kur’an-i sirr-i...

KUR’AN-I SIRR-I ÝLÂHÎ

2. CÝLT

E L L H A C C

H Ü S E Y Ý N V E D A D

Ý s t a n b u l

1432/2011

K U R ’ A N - I S I R R - I Ý L Â H Î

E L L H A C C

H Ü S E Y Ý N V E D A D

Editör: Þafak TUNÇ Redakte/Tashih: Hýz ý r ERCAN

Baský Tarihi: 1432 / 2011

Ý L E T Ý Þ Ý M

h t t p : / / h u v a l l a h u . c o m

e l l h u v e @ m y n e t . c o me l l h u v e @ h o t m a i l . c o m

Basým Yeri: Seçil Ofset Matbaacýlýk ve Ambalaj Sanayi Ltd. Þti.

I S B N

978-605-87618-1-0 (tk)

978-605-87618-3-4 (2.c)

Ý Ç Ý N D E K Ý L E R

NEML..........................................................................................1-14

KASAS......................................................................................15-27

ANKEBÛT.................................................................................28-36

RÛM..........................................................................................37-42

LOKMÂN.................................................................................43- 48

SECDE......................................................................................49-53

AHZÂB......................................................................................54-56

SEBE.........................................................................................57-64

FÂTIR........................................................................................65-69

YÂSÎN......................................................................................70- 76

SÂFFÂT....................................................................................77-80

SÂD...........................................................................................81-90

ZUMER......................................................................................91-99

MU'MÝN.................................................................................100-104

FUSSÝLET.............................................................................105-116

ÞÛRÂ....................................................................................117-129

ZUHRÛF...............................................................................130-139

DUHÂN.................................................................................140-144

CÂSÝYE.................................................................................145-148

AHKÂF.......................................................... ........................149-151

MUHAMMED..............................................................................152

FETÝH....................................................................................153-160

HUCURÂT............................................................................161-162

ZÂRÝYÂT.............................................................................. 163-164

TÛR.......................................................................................165-168

NECM....................................................................................169-179

KAMER.................................................................................180-181

RAHMÂN..............................................................................182-184

VÂKIA...................................................................................185-186

HADÎD..................................................................................187-191

MUCÂDELE.........................................................................192-193

HAÞR....................................................................................194-197

SAFF......................................................................................198-200

CUMA...................................................................................201-202

MUNÂFÝKÛN.......................................................................203-204

TEGÂBUN............................................................................205-208

TALÂK...................................................................................209-210

MULK....................................................................................211-215

KALEM..................................................................................216-220

HÂKKA.................................................................................221-223

MEÂRÝC................................................................................224-227

NÛH......................................................................................228-232

CÝNN.....................................................................................233-236

MUZZEMMÝL........................................................................237-240

MUDDESSÝR........................................................................241-245

ÝNSÂN(DEHR).................................................................... 246-247

MURSELÂT.................................................................................248

NEBE....................................................................................249-251

TEKVÎR.................................................................................252-254

MUTAFFÝFÎN.............................................................................. 255

ÝNÞÝKAK.............................................................................. 256-257

BURÛC................................................................................ 258-261

TÂRIK.................................................................................. 262-264

A'LÂ...................................................................................... 265-266

TÎN............................................................................................... 267

ALÂK.................................................................................... 268-269

KADÝR.................................................................................. 270-272

BEYYÝNE............................................................................. 273-274

ZÝLZÂL................................................................................. 275-276

ASR...................................................................................... 277-279

KEVSER............................................................................... 280-281

NASR............................................................... .....................282-283

ÝHLÂS.......................................................... .........................284-287

HÂTÝME…………...…………....……………….......……..…..288-290

LÜGATÇE…………………………………………........………291-298

YAYIMLANMIÞ ESERLER…..............................................299-301

NEML SÛRESÝ

B Ý S M Ý L L A H Ý R R A H M A N Ý R R A H Ý M

Neml suresi peygamberlerdeki dünyevî tecelliyatýanlatmaktadýr. Allah, peygamberleri ile kendisini anlatýr-ken dünya tatbikatýný da anlatýyor. Allah'ýn sýfati tatbika-týnýn manalarý ve özü ifade edilmiþtir. Bunlar yaratýlýþýifade eder.

Bu an la t ýmlardak i mana dünyevî tece l l iya t ýnda Al lah'a ait olduðunun anlaþýlmasýdýr. Bu durumda hervarlýðýn kendisindeki tatbikatýn Allah'tan olduðunun idra-kine varmasý lazýmdýr. Gerçek fail Allah'týr.

HÜVE her varlýkta arzu buyurduðu makam, þekilve surette göründüðünü açýklayan bir hususiyet taþýr.

"Ve muhakkak ki Kur'an sana alîm vehakîmin ledün'ünden ilkâ edilmektedir"(6)

Ledün: Allah'ýn Peygamberi ile verdiði hususi ilim-dir. Âdem'in yaratýlmasý ile Allah'ýn insan varlýðýnda hu-susi bir arzusunun olduðu muhakkaktýr. Ýnsanýn diðervarlýklara göre faik olmasý lazýmdýr. Bu da ilm-i ilâhî ilemümkündür. Onu peygamberleri ve velileri ile öðretmiþ-tir.

1

Melekler Allah ilmine secde ettiler. Ýlim verilmeyenbeþer kalmýþtýr. Âdemlik ilimle belli oldu ki, o da ledünilmidir. Ýnsanýn faikiyeti ledün ilmi iledir. Mürþid noktasýledün noktasýdýr. Derviþ ledün ile hakikate ulaþabilir. Ýþtebu nokta ‘sultan’ noktasýdýr. Sultan ile gökler açýlýr, ma-na alemine dahil olunur; aksi halde madde olarak kalýnýr.

HZ. MUSA

"Ey Musa, muhakkak ki 'HU', Ben elAziz, el Hakîm Allah'ým." (9)

Hz.Musa'ya inen ilhamda her tatbikatýn Allah'ýnkendisine ait olduðu beyan edilmektedir.

Hz. Musa zamanýnda, maddeye tanrýlýk verilen birortamda bu ilham enteresandýr. HU zamirinin ve Allah is-minin birlikte ifadesi ile ruh ve cisim tatbikatýnýn Allah'ýnzatýna ait isimler ile anlatýlmasýna dikkat edilmelidir. Yani‘lâ mevcude illâ hû 'nun bir anlatýmýdýr.

HZ. DAVUD VE HZ. SÜLEYMAN

"Ve Süleyman Davud'a varis oldu. Ve "EyNas bize kuþlarýn nutku öðretildi ve herþeyden bahþolundu. Þüphesiz ki bu;HÜVE apaçýk bir lütuftur." dedi." (16)

2

N E M L S Û R E S Ý

"Herþeyi insana musahhar kýldýk" beyaný var-dýr. Allah'ýn her þeyi insana müsahhar kýlmasý ile insan enileri varlýktýr. Böylece onlarýn ilmini de insana lütfetmiþoldu. Bu bir tatbikatý gösteriyor. Fakat insan bütün burahmetin idraki içinde midir? Bugün de Allah’ýn, insaneliyle icat ettiði birçok imkânlarý lütfettiði âþikâr iken, in-sanýn itiraz ve isyanlarýný hoþ görmek mümkün deðildir.

Hz. Süleyman'ýn emrine cinler, kuþlar ve pek çokvarlýklar verilmiþtir. Ýnsan varlýðý meleklerden ve cinler-den efdal yaratýlmýþýr. Allah insana efdaliyet lütfetmiþtir.

Peygamberimizden evvel ise cinlerden bir müdaha-le olabiliyordu. Ancak peygamberimiz ile insan varlýðýçok büyük bir merhale kazanmýþtýr. Ýnsan medeniyetindepeygamberler büyük aþamalarýn sahipleridir.

Hz. Süleyman'ýn Hz. Davud'a vâris olmasý, pey-gamberin bir peygamberde, velinin bir velide yetiþmesinigösteriyor. Mürþiddeki hususiyetlerden de evlâdýna lütfe-diliyor.

