losowanie nagród odbędzie się 22...
TRANSCRIPT
KUPON WAKACYJNY
Rozwiązania rebusów 1.………………………………………………………………………………………….
2…..………………………………………………………………………………..………..
Imię i nazwisko …………………………………………………………….. klasa……………
Rebusy
1.
……………………………………………………………………………………..
2.
……………………………………………………..…
Gazetka uczniów SP nr 2 w Leżajsku
LUZIK W numerze :
Wyniki konkursów
Prezentacja prac
literackich naszych
najmłodszych uczniów
Uśmiechnij się
Napój Shreka
Kącik języka
angielskiego
i inne …
Cena : 1 zł
Nr 47
2016/2017
KONKURS !!!
W tym numerze wspaniały konkurs z nagrodami. Zasady
udziału:
kup 47 numer „Luzika”, wypełnij kupon, znajdujący się na poniżej, wpisując
rozwiązania rebusów, nazwisko i imię oraz klasę, wypełniony kupon wrzuć do puszki, znajdującej się
w naszej bibliotece szkolnej najpóźniej do 19 czerwca.
Losowanie nagród odbędzie się 22 czerwca.
Powodzenia . Redakcja „Luzika”.
LUZIK
Wspaniałych, słonecznych i bezpiecznych
wakacji, pełnych niesamowitych wrażeń życzy
redakcja „Luzika”.
Wiadomości ze szkolnego korytarza
kącik
W szkole - Jasiu, przeczytałeś trylogię Sienkiewicza? - To trzeba było przeczytać? - Tak, na dzisiaj. - O rany, a ja przepisałem...
Ojciec przegląda dzienniczek Jasia. -Znowu jedynka z historii? -Widzisz tato, niestety, historia lubi się powtarzać.
Co mówi nauczycielka geografii,
gdy wybiera kolor butów?
Może czerwone.
Jak się nazywa twarz matematyka? Oblicze!
Wyniki konkursu KANGUR MATEMATYCZNY:
Kategoria Żaczek:
Terech Piotr (laureat) – opiekun p. Dorota Zygmunt
Grębowiec Sebastian (wynik bdb) – opiekun p. Krystyna Krawczyk
Sałuk Maja (wyróżnienie) – opiekun p. Krystyna Krawczyk
Kiełbowicz Emilia (6 miejsce) – opiekun p. Krystyna Krawczyk
Hajduczka Karolina (7 miejsce) – opiekun p. Krystyna Krawczyk
Kategoria Maluch:
Buba Piotr (laureat) – opiekun p. Bernadetta Miazga-Stawarz
Gondek Bartłomiej (wynik bdb) – opiekun p. Anna Żak
Bzdoń Antoni (wynik bdb) – p. Barbara Sarzyńska
Rydzik Magdalena (wyróżnienie) – opiekun p. Bernadetta Miazga – Stawarz
Greszta Gabriela (wyróżnienie) – opiekun p. Małgorzata Czyż – Czerwonka
Młynarska Oliwia ( wyróżnienie) – opiekun p. Barbara Sarzyńska
Naróg Zuzanna ( wyróżnienie) – opiekun p. Anna Żak
Czubat Jakub ( wyróżnienie) – opiekun p. Anna Żak
Kategoria Beniamin:
Rydzik Aleksandra (wyróżnienie) – opiekun p .Agata Sroka
Dunicz Konrad (wyróżnienie) – opiekun p .Agata Sroka
Terech Szymon (wyróżnienie) – opiekun p. Agata Sroka
Czubat Filip ( wyróżnienie) – opiekun p. Agata Sroka
Tołpa Bartosz (wyróżnienie – opiekun p . Agata Sroka
Jaka książka razi prądem?
Przewodnik.
