வருடம் 1993,, ப ொதிகைத் பதன்றல் வந்து தொலொட்டும் அந்தி மொகல, எங்குத் திரும் ினொலும் கைொயில்ைளும், பதருகவொர இட்லி ைகடைளும், மல்லிகையின் வொசமும், நிகறந்து ைொனப் டும் மதுகர மொநைர், மதுகர சிம்மக்ைல் கமம் ொலத்தின் ின்னனியில் ைீகைச் சூரியன் பசங்குருதிகய வொனில் பதளித்தப் டி மகறயும் அைகு ரம்மியமொை இருந்தது, கமம் ொலத்தில் யணம் பசய்யும் வொைனங்ைளின் இகரச்சல் மட்டும் இல்கலபயன்றொல் சூரியனின் மகறகவ ஒரு ைவிகதகயொடு ஒப் ிடலொம், ஆனொல் இந்த இகரச்சலில் ரசிக்ை மட்டுகம முடியுகமயன்றி ைவிகதகயொடு ஒப் ிட முடியவில்கல கமம் ொலத்தின் கைப் ிடி சுவற்றில் கைகய ஊன்றி தனது இரண்டு உள்ளங்கையிலும் தன் முைத்கத தொங்ைிய டி தூரத்தில் பதரிந்த ரயில் தண்டவொளத்தில் மிதமொன கவைத்தில் க ொய்க்பைொண்டிருந்த ரயிலின் ப ட்டிைகள ஒவ்பவொன்றொை எண்ணிக்பைொண்டு இருந்தொள் மொன்சி இது அவளின் அன்றொட வைக்ைம், ஆனொல் ரயில் கவைத்கதொடு க ொட்டியிட்டு ப ட்டிைகள ஒருமுகற கூட மொன்சி சரியொை எண்ணியது ைிகடயொது, ஒவ்பவொரு முகறயும் ைணக்கு தவறிவிடும், ைணக்கை எந்த ப ட்டியில் தவறவிட்கடொம் என்று அவள் குைப் த்துடன் மறு டியும் எண்ணும்முன் ரயில் க ொய்விட்டிருக்கும், இன்றும் அகதக ொல் ைணக்கு தவறியது “ ச்கச, இன்னிக்கும் ரயில் சீக்ைிரமொ க ொயிருச்கச” என்று அவள் ைொல்ைகள உதறிக்பைொண்டு நிற்க்ை கமம் ொலத்தின் ைீகை துகவத்து ைொயகவத்த துணிைகள அவசரஅவசரமொை மடித்துக்பைொண்டிருந்த மொன்சியின் அம்மொ அன்னலட்சுமி “ அடிகயய் மொன்சி,, ரயிலுப் க ொயி இம்புட்டு கநரமொச்கச, இன்னும் என்னடிப் ண்ற, வந்து இந்த துணிபயல்லொம் மடி புள்ள ப ொழுதுசொயிரதுக்குள்ள வடீ்டுக்கு க ொவலொம்” என்று கமம் ொலத்தில் நின்றிருந்த மொன்சிகயப் ொர்த்து உச்சஸ்தொயியில் குரல் பைொடுக்ை, தொயின் குரல் கைட்டு வரண்டு க ொன கவகை ஆற்கற எட்டிப் ொர்த்த மொன்சி “ இரு யம்மொவ் இப் இன்கனொரு ரயிலு வரும் அகதயும் ொத்துட்டு ஓடியொகறன்” என்று திலுக்கு உரக்ை ைத்தினொள்

அன்னம் உரக்ை முனங்ைிய டி ஆற்றில் ைொய்ந்து பைொண்டிருந்த துணிைகள அைைொை மடித்து அடுக்ைி மூட்கடயொை ைட்டினொள், சிறிய துணிைகள கவத்து இன்கனொரு சிறிய மூட்கடகய மொன்சிக்கு ைட்டி கவத்தொள் அன்னலட்சுமி,, சிவப் ொ, பவளுப் ொ என்று ைண்டு ிடிக்ை முடியொத ஒரு நிறம், ஒருைொலத்தில் இவளும் அைைியொை இருந்திருப் ொள் என்று எண்ணகவக்கும் எடுப் ொன முை அகமப்பு, உடலில் ைிள்ளிபயடுக்ைக் கூட சகதயில்லொது உடலில் உள்ள எலும்புைள் அத்தகனகயயும் எடுத்துக்ைொட்டும் கதைம், ரிக்ஷொ வண்டி ஓட்டும் மொரிகய ைொதலித்து மணந்து, திருமணமொைி ஏகை வருடத்தில் அவகன ைஞ்சொவுக்கு லிபைொடுத்துவிட்டு தனது ஒரு மைகளொடு வொழும் இளம்விதகவ, இவள் ப யரில் மட்டுகம அன்னம் இருக்ைிறது, மற்ற டி மகைக்ைொலத்தில் லநொட்ைள் ட்டினி ைிடக்கும் ஒரு சலகவத்பதொைிலொளி, ஆதறவற்ற நிகலயில், த்துப் திகனந்து வடீுைளில் அழுக்கு துணிைகள எடுத்து சலகவ பசய்து ிகைக்கும் ஒரு அன்றொடங்ைொய்ச்சி, அன்னலட்சுமிக்கு மைகள உலைம், எப் டியொவது அவகள டிக்ைகவத்து ப ரிய உத்திகயொைத்திற்கு அனுப் கவண்டும் என்ற லட்சியத்கதொடு சுடும் ஆற்றுமணலில் தனது வியர்கவகய சிந்தி உகைப் வள், அன்னலட்சுமி வலது கைகய பநற்றியில் கவத்து ைண்ைளுக்கு குகட ிடித்து மீண்டும் கமம் ொலத்கதப் ொர்த்து “ அடிகயய் இப் நீ ைீை வரல ைட்ட பவளக்குமொறு ிய்யிற மொதிரி அடிப்க ன்” என்று ைடுகமயொை குரல் பைொடுக்ை, “ யம்மொ யம்மொ இந்தொ ரயிலு வருதும்மொ, எண்ணிட்டு இகத வந்துட்கடன்ம்மொ” என்று ைீகைப் ொர்த்து பைஞ்சுதலொய் பசொல்லிவிட்டு அவள் நிமிர்வதற்குள் ரயிலின் ல ப ட்டிைள் ொலத்கத ைடந்து க ொய்விட்டிருந்தது, மொன்சிக்கு தன் அம்மொவின் கமல் ைடுகமயொன கைொ ம் வந்தது, முைத்கத உர்பரன்று கவத்துக்பைொண்டு கமம் ொலத்தின் ிளொட் ொரத்தில் கவைமொை நடந்து க்ைவொட்டில் இருந்த டிைள் வைியொை இறங்ைி மூங்ைில்ைகடத்பதரு வைியொை ஆற்கற கநொக்ைி ஓடினொள் க ொனவள் சிறிய துணி மூட்கடகய எடுத்து தனது வலது கதொளில் மொட்டிக்பைொண்டு, ஆற்று மணலில் ைிடந்த தனது ள்ளிக்கூடப் புத்தைங்ைள் அடங்ைிய க கய எடுத்துக்பைொண்டு அன்னலட்சுமிக்கு முன்கன விடுவிடுபவன நடக்ை ஆரம் ித்தொள், மொன்சி , வயது த்து, ஆறொம் வகுப் ில் அடிபயடுத்து கவத்திருக்கும் ஒரு குட்டி அைைி , ஒருைொலத்தில் அன்னலட்சுமி இப் டித்தொன் இருந்திருப் ொகளொ என்று ொர்ப் வர்ைகள எண்ணகவக்கும் கதொற்றம், எப் வுகம நிமிர்ந்த திமிரொன நகட, மொன்சிக்கு தனது நிறத்திலும் அைைிலும் பைொஞ்சம் ைர்வமுண்டு, டிப் ிலும் டுசுட்டி, அவளுகடய அம்மொவின் ஆகசப் டி டிக்ைகவண்டும் என்று நிகனத்தொலும், உத்கயொைம் என் து

அவளின் ைற்ப் கனக்கு எட்டொதது, ஆனொல் எந்த உத்கயொைத்திற்குப் க ொனொலும் ைொரில் க ொய் இறங்ைகவண்டும், அதுவும் நகைக்ைகட பசட்டியொர் தொத்தொ வச்சிருக்குற மொதிரி ப ரிய ைொர்ல தொன் மொர்க்பைட்க்கு கூட க ொைகவண்டும் என்று அடிக்ைடி நிகனத்துக்பைொண்டு ைண்ைகளத்திறந்து பைொண்கட ைனவுைளில் மிதப் ொள் ள்ளி விடுமுகற நொட்ைளில் அழுக்பைடுக்ை அன்னலட்சுமியுடன் எல்லொ வடீுைளுக்கும் க ொவொள், சிலர் அவளின் அைகையும் அறிகவயும் கசற்றில் முகளத்த பசந்தொமகர என்று உவகம கூறுவொர்ைள், சில அறிவனீர்ைள் இப் டி ஒரு அைைி எப் டி வண்ணொத்தியின் வயிற்றில் ிறப் தொ என்று அன்னலட்சுமியின் ைற்க ைண்ைளொல் கசொதகனயிடுவொர்ைள் அவர்ைள் பைொடுக்கும் அவர்ைள் ிள்களைளின் த்தொத உகடைகள கூட பைொடுத்த ஆட்ைளின் தரத்கதயும் துணிைளின் தரத்கதயும் ொர்த்துதொன் அணிவொள், பைொடுத்த ஆட்ைளின் க ச்சு சரியில்கல என்றொல் அவர்ைள் பைொடுத்த உகட எப் டிப் ட்டதொை இருந்தொலும் வருடக்ைணக்ைில் மக்ைித்தொன் க ொகும் அன்னலட்சுமியின் வடீு கவகை ஆற்றின் அக்ைகரயில் இருக்கும் பசல்லூர்,, ஆற்றின் ைகரகயொர குடிகசைளில் தொன் அன்னலட்சுமியின் ங்ைளொவும் இருக்ைிறது, ஒகர அகற பைொண்ட பதன்னங்ைீற்று குடிகச, நடுகவ ஒரு தட்டி அகடத்து அந்த க்ைம் சகமயலகறயொை தடுத்திருந்தொள், வடீ்டின் ின்புறம் நொன்கு குச்சி நட்டு ைிைிந்த புடகவைகள அதில் சுற்றி ஒரு ஆள் உட்ைொர்ந்து குளிக்கும் அளவிற்கு ஒரு ொத்ரூம், அதற்கு சற்று க்ைத்தில் ப ரிய பவள்ளொவி அடுப்பு, அதன் கமகல ப ரிய பவள்ளொவி சொலு, ஊர் அழுக்கை எல்லொம் பவளுக்கும் அடுப்புக்கும், சொலுக்கும் சுண்ணொம்பு அடித்து , மங்ைளைரமொை மஞ்சள் குங்குமம் கவக்ைப் ட்டிருக்கும், கவகை ஆற்றின் பவள்ளம் வந்துவிட்டொல் அத்தகனயும் அடித்துக்பைொண்டு க ொய்விடும், அதனொல் பவள்ள அறிவிப்பு வந்தவுடகனகய இருக்கும் ொத்திரங்ைகள மூட்கடைட்டிக் பைொண்டு மைளுடன் ஏதொவது ிளொட் ொரத்தில் க ொய் தஞ்சமகடவொள், பவள்ளம் வடிந்ததும் அழுக்கு துணிபயடுக்கும் பசட்டியொர் வடீ்டில் அஞ்சு வட்டிக்கு ைடன் வொங்ைி எல்லொவற்கறயும் சரி பசய்வொள் மொன்சி ள்ளிக்கூடம் கவகையொற்றின் இக்ைகரயில் சிம்மக்ைல், ைஸ்தூரி ொய் ைொந்தி நடுநிகலப் ள்ளி, இரண்டு வரிகசயொை த்து வகுப்புைள் மட்டுகம உள்ள ள்ளிக்கூடம், இதற்கு மறுப யர் ஆத்து ள்ளிகூடம், ைொரணம் ள்ளியின் ின்புறம் ப ரிய ைருங்ைல் ைொம் வுண்ட் சுவர், அதன் ின்புறம் ைொய்ந்து க ொன கவகை ஆறு, ஆற்றில் பவள்ளம் வரும் சமயங்ைளில் அந்த னிபரண்டடி ைருங்ைல் ைொம் வுண்கட பதொட்டு பவள்ளம் ைகரபுரண்டு ஓடும், வகுப் ில் க்ைத்தில் அமரும் எஸ்தரின் ைறுப் ொன கைகயொடு தன் கைகய கவத்து அவளின் ைறுப்க நக்ைல் பசய்வதும் மொன்சியின் ப ொழுதுக ொக்குைளில் ஒன்று,

ஆனொல் ைிறிஸ்மஸ் மறுநொள் அன்று எஸ்தர் உடுத்தி வரும் புதிய உகடைகளப் ொர்த்து மனம் பவதும்புவொள், அவளின் பவதும் கல தனக்கு சொதைமொை யண் டுத்திபைொள்ளும் எஸ்தர் அன்று முழுவதும் தனது உகடகய ற்றியும், ைிறிஸ்மஸ் அன்று தனக்கு ைிகடத்த ரிசுப்ப ொருள்ைகளப் ற்றியும் ப ருகமயொை கூறி மொன்சிகய ைிவொங்குவொள் மொன்சிக்கு வகுப்பு முடிந்ததும், ஆற்றில் தண்ணரீ் இல்லொத நொட்ைளில் சுல மொை ஏறக்கூடிய அந்த ைருங்ைற்ைள் மீது ஏறி ஆற்றின் அந்த க்ைம் மணலில் குதித்து டித்துகரயருகை துணிைகள துகவத்துக்பைொண்டு இருக்கும் அன்னலட்சுமியிடம் ஓடிவிடுவொள், ைொகலயில் புத்தைப் க யும், சத்துணவு வொங்ை ஒரு அலுமினியத் தட்டுமொை அன்னலட்சுமியுடன் ைிளம் ி ஆற்றில் நடந்து ள்ளிக்கு வந்து, மொகல அகத ஆற்றின் வைியொை அம்மொவுடன் வடீ்டுக்கு க ொவது மொன்சிக்கு பரொம் ிடிக்கும், கரொட்டில் பசல்லும் ைொர்ைள், க க்குைகள கவடிக்கைப் ொர்க்ை ிடிக்கும், அைைொை உகட உடுத்தி அப் ொவுடன் கைகைொர்த்துக் பைொண்டு நடக்கும் ிள்களைகள ைொணப் ிடிக்கும் ிடிக்ைொதது அலுமினியத் தட்டில் சத்துணவு கசொறு வொங்ைி சொப் ிடுவது, ஓகர ரிப் கன இரண்டு வருடமொை ின்னலில் ைட்டிக்பைொண்டு வருவது, ைிைிந்துக ொன மஞ்சள் க யில் புத்தைங்ைகள எடுத்து வருவது, ைொலில் பசருப்பு இல்லொமல் சுடும் ஆற்று மணலில் நடப் து, அம்மொவுடன் அழுக்பைடுக்ை வடீுைளுக்கு க ொை ிடிக்ைொது, மகை ைொலத்தில் வடீுவடீொை க ொய் வொங்ைிவரும் கையைஞ்சிகய சொப் ிட ிடிக்ைொது, ைிைிந்த ொவகடகய மறு டியும் மறு டியும் ஊசிநூல்லொல் கதத்து ைட்டப் ிடிக்ைொது, இபதபயல்லொம் விட அவர்ைள் இருக்கும் ஆற்கறொர குடிகச வடீு ிடிக்ைொது, வண்ணொத்தி மைள் என்று வொசற் டியில் நிற்ைகவத்து விரல் டொமல் கையகசொற்கறப் க ொடும் ணக்ைொரர்ைகளைகள ைண்டொல் ிடிக்ைொது, இப் டி ஏைப் ட்ட ிடிக்ைொதுைள் மொன்சியிடம் உண்டு எப்க ொதொவது பசட்டியொர் வடீ்டு டிவியில் டம் ொர்த்தொள் என்றொல் அன்று இரவு தூக்ைம் வரொமல் ைண்கண மூடிக்பைொண்டு அந்த சினிமொை ைதொநொயைியின் இடத்தில் தன்கன கவத்து ைனவு ைொண் து என்றொல் மொன்சிக்கு பரொம் ிடிக்கும், இந்த குடிகசகய விட்டுவிட்டு மச்சு வடீ்டுக்கு குடி க ொைனும், ின்னொடி மொட்டிக்ைிர ஸ்கூல் க க் வொங்ைனும், ொலியஸ்டர் ொவொகட ைட்டி படரிக்ைொட்டன் சட்கடப் க ொட்டுைிட்டு பசட்டியொர் வடீ்டுல க ொய் ைொட்டனும், குதி உயர்ந்த பசருப்பு அனிந்து டக்கு டக்பைன்னு சத்தம் வர நடக்ைனும், யொகனக்ைல்லில் இருக்கும் ிரசிபடண்ட் க ொட்டலுக்குப் க ொய் விதவிதமொை சொப் ிடனும், தகலக்கு குளித்து ின்னல் க ொடொமல் விரித்துப் க ொட்டுக்பைொண்டு பவளிகய க ொைனும், பதொப்புகள பதொடும் அளவிற்கு ப ரிய டொலர் கவத்த பசயின் தங்ைத்தில் க ொடனும், இவள் க சும்க ொபதல்லொம் தொனும் கூட

கசர்ந்து ஆடும் அைைொன கூகட ஜிமிக்ைி வொங்ைி ைொதில் க ொட்டுக்ைனும், இகவ எல்லொவற்கறயும் விட ஒரு நொளொவது பசொந்தமொை ைொரில் யணம் பசய்யகவண்டும் என்ற ஆகச பரொம் அதிைம் இப் டியொை மொன்சி வளர வளர அவள் ைனவுைளும் வளர்ந்துபைொண்கட க ொனது, ஆனொல் ைனவுைளின் தரமும் ஏறிக்பைொண்டு க ொனது ள்ளியின் இலவச சீருகடயொன் பவள்கள சட்கடயும் நீலக்ைலர் ொவொகடயும் அணிந்து இரட்கட ின்னலுடன் தன்னுடன் வரும் மைகள ொர்க்ை ொர்க்ை அன்னலட்சுமியின் பநஞ்சு திக் திக்பைன்று அடித்துக்பைொள்ளும், இவ இருக்குற வனப்க ொர்த்தொ இன்னும் ஒன்னு பரண்டு வருஷத்துல ஒக்ைொந்துடுவொ க ொலருக்கு, அதுக்குள்ள எப் டியொச்சும் நொலு ைொசு கசர்த்து கவக்ைனும் என்று நிகனப் ொள் ஆனொல் மொன்சி பூத்தது எந்த கவ வமும் இன்றி அம்மொவும் மைளும் விட்ட ைண்ணகீரொடு முடிந்தது, தனது மைளுக்கு ஓகல ைட்டக்கூட தனக்கு எந்த பசொந்தமும் இல்கலகய என்று அன்னலட்சுமி அழுதொள்,, புதிதொை வந்த உடல்கூறுைளின் மொற்றமும், இனிகமல் ைிைிசகல க ொட்டுைிட்டு எப் டி ள்ளிக்கூடம் க ொறது என்ற யமும் மொன்சிகய ைண்ணரீ் விட கவத்தது எப் டிகயொ,, பசட்டியொரம்மொ பைொடுத்த ைம் புடகவகய இரண்டொை ைிைித்து பவள்கள சட்கடக்கு கமகல தொவணியொை க ொட்டு மைகள ள்ளிக்கூடம் அனுப் ினொள் அன்னலட்சுமி, க்ைத்தில் இருந்த ைஸ்தூரி ொய் ைொந்தி ய்யர் பசைன்டரி ஸ்கூலுக்கு மொற்றப் ட்டு நிகறகவறொத ல ைனவுைளும், நிகறகவறிக் பைொண்டிருக்கும் ல இன்னல்ைளுமொை த்தொம் வகுப்க முடித்தொள் மொன்சி , திபனொன்றில் அவள் ைொல் கவத்தக ொது தன்கன சுற்றிவரும் இளவட்டங்ைகள எண்ணி ப ருகமயுடன் இருப் கத கவத்து தன்கன ைவணமொை அலங்ைரித்துக் பைொண்டு ஸ்கூலுக்கு வருவொள், மொடி வகுப் கறயில் ஜன்னகலொர படஸ்ைில் அமர்ந்துபைொண்டு ள்ளியின் எதிர் சொரியில் நின்றுபைொண்டு ஜொகடமொகடயொை ள்ளிகய கநொட்டம் விடும் இளவட்டங்ைகள இவளும் ொர்கவயொல் எகட க ொடுவொள், ம் ூம் அவளின் எகடக ொடுதலில் ஒருத்தன் கூட கதறமொட்டொன், இவனுங்ைள்ல ஒருத்தகன ிடிச்சொலும் அவளின் ைனவு வொழ்க்கையின் ஒரு சதவிைிதம் கூட நிகறகவறொது, என் ைனவுைளின் ரொஜகுமொரன் என்னிக்ைொவது வருவொன், என்று ைர்வத்துடன் ொர்கவகய திருப் ிக்பைொண்டு டிப் ில் ைவணம் பசலுத்துவொள் நொளொை நொளொை வருகமயும் கூடியது, சீக்ைிரம் ணம் சம் ொதிக்ை ஏதொவது வைியிருக்குதொம்மொ என்று அன்னலட்சுமியிடம் கைட் ொள், க ொடி இவகள, இருக்குற

விட்டுட்டு றக்குறதுக்கு ஆகசப் டொகத,, என்று மைகள எச்சரிக்கை பசய்வொள் அன்னலட்சுமி அரசொங்ைத்தின் உதவி பதொகையும், அன்னலட்சுமியின் உகைப்பும் கசர்ந்து மொன்சிகய ைல்லூரியின் நுகைவு வொயில் வகர பைொண்டுக ொய் விட்டது, மொன்சியின் திறகமயொன டிப்பு அவளுக்கு சில உதவிைகள ப ற்றுத் தந்தது, எப் டி எப் டிகயொ சிரமப் ட்டு இரண்டு வருடம் முடித்தொள், மொன்சி மூன்றொவது வருடத்தில் அடிபயடுத்து கவக்கும்க ொகத வறுகம அன்னலட்சுமியின் ைழுத்கத ிடித்து பநறித்தது, இகதொ இன்று ைல்லூரிக்கு ணம் ைட்டகவண்டும், எங்கு கைட்டும் ணம் புரளவில்கல, வடீ்டில் விற் தற்கு எதுவுமில்கல, முன்புக ொல் அன்னலட்சுமியொல் உகைக்ை முடியவில்கல, அகரவயிறு ைொல் வயிறு என சொப் ிட்டதன் விகளவு அவள் உடலில் கநொய் எதிர்ப்பு சக்தி குகறந்து நொளுக்கு நொள் நலிந்தொள் அன்று ைொகல த்து மணிவகர ணம் ஏதொவது ரூ த்தில் வருமொ என்று அம்மொவும் மைளும் குடிகசயில் உட்ைொர்ந்து வொசகலப் ொர்த்துக்பைொண்டு இருக்ை, ஒரு ஈ கூட அந்த குடிகசக்குள் நுகையவில்கல, சுருண்டு டுத்திருந்த அன்னலட்சுமியின் அருைில் வந்து அமர்ந்த மொன்சி “ யம்கமொவ் ணம் நிகறய வர்ற மொதிரி கவற ஏதொவது பதொைில் பசய்யலொம்மொ, இந்த துணி பவளுக்குற ப ொைப்பு கவனொம்மொ, ொதிநொள் ட்டினியொ பைடக்ை கவண்டியிருக்கு, கவற ஏதொச்சும் பசய்யலொம்மொ? ” என்று வயிற்கற ைிள்ளிய சிகயொடு கைட்ை ட்டினியொல் சுருண்டு ைிடந்த அன்னலட்சுமிக்கு ஆத்திரமொை வந்தது “ ம்ம் இருக்குடி, நீ இருக்குற அைகுக்கு எவனொவது ஒரு ணக்ைொரனுக்கு கூத்தியொளொ க ொயிடு, அப்புறம் ணம் பைொட்கடொ பைொட்டுன்னு பைொட்டும்” என்று கவதகனயுடன் கூறினொள் மொன்சிக்கும் கைொ மொை வந்தது , தனது கதகவைகள புரிஞ்சுக்ைொம இவ்வளவு ைீழ்த்தரமொை க சும் அம்மொவுக்கு தில் பசொல்லும் கநொக்ைத்தில் “ ஆமொ நீ கவனொப் ொரு க ொட்டுருக்ை இந்த ொவொகட ைிைிஞ்சு க ொச்சுன்னொ அடுத்து எவனொவது கசனொசில்ஸ்க் கசகல எடுத்துக் குடுத்தொ அவனுக்கு கூத்தியொளொ க ொயிடுகவன்” என்று ைடுகமயொை தனது திகல பசொல்லிவிட்டு தள்ளி அமருவதற்குகுள் அன்னலட்சுமி மொன்சியின் ைன்னத்தில் ஒரு அகறவிட்டு க்ைத்தில் விளக்குமொத்தொல் மொன்சிகய வொறு வொறொை அடித்தொள் அடித்து அவளொைகவ ஓய்ந்துக ொய் கையில் இருந்த குச்சிைகள ைீகைக ொட்டுவிட்டு உட்ைொர்ந்தொள் , மொன்சி கைவிக்கைவி அழுத டி அப் டிகய மூகலயில் முடங்ைினொள்,

