2

kalendarium maj71.

12 maja /piątek/ godz. 19.00sala koncertowa filharmonii

Koncert symfoniczny Gudni A. Emilsson (Islandia) – dyrygent, Tomasz Strahl – wiolonczela, Orkiestra Symfoniczna Filhar-monii Warmińsko-Mazurskiej

MOZART, DVOŘÁK, BEETHOVEN

19 maja /piątek/ godz. 19.00sala koncertowa filharmonii

Koncert dyplomantów Państwowej Szkoły Muzycznej im. F. Chopina w Olsztynie Maksym Dondalski – dyrygent, Absolwenci Pań-stwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Olsztynie, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko--Mazurskiej

20 maja /sobota/ godz. 18.00sala koncertowa filharmonii

Kuba Badach – TRIBUTE TO ANDRZEJ ZAUCHA Kuba Badach – wokal, Jacek Piskorz – piano, Marcin Nowakowski – saksofony, EWI, Maciek Szczyciński – bas, Paweł Dobrowolski – perkusja

25 maja /czwartek/ godz. 19.00sala koncertowa filharmonii

Wiedźmin – WILD HUNT LIVE! PERCIVAL Zespół Percival

utwory ze ścieżki dźwiękowej do gry ”THE WIT-CHER: WILD HUNT”

12 maja 2017, piątek, godz. 19.00sala koncertowa Filharmonii

Koncert symfonicznyGudni A. Emilsson (Islandia) – dyrygentTomasz Strahl – wiolonczelaOrkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej W programie:Wolfgang Amadeus Mozart – Uwertura do opery Wesele Figara, KV 492Antonín Dvořák – Koncert wiolonczelowy h-moll op. 104 Ludwig van Beethoven – IV Symfonia B-dur op. 60

3

Gudni A. EmilssondyrygentGudni A. Emilsson urodził się w stolicy Islandii, w Reykjawiku. Edukację mu-zyczną rozpoczął w wieku 4 lat pod okiem swojego ojca.

Studia muzyczne ukończył na Uniwer-sytecie w Trossingen (Niemcy), gdzie uzyskał dyplom w klasie fortepianu u prof. Wolfganga Wagenhausera oraz w klasie dyrygentury u Waltera Huglera oraz Miguela Monroy’a. Swo-je umiejętności doskonalił podczas licznych warsztatów i kursów mistrzow-skich, asystując również wybitnym dyrygentom takim jak: Walter Hugler, Sergiu Celibidache, Kirk Trevor, Lutz Koehler,Rudolf Barshai, Ilya Musin, My-ung Wung Chung, Helmut Rilling, John Eliot Gardiner and Bernard Haitink. Gudni A. Emilsson jest laureatem sze-regu konkursów dyrygenckich tak kra-

jowych jak i międzynarodowych. Do najwazniejszych nagród należą:

• Nagroda im. Herberta von Karaja-na w Salzburgu

• Nagroda im. Ryszarda Wagnera w Bayreuth

• Nagroda Lind Artist Award w Reykjaviku

• Nagroda Uniwersytetu Muzyczne-go w Pradze im. Masaryka

4

G.A.Emilsson występował gościnnie w USA, Ameryce Południowej Ja-ponii, Korei Południowej, Chinach, w Afryce, na Bliskim Wschodzie oraz w licznych krajach europejskich pro-wadząc renomowane zespoły orkie-strowe począwszy od Islandii poprzez Niemcy, Austrię, Czechy, kraje byłej Jugosławii, Grecję, Francję, Włochy i Polskę.

Gudni A. Emilsson był gościem „Haydn Festival” we Wiedniu, „Bohu-slav Martinu Festival” w Pradze, „Ra-vello Festival” oraz „Alba Music Fe-stival” we Włoszech, Mozart Festival w Dortmundzie oraz Festiwalu „Praska Wiosna” w stolicy Czech.

