκε από την αάπη του ,εού και τουανρ0που αι την αντάλλα:ε με την ι4ιοτ*λεια. Lτσι *ινε ατομιστ)ς και εωιστ)ς./τερ)ηκε την επικοινωνία με το ,εό και κλονίστηκαν +ι σ2*σεις του με τον πλησίον. ηστ*ρηση της κοινωνίας με το ,εό και τον πλησίον σημαίνει στ*ρηση της ηικ)ςτελει0σεως. /τ*ρηση 4ε της ηικ)ς τελει0σεως είναι στ*ρηση της παρα4είσιας <ω)ς με

αποτ*λεσμα τη 3ορά και το άνατο. >ιατί ο 2ωρισμός από το ,εό είναι άνατος. Πρό:ενοιεπομ*νως του ανάτου είναι πρ0τα ο /ατανάς και ύστερα ο άνρωπος.!0ρα ο άνρωπος απομ*νει μόνος. Jταν <ούσε στον παρά4εισο; 4ε 3ρόντι<ε ια τίποτα.

Jλα του τα παρεί2ε ο ,εός 2ωρίς ι4ρ0τα και πόνο. !0ρα πρ*πει να 3ροντίσει ια να4ιατηρηεί στη <ω). -αι Α3ού η αμαρτία *3ερε 3οροποιό αλλοίωση στην 1υ2) του; το



μίσος; η κακία; <ηλοτυπία; ο εωισμός και τόσα άλλα 3ωλιά<ουν μ*σα του. Cηλεύει τουςανρ0πους που προκόβουν. Ααπά όσο είναι 4υνατό αυτούς που τον ααπούν. Μισείαυτούς που τον μισούν. Cητά 4ό:α; πλούτη; σωματικ*ς απολαύσεις. τα *λει όλα 4ικά του.

Lκτοτε όσοι *ρ2ονται στη <ω) εννιούνται με τη ροπ) προς το κακό και την αμαρτία.(ίναι αι2μάλωτοι του /ατανά.

!ην άλια αυτ) κατάσταση περιρά3ει λεπτομερ*στατα ο ιερός (υαελιστ)ς ?ουκάςστην όμορ3η εκείνη και τόσο 4ι4ακτικ) παραβολ) του καλού /αμαρείτου. + άνρωπος οεμπεσ0ν εις τους ληστάς είναι ο πεπτωκ0ς άνρωπος; στον όποιο *2ει 4ικαι0ματα ο/ατανάς. -αι ο /ατανάς *2ει σαν στό2ο και σκοπό την κακοποίηση του ανρ0που. Lτσι +ι

ονείς μας; όταν μας 3*ρνουν στη <ω); μας κληρο4οτούν συ2ρόνως και την αμαρτία τηνπροπατορικ); 4ηλ. το άνατο.5 προπατορικ) αμαρτία είναι μία και μόνη. η παρακο). -αι ο 7ριστός )λε να άρη αυτ)

την αμαρτία και να ο4η)σει τον άνρωπο στην υπακο). Βροντο3ωνεί ο Πρό4ρομος4εί2νοντας τον -ύριο 8ησού@ 84ε ο αμνός του ,εού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου. ηπροπατορικ) αμαρτία είναι μία; Αλλά συ2ρόνως είναι και πη) πολλ0ν αμαρτημάτων. >ιαυτό ο 9αβί4 λ*ει@ (ν ανομίαις συνελ)3ην και εν αμαρτίαις εκίσσησ* με η μ)τηρ μου.

5 προπατορικ) όμως αμαρτία μ*νει αεράπευτηI Βεβαίως ό2ι. στο πρωτευα*λιοA>*νεσις E;%&B 4ί4ει ο ,εός την πρ0τη υπόσ2εση; που είναι τόσο 2αρμόσυνη. -αι εν 2ρόνοπραματοποιείται ο ερ2ομός του 7ριστού στον κόσμο. Jτε )λε το πλ)ρωμα του 2ρόνουε:απ*στειλεν ο ,εός τον υιόν αυτού τον μονοεν)... ια να απαλλά:ει τον άνρωπο από τοπροπατορικό αμάρτημα και να τον συν4*σει με τον ,εό; τοποετ0ντας τον στην αρ2ικ) τουκατάσταση; την υιότητα. -αι *4ωσε ο 3ιλάνρωπος -ύριος το σωστικό μυστ)ριο του ιερούΒαπτίσματος. Lτσι με το ,είο Βάπτισμα; ο άνρωπος απαλλάσσεται του προπατορικού

αμαρτ)ματος; Αλλά μ*νει όμως η ροπ) προς το κακό και την αμαρτία. με τη *ννησ) του οάνρωπος 3*ρει το προπατορικό αμάρτημα και ια να απαλλαεί πρ*πει να βαπτισεί ειςτο Jνομα της Αίας !ριά4ος. Απαλλασσόμαστε από το προπατορικό αμάρτημα; που όμως4εν :ερι<0νεται; >ι αυτό το μετα4ί4ουμε στα τ*κνα μας. -αι ο α0νας α συνε2ί<εται μ*σαμας και η πάλη σάρκας και πνεύματος 4εν α *2ει τ*λος. >ι αυτό 2ρειά<εται πολλ)προσο2)K Ποτ* μη συκατατεούμε στην αμαρτία. + 9αβί4 εν0 )ταν συνετός άνρωπος;4εν πρόσε:ε; συκατατ*ηκε εσωτερικά με αποτ*λεσμα το 4ιπλό του αμάρτημα.!ο ,είο όμως βάπτισμα μεταμορ30νει και ανακαινί<ει τον άνρωπο. + βαπτι<όμενοςβαίνει από την κολυμβ)ρα των υ4άτων κααρός; ανός; άσπιλος; άμωμος. ?αμβάνει το*ν4υμα του 7ριστού; >ι αυτό 1άλλουμε@ Jσοι εις 7ριστόν εβαπτίσητε; 7ριστόνενε4ύσασε. με την τριπλ) κατά4υση και ανά4υση στο νερό της κολυμβ)ρας μετ*2ουμεστο άνατο και την ανάσταση του 7ριστού. με την κατά4υση άπτεται ο παλαιόςάνρωπος της απάτης; του 1εύ4ους; της κακίας; της αμαρτίας εν *νει; εν0 με τηνανά4υση ανίσταται και ίνεται ο -αινός εν 7ριστ0 άνρωπος.

7αρακτηριστικά λ*ει ο 6ιος Απόστολος Παύλος στην προς Hωμαίους επιστολ) τουκαι 0σπερ άρ 4ιά της παρακο)ς του ενός ανρ0που αμαρτωλοί κατεστάησαν +ι πολλοί;ούτω και 4ιά της υπακο)ς του ενός 4ίκαιοι καταστα)σονται +ι πολλοί A&;%'B.

!ούτα τα λόια του Αποστόλου σημαίνουν ότι όπως ο παλαιός Α4άμ συμπαρ*συρε στηναμαρτία το ανρ0πινο *νος *τσι και ο ν*ος Α4άμ; που είναι ο -ύριος 8ησούς 7ριστός;επαν*3ερε το ανρ0πινο *νος στη <ω). !0ρα είναι *μα εκλο)ς του καενός. εάνεπι<ητούμε τη <ω); ακολουούμε τον 8ησού; εάν στό2ος μας είναι ο άνατος; τότεινόμαστε 4ούλοι της αμαρτίας. μη λησμονούμε όμως ποτ* τη μεάλη υσία του ,εού ιατη λύτρωσ) μας και τη σωτηρία.

Πολλά κακά μας εκληρο4ότησε ο παλαιός Α4άμ. Πολλά όμως καλά *3ερε ο ν*ος Α4άμ; ο7ριστός. -αι τι 4εν *κανε ο 8ησούς προκειμ*νου να μας απαλλά:ει από το κακόI

αB !απείνωσε τον εαυτό του με την ενανρ0πιση και μας *4ωσε παρά4ειμα καιυπό4ειμα ταπειν0σεως εκκ*νωσε εαυτόν μορ3)ν 4ούλου λαβ0ν.

βB ,υσίασε τη <ω) του με τον πιο ατιμωτικό άνατο; το /ταυρικό. 7ριστός υπ*ρ ημ0ν

απ*ανε AHωμ. &;GB και εταπείνωσεν εαυτόν ά2ρι ανάτου; ανάτου 4ε /ταυρού ASιλ. $;GB.B μας ν0ρισε το ,εό Πατ*ρα. + ,εός ο Παντοκράτωρ είναι νωστός από την Π.9ια)κη. Αλλά είναι ,εός 3οβερός και τιμωρός; εν0 στην -. 9ια)κη *2ουμε ,εό Αάπης;

Αλλά και ,εό 4ίκαιο ια τους ατακτούσες.4B μας συμ3ιλίωσε με το ,εό. (2ροί όντες κατηλλάημεν τω ,ε0 4ιά του ανάτου του

υιού αυτού AHωμ. &;%"B.εB μας π)ρε από το 4ρόμο της απ0λειας και μας ο4)ησε στο 4ρόμο της σωτηρίας.στB εν0 )μαστε πάμπτω2οι μας πλούτισε με τα 2αρίσματα του Αίου Πνεύματος. Lτσι

λάβαμε το Πανάιο Πνεύμα και ερμάνηκαν +ι καρ4ι*ς μας.<B τον *2ουμε πάντα κοντά μας; 0στε να μας καο4ηεί και να μας προστατεύει. + ί4ιος

είπε@ 84ού ε0 με υμ0ν ειμί πάσας τας ημ*ρας *ως της συντελείας του αι0νος. AΜατ.$G;$"B

ηB 4εν μας στερεί τίποτε από τα υλικά ααά Ανε:άρτητα από τη συμπερι3ορά μας ότιτον )λιον αυτού ανατ*λλει επί πονηρούς και ααούς και βρ*2ει επί 4ίκαιους και ά4ικουςAΜατ. &;#&B.

B μας τρ*3ει με το Πανάιον /0μα !ου και Αίμα !ου; 0στε να αυ:ανόμαστεπνευματικά. ?άβετε 3άετε... πίετε ε: αυτού πάντες.



Με όλες αυτ*ς τις ευερεσίες και πολλ*ς άλλες; που 4ε2όμαστε καημερινά τι κάνουμεIΠόσο ευν0μονες είμαστε στην αάπη τουI και τί ανταπο40σωμεν τω -υρίω περί πάντων;ων αντεπ*4ωκεν ημίνI.

Ο 4ΕΟΣ Α3ΑΠΑ ΤΗΝ ΑΛΗ4ΕΙΑ

Πεντηκοστός 1αλμός είναι ο 1αλμός της μετανοίας και των 4ακρύων. +7ριστιανός που τον λ*ει καημερινά κατανύσσεται και <ει στην αλ)εια του ,εού;απο3εύοντας το 1εύ4ος και την αμαρτία εν *νει. -αι ια να πετύ2ει τούτο

αωνί<εται συνε20ς *2οντας ως μόνιμο βοηό του τη 2άρη του ,εού; που ποτ* 4ενεκαταλείπει τα παι4ιά του που ακλουούν τον -ύριο της αληείας.

++ ,εός ααπά την αλ)εια. (ίναι αλη)ς. (0; ειμί η ο4ός και η Α?5,(8Α και η CT5

είπε ο -ύριος μας. -αι ο 9αβί4 συντάσσοντας τον πεντηκοστό 1αλμό 4εν παραλείπει ναπει στον -ύριο@ 84ού άρ αλ)ειαν ηάπησας τα ά4ηλα και τα κρύ3ια της σο3ίας σουε4)λωσας μοι. τι *λει να πει με αυτά τα λόια ο 9αβί4I -ύριε λυπ)σου με; 4ιότι; αν καιεν0ρι<α ότι ααπάς την αλ)εια; την ειλικρίνεια; την ευύτητα και 3αν*ρωσες σε μ*νατα ά4ηλα και τα κρύ3ια της σο3ίας σου; ια να μ*νω μακριά από το κακό που κληρονόμηFσα με τη *ννησ) μου; ε0 αμάρτησα. + 6ιος Νικό4ημος ο αιορείτης ρά3ει@ (πει4)



-ύριε συ ααπάς την αλ)εια; >ι αυτό και ε0 ομολόησα αυτ) την αλ)εια και είπα το)μαρτον.

(ίναι εονός π0ς; όταν ο άνρωπος ομολοεί την αλ)εια ε:ομολοούμενος τιςαμαρτωλ*ς του πρά:εις; ο ,εός συκαταβαίνει και τον συ2ωρεί; όπως συ20ρεσε το9αβί4 Αλλά και το πλ)ος των αστο2ησάντων και πεπτωκότων ανρ0πων.

(πομ*νως ια τη συ20ρηση των παραπτωμάτων μας απαραίτητη προ=πόεση είναι ηαλ)εια και η ειλικριν)ς ε:αόρευση.

Αλλά ποιοί είναι εκείνοι; πού; εν0 :εκινούν με 4ιάεση ε:αορεύσεως τωνπαραπτωμάτων τους; στο 4ρόμο σκοντά3τουν και 4εν είναι ειλικρινείς στην όμορ3η αυτ)ν

ευκαιρία; όπου *2ουν 4υνατότητα απαλλα)ς από τα αμαρτ)ματα και τα πλημμελ)ματατουςIΠ"0τον7 Αυτοί που κρύβουν τις αμαρτίες τους; ιατί ντρ*πονται να τις :αορεύσουν. +

/ατανάς πάντα εναρρύνει τον άνρωπο; όταν πρόκειται να αμαρτ)σει. Jταν όμως *λει η0ρα της μετάνοιας τον αποαρρύνει με την ντροπ). Ντρ*πομαι λ*ει. Π0ς να παρουσιάσωστο 30ς αυτά που *κανα στο σκοτά4ιI ο 8ερός 7ρυσόστομος λ*ει@ συ να μη πεισείς σαυτ)ν την προτροπ) του /ατανά. -αι ο 6ιος >ρηόριος Νύσσης προτρ*πει τους2ριστιανους λ*οντας@ Με πολύ άρρος αποκαλύ1ατε τα μεάλα σας αμαρτ)ματααποκαλύ1τε αυτά; που είναι 3ωλιασμ*να στο βάος της 1υ2)ς σας αποκαλύ1τε; όπωςαποκαλύπτει ο ασεν)ς στο ιατρό τα κρυμμ*να του τραύματα. Lτσι και μόνο α πετύ2ετετη εραπεία.

/την αρ2αία εκκλησία +ι 2ριστιανοί 4εν ντρ*πονταν να ε:αορεύσουν τις αμαρτίεςτους εν0πιων του πλ)ους των πιστ0ν. /)μερα όμως η ε:αόρευση ίνεται μόνο στονπνευματικό και ό2ι σε όλη την εκκλησία.

=#ύτ#"ον7 Αυτόί που ομολοούν ότι αμάρτησαν; Αλλά το βάρος της αμαρτίας το ρί2νουνσε τρίτους. η 4ιάεση αυτ); της επιρρί1εως της αμαρτίας στους άλλους; 3αίνεται κααράκαι στο πρ0το βιβλίο της Π. 9ια)κης; τη >*νεση. εκεί παρατίεται από τον ιερόσυρα3*α; τον προ3)τη Μωυσ); *νας 4ιάλοος; που είναι ι4ιαίτερα κατατοπιστικός. ?*ειο ,εός στον Α4άμ; που παρ*βη την εντολ) και *3αε από το 4*ν4ρο της ν0σεως του καλούκαι του κακού Ποιός σου αν)ειλε ότι είσαι υμνός; εκτός αν *3αες από το 4*ν4ρο; απότο όποιο και μόνο σου απαόρευσα να 3άειςI και ο Α4άμ άπαντά@ ) υν); ην *4ωκας μετεμού; αύτη μοι *4ωκεν από του :ύλου; και *3αον. -αι είπε -ύριος ο ,εός τη υναικί τιτούτο εποίησαςI και είπεν η υν)V ο ό3ις ηπάτησε με και *3αον. στο 4ιάλοο αυτόν;παρατηρούμε ότι ο Α4άμ ρί2νει την ευύνη ια την πτ0ση του στη υναίκα; Αλλά και στονί4ιο το ,εό. 4ε 3ταίω ε0; Αλλά η υναίκα που (σύ μου *4ωσες. -αι η (ύα ρί2νει τηνευύνη στον ό3η. αυτός με ηπάτησε λ*ει.

Τ"ίτον7 Αυτόί που αμαρτάνουν και λίβονται ό2ι ιατί *σ3αλαν εν0πιων του ,εού; Αλλά ιατί 3οβούνται ότι με την κοινολόηση των πραμάτων α ιεί η α:ιοπρ*πεια τους.

+ Προ3)της 9αβί4 είπε@ -ύριε λυπ)σου με; 4ιότι; αν και ν0ρι<α ότι ααπάς την αλ)εια;την ευύτητα; την ειλικρίνεια και 3αν*ρωσες σε μ*να τα ά4ηλα και τα κρύ3ια της σο3ίαςια να μ*νω μακριά από το κακό; ε0 αμάρτησα.

!α ά4ηλα και τα κρύ3ια της σο3ίας του ο ,εός 4εν 3αν*ρωσε μόνο στο 9αβί4; Αλλάκαι σ όλους εμάς; που πιστεύουμε στο 6ιο Jνομα !ου. με ποιό τρόπο εμείς νωρίσαμε ταμεαλεία του ,εούIαB με το ,είο Βάπτισμα με το όποιο *ινε η εισ4ο2) μας στη μεάλη οικο*νεια των τ*κνωντου ,εού. Jσοι εις 7ριστόν εβαπτίσητε; 7ριστόν ενε4ύσασε.

βB με το μυστ)ριο του 7ρίσματος με το οποίο 4ε2)καμε τα 2αρίσματα του ΠαναίουΠνεύματος. Lτσι με τα 4ύο αυτά μυστ)ρια *2ουμε πολιτορα3ηεί; ως πολίτες τηςΒασιλείας του ,εού. Αν)κουμε ολοκληρωτικά στο 7ριστό εκτός αν με τη *λησ) μαςσβ)σουμε το όνομά μας από τον κατάλοο. 4εν 2ρησιμοποιεί ποτ* βία. (ίμαστε ελεύεροι.-αι επί ελευερία εκλ)ητε A>αλ. &;%EB.

B με τα αυμαστά εονότα που <ούμε μ*σα στην (κκλησία με τη 2άρη του ΠαναίουΠνεύματος. Jλοι +ι 2ριστιανοί *2ουν να 4ιηηούν κάποιο αύμα που *λαβε 20ρα στη <ω)τους. Μάρτυρες τ*τοιων αυμάτων είναι +ι πιστοί 7ριστιανοί. -άποτε καλ*σαμε τον ιερ*αστο σπίτι μας και *κανε αιασμό. μια μικρ) ακολουία είναι ο αιασμός; Αλλά με τηνακολουία αυτ) το απλό νερό της βρύσης τ0ρα είναι αιασμ*νο. Π0ς το 4ιαπιστ0νουμεαυτόI το νερό αυτό 4εν αλλοι0νεται ποτ*. -αι αν υπάρ2ουν άνρωποι που 4υσπιστούν;αυτό 4ε σημαίνει ότι το αύμα 4ε ίνεται. Απλ0ς εκείνοι *2ουν κλειστά τα μάπα τους και4ε *λουν να τα ανοί:ουν. 4εν τους 3ταίει κανείς.

4B με την Αία >ρα3). Μ*σα στην Αία >ρα3) υπάρ2ει η αποκάλυ1η του ,εού. / αυτό τοβιβλίο 4ιαβά<ουμε την αλ)εια. εκεί βλ*πουμε τι *λει ο ,εός από μάς. -αι αυτό το βιβλίοτο 2άρισε ο ,εός σε μάς. Μελετ0ντας το και ε3αρμό<οντας αυτά που λ*ει ο ,εός με τοστόμα των Αίων !ου ο4ηούμαστε στη σωτηρία.εB με τη 4ωρεά του Παναίου /0ματος !ου και του !ιμίου Αίματος !ου; ια νααυ:ανόμαστε πνευματ'+ και να ινόμαστε μ*το2οι της ουράνιας Βασιλείας !ου. ?άβετε3άετε τούτο μου εστί το σ0μα. -αι ό τρ0ων μου την σάρκα... *2ει <ω)ν αι0νιον AΊωαν.

P.&PB. Πίετε ε: αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου το της -αιν)ς 9ια)κης το υπ*ρ υμ0νκαι πολλ0ν εκ2υνόμενον εις ά3εσιν αμαρτι0ν. -αι μη λησμονούμε το λόο του(υαελιστού 8ωάννου. !ο αίμα 8ησού 7ριστού του υιού αυτού κααρί<ει ημάς από πάσηςαμαρτίας. AΑ Ίωαν. %;DB.



<B με την 8ερ) (:ομολόηση και μετάνοια. με το μυστ)ριο αυτό *2ουμε τη 4υνατότητα ναπροσεί<ουμε το ,εό; μ*σω του πνευματικού μας και να κααρι<όμαστε εσωτερικά. 4ενείναι απλό πράμα η 4υνατότητα που μας 4ίνεται να ονατί<ουμε και να 4ε2όμαστε τη2άρη του Παναίου Πνεύματος; που σαν πυρκαιά α3ανί<ει τις παρεκτροπ*ς μας και ταεκλ)ματα μας.

Jσοι <ουν σε υπακο) αντιλαμβάνονται καλύτερα αυτά τα λόια.ηB με την υιοεσία. +υκ εποίησε ούτω παντί *νει και τα κρίματα αυτού ουκ ε4)λωσε

αυτούς AMαλμ. %#D;'B 4ιακηρύττει ο ιερός 1αλμω4ός. Παι4ιά κατά 2άρη είμαστε του ,εού. Αλλά τα παι4ιά πάντα κληρονομούν τον Πατ*ρα. -αι εμείς ε3 όσον ίναμε παι4ιά του α

κληρονομ)σουμε τη Βασιλεία !ου.-αι β*βαια όλα τα μεαλεία του ,εού 4εν τα νωρί<ουμε στον κόσμο αυτόν. Μόνομερικοί άνρωποι *2ουν :ε2ωρίσει με την αιότητα τους και τους *2ουν αποκαλυ3είπράματα που εμείς πολλ*ς 3ορ*ς 4εν υπο1ια<όμαστε. τις πνευματικ*ς αυτ*ς εμπειρίες;που εκείνοι βίωσαν η και σ)μερα +ι εκλεκτοί βι0νουν 4εν τις καιστούν νωστ*ς σ εμάς.

+ 6ιος Απόστολος Παύλος 4οκίμασε λόω της αιότητος του και της αυταπαρν)σεωςτου τ*τοιες εμπειρίες πνευματικ*ς. -αι αποκαλύπτει στην επιστολ) του προς -ορινίους ΒA%$;$;&B τις οπτασίες και αποκαλύ1εις που *λαβε από τον -ύριο. τι λ*ειI >νωρί<ωάνρωπο που βρίσκεται σε στεν) σ2*ση και επικοινωνία με το 7ριστό. + άνρωπος αυτόςείτε )ταν στο σ0μα του κατά την 0ρα εκείνη; είτε βρίσκονταν εκτός του σ0ματος του;4ηλ. σε *κσταση; 4ε νωρί<ω. + ,εός νωρί<ει. R*ρω όμως ότι αρπά2τηκε και ο4η)ηκεμ*2ρι τρίτο ουρανό; όπου 4ιαμ*νουν +ι αελικ*ς 4υνάμεις. -αι νωρί<ω ότι αυτός οάνρωπος ο4η)ηκε στον παρά4εισο και άκουσε λόους που λ0σσα ανρ0πινη 4εν *2ειτη 4ύναμη να τους εκ3ράσει και που 4εν επιτρ*πεται στον άνρωπο να τους πει λόω της

ιερότητας τους.Παρά ταύτα ν0στες των μεαλείων του ,εού είμαστε όλοι +ι 2ριστιανοί. -αι 4ενείναι προνομιού2οι μόνο +ι λίοι εκλεκτοί; που με την αιότητα τους απ*κτησαν αυτ*ς τιςυπερ3υσικ*ς εμπειρίες; Αλλά και εμείς όλοι; που με την εισ4ο2) μας στην (κκλησία του7ριστού βι0νουμε εμπειρικά τα ά4ηλα και τα κρύ3ια της σο3ίας. η παρουσία του -υρίουστον κόσμο πριν από 4ύο 2ιλιά4ες 2ρόνια μας κατ*στησε ν0στες της ουράνιαςπραματικότητας.

ΚΑ4ΑΡΟΤΗΤΑ ΨΥ2ΗΣ

εν υπάρ2ει τίποτε πιο σπου4αίο από αυτό; ιατί η κααρότητα της 1υ2)ςμαρτυρεί άνρωπο ό2ι απλά ευενικό; Αλλά καλλιερημ*νο εσωτερικά;κατα:ι0νει τον ί4ιο; και ανοίει 4ιάπλατα τις πύλες του ουρανού.9

+ προ3)της 9αβί4 προκειμ*νου να πετύ2ει το *λεος του ,εού 2ρησιμοποιεί πολλούςτρόπους. Ανανωρί<ει την αμαρτωλότητά του; 4ε λησμονεί τις παραβάσεις του; 2ύνειαιμάτινα 4άκρυα μετανοίας και προσευ2όμενος <ητά συνε20ς *λεος. -αι ο ,εός; είναιαλ)εια αυτ) της αίας μας εκκλησίας; συ2ωρεί πάντα τους συντετριμμ*νους. 4εναποστρ*3ει ποτ* το πρόσωπο του από τους ανρ0πους εκείνους; που ανανωρί<ουν τασ3άλματά τους και παίρνουν απο3άσεις ια μια ν*α <ω). στην Π. 9ια)κη 4εν υπάρ2ειτο μυστ)ριο της 8εράς (:ομολο)σεως; ιατί 4εν υπάρ2ει /ταυρός και Ανάσταση.

!0ρα ο 9αβί4 λ*ει στον -ύριο@ Hαντιείς με υσσ0πω και κααρισ)σομαι; πλυνείςμε και υπ*ρ 2ιόνα λευκαν)σομαι. Jταν; -ύριε; με λυπηείς; α με ραντίσεις με το*λεός σου με το μυστικό ραντιστ)ρι τον υσσ0πο και *τσι α κααρισ0. !ότε α μεπλύνεις και α ίνω τόσο κααρός; 0στε α είμαι λευκότερος από το 2ιόνι.



Παρατηρεί κανείς ότι ο 9αβί4 και πάλι επαν*ρ2εται. -άνει μία ν*α αίτηση συν0μηςπρος το ,εό που επίκρανε. !0ρα <ητεί ραντισμό με υσσ0πο προκειμ*νου να κααρισεί καιό2ι απλ0ς να κααρισεί; Αλλά να λευκανεί. ια τον υσσ0πο *2ει ίνει πολύ συ<)τηση.-ατά πάσα πιανότητα το 3υτό αυτό αν)κε στην οικο*νεια των ποικιλι0ν της καπάρεως.ια τον υσσ0πο ίνεται λόος και στο 4ω4*κατο κε3άλαιο της (:ό4ου; του 4ευτ*ρουβιβλίου της Π. 9ια)κης Aστι2. $$B. τον 2ρησιμοποιούσαν +ι (βραίοι ια ε:ανιστικούςραντισμούς; όπως εμείς σ)μερα 2ρησιμοποιούμε το Βασιλικό ια την τ*λεση του αιασμού.με υσσ0πο βουτημ*νο στο αίμα του Πασ2αλινού αμνού *βα3αν +ι 8σραηλίτες τακατ03λια των σπιτι0ν τους σύμ3ωνα με την εντολ) του Μωυσ*ως προκειμ*νου να σωούν

από τον ε:ολορευτ) άελο. με υσσ0πο βαμμ*νο στο αίμα ορνιιού ραντί<ει ο ιερ*ας επτά3ορ*ς τον καορισ*ντα από τη λ*πρα. !όσο το ?ευιτικό A%#;PB; όσο και +ι Αριμοί A%';PBομιλούν >ι αυτ*ς τις εντολ*ς.

+ 9αβί4 *2ει οπωσ4)ποτε ύπ ό1η του τον ύσσωπο. -αι α3ού ανανωρί<ει ότι είναι*νο2ος ανάτου κα0ς η 1υ2) του είναι εμάτη από τη λ*πρα της αμαρτίας; <ητεί ραντισμόαπό το ,εό; ια να σωεί από το άνατο και την 1υ2ικ) νόσο; 0στε να *2ει το 4ικαίωμαεπικοινωνίας με τους ανρ0πους. 4εν εί2ε τ*τοιο 4ικαίωμα ο λεπρός. Cούσεαπομονωμ*νος. αυτό το 4ικαίωμα της κοινωνίας με τους ανρ0πους <)τησε ο 9αβί4 από το,εό; ιατί *νιωσε τη λ*πρα της αμαρτίας να του κατατρ0ει τα σπλά2να.+ 4εύτερος μολυσμός; ο 1υ2ικός; είναι 2ειρότερος από τον πρ0το. + πρ0τος μολυσμός; ηλ*πρα του σ0ματος; σκοτ0νει το σ0μα; εν0 η λ*πρα της 1υ2)ς; η αμαρτία; ο4ηεί τονάνρωπο στον πνευματικό άνατο. -αι αυτό είναι το μεαλύτερο 4υστύ2ημα ια τονάνρωπο. + 9αβί4 από αυτόν το μολυσμό *λει να απαλλαεί. >8 αυτό <ητά από τον -ύριονα τον ραντίσει με ύσσωπο; ια να απαλλαεί από τη λ*πρα της αμαρτίας.

Με τι όμως ράντι<αν +ι (βραίοιI με νερό. το νερό κααρί<ει. + 9αβί4 όμως 4ε *λειραντισμό με νερό; Αλλά επι<ητεί ραντισμό με τη ,εία 7άρη προκειμ*νου να κααρισεί καινα *:αιασεί. -αι π0ς νωρί<ει ο 9αβί4; ότι υπάρ2ει ,εία 7άρη >ι αυτόν τον κααρισμόIΜα είναι προ3)της. -αι σαν προ3)της νωρί<ει !α ά4ηλα και τα κρύ3ια της σο3ίας του,εού. -αι 4εν είναι μόνο ο 9αβί4 που νωρί<ει τα *ματα αυτά. Nπάρ2ουν και άλλοιπρο3)τες που τα προαν)ειλαν. + Προ3)της 8ε<εκι)λ στο βιβλίο του ανα3*ρει ότι ο ,εόςα 2ύσει επάνω μας νερό που α κααρίσει κάε μας μολυσμό. αυτό πραματοποι)ηκε μετον ερ2ομό του 7ριστού στον κόσμο. Αυτόν τον κααρμό τον επι<ητεί ο 9αβί4; >ι αυτόποείνα ραντισεί και να πλυεί μ αυτό το νερό ια να :επεράσει σε λευκά4α; ακόμη καιτο 2ιόνι; υπ*ρ 2ιόνα λευκαν)σομαι.

>8 αυτό τον κααρμό με τη 2άρη του ,εού μας μιλά και ο προ3)της 5σαίας στο πρ0τοκε3άλαιο Aση. %PF%GB@ εάν 0σιν αι αμαρτίαι υμ0ν ως 3οινικούν; ως 2ιόνα λευκαν0; εάν 4ε0σιν ως κόκκινον; ως *ριον λευκαν0. εάν +ι 1υ2*ς σας είναι ερυρ*ς λόω των αιματηρ0νσας *ρων; α τις κάνω λευκ*ς όπως είναι το 2ιόνι. εάν +ι 1υ2*ς σας είναι περισσότερο

βαμμ*νες στο αίμα; κατακόκκινες; α τις λευκάνω; όπως είναι το λευκό μαλλί τωνπροβάτων. Αυτά τα λόια λ*ει ο ,εός στον 8σρα)λ. (ίναι ομολοουμ*νως εναρρυντικά ια τον

αμαρτωλό. Β*βαια υπάρ2ουν προ=πο*σεις; ια να συμβεί αυτό που είπε ο ,εός. -αι +ιπρο=πο*σεις είναι η μετάνοια και η από3αση ια μια <ω) 4ικαιοσύνης και αιότητος. >ιαυτό λίο παραπάνω ο 5σαίας λ*ει στον 8σρα)λ. ?ουσείτε 1υ2ικά και ίνετε εσωτερικάκααροί. Α3αιρ*σατε τις πονηρι*ς από το βάος της 1υ2)ς σας; 0στε να είστε κααροίμπροστά στα μάπα μου. Ναι. Πά1τε να είστε πονηροί. Sροντίστε να κάνετε το καλό καιπροσπαείστε να είστε 4ίκαιοι στις 4ίκες. Αω0στε τον α4ικούμενο και απο40στε το4ίκαιο τόσο στο ορ3ανό; όσο και στη 2)ρα. όταν κάνετε όλα αυτά τότε ελάτε νασυ<ητ)σουμε.

Μόνο τότε α στείλει τη 2άρη !ου ια να κααρισούμε. Βεβαίως η κααρότητα 4ενείναι 4υνα!ο να πραματοποιηεί από τη μια στιμ) στην άλλη. 4εν μπορείς σ)μερα να σαι4αίμονας και αύριο να ίνεις άελος. /ιάFσιά όμως είναι 4υνατό να κατορωεί.

Από το στί2ο αυτό συμπεραίνουμε ότι τρεις είναι +ι βαμί4ες της ανο4ικ)ς πορείας τουανρ0που; που επιυμεί την κααρότητα της 1υ2)ς του και τη σωτηρία του. -αι +ιβαμί4ες αυτ*ς είναι@

9 Ρ+ντ'σμ7 το ράντισμα *2ει σ2*ση με τους αρ2άριους. Αυτόί που α κάνουν τοπρ0το β)μα 4*2ονται το ράντισμα. (ίναι η πρ0τη βαμί4α. Nπο2ρεωτικά πρ*πει να πατ)σεικανείς σ αυτ) τη βαμί4α ια να προ2ωρ)σει στη 4εύτερη που είναι το@

$9 Π*ύν#', μ#7 στην 4εύτερη βαμί4α βρίσκονται +ι άνρωποι εκείνοι που *2ουνμετανο)σει ια τα σ3άλματά τους και *2ουν κααρεί 4ιά του μυστηρίου της 8εράς(:ομολο)σεως.

γ9 Υ!%" >'8ν *#υν/(σομ'7 στην τρίτη αυτ) κατηορία βρίσκονται οι τ*λειοι.-άτι παρόμοιο λ*ουν και οι άιοι πατ*ρες της εκκλησίας μας που κατατάσσουν τους

σεσωσμ*νους σε τρεις κατηορίεςFβαμί4ες./την πρ0τη είναι ο? 1ού*ο'. Αυτόί που 4ουλικά βρίσκονται στην 2ριστιανικ) πίστη.

