les rouchettes magazine twee
DESCRIPTION
tweede editie van ons magazine.TRANSCRIPT
Foto op de Cover: Julie Biesmans
© Robert Absolonne - Standard.be
Woord van de Redactrice 4
Standard: een Belgische Club 5
Onze club is een juwelendoos 5
Denis Franco 6
Dagboek van een ploegafgevaardigde 9
Tessa Wullaert 12
Interview Coutereels & De Gernier 16
Onze fotografen!! 24
1)Robert Absolonne 24
2)Alain Vincent 25
3)Evelyne Ravaux 27
4)Dirk Van Ishoven 28
5)Kin Wah Yim 29
Resultaten en standen 32
A-ploeg 32
B-ploeg 33
C-ploeg 34
U 16 35
U14 36
U13 37
Les Rouchettes 40
Wat kan je allemaal terugvinden in ons Magazine
13
5
Woord van de Redactrice
Het tweede magazine is dus een feit. Na het succes van
ons eerste magazine hebben we besloten om ermee door
te gaan. In ons eerste magazine werd onze fanclub en de
club Standard section Féminine voorgesteld, maar was
er ook plaats voor een ruimer beeld op de beleving van
supporters van verscheidene clubs. In ons tweede ligt de
klemtoon vooral op onze eigen club.
Zo brengen we u een interview met enkele fotografen
die met ons meewerken. Robert Absolonne, natuurlijk,
en Alain Vincent hebben wij aan het woord gehad.
Maar er zijn ook enkele minder bekende fotografen
waarvan wij de foto's mogen gebruiken en enkele van
hen doen hun hobby ook alleen maar bij het
vrouwenvoetbal. Deze prachtige mensen geven elke
week het beste van zichzelf om ervoor te zorgen dat u en
ik de mooiste foto's hebben. Wat drijft hen en hoe zijn
ze ertoe gekomen om dit beginnen te doen?
Ons dossier gaat deze keer over een ploegafgevaardigde,
iedereen die met voetbal bezig is kent een
ploegafgevaardigde, maar wat doet deze eigenlijk
precies? De afgevaardigde is eigenlijk misschien wel
één van de belangrijkste mensen van de ploeg, want
zonder de afgevaardigde zullen veel dingen niet in order
komen en zal er niet gespeeld kunnen worden. Wij lezen
mee in het dagboek van Cathy, de ploegafgevaardigde
van onze u13, die speciaal voor ons een dagboek
bijhield van een week om ons een blik te kunnen geven
achter de schermen.
Onze voorzitter sprak met Denis Franco. De man die
alles regelt achter de schermen van de ploeg. Verder
hebben we nog een interview gedaan met Maud
Coutereels , kapitein van de A-ploeg en Cécile De
Gernier. Beide speelsters ademen Standard uit in alles
wat ze doen, hoewel Cécile wel één seizoen naar
aartsrivaal Anderlecht trok, volgde ze snel weer haar
hart om terug te keren naar de club van haar leven.
Vrouwenvoetbal is echt niet vergelijkbaar met
mannenvoetbal, ook hier hebben we een mooi voorbeeld
van. De club waar ons sluitstuk Renate Verhoeven haar
jeugdopleiding kreeg organiseerde een bus naar Ajax.
Op die bus zaten voetballiefhebbers, supporters van
Ajax - Renate haar ploeggenote van toen speelt nu bij de
Amsterdammers - en enkele Standardsupporters. Met
name de familie van Renate en ikzelf.
Het is iets wat in het mannenvoetbal tegenwoordig
spijtig genoeg ondenkbaar is, maar gelukkig kan het bij
het vrouwenvoetbal nog wel. Net dat maakt het
vrouwenvoetbal gezelliger en aantrekkelijker voor
families. Laat ons hopen dat dit aspect er nooit van zal
verdwijnen.
Veel plezier iedereen met het lezen van ons tweede
magazine
Valerie Kranen
Web verantwoordelijke Les Rouchettes
Standard: een Belgische Club
Zowel bij de mannen als bij de vrouwen valt
het op, Hoewel Standard voluit officieel Royal
Standard de Liège noemt, rijkt de magie van
de voetbalclub veel verder dan enkel de Luikse
agglomeratie.
Als we in Nederland komen met onze club
schrikken ze daar vaak, ze proberen ons dan in
het beste Frans aan te spreken en krijgen dan in
50% van de gevallen een Nederlands antwoord
terug. Vooral op verplaatsing hoor je veel
Nederlands spreken, niet alleen Vlaams, maar
ook echt Nederlands.
Onze leden en onze supporters komen uit heel
België en uit Nederland. Dat is mede te danken
aan onze Nederlandse speelsters die natuurlijk
ook naast het veld zorgen voor een
meerwaarde, maar er zijn ook Nederlandse
supporters die geen link hebben met een
bepaalde speelster.
Op de kaart kan je duidelijk zien dat de leden
van onze Fanclub ook verspreid zitten over
heel België en Nederland. Wat ons een groot
plezier doet. Bij ons wordt niet aan politiek
gedaan, bij ons telt maar 1 ding: de liefde voor
Standard section de Féminine
We mogen gerust stellen dat we terecht trots
zijn om te mogen zeggen dat we "Belgisch
zijn" en dat de twee talen van ons land hand in
hand samengaan binnen onze club, zowel bij
speelsters als bij supporters levert dit zelden tot
geen problemen op.
©VK – Les Rouchettes
Onze club is een juwelendoos
Soms vraagt men mij: wie vind jij de beste speelster. Ik
vind deze vraag zo moeilijk omdat het toch een ploegsport
betreft.
Neem nu een juweel dat helemaal bezet is met mooie
glinsterende diamanten.
Welke diamant heeft de meeste waarde?
Welke diamant is belangrijkste om het geheel waardevol
te maken?
Geen enkele zeg ik u, elke diamant is gelijk en samen
vormen ze een juweel van onschatbare waarde. Maar niet
enkel de diamanten op het juweel zijn belangrijk en van
grote waarde: ook de diamanten die op het reservejuweel
zitten en die dienen om gekwetste en weggevallen
diamanten te vervangen indien nodig, zijn superbelangrijk
en van even grote waarde als degene die op het juweel
zitten. Maar ook de diamanten op het derde juweel zijn
belangrijk en waardevol: zij staan klaar om door te
schuiven indien nodig. En tot slot hebben we nog 3
juwelen met kleine diamantjes, nog niet helemaal goed
geslepen, maar dat komt wel, zij zijn misschien wel het
belangrijkste want zij zorgen ervoor dat binnen enkele
jaren ons juweel nog steeds schittert zoals nu.
VK
Onze voorzitter sprak met de man die alles
regelt achter de schermen van onze A-ploeg.
Wie is Denis Franco ?
Ik ben 47 jaar en ben sinds 2012 bij Standard
de Liège waar ik me bezighoud met de eerste
ploeg van de vrouwenafdeling.
Hoe wordt je teammanager / secretaris-
generaal van de vrouwenafdeling?
Door de oprichting van de BeNeLeague in
2012 moest Standard op zoek naar een
communicatieverantwoordelijke als liaison
tussen onze club en de andere clubs, die
allemaal Nederlandstalig zijn. Omdat ik het
geluk heb om tweetalig te zijn viel de keuze
dus op mij (lacht).
Nee, even serieus, Ik heb eigenlijk een gesprek
gehad met Fery Ferraguzzi en ik heb een goede
ontmoeting gehad met professor Jean-Yves
Reginster, we kwamen snel tot een akkoord en
zodoende ben ik dus begonnen als
communicatieverantwoordelijke en
teammanager.
© R. Absolonne
We weten dat je ook supporter bent van het
mannenteam, wat bevalt je zoal in het
damesvoetbal?
Om te beginnen is voetbal mijn passie.
Toen mijn dochter Maxine werd geboren in
2001 had ik absoluut niet verwacht om iets te
zullen doen in het vrouwenvoetbal, maar op de
leeftijd van 5 jaar wilde ze gaan voetballen en
ze vond al snel wat ze zocht bij Standard.
Daar leerde ik Fery kennen en had ik de
gelegenheid om met haar te spreken, Fery is
DE verpersoonlijking van de toenmalige
Standard Femina en de huidige
vrouwenafdeling. Ze is een monument dat al
een paar decennia meedraait, het is een
monument, Fery, dat is passie, ze was
internationaal, coach, ze leeft echt voor
voetbal, samen met haar aan dit avontuur te
mogen deelnemen is een waar genoegen.
De uitdaging die zij een lange tijd geleden
aannam die voor mij startte sinds de oprichting
van de beneleague sprak mij aan en ik was
klaar om die uitdaging met haar aan te gaan.
Hebt u vaardigheden in het voetbal?
Ik doorliep alle niveaus vanaf jonge leeftijd, ik
begon in 1975 bij Seraing in de jeugd. Ik
speelde bij elke categorie, ik was speler,
scheidsrechter, trainer en jeugdcoördinator. Ik
moet zeggen dat ik er nooit bij stilstond dat
mijn dochter in mijn voetsporen zou treden,
maar als ze dan zegt: "Papa ik wil gaan
voetballen", vraag je je af waar ze het haalt,
aangezien ik haar nooit een bal in haar voeten
gaf. Ze deed het en ik dacht dat ze het slechts
een maand of twee zou volhouden, ondertussen
voetbalt ze al 9 jaar waarvan 3jaarbij Standard
Luik.
Ik heb ook een diploma UEFA B.
Denis Franco
Wat is uw mening over het einde van de
beneleague? Is het zonde?
De oprichting van de Beneleague had
misschien een springplank voor damesvoetbal
kunnen zijn, zowel in België als in Nederland,
maar het management heeft gedurende drie
jaar geen echte sponsors gevonden die dan de
mogelijkheid had gegeven om de Beneleague
onafhankelijk te kunnen beheren. zelf begrijp
of accepteer ik het eigenlijk niet helemaal. Het
is een spijtig geval.
