Ik hou vanpuzzelen, klokken en een patatje eten

Hallo ik ben Piet van der Lans

nr. 3 - Juni 2011

Mijn ideeën staan in dit blad

2 Hallo

Hallo Dit ben ik

Ik heb veel hobby’s. Zo verzamel ik klokken. Die vind ik heel mooi. Ik heb er veel. Ze staan overal

in mijn kamer.Ik kan goed

puzzelen! Soms maak ik heel moeilijke puzzels.

Van wel 3000 stukjes. Helemaal alleen, zonder

hulp. Knap hè?

hobby’s. Zo verzamel ik klokken. Die vind ik heel mooi. Ik heb er veel. Ze staan overal

Ook houd ik van Lego. Dit is

de Hoornse Zoom. Het huis waar ik

woon.

Op pad met vrijwilligers. Ik zat in de zijspan van een motor.

Spannend!

Hallo, ik ben Piet van der Lans.

Ik ben 73 jaar. Ik kom uit een tuindersfamilie.

Mijn broer heeft een kas. Daar groeien mooie

planten. Ik woon in Delft. In een gezellig huis.

Wil je weten wat ik leuk vind? Lees

dan maar snel verder!

Dit is het huis waar onze familie vroeger woonde.

In Pijnacker.

Hallo 3

Inhoud4

8

10

Dit is mijn dagPiet van der Lans is al 73, maar doet nog heel veel. Kijk je mee hoe zijn dag eruit ziet?

Dit is mijn familiePiet heeft acht broers en zussen. Wat een gezellige boel!

Dit is mijn verzamelingMartijn, Rietje en Piet houden van verzamelen. Petten, puzzels en horloges. Ze hebben een grote verzameling.

Wij maken Hallo. Hallo is een uitgave van de Stichting Philadelphia Zorg die zes keer per jaar verschijnt. Hallo is bedoeld voor cliënten, hun ouders/belangenbehartigers, medewerkers, vrijwilligers, donateurs Stichting Vrienden en externe relaties. Contact: hallo@philadelphia.nl Concept en Realisatie: Hemels BV, Hilversum. Redactie: Eline Broekhuizen, Xander Cladder, Sicko van Dijk, Christel Donatz, Krista Haneveld, Bea Nijhof, Rob Pieters, Annemarie Veen, Karen Wikart. Vormgeving: Aleida Boonstra, Evelien Dijksman, Esther van Wezel. Medewerkers: de Beelredaktie, Marieke Duijsters, Frank van Geffen, Yasmin Hargreaves, Mariël Kolmschot, Maruschka Kraal, Daniëlle Kraft, Marieke Priem, Photography & Images, Iris Stam, Mirjam Verheem. Advertenties: Hemels BV, Kim Rikken, (035) 689 99 00.

7Dit eet ik graagGerard laat zien hoe je vis met broccoli en krieltjes klaarmaakt.

Dit maak ikMalu Brakenhoff bezoekt twee keer per week atelier De Kokon in Nunspeet. Ze maakt kleurige vogels van klei.14

16Hallo allemaal16 DecolumnvanGreetPrins&Kortnieuws18 Zorgvoorouderecliënten23 TerugblikkenopDeHerkenning24 "WevindenhetleukomPietzoteziengenieten."

Bep van Koppen, zus van Piet, praat met regiodirecteur Peter Kemp.

26 Philadelphia50jaar&Agenda29 MedezeggenschapinZuidoost30 Voetbaltoernooiinbeeld32 Jaaroverzicht201038 StichtingVriendenvanPhiladelphiadroeg bij aan

een rolstoelschommel in Leusden.

40Het mooiste bijbelverhaalHet verhaal van Hemelvaart en Pinksteren vindt Arie-Jan Molenaar het mooiste uit de bijbel.

Van muziek word ik vrolijk. Het liefst luister ik naar

Nederlandse artiesten. Frans Bauer vind ik

het allerleukst.

4 Hallo

"Bep en Jannie doen veel leuke dingen met mij"

Dit is mijn eigen

badkamer. Daar scheer ik

me elke ochtend. Want ik

houd van een glad gezicht.

Daarna doe ik een lekker

geurtje op.

Hallo, ik ben Piet. Ik ben 73 jaar. Ik

woon in Delft in de Hoornse Zoom. Ik heb

een mooie kamer en hier knutsel en puzzel ik

graag. Mijn zus Bep komt vaak op bezoek. Zij is

heel lief. Ook mijn begeleider Jannie is aardig.

Vandaag ga ik allemaal leuke dingen

doen. Kijk maar.

Hallo Dit is mijn dag

Lekker koffiedrinken op

het balkon met mijn zus Bep.

Ze doet veel leuke dingen

met mij. Ik ben gek op haar.

En zij op mij.

Hallo 5

Bep en ik gaan een

stukje wandelen. Naar de

snackbar. We gaan patat eten.

Met mayonaise. Bep neemt

ook nog een kroket. En ik

een milkshake.

Dit is Gerard.

Hij woont hier ook. Gerard

is schoonmaker in een winkel­

centrum in Nootdorp. Hij neemt

vaak de krant mee. Ik

lees graag.

Hallo 5

Terug op mijn

kamer. Bep is naar huis. Ik ga

puzzelen. Dat kan ik goed. Ik maak

soms wel puzzels van 3000 stukjes.

Zonder voorbeeld. Lekker moeilijk.

Daar ben ik dan een paar

weken mee bezig.

Over PHiladelPHia

Hallo Dit is mijn dag

Met mijn begeleider

Jannie heb ik veel plezier. We

kijken wie de sterkste is. Met

armpje drukken. Kijk eens naar

mijn spierballen. Wie denk

jij dat er wint? We gaan zo eten. Nu

drinken we nog wat. Naast me zit

Rebecca. Zij is op bezoek. Daniëlle is

een begeleider. Zij is de vrouw met

het rode shirt. Daarnaast zit Stans.

Zij woont hier ook.

"Piet is een lieve, stille genieter" Jannie Berk (52): “Al elf jaar begeleid ik Piet. Hij vertrouwt mij. Met vragen komt hij naar mij toe. Als hij naar het ziekenhuis moet, ga ik altijd mee. Piet houdt van rust. Hij kan niet te-gen spanning. Daar zijn we erg alert op. We stellen hem dan gerust, zodat hij niet boos wordt. En we stimuleren hem om er netjes uit te zien. Piet is handig. Hij maakt de mooiste dingen van meccano en lego. Hij glundert als hij knutselt. We maken ook uit-stapjes. Vooral naar bouwterreinen. Dat vindt hij machtig interessant. Piet is een lieve, stille genieter. En hij kan meer dan je denkt. Lezen en schrijven bijvoorbeeld. Met Kerstmis las hij een deel van het kerstverhaal voor. Dat deed hij perfect. ‘Man,’ zei ik, ‘wat ben ik trots op je!’ Hij liet iedereen versteld staan.”

6 Hallo

Hallo 7

Hallo Dit eet ik graag

Stap 1Snijd de broccoli op de snijplank in klei-ne roosjes en doe ze in het vergiet. Was de broccoli en laat het goed uitlekken. Bewaar de broccoli in een schaal. Doe de krieltjes in het vergiet. Je hoeft de

krieltjes niet te wassen. Wel moet je het vocht er een beetje uit laten trekken.

Stap 2Was de bosui. Leg de bosui op de snijplank en snijd de onderkant (waar je nog kleine worteltjes ziet) eraf. Snijd de rest van de bosui in ringetjes.

Stap 3 Doe het fornuis aan en zet de pan voor de vis erop. Laat 3 eetlepels boter in de pan smelten. Bak de bevroren vis er een paar minuten in. Vul de maatbeker met water. Giet een laagje water in de pan. De vis moet net onder staan. Breng het water aan de kook. Doe de deksel op de pan. Draai het vuur laag. Laat de vis in ongeveer 10 minuten gaar worden.

Stap 4Zet ondertussen de wok op het fornuis. Smelt er 4 eetlepels boter in. Doe de Aromat erbij en roer even door. Voeg de broccoli toe. Bak de groente al omscheppend op hoog vuur (wokken).

Draai na 8 minuten het vuur uit en doe een grote deksel op de wok. Draai ook het vuur onder de vis uit.

Stap 5 Zet de koekenpan op het fornuis. Doe er een scheutje olijfolie in. Bak de krieltjes in ongeveer 8 minuten goudbruin.

Stap 6Voor de saus doe je de crème fraîche met de mosterd in het pannetje. Schep met de juslepel wat vocht van de vis en de broccoli erbij. Roer het goed door met een garde. Zet het pannetje op het fornuis, verwarm zachtjes en roer af en toe. Doe op het laatst de bosui erdoor.

Stap 7Pak 4 borden. Schep de vis voorzichtig met een schuimspaan uit de pan. Laat het vocht eruit lekken en schep de vis en broccoli op de bor den. Schenk de saus er-over. Verdeel de krieltjes over de borden. Smakelijk eten!

vis met broccoli en mosterdsaus

Dit heb je nodig (voor 4 personen):uit de keuken snijplank mes vergiet schaal pan voor de vis maatbeker wok (een diepe koekenpan) houten lepel of rubberen spatel een koekenpan pannetje voor de saus juslepel garde (voor het doorroeren

van de saus) schuimspaan (een grote

lepel met gaatjes)

en uit de supermarkt 2 stronken broccoli 2 kleine pakken verse krieltjes

(kleine, geschilde aardappelen) 2 stengels bosui boter en olijfolie (om in

te bakken) 4 visfilets uit de diepvries (wit-

vis, bijvoorbeeld pangasiusfilet) 3 eetlepels Aromat (kruidenmix

van Knorr) 1 beker crème fraîche (250 ml) 2 eetlepels mosterd

Hallo, ik ben

Gerard van Es. Ik woon

in hetzelfde huis als Piet.

Vandaag eten we broccoli

met krieltjes en vis.

8 Hallo

"Ik ben broer Nico, 65 jaar.

Piet gaat ieder jaar mee met de

zijspantocht in Pijnacker. Ook een

rit met vrachtwagens vindt

Piet prachtig."

"Hallo, ik ben Piet. Ik woon in de

Hoornse Zoom in Delft. Mijn vader en

moeder hadden een groot gezin: elf

kinderen. De oudste is Jan, hij is 79

jaar. Els is de jongste, zij is nu 61 jaar.