4εν μπορούν να κάνουν 4ια3ορετικά. ,*λουν να σωούν. Lστω και με 4ουλικότηταυπηρετούν τον -ύριο.

/τη 4εύτερη είναι Ο' μ'σ/-τοί. Αυτόί κάνουν ό;τι κάνουν; ια να λάβουν το μισότους. -αι ο μισός είναι η κληρονομιά της Βασιλείας των ουραν0ν. -αι στην τρίτη είναιΟ' )ί*ο' του 4#ού. Αυτόί είναι οι τ*λειοι. 4εν υπάρ2ει ι4ιοτ*λεια στους τελείους. >ν0ριF



σαν το ,εό και πόησαν την *νωσ) τους μ Αυτόν. το π*τυ2αν. Βρίσκονται τ0ρα κοντά στο,εό.

(ρ2ομ*νων εστί το ραντί<εσαι; προκοπτόντων το πλύνεσαι και τελείων το υπ*ρ 2ιόναλευκαν)σεσαι.Β*βαια 4εν πρ*πει να 4ια3εύει της προσο2)ς μας το εονός ότι βρισκόμαστε στην επο2)της 2άριτος και επομ*νως είμαστε προνομιού2οι. Ακολουούμε όμως στη <ω) μας ανο4ικ)πορείαI /)μερα *2ουμε όλες τις προ=πο*σεις ια να επιτύ2ουμε κάτι τ*τοιο. στην επο2)του 9αβί4 και ενικότερα της Παλαιάς 9ια)κης τα πράματα )ταν 4ύσκολα. !ότε 4εν εί2ε*λει ο 7ριστός. Nπ)ρ2ε μόνο η υπόσ2εση. >8 αυτό και το προ3ητικό βλ*μμα του Cα2αρίου

βλ*πει ότι@ ε:ελεύσεται υ4ωρ <0ν ε: 8ερουσαλ)μ; και εν *ρει και εν *αρι *σται ούτως.Ποιό είναι αυτό το ύ4ωρ το <0νI το είπε ο -ύριος στη /αμαρείτισσα; όταν εκείνη 4ε *λησενα του 40σει λίο νερό από το πηά4ι; ια να :ε4ι1άσει. !ότε 4εν υπ)ρ2ε η σταυρικ) υσίατου ?υτρωτου ια να κααρίσει με το πανά2ραντο Αίμα !ου τα παραπτ0ματα. 7ριστ0 τωααπ)σαντι ημάς και λούσαντι από των αμαρτι0ν ημ0ν εν τω αίματι Αυτού AΑποκ. %; &Bκηρύττει ο ααπημ*νος μαητ)ς του 7ριστού; ο 8ωάννης ο ,εολόος.

!ότε 4εν υπ)ρ2ε το /0μα και το Αίμα του -υρίου ια να ρ*1ει; Αλλά και να κααρίσειτο μολυσμ*νο από την αμαρτία άνρωπο. !ο αίμα 8ησού 7ριστού του υιού αυτού κααρί<ειημάς από πάσης αμαρτίας AΑ Ίωαν. %;DB.

Βροντο3ωνεί ο 5σαίας λ*οντας@ Αντλ)σετε ύ4ωρ μετ ευ3ροσύνης εκ των πη0ν του/ωτηρίου A5σ. %$;EB. -αι ο άιος -ύριλλος Αλε:αν4ρείας ερμηνεύοντας το 2ωρίο τούτονωστοποιεί σε μάς@ W4ωρ αποκαλεί το λόο του ,εού. Πη*ς τους άιους Αποστόλους;(υαελιστ*ς και Προ3)τες. /ωτ)ριον εννοεί το 7ρισ!ο από τον όποιο προ)λε η /ωτηρία.

!0ρα όλα υπάρ2ουν. 4εν λείπει τίποτα. η 2άρη του ,εού αιά<ει πάντα άνρωποερ2όμενον εις τον κόσμον. Αλλά ο αιασμός ε:αρτάται και από τον κα*να. η 2άρη του,εού 4ε 3άνει μόνη της. + ,εός 4εν βιά<ει καν*να. εμείς πρ*πει να βιάσουμε τον εαυτόμας.

Μη λησμονούμε ότι 5 βασιλεία των ουραν0ν βιά<εται και βιασταί αρπά<ουσιν αυτ)νAΜατ. %%;%$B. αν επιυμούμε την κάαρσ) μας; η εκκλησία; που είναι ταμιού2ος της2άριτος; μας την παρ*2ει; α3ού <ητ)σουμε να πλυούμε με συντριβ) και μετάνοια καιε:ομολόηση. η αμαρτία είναι 3οβερά μολυσματικ) ασ*νεια. (ίναι α4ύνατο +ι βρύσες; +ιπη*ς και τα ποτάμια όλου του κόσμου να μας :επλύνουν. Μόνο 4άκρυα. 9άκρυαμετανοίας και πόος ια τον 8ησού.-αι μετά από αυτά α0νας σκληρός; πολύ σκληρός. -αι όταν 3ύει η αμαρτία μ*νουνκατάλοιπα. >8 αυτό απαιτείται@ αB Μίσος κατά της αμαρτίας. (ίναι το μόνο μίσος που4ικαιούται να *2ει ο 7ριστιανός.

βB Προσο2) στα μικρά παραπτ0ματα. 7ρειά<εται σ αυτά μεάλη προσο2); ιατί 4εν ταυπολοί<ουμε και τόσο. το συνά2ι είναι απλό; Αλλά αν 4εν προσ*:εις ίνεται πνευμονία.

Μία μικρ) σπία στο 2αλί είναι κάτι απλό; Αλλά αν ανά1ει; -αίει όλο το σπίτι. μια μικρ)σ3αίρα 2ιονιού :εκινά από την κορυ3) του βουνού και ίνεται 2ιονοστιβά4α. -αι αυτόμπορεί να ίνει με μια μικρ) αμαρτία.

B /υ2ν) σ2*ση με τα μυστ)ρια της 6ιας μας (κκλησίας. τα μυστ)ρια είναι πη*ς2άριτος. 6ρνηση των μυστηρίων σημαίνει ανωσία της 2άριτος; Αλλά και στ*ρηση τουπολυτιμότερου ααού.

(πί πλ*ον *2οντας σαν πρότυπο μετανοίας τον 9αβί4 μπορούμε να πετύ2ουμε πολλάστην πνευματικ) μας <ω).

!*λος ας μη βασι<όμαστε αποκλειστικά και μόνο στις 4ικ*ς μας 4υνάμεις. η 2άρη του,εού; με τη 4ικ) μας πάντα συν*ρεια; α μας ενισ2ύσει σ αυτό τον α0να ια ναανα4ει2τούμε νικητ*ς.



Α3ΑΛΛΙΑΣΗ ΚΑΙ ΕΥ@ΡΟΣΥΝΗ

η 2αρά; την ααλλίαση και την ευ3ροσύνη ποεί κάε ανρ0πινη ύπαρ:η. ,ηρευτ)ςαυτ)ς της ααλλιάσεως και ευ3ροσύνης είναι κάε άνρωπος. Πλάστηκε ια τη2αρά; >ι αυτό επιμελ0ς την ανα<ητεί. (υ3ροσύνη και ααλλίαση είναι ο απολεσείς

παρά4εισος. αυτ) την ευ3ροσύνη και ααλλίαση ανα<ητεί και ο λιμμ*νος Προ3)της9αβί4. 4εν τη βρίσκει στην παρανομία. (κεί μόνο στιμ*ς ααλλιάσεως και ευ3ροσύνηςσυναντά κανείς. >ι αυτό ανατρ*2ει σε άλλη πη) με τη βο)εια του Προ3)τη Νάαν. -αιη πη) της ευ3ροσύνης και ααλλιάσεως είναι ια το 9αβί4; Αλλά και ια τον κάε9αβί4; η μετάνοια. Ακουτιείς μοι ααλλίασιν και ευ3ροσύνην; ααλλιάσονται οστ*ατεταπεινωμ*να. Μ αυτά τα λόια ο 9αβί4 απευύνεται στο ,εό λ*οντας@ (σύ κύριε α1ιυρίσεις στα αυτιά της 1υ2)ς μου ότι +ι αμαρτίες μου συ2ωρ)ηκαν. -αι τα κόκκαλα

μου που ταλαιπωρ)ηκαν από το βάρος της αμαρτίας α αάλλονταις; επει4) αελα3ρ0σουν με τη συ20ρεση των παραπτωμάτων μου.

!

+ Προ3)της 9αβί4 4εν )ταν υπεράνρωπος; ούτε άελος. Qταν άνρωπος; 3ορούσε σάρκακαι κατοικούσε μ*σα στον κόσμο. Βεβαρυμμ*νος και εκείνος με το προπατορικό αμάρτημα;*ρεπε; όπως όλοι μας ρ*πουμε; προς την αμαρτία και το κακό. Π*3τει στην αμαρτία; όπως οκάε άνρωπος. Πιστεύει π0ς ο -ύριος α τον 4ε2εί. ,*λει όμως να είναι σίουρος >ιαυτό. Μόνο *τσι α αναπαυεί; >ι αυτό και <ητά από τον Προ3)τη Νάαν την επιβεβαίωση.

+ -ύριος παρεβίβασε το αμάρτημα σου AΒ Βασ. %$;%EB απάντησε ο Νάαν; και ο 9αβί4βεβαι0ηκε πλ*ον ακούοντας τον Νάαν; ότι ο ,εός τον αποκατ*στησε.

-αι εμείς αμαρτωλοί όντες <ητούμε την απαλλα) μας από τα παραπτ0ματά μας. -αιείναι απαραίτητο τούτο; ιατί η αμαρτία 4ημιουρεί λί1η και πόνο στην 1υ2) μας. τοκακό βαρύνει τις πλάτες μας και λυί<ουμε. (: άλλου η Αία >ρα3) μας προει4οποιείλ*οντας@ ,*λεις να <)σεις τη <ω) της αποστασίαςI !ότε η <ω) σου α ναι εμάτη λί1η.

,λί1ιν και στενο20ρια επί πάσαν 1υ2)ν ανρ0που του κατερα<όμενου το κακόν. AHωμ.$;'B. Αλλά π0ς εμείς α πληρο3ορηούμε ότι *2ουμε απαλλαεί από την αμαρτίαI αν ο 9αβί4;

που )ταν τόσο κοντά στο ,εό <ητούσε σημείον; ια να ησυ2άσει; κατά μεί<οντα λόο καιεμείς *λουμε κάποια πληρο3ορία με την οποία α πληρο3ορούμαστε ότι ο ,εός μας *2εισυ2ωρ)σει. από ποιόν α τη λάβουμε αυτ)I από το 4ικό μας Νάαν. -αι αυτός είναι οπνευματικόςFε:ομολόος μας. αυτός α μας 4ιαβεβαι0σει ότι ο -ύριος 4*2τηκε τη μετάνοιάμας και μας συ20ρεσε. -αι ως επισ3ράισμα αυτ)ς της 4ιαβεβαι0σεως ακούμε στο τ*λοςτης 8εράς (:ομολο)σεως από τα 2είλη του πνευματικού μας τη συ2ωρητικ) ευ2).5 1υ2) που 4*2εται τη 2άρη του Παναίου Πνεύματος αάλλεται και ευ3ραίνεται. εάν*λουμε να 4ιαπιστ0σουμε πόσο αάλλεται αυτ) η 1υ2) ας τη μιμηούμε. (40 ισ2ύει μόνοτο >εύσασε και ί4ετε AMαλμ. EE;'B. 9ια3ορετικά είναι α4ύνατο να 40σει κανείς στονάλλο να κατανο)σει τις μεάλες στιμ*ς της μετανιωμ*νης; συντετριμμ*νης; Αλλά και4ικαιωμ*νης 1υ2)ς.

+ Προ3)της επιυμεί την απαλλα) του εκ των αμαρτι0ν του; ιατί συ2ρόνως τιςαισάνεται ως 3ορτίο βαρύ να επικάονται στους 0μους του. στον 1αλμό του ρά3ει@ ότιαι ανομίαι μου υπ*ρηραν την κε3αλ)ν μου; ωσεί 3ορτίον βαρύ εβαρύνησαν επ εμ* AMαλμ.ED;&B. +ι ανομίες μου; λ*ει; αυ:)ηκαν τόσο πολύ και κορυ30ηκαν; 0στε να υπερβούν τηνκε3αλ)ν μου. (ίναι ια μ*να *να βαρύ 3ορτίο και 4εν αντ*2ω να βαστ0 την ενύμησητους. με κάνουν να σκύβω και να βλ*πω στη η; όπως ο α2ο3όρος; που 3*ρει στις πλάτεςτου βαρύ 3ορτίο. -αι ο Tρι*νης ερμηνεύοντας το 2ωρίο αυτό προσ*τει@ όεν ο ,εός τουςπε3ορτισμ*νους και κοπι0ντας 4ιά μετανοίας )κειν προς αυτόν κελεύει. (ίναι η μόνη λύσηια να απαλλαεί κανείς από το 3οβερό 3ορτίο. >ι αυτό και ο 9αβί4 :αλα3ρωμ*νος από τοβαρύ 3ορτίο των αμαρτι0ν σε άλλη περίπτωση απευύνεται στον -ύριο και του λ*ει@-ύριε ε: ά4ου την 1υ2)ν μου αν)αες AMαλμ. $';#B.

Αυτ) την ααλλίαση της 1υ2)ς; που 4ημιουρεί 2αρά ανεκλάλητη; την *νιωσαν πολλοί. -αιεν0 προηουμ*νως )ταν σκλάβοι και 4*σμιοι και υπο4ουλωμ*νοι στην αμαρτία; τ0ρα*πεσαν +ι βαρει*ς αλυσί4ες; ελευερ0ηκαν από τη σκλαβιά και το πρόσωπο τους *μισε

από 4άκρυα 2αράς και ααλλιάσεως. (ίναι επόμενο να βι0νει άλλες καταστάσεις ομετανιωμ*νος αμαρτωλός. (ίναι 3υσικό να πλ*ει σε πελάη ευτυ2ίας. Ν*α κατάστασηπραμάτων εκαινιά<εται. Προσ3*ρει τις αμαρτίες του στο ,εό και (κείνος τιςανταλλάσει με τη λύτρωση και την ουράνια μακαριότητα. αυτ) την αμοιβ) 2αρί<ει ο ,εός.



Lτσι αποκτά ο μετανιωμ*νος *να καρπό του Παναίου Πνεύματος; που είναι η 2αρά όκαρπός του πνεύματος εστί Αάπη; 2αρά... A>αλ. &;$$B.

-αι όπως ο ποταμός :ε2ειλί<ει από τις βρο2*ς και 3εύουν τα νερά στα 2ωρά3ια; *τσικαι ο άνρωπος :εσπά σε αλαλαμούς και το πρόσωπο του εμί<ει από 4άκρυα 2αράς;ααλλιάσεως και ευ3ροσύνης και ίνεται 2αριτωμ*νο και 2αριτόβρυτο. Αναλοί<εται τη<ω) της αμαρτίας που *<ησε; σκ*πτεται τη <ω) της μετανοίας που βίωσε. -άνει σύκρισητης πρ0της <ω)ς με τη 4εύτερη. η <ω) της αμαρτίας τον κάνει να αη4ιά<ει. τις 2αρ*ς τηςαμαρτίας τις εωρεί τιποτ*νιες και ανόητες. τα πλούτη; τις 4ιασκε4άσεις; την αισησιακ)

<ω); όλα εκείνα που του στ*ρησαν την αάπη του ,εού; τα μισεί; τα εωρεί όλα *να κακόόνειρο; *να ε3ιαλτικό όνειρο που π*ρασε και *σβησε.Μόνο *νας πόος πρυτανεύει μ*σα του. + πόος *νωσης με το 7ριστό. -αι ο πόος αυτόςίνεται πραματικότητα. να π0ς ε:ηείται το εονός ότι πολλοί αρνούνται τα εκόσμιακαι α3ιερ0νονται. Cυί<ουν επίεια και επουράνια; 3αρτά και ά3αρτα; ανρ0πινα καιεί κά; παρόντα και μ*λλοντα; σαρκικ) <ω) και πνευματικ) <ω). Lτσι μετά από αυτ)ν τησύκριση 4ιαλ*ουν ό2ι τα σκύβαλα; Αλλά τον σίτον. (υ3ραίνεται τότε η καρ4ιά τους και ηπορεία της <ω)ς τους είναι συνε20ς ανο4ικ). !ότε επ*ρ2εται η αλλοίωση και του προσ0πουακόμη. να ιατί ο σο3ός παροιμιαστ)ς A%&;EB λ*ει@ -αρ4ίας ευ3ραινομ*νης; άλλει πρόσωFπον.

5 ααλλίαση και ευ3ροσύνη λοιπόν κατακτ0νται από τον πισ!ο με τη μετάνοια και τονσυνε2) α0να βι0σεως του ελ)ματος του ,εού.



Ο 4ΕΟΣ =Ε ΒΛΕΠΕΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΜΑΣ

9αβί4 στρ*3εται και πάλι στον -ύριο και τον παρακαλεί λ*οντας@ Απόστρε1οντο πρόσωπον σου από των αμαρτι0ν μου και πάσας τας ανομίας μου ε:άλει1ον./τρ*1ε μακριά το πρόσωπο σου από τις αμαρτίες μου; -ύριε; 0στε να μη τις

βλ*πεις; Αλλά να τις :ε2άσεις και σβηστ*ς τελείως; 0στε +ι αμαρτίες μου να μη3αίνονται καόλου.

++ προ3)της Νάαν; 4ιαβεβαίωσε το 9αβί4 ότι ό -ύριος α3είλετο το αμάρτημα σου.

αυτ) η βεβαίωση 2άρισε στο 9αβί4 ααλλίαση και ευ3ροσύνη. ια να 4ιατηρηεί αυτ) η

ααλλίαση και ευ3ροσύνη <ητά από τον -ύριο να στρ*1ει το βλ*μμα του παντελ0ς απότις αμαρτίες τους.+ Προ3)της 9αβί4 μ*2ρι το στί2ο αυτό *λεε στο ,εό. -ύριε ε:άλει1ον το ανόμημα

μου. από της αμαρτίας μου καάρισον με. την ανομίαν μου ε0 ιν0σκω. Μετά απόαυτ*ς τις παρακλ)σεις *λαβε τη 4ιαβεβαίωση ότι ο -ύριος συ20ρεσε το ανόμημα του;την αμαρτία του; την ανομίαν του. !0ρα όμως που *λαβε την απάντηση τολμά να <ητ)σειενικ) συ20ρηση όλων των αμαρτημάτων; >ι αυτό 2ρησιμοποιεί πληυντικό αριμό.

Απόστρε1ον το πρόσωπον σου από των αμαρτι0ν μου.+ 6ιος 5σύ2ιος λ*ει@ (:άλει1ον ό2ι μόνο μία; Αλλά όλες τις αμαρτίες μου; ιατί και

μία μόνο αμαρτία είναι ικαν) να με ο4η)σει στη *εναV >ι αυτό λοιπόν εμείς να μηναμελ)σουμε και την παραμικρ) αμαρτία; 4ιότι αν ο 2ιτ0νας της 1υ2)ς μας βρεείλερωμ*νος με απλούς ρύπους 4εν α μπορ*σουμε ό2ι στο νυμ30να; Αλλά ούτε στην αυλ)του Βασιλ*ως να πατ)σουμε. τα ί4ια *λεε και ο Παύλος; λ*ει ο 6ιος 5σύ2ιος. Μηπλανάσε ούτε πόρνοι; ούτε ει4ωλολάτραι; ούτε μοι2οί; ούτε αρσενοκοίται; ούτε μαλακοί;ούτε πλεον*κται; ούτε μ*υσοι; ούτε κλ*πται; ου λοί4οροι; ου2 άρπαες βασιλείαν ,εού ουκληρονομ)σουσι AΑ -ορ. P; 'F%"B. Cητά ο προ3)της το απόστρε1ον το πρόσωπον σου απότων αμαρτι0ν μου; 4ιότι αν ο ,εός 4εν παραβλ*1ει τα πταίσματά μας; είναι α4ύνατο νασωούμε. Π0ς όμως α κατορωεί τούτοI με την άσκηση των αρετ0ν και τις αα*ςπρά:εις. αυτά όλα να τα μετα3*ρουμε στα μάπα του -ριτού. Lτσι α πετύ2ουμε τηναποστρο3) των ο3αλμ0ν του -υρίου από τις 4ικ*ς μας αμαρτίες.

-αι ο ιερός Αυουστίνος λ*ει@ ,*λεις να σε ακούσει ο ,εός και να υρίσει αλλού τοπρόσωπο του ια να μη βλ*πει τις αμαρτίες σουI Πρ*πει εσύ να τις *2εις συν*2εια μπροστάσου και να κλαις >ι αυτ*ς. >ιατί αν εσύ ρί:εις πίσω τις αμαρτίες σου και τις :ε2άσεις ο,εός α τις τοποετεί μπροστά του και α τις υμάται ια να σε παι4εύει.

-αι ο ιερός 7ρυσόστομος ερμηνεύοντας τον παρόντα στί2ο 4ι4άσκει@ /υκ*ντρωσε όλατα αμαρτ)ματα σου ρά3οντάς τα σ *να βιβλίο. Αν εσύ τα ρά1εις ο ,εός α τα ε:αλεί1ει.εάν όμως εσύ 4εν ρά1εις α τα ρά1ει ο ,εός και α σε 4ικάσει. (ίναι πολύ καλύτερο ναρα3ούν αυτά από μας και να τα ε:αλεί1ει ο ,εός; παρά το αντίετο να τα 3*ρει ο ,εόςμπροστά στα μάπα μας κατά την ημ*ρα εκείνη; επει4) εμείς τα λησμον)σαμε A(ρμ. εις τους

1αλμούς Νικο4. Αιορείτου τομ. Α; σελ. DE#B. με όλα αυτά αντιλαμβανόμαστε ότι ο κάεε:ομολοούμενος πρ*πει να <ητά από τον πνευματικό του τη συ20ρηση όλων τωναμαρτημάτων. >8 αυτό α 1ά2νει από τα παι4ικά του ακόμη 2ρόνια να βρίσκειλησμονημ*νες αμαρτίες και να τις ε:ομολοείται.



-αι είναι ευ2άριστο το εονός ότι πολλοί ε:ομολοούμενοι *2ουν συλλάβει το νόημααυτ0ν των λόων και προσπαούν.Πράματι είναι 3οβερό να βλ*πει ο ,εός τις αμαρτίες μας και να τις *2ει εν0πιων του. +ιερός 1αλμω4ός λ*ει@ +3αλμοί -υρίου επί 4ίκαιους; και 0τα αυτού εις 4*ησιν αυτ0ν.Πρόσωπον 4ε -υρίου επί ποιούντας κακά του ε:ολορεύσαι εκ ης το μνημόσυνον αυτ0νAEE;%PF%DB. +ι ο3αλμοί του -υρίου με πολλ) στορ) και εν4ια3*ρον είναι στραμμ*νοιστους 4ίκαιους και τα 0τα του είναι ανοι2τά; ια να ακούσουν τη 4*ησ) τους. εν αντι*σειτο πρόσωπο του -υρίου είναι στραμμ*νο με ορ) εναντίον εκείνων που πράττουνπαράνομα και κακά *ρα ια να τους ε:ολορεύσει και να ε:αλεί1ει από τη η κάε

ανάμνηση του ονόματος τους. Πόσο 4ι4ακτικά είναι αυτά τα λόια του 1αλμω4ούK και το4ιαπιστ0νει κανείς μελετ0ντας την αλ)εια αυτ0ν των λόων. η παραβολ) του πλουσίουκαι του ?α<άρου 3*ρνει στο νου μας τα λόια του 1αλμω4ού. Περι3ρονημ*νος ο ?ά<αροςστον κόσμο αυτό. -αμιά παρηοριά 4εν εί2ε από τους ανρ0πους. 4εν αανάκτησε >ιαυτό. Wπ*μεινε. το όνομά του είναι ραμμ*νο στο βιβλίο της <ω)ς. -αι 4ιερωτάται κανείς@Ποιό είναι το όνομα του άνρωπου εκείνου του ευ3ραινόμενου κα ημ*ραν λαμπρ0ςIA?ουκ. %P;'B. η >ρα3) περι3ρονητικά αποσιωπά το όνομά του. Αρκείται στο να τονονομά<ει απλά πλούσιο. στον ουρανό όμως ο κα*νας μας α είναι ραμμ*νος με το όνομάτου. το όνομα που *λαβε κατά το Βάπτισμα. αυτό α ανανωρί<εται εκεί. Μόνο αυτό καικαν*να άλλο όνομα.

Αλλά στο στί2ο που ερμηνεύουμε α:ί<ει να προσ*:ουμε και μια λεπτομ*ρεια. 4εν λ*ειο 1αλμω4ός Απόστρε1ον το πρόσωπον σου από εμ*. αυτό α )ταν η μεαλύτερη 4υστυ2ία.(ίναι 3οβερό να στρ*1ει άλλου το πρόσωπο του ο ,εός και να μη *λει να μας ατενίσει.-άτι τ*τοιο εί2ε 4οκιμάσει στο παρελόν ο 9αβί4 Απ*στρε1ας το πρόσωπον σου καιεενν)ην τεταραμ*νος AMαλμ. $';GB. !αρά2τηκε τότε; 4εν εύρισκε ηρεμία; 4εν εύρισκεαλ)νη. Jλος ο κόσμος να ίνει 4ικός μας αν ο ,εός πάρει τα μάπα του από πάνω μας τότεα <ούμε στην ε:ορία; εν0; αν ο ,εός είναι μα<ί μας; τότε *2ουμε τα πάντα. (ίμαστε ό2ιαπλ0ς πλούσιοι; Αλλά πάμπλουτοι. >ι αυτό ο 9αβί4 λ*ει απόστρε1ον το πρόσωπον σουαπό των αμαρτι0ν μου.Jταν ο ,εός είναι μα<ί μας; μας επισκιά<ει με τη 2άρη του. μια 2άρη; που τη λάβαμε ως4ωρεά κατά την ημ*ρα που βαπτισ)καμε. με το μυστ)ριο του Βαπτίσματος και στησυν*2εια του ιερού 7ρίσματος εκαινιάσαμε την εισ4ο2) μας εις την οικο*νεια των παιF4ι0ν του ,εού και μετατραπ)καμε σε κατοικητ)ριο του ,εού. Lκτοτε είμαστε ναός 6ιος.+ Απόστολος Παύλος μας λ*ει κααρά@ Nμείς ναός ,εού Lστε <0ντος AΒ -ορ. P;%PB. /είςείστε ναός του <0ντος ,εού. -αι αυτ) την αλ)εια την εί2ε προαναείλει στην Παλαιά9ια)κη λ*οντας@ ,α κατοικ)σω μ*σα τους και α περιπατ)σω μετα:ύ τους και α είμαι4ικός τους ,εός και αυτοί α είναι λαός μου AL:ο4. $';#& ?ευίτ. $P;%B. Μ αυτό τον τρόπο οκάε άνρωπος ίνεται μ*λος του σ0ματος της (κκλησίας του 7ριστού; ίνεται παι4ί του

,εού και τίεται κάτω από την προστασία !ου. η σ0<ουσα 7άρη του ,εού τον ακολουείστη <ω) του.

Πόση όμως λί1η και πόσο πόνο 4οκιμά<ει ο άνρωπος; όταν 2άσει αυτ) τη 2άρηI Μαείναι ποτ* 4υνατό ο ,εός να εκαταλεί1ει τα παι4ιά του και να α3αιρ*σει τη 7άρη !ου απόπάνω μαςI /υμβαίνει και τούτο κααρά ια λόους παι4αωικούς. μας α3)νει μόνους ιανα 4οκιμάσουμε τη 4υστυ2ία που υπάρ2ει μακριά !ου. αυτ) η εκατάλει1η είναι καλ);ιατί κατα3εύουμε με περισσότερη πίστη σ (κείνον.

Nπάρ2ει και μια άλλη εκατάλει1η; που είναι πράματι 3ρικτ). + ,εός αποστρ*3ει τοπρόσωπο του από το 4ικό μας πρόσωπο; όταν εμείς 4ε *λουμε να τον 4ε2ούμε ως Πατ*ραμας. !ότε εμείς μόνοι 4ιαλ*ουμε την πορεία μας. Μία πορεία εμάτη 4ύσβατα μονοπάτια.

+ 9αβί4 λ*ει@ απόστρε1ον το πρόσωπον σου από των αμαρτι0ν μου; ιατί :*ρει ότι η2άρη του ,εού 4εν *ρ2εται εκεί όπου υπάρ2ει αμαρτία. + ,εός αποστρ*3εται την αμαρτία.4ε συμβιβά<εται να μείνει εκεί όπου η αμαρτία 4ια3εντεύει. Jπου αμαρτία; εκεί καιαπουσία ,εού. >ιατί ια το ,εό η αμαρτία είναι β4*λυμα.5 αμαρτία συ2ρόνως λυπεί το 6ιο Πνεύμα. >ι αυτό ο Απ. Παύλος ρά3ει στους (3εσίουςA4;E"B -αι μη λυπείτε το Πνεύμα το 6ιον του ,εού; εν 3 εσ3ραίσητε εις ημ*ραναπολυτρ0σεως. μη λυπείτε; λ*ει; το 6ιο Πνεύμα του ,εού με το όποιο σ3ραισ)κατεκαι σημα4ευτ)κατε ως 4ικοί του ια την ημ*ρα της 9ευτ*ρας Παρουσίας; οπότε α πετύ2ετετην τ*λεια απολύτρωση.

Jταν όμως ο ,εός αποστρ*1ει το πρόσωπο !ου από τις αμαρτίες μας; τούτο σημαίνειότι 4εί2νει ευσπλα2νία σε μάς. + ιερός Αυουστίνος τονί<ει@ αποστρ*3ων το πρόσωπονε:αλεί1ει αμαρτίας.

/το βιβλίο του ,εού καταρά3εται ολόκληρη η <ω) μας. τα καλά μας *ρα ρά3ονταιμε ανε:ίτηλα ράμματα. -αι λίο νερό που α 40σουμε στο 4ι1ασμ*νο περαστικό ενονόματι του -υρίου 8ησού 7ριστού είναι μια πρά:η που καταρά3εται. τα αμαρτωλά μας*ρα και αυτά καταρά3ονται; Αλλά ε:αλεί3ονται με τη μετάνοια. (40 *2ει *ση τομυστ)ριο της 8εράς (:ομολο)σεως; που *σπισε η Αία μας (κκλησία ια να απαλλάσσει

συνε20ς τα τ*κνα της από το βάρος των παραπτωμάτων. Μόνο *τσι ε:αλεί3ονται από τοουράνιο βιβλίο τα αμαρτωλά μας *ρα.!ί επομ*νως α κάνουμε; 0στε να ανακάσουμε το ,εό Πατ*ρα να μη βλ*πει τις

αμαρτίες μας και να στρ*3ει το πρόσωπο !ου σε άλλη κατεύυνσηI



9 Π"οσ#υ>(. (ίμαστε τα παι4ιά !ου. (ίναι ο Πατ*ρας μας. (κείνος μας *4ωσε το4ικαίωμα να στρε3όμαστε σ (κείνον ονατί<οντας; άλλοτε παρακαλούντες και άλλοτεευ2αριστούντες και 4ο:ολοούντες το 6ιο Jνομά !ου. >ονατιστοί; κα0ς α είμαστε;μπορούμε να του πούμε@ -ύριε είμαι α4ύνατος άνρωπος. 4ε *λω την αμαρτία; Αλλάπ*3τω στην αμαρτία. 4ε μπορ0 να λυτ0σω απ αυτ); μολονότι τη σι2αίνομαι. Cητ0 τη 4ικ)σου βο)εια και τη 4ικ) σου 7άρη. Μόνο *τσι α λυτ0σω απ αυτ). μην παίρνεις; τοπρόσωπο σου από μ*να. /τρ*1ε μόνο το βλ*μμα σου άλλου και μη βλ*πεις τις αμαρτίεςμου.

$9 Ε5ομο*8γησηAΜ#τ+νο'AΣυντ"'$(. η απλ) ε:ομολόηση 2ωρίς τη μετάνοια καιτη συντριβ) 4εν ω3ελεί. ια να αποστρ*1ει ο ,εός το πρόσωπο !ου από τα αμαρτ)ματαμας; είναι ανάκη πρ0τα να ε:ομολοηούμε και εν συνε2εία να μετανο)σουμε >ι αυτά πουπρά:αμε. -αι η μετάνοια αυτ) εκ4ηλ0νεται με τη συντριβ) και τη λύπη. η λύπη ια τιςαμαρτίες μας είναι το λεόμενο κατά 7ριστόν π*νος. -αι αυτό το π*νος 3*ρει τη 2αράστον αμαρτωλό.

γ9 Εγ"(γο"ση. η εντολ) του Απ. Π*τρου είναι@ νί1ατε ρηορ)σατεV ο αντί4ικος υμ0ν4ιάβολος ως λ*ων ωρυόμενος περιπατεί <ητ0ν τίνα καταπιεί AΑ Π*τρ. &;GB. Jταν ο7ριστιανός ρηορεί; ο 4ιάβολος 4εν μπορείνα τον συλλάβει υπνούντα. με την ερ)ορσηκατανικά τον πονηρό και 4εν π*3τει *τσι στα ί4ια αμαρτ)ματα; ια τα όποια πριν από λίο<)τησε τη συν0μη του ,εού. + -ύριος μας βλ*ποντας τον α0να του παι4ιού του στ*λνειτη 2άρη !ου και τον ενισ2ύει.

Lνας ν*ος επιρρεπ)ς σε σαρκικό παράπτωμα με την υπό4ει:η του πνευματικού τουπολ*μησε το σατανά με τη 2αμαικοιτία. η μητ*ρα *στρωνε το κρεβάτι του και εκείνοςπερνουςε τη βρα4ιά με μια κουβ*ρτα στο πάτωμα ρηορ0ν. Lτσι )λε η 2άρη του ,εούκαι απαλλά2τηκε από το βασανιστικό πειρασμό.(πομ*νως; αν πράματι ποούμε στη <ω) μας να μας επισκιά<ει η 2άρη του 6ιουΠνεύματος; είναι απαραίτητο να απαλλαούμε από τις αμαρτίες μας. -αι επει4) η ροπ)προς το κακό είναι στη 3ύση μας; επιβάλλεται να αωνι<όμαστε συνε20ς εναντίον του καFκού. +ι αμαρτίες του παρελόντος να είναι ια μας *να κακό όνειρο και ο α0νας μας ναεντείνεται συνε20ς ια την κάαρσ) μας.

Lτσι ο -ύριος α στρ*1ει το πρόσωπο !ου από των αμαρτι0ν μας και α ε:αλεί1ει καιόλες τις ανομίες μας με την παρουσία !ου στη <ω) μας.