Dyrygenta oklaskiwano w renomowa-nych salach koncertowych m.in. Ru-dolfinum Hall, Smetana Hall, Lipskim Gewandhausie, Dortmund Konzer-thaus, Megaron (Ateny), Vienna Mar-mor Hall, Sala Cecilia Mireles (Rio de Janeiro), Teatro Filharmonico w Vero-nie, Seoul Arts Center, Metropolitan Concert Hall w Tokio.

Artysta mial przyjemność współpraco-wać z wybitnymi solistami. Wśród nich byli m.in. Emmanuel Pahud, Katona Twins, Wolfgang Emanuel Schmidt, Perca Du, Lambis Vassiliadis, Josef Suk, Pavel Sporcel, Pieter Wispelwey, Ara Malikian, Hasmik Papian, Boris

Brovtsyn, Reinhold Friedrich, Lucia Aliberti, Stefan Schilli, Bernd Glemser, Christoph Hartmann, Alina Pogost-kina, Dimitri Ashkenazy, Giampiero Sobrino, Giuseppe Nova, Uto Ughi, Shlomo Mintz, Sergei Nakariakov and Mischa Maisky.

W latach 2000- 2004 Emilsson był głównym dyrygentem Suk Chamber Orchestra w Pradze. W roku 2005 roz-począł kierowanie Czeską Orkiestrą Kameralną. Od 2002 pełnił funkcję Dyrektora artystycznego Attaché Kul-turalnego Festiwalu Muzyki Klasycznej Uniwersytetu w Tubingen (Niemcy).

Od 1999 r. był Dyrektorem Artystycz-nym i I Dyrygentem Tubingen Cham-ber Orchestra z którą koncertował w ponad 40 krajach na całym świe-cie. Tourne odbywało się pod patro-natem rządu niemieckiego oraz Insty-tutu Goethego.

W roku 2005 Emilsson objął stanowi-sko pierwszego dyrygenta Thailand Philharmonic Orchestra w Bangkoku.Był również członkiem jury podczas Międzynarodowego Konkursu Dyry-genckiego “Solon Michaelidies” oraz Międzynarodowgego Konkursu Pia-nistycznego “German Piano Award” we Frankfurcie.

5

W 1989 roku ukończył Akademię Mu-zyczną im. Fryderyka Chopina w War-szawie w klasie wiolonczeli prof. Kazi-mierza Michalika. Jako stypendysta Rządu Austriackiego odbył roczne studium podyplomowe w Hochschu-le für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu u Tobiasa Kühne.

Laureat konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. I -szej na-grody na V Międzynarodowym Kon-kursie Muzycznym im. Nicanora Za-balety w San Sebastian w Hiszpanii (1991). Otrzymał również nagrodę-sty-pendium Polsko-Japońskiej Fundacji JESC w roku 1994.

Wśród mistrzów batuty, z którymi ar-tysta miał okazję współpracować, znajdują się m.in.: Andrzej Boreyko, Jan Krenz, Henryk Czyż, Philippe En-tremont, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Tomasz Bugaj, Marcin Nałęcz-Niesiołowski, Krzysztof Pende-recki, Jerzy Salwarowski.

Artysta od wielu lat prowadzi ożywio-ną działalność koncertową występu-jąc z takimi orkiestrami, jak: Sinfonietta Cracovia, Sinfonia Varsovia, NOSPR, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Na-rodowej, Filharmonia Sofijska, Orqu-estra Sinfônica Municipal São Paulo (Brazylia) i in.