Ik ga heel vaak naar mijn zus Bep. We

gaan ook samen op vakantie, met

haar man. Dat vind ik leuk."

Piets elftal

Hallo Dit is mijn familie

"Ik ben Lenie en ik

ben 69 jaar. Van onze broers

en zussen zijn er al twee

overleden: Toos en Jo."

“Ik ben Bep, 72 jaar. Piet kan niet tegen

drukte en ruzie. Dat was

vroeger al zo."

"Zus Corrie, dat ben ik, ik ben

76 jaar."

Het voltallige gezin Van der Lans in de jaren '50. V.l.n.r. Jan,

Toos, Bep (met strik), Piet, Jo, Corrie, Els bij moeder op schoot, Nico, Harrie

bij vader op schoot, Lenie en Riet (vooraan).

Hallo 9

"Ik ben Els, de jongste zus en ben

61 jaar. Ik vind het knap van

Piet dat hij zo goed kan

puzzelen. Soms wel puzzels

van 3000 stukjes!"

"Ik ben Jan, ik ben de oudste. Piet

is mijn jongere broertje. Hij

kon vroeger heel goed

mijn vader helpen op

de tuinderij."

Hallo 9

"Ik ben Harrie, zijn kleine broertje van

63 jaar. Piet houdt van

wandelen en van

zwemmen."

"Ik ben Riet, ik

ben 64 jaar. Piet

is dol op mooie

horloges." "Piet kan niet stilzitten"“Piet heeft het naar zijn zin in Delft”, zegt zus Bep. “Hij is al jong uit huis gegaan: op zijn vierde. Voor mijn va-der en moeder was het heel moeilijk. Ze hadden hem graag thuisgehouden maar dat ging niet. Het was veel te druk in de tuinderij en met het grote gezin. Piet kon erg driftig worden. Als er te veel drukte was, of bij ruzies. Toen Piet 16 jaar was, is hij weer thuis komen wonen. Hij kon toen goed helpen in de tuinderij en heeft nog heel lang thuis gewoond. Toen mijn moeder overleed, bleef hij nog een halfjaar bij mijn vader wonen. Toen is hij naar de Binnenhof gegaan en drie jaar geleden verhuisde hij naar de Hoornse Zoom.

Ik haal Piet om de drie weken op. Dan gaan we graag een stukje wandelen. Hij weet nog heel veel van vroeger. ‘Weet je nog dat daar de kapper zat?’ vraagt hij dan. Hij wandelt zelf elke dag een rondje. Op vrijdag gaat hij altijd om een uur of twaalf een patatje halen. Dat doet hij samen met Hanneke, die woont ook in de Hoornse Zoom. Ze lopen dan hand in hand. Piet verveelt zich eigenlijk nooit, hij heeft altijd wat te doen. Hij bouwt bijvoorbeeld van alles met lego. Dat koopt hij zelf van zijn zakgeld.Piet is een echte familieman. Alle ver-jaardagen en familiefeestjes staan op zijn kalender. Elk jaar in september, als hij jarig is, gaan we met de broers en zussen in een restaurant eten. Piet trakteert ons dan!”

OvER PHIladElPHIa

Hallo 9

"De klokken staan overal in

mijn huis"Piet, Martijn en Rietje houden van

verzamelen. Horloges, petten en puzzels. Ze zijn erg trots op hun verzameling.

10 Hallo

Hallo Dit is mijn verzameling

Hallo 11

"Ik kijk graag naar mijn horloges"

Piet van der Lans (73 jaar)Piet: “Vroeger verzamelde ik molens. Ik heb er veel. Ze staan boven op de kast in de huiskamer. Nu spaar ik klokken en horloges. Sommige koop ik zelf. Maar ik krijg er ook veel. Van familie en van andere aardige mensen. De klokken staan over al in mijn huis. En ze hangen aan de muur.De horloges liggen in de slaapkamer. In het kastje naast mijn bed. Ik kijk graag naar de wijzers. Die draaien rond. De secondewijzer gaat het snelst. Het tikken vind ik ook leuk. Mijn favoriete horloge geeft licht in het donker. Ik houd het ’s avonds vaak vast. Mooi hoor.”

Martijn Greuter (30 jaar)Martijn: “Ik woon in Haarlem in Fort Meer ­wijk, vlakbij Zandvoort. En daar is het circuit. Snelle auto’s rijden daar hard over een baan. Die wedstrijden zijn superspannend. Ik ga vaak kijken. De coureurs – zo heten de mannen die racen – zijn heel aardig. Als ze winnen, geven ze me hun pet. Met hun handtekening. Omdat ik hun vriend ben. Ik verzamel al tien jaar petten. Een tijdje terug gaf Jan Lammers me zijn oude petten. Hij heeft vroeger veel races gewonnen. Ik heb nu ongeveer honderd petten. In allerlei kleuren. Ze hangen bij me in de gang. Ik noem die plek de ‘pettengalerij’. Ik ben er trots op.”

"Jan Lammers gaf me zijn oude

petten"

Hallo Dit is mijn verzameling

Rietje Bax (75 jaar)Rietje: “Ik woon in Guldehof, Wateringen. Vandaag ben ik vrij. Dan kan ik weer lekker puzzelen. Een paar dagen geleden ben ik met een ronde puzzel begonnen. Daar staat een wild dier uit Afrika op. Het is een moeilijke puzzel. Ik hoop dat ik hem helemaal alleen kan maken. Zonder hulp. Ik heb twintig puz­zels. Daar staan vooral dieren op. De meeste puzzels hebben vijfhonderd stukjes. Ik leg altijd eerst alle kleuren bij elkaar. Bijvoorbeeld rood bij rood. De randen en de hoekjes houd ik ook apart. Na drie weken is de puzzel af. Dan begin ik weer aan een andere. Leuk!”

Hallo 13

"Na drie weken is de puzzel af"

14 Hallo

Hallo Dit maak ik

Malu Brakenhoff woont in Nunspeet in locatie De Laan. Op donderdag-ochtend en vrijdag werkt Malu bij atelier De Kokon in Nunspeet. Daar maakt zij prachtige vogels.

“Al vier jaar werk ik twee dagen in de week bij De Kokon. Ik heb veel plezier in mijn werk. Dieren vind ik leuk, daarom maak ik graag vogels. Eerst maak ik de buik, daar ben ik wel bijna een dag mee bezig. Daarna maak ik de kop, de snavel en soms nog grappige poten. Als ik klaar ben met de klei, ga ik glazuren. Dat doen we met gekleurde steentjes. Die spatten uit elkaar in de oven. Zo krijg je hele mooie kleuren. Alles wat we maken, verkopen we in de winkel. Er zijn al veel vogels verkocht. Daar ben ik wel heel erg trots op.”

Hallo, ik ben

Malu Brakenhoff.

Ik maak vogels

van klei.

(ADVERTENTIEPAGINA)

Steeds meer vroeger Janneke staat achter de toonbank van het

‘winkeltje’. Blonde pijpenkrullen en een

gebloemd jurkje. Ze schept koffiebonen in

een papieren zak. Het is een schoolfoto in

zwart-wit, uit de tijd dat speciaal onderwijs

nog buitengewoon lager onderwijs heette.

Janneke heeft de foto op het dressoir gezet

in de woonkamer. Ze vertelt graag over haar

tijd op de BLO-school en het 'winkeltje'. Hoe

ouder je wordt, hoe dichterbij het verleden

komt. Janneke kan het bijna aanraken.

Op een ochtend staat er op het dressoir een

tweede foto. Een gelige kleurenfoto van een

meisje met kort haar en een broek met wijde

pijpen. Ze staat met een klasgenootje in het

‘winkeltje’ van de kleuterschool, zoals we toen

de eerste groepen van de basisschool noemden.

Het duurt even, maar dan herkent Janneke op

de foto een jonge versie van haar begeleidster.

Twee verledens, met een generatie ertussen,

staan opeens naast elkaar in de woonkamer.

Wanneer je werkt met ouder wordende cliënten,

vraagt dat iets van je als zorgprofessional. Als

je jaren met en voor iemand werkt, kan het een

uitdaging worden om scherp te blijven op de ver-

anderende zorgvraag. Je moet dus bijleren over

de verschillende aspecten van het ouder worden.

Het vraagt ook iets van je als mens. Want als

je samen ouder wordt, zal het je ook opvallen

hoeveel je met elkaar gemeen hebt. Ik vond het

gebaar van de begeleidster een ontroerend voor-

beeld van hoe onze levens elkaar kunnen raken.

Greet Prinsvoorzitter Raad

van Bestuur

De column van Greet Prins

Terugblik op kunstHet Cultureel Rondje Wijk bij Duurstede op 21 en 22 mei bewees

het: kunst is niet op te delen in Outsider Art en iets wat Insider

Art zou zijn. Het hele weekend was bij de expositie in de Grote Kerk,

in galeries en op de Markt te zien dat iedereen met talent een serieus

kunstenaar kan zijn. Van Philadelphia werd werk geëxposeerd en

verkocht van de Witte Olifant in Almere, Phila del Art Atelier in

Leiden en Viltatelier Zij aan Zij in Amsterdam.

Terugblik op kunst

Kunst aan de Lek

liet mogelijkheden

zien in plaats van

beperkingen.

De vilten vissen

van Zij aan Zij in

Amsterdam kregen

ook een plekje op

de expositie.

Burgemeester

Swillens van Wijk bij

Duurstede: “Kunst

brengt leven in de

brouwerij. Cultuur kan

je trots maken. Je kunt

laten zien wie je bent.”

16 Hallo

Hallo allemaal!

Hallo 17

In het volgendenummerVoor Philadelphia en Gert-Jan

van Welzen is 26 juli 2011

een bijzondere dag. Op deze

datum vieren zij allebei hun

50ste verjaardag! Daarom

verschijnt in augustus een

speciaal jubileumnummer.

Gert-Jan woont zelfstandig

in Ede en laat ons zien hoe

hij zijn verjaardag viert.