"Ve Süleyman'a cinden ve insten ve kuþ-lardan HU'nun ordularý haþrolunmuþtu.(düzenli olarak) sevk ediliyordu. (17)

"Ta ki karýnca vadîsine geldiklerinde,bir karýnca 'Ey karýncalar, dedi, mes-

3


kenlerinize girin ki bilincinde olmadanSüleyman ve HU'nun ordularý sizi kýr-masýn" (18)

"Onun sözüne gülerek tebessüm etti ve"Rabbim beni benim üzerime ve ebevey-nim üzerine nimetlendirdiðin nimeteþükretmeye ve senin 'HU'dan razý olaca-ðýn salih amel iþlemeye teþvik eyle. Verahmetinle beni salih kullarýnýn içinedâhil eyle," dedi." (19)

Bütün varlýklarýn Zamanýn Ýnsaný’na tâbiyetini veO'ndaki ilhamýn emrinde olduðunu gösteriyor.

Hz. Süleyman duasýnda; “Beni salih amel iþle-meye teþvik et,” diyor. Bütün bu varlýklara hükmettiðihalde "Salih bir kul" olmayý tercih ediyor. Çünkü ken-dindeki kudretin âriyet olarak verildiðini biliyor. Ve “bü-tün bu kudreti senin nizamýnýn içinde kullanmayýbana ilham et,” diyerek niyaz ediyor.

Bütün varlýklar insan varlýðýnýn bilincindedir. Çün-kü bütün varlýklar Ýnsana nazire olarak yaratýlmýþlardýr.Ýnsandaki her duygunun her hasletin yansýmasý olan hay-van cinsleri vardýr. Ýnsan her þeyden gýdalanýr. Ancak hervarlýðýn üstünde olarak insanda "ruhî hasletler" vardýr.

4


Bütün varlýklar Ýnsaný tanýrken insanýn kendi yara-tanýný tanýmamasý çok acý bir durumdur.

Bugün Allah maneviyat konusundaki hususlarý da-ha ileri lütfetmektedir. Bu, Hatmül Velâyet’in vazifelerin-dendir.

HZ. SÜLEYMAN VE BELKIS

Yemen yöresinde bir kadýnýn yönetiminde Sebe'toplumu vardýr. Melike Belkýs'ýn yönettiði bu toplumungüneþe taptýðýný öðrenen Süleyman Peygamber bu yöre-ye tevhid akidesini ulaþtýrmak ister. Ancak medeniyetininüstünlüðünü ona göstererek iman ve hidayetine vesileolur. Burada iman ehlinin, küfür ehlinden daha üstünilim ve teknolojilere sahip olmasý gerektiðine bir iþaretvardýr. Süleyman Peygamberin askeri güç kullanmadanilim üstünlüðünü öne sürmesi, rahmetini gösterir. Özellik-le billurdan köþkün inþasý, kristal kaplama havuzlarýn ya-pýlmasý ve Belkýs’ýn kendi tahtýnýn da hazýr bulunduðu birsalonda Belkýs'ýn kabul edilmesi hak dinin bâtýl karþýsýn-dak i üs tün lüðünün aç ýkça görü lmes i üzer ine Be lk ý sA l lah'a iman etmiþ ve Hz. Süleyman'a tâbi olmuþtur.

Konu ile ilgili olarak HÜVE'yi iþaret eden ayetler:

"Allahtýr... Arþý Azîm'in Rabbi 'HÜVE'denbaþka ilâh yoktur." (26)

5


"(Hz.Süleyman Hüdhüd kuþuna) Bu ki-tabýmý götür ve HU'yu onlara ilkâ eyle,sonra onlardan uzaklaþ da bak, neyebaþvuracaklar?" (28)

"(Melike) "Ey ileri gelenler, dedi, banabir kitab-ý kerim ilkâ edildi" (29)

Zamanýn Ýnsanýna bütün varlýklarýn tabiyyeti var-dýr. Hz.Süleyman kýssasýnda Zamanýn Ýnsaný’na bütünvarlýklarýn itaat ettiði beyan edilir. Allah'ýn arzusu o in-sandaki kalbî tatbikat ile âlemlere yayýlmaktadýr.

R i s a l e t n o k t a s ý A r þ - ý A z î m ’ d i r. O n u n R a b -b i H Ü V E 'd i r. Bütün var l ýk lar ýn tâb i o lduðu Al lahismid i r. A l lah ismi HÜVE'nin ismidir. Velâyet HÜVE'yetâbidir. Velâyete “Allah kimdir” diye sorulsa HÜVE'dircevabý verilir.

Hz. Süleyman onlara risalet makamý olarak teklifyapmýþtýr. HU noktasý ile iþaret edilen risalet noktasýdýr.Allah'ýn, peygamberinin davetini HU olarak deðerlendir-diði görülmektedi r. Burada, bütün var l ýk lardan ten-z ih ederek HÜVE'yi düþünmek lâzýmdýr.

Hz. Süleyman Belkýs'ý ve kavmini HÜVE'ye davetetmektedir. HÜVE'ye iman edenler müminlerdir.

6


Hiçbir uyarýcý gelmese de insan kendindeki tapmaduygusundan dolayý tanrý olarak mücerret bir kudret arý-yor. Güneþe tapan güneþ tanrý olduðu için deðil tanrýnýnkudretini izhar eden nokta olduðu için tapýyor. Esasta otoplumun durumu tanrýyý inkar deðildir, ama ilâhî ilimdeAllah’ýn nizamýna uymayan isabet kaydetmiyor. Ama birpeygamber geldikten sonra durum deðiþir. Allah o kavmebir peygamber irsal eylese yanlýþta ýsrar makbul olmaz.

Hz.Âdem gelmeden evvel melekler Allah'a tapýyor-lardý ama hakikat-i ilâhîyeye vakýf olamamýþlardý. Yanideðerlendirmede eksiktiler. Âdem gelince Âdem imannoktas ý o ldu, i t i raz edenler zarar gördü. Onun iç in"Zamanýn Ýnsaný" fikriyatýna teslimiyet göstermek gere-kir. Zamanýn Ýnsaný kendini açarsa O'na iman gerekir.

"Allah uyarýcý yollamadan helak etmez," buy-rulur. Her zaman içinde peygamberler ve veliler uyarýcý-lar olmuþlardýr. Bunun dýþýndaki fikirler insanlarýn kendiicatlarýdýr.

"Muhakkak ki 'HU' Süleymandandýr. Vemuhakkak ki 'HU' 'Bismillâhirrahmanir-rahim'dir." (30)

Bu ifade kudret-i ilâhîyenin tecelllisini gösterir. Me-like'den zuhur eden bu anlatým çok enteresandýr. Besme-lenin (ba) noktasý Zamanýn Ýnsanýný iþaret eder. Kudret-iilâhîyenin tecelli noktasýný gösterir.

7


HZ. LUT

"Artýk 'HU'yu ve HU'nun ehlini, HU'nunkadýný haricinde, necata erdirdik. O(kadýný) geride kalanlardan takdir eyle-dik" (57)

Allah Hz. Lut'un hanýmýný zevce olarak kabul etmi-yor. ‘Onun kadýný’ buyuruyor. Halbuki Âdem kýssasýnda"sen ve zevcen" buyrulmuþtur.

"Elhamdülillah. Selâm olsun seçmiþ(buyurduðu) HU'nun kullarýna Allah mýhayýrlýdýr yoksa þirk koþtuklarý mý?" de"(59)

HU'nun seçtiði kullar HU'nun kabul ettiði gönüller-dir. Allah'ýn tercih ettiði nokta önemlidir. O halde Allah'ailtica etmelidir. Ebeveyni, "Ya Rabbi Sen çocuklarýmahayýrlar ihsan eyle" diye dua etmelidir. Çocuklar ken-di tercihlerine býrakýlmamalý, Allah'a iltica edilmelidir.Çocuk ilk insan gibidir. Ona yol gösterecek birÂdem lâzýmdýr.

"(Onlar mý hayýrlý) yoksa semavatý vearzý yaratan, semadan size su indirenmi? Çünkü biz HU ile bir aðacýný bilebitirmeye gücünüzün yetmediði gözler

8


gönül ler açan bahçeler b i t i rmiþ iz -d i r. Al lah ile beraber (baþka) bir ilâhmý var! Bilâkis onlar zulmeden bir ka-vimdir." (60)

"Yoksa HU' ya dua ettiðinde sýkýntýyadüþene icabet eden ve kötülüðü giderenve s iz ler i 'Ar z ' ýn ha l i fe ler i k ý lan mý?Al lah ile beraber (baþka) bir ilah mývar? Ne kadar az tezekkür ediyorsu-nuz..." (62)

Ýnsan Arz’a ‘halife’ olarak tayin oldu. O haldeesas var l ýk arz deð i ld i r. Bütün var l ýk lar, duygular,h i s l e r a s l ý nda HÜVE'nin tatbikatýný göstermektedir.Esas olan HÜVE'nin arzdaki temsilcisidir. Bu sýrher kulda makamýna göre mevcuttur.

