kaajgoed nummer 11
DESCRIPTION
Kaajgoed nummer 11TRANSCRIPT
Kaajgoed!Nieuwsbrief Stichting Steengoed Goirle
Thomas van Diessenstraat 1-35
5051 RJ Goirle
www.steengoedgoirle.nl
KvK 17270137
Rabobank 1546.55.171
Redactie Kaajgoed:
Eline Boele, Chris Broekhuijsen, Geert Eijsbouts,
Virginie Mes, Luke Vredeveld en
Laura Zomer-Remijsen
Ook op de hoogte blijven?
Wilt u onze nieuwsbrief standaard digitaal ontvangen of heeft u tips voor
de stichting of de redactie?
Mail ons op [email protected]
Op het moment dat ik dit schrijf is de actie van NLdoet net achter
de rug. Onder leiding van het gilde Sint Joris waren vele vrijwilligers
en bedrijven bereid om belangeloos hun handen uit de mouwen
te steken en de Mariakapel aan groot onderhoud te onderwerpen.
Met als resultaat een blinkende kapel en een schoon terrein. In deze
nieuwsbrief leest u een terugblik op deze dag.
Vrijwilligers maken veel mogelijk in onze samenleving. In onze
gemeente bruist het van de activiteiten en vaak vinden organisaties
elkaar in samenwerking. Ook Stichting Steengoed Goirle drijft op
de inzet van vrijwilligers. Na vijf jaar heeft een aantal mensen van
het eerste uur besloten te stoppen met de werkzaamheden voor
onze stichting. Inmiddels weten we ook waar onze inzet het beste
tot zijn recht komt. Vandaar dat we in het post lustrumjaar onze
organisatorische structuur en taken tegen het licht houden. De oude
structuur van bestuur, Raad van Advies en Comité van Aanbeveling
komt te vervallen. Daarvoor in de plaats komt een organisatie met
werkgroepen. Hebben monumenten uw interesse en wilt u zich
daarvoor inzetten? Neem dan contact met ons op, wij maken graag
kennis met u.
In deze nieuwsbrief spreken wij met de nieuwe eigenaren van
Tilburgseweg nummer 32, het beloofde vervolg op het artikel Pand &
eigenaar van de vorige editie. De prijsvraag komt dit keer te vervallen.
Enerzijds omdat het goede antwoord niet geraden is, anderzijds om
op die plek in de nieuwsbrief nog even terug te blikken op de foto van
de vorige rubriek ‘Wie of wat?’. We sluiten af met de introductie van
een nieuwe rubriek genaamd ‘Wist u dat?’. In deze rubriek hopen wij
u te verrassen met een onbekend weetje. Ik wens u veel leesplezier!
Virginie Mes
voorzitter
Uw pand in de volgende editie van onze nieuwsbrief? Tip ons over uw bijzondere verhaal via [email protected].
Pand & eigenaarPand & eigenaar van de vorige nieuwsbrief ging over Villa
Sperber. We spraken toen met Christoffel Sperber als vertegen-
woordiger van de oude eigenaar, de familie Sperber. Dit keer
praten we zoals beloofd met Lianne en Bart van Huijgevoort,
de nieuwe eigenaren van de rijksmonumentale villa aan de
Tilburgseweg nummer 32.
We ontmoeten Lianne en Bart bij de villa en ze nemen ons mee
op ontdekkingstocht door het pand. We krijgen een uitgebreide
rondleiding door de villa die straks wordt omgetoverd tot een
Italiaans restaurant, bed & breakfast en niet te vergeten een plek voor
jongeren die begeleiding nodig hebben. Zodra alle lichten op groen
staan kan het echtpaar hun ideeën voor de villa realiseren. Lianne en
Bart doen al het denk- en verbouwwerk zelf, geholpen door zzp’ers of
met mensen die zij begeleiden via Stichting Respect. Op dit moment
wordt het lekkend dak aangepakt. Ze laten ons het resultaat zien van
een gerestaureerde dakkapel, een mooi stukje precisiewerk.
Op het rondje villa krijgen we een indruk hoe het er straks uit komt te
zien. Op de bovenverdieping komt de bed & breakfast. Vier kamers,
elk met eigen badkamer. Lianne laat ons op haar telefoon het eerste
van vier kunstwerken van haar hand zien die in de kamers komen
te hangen. Op de begane grond komt het restaurant en kamers
die Stichting Respect zelf gebruikt of verhuurd kunnen worden aan
derden. Aan de achterzijde komt de keuken met aan de buitenzijde
de pizzaoven die ‘s zomers zal branden. De kelder wordt een plek voor
wijnproeverijen.
Niet lang nadat de villa in eigendom kwam van het ondernemende
paar werd het leven van Lianne en Bart opgeschrikt door het ontval-
len van hun zoon Rens. Jammer genoeg heeft Rens de villa van
binnen niet gezien, maar hij zal er in spirit aanwezig zijn. Zo heb-
ben Lianne en Bart besloten de naam van de villa te wijzigen van
Villa Respect in Casa di Renzo, een naam die heel goed past bij het
Italiaans restaurant. Een andere wijziging is dat de glazen aanbouw
die oorspronkelijk gepland stond aan de zijde van het Kloosterplein
vervalt. Lianne en Bart willen de villa zo oorspronkelijk mogelijk
houden. Dit betekent dat er een prachtige binnentuin ontstaat.
Uiteraard hebben we ook Lianne en Bart gevraagd naar hun lieve-
lingsplek in het huis. Dat is toch wel de kamer en suite en dan met
name het bewerkte plafond waarop appeltjes en bloemen te zien
zijn. Het plafond moet straks na een opknapbeurt weer stralen. Al
dit restauratiewerk kost natuurlijk geld. Daarom heeft adviesbureau
Eelerwoude, op aangeven van Stichting Steengoed Goirle, voor deze
villa een zogenaamde BRIM subsidie aangevraagd. Dit is een instand-
houdingssubsidie voor rijksmonumenten.