Momenteel zijn we in gesprek met de
Belgische bond, de Belgische clubs en de
KNVB. Op dit moment kan ik niet vertellen
wat we volgend seizoen zullen doen, er zijn
verschillende mogelijkheden, maar we zijn niet
de enigen die daarover beslissen. De officiële
beslissing zal op 13 april vallen aangezien
Belgische Bond op die datum het
kampioenschap klaar moet hebben voor
volgend seizoen. Deelname aan de
Nederlandse competitie is niet onmogelijk,
alles kan, er is nog niets beslist
Er zijn al vele dingen gezegd, sommige zijn
accuraat, anderen veel minder. De enige
zekerheid voor volgend seizoen is dat wij een
team zullen hebben op goed competitief niveau
voor de competitie waarin we zullen spelen,
voor de rest zien we wel. Ook voor de
Women's Champions League moeten we nog
steeds voorronde spelen in augustus en dan
zien we wel.
Wat is je wens voor volgend seizoen en de
toekomst?
Mijn doel is altijd geweest dat de media veel
meer geïnteresseerd zou zijn in het
damesvoetbal. Projecten bij ACFF (association
des clubs francophones de football) en bij de
VFV (Voetbalfederatie Vlaanderen) . Mijn
wens is dat deze projecten slagen en dat ze
blijven werken zoals ze nu doen om
damesvoetbal te veranderen. Momenteel zijn er
ongeveer 24.000 speelsters, maar om dat cijfer
te doen stijgen en dat is een doel dat we willen
bereiken, moeten we hard blijven werken.
Vrouwenvoetbal is meer ontwikkeld in het
noorden van het land dan in het zuiden. Een
meisje dat wil voetballen moet zo lang
mogelijk de mogelijkheid krijgen om bij de
jongens te kunnen spelen en in Wallonië is er
een schrijnend gebrek aan clubs die dit willen
of kunnen organiseren. Je hebt natuurlijk
Standard, maar ook Sibret en enkele andere
clubs, maar het blijft te weinig, het moet beter.
Zeker als je wilt meespelen op hoog niveau,
daar heb je enkel uitzonderingen zoals
Standard, St Ghislain en Sibret.
In tegenstelling tot Vlaanderen waar meer
wordt aangeboden, het beste voorbeeld is Gent
waar men echt hard werkt om de jongeren een
goede opleiding te geven.
Het zijn dit soort projecten die hard ontbreken
in Wallonië momenteel.
Denis heel erg bedankt voor dit interview
■ DM © "Les Rouchettes"
Vertaling: VK
VERHUUR VAN BESTELWAGENS & MINIBUSSEN
HOESELT : TONGERSESTEENWEG 52 ( 089/ 62 12 27 )
HASSELT : KURINGERSTEENWEG 388 ( 0486/ 90 28 64 )
Iedereen die voetbalt of ooit zelf heeft
gevoetbald weet dat er bij elke ploeg ook een
ploegafbevaardigde rondloopt. Maar wat doet
die nu eigenlijk allemaal? Wij vroegen Cathy
Cabergs, de ploegafgevaardigde van de
allerkleinsten of zij een dagboek wou
bijhouden over hoe een week er voor haar
uitzag. Zij deed dit met veel plezier in een toch
wel speciale week voor haar ploeg.
Maandag 16.02.2015
Vandaag worden er ongeveer 75 meisjes
verwacht op de detectiedagen van Standard,
dus moet ik zorgen dat ik zeker op tijd op de
Academie ben. Het is vakantie voor de
kinderen, dus kan ik vroeger gaan werken en
deze namiddag op tijd naar Luik vertrekken.
16u30
Ik vertrek vanuit Herentals naar Geetbets om
thuis vlug iets te gaan eten en om Luka op te
pikken, die ook meegaat om eventueel een
beetje te helpen.
17u30
We zijn op weg naar Luik. Onderweg stellen
we ons toch wel de vraag wat we moeten gaan
doen. Dit zijn voor mij de eerste detectiedagen
die ik als ploegafgevaardigde meemaak.
Spannend toch wel eigenlijk
18u25
Er zijn nog niet veel meisjes aangekomen, dus
we hebben de tijd om rustig iedereen
goedendag te zeggen. De trainingen van onze
meisjes zijn verplaatst naar morgen, omdat er
toch teveel volk zou zijn en ook al omdat
zowel de coaches, afgevaardigden, Fery,
Danny en ook Dennis de handen vol zullen
hebben met het ontvangen van de testers.
In de vergaderzaal boven zit Geneviève
gereed, om de meisjes te ontvangen en hen een
“décharge” te laten invullen. Met dat papier
komen de meisjes naar beneden, naar de
kleedkamers.
De meisjes worden naargelang de leeftijd
verdeeld over 4 kleedkamers: 2005 – 2004 /
2003 – 2002 / 2001 – 2000 en de keepers. Per
kleedkamer is er een afgevaardigde die de
meisjes opvangt. Ikzelf zorg voor de meisjes
van 2003 en 2002, Véronique, Linda en
Maryvonne nemen de andere jaren voor hun
rekening. Als ze binnenkomen, krijgen ze in
ruil voor hun décharge papier een hesje
(verschillende kleur voor elk jaar) met een
nummer, dat wordt genoteerd op de lijst voor
de coaches. Zo kunnen ze tijdens de trainingen
hun bemerkingen bij het juiste meisje
schrijven.
Om 19u kunnen de trainingen beginnen. Zodra
de meisjes buiten zijn, gaan we samen de
décharge documenten alfabetisch en per jaar
rangschikken, zodat we woensdag alles
gemakkelijk kunnen terugvinden.
Om 20u30 komen de meisjes terug binnen om
zich te douchen. We geven hen nog een wafel
en een sapje en dan mogen ze vertrekken. Zo’n
stilte in de kleedkamer heb ik nog niet
meegemaakt.
Dinsdag 17.02.2015
Vandaag kan ik niet naar de training gaan,
omdat ik nog teveel uren moet inhalen op het
werk. De 2 dochters gaan met mijn papa naar
de training, maar ik heb toch nog enkele zaken
te regelen voor de voetbal.
De papa van Loredana belde om te zeggen dat
ze deze week niet kan komen trainen, omdat ze
met haar voet tegen een kast gelopen is. Ze kan
moeilijk gaan en er moeten foto’s genomen
worden. Uiteindelijk is er toch niets gebroken,
maar Loredana moet rusten tot zondag.
De papa van Zoë belde nog om eventueel een
vriendschappelijke wedstrijd te regelen op
zondag, maar ik zou eerst moeten navragen of
er een terrein vrij is op de Academie. Ik zal
hem later iets laten weten.
Dagboek van een ploegafgevaardigde
Ik stuur nog een sms’je naar de ouders en
meisjes van de ploeg om hen te vragen wie
meegaat op vrijdag als ballenraper op Sclessin.
Zoals te verwachten gaat iedereen graag mee!
Loredana was zelfs ongerust dat ze niet mee
zou kunnen gaan, maar natuurlijk kon ze wel
mee.
Woensdag 18/02/2015
Spijtig, er blijkt geen terrein vrij te zijn voor
zondag, dus verwittig ik maar dat de match
niet kan doorgaan.
Ik heb tijdens de middagpauze nog 2 mailtjes
gestuurd om ons in te schrijven voor 2
tornooien in de maand mei en moet de
documenten vanavond laten tekenen door Fery,
zodat we alles op tijd in orde hebben.
16u30
Ik vertrek vanuit Herentals naar Geetbets om
thuis vlug iets te gaan eten.
17u30
Op weg naar Luik, en ook vanavond weer
dezelfde routine als maandagavond. Er zijn
enkele meisjes bij die er maandag niet waren,
maar de rest is er voor de tweede keer bij.
Ook vandaag moeten ze eerst langs de
vergaderzaal om een document te
ondertekenen, en ze krijgen ook nu weer een
hesje met een nummer.
Om 19u kunnen de trainingen beginnen.
Zodra de meisjes buiten zijn, gaan we samen
de decharge documenten alfabetisch en per jaar
rangschikken, zodat we alles gemakkelijk
kunnen terugvinden.
Om 20u30 komen de meisjes terug binnen om
zich te douchen. We geven hen nog een wafel
en een sapje en dan mogen ze vertrekken. En
ja, ook vandaag is het weer stil in de
kleedkamers. De meisjes fluisteren wel tegen
elkaar, maar durven niets hardop zeggen. Dat
zal morgenavond wel heel anders zijn.
Vandaag komt Marine, één van de kadetten,
met ons mee naar huis. Het is vakantie en zij
komt enkele dagen bij ons logeren om een
beetje Nederlands te leren. Dat zal leuk
worden.
Donderdag 19/02/2015
Vanavond weer normale training voor onze
meisjes. Omdat Marine bij ons is, en omdat het
ook vakantie is voor de kinderen, heb ik 2
daagjes vrijaf genomen en kunnen we rustig
vertrekken naar de training. Geen stress
vandaag...
Zoals te verwachten is het niet zo stil als
gisteren. Wij hebben sinds 22 november geen
match meer gehad, en dat begint door te
wegen. De meisjes worden ongeduldig en
willen heel graag voetballen.
Fery verjaart morgen en we hebben allemaal
samengelegd om haar een cadeautje te kopen.
Dus lokken we Fery naar de kleedkamer en we
zingen een liedje voor haar. Daarna wordt er
nog een groepsfoto gemaakt met Fery en de
meisjes en kan de training beginnen.
Ook dit weekeinde hebben we weer geen
match en moet er dus tijdens de training niet zo
heel veel gebeuren. Ik moet enkel een papiertje
voorzien met de afspraak voor morgenavond,
want dan mogen de meisjes gaan ballenrapen
tijdens de match van de mannen tegen
Beveren. Hopelijk valt het weer dan ook wel
mee.
Vrijdag 20/02/2015
Ik heb vandaag al vele berichtjes ontvangen. Ik
denk dat de meisjes een beetje nerveus worden
voor vanavond. Het is pas de tweede keer dat
ze in het grote stadion mogen aantreden en dat
merk ik wel. Wij hebben om kwart voor 7
afgesproken voor de ingang, maar eerst moet
ik Marine nog naar huis brengen. En
natuurlijk, juist nu, laat mijn gps het afweten,
wat nu ook bij mij voor een beetje extra stress
zorgt. Op weg naar Sclessin, krijg ik enkele
telefoontjes met de vraag waar ze nu moeten
zijn, want blijkbaar heb ik T2 verwisseld met
T1 en staan er nu enkele meisjes op de
verkeerde plaats te wachten. Om 19 uur staat
iedereen te wachten en moet ik samen met
Luka nog een sprintje doen van de parking
naar de ingang, want we mogen niet te laat
komen. Oef, we zijn er geraakt!
