h m. · hÜr ei-amili 1324; necef 1378). akaid, usul-i fıkıh, fü rq-i fıkıh. tıp gibi...

2
: ibnü'I-Kütiyye, ibrahim el-Ebyarl). Kahire 1932, s. 37-38; izari, el -Beyanü '1-mugrib, 1, 4 7 -48; ll, 25; Mak- Muhyiddin Abdülhamid). Kahire 1949, IV, 3; M. Abdullah inan. Devletü '/- islam fi'l-Endelüs , Kahire 1969, 1/1, s. 73-74; Halid es-Süfi. fi'l-Endelüs, Bin- gazi 1980, 1, 207; s. 29, 86-87; Hüseyin Münis, Fecrü '1-Endelüs, Riyad 1985, s. 320, 327, 333, 355-356, 604-605; E. Levi Pro- vençal, Espana fl1usulmana, Madrid 1987, IV, 24; S. Vila. "el-Nombramiento de los walies de al-Anda! us", al-Anda/us, IV, Madrid 1936, s. 215-220; H. Miranda. "al-l:lurr b. 'Abd man al-Thal>afi", EP (ing.), lll, 587. L Iii MEHMET HÜR ( ..J.oWf _p.lf ) Muhammed b. el-Hasen b. Ali el-Hürr el-Amili (ö. 1104/1693) muhaddis ve fakih, Ahbariyye ekolünün önde gelen temsilcilerinden. _j 8 Receb 1 033'te (26 Nisan 1624) eski bir ilim merkezi olan Cebeliamil bölgesi- nin köyünde Kendisinin ve Hür Kerbela'da Hür b. Yezld er- Riyahl'ye neseplerinden ve annesinin Ab- düsselam b. Muhammed ei-Hür, Muhammed el-H ür ile da- Ali b. Mahmud'un renimine yine Ce belia- m il' de bulunan Ceba köyüne gidip Hüseyin ez-Zahiri ve Zeyneddin b. Muhammed'in devam etti. Cebeliamil'de boyunca iki defa hacca gitti. Daha sonra Irak'taki türbelerini ziyaret et- mek için Cebeliamil'den ve o de- virde Arap için büyük cazibe- si olan iran'a geçerek imam Ali medfun ti 073/1663). Ölünceye kadar bu ve iken iki defa daha hacca gitti. seferinde is- fahan'a ülkenin siyasi ve dini lerinde büyük nüfuzu olan Muhammed el-Meclisi ile iki alim hadis rivayeti konusunda birbirlerine icazet verdiler. Arnili zamanda Safevi Hü- lutfuna mazhar oldu. 21 Ramazan 11 04 (26 1693) tari - hinde vefat eden H ür el-Amm. imam türbesine Mirza Ca'- fer Medresesi'nin defne- dildi. Tarihçi olan Ahmed de hülislam ve ge- tirildi. H ür el-Am m. ve akaidle ilgili meselelerde Kur'an ve Sünnet'i (imamla- ah esas akli kan Ahbariyye ekolüne mensup olmakla birlikte UsQ!iyye'ye mutedil bir yol takip de fakih olarak de- muhaddis olarak Eserleri. konularda eser kaleme alan H ür ei-Amm. yedi ön- ce Emelü '1-amil'deki otobiyogra- fisinde 4 -I 54) yirminin üzerinde ki- tap ve risa!esinin vermektedir. Bah- ranl. H ür el-Amill'nin çok eser kale- me almakla birlikte titiz bir in- celeme mahsulü tertip- ten de yoksun belirtmekte s. 80). Hansari de bu kaydettikten sonra söz konusu bütün Ahbariyye men- ileri sürmek- tedir (Ravüitü'l-cennat, VII, 102). Arnili'- nin belli eserleri 1. ila rib. Arnili'nin en önemli eseri olup daha çok hadis dört ana (kütüb-i erbaa) çok güvenilir