Kiedy mając lat kilka nauczyłam się czytać, to „Dzieci z Bullerbyn” były pierwszą książeczką, którą sama przeczytałam w całości. Przeczytałam ją raz,

potem drugi, trzeci … i tak do dnia dzisiejszego lubię od czasu do czasu powracać do historii dzieci

z odległego Bullerbyn, bo przenoszą mnie do jeszcze odleglejszej krainy – krainy mojego dzieciństwa…

Autorka „Dzieci z Bullerbyn” – Astrid Lindgren przyszła na świat w listopadzie 1907 roku w pobliżu szwedzkiego miasteczka Vimmerby. Tam dorastała na farmie swoich

rodziców, gdzie rodzice bardzo często czytali swoim dzieciom bajki oraz opowiadania, zachęcając ich tym do wchodzenia w świat literatury i wyobraźni. Mała Astrid

najbardziej przeżywała, z pozostałej trójki swojego przeżywała, te opowiadania rodziców. Świat bajek z jej dzieciństwa tak bardzo utkwił w pamięci Astrid i tak

kompletnie ją pochłonął, że zacznie marzyć tylko o tym, aby w przyszłości zostać pisarką. W szkole była wzorową

uczennicą, która nie miała sobie równych z języka szwedzkiego. Egzaminy końcowe w gimnazjum zdało celująco, a w wieku siedemnastu lat już dostała swoją

pierwszą pracę w „Gazecie Vimmerby”.

Jednak mając zaledwie osiemnaście lat Astrid zachodzi w ciążę, co na tamte czasy w małym Vimmerby wywołało

ogromny skandal. Postanawia więc przenieść się do Sztokholmu. Tam, w grudniu 1926 roku, przychodzi na

świat jej synek Lars. W Sztokholmie Astrid podejmuje się różnych zajęć, w tym dostaje pracę asystentki redaktora Sture Lindgrena w Królewskim Klubie Automobilowym, który zostanie jej przyszłym mężem w 1931 roku. Trzy lata po ich ślubie na świat przychodzi córka państwa Lindgren – Karin, która to właśnie kilka lat później

wymyśli postać Pippi Pończoszanki, o której w 1944 roku zacznie pisać Astrid.

Wydanie książki dla dzieci „Pippi Pończoszanka” całkowicie zmieni życie rodziny Lindgren. „Pippi…”

przyniosła Astrid międzynarodowy rozgłos oraz uznanie, choć była to już jej druga powieść dla dzieci (pierwszą

była książka „Zwierzenia Britt-Marii”). Już jesienią 1946 roku Astrid rozpoczęła pracę w wydawnictwie Raben & Sjogren jako redaktor książek dla dzieci. Tam pracowała

aż do 1970 roku. Między pracą w wydawnictwie, a zajmowaniem się domem, Astrid pisze i wydaje kolejne

książki dla dzieci, w tym w 1947 roku wydaje wspomniane już na samym początku „Dzieci z Bullerbyn”.

Wśród jej bardzo bogatego dorobku literackiego znajdziemy powieści, zbiory opowiadań dla dzieci, sztuki

teatralne oraz słuchowiska radiowe.

Świat jednak najbardziej pokochał opowieści o Pippi, które przetłumaczono na siedemdziesiąt trzy języki i do tej pory wydano ponad dziesięć milionów egzemplarzy „Pippi Pończoszanki”. Także wiele z jej powieści został

później zekranizowanych, w tym oczywiście moje ukochane „Dzieci z Bullerbyn”. Astrid Lindgren dożyła

sędziwego wieku dziewięćdziesięciu pięciu lat. Jej pogrzeb transmitowały wszystkie stacje telewizyjne w

Szwecji, a wiadomość o jej śmierci pojawiła się na pierwszych stronach gazet z całego świata. Nawet jedna

ze szwedzkich gazet „Aftonbladet” napisała o śmierci Astrid Lindgren, że oto odeszła „jedyna królowa bajek”…

Mam nadzieję że zaciekawiła was moja skromna prezentacja

Zuzia Trembulak