Greet Prins zorgmanager 2011Op 7 april 2011 is Greet Prins verkozen tot zorgmanager van

het jaar 2011. De prijs bestaat uit de ING Excellence Trofee,

een onderscheiding die een begrip is geworden in de zorg-

wereld. Waarom Greet als winnaar uit de bus kwam? Het

juryrapport: “Toen ze aantrad, bevond de organisatie zich

op vele gebieden in zwaar weer. Het imago (van Philadelphia,

red.) was beschadigd en de Inspectie had twijfels over de

kwaliteit van de zorg. Onder haar leiding is de gehandi-

captenorganisatie weer op eigen benen gaan staan.(…).

Daarnaast heeft ze veel energie gestoken in het weer in

balans brengen van de relatie tussen medewerkers, cliënten

en ouders. De medewerkers hebben weer zelfvertrouwen.

Kenmerkend is haar grote communicatiekracht en resul-

taatgerichtheid.” In haar reactie droeg Greet de prijs op aan

alle medewerkers van Philadelphia die elke dag weer hun

best doen om het beste uit cliënten te halen en daarmee uit

zichzelf. Greet, proficiat!

Met de Wmo doet iedereen gewoon mee is een boekje voor

mensen die moeite hebben met lezen en begrijpen. In een-

voudige taal staat erin hoe je hulp kunt vragen bij de gemeente.

En hoe je kunt meepraten over de Wet maatschappelijke

ondersteuning. Mensen met een verstandelijke beperking heb-

ben meegelezen en geadviseerd. Haal het boekje gratis van

internet: www.programmavcp.nl (via aanbod/producten).

Wmo-boekje

Onderling contactDe afgelopen maanden kreeg

de redactie veel (meestal

positieve) reacties op de

Hallo. Daaruit blijkt dat ver -

schillende cliënten graag

via Hallo in contact willen

komen met andere cliënten.

Om samen dingen te doen,

zoals muziek maken. Som-

mige cliënten zoeken een

relatie. Philadelphia denkt

erover na of en zo ja, hoe

we invulling kunnen geven

aan deze wensen. Wordt

vervolgd.

Wist je dat... de helft van het hoofd- kantoor nu verhuurd wordt aan de Rabobank? Ook 'Nunspeet' let op de kosten.

Hallo allemaal!

18 Hallo

Een rustige oude dagMarga zit rustig te ontbijten. Een voor een verorbert ze haar

stukjes boterham. Dan ziet ze Geertje Smit, de locatiemanager.

Ze veert op in haar rolstoel en roept: “Geertje, ik mag blijven!”

Ze is dolbij en Geertje feliciteert haar hartelijk.

Felicitaties als iemand verhuisd is naar de

Haverweg, het laatste adres? Want cliënten

in de Haverweg zijn oud en/of dementerend

en vaak niet meer mobiel. Zij ontvangen in-

tensieve verzorging op basis van een indicatie

ZZP 5 of 8. Geertje Smit is de locatiemanager:

“Cliënten komen hier tot rust. Soms gaan ze

zelfs even vooruit. Er hoeft niets meer. In hun

vroegere locatie liepen ze soms toch op hun

tenen. Het levenstempo is hier lager. We stel-

len geen grote doelen meer. Slechts vier doe-

len zijn hier belangrijk: gekendheid, heelheid,

veiligheid en nabijheid.” De Haverweg biedt

geen dagbesteding. Op tijd opstaan en wach-

dicht. Cliënten hebben bij ons een ruime

zitslaapkamer. Als ze bedlegerig worden,

hebben ze zo hun eigen vertrouwde plek met

ruimte voor bezoek. Veel medewerkers wer-

ken al lange tijd in de regio en kennen de

bewoners daardoor goed, ook al in hun

vorige locatie(s).”

Samen belevenVeel van de eerst opgerichte huizen van

Philadelphia stonden in Gelderland. Geertje:

“Daarom kregen we in de jaren negentig

hier in Gelderland te maken met veel oude-

ren. We begonnen dus met praktische zaken

hoorde ik een medewerker en een cliënt sa-

men een liedje zingen. Je hoorde dat ze het

allebei met hart en ziel zongen, dat ze er ple-

zier in hadden. Bij cliënt én medewerker riep

het speciale herinneringen op. Dat contact,

daarin ontstaat belevingsgerichte zorg. Soms

krijgt het vorm door samen een levensboek te

maken, door naar de oude vertrouwde gelui-

den van de boerderij te luisteren, en soms

door stil bij elkaar te zitten. Dit betekent dat je

jezelf moet durven laten raken: door de cliënt,

door je eigen gevoel en herinneringen, door

het verdriet van het naderende einde. Het gaat

om het menselijke contact binnen een profes-

sionele context.”

Elke dag is nieuwDe medewerkers van de Haverweg stemmen

elke dag hun werk af op ieder van de dertien

cliënten. Hoe zit iemand in zijn vel? Wat heeft

iemand nodig? Op basis daarvan verdelen

zij het werk onderling. Geertje: “We nemen

alle tijd voor het opstaan, baden en ontbijten.

Verder staat in elk teamoverleg een cliënt

centraal. Iedereen vertelt iets over een recent

contact met de cliënt. Zo krijgen we die

cliënt weer scherp op ons netvlies. ‘O ja, dat

is typisch Henk. Hij is ’s nachts volgens mij

wel eens bang. Voelt hij zich daarin begre-

pen? Hoe laat ik hem weten dat ik er voor

Er is geen vast model voor de omgang met oudere cliënten. Alles ontstaat in het persoonlijke contact.

ten op het busje veroorzaakten stress bij

cliënten. In dat licht benoemde organisatie-

adviesbureau Berenschot de afwezigheid van

dagbesteding als kwaliteitspunt. Hier bestaat

de tijd niet meer in de vorm van haast. “Wij

voegen ons naar het tempo van de cliënt. Zo

kijken we ’s morgens voorzichtig om de hoek

van de kamerdeur of iemand wakker is. Zo

niet, dan doen we de deur voorzichtig weer

als tilliften en hoog-laagbedden. Daarna

vroegen we ons af: hoe gaan we deze mensen

begeleiden? We kwamen in aanraking met

het begrip belevingsgerichte zorg. Onze

medewerkers zijn qua beroep (zieken)ver-

zorgende, verpleegkundige of medewerker

maatschappelijke zorg. Er is geen vast model

voor de omgang met oudere cliënten. Alles

ontstaat in het persoonlijke contact. Laatst

Hallo 19

Een rustige oude dag

Waardig oud worden Locatie Haverweg in Rheden is

uiteraard niet de enige locatie

waar oudere cliënten wonen.

Philadelphia merkt dat het aantal

cliënten boven de 50 jaar de afge-

lopen 25 jaar is toegenomen. Een

belangrijk signaal, want vanaf die

leeftijd kan het verouderingspro-

ces beginnen. Bij mensen met

het Syndroom van Down en bij

cliënten met een ernstig meer-

voudige beperking zelfs al vanaf

het 40ste jaar.

Het proces van ouder worden is

onvermijdelijk, maar bij mensen

met een verstandelijke beperking

zijn de signalen niet altijd even

duidelijk. Zo kunnen cliënten hun

ongemak soms niet verwoorden

en zijn er aanwijzingen dat zij pijn

anders beleven. Daarom moeten

medewerkers van Philadelphia

extra alert zijn op (nieuwe)

klachten. Bovendien zijn cliënten

gevoelig voor het metabolisch

hem ben?’ We geven elkaar omgangsadvies.

Zo inventariseren we steeds ieders eigenhe-

den en stemmen onze omgang daar op af.”

Kwaliteit aan het eind“We zijn blij met de contacten met belangen-

behartigers, vaak een broer of zus. Sommigen

doen extra dingen als een maandviering met

muziek, verhalen en sfeer. Een ander gaat

wandelen met cliënten, samen knutselen of

tutten als dames onderling.

Menselijke nabijheid geldt voor ons als het

belangrijkste kwaliteitsaspect. Cliënten wonen

hier meestal nog meerdere jaren. Ik vind het

mooi om aan dat stuk levenspad kwaliteit te

kunnen toevoegen.”

Locatiemanager Geertje Smit: "Wij voegen ons naar het tempo van de cliënt."

Hallo allemaal!

20 Hallo

syndroom. Dit betekent dat zij

door weinig beweging en veel

eten te dik kunnen worden (obesi-

tas). Dit kan hart- en vaatziekten

veroorzaken. Omdat veel cliënten

al medicatie gebruiken, is oplet-

tendheid vereist in verband met

averechtse reacties bij nieuwe

medicatie. Waar nodig werken

medewerkers samen met een

verpleeghuisarts of arts voor

verstandelijk gehandicapten.

Behalve dat ouder worden lichame-

lijke ongemakken met zich mee-

brengt en dementie vaak een rol

speelt, kan het ook leiden tot de-

pressiviteit of boosheid. Omdat

cliënten meestal geen kinderen

hebben, zijn zij aangewezen op

hulp van anderen. Het netwerk

wordt vaak kleiner, waardoor

mensen kunnen vereenzamen.

Daarom zijn vrijwilligers en dag-

besteding, los van de reguliere

begeleiding, van groot belang.

Laatste levensfasePhiladelphia probeert achteruit-

gang zo vroeg mogelijk te onder-

kennen. Dat kan op individueel

niveau door op tijd diagnostische

metingen te doen en de cliënt

vervolgens passende begeleiding

te bieden. Belevingsgerichte zorg

is hierbij de leidraad. Daarom ont-

wikkelt Philadelphia momenteel

de publicatie ‘Wil je wel in mijn

wereld komen?’ voor begeleiders.

Daarnaast wil Philadelphia in ge-

sprek over de laatste levensfase.

Hoe ga je hier als organisatie mee

om? Op 1 juli vindt het symposi-

um ‘In gesprek over een waardig

levenseinde’ plaats. Leden van

de participatieraden, regio-

directeuren en hoofden Zorg &

Ondersteuning zullen praten over

goede zorg, juist in de laatste

levensfase. Deskundigen vertellen

over de medische, juridische

en ethische aspecten.

Belevingsgerichte en palliatieve

zorg komen eveneens aan bod.

ToekomstAl met al komen er dus meer

oudere cliënten. Philadelphia

wil haar dienstverlening daar

zo goed mogelijk op afstemmen.

Met alle ervaring en gesprekken

zal Philadelphia de huidige

praktijk evalueren om op die

manier passend beleid te kun -

nen ontwikkelen.

Al met al komen er dus meer oudere cliënten. Philadelphia wil haar dienstverlening daar zo goed mogelijk op afstemmen.