Tomasz Strahl występował m.in. w Schauspielhaus (Berlin), Bruckner-

saal (Linz), St. John’s Smith Square (Londyn), Art Center (Tel Awiw), Top-pan Hall (Tokio), Auditori (Barcelona), Sali im. Glinki w Sankt Peterburgu, w Teatrze Wielkim w Warszawie oraz w Filharmonii Narodowej. Odbył licz-ne tournée po Japonii, Kanadzie, Hiszpanii. Ważnym wydarzeniem dla artysty było wykonanie Koncertu wio-lonczelowego Witolda Lutosławskie-go, w obecności kompozytora, pod dyrekcją Mirosława Jacka Błaszczy-ka (1993). W 2005 roku Tomasz Strahl zaprezentował polskie prawykona-nie II Koncertu wiolonczelowego Pio-tra Mossa na festiwalu Prawykonania (2005) z Narodową Orkiestrą Symfo-niczną Polskiego Radia, z którą w 2006 roku zarejestrował odnaleziony Kon-cert Zygmunta Stojowskiego.

Tomasz Strahlwiolonczela

fot.

And

rzej

Św

ietli

k

6

Dokonał wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej, a także dla CBC Radio w Kanadzie. Dyskografia artysty obejmuje nagra-nia dla Pony Canyon, CD Accord, Pa-vane Records, Gema Stereo, Polmu-sic, Acte Préalable oraz Sony Classics. Był trzykrotnie nominowany do nagro-dy „Fryderyk”, a w 2003 roku został jej laureatem.

Jest Profesorem Uniwersytetu Muzycz-nego Fryderyka Chopina w Warsza-wie. Prowadzi także kursy mistrzowskie w Polsce, Holandii, Finlandii, Niem-czech, Japonii i Ameryce Południo-wej. Zasiada w jury wielu krajowych i międzynarodowych konkursów wio-lonczelowych.

Od roku 2012 bierze udział w promo-cji Wydania Narodowego Dzieł Fry-deryka Chopina pod redakcją prof. Jana Ekiera, koncertując z utworami na fortepian i wiolonczelę w najwięk-szych ośrodkach europejskich. Efek-tem współpracy artysty z Wydaniem Narodowym jest również nagranie płyty z utworami kameralnymi Fryde-ryka Chopina (DUX), która otrzymała nagrody fonograficzne takich czaso-pism muzycznych jak „Scherzo” i „Piz-zicato” oraz nominację do nagrody „Fryderyk”.

Artysta gra na instrumencie Leopold Widhalm, Norymberga 1778.

7

Wolfgang Amadeus Mozart – Uwer-tura do opery Wesele Figara KV 492 Wątek rywalizacji pana i służące-go był częstym tematem różnego rodzaju powieści, sztuk teatralnych czy oper. Libretto do Wesela Figara autorstwa Lorenzo Da Ponte oparte na komedii Pierre’a Beaumarchais to kolejna wariacja na ten sam, gwa-rantujący zainteresowanie publicz-ności temat, której zainteresowanie było tym większe, im bardziej surowa była cenzura poruszanych w niej te-matów. Sam Ludwik XVI początkowo zakazał wystawiania komedii, zarzu-cając jej zbyt daleko idącą kpinę z arystokracji i panującego we Fran-cji porządku społecznego. Urzędnicy francuskiego monarchy przekonali swego pana, iż historia hrabiego pró-bującego uwieść narzeczoną swoje-go sprytnego cyrulika może zagrozić ładowi społecznemu! Lepszej reklamy wiedeńska publiczność nie potrzebo-wała, a Mozart nie byłby sobą, gdyby z tego faktu nie skorzystał. Uzyskując wcześniej zgodę cesarza Austrii, który zastrzegł, iż libretto musi być „oczysz-czone” z wątków politycznych z za-pałem zabrał się do pracy na swoją nową operą. Pierwsze takty Wesela skreślił Mozart w połowie października 1785 roku. Zaledwie pięć tygodni póź-niej dzieło było ukończone.

Premiera opery odbyła się w wie-deńskim Hofburgtheater 1 maja 1786

roku. Niestety po trzecim przedsta-wieniu Józef II wydał zakaz bisowania ansambli. Jeszcze tego samego roku, w grudniu operę wystawiono w Pra-dze, co zapoczątkowało wielką sła-wę kompozytora wśród czeskiej pu-bliczności.