அன்று இரவு அடிவொங்ைி சிவந்த இடங்ைளில் கதங்ைொய் எண்கணகய தடவிக்பைொண்கட ைண்ணரீுடன் வறுகமகய பவறுக்கும் மைகள எண்ணி வருந்தினொள் “ மொனுப் புள்ள இனிகம இப் டி க சொதடி, ஒருத்தனுக்கு முந்தி விரிச்சுதொன் வயித்து ப ொைப் ொக்ைனும்னொ அகத உங்ைப் ன் க ொனதுகம நொன் ண்ணியிருப்க ன், இப்புடி ஊர் அழுக்கைபயல்லொம் பவளுத்துருக்ை மொட்கடன், கவனொம்டி அந்த கைவலப் ட்ட ப ொைப்பு,, அதவிட நொண்டுைிட்டு சொவலொம்” என்று ைண்ணரீுடன் அன்னலட்சுமி பசொல்ல, விருட்படன்று எழுந்து அமர்ந்த மொன்சி “ நொன் என்ன கதவிடியொளொ க ொயொ ணம் சம் ொதிக்ைிகறன்னொ பசொன்கனன், இந்த ப ொைப் விட்டுட்டு கவற ஏதொவது கவகலக்கு க ொய் சம் ொதிக்ைலொம்னு பசொன்கனன், அதுக்குப்க ொய் இப் டிபயல்லொம் பசொல்லி என்கன அடிக்குறிகய, இந்த அழுக்பைடுக்குற கவகலகய விட்டொ, உலைத்துல கவற கவகலகய இல்கலயொ, நொனும் இனிகம ைொகலஜுக்கு க ொைமுடியொது, இப் டி ட்டினிகயொட க ொய் டிச்சு என்னத்கத சொதிக்ைப்க ொகறன், ொதி க்ளொஸ் நடக்கும் க ொகத மயக்ைம் தொன் வருது, அகதொட நொன் க ொட்டுைிட்டு க ொற டிரகை ொத்து ைிண்டல் ண்ணொதவங்ைகள ைொகலஜ்ல இல்கல, இனிகம நொன் ஏதொவது கவகலக்குத்தொன் க ொகவன், டிக்ை க ொைமொட்கடன், என்னொல ட்டினியொ ைிடக்ைவும் முடியொது, என்னொல முடியகவ முடியொது ” என்று மொன்சி ஆக்கரொஷத்துடன் ைத்தி முைத்கத முடிக்பைொண்டு அை ஆரம் ித்தொள் அன்னலட்சுமி தன் மைகள இழுத்து தன் பநஞ்சில் சொய்த்துக்பைொண்டு அவளும் அழுதொள், இருவரும் இருந்த அஞ்சு ரூ ொய்க்கு இட்லிகய வொங்ைி தின்றுவிட்டு டுத்துக்பைொண்டனர் மறுநொள் ைொகல எழுந்ததும் அன்னலட்சுமிக்கு உடல் அனலொய் பைொதித்தது,. மொன்சி ைவகலயுடன் அவளருகை அமர்ந்து பநற்றிகயத் பதொட்டுத்பதொட்டு ொர்த்துக்பைொண்டு இருந்தொள், சிரமமொய ைண்விைித்து மைகளப் ொர்த்த அன்னலட்சுமி “ மொனு பசட்டியொர் வடீ்டுக்கு க்ைத்துல ஒரு பவள்கள கசகலக்ைொரம்மொ வடீு இருக்குள்ள, அவுைைிட்ட அம் து ரூவொ ைடனொ கைட்கடன், இன்னிக்கு தர்கறன்னு பசொன்னொை பசத்த க ொய் வொங்ைிட்டு வந்துடும்மொ, வந்து ஒரு ரிக்ஷொ வச்சு ப ரியொஸ் த்திரிக்கு க ொைலொம், எனக்கு ஒன்னுகம முடியகல புள்ள” என்று கூறிவிட்டு ைண்ைகள ஆயொசமொை மூடிக்பைொள்ள மொன்சி அகர மனகதொடு ணம் வொங்ைிவர ைிளம் ினொள், இதுக ொல ைடன் கைட் தும் அவர்ைள் ஏளனமொை ொர்த்து மறுப் தும் வொடிக்கையொைிவிட்டது, அதனொகலகய மொன்சி யொரிடமும் ைடன் வொங்ை க ொைமொட்டொள், ஆனொலும் இன்று அன்னலட்சுமியின் நிகல அவகள உந்தித்தள்ளியது

ஆற்கற ைடந்து சிம்மக்ைல் டித்துகறயில் ஏறி வலது க்ைம் இருந்த அக்ர ொரத்திற்குள் நுகைந்தொள், அய்யர்ைளும்,பசட்டியொர்ைளும் வசிக்கும் அந்த ணக்ைொர ஏரியொவில் இருந்த ைட்டிடங்ைகள கவடிக்கைப் ொர்த்த டி நடந்தவள், அம்மொ பசொன்ன வடீ்கட சரியொை ைண்டு ிடித்து ைொலிங் ப ல்கல அடிக்ை .. ைதவில் ப ொருத்தப் ட்டிருந்த ைண்ணொடி வைியொை யொகரொ கவைமொை வருவது பதரிந்தது, மொன்சியின் மனது ணம் ைிகடக்ை கவண்டும் என்று ஆயிரமொயிரம் ைடவுகள கவண்டியது ைதகவ திறந்து எட்டிப் ொர்த்த அறிமுைமில்லொத ப ண் ஒருத்தி “ மொன்சி உகடைகள கவத்து அவள் தரத்கத எகடப் க ொட்டு “ ஏய் யொர் நீ,, என்ன கவனும்” என்று அதட்டி கைட்ை மொன்சியின் உடல் கூனிகுறுைியது,, என்ன பசொல்வது என்று புரியொமல் தடுமொறினொள் “ ஏய் கைட்ைிறது ைொதுல விைகலயொ, என்ன கவனும்” என்று அந்த ப ண் மறு டியும் அதட்டினொள் நொவொல் உதட்கட தடவி ஈரமொக்ைிக்பைொண்ட மொன்சி “நொன் அழுக்பைடுக்ை வர்ற அன்னத்கதொட மை, இந்த வடீ்டு ப ரியம்மொ ைிட்ட எங்ைம்மொ அம் து ரூ ொ ைடனொ கைட்டொங்ைளொம், ப ரியம்மொ இன்னிக்கு தர்கறன்னு பசொன்னொங்ைளொம், அம்மொவுக்கு கமலுக்கு பசொைமில்ல அதொன் ைொசு வொங்ைிட்டு வரச்பசொல்லி என்கன அனுப்புச்சு” என்று மொன்சி பசொல்லி முடிக்ை அவகள ஏறஇறங்ை ொர்த்த அந்த ப ண் “ ஓ சரி, ஆனொ சித்தி இப்க ொ தூங்குறொங்ைகள, நீ ஈவினிங் வொம்மொ” என்று கூற மொன்சியின் மனது அய்கயொ என்றது, குடிகசயில் ைொய்ச்சகலொடு சுருண்டு ைிடக்கும் அம்மொவின் முைம் நிகனவில் வந்து வொட்ட,, இகதொ வந்துவிட்கடன் என்று முைவுகரயுடன் நின்ற ைண்ணகீர எப் டி அடக்குவது என்று புரியொமல் அந்த ணக்ைொர வடீ்டுப் ப ண்கணப் ொர்த்து “ அம்மொவுக்கு பரொம் ைொய்ச்சலடிக்குது அக்ைொ, பைொஞ்சம் ப ரியம்மொகவ எழுப்புங்ைகளன் ” என்று திக்ைித்திணறினொள் மொன்சிகயகய ொர்த்த அந்த ப ண் “ பைொஞ்சம் இரு வர்கறன்” என்று பசொல்லி ைதகவ மூடிவிட்டு உள்கள க ொனொள் மொன்சியின் மனம் அம் து ரூ ொய் ைடன் ைிகடக்ைகவண்டும் என்று மறு டியும் ைடவுகள துகணக்ைகைத்தது

பைொஞ்சகநரத்தில் திரும் ி வந்த அந்த ப ண் ஒரு நூறு ரூ ொகய மொன்சியிடம் பைொடுத்து “ சித்தி கடப்லட் க ொட்டுைிட்டு தூங்குறொங்ை, அதனொல அவங்ைகள எழுப் முடியொது , இது என்கனொட ரூ ொய் வச்சுக்ை” என்றொள் மொன்சிக்கு சந்கதொஷத்தில் மறு டியும் ைண்ணரீ் வரும் க ொல இருந்தது, அந்தப் ப ண்ப் ொர்த்து கைபயடுத்துக் கும் ிட்டு “ பரொம் நன்றி அக்ைொ” என்று கூறிவிட்டு திரும் “ ஏய்ப் ப ொண்ணு பைொஞ்சம் இரு” என்று அந்த ப ண்ணின் குரல் மொன்சிகய தடுத்தது,, நின்று திரும் ி “ என்னக்ைொ” என்று கைட்டொள் “ ஒன்னுமில்ல,, இன்னிக்கு வடீ்டு கவகலக்ைொரி லீவு, அதனொல எல்லொம் அப் டி அப் டிகய ைிடக்குது, சித்திக்கும் உடம்பு சரியில்கல, எனக்கு வடீ்டுகவகலைள் பசய்து ைக்ைம் இல்கல, நீ உன் அம்மொகவ ஆஸ் ிட்டல்க்கு கூட்டிட்டுப் க ொய்ட்டு மறு டியும் இங்ை வர்றியொ?, பைொஞ்சம் எல்லொத்கதயும் க்ளனீ் ண்ணிட்டி க ொய்டு” என்று அந்த ப ண் கூறியதும், மொன்சி “ சரிக்ைொ நொன் வர்கறன், அம்மொகவொட ஆஸ் ிட்டல் க ொய்ட்டு வர்கறன்” என்று புன்னகையுடன் கூறிவிட்டு ைிளம் ினொள் வடீ்டுக்கு க ொகும் வைியில் எல்லொம் புதிதொைப் ொர்த்த அந்தப் ப ண்கணப் ற்றிகய நிகனத்துக்பைொண்டு க ொனொள் மொன்சி , யப் ொ எவ்வளவு அைைொ இருக்ைொங்ை, அவங்ை கையில க ொட்டுருந்தது பமொத்தமும் தங்ை வகளயலொதொன் இருக்கும், அவங்ை ைழுத்துல இருந்த சங்ைிலி எத்தகன வுன் இருக்கும், அஞ்சு, த்து, ம் ூம் இருவது முப் து வுன் இருக்கும், ைட்டியிருந்த கசகல ட்டு ைிகடயொது, பரொம் விகல உயர்ந்த ரைம் என் து மட்டும் புரிந்தது, ஆமொ இவங்ை யொரொயிருக்கும், பவளியூர்ல இருந்து வந்திருக்ைொங்ை க ொலருக்கு, ஆனொலும் கைட்டதுகம நூறு ரூ ொகயத் தூக்ைி குடுத்துட்டொங்ைகள எவ்வளவு நல்ல மனசு, பவள்கள கசகலக்ைொரம்மொ மீந்து க ொன கைய கசொத்கத க ொடுறதுக்கை மூக்ைொல அழும், இவங்ை என்னடொன்னொ நூறு ரூ ொகய அசொல்ட்டொ குடுத்துட்டொங்ைகள, என்று ஒகரொ நூறுரூ ொயில் அந்த ப ண் மொன்சியின் மனதில் மிை உயரத்தில் க ொய்விட்டொள் வடீ்டுக்கு வந்து தன் அம்மொவிடம் வி ரத்கத கூறிவிட்டு ஆஸ் த்திரிக்கு க ொை ரிக்ஷொ வண்டி கூப் ிட ஓடினொள், ரிக்ஷொவில் க ொகும்க ொது “ அவுை அந்த வடீ்டு அம்மொவுக்கு அக்ைொ மை கைொயமுத்தூர்ல இருக்ைொங்ைளொம், வந்து நொலு நொளொச்சு, பரொம் ப ருங்பைொண்ட ணக்ைொரங்ைளொம்,

இந்தம்மொகவ ப ரிய ைம்ப னிக்கு முதலொளியொம்” என்று அந்த புதிய ப ண்கணப் ற்றி அன்னலட்சுமி தனக்குத் பதரிந்தகத கூறினொள் அத்தகனயும் கைட்டதும் மொன்சியின் மூகலயில் ஒரு சிறு மின்னல்,, ‘ இவ்வளவு நல்லவங்ைளொ இருக்ைொங்ைகள, இவங்ைைிட்ட ஏன் நமக்கு ஒரு கவகல கைட்ைக்கூடொது, கைொயமுத்தூரொ இருந்தொ என்ன நல்ல கவகலயொ பைகடச்சொ அம்மொகவொட அங்கைகய க ொயிடலொம்,, இந்த பவள்ளொவிப் ொகனக்கு ஒரு கும்புடு க ொட்டுட்டு க ொயிடகவண்டியதுதொன்,, என்று மொன்சியின் பவகுளி மனது வருங்ைொலத்கதப் ற்றி ப ரியப்ப ரிய ைணக்ைொைப் க ொட்டது ொவம் அவளுக்கு பதரியொது, ப ரும் ொன்கமயொன ணக்ைொரர்ைள் எகதயும் லொ க்ைணக்கைொடு பசய்வொர்ைள் என்று, அது புரியொமகலகய எதிர்ைொலத்கதப் ற்றிய ைனவில் ஆழ்ந்தொள் மருத்துவமகனயில்அன்னலட்சுமியின் ட்டினிதொன் வியொதி,, அதுக்கு மருந்து உணவுதொன் என்று கூறிவிட்டு ஒரு டொனிக் ொட்டிலும் சில மொத்திகரைகளயும் பைொடுத்து வடீ்டுக்கு அனுப் ினொர்ைள் வரும்வைியில் கரொட்டுக் ைகடயில் இரண்டு உணவு ப ொட்டலங்ைகள வொங்ைிக்பைொண்டு குடிகசக்கு வந்து அன்னலட்சுமி ஒரு ப ொட்டலத்கத பைொடுத்துவிட்டு தொனும் ஒரு ப ொட்டலத்கத ிரித்து அவசரமொை சொப் ிட்டொள், மைள் சிகயொடு அரக்ைப் ரக்ை சொப் ிடுவகத ொர்த்து “ மொனு இதுல பைொஞ்சம் கசொத்கத எடுத்துக்ை, எனக்கு இம்புட்டு கசொறு கவனொம்” என்று தனக்கு சியில்லொதது க ொல் ப ொய்யொை கூறினொள் அன்னலட்சுமி உண்கமயில் மொன்சிக்கு அந்த உணவு க ொதவில்கல தொன், அம்மொ பசொன்னதும் கவைமொை அன்னலட்சுமி சொப் ொட்டில் கைகவத்தவள் எகதகயொ நிகனத்துக்பைொண்டு “ ஆமொ எனக்கு சிக்ைகல சிக்ைகலன்னு பசொல்லி எல்லொத்கதயும் எனக்கை க ொட்டுட்டு நீ ட்டினியொ ைிடந்து ைிடந்து தொன் இப் டி ஆயிட்ட,, எனக்கு க ொதும் நீகய சொப் ிட்டு தூங்கு, நொன் அந்த அக்ைொ வடீ்டுக்குப் க ொய் கவகல ொர்த்துட்டு வர்கறன்” என்று கூறிவிட்டு கை ைழுவிக்பைொண்டு அங்ைிருந்து சிட்டொை றந்துவிட்டொள் மொன்சி மறு டியும் அந்த ப ரிய வடீ்டு ைதகவ தட்டியதும், அந்த ப ண்தொன் வந்து ைதகவ திறந்தொள், மொன்சிகயப் ொர்த்ததும் சிறு புன்னகையுடன் “ க்ைத்து வரொண்டொ வைியொ ின்ைட்டுக்கு வொ” என்று பசொல்லிவிட்டு ைதகவ மூடி க ொய்விட்டொள்

உலைம் எவ்வளவுதொன் முன்கனறினொலும் இந்த ைக்ைவைக்ைங்ைள் இன்னும் மொறவில்கல, தொழ்த்தப் ட்டவர்ைள் விகளவிக்கும் ப ொருட்ைகள வொங்ைி உண்ணலொம், அவர்ைள் துகவத்த துணிைகள உடுத்தலொம், அவர்ைள் ைழுவி கவத்த ொத்திரத்தில் உணவு சகமக்ைலொம், அகத சொப் ிடலொம், ஆனொல் அவர்ைள் மட்டும் முன்வொசல் வைியொை வரக்கூடொது, எல்லொ ணக்ைொர வடீுைளிலும் கவகலக்ைொரர்ைளுக்கு என்று தனியொை ஒரு வைி இருந்தது, மொன்சி அந்த வடீ்டின் க்ைத்தில் இருந்த இரும்பு கைட்கட திறந்தபைொண்டு நீண்ட வரொண்டொவில் நடந்து ின் க்ைம் கதொட்டத்து ைதகவ தட்டினொள் மொன்சி, உடகன அந்த ப ண் ைதகவ திறந்துவிட்டொள், கதொட்டத்து ைிணற்றடியில் ஏைப் ட்ட ொத்திரங்ைள் ைழுவுவதற்ைொை க ொடப் ட்டிருந்தது, க்ைத்தில் ஒரு ிளொஸ்டிக் வொளியில் துணிைள் அமுக்ைி கவக்ைப் ட்டிருந்தது, “ உன் க ர் என்னம்மொ?” என்று அந்த ப ண் கைட்ை “ மொன்சி” என்றொள் ளிச்பசன்ற புன்னகையுடன் “ ம்ம் உன்கனப்க ொலகவ க ரும் நல்லொருக்கு, சரி மொன்சி இந்த ொத்திரத்கத எல்லொம் ைழுவி அடுக்ைிட்டு, அந்த துணிைகள துவச்சிடு, எல்லொத் துணிகயயும் வொசிங் பமஷின்ல க ொட்டுட்கடன் ஆனொ இது பரொம் ைொஸ்ட்லியொன டிரஸ், கையொலதொன் துகவக்ைனும்” என்று அந்தப் ப ண் பசொல்ல.. சரிபயன்று தகலயகசத்து விட்டு கவகலகய ஆரம் ித்தொள் மொன்சி, அவள் ொத்திரங்ைகள ைழுவி முடிக்கும் க ொது கையில் ைொ ியுடன் வந்தொல் அந்த ப ண், மொன்சியிடம் ஒரு டம்ளகர பைொடுத்துவிட்டு அவள் ஒரு டம்ளருடன் அங்ைிருந்த சிமிண்ட் கமகடயில் அமர்ந்தொள், மொன்சி சிறு சங்ைடத்துடன் அந்த டம்ளகர வொங்ைிக்பைொண்டொள், அந்த வடீ்டு ப ரியம்மொள் இருந்தொல் இவர்ைளுக்கு என்று இருக்கும் அலுமினிய டம்ளரில் தொன் ைொ ி பைொடுப் ொள், இந்த புதுப் ப ண் சில்வர் டம்ளரில் ைொ ி பைொடுத்தொள் மொன்சி முடிந்த வகரயில் டம்ளரில் உதடு டொமல் ைொ ிகய தூக்ைி குடித்துவிட்டு டம்ளகர இரண்டு முகற ைழுவிவிட்டு கவத்தொள், இந்த டம்ளர் விஷயத்தொல் அந்தப் ப ண் மறு டியும் மொன்சியின் மனதில் பரொம் உயர்ந்துவிட்டொள்,

ஆனொல் அந்த ப ண் இன்னும் அந்த ைொ ியில் ொதிகயக் கூட குடிக்ைவில்கல ரசகனகயொடு பமதுவொை உறிஞ்சினொள், அவகளப் ொர்த்ததும், அடச்கச நொமதொன் மொடு தண்ணி குடிக்ைிற மொதிரி சர்ருன்னு குடிச்சிட்கடொம் க ொலருக்கு, இனிகமல் நொமலும் இப் டிதொன் ைொ ி குடிக்ைனும், என்று மனதுக்குள் எண்ணிக்பைொண்டு கவகலைகள பசய்தொள் அந்த ப ண் இவகள ற்றி பசய்த விசொரகணைளுக்கு தில் பசொன்ன டிகய அகனத்து கவகலைகளயும் முடித்தொள் மொன்சி, இன்னும் ஐந்து நொட்ைளுக்கு கவகலக்ைொரி வரமொட்டொள் என் தொல், மறுநொளும் வரும் டி அந்தப்ப ண் கூறியதும் மொன்சி சந்கதொஷமொ தகலயகசத்துவிட்டு வடீ்டுக்கு ைிளம் ினொள் அடுத்த இரண்டு நொளும் சம் ிரதொய விசொரிப்புைளுடன் வடீ்டு கவகலைள் பதொடர்ந்தது, மூன்றொவது நொள் அவகளப் ற்றி பசொன்னொள் அந்த ப ண் “ என் ப யர் அருணொ கதவி, கைொகவயில் ஒரு சின்ன திரட் மில் நடத்துகறன், என்கனொட ஸ் ண்ட்ம் தனியொ ைம்ப னி வச்சிருக்ைொர், இப்க ொ மதுகரக்கு ஒரு பமடிக்ைல் பசக்ைப்புக்ைொை மதுகர வந்திருக்கைன், அங்கைகய ப ரிய ப ரிய டொக்டர்ஸ் இருக்ைொங்ை, சித்தி இங்கை யொகரொ கைரொசிக்ைொர டொக்டர் இருக்ைொங்ைன்னு பசொல்லி இங்கை வரச்பசொன்னொங்ை,, இன்னும் பரண்டு நொள்ல கைொகவ க ொயிருகவன்” என்று பசொல்லிபைொண்டு இருக்ை. பசய்யும் கவகலகய விட்டுவிட்டு அருணொவின் அருகை வந்த மொன்சி சிறிது தயக்ைத்திற்கு ிறகு “ அக்ைொ அங்கை எனக்கு ஏதொவது கவகல வொங்ைி குடுங்ைக்ைொ, ிைொம் இரண்டு வருஷம் முடிச்சுருக்கைன், எந்த கவகலயொனொலும் ரவொயில்கல, அம்மொவொல இப் ல்லொம் துணி துகவக்ை முடியகல அக்ைொ, அடிக்ைடி உடம்பு சரியில்லொம க ொயிடுது, சொப் ொட்டுக்கை பரொம் ைஷ்டப் டுகறொம்” என்று மொன்சி ைலங்ைிய ைண்ைளுடன் அருணொவிடம் பைஞ்சுதலொை கைட்ை சிறிதுகநரம் அவகளகய ொர்த்த அருணொ, புருவங்ைள் முடிச்சிட ஏகதொ கயொசித்துவிட்டு “ சரி நொகளக்கு பசொல்கறன்” என்று பசொல்லிவிட்டு வடீ்டுக்குள் க ொய்விட மொன்சியின் ைண்ைளில் நம் ிக்கை துளிர்விட, உற்சொைத்துடன் எல்லொ கவகலகயயும் முடித்துவிட்டு வடீ்டுக்கு ைிளம் ினொள் , அன்னலட்சுமியிடம் எல்லொவற்கறயும் கூற, மொன்சியின் சந்கதொஷமும் உற்சொைமும் அவளுக்கும் பதொற்றிக்பைொண்டது, தொயும் மைளும் அறிமுைமில்லொத ஊரில் கூலி கவகல ைிகடத்தொல் கூட சந்கதொஷமொை பசய்யலொம் என்று முடிவு பசய்தொர்ைள்,

மறுநொள் ப ொழுது மொன்சிக்கு அைைொை விடிந்தது,, அவளுக்குப் ிடித்த சினிமொப் ொடகல ம் ண்ணிக்பைொண்கட தனது கவகலைகள முடித்துவிட்டு அருணொகவப் ொர்க்ை ைிளம் ினொள் மொன்சி வைக்ைம் க ொல அருணொதொன் ைதகவ திறந்தொள், மொன்சிகய ொர்த்ததும் சிறு புன்னகையுடன் தகலயகசத்து விட்டு க ொய்விட்டொள் மொன்சி அருணொவின் திலுக்ைொன ைொத்திருப்புடகனகய எல்லொ கவகலைகளயும் பசய்தொள், அருணொ எதுவும் க சவில்கலகய தவிர மொன்சிகயகய கூர்ந்து ைவனித்துக்பைொண்டு இருந்தொள் எல்லொ கவகலயும் முடிந்து கைைொல் ைழுவிவிட்டு வந்த மொன்சி ஒரு எதிர் ொர்ப்புடன் அருணொவின் எதிரில் வந்து நின்றொள் மொன்சிகய கூர்ந்து ொர்த்த அருணொ " மொன்சி என்கூட பைொஞ்சம் பவளிகய வர்றியொ, உன்கூட பைொஞ்சம் க சனும்" என்று பமல்லிய குரலில் கைட்ை " ஓ சரிங்ைக்ைொ வர்கறன்" என்று மொன்சி உடகன சம்மதித்தொலும் இவ்வளவு ப ரிய ணக்ைொரிக்கு என்ைிட்ட க சுறதுக்கு என்ன விஷயம் இருக்கும்? என்று மனசு மட்டும் திரும் திரும் ஒகர கைள்விகய கைட்டுக்பைொண்கட இருந்தது வடீ்டுக்குள் க ொன அருணொ சற்று கநரத்தில் ஒரு அைைொன ைொட்டன் சுடிதொரில் பவளிகய வந்து " வொ மொன்சி,, ைொர் கவண்டொம் ஒரு ஆட்கடொவில் க ொைலொம்" என்று பசொல்லிவிட்டு இருவருகம பவளி வரொண்டொ வைியொை பதருவுக்கு வந்து அந்த க்ைமொை க ொன ஒரு ஆட்கடொகவ நிறுத்தி இருவரும் ஏறி அமர்ந்தனர் " தமுக்ைம் க்ைத்துல க ொம் எக்ைி ிஷன் க ொட்டுருக்ைொங்ைல்ல அங்ை க ொப் ொ" என்று ஆட்கடொைொரரிடம் பசொல்லிவிட்டு சீட்டில் சொய்ந்துபைொண்டொள் அருணொ ஆட்கடொ தமுக்ைத்தில் நிற்ை இருவரும் இறங்ைிக்பைொண்டு அருணொ ஆட்கடொவிற்கு ணத்கத பைொடுத்துவிட்டு உள்கள க ொனொர்ைள் உள்கள இருந்த ஸ்டொல்ைளில் மொன்சி இதுவகரக்கும் ொர்த்தறியொத ப ொருட்ைள், ஒரு ரூ ொய் குண்டூசியில் இருந்து ல லட்சரூ ொய் ைொர்ைள் வகர ஸ்டொலில் இருந்தது, மொன்சி எல்லொவற்கறயும் ஆபவன்று வொகயப் ிளந்த டி ொர்த்துக்பைொண்டு வந்தொள்

