Wat er de vorige keer gebeurde;

Sven Ackermans heeft als deelnemer aan de FB het tweede huisje betrokken, en heeft Julie ontmoet. Met haar is hij uitgeweest, en er bestaat het gevoel dat er meer is, ook beklimt Sven de carrière ladder met flinke sprongen

De volgende ochtend wordt Sven heerlijk uitgerust wakker. Vandaag heeft hij vrij, en die dag gaat hij besteden aan studeren en het huishouden een beetje bijhouden.

Eerst douchet hij, en gaat daarna naar de wc.

Daarna maakt hij voor zichzelf een kom yoghurt met fruit.

Daarna doet hij alle benodigde klusjes, en netjes voor het middaguur is het huishouden gedaan.

Met zijn levenswens in zijn achterhoofd, crimineel meesterbrein worden, pakt Sven de krant. Vlug bladerdt hij door naar de vacatures, en de hoop groeit. Maar vandaag staat het geluk niet aan zijn zijde.

Terneergeslagen legt Sven de krant op de grond, en opent de koelkast. Waarom kwam er nou geen vacature voor de Criminaliteit vrij? Hij wilt niet voor eeuwig vast zitten in de Commercie. Om zich zelf toch een beetje op te vrolijken maakt Sven voor het eerst tosti`s.

En het resultaat mag er zijn. Een kwartiertje later haalt Sven een perfecte bruine tosti van het fornuis.

De tosti smaakt, maar de vacature blijft hem dwars zitten. Wat als hij nou nooit een baan zal vinden in de Criminaliteit?

Na het eten begint Sven, met enige tegenzin, toch aan zijn vaardigheden te werken. Als hij dan toch nog vastzit aan zijn baan, kan hij net zo goed er zoveel mogelijk uit halen, en dat zijn vooral promoties.

En na het studeren, gaat Sven verder werken aan zijn charisma.

Als de telefoon gaat, houdt Sven meteen op met oefenen, en neemt haastig de telefoon op.

Het blijkt een collega te zijn, en diep van binnen is Sven een beetje teleurgesteld. Hij had gehoopt dat het die ene leuke vrouw zou zijn, genaamd Julie.

De avond valt vroeg, en Sven hangt op. Hij pakt de krant op, en bladert die rustig door. Maar na een uurtje legt hij de krant al weg. Zijn gedachten zijn er niet echt bij, en een krant lezen heeft dan weinig zin.

Omdat hij dan toch zo rusteloos is, besluit hij te gaan slapen.

De volgende ochtend wordt hij uitgerust wakker. Hoewel hij niet direct in slaap gevallen is, heeft hij toch lekker gedroomd.

Na al zijn behoeften te hebben vervuld, is Sven klaar. En om stipt 8 uur rijdt zijn auto de straat in.

Hij schiet in zijn werkoutfit, en loopt met een grote lach op zijn gezicht naar de carpool. “Op naar een nieuwe promotie!”

En de carpool rijdt de straat uit.

Om vier uur is Sven terug, en hij kan een grote lach niet onderdrukken als hij uitstapt.

Van het geld van zijn promotie besluit Sven om een telescoop te kopen, voor de nodige punten voor Inzicht.

En Sven gaat meteen aan de slag met de telescoop. Het is verbazingwekkend wat er allemaal te zien valt door de telescoop, en dat alleen al bij daglicht.

Maar al snel valt de avond, en gaat Sven serieus aan de slag.

Maar zijn maag verpest het, en laat duidelijk weten dat die behoefte heeft aan wat eten. Dus begint Sven aan de spaghetti, en al snel pruttelt er een lekkere saus op het fornuis.

En dat die smaakt, is duidelijk. Hij schrokt het naar binnen, en daarna ruimt hij alles op.

Daarna gaat Sven weer door de telescoop staren, en dat bevalt hem zeker. De ruimte is fascinerend, vindt hij.

En weer een paar uur later, kruipt Sven zijn bed in, en valt in slaap.

“Vandaag weer werken, hopelijk haal ik promotie,” mompelt Sven als hij wakker wordt.

Voor dat de carpool arriveert, maakt Sven zich klaar.

Hij trekt zijn pak aan, en sluit het huisje af. Daarna stapt hij in, op weg naar het werk.

Rond 4 uur komt Sven weer thuis, deze keer helaas geen promotie. Een beetje teleurgesteld is hij wel, maar hij kent één persoon die hem wel kan opvrolijken.

Eerst ruimt hij het kleine huisje op, en trekt zijn pak uit.

Als het huisje netjes op kant is, pakt hij de telefoon op, en tikt het nummer van Julie in. “Hallo, Julie,” zegt hij als Julie opneemt, “Heb je zin om langs te komen?” Ze stemt in, en ze spreken af over een paar minuten.

Om een of andere reden is hij stik zenuwachtig, en hij kan niet verklaren waarom. Snel gaat hij nog even naar de wc, voordat Julie aanbelt.

De duisternis is net ingevallen als hij Julie begroet met een innige zoen.

“Ik heb je gemist,” zegt Julie, en Sven beaamt dat.

“Om een of andere reden was ik zenuwachtig toen je kwam,” zei Sven eerlijk tegen Julie, terwijl hij over haar wang streelde. “Kom eens mee,” zegt hij.