Uwertura do Wesela Figara stanowi samoistny, kompozytorski majstersz-tyk, lśniąc w sznurze pereł, jakie pozo-stawił ludzkości wielki Amadeusz.

Antonín Dvořák – Koncert wioloncze-lowy h-moll op. 104 AllegroAdagio ma non troppoFinale: Allegro moderato – Andante – Allegro vivo

Antonin Dvořák nie od razu dał się przekonać do stworzenia koncertu solowego z wiolonczelą w roli głów-nej. Choć dziś trudno w to uwierzyć rejestry charakterystyczne dla tego in-strumentu nie przekonywały kompo-zytora, który twierdził, że wiolonczela świetnie sprawdza się w orkiestrze jed-nak jako instrument solowy jest zbyt mało wyrazista. Jego wieloletnią nie-chęć do podjęcia się owego zadania tłumaczyć można prawdopodobnie niezbyt udaną, młodzieńczą próbą kompozytorską dedykowaną wiolon-czeli. Ale czego się nie robi dla przy-jaciół…

Program

8

Podczas swojego pobytu w Nowym Jorku Dvořák poznaje Victora Herber-ta, kompozytora i wiolonczelistę, który kieruje w orkiestrze grupą wiolonczel podczas prawykonania IX Symfonii „Z Nowego Świata”. Herbert nama-wia Czecha do stworzenia dzieła na wiolonczelę. Bezpośrednim impulsem do napisania tegoż było wysłuchanie przez Dvořáka koncertu wionczelo-wego nr 2, e-moll, op. 30 Herberta. Druga część tej kompozycji, napisa-na w tonacji h-moll przemówiła do wyobraźni Dvořáka na tyle mocno, że postanowił stworzyć swoją własną kompozycję na wiolonczelę właśnie w tej tonacji. Jednak prawdziwym „ojcem chrzestnym” tego ostatnie-go koncertu solowego napisanego przed Dvořáka był Hanuš Wihan, wirtuoz wiolonczeli, przyjaciel kompo-zytora, który przez wiele lat zabiegał o stworzenie koncertu solowego na wiolonczelę.

Dvořák uległ namowom Wihana, choć z przyczyn losowych publiczne prawykonanie swojej długo oczeki-wanej kompozycji przypadło angiel-skiemu wiolonczeliście Leo Sternowi. Pierwszymi, którzy słyszą ten niezwykły utwór są Londyńczycy. A ma to miej-sce w dniu 19 marca 1896r.

Koncert składa się z III części i jak przy-stało na Dvořáka, który dystansował się od nowinkarstwa ma niezwykle przejrzystą i klarowną formę. Trzecią część koncertu poświęcił Dvořák pa-

mięci swojej kuzynki Josefiny Kaunitzo-vej, która w listopadzie 1884 r. a więc w okresie w którym kompozytor rozpo-czął pracę nad koncertem informuje go listownie o swojej poważnej cho-robie. Josefina umiera kilka miesięcy później, a Dvořák, chcąc uczcić jej pamięć wprowadza w części finało-wej temat swojej pieśni “Kez duch muj sam”, (op. 82, nr 1) będacą ulubioną melodią zmarłej kuzynki.

Kompozycja zyskuje błyskawiczną po-pularność i kilka lat po prawykonaniu jest wykonywana na całym świecie przez wszystkich, liczących się wiolon-czelistów.

Ludwig van Beethoven – IV Symfonia B-dur op. 60 Adagio. Allegro vivace, Adagio, Menuetto. Allegro vivace, Finał. Allegro ma non troppo

Symfonia B-dur op. 60 to z pewnością jedna z najpogodniejszych kompo-zycji Beethovena. Komponowana równocześnie z symfonią V i VI jest dowodem na bogactwo emocji, któ-re wypełniały umysł geniusza z Bonn. Beethoven mający za sobą niedaw-no ukończoną „Eroikę” sięga po sty-listkę zgoła odmienną, wykorzystując lekkie, ludowe, momentami wręcz fry-wolne pomysły melodyczne.