Η ΚΑ4ΑΡΑ ΚΑΡ=ΙΑ

ετά την πτ0ση και τη μετάνοια του ο Προ3)της 9αβί4 <ητά από το ,εό -αρ4ίανκααράν. >νωρί<ει ότι αυτ) μόνο ο ,εός μπορεί να του τη 2αρίσει. -αι πολύ ορά.ό;τι καλό και ααό απ (κείνον προ*ρ2εται. + ?ειτουρός στο τ*λος της ,είας

λειτουρίας και στην οπισάμβωνο ευ2) ομολοεί@ Πάσα 4όσις αα) και πάν 40ρηματ*λειον άνωεν εστί καταβαίνον εκ σου του πατρός των S0των.

Μ-αι ο Προ3ητάνα: νωρί<οντας αυτ)ν την αλ)εια απευύνεται στο 3ιλάνρωπο

-ύριο και τον παρακαλεί λ*οντας@ -αρ4ίαν κααράν κτίσον εν εμοί ο ,εός και Πνεύμαευ*ς εκαίνισον εν τοις εκάτοις μου. με το στί2ο αυτό λ*ει@ -τίσε; -ύριε; μ*σα μου



καρ4ιά κααρ) και ανακαίνισε την; ιατί τ0ρα είναι ακάαρτη και ρ*πει στο κακό καικαάρισε το νου μου; 0στε να εκαινιάσεις μ*σα μου πνεύμα και κιν)σεις του νου ευείςκαι ορ*ς. >*μισε το εσωτερικό μου με λοισμούς ανους και αα) προαίρεση.

5 καρ4ιά σημαίνει πολλά πράματα. 6λλοτε σημαίνει το σωματικό όρανο και άλλοτε τοβαύ ηεμονικό σύμ3ωνα με το 4ιατί 4ιαλοισμοί αναβαίνουν εν ταις καρ4ίαις υμ0νIA?ουκ. $#;E'B. -αμιά 3ορά σημαίνει τη ν0μη και την προαίρεση. 5 4ε καρ4ία αυτ0ν πόρρωαπ*2ει απ εμού AQσ. $';%EB. 6λλοτε σημαίνει η καρ4ιά την ευ4οκία και την αρ*σκεια.(ύρον 9αβί4 τον του 8εσσαί άν4ρα κατά την καρ4ία μου AΒασ. %E;%#B. στην προκειμ*νηπερίπτωση σημαίνει την 1υ2). καρ4ίαν κααράν κτίσον εν εμοί ο ,εός.

+ 9αβί4 με τα λόια του αυτά 4εν <ητά αντικατάσταση της καρ4ιάς του με μια άλλη; Αλλά ανακαίνιση αυτ)ς; 0στε να αποκατασταεί στο αρ2αίο και 3υσικό κάλλος. -αιίνεται η καρ4ιά κααρ); αν αποβληεί η παλαιότητα; που απ*κτησε με το μολυσμό από τηναμαρτία.

Αλλά ο πονηρός *βαλε μ*σα στην καρ4ιά του 9αβί4 την τάση να κατευύνεται σεκιν)σεις σκολι*ς και λαεμ*νες. >ι αυτό συ2ρόνως <ητά να του 40σει 2άρισμα ευύτητοςμ*σα του και να τον 4ιευύνει στο ορό.

+ Προ3)της νωρί<ει ότι η αμαρτία είναι ου4*ν και αυτός που αμαρτάνει μεταβαίνειστο ου4*ν; >ι αυτό; όταν πετύ2ει την ολοκληρωτικ) συν0μη; ανακαινί<εται; και αυτ) ηανακαίνιση είναι μια ν*α κτίση μια ανα4ημιουρία.

5 συναίσηση στην οποία )λε μετά τη συνάντησ) του με το Νάαν; τον :υπνά από τολ)αρο και με μια εν4οσκόπηση αντιλαμβάνεται ότι *2ει βρ0μικη καρ4ιά και ότι ακόμη ονους του *2ει 4ιαστρα3εί και 4ε βα4ί<ει στον ορό 4ρόμο που 2άρα:ε ο ,εός; Αλλάλο:ο4ρομεί σύμ3ωνα με τις υπο4εί:εις των κατωτ*ρων *νστικτων.>εννι*ται όμως το ερ0τημα@ Sάνει άραε αυτ) η 4ιαπίστωση και η στιμιαία προσευ2)IΒεβαίως ό2ι. Απαιτείται κάτι πιο σπου4αίο και πιο σημαντικό. η από 3άση και η αλλα)πορείας. το κλάμα και τα 4άκρυα της στιμ)ς είναι πράματι κάτι πολύ σπου4αίο; Αλλάσυ2ρόνως και κάτι πολύ προσωρινό. η μετάνοια και η συντριβ) πρ*πει να ακολουεί τονάνρωπο σ όλη του τη <ω). >ιατί μια μικρ) απροσε:ία τον ο4ηεί σύντομα στην πτ0ση.7ρειά<εται πολύ προσο2); ια να μη συνε2ισεί η <ω) της αμαρτίας. >8 αυτό μετάνοια σηFμαίνει αλλα) πορείας.

-αι είναι εονός ότι όλες +ι αμαρτίες προ*ρ2ονται από την καρ4ιά. ια να αλλά:εικανείς <ω); πρ*πει πρ0τα να αλλά:ει καρ4ιά; να την ανακαινίσει 4ηλα4) με την ειλικριν)μετάνοια. η Αία μας >ρα3) τονί<ει ότι όλα στην καρ4ιά εννιούνται και επε:ερά<ονταικαι κατόπιν ε:ωτερικεύονται και ίνονται πρά:εις και *ρα. !α 4ε εκπορευόμενα εκ τουστόματος; εκ της καρ4ίας ε:*ρ2εται; κακείνα κοινοί τον άνρωπον. (κ άρ της καρ4ίαςε:*ρ2ονται 4ιαλοισμοί πονηροί; 3όνοι; μοι2είαι; πορνείαι; κλοπαί; 1ευ4ομαρτυρίαι;

βλασ3ημίαι. !αύτα εστί τα κοινούντα τον άνρωπον AΜατ. %&; %GF$"B. (κείνα πουβαίνουν από το στόμα; ε:*ρ2ονται από την καρ4ιά και εκείνα μολύνουν τον άνρωπο;τονί<ει ο (υαελ. Ματαίος. >ιατί από την καρ4ιά βαίνουν σκ*1εις πονηρ*ς; 3όνοι;μοι2είες; πορνείες; κλοπ*ς; 1ευ4ομαρτυρίες; βλασ3ημίες. Jλες αυτ*ς +ι παραβάσεις3υτρ0νουν στην καρ4ιά αρ2ικά σαν λοισμοί και επιυμίες και απο3άσεις και από εκείπηά<ουν. αυτά είναι εκείνα που μολύνουν τον κυρίως άνρωπο 4ηλ. την 1υ2) του./την Παλαιά 9ια)κη ο Προ3)της 8ε<εκι)λ A%G;E"FE%B προτρ*πει@ Μετανο)στε καιαρνηείτε όλες τις ασεβείς πρά:εις. Lτσι μόνο 4ε α τιμωρηείτε ια την προηούμενηαμαρτωλ) σας <ω). Απομακρύνατε από ιούς εαυτούς σας όλες τις ασεβείς πρά:εις πουκάνατε σε μ*να και τοποετείστε μ*σα σας καινούρια καρ4ιά και καινούριο πνεύμα.(πει4) λοιπόν ο κα*νας α κριεί σύμ3ωνα με τα *ρα του πρ*πει κατά την 0ρα τηςκρίσεως να βρεεί άμωμος. -αι προ=πόεση αυτ)ς της κααρότητος είναι η καιν) καρ4ίαπου α αποκτηεί με τη μετάνοια.

/)μερα είναι αλ)εια π0ς πολλοί 2ριστιανοί προσ*ρ2ονται στο ποτ)ριο της <ω)ς. το

ερ0τημα είναι@ "& άνρωποι αυτόί *ρ2ονται σε κοινωνία με το ,εό με καρ4ίαν κααράνI. η,. -οινωνία 4εν ω3ελεί τον άνρωπο; που *2ει ακάαρτη καρ4ιά. Αντι*τως βλάπτει καισύμ3ωνα με τον Απόστολο Παύλο ο4ηεί πολλούς στο κρεβάτι του πόνου; Αλλά και στοάνατο.(κείνοι όμως που ε:ομολοούνται τις αμαρτίες τους στον πνευματικό; <ουν στην υπακο)και επιτυ2άνουν την ποούμενη αλλα). Lνας πατ*ρας της (κκλησίας ρά3ει@(:ομολοούνται και μετά από λίο στην ί4ια αάπη επιστρ*3ουν 4ηλ. στην αμαρτία. τομυστ)ριο της 8εράς (:ομολο)σεως 4ε 4όηκε από το ,εό ια να κοινων)σουμε με κααρ)καρ4ιά εκείνη τη στιμ) και κατόπιν να συνε2ίσουμε την πρότερα <ω). J2ι.(:ομολοούμαστε ια να αποκτ)σουμε καρ4ίαν κααράν; 0στε να ανακαινιστούμε και ναίνουμε καινούριοι άνρωποι εν 7ριστ0; και να συνε2ίσουμε αωνι<όμενοι να μείνουμεστην ανότητα. 9ια3ορετικά μιμούμαστε τον α2όρταο σκύλο που τρ0ει απεριόριστα -αι;επει4) στο στομά2ι του 4εν μπορεί να 2ων*1ει την υπερβολικ) τρο3); κάνει *μετο. Jτανόμως :αναπεινάσει; υμάται τον *μετο που *κανε και επιστρ*3ει και :ανατρ0ει. -ύων

επιστρ*3ων επί το ί4ιον ε:*ραμα. το ί4ιο ακριβ0ς ίνεται και με μάς; όταν μετανι0νουμεκαι μετά από λίο :αναπ*3τουμε από απροσε:ία π από αάπη προς την αμαρτία.



Β*βαια 4εν είναι εύκολο να αλλά:ει κανείς καρ4ιά μ*σα σε λίο 2ρονικό 4ιάστημα.Lνας άνρωπος που <ει 2ρόνια στη <ω) της ασωτίας 4ύσκολα :εκολλά από εκεί.7ρειά<εται α0νας και βεβαίως απαραίτητη είναι η 2άρη του ,εού.

(κείνο που πρ*πει να κάνει ο 7ριστιανός που *2ει πόο να ενωεί με το ,εό; είναι η4ιαπίστωση της ρυπαρότατος της καρ4ιάς του. -ατόπιν α προ2ωρ)σει στο 4εύτερο β)μα;που είναι η ε:ομολόηση και μετάνοια και το τρίτο β)μα είναι η από3αση αλλα)ς πορείαςπλεύσεως. Jλα αυτά; εν0 είναι τόσο απαραίτητα ια την πνευματικ) <ω); 4ε 3άνουν.9ιότι εάν μη -ύριος οικο4όμηση οίκον εις μάτην εκοπίασαν +ι οικο4ομούντεςV εάν μη-ύριος 3υλά:η πόλιν εις μάτην αρύπνησε ο 3υλάσσων AMαλμ. %$P;%B. (πομ*νως είναι

ανακαία η 7άρη του ,εού. με τη 7άρη του ,εού ο άνρωπος αποκτά ταπείνωση και *τσι οα0νας του ίνεται πιο εύκολος.+ Προ3)της 9αβί4 νωρί<ει κάλλιστα ότι αν ο -ύριος 4εν τον επισκε3τεί; κι αν η 7άρη

!ου 4εν τον επισκιάσει; ο α0νας του α είναι μάταιος και άσκοπος. >8 αυτό στο στί2οπου ερμηνεύουμε -αρ4ίαν κααράν κτίσον εν εμοί ο ,εός και Πνεύμα ευ*ς εκαίνισον εντοις εκάτοις μου; 2ρησιμοποιεί 4ύο λ*:εις που πρ*πει ι4ιαίτερα να προσ*:ουμε. -αι +ιλ*:εις αυτ*ς είναι@ -τίσον και εκαίνισον. + 7ριστός είναι εκείνος που α μας ανανε0σει.+ -ύριος μας είναι εκείνος που α εκαινιάσει τη ν*α κατάσταση <ω)ς.

Αν η καρ4ιά υ1ωεί στον ουρανό και ααπ)σει το ,εό; που είναι η πη) των αα0ν;τότε η πορεία του 2ριστιανού α είναι οπωσ4)ποτε ευεία. 4εν α λο:ο4ρομ)σει ο πιστός.-αι αν προς στιμ) σκοντά1ει και π*σει; πάλι με τη 2άρη του ,εού α επαν*λει; ια νασυνε2ίσει την όμορ3η πορεία; που πριν λίο εκαινίασε. Αλλά αν η καρ4ιά 4εν ααπ)σει το,εό; ααπ)σεις -ύριον τον ,εόν σου ε: όλης της καρ4ίας σου; και νικηεί από την αάπητου κόσμου; τότε η πορεία του α είναι λανασμ*νη. Β*βαια σ αυτ)ν την επιλο) 4ε α

3ταίει κανείς παρά μόνο ο εαυτός του; που 4ιάλε:ε *να τ*τοιο 4ρόμο 3αρ4ύ και πλατύ; πουτελικά α τον ο4η)σει στην απ0λεια.

9άσκαλος μας σ αυτ)ν την πορεία προς τον ,εό είναι ο Προ3)της 9αβί4. αυτός π*ρασεκαι από τους 4ύο 4ρόμους. η αμαρτία τον απομάκρυνε από το ,εό και τον ο4)ησε στηνκαταστρο3). η επιστρο3) του όμως και η αάπη του ια το ,εό τον ο4ηούν στην προτ*ρατου *ση. Qταν εκλεκτός του ,εού. (:*πεσε και επαν)λε.

Αλλά τι συμβαίνει με τον κα*να από μας και 3άνουμε στο σημείο; 0στε η καρ4ιά μαςνα 4ιαστρ*3εταιI Πιστεύω π0ς 4εν *2ουμε πάρει στα σοβαρά το *μα της σωτηρίας μας.(ίμαστε απρόσεκτοι. μια σύκριση ανρωπίνων και εϊκ0ν; )ινων και επουρανίων;προσωριν0ν και αιωνίων α μας βοη)σει και α μας καταστ)σει προσεκτικούς στη <ω)μας. Jλοι νωρί<ουμε τι είναι αμαρτωλό και κοσμικό και τι είναι ανό; κααρό; αμόλυντοκαι εϊκό. 9ιαλ*ουμε συν)ως το πρ0το. >ιατίI ο Προ3)της 9αβί4 4εν πρόσε:ε κι *μεινε4*κα μ)νες ακαλιά με την αμαρτία; Αλλά επαν)λε με μετάνοια και *τσι καάρισε τηνκαρ4ιά του από τους ρύπους. το ί4ιο και ο υιός του /ολομ0ν; που )ταν σο3ός άνρωπος.

Jσο σο3ός και να είναι κανείς; αν 4εν προσ*:ει; η αμαρτία α τον κυριεύσει. η 4ύναμη τηςαμαρτίας είναι μεάλη; κρατά τον άνρωπο στα )ινα και τον κάνει να λησμονεί το ,εό.

!ί λοιπόν απαιτείται από μάςI Π0ς α λυτ0σουμε την καρ4ιά μας από τους ρύπους;0στε να τη 4ιατηρ)σουμε κααρ)I α <ητ)σουμε από το ,εό αυτό; που και ο 9αβί4 <)τησε;4ηλα4) καρ4ίαν κααράν κτίσον εν εμοί ο ,εός και Πνεύμα ευ*ς εκαίνισον εν τοιςεκάτοις μου.

5 ακτινορα3ία της καρ4ιάς μας ίνεται; όταν εμείς επιτρ*1ουμε το Πνεύμα το 6ιο ναεισ*λει και να την ελ*:ει. (κείνο α κάνει τις 4ιαπιστ0σεις και α 40σει τα κατάλληλα3άρμακα ια τη εραπεία της. + σο3ός Παροιμιαστ)ς τονί<ει@ Ποιός μπορεί να πει@ ότικααρά εστίν η καρ4ία μου -ανείς. >ιατί ου4είς κααρός από ρύπου. + Προ3)της 8ε<εκι)λμας παρα*τει μία αποκαλυπτικ) 4ι)ηση που *2ει σ2*ση με την καρ4ιά. -άποτεεμ3ανίστηκαν +ι πρ0τοι του 8σρα)λ; που κατά τεκμ)ριο *πρεπε να είναι +ι καλύτεροι καιεκλεκτότεροι του λαού. -αι *τσι 3αίνονταν ε:ωτερικά. στο βάος της καρ4ιάς τους ταπράματα )ταν αλλι0ς. >ι αυτό ο ,εός του είπε@ μην πιστεύεις αυτά που βλ*πεις. η καρ4ιάτους είναι εμάτη ακααρσίες. ούτοι +ι άνρωποι *εντο τας ακααρσίας αυτ0ν εν ταιςκαρ4ίαις αυτ0ν AΊε<. EP;%PB.

-αι είναι εονός ότι ο λαός επιυμεί +ι άρ2οντ*ς του να *2ουν κααρ) καρ4ία. +πιστός λαός του ,εού *λει +ι πνευματικοί του αρ2ηοίνα *2ουν κααρ) καρ4ιά. ταπαι4ιά *λουν να *2ουν +ι ονείς τους κααρ) καρ4ιά. +ι μαητ*ς *λουν να *2ουν +ι 4άFσκαλοι τους κααρ) καρ4ιά. +ι υπάλληλοι *λουν τους προϊσταμ*νους τους με κααρ)καρ4ιά. -αι ο ,εός *λει από εμάς να κάνουμε ακτινορα3ία της καρ4ιάς μας και Α3ού4ιαπιστ0σουμε ότι είναι λερωμ*νη να την κααρίσουμε.

Ποιός άνρωπος όμως *2ει τη 4υνατότητα να 4ιακρίνει την καρ4ιά του συνανρ0πουτουI -ανείς. Μόνο ο -ύριος μας ό ετά<ων καρ4ίας και νε3ρούς AMαλμ. D;%"B. -αι εν0 τουςανρ0πους μπορούμε να τους :εελάσουμε με την ε:ωτερικ) υποκριτικ) συμπερι3ορά; το,εό όμως ποτ*.

+ -ύριος μας *πλασε την ανρ0πινη καρ4ιά κααρ). 5 ανρ0πινη καρ4ία προς τούτο

*κτισται; όπως βλ*πει τον εαυτ)ς κτίστην. η αμαρτία όμως 4ι*στρε1ε τον άνρωπο και τοναπομάκρυνε από το 9ημιουρό και κτίστη των απάντων. Αμαρτία εστίν αποστρο3) του,εού και επιστρο3) προς το κτίσμα. εν0 μετάνοια είναι επιστρο3) στο ,εό και άρνησητων )ινων. -αι μη λησμονούμε ότι με κααρ) καρ4ιά α μπορ*σουμε να ατενίσουμε το,εό. + -ύριος στην επί του όρους ομιλία του τόνισε@ Μακάριοι +ι κααροί τη καρ4ία ότι



αυτοί τον ,εόν ό1ονται AΜατ. &;GB. αν επομ*νως *2ουμε πόο να 4ούμε το ,εό; ας3ροντί<ουμε να 4ιατηρούμε την καρ4ιά μας κααρ).

ΤΟ Α3ΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΗ3Η 2ΑΡΑΣ α0νας του μετανιωμ*νου 2ριστιανού επικεντρ0νεται στη 4ιατ)ρηση τηςκααρότητος και ανότητος. στο 4ρόμο που 2άρα:ε ια τη σωτηρία και λύτρωσ)του επιβάλλεται σταεροποίηση. !ούτο α ίνει με την προσπάεια α3 ενός και α3

ετ*ρου με τη συνε2) σ2*ση με τον τρισυπόστατο ,εό. -αι ο προ3)της 9αβί4 μετάνιωσε;<)τησε συν0μη; συ2ωρ)ηκε από το ,εό; Αλλά 4εν παύει να συνε2ί<ει την προσευ2)του <ητ0ντας τη συνε2) σκ*πη του ,εού. >8 αυτό λ*ει@ Μη απορρί1εις με από τουπροσ0που σου και το Πνεύμα σου το 6ιο μη ανταν*λης απ εμού. (ίναι ανάκη μερικ*ςαπό αυτ*ς τις λ*:εις να τις ερμηνεύσουμε ια την καλύτερη κατανόηση του βαυτ*ρουνο)ματος του στί2ου αυτού.

+

Μη απορρί1εις. /ημαίνει μη με εκαταλεί1εις. Πρόσωπο είναι το πρόσωπο του ,εούΠατ*ρα. η Παναία !ριάς απαρτί<εται από τρία πρόσωπα. τον Πατ*ρα; τον Nιό και το 6ιοΠνεύμα. τα τρία αυτά πρόσωπα είναι ο μονα4ικός μας ,εός. αυτό είναι 4όμα της

(κκλησίας μας ανε:)ητο και ανερμ)νευτο. (40 ο 9αβί4 απευύνεται προς τον Πατ*ρα; τοπρ0το 4ηλ. πρόσωπο της 6ιας !ριά4ος. Πνεύμα; είναι το 6ιο Πνεύμα; το τρίτο πρόσωποτης Α. !ριά4ος. Ανταν*λης σημαίνει α3αιρ*σεις. με άλλα λόια ο 9αβί4 απευυνόμενοςστο ,εό Πατ*ρα λ*ει@ μη με απορρί1εις; μη με εκαταλεί1εις και μη με 4ι0:εις από τοπρόσωπο σου; 0στε να στερη0 της επιβλ*1εως σου και της συμπαείας σου και μη μουα3αιρ*σεις το Πνεύμα σου το 6ιο ; 0στε να στερη0 της βοηείας σου και τηςενισ2ύσεως σου.

Lνας 3όβος κυριαρ2εί τ0ρα στην 1υ2) του 9αβί4. + 3όβος της εκατάλει1ης του από το,εό; και η στ*ρησ) του από το 6ιο Πνεύμα. Αν ο ,εός στερούσε το 6ιο Πνεύμα από το9αβί4 τότε ο 9αβί4 α *παυε να είναι προ3)της του ,εού. + Μ. Αανάσιος μιλ0ντας ια το9αβί4 λ*ει@ καταλελοιπός ην αυτόν Aτο 9αβί4B το Πνεύμα 4ιά την αμαρτίαν τουτ*στι το

6ιο Πνεύμα τον εκατ*λει1ε ια την αμαρτωλ) <ω) του. -αι ο ιερός 7ρυσόστομοςπροσ*τει@ !ην 4ωρεάν του Πνεύματος <ητ0; την 2άριν την μεάλην απ*στη απ εμού η2άρις; καάπερ περιστερά βόρβορον βλ*πουσα. Cητ0 λ*ει ο ιερός 7ρυσόστομος; μιλ0ντας

ια το 9αβί4; τη 4ωρεά του Αίου Πνεύματος; τη μεάλη 2άρη. Απομακρύνηκε από μ*να η2άρη; όπως ακριβ0ς η περιστερά απομακρύνεται από το βόρβορο. /ύμ3ωνα με τους 4ύοαυτούς πατ*ρες το 6ιο Πνεύμα απομακρύνηκε από το 9αβί4 μερικ0ς. -αι συνε2ί<ονταςο ιερός 7ρυσόστομος την ερμηνεία αυτού του στί2ου προσ*τει@ /α30ς τοίνυν 4ιά τούτωνμεμα)καμεν των λόων ως ουκ ευμν0η της του Πνεύματος 2άριτος του ΑίουV ου άρ



ως υμνωείς απολαβείν ικετεύει; Αλλά μη στερη)ναι ταύτη αντιβολεί. από αυτά τα λόιαμε σα3)νεια πληρο3ορούμαστε ότι ο 9αβί4 4εν ευμν0η παντελ0ς από τη 2άρη του ΑίουΠνεύματος; ιατί 4εν παρακαλεί ως στερημ*νος ολοκληρωτικά; Αλλά παρακαλείνα μηστερηεί της 2άριτος !ου. η προσευ2) επομ*νως του 9αβί4 επικεντρ0νεται σε λίες λ*:ειςμεστ*ς περιε2ομ*νου. -ύριε; μη με εκαταλεί1εις και μη α3αιρ*σεις από μ*να το 6ιοΠνεύμα.

Αλλά είναι ανάκη να υρίσουμε 2ρόνια πολλά πίσω προκειμ*νου νοερ0ς να *λουμεστον αιασμ*νο εκείνο τόπο του Παρα4είσου; όπου τοπο*τησε ο 3ιλάνρωπος -ύριος τον

προπάτορά μας Α4άμ. σε εκείνο το 20ρο; όσο 4ιάστημα *μεινε ο πρ0τος άνρωπος; εί2εκοινωνία με το ,εό. Μελετ0ντας το πρ0το βιβλίο της Παλαιάς 9ια)κης 4ιαπιστ0νουμεότι ο ,εός κατ*βαινε στον Παρά4εισο και συνομιλούσε με τον Α4άμ. (ί2ε πλ)ρη κοινωνία ο

Α4άμ με το πρόσωπο του ,εού Πατ*ρα. Μετά όμως την πτ0ση του πρ0του εκείνουανρ0που *πα1ε να υπάρ2ει αυτ) η κοινωνία. + Α4άμ στερ)ηκε της κοινωνίας μετά του,εού. Lπεσε σε ακοινωνησία.Β*βαια ο ,εός 4εν εκατ*λει1ε τελείως τον άνρωπο. >ιατί; αν τον εκατ*λειπε; τότε οάνρωπος α ο4ηούσε τα β)ματά του στην πλ)ρη καταστρο3) και α3άνεια. >8 αυτό πριν*λει το πλ)ρωμα του 2ρόνου και αποσταλεί το 4εύτερο Πρόσωπο της Αίας !ριά4ος; ο,εάνρωπος -ύριος 8ησούς 7ριστός στον κόσμο; ο ,εός με το Πνεύμα του το 6ιο 30τισεορισμ*νους ανρ0πους που προαν)ειλαν την *λευση του Μεσσία. Lνας από αυτούς )τανκαι ο μεάλος Προ3)της 9αβί4. 4εν )ταν επομ*νως τυ2αίος άνρωπος; Αλλά εκλεκτός του,εού. Qταν ο άνρωπος που εί2ε αυτ)ν την εμπειρία της κοινωνίας με το ,εό. + ,εός του*4ωσε το 2άρισμα της προ3ητείας. -αι ο 9αβί4; 4εν είναι μόνο ο Προ3)της του ,εού; που3οβάται μη 2άσει τ0ρα το 2άρισμα ?όω της αμαρτωλ)ς <ω)ς που *<ησε; Αλλά είναι και οπρόονος του 7ριστού. (ίναι ο άνρωπος που από τη ενιά του α προερ2όταν ο 7ριστός.στην Αία μας (κκλησία 1άλλουμε στις )μερες των 7ριστου*ννων τη νωστ) καταβασία;όπου ο ποιητ)ς περιρά3ει αυτ)ν τη μεάλη αλ)εια. Hάβ4ος εκ της ρί<ης 8εσσαί και άνοςε: αυτ)ς 7ριστ* εκ της Παρ*νου ανεβλάστησας.... + 8εσσαί είναι ο πατ*ρας του Προ3)του9αβί4. (πομ*νως ο 9αβί4 4εν είναι ο εκλεκτός μόνο; Αλλά ο εκλεκτός των εκλεκτ0ν.

Ας μη λησμονούμε όμως ότι και +ι εκλεκτοί είναι 4υνατόν να σκοντά1ουν και ναπ*σουν σε μεάλα παραπτ0ματα. η απροσε:ία ο4)ησε στην πτ0ση και το μεάλοΠρο3)τη. Lτσι η αμαρτία τον απομάκρυνε από το ,εό. -αι ο μ*ας Βασίλειος 4ι4άσκει ότιο άνρωπος της αμαρτίας βρίσκεται στη 4υναστεία του 4ιαβόλου. -αι όποιος βρίσκεταιστη 4υναστεία του 4ιαβόλου; *2ει Πατ*ρα το 4ιάβολο και επομ*νως παύει να *2ει σ2*ση μετο ,εό; στερούμενος *τσι τις 4ωρε*ς !ου. Αλλά α3ού ο ,εός συ20ρεσε το 9αβί4 μετά τημετάνοιά του; ιατί πάλι ο 9αβί4 επαν*ρ2εται και ικετεύει το ,εό να μην τον εκαταλεί1εικαι να μη στερ)σει από αυτόν το 6ιό !ου ΠνεύμαI >ιατί νωρί<ει τις α4υναμίες του. >ιατί

3οβάται μ)πως πάλι ολ0σει ο νους του; 2άσει τα λοικά του και επιστρ*1ει στη βρωμιάκαι 4υσω4ία της αμαρτίας. Πόσα πράματι μας 4ι4άσκει ο 9αβί4 μ αυτόν τον 1αλμόI >ιατίκαι μείς μα<ί με το 9αβί4 μπορούμε να πούμε@ -ύριε μη με εκαταλεί1εις και μηνα3αιρ*σεις λόω των απερισκε1ι0ν μου το 6ιο Πνεύμα; που η αάπη σου μου 2άρισε.

9εν πρ*πει ακόμη να 4ια3εύει της προσο2)ς μας το εονός ότι αυτούς που ο ,εόςεκαταλείπει εμείς α4υνατούμε να τους βοη)σουμε. Lνα εονός που *λαβε 20ρα στηνΠαλαιά 9ια)κη μας νωστοποιεί αυτ) την αλ)εια. το πρ0το βιβλίο των Βασιλ*ων μαςπληρο3ορεί ότι ο /αούλ 2ρίεται πρ0τος Βασιλιάς του 8σρα)λ. Qταν όμως ανά:ιοςΒασιλιάς και αντικαίσταται από τον 9αβί4. + /αούλ αετεί πολλ*ς 3ορ*ς τις εντολ*ς του,εού και η ανυπακο) του 2αρακτηρί<εται από τον /αμου)λ; που τον *2ρισε Βασιλ*α; ωςμεάλη αμαρτία. +ι 2ωρίς υπακο) στο *λημα του ,εού υσίες; λ*ει ο Προ3)της/αμου)λ; 4εν 4ια3*ρουν από τις ει4ωλολατρικ*ς και είναι αμαρτία και μαεία. +ι υσίεςαυτ*ς κα0ς και τα αρ2ιερατικά 4ιάσημα; με τα όποια ο αρ2ιερ*ας των (βραίων <ητά ναμάει το είο *λημα; 4εν 4ια3*ρουν των ει4ωλολατρικ0ν ααλμάτων; που προ:ενούνο4ύνη και πόνους καταστρο3)ς. (πει4) λοιπόν περι3ρόνησες το λόο του -υρίου; λ*ει ο/αμου)λ; και ο -ύριος α σε περι3ρον)σει και α παύσεις του λοιπού να Βασιλεύεις στο8σρα)λ. + /αμου)λ μεαλύτερος κα0ς )ταν; παρακαλούσε το ,εό να συ2ωρ)σει το/αούλ ια την παρακο) του προστάματος !ου. -αι ο -ύριος είπε στο /αμου)λ. Μ*2ριπότε α πενείς ια τον /αούλ; α κλαις και α με ικετεύεις; α3ού ε0 τον απ*ρρι1α και 4εα είναι πλ*ον Βασιλιάς του 8σραηλιτικού λαούI

Απ*ρρι1ε ο ,εός τον Βασιλιά /αούλ και κ03ευσε στις προσευ2*ς του /αμου)λ. + ,εόςείναι αλ)εια π0ς 4εν εκαταλείπει ποτ* τον άνρωπο. + άνρωπος πρ0τα εκαταλείπειτο ,εό και *τσι εκαταλείπεται; από τη σκ*πη !ου. + ιερός Αυουστίνος τονί<ει@ ου4είςυπό ,εού εκαταλείπεται; ει μη αυτός πρ0τος εκείνον εκαταλείπει. Jποιος 3οβάται μηντον εκαταλεί1ει ο ,εός; ας αωνί<εται; 0στε να 4ιορ0νει την εσωτερικ) τουακαταστασία. αυτ) η ακαταστασία ίνεται αιτία εκατάλει1ης. J2ι η αμαρτία; Αλλά η*μμονη στην αμαρτία και κατ επ*κταση η αμετανοησία.

Lτσι στο πρ0το μισό του στί2ου; που ερμηνεύουμε; ο 9αβί4 <ητά από το ,εό να μην τον

εκαταλεί1ει και στο 4εύτερο μισό <ητά να μην του α3αιρ*σει το 6ιο Πνεύμα; που τον30τι<ε και τον κατ*στησε προ3)τη του ,εού. 4εν *2ει εμπιστοσύνη στον εαυτό του; >ιαυτό εκ3ρά<ει το 3όβο αυτόν. Sοβάται μ)πως κάποια απερίσκεπτη πρά:η ίνει αιτία; 0στεο ,εός Πατ*ρας μελλοντικά να του α3αιρ*σει το 6ιο Πνεύμα. -αι είναι ια το 9αβί4 το



6ιο Πνεύμα ό;τι πολύτιμο. >ιατί 2ωρίς το 6ιο Πνεύμα π0ς α κυβερν)σει το 4ύσκολοαυτόν λαό του 8σρα)λI

Lνας άρ2οντας *2ει αυ:ημ*νες υπο2ρε0σεις. με τις 4ικ*ς του μόνο 4υνατότητες 4ενείναι 4υνατόν να ανταπε:*λει στα ποικίλα κα)κοντά του. L2ει ανάκη 3ωτισμού. -αιαυτόν το 3ωτισμό τον παρ*2ει το 6ιο Πνεύμα. + 9αβί4 *2ει εμπειρίες στο *μα αυτό.

!ις σκ*1εις αυτ*ς πρ*πει να κάνει κάε άνρωπος. αν πιστεύουμε στο ,εό και *λουμεη πορεία μας να είναι ανο4ικ); είναι ανάκη το Πνεύμα το 6ιο να πλημμυρί<ει την ύπαρ:ημας.+ 6ιος Απόστολος Παύλος στην επιστολ) του προς τους -ορινίους τονί<ει μια μεάλη

αλ)εια. !0ρα; τους λ*ει; που ίνατε 2ριστιανοί και πιστ*1ατε στο 7ριστό είστε ναόςτου <0ντος ,εού. Wμείς ναός ,εού *στε <0ντος AΒ -ορ. P;%PB. -αι σε άλλη ευκαιρίαυπενυμί<ει@ 5 ουκ εί4ατε ότι το σ0μα υμ0ν ναός του εν υμίν Αίου Πνεύματος εστίν; ου*2ετε από ,εού; και ουκ *στε εαυτ0νI AΑ -ορ. P;%'B. η 4εν :*ρετε ότι το σ0μα σας είναιναός του Αίου Πνεύματος; που κατοικεί μ*σα σας και το *2ετε λάβει από το ,εό καισυνεπ0ς 4εν αν)κετε στον εαυτό σαςI αυτ)ν την αλ)εια 4εν πρ*πει να λησμονεί κανείς7ριστιανός; >ι αυτό 4εν επιτρ*πεται να παραλείπεται από την προσευ2) μας η προσευ2)στο Πανάιο Πνεύμα. !ότε ο πιστός βρίσκει την ευκαιρία και επικαλείται το τρίτοπρόσωπο της 6ιας !ριά4ος λ*οντας Βασιλεύ ουράνιε... ελ* και σκ)νωσον εν ημίν.