kay- nakta yer alan hadisleri bir araya getiren eser on sekiz telif göre düzenlenen eserdeki ha- disler rivayet ve tam isnad- müellif konularda kendi de be- Vesa'i- (I-lll, Tahran 1269-1271, 1283- 1288, 1313-1314, 1323-1324) Abdürrahlm er-Rabbanl yeniden (I-XX, Tahran- Kum 1376- 1389, 1398; Beyrut 14 I 2/1991 ). Eserin kay- hadis ricali ve konu- yer son bölümü l:fatimetü Tat- Muhammed za el-Hüseyni el-Celall 1412). Hürel-Amm. konunun için büyük önem ta- birlikte umumun na pek uygun olmayan bu eseri, tekrarlar ve ila a]J-kômi'l-e'imme (I-VII, 1412- 1413) ihtisar gibi için Babeveyh'in Men eserine telmih- le Men la ya]J-çluruhü'l-imam ver- bir de fihrist (Tahran 323, 1376-1389. ile birlik- te). Mirza Hüseyin Nuri. bu eserde bulun- HÜR ei-AMiLT maya n hadisleri toplayarak Müstedre- kü'l- Vesa'il (H II, Tahran 1318- I 321). Aye- tullah Aga Hüseyin Burücirdl de eserin düzelterek Ve- sa'il eserleri kaleme alimler de eser üzerine (Aga Büzürg-i Tahran!. e?-Zeri'a, IV. 353; 169-170) 2. Bidayetü'l-hidaye. Ve - olan eserde Kitap ve Sünnet'te hük- bulunan farz (vacip) ve hararniara yer Birkaç defa eser (Tah- ran 1270, 1318, 1325; Hind 1271; Leknev 131 M. Ali el-Ensari (Kum 1407). 3. ve'l-mu'cizat. Birçok kitap- tan derlenen ve Hz. Peygamber ile imam- lara. faziletlerine dair 20.000'i hadis ihtiva eden eseri Seyyid er-ResQII (I-VII. Kum 1337- 1339 , Muhammed Nasrullahi'nin Farsça tercüme ve birlikte). 4. hirü 's-seniyye {Tahran 1302; Necef 1384; Beyrut 1402, 1405; bir için bk. Robson. XXII [19701. s. 1-13) kutsl hadisiere dair ilk eser olup Sünni alimierin kaleme kitaplarda da bulunan eserdeki hadislerin doktrinini destekleyici mahiyetted iL s. el-haz. mine'l-hec'a bi'l-burhan 'ale'r-rec'a. dört ayet. 600'ü hadise ve deliliere rec'at konu- sunun ele eser er-Re- sQ!i (Ahmed Cenneti'nin Farsça tercümesiyle birlikte, Kum 1381). 6. el-Feva'idü't-Tusiyye. hadisler ve TGs'ta kendisine sorulan zor meselelere dair olup Seyyid Mehdi ei-Laciverdi ve Muhammed Düru- (Kum 1403). 7. Emelü'l-amil (Tahran 1302, Muham- med b. ei-Hairi'nin Müntehe 'l-ma- ile bir likte; Tahran 1306, Muhammed b. A li ei-Esterabadi'nin Men hecü 'l-ma- i ile birlikte; Seyyid Ahmed ei-Hü- seyni, I-II , 1385/I 965; Kum 362 Cebeliamil bölgesinde biyografisi L cilt- te bu bölgeye mensup 200'ü ye , IL ciltte ise bölge EbQ Ca' - fer et-TQsi'den müellifin ka- dar 1 OOO'in üzerinde müteahhirin dev- ri alimine yer Hasan es-Sadr (Tekmiletü Emeli'l-amil, Ahmed ei- Hüseyni, Kum 1406) ve alimler bu esere zeyil (Aga Büzürg-i Tahran!. e?-Zeri'a, III. 337-339; IV. 41 I; Salati, LXII 119881. s. 8-9). 8. lü'l-mühimme li (Tebriz 493