மொன்சியின் கைகய ிடித்துக்பைொண்டு ஸ்டொல்ைகள ைடந்து சற்று பதொகலவில் இருந்த சிறு புல்பவளியில் க ொய் அமர்ந்தொள் அருணொ அருணொ பைொஞ்சம் தட்டமொை இருப் துக ொல் இருந்தது மொன்சிக்கு,, " என்னங்ை அக்ைொ,, என்ன விஷயம் பசொல்லுங்ை, என்னொல ஆனது எதுவொயிருந்தொலும் பசய்கவன் அக்ைொ பசொல்லுங்ை " என்று மொன்சி அன் ொை கைட்ை சிறிதுகநரம் மவுனமொை இருந்த அருணொ " மொன்சி நொன் எதுக்ைொை இங்கை வந்துருக்கைன்னு பதரியுமொ?" என்று கைட்டொள் " ஏகதொ பமடிக்ைல் பசக்ைப்புக்கு வந்துருக்ைீங்ைன்னு பசொன்னஙீ்ை அக்ைொ" என்றொள் மொன்சி " ம்ம் அதுக்குத்தொன்" என்ற அருணொ ைண்ணில் துளிர்த்த நீகர விரலொல் சுண்டிவிட்டு " மொன்சி எனக்கு ைல்யொணம் ஆைி ஏழு வருஷம் ஆகுது, எனக்கு வயசு முப் து, என் வடீ்டுக்ைொரருக்கு முப் த்திபயொன்னு,, எங்ைளுக்கு இன்னும் குைந்கதயில்கல,, இவ்வளவு நொளொ நொங்ைளும் இகதப் த்தி ப ரிசொ நிகனக்ைகல, எனக்கு என்கனொட ிசினஸ்ம், அவருக்கு அவகரொட ிைினகையும் ைவனிக்ைகவ கநரம் சரியொயிருந்தது, இப்க ொ ஒரு வருஷமொ என் மொமனொர் மொமியொர் எங்ைகள பமடிக்ைல் பசக்ைப்புக்கு க ொைச்பசொன்னொங்ை, நொங்ைளும் கைொகவயில ப ரிய டொக்டர்ைிட்ட பசக்ைப்புக்கு க ொகனொம், அவருக்கு குைந்கத சம்மந்தமொ எந்த குகறயும் இல்கல, பரொம் ப ர்ப க்ட்டொ இருக்ைொர்ன்னு பசொல்லிட்டொங்ை, குகற எனக்குத்தொன் ஒரு குைந்கதகய சுமக்கும் தகுதி என் ைருப்க க்கு சக்தி இல்கலயொம், அகதொடு அவகரொட உயிரணுக்ைகள வொங்ைி கசமிக்ை எனக்கு ைருமுட்கட உற் த்திகய சுத்தமொ இல்கலயொம் மொன்சி, அதனொல என்னொல எப் வுகம குைந்கத ப த்துக்ை முடியொதுன்னு டொக்டர் பசொல்லிட்டொங்ை, ஒருத்தர் இல்கல நொலு டொக்டர்ஸ் பசொல்லிட்டொங்ை" என்றவள் நிமிர்ந்து மொன்சியின் முைத்கதப் ொர்த்து நீண்ட ப ருமூச்கச பவளிகயற்றிவிட்டு அகமதியொை இருந்தொள் மொன்சிக்கு என்ன பசொல்வது என்று புரியவில்கல அகமதியொை இருந்ததொள்,, இவ்வளவு நல்லவங்ைளுக்கு இப் டி ஒரு குகறயொ என்று அவள் மனம் பநொந்து நூலொனது, அருணொகவ மறு டியும் க ச்கச ஆரம் ித்தொள், " நொனும் அவரும் இகதப் த்தி நிகறய க சிட்கடொம், குைந்கதகய தத்து எடுக்ைலொம்னு முடிவு ண்ணொ அது அவகரொட அப் ொ அம்மொவுக்கு ிடிக்ைகல,, அதனொல ஒரு வொடகைத்தொய் மூலமொ குைந்கத ப த்துக்ை முடிவு ண்கணொம், அது பவளிகய பதரியொம நடக்ைனும் என் தொல்தொன் நொன் இங்ை வந்கதன்,, சித்திக்கு பதரிஞ்ச கலடி டொக்டர் மூலமொ வொடகைத்தொய் ஏற் ொடு பசய்து இங்கைகய எல்லொ ஏற் ொடுைளும் பசய்யலொம்னு வந்கதன்,, இதுக்ைொை பரண்டு

ப ண்ைகள ொர்த்கதொம், ஒரு ப ண்கண எனக்கு ிடிக்ைகல, இன்கனொரு ப ண் பரொம் வயசொனவங்ைளொ இருந்தொங்ை, அகதொட அந்த கலடிக்கு சுைர் ைம்ப்களண்ட்ம் இருந்தது,, அதனொல அவங்ைகலயும் கவனொம்னு பசொல்லிட்கடன், இந்த விஷயம் என் மொமொனொர் மொமியொர்க்கு பதரியொம நடக்ைனும் மொன்சி, நொன் இன்னும் மூனு மொசத்துல பவளிநொடு க ொைனும், திரும் ி வர ஏபைட்டு மொசம் ஆகும், அந்த இகடபவளியில் எனக்கை குைந்கத ிறந்ததொ பசொல்லிக்ைலொம்னு நிகனச்சு எல்லொ ப்ளொனும் க ொட்கடன், ஆனொ இப்க ொ குைந்கதகய சுமக்ை தகுதியொன ஒரு ப ொண்ணு ைிகடக்ைகல மொன்சி" என்றவள் க ச்கச நிறுத்தி மொன்சிகய ொர்த்தொள் மொன்சிக்கு அதிசயமொை இருந்தது,, இப் டிபயல்லொம் கூட நடக்குமொ? பமொதல்ல வொடகைத்தொய்ன்னொ என்ன அர்த்தம்,, இவங்ை புருஷனுக்கு பரண்டுவது ைல்யொணம் ண்ணுவொங்ைளொ? இல்ல சும்மொ பைொஞ்ச நொகளக்கு இவங்ை புருஷன் கூட இருக்ை பசொல்லுவொங்ைளொ? மொன்சிக்கு தகலயும் புரியவில்கல வொலும் புரியவில்கல, குைப் த்கதொடு அருணொவின் முைத்கத ஏறிட்டொள், “ என்ன மொன்சி அப் டி ொர்க்ைிற? இபதல்லொம் எப் டின்னு குைப் மொ இருக்ைொ? பமொதல்ல நொன் இதற்ைொன விளக்ைத்கத பசொல்லிர்கறன்,, அதொவது வொடகைத்தொயொ வர்ற ப ொண்ணு என் ைணவரும் கநருக்குகநர் ொர்த்துக்ை கவண்டிய அவசியம் கூட இல்கல, அவகரொட உயிரணுக்ைகள எடுத்து தகுந்த ொதுைொப்பு பசய்து அகத அந்த வொடகைத்தொயின் ைர் ப்க க்குள்ள சரியொன கநரத்துல பசலுத்துவொங்ை, அதன் ிறகு அந்த ப ண் ைிட்டத்தட்ட ஏழு அல்லது எட்டு மொதம் வகர சுமந்து அந்த குைந்கதகய ப த்துக் குடுக்ைனும், இது சம்மந்தப் ட்ட எல்லொகம ரைசியமொ,, ொதுைொப் ொை நடக்கும், எந்த விஷயமும் பவளிகய பதரியொது, அந்த ப ொண்ணுக்கு என்ன கதகவ என்றொலும் நொகன ைவனிச்சுக்குகவன்” என்ற அருணொ க சுவகத நிறுத்திவிட்டு மொன்சியின் கைகய ற்றி “ என்ன மொன்சி நொன் பசொன்னபதல்லொம் உனக்கு புரியுதொ?” என்று கைட்டொள் கவைமொை தகலயொட்டியவள் “ ஓ நல்லொ புரியுது அக்ைொ, அந்த ப ொண்ணுக்கும் உங்ை சொருக்கும் எந்த பதொடர்பும் இல்லொம மருத்துவ ரீதியொ அந்த ப ொண்ணு குைந்கத ப த்து உங்ைைிட்ட குடுத்துட்டு க ொயிரனும்,, ம்ம் பரொம் ஈசியொன கவகல தொகனக்ைொ? இதுக்ைொ ஆள் ைிகடக்ைகல?” என்று பவகுளித்தனமொை கைட்டொள் அவள் கைட்ட அடுத்த வினொடி அருணொவின் முைம் ட்படன்று மலர “ உனக்கு புரிஞ்சொ க ொதும் மொன்சி” என்றொள் இப்க ொதுதொன் மொன்சிக்கு குைப் மொை இருந்தது,, “ இபதல்லொம் என்ைிட்ட ஏன்க்ைொ பசொல்றஙீ்ை,, எனக்கு ஏன் புரியனும்?” என்று கைட்டொள்

அருணொ க ச்சு ஒரு முடிவுக்கு வந்துவிட்டகத உணர்ந்து ட்படன்று உகடத்தொள் “ மொன்சி எங்ை குடும் த்து வொரிகச சுமக்ைக்கூடிய தகுதி உனக்கு மட்டும் தொன் இருக்கு மொன்சி,, அைகு அறிவு திறகம,, எல்லொகம உன்ைிட்டதொன் இருக்கு, அதனொல்தொன் உன்ைிட்ட கைட்ைிகறன் மொன்சி,, என் குடும் த்து வொரிகச சுமந்து ப த்துக்குடுக்ைனும் ப்ளஸீ் எனக்ைொை என்னகவனொலும் பசய்கறன்னு பசொன்னிகய, இப்க ொ இகத கைட்ைிகறன் மொன்சி” என்று அருணொ கைட்ை மொன்சி விதிர்த்துப் க ொய் அமர்ந்திருந்தொள்,, நொனொ வொடகைத்தொய்? நொன் எப் டி? இவங்ைளுக்கு என்னொச்சு? ஏன் என்ைிட்டப் க ொய் இப் டிபயல்லொம் க சுறொங்ை? இவங்ைகளொட அன் ொ மரியொகதயொ க சுனதொல எகதகவண்டுமொனொலும் பசய்கவன்னு பநகனச்சொங்ைளொ?,, மொன்சிக்கு ைண்ணரீ் முட்டிக்பைொண்டு வந்தது, ைண்ணரீுடன் அருணொகவ நிமிர்ந்து ொர்த்து “ என்னக்ைொ என்ைிட்டப் க ொய் இந்த மொதிரிபயல்லொம் க சுறஙீ்ை?” என்று கைட்டுவிட்டு பமதுவொை விசும் ஆரம் ித்தொள் அருணொ மொன்சிகய ொர்த்த இந்த ஒரு வொரத்தில் அவகள சரியொை எகடக ொட்டு கவத்திருந்தொள்,, ணம், நகைைள், நல்ல துணிமணிைள், இவற்றின் மீது மொன்சிக்கு இருந்த ஆர்வத்கத புரிந்து கவத்திருந்தொள்,, அதனொல் தனது அடுத்த அஸ்திரத்கத எடுத்து மொன்சியின் மீது ஏவினொள், “ உனக்கு இதனொல எந்தபவொரு ைஷ்டமும் இல்கல மொன்சி,, குைந்கத ிறக்குற வகரக்கும் நல்லொ ைவனிச்சுக்ைகறன், அப்புறம் குைந்கத ிறந்து மூன்று மொதம் ைைிச்சு நீ என்ைிட்ட குடுத்துட்டு க ொகும்க ொது இருக்ை சின்னதொ ஒரு வடீு, அப்புறம் நிரந்தரமொன வருமொனத்துக்கு ஒரு நல்ல கவகல, இபதல்லொம் விட பரொக்ைமொ அஞ்சு லட்சரூ ொய் ணம், இபதல்லொம் ைிகடக்கும் மொன்சி” என்று ஆகச வகலகய அந்த சிறு புறொவின் மீது வசீினொள் பமலிதொை விசும் ிக்பைொண்டு இருந்த மொன்சி பவடுக்பைன்று நிமிர்ந்து அருணொகவ ொர்த்தொள், “ என்னது அஞ்சு லட்சமொ? வடீு குடுப் ஙீ்ைளொ? ஒரு ொப் ொ ப த்து தர்றதுக்கு இவ்வளவொ குடுப் ஙீ்ை?” என்ற மொன்சியின் குரலில் ஆச்சரியத்துடன் ஆர்வமும் ைலந்து ஒலித்தது வொழ்க்கையின் சுைற்சியில் யொர் யொர் எந்பதந்த திகசக்கு தள்ளப் டுகவொம் என்று புரியொத அந்த ிஞ்சு,, இவ்வளவு ணம் என்றதும் இத்தகன நொட்ைளொை ட்ட வறுகமதொன் முதலில் ஞொ ைத்துக்கு வந்தது மொன்சிக்கு,, இவ்வளவு ணமொ? என்ற ஆர்வம் எதிர்ைொலத்தில் ைண்முன்கன பதரியப்க ொகும் கைள்விக்குறியொன வொழ்க்கைகய கயொசிக்ை மறுத்தது,, இந்த ணம் மட்டும் ைிகடத்தொல் தொனும் தன் அம்மொவும் ைொலம் பூரொவும் வயிறு நிகறய சொப் ிடலொம்,, சிகய தொங்ைிக்பைொண்டு அடிவயிற்கற கையொல் அழுத்திக்பைொண்டு இரவில் ைண்ணரீுடன்

உறங்கும் நிகல வரொது, என்று ைண்ணிருந்தும் குருட்டுக் ைணக்கு க ொட்டது மொன்சியின் வறுகமயில் பநொந்த மனம்

" நீத் கதடிப்க ொகும் ணம் ைவர்ச்சியொனதுதொன்.....

" ஆனொல் உன் அருைில் இருக்கும் ...

" மனம் நிகறந்த இந்த அன்பு....

" எவ்வளவு வறுகமயிலும் ஆைமொனது,, அைைொனது!

" ற்றிடம் விட்டு பவற்றிடம் கதடி ஓடியது"

" ணகம வொழ்க்கை என்ற ொழும் மனது! மொன்சியின் வியப்க அவள் விழுந்துவிட்டொள் என் கத அருணொவுக்கு உணர்த்தியது, முைம் ளிச்சிட “ ஆமொம் மொன்சி வடீு, ணம், கவகல, எல்லொகம தருகவன்,, இது ஒரு கசகவ மொதிரி தொன் மொன்சி,, அதன் ிறகு உன்கனொட ைல்யொணம் நடந்தொ அதுக்கு எந்த ொதிப்பும் வரொமல் குைந்கத எப் டி உருவொக்ைப் ட்டது, எப் டி ிறந்தது அப் டின்னு பதளிவொ எல்லொ ரிைொர்டும் வச்சு ஒரு டொக்டர் சர்டி ிகைட்டும் குடுத்துருகவொம், அகதயும்மீறி கதகவப் ட்டொ நொகன வந்துகூட உன்கன ைல்யொணம் ண்றவர் ைிட்ட விளக்ைிச் பசொல்கறன், இந்த அஞ்சு லட்சரூ ொய் ணத்துல நிகறய நகைைள் வொங்ைி நல்லொ வசதியொனவனொ ொர்த்து ைல்யொணம் ண்ணிக்ைலொம்,, இப்க ொ உன்கனொட சம்மதத்துல தொன் இருக்கு மொன்சி” என்று குரலில் கதன் தடவி அருணொ க ச மொன்சி ைண்ைளில் வைிந்த ைண்ணகீர துகடக்ை மறந்து, க சும் அருணொகவகய வொகய ிளந்துபைொண்டு ொர்த்தொள், “ அக்ைொ ஒரு ொப் ொவுக்ைொ இவ்வளவு ணம்,, வடீு குடுப் ஙீ்ைன்னு பசொன்னஙீ்ைகள அதுல குளிக்ைிற ரூம் எல்லொம் வச்சு சகமயல் ண்ண தனியொன்னு பரண்டு ரூம் இருக்குமொ அக்ைொ? நிறந்தரமொ ஒரு கவகலன்னொ,, நொனும் எங்ைம்மொவும் ஒரு நொகளக்கு மூனு கவகலயும் சொப் ிடுற மொதிரி நல்ல கவகல தொகன அக்ைொ? ஆனொ அக்ைொ எனக்கு ணம் கவண்டொம், இருக்ை வடீும் ட்டினியில்லொம சொப் ிட ஒரு கவகலயும் மட்டும் க ொதும்,, ” என்று தனது சம்மதத்கத மொற்று வொர்த்கதைளின் மூலம் பசொன்னவள் திடீபரன்று மவுனமொனொள் “ என்ன மொன்சி திடீர்னு கசலன்ட்டொயிட்ட?” என்று அருணொ ைவகலகயொடு கைட்ை “ அக்ைொ ,எங்ைம்மொவுக்கு என்ன பசொல்றது, இகதக்கைட்டொ என்கன பைொன்னுட்டு எங்ைம்மொவும் பசத்கத க ொயிடும்க்ைொ, இது தப் ில்ல, இயலொதவங்ைளுக்கு ஒரு

உதவிதொன்னு எனக்கு பதரியுது ஆனொ என் அம்மொவுக்கு பதரியொகத, பரொம் கைொவப் ட்டு என்கன அடிப் ொங்ை அக்ைொ” என்று மொன்சி ைண்ணரீும் குைப் முமொை கூறியதும் மொன்சிகய பநருங்ைி கதொளில் கைகவத்த அருணொ “ மொன்சி நொன் பசொல்றமொதிரி பசய், உன் அம்மொைிட்ட இப்க ொ பசொல்லகவண்டொம், நொம பமடிக்ைல் பசக்ைப் எல்லொத்கதயும் முடிச்சுட்டு ிறகு பசொல்லலொம், எல்லொம் முடிஞ்ச ிறகு பசொன்னொ அவங்ைளொல எப் டி தடுக்ை முடியும்?” என்றொள் அருணொ ஒருசில ப ண்ைளுக்கு தனது க ச்சொல் எதிரொளிகய வசியம் பசய்யமுடியும், எதிரொளி ஒரு ப ண்ணொை இருந்தொலும்கூட கூட தன் வொர்த்கத ஜொலத்தில் மயங்ை கவக்ை முடியும், அந்த திறகம அருணொவிடம் இருந்தது, தொகய நிகனத்து யந்து தவித்து நின்ற மொன்சிகய ைல்லும் ைகரயும் டியொன வொர்த்கதைகள க சி தன் வசப் டுத்தினொள் அருணொ, அருணொ க சப்க ச தன் தொகய எளிதொை சமொளித்துவிடலொம் என்ற கதரியம் வந்தது மொன்சிக்கு,, முதலில் எல்லொவற்கறயும் முடித்துக்பைொண்டு ிறகு அம்மொவிடம் பசொல்லலொம் என்ற மனதிடம் வந்தது, என்ன கைொ மொ பரண்டு அடி குடுக்கும், வருங்ைொலத்துல சியில்லொம சொப் ிட அந்த பரண்டு அடிகய வொங்ைிைிட்டொ க ொச்சு, என்ற துணிச்சல் வந்தது அருணொகவ நிமிர்ந்து ொர்த்த மொன்சி “ சரிக்ைொ நொம பமொதல்ல டொக்டகரப் ொர்க்ைலொம், அவங்ை என்ன பசொல்றொங்ைன்னு ொர்த்துக்ைிட்டு ிறகு அம்மொைிட்ட பசொல்லுகவொம்” என்று மொன்சிகய உறுதியொை கூறும் அளவிற்கு நிகலகம மொறியது மொன்சியின் கைைகள ற்றிக்பைொண்ட அருணொ “ பரொம் நன்றி மொன்சி” என்றொள், அவள் உதட்டில் திருப்தியொன சிரிப்பு நிலவியது, என்னொல் முடியொதது உண்டொ, என்ற ைர்வச் சிரிப்பு, ஆனொல் அந்த சிரிப்க அகடயொளம் ைொனும் அளவிற்கு மொன்சிக்கு ை டு சூது பதரியவில்கல, அவளும் திலுக்கு சந்கதொஷமொை சிரித்தொள் ஆட்கடொவில் ஏறி இருவரும் வடீ்டுக்கு வரும்க ொது இரவொைிவிட்டது, அருணொ மொன்சிகய அவள் வடீ்டில் இறக்ைிவிட்டு “ எதுவும் பசொல்லொகத,, கைட்டொ எனக்கு துகணயொ ஷொப் ிங் வந்ததொ பசொல்லு மொன்சி” என்று எச்சரிக்கை பசய்துவிட்டு ைிளம் ினொள் மொன்சி தன் தொயிடம் முதல்முகறயொை ப ொய் பசொல்லப்க ொகும் நடுக்ைத்துடன் குடிகசக்குள் நுகைந்தொள், அன்னலட்சுமி ின்புறம் இருப் து பதரிய மொன்சி ின்புறம் க ொனொள்

பவள்ளொவி சொலில் துணிைகள அமுக்ைிவிட்டு, அடுப் ில் ைட்கடைகள கவத்து எரியவிட்டுக்பைொண்டு இருந்தொள் அன்னலட்சுமி அம்மொவின் அருகை க ொய் மண்டியிட்ட மொன்சி “ ஏம்மொ உடம்புதொன் சரியில்கலகய அப்புறம் ஏன்ம்மொ மறு டியும் பவளுக்குற, பைொஞ்சநொள் பரஸ்ட் இருக்ைலொம்ல” என்று கைட்ை பநருப் ின் பவளிச்சத்தில் திரும் ி மைகள ொர்த்த அன்னலட்சுமி “ இந்த அழுக்கை எடுத்துட்டு வந்து நொலுநொள் ஆச்சு, அப்புறம் துணி குடுத்தவங்ை வடீுகதடி வந்துடுவொங்ை, அதொன் இன்னிக்கு பவள்ளொவி வச்சு நொகளக்கு சலகவ ண்ணி பைொண்டு க ொய் குடுக்ைனும்,, ஆமொ நீயும் அந்த அருணொ அம்மொவும் ைகடக்கு க ொயிருக்ைீங்ைன்னு பவள்ளச்சீலக்ைொரம்மொ பசொல்லுச்சு,, இப் தொன் பரண்டு க ரும் வந்தீைளொ?” என்று கைட்டொள் மொன்சிக்கு வயிற்றுக்குள் திக்பைன்றது, “ உனக்கு எப்புடி பதரியும்மொ?” என்றொள் “ இம்புட்டு கநரமொ உன்கன ைொகணொம்னதும் கதடிப் க ொகனன், அப் த்தொன் அந்தம்மொ பசொன்னொங்ை” என்றொள் அன்னலட்சுமி “ ஆமொம்மொ ைகடயில ஏகதொ சொமொன் வொங்ைனும்னு கூட்டிட்டுப் க ொனொங்ை அதொன் கலட்டொயிடுச்சு, நொகளக்கும் க ொைனும்,, பைொஞ்சம் பவள்ளனத்துல வரச்பசொன்னொங்ை” என்று மொன்சி தனது முதல் ப ொய்கய தன் தொயிடமிருந்து ஆரம் ித்தொள் “ சரி ைஞ்சியும் ருப்பு துகவயலும் இருக்கு, நீ க ொய் சொப் ிட்டு டு நொன் அடுப் அவிச்சுட்டு வர்கறன்” என்றொள் அன்னலட்சுமி மொன்சியும் விட்டொல் க ொதும் என் துக ொல் குடிகசக்குள் க ொய் சொப் ிட்டு டுத்துவிட்டொள் மறுநொள் ைொகல எழுந்ததும் கவைகவைமொை எல்லொ கவகலைகளயும் முடித்த மொன்சி “ அம்மொ அந்தக்ைொ இன்னிக்கு சீக்ைிரமொ வரச்பசொல்லுச்சு, பரண்டு மூனு எடத்துக்கு க ொைனுமொம் சொமொன்ைள் வொங்ைியொற ,, நொன் ைிளம்புகறன்ம்மொ” என்று தனது இரண்டொவது ப ொய்கய தொயிடம் சரளமொை பசொல்லிவிட்டு அவசரமொை பவளிகயறினொள் அருணொவின் வடீ்கட அகடந்தக ொது,, அருணொ ைிளம் ிமொன்சிக்ைொை ைொத்திருந்தொள்,, இருவரும் ஆட்கடொவில் ைிளம் ி மருத்துவமகனக்குச் பசன்றனர்

அருணொ க ொன் மூலம் ஏற்ைனகவ அப் ொயின்பமன்ட் வொங்ைியிருந்ததொல் உடகன உள்கள அனுப் ப் ட்டனர், ஏசி அகறயில் இருந்த ப ண் டொக்டருக்கு நொற் த்கதந்து வயதிருக்ைலொம், அனு வம் அவரது ொர்கவயில் பதரிந்தது, இருவகரயும் ஒரு புன்னகையுடன் வரகவற்று எதிரில் இருந்த இருக்கையில் அமரச்பசொன்னொர் இருவரும் அமர்ந்ததும் “ அருணொ நீங்ை பசொன்னது இந்த ப ொண்ணு தொனொ?” என்று மொன்சிகயப் ொர்த்த டி கைட்ை.. “ ஆமொம் டொக்டர், ஓரளவுக்கு எல்லொத்கதயும் பசொல்லிட்கடன்,, நீங்ை பசக்ைப் ண்ணி தகுதியனவளொன்னு ொர்த்துட்டொ, க ப் ர்ஸ்ல கசன் வொங்ைிடலொம்” என்று அருணொ பசொல்லவும் “ உன் ப யர் என்னம்மொ?, உனக்கு என்ன வயசு ஆகுது?” என்று கைட்டொர் டொக்டர் “ப யர் மொன்சி, த்பதொன் து வயசு ஆகுது கமடம்” என்றொள் மொன்சி “ ம்ம் ர்த் சர்டி ிகைட் இருக்குதொகன? நொகளக்கு எடுத்துட்டு வரனும் ” “ ம்ம் இருக்கு கமடம்,, நொகளக்கு எடுத்துட்டு வர்கறன்” “ மத்த டி யொகரொட வற்புறுத்தலும் இல்லொம உன்கனொட முழு சம்மதத்துடன் தொகன வொடகைத்தொயொை சம்மதிக்ைிற மொன்சி” என்று டொக்டர் கைட்டதும் வளகமயொன எதிர்ைொலம் ைண்முன் ிரைொசமொை பதரிய ப ரிதொை விரிந்த புன்னகையுடன் “ யொரும் என்கன வற்புறுத்தகல கமடம், அருணொ அக்ைொவுக்கு உதவுறதுல எனக்கு முழு சம்மதம் தொன்” என்று மொன்சி உறுதியொை கூறினொள் “ பரொம் நல்லது மொன்சி, உள்கள க ொய் ைட்டில்ல டு நொன் வர்கறன்” என்று டொக்டர் பசொல்ல மொன்சி சங்ைடமொை அருணொகவ ொர்த்தொள், உடகன அருணொ எழுந்து மொன்சியின் கைகயப் ிடித்து அகைத்துக்பைொண்டு க்ைத்து அகறக்கு க ொய் அங்ைிருந்த ைட்டிலில் உட்ைொர கவத்து “ இகதொ ொர் மொன்சி இப்க ொ டொக்டர் பசக்ைப்பு ண்ணுவொங்ை நீ அவங்ைளுக்கு தகுந்த ஒத்துகைப்பு குடுக்ைனும்,, கூச்சப் டொகத அவங்ைளும் ப ண்தொகன?” என்று அருணொ மந்திரம் ஓத ..