"Yoksa karanýn ve denizin zulümatý için-de size hidayet eden ve HU'nun rahme-tinin öncesinde rüzgârlarý müjdeci ola-rak irsal eyleyen mi? Allah ile beraber(baþka) bir ilâh mý var? Allah onlarýnkoþtuklarý ortaklardan çok yücedir.(müteâlidir)" (63)

"(Onlar mý hayýrlý) Yoksa yaratmayý baþ-latan sonra HU'yu iade edecek olan

9


(mý?) ve 'es Sema'dan ve 'el Arz'dan siz-leri rýzýklandýran (mý?) Allah ile beraber(baþka) bir ilâh mý var? "Eðer doðrulariseniz bana burhanýnýzý getirin," de" (64)

HÜVE ilâhi rahmeti ile nice gönüller lütfetti. Onlar-la ilâhi ilim ve bilgi verdi. Ýnsan bunlarý tezekkür etmiyor,o anki kýsa vadeli dünyevi menfaat tarafýný düþünüyor.Ancak tabiatýn da dünyanýn da HU'ya baðlý olduðu beyanediliyor.

Hayatý baþlatan HU'dur. Ancak "nihayetin" develâyet noktasýndan yani HU'dan zuhur edeceði beyanediliyor.

Maddi manevi rýzýklandýran HÜVE'dir. Zamanýn Ýn-saný’nýn gönlünden insanlara manevi rýzýk daðýtmaktadýr.Ýnsaný yetiþtirecek olan yakýnlýk bulmuþ olan gönüllerdir.Hz. Süreyya; "Hakký bulmadan elini verme, kulu ye-tiþtirecek olan Allah'týr" buyurmaktadýr.

"Muhakkak ki bu Kur'an HU' hakkýndaiht i lâ f e t t ik ler in in ekser is in i benîÝsra il’e kýssa eylemektedir." (76)

Yahudiler, Hz. Muhammed (s.a.v) bizden deðil di-ye itiraz ediyorlar. Hz. Ýsa da içlerinden çýktýðý halde iti-raz ettiler. Ýnsanlar akraba ve hýsýmdýrlar ancak "din" ko-nusu açýldý mý birbirlerine küserler.

10


Hz. Ýsa'da "Asfiya" sýrrý vardýr. Hz. Musa'nýn þeri-atýna tam uyuyor ve tatbikatýný istiyor. Havariler de Asfi-ya sýrrýndandýr. Peygamberlerin veya velilerin yolundangidenlere, onlara tam uyanlara onun verasetine sahip ol-mak manasýnda "Sýrr-ý Asfiya" denmiþtir. Asfiya, bizzatpeygamberin tam yolundan yürümek ve O'ndan iþittiðinidiðer insanlara tam intikal ettirmektir. Bu ayný zamandabir ‘Mürþid-i Kâmil-i Hakiki’nin derviþi olarak iþittiðiher sözü hiçbir þey karýþtýrmadan baþkalarýna intikal ettir-mektir.

Hz. Ýsa, Hz. Musa’nýn anlatýmýný yaptýðý için sýrr-ýAsfiya’dandýr. Hz. Ali sýrr-ý Asfiya’dandýr. Hz. Yahya, Hz.Ýsa'yý tasdik etmekle bütün bu sýrlarý da tasdik etmiþ oldu.

"Ve muhakkak ki 'HU' elbette müminleriçin hidayet rehberi ve rahmettir." (77)

Gönül (HU) noktasý müminler için hidayettir. Hi-dayet bulmak için bir HÜVE (HU) noktasýna mülaki ol-mak ve yetiþmek icap eder. Peygamber ve veliler insanla-rý yetiþtirmek için gönderilmiþtir. Taliplerin de o gönülnoktasýný aramasý gerekir.

"Muhakkak ki Rabbin aralarýnda HU'nunhükmü ile kaza buyurur ve HÜVE 'elAziz'dir, 'el Alîm'dir." (78)

11


Allah, göründüðü gönül noktasý ile hüküm veriyor.Yani Zamanýn Ýnsaný ile hüküm veriyor. HÜVE, Hakkýnkendisidir, velâyetidir. HÜVE Zamanýn Ýnsaný’ndan görü-nür.

"Ve Sur’a nefhedildiði gün artýk sema-vatta o lanlardan ve ar zda o lanlar -dan Al lah'ýn diledikleri hariç (müthiþ)korkuya düþerler. Ve her biri boyun eðe-rek 'HU'ya gelmiþlerdir." (87)

Hariç olanlar velâyet makamýnda olanlardýr.Velâyet için; "Allah'ýn evliyasýna korku yoktur, on-lar mahzun olmayacaklardýr" (Yunus 62) ayeti nazil ol-muþtur.

"Ve daðlarý görür de onlarý cemadattýr(donuk ve hareketsiz) sanýrsýn. Oysaonlar bulutlarýn geçiþi gibi geçerler.Her þeye itina eden (mükemmel yapan)Allah’ýn sanatýdýr. Muhakkak ki 'HU' fi-illerinizden haberdardýr." (88)

Tabiattaki bütün varlýklarý dikkate alýnca hepsininbirer sanat eseri olduðunu müþahede ediyoruz. Ýnsanýnbütün hallerinden de Allah'ýn haberdar olduðu beyanediliyor. Bugün Allah'ýn lütfetmiþ olduðu teknoloji ile buâyette belirtilen her þeyi fiiliyatla görmek mümkündür.

12


Ýnsanlar dünya yaþamýný canlý-cansýz diye deðerlendir-mektedirler. Allah HÜVE, her þeyin asliyyeti olduðunagöre her þey canlý ve hareketlidir. Hatta görülen ve görül-meyenler de...

"Her þeye i t ina eden (mükemmel yapan)Al lah'ýn sanatýdýr" ayeti herþeyi detaylandýrmýþ, önemvermiþ manasýnadýr. Maneviyat da ayný þekilde itina ister.

"Her kim hasene ile gelirse ondan dahahayýrlýsý HU'nundur. Ve onlar o gün kor-kudan emindirler." (89)

Her k im yapt ýð ý amel in A l lah 'a a i t o lduðunun,Al lah rýzasý için yaptýðýnýn idrakinde ise, o bir hasenedir(hayý rd ý r ) . Bu idrak haseneyi HU'ya tes l im e tmek-t i r. A l lah haseneye karþýlýk mükâfat ihsan ediyor.

"Muhakkak ki ben bu beldeyi hürmetlikýlan Rabbe kulluk etmek ile emrolun-dum. Her þey HU'nundur. Ve Müslüman-lardan olmakla emrolundum." (91)

Kalb-i mümin Beytullah sýrrý sahibi Peygamberi-miz, insan kalbini hürmetli ve emniyetli kýlan Allah'a þük-rediyor. Ve her þeyin HU'ya ait olduðunu zikrediyor. Herþeyin asliyyeti olan HÜVE kabul edilmeden tam olarakdin ve iman sahibi olunamaz.

13


Peygamberimizde daima kulluk neþesi vardýr. Da-ima kulluðu ön planda tutmuþtur. Hatmül Velâyet sýrrýnýntecellisi olan gönülde de bu meþreb variddir.

"Elhamdülillah. Yakýnda HU'nun ayetle-rini size gösterecek ve (onlara) arif ola-caksýnýz,"de. Ve Rabbin amel edecekle-rinizden gâfil deðildir." (93)

“Âyetler” Peygamberimizden sonra zuhur edecekvelâyet gönülleridir. O gönüllere uyanlar da O'nun kay-dýnda mevcuttur. O halde, “Allah insana rahmet içinkulun amel defterini kayýt altýna alýyor ve onlarýâriflerden kýlýyor.” buyrulmaktadýr.