Karol Marzęciak kl. 4 b
23 maja odbył się drugi etap VII Miejskiego Konkursu Matematycznego
organizowanego przez SPnr2. W kategorii klas czwartych Piotr Buba, uczeń klasy
4a, otrzymał tytuł Mistrza Matematyki Miasta Leżajska, a tytuł Wicemistrza -
Kacper Kisielewicz, uczeń klasy 4b. W kategorii klas piątych najwyższe miejsca zajęli
uczniowie klasy 5b : Bartosz Tołpa - Mistrz Matematyki Miasta Leżajska oraz
Szymon Terech- Wicemistrz Matematyki Miasta Leżajska. Serdecznie gratulujemy !
18 maja w naszej szkole miało miejsce spotkanie z podróżnikiem z grupy Trzask –
panem Grzegorzem Chachurą – w którym uczestniczyli uczniowie naszj szkoły.
Tym razem uczniowie wsłuchali się w egzotyczne ciekawostki o Amazonii. Podczas
prezentacji przedstawiony został między innymi ekstremalny pobyt w lesie amazońskim,
z dala od wysoko rozwiniętej cywilizacji w pobliżu natury – tropikalnych roślin i zwierząt, tak
charakterystycznych dla tych terenów oraz tak niebezpiecznych dla człowieka.
Kilka ciekawostek przedstawionych przez podróżnika: wody Amazonki – najdłuższej rzeki na
świecie potrafią być tak wysokie, że płynąc łódką, dookoła widzimy korony drzew; buduje się
“pływające” domy, osadzone na balach; pogoda może zmienić się w każdej chwili,
a niezawodną pogodynką jest tukan – wydający dźwięk mówiący o nadchodzących zmianach;
wycinka niektórych gatunków drzew grozi wieloletnim więzieniem; istnieją mrówki, których jad
powoduje 24-godzinny ból.
Słuchacze mogli również poznać nieco inny świat plemienia Indian. Świat, w którym
społeczności przewodniczy wódz, a zabawkami ich dzieci są węże. Wysłuchaliśmy również
opowieści o jedzeniu larw, pająków, mrówek i łowieniu piranii na obiad, o delfinach,
leniwcach, kajmanach, bananach, Operze, Fortlandii, lasach deszczowych i wielu, wielu
innych ciekawych rzeczach.
Everyday life in the UK
QUEUEING
At British banks, shops, cinemas, theatres or bus
stops you can always see people in queues.
They stand in line and wait quietly, often for
a long time. Each new person stands at the end
of the queue – sometimes in rain, wind or snow.
SHAKING HANDS
Hundreds of years ago, soldiers began this custom. They shook hands to show that they didn’t have a sword. Now, shaking hands is a custom around the world. You shake hands when you meet a person for the first time. You also say “How do you do?” This is not really a question, it’s a tradition. The correct answer is exactly the same, “How do you do?”
TALKING ABOUT THE WEATHER
The British talk about the weather a lot.
For example, “Isn’t it a beautiful morning?” or
“Very cold today, isn’t it?” They talk about the
weather because it changes so often. Wind,
rain, sun, cloud, snow – they can all happen in
a British winter – or a British summer.
p. Anna Szczawińska
Chciałabym wam zaproponować pyszny napój na gorące dni.
Wiem , że jak przeczytacie składniki, to wasze miny mogą nie być
uśmiechnięte. Jak tak miałam, kiedy mama pierwszy raz zrobiła mi
ten sok. Ale po skosztowaniu , robię go
razem z mamą bardzo często.
Postanowiłam też dać mu fajną nazwę-
„Napój Shreka”, ponieważ ma zielony
kolor
Składniki:
1 -1/2 cytryny lub pomarańczy ,
8 gałązek natki pietruszki ( często
dodajemy też miętę),
200g kostek lodu,
40-50 g cukru ( można więcej, ale moja
mama nie bardzo mi pozwala ),
800 g wody mineralnej niegazowanej.
Wszystkie składniki, oprócz wody, miksujemy. Jeśli nie macie
specjalnego urządzenia Termomix , możecie użyć blendera.
Następnie dodać wodę i dobrze wymieszać.
Tylko nie zniechęcajcie się tą pietruszką , najpierw zróbcie, a na
pewno wam posmakuje .
Smacznego !