In 1986 was 13,3% van onze cliënten 50 jaar

of ouder (207 van de 1.558).

Nu, in 2011 is dat gestegen naar

28,2% (2.224 van de 7.874).

Dat is meer dan een verdubbeling.

100

200

300

400

500

600

700

800

900

1.000

1.100

1.200

1.300

1.400

1.500

50 – 59 60 – 69 70+ Leeftijd in jaren

aant

alle

n cl

iënt

ensituatie in 2011

1.371

734

275

Hallo 21

"Onze ouderen zijn geen aparte groep"Jopie Blom, locatiemanager

Landbouwstraat, Julianadorp

“Wij wonen op de 5de verdieping

van een gebouw waar ook ‘nor-

male’ ouderen wonen. Ook is

hier een kleinschalig woonser-

vicecentrum met verpleeghuis

gevestigd. Het bevalt heel goed.

Op de begane grond is onze ei-

gen dagbesteding. Onze cliënten

kunnen meedoen in de soos van

het verpleeghuis: bejaardengym,

samen zingen of naar een film

kijken. Op hun beurt lopen de

senioren regelmatig binnen bij

onze dagbesteding. Om even

te kijken of om te helpen. Of ze

maken een praatje in de hal met

onze cliënten: ‘Zo, Gerard, doe

je jas goed dicht, jongen. Het is

koud buiten.’ Al met al verlopen

de wederzijdse contacten hier

heel natuurlijk. We hebben hele-

maal niet het gevoel dat we een

aparte groep vormen.”

Een moestuin op hoogteTineke Binken en Stefan

van het Schip, De Luifel,

Amsterdam

Tineke, coördinerend begeleider:

“We zijn begonnen met een tuin.

We hebben bakken op hoogte

neergezet, zodat cliënten niet

hoeven te bukken. We hopen

deze zomer aardbeien en toma-

ten uit eigen tuin te eten. Op

den duur willen we de tuin uit-

breiden en als dagbesteding

gaan gebruiken. Stefan, een en-

thousiaste cliënt: “Ik heb er

mijn tuinkabouters in gezet. Zo

kan ik uit elkaar houden waar de

bloemen staan en waar de

moestuin is.”

"Ze zijn heel blij met me"Jutka Beenken, vrijwilligster,

Wittenburg, Bergen

Wittenburg biedt dagbesteding in

huis aan de oudste cliënten, zo-

dat ze niet meer de deur uit hoe-

ven. Dit in samenwerking met

Magenta Zorg, een organisatie

voor ouderen. Ook cliënten van

locaties in de buurt doen eraan

mee. Sinds kort helpt Jutka als

vrijwilligster. Jutka woont zelf-

standig en krijgt ambulante be-

geleiding. Ze vindt het leuk om

anderen te helpen. “Ik help de

deelnemers bij de activiteiten,

zoals kleurendomino, lichamelij-

ke beweging of koken. Ook help

ik met koffie en thee en met de

afwas. Ze hebben gezegd dat ze

heel blij met me zijn!”

Samen liedjes zingen Jopie Schmidt, coördinerend

begeleider, Asterstraat,

Haarlem

“Je moet voldoende medische

en gedragskundige kennis heb-

ben. Veel cliënten hebben (ver)

slikproblemen en daardoor long-

ontsteking. We proberen dit te

voorkomen, bijvoorbeeld door

verdikt drinken te geven met een

lepel. Sommige cliënten stoppen

van de ene op de andere dag

met lopen. Anderen worden

boos als ze de grip op hun leven

verliezen. Naast kennis is rust

en gezelligheid van belang. Met

een medewerker liedjes zingen

met gitaarbegeleiding. Soms is

het voor familie moeilijk om de

achteruitgang te zien. Maar als

ik zie hoe een dementerende

vrouw geniet van het snoezelen

met een begeleidster, dan haal

ik daar inspiratie uit!”

Jutka (r.) en cliënt Ellie.

Jopie (l.) en cliënt Gerard.

(ADVERTENTIEPAGINA)

Hallo 23

Napraten over De HerkenningDit voorjaar was in verschillende theaters De Herkenning te

zien. Bijna alle zesduizend (coördinerend) begeleiders en meer

dan duizend ouders en vrijwilligers bezochten de voorstelling.

Zij leerden zichzelf én elkaar beter kennen. Een terugblik.

bovenop zitten. Dan kom ik binnen en zie

ik dat het tafelblad van de rolstoel scheef

staat. Dan denk ik: zien jullie dat nou

niet? En soms die achterliggende gedach-

te: zorgen jullie wel goed voor Mariëlle?”

Relativerend: “We zijn trots op het team,

hoor. Maar het loslaten blijft moeilijk.”

Toos Hanson is de coördinerend bege-

leider van Mariëlle. Ook zij vond dat de

sketches een spiegel voorhielden.

“Bij zo op het oog kleine dingen denk je

als begeleider wel eens: is het echt nodig

om daar een punt van te maken? Maar

als mijn kind in een huis zou wonen, zou

ik precies hetzelfde doen.”

Toos vond de focus op goed samenwer-

ken in de driehoek de meerwaarde van

de voorstelling. “Zien hoe belangrijk het

is om duidelijk naar elkaar te zijn.”

Ze roemt de manier waarop Margreeth

en Ton dat doen. “Ze benoemen alles.

En dat is goed, want zij kennen hun doch-

ter als geen ander.” Margreeth: “Door De

Herkenning besefte ik nog meer dat je

elkaar zó nodig hebt! Wij zijn open naar

de begeleiders toe en zij naar ons. Heel

waardevol. Want we weten dat we dat

allemaal doen om Mariëlle de beste zorg

te bieden.”

Hallo allemaal!

In De Herkenning stond samenwerken in

de driehoek cliënt, ouder/belangenbe-

hartiger en begeleider centraal. Acteurs

speelden scènes na uit de dagelijkse

praktijk. Ze lieten zien hoe ingewikkeld

het soms is om duidelijk te communice-

ren. Hoe moeilijk het kan zijn om vertrou-

wen in elkaar te hebben. Elkaar beter

leren begrijpen, daar draaide het om.

Opvallende sketchesMargreeth van Iperen vindt dat die opzet

geslaagd is. Haar dochter Mariëlle (27)

is meervoudig beperkt. Sinds 2005

woont ze in een huis van Philadelphia.

Margreeth en haar man Ton bezochten

de voorstelling in Amersfoort. Margreeth:

“Voor de pauze vertelde Greet Prins waar

Philadelphia voor staat. Een helder ver-

haal, waar we blij mee waren. Daarna kre-

gen we interviews met medewerkers te

zien, die in verschillende locaties waren

opgenomen. Ook heel interessant. Maar

de sketches sprongen eruit. Ik herkende

mezelf daar inderdaad in.”

Margreeth geeft als voorbeeld de scène

van de ‘verkeerde kleding’. Het kind dat

niet het setje aanheeft dat door moeder

met zorg is uitgezocht. “Ook ik kan er zo

De Herkenning

Acteurs speelden scènes uit de praktijk na

die voor de bezoekers herkenbaar waren.

Voorstelling voor ouders, medewerkers en vrijwilligers

24 Hallo

“Piet boft enorm met zo’n zus”

Regiodirecteur Peter Kemp in gesprek met Bep van Koppen.

24 Hallo

Hallo allemaal!

Hallo 25

“Piet boft enorm met zo’n zus”Een lange weg met tuinderijen. Op verschillende plekken staan

tafeltjes waarop tomaten en komkommers te koop worden aangeboden.

In de verte is de kerktoren van Pijnacker te zien. In deze landelijke

omgeving woont Bep van Koppen (72), de zus van Piet van der Lans.

Ze ontvangt regio directeur Peter Kemp hartelijk.

Als de koffie op tafel staat, begint

Bep van Koppen over haar oudere

broer te vertellen, van wie ze al

twintig jaar bewindvoerder is. Ze

ziet Piet eens in de twee weken.

Vaak neemt ze hem mee naar

haar huis. “Piet komt hier graag.

Dit is een vertrouwde plek voor

hem.” Ze wijst in de richting van

het dorp. “Daar verderop staat het

huis waar onze ouders woonden.

Piet heeft daar een groot deel van

zijn leven doorgebracht. Hij hielp

mijn vader in de kassen. Als Piet

vrij was, ging hij vaak wandelen.

Hij kent de buurt en de mensen

die hier wonen goed.”

FamiliemensMensen als Piet hebben zelf geen

kinderen en hun eigen ouders

leven vaak niet meer. De zorg van

familie is daarom extra belang-

rijk. Piet komt uit een gezin van

elf kinderen. Welke afspraken

werden er in de familie Van der

Lans gemaakt? Bep: “Mijn vader

was 86 toen hij stierf, moeder was

toen al overleden. Piet woonde

al ruim tien jaar in een huis van

Philadelphia, in Delft. Toen mijn

vader 84 was, vroeg hij wie van ons

de bewindvoerder van Piet wilde

worden. Ik heb zelf zes kinderen.

Allemaal twintigers in die tijd. En

was druk met ons bedrijf. Maar ik

dacht: er moet toch iemand voor

die jongen zorgen? Dus ik zei dat

ik die taak op me wilde nemen.”

Mee op vakantiePeter vraagt hoe Bep de zorg voor

Piet ervaart. Enthousiast: “Ik heb

er plezier in! Mijn broer betekent

veel voor me. Ik verwen hem, dat

mag je gerust zeggen. Hij krijgt

wat lekkers bij de koffie, we gaan

wandelen, er opuit om leuke

dingen te doen, hij gaat met ons

mee op vakantie. Piet is gewoon

mijn zevende kind. Zijn thuis is

de Hoornse Zoom, maar ook hier.

Mijn man staat er helemaal achter.

We vinden het leuk om hem zo te

zien genieten. Piet houdt van zijn

familie. Alle verjaar dagen staan op

zijn kalender. Dan wil hij gehaald

worden. Geregeld zitten we met

alle kinderen en kleinkinderen

hier te eten. Met zijn 31-en! Nasi

met saté. Heel gezellig.”

Peter: “Piet boft met zo’n zus. U

zorgt voor uw broer vanuit uw

hart. Dat is voor Piet heel waarde-

vol. Dat vergroot zijn kwaliteit van

leven. Familieleden zoals u zijn

belangrijk. Het is fantastisch dat u

zoveel met uw broer onderneemt.”