We gaan samen met Christoph naar binnen en
worden in een wachtzaaltje gelaten. Daar
krijgen we broodjes en drinken, en mogen we
eventjes rustig bekomen. Veel tijd hebben we
niet, want Christoph komt al terug binnen om
ons de nodige instructies te geven, zoals “niet
op het veld lopen”, en natuurlijk omdat we bij
Standard de Liège zijn, moeten we ons toch
naar behoren gedragen, ook al omdat er overal
camera’s op ons gericht zullen staan. Omdat er
Nederlandstalige en een Duitstalige speelster
bij onze groep zit, probeer ik hen ook eerst de
uitleg en instructies te geven.
Als de spelers naar buiten komen voor de
opwarming, mogen de meisjes op hun plaatsen
gaan staan. Het regent pijpenstelen, en we
zorgen er dus voor dat de meisjes goed
ingepakt zijn tegen de koude en de regen. Niet
dat dat veel helpt, maar toch.
Als de opwarming gedaan is, komen we samen
aan de middellijn en houden we ons klaar om
de erehaag te vormen. Wij staan nu toch al
enkele tijd te wachten op het veld, als men ons
komt zeggen dat we even binnen mogen
komen staan. De match zal enkele minuten
later beginnen.
Uiteindelijk is het toch zover. We nemen
opnieuw onze plaatsen in, de vlaggen worden
uitgedeeld... en je merkt aan de meisjes dat het
bijna gaat gebeuren. Enkelen hebben de spelers
al gezien in de gang. De omroeper kondigt aan
dat wij er zijn en we krijgen een applaus van
de supporters. Zelf vind ik dat moment
onwaarschijnlijk, een echt kippenvelmoment.
Daar sta je dan in zo’n groot stadion, vol met
supporters, de countdown begint, de spelers
komen naar buiten. Een ongelooflijk gevoel!
Nu vlug de vlaggen teruggeven en dan moet
iedereen vlug naar zijn plaats naast het veld.
De coach en ikzelf hebben iets meer geluk. Wij
hoeven niet recht te staan, maar mogen in de
tribune achter de reservebank gaan zitten.
Tijdens de time gaan we even vlug naar binnen
om ons op te warmen. Echt opgewarmd zijn
we niet, maar het heeft toch wel deugd gedaan.
De tweede helft gaat beginnen dus moeten we
ons haasten om opnieuw onze plaats in te
nemen.
Het is een spannende match, maar ik heb
eigenlijk toch af en toe wel meer oog voor de
meisjes dan voor de match. Op een gegeven
moment wordt er een bommetje gesmeten vlak
voor Luka, en iets daarna vlak voor Shania
hetzelfde. Achteraf vertelden ze, dat ze wel
geschrokken waren omdat het zo kort bij was,
maar voor de rest was er niets aan de hand.
Standard heeft uiteindelijk de match gewonnen
met 3-2.
Na de match komen we allemaal samen aan de
zijlijn staan. We mogen niet op het veld gaan
om een foto te vragen aan de spelers, maar we
hebben de fotograaf Robert gevraagd of hij iets
kan regelen. Resultaat : een mooie foto met
Igor De Camargo !
We keren allemaal tevreden terug naar huis.
Het was een toffe avond.
Maandag 23/02/2015
Vandaag is het mijn verjaardag en ik heb voor
de meisjes cake en fruitsap meegebracht om te
trakteren. Als ik om twintig voor 7 de gang
naar de kleedkamers binnenkom, komt Véro
mij al “happy birthday” zingend en dansend
tegemoet. Tof ! Ik krijg de nodige
gelukwensen van de andere afgevaardigden en
de coaches, maar Maryvonne komt mij zeggen
dat de meisjes ongeduldig zijn. Ze dachten dat
ik niet kwam, en ze hebben allerlei
“probleempjes”. Dus haast ik mij om de
kleedkamer binnen te gaan en wat een
verrassing was me dat : de 3 ploegen (U13,
U14 en U16) zitten mij op de wachten en
beginnen “Joyeux Anniversaire” te zingen. Ik
krijg bloemen, een fles champagne en nog een
cadeautje : een ingekaderde ploegfoto met op
de achterzijde al de namen van de meisjes. Dat
had ik echt niet zien aankomen. Blijkt dat mijn
2 dochters er wel van wisten en toch niets
gezegd hebben tegen mij
Na de training eten we allemaal een stukje
cake voordat we naar huis gaan. Ook weeral
een geslaagde avond.
■Cathy Cabergs voor ©Les Rouchettes
BENE LEAGUE BOTTEGA
PLAYER 2013-2014 TESSA
WULLAERT
“Totaal ongrijpbaar voor onze verdediging,
zonder tegenspraak de beste speelster uit de
competitie”
Zo omschreef de toenmalige coach van Lierse
BeNe League Bottega Player of the Year,
Tessa Wullaert. En hij stond niet alleen met
zijn mening, want hij en zijn collega-coaches
kozen met hun wekelijkse punten de speelster
van het jaar.
“Onze BeNe League Bottega Player is een
regelmatigheidscriterium waarbij specialisten
wekelijks punten uitdelen. Om de beste
speelster uit onze grensoverschrijdende
competitie te bepalen, geven de BeNe League-
trainers immers na elke wedstrijd punten aan
de drie beste speelsters van hun tegenstander”,
duidt BeNe League Manager Ingrid Vanherle
het concept van de verkiezing. “Hiermee
onderscheidt onze prijs zich dan ook van
andere initiatieven.”
En dat wordt geapprecieerd bij de speelsters.
“Ik vind het heel leuk dat ik deze waardering
krijg van de trainers, vooral ook omdat ik niet
de topscorer was. Het is fijn dat de trainers ook
naar andere kwaliteiten kijken en niet alleen
scoren belonen”, reageerde de gelukkige
winnares Tessa Wullaert. Dat blijkt ook uit de
rangschikking van de BeNe League Bottega
Player 2013-2014. Topschutter Vivianne
Miedema eindigde slechts op de zesde plaats.
Snelheid, balbehandeling, inzicht, … het zijn
slechts enkele van de kwaliteiten van Tessa
volgens de trainers.
“Bovendien is ze meestal beslissend in een
wedstrijd, door een doelpunt of een beslissende
pas”, aldus de toenmalige trainer van AA Gent.
Haar statistieken geven hem gelijk: 21 assists
en 16 doelpunten. En dus wordt Tessa Wullaert
in de bloemetjes gezet met onder meer een
gepersonaliseerde jéroboam Bottega Gold.
“Bottega hecht veel belang aan vrouwen en
sport. Hun prosecco past perfect bij het
vrouwenvoetbal: elegant en vrouwelijk, maar
ook krachtig en met veel passie”, besluit
Valérie Bejaoui van de Belgische Bottega-
distributeur BimBamBulles
De BeNe League startte in het seizoen 2013-
2014 met een verkiezing van de beste speelster
van het seizoen. Om uit te maken wie de 'BeNe
League Bottega Player of the Year' werd,
deelden de trainers wekelijks punten uit aan de
drie beste speelsters bij hun tegenstander. De
BeNe League Bottega Player 2013-2014 werd
bekend gemaakt op 5 mei 2014. De stemming
werd dus afgesloten na de 25e speeldag.
Omdat niet alle teams op dat moment evenveel
wedstrijden afgewerkt hadden, werkten we met
een gemiddeld aantal punten. Het gemiddelde
werd berekend op basis van het aantal effectief
afgewerkte wedstrijden van het team.
Ook wij wensen Tessa van harte proficiat met
haar prijs. Wel vinden wij het als fanclub
spijtig dat de organisatie besliste om de
uitreiking te laten plaatsvinden ver van alle
supporters.
Eindstand Bottega player of the year
2013 – 2014
1) Tessa Wullaert Standard
2) Pauline Cramer Anderlecht
3) Lien Mermans Lierse
4) Renate Jansen Den Haag
5) Nicky Evrard AA Gent
6) Vivianne Miedema Heerenveen
7) Daniëlle Van De Donk Eindhoven
8) Claudia Van Den Heiligenberg Ajax
9) Stefanie Van Der Gragt Telstar
10) Kristien Elsen OHL
U bent van harte welkom bij het boekhoudkantoor ADR
Het bedrijf werd in september 2006 opgericht en voldoet aan de
strenge professionele criteria vereist door het Beroepsinstituut
van de Accountants en de Belastingconsulenten Management
(BIBF), waarvan we een gecertificeerd lid zijn
ADR komt voort uit de BVBA Hubert - Massoz en we hebben de
specifieke activiteiten van de boekhouding en fiscaliteit
hernomen.
Pierre Massoz is de nieuwe manager en hij nam de controle en
de opvolging van de heer Albert HUBERT op zich. Bij het team
van ADR Accounting Office zal u kunnen genieten zoals
voorheen van ervaring in de boekhoudkundige en fiscale
bedrijfsvoering.
Genietend van een bevoorrecht partnerschap met een
gespecialiseerd accountantskantoor en met een
revisorenkantoor van goede reputatie, zijn we in staat om al uw
vragen te beantwoorden, zelfs de meest veeleisende.
Maud en Cécile, jullie maken deel uit van de
ploeg A. Jullie behoren ook tot de oudsten
van de vrouwelijke ploeg van Standard de
Liège .
Maud, hoelang speel je al bij Standard ? Je
bent kapitein van een ploeg die talrijke
overwinningen en titels de laatste jaren
heeft behaald. Zou je kunnen zeggen dat je
met een bijzondere verantwoordelijkheid
belast bent ? Zo ja, welke ? Wat wordt er
meer van je verwacht dan van de andere
leden van de ploeg ? En op welk gebied zou
je iets kunnen bijdragen bijv. Voetbal of
mentaal ?