14


KASAS SÛRESÝ


"Musa'nýn annesine: "HU noktasýný em-zir, þayet HU için korkacak olursan, budurumda HU'yu suya býrak, korkma vehüzne kapýlma; çünkü HU'yu biz sanatekrar geri vereceðiz ve HU'yu peygam-berlerden (mürsellerden) kýlacaðýz" diyevahyettik." (7)

"Ve ergenliðe büluð edip (belli birseviyeye gelince) 'HU'ya bir hüküm veilim verdik. Biz muhsinlere böylekarþýlýk veririz..." (14)

"(Hz.Musa)"Rabb'im, dedi, muhakkak kiben ne fs ime zulmett im, ar t ýk banamaðfiret eyle. HU'ya maðfiret etti. Mu-hakkak ki 'HÜVE' 'el Gafur'dur, 'erRahîm'dir." (16)

"Oraya geldiðinde, o kutlu yerdeki vadi-nin sað yanýnda (Vadi-il Eymen) olan biraðaçtan: "Ey Musa, Âlemlerin Rabbiolan Allah benim;" diye seslenildi. (30)

15

"(Hz.Musa) Ve kardeþim Harun’u da...HÜVE lisan bakýmýndan benden fasihtir.Beni tasdik eder bir yardýmcý olmaküzere benimle beraber HU'ya da risaletver. Muhakkak ki beni yalanlamalarýn-dan korkarým. (34)

"Ve Musa dedi ki, "Rabb'im kimin 'HU'indinden hidayet ile geldiðini ve (dünya)yurdunun akibetinin 'HU'ya ait olacaðýnýdaha iyi bilir. Muhakkak ki HU, zalimle-ri iflah etmez." (37)

Ýnsaný dünyevî yetiþme tarzýna göre deðerlendiri-yorlar. Hâlbuki maneviyattaki yetiþme deðiþiktir. HU nok-tasýný Allah kendi seçip kendi yetiþtiriyor. Daha dünyayagelmeden onun bir nasip ile geldiðini beyan buyuruyor.Ayet görünen gönül noktasýnýn Allah tarafýndan nasýl ye-tiþtirildiðini de gösteriyor. Bu hâl bütün risâlet noktalarý-na teþmil edilir.

Maneviyatta yetiþip güzel bir noktaya geldiktensonra Hakký bulmak vardýr ki bu da maneviyatta yetiþme-nin tescili olmaktadýr.

"Elâ inne evliyâallahi lâ havfün aleyhim ve lâhüm yahzenûn" âyeti hükmünce Hu'nun göründüðü gö-nül noktalarý ilâhi kudret tarafýndan muhafaza edilir.

16

K A SA S S Û R E S Ý

HU noktasý Rabbine iltica edince HÜVE ona rah-met eder. Vadi-il Eymen insan kalbine iþarettir. Gönülnoktasý kalbin ortasýndadýr. "Nokta-i Sevda-i Süveyda"adý verilmiþtir. Evliya, Hakký kalplerinde mürebbi bul-makla müstefid olmuþlardýr.

Bu âyetlerde Hz.Musa'nýn manevî yetiþmesi ve buyetiþmedeki hususiyeti anlatýlmaktadýr.

Allah Hz.Musa'ya vazife veriyor, ancak lisanýndabir tutukluk vardýr. Hz.Musa Allah'ýn rahmetini insanlarafasih bir þekilde ifade edemeyeceðinin endiþesi içindedir.Hz.Musa Hz.Harun'u yardýmcý istiyor. Böylece Hz. Ha-run'a peygamberlik veriliyor. Bu, Allah'ýn rahmetini gös-terir. O halde, herþey Zamanýn Ýnsaný'nýn yetkisindedirmanasý çýkar.

Ýlahi tertip icabý, Hz. Muhammed'den (s.a.v) sonravelâyet aþikâr olduðuna göre risalet makamýný zamanýnvelisi deruhte etmiþ olur. Yani velâyet zamanýn velisinetâbi olmak ile mümkündür.

Mürþid’in; "Bu benim evladým" demesi teminat-týr. Hz.Harun olayý bu tertibe iþaret etmektedir. O haldeMürþid’in evladýný kabul etmesi önemlidir.

Nasýl ki Zamanýn Sahibi olan Hz.Musa’nýn arzusuile Hz.Harun’a Peygamberlik verildi, bugün velâyet tatbi-

17


katta olduðuna göre Zamanýn Sahibinin arzusu ile O’natabi olanlara velâyet verilmektedir.

Kur’an'da; "Biz HU'yu aranýzdan seçtik," buy-ruluyor. Tabi ki Hz. Musa için de bu ayet geçerlidir. Allahbir insaný seçtikten sonra onu dünyevî olarak deðil de uh-revî olarak görmek icap eder. Çünkü Allah o seçtiði in-sandaki hususiyetleri maneviyata göre deðiþtirir. Onu"kendi programýna" göre yetiþtirir. Bu vazife dünyevîçalýþma ile elde edilecek bir konu deðildir; Allah'ýn seçiplütfetmesi ile mümkündür.

Allah’ýn aðaçtan hitap etmesi maddi manevi herþeyin O'nun kudretinde olduðunu gösterir. Hz.Musa, Fi-ravun ile çekiþmesini düþünür yani dünyevî bir mücade-leyi düþünerek yeise düþer. O zaman Allah onu madditertiplerle de donatýr.

"HU'noktasýndan önce kendilerine 'kita-bý' bahþettiklerimiz, onlar da HU'yaiman ederler. Ve kendilerine tilâvetolunduðunda "HU'ya iman ettik. Muhak-kak ki HU Rabbimizden 'Hak'týr. Muhak-kak ki bizler zaten HU'dan önce deMüslümanlar idik," derler." (52-53)

Ayet bütün peygamber ve risâlet noktalarýnda olantatbikatýn HÜVE'ye ait olduðunu gösteriyor. Bütün pey-

18


gamberlere inananlar hakikatte Allah dinine inanmýþ olu-yorlar. O halde hepsi de Müslümandýrlar. Peygamberimi-ze inanmalarý Allah dinini tamamlamak içindir. Çünkü O,dini tamamlamak için geldi. Ayette Allah dininden baþkabir din olmadýðý da ifade edilmiþ olmaktadýr.

Peygamberimiz; "Ben güzel ahlâký tamamla-mak üzere gönderildim." buyurur. O zaman Peygam-berimizin lütfettiði HÜVE hakikati idraki de geçmiþ Pey-gamberleri HÜVE'den kabul ediyor demektir ki bu, Allahdinidir. HÜVE'yi idrak eden, bütün peygamberlerinHÜVE'den göründüðünü kabul eder.

Peygamberliðin de velâyetin de hususiyeti açýlmýþ-týr. Buna istinaden geçmiþ velâyet gönülleri zamanýn so-nunda zuhur edecek Hatem noktasýndaki HÜVE açýlýmý-nýn idrakindedirler. Geçmiþ peygamberler ve veliler bu-günün velâyet kalplerinde HÜVE'yi tasdik etmektedirler.

"Muhakkak ki sen muhabbet duyduðunahidayet edemezsin ve lâkin Allah diledi-ðine hidayet eder. Ve HÜVE hidayeteerecekleri daha iyi bilir." (56)

Hidayet bulmanýn Allah'ýn arzusu ile mümkün ola-bileceði ifade edilmektedir. Allah ismi HÜVE'nin progra-mýný tatbik etmektedir. Mürþid’e tâbi olacak evlatlar daHÜVE’nin programýna göre lütfedilir.

19


"Rabbin dilediðini yaratýr ve seçer; onlariçin seçim hakký yoktur. Allah onlarýn koþtuklarýortaklardan münezzehtir, yücedir. Rabbin gönülle-rinin gizlediklerini ve açýða vurduklarýný bilir. Ve'HÜVE' Allah'týr. 'HÜVE'den baþka ilah yoktur.HU'nundur hamd evvelde ve ahirde. Ve HU'nundurhüküm ve HU'ya rücu ettirilirsiniz." (68-69-70)

A l lah ' ýn seç t ið i gönle i t i raz þ i rk koþmakt ý r. Ya-n i A l lah'ýn seçtiðini beðenmemektir. Maneviyata dahilolunduktan sonra her olay maneviyatla ilgilidir. Velâyeteitiraz peygambere itiraz demektir. Din görevlileri velâye-tin yerine kendilerini koymak istiyorlar. Bu durum haki-kat-ý ilâhiyeye uymamaktadýr.