In de Hoornse Zoom wonen

relatief veel ouderen. Peter vertelt

Bep over de belevingsgerichte

dagbesteding waarmee begin dit

jaar is gestart. Die wordt aan -

geboden door speciale activiteiten -

begeleiders in de locatie zelf. Peter:

“Cliënten van deze leeftijd zijn

gebaat bij rust en structuur. Dat

zag u ook aan Piet. Vier dagen in

de week dagbesteding buiten de

deur, dat lukte niet meer.”

Bep: “Inderdaad. Hij moest zich

haasten om 8.30 uur met het busje

mee te gaan. Daar werd hij onrus-

tig van. Maar het was mooi werk

voor hem. Hij mocht figuurzagen,

verven, timmeren. Dat is zijn lust

en zijn leven.”

Peter: “We gaan ervoor zorgen

dat Piet dat ook in de Hoornse

Zoom kan gaan doen. Want bij de

Bep van Koppen: “Piet is gewoon mijn zevende kind. Zijn thuis is de Hoornse Zoom, maar ook hier. Mijn man en ik vinden het leuk om hem zo te zien genieten”

Hallo 25

belevingsgerichte dagbesteding

richten we ons helemaal op wat

de cliënt wil. Daarnaast is het

vasthouden van vaardigheden heel

belangrijk. Zoals soepel blijven

door bewegen. En het prikkelen

van de geest door middel van

geheugentraining.”

Bep, lachend: “Dat zit bij Piet nog

wel goed. Hij weet soms dingen

over vroeger te vertellen die ik al-

lang vergeten ben. Hij is echt nog

heel helder. Waarschijnlijk omdat

hij altijd aan het puzzelen is. Met

gemak maakt hij leg puzzels van

duizend stukjes.”

Bep staat nog niet bewust stil bij

de zorg voor Piet in de toekomst.

“Natuurlijk word ik een dagje ou-

der. Maar ik ben nog fit. Daarom

ben ik er nu niet mee bezig.”

Gelukkig levenPeter: “Wij hopen dat Piet en u

het nog lang goed met elkaar

zullen hebben. Er komt misschien

een moment dat het voor u wel

wat lastiger wordt. En dat u Piet

minder vaak kunt meenemen. Aan

Philadelphia de opdracht om uw

broer ook dan een gelukkig leven

te laten hebben.”

26 Hallo

Hallo allemaal!

Jubileumweek Philadelphia van 28 september tot en met 5 oktober

Het is feest voor iedereenPhiladelphia bestaat 50 jaar en viert feest met iedereen. In de eerste

plaats in de locaties, samen met cliënten en medewerkers. Maar er is

ook aandacht voor de ouders/belangenbehartigers en vrijwilligers.

Bij een verjaardag hoort een cadeautje en

daarom krijgen alle locaties aan het begin

van de feestweek een cadeaudoos met

luikjes. Achter elk luikje zit een cadeautje

of verrassing. Ook krijgen alle locaties

taart. Cliënten die ambulant worden

begeleid ontvangen een eigen cadeau.

Onderdeel van de festiviteiten is om

elkaars talenten naar boven te halen en

te vieren. Dat doen we doordat iedereen

mag meedoen aan verschillende activi ­

teiten tijdens de jubileumweek. Niets

moet, alles mag. We willen iedereen

uitdagen en zijn benieuwd naar ieders

talenten. Dus, kies uit wat je leuk

vindt en doe mee. Je kunt nu al beginnen.

Kijk op www.hetbesteuitjezelf.nu

Groot geworden door klein te blijvenPhiladelphia is op 26 juli 1961 opgericht

door ouders die graag kleinschalige huizen

voor hun kinderen wilden, dicht bij huis.

In de begintijd was er niet veel geld en de

AWBZ was er nog niet. Door haar speciale

aanpak is Philadelphia snel gegroeid, on­

danks dat we klein zijn begonnen. We zijn

blij en dankbaar dat Philadelphia al 50 jaar

mensen met een verstandelijke beperking

kan helpen. En dat blijven we zien als onze

opdracht: het omzien naar mensen met een

verstandelijke beperking in de samenleving.

5 oktoberOp 5 oktober is er een slotbijeenkomst

voor afvaardigingen van cliënten, ouders/

belangenbehartigers, medewerkers en vrij­

willigers. Ook nodigen we politici en men­

sen van de overheid uit die met ons werk

te maken hebben. We vertonen dan onder

andere een documentaire en een samen­

vatting van de creatieve inbreng op de jubi­

leumwebsite www.hetbesteuitjezelf.nu.

Omdat we niet iedereen voor deze bijeen­

komst kunnen uitnodigen, kun je later een

impressie zien op de website. Op deze site

kun je ook alle inzendingen volgen.

Knuffelbeer Philly

komt graag een

keertje logeren.

26 Hallo

luikjes. Achter elk luikje zit een cadeautje

of verrassing. Ook krijgen alle locaties

taart. Cliënten die ambulant worden

begeleid ontvangen een eigen cadeau.

Onderdeel van de festiviteiten is om

elkaars talenten naar boven te halen en

te vieren. Dat doen we doordat iedereen

mag meedoen aan verschillende activi

teiten tijdens de jubileumweek. Niets

moet, alles mag. We willen iedereen moet, alles mag. We willen iedereen moet, alles mag. W

uitdagen en zijn benieuwd naar ieders

talenten. Dus, kies uit wat je leuk

Knuffelbeer Philly

komt graag een

keertje logeren.

Hallo 27

Het is feest voor iedereenJuniVanaf 14 juni Iedereen kan meedoen via

www.hetbesteuitjezelf.nu

Juli8 juliLaatste dag dat locatiemana­

gers hun bestellingen kunnen

doen voor

• de feestweek in de locaties

• logeerpartij Philly

• de cameraploeg

• snoezelwagen

26 juli50ste verjaardag Philadelphia

AugustusJubileumspecial Hallo

September28 september tot 5 oktoberFeestweek in de locaties

Oktober5 oktoberSlotbijeenkomst in schouwburg

& congrescentrum Orpheus,

Apeldoorn

Kies uit wat je leuk vindt en doe mee

Jubileumagenda

Zing het feestlied ‘Het Beste Uit Jezelf’ is een lied

voor het jarige Philadelphia. Het

is een echte meezingsong. De

tekst en muziek en karaokeversie vind je

op www.hetbesteuitjezelf.nu. Zing het

lied en laat jouw of jullie versie horen.

Misschien sta jij dan in de feestweek op

het podium bij de slotceremonie.

laat het beste van jezelf zien

Waar ben jij trots op? Een spe­

ciaal camerateam reist door

het land en komt filmen waar

jij goed in bent. Je locatiemanager kan

het team uitnodigen. De filmpjes kun je

bekijken op de website*.

nodig Philly uitPhilly is een nieuwsgierige knuf­

felbeer. Hij houdt heel veel van

logeren. Hij wil graag weten

waar jij goed in bent! Wil je dat Philly ook

eens bij jou komt slapen? Je begeleider

kan het aan de locatiemanager vragen. Wie

weet komt Philly wel een nachtje bij jou.

Feliciteer PhiladelphiaMaak alleen of samen een

filmpje waarin je Philadelphia

feliciteert. Serieus of grappig,

zacht of heel hard, wat jij maar wilt.

Plaats het filmpje op de website*, dan

kan iedereen het zien. Hiep hiep hoera!

*www.hetbesteuitjezelf.nu

Stuur een complimentjeHaal het beste uit jezelf en

waardeer de mooie dingen van

een ander. Verras iemand met

een complimentje. Stuur een leuke e­card!

geniet in de Snoezel- Pipowagen

Dit is snoezelen ten top! Deze

Pipowagen heeft een muziektril­

waterbed en een speciaal muziek­

bed met een loungezit en een zitstoel. Er is

muziek en er zijn materialen om te ruiken en

voelen. Hij komt een dag voor de deur staan.

(ADVERTENTIEPAGINA)

Hallo 29

Medezeggenschap in regio Zuidoost

“Met meer leden zijn we sterker”“In de cliëntenraad kan ik meedenken en beslissen over dingen die voor ons

belangrijk zijn. Maar we zijn maar met z’n drieën en onze regio is groot.

Er moeten echt meer cliënten meedoen. Dan zijn we sterker.” Tim Daemen (22),

woont in De Merici in Maastricht, en zit in de regionale cliëntenraad Zuidoost.

Cliënten en ouders/belangenbehartigers

hebben lokaal, regionaal en landelijk

medezeggenschap over beleid en zorg

van Philadelphia. In locaties praten zij

over huisregels, groepsactiviteiten en de

nachtzorg. De regionale cliëntenraad en

participatieraad nemen de standpunten

van de locaties mee in hun overleg met de

regiodirecteur. “Wij zeggen wat we vinden

van dingen, waar cliënten in de regio mee

te maken hebben”, vertelt Tim Daemen.

“Ik kom vooral op voor onze belangen in

De Merici, omdat ik daar zelf woon. Daar-

om moeten we meer leden hebben, zodat

we beter voor de héle regio kunnen opko-

men.” De regionale cliëntenraad geeft zijn

mening en advies over zaken als de klach-

tenprocedure, het omgaan met agressieve

cliënten, het stappenplan bij ongewenste

seksuele intimiteiten en het gebruik van

ondersteuningsplannen. Soms is het best

ingewikkeld, vindt Tim. Daarom krijgt de

cliëntenraad hulp van een professionele

cliëntenraadondersteuner.

Het draait om zorgPartner van de regionale cliëntenraad is

de regionale participatieraad Zuidoost.

Hierin geven ouders/belangenbehartigers

gevraagd en ongevraagd advies aan de

regiodirecteur over zaken die de cliënten-

zorg aangaan. Zoals de begroting, reorga-

nisaties, verbouwingen, vervoer, veiligheid

en ontwikkelingen in de zorg. “Voor ons is

het belangrijk wat de regionale cliëntenraad

vindt en adviseert. Het gaat immers om

onze kinderen”, zegt Niek van Exel, lid van

de participatieraad Zuidoost. De regionale

participatieraad houdt contact met de lo-

kale raden, om hun stem te laten doorklin-

ken in de advisering aan de regiodirecteur.

