jou · pdf filed raag d it b o ek o p aan al d ie lieve m en sen d ie al ja - ren lan g m...

DE

Z A A K

Jou

w G

ou

den

Toeko

mst Lo

uise H

ay

9 789077 770849

Jouw Gouden Toekomst

DE

Z A A K

www.uitgeverijdezaak.nl

DE

Z A A K

Ikdraag dit boek op aan

al die lieve mensen die al ja-renlang mijn boeken lezen en aande lezers die nog geen kennis heb-

ben gemaakt met mij. Moge het jullieleven verrijken. Ik hoop dat jullie zul-len leren om nu en in de toekomst

het meeste uit jezelf te halen!

Louise Hay

Louise Hay

JouwGoudenToekomstOmslag.qxp_HetSprekendeHartOmslag 29-07-14 09:19 Pagina 1

Jouw Gouden Toekomst

Louise Hay

UITGEVERIJ DE ZAAK

JouwGoudenToekomst2b.qxp_HoeWordIkEEnGeluksvogel 29-07-14 08:44 Pagina 1

Inleiding

Tegenwoordig geef ik minder lezingen en reis ik min-der. Ik ben een boerinnetje geworden. Ik breng hetgrootste deel van mijn tijd door in mijn prachtigetuin, die volstaat met planten, bloemen, fruit, groen -ten en allerlei soorten bomen. Ik vind het zalig om ophanden en voeten in de grond te wroeten. Ik zegende aarde met liefde en ik word beloond met een rijkeoogst.Ik tuinier biologisch. Geen blaadje verlaat mijn tuin.Alles gaat op de composthoop. Dankzij mijn goedezorgen wordt de grond steeds rijker en vruchtbaarder.Ik eet zoveel mogelijk uit eigen tuin. Het hele jaardoor geniet ik van vers fruit en verse groente.Ik zie overeenkomsten tussen mijn bezigheden in detuin en veel van de stof die ik in dit boek behandel. Jegedachten zijn de zaadjes die je in jouw tuin plant.Wat je gelooft is de aarde waarin je die zaadjes plant.In rijke, vruchtbare aarde groeien sterke en gezondeplanten. Ook het beste zaad groeit slecht in onvrucht-bare grond tussen stenen enonkruid.Hoveniers weten dat als ereen nieuwe tuinwordt aangelegd

11


of een oude opgeknapt, de samenstelling van deaarde het belangrijkste is. Eerst moeten stenen, puin,onkruid en dode planten verwijderd worden. Als jehet goed wilt doen, spit je vervolgens de grond om,twee spades diep. Je verwijdert wortels en stenen endan voeg je biologische mest toe. Ik gebruik eenmengsel van biologische compost, paardenmest envismeel. Je verspreidt een laagje van zo'n tien centi-meter over de grond en spit dit er doorheen. Nu hebje iets om in te tuinieren! Alles wat je in deze grondzaait schiet omhoog en wordt een sterke en gezondeplant.Zo gaat het ook met onze geest, met onze diepsteovertuigingen. Als we willen dat nieuwe, positieve af-firmaties – de gedachten die we denken en de woor-den die we spreken – werkelijkheid worden, doen weer goed aan onze geest voor te bereiden op deze

nieuwe ideeën. We kunnen lijstjes makenvan de dingen die we geloven (bij-

voorbeeld: Wat ik geloof over werk,voorspoed, relaties, gezondheid)en deze overtuigingen door-lichten op negativiteit. Steljezelf dan de vraag: wil ikmijn leven nog langer opdeze beperkende ideeën bou-wen? Vervolgens spit jedubbel zo diep om jezelf te