Kur'an'daki HÜVE, sýfata iþaret eden bir kelimedeðildir. HÜVE, hiçbir sýfat ile kayýtlanmayan, ancakkudret-i zatiyye-i ilâhiyeyi yani Hakk'ýn kendisini iþareteden bir lafýzdýr. HÜVE nedir? denirse, "O kendini bil-diði ve bildirdiði gibi"dir.

Hz. Muhammed'in, (s.a.v) "Ey Rabbim! Seni öv-meye gücüm yetmiyor; Sen kendini övdüðün gibi-sin." ilticasýnda bu mânâ mevcuttur.

Hz. Süreyya ilâhî kudreti "Þey" kelimesi ile iþaretbuyurmuþtur. HÜVE'yi Sýrr-ý Hatmül Velâyet gönlü aça-caðý için Hz. Süreyya HÜVE yerine nezaket-i ilâhîye ica-bý "Þey" kelimesi ile iþaret buyuruyor.

20


"Lâ ilâhe illa HÜVE" ibaresinde "Lâ ilâhe" kýs-mýnda mana-i hakikiye þöyledir; "ilah diye de bir þeyyoktur".

Ýlah tapýlan bir noktadýr, bir hususiyettir. Ýlah diyeayrý bir varlýk yok ki, tapýlan ile kaim deðil ki!

Rabbim buyurmaktadýr: "Sen de Ben de Ben-sin". Yani 'HU 'dan baþka bir mevcut yoktur. Tapan da ta-pýlan da kendisi olduktan sonra, kim kime tapýyor? Bu,"Lâ mevcude illâ Hu"nun bir anlatýmýdýr. Bizim bu var-lýðýmýz HÜVE'nin arzuyu ilâhisidir. Biz O'ndan zuhureden arzunun tecellisiyiz. O halde varlýklar Allah'a göredeðerlendirme yapmýyorlar, kendilerine göre deðerlendir-me yapýyorlar. Varlýklar kendi varlýklarýnýn icabý olarakbu deðerlendirmeleri yapýyorlar. O zaman tapan var, ta-pýlan var. “Tapýlan tapmada bize muhtaçtýr” diyorlar.Hâlbuki O kendine tapýlsa bile tapana muhtaç deðildir.

Bir düþünce olsa insanda, o düþünceye muhtaç mý-yýz? Hayýr. Çünkü düþünce bize aittir. Düþüncemiz bizdenayrý deðildir ki... Düþünce var, bir de düþünen var deðilki. Biz sonra o düþünceyi reddediyoruz, baþka bir þeydüþünüyoruz.

"Namazýn Benden Bana, þükrün Benden Ba-na" zuhur eden gönül noktalarýnýn ilâhý kimdir? O nokta-ya gelen için her þey kendisinden kendisinedir.

21


Firavun; “Ben sizin en büyük Rabbinizim, de-di. “Musa'nýn ilahýný býrakýn bana tapýn, çünkü be-nim tebam var” dedi. Belki de tebasý olmasaydý kendi-ni tanrý olarak göremeyecekti.

HU'nundur hamd, evvelde ve âhirde; yani HU'nunMusavvir’inde tasavvur ettiði arzuyu ilâhinin tatbikatýâlemlerin yaratýlmasýdýr. Âhiret ise, o Musavvir’deki ilâhîarzunun meydana gelip belli olmasýdýr. O tasavvurun olu-þumunu ifade ediyor. Yani HÜVE arzu etti ve meydanagetirdi anlamýndadýr. HÜVE'nin o arzusunun tatbikatýnýidrak etmek HÜVE'ye dönmek demektir. O zaman bu id-rakte olanlar HÜVE'den görünenlerdir.

Ýnsanlar Allah ismini tanýyorlar, doðrudur. HÜVEAl lah ' t ý r. A l lah i smi bütün var l ýk lardak i ta tb ikat i s -mid i r.

Lâ mevcude illa HU; tatbikat ve dünya ile ilgiliolarak ilâhi kudretin (HU) tatbikatý Allah ismi iledir. Allahismi, Ýsm-i Azam'dýr. Yaratýlmýþlarýn programýnýn meyda-na ge lmes indeki as l iyyet ve arzu i se HÜVE'ye a i t t i r.HÜVE tatbikatýný arzu ettiði, hususiyetini lütfettiði gönülile yapýyor. HÜVE’nin göründüðü nokta bu tatbikatý icraederken Allah isminin göründüðü gönül noktasýnýn arzu-sunda tatbikatý vardýr.

Peygamberimiz bir icraatý arzu ettiðinde Allah ismionu tatbikata koyuyor. Onun için Peygamberimiz; "Beni

22


gören Hakký gördü" buyurdu. Çünkü ic raat Hz.M u hammed (s .a .v) i le o lmaktadý r. Ý c ra gönlü Hz.Muhammed'dir. (s.a.v) Ancak o programý HÜVE veriyor.O arzu o gönülde zuhur ediyor. Bu anlamda ikilik yoktur,tevhid vardýr.

O halde her varlýkta "Rab" var. Bu o mana mýdýr?Hayý r ! Burada "makam " söz konusudur. O makam"Makam-ý Muhammedî"dir. Ancak öyle de bir hususi-yet var ki, "lâ makam" yani tamamen HÜVE'nin arzusu-nun tatbikatý olmaktadýr.

HÜVE'de bütün velâyet arzularý birleþiyor. HatmülVelâyet her velinin meþrebini rahmeti ile kabul etmekteve gerçek vasýflarýna iade etmektedir. Hatmül Velâyetgeçmiþte velilerin sohbetlerinde yanlýþ anlama olan nok-talarý düzeltir; zamanlar içindeki eksik nakiller yahut ter-cümelerdeki kusurlar olarak görmesini Hakk'tan niyazeder. Allah'ýn görünme zevki o zaman öyleydi. HatmülVelâyet bütün peygamber ve velilere inen hususlarýn bu-günkü anlayýþ içinde mütalâa edilmesini niyaz eder veonlarýn bir hatasý olmadýðýný ifade eder. Onlar HÜVE nearzu etmiþse öyle ifade etmiþlerdir. Hatmül Velâyet’inhepsine yardýmý olur. Onun için geçmiþ velâyet Allah’ýnHatmül Velâyet sýrrýndan feyz almaktadýr.

Bu konuþmalar geçmiþ velâyetin hýfzýnda olarak"demek ki böyle olmasý lâzýmmýþ" diyerek terakki et-mektedirler.

23


"Her ümmetten bir þahit ayýrýp çýkardýkda: "Kesin-kanýt (burhan)ýnýzý getirin"buyurduk. Artýk öðrenmiþ oldular ki,hak gerçekten Allah'ýndýr. Ve düzüp uy-durduklarý kendilerinden uzaklaþýp-kay-bolmuþlardýr." (75)

"Ýçinizden bir gönül (þahit) seçtik" buyrulu-yor. Hiçkimse Allah’ýn nizamýna itiraz edip "yaþadýðýmýzdevrin þartlarý böyle icap ettirdi" diyemez ve herkes gibiayný þartlar o gönül için de variddir. Her topluluk içindenbir gönül noktasý seçilmektedir. Her topluluk içinden Al-lah'ýn seçtiði, þahit olarak ahirette görünecektir.

Þahitler peygamberler ve velilerdir. Þahit her ko-nuda ilham sahibidir. Yani "Tekellümü lisanil ký-dem"dir.

Ýnsanlarýn çoðu için bu terakki âhirette verilmekte-dir, yani þahit olan el Ýnsan hakikatinin Hak olduðunuidrak ve uydurduklarý þeylerin kaybolmasý ancak ahiretteanlaþýlacaktýr.

"Kim hasene (iyilik) ile gelirse ondan(daha) hayýrlýsý HU' ya aittir. Her kimde seyyie (fenalýk) ile gelirse seyyiat(fenalýk) yapanlar hep yaptýklarýyla ce-zalandýrýlýrlar." (84)

24


Hayra karþýlýk HÜVE çok daha ileri bir rahmet ilekarþýlýk lütfediyor. Fenalýk ise ancak yapýldýðý kadar ilekarþýlýk bulacaktýr. Bu "Rahmeten lil Âlemîn"e iþarettir.