Μ*νει όμως το 6ιο Πνεύμα; όταν ο άνρωπος αμαρτάνειI Μ*νει το 6ιο Πνεύμα καιαιά<ει τον άνρωπο; όταν εκείνος εμμ*νει στην αμαρτία και αμετανοησίαI Βεβαίως ό2ι.το 6ιο Πνεύμα εκαταλείπει τον άνρωπο; όταν εκείνος 4ιαλ*ει τη <ω) της αμαρτίας.αυτ) η εκατάλει1η στοι2ί<ει. (ίναι η πιο 3οβερ) εκατάλει1η. -αι υπεύυνος είναιαποκλειστικά ο άνρωπος. αυτός ίνεται αιτία; 0στε η <ω) του από ε40 και π*ρα να μησκ*πτεται από το 6ιο Πνεύμα. εάν όμως *2ει κανείς το 6ιο Πνεύμα; τότε η <ω) τουστ*3εται από 2άρη και ευλοία. !ότε <ει κατα:ιωμ*να. !ότε <ει αιοπνευματικά.

-αι είναι αλ)εια π0ς η αιοπνευματικ) <ω) 4ια3οροποιείται από την κοσμικ) <ω).Jταν το 6ιο Πνεύμα είναι μα<ί με τον άνρωπο; τότε ο άνρωπος είναι καινός εν 7ριστ0ανακαινισμ*νος; μεταμορ3ωμ*νος. C0ντας αιοπνευματικ) <ω) 4ροσί<εται η 1υ2) του καιευ3ραίνεται από τους αστείρευτους κρουνους του ουρανού. Απολαμβάνει η 1υ2) τουο:υόνο πνευματικό και βι0νει τη σ3αίρα του Πνεύματος. + κόσμος >ι αυτόν *2ει πλ*οννεκρωεί.

-αι ας μην πιστ*1ουμε ότι ο -ύριος α3αιρεί το 6ιο Πνεύμα μόλις π*σουμε σε κάποιοπαράπτωμα. J2ι. Περιμ*νει τη μετάνοιά μας. 4ε *λει το άνατο του αμαρτωλού; Αλλά τηνεπιστρο3) του και τη <ω) του εν Αίω Πνεύματι. Πλείστα όσα παρα4είματα από τη <ω)της εκκλησίας μας *2ουμε. ας υμηούμε λίο το Μανασσ); που )ταν Βασιλιάς των8ου4αίων. η <ω) του )ταν άτακτη; Αλλά και η μετάνοιά του μεάλη. Παρα*τω απόσπασματης 4ι4ακτικότατης προσευ2)ς του Μανασσ); που *ρα1ε; όταν συν)λε από τη <ω) της

αμαρτίας και ατ*νισε το ,εό. -ύριε Παντοκράτωρ; ο ,εός των Πατ*ρων ημ0ν...(πλ)υναν αι ανομίαι μου; -ύριεV επλ)υναν αι ανομίαι μου; και ουκ ειμί ά:ιος ατενίσαι;και ι4είν το ύ1ος του ουρανού; από του πλ)ους των α4ικι0ν μου... 4ιότι παρ0ρισα τονυμόν σου και το πονηρόν εν0πιων σου εποίησα; μη ποι)σας το *λημά σου και μη3υλά:ας τα προστάματά του. -αι νυν; κλίνω όνυ καρ4ίας; 4εόμενος της παρά σου2ρηστότητος. 5μάρτηκα; -ύριε; 5μάρτηκα; και τας ανομίας μου ε0 ιν0σκωV άλλαιτούμαι 4εόμενοςV 6νες μοι; -ύριε; άνες μοι; και μη συναπολ*σης με ταις ανομίαις μου;μη4* εις τον αι0να μηνίσας τηρ)σης τα κακά μοι; μη4* κατα4ικάσης με τοις κατωτάτοιςτης ηςV 4ιότι συ ει ,εός; ,εός των μετανοούντων και εν εμοί 4εί:εις πάσαν τηνααωσύνην σουV ότι ανά:ιον όντα; σ0σεις με κατά το πολύ ελεός σου; και αιν*σω 4ιαπαντός εν ταις ημ*ραις της <ω)ς μου....

-ατά παρόμοιο τρόπο και ο 9αβί4 4εν εκαταλεί3τηκε από το ,εό; Αλλά εστάλη οΠρο3)της Νάαν προκειμ*νου να τον επανα3*ρει. Jταν επαν)λε *ρα1ε τον πεντηκοσ!οMαλμό; Αλλά και άλλους 1αλμούς 4εί2νοντας τη μετάνοιά του.

!ο ί4ιο κάνει ο ,εός και σε μάς. Βρίσκει πάντα τρόπους να μας α3υπνί<ει από το ?)αρο της α4ια3ορίας και να μας επανα3*ρει στον ίσιο 4ρόμο. αυτ*ς τις ευκαιρίες όμως4εν πρ*πει να τις περι3ρονούμε; ιατί 4εν νωρί<ουμε αν αύριο α *2ουμε <ω); ια ναεπαν*λουμε στην αάπη του ,εού.

>ι αυτό τ0ρα; που *2ουμε τα μάπα ανοι2τά; τ0ρα; που ο νους μας είναι κααρός; τ0ρα;που σκεπτόμαστε λοικά; ας μη 2άσουμε την ευκαιρία. το 6ιο Πνεύμα ε3όσον είμαστεμ*σα στην εκκλησία και <ούμε τη <ω) της; μας επισκιά<ει. 4εν πρ*πει επομ*νως νααπομακρυνούμε απ Αυτό; ιατί πάλι α το ανα<ητ)σουμε. >ιατί *τσι α μιμούμαστε τονάρρωστο; που εν0 *ινε καλά; 4εν άκουσε τις συμβουλ*ς του ιατρού και :αναβρ*ηκεστην ί4ια 4οκιμασία.

-αημερινά ας απευυνόμαστε στο Πανάιο Πνεύμα με την όμορ3η προσευ2)@ Βασιλεύουράνιε; Παράκλητε το Πνεύμα της αληείας... ελ* και σκ)νωσον εν ημίν και καάρισονημάς από πάσης κηλί4οςV και σ0σον Αα* τας 1υ2άς ημ0ν.



2ΑΡΑ ΚΑΙ Α3ΑΛΛΙΑΣΗ

άνρωπος πλάστηκε από το ,εό μ*σα στη 2αρά και την ααλλίαση; που προσ*3ερε η20ρα του Παρα4είσου. !ίποτε λυπηρό και καταλιπτικό 4εν υπ)ρ2ε εκεί μ*σα. τοά2ος; η αωνία; η κατάλι1η; +ι μελα2ολικ*ς καταστάσεις )ταν άνωστα στην

Παρα4είσια <ω). Jταν αυτά είναι συν*πειες της πτ0σεως του ανρ0που. Πληρ0νει οάνρωπος την ανταρσία και αποστασία του. (ίναι λοικό να επι<ητεί τη 2αρά και τηνααλλίαση; που *2ασε και που 4υστυ20ς κατάντησε ασύλληπτη; άπιαστη; ουτοπία. -αι οΠρο3)της 9αβί4 3ωτισμ*νος από το 6ιο Πνεύμα και 2ρισμ*νος Προ3)της του ,εούνι0ει ότι λείπει από αυτόν η 2αρά και η ααλλίαση. Πριν αμαρτ)σει την εί2ε ευεί καιτ0ρα αντιλαμβάνεται την *λλει1η. >8 αυτό απευυνόμενος στον -ύριο της 4ό:ης την

επι<ητεί λ*οντας@ Από4ος μοι την ααλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηεμονικ0στ)ρι:ον με. 9ως μου ; -ύριε; τη 2αρά και την ααλλίαση εκείνη; που εί2α πριν αμαρτ)σωκαι την οποία 4ημιουρεί η από το *λεός σου σωτηρία. -αι στ)ρι:* με με 2άρισμα του ΑίουΠνεύματος; που να κυριαρ2εί τα πάη μου και να με ο4ηεί στα καλά και τις αρετ*ς.7άρισμα ευύτητος και 2άρισμα ηεμονικό είναι +ι 4υνάμεις; που 4ί4ονται στην 1υ2) απότο 6ιο Πνεύμα.

+

!ί <ητά λοιπόν ο 9αβί4 από το ,εό μ αυτ)ν την προσευ2) που κάνειI 9ύο πράματα@Πρ0τον 2αρά και ααλλίαση και 4εύτερον; να τον στηρί:ει ο ,εός με το 6ιό !ου Πνεύμα.+ 9αβί4 )ταν ν0στης της 2αράς και ααλλιάσεως. την κατάσταση αυτ) τη <ούσε και τηβίωνε; πριν από τη 4ιπλ) αμαρτία του. (ί2ε τη 2αρά και την *2ασε μ*σα από τα 2*ρια του.

Αναλοί<εται πόσο ευτυ2ισμ*νος )ταν τότε; <0ντας κοντά στο ,εό. + ,εός τότεε:ασ3άλι<ε στο 9αβί4 τη 2αρά και την ααλλίαση. !0ρα νι0ει τη μεάλη στ*ρηση. τι*2ασε ο 9αβί4I την όμορ3η σ2*ση που εί2ε με το ,εό. αυτ) η σ2*ση *μι<ε την 1υ2) του2αρά και ααλλίαση αν*κ3ραστη και ανεκλάλητη. (ί2ε αλ)νη 1υ2)ς. (ί2ε ηρεμία. (ί2ε

την ευλοία του ,εού. τι συνεί4ησ) του 4εν το )λε2ε. (ίναι μεάλος εισαελ*ας ησυνεί4ηση. (ίναι η 3ων) του ,εού; που αμείλικτα ελ*2ει τον παρανομούντα. 4εν τονά3ηνε να ησυ2άσει. ,*λει να τον επανα3*ρει στον αληινό 4ρόμο που <ούσε πριναμαρτ)σει. -αι ο 9αβί4; εν0 <ούσε αυτ) τη 2αρά και ααλλίαση; αμάρτησε 4ιπλά. η σάρκατου τον νίκησε και 4εν π*3τει μόνο σε σαρκικό παράπτωμα; Αλλά ο4ηείται και στο 3όνο.Lτσι πιστεύει α απαλλαεί από τον άν4ρα της Βηρσαβε* και α μείνει )συ2ος να <)σειευτυ2ισμ*νος τη <ω) του. Lτσι ια την πρόσκαιρη απόλαυση 2άνεται η ουράνια ααλλίαση.Μ*νει )συ2ος στην αρ2). Αλλά η επίσκε1η του Προ3)του Νάαν τον α3υπνί<ει. !ότεαρ2ί<ει να σκ*πτεται σοβαρά τις πρά:εις του. Αναλαμβάνεται ότι σ όλο αυτό το 2ρονικό4ιάστημα; που μ*νει ακαλιασμ*νος με την αμαρτία; *2ει 2άσει τη 2αρά και την ααλλίαση.Lπα1ε να *2ει ηρεμία και αλ)νη 1υ2)ς. η καρ4ιά του τ0ρα *2ει ίνει σκληρ) καιανευλαβ)ς. 7άνει αυτός ο Προ3)της την ευσ*βεια και ευλάβεια ια το ,εό. Qταν ο άνρωFπος προσευ2)ς και τ0ρα; συμπορεύεται με την αμαρτία. Π0ς είναι 4υνατόν να επικοινωνείμε το ,εό 4ιά προσευ2)ς εν0 είναι ακάαρτοςI αυτ*ς τις 4ιαπιστ0σεις *κανε ο Προ3)της

9αβί4. αυτ*ς +ι 4ιαπιστ0σεις τον ω4)ησαν στο ρ)νο και στο κλάμα. >ρά3οντας άλλο1αλμό λ*ει στον -ύριο *ν 4άκρυσί μου την στρωμν)ν μου βρ*:ω AMαλμ. P;DB. !ότε εί2επον*σει πολύ; >ι αυτό προσ*τει σε άλλη περίσταση@ Tρυόμην από στεναμού της καρ4ίαςμου AMαλμ. ED;'B.

Αλλά ας α3)σουμε ια λίο το 9αβί4 να ελ*:ουμε το 4ικό μας εαυτό. Πότε εμείςνι0ουμε όμορ3α και 2αρούμεναI Jταν <ούμε μ*σα στην αμαρτία και μας ελ*2ει ησυνεί4ησ) μας η όταν <ούμε σύμ3ωνα με το *λημα του ,εού και κάτω από τη 4ικ) !ουσκ*πηI 4εν νομί<ω ότι 2ρειά<εται να απαντ)σει κανείς στο ερ0τημα. >8 αυτό προ2ωρούμε*τοντας και άλλα ερωτ)ματα α3υπνιστικά. Π0ς να προσευ2ηείς; όταν βι0νεις τηναμαρτία και μ*νεις πεσμ*νος και λασπωμ*νος μ*σα στο βούρκο της αμαρτίαςI Π0ς ναμελετ)σεις το ,είο ?όο !ουI Π0ς να 2αρείς τη μετάλη1η του /0ματος και του Αίματοςτου -υρίουI Π0ς να αντικρίσεις τους α4ελ3ούς σου 2ριστιανουςI Jταν βι0νεται ηαμαρτία; βι0νεται και ο άνατος. Jταν *ρ2εται σε συναίσηση αντιλαμβάνεται τηνητότητα. Nπο1ιά<εται την τιμωρία της αι0νιας κατα4ίκης. Βλ*πει κοντά του τον

α4*καστο -ριτ). Jταν <εις κοντά !ου; νοι0εις τον ουράνιο Πατ*ρα εμάτο στορ) μειλαρό πρόσωπο πλ)ρες συμπαείας και αάπης. !ότε και η πτ0ση σου σου 4ί4ει το4ικαίωμα να τον προσείσεις και να τον ονομάσεις Πατ*ρα.



Jλα όμως αυτά 4εν τα σκ*πτεται κανείς πάνω στην ορ) και στο 3οβερό πάος. Jταναρ2ίσει να τα σκ*πτεται; τότε το κακό *2ει λάβει τις 3οροποι*ς 4ιαστάσεις του. Ποτ*όμως 4εν είναι αρά. η 2αρά και ααλλίαση μπορεί και πάλι να επαν*λει; αν ο άνρωποςαναν)1ει και ανα<ητ)σει το /ωτ)ρα του.

Πότε εκατ*λει1ε η 2αρά και ααλλίαση τον άνρωποI Jταν ο άνρωπος επαναστάτησεκαι περι3ρόνησε το *λημα του ,εού. Lκτοτε *λει1ε η 2αρά. 84ρ0τας ια την ε:οικονόμησητης τρο3)ς και πόνος ια τη *ννηση τ*κνων. αυτό )ταν το αποτ*λεσμα της αμαρτίας; ηαπ0λεια της Παρα4είσιας <ω)ς; της <ω)ς; της 2αράς και ααλλιάσεως. -αι αυτ) η 2αράκαι ααλλίαση επαν)λε στον άνρωπο με τον ερ2ομό του /ωτ)ρος ,εανρ0που 7ριστού.

>ι αυτό κατά την ευλοημ*νη εκείνη ημ*ρα της ενν)σεως του /ωτ)ρα μας τα αελικά2είλη μετ*3εραν στη η το μεάλο μ)νυμα@ 84ού άρ ευαελί<ομαι υμίν >"+ν μ#γ+*ην)τις *σται παντί τω λα0; ότι ετ*2η ημίν σ)μερον σωτ)ρ; +ς εστί 7ριστός -ύριος; εν πόλει9αβί4 A?ουκ. $; %"F%%B. να λοιπόν σάς ανα*λλω 2αρμόσυνη εί4ηση; που α σάςπροκαλ*σει μεάλη 2αρά.

+ 9αβί4 *<ησε 4*κα αι0νες πριν *λει ο 7ριστός στον κόσμο. η 2άρη του ,εού όμως καιτότε 4ιεπότι<ε τον κόσμο; όπως ίνεται και σ)μερα και α ίνεται και στο μ*λλον. +8ησούς 7ριστός είναι 2ες και σ)μερον ο αυτός και εις τους αι0νας. -αι ο ιερός

Αυουστίνος λ*ει@ +ι καιροί άλλα:αν; Αλλά η πίστη μ*νει η ί4ια. +ι 2ρόνοι ηλλάησανάλλ ου2 η πίστις.+ 9αβί4 μετά τη μετάνοιά του <ει πράματι τη 2αρά και την ααλλίαση. + ,εός 40ρησε στο9αβί4 αυτ)ν την εμπειρία που *2ασε. Αλλά η 2αρά του 9αβί4 4ιπλασιά<εται από το εονόςότι ο Μεσσίας α προερ2όταν από τη ενιά του. >8 αυτό το εονός εί2ε ο 9αβί4 υπόσ2εσηαπό τον ί4ιο το ,εό. !0ρα όμως; που αμάρτησε; μ*σα του κυριαρ2εί ο 3όβος μ)πως ο ,εός

α3αιρ*σει αυτ)ν την ευλοία; >ι αυτό <ητά με την προσευ2) του το από4ος μοι τηνααλλίασιν του σωτηρίου σου. + Μ. Αανάσιος και ο 9ί4υμος ο τυ3λός λ*ουν@ Ααλλίασητου σωτηρίου λ*ει την του /ωτ)ρος κάο4ον πάσης πλ)ρη ούσαν ααλλιάσεως.

Αλλά ο Προ3)της παρακαλεί το ,εό να τον στερι0σει 2αρί<οντάς του Πνεύμα 6ιο. με το 6ιο Πνεύμα; που α 4ιαποτί<ει όλο του το είναι; α *2ει τη 4υνατότητα να ο4ηεί τονεαυτό του στις αρετ*ς και να απο3εύει την αμαρτία; που τόσο β4ελύσεται. αυτό που<ητούσε ο 9αβί4 πρ*πει να ίνει και 4ικό μας αίτημα. +ι άιοι της (κκλησίας μαςπορεύονται στη <ω) τους με Πνεύμα 6ιο. Πολλοί από αυτούς περιλού<ονταν με το 6ιοΠνεύμα και αυτ) η κατάσταση ινόταν εατ) από τους μαητ*ς τους. Lνα περιστατικόαπό τη <ω) του Αίου /ερα3είμ του /άρω3; που *λαβε 20ρα στην άκρη ενός 4άσους *να2ειμωνιάτικο πρωινό; 4ιασ0<εται από το μαητ) του. Αν)κει στις Αποκαλύ1εις του Αίου/ερα3είμ. + μαητ)ς ρωτά τον 6ιο /ερα3είμ. 4εν μπορ0 να καταλάβω π0ς είναι 4υνατόννα βρίσκομαι περιστοι2ισμ*νος από το 6ιο Πνεύμα. Π0ς μπορ0 να ανανωρίσω τη3αν*ρωσ) !ου. σου *2ω πει; άπαντά ο 6ιος /ερα3είμ; ότι είναι απλό. σου μίλησα κατά το

παρελόν ια το συκεκριμ*νο *μα. τι *λεις ακόμη να σου πω; παι4ί μουI και ο μαητ)ςάπαντα@ ,*λω να κατανο)σω όλα αυτά.

Παι4ί μου; βρισκόμαστε και +ι 4ύο αυτ) τη στιμ) στο Πνεύμα του ,εού. >ιατί 4ε*λεις να με βλ*πειςI 4εν μπορ0 να σάς βλ*πω; Πάτερ; απάντησε. τα μάπα σας λάμπουν ηό1η σας είναι λαμπρότερη από τον )λιο και τα μάπα μου 4εν αντ*2ουν να σάς ατενίσουν.μη 3οβάσαι καόλου; είπε. τη στιμ) αυτ) 3ωτίστηκες; όπως και ε0. Βρίσκεσαι και συτ0ρα μ*σα στο πλ)ρωμα του Πνεύματος του ,εού. αν 4εν συν*βαινε αυτό; α )τανα4ύνατο να με βλ*πεις; όπως με βλ*πεις τ0ρα. -αι ο 6ιος; α3ού *σκυ1ε; είπε στο μαητ)του με 2αμηλ) 3ων)@ (υ2αρίστησε το ,εό ια την άπειρη καλοσύνη που μας *4ει:ε. Jπως4ιαπίστωσες; 4εν *κανα ούτε το σημείο του /ταυρού. Μόνο νοερά προσευ2)ηκα. -ύριε;είπα; α:ίωσε το μαητ) μου να 4ιαπιστ0σει με τα μάπα του την κάο4ο του Αίου ΠνεύFματος; που 2αρί<εις στους 4ούλους /ου. -αι όπως 4ιαπίστωσες; παι4ί μου; ο -ύριος άκουσετην προσευ2) του ταπεινού /ερα3είμ. Πόσο ευν0μονες πρ*πει να είμαστε στο ,εόI Ακόμηκαι πατ*ρες της ερ)μου 4ε 4*2ονται τ*τοιες εμ3ανίσεις της ααότητος !ου. Μετά ταύτα ο

6ιος /ερα3είμ ρ0τησε@ Παι4ί μου; τι αισάνεσαιI μια άπειρη ευε:ία; απ)ντησε. τι εί4ουςευε:ίαI τι ακριβ0ςI Αισάνομαι τ*τοια ηρεμία; τ*τοια ειρ)νη στην 1υ2) μου και 4ε βρίσκωλόια να εκ3ραστ0. Α'σ/+νομ' μ' +!#'"η >"+ ' γ**ίση μ%σ μου.-αι ο πατ)ρ /ερα3είμ συν*2ισε@ Jταν το Πνεύμα του ,εού κατ*ρ2εται επί του ανρ0πουκαι τον περιβάλλει εν τω πληρ0ματι της παρουσίας !ου; τότε η 1υ2) εκ2ειλί<ει εκ τίνοςανεκλαλ)του 2αράς; 4ιότι το 6ιο Πνεύμα πληροί 2αράς πάντα όσα εί<ει. εάν ταπροοίμια της μελλοντικ)ς 2αράς; πληρούν )4η την 1υ2)ν ημ0ν με μίαν τοιαύτηνλυκύτητα; με μίαν τοιαύτην ευ3ροσύνην; τι να είπωμεν περί της 2αράς; η οποία αναμ*νειεις την Βασιλείαν των ουραν0ν πάντας; όσους κλαίουν ε40; εις την ηνI και συ; τ*κνονμου; *κλαυσες κατά τον επίειων βίων σου; άλλ ί4ε την 2αράν; την οποίαν στ*λλει εις σε ο-ύριος; 4ιά να σε παρηορ)ση από της παρούσης )4η <ω)ς. !0ρα πρ*πει να ερασ0μεν;να καταβάλλωμεν συνε2είς προσπαείας να αποκτ)σωμεν όσον είναι 4υνατόνμεαλυτ*ρας 4υνάμεις; 4ιά να επιτύ2ωμεν το μ*τρον ηλικίας του πληρ0ματος του 7ριστού.!ότε η 2αρά; την οποίαν αισανόμενα μερικ)ν και σύντομον την στιμ)ν αυτ)ν αεμ3ανισ) πλ)ρης; υπερπληρούσα ημάς α3άτων απολαύσεων; τας οποίας ου4είς α 4υνη)να μας α3αιρ*σει.

5 4ι)ηση αυτ); που μας παρ*εσε ο μαητ)ς του Αίου /ερα3είμ του /άρω3; μας 4ι4άσκειτη μεάλη εμπειρία της πληρότητος της <ω)ς μας από το 6ιο Πνεύμα. -αι όταν ο πιστός



αποκτ)σει Πνεύμα ηεμονικόν μ*σα του; τότε ο νους του 3ωτί<εται. Αποκτά τη 4υνατότητανα 4ιακρίνει κααρά τις επι*σεις του /ατανά και να απο3εύει τις 4ολοπλοκίες του. !ότεο νόμος του ,εού ίνεται ελα3ρότα2ος ό άρ <υός μου 2ρηστός και το 3ορτίον μουελα3ρόν εστίν AΜατ. %%;E"B. >ιατί ο <υός της υπακο)ς σε μ*να και στη 4ι4ασκαλία μουείναι μαλακός και ω3*λιμος σ αυτόν που τον 3*ρειV και το 3ορτίο των υπο2ρε0σεων καικαηκόντων που *τω ε0 στους 0μους των μαητ0ν μου; είναι ελα3ρό. Ακόμη το 6ιοΠνεύμα; όταν 4ιαποτί<ει τη <ω) μας; μας 4ί4ει 4ύναμη στις 4υσκολίες μας και μαςπαρηορεί στις λί1εις μας. Lτσι ο πνευματ*μορ3ορος άνρωπος συκρατεί τον εαυτό τουαπό το κακό και την αμαρτία και στερε0νεται στη <ω) της αιότητος. Πόσο ευτυ2ισμ*νος

και 2αρούμενος και κατα:ιωμ*νος είναι ο άνρωπος αυτόςI Αλλά εννι*ται το ερ0τημα@Π0ς α αντιλη3εί κανείς ότι <ει αιοπνευματικ) <ω) και 4ε βρίσκεται σε πλάνηI ηαιοπνευματικ) αυτ) <ω) προσ3*ρεται μόνο από την (κκλησία και από τη βίωση της <ω)ςτης (κκλησίας. η αία μας (κκλησία είναι η μόνη 2ορηός του Αίου Πνεύματος. Lτσι οάνρωπος <0ντας τη <ω) της (κκλησίας αντιλαμβάνεται ότι το Πνεύμα το 6ιο 4ιαποτί<ειόλη του την προσωπικότητα. Μετά τη μετάνοια νι0ει ααλλίαση στην 1υ2) του. Παίρνειμε τη 2άρη του Παναίου Πνεύματος απο3άσεις ια μια καινούρια <ω). το βασικότεροόμως από όλα είναι +ι καρποί; που αποκτά στη σ2*ση του με το 6ιο Πνεύμα. -αι +ικαρποί αυτοί είναι; όπως τους περιρά3ει ο 6ιο ς Απόστολος Παύλος; +ι *:ης@ Αάπη;2αρά; ειρ)νη; μακρουμία; 2ρηστότης; ααωσύνη; πίστις; πραότης; εκράτεια A>αλ. P; $$F$EB. (ίναι α4ύνατο να *2ουμε Πνεύμα 6ιο και να απουσιά<ουν από τη <ω) μας αυτοί +ιαιοπνευματικ) καρποί. Ακόμη και το πρόσωπο του ανρ0που 4εί2νει αυτ)ν την αιότητα.Rε2ωρί<ει ο 2αριτωμ*νος άνρωπος από τους άλλους ανρ0πους; όπως :ε2ωρί<ει ηεκληματικ) 3υσιονωμία του εκληματία.

Lτσι μα<ί με το 9αβί4 εμείς; που <ούμε στην ευλοημ*νη αυτ) επο2) της 7άριτος; α<ητάμε από το ,εό 2αρά και ααλλίαση κα0ς και Πνεύμα 6ιο ; ια να στερε0νεται η<ω) μας σε βάσεις αιοπνευματικ*ς.

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ =ΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

απομάκρυνση από το ,εό συνιστά μεάλη 4υστυ2ία. Πείρα αυτού του εονότοςαποκτά ο κάε αμαρτωλός. εν αντι*σει η επιστρο3) στο ,εό 2αρί<ει αν*κ3ραστη2αρά και ανεκλάλητη ευτυ2ία. + 9αβί4 *λαβε πείρα και των 4ύο αυτ0ν

συναισημάτων. Βίωσε με την αμαρτία τη 4υστυ2ία και *νιωσε με τη μετάνοια τη 2αράτης επιστρο3)ς. αυτ) όμως την εμπειρία της επιστρο3)ς και της 2αράς *λει και άλλοιάνρωποι να τη νι0σουν. >ι αυτό υπόσ2εται στο ,εό να κάνει το πάν >ι αυτό. 9ι4ά:ω;λ*ει; άνομους τας ο4ούς σου; και ασεβείς επί σε επιστρ*1ουσιν. α 4ι4ά:ω στουςάνομους το 4ρόμο της σωτηρίας και α επι4ι0:ω να κάνω τους ασεβείς να επιστρ*1ουνσε σ*να; ,ε* μου.

5

+ λόος αυτός του 9αβί4 είναι μια προ3ητεία. -αι η προ3ητεία του αυτ)πραματοποι)ηκε. το κ)ρυμα του (υαελίου :απλ0ηκε σ όλο τον κόσμο και η βίβλοςαυτ) των 1αλμ0ν του 9αβί4 *ινε σ όλους τους άνομους και τους ασεβείς 4άσκαλος

των αρετ0ν και της ,εονωσίας και κάε μ*ρα αναιν0σκετε στην εκκλησία.+ Μ*ας Αανάσιος ερμηνεύοντας το λόο αυτόν του 9αβί4 μας λ*ει@ (πει4άν; 3)σι;ρυσάμενος με της αμαρτίας αύις *πι4ως μοι το οόν 6ιο Πνεύμα; τότε 4η πάλιν τας σάςο4ούς 4ι4ά:ω τους παραβαίνοντας και τοις αμαρτάνουσιν προς μετάνοιαν *σομαι τύποςκαι πάντας επιστρ*1ω προς την σην άαότητα. (πει4); λ*ει; με λύτρωσες από τηναμαρτία πάλι 2άρισ* μου το 6ιο Πνεύμα. !ότε το 4ρόμο σου α 4ι4ά:ω σε κείνους; που τονπαραβαίνουν και σε κείνους που αμαρτάνουν α είμαι πρότυπο μετάνοιας και όλους ατους επανα3*ρω στην ααότητα /ου.

-ατά παρόμοιο τρόπο; λ*ει ο 6ιος 5σύ2ιος; συμπερι3*ρηκε και ο Απόστολος Παύλοςλ*οντας 7ριστός 8ησούς )λεν εις τον κόσμον αμαρτωλούς σ0σαι; ων πρ0τος ειμί ε0 AΑ !ιμ. %; %&B. αν λοιπόν απιστείτε στο κ)ρυμα; λ*ει ο άιος 5σύ2ιος; που 4ι4άσκει τησωτηρία των αμαρτωλ0ν; μάετε από μ*να; που σάς κηρύττω ότι εν0 )μουνα 4ι0κτης;πίστε1α στο (υα*λιο και *ινα 4ιάκονος αυτού. να ιατί και ο 7ρυσορρ)μων πατ*ρας

της (κκλησίας είπε@ !ο ναυάιον του 4ικαίου; λιμ)ν εστί των αμαρτωλ0ν.7αρά; ααλλίαση; μακαριότητα; ομορ3ιά; κατα:ίωση είναι τα στοι2εία πουστοι2ειοετούν τον εσωτερικό κόσμο του μετανιωμ*νου ανρ0που; Αλλά και του πεFπεισμ*νου ότι ο ,εός τον συνε20ρησε. Ποιό όμως είναι τ0ρα το μ*λημά τουI Πρ0τον ναμην :αναπ*σει στην αμαρτία και 4εύτερον την ευλοία αυτ) που *λαβε; να την καταστ)σει



νωστ) και σε άλλους; 0στε και εκείνοι να ο4ηηούν από την ανομία στο νόμο και απότην ασ*βεια στην ευσ*βεια; ια να νι0σουν και εκείνοι τα ί4ια συναισ)ματα; που είναιπροάελος της μόνιμης 2αράς και αιωνιότητας του ουρανού.

Αλ)εια τι κάνει ο 4ι1ασμ*νος 4ιαβάτης της ερ)μου; όταν στην *ρημο; που βα4ί<εισυναντ)σει κάποια όασηI Sωνά<ει τους συνο4οιπόρους του; ια να *λουν και εκείνοι εκείκαι να 4ροσιστούν από το 4ροσερό νερό της πη)ς.

Ποιά )ταν η συμπερι3ορά της /αμαρείτισσας; όταν στο 3ρ*αρ του 8ακ0β; όπου π)εια νερό; συνάντησε την πη) της <ω)ςI 63ησε τα 4ο2εία και *τρε:ε στη /αμάρεια; ια νααναείλει το μεάλο εονός της επισκ*1εως (κείνου; που α *4ινε νερό; ια να μη4ι1άσουν ποτ*. (λάτε να 4ιαπιστ0σετε μόνοι σας την αλ)εια που σάς λ*ω. Μιμ)ηκε ηαμαρτωλ) το 9αβί4; >ι αυτό *ινε ιεραπόστολος και κ)ρυ:ε -ύριον 8ησούν 7ριστόν καιτούτον (σταυρωμ*νων AΑ -ορ. $;$B. Ανερμ)νευτες είναι +ι βουλ*ς της ,είας Πρόνοιας.7ρησιμοποιεί πολλ*ς 3ορ*ς αμαρτωλούς προκειμ*νου να επιστρ*1ουν +ι πολλοί στημετάνοια. να ιατί εί2ε 4ίκαιο ο άιος 8ωάννης ο 7ρυσόστομος; όταν *λεε ότι το ναυάιοτων 4ίκαιων είναι λιμάνι ια τους αμαρτωλούς. (πιτρ*πει -αμιά 3ορά ο ,εός νααμαρτάνουν άιοι και 4ίκαιοι; λ*ει ο άιος 5σύ2ιος; ια να ίνονται +ι πλη*ς τους3άρμακα ιατριάς ια τους παραστρατημ*νους.

-λασικό παρά4ειμα *2ουμε τον ιερό Αυουστίνο. Cούσε στο βούρκο της αμαρτίας. τον*σωσαν +ι προσευ2*ς της αίας του μητ*ρας; της Μόννικας. Jταν ο ιερός Αυουστίνος4*2τηκε το κάλεσμα του ,εού και μετάνιωσε; μ*σα του άνα1ε η 3λόα της ιεραποστολ)ς.>ι αυτό σ όλη του τη <ω) αωνίστηκε προκειμ*νου τη 2αρά της μετάνοιας; που εκείνος*νιωσε; να τη νι0σουν και άλλοι παραστρατημ*νοι. τη 2αρά της μετάνοιας τη 4ιαλαλούσεπαντού με τη λ0σσα και με τη ρα3ί4α.