bevrijden van achterhaalde overtuigingen die een nieuw Leven in deweg staan.Als je jezelf zoveelmogelijk bevrijdhebt van oude, ne-gatieve overtuigin-gen, voeg dan eenflinke hoeveelheid liefdetoe en spit die door de aardevan je geest. Als je nu nieuwe affirmaties in je geestplant, zullen die ongelooflijk snel wortel schieten. Jeleven zal zo snel ten goede veranderen dat je het nau-welijks kunt geloven. De kwaliteit van je ‘grond’ ver-beteren is iets wat de moeite helemaal waard is, of‘grond’ nu voor je tuin staat of voor je geest.Aan het eind van elk hoofdstuk staan enkele positieveaffirmaties die betrekking hebben op de besprokenideeën. Kies er een paar uit die betrekking hebben opjou en doe ze vaak. Ik besluit elk hoofdstuk met eenmeditatie, een stroom positieve gedachten die joukan helpen om je bewustzijn ten goede te verande-ren. Alle affirmaties staan in de eerste persoon en inde tegenwoordige tijd. Als we affirmaties doen zeg-gen we nooit ‘Ik zal’ of ‘Als’ of ‘Wanneer’; dat zijnwoorden met een vertragende werking. Als we een af-firmatie doen, doen we dat zo: ‘Ik heb’, ‘Ik ben’, ‘Ik

13


heb devaste ge-

woonte om...’ of ‘Ik ac-cepteer’. Uit deze uit-spraken blijkt dat je be-

reid bent om nute ontvangen endaar reageert het

Universum onmid-dellijk op.

Sommige ideeën in dit boekzullen je meer aanspreken dan an-

dere. Het is misschien goed om hetboek eerst helemaal te lezen en vervolgens met deonderwerpen aan de slag te gaan die je aansprekenen die betrekking hebben op jouw leven. Doe de af-firmaties. Lees de bespreking van de onder werpen.Maak je deze ideeën eigen. Daarna kun je de gedeel-ten doornemen die je niet aanspreken of waarvan jedacht dat ze niet op jou van toepassing waren.Als je op één gebied sterker bent geworden, zul jemerken dat je de problemen op andere gebiedenmakkelijker oplost. Plotseling besef je dat je groeit,dat een zaailing uitgroeit tot een prachtige, hogeboom, stevig geworteld in de aarde. Met anderewoorden, je gedijt in het complexe, magnifieke, mys-terieuze iets, dat alles overtreft, genaamd Leven!

14


1. Je jeugd: gevormd wordenvoor de toekomst

Ik kijk met liefde terug op het kind dat ik was. Ik weet dat ik het niet beter had kunnen doen

met de kennis die ik toen had.

MIJN KINDERJAREN

Als mensen me op lezingen zien, denken ze vaak: oh,zij heeft het helemaal voor elkaar, zij heeft vast nooit pro-blemen gehad. Zij heeft natuurlijk overal een antwoordop.Het tegendeel is waar. Ik ken eigenlijk geen goedeleraren die niet zelf veel ellende hebben doorstaan.Vaak hadden ze een moeilijke jeugd. Door hun pijnte genezen, hebben ze geleerd om anderen te helpen.Wat mij betreft, ik had een prachtig leven, voor zoverik me herinner, tot ik 18 maanden oud was. Toen ginghet helemaal mis.Mijn ouders scheidden. Mijn moeder was onge-schoold en ging als hulp in de huishouding werken.Ik kwam in een serie gastgezinnen terecht. Mijn helewereld stortte in. Ik kon nergens meer op vertrouwenen er was niemand die aandacht voor me had en vanme hield. Uiteindelijk vond mijn moeder een werk-plek waar ze mij bij zich kon houden, maar toen wasde schade al aangericht.