Ik voetbal al bijna dertien jaar bij Standard. Ik
was net 16 jaar … De tijd gaat zo vlug voorbij
pfff… Ik draag de armband al een tijdje en ik
ben er heel fier op. Ik beschouw dat als een
blijk van vertrouwen en respect. Om nu te
zeggen dat ik voor die job geboren ben is een
andere kwestie … . Ik zie de voetbal vooral
vanuit een collectief oogpunt. Voor elke
wedstrijd geeft de staff een boodschap die op
het veld doorgegeven moet worden. Audrey
Demoustier, Aline Zeler, Cécile De Gernier
hebben internationale ervaring en hebben dus
ook een zekere verantwoordelijkheid in het
leven van de groep vooral ten opzichte van de
jongste speelsters. We zijn er ook om ze te
begeleiden en ze de fakkel door te geven.
Als kapitein, heb ik misschien een grotere
verantwoordelijkheid want mijn gedrag moet
onberispelijk zijn en een voorbeeld zowel
binnen als buiten het veld. Maar iedereen heeft
zijn eigen persoonlijkheid binnen de groep. In
het verleden schreeuwden de kapiteins naar
hun teamgenoten op het veld maar dat is nu
helemaal veranderd. Wat mij betreft heb ik
geen zin om mijn persoonlijkheid te
veranderen en ook niet om me voor iemand
anders uit te geven omdat ik een armband
draagt. We leven binnen een groep en het
karakter van iedereen moet gerespecteerd
worden. Het voornaamste voor mij is het veld,
de wedstrijd en ook het leven van de groep Ik
heb mijn eigen mening over mijn rol. Ik
probeer de verwachtingen van iedereen die in
me vertrouwen heeft te voldoen maar tegelijk
moet ik in overeenstemming met mezelf
blijven.
Ik zal niet beter spelen vanwege die armband.
Zoals al mijn teamgenoten moet ik alles geven
op het veld zelfs als het hard en moeilijk is.
Cécile, denk je dat je ervaring nuttig is voor
je teamgenoten ? Komen de jongste
speelsters je om raad vragen ?
Ik weet niet of mijn ervaring iets aan de ploeg
bijdraagt. De meeste speelsters hebben nogal
wat ervaring in onze ploeg. Zelfs de jongsten,
o.a. Julie Biesmans en Tessa Wullaert, spelen
al enkele jaren op het hoogste Belgische
niveau, binnen de club of met de Red Flames.
Kim Mourmans en Renate Verhoeven hebben
al Europese wedstrijden gespeeld met hun
nationale Nederlandse ploeg U19. Ik denk dat
iedereen zich opgebouwd heeft met zijn eigen
ervaring en daarmee een pluspunt aan de ploeg
toevoegt.
Interview Maud en Cécile.
Maud en Cécile, jullie hebben al op
verschillende posities op het veld gespeeld.
Maud, je hebt al op alle posities
geëvolueerd. In het begin was je een
aanvalster maar na een aantal jaren, nadat
je ook midden links heb gespeeld ben je een
sterke verdedigster geworden. Je kan
voetballen zowel als linker- als rechter
back. In welke rol voel je je het meest
thuis ?
Ik wil niet oneerlijk zijn en antwoorden dat het
voornaamste voor mij is op het veld te staan,
vooral in een club als Standard met grote
concurrentie. Nee, ik voel me al gelukkig op
het veld te staan en te spelen. Maar ja, als ik
kan kiezen speel ik liever op back, links of
rechts, zodat ik kan de flanken kan aflopen.
Hoe heeft de rol van de verdedigster zich
ontwikkeld in de loop der jaren?
Vroeger speelden de verdedigsters niet mee bij
het aanvallen. Nu is dat veranderd : je kan
(natuurlijk niet altijd) deelnemen aan de
omschakeling naar een aanval, maar je mag je
verdedigsters niet in de steek laten.
Gewoonlijk wordt er nu verwacht dat de back
het gevaar naar voren brengt via de zijkanten.
Er wordt niet alleen een sterkte en goede
fysieke conditie verwacht van haar maar ook
andere kwaliteiten zoals koelbloedigheid,
concentratie en spel inzicht, in het bijzonder
door zich altijd op de goede plaats op te
stellen. Jarenlang heeft men beschouwd dat de
verdedigers « spelvernielers » waren, zonder
bijzondere technische kwaliteiten. Dat is niet
meer het geval, ze nemen nu heel vaak deel in
de aanval acties.
Cécile, vroeger evolueerde je als centrale
middenvelder met Ingrid Van Herle (ex
kapitein van Standard Femina, ze is in 2010
met voetballen gestopt). Sinds Patrick
Wachel coach van de ploeg A geworden is
speel je als verdedigende middenvelder. Wat
is je werk in de ploeg ? Kan je als een echte
nummer 6 beschouwd worden ? Wat is je
verantwoordelijkheid tegenover je
teamgenoten ? Wat wordt er van je
verwacht ?
Ja, ik denk dat ik een echt nummer 6 ben. Er
wordt van een nummer 6 verwacht om sterk in
de duels te zijn, coaching op het veld, zijkanten
wisselingen, de centrale ruimte afsluiten en
ook distributie. Ik hou veel van die rol. Als ik
in goede conditie ben heb ik de nodige
kwaliteiten om die rol te spelen.
Ik probeer het spelsysteem van de coach op het
veld te dragen. Wat verwachten mijn
teamgenoten van me ? Een goede coaching,
altijd goed geplaatst op het veld te staan om
zoveel mogelijk ballen op te vangen en ook de
best mogelijk passen afmaken wanneer ze de
bal willen krijgen.
Hebben jullie contact met de speelsters van
de ploeg B, C, de jongeren ? Kunnen jullie
af en toe hun wedstrijden bijwonen ?
Het is bekend dat de opleiding van de
jongeren bijzonder belangrijk is voor
Standard. Wat vinden jullie van de evolutie
van die meisjes ? Zouden jullie graag zien
dat ze in de ploeg A opgenomen worden ?
Op welk termijn ?
Maud
Af en toe zijn we in contact met de andere
ploegen als we op dezelfde plek trainen maar
de samenwerking is groter met de B. Ploeg A
en ploeg B versterken elkaar. Wat mezelf
betreft, heb ik al met de B getraind vanwege
mijn drukke werk.
De jongeren zitten soms in de tribune om ons
te steunen maar ik heb hun wedstrijden zelden
kunnen bijwonen. Beroepsleven, privéleven en
voetbal combineren is niet gemakkelijk. Er
blijft niet veel tijd over voor andere
activiteiten, kiezen is verliezen …
Voetbal is al drie of twee jaar volop in
ontwikkeling en ik vind het leuk dat de
jongeren door een zo goed kader kunnen
begeleid worden. Vroeger bestond dat niet.
Een aantal speelsters zal misschien op hoog
niveau spelen. Maar ze hoeven zich niet
haasten. Zodra ze klaar zijn krijgen ze gewoon
een kans. Ze moeten mentaal sterk blijven om
privéleven en voetbal te combineren. Vergeet
niet : kiezen is verliezen. Positief, realistisch
blijven. Talent is niet genoeg, je moet hard
werken om je talent op het veld te laten
bloeien.
Cécile
Ik moet het toegeven dat ik jammer genoeg
niet veel contacten met de andere ploegen heb.
Waarschijnlijk is de Academie Robert-Louis
Dreyfus de beste voetbalschool in België.
Daar trainen een groot aantal speelsters maar
ook veel talenten. De jonge speelsters rijden
soms een uur lang, drie keer per week, om in
Luik te komen trainen. Zo gaan ze vlug vooruit
met een goede staff, in medewerking met de
beste speelsters.
Ik wou graag sommige speelsters van ploeg B
met ploeg A zien trainen, tenminste een keer
per week. Jammer genoeg, volgen ze hun
formatie bij de Topsport School en ze hebben
zelfs geen eens tijd genoeg om met hun eigen
ploeg te komen trainen. Ik ben ervan overtuigd
dat die speelsters van de ervaring van de
ouderen zouden kunnen genieten door met ze
te trainen. Maar ze hoeven zich niet te haasten.
Wanneer je 16 or 17 jaar bent, moet je vooral
voetballen en als je hard werkt, dan doe je
binnenkort mee op hoog niveau.
■ DD
Vertaling: VK
Veldriel, een dorpje in Gelderland tegen de
Noord-Brabantse grens in Nederland - met
een inwonersaantal van 1583 personen -
organiseerde voor de wedstrijd Ajax –
Standard maar liefst twee bussen met
supporters. Dit ter ere van twee speelsters die
afkomstig zijn uit dit kleine dorpje, namelijk
Marjolijn van den Bighelaar (Ajax) en
Renate Verhoeven (Standard).
Het is vijf uur stipt als ik aankom in Velddriel,
een klein dorpje met veel landbouw niet ver
van het Nederlandse ’s Hertogenbosch, of Den
Bosch zoals men in de volksmond zegt.
Een kleine kantine met een paar veldjes waren
me ontgaan toen ik het straatje inreed en ik
was dus al een heel stuk te ver gereden. Maar
uiteindelijk vond ik het dan toch.
Toen ik aankwam in de kantine zat er nog
maar een handvol mensen, waaronder ook de
ouders en de zussen van Renate, als trouwe
leden van onze fanclub hadden zij hun sjaal al
uitgespreid op de tafel liggen, duidelijk
zichtbaar aan de aanwezige Ajacieden, dat
Standard ook aanwezig is in het kleine
lokaaltje. Zoals de Noord-Brabantse traditie
het wil was de ontvangst hartelijk en gezellig.
Meer en meer mensen kwamen ter plaatse en
ook de twee bussen die ons naar Amsterdam
zouden voeren waren er natuurlijk. Zoals het
past met grote groepen, werd er met een beetje
vertraging vertrokken.
Aangekomen in Amsterdam zocht iedereen
meteen zijn eigen weg, ik ging bij mijn eigen
ploeg zitten terwijl de Velddrielse mensen in
groten getale plaats namen in de hoofdtribune
achter de twee spandoeken die ze hadden laten
maken voor Marjolijn en Renate. Deze
spandoeken werden mooi naast elkaar
gehangen.