அந்த மந்திரத்துக்கு ைட்டுப் ட்டு சரிபயன்று தகலயகசத்தொள் மொன்சி, அடுத்த சிலமணிகநரத்தில் மொன்சிக்கு லவித ரிகசொதகனைள் பசய்யப் ட்டு அவளின் தகுதி கசொதகன பசய்யப் ட்டது, சில ரிகசொதகனைளின் க ொது அருவறுப் ினொல் மொன்சியின் ைண்ைளில் இருந்து ைண்ணரீ் வைிந்தது, சில கநரம் ஒத்துகைப்புக்கு மறுத்து ைண்ணரீுடன் ைொல்ைகள மொன்சி இடுக்ைிக்பைொள்ள .. “ இகதொ ொரும்மொ ப ண்ணொய் ிறந்த எல்லொருக்கும் ஒருநொள் இது நடக்கும், நீ சங்ைடப் டொமல் ஒத்துகைச்சொதொன் என்னொல ைபரக்டொ பசக் ண்ண முடியும்” என்று அந்த ப ண் டொக்டர் கூற மொன்சி ைண்ணரீுடன் ைொல்ைகள விரித்து டுத்துக்பைொண்டொள், ைண்ைகள இறுக்ைி மூடி, வொய் ைந்தசஷ்டி ைவசத்கத இகடவிடொது உச்சரிக்ை, சஷ்டிக்ைவசம் முடிவதற்குள் ரிகசொதகனைள் முடிந்தது, மொன்சி ைட்டிலில் இருந்து எழுந்து உகடைகள சரிபசய்து பைொண்டு டொக்டரின் அகறக்கு வந்து அருணொவின் க்ைத்தில் அமர்ந்தொள், “ என் கசொதகனயில் இவள் பரொம் ப ொருத்தமொன ப ண்தொன் அருணொ, இன்னும் ப்ளட் ரிசல்ட் வந்ததும் இறுதியொ முடிவு ண்ணலொம், நீங்ை அதுவகர பவளிகய பவயிட் ண்ணுங்ை, ரிசல்ட் வந்ததும் கூப் ிடுகறன்” என்று டொக்டர் பசொல்ல அருணொ, மொன்சி, இருவரும் அங்ைிருந்து பவளிகய வந்து வரகவற்பு அகறயில் இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்தனர் பசய்யப் ட்ட கசொதகனைள் மூலம், மொன்சியின் முைம் யத்தில் பவளுத்து இருந்தது, இப் டிபயொரு கசொதகனக்கு ஆட் டுத்தப் ட்ட ஒரு ைன்னிப்ப ண்ணின் மனநிகல எப் டியிருக்கும் என்று அவள் முைத்கத ொர்த்து பதரிந்துபைொள்ளொம்,, அருணொ மொன்சியின் கைகயப் ற்றி “ ரிலொக்ஸ் மொன்சி, ப ண்ணொய் ிறந்தொல் இபதல்லொம் சைஜமொை ஏத்துக்ைனும்” என்று மட்டும் கூறினொகள தவிர மொன்சியின் மனகத கதரியப் டுத்த எந்த ஆறுதகலயும் கூறவில்கல, ைிட்டத்தட்ட ஒருமணிகநரம் இருவரும் அமர்ந்திருந்தனர், அருணொ ஒரு ஆங்ைில வொரஇதகை ிரித்து அதில் மூழ்ைியவள் மறு டியும் தகலகய நிமிரகவ இல்கல,, மொன்சி அங்கை வரும் ைர்ப் ிணி ப ண்ைகள எல்லொம் ொர்த்து தன் மனகத கதரியப் டுத்திக் பைொண்டொள்,, இவர்ைளும் ப ண்தொகன? இவர்ைள் எல்லொம்

எல்லொவற்கறயும் ைடந்து தொகன வந்திருப் ொர்ைள் என்ற எண்ணத்கத வளர்த்து யத்கத க ொக்ைினொள் இருவகரயும் ஒரு நர்ஸ் வந்து உள்கள அகைக்ை, இருவரும் எழுந்து டொக்டரின் அகறக்கு க ொனொர்ைள், புன்னகையுடன் அருணொகவ ஏறிட்ட டொக்டர் “ ம்ம் எல்லொம் ஓகை அருணொ, நொகளக்கு இன்பஜக்ட் ண்ணிடலொம்,, நொகளக்கு ைொகலயில மறக்ைொம இவகளொட ர்த் சர்டி ிகைட் கவனும், அது வந்தவுடன் க ப் ர்ஸ்ல கசன் வொங்ைிட்டு, நொகளக்கை எல்லொ கவகலகயயும் முடிச்சுடலொம், உங்ை ஸ் ண்ட் ஜனீ்ைள் பைொடுத்துட்டு க ொய் நொப் த்கதழுநொள் முடிஞ்சு க ொச்சு, இனிகமல் நமக்கு கடம் இல்கல உடகன மொன்சிக்குள்ள பசலுத்தியொைனும், நொகளக்கு ைொகலயில சீக்ைிரகம வந்துடுங்ை அருணொ, முடிஞ்சதும் ஆறு மணிகநரம் இங்கைகய பரஸ்ட் எடுக்ைனும், எல்லொத்துக்கும் தயொரொ வொங்ை ” என்று டொக்டர் பசொல்ல.. அவர் என்ன பசொல்ைிறொர் என்று மொன்சிக்கு முழுதொை புரிந்தது, அவர்ைள் தனக்குள் எகத பசலுத்தப் க ொைிறொர்ைள் என்று பதளிவொை புரிந்தது, பதொகடைள் நடுங்ை ைொல்ைள் லமிைப் து க ொல் இருந்தது, ப ருவிரகல தகரயில் அழுத்தமொை ஊன்றி தனது தட்டத்கத தணிவிக்ை முயன்றொள் சிறிதுகநரம் அருணொவும் டொக்டரும் ஆங்ைிலத்தில் க சிக்பைொண்டு இருக்ை, அந்த கமகலநொட்டு ஆங்ைிலம் புரியொமல் அவர்ைகளகய ொர்த்த டி அமர்ந்திருந்தொள் மொன்சி க சி முடித்து அருணொ எழுந்து நிற்ை மன்சியும் எழுந்துபைொண்டொள்,, டொக்டகரப் ொர்த்து சிறு புன்னகையுடன் “ வர்கறன் கமடம்” என்று கூறிவிட்டு அருணொவுடன் ைிளம் ினொள் மொன்சி ஆட்கடொவில் வரும்க ொது “ மொன்சி நொகளக்கு எல்லொம் முடிஞ்சதும் நொகள மறுநொள் நீயும் உன் அம்மொவும் என்கூட ஊட்டிக்கு வரனும், அங்கை எனக்கு ஒரு எஸ்கடட் இருக்கு அதுல ஒரு வடீு இருக்கு, குைந்கத ிறக்குற வகரக்கும் அங்ைதொன் நீயும் உன் அம்மொவும் தங்ைனும், மொசொமொசம் பசக்ைப்புக்கு ஊட்டியில எனக்கு பதரிஞ்ச டொக்டர் ைிட்ட ஏற் ொடு பசய்கறன், நீயும் உன் அம்மொவும் அவங்ை பசொல்ற கததில க ொய் பசக்ைப் ண்ணிைிட்டு வரனும் அதுக்கு ஒரு வொடகை ைொர் ஏற் ொடு ண்ணிர்கறன், அப்புறம் ஆஸ் ிட்டலுக்கு ணம் நொன் பமொத்தமொ பசட்டில் ண்ணிடுகவன், உங்ைளுகடய பசலவுக்கு ஒவ்பவொரு மொசமும் இரண்டொயிரம் ணம் எடுக்குற மொதிரி க ங்ைில் ணம் க ொட்டு வச்சிர்கறன், உன் அம்மொ முன்னொடி இபதல்லொம் க சமுடியொது அதொன் இங்ைகய பசொல்லிர்கறன், உங்ைம்மொைிட்ட ஊட்டிக்கு க ொறவகரக்கும் எதுவும் பசொல்ல கவண்டொம் அங்கை க ொய் நொகன க்குவமொ

பசொல்லிக்ைிகறன், என்ன ஓகையொ மொன்சி ” என்று அருணொ தனது ிசினஸ் மூகளகய யன் டுத்தி க்ைொவொை ிளொன் க ொட்டு பசொல்ல,, மொன்சி வியப்புடன் அவகளப் ொர்த்து தகலயகசத்தொள் மொன்சியின் வடீு வந்ததும் அருணொவும் மொன்சியுடன் இறங்ைி குடிகசக்குள் நுகைந்தொள் சலகவ துணிைளுக்கு சலகவ குறி க ொட்டுக்பைொண்டிருந்த அன்னலட்சுமி அருணொகவப் ொர்த்ததும் அவசரமொை எழுந்து “ வொங்ைம்மொ” என்றவள் அருணொகவ உட்ைொர கவக்ை தகுதியொன எதுவும் இல்லொமல் முைித்துக் பைொண்டு நின்றொள் மொன்சி ஒரு ைிைிந்த ொகயப் க ொட்டு அதில் ஒரு சலகவபசய்த புடகவகய விரித்து அருணொகவ உட்ைொர கவத்தொள். சங்ைடத்கத முைத்தில் ைொட்டொமல் பசயற்கையொன புன்னகையுடன் ொயில் அமர்ந்த அருணொ அன்னலட்சுமிகய ொர்த்து “ இப்க ொ ைொய்ச்சல் சரியொயிடுச்சொ அன்னம்” என்று கைட்டொள் அன்னலட்சுமி நின்ற டிகய ணிவுடன் “ அது அன்னிக்கை நல்லொயிருச்சும்மொ,, நீங்ைதொன் நூறு ரூவொய் பைொடுத்தீங்ைன்னு மொன்சி பசொல்லிச்சு, பரொம் நன்றிங்ைம்மொ” என்று கூறினொள் “ ரவொயில்கல அன்னம், மொன்சி மொதிரி ஒரு நல்ல ப ொண்ணுக்கு இன்னும் எவ்வளவு கவனும்னொலும் பைொடுத்து உதவலொம்,, நீ ஏன் நிக்ைிற உட்ைொரு அன்னம் உன்ைிட்ட பைொஞ்சம் க சனும்னு தொன் வந்கதன்” என்று அன்ப ொழுை க சினொள் அருணொ அன்னலட்சுமி அருணொவின் எதிரில் அமர,, மொன்சி சுவற்றில் சொய்ந்த டி நின்றுபைொண்டிருந்தொள் அருணொ மொன்சிகய நிமிர்ந்து ஒரு ொர்கவ ொர்த்துவிட்டு “ அன்னம் இன்னிக்குத்தொன் மொன்சி உன் குடும் ம் இருக்குற சூழ்நிகலகய பசொன்னொ, என்ைிட்ட ஏதொவது கவகல ைிகடக்குமொன்னு கைட்டொ , எனக்கு ஊட்டியில ஒரு எஸ்கடட் இருக்கு அங்கை ஒரு வடீு இருக்கு அகத ைவனிச்சுக்ை நம் ிக்கையொன ஒரு ஆள் கவனும், நீயும் மொன்சியும் அங்கை வந்தீங்ைன்னொ நீ என் வடீ்கடப் ொர்த்துக்ைிட்டொ கூட மொன்சிக்கு ஊட்டிலகய ஏதொவது கவகலக்கு ஏற் ொடு ண்கறன், நீங்ை பரண்டுக ரும் ட்ட ைஷ்டபமல்லொம் க ொதும் என்கூட ைிளம் ி வந்துடுங்ை, பைொஞ்சநொள்ல மொன்சிக்கு அங்கைகய ஒரு மொப் ிள்கள ொர்த்து ைல்யொணம் ண்ணி வச்சிடலொம், என்ன பசொல்ற அன்னம்? ” என்று அருணொ ொலீசொை க ச

அகத கைட்ட அன்னலட்சுமிக்கு அந்த நிமிஷகம தனது ைஷ்டபமல்லொம் றந்து தனக்கும் தன் மைளுக்கும் விடிவு ைொலம் வந்துவிட்டது க ொல் சந்கதொஷம் வர “ அம்மொ நீங்ை பசொன்னொ சரிம்மொ,, ஏற்ைனகவ மொனு புள்ள உங்ைைிட்ட கவகல கைட்ைப் க ொகறன்னு பசொல்லிைிட்டு தொன் இருந்துச்சு, இப்க ொ நீங்ைகள வகீடறி வந்து பசொன்ன ப ொறவு நொங்ை மொத்து பசொல்லுகவொமொ அம்மொ, உங்ை சவுைரியப் டி பசய்ங்ைம்மொ” என்று அன்னலட்சுமி சந்கதொஷத்தில் துளிர்த்த ைண்ணரீுடன் கூறினொள் வந்த கவகல சுல மொை முடிந்ததில் சந்கதொஷமொன அருணொ, சிறு புன்னகையுடன் எழுந்து “ சரி அன்னம் நொகள மறுநொள் வியொைக்ைிைகம கநட் நீயும் மொன்சியும் என்கூட ைிளம் னும், உங்ைளுக்கு கதகவயொன துணிைகளத் தவிர இங்ை இருக்ைிற எகதயுகம எடுத்துட்டு வரொகத” என்றவள் தனது கைப்க கய திறந்து சில நூறு ரூ ொய்ைகள எடுத்து அன்னலட்சுமியின் கையில் கவத்து “ இங்கை ஏதொவது ைடன் இருந்தொ அகதபயல்லொம் குடுத்துட்டு, மிச்சமிருக்கும் ணத்துக்கு ஏதொவது டிரஸ் வொங்ைிக்ை, வியொைன் கநட் புறப் ட தயொரொ இரு” என்று கூறிவிட்டு பவளிகய வந்தவள் மறு டியும் உள்கள வந்து “ பசொல்ல மறந்துட்கடன் அன்னம்,, நொகளக்கு எனக்கு நிகறய சொமொன்ைள் வொங்ை கவண்டியிருக்கு, அதனொல ைொகலயிகலகய வந்து மொன்சிகய நொன் கூட்டிட்டு க ொயிடுகவன், எல்லொ வொங்ைிைிட்டு திரும் ி வர கநட் ஆயிடும்,, மொன்சிகய நொகன பைொண்டு வந்து விட்டுட்டுப் க ொகறன் நீ அவகளத் கதடொகத, சரியொ?” என்று கைட்ை “ அம்மொ நீங்ை தொரொளமொ கூட்டிட்டுப் க ொங்ைம்மொ, நொன் ஏன் மறுப்பு பசொல்லப்க ொகறன்” என்று அன்னலட்சுமி வொபயல்லொம் ல்லொை சந்கதொஷத்துடன் கூறினொள் அன்னலட்சுமி ைள்ளமற்ற சிரிப்க ொர்த்ததும் மொன்சிக்கு வயிறு தடதடபவன்று உதறியது, ைண்ைளில் முட்டிய ைண்ணரீுடன் அருணொகவப் ொர்க்ை, அவகளொ அடக்கு என் துக ொல் ொர்கவயொல் எச்சரிக்கை பசய்தொள், அதன் ின் அருணொ விகடப ற்று பசல்ல, மொன்சி அருணொ அமர்ந்த ொயில் டுத்துக்பைொண்டொள், இன்கறய பசக்ைப் ின் க ொது அவள் உடலில் டொக்டர் கைகவத்த இடங்ைகள எண்ணி ைண்ணரீ் வந்தது, இப்க ொது அவளுக்கு ப ரும் குைப் மொை இருந்தது, தொன் க ொகும் வைி சரியொனது தொனொ? என்ற கைள்வி மனதில் எழுந்தது, ஏன் சரியில்கல என்று அவள் மனகம திலுக்கு வொதிட்டது, தனது அம்மொ அடிக்ைடி பசொல்லும் வொர்தகதைள் மொன்சிக்கு ஞொ ைம் வந்தது,, ‘ திருடக்கூடொது,, ப ொய்பசொல்லக் கூடொது, கதவிடியொத்தனம் ண்ணக்கூடொது,, இது மூன்றும் இல்லொமல் ணத்கத சம் ொதிக்ை என்னகவண்டுமொனொலும் பசய்யலொம் என்ற வொர்த்கதைள் ஞொ ைம் வர,, நொன் இந்த மூன்கறயுகம பசய்யவில்கல, வடீு மற்றும் ப ொருட்ைகள வொடகைக்கு

விடுவது க ொல் எனது ைருப்க கய வொடகைக்கு விடுைிகறன், இந்த த்துமொத துன் த்தில் வொழ்நொள் முழுகமக்கும் சியும் வறுகமயும் இல்லொமல் வொைலொம் என்றொல் இகத பசய்வதில் எந்த தவறும் இல்கல என்று, முதலில் கைள்வி கைட்ட அவள் மனகம அவளுக்கு ஆறுதல் பசொல்ல, மொன்சி ைண்ைகள துகடத்துக்பைொண்டு எழுந்து அமர்ந்தொள் சகமயலகற தடுப்புக்கு ின்னொல் கசொற்றுப் ொகனகய வைித்து தட்டில் க ொட்டுக்பைொண்டிருந்த அம்மொவின் அருைில் க ொய் அமர்ந்து அவகள ைட்டிக்பைொண்டு “ அம்மொ இன்னிகயொட நம்ம ைஷ்டபமல்லொம் தீரப் க ொகுதும்மொ,, இனிகமல் நமக்கு நல்லைொலம்தொன்” என்று பசொல்லி ைண்ணரீ் விட்டொள் “ ம்ம் எனக்கும் என்னொ பசொல்றதுன்னு பதரியகல மொன்சி,, நொம கும்புடுற மொரியொத்தொகவ அந்தம்மொ ரூ த்தில் வந்து உதவுற மொதிரி இருக்கு மொன்சி,, நீ நொகளக்கு அவுைகூட ைிளம் ி க ொ, நொன் இங்ை இருக்கு சொமகனயும், இந்த குடிகசகயொட யொருக்ைொச்சும் குடுத்துட்டு ஏதொவது ைொசு பைகடக்குமொன்னு ொக்குகறன்,, அந்தம்மொ குடுத்த ைொசுல இருக்குற பைொஞ்சநஞ்ச ைடகனயும் அடச்சுப்புட்டு நிம்மதியொ பைளம்புகவொம்” என்றொள் அன்னலட்சுமி மறுநொள் அருணொ ைொகலயிகலகய ைிளம் ி வந்துவிட, மொன்சி எந்தவிதமொன தட்டமும் இன்றி அவளுடன் புறப் ட்டொள், இருவரும் மருத்துவமகனக்கு பசன்று ைொத்திருக்ை சிறிதுகநரத்தில் ஒரு நர்ஸ் வந்து இருவகரயும் அகைத்து பசன்றொள் டொக்டர் அவர்ைகள புன்னகையுடன் வரகவற்று “ என்னம்மொ ர்த் சர்டி ிகைட் கைட்கடகன எடுத்துட்டு வந்திருக்ையொ” என்று மொன்சியிடம் கைட்டொர் மொன்சி தொன் எடுத்துவந்த ைவகர அவரிடம் பைொடுக்ை,, ைவகர ிரித்து அதிலிருந்த சர்டி ிகைட்கட எடுத்து மொன்சியின் வயகத ைணக்ைிட்ட டொக்டர் “ ம்ம் திபனட்டு வயசு முடிஞ்சு ஏழு மொசம் ஆகுது” என்றவர் அகத தன் கட ிளில் கவத்துவிட்டு ஒரு க கல எடுத்து மொன்சியின் முன்கவத்து “ இதிலிருக்கும் க ப் ர்ஸ் எல்லொத்திகலயும் இன்ட்டு மொர்க் இருக்குற இடத்தில் கைபயழுத்து க ொடு மொன்சி, முடிஞ்சொ டிச்சுப் ொர்த்து கைபயழுத்து க ொடு” என்று கூறி ஒரு க னொகவ மொன்சியிடம் நீட்டினொர் மொன்சி எகதயும் டிக்கும் நிகலயில் இல்கல, அவளுக்கு இந்த மருத்துவமகனகய விட்டுவிட்டு சீக்ைிரகம க ொைகவண்டும் என் தொல் அவர் குறிப் ிட்ட இடங்ைளில் கவைமொை கைபயழுத்திட்டொள்

அதன் ிறகு மொன்சி அங்ைிருந்து கவறு ஒரு அகறக்கு அகைத்துச்பசல்லப் ட்டு, உடல் சுத்தம் பசய்யப் ட்டு ச்கசநிற அங்ைி அணிவிக்ைப் ட்டு டுக்ைகவக்ைப் ட்டொள் ,, ஒருசில மருந்துைள் அவளுக்குள் பசலுத்தப் ட்டது,, டிபரடிஷனல் வொடகைத்தொய். என்ற முகறயில் மொன்சி ைருத்தரிப்பு பசய்யப் ட்டொள் இந்த முகறயில் வொடகைத்தொயொை வரும் ப ண் ஏதொவது ஒரு விதத்தில் குைந்கதக்கு பதொடர்பு உகடயவரொை இருப் ொர். இந்த முகறயில் ஐ.யூ.ஐ. முகற ின் ற்றப் டுைிறது. ஐ.யூ.ஐ. என்றொல், ஆணின் விந்தணுகவ ப ண்ணின் ைர்ப் ப்க க்குள் பசலுத்துவது. அதொவது தம் தியரில் அந்த மகனவியின் ைருமுட்கடகய யன் டுத்த முடியொமல் இருக்கும் சூைலில், வொடகைத் தொயொை இருக்கும் ப ண்ணின் ைருமுட்கடகய அந்தக் குைந்கத உருவொைப் யன் டுத்த டுைிறது,, இந்த முகறயில் ைருத்தரிப்பு பசய்ய மொன்சியின் மொதவிடொய் நொட்ைள் ஏற்ைனகவ ைணக்ைில் பைொள்ளப் ட்டதொல், அடுத்த அகற மணிகநரத்தில் ைன்னிப்ப ண்ணொன மொன்சியின் ைருப்க க்குள் பசயற்கை முகறயில் சிதறி பவடித்த மொன்சியின் சிகனமுட்கடக்குள் ஒரு ஆணின் உயிரனு பசலுத்தப் ட்டது, ஆணின் உயிரணுக்ைள் பவற்றிைரமொை அவளின் ைருமுட்கடக்கு கசமிக்ைப் ட்டது, மொன்சி அப் டிகய அகசயொமல் ைிடந்தொள், மொன்சி நல்ல ஆகரொக்ைியமொன ப ண் என் தொல் எதிர் ொர்த்தகதவிட எந்த சிக்ைலுமின்றி வந்த கவகல முடிய, அருணொ டொக்டரின் கைகயப் ற்றி குலுக்ைி நன்றித் பதரிவித்துக்பைொண்டொள் அன்று இரவு ஒரு வொடகை ைொரில் மொன்சியுடன் வந்திறங்ைிய அருணொ “ இன்னிக்கு பரொம் அகலச்சல் அன்னம் அதனொல மொன்சி பரொம் டயர்டொயிட்டொ, வர்ற வைியிகலகய க ொட்டல்ல சொப் ிட்கடொம் அதனொல சொப் ிடச் பசொல்லி நீ அவகள பதொந்தரவு பசய்யொகத நல்லொ பரஸ்ட் எடுக்ைட்டும், நீ நொகளக்கு கநட் ைிளம் தயொரொயிரு” என்று கூறிவிட்டு ைிளம் ினொள் மொன்சியும் கசொர்வுடன் டுத்துக்பைொள்ள, அன்னலட்சுமி அவகள எதுவும் பதொந்தரவு பசய்யொமல் மறுநொள் ைிளம்புவதற்ைொன ஏற் ொடுைகள பசய்தொள் மறுநொள் ைொகல மொன்சிகய ைொண வந்த அருணொ அவகள ைொரில் அகைத்துச்பசன்று ஊட்டியின் குளிருக்கு ஏற்ற சில உகடைகள வொங்ைிக்பைொடுத்து அகைத்து வந்து விட்டுவிட்டு க ொனொள் மொன்சியின் மவுனத்கத, இரண்டு நொட்ைளொை புள்களக்கு அகலச்சல், ிறந்த ஊகரவிட்டு கவறு ஊர் க ொைின்ற க ொைின்ற ைவகல என்று தவறொை ைணக்ைிட்டொள் அன்னலட்சுமி