Upload: others

Post on 26-Mar-2020

3 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: H m. · HÜR ei-AMiLI 1324; Necef 1378). Akaid, usul-i fıkıh, fü rQ-i fıkıh. tıp gibi konularda naslara dayalı külll kaidelere dair olup 1 OOO'i aşkın bab dan meydana gelmiştir.9

BİBLİYOGRAFYA :

ibnü'I-Kütiyye, Tar1tıu i{titafıi 'l-Endelüs (nşr. ibrahim el-Ebyarl). Kahire 1932, s. 37-38; İbn izari, el-Beyanü '1-mugrib, 1, 4 7 -48; ll, 25; Mak­karİ, Ne{fıu'(-tib (nşr. Muhyiddin Abdülhamid). Kahire 1949, IV, 3; M. Abdullah inan. Devletü '/­islam fi'l-Endelüs, Kahire 1969, 1/1, s. 73-74; Halid es-Süfi. Tar1tıu'l-'Arab fi'l-Endelüs, Bin­gazi 1980, 1, 207; Atıbar mecmCı'a, s. 29, 86-87; Hüseyin Münis, Fecrü '1-Endelüs, Riyad 1985, s. 320, 327, 333, 355-356, 604-605; E. Levi Pro­vençal, Espana fl1usulmana, Madrid 1987, IV, 24; S. Vila. "el-Nombramiento de los walies de al-Anda! us", al-Anda/us, IV, Madrid 1936, s. 215-220; H. Miranda. "al-l:lurr b. 'Abd al-Ral:ı­man al-Thal>afi", EP (ing.), lll, 587 .

L

Iii MEHMET ÖZDEMİR

HÜR el-AMİLi ( ..J.oWf _p.lf )

Muhammed b. el-Hasen b. Ali el-Hürr el-Amili el-Meşgari

(ö. 1104/1693)

Şii muhaddis ve fakih, Ahbariyye ekolünün

önde gelen temsilcilerinden. _j

8 Receb 1 033'te (26 Nisan 1624) eski bir Şii ilim merkezi olan Cebeliamil bölgesi­nin Meşgara köyünde doğdu. Kendisinin ve bazı akrabasının taşıdığı Hür lakabı. Kerbela'da şehid düşen Hür b. Yezld er­Riyahl'ye ulaşan neseplerinden dolayıdır. Babasının ve annesinin babası Şeyh Ab­düsselam b. Muhammed ei-Hür, amcası Şeyh Muhammed el-H ür ile babasının da­yısı Şeyh Ali b. Mahmud'un yanında öğ­renimine başladı. Ardından yine Ce belia­m il' de bulunan Ceba köyüne gidip Şeyh Hüseyin ez-Zahiri ve Şeyh Zeyneddin b. Muhammed'in yanında öğrenime devam etti. Cebeliamil'de kaldığı yaklaşık kırkyıl boyunca iki defa hacca gitti. Daha sonra Irak'taki imamların türbelerini ziyaret et­mek için Cebeliamil'den ayrıldı ve o de­virde Arap Şii uleması için büyük cazibe­si olan iran'a geçerek imam Ali er-Rıza' ­nın medfun bulunduğu Meşhed'e yerleş­ti (ı 073/1663). Ölünceye kadar bu şehirde şeyhülislam ve kadılkudat makamların ı

şahsında birleştirdi. Meşhed'de iken iki defa daha hacca gitti. İ kinci seferinde is­fahan'a uğrayıp ülkenin siyasi ve dini iş­lerinde büyük nüfuzu olan Muhammed Bakır el-Meclisi ile görüştü; iki alim hadis rivayeti konusunda birbirlerine icazet verdiler. Arnili aynı zamanda Safevi Hü­kümdarı Şah Süleyman'ın lutfuna mazhar oldu.