De Veldrielse mensen hadden geen voorkeur
voor een club, enkel voor de twee specifieke
speelsters, het was dan ook extra spijtig dat
Marjolijn niet aan spelen toe kwam in deze
wedstrijd.
Over de wedstrijd zelf ga ik niet teveel
schrijven, ik kan enkel meedelen dat Standard
met een dik verdiende 0-2 overwinning terug
naar Luik keerde.
Op de terugweg werd er nog gezellig nagepraat
over de wedstrijd en ik mocht, als Standard-
supporter, verscheidene gemeende felicitaties
voor mijn ploeg in ontvangst nemen, de
mensen die met de bus meereden waren het
erover eens: ze hadden de toekomstige
BeNeLeague kampioen aan het werk gezien en
die kwam uit Luik. Laat ons hopen dat ze
gelijk hebben en dat we begin mei die prijs
mogen claimen.
Op de terugweg sprak ik met René
Verhoeven, medeorganisator van dit
geslaagde uitstapje en vader van Standard-
keepster Renate Verhoeven:
Heel mooie opkomst, heel enthousiast, spijtig
dat er weinig Standard-supporters op de bus
zaten, maar als we algemeen kijken kunnen we
zeggen dat het vrouwenvoetbal vandaag heeft
gewonnen met dit initiatief. Zeker als je ziet
dat dit maar een klein dorpje is en dat je toch
2 bussen vol kan krijgen voor een wedstrijd
van het vrouwenvoetbal.
Velddriel heeft dus 2 echte toppers in het
vrouwenvoetbal, zit er hier dan iets in het
water?
We hebben nog meer in Velddriel hoor, we
hebben 2 vrouwen die aan de top spelen van
het vrouwenvoetbal, we hebben iemand die de
top van de wereld is op gebied van de BMX-
sport, er is een 15-jarige jongen die momenteel
al aan de Nederlandse top staat bij het golf en
we hebben we hebben drie top voetballers:
twee bij Brabant United (een gezamenlijke
jeugdopleiding van RKC & FC Den Bosch) en
er speelt er al ééntje bij Vitesse.
We hebben in dit kleine dorpje van 1500
inwoners dus 5 mensen die in de top van het
voetbal spelen, eentje in de top van de golf en
eentje in de absolute wereldtop BMX.
Heel vruchtbare grond dus in Velddriel om
topsporters te laten ontwikkelen.
Als je op voetbalgebied bekijkt heeft de
plaatselijke club op het moment 4 senioren-
elftallen en 4 jeugdelftallen . Het nabij gelegen
Kerkdriel is veel groter en de meesten willen
liever daar gaan voetballen, dat zorgt ervoor
dat er in Velddriel veel minder leden zijn zodat
er met meer aandacht aan de individuele
ontwikkeling kan gewerkt worden. Je kunt
specifieker werken op tekortkomingen. Zo heb
ik me samen met de plaatselijke jeugdtrainer
(die vandaag ook aanwezig was), altijd bezig
gehouden met Renate van toen ze klein was.
De begeleiding was dus zeer specifiek en
intens.
In het begin speelde Renate bij
jongensploegen, ze heeft eerst 3 à 4 seizoenen
bij RKVSC (Velddriel) gevoetbald, dat was in
een gemengde ploeg van jongens en meisjes,
toen heeft ze één jaar bij Wilhelmina (Den
Bosch) gespeeld, dat was in een
meisejscompetitie, maar dat niveau was
redelijk aan de lage kant, toen is ze gescout
door Ste.Do.Co (de Nederlandse
voetbalacademie) en daarmee speelde ze met
een meisjeselftal in een jongenscompetitie, dat
was eigenlijk wel pittig, maar dat hebben ze
heel goed gedaan, want dat seizoen eindigden
ze tweede op slechts 1 puntje van de kampioen
en dat waren fysiek sterke jongens. Van
Ste.Do.Co ging ze dan in de hoofdklasse
spelen bij de club “Prinses Irene” en van
daaruit maakte ze vervolgens de overstap naar
Saestum/ FC Utrecht.
Ze speelde er topklasse bij Saestum. Daar
leerde ze ook Angela Christ kennen, waarmee
ze het goed kon vinden. Samen maakten ze
nadien de overstap van Utrecht naar PSV/FC
Eindhoven. Daar heeft Renate twee mooie
jaren gehad, maar daar kreeg ze nooit een
echte kans. De trainer daar beloofde heel veel,
maar als het zover was kwam hij geen enkele
belofte na. Toen heb ik een gesprek gehad met
die trainer en die zei me: ik heb twee goede
keepsters, waarop ik hem antwoorde: ja, maar
je stelt er maar eentje op. Ik raadde toen
Renate aan om een andere club te zoeken,
maar Renate zag dat niet zo zitten, want ze
voelde zich goed in Eindhoven.
Toen op een bepaald moment de trainer
bekend maakte dat Renate de bekerwedstrijden
zou spelen en Angela de competitie, was dit
voor ons goed genoeg. Maar toen maakte die
trainer een kwartier voor de kwartfinale
bekend dat Angela in de goal stond en niet
Renate. Hij kwam dus zijn afspraken niet na,
toen de speelsters op het veld kwamen was
duidelijk dat Renate hier heel ongelukkig mee
was, maar ze deed haar plicht als reserve-
keepster, want ze moest klaar zijn als er iets
met Angela gebeurde. Dat ze er de pest in had
was wel duidelijk. Nu moet ik eerlijk zeggen:
daar lijkt mijn dochter niet echt op mij, want
als de trainer dat bij mij zou doen, dan pakte ik
onmiddellijk mijn spullen en ging ik naar huis,
dan had hij geen reserve-doelvrouw gehad die
wedstrijd.
Een kwartier voor de bekerwedstrijd voor de
kwartfinale bekend maakte dat Angela in de
goal stond en niet Renate. Hij kwam dus zijn
afspraken niet na, toen de speelsters op het
veld kwamen was duidelijk dat Renate hier
heel ongelukkig mee was, maar ze deed haar
plicht als reserve-keepster , want ze moest
klaar zijn als er iets gebeurde. Maar dat ze er
de pest in had was wel duidelijk. Nu moet ik
zeggen: daar lijkt mijn dochter niet echt op
mij, want als de trainer dat bij mij zou doen,
dan pakte ik onmiddellijk mijn spullen en ging
ik niet mee het veld op.
Na die wedstrijd kwam ze naar me toe en ze
zei me toen: pap, je hebt gelijk, ik zal hier
nooit een eerlijke kans krijgen, ik wil naar een
andere ploeg. Net in die week belde Standard
en we waren op dat moment ook met een
Duitse club aan het spreken. Nog even later
meldde ook Zwolle zich en ze was toen
opgeroepen voor het Nederlandse jeugdelftal
waarmee ze voetbalde tegen Frankrijk en later
kwam ook nog Ajax aankloppen, maar toen
hadden we al een afspraak met Standard Luik,
ik had alleen nog geen gesprek gehad met de
trainer en dat was wel een voorwaarde voor
mij, ik wou van hem horen hoe hij zijn
beslissing nam over welke keepster hij zou
selecteren. En ik moet zeggen: het was precies
zoals het moet en zoals ik het wou horen: hij
zei me vlakaf dat de keepster zich moest
bewijzen en dat vond ik een correct antwoord.
Ze is de minst gepasseerde doelvrouw van
de competitie momenteel.
Ja, maar dat ligt niet alleen aan Renate hé, dat
is de verdienste van de hele ploeg/verdediging
. De verdediging heeft vertrouwen in de
keepster en andersom, En dan krijg je een
mooi blok, zoals je vandaag ook ziet: als er dan
al eens een klein misverstandje is, dan kunnen
ze allemaal kalm genoeg blijven om dit recht te
zetten. Misverstanden gebeuren nu eenmaal in
een wedstrijd en de hele ploeg is zo goed dat
ze zulke dingen meestal wel kunnen oplossen.
We kunnen echt wel zeggen dat Standard er
een elftal heeft op staan die elkaar aanvoelen
en goed samenspelen.
Sabrina is nu al een tijdje gekwetst, is dat de
reden geweest dat Renate nu vooral speelt?
Het feit dat Renate nu speelt is natuurlijk een
samenloop van verschillende omstandigheden.
Ik moet wel zeggen dat ze Standard echt ziet
als haar familie. Dat had ze bij Eindhoven ook,
daarom was het moeilijk voor haar om er weg
te gaan, alleen is het dan jammer dat de trainer
helemaal zijn afspraken niet nakomt en dat ze
geen eerlijke kans kreeg. En op haar leeftijd is
het belangrijk dat ze regelmatig kan spelen
zodat ze zich kan ontwikkelen. Je kunt wel
goed trainen, maar zonder spelen heb je daar
niks aan. Ze heeft de kans gekregen en met
beide handen gepakt en ook Renate zal vroeg
of laat wel naast de ploeg vallen ten voordele
van een ander en dan is het belangrijk hoe je
daar mee omgaat: heb je nog groeimarge en
wat is de mentale weerbaarheid? Dat zijn
allemaal dingen die belangrijk zijn. Ik ben
altijd heel kritisch op haar en dat weet ze, ik
kijk meer naar de fouten van Renate dan naar
de goede dingen, want die weet ze zelf wel. En
als ze dan na de wedstrijd langskomt om te
evalueren en ze kan zelf al de fouten die ze
maakte aanbrengen, dan hoef ik niks meer te
zeggen en dan weet ik dat ze daaruit kan leren
en dat ze weet wat ze doet. Alleen als ze een
fout van zichzelf niet ziet of niet begrijpt hoe
ze daar in de fout ging, dan is het aan mij om
daarop in te gaan en haar erop te wijzen
.
De trotse ouders van Renate en Marjolijn
Daarstraks kwam ze naar me toe en ze zei:
“pap, ik was zo zenuwachtig.” en ik zei haar
dat we dat zagen, die eerste terugspeelbal, was
een slecht teruggespeelde bal, maar daar had ze
toch anders op moeten anticiperen, want nu
ging ze er half onderdoor en dat is een stukje
ervaring die je weer meekrijgt, zeker in
topwedstrijden als dit, want tegen Twente was
ze ook zenuwachtig, maar door op dit niveau te
spelen is een goede leerschool. Ook door de
grote hoeveelheid bekenden in de tribune was
ze eigenlijk wel extra zenuwachtig, maar dat is
goed voor haar leerproces en het is leuk als het
dan ook nog eens positief uitvalt qua resultaat.