Wyniki Miejskiego Konkursu Ortograficznego „Corrida – 2017”
I miejsce zdobył Szymon Terech kl. 5b
(opiekun p. Iwona Marzec-Wiącek)
II miejsce- Aleksandra Jasion kl. 6c
Kornelia Tofilska kl. 6c
(opiekun p. Marzena Orzelska-Witkowska)
III miejsce- Kamil Gardziel kl. 6c
Magdalena Martula kl. 6a
(opiekun p. Marzena Orzelska-Witkowska)
Dnia 27.04.2017 r. na stronie Kuratorium Oświaty
w Rzeszowie ogłoszono oficjalne wyniki Wojewódzkiego
Kuratoryjnego Konkursu z Języka Polskiego.
Zaszczytne tytuły laureata zdobyły uczennice naszej
szkoły: Magdalena Martula (kl. 6c) oraz Aleksandra Jasion (kl.
6a). Laureatki do konkursu przygotowywały się pod kierunkiem
nauczyciela języka polskiego – p. M.Orzelskiej-Witkowskiej.
Serdecznie Gratulujemy!
Wolnym krokiem ruszyli przed siebie.
- Wczoraj byłem u mojego kolegi z klasy, bawiliśmy się na strychu i znaleźliśmy
rodzinę nietoperzy. Na początku bardzo się wystraszyliśmy. Wydaje mi się jednak,
że one bardziej się bały nas. Michał zawołał swojego dziadka, żeby zobaczył nasze
znalezisko. Ten bardzo się zdenerwował , wziął duży , ciężki kij i zabił trzy małe
nietoperze. Ja w ostatniej chwili pod kurtkę schowałem jednego, tego
najmniejszego i szybko uciekłem do domu. Kiedy rodzice zobaczyli mojego
nowego przyjaciela , nie byli zachwyceni i kazali mi go wynieść do lasu. Nie
chciałem tego zrobić, bo bałem się , że ktoś go skrzywdzi. On jest taki mały
i bezbronny. Rodzicom powiedziałem , że wychodzę do lasu, ale wcale tego nie
zrobiłem. Postanowiłem, że będę się nim opiekować. Teraz, kiedy robi się zimno
i ciemno, muszę mu znaleźć jakieś ciepłe miejsce. Może dołączysz do nas?
Natalka z tego wszystkiego zapomniała, że miała wracać do domu
i postanowiła pomóc nowemu koledze. Wkrótce zobaczyli stary dom , do którego
weszli. Nie było tam żadnych mebli ani nic do jedzenia. Ponieważ była już późna
godzina, dzieci były bardzo śpiące. Rozłożyły kartony, które leżały pod starym
piecem, zrobiły z nich łóżka i przykryły się zasłonami , które były na oknie. Topek
wisiał na suficie.
Obudził ich jakiś krzyk. Usłyszeli też sygnały samochodów policyjnych
i głośne wołanie. Okazało się , że szuka ich prawie całe miasteczko. Kiedy wyszli
ze swojej kryjówki, Natalka zobaczyła swoich rodziców. Mama bardzo płakała,
tato był smutny. Kiedy zobaczyli Natalkę , tak mocno ją przytulili, że nie mogła
oddychać. Pan policjant zaraz zawołał rodziców Tymona , którzy również bardzo
się ucieszyli , widząc swojego syna. Policjant zapytał dzieci, co się z nimi stało,
więc opowiedzieli mu całą historię.
Wszyscy szczęśliwie wrócili do domu. Dzięki panom policjantom Topek
znalazł schronienie w zoo. Dziadek Michała dostał duży mandat za zabicie
nietoperzy. Dzieci się razem zaprzyjaźniły i postanowiły , że będą zawsze
pomagać zwierzętom, ale będą mówić o wszystkim rodzicom i nie oddalą się tak
od domu . Rodzice zaś obiecali, że dadzą dobry przykład jak pomagać
innym.