21 Ramazan 11 04 (26 Mayıs 1693) tari­hinde Meşhed'de vefat eden H ür el-Amm.

imam Rıza'nın türbesine yakın Mirza Ca'­fer Medresesi'nin kapısının yanına defne­dildi. Tarihçi olan kardeşi Ahmed de şey­hülislam ve kadılkudat makamıarına ge­tirildi. H ür el-Am m. fıkıh ve akaidle ilgili meselelerde Kur'an ve Sünnet'i (imamla­rın ah barı) esas alıp akli metotlarakarşı çı­kan Ahbariyye ekolüne mensup olmakla birlikte UsQ!iyye'ye karşı mutedil bir yol takip etmiş, şöhretini de fakih olarak de­ğil muhaddis olarak kazanmıştır.

Eserleri. Çeşitli konularda eser kaleme alan H ür ei-Amm. vefatından yedi yıl ön­ce yazdığı Emelü '1-amil'deki otobiyogra­fisinde (ı. ı 4 ı -I 54) yirminin üzerinde ki­tap ve risa!esinin adını vermektedir. Bah­ranl. H ür el-Amill'nin çok sayıda eser kale­me almakla birlikte bunların titiz bir in­celeme mahsulü olmadığını , ayrıca tertip­ten de yoksun bulunduğunu belirtmekte (Lü'lü'etü'l-baf:ıreyn, s. 80). Hansari de bu değerlendirmeyi kaydettikten sonra söz konusu eksikliğin bütün Ahbariyye men­suplarında görüldüğünü ileri sürmek­tedir (Ravüitü'l-cennat, VII, 102). Arnili'­nin belli başlı eserleri şunlardır: 1. Tafşi­lü vesa'ili'ş-Şm ila ta]J-şili mesa'ili'ş-şe­rib. Arnili'nin en önemli eseri olup daha çok Vesa'ilü'ş- Şi'a adıyla tanınmıştır. Şla

hadis külliyatının dört ana kitabı (kütüb- i erbaa) yanında çok sayıda güvenilir kay­nakta yer alan hadisleri bir araya getiren eser on sekiz yılda telif edilmiştir. Fıkıh bablarına göre düzenlenen eserdeki ha­disler çeşitli rivayet yolları ve tam isnad­Iarıyla kaydedilmiş. müellif bazı ihtilaflı konularda kendi görüşlerini de kısaca be­lirtmiştir. Çeşitli baskıları yapılan Vesa'i­lü'ş-Şi'a (I-lll, Tahran 1269-1271, 1283-1288, 1313-1314, 1323-1324) Abdürrahlm er-Rabbanl eş-Şirazl tarafından yeniden neşredilmiştir (I-XX, Tahran- Kum 1376-1389, 1398; Beyrut 14 I 2/1991 ). Eserin kay­naklarının. hadis ricali ve diğer bazı konu­ların yer aldığı son bölümü l:fatimetü Tat­şili vesa'ili'ş-Şib adıyla Muhammed Rı­

za el-Hüseyni el-Celall tarafından ayrıca yayımlanmıştır(Kum 1412). Hürel-Amm. konunun uzmanları için büyük önem ta­şımakla birlikte umumun faydalanması­na pek uygun olmayan bu eseri, tekrarlar ve isnadları çıkararakHidayetü'l-ümme ila a]J-kômi'l-e'imme (I-VII, Meşhed 1412-1413) adıyla ihtisar ettiği gibi kullanımını kolaylaştırmak için İbn Babeveyh'in Men ıa ya]J-çluruhü'l-fa~ih adlı eserine telmih­le Men la ya]J-çluruhü'l-imam adını ver­diği bir de fihrist hazırlamıştır (Tahran ı 323, 1376-1389. Vesa'ilü'ş-Şi'a ile birlik­te). Mirza Hüseyin Nuri. bu eserde bulun-

