Foto’s: WIMO en Marc Willems

Muziek: ‘MIJN VLAKKE LAND’ (Jacques Brel)

Brugge in de winter

“Wanneer de dagen gaan in domme regelmaat…

… een bolle oostenwind het land nog vlakker

slaat…

… dan wacht mijn land,

mijn vlakke land.

Wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt…

… wanneer de noordenwind er onze adem steelt …

… dan kraakt mijn land, mijn vlakke land.” (Jacques Brel)

Zo beschrijft Marc De Smedt het:

“Wij houden van de neerdwarrelende sneeuw.

Men hoort de sneeuw- vlokken vallen, bijna zonder het

te weten.

Maar deze wolkenmassa, die

zich in witte vlokken uitstort…

… zondert de wereld met zijn geluiden af.

Sneeuwvlokken die neerdwarrelen…

… haast onhoorbaar stil,

… bedekken alles wat niet mooi is geweest.

Sneeuw… dat is witte stilte.”

Met de hartelijkste groeten van Magda

en Dries