De regionale raden in het hele land zijn

vertegenwoordigd in het medezeggen-

schapsoverleg met het landelijk bestuur.

Eigen initiatiefDe participatieraad adviseert over plan-

nen en voorstellen, zoals het regionale

opleidingsplan, en kaart op eigen initiatief

onderwerpen aan. Een mooi voorbeeld,

zegt Niek van Exel, betreft de selectiepro-

cedure voor de nieuwe regiodirecteur. “Als

participatieraad vonden we dat het iemand

moest worden met aantoonbare ervaring

in de gehandicaptenzorg. Dat punt is

toegevoegd aan het profiel.” Verder wacht

de participatieraad de bezuinigingsvoor-

stellen van de regiodirecteur niet af. “We

denken proactief en constructief mee, met

als insteek dat er op de zorg zelf niet mag

worden gekort.”

De 'medezeggenschap nieuwe stijl' moet

nog groeien, stelt Niek van Exel, “maar we

merken aan alles dat we serieus worden

genomen.” Regiodirecteur Magdaleen

Ridder bevestigt dat. “De inbreng van de

regionale cliënten- en participatieraad is

voor ons onmisbaar om te kunnen voldoen

aan de behoeften van onze cliënten. Goede

medezeggenschap houdt ons scherp.”

Hallo allemaal!

30 Hallo

Hallo Voetbaltoernooi

Een aangename temperatuur, veel enthousiasme

en een strakke mat: ideale voetbalomstandigheden.

Op zaterdag 28 mei verzamelden zich in Hierden

dertig teams plus de nodige supporters voor het

jaarlijkse voetbaltoernooi van Philadelphia.

Komt dat schot!

Het winnende team FC Schiekade.

Aanvoerder Eduardo Semedo met

Philly de Beer.

FC Schiekade heeft voor de 2de keer gewonnen!! Philly de Beer, de mascotte van 50 jaar Philadelphia, feest mee...

Kampioen FC Schiekade bedankt het publiek.

De Boys and Girls Bennekom-aanvoerder met Greet Prins

tijdens de uitreiking van de 3de prijs: “Volgend jaar willen we

kampioen worden.”

Het Jubileumteam in actie.

Normaal zijn ze Ajaxfans…

Een professionele verzorger, klaar voor de wedstrijd!

Hallo 31

Philly troost, ook als je

hebt verloren.

Henk Timmer geeft een echte warming-up waardoor alle teams met warme spieren het veld opgaan.

De warming-up: Philly de Beer springt vrolijk mee met team FA Kolakost.

Philly de Beer wil iedereen veel succes

wensen met een dikke knuffel.

Philly helpt ook de EHBO

een handje.

Scheidsrechter Edwin Wortel maakt er een eerlijke, sportieve wedstrijd van.

Marya Schotanus is fanatiek bezig met de verdeling op het veld.

De supporters van de finale tussen Bert’s Beauties en FC Schiekade.

Zanger Cock Zwanenburg maakt er tijdens de lunch een feestje van.

Hallo allemaal!

32 Hallo

In het jaarverslag van 2010 laat Philadelphia zien wat er ondernomen is om de organisatie

te verbeteren. Dit verslag is voor iedereen toegankelijk. Om het overzichtelijk te maken, heb-

ben we de belangrijkste verbeteringen, cijfers en aandachtspunten op een rij gezet.

In 2010 heeft Philadelphia hard gewerkt om

de zorg te verbeteren én onze geldzaken beter

te regelen. Dat past binnen ons plan om de

zorg voor mensen met een verstandelijke

beperking weer helemaal voorop te stellen.

In ons jaarverslag van 2010 staan alle stappen

die we hebben genomen uitgebreid omschre-

ven. We hebben ze kort voor je samengevat.

Ze laten zien dat we de goede kant opgaan en

daar zijn we best trots op. Maar we weten

ook dat we nog lang niet klaar zijn: er zijn

nog steeds veel dingen die beter moeten.

In dit schema is in één

oogopslag duidelijk op

welke terreinen we op de

goede weg zitten en op

welke terreinen we nog

verbeterslagen kunnen

maken.

Kwaliteit van zorg

Medezeggenschap

Opleidingen

Communicatie intern, extern

Werk en dagbesteding

Actief verzuimbeleid

ICT verbeteringen

Professionaliseren zorgvisie

Doelgroepenbeleid

Protocollen

Financiële kaders op locaties

Marketingbeleid

Follow up cliëntonderzoek

Betekenis kleuren: Wewetenwaarhetprobleemzit Weziendeeersteresultaten Wewetenwatwemoetendoen Wezijngoedopweg Wezijnbezigmetdeuitvoering

Ook de komende jaren heeft Philadelphia een

belangrijk doel. Vanuit onze christelijke visie

willen we goede persoonlijke zorg bieden.

Op maat en met respect voor de mensen om

wie het gaat.

Toch zijn er ontwikkelingen waar we ons

zorgen over maken. De bezuinigingen van de

regering raken onze cliënten en onze zorg.

Daar zullen we zo goed mogelijk mee om-

gaan. We hopen daarbij op goed overleg met

de beleidsmakers.

Aandacht voor de zorg in 2010Mensen met een verstandelijke beperking

moeten gelukkig kunnen zijn. En het beste

uit zichzelf kunnen halen. Daarom gaan we

bij Philadelphia uit van de mogelijkheden die

iemand heeft.

En we proberen allemaal op dezelfde manier

ons werk te doen: we voelen ons verantwoor-

delijk, we doen ons werk met passie, we heb-

ben aandacht voor onze cliënten en we zijn

vakkundig (professioneel).

In 2010 hebben we deze stappen genomen

om onze zorg te verbeteren:

Meer opleidingen en trainingen, meer openheid

over problemen, beter omgaan met klachten,

veilig omgaan met medicijnen, aandacht voor

relaties, intimiteit en seksualiteit en zorgvuldig

zijn met vrijheidsbeperking (zie pagina 33).

Philadelphia gaat goed vooruit

Hallo 33

Werken aan kwaliteitMeer opleidingen en trainingen.

Philadelphia wil een ‘lerende organisatie’

zijn, nu en in de toekomst. Daarom zijn de

trainingen voor onze locatiemanagers in

2010 doorgezet. Ook voor andere mede-

werkers zijn verschillende cursussen en

opleidingen georganiseerd. In 2011 be-

steden we extra aandacht aan de relatie

cliënten, ouders/belangenbehartigers en

medewerkers.

Meer openheid over problemen, beter

omgaan met klachten. Dingen die fout

gaan moeten aan de leiding gemeld wor-

den. Anders kunnen we er niet van leren.

Maar dan wil je wel zeker weten dat er

goed met je melding wordt omgegaan. De

mensen die leiding geven bij Philadelphia

moeten daarvoor zorgen. En ze moeten

maatregelen nemen om herhaling te voor-

komen. Om dat makkelijker te maken is

het Meldloket voor medewerkers ingesteld:

een beveiligde omgeving op ons intranet

waar vervelende gebeurtenissen of proble-

men kunnen worden gemeld, waar we

aangeven wat we eraan doen en welke re-

sultaten we daarmee bereiken. Het aantal

meldingen is daardoor nu al fors gestegen.

In 2010 ontving Philadelphia twaalf

officiële klachten. Soms kunnen die in

overleg binnen de regio opgelost worden,

soms is dat ingewikkelder. Daarom heb-

ben we een onafhankelijke commissie die

klachten van cliënten en ouders/belan-

genbehartigers behandelt: de Commissie

Interne Klachtenopvang. Van de twaalf

officiële klachten hebben we er vier in

goed overleg opgelost, acht klachten zijn

behandeld door de commissie. Twee klach-

ten zijn gegrond verklaard en één voor een

deel. Philadelphia heeft maatregelen

getroffen om herhaling te voorkomen.

Veilig omgaan met medicijnen. Eén

heldere gedragslijn voor het verstrekken

van medicijnen. Dat kan door het nieuwe

medicijnenvoorschrift (‘protocol’) voor de

hele organisatie. En door de opleiding

‘medicijnverstrekking’ die in 2010 van

start is gegaan.

Relaties, intimiteit en seksualiteit. Een

gevoelig onderwerp. Toch vindt de Raad

van Bestuur dat dit lastige thema aan-

dacht nodig heeft. Daarom hebben we in

2010 vastgelegd hoe we met relaties,

intimiteit en seksualiteit omgaan (in een

nota ‘RIS’). We hebben het onderwerp

op de agenda gezet in de Medezeggen-

schapsraden. En een programma ontwik-

keld voor onze medewerkers. Ook de

kennis op dit gebied bij onze gedrags-

deskundigen is vergroot. Onder cliënten

en hun ouders of belangenbehartigers

is inmiddels een brochure over dit onder-

werp verspreid.

Zorgvuldig zijn met vrijheidsbeperking.

De vrijheid van een cliënt beperken doen

we zo min mogelijk. Is het echt nodig?

Doen we het zo menswaardig mogelijk? Die

vragen moeten we ons steeds opnieuw blij-

ven stellen. In 2010 hebben we daarom

onze voorschriften (Keuzevrijheid en BOPZ)

aangescherpt en in alle locaties besproken.

Ook zijn alle vrijheidsbeperkende maatrege-

len binnen de organisatie doorgelicht.

Toezicht door inspectie

Sinds 2008 houdt de Inspectie voor de

Volksgezondheid toezicht op het herstel

van Philadelphia. Dat toezicht is in 2010

afgerond met de conclusie dat de kwali-

teit van de zorg is verbeterd, maar dat

Philadelphia er nog niet helemaal is. Het

eindrapport is door de Inspectie met de

Raad van Bestuur en vertegenwoordigers

van de medezeggenschap besproken.

Het hele jaarverslag

kun je downloaden via www.

philadelphia.nlPhiladelphia gaat goed vooruit

Hallo allemaal!

34 Hallo

Meepraten en meebeslissenIn 2010 is hard gewerkt aan een goede opzet

van de medezeggenschap. Want we willen

op een open en respectvolle manier met

elkaar in gesprek zijn. Dat is belangrijk

voor het verbeteren van de zorg en de dienst-

verlening aan cliënten en hun ouders of

belangenbehartigers.

diebijeenkomsten met de landelijke Cliënten-

raad over ‘communicatie met de achterban’,

‘durven klagen’ en ‘luisteren naar cliënten’.