அன்றிரவு திகனொரு மணிக்கு குவொலிஸ் ைொரில் வந்த அருணொ நடுகவ இருந்த சீட்டில் மொன்சிகய வசதியொை டுத்துக்பைொள்ள பசொல்லிவிட்டு, ின் சீட்டில் அன்னலட்சுமிகய அமரச்பசொல்லிவிட்டு அருணொ டிகரவருக்கு க்ைத்து இருக்கையில் அமர்ந்தொள் , ைொர் மிதமொன கவைத்தில் ஊட்டி கநொக்ைி யணமொனது அதிைொகலயில் ைொர் ஊட்டிகய பநருங்ைிய க ொது, குளிர் எழும்க ஊடுருவ ஆளுக்பைொரு சொல்கவகய எடுத்து க ொர்த்திக்பைொண்டனர், மொன்சியும் ைண்விைித்து எழுந்து அமர்ந்துவிட, ஊட்டியின் குளிரில் எப் டிபயல்லொம் இருக்ைகவண்டும், என்னபனன்ன பசய்யகவண்டும்,, எபதது பசய்யக்கூடொது என்று தொய் மைள் இருவருக்கும் விளக்ைமொை எடுத்துச்பசொல்லிய டி வந்தொள் அருணொ ஊட்டிகய விட்டு நிகறய மகல ைிரொமங்ைகள ைடந்து ைர்நொடைொவின் எல்கலயில் இருந்தது அருணொவின் எஸ்கடட், மூன்று ைிகலொமீட்டர் சுற்றளவு பைொண்டு எஸ்கடட்கட அடிக்ைடி வந்து ரொமரிக்ை முடியொத ைொரணத்தொல் க்ைத்து எஸ்கடட் ைொரரிடம் குத்தகைக்கு விட்டிருந்தொள் அருணொ, எஸ்கடட்டின் மறுமூகலயில் இருந்தது வடீு, கைரள ொணியில் ைட்டப் ட்ட சற்று ப ரியவடீுதொன், அக்ைம் க்ைம் எந்த வடீுைளும் இல்கல, அடுத்த எஸ்கடட்டில் வடீுைள் இருக்ைலொம் ஆனொல் இங்ைிருந்து ொர்க்ை எதுவும் பதரியவில்கல, வைி பநடுைிலும் இருந்த மகலைிரொமொங்ைள் தொன் அன்னலட்சுமிக்கு கதரியத்கத பைொடுத்தது, ைொர் க ொய் வடீ்டின் க ொர்ட்டிகைொவில் நின்றது ,, அருணொ ைொரிலிருந்து இறங்ைி பூட்டியிருந்த ைகதகவ தன்னிடமிருந்த சொவியொல் திறந்து உள்கள க ொனவள் திரும் ி அன்னலட்சுமிகயப் ொர்த்து “ மொன்சிகய கூட்டிக்ைிட்டு வொ அன்னம்” என்று பசொல்லிவிட்டு உள்கள க ொனொள் மொன்சியும் அன்னலட்சுமியும் அவ்வளவு ப ரிய வடீ்கட வியப்புடன் ொர்த்த டி உள்கள க ொனொர்ைள், இருவரும் தங்ைளது க ைகள கவத்துவிட்டு வடீ்கட சுற்றிப் ொர்க்ை, அருணொ அவர்ைகள வடீ்டின் ின்புறம் அகைத்துச்பசன்றொள், அங்கை தனியொை ஒரு அகற இருந்தது, அதன் ைதகவ திறந்து உள்கள க ொய் “ இந்த ரூம்ல நீங்ை பரண்டுக ரும் தங்ைிக்ைங்ை, இங்கை ஏற்ைனகவ இருந்த வொட்ச்கமன் இருந்த வடீு இது,, உள்ளகய ைிச்சன், டொய்பலட் ொத்ரூம் எல்லொகம இருக்கு, சகமயல் பசய்ய கதகவயொன ொத்திரங்ைள், குளிர் ைொய ைணப்பு எல்லொகம இருக்கு, இப் டிகய கதொட்டத்து வைியொ இந்த வடீ்டுக்கு வரலொம், அடிக்ைடி ப ரிய வடீ்டு ைதகவ திறந்து சுத்தம் பசய்துட்டு பூட்டி வச்சிருங்ை, எப் வொவது பவக்கைஷனுக்குத் தொன் நொங்ை வருகவொம், அதுவகர வடீ்கடயும் கதொட்டத்கதயும் ரொமறிக்ைிறதுதொன் உங்ை கவகல, இன்னிக்கு ஒருநொகளக்கு ப ரியவடீ்டுலகய எல்லொருக்கும் கசர்த்து சகமக்ைலொம்,

நொகளக்கு நொன் கைொகவ க ொனதும் இங்கை சகமயல் பசய்து சொப் ிடுங்ை” என்று அருணொ பதளிவொை பசொல்ல அன்னலட்சுமி ைவனமொை கைட்டுக்பைொண்டொள் ொத்ரூமுக்குள் மொன்சிகய அகைத்துப்க ொய் பவன்னரீுக்கு டீ்டர் எப் டிப் க ொடுவது என்று ைொண் ித்த அருணொ “ பரண்டுக ரும் குளிச்சிட்டு வொங்ை, நொனும் க ொய் குளிச்சு ப்ரஷொைி வர்கறன்” என்று பசொல்லிவிட்டுப் க ொனொள் இருவரும் குளித்து முடித்து அருணொவின் வடீ்டுக்குள் க ொனொர்ைள், அருணொ ொலில் இருந்த கசொ ொவில் அமர்ந்திருந்தொள், ைொரின் டிகரவரிடம் ணம் பைொடுத்து க்ைத்து ைிரொமத்தில் ைொய்ைறிைளும் ைங்ைளும் வொங்ைி வரச்பசொன்னொள், அன்னலட்சுமி அந்த வடீ்கட சுத்தம் பசய்ய மொன்சி எதுவும் பசய்யகவண்டொம் என்று அருணொ பசொல்லிவிட, அன்னலட்சுமி மைகள முதல்முகறயொை குைப் த்கதொடு ொர்த்தொள், ஏன் எந்த கவகலயும் பசய்யக்கூடொது? எதுனொச்சும் கமலுக்கு பசொைமில்கலயொ? என்று மனதுக்குள் எண்ணமிட்டப் டி தனது கவகலகய பதொடர்ந்தொள் டிகரவர் ைொய்ைறிைள் வொங்ைி வந்ததும் அன்னலட்சுமி உதவியுடன் தனக்கு பதரிந்தகத சகமயல் பசய்த அருணொ “ நொங்ை எப் வந்தொலும் எங்ை வடீ்டு சகமயல்ைொரிகய கூட்டிட்டு வந்துடுகவொம்,, இங்கை தனியொ இருக்கைொம்னு நீங்ை பரண்டு க ரும் யப் ட கவண்டொம்,, ைொகலயில மகலைிரொமத்து ஆட்ைள் எல்லொம் கவகலக்கு வந்துடுவொங்ை, ைல் முழுவதும் எஸ்கடட்ல ஏதொவது கவகல இருக்கும், கநட்ல தொன் தனியொ இருக்ைனும், பரண்டு எஸ்கடட்க்கும் ஓகர வொட்ச்கமன் தொன் இருப் ொன், அவகன மீறி எதுவும் யொரும் எஸ்கடட்க்குள்ள நுகையமுடியொது, அதனொல உங்ை பரண்டுக ருக்கும் எந்த யமும் கவண்டொம்” என்று க சிக்பைொடண்கட சகமயகல முடித்தொள் அருணொ டிகரவகரொடு கசர்த்து நொன்கு க ரும் சொப் ிட்டு முடித்ததும், அன்னலட்சுமியிடம் எல்லொவற்கறயும் பசொல்லிவிடுமொறு மொன்சி அருணொவிடம் ொர்கவயொகலகய பைஞ்சினொள், ஏபனன்றொல் அருணொ நொகள ைொகலகய கைொகவ புறப் ட்டு விடுவொகள என்ற யம் மொன்சிக்கு ொலில் இருந்த கசொ ொவில் அமர்ந்த அருணொ நின்றுபைொண்டிருந்த அன்னலட்சுமியிடம் “ உட்ைொரு அன்னம் உன்ைிட்ட பைொஞ்சம் க சனும்” என்று பசொன்னதும் அன்னலட்சுமி கசொ ொவின் அருகை தகரயில் அமர்ந்துபைொண்டொள், மொன்சி மொடிப் டியில் அமர்ந்து அதன் மரக் கைப் ிடிகய ற்றிக்பைொண்டொள், அவளின் தட்டத்கத தணிக்ை ஒரு ற்றுகைொள் கதகவப் ட்டது

அன்னலட்சுமி அருணொவின் முைத்கதப் ொர்க்ை,, அருணொ மொன்சியின் முைத்கதப் ொர்த்துவிட்டு க ச்கச ஆரம் ித்தொள்,, மொன்சியிடம் முதலில் கூறிய அகத ைகதைகள அன்னலட்சுமியிடம் க்குவமொை கூறினொள் அருணொ, வியப்புடன் எல்லொவற்கறயும் கைட்ட அன்னலட்சுமி “ என்னம்மொ இது உங்ைளுக்குப் க ொய் இப் டிபயல்லொம் நடக்குது,, இப்க ொ குைந்கத ப த்துத் தர கவற ப ொம் களகய ைிகடக்ைகலயொம்மொ? இனிகம என்னம்மொ பசய்யப்க ொறஙீ்ை?” என்று அப் ொவியொை கைட்டொள் “ ம்ம் நிகறயப் ப ொண்ணுங்ை ைிகடச்சொங்ை அன்னம் ஆனொ எந்தப் ப ொண்ணும் நொன் நிகனச்ச மொதிரி அகமயகல, அதொன் ைகடசியொ ஒரு முடிவு ண்ணி மொன்சிைிட்டகய கநரடியொ கைட்கடன்” என்று அருணொ விஷயத்கதப் க ொட்டு உகடக்ைவும், மொன்சியின் விசும் ல் ஒலி கைட்ைவும் சரியொை இருந்தது இரண்டும் இரண்டும் நொன்கு என்று ஈசியொன சரியொன ைணக்கை ைண்டு ிடிக்ை அன்னலட்சுமியின் வொழ்க்கை அனு வம் கைபைொடுக்ை, உச்ச ட்ச அதிர்ச்சியில் மைகளப் ொர்த்தொள், மொன்சி தனது தொவணி முந்தொகனயொல் முைத்கத மூடிக்பைொண்டு அழுதுபைொண்டு இருந்தொள் அன்னலட்சுமி அதிர்ச்சியுடன் அருணொகவ ொர்த்து “ நீங்ை என்னம்மொ பசொல்றஙீ்ை, என் மை பைொைந்கத புள்ளம்மொ அதுக்கு ஒன்னுகம பதரியொது, ைட்டியிருக்குற துணி ரொவுல ஒதுங்குறது கூட பதரியொம தூங்குற குைந்கதம்மொ அவ,, அவைிட்டப் க ொய் இவ்வளவு ப ரிய விஷயத்கத கைட்டுருக்ைீங்ைகள? நீங்ை அவ்வளவு கைவலமொவொ எங்ைகள பநகனச்சுட்டீங்ை? ிச்கசபயடுத்தொவது என் மைளுக்கு கசொறு க ொடுகவகன தவிர இந்த மொதிரி ஒரு நிகலகமக்கு அவகள தள்ளமொட்கடன்ம்மொ ” என்று குரலில் ஆக்கரொஷத்துடன் அன்னலட்சுமி கூற.. அவகள கைொ த்கதொடு ஏறிட்ட அருணொ “ ஏய் அன்னம் இரு இரு, என்னகமொ ஊர் உலைத்துல நடக்ைொதது மொதிரி பைொதிச்சுப் க ொய் க சுற, இகதொ ொர் அன்னம் எல்லொகம உன் மைள் சம்மதத்கதொட நடந்து முடிஞ்சுக ொச்சு, உன் மை வயித்துல எங்ை குடும் வொரிகச அழுத்தமொ வச்சொச்சு, இன்னும் ஒன் து மொசத்துல அவ எங்ை வொரிகச ப த்து குடுத்துட்டு க ொயிரனும், இகத அவ சும்மொ ஒன்னும் பசய்யகல, குைந்கத ிறந்த ிறகு ஒரு வடீும், அஞ்ச லட்சரூ ொய் ணமும், நிரந்தரமொ ஒரு கவகலயும் தர்றதொ பசொல்லியிருக்கைன்,, குைந்கதக்கு எதுவும் ஆைொம நல்ல டியொ ப த்து தர்றதுதொன் அவகளொட கவகல, அதுக்ைப்புறம் அந்த குைந்கதக்கும் அவளுக்கும் எந்த சம்மந்தமும் இல்கல புரியுதொ அன்னம் ” என்று அருணொ கைட்ை

அருணொ கூறியது அன்னலட்சுமியின் ைொதில் பநருப்புக்குைம் ொை ொய அதிர்ச்சியில் க ச்சு வரொது உகறந்துக ொய் அமர்ந்திருந்தொள் அருணொ இருந்த இடத்கதவிட்டு நைர்ந்து அன்னலட்சுமியின் அருகை வந்து அவள் கதொளில் கைகவத்து உலுக்ை, பைொடுகமயொன ைனவு ஒன்றிலிருந்து விைித்தவள் க ொல அன்னலட்சுமி திைிலுடன் அருணொகவப் ொர்த்தொள் அவள் யத்கத க ொக்ைினொல் மட்டுகம பசொல்லும் விஷயம் அவள் மூகளயில் ஏறும் என்று அருணொவுக்கு புரிந்தது “ இகதொ ொர் அன்னம், நீ பநகனக்ைிற மொதிரி இது ஒன்னும் ொவச்பசயல் இல்கல, நொட்டுல இப்க ொ நிகறய இது மொதிரி நடக்குது, ிள்களயில்லொம தவிக்ைிற என்கனப்க ொல இருக்குறவங்ைளுக்கு உதவுறது உங்ைளுக்குப் புண்ணியம் தொகன அன்னம்? இதுக்ைொை என் புருஷகனொட முைத்கதக்கூட மொன்சி ொர்க்ைகவண்டியதில்கல , சொதரணமொ ஒரு ஊசி க ொடுற மொதிரிதொன் அவகரொட உயிரணுக்ைகள மொன்சிகயொட ைருப்க க்குள்ள டொக்டர் பசலுத்தியிருக்ைொங்ை, குைந்கத ிறந்ததும் அவளுக்கு ஒரு ொதிப்பும் இல்லொம உன் மைளொ திரும் ி வந்துருவொ” என்று அருணொ பசொல்ல அருணொகவகய கூர்ந்து ொர்த்த அன்னலட்சுமி “ எல்லொம் சரிம்மொ அதுக்ைப்புறம் என் மைகளொட வொழ்க்கை என்னொகும், ஒரு புள்களப் ப த்துக்ைிட்ட அவகள எவன்ம்மொ ைட்டிக்குவொன்?” என்று ைண்ணரீுடன் கைட்ை “ அய்கயொ அன்னம் நீ எந்த ைொலத்துல இருக்ை? விதகவைள், விவொைரத்து ஆனவங்ை, இவங்ைளுக்கை சுல மொ ைல்யொணம் ஆகுற இந்த ைொலத்துல இப் டி க சுற, இதுனொல மொன்சி எந்த விதத்திலும் குகறஞ்சுட மொட்டொ, நொன் குடுக்குற ணத்கத வச்சுைிட்டு நிகறய நகைப் க ொட்டு அவகள நல்ல டியொ ஒருத்தனுக்கு ைல்யொணம் ண்ணிக் குடுக்ைலொம், அவளுக்கு எப் டி குைந்கத ிறந்ததுன்னு விலொவொரியொை எழுதி ஒரு சர்டி ிகைட் குடுத்துடுவொங்ை டொக்டர், த்தொததுக்கு நொனும் வந்து மொன்சிகய ைல்யொணம் ண்ணிக்ைப் க ொறவன் ைிட்ட எல்லொத்கதயும் விளக்ைமொ பசொல்கறன்,, இது க ொதும்ல,, சொப் ொட்டுக்கை ைஷ்டப் ட்ட உங்ைளுக்கு இருக்ை வடீு , கைநிகறய ணம், நல்ல கவகலன்னு பைகடக்குகத இபதல்லொம் சும்மொ வந்துடுமொ அன்னம், நொம எகதயொவது பைொடுத்தொத்தொன் நமக்கு ஏதொவது பைகடக்கும்” என்று அருணொ தனது க ச்கச முடிக்ை.. இனி க ச எதுவுமில்கல என் துக ொல் அன்னலட்சுமி ைண்ணில் வைிந்த ைண்ணரீுடன் எழுந்து மைளருகை க ொனொள், அம்மொகவ அருகை ொர்த்ததும் மொன்சியின் அழுகை இன்னும் அதிைமொனது மைகள கூர்ந்துப் ொர்த்த அன்னலட்சுமி “ எவனொவது கசனொசில்க் கசகல குடுத்தொ அவனுக்கு கூத்தியொளொ க ொயிடுகவன்னு அன்னிக்கு பசொன்னப் கய என் மனசுல சிவுக்குன்னுச்சுடி, என்னிக்ைொவது ஒருநொளு இப்புடி வந்து நிப்க ன்னு எனக்கு

அன்னிக்கை பதரிஞ்சிருந்தொ உனக்கு கசொத்துல பவஷத்த வச்சு உருட்டிக் குடுத்துட்டு நொனும் தின்னு பசத்துருப்க ன்டி, இப் டி மூடிவச்சு ைழுத்தறுத்துட்டிகயடி ொவி,, என்ைிட்ட ஒரு வொர்த்கத கயொசகன கைட்டுருக்ைலொகமடி ொதைத்தி, உனக்கு அவ்வளவு ைொசொகச ிடிச்சுப்க ொச்சொடி மவகள ” என்று கூறிவிட்டு மொன்சியின் கூந்தகல பைொத்தொைப் ற்றிக்பைொண்டு அவள் முதுைில் மடொர் மடொபரன்று அகறந்தொள் அந்த அம்மொ அருணொ தட்டத்துடன் ஓடிவந்து அன்னலட்சுமிகயப் ிடித்து இழுத்து தள்ளிவிட்டு மொன்சிகய எழுப் ி தனக்கு ின்னொல் நிறுத்திக்பைொண்டொள், அன்னலட்சுமி மறு டியும் ஆக்கரொஷத்துடன் மொன்சிகய பநருங்ை, அவகள மறித்த அருணொ “ ஏய் அன்னம் நீ என்ன க த்தியமொ? ,, நொன் அவ்வளவு பசொல்லியும் உனக்குப் புரியகலயொ?,, இவளுக்கு எந்த ைளங்ைமும் இல்கல அன்னம், இதுக்கு கமல இவகமல நீ கைவச்சொ நொன் மொன்சிகய மட்டும் தனியொ கவற எங்ையொவது பைொண்டு க ொய் வச்சிடுகவன்” என்று அருணொ கூற அகத சற்றும் ைொதில் வொங்ைொத அன்னலட்சுமி “ இதுக்கு கமல இவ உசுகரொட இருக்ைனும்னு அவசியமில்ல இவளும் சொைட்டும், இவ கூடகவ நொனும் சொகுகறன்” என்று அழுகையுடன் கூறிய டி மொன்சிகய பநருங்ைிய அன்னத்கத மடக்ைி நிறுத்திய அருணொ “ ஏய் அன்னம் இதுக்கு கமல நொன் சும்மொ இருக்ைமொட்கடன்,, அதுமட்டுமல்ல அவ வயித்துல வளர்ற குைந்கதக்கு ஏதொவது ஆச்சுன்னொ உங்ைகள சும்மொ விடமொட்கடன், இதுக்ைொை ல ஆயிரம் ரூ ொய் பசலவு ண்ணிருக்கைன், உன் மை எல்லொ க ப் ர்கலயும் கைபயழுத்துப் க ொட்டு குடுத்திருக்ைொ, ஏதொவது சிக்ைல்ன்னொ உன் மைதொன் வில்லங்ைத்துல மொட்டிக்குவொ, அதனொல ஒழுங்ைொ புள்களய ப த்து குடுத்துட்டு குடுக்குறகத வொங்ைிைிட்டு எங்ையொவது க ொய்ச் கசருங்ை,, ஏதொவது தைரொறு ண்ணஙீ்ை ைொலம் பூரொவும் ைம் ி எண்ணுற மொதிரி ண்ணிடுகவன். ஆமொ ” என்று கைொ மொய் க சி தன் சுயரூ த்கத ைொட்டியவள் தனது அகறக்குள் க ொய் ைதகவ சொத்திக்பைொண்டொள் அவள் வொர்த்கதைளின் அர்த்தம் புரிய தொயும் மைளும் விக்ைித்துப்க ொய் நின்றிருந்தனர், இந்த மிரட்டலுக்கு என்ன தில் பசொல்வது என்று இருவருக்குகம புரியவில்கல,, இப் டிபயொரு க ச்கச அருணொவிடம் எதிர் ொர்க்ைொத மொன்சி திகைப்புடன் தன் தொகய ொர்க்ை, அடி ட்ட குைந்கதகயப் க ொல் ரிதொ த்துடன் விைித்த மைகளப் ொர்த்ததும் அன்னலட்சுமியின் மனம் கைொபவன்று ைதற, “ அடி மவகள இப்புடி கமொசம், க ொய்ட்டிகய” என்று ைதறிய டி மைகள அகணத்துக்பைொண்டொள்

அன்னலட்சுமிக்கு மைளின் தற்க ொகதய நிகலகமகய விட அருணொவின் மிரட்டல் யத்கத ைிளப் ியது, இப் டிபயொரு சிக்ைலில் மொட்டிக்பைொண்டொகள என்று மைள் மீது இரக்ைம் வர மைகள ைணணரீுடன் தடவி ஆறுதல் டுத்தினொள் அன்று இரவு தொயும் மைளும் எதுவும் சொப் ிடொமல் அந்த ைடும் குளிரில் இரபவல்லொம் கைவிய மைகள அகணத்த டி தூங்ை கவத்தொள் அன்னலட்சுமி,, மறுநொள் ைொகல தொய் மைள் இருவகரயும் மறு டியும் மிரட்டலொை எச்சரிக்கை பசய்த அருணொ, அவர்ைளுக்கு பசய்துள்ள ஏற் ொடுைகளப் ற்றி மீண்டும் ஒருமுகற விளக்ைமொை பசொல்லி, மொதொமொதம் பசலவுக்கு க்ைத்து எஸ்கடட் ஓனரிடம் பசன்று மொதம் இரண்டொயிரம் ரூ ொய் வொங்ைிக்பைொள்ளுமொறு பசொன்னவள்,, பவளிநொடு பசல்லும் முன் ஒருமுகற வந்து ொர்த்துவிட்டு பசல்வதொை கூறிவிட்டு கைொகவக்கு ைிளம் ினொள் அவள் க ொனப் ிறகு அந்த ப ரிய வடீ்கட பூட்டிவிட்டு தங்ைளுக்கு ஒதுக்ைிய வடீ்டிற்கு வந்தனர் தொயும் மைளும்,, எல்லொம் கைமீறிப் க ொய்விட்டது இதற்கு கமல் அழுது ிரகயொசனம் இல்கல, இனி மைகளதொன் ொதுைொப் ொை ொர்த்துக்பைொள்ள கவண்டும் என்று அன்னலட்சுமிக்குப் புரிந்தது அதன் ிறகு அன்னலட்சுமி மொன்சிகய ைவனமொை ொர்த்துக்பைொண்டொள், மைகள ைவனித்த கநரம் க ொை மீதி கநரங்ைளில் கவகலக்கு வரும் அந்த மகலவொழ் மக்ைளுடன் கசர்ந்து எஸ்கடட்ைளில் கூலி கவகலக்கு க ொை ஆரம் ித்தொள் அன்னலட்சுமி பவளிநொடு பசல்லும் முன் அக்ைகறயற்று வந்து ொர்த்து, சம் ிரதொயமொை விசொரித்தவிட்டு க ொன அருணொகவ ைண்டு மொன்சியின் உள்ளம் பைொதித்தது, அவள் விரித்த வகலயில் வசமொை சிக்ைிக்பைொண்கடொம் என்று மட்டும் இருவருக்கும் புரிந்தது இருவரின் பசலவுக்ைொை அருணொ வொங்ைிக்பைொள்ள பசொன்ன இரண்டொயிரம் ரூ ொய் ணத்கத அன்னலட்சுமி வொங்ைகவயில்கல, உகைத்கத மைகளயும் அவள் வயிற்றில் வளர்ந்த சிசுகவயும் ைொப் ொற்றினொள், எஸ்கடட் கவகலைள் எளிதில் ைக்ைப் ட்டுவிட உகைப் து எளிதொை இருந்தது அன்னலட்சுமிக்கு மொதம் ஒரு முகற வரும் ைொரில் ஊட்டி டவுனில் இருந்த மருத்துவமகனக்குச் பசன்று பசக்ைப் பசய்வகதொடு அருணொவின் தயவு அவர்ைளுக்கு கதகவப் டவில்கல, வளர்ந்துவரும் தன் வயிற்கறப் ொர்த்து இனம்புரியொத ைலக்ைம் மனதில் சூை மொன்சி மவுனத்கத துகணபைொண்டு கதொட்டத்கத வளம் வந்தொள்

" என் அம்மொ"

" உகைப் ின் உதொரணமொய் திைழ்ந்து,,

" கநந்து க ொன வொழ்க்கைகயொடு,,

" என்கனயும் கசர்த்து சுமப் வள்,,

" என் அம்மொ"

" எப்க ொதும் என்னிடம் தனது சிரிப்க த் தவிர,,

" கவறு எந்தப் ப ொருகளயும் ைொட்ட மறுக்கும் இவள்,,

" ைண்ணகீர மட்டுகம உரமொக்ைி வொழ்ந்தவள்!

