kookaburra, 2011

22
Kookaburra WYSTAWA Barbara Kubska i Daria Malicka kurator: Lesław Tetla 17.01. 2011-10.02.2011 GALERIA + Rondo Sztuki, Katowice

Upload: barbara-ku

Post on 15-Feb-2016

224 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Kookaburra,wystawa w Rondzie Sztuki 2011, Barbara Kubska, Daria Malicka, kurator: Lesław Tetla

TRANSCRIPT

Page 1: Kookaburra, 2011

KookaburraWYSTAWA

Barbara Kubska i Daria Malicka

kurator: Lesław Tetla

17.01. 2011-10.02.2011

GALERIA +

Rondo Sztuki, Katowice

Page 2: Kookaburra, 2011

fot. Piotr Muschalik

Page 3: Kookaburra, 2011

fot. Piotr Muschalik

Page 4: Kookaburra, 2011

fot. Piotr Muschalik

Page 5: Kookaburra, 2011

fot. Piotr Muschalik

Page 6: Kookaburra, 2011

Barbara Kubska

Tableau

Page 7: Kookaburra, 2011
Page 8: Kookaburra, 2011
Page 9: Kookaburra, 2011

Barbara Kubska

Nic takiego nie miało miejsca

Page 10: Kookaburra, 2011
Page 11: Kookaburra, 2011
Page 12: Kookaburra, 2011

Daria Malicka

Conquista

Page 13: Kookaburra, 2011
Page 14: Kookaburra, 2011
Page 15: Kookaburra, 2011
Page 16: Kookaburra, 2011
Page 17: Kookaburra, 2011

Daria Malicka

Kookaburra

Page 18: Kookaburra, 2011
Page 19: Kookaburra, 2011
Page 20: Kookaburra, 2011

Kookaburra to ptak, który zamieszkuje Australię. Jego tryl do złudzenia

przypomina ludzki, złowieszczy śmiech i z tej przyczyny często bywa

wykorzystywany w ścieżkach dźwiękowych filmów grozy. Odzywa się

głównie o świcie i zmierzchu.

Page 21: Kookaburra, 2011

Rodzimy się z krzykiem. W podobny sposób budzimy się z koszmarnego

snu. Taka jest nasza pierwsza reakcja na otaczający nas świat – krzyk

przerażenia. Strach jest jedną z podstawowych, pierwotnych cech

człowieka, mających swe źródło w instynkcie przetrwania. Autorki

przybliżają nam ten stan analizując własne lęki. Operując światłem

i cieniem, półmrokiem, niedopowiedzeniami oddają atmosferę grozy.

Page 22: Kookaburra, 2011

Mrok jest sprzymierzeńcem strachu. Ciemność powoduje, że dobrze nam

znane formy, w porozumieniu z innymi, nabierają nowych kształtów,

wychodzą z wcześniej narzuconych im ról i rozpoczynają swe prawdziwe

życie. I tak drzewo nie jest już drzewem, ale osłoną za którą czai się…

Znane nam dobrze zakamarki domu skrywają tajemnice, które się tam

wydarzyły, albo dopiero się wydarzą. Ludzie zamieniają się w ptakoludy

i rozpoczynają swój rytualny taniec do śpiewu Kookaburry.