De Cliëntenraad heeft samen met de Raad

van Bestuur gesproken met de Inspectie voor

de gezondheidszorg over de uitkomst van de

inspectiebezoeken in 2010.

Voor de landelijke en regionale Participatie-

raden is er een studiedag georganiseerd over

‘regie, (mede)zeggenschap en goede zorg’.

Voor medewerkers is de nieuwe structuur

voor medezeggenschap nu rond. Daarbij

praat de Ondernemingsraad met de Raad van

Bestuur over ontwikkelingen in de organisa-

tie en het beleid voor de medewerkers.

Daarnaast heeft iedere regio een commissie

die met de regiodirecteur overlegt namens de

medewerkers. Zo is de medezeggenschap

dichter bij de medewerker gekomen.

Ervaringen van cliënten, ouders en vertegen-

woordigers. Die gaan we zorgvuldig bij-

houden. Daarom hebben we in 2010 een

tevredenheidsonderzoek onder ouders en be-

langenbehartigers uitgevoerd. Daaruit bleek

dat met name onderwerpen als klachtenma-

nagement, de opvolging van ondersteunings-

plannen en het professionaliseren van de

medewerkers belangrijk worden gevonden.

De Raad van Bestuur overlegt elke twee

maanden met de landelijke Cliënten- en

Participatieraden. Dan wordt over beleid ge-

sproken en om advies gevraagd. Af en toe zijn

leden van de Raad van Toezicht aanwezig.

Philadelphia ondersteunt de Cliënten- en

Participatieraden. Bijvoorbeeld met vergader-

ruimtes, een secretariaat, materialen en

reiskostenvergoedingen. Maar ook met

studiedagen en cursussen. Zo waren er stu-

Voor cliënten en hun belangenbehartigers

is een gelaagde opzet gekozen:

Belangrijke ideeën of opmerkingen uit het huiskameroverleg kunnen via

de lokale en regionale raden dus ook het hoofdkantoor bereiken.

Eind 2010 werkten er 8.256 mensen bij Philadelphia. Samen deelden zij 4.518 fulltimebanen.

Landelijk

Regionaal

Lokaal

LandelijkeCliëntenraad LandelijkeParticipatieraad

RegionaleCliëntenraad RegionaleParticipatieraad

LokaleCliëntenraad LokaleParticipatieraad

Huiskameroverleg/werkoverleg

Hallo 35

Deze punten sluiten goed aan op de plannen

die Philadelphia heeft. In 2011 zullen we ook

een op maat gemaakt onderzoek gaan doen

onder cliënten. In de toekomst zullen we dit

regelmatig blijven herhalen, zodat we steeds

goed weten hoe over ons wordt gedacht. Een

eerste proefonderzoek onder cliënten hebben

we trouwens al gedaan: daaruit bleek onder

andere dat bijna iedereen vindt dat er naar

hem of haar wordt geluisterd. Dat is een

signaal dat we op de goede weg zijn.

Onderzoek onder cliënten en belangen-behartigers blijft een speerpunt.

1000

2000

3000

4000

5000

6000

7000

8000

9000

2009 2010

Aan

tal m

edew

erke

rs Aantal FTE’s

Medewerkers in loondienst

8.256

5.047

9.070

4.518

25

50

75

100

125

150

175

200

225

250

275

300

325

350

2009 2010 2009 2010 2009 2010

Milj

oene

n eu

ro's

Financiën 2009/2010

Omzet Resultaat Vermogen

340

9,2

321

18,68,3

27,3

Gezond omgaan met geldEnkele cijfers voor 2010: geld is belangrijk om

nu én in de toekomst goede zorg te kunnen

bieden. Dus is het goed dat Philadelphia in

2010 financieel sterker is geworden. Dat heb-

ben we onder andere gedaan door goed op

onze kosten te letten. Even wat cijfers op een

rij. Het resultaat van Philadelphia in 2010 was

€ 9,2 miljoen positief (in 2009 was dat € 8,3

miljoen). Door het afstoten van activiteiten die

minder bij Philadelphia passen, daalde onze

omzet in 2010 met bijna 6% tot € 321 miljoen.

Maar kijk je alleen naar onze zorg voor men-

sen met een verstandelijke beperking, dan is

de omzet in 2010 gegroeid. Het eigen vermo-

gen van Philadelphia is gestegen naar € 27,3

miljoen. Dat maakt ons meer ‘solvabel’, waar-

door onze rentelasten afnemen. En het stelt

ons in staat om in 2011 en 2012 alle geplande

investeringen te doen (als gevolg van de vele

wetswijzigingen, om verouderde locaties op

te knappen en om medewerkers op te leiden

en bij hun werk te ondersteunen).

2010

Onroerend goedDe verkoop van onroerend goed

werd in 2010 verder doorgezet.

Hotel Egbertsduin heeft inmiddels

een nieuwe eigenaar gekregen. We

zijn in gesprek met kopers voor het

Vegetarisch Centrum Oosterbeek

en Kasteel Beverweert. En met de

Rabobank Noordwest-Veluwe zijn

we overeengekomen dat die de helft

van het hoofdkantoor in Nunspeet

gaat huren.

De afname van het aantal mede­

werkers betreft met name staf­ en

ondersteunende functies.

Hallo allemaal!

36 Hallo

Versterking van de organisatieVoor onze organisatie waren in 2010 twee

dingen erg belangrijk. Het was het eerste jaar

waarin onze nieuwe Raad van Toezicht bij-

eenkwam. De Raad van Toezicht adviseert de

Raad van Bestuur. Daarbij let deze vooral op

het maatschappelijke belang van de organisa-

tie, de cliënten en de medewerkers. Er wordt

toezicht gehouden op de kwaliteit van de

zorg en op de financiën. De besluiten van de

Raad van Bestuur worden beoordeeld en er

wordt overlegd met de Ondernemingsraad

en de Cliënten- en Participatieraden.

Het tweede belangrijke punt was dat de Raad

van Bestuur twee nieuwe leden heeft gekre-

gen: de heer drs. L. Vennemann MBA (zorg

en kwaliteit) en de heer drs. G. Zwart RC

MAC (financiën en ICT). Daarmee is het

bestuur van Philadelphia nu op volle sterkte.

Dus kunnen we krachtig verder op de inge-

slagen weg.

De organisatie in het hoofdkantoor en in de

regio’s is intussen al flink verbeterd. De regio-

directeuren zijn verantwoordelijk voor hun

eigen regio en leggen verantwoording af aan

de Raad van Bestuur. Omgekeerd worden zij

ook betrokken bij de ontwikkeling van beleid,

waardoor dat ook eerder door de regio’s zal

worden uitgevoerd.

Goed werkgeverschap vinden we belangrijk.

Onze medewerkers moeten het aantrekkelijk

vinden om bij Philadelphia te werken. Want

iemand die met plezier werkt, werkt meestal

ook beter. En het zorgt er ook voor dat we

ondanks het landelijke tekort aan zorgperso-

Segmenten Totaal Philadelphia

Cliënten per 31-12-2010

(ZZP)Cliëntenmetzorgenverblijf 3.864

Cliëntendagactiviteiten 2.553

Extramuralecliëntenexclusiefdagactiviteiten 2.579

PGB-cliënten 972

Logés 255

Overigecliënten 599

Af:cliëntendiezorgkrijgeninmeersegmenten -3.051

Totaalcliënten 7.771

Capaciteit per 31-12-2010

BeschikbareplaatsenAWBZ-verblijf 4.218

Productie 2010

Aantal(ZZP)dagenmetzorgenverblijf 1.440.052

Dagdelenextramuraledagactiviteiten 219.571

Urenextramuraleproductie 905.454

Bedrijfsopbrengsten 2010 (bedrag * € 1.000)

Totalebedrijfsopbrengsten 321.456

WaarvanAWBZ-budget 295.509

Waarvanoverigebedrijfsopbrengsten 25.947

Cijfers over PhiladelphiaIndezetabelstaatvoorhoeveelmensenmeteenverstandelijkebeperkingPhiladelphiazorgtenvoorwelkeprijsdatgebeurt.

neel toch goede mensen kunnen krijgen.

Aandacht voor opleiding, talentontwikkeling

en loopbaanperspectief vinden we daarom

belangrijk. Maar ook in andere opzichten wil

Philadelphia een goede werkgever zijn. Daarom

hebben we in 2010 nieuwe uitgangspunten

voor ons personeelsbeleid ontwikkeld. De

Ondernemingsraad heeft er al mee ingestemd,

dus we gaan die in 2011 verder uitwerken.

Medewerkers moeten het aantrekkelijk vinden om bij Philadelphia te werken. Iemand die met plezier werkt, werkt meestal beter.

Werken bij Philadelphia kan zwaar zijn.

Daarom hebben we de risico’s voor onze me-

dewerkers in kaart gebracht. 550 Vestigingen

hadden eind 2010 een gecertificeerde risico-

inventarisatie & evaluatie (RIE). Door deze

enorme inhaalslag heeft het management nu

meer zicht op de werkomstandigheden en

zijn ook al plannen voor verbeteringen ge-

maakt. Intussen is er een opvangteam voor

medewerkers die met vervelende problemen

of nare gebeurtenissen te maken krijgen. Het

team kwam in 2010 al 30 keer in actie om

medewerkers te ondersteunen.

!Goede communicatie en informatie Dit vinden we erg belangrijk. Daarom

waren we blij dat onze interne e-nieuws-

brief in een lezersonderzoek goed werd

gewaardeerd. En zijn we trots op Hallo

als magazine waarin cliënten zich op

hun best kunnen laten zien. Het wordt

gestuurd naar cliënten, ouders/belan-

genbehartigers en medewerkers.

Hallo 37

Hoe kijken we naar de toekomst?In 2009 en 2010 heeft Philadelphia weer een

gezonde basis gekregen. Dat hebben we

samen met onze medewerkers, met cliënten

en hun ouders of belangenbehartigers en met

mensen van buiten (zoals die van het IGZ en

het kwaliteitsinstituut TÜV) gedaan. Een

aantal zaken dat niet goed ging, is nu weer

redelijk op orde. Dat is belangrijk, want we

krijgen te maken met een aantal ingrijpende

ontwikkelingen.