" என் அம்மொ"

" தனது ைண்ணகீரக் கூட நொன் ைொணொமல்,,

" தன்த் தகலயகணக்கு மட்டுகம,,

" அறிமுைம் பசய்தவள்,,

" என் அம்மொ"

" தனது மனப் புழுக்ைத்கத எல்லொம்,,

" மனகதொடு புகதத்துவிட்டு,,

" மறு நொள் ைொகலயில்,,

" புன்னகைகயொடு பூவொய் மலர் வள்,,

" என் அம்மொ"

மொன்சியின் ப ருத்து முன் தள்ளிவரும் வயிற்கறப் ொர்த்து அன்னலட்சுமி குமுறி ைண்ணரீ்விட்டொலும்,, வயிற்கறத் தடவிக்பைொண்டு ரிதொ மொை விைிக்கும் மைகளப் ொர்த்தவுடன் தனது ைண்ணகீர மகறத்து முைத்தில் மலர்ச்சிகய ைொட்டுவொள், தினமும் ைொகலயில் எழுந்ததும் அன்கறக்கு கதகவயொன உணகவ தயொர்பசய்து எடுத்துக்பைொண்டு ஒன் து மணிக்கு தொயும் மைளும் வடீ்கட பூட்டிக்பைொண்டு பவளிகய ைிளம் ி விடுவொர்ைள், இரண்டு வகளவுைகள ைடந்து ைீழ்கநொக்ைி பசல்லும் ொகதயில் இறங்ைினொல் ஒரு மகலைிரொமம் வரும், அங்கை இருக்கும் மகலஜொதி மக்ைளுடன் தொன் அன்னலட்சுமி எஸ்கடட் கவகலைளுக்கு பசல்வொள், அந்த மகலவொழ்மக்ைளின் ைள்ளமற்ற அன்பு அன்னலட்சுமி மொன்சி இருவருக்கும் ஆறுதலொய் இருந்தது, மொன்சியின் உப் ிய வயிற்கறப் ொர்த்து “ இவ புருஷன் எங்கை?” என்று அவர்ைள் கைட்கும் கைள்விக்கு அன்னலட்சுமியின் ஒகர தில் “ இவகள விட்டுட்டு ஓடிப்க ொயிட்டொன்” என் துதொன், அவர்ைளும் தொய் மைளின் ைண்ணகீரப் ொர்த்து கவறு எதுவும் கைட்ை மொட்டொர்ைள் அவர்ைளுக்கும் இந்த தொய் மைள் மீது ஒரு ரிதொ ம், குைந்கத க ொன்று முைத்கத கவத்துக்பைொண்டு வயிற்றில் ஒரு குைந்கதகய சுமக்கும் மொன்சிகய அவர்ைளுக்கு பரொம் கவ ிடிக்கும், எஸ்கடட் சம்மந்தப் ட்ட எந்த கவகலயொை இருந்தொலும் அன்னலட்சுமிகய உடன் அகைத்துச்பசல்ல தயங்ைமொட்டொர்ைள், மொன்சி அவர்ைளுடன் கவகலக்கு பசல்வதில்கல என்றொலும், ைர்ப் ிணி மைகள வடீ்டில் தனியொை விட்டுவிட்டு க ொை யந்து தன்னுடகனகய அகைத்துச்பசல்வொள் அன்னலட்சுமி, மொன்சிக்கும் சிறிதுதூரம் நகட யிற்சி பசய்தது க ொல் உடல் இலகுவொை இருக்கும், அதனொல் அம்மொ எங்கை கவகலக்கு பசன்றொலும் மொன்சியும் உடன் க ொய்விடுவொள், அன்னலட்சுமி கவகல பசய்தொள் என்றொல் மொன்சி அங்கை ஏதொவது மரத்தடியில் அமர்ந்து கவகலபசய்யும் மகலவொழ் மக்ைளின் குைந்கதைள் யொரொவது இருந்தொல் அவர்ைகள ொர்த்துக்பைொள்ளவொள் அன்றும் அப் டித்தொன் இருவரும் வடீ்கடப் பூட்டிக்பைொண்டு பவளிகய வந்தனர், அன்னலட்சுமிக்கு மைகள ொர்ப் தற்கு ைவகலயொை இருந்தது, இன்னும் த்து நொட்ைளில் ிரசவித்துவிடுவொள் என்று டொக்டர் கூறிய நிகலயில் அவகளயும் இவ்வளவு தூரம் எப் டி அகைத்துச்பசல்வது என்று குைப் த்துடன் “ யம்மொடி நீ இங்ைகய இகறன்மொ, நொன் மட்டும் க ொகறன், நொளு பநருங்குது இப் க ொய் இம்புட்டு தூரம் நடந்தொ ஏடொகூடமொ ஏதொவது ஆயிடப்க ொகுது, அப்புறம் அருணொம்மொ நம்மகல பைொன்கனபுடும், அவுைளுக்கு புள்கள ஒழுங்ைொ வர்றதவிட பசலவு ண்ண ைொசு வனீொயிட கூடொதுன்றதுல குறியொ இருக்ைொை, நீ இங்ைனகய இரு நொன் க ொய்ட்டு கமஸ்திரிைிட்ட பசொல்லிட்டு சீக்ைிரமொகவ வந்துர்கறன்” என்று எவ்வளகவொ நயந்து பசொல்லியும் மொன்சி ிடிவொதமொை அம்மொவுடன் ைிளம் ினொள்

இருவரும் எஸ்கடட்கட விட்டு ைீகை இறங்ைினர், கவகலக்கு க ொைொமல்கூட இருந்துவிடலொமொ என்று அன்னலட்சுமி நிகனத்தொள், ஆனொல் பதொடர்ச்சியொை ப ய்த மூன்று நொள் மகையில் கவகல எதுவும் இல்லொமல் வடீ்டிகலகய இருந்துவிட்டொள், இன்று மகை சற்று ஓய்ந்தது க ொல் இருக்ை சரி மகல ைிரொமத்துக்குப் க ொனொல் ஏதொவது கவகலக்கு பசல்வொர்ைள் அவர்ைளுடன் கசர்ந்து பைொள்ளலொம் என்ற எண்ணத்தில் தொன் அன்னலட்சுமி ைிளம் ினொள், ஏபனன்றொல் மொன்சியின் ிரசவத்திற்குள் சிறிது ணம் கசர்க்ைகவண்டுகம, இகதவிட்டொல் கவறு வைிகயது, ஈரமொய் இருந்த ொகதயில் மொன்சி சரிக்ைிவிைொமல் ஜொக்ைிரகதயொை மைளின் கைகயப் ிடித்து அகைத்துச்பசன்றொள், ஏகனொ அன்று அன்னலட்சுமிக்கு தன் மைகளகய ொர்த்துக்பைொண்டு இருக்ைகவண்டும் க ொல் இருந்தது, மொன்சி தொய்கமயின் பூரிப் ில் பரொம் அைைொை இருந்தொள், இவ்வளவு அைகும் வனீொைிப் க ொனகத என்று மனசு குமுறினொலும் அகத பவளிக்ைொட்டொமல் மைளுடன் சர்வ ஜொக்ைிரகதயொை நடந்தொள் வைியில் ஏைப் ட்ட இடங்ைளில் மண்சரிந்து வைிகய மூடியிருக்ை மொற்றுப் ொகதயில் மைளுடன் மகலைிரொமம் வந்து கசர்ந்தொள் அன்னலட்சுமி அங்ைிருந்தவர்ைளும் மூன்று நொட்ைளொை கவகலக்கு க ொைொததொல் கசொர்ந்துக ொய் திண்கணைளில் அமர்ந்திருந்தனர், எஸ்கடட் கவகலைளுக்கு அகைத்துச்பசல்லும் கமஸ்திரியின் வடீ்டு திண்கணயில் அமர்ந்த அன்னலட்சுமி வடீ்டுக்குள் எட்டிப் ொர்த்து “ என்னொண்கண ஏதொச்சும் கவகலயிருக்ைொ? மூனுநொளொ வடீ்டுக்குள்களகய முடங்ைியொச்சு, இன்னிக்ைொச்சும் ஏதொவது கவகல குடுத்தொ ரவொயில்கல” என்று கைட்ை தகலக்கு குல்லொகவ மொட்டிக்பைொண்கட பவளிகய வந்த கமஸ்திரி “ வடக்ைொல இருக்கு கமத்யூ அய்யொ எஸ்கடட்ல தொன் டீ எகல ைிள்ளனும் இருவது ப ொண்ணொளு கூட்டிட்டு வரச்பசொல்லி க ொன் ண்ணொரு, ஆனொ மக்ை யொரும் வரமொட்கடன்னு பசொல்றொை” என்றொர் “ ஏன், ஏன்கண வரமொட்கடன்னு பசொல்றொை” என்று அன்னலட்சுமி குைப் மொை கைட்ை “ ஒனக்கு விஷயகம பதரியொதொ அன்னம் ? மூனுநொள் மகையில ஏைப் ட்ட எடத்துல மண்ணு சரிஞ்சு வைிகய மூடிருச்சு, நிகறய ஆளுைகவற மண்ணுக்குள்ள மொட்டிக்ைிட்டதொ பசய்தில பசொன்னொை, அதுக்கு யந்துக ொய் மக்ை யொரும் வரகலன்னு பசொல்றொை” என்று கமஸ்திரி பசொன்னதும்

மொன்சிக்கு திகைப் ொை இருந்தது ஆளுங்ைகளகய மூடுற அளவுக்கு மண் சரியுமொ? என்று நிகனத்தொள், அவர்ைள் க சிக்பைொண்டு இருக்கும்க ொகத அங்கை வந்த சில ப ண்ைள் “ கமஸ்திரி அண்கண அந்த எஸ்கடட் க்ைம் மண்ணு பரொம் ஸ்ட்ரொங்ைொ இருக்குமொம், இதுவகரக்கும் மண்ணு சரிஞ்சகத இல்கலயொம், அதனொல யமில்லொம கவகலக்கு க ொைலொம்னு நம்ம ஊரு ப ரிசுை பசொல்லுதுை, நொங்ை வர்கறொம்னு எஸ்கடட்ைொரய்யொவுக்கு க ொன் க ொட்டு பசொல்லிடு, நம்ம ஊர் க்ைம் இன்னும் பரண்டு நொகளக்கு மகை இருக்கும்னு பசய்தில பசொன்னொைளொம், அப்புறம் மகை விடொம புடிச்சிக்ைிட்டொ என்னப் ண்றது, அதொன் இன்னிக்கு கவகலக்குப் க ொய் நொலு ைொசு வந்தொ ஏதொச்சும் பசலவுக்ைொகும்,, சரி நொங்ை ைிளம்புகறொம்ண்கண ” என்று ஒரு ப ண் பசொல்ல அகனவரும் அதற்கு தகலயகசத்தனர்,, அன்னலட்சுமியும் அவர்ைளுடன் ைிளம் ினொள், மொன்சியும் பமன்நகடயொை அவர்ைளுக்கு ின்னொல் க ொனொள், வைிபயங்கும் மகையின் சீற்றத்தொல் ஏற் ட்ட ொதிப்புைள் மனதில் திைிகல ஏற் டுத்தியது, நிகறய இடங்ைளில் ப ரியப ரிய மரங்ைளுடன் மண் சரிந்து ள்ளத்தொக்ைில் பைொட்டிக்ைிடந்தது, அவர்ைள் கவகலக்கு வரகவண்டிய எஸ்கடட் வந்துவிட்டது, மகல ைிரொம முதியவர்ைள் பசொன்னது உண்கமதொன் க ொலும், மகையினொல் எந்த ொதிப்பும் இன்றி ச்கச கதயிகலைளுடன் பசைிப் ொை இருந்தது அந்த எஸ்கடட்,, அகனவரும் முதுைில் கூகடகய மொட்டிக்பைொண்டு கவகலயில் இறங்ைினொர்ைள் அன்று யொரும் சிறு குைந்கதைகள எடுத்து வரொததொல், மொன்சி மட்டும் ஒதுக்குப்புறமொை இருந்த ஒரு கமட்டில் பமதுவொை ஏறி தனியொை அமர்ந்தொள், அவ்வளவு குளிரிலும் அவளுக்கு பநற்றியில் ப ொடிப்ப ொடியொ வியர்த்திருந்தது, முந்தொகனகய எடுத்து பநற்றிகய துகடத்துக்பைொண்டு வொனத்கத அன்னொந்து ொர்த்தொள், மணி த்தகர ஆைியிருந்தொலும் சூரியன் எட்டிப் ொர்க்கும் கயொசகன இன்றி கமைத்துக்குள் மவுனமொை இருந்தொன், அந்த மவுனத்தின் அறிகுறி ஏகதொ ஆ த்துக்கு அச்சொரம் என் துக ொல் திைிகல உண்டொக்ைியது வயிற்கற இறுக்ைிய ஸ்பவட்டரின் ட்டன்ைகள அவிழ்த்துவிட்டு ைொல்ைகள சற்று அைலவிரித்து குத்துக்ைொலிட்டு அமர்ந்தொள், எப் டி அமர்ந்தொலும் வயிறு பரொம் கவ சிரமப் டுத்தியது, சற்கற கமல்மூச்சு வொங்ை ‘ க சொம வடீ்டுகலகய டுத்துக்பைடந்திருக்ைலொம், இன்னிக்கு என்னகவொ இப்புடி திணறுது’ என்று எண்ணிய டி குனிந்து தனது வயிற்கறப் ொர்த்தொள், இப்க ொபதல்லொம் வயிற்றில் உருளும் குைந்கதயின் அகசகவ நன்றொை உணரமுடிந்தது, அடிக்ைடி ைடக் முடக்பைன்் று சிறுசிறு சப்த்தங்ைள் மொன்சிக்கு மட்டுகம

கைட்டது, குைந்கதயின் அகசவுைள் அகனத்தும் மொன்சிகய சிலிர்க்ை கவக்கும், குைந்கத யொகரப்க ொல் ிறக்கும் என்று அடிக்ைடி நிகனத்துக்பைொள்வொள், என்கனய மொதிரி இருக்குமொ? இல்ல அந்த அருணொகவொட புருஷன மொதிரி இருக்குமொ? அந்தொள் அசிங்ைமொ இருந்தொ குைந்கதயும் அவகனமொதிரித்தொன் இருக்கும் என்று சலிப்புடன் நிகனத்துக்பைொள்வொள், 'என்னொ ொப் ொ ப ொறக்குகமொ பதரியகல,, ஆம் களப் புள்களய இருந்தொ நல்லது, ப ொண்ணொ ப ொறந்து நொனும் என் ஆத்தொளும் டுற ைஷ்டம் க ொதும், எனக்கும் ஒரு ப ொண்ணு ப ொறந்து அதுவும் சீரைியகவனொம், என்று எண்ணமிட்டவள், ம் ும் அது ஏன் சீரைியப்க ொகுது அதுதொன் ப ரிய ணக்ைொர வடீ்டுக்கு க ொைப்க ொகுகத,, என்று தன்கன சமொதொனம் பசய்துபைொள்வொள் குைந்கதயின் அகசகவப் ற்றி அம்மொவிடம் பசொன்னொல் “ அப்புடித்தொன் இருக்கும் ைண்ணு, அந்த சமயத்துல வயித்துக்கு ஏதொவது ஆைொரம் குடுத்தொ குைந்கத அகமதியொயிரும்” என்று கூறி, ைஞ்சி, அல்லது ொல், ஏதொவது ைலக்ைி மொன்சிக்கு குடிக்ை பைொடுப் ொள், இப்க ொது கூட வயிற்றுக்குள் குைந்கத லமொை அகசய ‘ ொப் ொவுக்கு சிக்குது க ொலருக்கு’ என்று நிகனத்தவள் கூகடயில் இருந்த சொப் ொட்டு ொத்திரத்கத எடுத்து ைீகை கவத்துவிட்டு அதற்கு அடியில் இருந்த ைஞ்சி இருந்த தூக்கை எடுத்து திறந்து இரண்டு முழுங்கு குடித்தொள், வயிற்றுக்குள் அகசவு சற்று நின்றது க ொல் இருந்தது மொன்சிக்கு சிரிப்பு வந்தது ‘ சரியொன எமைொதை புள்களயொ இருக்கும் க ொலருக்கு’ என்று எண்ணிய டி இகலயில் இருந்த ஊறுைொகயத் பதொட்டு நொக்ைில் தடவிக்பைொண்டொள் கையில் ைஞ்சி தூக்குடன் தனக்கு முன்பு இருந்த உயரமொன கதயிகல எஸ்கடட்கட நிமிர்ந்து ொர்த்தொள், ஆறு அடுக்குைளொை ச்கச கதயிகலைகள மூடிக்பைொண்டு ரம்மியமொை இருந்தது, அன்னலட்சுமியும் மகலவொழ் ப ண்ைளும் நொன்ைொவது அடுக்ைில் கதயிகல ைிள்ளி கூகடயில் க ொட்டுக்பைொண்டு இருந்தொர்ைள் அன்னலட்சுமி க்ைத்தில் இருந்த ப ண்ணுடன் ஏகதொ சிரித்து க சிய டி கதயிகலகயப் றித்து கூகடயில் க ொட்டுக்பைொண்டு இருந்தொள், ‘ அம்மொ என்ன பசொல்லிட்டு இப்புடி சிரிக்குது,, ம்ம் வடீ்டுக்கு க ொறப் கைட்டொ பசொல்லும்’ என்று நிகனத்த மொன்சி கையிலிருந்த தூக்குசட்டிகய உயர்த்தி அன்னொந்து வொயில் ஊற்றியவள் எஸ்கடட்டின் முதல் அடுக்ைில் பதரிந்த வித்யொசத்கத உடனடியொை ைவனித்தொள், ஆமொம் முதல் அடுக்கு மண் முழுவதும் சரிந்து சிறுசிறு மரங்ைள் கதயிகலச் பசடிைள் என தன் ொகதயில் குறுக்ைிட்ட அகனத்கதயும் அடித்துக்பைொண்டு யங்ைர கவைத்தில் சரிந்து வந்துபைொண்டிருந்தது ,

அதிர்ச்சியுடன் பதொண்கடயில் இருந்த ைஞ்சிகய விழுங்ைிவிட்டு மொன்சி ைத்துவதற்குள் முதல் அடுக்ைில் ஏற் ட்ட யங்ைர நிலச்சரிவு ஆறொவது அடுக்ைில் வந்து முடிந்தது, இகடப் ட்ட அடுக்குைளில் இருந்த கதயிகல பசடிைளும் இல்கல, அகதப் றித்துக்பைொண்டிருந்த ப ண்ைளும் இல்கல, நிமிடகநரத்தில் மண்கமடொைியிருந்தது அந்த எஸ்கடட், மொன்சி அதிர்ச்சியில் உகறந்துக ொய் அமர்ந்திருந்தொள், அவள் ைண்முன் நடந்கதறிய யங்ைரத்கத அவள் மனம் ஜரீணிக்ை மறுத்தது, சிறிதுகநரம் ைைித்து நடந்த வி ரீதம் புரிய கையில் இருந்த ைஞ்சித் தூக்கை வசீி எறிந்துவிட்டு “ அய்யய்கயொ எங்ைம்மொவ ைொகணொகம,, அம்மொ அம்மொ எங்ைம்மொ க ொன ” என்று ைதறிய டி கமட்டில் இருந்து இறங்ைி மண்கமடொய் ைிடந்த இடத்கத கநொக்ைி ஓடி வந்தொள் அதற்குள் கவறு க்ைம் கவகல பசய்துபைொண்டிருந்த சில ஆண்ைளும் ப ண்ைளும் ைதறலுடன் ஓடி வந்தனர், மொன்சி அம்மொ அம்மொ என்று ைதறிய டி மண்கமட்கட கநொக்ைி ஓட இரண்டு ப ண்ைள் மொன்சிகய ஓடவிடொமல் இறுக்ைமொை ற்றிக்பைொண்டனர் அதிர்ச்சியுடன் ஓடிவந்த கமஸ்திரியும், எஸ்கடட் முதலொளியும், சமகயொசிதமொை அங்ைிருந்த மற்றவர்ைகள சமதளமொன இடத்துக்கு தள்ளிக்பைொண்டு வந்தனர்,, மயங்ைி சரிந்த மொன்சிகய இரண்டு ப ண்ைள் கைத்தொங்ைலொை அகைத்துவந்து ஒரு இடத்தில் ைிடத்தினொர்ைள் நிமிடகநரத்திற்க்குள் நடந்த அந்த பைொடூரம் அகனவகரயும் யங்ைர அதிர்ச்சிக்கு ஆளொக்ைியிருந்தது, லருக்கு அடுத்து என்ன பசய்யகவண்டும் என்றுகூட புரியொமல் உகறந்துக ொய் மண்கமட்கடகயப் ொர்த்த டி நின்றிருந்தனர், சற்றுகநரத்தில் அங்கை ஒரு ஜபீ் வந்து நிற்ை, அதிர்ச்சியில் நின்ற அகனவரும் ஜபீ் ில் ஏற்றப் ட்டனர்,, மொன்சிகய இரண்டு ப ண்ைள் தூக்ைி ஜபீ் ில் அமரகவத்து தங்ைளின் கதொளில் சொய்த்துக்பைொண்டனர் அவர்ைள் ஜபீ் பமயின்கரொடுக்கு திரும்பும் க ொது எதிகர தீயகணப்பு வண்டி தனது வைக்ைமொன சத்தத்துடன் விகரந்தது மகல ைிரொமத்திற்கு வந்த ஜபீ் அகனவகரயும் இறக்ைிவிட்டு உடகன திரும் ிப்க ொய்விட்டது

அந்த ைிரொமத்கத கசர்ந்த ஏழு ப ண்ைள் அந்த நிலச்சரிவில் சிக்ைி புகதயுண்டு க ொயிருக்ை அன்னலட்சுமியுடன் கசர்த்து பமொத்தம் எட்டுக ர் மண்ணுக்குள் க ொயிருந்தனர் அந்த ைிரொமத்தில் எங்கு திரும் ினொலும் கூச்சலும், ைதறலுமொய் ஒலிக்ை, எங்கு ொர்த்தொலும் அழுகையும், ஆறுதல் வொர்த்கதைளும் கைட்டுக்பைொண்கட இருந்தது அங்ைிருந்த ஒருசிலர் மண்ணுக்குள் புகதயுண்டவர்ைள் உயிருடன் இருக்ை வொய் ில்கல என்று உறுதியொை கூற, அழுகையும் ஆத்திரமுமொை ைடவுகள ச ித்தொர்ைள் உறவுைகள இைந்தவர்ைள் இரவு ஏழு மணியளவில் வடீு திரும் ிய கமஸ்திரிகய எல்கலொரும் சூழ்ந்துபைொண்டு ‘ என்ன ஆனது என்று விசொரிக்ை,, தீயகணப்பு வரீர்ைளின் தீவிரப் க ொரொட்டத்திற்கு ிறகு அகனவகரயும் பவளிகய எடுத்து க ொஸ்ட்மொர்ட்டம் பசய்ய அரசு மருத்துவமகனக்கு எடுத்து பசன்றிருப் தொை கமஸ்திரி கூறவும், அந்த ைிரொமகம ைதறி ைண்ணரீ்விட்டது மொன்சியொல் எகதயும் நம் முடியொமல் யொர் என்ன கைட்டொலும் எதுவும் பசொல்லத் பதரியொமல் திைிலுடன் விைித்தொள், எகதயும் க சமுடியொமல் அவள் பதொண்கட அகடத்துக்பைொண்டது, யொகரொ வந்து “ உனக்கு யொரொவது பசொந்தக்ைொரங்ை இருக்ைொங்ைளொம்மொ?” என்று கைட்ை கைட்டவருக்கு என்ன தில் பசொல்வது என்றுகூட புரியொமல் க ந்தப் க ந்த விைித்தவகளப் ொர்த்து வந்தவர் க சொமல் க ொய்விட்டொர் அய்கயொ புள்ளத்தொச்சிப் ப ொண்ணொச்கச என்று ரிதொ ப் ட்ட சிலர் அவகள தூக்ைி அமர்த்தி ஏதொவது ஆைொரம் பைொடுத்தனர், ஆமொல்ல வயித்துல ொப் ொக்கு சிக்குகம என்று ஆைொரத்கத வொங்ைி குடிப் வள், தன் தொயின் நிகனவு வந்ததும் ைண்ைளில் வைிந்த ைண்ணரீுடன் ரிதொ மொை விைித்தொள் அவகளப் ொர்த்தவர்ைளுக்கு தங்ைளின் துக்ைம் மறந்தது, அவகள ைட்டிக்பைொண்டு ைண்ணரீ் விட்டனர், அன்று இரவு முழுவதும் அம்மொ அம்மொ என்ற வொர்த்கதகயத் தவிர அவள் உதடுைள் கவறு எகதயும் உச்சரிக்ை மறந்தது, மறுநொள் ிற் ைல் இரண்டு மணிக்கு அகனவரின் உடல்ைளும் ஆம்புலன்ஸ் மூலமொை ைிரொமத்திற்கு எடுத்துவரப் ட்டது, ஒகர இடத்தில் ைிடத்தப் ட்டிருந்த உடல்ைளின் மீது அகனவரும் விழுந்து ைதற,