„Smukła Greczynka pomiędzy dwo-ma nordyckimi olbrzymami” jak ma-

9

wiał o IV symfonii Robert Schuman powstała w 1806 roku. Był to okres dla Beethovena niezwykle płodny (powstają wtedy m.in. Appassiona-ta, kwartety Razumowskiego, IV Kon-cert fortepianowy G-dur i Koncert skrzypcowy D-dur) i stosunkowo bez-troski. Kompozytor podróżuje odwie-dzając zaprzyjaźnionych arystokra-tów wśród których był rozmiłowany w muzyce, doskonale wykształcony Franz Joachim Wenzel von Oppers-dorff, właściciel leżącego na Śląsku Głogówka, dysponujący własną, amatorską orkiestrą. To właśnie jemu zadedykował kompozytor swoją symfonię. Franza Wenzel von Oppersdorfa kosztowało to 500 florenów, ale chyba było warto, skoro wspominamy dziś jego nazwisko.

Symfonia napisana jest w klasycz-nym, czteroczęściowym układzie z bardzo wolnym, potraktowanym naj-wyraźniej z przymrużeniem oka, dra-matycznym wstępem. Co ciekawe, pozbawiona jest charakterystyczne-go dla beethovenowskiej symfoniki ideowego entourage’u, co z resztą w niczym jej nie szkodzi. Doskona-łe proporcje formalne, wyważona, „kompletna” instrumentacja są zna-kiem wodnym tego wyjątkowo przy-jaznego dla słuchacza dzieła. IV Sym-fonia B-dur pozostaje świadectwem geniuszu kompozytorskiego ostatniego z klasyków wiedeńskich, ukazując jego mało znane, optymistyczne oblicze.

10

19 maja 2017, piątek, godz. 19.00sala koncertowa Filharmonii

Koncert dyplomantów Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Olsztynie

Maksym Dondalski – dyrygentAbsolwenci Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Olsztynie:Dawid Olendzki– fortepian (nauczyciel: Marzenka Bieńkuńska)Aleksandra Jopek – skrzypce (nauczyciel: Dorota Obijalska)Dawid Rejniak – trąbka (nauczyciel: Janusz Ciepliński) Natalia Biernath – flet (nauczyciel: Aneta Baca)Marta Gryc – flet (nauczyciel: Anna Kłosowska-Gryc)Dawid Jenczewski – śpiew (nauczyciel: Ewa Alchimowicz-Wójcik)Zuzanna Nalewajek – śpiew (nauczyciel: Izabela Stefańska)Klaudia Łada – śpiew (nauczyciel: Aleksandra Gudzio)Patrycja Ciborowska – saksofon (nauczyciel: Tomasz Mieczykowski)Jan Gralla – marimba (nauczyciel: Karol Jurczak)Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Zgodnie z wieloletnią tradycją Warmińsko-Mazurska Filharmonia ponownie udostępni swoją estradę młodym, utalentowanym instrumentalistom i wokalistom, najlepszym absolwentom szkoły II stopnia. Dla większości z nich będzie to pierwszy w życiu występ z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej.

11

Urodził się w 1989 roku w rodzinie o tradycjach muzycznych. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął pod ki-erunkiem swojego ojca Jana Dondal-skiego. W siódmym roku życia podjął naukę w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st. w Olsztynie w klasie fortepianu prof. Lidii Zaborskiej, a także skrzypiec pod kierunkiem prof. Zdzisława Wylon-ka.