Πολύτιμο πετρά4ι αυτ)ς της μετάνοιας είναι το βιβλίο του (:ομολο)σεις. εκεί 4εναισ2ύνεται να ρά1ει ό;τι αισ2ρό και αμαρτωλό 4ι*πρα:ε. εκεί μιλά ια τηνπροσωρινότητα της αμαρτίας και την κόλαση; που αορά<ει ο αμαρτωλός; 4ιαπράττονταςτην αμαρτία. στο πρόσωπο του ιερού Αυουστίνου 3αίνεται κααρά η αάπη τουαμαρτωλού ια τον 6ιο ,εό. το <)λο αυτό εί2ε και ο Προ3)της 9αβί4. την αάπη ια το,εό και το μίσος ια την αμαρτία *4ει:ε με την κατοπιν) <ω) του. 4ε *λει +ι άνρωποι ναο4ηηούν στο κατάντημα το 4ικό του. (κείνους όμως; που βρίσκονται στο βούρκο τηςαμαρτίας; αωνί<εται να τους σ0σει. >ι αυτό 4ί4ει την υπόσ2εση 9ι4ά:ω άνομους τας οF4ούς σου και ασεβείς επί σε επιστρ*1ουσιν.

+ 9αβί4 4εν )ταν τυ2αίος άνρωπος. Jλοι ν0ρι<αν ότι )ταν ο εκλεκτός του ,εού. +-ύριος είπε >ι αυτόν (ύρον 9αβί4 τον του 8εσαί άν4ραν κατά την καρ4ίαν μου AΠρά:.%E;$$B. Jλοι ν0ρι<αν ότι εκτός από Βασιλιάς )ταν και προ3)της. Lνας Βασιλιάς καιΠρο3)της να π*σει σε τ*τοια αμαρτίαI +ι ευσεβείς κρύβουν το πρόσωπο τους. 4ε *λουνκαν να το πιστ*1ουν. +ι ασεβείς όμως και +ι ει4ωλολάτρες *τριβαν τα 2*ρια τους από

2αρά και περιελούσαν τους (βραίους. 9ημιουρ)ηκε μ*α σκάν4αλο. το σκάν4αλο όμωςαυτό 4εν *πρεπε να μείνει ατιμ0ρητο. αν *μεινε ατιμ0ρητο; α ινόταν κακό παρά4ειμακαι ια τους υπηκόους του. α *πρεπε να απο4οεί 4ικαιοσύνη. >8 αυτό ο Προ3)της Νάανείπε στο 9αβί4@ ουκ αποστ)σεται ρομ3αία εκ του οίκου σου *ως αι0νος; αν0ν ότιε:ου4*νωσας με και *λαβες την υναίκα του +ύριου του 7ετταίου; του είναι σοι ειςυναίκα AΒ Βασ. %$;%"B. από τ0ρα και π*ρα 4ε α παύσουν +ι 3όνοι στην οικο*νεια σου;ιατί με περι3ρόνησες και *λαβες τη υναίκα του +υρίου ως σύ<υο σου; α3ού 3όνευσεςτον +υρία. με το σκάν4αλο αυτό συ2ρόνως ο 9αβί4 *ινε αιτία; 0στε +ι (νικοίναβλασ3ημούν το 6ιο Jνομα του ,εού. -αι πράματι )λε η τιμωρία του ,εού στο Βασιλικόπαλάτι. το βρ*3ος που *ννησε η Βηρσαβε* π*ανε; ο ί4ιος εκατ*λει1ε το παλάτι και 4ύοαπό τα παι4ιά του 3ονεύηκαν από αυτό αντιλαμβάνεται κανείς πόσο κακό είναι ναίνεται κανείς αιτία; 0στε να σκαν4αλί<ονται +ι άνρωποι. -αι όσο πιο 1ηλά βρίσκεταικανείς; τόσο το σκάν4αλο αποκτά μεαλύτερες 4ιαστάσεις.

-αι π0ς αντ*4ρασε ο 9αβί4 στις συκεκριμ*νες τιμωρίεςI τις 4*2τηκε με υπομον) και

υποτά2τηκε στο *λημα του -υρίου; όπως μας πληρο3ορεί η Π. 9ια)κη. Ααόν μοι ότιεταπείνωσάς μοι; όπως αν μάω τα 4ικαι0ματά σου AMαλμ. %%G;D%B. (υερετικό καισωτηρι04ες υπ)ρ:ε ια μ*να η ταπείνωση που μου *4ωσες με τις λί1εις; ιατί με αυτ)ντην παι4αωικ) μ*ο4ο με ω4)ησες στο να μάω τα 4ικαι0ματά σου.

Lτσι ο 9αβί4 με την αμαρτία του 4ι4άσκει το κακό στους υπηκόους του; εν0 με τημετάνοιά του ίνεται παρά4ειμα και υπό4ειμα <ω)ς. L4ει:ε με τη λ0σσα του; με τηρα3ί4α του; Αλλά κυρίως με τη <ω) του το 4ρόμο της μετάνοιας. -αι 4εν είναι μόνο οπεντηκοστός 1αλμός; που μας ά3ησε; ια να μας 4ι4ά:ει; Αλλά *ρα1ε και άλλους1αλμούς μετανοίας; που βρίσκονται στον ιερό 1αλτ)ρα και +ι όποιοι τρεις 2ιλιά4ες τ0ρα2ρόνια 4ι4άσκουν τους ανρ0πους. + πεντηκοστός 1αλμός είναι ο κατ ε:ο2)ν 1αλμός τηςμετανοίας. Μ αυτόν και με τους άλλους 1αλμούς του 4εί2νει το 4ρόμο; που πρ*πει ναε:ακολου)σει ο κάε αμαρτωλός προκειμ*νου να ω4ηηεί στη <ω) της σωτηρίας; ια ναευεί τη 2αρά του ουρανού.

Με τους 1αλμούς του απευύνεται σε όλους τους ανρ0πους. (: άλλου αυτ) τηνυπόσ2εση *4ωσε στο ,εό. 9ι4ά:ω άνομους τας ο4ούς σου και ασεβείς επί σεεπιστρ*1ουσιν και την υπόσ2εση αυτ)ν την κράτησε. με τη 4ι4ασκαλία του καταρτί<ει τουςανρ0πους :εκιν0ντας από τα 2αμηλά; ια να τους ο4η)σει στα υ1ηλά. Rεκίνησε με τουςαρ2άριους 4ι4άσκοντας ότι η μόνη ο4ός που πρ*πει πρ0τα να ακολου)σει κανείς είναι η



κάαρση. η απαλλα) 4ηλα4) από τα παραπτ0ματα. Lτσι το πρ0το β)μα του αρ2αρίουείναι το μυστ)ριο της ιεράς ε:ομολο)σεως. με αυτό μπορεί κάποιος να μπει στηνπνευματικ) <ω). η 4εύτερη ο4ός είναι η 3ωτιστικ); εκείνων 4ηλα4) που προκόπτουν στηνπνευματικ) <ω) και 4*2ονται τη ,εία *λλαμ1η. η τρίτη τ*λος ο4ός είναι των τελείων ηλεομ*νη ενωτικ) η ) *ωση; όπου ο πιστός εν0νεται με το ,εό. Jλα αυτά τα βρίσκεικανείς; όταν μελετά τους υπ*ρο2ους ύμνους του 9αβί4; που βρίσκονται στο βιβλίο των1αλμ0ν του. την ά:ια τους νωρί<ει η Αία μας (κκλησία; >ι αυτό 2ρησιμοποιεί στηλατρεία μας πλ)ος 1αλμ0ν.

>ια να 4ιαπιστ0σουμε πόσο μεάλος 4άσκαλος είναι ο 9αβί4; Αλλά και πόσο τ)ρησε τιςυποσ2*σεις του στο ,εό; α ανα3ερούμε εν4εικτικά σε μερικούς στί2ους 1αλμ0ν του.

/τον πρ0το 1αλμό μιλ0ντας ια τον ευσεβ) λ*ει@ -αι *σται ως το :ύλον τοπε3υτευμ*νον παρά τας 4ιε:ό4ους των υ4άτων; ο τον καρπόν αυτού 40σει εν καιρ0 αυτούκαι το 3ύλλον αυτού ουκ απορρυ)σεται και πάντα όσα αν ποι) κατευο4ω)σεται AMαλμ.%;EB.-αι α είναι ο άνρωπος αυτό σαν το 4*ν4ρο; που *2ει 3υτευτεί εκεί όπου υπάρ2ουνά3ονα νερά και α 40σει τον καρπόν ίου στον κατάλληλο καιρό και τα 3ύλλα του 4ε απ*σουν; Αλλά α είναι αειαλ*ς και πάντοτε καταπράσινο. Lτσι και ο τρε3όμενος από τη,εία 4ι4ασκαλία α κάνει πάντα *ρα ααά; *ρα αρετ)ςV και κάε π που α κάνει α *2ειαίσιον π*ραςV και α στ*3εται από επιτυ2ία; ιατί α ευλοείται από το ,εό.

/το 4εύτερο 1αλμό μιλ0ντας ια τους ισ2υρούς της ης λ*ει@ -αι νυν Βασιλείςσύνετε; παι4εύητε; πάντες +ι κρίνοντες την ην. 9ουλεύσατε τω -υρίω εν 3όβω καιααλλιάσε αυτ0 εν τρόμω 9ρά:ασε παι4είας; μη ποτ* ορισ) -ύριος και απολείσε ε:ο4ού 4ίκαιας AMαλμ. $;%"F%$B. Βασιλείς συνετισεί τε παι4αωηεί τε από τα πα)ματά

σας και ίνετε 3ρόνιμοι όλοι οι άρ2οντες; που κρίνετε και 4ικά<ετε όλους τους λαούς τηςης. Nπηρετ)σατε με 3όβο και σεβασμό τον -ύριο και 4οκιμάστε την ειρ)νη και ααλλίαση;που εννά στις καρ4ι*ς σας ο τρόμος; μ)πως με την αμαρτία ε:ορίσετε τον -ύριο./πεύσατε με όλη σας τη 4ύναμη να κρατ)σετε στερεά τη σύνεση και τη 3ρόνηση που2αρί<ει η ,εία 4ι4ασκαλία; μ)πως οριστεί εναντίον σας ο -ύριος και καταντ)σετε στηνκαταστρο3); που επι3υλάσσεται ια κείνους; που εκαταλείπουν τον ορό 4ρόμο τηςαρετ)ς.

/τον *β4ομο 1αλμό απευύνεται στους αμαρτάνοντες και τους λ*ει ότι; αν 4εμετανι0σετε; *2ει *τοιμο το 4ο:άρι και τα β*λη; ια να σάς κτυπ)σει ανάσιμα. (άν μηεπιστρα3)τε; την ρομ3αίαν αυτού στιλβ0σει; το τό:ον αυτού εν*τεινε και ητοίμασεν αυτό-αι εν αυτ0 ητοίμασεν σκεύη ανάτου AMαλμ. D; %EF%#B.

/τον τ*ταρτο 1αλμό απευύνεται σ όλους εκείνους που ααπούν τα μάταια πράματατου κόσμου και παραμελούν τα αι0νια. Nιοί ανρ0πων; *ως πότε βαρυκάρ4ιοιI ίνα τιααπάτε ματαιότητα και <ητείτε 1εύ4οςI AMαλμ. #;EB.

-αι τους ανρ0πους εκείνους που *2ουν 4ιάεση να <)σουν πνευματικά τους καλείκοντά του λ*οντας@ 9εύτε τ*κνα; ακούσατε μουV 3όβον -υρίου 4ι4ά:ω υμάς AMαλμ. EE;%$B.(λάτε; παι4ιά μου; κοντά μου και ακούστε τις στορικ*ς μου συμβουλ*ς. α σάς 4ι4ά:ω να3οβάσε τον -ύριο και με πολλ) ευλάβεια να υπακούετε σ Αυτόν.

+ 9αβί4 με τη 4ι4ασκαλία του; με τα ραπτά του; Αλλά και με το παρά4ειμά του *κανεό;τι μπορούσε προκειμ*νου να ο4η)σει τους αμαρτάνοντας και τους ασεβείς στοναληινό 4ρόμο; που εκείνος μετά τη μετάνοιά του <ούσε. Jταν όμως 4εν μπορούσε να τουςπείσει; τότε *πε3τε στα όνατα και προσευ2όταν. τον προβλημάτι<ε α3άνταστα ηαμετανοησία πολλ0ν ανρ0πων; >ι αυτό *λεε στον -ύριο@ (ί4ον ασυνετούντας καιε:ετηκόμην; ότι τα λόια σου ουκ ε3υλά:αντο AMαλμ. %%G;%&GB. (ί4α αυτούς που απωούντη σύνεση και από το <)λο και τη λί1η *λιωνα; 4ιότι 4ε 3ύλα:αν τα εί α σου λόια.

Lνα άιο παρά4ειμα είναι ο 9αβί4 ια όλους τους πιστούς. Jλοι μπορούμε ναμιμηούμε τη μετάνοιά του. Πολλοί *2ουμε τη 4υνατότητα να μιμηούμε και την8εραποστολικ) του 4ραστηριότητα. εάν 4εν κάνουμε κάτι; σύμ3ωνα πάντα με τις4υνατότητ*ς μας; α συκαταλε2ούμε στους α2άριστους ευερετη*ντες. -αι κανείς 4ενείναι 2ειρότερος από τον ευερετη*ντα α2άριστο. 4εν ισ2ύουν +ι 4ιά3ορες προ3άσεις μας.-αν*νας 4εν είναι 2ωρίς 2αρίσματα. Jλοι *2ουμε κάποιο ταλ*ντο. Πρ*πει να τοα:ιοποι)σουμε; 0στε +ι α4ελ3οί μας να εκαταλεί1ουν το τ*λμα της αμαρτίας τηςα4ια3ορίας και της σύ2ρονης ει4ωλολατρίας και να ο4ηηούν στην αλ)εια.

-αι αν 4εν *2ουμε άλλες 4υνατότητες ια ιεραποστολικ) 4ράση; τότε μπορούμε ναπ*σουμε στα όνατα και να προσευ2ηούμε >ι αυτούς τους ανρ0πους.

+ 9αβί4 μας 4ι4άσκει πολλά. εμείς ας τηρ)σουμε *στω τα λία. Lτσι α 4ο:ά<εται καιαπό μας το υπερύμνητο Jνομα του -υρίου εις τους αι0νες.



ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΑΛΛΑ3ΗΣ ΕΚ ΤΗΣ ΕΝΟ2ΗΣ

τ)ν Παλαιά 9ια)κη και πιο συκεκριμ*να στο 4εκάλοο μια εντολ) του ,εούανα3*ρεται στο 3όνο. +υ 3ονεύσεις. !ούτη η εντολ) σημαίνει ότι κανείς 4εν *2ειτο 4ικαίωμα να α3αιρ*σει τη <ω) του άλλου. + ,εός είναι ο 2ορηός της <ω)ς και

(κείνος επιτρ*πει την *:ο4ο του ανρ0που από τον κόσμο αυτόν. αυτός που α3αιρεί τη<ω) του συνανρ0που του π*3τει σε ανάσιμο παράπτωμα.

/Sόνοι; β*βαια; ίνονται καημερινά. Πολλοί άνρωποι σ)μερα πεαίνουν στους

πολ*μους που 4ιε:άονται πάνω στον πλαν)τη. 6λλοι σκοτ0νονται στα αυτοκινητικά4υστυ2)ματα. 6λλοι 2άνουν τη <ω) τους από ανρ0πους που καταστρ0νουν μ*σα τουςκατα2όνια σ2*4ια και τα *τουν σε εν*ρεια α3αιρ0ντας τη <ω) των συνανρ0πων

τους. Nπάρ2ουν 3όνοι ε: αμελείας; Αλλά και 3όνοι εκ προμελ*της.+ 9αβί4 κατά τη 4ιάρκεια της Βασιλείας του επ*τρε1ε; 0στε να 2υεί πολύ αίμα στους4ια3όρους πολ*μους; που 4ιε:)αε. αυτό το αίμα βάραινε την 1υ2) του. 84ιαίτερα όμως τοαίμα του +ύριου )ταν εκείνο; που τον 3όρτωνε με μ*α βάρος. Από αυτό όμως το βάρος*λει να ελευερωεί; >ι αυτό απευυνόμενος προς το 3ιλάνρωπο ,εό λ*ει@ Hύσαι με ε:αιμάτων ο ,εός; ο ,εός της σωτηρίας μου; ααλλιάσετε η λωσσά μου την 4ικαιοσύνηνσου. Απάλλα:ε με και λύτρωσ* με από την *νο2) των 3όνων; ,ε* και -ύριε και /ωτ)ραμου. η λ0σσα μου με 2αρά α κηρύττει τη 4ικαιοσύνη σου και την ελεημοσύνη σου.

Αισανόμενος το 4υσβάστακτον βάρος ο Προ3)της <ητά απαλλα). Αλλά ια νααπαλλα) κανείς από τα παραπτ0ματά του; βασικ) προ=πόεση είναι η μετάνοια και μετάαπό αυτ) η επανόρωση. (πανόρωση της α4ικίας επιβάλλεται. + Cακ2αίος; όταν μετά απότη σ3ο4ρ) του επιυμία κατόρωσε να συναντ)σει το 7ριστό; επανόρωσε τις α4ικίες του4ί4οντας εκείνη τη στιμ) στο Αυτρωτ) και /ωτ)ρα υπόσ2εση που τ)ρησε. τι είπε@ 84ού τα)μισυ των υπαρ2όντων μου; -ύριε; 4ί4ωμι τοις πτω2οίς; και ει πνός τι εσυκο3άντησα;

απο4ί4ωμι τετραπλούν AΑουκ. %';GB. η περιουσία; που εί2ε; )ταν καρπός α4ικίας. Qτανκλεμμ*νη με τον τρόπο; που +ι τελ0νες ):εραν να κλ*βουν εκείνη την επο2); που τοHωμαϊκό κράτος τους εί2ε καταστ)σει 3οροεισπράκτορες. + Μ. Βασίλειος λ*ει; ότι αν *Fλεις να ίνεις άνρωπος του ,εού να επανορ0σεις και μάλιστα με το ί4ιο όρανο τουσ0ματος; που αμάρτησες. Wβρισες; λ*ει; είπ* καλούς λόους; *πλεον*κτησες; 40σε οπίσωτο περιπλ*ον. (μ*υσεςI Ν)στευσον. Wπερη3ανεύηςI !απειν0σου. (3όνευσεςIΜαρτύρησον η τα ισο4υναμούντα με μαρτύριον κάμε; σ *αυτού το σ0μα κάκωσον.

5 επανόρωση είναι ανακαία και απαραίτητη ια τη συ20ρεσ) μας. η μετάνοιαπρ*πει να συνο4εύεται με *ρα. Lτσι *2ουμε ολοκληρωμ*νη *μπρακτη μετάνοια και *τσιμόνο αποσπά κανείς το *λεος του ,εού.

+ Προ3ητάνα:; προκειμ*νου να λάβει τη συν0μη από το ,εό; ό3ειλε στη <ω); που του*μεινε να επανορ0σει τρεις α4ικίες; που *κανε. !ρία )ταν τα μεάλα παραπτ0ματα σταόποια *πεσε@ %B το αμάρτημα της μοι2είας $B το σκάν4αλο; που προκάλεσε στο λαό με τηνπτ0ση του αυτ) και EB ο 3όνος του α:ιωματικού του +υρία.

!ο πρ0το αμάρτημα; το αμάρτημα της μοι2είας; το επανόρωσε. το 4εύτερο τοεπανόρωσε με τη μετάνοια; εν0 συ2ρόνως 4ιεκ)ρυ:ε παντού το λάος του και 4ί4α:εστους άνομους ο4ούς του -υρίου 9ι4ά:ω άνομους τας ο4ούς σου και ασεβείς επί σεεπιστρ*1ουσιν. το τρίτο όμως σ3άλμα του 9αβί4; 4ηλ. + 3όνος του α:ιωματικού του +υρία;είναι σ3άλμα ανεπανόρωτο. -αι είναι ανεπανόρωτο; ιατί 4εν εί2ε τη 4ύναμη ναεπανα3*ρει τον +υρία στη <ω). (παν*ρ2εται στη <ω) ο νεκρόςI R*ρει ακόμη ο 9αβί4 ότι τοκακό που κάνει κανείς στον α4ελ3ό του; είναι σαν να το κάνει στο ,εό. +μοίως και τοκαλό. (3όσον εποι)σατε ενί τούτων των α4ελ30ν μου των ελα2ίστων εμοί εποι)σατεAΜατ. $&;#"B. R*ρει ακόμη ο 9αβί4; ότι ο ,εός είναι άριστος παι4αωός και ότι είναια4ύνατο να τον α3)σει ατιμ0ρητο. επί πλ*ον νωρί<ει ότι +ι λαβόντες μά2αιραν ενμα2αίρα απολούνται AΜατ. $P;&$B.

>ι αυτό παρακαλεί το ,εό να τον απαλλά:ει; από την παί4ευση του αίματος του +ύριουHύσαι με ε: αιμάτων ο ,εός; ο ,εός της σωτηρίας μου.

+ -άιν; όταν 3όνευσε τον α4ελ3ό του 6βελ; ό2ι μόνο 4ε μετάνιωσε >ι αυτό το *κλημάτου; Αλλά πίστε1ε ότι απαλλά2τηκε από την παρουσία του; που τόσο τον προβλημάτι<ε.Πίστε1ε ακόμη ότι 4εν πρόκειται να λοο4οτ)σει σε καν*να. Αλλά ο -ύριος που 4ε *λει τοάνατο του αμαρτωλού; Αλλά την επιστρο3) του; του είπε@ Sων) του αίματος του α4ελ3ούσου εκ ης βοά προς με A>εν. #;%"B. Παράλληλα υπάρ2ει και η 3ων) της συνει4)σεως; πουελ*2ει τον παρανομούντα. / αυτ)ν τη 3ων) 4εν επιτρ*πεται να κω3εύσει κανείς; ιατί



είναι η 3ων) του ,εού που <ητά την επιστρο3) του πεπτωκότος. (: άλλου ο 9αβί4νωρί<ει ακόμη ότι ο ,εός σι2αίνεται τους ανρ0πους που βά3ουν με αίμα τα 2*ρια τους.

6ν4ρα αιμάτων και 4όλιον β4ελύσσεται -ύριος AMαλμ. &;DB.

Ακόμη και η προσευ2) του ανρ0που; που *2ει 2*ρια ματωμ*να 4εν εισακούεται από το,εό@ Jταν εκτείνητε τας 2είρας αποστρ*1ω τους ο3αλμούς μου α3 υμ0ν αι άρ 2είρεςυμ0ν αίματος πλ)ρεις AQσ. %; %&B. 4εν είναι 4υνατόν ποτ* ο ,εός να 4ε2εί προσευ2*ς απόεκείνους; που ό2ι μόνο 4εν ααπούν; Αλλά βά3ουν τα 2*ρια τους με το αίμα των α4ελ30ντους. επί πλ*ον τίποτε 4ε ίνεται 4εκτό από το ,εό; όταν ο άνρωπος βά1ει τα 2*ρια του με

αίμα και 4εν *2ει καρπούς μετάνοιας. + ,εός )ταν περισσότερο αυστηρός στο 9αβί4. +9αβί4 *λοντας να επανορ0σει προσπαείνα ανεείρει Ναό. R*ρει ότι με τη συμπερι3οράτου σκαν4άλισε. ,*λει να επανορ0σει. ,*λει να ανεείρει Ναό προκειμ*νου εκεί να4ο:ά<εται το υπερύμνητο Jνομα του ,εού. + ,εός όμως 4εν επ*τρε1ε να κάνει κάτι τ*τοιο;ιατί τα 2*ρια του )ταν ματωμ*να. να τι του λ*ει@ +υ 4υν)ση οικο4ομ)σαι οίκον τω+νόματι μου; ότι αίματα πολλά ε:*2εαςV ι4ού υιός τίκτεται σοι; και ούτος οικο4ομ)σειοίκον το ονόματι μου; ότι *σται αν)ρ αναπαύσεως AΑ Παραλ. $$; GF'B. Lτσι ο Ναόςοικο4ομ)ηκε από τον υιόν του; που εί2ε κααρά 2*ρια. -αι ο Ναός αυτός είναι νωστόςαπό το όνομα του υιού του. (ίναι ο Ναός του /ολομ0ντος. /)μερα 4εν υπάρ2ει ο ναόςαυτός. στη *ση του είναι κτισμ*νο το Μουσουλμανικό τ*μενος του +μάρ.

Αλλά εννι*ται το ερ0τημα@ εμείς είμαστε α0οιI L2ουμε 2*ρια κααρά η ματωμ*ναIΜ)πως α3αιρ*σαμε τη <ω) κάποιου ανρ0πουI Αστείο πράμα α πει κάποιος. 4εν είμαστε3ονιά4ες. Πολλοί άνρωποι ισ2υρί<ονται ότι 4εν *2ουν κάνει κακό σε άνρωπο; α3ού 4εσκότωσαν καν*να στη <ω) τους. (:ετά<οντας όμως προσεκτικά τον εαυτό μας α

4ιαπιστ0σουμε ότι πολλά πταίομεν. Πολλ*ς 3ορ*ς βά1αμε τα 2*ρια μας και με αίμα; Αλλά*λουμε να :ε2νάμε αυτό το ανοσιούρημα. -άε 2ρόνο στην (λλά4α ίνονται σύμ3ωνα μετις στατιστικ*ς E"".""" 2ιλιά4ες αμβλ0σεις. !ριακόσιες 2ιλιά4ες 3όνοι. η άμβλωση η*κτρωση είναι 3όνος. αυτό λ*ει η εκκλησία μας. αυτό 4ι4άσκει και η επιστ)μη. ότι 4ε η*κτρωση σύμ3ωνα με τη 7ριστιανικ) πίστη λοί<εται 3όνος υπάρ2ουν πολλ*ς μαρτυρίες.Παρα*τουμε ε40 μία και μόνο μαρτυρία. τον '%ον κανόνα της /! +ικουμενικ)ς /υνό4ου;που λ*ει τα ε:)ς@!ας τα αμβλωρί4ια 4ι4ούσας 3άρμακα; και τας 4ε2ομ*νας τα εμβρυοκτόνα 4ηλητ)ρια τωτου 3ον*ως επιτιμίω καυποβάλλομεν. η ερμηνεία του κανόνα σύμ3ωνα με τον 6ιοΝικό4ημο τον Αιορείτη *2ει ως ε:)ς@ >υναίκες τιν*ς; επει4) και κρυ3ίως συνουσια<όμεναιμε άν4ρας ε: αυτ0ν συλλαμβάνουσι; 4ιά να μη 3ανερωούν; πίνουσι η τρ0ουσι κάποια3αρμακερά πόματα η βότανα; 4ιά μ*σου των οποίων αποκτείνουσιν εν τη κοιλία αυτ0ν τα*μβρυα; και *τσι νεκρά τα αποβάλλουσι. 9ιά τούτο ο παρ0ν καν0ν εις το επιτίμιον των3ον*ων κατα4ικά<ει τόσον τας υναίκας Aη τους άν4ραςB όπου 4ί4ουσι τα τοιαύτα; όσον

και τας υναίκας όπου ταύτα λαμβάνουσι και πίνουσι η τρ0ουσιν αυτά AΠη4άλιον %'D"σελ. $'B.

5 από3αση της /! +ικουμενικ)ς /υνό4ου είναι :εκάαρη. -αι όλες +ι απο3άσεις των+ικουμενικ0ν /υνό4ων; που α3ορούν την πίστη και την ηικ) είναι αμετάβλητες. τοσύ2ρονο; μοντ*ρνο; υλιστικό; ορολοιστικό και αείστικο πνεύμα 4εν μπορεί να καταρF)σει τις απο3άσεις των αίων. Μ αυτ)ν τη 2ριστιανικ) 4ι4ασκαλία ανατρά3ηκαν ενε*ςτων ορο4ό:ων που ε3)ρμοσαν τις εντολ*ς της Αίας μας (κκλησίας. 7ριστιαν*ς υναίκες*τρεμαν και τρ*μουν και σ)μερα μπροστά σ αυτό το *κλημα. -αι όπως ορί<ουν +ι κανόνεςτης (κκλησίας; οι μετανιωμ*νες υναίκες 4*2ονται αυστηρό επιτίμιο >ι αυτ)ν τους τηνεκληματικ) πρά:η και μα<ί μ αυτ*ς και όλοι εκείνοι; που συνετ*λεσαν στο *κλημα τηςεκτρ0σεως. Παλαιότερα; όταν η υναίκα λόω κάποιας απροσε:ίας πάαινε αποβολ)ακούσια; η συνεί4ησ) της την *τυπτε και 4εν μπορούσε να ησυ2άσει. η σημεριν) υναίκα;που *4ιω:ε το ,εό από τη <ω) της; μετά την *κτρωση 2αίρεται και ελά; ιατίαπαλλά2τηκε από το βάρος της εκυμοσύνης.

+ Πρωτοπρεσβύτερος -ωνXνος -αλλίνικος στο βιβλίο του Πρακτικ* ομιλίαι ανα3*ρει *νασυκλονιστικό εονός. -άποιος άνρωπος; λ*ει; πάνω στην ορ) του 3όνευσε μιαυναίκα *κυο. Μετά από το *κλημα αυτό τον *τυπτε η συνεί4ησ) του και κατ*3υε στην*ρημο; όπου *<ησε αυστηρό ασκητικό βίο <ητ0ντας από το ,εό συ20ρηση ια το 4ιπλό*κλημα. Wστερα από πολλά 2ρόνια ασκ)σεως άκουσε τη 3ων) του ,εού; που του *λεε;ότι ο 3όνος της υναίκας; που )ταν βαπτισμ*νη α συ2ωρεεί άλλ ο 3όνος του εμβρύου;το οποίον ανε20ρησεν αβάπτιστον; παραμ*νει <)τημα σπου4αίον; 4ιά το όποιον ησυνεί4ησης του ανάπαυσιν 4εν α εύρη ποτ*....

Sόνος λοιπόν κατά τη 7ριστιανικ) 4ι4ασκαλία είναι η *κτρωση. Sόνος σκληρός καιαπάνρωπος. Sόνος ενός α0ου ανρ0που. -αι ό2ι μόνο α0ου; Αλλά ανυπεράσπιστου.Sόνος ενός ανρ0που; που περνά τις πρ0τες ημ*ρες της <ω)ς του στους κόλπους τηςμητ*ρας του. -αι ο άνρωπος αυτός 4εν *2ει τη 4ύναμη να αμυνεί εναντίον τωνανρ0πων εκείνων; που βίαια α3αιρούν τη <ω) του και να απευύνει συ2ρόνως *να 4ριμύ

κατηορ0 εναντίον των 4ολο3όνων του. -αι το 2ειρότερο κακό είναι ότι σ)μερα +ιαμβλ0σεις ίνονται σύμ3ωνα με το νόμο και κανείς 4εν ανοεί ότι η βουλ) των (λλ)νωνε1)3ισε νόμο που νομιμοποιεί τις αμβλ0σεις. L2ουμε ορό4ο:ο (λληνικό κράτος; πουεκληματεί κατά του εαυτού του τη στιμ); που όλοι νωρί<ουμε ότι το Lνος μας συνε20ςμει0νεται από την υποεννητικότητα.



-αι ια να μην νομίσει κανείς ότι +ι από1εις αυτ*ς είναι αποκλειστικά μόνο της(κκλησίας ανα3*ρομαι σε επιστολ) του καηητού της μικροβιολοίας του Πανεπιστημίου

Αην0ν κ. 8ωάννου ,. Παπαβασιλείου που απολαμβάνει λόω κύρους και α:ίας; 4ιεν)αναν0ριση. τι λ*ει ο -αηητ)ς.!ο *μβρυο 4εν αποκτά <ω) μετά την ορανο*νεση Aανάπτυ:η οράνωνB 4ηλα4) περίπουκατά τον τ*ταρτο μ)να της κυο3ορίας. η κααρά βιολοικ) *ση είναι ότι η <ω) υπάρ2ειαπό τη στιμ); κατά την οποία το ωάριο της υναικός ονιμοποιείται από το σπερματοF<ωάριο του αν4ρός. από τη στιμ) αυτ)ν *2ουμε άνρωπο εν ε:ελί:ει. το ονιμοποιημ*νοωάριο ονομά<εται <υ0της A) <υωτόB και *2ει όλες τις βιολοικ*ς προ=πο*σεις να

αναπτυ2τεί σε *μβρυο και σε ν*ο ορανισμό; σε ν*ο άνρωπο. + <υ0της *2ει όλους τους2αρακτ)ρες της <ω)ς Aμεταβολισμό; κυτταρικό πολλαπλασιασμόB. η ανάπτυ:η του <υ0τησε πλ)ρη ορανισμό ακολουεί *να καορισμ*νο πρόραμμα; που κατευύνεται από τηνκληρονομικ) ουσία Aνουκλεινικά ο:*αB των ον*ων. το πρόραμμα αυτό αρ2ί<ει από τηστιμ) της ονιμοποι)σεως και συλλ)1εως και ακλουεί συκεκριμ*να στά4ια αναπτύ:εωςμ*2ρι τη στιμ) της ενν)σεως. Αλλά και ως προς το επι2είρημα ότι το *μβρυο είναι μ*ροςτου σ0ματος της υναικός; +ι 4ιά3οροι αρρορά3οι σε περιο4ικά και ε3ημερί4ες 4ενμπορούν να 40σουν -αμιά επιστημονικ) ε:)ηση. >ιατί και αυτό είναι τελείως αντίετο μετις από1εις της 8ατρικ)ς και της βιολοίας.

(ίναι 3ανερό ότι ίνεται μια προσπάεια παραπληρο3ορ)σεως του κοινού; που 4εν *2ειει4ικότερες ν0σεις βιολοίας; εις τρόπον 0στε να περάσουν ευκολότερα από1εις; τελείωςάσ2ετες με τις σύ2ρονες επιστημονικ*ς *σεις της βιολοίας.

Αυτ*ς είναι με κάε συντομία +ι από1εις; τόσο της (κκλησίας; όσο και της (πιστ)μης.(κείνο που απαιτείται είναι η συναίσηση και το μ*εος του εκλ)ματος. !όσο η υναίκα;που ο4ηεί τα β)ματά της στο εραπευτ)ριο; ια να κάνει *κτρωση; όσο και ο σύ<υος πουσυμ3ωνεί η και -αμιά 3ορά επιβάλλει στη σύ<υο την *κτρωση; και μα<ί μ αυτούς και όλοι+ι συν*νο2οι; κάποτε πρ*πει να *λουν εις εαυτόν και να ομολο)σουν στον πνευματικόότι εκλημάτησαν; ότι *2υσαν αίμα α0ου πλάσματος και μα<ί με το 9αβί4 ναανα3ων)σουν Hύσαι με ε: αιμάτων ο ,εός; ο ,εός της σωτηρίας μου....