W ogłoszonym przez
wydawnictwo Nowa Era konkursie
literackim dla uczniów szkół
podstawowych ph.„Popisz się
talentem” wzięły udział dwie
uczennice klasy 2b. Czekamy na
rozstrzygnięcie, a w Luziku już teraz prezentujemy zgłoszone prace. Mamy
nadzieję, że taka lektura umili Wam wakacyjny odpoczynek.
„TAJEMNICZA KRAINA” Tego dnia Natalka po raz pierwszy w życiu sama wracała ze szkoły. Długo
prosiła rodziców, żeby się zgodzili. W końcu była już dużą dziewczyną! Gdy tylko
zajęcia dobiegły końca, dziewczynka popędziła do szatni, zmieniła obuwie
i wybiegła ze szkoły. Czuła się taka dorosła i samodzielna! Pewnym krokiem
ruszyła przed siebie. Doszła do parku i skręciła w alejkę prowadzącą ku Dużej
Ulicy. Otuliła ją cisza wielkich, rozłożystych drzew. Płatki śniegu tańczyły
w powiewach wiatru. Zapadał zmierzch, ale parkowe latarnie jeszcze się nie
włączyły. Nagle – w mroku przed sobą – Natalka dostrzegła niewyraźny kształt.
Stanęła zaskoczona, bo oto… stał przed nią piękny kot. Oczy miał błękitne, maść
białą w szare pręgi i niebieską obrożę.
- Do kogo on należy? – spytała sama siebie.
Nagle na najbliższym drzewie zobaczyła ogłoszenie:
ZAGINĘŁA KOTKA O IMIENIU MISIA. JEST BIAŁA W SZARE PRĄŻKI, MA NIEBIESKĄ
OBROŻĘ. ZNALAZCĘ PROSZĘ, ABY ZADZWONIŁ POD NUMER 178577. CZEKA
NAGRODA!
Natalka zerwała całe ogłoszenie i schowała do kieszeni. „Trzeba powiedzieć
rodzicom” – pomyślała, kierując się w stronę domu, a kotka – o dziwo – szła za
nią.
- Miła jesteś – powiedziała Natalka do Misi.
- Miau – odezwała się kotka.
Dziewczynka szła dalej przez Dużą Ulicę, mijała kolorowe domy i ciemne
drzewa. W końcu zobaczyła swój miły i przytulny dom! Z ulgą przekręciła klucz.
Była sama, ale w bezpiecznym miejscu. Postanowiła pokazać ogłoszenie mamie.
Blanka Nowak kl. 2b
Czekając na nią, usiadła w fotelu i zaczęła uważnie przyglądać się znalezionemu
zwierzakowi, który hipnotyzował ją wzrokiem. Nagle znalazła się na nieznanej
drodze i wkrótce ujrzała miasteczko. Przyspieszyła kroku i wkrótce stanęła jak
wryta, ponieważ… po uliczkach chodziły koty! Do tego były w ubraniach! Zdziwiła
ich niezmiernie obecność Natalki. Leniwie podeszły i zaczęły ją obwąchiwać.
Okazało się, że… umiały także mówić! Na środek placu, na którym właśnie się
znajdowały, wyszła Misia.
- Kim ona jest? – zastanawiały się koty, spoglądając nieufnie na przybysza.
- To człowiek – ucięła kotka – a dokładniej dziewczyna.
Natalka stała, nie wiedząc, co powiedzieć. W końcu wykrztusiła:
- Tak, jestem dziewczyną. Mam na imię Natalia.
- Widzicie? – miauknęła z wyższością Misia.
- Tak… - odparły koty, łasząc się do dziewczynki.
- Mamy problem – zamiauczała kocica.
- Jaki? – Natalka była ciekawa.
- Niedługo wojna – odpowiedziała tajemniczo Misia.
- Z kim? – chciała wiedzieć dziewczynka.
- Ze złymi kotami! –krzyknęły wszystkie. – Ty musisz nam pomóc!
- Dobrze – powiedziała. – Czy macie wszystko, co ułatwi zwycięstwo?