15


Toen ik vijf jaar was, hertrouwde mijn moeder. Jarenlater vertelde ze me dat ze dat gedaan had om mijeen thuis te kunnen bieden. Jammer genoeg was haarman bruut en gewelddadig; het leven werd voor onsallebei een hel. In datzelfde jaar werd ik verkracht door een buurman.Toen dat aan het licht kwam, zeiden ze tegen me dathet mijn schuld was en dat ik de familie te schandehad gemaakt. Er kwam een rechtszaak van. Het me-disch onderzoek en het getuigen waren traumatischeervaringen. De verkrachter werd tot 16 jaar veroor-deeld. Ik was bang voor het moment van zijn vrij -lating, ik was er zeker van dat hij zich zou wreken.Ik maakte de crisis van de dertiger jaren van de vorigeeeuw mee. We waren straatarm. Een van de buur-vrouwen gaf me wekelijks tien cent en dat geld gingin de huishoudpot. In die tijd kon je voor een dubbel-tje een brood of een pak meel kopen. Op mijn ver-jaardag en met Kerstmis gaf ze me het gigantischebedrag van één dollar. Mijn moeder ging dan naar

een goedkope kledingzaak en kocht sokkenen ondergoed voor een jaar voor me.

Mijn kleren kocht ze bij het Leger desHeils. Ik moest naar school in kle-ren die me niet pasten.Mijn jeugd bestond uit lichame-lijke mishandeling, hard werken,armoede en gepest worden op


school. Ik moest elke dag rauwe knoflook eten omgeen wormen te krijgen. Ik kreeg geen wormen, maarook geen vriendjes. Ik was dat meisje dat stonk enrare kleren droeg.Ik begrijp nu dat mijn moeder me niet kon bescher-men omdat ze zichzelf niet kon beschermen. Ze wasopgevoed met de overtuiging dat de man de baas is.Het heeft lang geduurd voor ik besefte dat ik een an-dere mening mocht hebben.Als kind kreeg ik steeds te horen dat ik dom, minder-waardig en lelijk was – een rotkind van een ander datonderhouden moest worden. Hoe kon ik ooit positiefover mezelf denken onder die regen van negatieve af-firmaties? Op school stond ik in een hoekje naar spe-lende kinderen te kijken. Zowel thuis als op schoolvoelde ik me eenzaam en overbodig.Toen ik een tiener werd, besloot mijn stiefvader omme niet zo vaak meer te slaan. In plaats daarvan ver-krachtte hij me. Daarmee begon een nieuwe nacht-merrie die doorging tot ik het huis verliet, ampervijftien jaar oud. Ik hunkerde naar een beetje liefde enhad zo'n lage dunk van mezelf, dat ik naar bed gingmet iedere man die aardig tegen me deed. Ik hadgeen gevoel van eigenwaarde, dus hoe kon ik normenhebben?Toen ik net zestien was, beviel ik van een meisje. Ikheb haar vijf dagen gekend voordat ik haar afstond.Nu ik daarop terugkijk, besef ik dat deze baby haar

17


weg naar deze ouders moest vinden en dat ik hetvoertuig was. Omdat ik zo weinig gevoel van eigen-waarde had en negatief dacht over mezelf, had ikdeze ervaring van schaamte nodig. Nu begrijp ik dit,alles paste in elkaar.

WAT WE ALS KIND LEREN

HEEFT INVLOED OP WIE WIJ WORDEN

Dat tienermeisjes zwanger worden en dat dit vreselijkis, is tegenwoordig dikwijls onderwerp van gesprek.Wat nooit gezegd wordt, is dat een meisje met zelf-vertrouwen en zelfrespect helemaal niet zwangerraakt. Als je opgevoed bent met het idee dat je eenstuk vuilnis bent, zijn seksuele problemen en onge-wenste zwangerschap logische gevolgen.Onze kinderen zijn het meest waardevolle dat er be-staat en het is bedroevend hoeveel kinderen slechtbehandeld worden.Vanaf de dag dat we voor een televisie kunnen zitten,

ondergaan we een spervuur van reclames voorproducten die vaak slecht zijn voor de ge-