=ΟΞΟΛΟ3ΙΑ

ταν ακούμε τη ?*:η 9ο:ολοία ο νους μας πηαίνει στο συκεκριμ*νο ύμνο που1άλλετε στο τ*λος του Jρρου και αρ2ί<ει με τη 3ράση 9ό:α σοι τω 4εί:αντι το3ως; 4ό:α εν υ1ίστοις ,ε0. -αι εκεί μ*σα σε *:αρση πνευματικ) τα 2είλη των

πιστ0ν ακλουούν τους ιερο1άλτες και συμ1άλλουν αυτ) την πανηυρικ) προσευ2). +πιστός όμως πρ*πει να αναπ*μπει 4ο:ολοία κάε στιμ) της <ω)ς του. -αι ο3είλει ναενερεί *τσι ιατί ο ,εός είναι ο ποιητ)ς του σύμπαντος κόσμου. (ίναι ακόμη οπρονοητ)ς ο συντηρητ)ς και κυβερν)της ολόκληρης της κτίσης. >8 αυτό άελοι;πνεύματα και 1υ2*ς 4ικαίων; άνρωποι στη η και η άλοη κτίση; τα 3υτά; τα 4*ν4ρα; τα

άνη; τα <0α; τα πετεινά του ουρανού; +ι ι2ύες της άλασσας; ο α*ρας; το νερό; η3ωτιά; ο )λιος; η σελ)νη και τα απειράριμα αστ*ρια; όλα αυτά μαρτυρούν καιε:α*λλουν το ύ1ος και το μεαλείο του ,εού.

+

Αυτ)ν τη 4ο:ολοία στον πανοικτίρμονα ,εό *λει να αναπ*μ1ει και ο Προ3)της 9αβί4.4εν μπορεί όμως; ιατί το στόμα του είναι κλει4ωμ*νο. με το στί2ο όμως τούτο τουΠεντηκοστού 1αλμού του; τον παρακαλεί λ*οντας -ύριε τα 2είλη μου ανοί:εις και τοστόμα μου ανα*λει την αινεσίν σου -ύριε; λ*ει; με την ά3εση των αμαρτι0ν; που μου2αρί<εις; α ανοί:εις τα κλεισμ*να από τη ντροπ) της αμαρτίας και τον *λε2ο τηςσυνει4)σεως 2είλη μου; και το στόμα μου α ε:αείλει τον ύμνον και τον *παινο σου.

+ 9αβί4 πριν από την πτ0ση του υμνουςε συνε20ς και 4ο:ολοούσε το ,εό. -αι κάελοικός άνρωπος αυτό πράττει; ιατί πιστεύει ότι όλα τα ααά που 4ί4ονται είναι 40ρατου ,εού. -αι οπωσ4)ποτε 4εν είναι λία αυτά. + α*ρας που αναπν*ει; το νερό που πίνει; ο)λιος που τον <εσταίνει; +ι τρο3*ς που εύεται και 4ιατηρείται στη <ω) είναι 40ρα της

Αάπης του ,εού. Ποιό λοιπόν είναι το κα)κον του καενός μας προς τον μ*α 4ωρο4ότηI

η 4ο:ολοία και η ευ2αριστία του ονόματος !ου. Π0ς όμως κανείς να τον 4ο:ολο)σειI 4ε4ια*τει Α*λων λ0σσα. η λ0σσα που α υμν)σει το 6ιο Jνομά του πρ*πει να είναικααρ). με λ0σσα λερωμ*νη και 2είλη ρυπαρά; π0ς να υμν)σει και να 4ο:ολο)σει το,εόI / αυτό το 4ίλημμα βρίσκεται και ο Προ3)της. >ιατί από τη στιμ) της πτ0σε0ς τουμ*2ρι τη στιμ) της εμ3ανίσεως του Νάαν και τη συναίσηση της αμαρτίας του ο 9αβί4



*πα1ε να 4ο:ολοεί το ,εό. αυτ) η σιωπ) του κράτησε περίπου *να 2ρόνο. -αι είναιαλ)εια ότι ο αμαρτωλός όσο είναι τυ3λωμ*νος από το πάος της αμαρτίας :ε2νά το ,εόκαι απομακρύνεται απ Αυτόν. Nπάρ2ει β*βαια περίπτωση να τον υμηεί στο 4ιάβα του2ρόνου. -αι τότε τον υμάται ό2ι; ιατί *λει να τον 4ο:ολο)σει; αλλά; ιατί σκ*πτεταιτη 4ικαιοσύνη !ου; και 3οβάται την τιμωρία !ου. Ακόμη η αμαρτία *2ει την ι4ιότητα να4*νει τη λ0σσα; 0στε ο άνρωπος να μην *2ει τη 4υνατότητα να υμνεί και να 4ο:ολοείτο ,εό.

7αρακτηριστικά εκ3ρά<ει αυτ) την αλ)εια ο ιερός 7ρυσόστομος λ*οντας@ 5 άραμαρτία π*3υκε την λ0σσαν 4εσμείν και εκ3ράττειν το στόμα ά2ειν; σιωπάν ανακά<ει.

9ιότι η αμαρτία από τη 3ύση της 4εσμεύει τη λ0σσα και 3ρά<ει το στόμαV A*2ει τη 4ύναμηη αμαρτίαB να σε 4*νει με ηλιά και να σε ανακά<ει να σιωπάς.-αι ο 6ιος 5σύ2ιος προσ*τει@ οράς ότι κεκλεισμ*να του 9αβί4 τα 2είλη 4ιά την

αμαρτίαν ετύ2ανεν; Αλλά πάλιν τη μετάνοια ανοίεται και του ,εού 4ιηείται τηναίνεσιν. Βλ*πεις ότι τα 2είλη του 9αβί4 συν*βαινε να *2ουν σ3ραισεί ε: αιτίας τηςαμαρτίας; Αλλά να ανοίονται :ανά με τη μετάνοια και να 4ο:ολοούν το ,εό.-αι είναι αλ)εια τούτο. με 2*ρια βρ0μικα; ακάαρτα και λερωμ*να πιάνεις ια να3ορ*σεις τα ιορτινά σου εν4ύματαI με 2είλη ακάαρτα; βρ0μικα και ρυπαρά μπορείς νααπευύνεις προσευ2*ς και 4ο:ολοίες στον μόνο αναμάρτητο -ύριοI Βεβαίως ό2ι. !ότε π0ςα τον υμν)σουμε; α3ού είμαστε αμαρτωλοίI Πάλι με τη 4ικ) !ου επ*μβαση. η μετάνοιάμας πρ*πει να προηηεί; ια να *2ουμε 4ικαίωμα στη συν*2εια να του πούμε όπως ο9αβί4@ -ύριε τα 2είλη μου ανοί:εις και το στόμα μου ανα*λλει την αίνεσιν σου.-αάρισε; -ύριε; τα 2είλη μου από κάε μολυσμό και αίασε τα και ε0 α τα2ρησιμοποι)σω προς 4ο:ολοία /ου. αυτό *κανε ο 9αβί4. αυτό 4ι4άσκει και σε μάς. Μετά

από αυτόν τον κααρμό ο εκλεκτός Προ3)της του ,εού 2ρησιμοποίησε τη λ0σσα του καιτα 2είλη του στη 4ο:ολοία !ου. Μ*ρα και νύ2τα αυτό *κανε. / *ναν 1αλμό του ρά3ει@Πληρω)τω το στόμα μου αιν*σεως; όπως υμν)σω την 4ό:αν σου; όλην την ημ*ραν τηνμεαλοπρ*πειαν σου AMαλμ. D";GB. ας εμίσει λοιπόν το στόμα μου από την αίνεση σου; ιανα ανυμν0 τη 4ό:α σου; κα όλη την )μ*ρα το εί κό σου μεαλείο. -αι ό2ι μόνο ια τονεαυτό του εί2ε αυτ)ν την επιυμία; Αλλά επιυμούσε και τα 4ημιουρ)ματα να κάνουν τοί4ιο. την επιυμία του αυτ)ν εκ3ρά<ει με ποιητικ) *:αρση στον %#G 1αλμό. Αινείτε τον-ύριον εκ των ουραν0ν; αινείτε αυτόν εν τοις υ1ίστοιςV αινείτε αυτόν πάντες +ι άελοιαυτούV αινείτε αυτόν πάσαι αι 4υνάμεις αυτούV αινείτε αυτόν )λιος και σελ)νη; αινείτεαυτόν πάντα τα άστρα και το 30ς; αινείτε αυτόν +ι ουρανοί των ουραν0ν και το ύ4ωρ τουπεράνω των ουραν0ν... αινείτε τον κύριον εκ της )ς; 4ράκοντες και πάσαι άβυσσοιV πύρ;2άλα<α; 2ι0ν; κρύσταλλος; πνεύμα καταιί4ος τα ποιούντα τον λόον αυτούV τα όρη καιπάντες +ι βουνοί; :ύλα καρπο3όρα και πάσαι κ*4ροιV τα ηρία και πάντα τα κτ)νη; ερπετάκαι πετεινά πτερωτάV βασιλείς της ης και πάντες λαοί; άρ2οντες και πάντες κριταί )ςVνεανίσκοι και παρ*νοι; πρεσβύτεροι μετά νεωτ*ρων αινεσάτωσαν το όνομα -υρίου.

>εμάτος από ευνωμοσύνη στον -ύριο είναι ο Mαλμω4ός; Αλλά και ευλάβεια και αυμασμόπρος το άπειρο μεαλείο !ου. >ι αυτό κινεί τα 2είλη του σε ύμνο και 4ο:ολοία. ,εωρείτους ύμνους που προσ3*ρει στο ,εό ανεπαρκείς; >ι αυτό καλεί σε 4ο:ολοία; τόσο τηλοικ); όσο και την άλοη κτίση. -αλείνα υμν)σουν και να 4ο:ολο)σουν το ,εό +ιαελικ*ς 4υνάμεις και ο *ναστρος ουρανός. + *ναστρος ουρανός 4εν *2ει β*βαια στόμα;λ0σσα; 2είλη και 3ων); ούτε νου; ια να υμν)σει τη 4ό:α του ,εού. Jλα όμως τακτίσματα του ουρανού και τα υπεράνω ι0ν ουραν0ν 3*ρουν την απαστράπτουσα σ3ραί4ατης ,είας Παντο4υναμίας και με την αρμονικ) τους κίνηση καλούν κάε λοικ) ύπαρ:η ναλατρεύσει το 9ημιουρό και -υβερν)τη του σύμπαντος κόσμου. >ιατί αυτός είπε καιεενν)ησαν; αυτός ενετείλατο και εκτίσησαν. (κείνος κα0ρισε την τρο2ιά τουςΠρόσταμα *ετο και ου παρελεύσεται. -αι στη συν*2εια καλεί τη η και όλο το πλ)ρωμάτης ια να υμν)σει τη 4ό:α !ου.

9ε λησμονεί ακόμη ο ευν0μων Προ3)της ότι ο ,εός συ20ρεσε τα παραπτ0ματά τουκαι *τσι τον ανάπαυσε. αυτό *λει να το 4ιαλαλ)σει παντού. ,*λει όλοι να πληρο3ορηούντην αάπη του ,εού στο πρόσωπο του. >8 αυτό ρά3ει@ 9εύτε ακούσατε και 4ιη)σομαιυμίν; πάντες +ι 3οβούμενοι τον ,εόν; όσα εποίησε τη 1υ2) μου AMαλμ. P&;%PB. (λάτε ναακούσετε και α σάς 4ιηη0; σε όλους εσάς που σ*βεσε το ,εό; όσα σε περιστάσεις4υσ2ερείς *κανε ο ,εός σε μ*να. το ί4ιο πράττει και σε άλλους 1αλμούς. 9ο:ολοεί το ,εόκαι μιλάει ια τη μεάλη !ου ευσπλα2νία και Αάπη. 7αιρόταν η 1υ2) του; όταν τον4ο:ολοούσε και συνε20ς επιυμούσε αυτό να κάνει. !ούτο 3αίνεται από τα ί4ια του ταλόια@ !α ελ*η σου -ύριε εις τον αι0να άσομαι AMαλμ. GG;$B.

Αυτό όμως που *κανε ο 9αβί4 )ταν αρεστό στο ,εό. + -ύριος μας *λει να τον4ο:ολοούμε και να υμνούμε τη 4ό:α !ου ό2ι ια (κείνον; Αλλά ια μάς. στη μεαλοσύνη!ου 4εν προσ*τουμε κάτι με τις 4ο:ολοίες μας; ούτε α3αιρούμε κάτι από τη 4ό:α !ου;όταν αμελούμε. "& μόνοι που ω3ελούμαστε είμαστε εμείς; ιατί 4ο:ολο0ντας !ονεπικοινωνούμε μα<ί !ου και παίρνουμε 2άρη και ευλοία. >8 αυτό *λει ο ,εός να τον4ο:ά<ουμε. (: άλλου το 4αιμονισμ*νο; που εράπευσε; τον *στειλε πίσω στους 4ικούς του

λ*οντας@ Nπόστρε1ε εις τον οίκον σου και 4ιηού όσα εποίησε σοι ο ,εός A?ουκ. G; E'BB.Jλοι +ι άνρωποι πρ*πει να 4ο:ολοούν το ,εό. Περισσότερο όμως από όλους πρ*πει

να 4ο:ολοούν το ,εό +ι 7ριστιανοί. (μείς που α:ιω)καμε του ,είου Βαπτίσματος καιίναμε μ*λη του σ0ματος της (κκλησίας του 7ριστού είμαστε ι4ιαίτερα προνομιού2οι.



(ίμαστε λαός εκλεκτός; άιος. Nπάρ2ουμε ια να 4ο:ολοούμε το ,εό. (ποίησα λαόν άιον;ίνα 4ιη)ται την 4ό:αν μου λ*ει ο ί4ιος ο ,εός. Πολύ 4ε περισσότερο από όλους τη 4ό:ατου ,εού πρ*πει να 4ιαλαλούν όλοι εκείνοι; που με τη συμπερι3ορά τους πίκραναν το ,εό.Jσο πιο μεάλη είναι η πτ0ση; τόσο μεαλύτερη πρ*πει να είναι και η 4ο:ολοία; α3ούβ*βαια προηηεί μετάνοια και <ητηεί από το ,εό αυτό; που και ο 9αβί4 <)τησε@ -ύριε τα2είλη μου ανοί:εις και το στόμα μου ανα*λλει την αινεσίν σου.

Αλλά 3άνει να 4ο:ολοεί κανείς το ,εό μόνο με τα 2είληI J2ι β*βαια. στη 4ο:ολοίαμα<ί με τα 2είλη πρ*πει να συμμετ*2ει και η καρ4ιά. !ότε η 4ο:ολοία είναι ολοκληρωμ*νη.+υ πάς ο λ*ων μοι -ύριε -ύριε; εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουραν0ν; άλλ οποίων

το *λημα του πατρός μου του εν ουρανοίς AΜατ. %D;$%B.+ -ύριος μας στην Παλαιά 9ια)κη με το στόμα του μεάλου Προ3)του 5σαίαεκ3ρά<ει πικρό παράπονο ια τον εκλεκτό του λαό; τον 8σρα)λ ούτος ο λαός; λ*ει; τοις2είλεσι με τιμά; η 4ε καρ4ία αυτ0ν πόρρω απ*2ει απ εμού AQσ. $";%EB. αυτ) η 4ο:ολοίαείναι 1εύτικη και 4ε ίνεται 4εκτ) από το ,εό.

Ακόμη 4εν μπορεί κανείς να βρίσκεται στο ναό και να 4ο:ολοεί το ,εό; εν0 ο νους τουτρ*2ει στις 4ουλει*ς του; στις επι2ειρ)σεις; στη 4ιασκ*4αση; στην αμαρτία. (ίναιεκ3ραστικότατη η 4ι)ηση που ανα3*ρεται στο βιβλίο Παπά Νικόλας Πλανάς.

Μια μ*ρα; μετά τη λειτουρία; π)ραμε αμά:ι και πηαίναμε κάπου μα<ί με τον Παππού.Μ*σα στο αμά:ι μας λ*ει@ /)μερα )ταν και η 7ρυσούλα στην εκκλησία. J2ι; πάτερ μου;του είπαμε; 4εν )τανε. Y Μα τι λ*τεI ε0 την υμίασα. YJ2ι; επαναλάβαμε; 4εν )τανε. L;καλά; μας λ*ει απα0ς και μετά πεποι)σεως@ )τανε το πνεύμα της. ,αυμάσαμε >ι αυτόπου μας είπε; 4ιότι το ί4ιο εί2ε συμβεί σε κάποιο μοναστ)ρι; που ο ιερεύς υμία<ε *ναστασί4ι απόντος του 4ιάκου και 4εν ευμία<ε *να μονα2ό; που )τανε στο στασί4ι του.

Απόρησε ο μονα2ός και το *καμε παράπονο εις τον ιερ*α π0ς παρ*λει1ε να τον υμιάσει;εν0 π*ρασε απ εμπρός του; και να υμιά<ει το ά4ειο στασί4ιI και *τσι ε4όη α3ορμ) ναε:ομολο)σει ο ιερεύς και τους 4ύο; τι λοισμούς εί2αν εις το 4ιάστημα της ?ειτουρίας.+ μονα2ός ε:ωμολο)η; ότι *τρε2ε ο νους του εις λοισμούς αμαρτωλούς και μακράν τηςιεράς αποστολ)ς του. εν0 ο 4ιάκος ο καημ*νος; -αιτοι εί2ε αναλάβει 4ιακονίαν *:ω τηςεκκλησίας; ο νους του ευρίσκετο εις την εκκλησίαν. >8 αυτό και εμείς ρωτ)σαμε τηνα4ελ3)ν τι εσκ*πτετο την 2εσιν)ν ημ*ραν και λ*ει Aως αράμματος που )το; με μεάληναπλότηταB; ότι ο νους και η 1υ2) της ευρίσκετο εις την ,είαν ?ειτουρίαν. τα 2*ρια της*πλεκαν και ο νους ε: ολοκλ)ρου εις την εκκλησίαν. >8 αυτό την εί4ε ο Παππούς; και τηνυμίασε; και 2ωρίς να 4ιστάσει είπε ότι )τανε το πνεύμα της.

Β*βαια ο 4ιάβολος ποτ* 4ε 2αίρεται; όταν ο άνρωπος υ10νει τα 2*ρια του; το νου καιτην καρ4ιά ια να 4ο:ολο)σει το ,εό. >8 αυτό προσπαείνα εμπο4ίσει αυτ)ν τηνπροσευ2). -αι είναι παρατηρημ*νο ότι πολλοί άνρωποι 4υσκολεύονται στη 4ο:ολοία του,εού; παραπονούμενοι στον πνευματικό τους ότι ο νους τους 3εύει και 4εν μπορούν νακάνουν καλ) προσευ2). + πνευματικός νωρί<ει τα εμπό4ια που 4ημιουρεί ο /ατανάς; >ιαυτό συμβουλεύει καταλλ)λως το πνευματικό του παι4ί. + /ατανάς α βά<ει τα εμπό4ια;

Αλλά ο πιστός α τον πολεμά και α επιμ*νει./το περί3ημο *ρο του ασκητ) (υαρίου !α %&E κε3άλαια περί προσευ2)ς

περιρά3ονται και τα ε:)ς εονότα.Μόλις ύ1ωνε *νας άιος ερημίτης τα 2*ρια ια να 4ο:ολο)σει το ,εό τόσο πολύ

αντι4ρούσε ο 4ιάβολος; που μετασ2ηματι<όταν σε λιοντάρι. /τηρι<όταν στα πισινά πό4ιακαι βύι<ε τα νύ2ια των μπροστιν0ν στο σ0μα του ερημίτη; ια να τον ανακάσει με το3όβο και τον πόνο να σταματ)σει την προσευ2). + αωνιστ)ς όμως του 7ριστού; ποτ* 4ενκατ*βασε τα 2*ρια; πριν τελει0σει την καορισμ*νη προσευ2) του.

Παρόμοιο συν*βη κάποτε και στον Αββά 8ωάννη τον -ολοβό. + 4ιάβολος με τη μορ3)τεραστίου 3ι4ιού τυλί2τηκε πάνω του; 4άκωνε τις σάρκες του και :ε3υσούσε κατά τη4ιάρκεια της προσευ2)ς του. Παρά ταύτα ο αν4ρείος ησυ2αστ)ς 4ε 2ωρίστηκε από τη λυFκύτατη *νωσ) του με το ,εό.

Lνας άλλος πάλι; κα0ς προσευ2όταν 4ακ0ηκε από ο2ιά. 4εν κατ*βασε όμως τα

2*ρια του από τη στάση της ικεσίας μ*2ρις ότου τελείωσε τη συνηισμ*νη προσευ2) του. Αλλά με τη ,εία βο)εια το 4ηλητ)ριοτης ο2ιάς 4εν εν*ρησε στον α4ελ3ό; που αάπησε τον -ύριο περισσότερο από τον

εαυτό του.9ύο άελοι εμ3ανίστηκαν σ *ναν ασκητ); που βά4ι<ε στην *ρημο προσευ2όμενος. τον

*βαλαν στη μ*ση και προ2ωρούσαν μα<ί του. + όσιος; μολονότι εί2ε α*λους 4ε:ιά καιαριστερά του 4ε *λησε να τους μιλ)σει; ια να μη 4ιακό1ει τη μυστικ) επα3) του με το,εό. Προ3αν0ς σκ*3τηκε τα λόια του Αποστόλου@ +ύτε άελοι ούτε αρ2αί ούτε 4υνάμεις4υν)σεται ημάς 2ωρίσαι από της Αάπης του ,εού AHωμ. G;E'B.

Με τον τρόπο αυτό μας 4ί4ουν μα)ματα προσευ2)ς οι όσιοι εκείνοι άν4ρες; που τη <ω)τους ολόκληρη 4ι*εσαν στη 4ο:ολοία του ,εού.

Lτσι και εμείς μιμούμενοι τη <ω) τους α 4ο:ολοούμε το ,εό <ητ0ντας !ου να ανοί:ειτα 2είλη μας; ια να αναείλει το στόμα μας ύμνο 4ο:ολοικό.

!όσο η λ0σσα μας; όσο και η καρ4ιά μας; πρ*πει να μ*νουν αμόλυντες από την

αμαρτία; ια να αναπ*μπουμε 4ο:ολοία στοντρισυπόστατο ,εό; ιατί σ Αυτόν αν)κει η 4ό:α και το κράτοςεις τους αι0νες.



4ΥΣΙΑ

Προ3)της 9αβί4 *<ησε 2ίλια περίπου 2ρόνια πριν *λει ο 7ριστός στον κόσμο. ηεπο2) αυτ) σημα4εύεται από την αποστασία. + 8σρα)λ μολονότι 4*2τηκε από το,εό την ευερετικ) του προστασία; 4ε στάηκε στο ύ1ος των περιστάσεων.

Πολλ*ς 3ορ*ς αποστάτησε και ο ,εός με 4ικά του πιστά πρόσωπα τον επαν*3ερε στη*ση της υιότητος.

+ Αλλά ια να αρ*σει στο ,εό *πρεπε να τηρεί το νόμο; που του *4ωσε μ*σω του

Μωυσ*ως και των άλλων προ3ητ0ν. -αι ο νόμος αυτός περιεί2ε ορισμ*νες 4ιατά:εις; που+ι 8σραηλίτες *πρεπε να τηρούν. στα βιβλία της Πεντατεύ2ου και ει4ικότερα στην L:ο4οστο ?ευιτικό και το 9ευτερονόμιο εκτίεται το τυπικό βάσει του οποίου τελούνταν μιαμεάλη 3ινοπωριν) 8σραηλιτικ) ιορτ) της 4ημόσιας μετάνοιας και της α3*σεως τωναμαρτι0ν. -αι αυτ) η ιορτ) ονομα<όταν (:ιλασμός η ημ*ρα του (:ιλασμού. / αυτ)ν τηιορτ) *λω ι4ιαίτερα να επιμείνουμε; ιατί ο Προ3)της 9αβί4 μ *να στί2ο τουΠεντηκοστού 1αλμού του μας υπενυμί<ει; ότι +ι υσίες που προσ*3ερε ο 8σρα)λ κατά

την ημ*ρα του (:ιλασμού; Αλλά και σ όλες τις άλλες ιορτ*ς του; )ταν υσίες ανάκης;που ο ί4ιος ο ,εός 4ι*τα:ε; Αλλά υσίες; στις οποίες ο ,εός 4εν αναπαυόταν.>ι αυτό ?*ει ο 9αβί4@ ότι ει η*λησας υσίαν; *4ωκα αν ολοκαυτ0ματα ουκ

ευ4οκ)σεις. 9ιότι αν )ελες υλικ) υσία ευ2αρίστως α σού την προσ*3ερα. Αλλά σύ; καιαν σού προσ3*ρουμε ως υσία <0α ια να κατακαούν στο υσιαστ)ριο σου ολόκληρα; 4εα ευ2αριστηείς. με το προ3ητικό του βλ*μμα βλ*πει στο βάος των αι0νων το αίμα μιαςάλλης υσίας. Πιστεύει π0ς το αίμα των <0ων 4εν είναι 4υνατόν να απαλλά:ει τονάνρωπο από το βάρος των παραπτωμάτων του.

+ 8σρα)λ συνε2ί<ει να προσ3*ρει τις υσίες τόσο τις αιματηρ*ς; όσο και ταολοκαυτ0ματα στο ,εό ια να τον ε:ευμενίσει. 84ιαίτερα η ιορτ) του (:ιλασμού *παιρνεπανηυρικό 2αρακτ)ρα και προτασσόταν της μεάλης ιορτ)ς της /κηνοπηίας.

5 ιορτ) του (:ιλασμού ιορτα<όταν κάε 2ρόνο στις %" του εβ4όμου μ)να; πουονομα<όταν !ισρεί; και τότε όλοι +ι εν)λικες 8σραηλίτες )ταν υπο2ρεωμ*νοι να τηρούναυστηρ) νηστεία; μετάνοια και αρία. / αυτ)ν τη ιορτ) ιερουρούσε μόνος ο Αρ2ιερ*ας

και εισερ2όταν άπα: του ενιαυτού εις τα 6ια των Αίων με απλ) αμ3ίεση. η ιλαστ)ριαυσία που προσ3ερόταν αυτ)ν την ημ*ρα εί2ε 4ιπλό 2αρακτ)ρα. Πρ0τα υσια<όταν *ναςμόσ2ος ια τον Αρ2ιερ*α; την οικο*νεια του και ια ολόκληρο το ιερατείο. -ατόπιν *μFπαινε στα 6ια των Αίων με 2ρυσό υμιατό εμάτο από κάρβουνα του υσιαστηρίου τωνολοκαυτωμάτων και υμίαμα αρκετό ια να υμιάσει. -αι όταν τα 6ια των Αίωνε*μι<αν από το ν*3ος του υμιάματος ο Αρ2ιερ*ας από το αίμα της υσίας του μόσ2ουράντι<ε το λεόμενο ιλαστ)ριον επίεμα της -ιβωτού της 9ια)κης. στη συν*2ειαακλουούσε η υσία ενός εκ των 4ύο εκλε*ντων 4ιά κλ)ρου τράων υπ*ρ του λαού και μετο αίμα του ο Αρ2ιερ*ας εισερ2όμενος ια τρίτη 3ορά στα 6ια των Αίων ράντι<ε πάλι μετα 4άκτυλά του το ιλαστ)ριο επίεμα. -ατόπιν ερ2όμενος εις το 6ιον ράνη<ε με το αίματου μόσ2ου το καταπ*τασμα. Μετά από αυτά αναμίνυε το αίμα του μόσ2ου και του τράουκαι με αυτό το μίμα *2ριε τα κ*ρατα του υσιαστηρίου του υμιάματος και ράντι<ε αυτόε3τά 3ορ*ς κα0ς και το υσιαστ)ριο των ολοκαυτωμάτων. το υπόλοιπο αίμα το *2υνε στουσιαστ)ριο των ολοκαυτωμάτων. -ατόπιν τοποετούσε τα 2*ρια του στην κε3αλ) τουάλλου τράου και ε:αόρευε τις αμαρτίες του λαού 3ορτ0νοντας κατ αυτόν τον τρόπο τααμαρτ)ματα στον τράο. + τράος 4ιω2νόταν στο 4άσος από το λαό προκειμ*νου τααμαρτ)ματα που *3ερε να μεταβιβαστούν στο 4αίμονα της ερ)μου; τον ονομα<όμενο

Α<α<*λ 4ηλ. ε2ρό του εού. Lπειτα ο Αρ2ιερ*ας *βα<ε τα λινά του άμ3ια και εν4υόταν τηλαμπρ) Αρ2ιερατικ) του στολ); με την οποία προσ*3ερε 4ύο ολοκαυτ0ματα ια τον εαυτό



του και το λαό κα0ς και τις υπόλοιπες εορταστικ*ς υσίες και επεσ3ράι<ε την ιερ) αυτ)τελετ) με την απονομ) στο λαό της Αρ2ιερατικ)ς ευλοίας.

Αυτ) η ιορτ) )ταν επίσημη. + 8σρα)λ 4εν τελούσε μόνο αυτ) τη ιορτ); Αλλά και άλλεςπολλ*ς. Jταν κάποιος *πε3τε σε παραπτ0ματα βαρειά η ελα3ρά *πρεπε να ε:ιλεωείπροσ3*ροντας υσίες ανάλοα πάντοτε και με τις οικονομικ*ς 4υνατότητ*ς του.Προσ*3ερε απλ*ς υσίες αιματηρ*ς και ολοκαυτ0ματα. + πλούσιος προσ*3ερε υσίαμόσ2ου. + πτω2ός; όπως )ταν ο -ύριος μας; <εύος τρυόνων η περιστερι0ν./τις απλ*ς αιματηρ*ς υσίες +ι ιερείς *2ουν μερί4ιο από το σ3άιο. στα ολοκαυτ0ματα

όμως ό2ι. στα ολοκαυτ0ματα ολόκληρο το σ3άιο τοποετείται επί του υσιαστηρίου καικατακαίεται.

!ί παρατηρούμε όμως να κάνει ο 9αβί4I (μβαύνοντας το στί2ο του Πεντηκοστού1αλμού που λ*ει ότι; ει η*λησας υσίαν; *4ωκα αν ολοκαυτ0ματα ουκ ευ4οκ)σεις4ιαπιστ0νουμε ότι ο 9αβί4 4εν ε3αρμό<ει τα καιερωμ*να. >ιατί το κάνει αυτόI Μ)πως4εν είναι ευσεβ)ςI Μ)πως *λει να περάσει κάποιο 4ικό του νόμοI Μ)πως προβάλλει ν*εςτυπικ*ς 4ιατά:ειςI Μ)πως περι3ρονεί το Μωυσ) που *4ωσε τις εντολ*ςI Μ)πως αρνείταιτο ,εό; που 4ι*τα:ε το Μωυσ) να ενερ)σει *τσιI !ίποτε από όλα αυτά. + 9αβί4 είναιευσεβ)ς. /*βεται το νόμο και τους προ3)τες. ?ατρεύει το ,εό. Αλλά είναι προ3)της με2άρισμα προ3ητικό. αυτό 3αίνεται και από τους Μεσσιανικούς 1αλμούς; που είναιραμμ*νοι στο βιβλίο των 1αλμ0ν και *2ουμε τη 4υνατότητα να τους μελετούμε και να4ιαπιστ0νουμε την προ3ητικ) ι4ιότητα του. +ι υσίες αυτ*ς είναι απαραίτητες ια *ναλαό όπως ο 8σρα)λ; που προετοιμά<εται να 4ε2εί μια άλλη μεάλη υσία. -αι αυτ) ηυσία α αντικαταστ)σει όλες τις άλλες.

+ 9αβί4 *2ει 4ύο 2ρ*η στο ,εό. -αι τα 2ρ*η του αυτά; σύμ3ωνα με το νόμο *πρεπε νατα :επληρ0σει με απλ*ς αιματηρ*ς υσίες και με ολοκαυτ0ματα. Ποιά )ταν τα 2ρ*η αυτάI1. -αταπάτησε το νόμο του ,εού με το να περι3ρον)σει τις ,είες εντολ*ς@ ου

3ονεύσεις; ου μοι2εύσεις.2. Lπρεπε να ευ2αριστ)σει το ,εό; ιατί παρά τις ανάσιμες αμαρτίες του ο ,εός τον

συ20ρησε και τον 4*2τηκε πάλι σαν προ3)τη του.-αι ια τα 4υο του αυτά 2ρ*η *πρεπε να προσ3*ρει τις καορισμ*νες υσίες; που 4ι*τασσεο Μωσαϊκός Νόμος. Lτσι )ταν υπο2ρεωμ*νος να προσ3*ρει αιματηρ*ς υσίες; Αλλά και τηυσία των ολοκαυτωμάτων; που )ταν πιο τ*λεια. + 9αβί4 4εν προσ*3ερε αυτ*ς τις υσίες.>ιατί όμωςI 4εν είναι και τ0ρα παραβάτης των εϊκ0ν εντολ0νI J2ι. >ιατί ν0ρι<ε ότι ο,εός 4εν )ελε τ*τοιες υσίες. αν )ελε; α )ταν ολοπρόυμος να τις προσ3*ρει. (ιη*λησας υσίαν *4ωκα αν....

Αν ερευν)σουμε την Παλαιά 9ια)κη α 4ιαπιστ0σουμε ότι υπάρ2ουν πολλ*ς μαρτυρίες;που μας πληρο3ορούν ότι ο ,εός 4εν ευαρεστείται από τις υσίες αυτ*ς. στον #'ον 1αλμόADF%#B ο ,εός απευύνεται στο λαό !ου και λ*ει@ 6κουσε λα* μου και α σού μιλ)σω.

6κουσε 8σρα)λ και α προβ0 σε *ντονη μαρτυρία σε σ*να. + -υρίαρ2ος των πάντων ,εός;ο ,εός που σε προστάτευσε είμαι ε0. Βεβαίως 4ε α σε ελ*:ω ια τις υσίες σου; τα <0α;που προσ3*ρεις στο υσιαστ)ριο ια να καούν ολόκληρα σ αυτό ια την λατρεία μου; είναιεν0πιων μου πάντοτε; κα όσον συνε20ς προσ3*ρονται από σ*να. Αλλά 4εν προσ*3ερεςκαι πνευματικότερες υσίες σε μ*να. -αι >ι αυτό 4ε α 4ε20 με ευ2αρίστηση τουςμόσ2ους; που τρ*3ονται στο σπίτι σου; ούτε τους τράους που προ*ρ2ονται από τα 4ικάσου ποίμνια. >ιατί τ*τοια <0α *2ω αναρίμητα. 9ικά μου είναι όλα τα άρια ηρία του 4άFσους; κα0ς και τα )μερα κτ)νη; που βόσκουν στα όρη και +ι βόες. >ν0ρισα ως ι4ιοκτησίαμου τα πετεινό του ουρανού και η ωραία βλάστηση και καρπο3ορία κάε αρού υπάρ2ειστην ε:ουσία μου και στη 4ιάεσ) μου. εάν υποτεεί ότι κάποτε α πεινάσω; 4ε α σου πω40σμου να 3άω; ιατί είναι 4ικ) μου η οικουμ*νη και όλα εκείνα από τα όποια αυτ) είναιεμάτη.