HÜR ei-AMiLT

maya n hadisleri toplayarak Müstedre­kü'l-Vesa'il (H II, Tahran 1318- I 321). Aye­tullah Aga Hüseyin Burücirdl de eserin bazı yanlışlarını düzelterek Teh~ibü'l-Ve­sa'il adlı eserleri kaleme almışlar. bazı alimler de eser üzerine şerh yazmışlar­dır (Aga Büzürg-i Tahran!. e?-Zeri'a, IV. 353; xıv. 169-170) 2. Bidayetü'l-hidaye. Ve­sa'ilü'ş-Şi'a'nın kısaltılıp sadeleştiriimiş şekli olan eserde Kitap ve Sünnet'te hük­mü bulunan farz (vacip) ve hararniara yer verilmiştir. Birkaç defa basılan eser (Tah­ran 1270, 1318, 1325; Hind 1271; Leknev 131 ı) M. Ali el-Ensari tarafından neşre­dilmiştir (Kum 1407). 3. İşbôtü'l-hüdôt bi'n-nuşuş ve'l-mu'cizat. Birçok kitap­tan derlenen ve Hz. Peygamber ile imam­lara. onların faziletlerine dair 20.000'i aş­kın hadis ihtiva eden eseri Seyyid Haşim er-ResQII yayımıarnıştır (I-VII. Kum 1337-1339, Muhammed Nasrullahi'nin Farsça tercüme ve şerhiyle birlikte). 4. el-Cevfı­hirü 's-seniyye fi'l-e}J-adişi'l-~udsiyye {Tahran 1302; Necef 1384; Beyrut 1402, 1405; bir değerlendirme için bk. Robson. XXII [19701. s. 1-13) BirŞiimuhaddista­rafından kutsl hadisiere dair yazılan ilk eser olup Sünni alimierin kaleme aldığı kitaplarda da bulunan bazıları dışında eserdeki hadislerin çoğu Şla doktrinini destekleyici mahiyettediL s. el-haz. mine'l-hec'a bi'l-burhan 'ale'r-rec'a. Altmış dört ayet. 600'ü aşkın hadise ve diğer deliliere dayanılarak rec'at konu­sunun ele alındığı eser Haşim er-Re­sQ!i tarafından neşredilmiştir (Ahmed Cenneti'nin Farsça tercümesiyle birlikte, Kum 1381). 6. el-Feva'idü't-Tusiyye. Bazı müşkil hadisler ve TGs'ta kendisine sorulan zor meselelere dair olup Seyyid Mehdi ei-Laciverdi ve Muhammed Düru­dttarafından yayımlanmıştır (Kum 1403). 7. Emelü'l-amil (Tahran 1302, Muham­med b. İsmail ei-Hairi'nin Müntehe 'l-ma­~al'i ile birlikte; Tahran 1306, Muhammed b. Ali ei-Esterabadi'nin Menhecü 'l-ma­~al' i ile birlikte; nşr. Seyyid Ahmed ei-Hü­seyni, I-II , Necef-Bağdat 1385/I 965; Kum ı 362 hş . ). Cebeliamil bölgesinde yetişen ulemanın biyografisi hakkındadır. L cilt­te bu bölgeye mensup 200'ü aşkın kişi­ye, IL ciltte ise bölge dışından EbQ Ca'­fer et-TQsi'den müellifin zamanına ka­dar 1 OOO'in üzerinde müteahhirin dev­ri alimine yer verilmiştir. Hasan es-Sadr (Tekmiletü Emeli'l-amil, nşr. Ahmed ei­Hüseyni, Kum 1406) ve diğer bazı alimler bu esere zeyil yazmışlardır (Aga Büzürg-i Tahran!. e?-Zeri'a, III. 337-339; IV. 41 I; Salati, LXII 119881. s. 8-9). 8. el-Fuşu­

lü'l-mühimme li uşuli'l-e'imme (Tebriz

493

Page 2: H m. · HÜR ei-AMiLI 1324; Necef 1378). Akaid, usul-i fıkıh, fü rQ-i fıkıh. tıp gibi konularda naslara dayalı külll kaidelere dair olup 1 OOO'i aşkın bab dan meydana gelmiştir.9

HÜR ei-AMiLI

1324; Necef 1378). Akaid, usul-i fıkıh, fü­rQ-i fıkıh. tıp gibi konularda naslara dayalı külll kaidelere dair olup 1 OOO'i aşkın bab­dan meydana gelmiştir. 9. eş-ŞaJ:ıifetü'§­§aniyetü's-Seccadiyye ( Bombay 1311;

Kah i re 1322). 1 o. Risaletü '1-i§na'aşeriy­ye fi'r-red 'ale'ş-şufiyye (nşr. Muham­med DürGdl. Kum 1400). Tasawuf ehline ve çeşitli görüşlerine karşı yazılmış olup 1 000 civarında hadis ihtiva etmektedir.