W latach 2008-2013 studiował na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy pod kierunkiem prof. Jadwigi Kaliszewskiej i prof. Marcina Baranowskiego. Studia te ukończył z wyróżnieniem. W roku 2015 na tej samej uczelni uzyskał dyplom w klasie dyrygentury symfonicznej pod kierunkiem prof. Zygmunta Rycherta i prof. Piotra Sułkowskiego. Uczestnik i laureat wielu konkursów skrzypcowych. W wieku 9 lat został laureatem I nagrody Wielkopolskiego Konkursu Skrzypcowego w Poznaniu (1998). W 2000 roku wziął udział w V Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym im. Grażyny Bacewicz we Wrocławiu otrzymując I wyróżnienie. W tym sa-mym roku wystąpił również na Zamku Królewskim w Warszawie. Do jego największych osiągnięć należą m.in. IV nagroda w I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. G. P. Tele-

manna w Poznaniu (2004), I miejsce i nagroda za najlepsze wykonanie ut-woru N. Paganiniego w II Ogólnopol-skim Konkursie Skrzypcowym „Młody Paganini” w Legnicy (2004), I miejsce w I Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym „Młodzi Wirtuozi” w ramach II Międzynarodowego Fes-tiwalu „Paganini 2004” we Wrocławiu. Dwukrotnie wziął także udział w Międzynarodowym Konkursie Młodych Skrzypków im. K. Lipińskiego i H. Wieniawskiego w Lublinie (2003, 2004).

Był stypendystą Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Nar-odowego. W lipcu 2002 wziął udział jako solista w Bydgoskich Impresjach Muzycznych, które odbywały się pod patronatem Prezy-denta RP Aleksandra Kwaśniewskiego oraz MKiDN. W lipcu 2003 uczestniczył w Kursie „Salony u Mistrza – w stronę Artura Rubinsteina” pod kierunkiem prof. Konstantego Andrzeja Kulki w Bydgoszczy, a w sierpniu 2004 brał udział w Kursie Mis-

Maksym Dondalskidyrygent

12

trzowskim w Krzyżowej pod kierunkiem prof. Adama Kosteckiego. Na koncie ma liczne występy solowe m.in. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmo-nii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie (I Koncert skrzypcowy op. 6 N. Paga-niniego w październiku 2004), udział w koncercie z cyklu „Grajmy w Młodość” (Koncert skrzypcowy D-dur op. 35 P. Czajkowskiego w marcu 2008), z Legnicką Orkiestrą Symfoniczną (I Koncert skrzypcowy fis-moll op. 14 H. Wieniawskiego w mar-cu 2005), z Orkiestrą Symfoniczną Fil-harmonii Koszalińskiej (Koncert skrzyp-cowy D-dur op. 35 P. Czajkowskiego w lutym 2009), z Filharmonią Opolską (czerwiec 2013), z Sinfonią Baltica w Słupsku (sierpień 2013), z Filharmonią Gorzowską (Grand Duo Concertante na skrzypce, kontrabas i orkiestrę G. Bottesiniego w marcu 2014 r.).

Z Filharmonią Koszalińską (Koncert skrzypcowy d-moll op. 47 J. Sibeliusa w kwietniu 2017). Koncertował także we Francji (Chateauroux, październik 2004 r.) oraz Rosji (Kaliningrad, listopad 2004 r. oraz 2005 r.), 7 grudnia 2007 roku wystąpił z recitalem w Berlinie, nato-miast w maju 2008 roku na Festiwalu im. F. Nowowiejskiego w Barczewie. W grudniu 2015 roku po raz pierwszy wystąpił w Filharmonii Berlińskiej z Das Sinfonieorchester Berlin pod dyrekcją Scotta Lawtona. W grudniu 2017 roku trzykrotnie wystąpił jako solista w Filhar-monii Berlińskiej z takimi dyrygentami jak Borislav Iwanov, Scott Lewton oraz Igor Budinstein.

Od stycznia 2013 do lipca 2016 roku był liderem I skrzypiec/koncertmistrzem Filharmonii Gorzowskiej.