Αλλά μ)πως ε0 α πεινάσω ποτ*; 0στε να *2ω ανάκη να 3άω κρ*ατα ταύρων η ναπι0 αίματα τράωνI αυτό που μπορείς πράματι ως 4ικό σου να μου προσ3*ρεις είναι +ιπνευματικ*ς υσίες. ,υσίασε λοιπόν στο ,εό υσία 4ο:ολοίας προερ2ομ*νη από 1υ2)ευν0μονα και ό;τι σε 0ρες κιν4ύνου ευ2)ηκες και *τα:ες στον W1ιστο πλ)ρωσ* το ως2ρ*ος ιερό. ,ύσον τω ,ε0 υσίαν αιν*σεως και από4ος τω υ1ίστω τας ευ2άς σου. αυτό καιμόνο *λει ο ,εός από τον κα*να. -αι ο προ3)της 5σαUας προσ*τει@ !ι μοι πλ)ος τωνυσι0ν υμ0νI λ*ει -ύριοςV πλ)ρης ειμί ολοκαυτωμάτων κρι0ν και στ*αρ αμν0ν και αίματαύρων και τράων ου βούλομαι AQσ. %;%%B. τι μου 2ρειά<εται το πλ)ος των υσι0ν σαςIλ*ει ο -ύριος. 7όρτασα από ολοκαυτ0ματα υσι0ν κρι0ν; που μου προσ3*ρετε. -υρίως4εν είναι το λίπος των αμν0ν; ούτε το αίμα των ταύρων και τράων; που επιυμ0 να μουπροσ3*ρετε. -αι μετά από αυτά εννι*ται το ε:)ς ερ0τημα@ >ιατί ο ,εός 4ε *λει αυτ*ς τιςυσίες τη στιμ) κατά την οποία ο ί4ιος τις νομο*τησε και *4ωσε εντολ) στο Μωυσ) νατις εκτελ*σειI ο ,εός νωρί<ει ότι ο (βραϊκός λαός *<ησε σκλάβος στην Αίυπτο πάνω απότριακόσια 2ρόνια. εκεί κιν4ύνε1ε να ίνει ει4ωλολάτρης; ιατί <ούσε μ*σα στο

Αιυπτιακό ει4ωλολατρικό περιβάλλον. ια να τους προ3υλά:ει από την ει4ωλολατρία καιια να τους στερε0σει στην πίστη *4ωσε εντολ) να προσ3*ρουν στο Jνομά !ου τ*τοιεςυσίες. επί πλ*ον 4ε ο (βραϊκός λαός 4εν εί2ε την ωριμότητα να προσ3*ρει στο ,εόΠνευματικ*ς υσίες όταν με την ενανρ0πιση !ου )λε στον κόσμο ως άνρωπος; είπε 4ιάτου 9αβί4 προς τον Πατ*ρα τουV ,υσία και προσ3ορά σαν αυτ*ς που προσ3*ρονται



σύμ3ωνα με το Μωσαϊκό νόμο 4ε *λησες; Αλλά μου ετοίμασες σ0μα ια να σου τοπροσ3*ρω ως υσία ευ2άριστη. Lτσι *ινε. + -ύριος μας εαυτόν εκ*νωσεν μορ3)ν 4ούλουλαβ0ν... ταπείνωσε εαυτόν ενόμενος υπ)κοος μ*2ρι ανάτου; ανάτου 4ε σταυρού ASιλ. $;DFGB. με τη μεάλη υσία του -υρίου ο άνρωπος τοποετ)ηκε κάτω από τη 2άρη του ,εούκαι *ινε 4εκτός στη εϊκ) ακαλιά. το αίμα του -υρίου λ*ει στην Αποκάλυ1η ο(υαελιστ)ς 8ωάννης μας :*πλυνε από τις αμαρτίες μας. (πλυνεν ημάς εκ των αμαρτι0νημ0ν εν τω αίματι αυτού. AΑποκ. %;&B.

Β*βαια 4εν ανοείται το εονός ότι σ)μερα υπάρ2ουν πολλοί α4ελ3οί μας; πουβι0νουν το 7ριστό και <ουν σύμ3ωνα με το 6ιο *λημά !ου προσ3*ροντας στο ,εό

υσίαν εν*σεως. -αι 2αίρεται κανείς; ιατί +ι πιστοί μας βρίσκουν το 4ρόμο; που ο4ηείστη Βασιλεία του ,εού. Αλλά 4εν *λει1αν από -αμιά επο2); ούτε 3υσικά και από τη 4ικ) μας +ι ακατατόπιστοι

7ριστιανοί; που εωιστικά παραμ*νουν στην τυπολατρία; στο Sαρισαϊσμό και στηνει4ωλολατρία της επο2)ς. -αι εν0 είναι βαπτισμ*νοι στο Jνομα του !ρια4ικού ,εού <ουνμ *να 4ικό τους τρόπο. Β*βαια αυτού του εί4ους η <ω) 4εν ε:ασ3αλί<ει στον άνρωπο 2άρη,εού; ευλοία 7ριστού; ούτε Βασιλεία +υραν0ν.

(ίναι νωστό σ όλους ότι +ι τυπικ*ς υσίες των 8σραηλιτ0ν 4εν τους ο4ηούσαν στησωτηρία. Παρά ταύτα εκείνοι εί2αν την 1ευ4αίσηση ότι <ουν εϊκά μολονότι 4ιύλι<αν τονκ0νωπα και κατάπιναν την κάμηλον. Qλε ο 7ριστός και ο εκλεκτός λαός του ,εού 4εντον 4*2τηκε. Παραμ*νει προσκολλημ*νος στο νόμο της Παλαιάς 9ια)κης.

Αλλά (μείςI εμείς που εννη)καμε μ*σα σε 7ριστιανικό κράτος και Βαπτισ)καμε στοJνομα της Αίας !ριά4ος; *2ουμε 4ικαίωμα να αποσκιρτ)σουμε η να μ*νουμε τυπικά στην(κκλησία του 7ριστού προσκολλημ*νοι στους τύπους και ανο0ντας την ουσία τηςπίστε0ς μαςI η 1υ2ολοία λ*ει ότι η προσκόλληση στους τύπους προ4ί4ει νευρωτικ)ακαμ1ία και ο3είλεται στην απ0ηση αισημάτων *νο2)ς. Παρά4ειμα τυπολάτρου είναι οπρεσβύτερος υιός της παραβολ)ς του Ασ0του; που )ταν προσηλωμ*νος στις εντολ*ς τουπατ*ρα τυπικά. η όλη του συμπερι3ορά 3ανερ0νει ότι παρ*μεινε αν0ριμος καιακαλλι*ρητος. εν αντι*σει ο αμαρτωλός α4ελ3ός του σ0<εται με τη μετάνοια. -αι οπρεσβύτερος υιός κατά πάντα τυπικός κατα4ικά<εται από τον πατ*ρα; ιατί μ*νει :*νοςπρος τη μετάνοια.

>ι αυτό 4ε α μείνουμε στους τύπους. α αρνηούμε τις υσίες εκείνες που 4ε ίνονται4εκτ*ς από το ,εό. (πιβάλλεται να ίνουμε 2ριστιανοί ουσίας. το ρησκευτικό ι4ε04ες;όπως προβάλλεται από την Αία μας >ρα3) και τους 8ερούς Πατ*ρες της (κκλησίας μας;α 4ιαποτί<ει το όλο είναι μας και α 3άνει μ*2ρι μυελού οστ*ων.

!ότε το στόμα μας α ανα*λλει συνε20ς την αίνεσιν του -υρίου ια να 4ο:ά<εται τουπερύμνητο Jνομά !ου στους αι0νες.

ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ =ΑΚΡΥΑ

Προ3)της 9αβί4 ομολόησε ότι 4εν πρόκειται να προσ3*ρει στο ,εό υσίεςαιματηρ*ς ούτε ολοκαυτ0ματα. -αι αρνείται να προσ3*ρει αυτού του εί4ους τιςυσίες; ιατί 4εν είναι αρεστ*ς στο ,εό. ως Προ3)της του ,εού ν0ρι<ε ποι*ς

είναι εκείνες +ι υσίες που ευ2αριστούν το ,εό και που κάε πιστός *2ει τη 4υνατότητανα του τις προσ3*ρει. >8 αυτό με τον παρακάτω στί2ο του Πεντηκοστού 1αλμού 4ι4άσκει+



στους ανρ0πους της επο2)ς του; Αλλά στους ανρ0πους όλων των επο20ν ποιά είναι ηπραματικ) υσία; που ίνεται 4εκτ) από το ,εό και που αιά<ει τον άνρωπο. τι λ*ειI,υσία τω ,ε0 Πνεύμα συντετριμμ*νων; καρ4ίαν συντετριμμ*νην και τεταπεινωμ*νην ο,εός ουκ ε:ου4εν0σει. ,υσία ευπρόσ4εκτη και αρεστ) στο ,εό είναι το πνεύμα; που*2ει συντριβεί από ειλικριν) μετάνοιαV καρ4ία συντετριμμ*νη και ταπεινωμ*νη ο ,εόςποτ* 4ε α περι3ρον)σει.

/ύμ3ωνα με το Μ*α Βασίλειο συντριμμός καρ4ίας εστίν ο α3ανισμός των ανρωπίνωνλοισμ0ν συντρίβεται άρ το Πνεύμα του κόσμου το ενερ)σαν την αμαρτίαν; ίνα το ευ*ςεκαινισ) τοις εκάτοις. ?*ει ο της -αισαρείας επίσκοπος ότι συντριμμός καρ4ίας είναι

η ε:α3άνιση των κακ0ν λοισμ0ν που ταλαιπωρούν τον άνρωπο. Αποκτά 4ε ο κα*ναςπνεύμα ευ*ς μ*σα σου με τη συντριβ) του πνεύματος ιού κοσμικού; που 3*ρει στονάνρωπο τα πάη και την αμαρτία.

+ όσιος Μάρκος εωρεί απαραίτητη τη συντριβ) της καρ4ίας ια την απαλλα) τουανρ0που από το κακό. >ι αυτό προσ*τει@ 6νευ συντριμμιού καρ4ίας α4ύνατοναπαλλα)ναι κακίαςV συντρίβει 4ε καρ4ίαν η τριμερ)ς εκράτεια; ύπνου και αστρός καισωματικ)ς αν*σεως.

+ 6ιος 5σύ2ιος προσ*τει ότι αρεστ) υσία στο ,εό είναι η ταπεινο3ροσύνη. >ι αυτόστην επί του Jρους ομιλία !ου ο -ύριος είπε@ Μακάριοι +ι πτω2οί τω πνεύματι; ότι αυτ0νεστίν η Βασιλεία των +υραν0ν. Μακάρισε εκεί ο -ύριος μας τους ταπεινό3ρονες καισυνε2ί<οντας ο 6ιος 5σύ2ιος *ρωτά και συ2ρόνως συνιστά Π0ς 4ε ημ0ν το πνεύμα επίτω ταπεινω)ναι συντρί1ομενI Jταν καλόν μεν πρά:αντες μη επαρ0μεν; 4ιηνεκ) 4εμν)μην των αμαρτημάτων *2ωμεν. Π0ς λοιπόν α συντρί1ομε το ΠνεύμαI Jταν κάνουμετο καλό να μην υπερη3ανευτούμε; συ2ρόνως όμως να *2ουμε συνε20ς στο νου μας τααμαρτ)ματα; στα οποία κατά το παρελόν π*σαμε.

+ ιερός Αυουστίνος ονομά<ει τα 4άκρυα; που προ*ρ2ονται από την συντετριμμ*νηνκαρ4ίαν ι4ρ0τα της καρ4ιάς και αίμα της 1υ2)ς. αυτός λοιπόν που κλαίει ια τις αμαρτίεςτου; αυτός προσ3*ρει στο ,εό με τα 4άκρυά του μια υσία ευάρεστη; τον ι4ρ0τα τηςκαρ4ιάς του και το αίμα της 1υ2)ς του.

-αι *νας άιος σ2ετικά με το *μα αυτό *λεε@ Μάλλον 4*2εται ο ,εός μετάνοιαν τουταπεινού και συντετριμμ*νου η το ανεύυνον του 2λιαρού και ανειμ*νου 4ικαίου.

+ι αρ2αίοι προονοί μας; ως νωστόν; )ταν ει4ωλολάτρες. ?άτρευαν 1εύτικους εούς.(ί2αν ανεείρει υσιαστ)ρια πολλά; όπου πρόσ3εραν τις υσίες τους. (ντυπωσιά<ει όμωςτο εονός ότι +ι προονοί μας +ι Αηναίοι αν)ειραν και 4ύο ακόμη σημαντικά υσιαFστ)ρια. το *να ε: αυτ0ν *ρα3ε !ω άνωστο ,ε0 και το 4εύτερο Βωμός (υσπλα2νίας. τοπρ0το είναι νωστό και από την Αία μας >ρα3). στις πρά:εις των Αποστόλων ανα3*ρεταιότι ο 6ιος Απόστολος Παύλος εί4ε αυτό το υσιαστ)ριο στην Α)να. Lτσι το υσιαστ)ριοαυτό *ινε α3ορμ) να απευύνει κ)ρυμα πυρ3όρο στους Αηναίους.

!ο 4εύτερο υσιαστ)ριο )ταν ο Βωμός της ευσπλα2νίας. ια το βωμό αυτό μας όμιλεK οιστορικός Πλούταρ2ος. Nπ)ρ2ε 4ια3ορά μετα:ύ των άλλων Βωμ0ν και του Βωμού της(υσπλα2νίας. στους άλλους βωμούς +ι αρ2αίοι προονοί μας πρόσ3εραν ακριβάυμιάματα; κα0ς επίσης και σ3άια βό4ια και πρόβατα. στο Βωμό της (υσπλα2νίας οκα*νας που προσερ2όταν )ταν ο ί4ιος ύτης και ύμα. εκεί 4εν πρόσ3εραν ποτ* <0α. 4εν)ταν το υσιαστ)ριο αιματηρό. / αυτόν το βωμό άκουε κανείς ουσμούς και στεFναμούς. εκεί 2ύνονταν πολλά 4άκρυα. η υσία όμως αυτ) εωρούνταν πολύ απλ) τηστιμ) κατά την οποία ο προσ3*ρων 4εν :ό4ευε 2ρ)ματα ια την αορά του σ3ακτού. Qτανα4άπανος υσία. Παρά ταύτα όμως η υσία αυτ) )ταν σπου4αία; α:ι*παινος και μονα4ικ).-αι τούτο ιατί με τους αναστεναμούς της καρ4ιάς του πρόσ3ερε κανείς στο ,εό τοσεβασμό του και την αάπη του. Αναν0ρι<ε ότι *3ται:ε. Μετανοούσε και <ητούσεσυν0μη. L2υνε 4άκρυα. Cητούσε *λεος. Lτσι ταπεινωνόταν. /υντριβόταν η καρ4ιά του.

/την επο2) της Π. 9ια)κης κάε υσία εί2ε 4ύο στοι2εία. την προσ3ορά του <0ου καιτη συντριβ) της καρ4ιάς εκείνου που προσ*3ερε τη υσία μετανιωμ*νος ια τα σ3άλματά

του και την αμαρτωλ) συμπερι3ορά του. αν 4εν υπ)ρ2ε αυτ) η συντριβ) της καρ4ιάς τότε ηυσία )ταν άνευ σημασίας. / αυτ)ν; την κατάσταση βρ*ηκε ο 8σρα)λ. Προσ*3ερε στο ,εόυσίες τυπικ*ς. ,υσίες 2ωρίς συντριβ) καρ4ίας. >ι αυτό 4εν ίνονταν 4εκτ*ς από το ,εό.να ιατί ο 9αβί4 είπε ότι η πραματικ) υσία είναι το συντετριμμ*νο πνεύμα και η ταπειν)καρ4ιά.

!ο ί4ιο ακριβ0ς μπορεί να συμβεί και με μάς; αν 4εν προσ*:ουμε. -αι ανα3*ρουμε στομυστ)ριο της ιεράς (:ομολο)σεως; που μπορεί να καταντ)σει *νας τύπος 2ωρίς ουσία.στο ιερό τούτο μυστ)ριο *2ουμε την τυπικ) πρά:η κα0ς και την ουσιαστικ). !υπικ)πρά:η είναι η ε:ομολόηση. η ε:αόρευσε των αμαρτι0ν. (ίναι ομολοουμ*νως μια υσίανα ε:αόρευση κανείς τα παραπτ0ματά του. Μ*νει συ2ρόνως μια κααρά τυπικ) πρά:η;αν 4εν επακολου)σει η συντριβ) και η μετάνοια. η συντριβ) και η μετάνοια εννά τημεάλη από3αση της αλλα)ς πορείας. Lτσι ο α0νας ίνεται στο ε:)ς πιο σκληρός; Αλλάκαι πιο ωραίος. με τη συντριβ) και τη μετάνοια ο άνρωπος απαλλάσσεται από ταπαραπτ0ματά του και αιά<εται 4ε2όμενος τ0ρα τη 2άρη του Παναίου Πνεύματος λόωτης κααρότητας της καρ4ιάς του.Lτσι με τη συντριβ) της καρ4ίας του ο άνρωπος ίνεται λεπτός. Παύει να είναισκληρόκαρ4ος. -αι ο πρ0ην ασυκίνητος και σκληρόκαρ4ος άνρωπος; τ0ραμεταστρ*3εται; ανακαινί<εται και <ει σύμ3ωνα με το *λημα του ,εού. η σκληροκαρ4ίαμαρτυρεί άνρωπο ασυκίνητο στον πόνο του α4ελ3ού; εωιστ) και υπερ)3ανο;



απομακρυσμ*νο από τη 2άρη του ,εού. η σκληροκαρ4ία ίνεται αιτία ολοκληρωτικ)ςκαταστρο3)ς.

+ σκληρόκαρ4ος άνρωπος 4εν *2ει αισ)ματα. Cει μ*σα στην αμαρτία και :ε2ωρί<ειτον εαυτό του από το σ0μα της (κκλησίας του 7ριστού. 9ιαλ*ει μόνος το 4ρόμο του και2άνει τον παρά4εισο; την +υρανιά Βασιλεία. + σκληρόκαρ4ος άνρωπος παύει να είναιυιός ,εού. (καταλείπει με τη *λησ) του το πατρικό του σπίτι και ίνεται υιός 4ιαβόλου;

Αλλά και 4ούλος του 4ιαβόλου. + σκληρόκαρ4ος 3ιμ0νει τη συνεί4ησ) του; που ελ*2ει τιςπαρεκτροπ*ς του. Lτσι 4εν *λει να ακούσει τη 3ων) του ,εού; που τον καλεί σε μετάνοια.

4ε *λει να ακούσει ια το ,εό και τη 4ι4ασκαλία του. 4ε *λει να μαλακ0σει την καρ4ιάτου και να 4ε2εί με τη μετάνοια τη σωτηρία. η υπερο1ία του σκληρόκαρ4ου ανρ0πουείναι συ2ρόνως και ανοησία. Αντιστ*κεται αυτός ο α4ύναμος άνρωπος στονΠαντο4ύναμο ,εό. το 2ρ)μα; η 4ό:α και η 4ύναμη; που σ)μερα 4ια*τει; τον κάνουν ναλησμονεί ότι είναι 20μα και στά2τη και ότι α *λει καιρός; που σύντομα α απολ*σει ό;τισ)μερα *2ει. το 4ημιούρημα αντιστ*κεται στο 9ημιουρό. Qρκε 2είρας *ναντι -υρίου και*ναντι Παντοκράτορος ετρα2ηλίασαν A80β %&;$&B. /)κωσε 4ηλ. τα 2*ρια του εναντίον του,εού και ύ1ωσε τον τρά2ηλο του κατά του -υρίου του Παντοκράτορος.

Πόσο 4ια3ορετικός είναι ο ταπεινός άνρωποςK και ίνεται ταπεινός με τη μετάνοια.Πνεύμα συντετριμμ*νο και καρ4ία συντετριμμ*νη και ταπεινωμ*νη ο ,εός 4ε απερι3ρον)σει. αυτά μας 4ι4άσκει ο 9αβί4.Να ανανωρίσουμε την πτ0ση μας. να πούμε μα<ί του 5μάρτηκα τω -υρίω σ3ό4ρα. (ίναι οκαλύτερος τρόπος να μαλακ0σει η καρ4ιά και με τη συντριβ) να ταπεινωεί το 3ρόνημα.

Αυτό είναι το καλύτερο 3άρμακο. το ί4ιο *καναν και +ι 6ιοι της (κκλησίας μας. >ιαυτό βρίσκονται στα 4ε:ιά του ,εού και *2ουν τη 4υνατότητα να πρεσβεύουν και ια μαςτους αμαρτωλούς. Lκλα1αν; πόνεσαν; *2υσαν 4άκρυα. !αις των 4ακρύων σου ροαίς; τηςερ)μου το άονον εε0ρησαςV και τοις εκ βάους στεναμοίς; εις εκατόν τους πόνουςεκαρπο3όρησας... ρά3ει ο υμνορά3ος της εκκλησίας μας ια τους οσίους πατ*ρες. -αι η<ω) τους ίνεται ια μας υπό4ειμα; 0στε να επι4ι0κουμε την εκούσια μονα:ιά ια ναβούμε από την τύρβη του κόσμου και από τις πολυποίκιλες ασ2ολίες μας προκειμ*νου να4ούμε και να ελ*:ουμε τον εσωτερικό μας κόσμο ια να *λουμε *τσι σε συναίσηση; σεσυντριβ) και μετάνοια. με αυτ*ς τις προ=πο*σεις α *λει η 4ροσιά του Αίου Πνεύματοςόπως το μάνα ε: ουρανού ια να μας ε:ανίσει και να μας 2αρτ0σει. η συντετριμμ*νη καιταπεινωμ*νη καρ4ιά εννά 4άκρυα; τα πολύτιμα 4άκρυα. τα 4άκρυα που ο4ηούν στη4ικαίωση του ανρ0που και που ίνονται 4εκτά από το ,εό; ως το πολυτιμότερο που*2ουμε να του προσ3*ρουμε.

9ιηούνται π0ς κάποτε ο ,εός *στειλε κάτω στη η τον άελο !ου προκειμ*νου να1ά:ει και να βρει κάτι πολύτιμο και να του 3*ρει. -αι ο 6ελος του ,εούπροβληματίσηκε. Ποιό είναι το πολυτιμότερο που βρίσκεται στη η και α ευαρεστ)σει

τον Παντο4ύναμοI Lτρε:ε σ *ναν αρό και εί4ε τον πολύτεκνο πατ*ρα που ερα<ότανσκληρά; προκειμ*νου να ε:ασ3αλίσει την τρο3) της 3αμίλιας του. (ρα<όταν ασταμάτητααπό το πρωί μ*2ρι το βρά4υ. !ότε ο 6ελος παίρνει μια σταόνα από τον ι4ρ0τα του καιτην πηαίνει στο ,εό. (ίναι πολύτιμος ο ι4ρ0τας που 2ύνει κανείς ια να ρ*1ει ταπαι4ιά του; μα 4εν είναι το πολυτιμότερο που *λω; άπαντά ο ,εός. + 6ελος ια 4εύτερη3ορά κατ*βηκε στη η και στάηκε σ *να 20ρο; όπου +ι άνρωποι υπερασπί<ονταν τηνπατρί4α του; και τα ι4ανικά τους. (ί4ε κάποιον που με λιονταρίσια καρ4ιά ρι2νόταν στη3ωτιά του πολ*μου υπερασπι<όμενος το 4ίκαιο της πατρί4ος του. ?αβ0ηκε. Π)ρε τότε ο

6ελος από το <εστό αίμα μια σταόνα και τη μετ*3ερε στο ,εό. -αι ο ,εός απ)ντησε.(ίναι πράματι πολύτιμο το αίμα; που 2ύνει κανείς ια την πατρί4α του και τα ι4ανικάτου; πλην όμως 4εν είναι αυτό που *λω. /υν*2ισε ο 6ελος πολλ*ς 3ορ*ς να μετα3*ρειό;τι εκείνος νόμι<ε ως πολύτιμο στο ,εό; Αλλά με τίποτε από όλα αυτά 4εν ευ2αριστούσετο ,εό. !*λος βρ*ηκε σε μια *ρημο άνυ4ρη και αε0ρητη. εκεί άκουσε κάποιουςστεναμούς. Lνας πόνος βαύς *βαινε από τα σωικά ενός *ροντα ασκητού που *κλαιε

ια τις αμαρτίες του. το πρόσωπο του ανρ0που αυτού αυλάκωναν 4άκρυα. Qταν τα4άκρυα της μετανοίας. (ί2ε συντριβεί η καρ4ιά του και :εσπούσε σε ολο3υρμούς. !ότε ο 6ελος κατάλαβε. Ίσως κάτι τ*τοιο *λει ο ,εός. Π)ρε λοιπόν μια σταόνα από ταπολύτιμα αυτά 4άκρυα του ,εού και τη μετ*3ερε στο ,εό. -αι ο ,εός ευαρεστ)ηκε απότο 4άκρυ και είπε@ Ναι αυτό είναι που *λω. το 4άκρυ της μετάνοιας.

!*τοια 4άκρυα *2υσε ο Προ3)της 9αβί4 και *λαβε τη συ20ρεση από το ,εό. !*τοια4άκρυα *2υσε ο Π*τρος; όταν μετάνιωσε από το μεάλο παράπτωμα της αρν)σεως. !*τοια4άκρυα *2υσε η πόρνη; όταν ά4ειασε το πολύτιμο μύρο στα πό4ια του 8ησού και τασκούπισε με τις τρί2ες της κε3αλ)ς της. !*τοια 4άκρυα πρ*πει να 2ύσουμε και μείς ανεπιυμούμε η 2άρη του -υρίου να μας επισκιάσει.

-αι β*βαια τα 4άκρυα και η συντριβ) της καρ4ιάς 4εν είναι πάλι 4ικό μας κατόρωμα; Αλλά 2άρισμα του ,εού. /ύμ3ωνα με τον 6ιο Απόστολο ο ,εός Jποιον *λει σκληραίνεικαι όποιον *λει μαλακ0νει AHωμ. ';%GB. Αλλά ια να αποκτ)σει κανείς 4άκρυα και να

λάβει τη 2άρη της συντριβ)ς πρ*πει@ %B να παρακαλ*σει ερμά το ,εό να του 2αρίσει αυτ)ντη συντριβ). Μόνο ο ,εός μπορεί να μαλακ0σει τη σκληρ) μας καρ4ιά. Lτσι εν*ρησε οιερός Αυουστίνος και είπε@ -ύριε 4ός μου 3ανερόν σημείον της Αάπης σου 2αρί<ων μουμίαν βρύσην παντοτειν0ν 4ακρύων. -αι $B να σκε3εί τρόπους συντριβ)ς της καρ4ίας.αυτό α το πετύ2ει αν συνε20ς *2ει κατά νουν@ αB την ομορ3ιά της πνευματικ)ς <ω)ς. να



συναναστρα3όμαστε ανρ0πους που τη εύονται. να αωνι<όμαστε 0στε να πετά:ουμε ταλ*πια; που κρύβουν το 30ς του ,εού. με την αμαρτία και την άνομη <ω) μας είναι α4ύνατονα ατενίσουμε την ομορ3ιά της πνευματικ)ς <ω)ς.

βB την αάπη !ου. 90ρο της Αάπης !ου είναι η <ω) μας και ολόκληρος ο κόσμος.B την ενανρ0πιση !ου. ια μας *λαβε 4ούλου μορ3) και *ινε άνρωπος ια να μας

λυτρ0σει. Αν*βηκε στο /ταυρό και μας ε:αόρασε εκ της κατάρας του νόμου.4B την υπομον) !ου. μας περιμ*νει να επιστρ*1ουμε. Περιμ*νει πότε α μετανι0σουμε

ιατί *λει πάντας ανρ0πους σω)ναι και εις επίνωσιν αληείας *λειν.εB την μεαλειότητά !ου *ναντι της 4ικ)ς μας μη4αμινότητας.

στB την Παντο4υναμία !ου. (ίναι ,εός ισ2υρός ε:ουσιαστ)ς. 6ρ2ων ειρ)νης. εμείςμικροί και α4ύναμοι. Α/ μη ?ησμονούμε ότι ο ,εός είναι άπειρος και με την παρουσία !ου πληροί τα πάντα

εν0 εμείς καταλαμβάνουμε 4ύο μ*τρα ης στο τ*λος της <ω)ς μας. ας μη λησμονούμεακόμη ότι ο ,εός είναι Πάνσο3ος εν0 εμείς αμαείς. + ,εός είναι Παμμακάριστος εν0εμείς τρισάλιοι. + ,εός είναι αάνατος εν0 εμείς νητοί. + ,εός είναι Πανάιος εν0εμείς αμαρτωλοί.

>ι αυτό αν *λουμε να αν)κουμε στην 6ια !ου (κκλησία και να είμαστε πιστά μ*λητης απαιτείται@ Μίσος ια την αμαρτία. /υντριβ) καρ4ίας. 9άκρυα μετανοίας. αυτ) είναι ηυσία που *λει ο ,εός από μάς. -αι αυτ) η υσία 4ε α ίνει μια 3ορά; Αλλά α ίνεταισυνε20ς; σ όλη μας τη <ω).

ΠΡΟ@ΗΤΕΙΑ ΤΟΥ =ΑΒΙ= 3ΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ 2ΡΙΣΤΟΥ

ατά την ερμηνεία του Πεντηκοστού 1αλμού 4ιαπιστ0σαμε ότι ο παρεκτραπείςΒασιλιάς κατανύσσεται από τον *λε2ο του Προ3)του Νάαν και συναισανόμενοςπόσο πίκρανε το ,εό με τα εκλ)ματα του; 2ύνει πικρά 4άκρυα και με συντετριμμ*νη

καρ4ιά <ητά μετάνοιαFσυ20ρεση. + ,εός παρ*2ει αυτ)ν τη συν0μη στο 9αβί4πλουσιοπάρο2α. -αι ο 9αβί4 πεπεισμ*νος ότι ο ,εός τον αποκατ*στησε συνε2ί<ει να ομιλείστο ,εό με 4ύο ακόμη στί2ους; που είναι και +ι τελευταίοι του τόσο 4ι4ακτικούπεντηκοστού του 1αλμού. Αάυνον; -ύριε; εν τη ευ4οκία σου την /ι0ν; και οικο4ομη)τω

τα τεί2η 8ερουσαλ)μV τότε ευ4οκ)σεις υσίαν 4ικαιοσύνης; ανα3οράν και ολοκαυτ0ματατότε ανοίσουσιν επί το υσιαστ)ριον σου μόσ2ους. Μ αυτούς τους 4ύο στί2ους ο 9αβί4λ*ει στο ,εό. -ύριε; ευ4όκησε να 3ανείς ααός και προς την /ι0ν; όπως ααός3άνηκες σε μ*να και με την ευ4οκία και την καλοσύνη σου αυτ) ας οικο4ομηούν τα τεί2ητης 8ερουσαλ)μ; που καταστρά3ηκαν από τους Βαβυλ0νιους. !ότε α 4ε2είς υσίες; πουπροσ3*ρονται σύμ3ωνα προς τις 4ιατά:εις του Νόμου και προς το 4ίκαιο. α 4ε2είς καιυσία ανα3οράς; κα0ς και ύματα; που α -αίονται ολόκληρα στο υσιαστ)ριο; 4ηλ.ολοκαυτ0ματα. !ότε α ανεβάσουν επάνω στο υσιαστ)ριο σου μόσ2ους ια να τουςπροσ3*ρουν υσία σε /*να.

-

+ι 4ύο αυτοί στί2οι του Πεντηκοστού 1αλμού ερμηνεύτηκαν αλληορικά. -αι είναι +ιμόνοι στί2οι του 1αλμού; που 4*2τηκαν τ*τοια ερμηνεία. Lτσι /ι0ν και 8ερουσαλ)μ2αρακτ)ρισαν +ι 6ιοι (υσ*βιος και -ύριλλος την (κκλησία. /ύμ3ωνα όμως με το,εο40ρητο ο 1αλμω4ός ικετεύει με τους στί2ους αυτούς το ,εό ν*αν ανα3αν)ναι /ι0νκαι την επουράνιων 8ερουσαλ)μ επί της ης πολισ)ναι και ότι πολύ ρ)ορα ναπαρασ2εεί η καινούρια πολιτεία; η οποία 4ε α προσ3*ρει άλλα ύματα; Αλλά απροσ3*ρει πνευματικ) υσία σύμ3ωνα και με τον Απόστολο Παύλο που λ*ει@ Παρακαλ0υμάς; α4ελ3οί; 4ιά των οικτρ0ν του ,εού παραστ)σαι τα σ0ματα υμ0ν υσία <0σαν;αίαν; ευάρεστον τω ,ε0; την λοικ)ν λατρείαν υμ0ν AHωμ. %$;%B. /άς προτρ*πω; λ*ει ο



6ιος Απόστολος; α4ελ3οί; στο όνομα της (υσπλα2νίας και των οικτιρμ0ν που μας *4ει:εο ,εός να παραστ)σετε τα σ0ματά σας σαν σε υσιαστ)ριο <ωνταν) υσία; αία;ευ2άριστη στο ,εό; 2ρησιμοποι0ντας τα μ*λη σας ως όρανα πρά:εων αποκλειστικά καιμόνο αίων; ποτ* 4ε ως όρανα αμαρτίας. αυτ) η υσία είναι και η μόνη πρ*πουσα; κααράπνευματικ) λατρεία; που ίνεται με τις λοικ*ς 4υνάμεις του ανρ0που.

-αι ο 6ιος Αμβρόσιος ως υσία 4ικαιοσύνης ε:*λαβε τη υσία του /0ματος και του Αίματος του 7ριστού; η οποία προσ3*ρεται από τους ιερείς της -αιν)ς 9ια)κης στα7ριστιανικά υσιαστ)ρια; που είναι +ι 6ιες !ράπε<ες των 8ερ0ν Να0ν.