BİBLİYOGRAFYA :

H ür e i-Amil1, Vesa'ilü 'ş-Şi"a (nşr. Abdürrahim Rabbani Şirazi). Tahran '1376-89, neşredenin gi­rişi, 1, yz-kh; a.mlf .. Emelü'l-amil (nşr. Ahmed ei-Hüseyni). Necef ı385/ı965,1, ı4ı-ı54;Bah­rani. Lü'lü'etü 'l-baJ:ıreyn (nşr. M. Sadık Bahrü­IOium). Beyrut ı406/ı986, s . 76-80; Muham­med b. Süleyman et-Tünükabüni. ~ışaşü'l-'ule­ma', Tahran, ts., s. 289-293; Hansari. Rauzatü '1-cennat, VII, 96- ı 05, 644-646; Brockelmann. GAL, ll, 542; Suppl., ll , 578-579; Abbas el-Kum­mi, Feua'idü 'r-Rezeuiyye, Tahran ı 327/1948, s. 473-477; a.mlf .. el-Küna ue'l-elkab, Tahran ı 989, ll, ı 76- ı 77; Tebrizi. ReyJ:ıiinetü '1-edeb, ll , 3 ı -33; Aga Büzürg-i Tahrani. Muşaffa '1-makal, Tahran 1378, s. 40 ı -402; a.mlf .. e?-:feri'a ila te­şani{i 'ş-Şi'a, Beyrut ı398, 1 , ll ı-ı ı2, 350; ll , 506-507; lll, 337-339; IV, 352-355,4ı ı; V, 27ı; XIV, ı 69- ı 70; XXV, ı 7 ı- ı 72; Abdullah Efendi el-isfahani, Riyazü'l-'ulema' ue J:ıiyazü'l-{uza­la' (nş r. Ahmed ei-Hüseyni). Kum ı4oı, V, 63-75; Hanbaba, Fihrist,s. ı7, 92, ıo9 , ı ı9, ı78, 260, 670, 840, 989; A'yanü'ş-Şi'a, ıx, ı67- ı 7ı; J . Robson. "A Shi'a Collection of Divine Traditi­ons", Glasgow Uniuersity Oriental Society Transactions, XXII, Cambridge ı970, s. ı-ı3; M. Salati, "La takmila Ama! al-Amil di Hasan as­Sadr (ı272-ı354!1856-ı935)", RSO, LXII (ı988) .

s. 7-24;G. Scarcia. "al-l:lurr al-'Amili", EJ2 (İng. ),

lll, 588-589; Dihhuda. Lugatname, Xl, 44 ı; J. Van Ess. "Ama! al-Amel", Elr., ı, 9ı7-918.

li! HAMiD ALGAR

HÜR b. KAYS (~0-!_)...JI)

el-Hürr b. Kays b. Hısn el-Fezari

Hz. Ömer'in danışma kurulunda yer alan sahabi.

L ~

Necid bölgesinde bulunan Fezare kabi­lesinden olup hayatı hakkında yeterli bilgi yoktur. 9 (630) yılında Tebük Gazvesi'n­den sonra Medine'ye gelen Fezare kabi­lesi heyetinde en küçük üye olarak bu­lunmuş ve Hz. Peygamber'in huzurunda müslüman olmuştur. isabetli görüşleri se­bebiyle Hz. Ömer'in danışma kurulunda yer alan H ür b. Kays Kur'an ve tefsir ilmin­de otorite kabul edilmektedir. Hz. Musa'­nın aramaya çıktığı kişinin (ei-Kehf 18/60-