13

20 maja 2017, sobota, godz. 18.00sala koncertowa Filharmonii

Kuba Badach – TRIBUTE TO ANDRZEJ ZAUCHAKuba Badach – śpiew Jacek Piskorz – fortepian Marcin Nowakowski – saksofony, ewi Maciek Szczyciński – gitara basowa Paweł Dobrowolski – perkusja

Podczas koncertu usłyszymy niezapomniane piosenki legendy polskiej sceny muzycznej – Andrzeja Zauchy w nowych aranżacjach Kuby Badacha i Jacka Piskorza. Artyści wykonają m.in.: „Byłaś serca biciem”, „Wymyśliłem Ciebie”, „Bądź Moim Natchnieniem” i wiele, wiele innych…

Kompozytor, producent muzyczny a przede wszystkim – doskonały wokalista. Lider zespołu Poluzjan-ci oraz członek grupy The Globetrotters. Jest laureatem dwóch Frydery-ków w kategorii „wokalista”. W 1988 roku nagrał pierwszą solową pły-tę Gwiazdkowe Cuda. Kuba Ba-dach jest absolwentem Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie wokalnej. Współpracował m.in. z Katarzyną Gaertner, Robertem Jansonem (nagrał z nim dwie płyty: „Trzeci Wymiar” i „Nowy Świat”), później także z Ewą Bem, uczestnicząc

w trasach koncertowych i nagraniach studyjnych. Ich wspólna płyta „Mówię tak, myślę nie”, na której Kuba wystąpił w roli kompozytora, aranżera i producenta, otrzymała w 2001 roku nagrodę Fryderyka w kategorii „Płyta

Kuba Badachśpiew

14

roku – pop”. Inną, ważną osobą na drodze artysty była Kayah, której przez ponad dwa lata towarzyszył podczas koncertów.

„To moje podziękowanie dla Zauchy. Nie wiem, być może machnąłby ręką zniesmaczony, słysząc słowo „hołd”… Ale to zaszczyt śpiewać jego utwo-ry…” (Kuba Badach)

W roku 2009 wraz z pianistą i aranże-rem Jackiem Piskorzem oraz grupą czołowych polskich muzyków stworzył

album pt. „Tribute to Andrzej Zaucha. Obecny”, będący hołdem dla An-drzeja Zauchy. Na płycie znalazło się 14 utworów pochodzących z różnych okresów działalności artystycznej Za-uchy, przedstawionych w zupełnie nowych, zaskakujących i odważnych aranżacjach. Koncerty z tym reper-tuarem spotykają się zawsze z entu-zjastycznym przyjęciem publiczności. Wiosną 2013 roku album osiągnął sta-tus Złotej Płyty.

15

25 maja 2017, czwartek, godz. 19.00sala koncertowa Filharmonii

PERCIVAL: WIEDŹMIN„WILD HUNT” na żywo!Zespół Percival, doskonale znany wśród miłośników gier i słowiańskiej kultury, współtwórca ścieżki dźwiękowej do znanej na całym świecie i kultowej gry ”The Witcher: Wild Hunt”, zaprezentuje utwory ze składanki „Wild Hunt”.

Widowisko zostanie uświetnione oprawą artystyczną Teatru Avatar, oraz wspaniałą scenografią i iluminacją, wzbogacone będzie wizualizacjami nawiązującymi do gry. Członkowie zespołu w trakcie występu będą ubrani w stroje będące rekonstrukcją odzieży z okresu wczesnego średniowiecza, a repertuar zostanie wykonany na dawnych instrumentach, których brzmienie znane jest doskonale fanom gry.

Koncert wzbogacony o oprawę graficzną to niezwykła gratka dla graczy i fanów sagi Sapkowskiego oraz wszystkich koneserów muzyki folkowej, inspirowanej historią, kulturą i dawnymi wierzeniami Słowian! Pozwoli słuchaczom przenieść się w pogranicze świata fantasy, średniowiecza, wypraw Wikingów i walecznych wojów. Podczas koncertu będzie można usłyszeć utwory wykorzystane w ścieżce dźwiękowej, w ich oryginalnej wersji, które Zespół współtworzył specjalnie na potrzeby gry.