Ýyilik ve fenalýk ne demektir. Ýyilik için Hu'dandýr,buyruluyor. Yani rahmet (iyilik) Hu'nun hususiyetini ka-buldür. Allah'ý doðru bilen, iyilik yolunu tutar.

O'nun dûnunda olanlar için iyilik olmaz ancak fe-nalýk olur. Ýnkârda olanlar hep merdud fikirler icat etmiþ-lerdir.

"Ve Allah ile birlikte baþka bir ilâha duaetme. HÜVE'den baþka ilâh yoktur.HU'nun vechinden baþka her þey helâkolur. Hüküm HU'nundur. Ve HU'ya rücuettirilirsiniz." (88)

Hz. Muhammed’i (s.a.v) zikir HÜVE'yi zikirdir. Za-manýn Ýnsanýný zikir HÜVE' yi zikirdir. Buna mukabilHakký bulmamýþ birini zikir, Allah ile beraber baþkasýnýzikretmek demektir ki kabul deðildir.

Þahsen tanýsak da tanýmasak da Zamanýn Ýnsaný'nýzikrediyoruz. O, HÜVE'nin görünmesidir. HÜVE'nin açýl-dýðý noktadýr. Burada þahsiyetin deðil, onda tecelli etmiþolan HÜVE'nin zikredilmesi vardýr.

25


‘Zikr-i Cemil’ güzel anlatýmý ifade eder. HÜVEnoktalarý için kullanýlan bir kelimedir. O Zamanýn Ýnsa-ný’ný zikretmek güzeldir; Zamanýn Ýnsanýný hedef alansohbet güzeldir. O zaman HÜVE'yi zikretmiþ oluruz.

Ýlâhi âlemde kudret-i ilâhîye HU'nun vechi ile gö-rünecektir. Her Zamanýn Ýnsaný’nýn vechinden HÜVE gö-rünecektir. Onun için Zamanýn Ýnsaný’ný zikretmek mec-buriyeti vardýr. Çünkü O'nun vechi bâki kalmaktadýr.

Hüküm, Zamanýn Ýnsaný ile verilecektir. Ahirette detatbikatýn her zamanýn gönül noktalarý ile olacaðýna daiþaret edilmektedir. Hüküm HU'nundur. Yani ahirette dehüküm verecek olan HÜVE'nin hükmünü icra edecekolan her zamanýn gönül noktalarý olan peygamberler vevelilerdir.

Hz. Ýsa'ya dua edenler onu Allah'ýn dununda tanrýyerine koyarak bunu yapmaktadýrlar. Allah'ýn Hz. Ýsa'dangöründüðü idraki içinde dua etmiyorlar. Burada örnekolarak Hz. Ýsa verilmiþtir.

Evliyaya da dua eden onu Haktan ayýrmýyorsadoðrudur. Ancak evliyayý Haktan ayýrarak iltica varsa ozaman Allah'ýn dûnunda ilâh edinmek olur. Allah'ýn o in-sandaki tecellisini düþünerek dua etmek gerekir.

Zamanýn Ýnsaný’na iltica ederek dua etmek

26


doðrudur. Çünkü Zamanýn Ýnsaný Allah'ýn açýldýðý nokta-dýr. O’na iltica Allah'a râcidir, tevhidi bozmaz.

27


ANKEBÛT SÛRESÝ


"Her kim Allah’a kavuþmayý (Lika) arzuederse elbette Allah'ýn tayin ettiði ecel,muhakkak gelecektir ve HÜVE iþiticidir,bilicidir." (5)

Kulun Allah'ý bulma talebini HÜVE iþitici ve bilici-dir. Yani o talep makbul tutulmuþtur.

Hakký bulmak bir nasip ve takdir meselesidir. Kimihayatta iken Hakký bulur, kimi göçerken Hakký bulur. Ki-mi için de âhirette mümkün olur. Ancak bu talebi Hakkkulundan yaptý ise Allah ona lütfedecek demektir.

A l lah yak ýn l ýð ý i s teyen k imse e l tu t tuðu zamanMÜRÞÝD (HÜVE) onu (yak ýn l ýk i s teyeni ) i þ i t i c i vebi l i c i o luyor. O halde Hakký bulmuþ olan HÜVE nokta-sýnýn ikrarý geçerli olmaktadýr. Hakký bulma Hakkýn o gö-nüldeki arzusu ile ilgilidir. En iyi zamanlama O'na aittir,takdir O'na baðlýdýr.

Mehmed Ali Bey Hazretleri; "Benim evlatlarýmArasat’a uðramaz," buyururdu. Çünkü onlar HÜVE'yitasdik etmiþ ve hakikatý görmüþlerdir.

28

"Andolsun ki biz Nuh'u kendi kavminegönderdik de bin yýldan elli yýl eksik birsüre (950 sene) onlarýn arasýnda kaldý.Sonunda onlar zulümlerini sürdürürkentufan kendilerini yakalayýverdi. Fakatbiz HU'yu ve gemidekileri kurtardýk vebunu âlemlere bir ayet yaptýk." (14-15]

Nasip ve takdir olmadýkça 950 sene de anlatýlsainkârcýlar ýslâh olmuyorlar. Ýlahi nizamdýr ki, Allah insan-lara zulmü sevmez, bilakis cezalandýrýr. Çünkü insanla-ra zulüm yapanýn kendisi de bir insandýr. Ýlahi nizamýinkâr, insanýn kendisine zulmetmesidir. Allah adalet vehayrý mükafatlandýrýr.

Allahýmýz, Nuh Peygambere (HU noktasýna) imanedenleri selâmete çýkardýðýný buyurmaktadýr. Kur’an bunizamýn "alemlerde" geçerli olduðunu beyan etmektedir.

"Ýbrahim'i de (gönderdik).O kavmineþöyle demiþti: Allah'a kulluk ediniz.HU'ya takva ediniz. Eðer bilmiþ olsanýzbu sizin için daha hayýrlýdýr. Siz, Allah'ýbýrakýp da (bir takým) evsâna (putlara)tapýyorsunuz ve yalan uyduruyorsunuzhaberiniz olsun ki sizin Allah'ýn dunun-da taptýklarýnýz sizin için bir rýzka ma-lik olamazlar, onun için er-Rýzký Allah

29

A N K E B Û T S Û R E S Ý

yanýnda arayýn ve HU'ya kulluk edipHU'ya þükreyleyin, hep döndürülüpHU'ya götürüleceksiniz. Kavminin (Ýbra-him'e) cevabý ise: "HU'yu öldürün, yahutHU'yu yakýn!" demelerinden ibaret oldu.Ama Allah HU'yu nardan (ateþten) kur-tardý. Doðrusu bunda, iman eden bir ka-vim için ayetler vardýr."

"Bunun üzerine Lût, HU'ya iman etti ve(Lut) dedi ki: "Gerçekten ben, Rabbimeh ic re t edeceð im. Çünkü þüphes i zHÜVE'dir el-Aziz ve el-Hakim HU'ya(Ýbrahim’e) Ýshak ve Ya'kub'u baðýþla-dýk. Peygamberliði ve el-Kitabý, HU'nunsoyundan gelenlere verdik. HU'ya dün-yada ecrini verdik. Þüphesiz HU, ahi-rette de sâlihlerdendir. (16-17-24-26-27)

Ýnsan varlýðý psikolojik olarak baþka bir insana tâbiolmak istemiyor. Put denilen, insanlarýn kendilerinin uy-durduklarý arzular ve hayaller olarak yine insanlarýn kar-þýlarýna çýkmaktadýr.

Ýnsanlarýn icat ettikleri putlar birbirine benzemiyor.Kâbe'de 360 put vardý. Putlar insanlarýn arzu ve emelle-rini remzediyor.

Allah'ýn dununda demek varlýklara bir kudret atfet-

30


mek düþüncesidir. Putlar insanýn maddeye ilahlýk verme-sinden kaynaklanmaktadýr. Put icadý bugün de vardýr; ay-ný mekir bugün de takip etmektedir. Her zamanýn da putanlayýþý vardýr. Bu, esasta Allah'ýn tevhidine itirazdýr,çünkü Allah'ýn dununda kalmaktadýr.