Marjolijn en Renate: 2 Velddrielse meiden die beiden aan de top
spelen in de BeNe-League.
Ik vond vandaag Ajax trouwens niet zo goed
spelen, als je de laatste strohalm moet nemen
om nog een kans te maken op de titel en je
speelt op deze manier dan stel ik me er vragen
bij. Als je ziet hoe hun verdediging het steeds
weer moeilijk had met Tessa en Vanity en elke
bal die werd weggewerkt werd dan op het
middenveld direct weer heroverd door
Standard, dus die druk van de Luikenaars
bleef. In de tweede helft was dit wel minder,
maar dat lag meer aan Standard zelf, ze
plooiden toen iets meer terug (iets wat ze wel
vaker doen) en in België kan dat misschien,
maar tegen Nederlandse ploegen maak je het
jezelf moeilijk dan. Dat is ook wat de
Nederlandse clubs het liefste hebben dat de
tegenstander zelf terugplooit. Daardoor
kwamen ze heel even moeilijker in hun spel,
maar ze waren nog steeds de gevaarlijkste
ploeg. De allerbeste kansen waren dan ook
voor Standard die snel in de tweede helft
eigenlijk al een paar kansen hadden om dat
tweede doelpunt te maken.
Nederlandse clubs hebben dat graag dat de
tegenstander terugzakt zodat zij de druk
kunnen opbouwen, Ajax heeft vooral kwaliteit
op het middenveld en dan hebben ze dus de
aansluiting nodig, Ajax was te afwachtend en
ze waren te bang om het spel te maken. Ik kijk
naar het geheel en ik moet zeggen dat ze goed
gespeeld hebben. Ik probeer ook steeds in de
buurt van Renate te gaan staan zodat ik haar
rust kan geven, ik stond vandaag aan de 16 in
de eerste helft en (ook al geeft ze het nooit toe)
ik weet dat het goed doet voor haar dat ze ik er
sta.
Renate kan dan ook rustiger spelen en dat vind
ik dan wel goed, dat geeft mij ook een goed
gevoel.
Na de wedstrijd zelf sprak ik ook even met
Renate:
Wat vond je ervan dat er zoveel Velddrielse
mensen in de tribune zaten.
Dat was natuurlijk heel leuk, het was extra
spannend, maar het gaf me natuurlijk iets meer
druk om goed te presteren, daar moet ik mee
leren omgaan
Hoe zie je het verloop van de competitie, is
de BeNeleague-titel binnen?
We gaan nog tegen Twente moeten spelen en
dat wordt eigenlijk wel moeilijk, maar als we
zorgen dat we de andere wedstrijden goed
afsluiten dan kunnen we met minder druk
tegen Twente spelen, het zou dan geen ramp
zijn als we tegen hen punten laten liggen, maar
dan nog gaan we er alles aan doen om te
winnen, we hebben ademruimte, we hebben
ook alles zelf in de hand, ik heb er zelf
vertrouwen in dat het allemaal goed komt.
BeneLeague stopt, wat zijn je plannen voor
volgend seizoen?
Ik ben daar eigenlijk nog niet mee bezig, ik leg
de focus nu volledig op het heden en op de
komende wedstrijden.
Toen je naar Standard kwam, was je vooral
bang dat je een taalprobleem zou gaan
hebben, is daar iets van waar gebleken?
Nee hoor, iedereen kan hier Nederlands en ik
versta ook een beetje Frans, dus dat valt
allemaal eigenlijk wel mee. Ik woon nu ook in
het Luikse en ook in het dagelijkse leven lukt
het wel goed om mij te behelpen.
■VK
Dankzij onze fotografen hebben we van
bijna elke wedstrijd een souvenir. We
stellen ze graag aan u voor:
1) Robert Absolonne
Beginnen doen we met de bekendste:
Je maakt mooie foto’s. Hoe en waar heb je
dat geleerd? Heeft iemand je dat geleerd ?
Dat kwam per toeval, rond 1998. Een vriend
had een automatisch toestel en maakte een
aantal foto's van mij tijdens de training van de
nationale ploeg. Dat was de periode van de
broers Mpenza. Ik vond het leuk en ik kocht er
ook een.
Maar ik heb geen opleiding, ik leerde alles al
doende, met hier en daar wat advies en ik heb
de handleidingen bestudeerd van alle
opeenvolgende apparaten die in mijn bezit had.
Maak je ook nog foto’s van andere dingen
buiten voetbal ?
Ik maak al eens foto’s van mijn familie en
mijn kleinkinderen, maar ik ben vooral bezig
met mijn andere familie: het voetbal (lacht)
Wanneer ben je begonnen met het nemen
van spelersfoto's ?
Ik begon met foto’s te nemen vanuit de tribune
sinds 2002. In 2004, toen mijn foto's bekend en
gewaardeerd werden, werd mij aangeboden
foto’s te gaan nemen vanaf de zijlijn.
Bij de meisjes, ben ik veel later begonnen met
het fotograferen, toen Standard Femina
officieel Standard Luik vrouwenafdeling werd,
met registratie 16. Dus min of meer op het
moment van de oprichting van de BeneLeague,
misschien een beetje daarvoor, rond 2010.
Voorheen kwam ik af en toe langs het B-veld
op Sclessin en ik begon naar hen te kijken en
zo groeide mijn interesse in het team.
Wat gebruikte je in het begin van
apparatuur en accessoires ? Is je uitrusting
hard geëvolueerd door de jaren heen?
Met een automatisch toestel, ik ben nadien
overgestapt naar digitale reflex. Mijn eerste
camera was een Canon D60 (dat was niet de
beste!) gevolgd door een Mark III, Mark IV en
tenslotte een DX.
Na verloop van tijd veranderden er
verschillende doelstellingen en waren er
andere accessoires essentieel om mooie foto's
te maken.
www.standard.be
Onze fotografen!!
Fotografeer je enkel Standard? Of ook
andere ploegen ?
Ik ben Standardsupporter sinds 1958 (ik was
10), maar ik was te klein om naar de
wedstrijden te gaan zien, het was te ver van
huis. Dus ik keek vooral op televisie.
Rond 1990 werd ik een abonnee van het
Standard.
Sterker nog, ik ben een groot fan die fotograaf
werd en dit geheel op vrijwillige basis voor
Standard Luik.
Soms zijn er mensen die mij niet kennen, die
komen vragen voor welke krant ik werk. Maar
iedereen moet weten dat ik alleen maar een
vrijwilliger ben.
Steek je al je tijd in fotograferen sinds je op
pensioen bent? Of heb je nog tijd om andere
dingen te doen? Wat doe je dan zoal?
Net als iedereen, bezoek ik mijn familie, ik doe
mijn boodschappen, zorg voor mijn eten en
mijn huishouden, maar de foto's nemen veel
tijd beslag. Wanneer je een kiekje neemt is het
werk niet voltooid, ik moet nog 3 à 4 uur
sorteren, her - kadreren, uploaden naar de
Standard Site. En een perfectionist zoals ik,
besteed daar veel tijd aan.
Je bent zeer geliefd bij spelers, speelsters,
supporters en staff. Hoe voel je je met al dat
jong en oud geweld om je heen?
Ik denk dat men me op prijs stelt, inderdaad.
Mensen herkennen me doorheen de jaren! Ze
komen naar mij om me te begroeten, de
anciens willen me al eens omhelzen. Het maakt
me steeds blij om ze weer te zien.
Ik probeer vriendelijk en behulpzaam om te
gaan met de mensen die ik ontmoet en ik kom
vaak vrij gemakkelijk tot een gesprek.
Op verplaatsing word ik meestal goed
ontvangen. Het is leuk. Zelfs de kleinsten van
Standard kennen mij nu en kommen me
begroeten als ik aankom bij het veld.
Na verloop van tijd, ontwikkelde ik relaties,
vriendschappen ook, ik was zelfs al
uitgenodigd op bruiloften van spelers, door de
ouders bijvoorbeeld, die ik ontmoette aan de
kant van het veld toen hun kind nog jong was.
2) Alain Vincent
Je maakt prachtige foto's. Hoe doe je dat?
Waar heb je dat geleerd? Heeft iemand je
dat geleerd?
Allereerst bedankt voor het compliment , altijd
leuk om te horen, veel hangt af de kwaliteit
van de camera en ook een beetje geluk
natuurlijk. Wie me dat geleerd heeft? Het
kwam vaak door mijn werk (computer
programmeur), hierbij begon ik handleidingen
te lezen en zelf het een en ander uit testen.
Verder heeft Robert me 2-3 tips om het
apparaat beter te configureren. Helaas, zijn er
niet altijd de beste omstandigheden voor mijn
instellingen.
Maak je ook nog foto’s van andere dingen
buiten voetbal ?
Voor de lol heb ik al verschillende concerten
gedaan van Gauff ', een Luikse rockband met
zeer ongebruikelijke humor.
Soms nam ik ook foto's op prijsuitreikingen
waar Standard (Fémina indertijd) werd
uitgenodigd en bij wedstrijden van mijn
waterpoloteam.
Wanneer ben je begonnen met het nemen
van spelersfoto's ?
Als ik me goed herinner was dat in 2002 kort
nadat ik begon met de website www.standard-
femina.be publiceerde ik er een twintigtal
foto's van wedstrijden op. Sindsdien is dit
allemaal toegenomen omwille van het feit dat
er meer teams, verslagen, nieuws en foto's
kwamen.
Fotografeer je enkel Standard? Of ook
andere ploegen ?
Ik neem al eens foto's van Emul waar mijn zus
en mijn petekind spelen, maar dat is eerder
uitzonderlijk.
Als je naar je eerste apparaat en accessoires
kijkt, is uw apparatuur hard veranderd in
de loop der jaren?
