identiteti politik shteti dhe religjioni
DESCRIPTION
Identiteti Politik Shteti Dhe ReligjioniTRANSCRIPT
Literatura : Philipps Shively (Teokracia) Shteti dhe religjioni
Ideja se religjioni dhe Shteti duhet te jene te ndara manifestohet ne menyre te
ndryshme :
1) Nga nje praktike Laike (termi laik vien nga latinishtja laicus qe do te
thote « ordinar, qe vjen nga populli) dhe eshte e kunderta
e clericus (klerik) qe do te thote mendimtar. Ne kuptimin e
sotem laik nenkupton nje shoqeri ose nje pjese te shoqerise qe nuk eshte
nen dominimin e klerikeve fetar. Flitet per mesim laik, shoqeri laike etj.
Nga kjo rrjedhe edhe fjala laicitet qe nenkupton pamvaresine e
shoqerise civile nga institucionet fetare dhe nga religjioni ne pergjithesi.
Kemi edhe fjalen Shekullore qenenkupton kalimin e nje tradite apo
institucioni nga nje dominim fetar ne nje dominim shekullor. Psh.
Universiteti i Harward-it ka qene institucion fetar para se te behet
universitet; Shekullor eshte pra ndamja progresive dhe pamvaresimi i nje
institucioni ose tradite qe per nje kohe te gjate kane qene te dominuara
nga religjioni ; Ne lemine e sherbimeve publike, kjo nenkupton kalimin
nga sherbimet shoqerore te bera nga religjioni ne sherbime te bera nga
Qeveria.
2) Nje praktike Teokratike ku Religjioni eshte pjese perberse e shtetit
(Teokraci nga Theos- Zot; -Kratos- pushtet, eshte Qeveri ose autoritet
qe konsiderohet se e ka origjinen tek Zoti dhe i ushtruar nga ministrat e
fese.Nga shekulli i 19, termi Teokraci eshte perdore me se shumti per te
pershkruar regjime politike te bazuara mbi principin e religjionit ose te
qeverisuara nga kleriket.
3) Max Weber flet per HIEROKRACI e cila nenkupton gjithashtu
qeverisjen nga kleriket. Regjimi hierokratik sipas Weber-it bazohet mbi
autoritetin si menyre pushteti.
Ne kete sistem, autoriteti ndahet ne tri nivele :
a) Nje princip superior i bazuar mbi autoritetin (Zoti) ;
b) Nje perfaqesues ne toke te Zotit te cilit i delegohet ushtrimi i pushtetit
nga zoti, dhe populli qe eshte perfitues i ketij ushtrimi te pushteti, i
drejtesise dhe prosperitetit. Autoriteti ketu bazohet mbi nje kontrat te
dyfishte.
Perfaqesuesit (kleriku) te zotit ne toke i jepet legjitimitet qe te ushtroje
autoritetin ne kembim te ceremonive dhe riteve, per nder te zotit.
Populli i premton klerikut qe do ti nenshtrohet duke paguar tatimet dhe
kontribuar ne mbajtjen e autoritetit te tij (sigurise). Nese ky kontrat nuk
rrespektohet, kleriku e humb legjitimitetin e tij dhe populli revoltohet.
Regjimi teokratik nuk eshte gjithmone autokratik. As regjimi hierokratik
nuk eshte autokraci sepse pushteti i sunduesit eshte i kontrolluar nga
obligimi qe e ka ky i fundit perballe principit ne emer te se cilit ai thirret
dhe nga obligimi qe te arrise rezultateve para atyre nga te cilet ai mvaret.
Megjithate, ne shume regjime teokratike ka pasur devijime tiranike. Edhe
sot, ne shumicen e regjimeve teokratike ose gjysem-teokratike kemi
sisteme autoritare.
Madje, shume shpesh me fjalen teokraci nenkuptojme nje system ku ka
nderhyrje te religjionit ne politike.
c) Ndermjet ketyre dy sistemeve te kundert, kemi edhe sisteme hibride (ku
ka nje pushtet suprem religjioz dhe nje pushtet civil; Rasti i Iranit per
shembull eshte i tille.
Shteti Laik :
Nuk ka asnje institucion religjioz specifik per te justifikuar ushtrimin e
pushtetit. Ne kete sistem, ne praktike, Shteti nuk favorizon asnje grup fetar te
caktuar. Ky system quhet edheReligjion Civil ;
Megjithate, disa laik, pranojne qe shteti te inkurajoje religjionin, duke liruar
religjionet nga taksat e shtetit ose nepermjet financimeve publike, mirepo ne
princip kerkojne qe shteti mos te favorizoje ndonje religjion zyrtar ;
TEOKRACIA
Ka disa shtete ne bote sot qe konsiderohen si teokratike : Vatikani, Arabia
Saudite dhe Irani etj.
Ne sisteme teokratike, institucionet fetare e diktojne politiken e shtetit, dhe
pushteti ushtrohet nen autoritet direkt te institucionit fetar ; Ne shumicen e
shteteve te botes, besimi fetar eshte i lire, mirepo, asnje shtet nuk lejon liri
apsolute pa kurrefar kufijsh.
Edhe pse liria eshte esenciale per demokracine, te gjitha lirite nuk jane te
lejuara. Edhe persa u religjioneve, Shteti demokratik i kufizon disa liri te cilat
kerkohen ne emer te praktikes se lire te religjioni.
Psh : Poligamia : eshte e ndaluar ne shumicen e shteteve Perendimore
Sakrificat njerzore qe kan qene praktike e disa popujve ne te kaluaren (Inka,
Azteket…) jane gjithashtu te ndaluara,
Perdorimi i disa drogave qe ne disa shoqeri praktikohet si pjese e ritaleve fetare
eshte i ndaluar etj.