Bütün bu ayet le r, nübüvvet in ve ve lâyet inHÜVE'den göründüðünü anlatmaktadýr. Allah bildirdiðiiçin HÜVE noktasýna takva edilir.

Gerçek rýzýk manevidir, insan ruhunun geliþmesiiçin maneviyatý düþünmesi lazýmdýr. Maneviyat ile ruhenterakki vardýr.

HÜVE noktasýna uyarak maneviyatta terakki edili-yor. Peygamberlerde ve velilerde HÜVE tecellisini gör-mekteyiz. Ýltica ve teveccüh, görünen gönül noktasýnadýrki o gönül HÜVE'den görünmektedir.

Peygamber imiz ; “Al lah’a kul luk edin bana(HÜVE’ye) uyun” buyurmuþlardýr.

Allahýmýz HÜVE'nin sadece ve sadece kendisinintakdiri olan gönüllerde izhar-ý zamir eylediðini bildirmiþ-tir. Onun dýþýnda, manevi olduðunu iddia edenlerin kabuledilmediði bildirilmektedir.

31


"Dilediðine azâb eder, dilediðine de rah-met. Ve hep HU'ya kalbolunacaksýnýz.Siz arzda da, semada da (Allah'ý) acizbýrakamazsýnýz. Sizin Allah'ýn dûnundaveliniz yoktur; yardým edeniniz de yok-tur. Allah'ýn âyetlerini ve HU' ya kavuþ-mayý (HU'nun likasýný) inkâr edenler, iþ-te onlar benim rahmetimden ümitlerinikesmiþlerdir Ve onlar için acýklý birazap vardýr. (21-22-23)

HU noktasý ile beraber olanlar için onun rahmetin-den nasibedar olmak vardýr. Allah'ýn tatbikatýna müdaha-le etmek ise elbette mümkün deðildir.

Peygamberleri ve velâyeti inkâr edenler Likaulla-hý (Allah’a kavuþmayý) da inkâr etmiþ oluyorlar. Allah'ýnrahmeti Allah'ýn velâyetidir.

"Arzda olaný" göründüðü gönül noktasý olarakdüþünmek lazýmdýr. Rahmet ve azab ise Allah'ýn takdirinekalmýþ bir konudur. Netice Hu'ya dönüþtür.

Allah'tan yardým isteyen için açýldýðý gönül noktasý-na iltica etmek gerekir. "Lika" Allah yakýnlýðýdýr, yanivelâyettir. Velâyeti inkâr edenler rahmetten mahrum kal-mýþlardýr. Allah'ýn her varlýða rahmeti vardýr. Ancakvelâyeti inkar edenlerin hali Kur’an'da "ümitsizler" ola-rak beyan edilmektedir.

32


"Medyen'e de kardeþleri Þuayb'ý gönder-dik ve Þuayb: Ey kavmim! Allah'a kullukedin, ahiret gününe umut baðlayýn, yer-yüzünde bozgunculuk yaparak karýþýklýkçýkarmayýn! dedi. Fakat HU'yu tekzipettiler. Derken, kendilerini bir sarsýntýyakalayýverdi ve yurtlarýnda diz üstü çö-ke kaldýlar." (36-37)

Allah'ýn, kendi içlerinden Þuayb ile gönderdiði ika-za karþýlýk, kavmi HU'yu tekzip edince ilâhî cezaya maruzkaldýlar.

Hiçbir haklý sebep yokken HU'ya itiraz, cehaletigösterir. HU'nun insanlara teklif ettiði ilme itiraz Allah'ýnnizamýna itirazdýr. O zaman itiraz edenler bozguncu duru-muna düþerler. Peygambere olan itiraz HÜVE'ye itiraz sa-yýlmaktadýr. Manevi yolda da bu tatbikatlar variddir.Mürþid’e olan itirazlar da kabul edilmemektedir.

Peygamberlerin ve velilerin sözleri kendi zamanla-rýna asla uyuþmazlýk göstermezler. Ýnsanlar kendi menfa-atlerine uymadýklarý için peygamberlere ve velilere itirazetmiþlerdir. HÜVE'den görünen peygamberler ve velilerhalktan hiç bir ücret talep etmezler.

Yasin sûresinde; "Uyun sizden hiçbir ücret is-temeyen o zatlara ki, onlar hidayete ermiþlerdir."(36/21) buyrulmaktadýr.

33


"Allah, HU'nun dununda hangi þeye tap-makta olduklarýný þüphesiz bilmektedir.HÜVE'dir el-Aziz el-Hakim" (42)

"Ýþte bu misaller var ya, Biz onlarý in-sanlar için getiriyoruz; fakat onlara ilimsahiplerinden baþkasýnýn aklý ermez."(43)

"(Hiç þüphesiz) HÜVE, kendilerine ilimverilenlerin gönüllerinde (sudurlarýnda)apaçýk olan ayetlerdir. Zulmetmekteolanlardan baþkasý, bizim ayetlerimiziinkâr etmez." (49)

Ýnsanlarýn HU'nun dûnundakine tapmakta olmala-rýnýn maksadý nedir? Ýnsan el tutmak istemiyor ve kendi-ne göre bir takým nedenler icat ediyor. El-Aziz ve El-Ha-kim noktasý HÜVE'nin açýldýðý gönül noktasýdýr. ZamanýnÝnsaný’dýr.

'El-Ýnsan’ý inkar neyi deðiþtirebilir ki? Hüküm ve-ren velâyet HÜVE'dir, yani Zamanýn Ýnsaný’dýr.

Kur'an-ý Kerim'deki misaller ancak maneviyattaolanlar için bir delil teþkil ediyor. Maneviyatýn dýþýndaolanlar Allah'ýn Kur'an-ý Kerim'de va'zettiði misalleri idraketmek istemiyorlar bile.

34


Peygamberlerin ve velilerin gönüllerinde zuhureden i lâh î i l im ve b i lg i HÜVE'dendi r. Za l im o lan lari se A l lah'ýn ayetlerini yani nübüvvet ve velâyet noktala-rýný inkar edenlerdir.

"Dediler ki: "HU noktasýna Rabbindenayetler (mucizeler) indirilse ya? De ki:"Ayetler yalnýzca Allah'ýn katýndadýr.Ben ise, ancak apaçýk bir uyarýcýyým."Kendilerine okunan el-Kitab'ý sana in-dirmiþ olmamýz onlara yetmiyor mu?Bunda, inanan topluluk için rahmet veibret (zikir) vardýr." (50-51)

Hiç bir þeyden haberi olmayanlar, HU noktasýnýnnasýl olmasý gerektiðinin tarifini yapýyor. Onlar yalanla-mayý ve inkârý bir ilim olarak deðerlendiriyorlar.

HU'daki tatbikat apaçýktýr ve bu tamamen Allahkatýndan lütfedilen bir hususiyettir. HU'ya akýl vermeyekalkanlara, her þeye raðmen Allah rahmeti icabý olarakEl-Kitab'ý gönderiyor. Bu, insanlara yetmez mi?

Peygamberler mucize gösterse de nasibi olmayan-lar inkar edecektir. Bu, maneviyatta da vardýr. Bir Mür-þid’e gelen, her türlü kerameti görse de maneviyatta na-sibi yoksa kerametler o kiþiye bir þey vermiyor.

35


Müminler için, Allah'ýn onlara göndermiþ olduðugönül noktasý bir zikirdir.

Dünyaya ge lmek Hakký b i lmek iç indi r ; i lâh îikaz A l lah’tandýr. Zamanýn velâyet gönlü bu ilâhî hakika-ti, Rabbin bu programýný hatýrlatýr ve O’na uymalarý içinikaz eder.

36


RÛM SÛRESÝ


"Hamd HU 'nundur; semavat ta da ,ar zda da, günün sonunda da (HatmülVelâyet’e iþaret olsa gerekir) ve öðleyeerdiðiniz vakit de (Hatmün Nübüvvet’eiþaret olsa gerekir)" (18)

Zâtîyetin ve velâyetin hitamý akþam ile temsil olu-nuyor. Günün öðlen zamaný zâtîyetin en parlak zamaný-dýr. Hatmün Nübüvvet'e iþaret edilmiþtir. Allah'ý en yük-sek s ev i yede i d rak nok ta s ýna ge l i nd i ð i z amanHz.Muhammed (s.a.v) zamaný olup öðlen güneþi iletemsil olunmuþtur ki, güneþ zatiyyeti iþaret eder.