In eerste instantie heb ik geprobeerd om foto's
te maken met een conventionele digitale
camera, maar ik besefte al snel dat een reflex
camera hard nodig was. Dus kocht ik de Canon
300D en een Sigma 70-300mm telelens, maar
ik had grote kwaliteitsproblemen bij games die
werden gespeeld in de avond. Dus ik breidde
mijn apparatuur geleidelijk uit. Ik kocht de
EOS 40D en dan drie jaar geleden de 7D, ik
heb nu een Canon EF 70-200 f / 2.8L USM en
een Canon 24-70 f / 2.8L USM aangeschaft,
zonder deze zou ik niet in staat zijn geweest
om mooie foto’s van de BeNe League te
maken.
Bent u vooral gerelateerd aan Standard
Luik? Hoe komt het, door wie, voor wat en
hoeveel jaar al?
Het begon in september 1976 toen mijn nicht -
de dochter van mijn oom René – besloot om te
gaan voetballen bij Standard Femina. Op dat
moment was ik 9 maanden! Toen begon mijn
zus ook te voetballen en traden mijn ouders toe
tot het bestuur van Standard Femina. Ikzelf
begon voor Standard de Liège te werken rond
mijn twaalfde met de verkoop van " Journal du
Standard" aan één van de ingangen van het
stadion. In 1993 werd ik Controleur en sinds
2001 ben ik steward. In die tijd hielp ik ook
aan de bar als ik niet moest gaan werken bij de
mannenploeg. Ik kan dus zeggen dat Standard
bijna altijd een deel van mijn leven is geweest.
www.standard-femina.be
3) Evelyne Ravaux
Je maakt mooie foto’s. Hoe en waar heb je
dat geleerd? Heeft iemand je dat geleerd ?
Dank je voor het compliment, ik heb het van
niemand geleerd. Het is vooral zelfstudie van
het toestel en veel uitproberen
Maak je ook nog foto’s van andere dingen
buiten voetbal ?
Ik maak ook foto's van mijn familie, ook de
wedstrijden van mijn dochter Eloïse die sport
aerobics doet en verder bij sportieve en
culturele evenementen die plaatsvinden in mijn
dorp.
Wanneer ben je begonnen met het nemen
van spelersfoto's ?
In het voetbal is het alleen maar sinds mijn
dochter Leah bij de U13 van de
vrouwenafdeling van Standard speelt.
Aanvankelijk was het om een souvenir te
hebben, maar nu appreciëren de ouders van de
andere meisjes het ook, dus iedereen heeft er
voordeel bij.
Fotografeer je enkel Standard? Of ook
andere ploegen ?
Enkel de U13 van Standard en de U13 van
ES Winaloise, de ploeg van mijn andere
dochter Clémence
Wat gebruikte je in het begin van
apparatuur en accessoires ? Is je uitrusting
hard geëvolueerd door de jaren heen?
In het begin gebruikte ik een simple digitale
camera. Nu gebruik ik een Canon EOS 500D
Hoelang neem je al foto’s van Standard de
Liège ?
Standard heeft altijd al een belangrijke plaats
gehad in onze familie, wij zijn supporter van
vader op dochter (lacht). Ik ging al met mijn
vader mee naar wedstrijd sinds ik 8 à 10 jaar
was Dus het is al een dertigtal jaar dat ik
supportster ben van Standard. Ik moet erbij
zeggen dat Michel Renquin (oud-
Standardspeler) afkomstig is van ons dorp
Wibrin, we hebben dus zijn hele carrière
gevolgd
We kennen je al geruime tijd. Hoe kwam je
op onze Facebook-pagina terecht ?
Ik volg de vrouwenploeg al drie jaar in de
Beneleague, vooral dankzij Aline Zeler die uit
mijn regio komt, maar vooral dankzij Leah die
al veel speelsters kende omdat ze deelnam aan
activiteiten georganiseerd door de nationale
ploeg : Detectie dag bij Challenge Edhem
Slijvo in 2013 bijgewoond door Cécile De
Gernier en twee andere speelsters van de
nationale ploeg of tijdens meerdere
Footfestivals in het noorden van het land. En
Lea had tweemaal contact met de speelsters
van de nationale ploeg tijdens hun wedstrijd
tegen Portugal en Nederland. Zo begonnen de
speelsters van Standard haar te herkennen aan
de zijlijn toen we naar de wedstrijden gingen
zien.
Ik ontmoette ook andere supporters van
Standard Femina waaronder Dominique (de
moeder van Cécile De Gernier), Valerie,
Katrien, Dominique Massoz, de voorzitter van
de fanclub van Rouchettes ,Robert Absolonne
en Alain Vincent, de fotografen.
Het was Valerie die me vroeg om de foto's die
ik nam door te sturen en zo begon mijn
amateurfotograaf- avontuur voor meisjes in de
Standard!
Je bent volledig amateur, maar je foto’s op
de FB van de vrouwenafdeling worden wel
goed onthaald. Is er één ploeg in het
bijzonder voor jou ? Welke ? En waarom ?
Ik volg vooral de ploeg van mijn dochter Léa
voor de foto’s. De andere ploegen van de
vrouwenafdeling volg ik ook, maar dan vooral
op gebied van uitslagen.
Als Léa niet meer speelt, stop je dan met
foto’s nemen
Ik denk het wel, want we wonen op 60
kilometer van de Académie. Het hoofddoel
blijft foto’s nemen van Léa.
www.pinterest.com/lesrouchettes/
4) Dirk Van Ishoven
Je maakt mooie foto’s. Hoe en waar heb je
dat geleerd? Heeft iemand je dat geleerd ?
Eigen studie en veel oefenen, heb het geleerd
tijdens legerdienst
Maak je ook nog foto’s van andere dingen
buiten voetbal ?
Vooral vakantiefoto’s en snapshots met Iphone
Wanneer ben je begonnen met te
fotograferen ?
Tijdens mijn legerdienst, ik had toen tijd
genoeg, heel lang geleden dus
Fotografeer je enkel Standard? Of ook
andere ploegen ?
Soms andere ploegen, op aanvraag, ik doe dit
graag.
Wat gebruikte je in het begin van
apparatuur en accessoires ? Is je uitrusting
hard geëvolueerd door de jaren heen?
Ik heb fortuinen besteed met het ontwikkelen
van filmpjes, het digitale tijdperk was welkom,
laatste investering was lichtgevoelige telelens.
Ben altijd trouwe fan geweest van Nikon. Een
telelens van 25 jaren oud doet het nog
voortreffelijk.
Hoelang neem je al foto’s van Standard de
Liège ?
Vanaf 2013, daarvoor heb ik van Standard
enkel twee bekerfinales U16 gefotografeerd in
2012
Heb je het soms moeilijk om rustig te
blijven terwijl je foto’s maakt ? Heb je
enkele voorbeelden ?
Euh ja, in Waregem, toen ik scheidsrechter heb
uitgescholden toen ze mijn dochter er onderuit
hebben getrapt, ben toen uit het Stadion gezet
onder algemeen gejuich van de supporters
Je maakt ook filmpjes, heb je er veel werk
aan om de foto’s en filmpjes te bewerken
alvorens je ze plaatst ?
Een fotoreeks neemt drie uren in beslag, een
filmpje gemiddeld een uur
www.pinterest.com/lesrouchettes/
5) Kin Wah Yim
Je maakt mooie foto’s. Hoe en waar heb je
dat geleerd? Heeft iemand je dat geleerd?
Dank u. Als jonge tennisfan was ik helemaal
blij dat ik mijn idool Michael Chang live kon
zien spelen. Dat moest natuurlijk vastgelegd
worden alleen vielen deze foto’s met een
compact camera erg tegen. Een jaar nadien had
ik gespaard voor een spiegelreflex camera om
een nieuwe poging te wagen.
Ondanks ik niet in Eindhoven studeerde mocht
ik wel lid worden van studentenvereniging
ESFF Dekate Mousa. Daar heb ik de basis van
het fotograferen geleerd.
Maak je ook nog foto’s van andere dingen
buiten voetbal?
Zoals eerder genoemd ben ik een echte
tennisfan. Ik heb zelf zo’n 7 jaar les gegeven
en ben actief voor de tennisvereniging en de
tennisbond. Als ik de kans krijg bezoek ik
tennistoernooien om te fotograferen. In de tijd
dat ik naar zo’n 8 toernooien per jaar ging heb
ik veel mensen leren kennen. Met sommige
tennisspeelsters had ik fotoshoots gedaan in
vrijetijdskleding. Model fotografie wil ik dan
ook wel weer meer gaan doen.
Naast het tennis heb ik een korte periode
ijshockey gefotografeerd en de keren dat ik
naar de F1 ben gaan kijken gaat de camera
natuurlijk mee. Net als ieder ander ontbreekt
de camera natuurlijk niet tijdens vakanties.
Wanneer ben je begonnen met te
fotograferen?
Dat zal terug in 1998 zijn geweest waar ik mijn
eerste spiegelreflex camera heb gekocht.
Fotografeer je enkel Standard? Of ook
andere ploegen?
Vorig seizoen heb ik als test mijn camera
meegenomen naar Standard om te kijken of het
iets was. Ik had al een paar keer geoefend bij
de plaatselijke voetbalvereniging RKVV
Emplina.
Standard is echt mijn club. Supporter van de
mannen sinds 2001. De dames volg ik sinds
een jaar of 6 maar ben effectief gaan kijken
sinds de BeNeLeague. Als ik Standard niet kan
halen qua reistijd of als de dames vrij gepland
zijn, dan ga ik als het kan naar Lierse SK of
Telstar. Onlangs had ik vrijkaarten voor
PSV/FC Eindhoven tegen Anderlecht. Voor de
zekerheid toch maar mijn camera meegenomen
en uiteraard ook eventjes gebruik.
Wat gebruikte je in het begin van
apparatuur en accessoires? Is je uitrusting
hard geëvolueerd door de jaren heen?
Ik ben begonnen met een spiegelreflex camera
van Minolta. Die is uiteindelijk vervangen
door een verbeterde versie. Door de jaren heen
gingen er heel veel fotorolletjes doorheen en
ontwikkelkosten. In het digitale tijdperk had ik
met de Nikon D70 een camera voor
gevorderden. Uiteindelijk ben ik gezwicht voor
Canon. Ik fotografeer nu met een professionele
Canon 1D Mark III en als tweede camera heb
ik een Canon 6D full-frame camera. Aan
accessoires heb ik verschillende objectieven,
een losse flitser, een kleine studio voor
productfotografie en een achtergrond voor
modelfotografie.