16

„The Witcher” to jeden z największych sukcesów polskiego przemysłu gier wideo, zaś tytułowy bohater stworzony przez Andrzeja Sapkowskiego należy do najbardziej rozpoznawalnych i najpopularniejszych postaci na rynku gier. Najnowsza odsłona – „The Witcher: Wild Hunt” – została wydana przez studio CD PROJEKT RED w maju ubiegłego roku. W zaledwie sześć tygodni po premierze gra sprzedała się w sześciu milionach egzemplarzy. Zespół Percival jest współtwórcą ścieżki dźwiękowej do obsypanego nagrodami (m.in. tytuł gry roku na gali The Game Awards 2015) „The Witcher 3”.

30 maja 2016 r. Percival wystąpił podczas 9. edycji Festiwalu Muzyki Filmowej w Krakowie – największej w Europie i jednej z największych na świecie imprez tego typu.

harfa

dyrygent Piotr Sułkowski

Natan Dondalski – I koncertmistrz

Monika Dondalska– koncertmistrz

Michał Marcol– koncertmistrz

Jan DondalskiYuriy RizunOlga KłosowskaZbigniew CiuciasDominika KrauzeViktoriya KrasyunTomasz JabłońskiMonika KościelnaEwa Wiśniewska

Maciej NiedźwiedźTadeusz KorpalEwald WawrzyniukBartosz Bukowian

Roman KuźniakBeniamin LewiAleksandra ZakrzewskaEmilia Jarmoszewicz

Grzegorz Dybała

Anna MrachaczMarta RusiniakLucyna DobrychłopKrzysztof DanielewiczKatarzyna SkładanekMaksymilian CybowskiLech GrzegorzewskiMarina PiweckaDaniela Wojtyłowicz

Anna JundziłłAnna Kłosowska-GrycMarlena Mentkowska

Józef MorusiewiczPaweł SzulcMichał KowalewskiSergio Mondejar AlarconTomasz AmbrożukJacek Swędrzyński

Sławomir Horodyski Jan Burzyński

Piotr StolarzDorota MichalskaKatarzyna LorekJacek SzwecAnna PerkowskaJustyna OstrowskaJoanna KorczinFily Katrin DiakitéAnna Tarnowska

Agnieszka ZwolskaMateusz KubańskiZofia Radwańska

Paweł HuliszMichał TyrańskiOstap PopovychDamian Marat

Małgorzata Buczek

Krzysztof Koziatek – koncertmistrz

Paweł PanasiukBarbara PirogowiczEwa GawrońskaSylwia Bronecka-BednarczykMagdalena NiedźwiedźAgnieszka PołubińskaAgnieszka SzulcMagdalena Grędzińska

Cezary GrycDominik JastrzębskiKarolina Wiak-Rembowska

Henryk ZinkiewiczAleksander MiśnikiewiczRafał KrauzeEiko Hasegawa

fortepian Agnieszka Panasiuk inspektor orkiestry Paweł Szulc bibliotekarz Ewa Gawrońskastroiciel fortepianów Piotr Jurga

I skrzypce

kontrabasy

fagoty

tuba

II skrzypce

flety

waltornie

perkusja

altówki

oboje

trąbki

wiolonczele

klarnety

puzony

Orkiestra SymfonicznaFilharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Dyrektor naczelny i artystycznyPiotr Sułkowski

Przedsprzedaż i sprzedaż biletów prowadzi kasa biletowa Filharmonii ul. Bartosza Głowackiego 1poniedziałek-piątek: godz. 10.00-18.00oraz dwie godziny przed koncertem

Omówienie programów: Janusz Ciepliński

Korekta: Biuro Koncertowe Filharmonii

Sponsorzy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Patroni medialni

Z uwagi na prawa autorskie przypominamy o całkowitym zakazie fotografowania oraz nagrywania dźwięku i obrazu podczas koncertu

Prosimy o wyłączenie telefonów komórkowych