Hatmül Velâyet, silsile-i Kadiriyede onsekizinci gö-nülde açýlmýþ hakikat-i ilâhîye olsa gerekir. Onsekiz binaleme de iþarettir. Rum sûresi ile bu hususiyetlerin (eskidilde) Diyar-ý Rum'da zuhur edecek bir gönülde tecelliedeceðine iþaret edilmiþ olsa gerekir.

En yüksek nokta ile HÜVE sýrrýna iþaret edilmiþtir.Zeval vakti HÜVE'ye iþarettir. Güneþin tam tepe nokta-sýnda namaz kýlýnmaz. O noktada tapan-tapýlan hepsikendisidir manasý da vardýr.

37

"Yine HU'nun âyetlerindendir: Semava-týn ve arzýn HU'nun emriyle (ayakta)durmasý. Sonra sizi davet ettiðinde der-hal arzdan huruç edersiniz." (25)

Hu'nun ayetleri veliler ve peygamberlerdir. Yerlerve gökler, Hu noktasýnýn varlýðý ile kaimdir. Yani Hu nok-tasý varsa alemler vardýr. Ýlahi nizam Hu'nun tatbikatý ileyürüyor. Bugün HÜVE arzuyu ilâhîyesini Hatmül Velâyetile belirtiyor.

Hu noktasýnýn olmamasý ise emir noktasýnýn olma-masý olur ki alemler herc-ü merc olur.

Âlemlerde her tatbikat, Zamanýn Ýnsaný ve gönülnoktasý olan Hu noktasýnýn gönlünde zuhur eden HatmülVelâyet arzusu iledir. Sur-u Ýsrafil'e de talimatýn Hu nok-tasý ile verileceði muhtelif ayetlerde iþaret buyrulmuþtur.

Ýnsan varlýðý Allah'ýn bir enerjisidir, bir görünmesi-dir. Onun için insanda ‘Ferdiyet’ sýrrý vardýr. Davet gü-nü Allah'ýn bir rahmetidir. ‘Feridürrahman’ hangi ferderahmet etmiþse, o ferd olarak ebedi kalýr. Kime verme-miþse, o ferd olarak kalamaz. Zaten enerjinin asliyyetikendisidir.

Ayette, "Son günde" Hu'yu tasdik edenleri kendi-ne davet edeceðine iþaret edilmiþtir, Hu'yu tasdik etme-

38

R Û M S Û R E S Ý

yenler ise umumi nizam icabý Allah ismine hesap vere-ceklerdir.

"Semavatta ve arzda kim varsa hepsiHU'nundur. Hepsi HU'ya divan durmak-tadýrlar (itaatkârdýrlar) (26)

Ýlahi kudretin temsili (noktasý) olduðu için bütünvarlýklar Hu noktasýna saygý duyarlar.

Bu ayet âlemlerdeki tatbikatýn HÜVE'nin kendin-den kendine olduðuna iþaret ediyor.

"Yaratmayý baþlatan, sonra onu iadeedecek olan HÜVE'dir; bu HÜVE'ye pekkolaydýr. Semavatta ve arzda en yücemisal HU'nundur. HÜVE, Aziz ve Hakimolandýr." (27)

Yaratmayý baþlatan HÜVE, Musavvir’inde arzu bu-yurmuþtur. Yaratmayý iade edecek olan, HÜVE'nin gö-ründüðü nokta olacaktýr.

HÜVE'nin göründüðü nokta HÜVE'yi anlatýyorsa,HÜVE'nin göründüðü noktada Hatmül Velâyet sýrrý açýl-mýþ ve tamama ermiþse -yani son velide, HÜVE'nin gö-ründüðü noktada, Hatmül Velâyet meþrebi vardýr-bütünbunlarý yeni bir hususiyeti deðerlendirmek yani "Ýnký-lab-ý Kebir"olarak görmek lazýmdýr.

39


El-Ýnsan noktasý en yüce misaldir. O, HÜVE'nin gö-ründüðü noktadýr ve o gönülden her güzellik yayýlmakta-dýr.

Hatmü'l Velâyet noktasý 'El-Aziz', 'El-Hakim ' sý-fatlarý ile Zamanýn Ýnsaný noktasýný tarif etmektedir.

"Vechini ed-dine hanîf olarak kaim ey-le: Allah fýtratýna (yaratýlýþýna) ki insan-larý onun üzerine yaratmýþtýr, Allah'ýnhalketmesine bedel bulunmaz (Allah'ýnhalk etmesinde deðiþme olmaz), iþte ge-çerli din (budur), velâkin insanlarýn ek-serisi bilmezler." (30)

Vechini Allah dinine tevhid olarak kaim eylemek,Lâ mevcude illâ Hû'yu düstur alarak Allah'a inanmaktýr.

Haniflik sýfatlara takýlmamak, zata bakmaktýr. Hz.Ýbrahim'in kabulünde HÜVE'ye iþaret vardýr. Hz. Ýbrahimdiðer peygamberlere de örnek gösterilmiþtir.

Allah, insanlarý 'Hanif ' fikriyatýna uygun olarakyaratmýþtýr. ""Her çocuk fýtrat üzere doðar" (Ebu

Dâvud)" hadisi vardýr.

Hanif ifadesi Hz.Ýbrahim'in inanýþ þeklini de iþaretetmiþ olur. Allah'ýn programý bellidir, bunda bir deðiþmeolmaz. Bu programýn ismi 'Deryayý Nuru Muhammed '

40


dir. Bu isme baðlý olarak, âlemler yaratýldý. HÜVE'nin gö-ründüðü aslî ruh Hz.Muhammed'dir. (s.a.v)

“Allah'a hesap vereceksiniz ve HÜVE'yedöndürüleceksiniz” buyrulmuþtur. Bunda deðiþiklikolmaz. Allah'ýn geçerli dini budur. Yani 'Din-i Kay-yum 'dur; "Bir" dindir.

"HU'ya inâbe ediniz (baðlanýnýz) HU'yatakva ediniz, namazý kýlýnýz; müþrikler-den olmayýnýz." (31)

Bu da dinin tarifini içine alan bir ayettir. Hu'ya inâ-be ediniz, yani Mürþid eli tutunuz. Allah'ýn vazifelendirdi-ði bir 'Hu ' noktasýna mülaki olunuz buyruluyor.

‘Þirk koþmayýnýz’ emrinde ‘Hu'ya karþý birbaþka noktayý Hu gibi kabul etmeyiniz’ manasý var-dýr. Günümüzdeki müzik ilâhý, idol vb. kelimeler gibi...

"Ýnsanlara bir zarar dokunduðu zaman,HU'ya inabe edenler (baðlananlar) ola-rak, Rablerine dua ederler, Sonra HUnoktasýndan bir rahmet ile onlarý dene-yince hemencecik onlardan bir grupRabblerine þirk koþarlar. Kendilerine(nimet olarak) verdiklerimize küfran et-sinler diye (yaparlar). Öyleyse metala-

41


nýp-yararlanýn (bakalým), artýk yakýndabileceksiniz. Yoksa biz onlara bir sultanindirmiþiz de HU'ya ortak koþmalarýnýHÜVE mi söylüyor?" (33-34-35)

Din ve maneviyatýn tatbikatlarýný anlatan ayetler-dir. Dinlerini ayýranlar kendi hiziblerini doðru kabul edipinanmak tad ý r l a r. Ancak bü tün peygamber le r b i ro lan Al lah dinini bildirmiþlerdir. Allah’ýn peygamberleri-ne uymayan kiþiler zaten dinsizdir. O zümre ile oturupdin hakkýnda konuþmak ne mana ifade eder?

Manevi yolda olan bazý insanlarda bu görülmekte-dir. Baþlarýna bir dert geldiðinde Mürþid’e (Hu noktasýna)koþanlar Mürþid’in duasý ve himmeti ile bir rahmet bulur-lar. Ama sonra Mürþid’e yüz çevirirler de, o rahmeti venimeti kendilerinden bilirler. Hu noktasýna (risalet maka-mýna) itiraz eden ise dinden çýkmýþ olur ama farkýna var-maz.

42


kur’an-i sirr-i...

Documents