De voorgenomen bezuinigingen en maatre-

gelen van het kabinet Rutte hebben voor onze

cliënten veel gevolgen. Vooral de wet ‘Werken

naar vermogen’ zet het inkomen en het werk

van onze cliënten onder druk. We hebben

daarom onderzocht wat die wet concreet bete-

kent. Het kabinet heeft acht maatregelen aan-

gekondigd. 87% Van onze cliënten wordt door

één of meer van die maatregelen getroffen.

Ook voor Philadelphia hebben de maat-

regelen gevolgen. Een groot deel van de zorg

voor mensen met een verstandelijke beper-

king valt straks onder de gemeente (Wmo).

De taken van de zorgkantoren zullen door de

zorgverzekeraars worden overgenomen. Zorg

en wonen moeten worden gescheiden. En de

PGB-regeling wordt drastisch veranderd. Om

goed met al deze veranderingen om te kunnen

gaan, stelt de Raad van Bestuur in 2011 een

meerjarenbeleidsplan op.

Maar er zijn ook leukere berichten: in 2011

bestaat Philadelphia 50 jaar. We gaan dat

vieren met onze cliënten, medewerkers en

vrijwilligers. In 2011 is ook de theatertour ‘De

Herkenning’ georganiseerd. Begeleiders en

ouders/belangenbehartigers hebben kennis

kunnen maken met de Raad van Bestuur en

hun beleid. De theatervoorstelling laat zien

hoe we werken aan een goede samenwerking

in de driehoek tussen begeleiders, cliënten en

ouders/belangenbehartigers. Voor onze me-

dewerkers is de tour het begin van een trai-

nings- en professionaliseringsprogramma.

Ons 50-jarig bestaan is een mooie gelegen-

heid om ons helder te profileren. Als een

warme en professionele dienstverlener waar je

‘het beste uit jezelf haalt’. Maar we willen niet

alleen laten zien wie we zijn, we willen ons

ook vernieuwen. Dat doen we vooral door de

ontwikkeling van nieuwe vormen van dienst-

verlening en slim gebruik van ICT.

Het hele jaarverslag van 2010 is te

vinden op www.philadelphia.nl

49%

ArbeidsverzuimUit onderzoek is gebleken dat 49%

van alle medewerkers zich een heel

jaar lang nooit ziek heeft gemeld.

Wel is het ziekteverzuim in 2010

licht gestegen. In 2009 lag het

verzuim op 6,2%. In 2010 ligt het

verzuim op 6,7% (zonder zwanger-

schap). Philadelphia heeft een

‘taskforce’ opgericht om langdurig

ziekteverzuim goed in kaart te bren-

gen en waar mogelijk voor te zijn of

te verminderen.

38 Hallo

Boerderij Groot Schutterhoef in Leusden beschikt

sinds kort over een rolstoelschommel. Cliënten,

familie en begeleiders zijn er de koning te rijk mee.

De schommel kon mede dankzij de Stichting

Vrienden van Philadelphia worden aangeschaft.

Een gelukzalige glimlach op de rolstoelschommelgaat hij achter de rolstoel staan.

Mehmet houdt tijdens het

schommelen de handen van Can

vast. “Ik zie en voel hoe Can tij-

dens het schommelen ontspant”,

zegt Mehmet. “Hij vindt dit

zó’n heerlijk gevoel, het maakt

hem echt gelukkig. En dat maakt

mij gelukkig.”

De veranderingen bij Can voltrek-

ken zich langzaam en subtiel,

maar onmiskenbaar: er verschijnt

een vage, gelukzalige glimlach

om zijn mond, zijn oogopslag

wordt helderder, zijn vuisten

ont spannen, hij maakt tevreden

geluidjes en hij gaat ‘snuiven’,

wat volgens vader Mehmet bete-

kent dat Can compleet ontspant.

AanwinstDe aanschaf en installatie van

de rolstoelschommel kostte

€ 20.000,-. Groot Schutterhoef

vroeg Stichting Vrienden van

Philadelphia om een donatie.

“Dat doe je niet zomaar even met

een briefje. Zo’n aanvraag moet je

echt onderbouwen”, vertelt Ina.

Dat deed ze goed, want de stich-

in de stemming en het gedrag

van de cliënten.”

Begeleiders en familieleden kun -

nen op elk gewenst moment van

de rolstoelschommel gebruik-

maken. Mehmet Ilan komt vrijwel

dagelijks naar Groot Schutterhoef

om met zijn negen tienjarige zoon

Can (spreek uit: Dzjan) te schom-

melen. Geroutineerd rijdt hij Can

in zijn rolstoel in de schommel bak,

zet de stoel vast met bindbanden

en sluit de klep. Dan zet hij de

zware schommelbak met zijn

lichaam in beweging of vraagt

een begeleider even te duwen.

Normaal gesproken gaat Mehmet,

eenmaal schommelend, op het

bankje tegenover zijn zoon zitten,

zodat vader en zoon elkaar kun-

nen zien, maar voor de fotograaf

maakt hij een uitzondering en

Groot Schutterhoef, een boerde-

rij waar ernstig meervoudig

gehandicapte jongvolwassenen

wonen en dagbesteding krijgen,

werd twee jaar geleden in gebruik

genomen. “Alles nieuw, ruim en

modern, echt prachtig. Maar op

het gebied van ontspanning en

vrije tijd konden we wel wat

extra voorzieningen gebruiken”,

vertelt locatiemanager Ina van

Hoeijen. Ze ging actief de boer

op. “Integreren, inwoners en

bedrijfsleven van Leusden mee-

krijgen en onszelf op de kaart

zetten, daar zijn we meteen

vanaf onze komst mee aan de

slag gegaan.”

Een rolstoelschommel stond

hoog op het verlanglijstje. “Als je,

zoals veel van onze cliënten, niet

mobiel bent, niet kunt praten en

soms ook slechtziend en/of doof

bent, is het extra belangrijk ande-

re zintuigen te stimuleren. De

rolstoelschommel doet dat. Het

schommelen ontspant, het maakt

de cliënt rustig en tevreden en

het zorgt voor een belangrijk één

op één contactmoment. Het posi-

tieve effect daarvan zien we terug

Hallo Stichting Vrienden

Mehmet Ilan

“Schommelen maakt Can echt gelukkig. En dat maakt mij gelukkig”

Mehmet Ilan (rechts) schommelt bijna dage-lijks met zijn zoon Can.

Hallo 39

Een gelukzalige glimlach op de rolstoelschommel

Doe mee! Stichting Vrienden van Philadelphia ondersteunt cliënten van

Philadelphia. De Vrienden zorgen voor leuke dingen wanneer er

binnen de normale financiering van zorg geen geld is. Denk aan

een snoezelruimte, tuingereedschap, tafeltennistafels, muziek-

instrumenten en duofietsen. Of geld voor de inrichting van

eetcafés of woonkamers. Maar dit kan alleen als er voldoende

mensen zijn die willen helpen en als er voldoende geld is.

Wilt u donateur worden? Meldt u zich dan aan als Vriend.

Voor meer informatie: www.philadelphia.nl/vrienden,

stichtingvrienden@philadelphia.nl of bel (0341) 27 85 00.

ting legde met € 5.000,- een

stevige basis voor de financiering.

Ina benaderde daarnaast andere

potentiële sponsors, zoals

Rabobank Leusden en de familie

die voorheen generaties lang op

boerderij Groot Schutterhoef

woonde. En ze organiseerde een

rommelmarkt in Leusden om de

resterende gelden bij elkaar te

krijgen. “Superblij” is ze, nu de

rolstoelschommel er staat. “Een

enorme aanwinst, ook in thera-

peutisch opzicht.” Erit Schuit,

Cans begeleidster bij de dagbe-

steding, knikt. Het effect van het

schommelen werkt nog urenlang

na, vertelt ze. “Can heeft vaak

last van zijn darmen. Hij uit zijn

pijn in onrustige en verkrampte

bewegingen. Hij maakt daar bij

ook pijngeluiden. Op die momen-

ten gaan we als het even kan

met hem schommelen. En dat

werkt vrijwel meteen. De pijn

lijkt te zakken en we zien dat

hij rustiger en alerter wordt. De

schommelbewegingen komen

ook terug in zijn bewegingen,

hij gaat wiegen. Dan weten we

dat Can zich goed voelt.”

CoolVader Mehmet herkent dit. Daar-

bij ervaart hij het schommelen

met zijn zoon als iets fijns dat ze

samen kunnen doen. “Je bent

even heel intensief met elkaar be-

zig, ik voel me op de schommel

heel dichtbij Can. Het geeft me

het gevoel dat ik echt iets voor

hem kan betekenen.” De schom-

mel fungeert tevens als natuurlijk

‘bindmiddel’ in het gezin Ilan:

Cans zusjes van 7 en 9 jaar

komen graag mee naar Groot

Schutterhoef. Zij vinden het

hartstikke ‘cool’ om samen met

hun grote broer op die Efteling-

achtige schommel te gaan.

Hallo bijbelverhaal

Opeens staan twee mannen in witte kleren bij de leerlingen. Ze zeggen: “Wat staan jullie toch naar de hemel te kijken?

Jezus komt weer terug uit de hemel.”

Met Pinksteren komen ze weer samen. Plotseling waait het hard in huis. Er komt een vuur dat zich verdeelt in vlammetjes boven

hun hoofden. Dat is de Heilige Geest die Jezus beloofd had.

Ik vind het mooi dat Jezus met Hemelvaart op een

wolk naar de hemel is gegaan. En dat met Pinksteren

de Heilige Geest is gekomen. Om ons te helpen in ons leven.

De leerlingen gaan terug naar Jeruzalem. Ze blijven bij elkaar en gaan samen bidden. Maria, de moeder

van Jezus, en zijn broers zijn er ook bij.

De leerlingen beginnen over Jezus te vertellen. Veel mensen luisteren, ook buitenlanders. Alle mensen horen het in hun eigen

taal. Dat komt doordat de Heilige Geest de leerlingen helpt.

Jezus gaat langzaam omhoog op een wolk. Hij zegt: "Bin-nenkort stuur ik de Heilige Geest. Die gaat jullie helpen om alle mensen over mij te vertellen." Dan is Jezus verdwenen.

Hallo, ik ben Arie-Jan

Molenaar en

woon in Delft