Historiku
Ne Antikuitet nuk ka pas ndonje shtet te formuar mbi baza te religjionit. Ne
Romen antike, Perandoret kan qene edhe shefa fetar edhe sheaf te shtetit,
Madje ne Perandorine osmane, Sulltani i ka akumuluar te dyjat etj.
Konvertimi ne religjione tjera ka qene i denueshem ne gadi te gjitha shoqerite.
Keshtu, Romaket i kane denuar me vdekje te gjithe ata te cilet jane konvertuar
ne katolicizem, deri ne vitin 313 kur perandori Konstantini konvertohet vete ne
Katolicizem.
Ne Mesjete, Monarku eshte shefi religjioz me i larti. Legjitimiteti i Monarkut
ka buruar edhe nga Kisha, edhe nga Zoti ; Eshte ne fund te mesjetes qe fillon
ndamja shtet-religjion.
Si ka funksionuar kjo ?
Kemi pasur dy pushtete. Pushtetin shpirteror (Spiritual power) dhe
pushtetin e perkohshim (Temporal power);
Kisha ka pas pushtetin shpirteror ( pushtet i ushtruar mbi shpirtrat e njerzve,
persa i perket shpetimit dhe mbrojtejes se dogmes fetare)
Mbreti ka pas pushtetin e perkohshem (ky pushtet ka qene i kufizuar tek marrja
me ceshtje njerzore dhe me te gjitha ato qe i takojne shoqerise. Ky pushtet
eshte ushtruar mbi trupat e njerzve dhe mbi te mirat. kjo ndamje ndermjet
shpirterores dhe te perkohshmes konsiderohet si ndamje qe ka mundesuar
autonomine e shtetit modern perendimor. Kjo konsiderohet gjithashtu si
moment qe ka mundesuar lindjen e konceptit individualist te qytetarit qe shte
dominant ne Perendim. Kjo tregon se raporti i Religjionit dhe i politikes ka
qene gjithkund nje nder komponentat fillestare vendimtare te menyres se
ushtrimit te pushtetit legjitim dhe praktikave te nenshtrimit;
A ka egzistuar ndamje religjion-shtet jashte Perendimit te krishtere?
Perendimi para kristian nuk ka pas elemente te ndamjes se autoritettit politik
dhe te atij te religjionit. Gjithashtu do te ishte e gabueshme te konsiderohet
se bota jashte perendimit nuk ka pas kurrfar levizjesh laike. Ajo qe mund
te themi eshte se ky proces eshte thyer ne nje moment te caktuar dhe se keto
shoqeri kane evoluar ndryshe, drejt nje autonomi politike te ndryshme.
Ne disa shtete shtete arabe, kemi nje shembull koherent te nje bote te
udhehequr nga ideja transcendentale e vullnetit te Perendise unike. Ky vizion
konsiderohet si vizion Monist i shoqerise (Monizmi eshte nocion filozofik
metafizik. Eshte doktrine e bazuar mbi tezen sipas se ciles gjithcka qe egziston
(Universi, Kosmosi, Bota, jane esencialisht nje, nje totalitet unik dhe i perbere
nga nje substance) ;
Ne kete aspect, monizmi eshte i ndryshem nga dualizmi i cili e ndan boten
materiale ose fizike ne boten psiqike, shpirterore etj.
Ne aspect filozofik, Monizmi eshte i ndryshem nga monoteizmi (Platonizmi)
sepse superpozon egzistencen e nje bote te ideve perballe nje bote materiale;
Ne boten Islame, megjithjate kemi edhe modele shteterore ku ka nje ndamje
ndermjet Shtetit dhe religjionit. Ajo qe shte quajtur Basizemi (Baas) ne Siri dhe
Irak ka qene sistem i afert me komunizem. Madje, modele shteterore te
ngjashme ka edhe ne Algjeria, Tunizia Senegali etj. Tek te gjitha keto shtete,
kemi nje ndamje qofte ajo edhe e limituar ndermjet shtetit dhe religjionit ;
Ne aspect krahasues, ka gjithmone nje problem kur behet fjale per raportin e
shtetit dhe te religjionit sepse modeli i demokracise liberale ka depertuar shume
veshtire ne disa vende te botes. Max Weber, flet per raportin e religjionit dhe
shtetit ne Indi. Ai thote se ideja e shpetimit individual (spiritual power) nuk ka
lindur me Katolicizmin ose me Protestantizmin ashtu sikur mendohet
zakonsiht.
Pse?
Sepse sipas tij, Hinduizmi dhe Budizmi e kane praktikuar ate shume me heret;
Tek Hinduizmi, shpetimi mund te arritet vetem nese i iket korrupsionit dhe
ceshtjeve tokesore dhe sidomos atyre politike. Per kete arsye, individualizmi
Hinduist ose Budizmi kombinojne perforcimin e religjionit duke pasur nje
autonomi te politikes. Madje Weber-i thote se per kete arsye, kolonizimi dhe
dominimi i Indise nga Anglezet nuk eshte kontestuar per nje kohe te gjate.
Tek Judaizmi, kemi nje raport shume te ngjashem me religjionet tjera
monoteiste, dhe mbijeton ideja e “popullit te zgjedhur”, te udheheqesve te tij
dhe te mbreterve te tij nga nje Zot unik.
Ne teorine politike, John Locke eshte teoricienti i ndamjes se fese dhe te
shtetit;