Hoelang neem je al foto’s van Standard de
Liège ?
Sinds de wedstrijd Standard – FC Twente in
het seizoen 2013/2014 van de BeNeLeague.
We kennen je van in de tribunes en sinds
kort ben je officieel fotograaf. Beleef je dan
een wedstrijd helemaal anders ?
Officieel fotograaf wil ik mijzelf niet noemen
maar ik krijg inderdaad wel bijna overal
accreditatie om langs de lijn te zitten omdat ik
mijn foto’s beschikbaar stel voor de Officiële
Fanclub Les Rouchettes en Lage Landen
Voetbal Vrouwen. Het voetbal beleef ik zeker
anders. Ik denk dat ik 70% van de tijd door de
lens kijk waardoor ik soms wel een foto heb
van de keeper maar het eigenlijke doelpunt dus
niet echt heb gezien. Je mist dus wel delen van
de wedstrijd.
Je bent begonnen als tennisfotograaf, zijn er
grote verschillen met het fotograferen van
voetbal ?
Zeker weten. Bij het tennis is het doorgaans
overdag waar gebruik wordt gemaakt van
natuurlijk (zon)licht. De BeNeLeague wordt in
de avonden gespeeld met kunstlicht. Een
tennisbaan is ook een stuk kleiner dan een
voetbalveld. In het tennis is het vaak
voorspelbaar wanneer iemand bijvoorbeeld
met een racket gooit en je hebt overzicht over
de hele baan. Op een voetbalveld kan je
sommige acties missen omdat je net de
verkeerde kant van het veld zit. Bij het voetbal
kan ik nog heel veel leren.
Hoop je ooit ook toestemming te krijgen om
bij de mannenploeg als volwaardig
fotograaf rond te lopen ? Of is dat iets wat
je liever niet doet ?
Ik zou het heel graag willen alleen ik moet
kijken of dat ook haalbaar is. Vanuit Den
Bosch op en neer naar Luik is het elke keer
toch 360km. Een wedstrijd van Standard kost
dus bijna een hele werkdag (7 uur).
www.yimphoto.nl
In ons vorige magazine vroegen we alle
speelsters om een vragenlijst in te vullen. Eén
lijst kwam ons net te laat toe, daarom tonen we
hem nog graag in deze uitgave:
Luka Mertens:
Ik begon op mijn 5 jaar te voetballen, ik
speelde voor ik naar Standard kwam bij
Tienen, Kortenaken, Hoeleden en Diest.
Mijn leukste wedstrijd was in Sart-Tilman.
Mijn idool is Dries Mertens en ik vind de
academie en trainingen goed en heel leuk
Resultaten en standen
A-ploeg (BeNeLeague)
SC Heerenveen - Standard de Liège 0-2
Standard de Liège - KSK Lierse 3-0
ADO Den Haag - Standard de Liège 0-1
Standard de Liège - Telstar 3-0
OHL - Standard de Liège 0-10
Ajax - Standard de Liège 0-2
Standard de Liège - AA Gent 3-0
PEC Zwolle - Standard de Liège
Standard de Liège - FC Twente
Club Brugge - Standard de Liège
Anderlecht - Standard de Liège
Standard de Liège - PSV / FC Eindhoven
S W V G D+ D- Ptn
Standard de Liège 19 17 1 1 57 8 52
FC Twente 19 15 2 2 58 14 47
Ajax 20 15 4 1 47 16 46
ADO Den Haag 20 11 7 2 49 31 35
PSV/FC Eindhoven 19 9 7 3 37 32 30
Telstar 19 8 6 5 34 26 29
K Lierse SK 19 9 9 1 23 24 28
RSC Anderlecht 20 7 8 5 32 29 26
KAA Gent 19 6 11 2 15 37 20
SC Heerenveen 20 6 13 1 23 36 19
Club Brugge KV 19 4 14 1 10 38 13
PEC Zwolle 19 4 14 1 21 62 13
Oud-Heverlee Leuven 20 2 17 1 11 64 7
Bron: Standard-fémina.be
B-ploeg (1ste Nationale)
Bron: Standard-fémina.be
Standard de Liège - USGTH 0-1
Tongeren DV - Standard de Liège 29/4
Standard de Liège - Eva’s Tienen 4/4
Massenhoven - Standard de Liège 0-2
Standard de Liège - OHL 1-0
SK Lierse - Standard de Liège 1-2
Anderlecht - Standard de Liège 0-1
Standard de Liège - DVL Zonhoven 0-2
Eendracht Aalst - Standard de Liège
Standard de Liège - KSK Heist
WS Woluwe - Standard de Liège
Standard de Liège - Zulte Waregem
FC Kontich - Standard de Liège
S W V G D+ D- Ptn
DVC Eva's Tienen 20 16 1 3 67 12 51
DVL Zonhoven 22 17 5 0 68 28 51
Standard de Liège 19 13 4 2 39 16 41
SV Zulte Waregem 21 13 8 0 55 37 39
KSK Heist 22 12 7 3 33 24 39
U St-Ghisl. Tertre Hautr. 21 11 6 4 42 34 37
VCD Eendracht Aalst 21 11 9 1 36 31 34
K Lierse SK 19 7 9 3 30 46 24
K Massenhoven VC 21 6 10 5 28 39 23
K Kontich FC 22 5 11 6 26 54 21
RSC Anderlecht 22 6 14 2 44 48 20
Tongeren DV 21 5 14 2 23 60 17
Oud-Heverlee Leuven 22 2 13 7 17 43 13
FCF White Star Woluwe 21 2 15 4 18 54 10
C-ploeg (3de Nationale)
Standard de Liège - STVV B 4-1
FC HW Zonhoven - Standard de Liège 1-1
Standard de Liège - KMR Biesen 2-0
Bokrijk Sp. - Standard de Liège 0-1
Standard de Liège - RJ Arlonaise 3-1
US St. Rémy - Standard de Liège 0-5ff
USGTH B - Standard de Liège
Standard de Liège - RC Fémina Antheit
ASE Chastre - Standard de Liège
S W V G D+ D- Ptn
Standard de Liège 18 15 2 1 84 20 46
WC Sibret 17 15 2 0 97 17 45
ASE Chastre 17 13 3 1 71 20 40
FC Halvenweg 17 11 3 3 92 24 36
RJ Arlonaise 18 9 9 0 52 37 27
K Bokrijk Sp. 17 8 7 2 58 42 26
USGTH B 18 7 10 1 40 51 22
K St-Truidense VV B 17 5 12 0 38 52 15
KMR Biesen 17 3 13 1 17 110 10
US St-Remy 17 2 14 1 17 77 7
Fém. Sp. Charleroi 17 1 14 2 17 133 5
RC Fémina Antheit forfait général
Bron: Standard-fémina.be
U 16
RJS Chênéenne - Standard de Liège 0-2
US Grâce-Hollogne - Standard de Liège 2-1
Standard de Liège - RSC Tilffois 2/5
Seraing Ath. RFC B - Standard de Liège 0-12
Standard de Liège - R Ougrée FC B 15/4
Standard de Liège - RJS Chênéenne 0-2
Union Flémalle - Standard de Liège 6-0
Standard de Liège - US Grâce-Hollogne 3-3
RSC Tilffois - Standard de Liège 18/4
Standard de Liège - FC Trooz 25/4
S W V G D+ D- Ptn
Union Flémalle 10 9 1 0 71 11 27
FC Trooz 9 7 1 1 35 13 22
US Grâce-Hollogne 10 6 3 1 41 18 19
RJS Chênéenne 10 5 4 1 43 19 16
R Ougrée FC B 10 4 5 1 32 64 13
Standard de Liège 10 3 6 1 36 29 10
RSC Tilffois 11 1 9 1 19 58 4
Seraing Ath. RFC B 10 0 8 2 9 84 2
U14
Standard de Liège - SC Saive B 8-1
Standard de Liège - R Herve FC 10-0
AC Soiron - Standard de Liège 3/5
Standard de Liège - R Espoir Minerois B 3-0
RSC Beaufays B - Standard de Liège 0-2
SC Saive B - Standard de Liège 0-3
Standard de Liège - RFC Heusy Rouheid 8-0
R Herve FC - Standard de Liège 12/4
Standard de Liège - AC Soiron 19/4
RJS Olnoise - Standard de Liège 26/4
S W V G D+ D- Ptn
Standard de Liège 10 8 1 1 49 5 25
R Espoir Minerois B 10 8 2 0 37 13 24
RSC Beaufays B 11 7 2 2 41 10 23
SC Saive B 11 3 6 2 13 30 11
AC Soiron 9 3 5 1 20 40 10
RFC Heusy Rouheid 10 3 6 1 17 36 10
R Herve FC 9 1 5 3 15 32 6
RJS Olnoise 10 0 6 4 12 38 4
U13
Standard de Liège - R Ougrée FC 6 - 5
Standard de Liège - Union Flémalle 5 - 3
VERHUUR VAN BESTELWAGENS & MINIBUSSEN
HOESELT : TONGERSESTEENWEG 52 ( 089/ 62 12 27 )
HASSELT : KURINGERSTEENWEG 388 ( 0486/ 90 28 64 )
Les Rouchettes
absl – vzw
Samengesteld door : Valerie Kranen
Vertalingen :
Dominique Dara & Christine
Meer info :
www.lesrouchettes.be
e-mail : [email protected]
[email protected] (NL)
[email protected] (FR)
Bestuursleden :
Voorzitter : Dominique Massoz
Secretaris (FR) : Dominique Dara
Secretaris (NL) : Katrien Notaert
Penningmeester : Marc Dodion
Webmaster : Valerie Kranen
Speciale dank aan :
Speelsters van alle ploegen van Standard de Liège
section Féminine
Denis Franco –
persverantwoordelijke
Standard de Liège
section Féminine
Robert Absolonne -
Fotograaf
Standard de Liège
Alain Vincent
Fotograaf
Standard de Liège
section Féminine
Evelyne Ravaux – Dirk Van Ishoven – Kin Wah Yim
Onze fotografen
Onze sponsors