"ι 4ύο όμως τελευταίοι στί2οι του 1αλμού; εωρ)ηκαν ως μεταεν*στεροι από

νεωτ*ρους ερμηνευτ*ς.Με άλλα λόια +ι (βραίοι στενά<οντες στη Βαβυλ0νιο αι2μαλωσία ε:όριστοι; μακριά απότην πατρί4α; *1αλλαν αυτόν τον 1αλμό εκ3ρά<οντες τη μετάνοια τους ια ταπαραπτ0ματα τους. Πίστευαν ότι <ούσαν ως 4ούλοι κάτω από το <υό των Βαβυλωνίωνλόω των παρεκτροπ0ν τους. Lτσι με τον 1αλμό αυτόν <ητούσαν να συ2ωρ)σει ο ,εόςτις αμαρτίες τους; να ευ4οκ)σει; 0στε να επιστρ*1ουν στην πατρί4α και να επιτρ*1ει τοκτίσιμο των τει20ν της 8ερουσαλ)μ. -αι με την αν*ερση του ναού α προσ3*ρονταν στο,εό επί του υσιαστηρίου μόσ2οι. Lτσι; σύμ3ωνα με τη ν0μη αυτ0ν των ερμηνευτ0ν;προστ*ηκαν +ι 4ύο αυτοί στί2οι από τους ε:όριστους (βραίους; +ι όποιοι αποτελούνικεσία συ2ρόνως και ευ2) η τάμα προς το ,εό της /ι0ν.

+ προ3)της του ,εού επιυμεί όπως ο ,εός κοιτά<ει με ιλαρότητα και ααοσύνη τηνΠόλη /ι0ν και τους κατοίκους της πόλεως αυτ)ς. >εννάται όμως το ερ0τημα@ Π0ς α 4εKο ,εός με ιλαρότητα και ααοσύνηI τι *2ει στο νου του ο 9αβί4 κάνοντας αυτ)ν τηνπαράκληση στην ααοσύνη !ουI την αποστολ) στον κόσμο του μονοενούς Nιού του ,εού;

προκειμ*νου να οικο4ομ)σει την ν*α 8ερουσαλ)μ; 4ηλ. την αία !ου (κκλησία -αιοικο4ομη)τω τα τεί2η 8ερουσαλ)μ.+ 9αβί4 επιυμούσε με όλη του την 1υ2) τον ερ2ομό στον κόσμο του ,εανρ0που

?υτρωτού. η επιυμία του αυτ) 3αίνεται κααρά στους Μεσσιανικούς 1αλμούς του. στους1αλμούς αυτούς ομιλεί κααρά ια το πρόσωπο του -υρίου 8ησού 7ριστού. Ανα3*ρονταιμάλιστα και λεπτομ*ρειες της <ω)ς και του πάους !ου. Β*βαια; ο -ύριος )λε στον κόσμοό2ι όταν το επιυμούσε ο 9αβί4; Αλλά τότε; που )ταν ο κατάλληλος καιρός ια τη λύτρωσητου ανρ0πινου *νους. -αι αυτ) τη ν*α επο2); την επο2) της 2άριτος; τη 2αιρόμαστε όλοιεμείς. Cούμε στην επο2) της 2άριτος όλοι μας και ό2ι στην επο2) του νόμου. (ίμαστε όλοιπρονομιού2οι. 9ί4ονται σε όλους μας +ι ί4ιες 4υνατότητες σωτηρίας.

5 οικο4ομ); λοιπόν; της ν*ας 8ερουσαλ)μ 4ηλ. της Αίας μας (κκλησίας; είναι μιαπραματικότητα. Lτσι το Πανάιο αίμα του -υρίου μας; που 2ύηκε στο >ολοάοικο4όμησε την (κκλησία μ*σα στην οποία <ούμε όλοι μας και απολαμβάνουμε τα ααάτης ως μ*λη της. -αι κτίστηκε η εκκλησία μας σε τόσο ερά εμ*λια; 0στε όλες +ι

4υνάμεις του κακού συσπειρωμ*νες να μην *2ουν τη 4υνατότητα να την κρεμίσουν. (:άλλου ο -ύριος μας μιλ0ντας στον Π*τρο είπε ια την (κκλησία@ Πύλαι ά4ου ουκατισ2ύσουσιν αυτ)ς AΜατ. %P;%GB.

Πριν κτισεί η Ν*α 8ερουσαλ)μ υπ)ρ2ε η παλαιά. -αι ια να προ3υλάσσεται από τουςε2ρούς της εί2ε τρία τεί2η. τα τεί2η αυτά όμως *ιναν σκόνη και 4εν *μεινε λίος επίλίον επί Αυτοκράτορος H0μης !ίτου. + (υαελιστ)ς Ματαίος μας ομιλεί 2αρακτηFριστικά >ι αυτ)ν την καταστρο3) στο (υα*λιο του λ*οντας@ -αι προσ)λον +ι μαηταίαυτού επι4εί:αι αυτ0 τας οικο4ομάς του 8ερού. + 4ε 8ησούς είπεν αυτοίςV ου βλ*πετε ταύταπάνταI Αμ)ν λ*ω υμίν; ου μη α3ε) 04ε λίος επί λίον; +ς ου καταλυ)σεται A$#;%F$B.-αι ο ιερός 7ρυσόστομος προσ*τει@ ουκ*τι περί ερημίας απλ0ς αυτοίς 4ιαλ*εται; Αλλάπαντελ) προανα3ωνεί τον α3ανισμόν.!η ν*α 8ερουσαλ)μ όμως 4εν μπόρεσαν να α3ανίσουν. Πολλά μ*σα 2ρησιμοποίησαναυτοκράτορες της H0μης προκειμ*νου να καταποντίσουν το σκά3ος της (κκλησίας. +ι3οβεροί 4ιωμοί που ε:απ*λυσαν εναντίον της (κκλησίας; αντί να την κλονίσουν τη

στερ*ωσαν περισσότερο. /υν*βη με την (κκλησία; ό;τι συμβαίνει με τα 4*ν4ρα; που τα2τυπούν 4υνατά +ι άνεμοι. τα ανακά<ουν; ια να αμυνούν; να ρί2νουν τις ρί<ες τους πιοβαειά ια να μ*νουν ασάλευτα.

-αι είναι αλ)εια ότι η (κκλησία του 7ριστού *μεινε ασάλευτη; ιατί ο ι4ρυτ)ς της-ύριος 8ησούς 7ριστός *εσε εμ*λια ερά. (κείνος είναι ο ακροωνιαίος λίος της. ?ίον;όν απε4οκίμασαν +ι οικο4ομούντες; ούτος εενν)η εις κε3αλ)ν ωνίας. Ποιά είναι άραετα εμ*λια της (κκλησίας; που *εσε ο 7ριστός και μ*νουν ασάλευταI

αB τα μυστ)ρια της (κκλησίας μας. το μυστ)ριο του Βαπτίσματος με το οποίοπετυ2αίνουμε την εισ4ο2) μας στο σ0μα της (κκλησίας μας; το μυστ)ριο του 7ρίσματος;με το όποιο λαμβάνουμε τα 2αρίσματα του Αίου Πνεύματος; το μυστ)ριο της Μετανοίας;με το οποίο απαλλασσόμαστε από το βάρος των παραπτωμάτων μας και το μυστ)ριο της,είας (υ2αριστίας; με το όποιο τρε3όμαστε και αυ:ανόμαστε εν 7ριστ0 μ*2ρις ότου όλοι3άσουμε εις άν4ρα τ*λειον εις μ*τρον ηλικίας του πληρ0ματος του 7ριστού AL3εσ. #;%EB.

βB η Nπεραία ,εοτόκος. στον Ακάιστο Wμνο 1άλλουμε@ !εί2ος ει των Παρ*νων;

,εοτόκε Παρ*νε... η ,εοτόκος είναι η ερμ) μας Πρεσβεία; η προστασία των 7ριστιαν0ν;ο πύρος ο ασάλευτος; η *3υρα η μετάουσα τους εκ ης προς ουρανόν; η παραμυία; ηκατα3υ) μας.



B +ι αρ2άελοι Μι2α)λ και >αβρι)λ; κα0ς και όλα τα αελικά τάματα του ουρανού.(ίναι ο προσωπικός μας 3ύλακας άελος; προς τον όποιο κάε βρά4υ πρ*πει νααπευύνουμε την προσευ2) 6ιε 6ελε; ο ε3εστ0ς της αλίας μου 1υ2)ς και ταλαιπ0ρουμου <ω)ς μη εκαταλείπεις με τον αμαρτωλόν....

4B +ι 6ιοι μάρτυρες της (κκλησίας μας. Αυτούς εί4ε ο (υαελιστ)ς 8ωάννης με τοάνοιμα της π*μπτης σ3ραί4ος κάτω από το υσιαστ)ριο του αρνιού. εί4ον υποκάτω τουυσιαστηρίου τας 1υ2άς των εσ3αμ*νων A6ποκ. P;'B.

εB +ι 6ιοι Πατ*ρες και 4ι4άσκαλοι της (κκλησίας μας; που μας τρ*3ουν συνε20ς με

τις υπ*ρο2ες 4ι4ασκαλίες τους.στB +ι Ποιμ*νες της (κκλησίας μας. (πίσκοποι και Πρεσβύτεροι; που αωνί<ονται καιαρυπνούν ια το ποίμνιο ως λόον απο40σοντες ALβρ. %E;%DB.

Να λοιπόν που η (κκλησία μας κτίσηκε με ακροωνιαίο λίο τον -ύριο 8ησού 7ριστό. Ακροωνιαίος λίος ο -ύριος και μικρ*ς π*τρες του κτίσματος όλοι +ι αναεννημ*νοι7ριστιανοί. με τ*τοιους λίους και με τ*τοιο εμ*λιο είναι 4υνατόν ποτ* να κρεμισεί τοοικο4όμημαI ας μαίνονται +ι ε2ροί. ας λυσσομανούν +ι άνεμοι της απιστίας; τουμη4ενισμού; του υλισμού; της ει4ωλολατρίας; της 3οράς και του ανάτου. Jλοι αυτοί αλακτί<ουν προς κ*ντρα.Πρ*πει να 2αιρόμαστε; που στην οικο4ομ) αυτ) παίρνουμε μ*ρος και εμείς. (ίμαστε κιεμείς *να μικρό λιαράκι. ας νωρί<ει ο κάε βαπτισμ*νος 7ριστιανός ότι η 2αρά; η ευτυ2ίακαι η μακαριότητα βρίσκεται στη σ2*ση μας μ αυτ)ν την οικο4ομ); που λ*εται (--?5/8Α του 7ριστού. >8 αυτό η ευ2) και η προσευ2) όλων μας πρ*πει να είναι μία προς τον3ιλάνρωπο -ύριο. να στείλει τη 2άρη !ου σ όλους τους πλανεμ*νους; σ όλους ιούςα30τιστους και σ όλους ιούς ανρ0πους της ης να νωρίσουν την αλ)εια; το 30ς τοαληινόν !ο 3ωτί<ον και αιά<ον πάντα άνρωπον ερ2όμενον εις τον κόσμον; 0στε ναμπουν στην -ιβωτό; που λ*εται (κκλησία 7ριστού και να ίνουν πιστά μ*λη της ια νασωούν.



4ΥΣΙΑ =ΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

τ)ν Παλαιά 9ια)κη +ι (βραίοι προσ*3εραν υσίες πολλ*ς στο ,εό ια να τονε:ευμενίσουν. Προσ*3εραν αιματηρ*ς υσίες εκ κα)κοντος και ευνωμοσύνης.Προσ*3εραν υσίες αιματηρ*ς και ολοκαυτ0ματα ανάλοα με τις ανάκες. Lνας

μόνο 4ε *λησε να προσ3*ρει τ*τοιες υσίες. + Προ3)της 9αβί4. -αι τούτο ιατί πίστευεότι ο ,εός 4ε *λει τ*τοιες υσίες. Jτι ει η*λησα υσίαν; *4ωκα αν ολοκαυτ0ματα ουκευ4οκ)σεις. + ,εός *λει και 4*2εται τη λοικ) υσία.

/,υσία όμως λοικ) προσ3*ρουν μόνο +ι 7ριστιανοί. (ίναι η υσία 4ικαιοσύνης που4*2εται ο ,εός. αυτ) η υσία 4ια3*ρει από όλες τις άλλες υσίες; που προσ*3εραν +ι

λαοί της ης. η υσία αυτ) των ορο4ό:ων πιστ0ν είναι πνευματικ) υσία; >ι αυτόίνεται 4εκτ) από τον -ύριο της 4ό:ης. Πνεύμα ο ,εός και τους προσκυνούντας αυτόν ενπνεύματι και αληεία 4ει προσκυνείν A8ωάν. #;$#B.

!*τοιες υσίες προσ3*ρονται από τους ιερείς του W1ιστου σ όλους τους +ρο4ό:ους8ερούς Ναούς. εκεί μελί<εται και 4ιαμερί<εται ο αμνός του ,εού; ο μελι<όμενος και μη4ιαιρούμενος; ο εσιόμενος και μη4*ποτε 4απανούμενος; τους 4ε εσίοντας αιά<ων.

Αυτ) είναι η υσία 4ικαιοσύνης και ονομά<εται *τσι ιατί@αB το ολοκαύτωμα είναι ο ί4ιος ο -ύριος μας ο 8ησούς 7ριστός; που υσιάστηκε άπα:

στο >ολοά και *4ωσε σε μας το 4ικαίωμα κάε 3ορά να τελούμε το μυστ)ριο της ,.(υ2αριστίας στο ιερό ,υσιαστ)ριο και να τον υσιά<ουμε τρ0οντας συνε20ς το σ0μα!ου και πίνοντας το αίμα !ου; ια την κατάκτηση της Βασιλείας των ουραν0ν; σύμ3ωναμε τη 4ικ) !ου εντολ) -αι

βB Μ αυτ) τη υσία πληρ0νουμε στο ,εό όλα μας τα 2ρ*η; 4ηλ. των αμαρτι0ν μας. >8αυτό κανείς πιστός 4εν πρ*πει την -υριακ) τουλά2ιστον να βρίσκεται μακριά από τη ,.(υ2αριστία.

(κτός αυτ)ς της υσίας ο -ύριος μας <ητεί και άλλες 4ύο υσίες; σύμ3ωνα με τουςπατ*ρες της (κκλησίας μας. αυτ*ς είναι η ανα3ορά και τα ολοκαυτ0ματα. στην ανα3οράσυμμετ*2ουμε όλοι +ι πιστοί; στα ολοκαυτ0ματα όμως ό2ι.

Ανα3ορά είναι τα καλά μας *ρα. η προσευ2) στον τρισυπόστατο ,εό; η μελ*τη τουλόου του ,εού προς καταρτισμό μας; η ελεημοσύνη στους αν)μπορους α4ελ3ούς μας; ηακρόαση του ,είου ?όου ια κατευύνσεις πνευματικ*ς; η ταπεινο3ροσύνη μας; η ειρ)νη;η μακρουμία; η εκράτεια και τόσες άλλες αρετ*ς απαραίτητες οπωσ4)ποτε στον κα*να.-αι επει4) είμαστε άνρωποι αμαρτωλοί και επιρρεπείς στην αμαρτία; α αωνι<όμαστεσυνε20ς; 0στε να πολλαπλασιά<ουμε τις αρετ*ς μας. -αι αυτό α ίνεται τ0ρα που *2ουμετα μάπα ανοι2τά. 84ού νυν καιρός ευπρόσ4εκτος; ι4ού νυν ημ*ρα σωτηρίας AΒ -ορ. P;$B.+λοκαυτ0ματα είναι +ι ολοκληρωτικ*ς υσίες. (ίναι η προσ3ορά του εαυτού μαςολοκλ)ρου. !*τοιες υσίες κάνουν στο ,εό +ι α3ιερωμ*νοι άνρωποι; +ι μονα2οί και +ι

μονα2*ς. +ι άνρωποι εκείνοι; που αρνούνται τον κόσμο και την κοσμικ) <ω) καιανταλλάσσουν τις ε3)μερες απολαύσεις με τις αι0νιες 2αρ*ς και ευλοίες. -άνουν αυτ)ντη υσία ια την αάπη του 7ριστού. ,υσιά<ουν 2άριν του 7ριστού τα πάντα. -αι πιομεάλες υσίες αντιπροσ3οράς προσ3*ρουν εκείνοι +ι μονα2οί; που βρίσκονται μακριάαπό το κοινόβιο μ*σα στις σπηλι*ς και <ουν ασκητικ0τατα στερούμενοι των πάντων. (ίναιεκείνοι; ια τους οποίους μίλησε ο 6ιος Απόστολος και είπε ότι <ουν εν όρεσι καισπηλαίοις και ταις οπαίς της ης. -αι οπωσ4)ποτε 4εν είναι λίοι +ι άνρωποι αυτοί; πουια την αάπη του 7ριστού 2άρισαν στον κόσμο τα υπάρ2οντα τους και υσίασαν τονεαυτό τους. 9ιαβά<οντας το /υνα:αριστ) α εκπλαούμε.

!ο παρά4ο:ο; όμως; είναι ότι πολλοί των ανρ0πων αυτ0ν που υσίασαν τη <ω) τους*<ησαν πρ0τα μερικά 2ρόνια μ*σα στη 2λι4) και μ*σα στο βούρκο της αμαρτίας. (ί2αν ταπάντα. 4εν *λειπε από τη <ω) τους τίποτε. 7ρ)ματα πολλά; 4ό:α ανρ0πινη; 4ιασκ*4αση;σάρκα. -αι όμωςK Jλα αυτά 4ε 3άνηκαν ικανά ια να ικανοποι)σουν τον *σω άνρωπο.-αι αυτό που 4ε βρ)καν στον κόσμο με όλες τις ευκολίες και τ*ρ1εις το βρ)καν στη 3υ)από τον κόσμο και στην ασκητικ) <ω). η <ω) αυτ) της στ*ρησης τους καάρισε το νου.Lιναν νη3άλιοι. Lτσι μπόρεσαν να ατενίσουν το ,εό.

Αλλά η 4ικ) τους προσ3ορά και υσία 4ι4άσκει στον κάε νητό; ότι υπάρ2ουν α:ίεςασυκρίτως μεαλύτερες απ αυτ*ς; που προσ3*ρει ο κόσμος. η άσκησ) τους και η στ*ρησηστοι2ειω40ν πραμάτων ια τη <ω) 4ί4ει α3ορμ) στον άνρωπο της καταναλωτικ)ςκοινωνίας του $"ου αι0να να σκε3εί ότι πάνω από τη σάρκα και πάνω από το στομά2ιυπάρ2ει ο πνευματικός άνρωπος; που 2ορταίνει και κατα:ι0νεται στη σ2*ση του με το,εό.

9εν είναι β*βαια εύκολη η <ω) αυτ0ν των ανρ0πων. (ίναι 4ύσκολη και βασανιστικ).ια να την ε:ακολου)σει κανείς πρ*πει να *2ει 2άρισμα από το ,εό. στο μ*τρο όμως των4υνατοτ)των μας; μ*σα στον κόσμο ο κα*νας μας *2ει τη 4υνατότητα να <)σει εϊκά;ασκούμενος και στερούμενος. αυτό α το πετύ2ει με τη σ2*ση του με την (κκλησία και τηνσυνε2) επα3) με τον πνευματικό του ο4ηό; τον ε:ομολόο. Μόνο *τσι +ι κιν)σεις του α

είναι μετρημ*νες και +ι εν*ρειες του εϊκ*ς. Lτσι η προσ3ορά της ανα3οράς και τωνολοκαυτωμάτων 4εν είναι προνόμιο μόνο των ελα2ίστων; Αλλά όλων των πιστ0ν.



Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

8ερουσαλ)μ; είναι η νωστ) σ όλο τον κόσμο πόλη της Παλαιστίνης. (ίναι ηπόλη; όπου ο -ύριος 8ησούς 7ριστός παρ*4ωσε επάνω στο /ταυρό το Πνεύμα !ουλ*οντας@ Πάτερ εις 2είρας σου παρατίεμαι το πνεύμα μου A?ουκ. $E;#PB; η κακία

και το μίσος των αρ2όντων της επο2)ς του -υρίου με τη σύμ3ωνη ν0μη του ό2λου άρον;άρον; σταύρωσον αυτόν AΊωάν. %';&B *3ασε στο σημείο να κρεμάσει στο /ταυρό τονί4ιο το ,εό; που τόσο ευερ*τησε τους πατ*ρες του; Αλλά και τους ί4ιους.5+ -ύριος όμως είπε με το στόμα του υμνορά3ου -αι συνανυ10 υμάς εις την άνω8ερουσαλ)μ. (κτός λοιπόν αυτ)ς της 8ερουσαλ)μ της επίειας υπάρ2ει και η άνω8ερουσαλ)μ; 4ηλ. η Βασιλεία των +υραν0ν. μια Βασιλεία που 4ε α *2ει τ*λος όπως +ιεπίειες ΒασιλείεςV -αι της Βασιλείας αυτού ουκ *σται τ*λος.

Αυτ) τη Βασιλεία υποσ2*ηκε ο -ύριος μας σ όλους εκείνους; που α ελ)σουν να τονακολου)σουν. -αι πολύ 4ίκαια. >ιατί κληρονόμοι του πατ*ρα μας είμαστε εμείς ταπαι4ιά του. -αι κληρονόμοι της Βασιλείας του ,εού α είναι όλα του τα τ*κνα; που αμείνουν πιστά στα κελεύσματά !ου.

Πρ0τος πολίτης της Βασιλείας του ,εού *ινε ο ληστ)ς σύμ3ωνα με τα λόια του -υρίου Αμ)ν λ*ω σοι; σ)μερον μετ εμού *ση εν τω παρα4είσω A?ουκ. $E;#EB. -αι η Βασιλεία του,εού 4εν α κατοικείται από Αίους; Αλλά από μετανιωμ*νους αμαρτωλούς. 9υνάμει μ*λη

της Βασιλείας του ,εού είναι όλοι +ι άνρωποι. -ανείς 4εν αποκλείεται αυτ)ς τηςΒασιλείας. + -ύριος μας είπε ότι@ ,*λει πάντας ανρ0πους σω)ναι και εις επίνωσιναληείας ελείν AΑ !ιμ. $;#B.

!ο εμπνευσμ*νο από το 6ιο Πνεύμα προ3ητικό βλ*μμα του 9αβί4 βλ*πει στο βάοςτων αι0νων. Βλ*πει ακόμη και στο υπ*ρ π*ραν; τη μετα3υσικ) πραματικότητα. Βλ*πειτην άνω 8ερουσαλ)μ. >ι αυτό στον 1αλμό του λ*ει@ -αι οικο4ομη)τω τα τεί2η 8ερουFσαλ)μ. 4εν πρόκειται β*βαια ια την επίεια 8ερουσαλ)μ; όπου <ει και βασιλεύει. Αλλάπρόκειται ια την άνω 8ερουσαλ)μ; τη Βασιλεία των +υραν0ν.

L2ει μεάλη επιυμία να οικο4ομηεί αυτ) η 8ερουσαλ)μ ια να 4ο:ά<εται ο ,εός; Αλλάκαι ια να σ0<ονται +ι άνρωποι. -αι π0ς α ινόταν το κτίσιμο τηςI με τον ερ2ομό του,εανρ0που ?υτρωτού. Περιμ*νει ο 9αβί4 να *λει ο Μεσσίας ια να συμ3ιλι0σει το ,εόμε τον αποστάτη άνρωπο και τελικά να τον σ0σειK ο 6ιος Απόστολος Παύλος μαςπληρο3ορεί@ (2ροί όντες κατηλλάημεν τω ,ε0 4ιά του ανάτου του υιού αυτού AHωμ.&;%"B.

+ αληινός ,εός τότε )ταν νωστός μόνο στους 8ου4αίους. >νωστός εν τη 8ου4αία ο ,εός.+ υπόλοιπος κόσμος νωρί<ει μόνο ει4ωλολατρικούς ,εούς και αυτούς λατρεύει. στη Ν*α;όμως; 9ια)κη ο ,εός ίνεται νωστός σ όλο τον κόσμο. -αι ίνεται νωστός ο ,εός μετον ερ2ομό του ,εανρ0που ?υτρωτού. /)μερα το βιβλίο των βιβλίων; η -αιν) 9ια)κη;*2ει κατακτ)σει σ2ε4όν όλο τον κόσμο. L2ει μετα3ρασεί σε 2ίλιες 4ιακόσιες λ0σσες και



4ιαλ*κτους και μοιρά<εται σ όλο τον κόσμο. (κατομμύρια αντίτυπα καημερινά 4ί4ονταιστους ανρ0πους. -αι α *λει η ημ*ρα σύντομα; που καν*να σπίτι στον κόσμο 4ε αστερείται του βιβλίου του ,εού.

!η Βασιλεία των ουραν0ν ποεί και ο 9αβί4. Sαίνεται τούτο κααρά από τον 1αλμότου που λ*ει@ Μίαν ητησάμην παρά -υρίου; ταύτην εκ<ητ)σω το κατοικεί ν με εν οίκω-υρίου πάσας τας ημ*ρας της <ω)ς μου AMαλμ. $P;#B. -αι ο πόος του ίνεται εντονότερος;όταν λ*ει@ T/ ααπητά τα σκην0ματά σου -ύριε των 4υνάμεωνK (πιποεί και εκλείπει η1υ2) μου εις τας αυλάς του -υρίου AMαλμ. GE;%B.

+ Προ3)της νωρί<ει ότι +ι πύλες της Βασιλείας των +υραν0ν είναι κλεισμ*νες. ηπαραβίαση αυτ0ν των πυλ0ν )ταν α4ύνατη; ιατί ο -ύριος τοπο*τησε εκεί μετά την*:ωση του Α4άμ α*λομε πύρινη ρομ3αία. Α4ύνατον επομ*νως να ανοί:ουν. ια ναανοί:ουν +ι πύλες *πρεπε να ικανοποιηεί η 4ικαιοσύνη του ,εού. η υσία του -υρίουπαραμ*ρισε τα εμπό4ια και άνοι:αν 4ιάπλατα +ι πύλες του ουρανού ια να 4ε2ούν στημόνιμη κατοικία μας όλους τους μετανιωμ*νους αμαρτωλούς. -αι λ*ω μόνιμη κατοικίαμας; ιατί η πόλη στην οποία <ούμε είναι προσωριν) και πρόσκαιρη. / αυτ)ν την πόλη που<ούμε; α <)σουμε λία ακόμη 2ρόνια. -αι αυτοί; που σ)μερα εί4αν το 30ς της ημ*ρας*2ουν το πολύ περι0ριο *να αι0να. τι είναι όμως ο αι0νας μπροστά στην αιωνιότηταI(πομ*νως ε40 είμαστε 3ιλο:ενούμενοι; πρόσκαιροι; περαστικοί. ου άρ *2ομεν 04εμ*νουσαν πόλιν; Αλλά την μ*λλουσαν επι<ητούμεν ALβρ. %E;%#B.

>ια να κερ4ίσουμε όμως την άνω 8ερουσαλ)μ; πρ*πει ε40 στην επίεια 8ερουσαλ)μ να4ουλ*1ουμε. -αι όπως μια άμορ3η μά<α μαρμάρου είναι 4υνατόν να μεταβληεί σ *ναωραίο άαλμα; κατά παρόμοιο τρόπο και η ακατ*ραστη 1υ2) του ανρ0που με τηνάσκηση μπορεί να ίνει κατάλληλη ια τη Βασιλεία του ,εού.

+ -ύριος μας με ποικίλους τρόπους κατερά<εται τη σωτηρία μας. (πιτρ*πει πολλ*ς3ορ*ς 4υστυ2ίες και εομηνίες; ασ*νειες και ανάτους προκειμ*νου να μας 3*ρει ειςεαυτόν; ιατί εύκολα λησμονούμε τον προορισμό μας. Πολλ*ς 3ορ*ς η 4ύναμ) μας και οπλούτος μας μας κάνουν να πιστεύουμε ότι αυτονομη)καμε. η 4οκιμασία όμως μαςεπανα3*ρει στη σωστ) μας τρο2ιά. επί πλ*ον με τα ααά μας *ρα και τις αρετ*ς μας; πουείναι αποτ*λεσμα α0νος; κατερα<όμαστε με τη 2άρη του ,εού τη σωτηρία μας. Lτσιετοιμά<ουμε τον εαυτό μας ια τη Βασιλεία των ουραν0ν. ας μη μας 4ια3εύει ότι τοεισιτ)ριο ια τον ουρανό βαίνει ε40 κάτω στη >).Ποτ* όμως 4εν πρ*πει να αανακτούμε ια τις τυ2όν 4οκιμασίες και 4υσκολίες της <ω)ςμας. + πιστός 4οκιμά<εται ε40 στη >); όπως το 2ρυσά3ι μ*σα στο καμίνι ως 2ρυσός εν2ωνευτηρίω ε4οκιμάση. ?ίο α κουραστούμε ε40; ια να απολαύσουμε εκεί των 2αρίτωνκαι 4ωρε0ν του ,εού. (κεί; όταν βρεούμε; α αναπαυτούμε; ιατί εκεί ουκ εστί πόνος; ουλύπη; ου στεναμός. εκεί στην άνω 8ερουσαλ)μ +ι Πατριάρ2ες; +ι Προ3)τες κα0ς καιόλοι +ι 4ίκαιοι της Παλαιάς 9ια)κης; +ι 6ιοι Απόστολοι; +ι άιοι μάρτυρες; +ι όσιοι καιόλοι +ι πιστοί; που αωνίστηκαν στη η α υμνούν και α 4ο:ολοούν συνε20ς τον -ύριοτης 4ό:ης. Μακάριοι +ι κατοικούνιες εν τω οίκω σου εις τους αι0νες αιν*σουσι σε AMαλμ.GE;&B. εκεί όλοι +ι σεσωσμ*νοι α είναι ενωμ*νοι με τον -ύριο της 4ό:ης. α είναι ευ2)ς*ρον σ αυτούς να αν)κουμε και εμείς. -αι α αν)κουμε; αν αωνισούμε και αν ο α0νοςμας αυτός είναι συνε2)ς.

Μη λησμονούμε ότι βρισκόμαστε μεν στην μεταπτωτικ) επο2); Αλλά στον κόσμο )λε ο7ριστός και μας σ)κωσε από την πτ0ση. αν α σταούμε όριοι είναι 4ικό μας *μα.Πάντως +ι πύλες του παρα4είσου είναι ανοικτ*ς και παραμ*νουν ανοικτ*ς; ια να 4ιαFβούμε και μείς. -αι τις πύλες αυτ*ς τις 4ιαβαίνουν; όσοι αωνί<ονται και όσοικααρί<ονται από τις αμαρτίες τους. + 9αβί4 είπε@ -αρ4ίαν συντετριμμ*νην καιτεταπεινωμ*νην ο ,εός ουκ ε:ου4εν0σει.

9εν πρ*πει να 4ια3εύει ακόμη της προσο2)ς μας το εονός ότι η Βασιλεία του ,εού4*2εται τους κααρούς. 4εν *2ει καμιά σημασία αν προηουμ*νως )ταν λερωμ*νοι. +

ληστ)ς; +ι πόρνες; +ι τελ0νες; και άλλοι αμαρτωλοί *2ουν *ση στο παρά4εισο; ιατίμετάνιωσαν και κααρίστηκαν. Αυτ) η κάαρση είναι απαραίτητο να ίνει και σε μάς. -αιαυτ) η κάαρση επιτυ2άνεται μ*σα στην (κκλησία με τα άια μυστ)ριά της.



ΕΠΙΛΟ3ΟΣ

Ο Πεντηκοστός 1αλμός είναι ο 1αλμός της μετανοίας.(άν ααπούμε το ,εό; εάν ποούμε τον ουρανό; εάν επιυμούμε τη σωτηρία μας;

είναι ανάκη να προσ*2ουμε και να 3ροντί<ουμε τον εαυτό μας. να τρε3όμαστεπνευματικά ια να αυ:ανόμαστε εν 7ριστ0.

Lνα απολυτίκιο; που ρά3τηκε ια τους οσίους της (κκλησίας μας; προτρ*πει@(πιμελείσε 4ε 1υ2)ς; πράματος αανάτου.

9εν κατακτάται β*βαια εύκολα η άνω 8ερουσαλ)μ. + -ύριος μας προει4οποίησελ*οντας@ 4ιά πολλ0ν λί1εων 4ει ημάς εισ*λειν εις την Βασιλείαν του ,εού AΠρά:.%#;$$B.

5 η που <ούμε είναι η επίειος Βαβυλ0να. (ίναι ο τόπος της ε:ορίας μας. -αι όπως ο8σρα)λ *κλαιε επί των ποταμ0ν Βαβυλ0νος ιατί ερ2όταν στη μν)μη του η /ι0ν; *τσι και(μείς α ρηνούμε ια τις αμαρτίες μας; ιατί στη ύμησ) μας α *ρ2εται ο ουρανός; ηΒασιλεία του ,εού; η άνω 8ερουσαλ)μ; όπου υπάρ2ει αιότητα; κααρότητα και ατελεύτητη<ω). >ι αυτό κάε βρά4υ ας λ*με@ Cλ&ησον με, ο 2εός, κατά το μ&γα &λεός σου και κατά το

πλήθος των οικτιρμ)ν σου ε'άλειψον το ανόμημα μου. επί πλείον πλύνον με από της αDνομίας μου, και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. E8$ την ανομίαν μου εγ) γιν)σκω,

και η αμαρτία μου εν)πιων μου εστί "ιά παντός. (οι μόνω ήμαρτον, και το πονηρόνεν)πιων σου εποίησα, όπως αν "ικαιωθείς εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω

κρίνεσθαι σε. $"ού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησ& με η μήτηρμου. $"ού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τα ά"ηλα και τα κρύφια της σοφίας σου ε"ήλωσας μοι.

Gαντιείς με υσσ)πω, και καθαρισθήσομαι, πλύνεις με, και υπ&ρ χιόνα λευκανθήσομαι. κουνείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστ&α τεταπεινωμ&να. πόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτι)ν μου, και πάσας τας ανομίας μουε'άλειψον. Καρ"ίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο 2εός, και πνεύμα ευθ&ς εγκαίνισον εν τοιςεγκάτοις μου. μη απορρίψεις με από του προσ)που σου, και το Πνεύμα σου το άγιον μηανταν&λης απ εμού. πό"ος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου, και πνεύματιηγεμονικ) στήρι'ον με. ι"ά'ω άνομους τας ο"ούς σου, και ασε!είς επί σε επιστρ&ψουσι.

Gύσαι με ε' αιμάτων, ο 2εός, ο 2εός της σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλ)σσα μου την"ικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοί'εις, και το στόμα μου αναγγ&λλει την αίνεσινσου. Eτι ει ηθ&λησας θυσία ν, &"ωκα αν ολοκαυτ)ματα ουκ ευ"οκήσεις. 2υσία τω 2ε),

Πνεύμα συντετριμμ&νον καρ"ίαν συντετριμμ&νην και τεταπεινωμ&νην ο 2εός ουκε'ουθεν)σει. γάθυνον, Κύριε εν τη ευ"οκία σου την (ι)ν, και οικο"ομηθήτω τα τείχη

$ερουσαλήμ. 8ότε ευ"οκήσεις θυσίαν "ικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτ)ματα. 8ότεανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.

exaleicon to anomima mou

Documents