Koty zapewniły ją, że są dobrze przygotowane. Pokazały wyostrzone pazury
i zademonstrowały perfekcyjnie najeżoną sierść, która miała skutecznie odstraszać
wroga. Zbliżała się decydująca bitwa. Przywódca wrogiej armii, Miaukobij ,
zaatakował Natalkę. Ostre pazury błysnęły przed jej oczyma. Na szczęście Misia
w porę skoczyła na przeciwnika. Ten nie spodziewał się takiego brawurowego
ataku i speszony cofnął się. Pozostałe koty uznały to za ucieczkę dowódcy i też
zaczęły oddawać pole.
Tymczasem Natalka zebrała całą odwagę i zawołała:
- I tak cię dopadnę!
Żwawo ruszyła naprzód, dając towarzyszom Misi znak, aby szły za nią.
Zachwycone odwagą dziewczynki koty ruszyły przed siebie. Ich przeraźliwe
miauczenie spowodowało, że przeciwnik zatkał sobie uszy i nie słyszał rozkazów
dowódcy wzywających do oporu. Natalka chciała zobaczyć uciekającego
przeciwnika, więc uważnie spojrzała wokół, ale poczuła, że ktoś ją atakuje.
Zerknęła w bok.
Nad nią stała mama i potrząsała ją lekko za ramię, aby się obudziła.
Zawiedziona dziewczynka z żalem pomyślała, że to był tylko sen, bo kota nigdzie
nie było. Nagle poczuła coś w kieszeni. Z wahaniem sięgnęła do niej. Jakież było
jej zdziwienie, gdy wyjęła stamtąd kartkę z napisem: OGŁOSZENIE NIEAKTUALNE.
KOTKA WRÓCIŁA.
- Jakie krainy odwiedzamy we śnie? – zamyśliła się i powzięła postanowienie, aby
kiedyś odkryć tę tajemnicę.
Może kolejny samodzielny powrót do domu będzie okazją do rozwiązania takiej
zagadki?
”TOPEK I PRZYJACIELE” Tego dnia Natalka po raz pierwszy w życiu sama wracała ze szkoły. Długo
prosiła rodziców, żeby się zgodzili. W końcu była już dużą dziewczyną! Gdy tylko
zajęcia dobiegły końca, dziewczynka popędziła do szatni, zmieniła obuwie
i wybiegła ze szkoły. Czuła się taka dorosła i samodzielna! Pewnym krokiem
ruszyła przed siebie. Doszła do parku i skręciła w alejkę prowadzącą ku Dużej
Ulicy. Otuliła ją cisza wielkich, rozłożystych drzew. Płatki śniegu tańczyły
w powiewach wiatru. Zapadał zmierzch, ale parkowe latarnie jeszcze się nie
włączyły. Nagle – w mroku przed sobą – Natalka dostrzegła niewyraźny kształt.
Stanęła zaskoczona, bo oto zobaczyła przed sobą chłopca z dziwnym ptakiem na
ramieniu. Kiedy się dokładnie przyjrzała , zobaczyła , że to nietoperz, który mocno
trzepotał skrzydłami i wydawał głośne dźwięki. Dziewczynka rozglądnęła się wokół
i patrzyła, w którą stronę może uciekać. Przypomniała sobie , że pani
wychowawczyni dzisiaj w szkole opowiadała, jak nietoperze wczepiają się we
włosy ludzi.
- Nie bój się, nic ci nie zrobimy. Ja mam na imię Tymon , a to mój przyjaciel
Topek. Dlaczego jesteś tutaj sama , zgubiłaś się ? – zapytał chłopiec.
Natalka zdenerwowana odpowiedziała:
- Wcale się nie zgubiłam , jestem już duża, mam 9 lat i mogę sama chodzić po
parku. Zresztą ty też jesteś sam, więc dlaczego się dziwisz?
- Nie musisz być dla mnie taka niemiła, ja nie chcę zrobić ci krzywdy, jak chcesz,
możemy razem pospacerować, a ja opowiem ci dlaczego jestem tutaj bez
rodziców, chociaż bardzo się boję- zaproponował Tymon.
Ilona Karasińska kl. 2b
Klasa 2b
Blanka Nowak kl . 2b