82) Hızır olup olmadığı konusunda Ab­dullah b. Abbas'la tartıştığı, bu hususta kendisine başvurdukları Übey b. Ka'b'ın

494

bu kişinin Hızır olduğunu söyleyerek İbn Abbas'ı desteklediği kaydedilmektedir (BuhM. •«ilim", 16, 19; Müslim, "Feza'il'', 174). Hür b. Kays'ın müellefe-i kuiQbdan olan amcası Uyeyne b. Hısn'ı onun ısrarı üzerine Hz. ömer'in huzuruna çıkardığı, kaba davranışlarıyla tanınan Uyeyne'nin Hz. Ömer' e kendilerine yeteri kadar ih­sanda bulunmadığını ve adaletli davran­madığını söylediği. Hz. ömer'in sinirlen­mesi üzerine Hür b. Kays'ın, "İnsanların kusurlarını bağışla. iyiliği emret. cahiller­den yüz çevir" (ei-A'raf 7/ 199) mealindeki ayeti hatırlatarak onu sakinleştirdiği bi­linmektedir.

Muhammed b. Zekeriyya ei-Gallabl (ö .

290/903) Hür b. Kays'ın oğlunun Şla. kızı­nın HarOriyye, karısının Mu'tezile, kız kar­deşinin Mürcie mezhebine mensup oldu­ğunu ileri sürmüşse de (İbnü'I-Eslr, 1, 472)

sözü edilen mezheplerin sahabe nesli dö­neminde henüz oluşmadığı, ayrıca Dare­kutnl'nin Gallabl'yi güvenilir bulmayıp ha­dis uydurduğunu söylediği (İbnü'l-imad, ll, 206) dikkate alındığında bu iddianın mesnetsiz olduğu anlaşılır.

BİBLİYOGRAFYA :

Müsned, V, 116; Buhari, "Enbiya'", 27; "'ilim" , 16, 19, "i'tişam", 2, " Tefsirü'l-~ur'an" 7/5, "TevJ:ı!d", 31; Müslim. "Feza'il", 174; ibn Sa" d, et-Tabakat,ı, 297; ibn Abdülber. el-isti'ab, 1, 388-389; Hatib ei-Bağdadi. el-Esma'ü'l-müb­heme (nşr. İ zzeddin Ali es-Seyyid). Kahire 1405/ 1984, s . 430-431; ibnü'I-Esir. Üsdü '1-gabe, 1, 471-472; IV, 331; ibn Hacer. el-işabe, ı , 324; lll , 55; ibnü'l-imad. Şe?erat, ll, 206; Köksal. islam Tarihi (Medine). IX, 336-338.

L

li! KEMAL SANDlKÇI

HÜR b. YEZİD (~_;.ı 0-! _)...JI )

ei-Hürr b. Yezid et-Temimi er-Riyahi ei-Yerbu'i

(ö. 61/680)

Kerbela Vak'ası'nda Hz. Hüseyin'in tarafına geçen

Emevi kumandanı. ~

Temlm kabilesine mensuptur. Kaynak­larda, Irak Valisi Ubeydullah b. Ziyad ta­rafından Hz. Hüseyin'e karşı gönderilen öncü süvari birliğinin kumandanı olarak gösterilir. Hz. Hüseyin'in aile fertleri ve bazı taraftarlarıyla birlikte Mekke'den KQ­fe'ye doğru yola çıktığını haber alan Ubey­dullah b. Ziya d, 1 ooo kişilik bir kuwetin başına getirdiği Hür b. Yezld'i onun hare­ketini takip etmekle görevlendirdi. Diğer bir rivayete göre ise bu görevi veren KO­fe sahibü'ş-şurtası Husayn b. Nümeyr'dir

(Taberl, V, 40 I). H ür b. Yezld'in birliğiyle Hz. Hüseyin'in kafilesi Küfeyakınlarında­ki Zühusüm'de karşılaştılar. Hz. Hüseyin, yolculuğunun sebebini KQfeliler'in kendi­sine gönderdiği davet mektuplarını gös­tererekaçıklamaya çalıştıysa da Hür böyle bir şeyden haberinin bulunmadığını söy­ledi. Bunun üzerine Hz. Hüseyin geri dön­mek istedi, fakat H ür ancak Medine ve KO­fe dışındaki bir yere gitmesine izin vere­bileceğini bildirdi. Anlaşma sağlanama­yınca kafile önde, askerler arkada tekrar yola çıktılar ve Nineva bölgesindeki Kerbe­la'ya ulaşınca burada konaklamaya mec­bur edildiler (2 Muharrem 61/2 Ekim 680) .