We sluiten het gesprek af in wat straks de binnentuin moet worden.
Het uitzicht op het klooster van hieruit is werkelijk adembenemend.
De schrijvers van dit artikel zien zichzelf volgend jaar, wanneer Casa di
Renzo wordt geopend, al in de tuin zitten met een heerlijke aperitivo,
onder de goedkeurende blik van Franciscus van Sales.
NLdoetSaamhorigheid, mensen samenbrengen. Ware woorden die de
doelstelling van het Oranjefonds perfect beschrijven! Haar ini-
tiatief ‘NLdoet’ bracht op 20 en 21 maart het land in beweging.
Zo ook Goirle. Het gilde Sint Joris zorgt al ruim vijfentwintig jaar
met grote toewijding voor de Mariakapel aan de Oude Baan in
Goirle.
Samen met een aantal gast-vrijwilligers stroopte het gilde op zater-
dag 21 maart de mouwen op. Enthousiast ging de groep aan de slag
om de Mariakapel haar welverdiende metamorfose te geven. Chris
Broekhuijsen van het gilde Sint Joris opende het evenement en
verhaalde over de historie van de kapel en het ontstaan van NLdoet.
Wist u dat Prins Claus en Koningin Beatrix initiatiefnemers waren?
Tijdens hun eerste staatsbezoek in België werden zij in Antwerpen
opgehaald door standaardfregat Hr. Ms. Callenburg van de Koninklijke
Marine. Vanwege dichte mist konden zij niet van boord, waarop zij
zelf aan het werk gingen. Prins Claus assisteerde in de machineka-
mers, terwijl Koningin Beatrix een Koninklijk Besluit van benoeming
bevordering officier schreef en tekende (op een servetje!). NLdoet
was geboren!
Terug naar Goirle, waar hard gewerkt werd. Men nam de schilders-
kwast ter hand, harken kwamen in beweging, en er werd stevig
geboend. Zienderogen ontstond een fonkelnieuw aanzicht.
Wie of wat?Ter afsluiting van deze rubriek geven wij u de beschrijving van
de afbeelding uit de vorige nieuwsbrief.
Brandkuil Kruisbaan/Wermenbossestraat in Goirle
Op de foto van de vorige keer reageerden René Bekkers, Hans
de Kort en Jan van Gool. Alle drie de heren gaven aan dat het
hier gaat om de brandkuil op het einde van de Kruisbaan en de
Wermenbossestraat in de wijk ’t Ven, nu een vijver met eendjes. De
brandkuil is door de heemkundekring geïnventariseerd als ‘klein
monument’ en de voormalige monumentencommissie heeft geadvi-
seerd deze te beschermen.
Jan van Gool als voormalig commandant van de brandweer in
Goirle had de meest uitgebreide reactie. “’t Ven werd zo genoemd
omdat tussen die boerderijen een brandkuil is gemaakt als bluswa-
tervoorziening ook voor de boerderijen aan de Nieuwe Rielseweg
en bebouwing aan de aangrenzende samenkomst van wegen, de
huidige Frankische Driehoek. Het bluswater zou dan bij brand door
een keten van mensen met emmers naar een bak bij het brandend
object doorgegeven worden van waaruit dan met de handbediende
‘kruiwagenpomp’ een straaltje water op de vuurhaard gespoten kon
worden. Die pomp stond uitrukkingsgereed in de werkplaats van
smid Stads in de Dorpsstraat en staat nu nog als aandenken in de
brandweerkazerne te pronken”, aldus Jan van Gool.
Hans de Kort gaf behalve de functie van brandkuil ook nog aan dat
het een voormalige drinkplaats voor vee was. Hij ontdekte voorts
dat op de kaart van Diederik Zynen uit 1760 dit venachtige gebiedje
betiteld wordt als de Mortel. René Bekkers gaf ons een inkijkje in zijn
jeugdherinneringen en schreef dat hij met zijn vader eind jaren ’60
begin jaren ’70 watervlooien ging scheppen uit de brandkuil voor
zijn aquarium.
Kaajgoed! is een uitgave van Stichting Steengoed Goirle 2015 - jaargang 6 - nummer 11
De werkzaamheden van Stichting Steengoed Goirle worden onder andere mogelijk gemaakt door de volgende zakelijke donateurs
Wist u dat?Kerken werden nooit ‘zomaar’ ergens neergezet. Natuurlijk was
een centrale locatie binnen de gemeenschap belangrijk. Het
voornaamste criterium echter betreft de ‘oriëntering’. Doorgaans
liggen kerken gebouwd naar het oosten.
Ook andere godsdiensten hanteren deze gerichtheid. Zo bidt men
in de moslimwereld richting Mekka. In de Egyptische wereld richtte
men zich op het sterrenbeeld Sirius.
Het altaar neemt de belangrijkste centrale plaats in in een kerk en
ligt doorgaans aan de oostkant. Vanaf de zestiende eeuw hanteert
men de oriëntering wat minder scherp. Men houdt ook rekening met
de inpassing in het straatbeeld en de directe omgeving.
De huidige Sint Jan in Goirle is naar het zuiden gericht. Vermoedelijk
waren hier het stratenplan en de omliggende bebouwing bepa-
lend. Van de voorgaande gotische kerk (omstreeks 1450) resteert
alleen de westtoren. Deze lijkt naast de hoofdingang te staan. De
oorspronkelijke kerk was ook een kwartslag gedraaid en de oriëntering
lag in de Kerkstraat. In de huidige bouw is de westingang een zij-ingang
geworden.