மொன்சி தன் தொகய அகடயொளம் ைொண ஒவ்பவொரு ிகரதத்தின் முைத்கதயும் உற்றுப் ொர்த்துக் பைொண்டிருந்தொள் மண்ணில் புகதயுண்டு ிறகு மருத்துவ கசொதகனைளுக்கு உட் டுத்தப் ட்ட உடல்ைள் என் தொல் இறந்து க ொன அகனவரின் முைமும் ஒன்கறப் க ொல வஙீ்ைிப் க ொயிருந்தது அந்த பைொடுகமகய ைொணப் ப ொறுக்ைொத கமஸ்திரியின் மகனவி மொன்சியின் கைகயப் ிடித்து அன்னலட்சுமியின் ிகரதத்தின் அருகை உட்ைொர கவத்தொள் அன்னலட்சுமியின் முைம் மட்டுகம பதரிய மற்ற உடல் குதி முழுவதும் பவள்களத் துணியொல் இறுக்ைமொை ைட்டப் ட்டிருந்தது, தன் தொயின் முைத்கத வருடிய மொன்சிக்கு உள்ளம் குமுறி பவடித்தகத தவிர ைண்ணரீ் வரவில்கல, என்னொல்தொன் , என்னொல்தொன், எல்லொகம என்னொல்தொன் என்று அவள் உள்ளம் ஊகமயொை அழுதது அப் டிகய அமர்ந்திருந்தவகள யொகரொ எழுப் ி கவபறங்கைொ உட்ைொர கவத்தொர்ைள், அகனத்து ிகரதங்ைளுக்கும் ஒகர மொதிரி சொஸ்திர சம் ிரதொயங்ைள் நிகறகவற்றப் ட்டது, மைளுடன் அனொகதயொை வந்த அன்னலட்சுமிகய அந்த மகலக்ைிரொமத்து மக்ைள் தங்ைளது முகறப் டி சைல மரியொகதயும் பசய்து அடக்ைம் பசய்தனர் அவர்ைளின் ைண்ணகீரப் க ொல் மகையும் விடொமல் பைொட்டியது அன்று இரவும் மொன்சி உணவின்றி சுருண்டு ைிடக்ை, அவகள வற்புறுத்தி சொப் ிட கவத்தனர் அந்த ைிரமவொசிைள், மூன்றொம் நொள் ைொகல, தனது வடீ்டுக்கு க ொைகவண்டும் என்று மொன்சி ிடிவொதமொை கூற, நிகறமொத ைர்ப் ிணியொன அவகள எப் டி தனியொை விடுவது என்று அகனவரும் மறுத்தனர், ஆனொல் மொன்சியின் ிடிவொதம் மிஞ்சியது கமஸ்திரிக்கு ஒரு கயொசகன கதொன்ற, அருணொவின் எஸ்கடட்கடப் ொர்த்துக்பைொள்ளும் க்ைத்து எஸ்கடட் முதலொளிக்கு க ொன் பசய்து மொன்சியின் நிகலகமகயச் பசொல்லி, அவளுக்கு துகணயொை இருக்ை யொகரயொவது ஏற் ொடு பசய்யச்பசொல்லி ணிவுடன் கைட்ை, அந்த முதலொளி ‘ சரி அனுப் ி கவங்ை நொன் யொகரயொவது துகணக்கு அனுப்புகறன்’ என்று கூறியதும் மொன்சிகய அகைத்துக்பைொண்டு ஒரு ஆணும் ப ண்ணும் எஸ்கடட்கட கநொக்ைி ைிளம் ினொர்ைள், அதுமட்டுமல்ல அங்கை அவரவர் துக்ைகம யங்ைரமொை இருந்தது, அவரவர் துயரத்திற்கு ஆறுதல் பசொல்ல ஆளில்லொமல் அகனரும் துக்ைத்தில் துவண்டு சுருண்டு ைிடந்தனர், அதனொல் மொன்சிகய தடுக்ை அங்கை யொருமில்கல

வைியில் ஏைப் ட்ட சிறுசிறு சரிவுைகள ஜொக்ைிரகதயொை ைடந்து அருணொவின் எஸ்கடட்கட அகடந்து மொன்சிகய அவள் வடீ்டில் விட்டுவிட்டு சில ஆறுதல் வொர்த்கதைகள பசொல்லி, தங்ைளுடன் எடுத்து வந்த உணகவ அவளருகை கவத்து சிறிதுகநரம் ைைித்து சொப் ிடச் பசொல்லிவிட்டு உடன் வந்தவர்ைள் ைிரொமத்துக்கு ைிளம் ினொர்ைள், உறவினர்ைகள இைந்த அவர்ைளின் துக்ைமும் மகலக ொல் இருந்தது மட்டுமல்ல, இந்த பைொட்டும் மகையில் தங்ைளது ிள்களைகள தனியொை விட்டுவிட்டு வந்த அவர்ைளொல் மொன்சியுடன் சிறிதுகநரம் கூட இருக்ைமுடியொமல் உடகன ைிளம் ினொர்ைள் மொன்சியும் கதரியமொை இருப் துக ொல் ைொட்டிக்பைொண்டு அவர்ைகள அனுப் ி கவத்தொள் அவர்ைள் க ொனதும் மொன்சி அங்ைிருந்த சிறு ைட்டிலில் ஒரு ைம் ளிகயப் க ொர்த்திக்பைொண்டு டுத்துவிட்டொள், அவள் பநஞ்சு குகமந்தது, ஒரு கவகள ட்டினியொை ைிடந்தொலும் நிம்மதியொை சலகவ பசய்துபைொண்டு இருந்த அம்மொவுக்கு மூனுகவகள கசொறு க ொடும் ஆகசயில் இங்கை அகைத்துவந்து பைொன்றுவிட்டதொைகவ அவள் நிகனத்தொள் பவளிகய மகையின் கவைம் ைடுகமயொனது, கநரம் ஆைஆை வயிற்றில் இருந்த குைந்கதயின் துடிப்பு அதிைமொை, “ அய்கயொ ொப் ொவுக்கு சிக்குது க ொலருக்கை” என்று எழுந்து அமர்ந்த மொன்சி, ஏகதொ நிகனத்து “ ம் ூம் உன்னொலதொன் எல்லொகம, என் அம்மொகவ க ொயொச்சு அப்புறம் நொன் இருந்தொ என்ன நீ இருந்தொ என்ன க ொ க ொ ” என்று அலட்சியமொை எண்ணிய டி மறு டியும் டுத்துக்பைொண்டொள் அம்மொவின் முைத்கத மனதில் பைொண்டு வர முயன்றொள், ஆனொல் இறந்த ிறகு ொர்த்த ஊதிப்க ொன முைகம ஞொ ைத்திற்கு வந்தது, டுக்கைகய விட்டு எழுந்து அமர்ந்து “ ச்கசச்கச இது ஒன்னும் என் அம்மொ இல்கலகய, என் அம்மொ முைம் ஞொ ைத்துக்கு வரமொட்கடங்குகத” என்று முைத்கத மூடிக்பைொண்டு அழுதொள் வயிற்றில் குைந்கத புரண்டு உருண்டு தனது சிகய உணர்த்தியது “ யம்மொ சின்னப் ப ொண்ணு உன் அம்மொகவ வந்து உன் வயித்துல ப ொறப் ொ,, அழுவொகத ப ொண்ணு” அந்த மகலக்ைிரொமத்தில் வயதொன் ஒரு ைிைவி பசொன்னது மொன்சியின் ஞொ ைத்தில் வந்துக ொனது

“ அம்மொ மறு டியும் வந்து ப ொறப் ொன்னொ, அப்க ொ இந்த ொப் ொகவ அருணொ அக்ைொல்ல எடுத்துட்டு க ொயிடுவொங்ை, இது அவங்ை குைந்கத தொகன, அப்புறம் எப்புடி அம்மொ வரும்” என்று எகதஎகதகயொ நிகனத்து குைம் ியது அவளின் க கத மனது மருத்துவமகனயில் அட்மிட் ஆைச்பசொல்லி டொக்டர் குறித்துக்பைொடுத்த நொளுக்கு இன்னும் த்து நொட்ைள் இருந்தது, ‘அதுவகரக்கும் வயித்துல இருக்கு ொப் ொவுக்ைொை சொப் ிடனும்’ என்ற உணர்வு உந்த எழுந்து அமர்ந்து சொப் ொட்டு ொத்திரத்கத எடுத்தொள் “ சரி ொப் ொகவ அருணொ அக்ைொ வொங்ைிட்டு க ொனதும் நொன் என்ன ண்றது? ” என்று அவளொைகவ தன்கன கைட்டுக்பைொண்டொள் “ பசத்துப்க ொயிரனும், ஆமொ அம்மொைிட்டகய க ொயிரனும், உயிகரொட இருக்ைக்கூடொது, ம் ூம் உயிகரொடகவ இருக்ைக்கூடொது” என்று தனக்குத்தொகன உளறினொள் வயிற்றில் இருந்த குைந்கதயின் துடிப்பு அதிைமொை, ‘ ச் இதுகவற’ என்று சலித்துக்பைொண்கட அந்த மகலக்ைிரொமத்துப் ப ண் கவத்துவிட்டு க ொன ைஞ்சிகய இரண்டு வொய் குடித்தொள், அதுவகர வயிற்றில் இருந்த துடிப்பு பமல்ல அடங்ைியது, வயிற்று குைந்கதகய நிகனத்து மொன்சிக்கு அய்கயொ ொவம் என்றிருந்தது, தன் தொயின் மரணத்கத மறந்து தன் வயிற்றில் இருந்த குைந்கதகய வயிற்றுக்கு கமலொை தடவிக்பைொடுத்தொள் மொன்சி தொய்கம உணர்வில் அவள் ைண்ைளும் உள்ளமும் ஒகரகநரத்தில் ைசிந்தது,

" ஒரு துளி உயிகர,,

" உணர்கவொடு வொங்ைி,,

" ைருவகற ைொத்து,,

" ைடினங்ைள் தொங்ைி,,

" ப ொறுகமகய க ொற்றி,,

" சி தூக்ைம் மறந்து,,

" உருபைொண்டு பவளியில்,,

" உணர்வொகும் வகரயில்,,

" குைந்கதயொய்...

" சிறுமியொய்...

" குமரியொய்...

" மகனவியொய் வளரும் உறவு

" தொய்கமயில்தொன் தன்னிகறவு ப றுைிறது..!

" ஆனொல் இந்த ைன்னித்தொயின் நிகறவு எதில் ?

கைொகவயின் மிைமுக்ைிய நட்சத்திர க ொட்டலின், டுக்கையகற ைட்டிலில் ைவிழ்ந்து டுத்து தகலக்கு இரண்டு தகலயகணயும், மடக்ைி கவத்த முைங்ைொலுக்பைொரு தகலயகணயும், இடுப்க விட்டு அவிழ்ந்து ைிடந்த கைலியுமொை ஆழ்ந்து உறங்ைிக்பைொண்டிருந்த சத்யன் தனது பமொக ல் ஒலித்ததொல் சிறிது ைடுப்புடன் எழுந்து பமொக கல எடுத்து ஆன் பசய்து ைொதில் கவத்தொன், ஏகதொ விளம் ர க ொன்ைொல் என்றதும் “ ச்கச” என்று எரிச்சலுடன் பமொக கல வசீிபயறிய முயன்று, ிறகு நிதொனித்து அதில் கநரம் ொர்த்தொன்,, மணி எட்டு இரு து ஆைியிருந்தது “ அய்கயொ இவ்வளவு கநரமொச்சொ” என்று ர ரப்புடன் எழுந்து இடுப்க விட்டு ைீகை விழுந்த கைலிகய எடுத்து மறு டியும் இடுப் ில் முடிந்துபைொண்டு ொத்ரூகம கநொக்ைிப் க ொனவன், ைதவு தட்டப் டும் சத்தம் கைட்டு, அங்கைக ொய் ைதகவ திறந்து எட்டிப் ொர்த்தொன் “ சொர் ரூம் சர்வஸீ்,, இரண்டு முகற க ொன் பசய்கதொம் நீங்ை எடுக்ைகல சொர்” என்றொன் பவளிகய இருந்த ரூம் சர்வஸீ் க யன் “ ைொரி நல்லொ தூங்ைிட்கடன்,, இப்க ொ ரூம் க்ளனீ் ண்ணகவண்டொம், நொன் ரூம் பவகைட் ண்கறன், அப்புறமொ வந்து க்ளனீ் ண்ணிக்ைங்ை” என்று கூறிவிட்டு அவசரமொை ைதகவ மூடினொன் சத்யன் அவன் அவசரத்துக்கு ைொரணம், அந்த க யனின் ொர்கவ அவன் கதொள்வைியொை ரூகம அலசியதொல் தொன்,, ைட்டிகலப் ொர்த்த சத்யனின் ைணிப்பு தப் வில்கல, கநற்று இரவு அவனுடன் வந்தவள் அதிைொகல அவன் கவகலகய முடித்துவிட்டு எப் டிப் புரட்டித் தள்ளினொகனொ அப் டிகய ைிடந்தொள், முற்றிலும் நிர்வொணமொை..

அந்த ஏசி குளிரில் அவள் அப் டிக் ைிடந்தது சத்யனுக்கு வியப் ொை இருந்தது,, இகதத்தொன் முற்றும் துறந்த நிகல என் ொர்ைளொ? என்று தன்கனத்தொகன கைட்டுக்பைொண்ட சத்யன் ைட்டிகல பநருங்ைி ைீகை ைிடந்த ப ட்சீட்கட எடுத்து அவள்மீது க ொட்டுவிட்டு “ ச்கச சரியொன சுரகன பைட்ட பஜன்மம்” என்று எண்ணிய டி சத்யன் ொத்ரூமுக்கு க ொனொன்,, கநற்று இரவு அவனுக்ைிருந்த ஆர்வத்தில் தொ த்தில் அைைொை பதரிந்த அந்த ப ண்ணின் சகதக்கைொளங்ைள் இப்க ொது அவனுக்கு அருவருப்க ஏற் டுத்தியது,, ஆனொலும் ணத்துக்ைொை வரு வளிடம் பவட்ைத்கதயும் சுரகனகயயும் எதிர்ப் ொர்ப் து முட்டொள்தனம்தொன் என்று எண்ணிக்பைொண்டொன் ஷவகர திறந்துவிட்டு அதன் அடியில் நின்றவனின் மனம் “ அவகளப்க ொய் சுரகன இல்லொதவன்னு பசொல்றிகய? ஒரு கநட் முழுக்ை நீயும் அப் டித்தொகன அவளுடன் இருந்தொய், உன்கனவிட அவள் எந்த வகையில் தொழ்ந்தவள், நீ ணத்கத பைொடுத்து கைட்கும் ஒன்கற,, அவள் ணத்கத வொங்ைிக்பைொண்டு உனக்கு தருைிறொள்,, நீங்ைள் இருவருகம ஒகர ரைம்தொன் ” என்ற மனசொட்சியின் ஏளனத்துக்கு அவனது தில் வைக்ைமொன ஒன்றுதொன், அவன் சுைத்கத கதடி அகலயும் ஒவ்பவொரு முகறயும் இகத கைள்விகய தொன் அவன் மனமும் கைட்கும் “ நொனும் ஆசொ ொசங்ைள் அடங்ைிய மனிதன் தொகன” என்ற ஒகர வொர்த்கததொன் அவனுகடய திலொை இருக்கும் குளித்துவிட்டு அவன் ொத்ரூமில் இருந்து பவளிகய வர,, அந்தப்ப ண் தூக்ைம் ைகலந்து எழுந்து தனது உகடைகள ப ொறுக்ைிக்பைொண்டிருந்தொள், அவளின் பைொழுத்த நிர்வொணத்கத ொர்க்ை கூசி தனது ப ட்டியில் உகடைள் எடுப் துக ொல் ைவிழ்ந்து பைொண்டொன், “ ொய் எனக்கு கடமொச்சுப் ொ” என்ற அந்தப் ப ண்ணின் குரல் கைட்டது சத்யனின் மூன்று ஆயிரம்ரூ ொய் தொள்ைளுடன் திரும் ி அவளிடம் பைொடுத்தொன், “ ஏய்ப் ொ திரும் க ொறதுக்கு டொக்ைிக்கு ணம் தரனும்னு பசொல்லிட்டுத்தொகன வந்கதன்” எனறு அந்தப்ப ண் பைொஞ்சலொை கைட்ை “ ஓ ைொரி மறந்துட்கடன்” என்று இன்பனொரு ஆயிரம் ரூ ொகய எடுத்து அவளிடம் பைொடுத்தொன்

ணத்கத வொங்ைி சுருட்டி தனது ரவிக்கைக்குள் தினித்தவள் “ அடுத்தமுகற கவனும்னொ ரங்ைனுக்கு க ொன் ண்ணொத,, என்கனொட நம் ருக்கு கூப் ிடு நொகன கநரடியொ வர்கறன்,, ொவிப் ய ொதி ைொசப் புடுங்ைிர்றொன்” என்று அங்ைலொப்புடன் அந்தப் ப ண் அகறகயவிட்டு பவளிகயறினொள் இடுப் ில் இருந்த டவலுடன் கசொ ொவில் ப ொத்பதன்று அமர்ந்த சத்யனுக்கு தனது குடும் த்கதயும், அதன் ொரம் ரியத்கதயும் நிகனத்து பநஞ்கச அகடத்தது, தன்னுகடய வொழ்க்கை மட்டும் தடம்மொறியது ஏன் என்று அவனுக்கு இன்னும் புரியொமகலகய இருந்தது சுதொரித்து எழுந்து தயொரொைி அகறகய ைொலிபசய்துவிட்டு பவளிகய வந்து தனது ைொரில் ஏறினொன், சிைபரட்டுக்ைொை சட்கடப் ொக்பைட்கட தடவியவனின் விரலில் கநற்று இரவு அந்தப்ப ண் எழுதி கவத்த பசல்க ொன் நம் ர் அடங்ைிய சீட்டுத் தட்டுப் ட அகத பவளிகய எடுத்து “ ச்கச” என்று எரிச்சலுடன் ைசக்ைி விட்படரிந்தொன் ‘இனிகமல் மறு டியும் இப் டி வரகவக்கூடொது’ என்று எண்ணிக்பைொண்டு ைொகர ஸ்டொர்ட் பசய்தொன் சத்யன் ஒவ்பவொருமுகறயும் எல்லொம் முடிந்து மறுநொள் ைிளம்பும்க ொது அவனின் கவண்டுதல் இதுதொன், ஆனொல் ஒருமுகறகூட அவன் கவண்டுதல் லித்தது ைிகடயொது,, ஆனொல் இம்முகற? கைொகவயின் ளீகமடு குதியில் ிரமொண்டமொன வடீ்டின் ைொர் பசட்டில் தனது ைொகர நிறுத்திவிட்டு இறங்ைிய சத்யன் தனது கலப்டொப் க க்கை எடுத்து கதொளில் மொட்டிக்பைொண்டு வடீ்டுக்குள் நுகைந்தொன், எதிர்ப் ட்ட கவகலக்ைொரர்ைளின் வணக்ைங்ைகள ஒரு தகலயகசப்க ொடு ப ற்றுக்பைொண்டு மொடிப் டிைளில் கவைமொை ஏறினொன் தனது அகறக்கு க ொய் க க்கை கவத்துவிட்டு டவலுடன் ொத்ரூம் க ொய் ஒரு மினி குளியல் க ொட்டுவிட்டு இடுப் ில் டவலுடன் வந்தவன் ைக ொர்கட திறந்து ஒரு சொட்கை எடுத்து மொட்டிக்பைொண்டு ஏசிகய ஆன் பசய்துவிட்டு ைட்டிலில் சொய்ந்தவன் தனது கலப்டொப்க எடுத்து வயிற்றின் மீது கவத்துக்பைொண்டு பமயில்ைள் சிலவற்கற கமகலொட்டமொை ொர்த்தொன் , எல்லொம் உ கயொைமற்ற தைவல்ைள், அவன் எதிர் ொர்த்த பமயில்ைள் எதுவும் வரொததொல் எரிச்சலுடன் கலப்டொப்க எடுத்து க்ைத்தில் கவத்துவிட்டு ைட்டிகல ஒட்டியிருந்த கட ிளில் இருந்து ரிகமொட்கட எடுத்து டிவிகய ஆன் பசய்துவிட்டு ைட்டிலில் வசதியொை சொய்ந்துபைொண்டொன்

சத்யமூர்த்தி ,, வயது முப் த்திபரண்டு, ொரம் ரியமொன ப ரிய குடும் த்தின் ஒகர வொரிசு, ணத்திகலகய ிறந்து ணத்திகலகய வளர்ந்து ணத்திகலகய வொழ்ந்தொலும், தொன் மனிதன் என் கத மறக்ைொதவன், ைம் ரீமொன உயரமொன அைைன் என்றொலும் அன்புக்கு தகலவணங்ைி அரொஜைத்கத எதிர்க்கும் ஒரு சரொசரி ஆண்மைன், அவனுகடய லம் அன்பு,, லவனீமும் அன்புதொன், எளிதில் உணர்ச்சிவசப் டும் சத்யகன பதொைில் முகறயில் வழீ்த்துவது ஒன்கற அவன் மகனவியொன அருணொவின் குறிக்கைொள், சத்யனும் இந்த ஏழு வருஷத்தில் அவகள பஜயிக்ை முயன்று,, லமுகற பஜயித்து,, லமுகற கதொற்று இருக்ைிறொன்,, அவன் பஜயிப் தற்கு ைொரணம் கவரொக்ைியம் என்றொல், கதொற் தற்கு ைொரணம் அன்பு மட்டும்தொன்,, அருணொ,, சத்யனின் மகனவி, அவகனவிடவும் ஒரு வயது ப ரியவள்,, ணம் மட்டுகம வொழ்க்கை என்று ிறப் ிகலகய ைக்ைப் டுத்தப் ட்ட கமல்தட்டு வர்க்ைம், அன்பும், ைருகணயும், முட்டொள்ைளின் அஸ்திரம் என்று ஏளனம் பசய்யும் ஒரு இயந்திரம், இவளுக்கு குடும் உறவுைகளவிட ைம்ப னியில் உள்ள பமஷின்ைளின் மீது அன்பு அதிைம், ஏழு வருடத்திற்கு முன்பு சத்யன் அருணொ இவர்ைளின் திருமணம் பதொைில் துகறயில் மிகுந்த எதிர் ொர்க ஏற் டுத்தியபதன்னகவொ உண்கம,, ைொரணம் சத்யன் அப் ொ ரொஜதுகரயும், அருணொவின் அப் ொ கைொ ொலைிருஷ்ணனும் பதொைில்முகறயில் கநரடி க ொட்டியில் இருந்தவர்ைள், இருவருக்கும் இருந்த ஒற்கற வொரிசுைகள ஒன்றொய் கசர்த்துவிட்டொல் பதொைில் துகறயில் ஏைப் ட்ட ிரச்சகனைள் தீரும் என்று சில இகடத்தரைர்ைள் கசர்ந்து இரண்டு பதொைிலதி ர்ைகளயும் க சிப்க சிகய ைவிழ்த்து நடத்தி கவத்த திருமணம் இந்த திருமணத்தொல் அருணொவின் வொழ்வில் எந்த மொற்றமும் இல்கல, அப் ொ வடீ்டில் இருந்து ைம்ப னிக்கு க ொனவள், இப்க ொது ைணவனின் வடீ்டிலிருந்து தனது ைம்ப னிக்கு க ொனொள், எந்த மொற்றமும் இல்லொத அகத அலட்சியம் நிகறந்த நகட உகட ொவகனைள், ஆனொல் இந்த திருமணத்தொல் சத்யனின் இளகமக்ைொல ைனவுைள் அகனத்து ப ொசுக்ைப் ட்டது, திருமண இரவன்று அளவற்ற ைனவுைளுடன் தனது அகறயில் அருணொவுக்ைொை ைொத்திருந்தொன், அவள் நிமிர்ந்த நகடயுடன் அலட்சியமொை வந்து “ ொய் சத்யன் இன்னிக்கு கமகரஜ்ல உங்ை ைம்ப னி ஸ்டொப்ஸ் எல்லொரும் ஏகதொ ைிப்ட் குடுத்தொங்ைகள