Çünkü Ubeydullah Hür b. Yezld'e kafile­nin sarp ve müstahkem yerlere sığınma­sına engel olmasını ve Fırat nehriyle irti­batını kesmesini emretmişti.

Ubeydullah b. Ziyad, Rey valiliğine ge­tirilen Ömer b. Sa' d b. EbQ Vakkas'a da Hz. Hüseyin üzerine yürüyerek kısa süre­de bu meseleyi halletmesini istedi. 9 Mu­harrem 61 (9 Ekim 680) günü Hz. Hüseyin üzerineyürümekiçin hazırlıkyapan Ömer b. Sa'd, Temlm ve Hemdan birliklerinin başına H ür b. Yezld'i getirdi. Hz. Hüseyin'e karşı savaşmak istemeyen H ür, Ömer b. Sa'd' ı saldırı planından vazgeçirmeye ça­lıştıysa da başaramadı. Hz. Hüseyin'in sa­vaş başlamadan önce yaptığı konuşma üzerine onun saflarına geçti ve yaptıkla­rından dolayı özür diledi; daha sonra da kahramanca vuruşarak şehid düştü . H ür b. Yezld'in soyundan gelen Hamdullah ei­Müstevfi. onu bu çarpışmadaki ilk şehid olarak kaydeder ve kabrinin Kerbela'da olduğunu söyler (Nüzhetü'L-~u/Qb, s. 32;

a.mlf. Tarfl].-i Güzfde, s. 264-265).

BİBLİYOGRAFYA :

Dineveri. Atıbarü't-twal, s. 245-259; Tabe­ri, Tarib [Ebü'l-Fazl). V, 401-428; Mes'Odi, Mü­rucü 'ı-;-ıo;eheb (Abdülhamid). lll, 34-35, 66- 77; Ebü"I-Ferec el-isfahani. Makatilü 't-Talibiyyin (nşr. Seyyid Ahmed Sakr). Beyrut, ts. (Darü'l­Ma 'rife). s. 110-113; ibn Şehraşı1b. Menakıbü Ali Ebi Talib, Beyrut 1405/1985, IV, 94-1 01; ib­nü"I-Esir. el-Kamil, IV, 14-23, 36-78; Müstevfı. Nüzhetü'l-kulub (Strange). s. 32; a.mlf .. Tarib-i Güzide (Neval) , s. 264-265; ibn Kesir. el-Bida­ye, VIII, 14-23; İbn Hacer ei-Heytemi, eş-Şaua'i­ku '1-mu/:ırika, Kahire 1375, s. 194-196; Hasan ibrahim Hasan. Taritıu 'i- islam, Beyrut 1964, ı, 398-399; Meclisi. Bi/:ıarü'l-enuiir, Beyrut 1983, XLIV, 374-380; Zirikli. el-A'lam (Fethullah). ll, 172; M. Mahir Hammade. el-Veşa'iku's-siyasiy­ye ue'l-edebiyye, Beyrut 1987, s. 91-93; Murat Sarıcık. "Kerbela Olayında el-Hürr b. Yezid ve Hz. Hüseyin'le Mücadelesi" , Süleyman Demi­rel Üniversitesi ilahiyat Fakültesi Dergisi, sy. 2, Isparta 1995, s. 193-148; el-~iimüsü 'i-islami, ll, 58; M. J. Kister, "al-l:lur b . Yezid" , EJ2 (İng.). lll , 588.

~ MURAT SARICIK