En eventjes later liggen ze samen in het koele gras, te kijken naar de sterrenhemel. “Heerlijk, niet waar?” “Ja, heerlijk,” zegt Julie.

“Kijk eens wat een mooie ster daar staat,” zegt Sven opeens. “Het is inderdaad een mooie ster.” “Ik ga die ster naar jou vernoemen, Julie.

Dan zie ik jou elke avond aan de hemel staan,” zegt Sven, terwijl hij haar tegen zich aantrekt. Maar eigenlijk is dat niet wat hij wilt. Hij wil haar iedere avond, iedere dag bij hem hebben.

“Julie, ik wil je iets belangrijks vertellen.” Sven neemt het besluit, en hij komt overeind.

“Ik denk eigenlijk niet dat ik iedere avond naar een ster van jou wil kijken. Ik wil jou iedere avond zien,” zegt hij tegen haar. “Dus, wil je bij mij komen wonen?” “Sven, dat is ook wat ik wil,” zegt Julie, terwijl ze hem omhelst.

Met een innige zoen bezegelen ze hun geluk, en hun verbouwde huisje.

“Ik ben echt gelukkig met jou,” zegt Julie, terwijl Sven haar los laat. “Dan weet ik nog wel iets wat we kunnen doen,” zegt Sven grijnzend.

Sven neemt haar mee, naar de nieuwe slaapkamer, en ze gaan beide liggen op het bed. “Ik ben ook gelukkig met jou,” fluistert Sven tegen haar.

“Bewijs dat maar eens,” grinnikt Julie. Sven duwt haar omlaag, en zoent haar. Daarna verdwijnen ze onder de dekens, om uren later weer naar boven te komen.

“Ik hou van jou,” zegt Sven. “Ik hou ook van jou,” zegt Julie, en ze kruipt dichter tegen hem aan.

De volgende ochtend wordt Sven wakker, en slaat zijn arm om Julie heen. “Wakker worden, beautiful,” zegt Sven, terwijl Julie gelukzalig zucht.

“Kunnen we gewoon niet zo een paar uren blijven liggen,” fluistert Julie. Sven lacht, en streelt haar over haar haren.

Julie gaat even in bad, en maakt het bed op, terwijl Sven begint aan het ontbijt. En het resultaat komt een beetje verbrand de oven uit.

“Bah, mijn eerste ontbijt met Julie is meteen al mislukt.”

Na de eerste hap moet Sven al kotsen, maar Julie eet dapper door. “Bah, dit smaakt zo slecht,” zegt Sven.

“Schatje, zo erg is het nou ook weer niet. Onder dat ene verbrande laagje is het hartstikke lekker,” sust Julie, terwijl ze zijn hand pakt, en er over wrijft.

Na het ontbijt, ruimt Julie alles op, en gaat Sven op internet op zoek naar een baan in de Criminaliteit. Zou hij het nu wel vinden?

Maar alweer een teleurstelling voor Sven. “Zou ik dan ooit wél die baan in de Criminaliteit vinden?” Boos en teleurgesteld zet hij de computer uit.

Hij gaat tv kijken, maar zet de tv al weer uit, als Julie naast hem komt zitten. “Niets gevonden?” vraagt ze zacht. “Nee, verdomme.” Het komt er harder uit dan bedoeld. “Sorry,” terwijl Sven een arm om Julie slaat.

“Je vindt die baan wel. Je droom zal ooit waarheid worden, dat weet ik zeker,” zegt Julie, en Sven zoent haar.

“En nu ga ik ook nog mijn droombaan zoeken,” verkondigt Julie. “Wat is je droombaan?” vraagt Sven. “Mijn droombaan is een baan in de ordehandhaving,” zegt ze , terwijl ze opstaat.

Ze zoekt, en even later vindt ze haar perfecte baan. Ze kan die zondag nog beginnen, om 7 uur wordt ze opgehaald. “Ik heb mijn baan,” juicht ze naar Sven, die tv kijkt.

Julie gaat meteen oefenen voor een punt lichaam, en Sven gaat ook oefenen voor de spiegel.

Om vijf uur begint Julie aan het avond eten, na eerst even gedoucht te hebben. “Mm, de macaroni ruikt lekker,” roept Sven uit de studeer kamer.

Maar ook bij Julie gaat er iets mis. De macaroni brandt opeens aan de pan vast, en met moeite kan ze het van de rand schrapen. “Mm, keukenmensen zijn we bepaald niet echt,” zegt Julie, terwijl ze een hap neemt.

“We zijn allebei verschrikkelijk in de keuken,” lacht Sven, als hij erbij komt zitten, en een hap neemt. “Voortaan bestellen we eten,” grinnikt Julie, die haar eten op heeft. “Ik ga me even omkleden, want de auto komt bijna.”

“Dag lieverd,” roept Sven Julie na, als die in de carpool stapt, op weg naar haar eerste werkdag.

Sven kijkt de rest van de avond tv, en wacht op Julie. Maar na elf uur vallen zijn ogen echt dicht, en kruipt hij het bed in. Wachtend op Julie.

Ze komt iets na tweeën thuis, mét promotie. Ook haar ogen vallen dicht, en ze loopt snel naar binnen

*Woeps, vergeten de screenshot op te slaan in Paint ^^*

Ze kruipt naast Sven in bed, en woelt even door zijn haren. “Ik heb promotie gehaald,” fluistert ze voordat ze in slaap valt.