zondheid of voor ons welbevinden. Tij-dens een half uur kindertelevisiezie je

18


reclame voor frisdrank, snoep, koekjes, toetjes enspeelgoed. Suiker wekt negatieve emoties op, waar -door kleine kinderen gaan schreeuwen en krijsen.Deze spots zullen vast en zeker goed zijn voor de fa-brikanten, voor de kinderen zijn ze dat niet. Boven-dien worden onze ontevredenheid en hebzuchtaangewakkerd. We groeien op met het idee dat heb-zucht normaal en natuurlijk is.Ouders vinden hun peuters vaak lastig. Weinig men-sen beseffen dat kinderen op die leeftijd uitdrukkinggeven aan de onderdrukte emoties van hun ouders.Suiker versterkt deze reactie op onderdrukte emoties.Het gedrag van een kind weerspiegelt altijd de emo-ties en de gevoelens van de volwassenen om hemheen. Dit geldt ook voor rebelse tieners. De onder-drukte emoties van ouders zijn een zware last en detiener uit dit door in opstand te komen. Ouders wor-den nu eigenlijk geconfronteerdmet hun eigen problemen.We staan onze kinderen

19


20


toe om honderden uren geweld en misdaad te zienop televisie. Vervolgens zijn we verbaasd over het ge-weld onder de jeugd. We geven de overtreder deschuld, zonder verantwoordelijkheid te nemen vooronze bijdrage aan de situatie. Het is geen wonder datop scholen vuurwapens opduiken, we zien ze de heledag op t.v. Kinderen willen hebben wat ze zien. Vantelevisie leren we dingen begeren.Veel van wat er op televisie is, leert je bovendien omzonder respect met vrouwen en ouderen om te gaan.Eigenlijk heeft televisie weinig positiefs te bieden. Datis erg jammer, want hij zou veel kunnen bijdragen aanhet menswaardiger maken van onze samenleving. Te-levisie heeft er mede toe bijgedragen dat de maat-schappij is zoals hij nu is: verziekt en vaak slechtfunctionerend.Je richten op negativiteit levert alleen maar meer ne-gativiteit op. Daarom is er ook zoveel van tegenwoor-dig. De media – televisie, internet, radio, kranten,films, tijdschriften en boeken – leveren een bijdrageaan een negatieve kijk op de wereld, vooral door deverslagen over geweld, misdaad en machtsmisbruik.Als de media zich alleen op positieve zaken zoudenrichten, zou de misdaad enorm afnemen. Als we al-leen positieve gedachten hebben, is de werelduiteinde lijk positief.

21


22


WE KUNNEN EEN BIJDRAGE LEVEREN

Er zijn wel degelijk manieren waarop we kunnen hel-pen onze samenleving te genezen. Ik geloof dat hetvan essentieel belang is om kindermishandeling on-middellijk een volledige halt toe te roepen. Mishan-delde kinderen hebben zo weinig zelfrespect, dat zevaak gewelddadige, criminele volwassenen worden.Onze gevangenissen zitten vol mensen die als kindmishandeld zijn. Als ze eenmaal volwassen zijn, blij-ven we ze straffen en geweld aandoen.We kunnen nooit genoeg gevangenissen bouwen,wetten aannemen en de criminaliteit bestrijden, zo-lang de aandacht gericht blijft op de misdaad en decrimineel. Volgens mij moet het gevangenissysteemhelemaal om. Onderdrukking brengt niemand op hetrechte pad. Iedereen in de gevangenis zou aangroepstherapie moeten doen: de gevangenen, de be-waarders en zelfs de directie. Als iedereen in de ge-vangenis een gevoel van eigenwaarde heeft, is demaatschappij een stuk gezonder. Natuurlijk, som-mige misdadigers zijn onverbeterlijk en mogen nietvrij rondlopen, maar in de meeste gevallen gaat ie-mand weer deel uitmaken van de maatschappij nadathij zijn straf heeft uitgezeten. Het enige wat iemand in de gevangenis leert, is omeen betere crimineel te zijn. Als we zijn jeugdtrauma’sgenezen, heeft hij er geen behoefte meer aan de sa-menleving te straffen.

23


jou · pdf filed raag d it b o ek o p aan al d ie lieve m en sen d ie al ja - ren lan g m...

Documents