என்ன அது? ” என்றவள் அவன் அனுமதி இல்லொமகலகய அங்ைிருந்த மில் பதொைிளொலர்ைளின் ொர்சகலப் ிரித்து ொர்த்துவிட்டு அதிலிருந்த அைைொன ளிங்கு ைல்லினொல் ஆன தொஜ்ம ொகல அலட்சியமொை ைட்டிலில் வசீிபயறிந்தொள் “ என்ன உங்ை மில் ஸ்டொப்ஸ் இவ்வளவு கைவலமொ ைிப்ட் குடுத்திருக்ைொங்ை? என்கனொட மில் ஸ்டொப்ஸ் ொருங்ை எனக்கு கவரகமொதிரம் ிரசண்ட ண்ணிருக்ைொங்ை” என்று அவன் முைத்தருகை தன் விரலில் இருந்த கமொதிரத்கத ைொட்டினொள் அந்த நிமிடகம சத்யனின் ைனவுைள் சுக்குநூறொைிவிட்டது, தனக்கு மகனவியொை வொய்த்திருப் வள் ணத்கத கவத்து மனிதகன எகடக ொடும் ஒரு மிைப்ப ரிய பதொைிலதி ர் என் கத ஒகரநொளில் ைண்டுபைொண்டொன் பதொைில் பசய்யும் ிர லமொன ப ண்ைகள சத்யனுக்கு ிடிக்ைொது என் தில்கல, ஆனொல் அவனுக்கு அவன் எதிர் ொர்த்த மகனவி அவகன ைண்டதும் ைொதகலொடு ஓடிவந்து கைைளொல் ைழுத்கத வகளத்து மூக்கைொடு மூக்கை கவத்து உரசி முத்தமிடும் ைொதல் மகனவிகய, அருணொகவப் க ொல ஒரு பதொைில் இயந்திரத்கத மகனவியொை அவன் எதிர் ொர்க்ைவில்கல, இந்த கதொல்வி அவனுக்கு தினமும் புது ிக்ைப் ட்டது, இரவில் உறவின்க ொது கூட ிசினஸ் ற்றி க சும் மகனவிகய ைண்டு அவனுக்கு கைொ ம் வரும், கைொ த்தில் எகத க சினொலும் அவளது அலட்சியப் ொர்கவகய திலொய் வரும், ,, அகதவிட அவள் பைொடுத்த விளக்ைம் தொன் சத்யகன குமுற கவத்தது “ இகதொ ொருங்ை சத்யன் எனக்கு என் ிைினஸ் ர்ஸ்ட் மத்தபதல்லொம் பநக்ஸ்ட்,, என்கனொட வளர்ச்சிகய தடுக்ைத்தொன் உங்ைளுக்கும் எனக்கும் ைல்யொணம் ண்ணி வச்சொங்ை என் து எனக்கு எப் கவொ பதரியும், அப்புறம் ஏன் ைல்யொணம் ண்ணிக்ைிட்கடன்னு நிகனக்குறஙீ்ைளொ,, எனக்கு உங்ைகூடகவ உங்ை மகனவியொ இருந்து உங்ைகள ிைினஸ்ல பஜயிச்சு ைொட்டனும், அதுதொன் ப ரிய சவொல்னு பநகனச்சுத்தொன் இந்த கமகரஜ்க்கு நொன் ஒத்துக்ைிட்கடன், மத்த டி கைவலம் இந்த பசக்ஸ்ைொை என்கனொட ிைினகை கைொட்கடவிட நொன் தயொர இல்கல, எனக்கு கமகரஜ் கலப்க விட என்கனொட ிைினஸ் கலப் பரொம் முக்ைியம் சத்யன், அதனொல நீங்ைளும் இந்த ைில்லித்தனமொன பரொமொன்கை எல்லொம் மூட்கடைட்டி வச்சுட்டு முழுமூச்சொ ிைினஸ்ல இறங்ைி என்கனொட க ொட்டியிடப் ொருங்ை” என்று அவள் பசொல்லிவிட்டு க ொை சத்யன் தகலகய கைைளில் தொங்ைி உட்ைொர்ந்திருப் து வைக்ைமொைிவிட்டது இவளின் அலட்சியப் க ச்சு, ப ரியவர்ைகள மதிக்ைொத தன்கம, கவகலக்ைொரர்ைகள அவமதிக்கும் க ொக்கு, சத்யகன அலட்சியம் பசய்து எதிலும் தன்னிச்கசயொை

முடிபவடுக்கும் ொங்கு, இகதபயல்லொம் ைவனித்த ப ற்கறொரின் ைலங்ைிய ைண்ைகள ொர்க்ை ப ொறுக்ைொத சத்யன் திருமணமொன மூன்றொவது மொதகம அருணொவுடன் தனிக்குடித்தனம் வந்தொன் அன்று வந்தவள் அதன் ிறகு சத்யனின் ப ற்கறொகர இந்த ஏழு வருடத்தில் ஒருமுகறகூட சந்திக்ைவில்கல, சில ைிகலொமீட்டர் பதொகலவில் இருக்கும் ப ற்கறொகர சத்யன்தொன் தினமும் க ொய் ொர்த்துவிட்டு வருவொன் அருணொவின் ைணக்கு எல்லொம் லொ க்ைணக்ைொைகவ இருந்தது, குடும் ம், புருஷன், ைொதல், ைொமம், என்று எல்லொவற்கறயும் விட அவளுக்கு தனது ைம்ப னிதொன் முக்ைியமொ இருந்தது ைம்ப னியில் இருந்து ைகளத்துப்க ொய் வடீ்டுக்கு வந்து குளித்து சொப் ிட்டு ைட்டிலில் விழுந்தொல், நடு இரவில் தூக்ைத்தில் அகணத்து இரண்டு மிஷின்ைகள க ொல் நடக்கும் இவர்ைளின் திருப்தியற்ற உறவு அத்கதொடு மறு டியும் நடக்ை நொட்ைள் ஆகும் இதுக ொன்ற ஒரு உறவில் விருப் மில்லொத சத்யனும் அருணொகவ வற்புறுத்துவதில்கல, நொகளகடவில் மகனவியுடனொன உறவு கைள்விக்குறியொனக ொது சத்யன் தன் கதகவைகள இப் டிப் ட்ட ப ண்ைளிடம் தீர்த்துக்பைொள்ளும் டி ஆனது, இது சத்யனுக்கு தன்மீது அருவருப்க ஏற்ப் டுத்தக்கூடிய விஷயம்தொன்,, ஆனொல் தன் உடல் கதகவைகள தீர்க்ை அவனுக்கு கவறு வைித்பதரியவில்கல, குடியும் பசக்ஸ்ம் அவனுக்கு அத்தியொவசிய கதகவைள் என்றொனது, அவனுகடய ஒன்றுவிட்ட அண்ணன் ைவுதம் மூலம் சத்யனின் அப் ொ அம்மொவுக்கு இவனின் நடத்கதத் பதரியவந்த க ொது, தங்ைளின் சுயநலத்தொல் தொகன அவன் வொழ்க்கை இப் டியொனது என்ற கவதகனயில் மைகன ைண்டிக்ை முடியொமல் “ ஏம் ொ அந்த அடங்ைொப் ிடொரிகய கடவர்ஸ் ண்ணிட்டு கவற நல்லப் ப ொண்ணொ ொத்து ைல்யொணம் ண்ணிக்கைொகயன் ைண்ணொ” என்ற ைண்ணரீ் யொசிப்புக்கு சத்யனின் தில் “ விடுங்ைம்மொ ஏழுவருஷம் ஓடி க ொச்சு, இனிகமல் எப் டி வொழ்ந்தொ என்ன, எனக்கு ைல்யொண வொழ்க்கையில அவ்வளவு நம் ிக்கை இல்லம்மொ, நொன் இப் டிகய இருந்துர்கறன், என்கன விட்டுருங்ை ப்ளஸீ்” என்ற விரக்த்தியொன தில்தொன் அருணொகவ விவொைரத்து பசய்தொல் பதொைில் ரீதியொை சத்யன் ல இன்னல்ைகள சந்திக்ை கநரிடும், அதிபலொன்று மகனவிகய க ொட்டியொை நிகனத்து சத்யன் தன் மகனவிகய விவொைரத்து பசய்துவிட்டொன் என்ற க ச்சு நிச்சயம் வரும்., அவனுக்கு எல்லொவற்றிலும் விரக்தி, குடும் ம், மகனவி, குைந்கத, என்று எதிலும் விரக்தி ஏற் ட அவனும் இயந்திரமொய் இந்த வொழ்க்கைக்கு ைைிவிட்டொன்,

பதொைில் விஷயமொை ல மொதங்ைளொை ல நொடுைகள சுற்றிவரும் அருணொவுக்கு குைந்கதயின் கதகவ சுத்தமொை இல்கல, ஆனொல் தன்னிடம் கைட்கும் நண் ர்ைள் மற்றும் உறவினர்ைளுக்கு என்ன தில் பசொல்வது என்று புரியொமல் சத்யன் தவிப் து சைஜமொைிவிட்டது அருணொவுக்கு குைந்கத ப ற்றுக்பைொள்ள கநரமில்கல, அதற்ைொை ஆர்வமும் இல்கல,, அத்கதொடு தனது ைம் ரீத் கதொற்றம் ொைகடந்து விடும் என்ற அச்சம் கவறு அவளுக்கு இருந்ததொல் குைந்கதப் ற்றி யொர் க சினொலும், ஒரு அலட்சிய ொவகனகயொடு க ொய்விடுவொள் சத்யனுக்கும் நொம வொழும் இந்த நரை வொழ்க்கைக்கு குைந்கத கவறு கவனுமொ? என்று ஒரு சலிப்பு மனதில் உண்டொை அதற்ைொை அவனும் ஆர்வமின்றி இருந்தொன் ஆனொல் ஒரு விைொவில் சந்தித்த சத்யனின் அண்ணன் பைௌதம்மின் மகனவி த்மொ, ஓரளவுக்கு சத்யன் மீது அன்பு கவத்திருப் வள், “ ைல்யொணமொைி இத்தகன வருஷமொ குைந்கதயில்லொம இருக்குறதுக்கு பரண்டு க ரும் நல்ல டொக்டரொ ொர்த்து பசக்ப் ண்ணஙீ்ைளொ?” என்று தனது கமத்துனனிடம் கைட்ை “ அபதல்லொம் இல்கல அண்ணி, இப்க ொ குைந்கதக்கு என்ன அவசரம்னு இருக்கைொம்” என்று சத்யன் சமொளித்தொன் “ இப்க ொ இல்லொம அம் து வயசு ஆனதும் குைந்கத ப த்துக்ைப் க ொறஙீ்ைளொ சத்யொ? யொரொவது நல்ல டொக்டகர ொர்த்து யொர்கமல குகறன்னு ைண்டு ிடிச்சு ட்ரீட்பமண்ட் ண்ணுங்ை, இல்கலயொ பரண்டுக ரும் கடவர்ஸ் ண்ணிைிட்டு கவற ஒரு ைல்யொணம் ண்ணிக்ை சத்யொ,, எனக்குத் பதரிஞ்சு நம்ம ரம் கரயில புள்களைளுக்கு ஞ்சமில்கல, நொமலொ கவனொம்னு நிறுத்தினொதொன் உண்டு,, அதனொல பமொதல்ல யொர் கமல குகறயிருக்குன்னு ொரு சத்யொ ” என்று அருணொகவ ஓரக்ைண்ணொல் ொர்த்த டி ஜொகடயொை த்மொ க சியப் க ச்சுதொன் அருணொகவ வொடகை தொகய கதட கவத்தது அருணொவுக்கு ிள்களப் ப ற்றுக்பைொள்ள கநரமில்கல என் து ஒருபுறமிருக்ை, அதற்ைொன தகுதியும் தனக்ைில்கல என்று பமடிக்ைல் பசக்ைப் ில் ைண்டுபைொண்டொள்,, அதன் ிறகு சத்யனிடம் க சி வொதொடி வொடகைத்தொய் மூலமொை குைந்கத ப ற்றுக்பைொள்ளும் தன் முடிவுக்கு சம்மதிக்ை கவத்தொள் சத்யனுக்கும் குைந்கதயின் கமல் அவ்வளவொை ஆர்வமில்லொததொல் அவள் இஷ்டப் டி எகதயொவது பசய்துபைொள்ளட்டும் என்று விட்டுவிட்டொன்,

அருணொ தகுதியொன ப ண்கண கதடியகலந்து இறுதியொை மொன்சிகய ைண்டு ிடித்து அவகள தனது அதிைொரத்துக்கு லிபைொடுத்தது எல்லொம் சத்யனுக்கு பதரியொது, அருணொ பவளிநொடு க ொய் எட்டு மொதம் ஆைிறது ,, இந்த எட்டு மொதத்தில் சத்யனுடன் மூன்றுமுகறதொன் க ொனில் க சியிருக்ைிறொள்,, இவனொை க ொன் பசய்தொலும் “ ிைியொ இருக்கைன் சத்யொ அப்புறமொ ைொல் ண்ணு” என்று ைட் பசய்துவிடுவொள் புருஷன் மீது அவ்வளவு அக்ைகற, டிவிகயப் ொர்த்துக்பைொண்டிருந்த சத்யகன இன்டர்ைொம் அகைத்தது,, மணி ைொகல த்தொைியிருந்ததொல் டி ன் சொப் ிட வந்த அகைப்பு,, “ இகதொ வர்கறன்” என்று பசொல்லி கவத்துவிட்டு எழுந்து அமர்ந்தொன்,, அன்று ஞொயிற்றுக்ைிைகம என் தொல் சொவைொசமொை சொப் ிடுவது அவன் வைக்ைம்,, டிவிகய ஆப் பசய்துவிட்டு பவளிகய க ொைலொம் என்று ரிகமொட்கட எடுத்தவன்,, அப் டிகய கவத்துவிட்டு மறு டியும் அமர்ந்தொன் ,, டிவியில் ஊட்டியில் ஏற் ட்ட பைொடூரமொன நிலச்சரிவுைகளப் ற்றிய பசய்திைள் க ொய்க்பைொண்டிருந்தது ,, பசய்திகய ைவணத்துடன் ொர்த்து இறந்து க ொன கதொட்டத் பதொைிளொலர்ைளுக்ைொை உண்கமயொை ரிதொ ப் ட்டொன்,, ஊட்டி அவனுக்கு பரொம் கவ ைக்ைப் ட்ட ஊர்,, டிவியில் ைொட்டிய மகலக்ைிரொமங்ைள் அருணொவின் எஸ்கடட்க்கு அருைில் இருப் கவ என் து புரிந்தது, ொவம் என்று ரிதொ த்துடன் எழுந்தவகன பமொக ல் க ொன் அகைத்தது எடுத்துப் ொர்த்தொன்,, பவளிநொட்டு நம் ரில் இருந்து வந்திருக்ை, ஆன்பசய்து ைொதில் கவத்தொன், அருணொதொன் க சினொள் “ பசொல்லு அருணொ’’ என்றொன் ஆர்வமின்றி “ இன்னிக்கு சன்கட தொகன, நீ இப்க ொ ப்ரீயொ தொகன இருக்ை சத்யொ “ என்றொள் அருணொ “ ம் பசொல்லு,, என்ன விஷயம் ” “ நொன் க ி கவனும்னு ஒரு வொடகைத்தொகய ஏற் ொடு பசய்கதன்ல,, அந்த ப ொண்கணொட அம்மொ ஊட்டில நொலு நொகளக்கு முன்னொடி நடந்த நிலச்சரிவுல மொட்டிைிட்டு இறந்துட்டொளொம், நொன் க ொன் ண்ணப் க்ைத்து எஸ்கடட் விக்டர் பசொன்னொர்” என்று அருணொ குரலில் இரக்ைம் என் து சிறிதும் இல்லொமல் பசொல்ல

“ அய்யய்கயொ ஊட்டில இப்க ொ நிகலகம பரொம் கமொசமொ இருக்கை,, அந்த கலடி வயித்துல குைந்கதகயொட என்ன பசய்வொங்ை ொவம்,, விக்டர் ைிட்ட பசொல்லி ொதுைொப் ொ ொதுக்ை பசொன்னியொ அருணொ” என்று சத்யன் தட்டமொை கைட்ை “ ொதுைொப் ொ எங்ை தங்ை கவக்ைிறது,, அதுக்கு அவசியமில்கல சத்யொ,, என்னொல இன்னும் இரண்டு வருஷத்துக்கு இந்தியொ வரமுடியொது,, அதனொல எனக்கு அந்த குகைந்த இப்க ொ கதகவப் டொது, அதொன் என் கமகனஜர்க்கு க ொன் ண்ணி பசொல்லிருக்கைன், அவர் வந்தொ கைஷொ ஒரு ஐம் தொயிரம் ணம் குடுத்தனுப்பு, அகத அந்த ப ொண்ணுைிட்ட குடுத்து எங்ையொவது க ொய் ப ொைச்சுக்ை பசொல்லச் பசொல்லியிருக்கைன்,, இப்க ொ கமகனஜர் வருவொர் சத்யொ ணத்கத குடுத்துடு” என்று அருணொ பசொல்ல சத்யன் திகைப் ில் ஸ்தம் ித்து நின்றிருந்தொன்,, இப் டிக்கூட மனிதொ ிமொனமற்ற ஒரு ிறவி இருக்குமொ? என்று நிகனத்தொன் ஏகதொ மனதில் கதொன்ற அவசரமொை “ அந்தப் கலடி சட்டரீதியொ ஏதொவது ிரச்சகன ண்ணமொட்டொளொ அருணொ?” என்று கைட்டொன் “ அபதல்லொம் ண்ணமொட்டொ சத்யொ,, அவைிட்ட க்ைொவொ எழுதி வொங்ைிட்டுத்தொன் இந்த ஏற் ொட்கடகய பசஞ்கசன்,, அதனொல நீ எதுவும் யப் ட கதகவயில்கல,, இப்க ொ என்கனொட கமகனஜர் வந்தொ கைஷ் மட்டும் பைொடுத்தனுப்பு” என்று கூறிவிட்டு ட்படன்று இகணப்க துண்டித்தொள் சத்யன் அருணொவின் க ச்சில் அவகள முற்றிலும் அருவருத்தொன்,, அவன் மனக்ைண்ணில் மனிதொ ிமொனம் மற்ற ஈனப் ிறவியொை அருணொ கதொன்றினொள்,, முைம் பதரியொத அந்த வொடகைத்தொய் மீது ரிதொ ம் வந்தது,, அப் டி என்ன எழுதி வொங்ைியிருப் ொள் என்று சத்யன் கயொசித்தொன் ஏகதொ கதொன்ற அருணொவின் அகறக்குப் க ொய் அங்ைிருந்த அத்தகன ைப்க ொர்டுைகளயும் திறந்து ஏதொவது டொக்குபமண்ட் இருக்ைிறதொ என்று கதடினொன்,, எதுவுகம ைிகடக்ைவில்கல, கசொர்வுடன் ைதகவ கநொக்ைி திரும் ியவனின் ைண்ணில் அருணொவின் ைட்டிலுக்கு அடியில் இருக்கும் ரைசிய அகறைள் பதரிந்தது உடகன ஓடிச்பசன்று ப ட்கட இழுத்து ைீகை க ொட்டுவிட்டு அந்த டிரொகவ திறந்தொன், உள்கள ஏைப் ட்ட டொகுபமண்ட்ைள் இருக்ை நிதொனமொை கதடி அந்த வொடகைத்தொய் கைபயழுத்திட்ட க கல எடுத்துக்பைொண்டு மற்றவற்கற அங்கைகய கவத்துவிட்டு தனது அகறக்கு திரும் ினொன்

ைட்டிலில் அமர்ந்து நிதொனமொை அத்தகன க ப் ர்ைகளயும் டித்தொன், ஒன்றில் கூட அந்தப்ப ண்ணுக்கு சொதைமொை எழுதப் டவில்கல, அந்தப்ப ண் எந்தவிதத்திலும் ிரச்சகன பசய்யமுடியொத அளவுக்கு பரொம் ைவனமொை த்திரம் தயொர் பசய்யப் ட்ட இருந்தது,, அதொவது அருணொ கதகவப் ட்டொல் குைந்கதகய எடுத்துக்பைொள்ளலொம், இல்கலபயன்றொல் அந்தப்ப ண்கண ப ொறுப்க ற்ை கவண்டும்,, அதுமட்டுமின்றி அந்தப் ப ண்ணுக்கு எந்தவிதமொன பசொத்கதொ ணகமொ தரப் டுவதொை ஒருவரிகூட குறிப் ிடப் டவில்கல,, எல்லொவற்கறயும் டித்துமுடித்துவிட்டு சற்றுகநரம் அகமதியொை அமர்ந்திருந்தொன் சத்யன் இந்த த்திரங்ைளில் இருந்த விஷயங்ைகள விட அவகன அதிைமொை வகதத்தது அந்தப்ப ண்ணின் வயதுதொன்,, திபனட்டு வயது நொன்கு மொதங்ைகள ஆன ஒருப் ப ண்கண ணம் பைொடுக்ைிகறன் என்று ஏமொற்றி இந்தளவுக்கு துணிந்த அருணொ மட்டும் அவன் எதிரில் இருந்தொல் பைொகலகய பசய்யுமளவுக்கு சத்யனின் ஆத்திரத்தில் பைொதித்தொன் தொகயயும் இைந்து வயிற்றில் சிறு குைந்கதயுடன் நிர்க்ைதியொை நிற்கும் அந்த ப ண்கண நிகனத்து ப ரிதும் வருந்திய சத்யன் ஒரு முடிவுடன் எழுந்தொன் கையில் இருந்த அந்த க ப் ர்ைகள ைிைித்துப் க ொட நிகனத்தவன், ிறகு தன் முடிகவ மொற்றி அதில் இருந்த அவளின் ப யகர மட்டும் மனதில் தியகவத்துக் பைொண்டு,, தனது லொக்ைகர திறந்து அதில் கவத்து பூட்டினொன்,, ஒரு க க்கை எடுத்து அதில் இரண்டு பசட் உகடைகள கவத்து பைொஞ்சம் ணமும் தனது பசக் புக்கையும் எடுத்துக்பைொண்டு பவளிகய வந்தொன் டி ன் சொப் ிட அகைத்த கவகலக்ைொரனிடம் கவண்டொம் என்று மறுத்துவிட்டு, ைொர் சொவிகய எடுத்துக்பைொண்டு பவளிகய வந்தொன்,, அப்க ொதுதொன் அருணொவின் கமகனஜர் எதிரில் வர, “ ஊட்டில எனக்கு ஒரு கவகலயிருக்கு சன்முைம் அதனொல நொகன க ொய் அந்தப் ப ொண்கண ொர்த்துட்டு வர்கறன், நீங்ை கவற ஏதொவது கவகலயிருந்தொல் ொருங்ை” என்றவன் அவன் திகல எதிர் ொர்க்ைொமல் ைொகர ஸ்டொர்ட் பசய்து ைிளம் ினொன் சத்யன் ஊட்டி பசல்லும் சொகலயில் தனது ைொகர திருப் ி கவைத்கத அதிைப் டுத்தினொன், அவன் மனபமல்லொம் அந்தப்ப ண்ணின் ரிதொ மொன நிகலகயப் ற்றிகய கயொசித்தது,, ஏதொவது ப ரிய அளவில் உதவி பசய்து ொதுைொப் ொன ஒரு வொழ்க்கைக்கு ஏற் ொடு பசய்யனும் என்ற முடிவில்தொன் அவனுகடய பசக் புக்கையும் கைகயொடு எடுத்துச்பசன்றொன்

ஆனொல் அவன் ைொர் ஊட்டியின் எல்கலகய பதொடும்க ொகத ஏைப் ட்ட தகடைள், வைியில் ொகறைள் சரிந்து ைிடந்ததொல் வொைனங்ைள் பசல்ல தகட விதிக்ைப் ட்டிருந்தது,, மக்ைள் அகனவரும் நடந்கத அந்த ொகறைள் விழுந்து ைிடந்த இடத்கத ைடந்து அந்த க்ைம் இருந்த வொைனங்ைளில் ஏறி ஊட்டிக்கு பசன்றனர் சத்யனுக்கு என்ன பசய்வது என்று புரியொமல் சிறிதுகநரம் தவித்து நின்றொன், அப்க ொது அந்த க்ைம் நின்றிருந்த ஏைப் ட்ட வொைனங்ைளில் இருந்த ைொர் ஒன்றில் ந ர் இவனுக்கு பதரிந்தவர் க ொல் இருக்ை சத்யன் ொகறகய ைடந்து அந்த ைொகர பநருங்ைினொன் அங்கை இருந்தவர் சத்யனின் நண் ர்தொன், அவரும் கைொகவ பசல்லகவண்டி வந்தவர் இந்த தகடயொல் தவித்து நின்றிருந்தொர்,, அவர் வந்திருந்தது ஒரு வொடகை ைொர்,,, தனது ைொரில் அவகர கைொகவப் க ொகுமொறு சத்யன் கூறவும், அவர் சந்கதொஷமொை சத்யனின் ைொரில் கைொகவக்கு ைிளம் ினொர்,, சத்யன் அவர் வந்த வொடகை ைொரில் ஊட்டிக்கு யணமொனொன் வைி பநடுைிலும் பதரிந்த இயற்கையின் சீற்றம் ைண்டு சத்யனின் மனம் பநொந்தது,, அந்த வொடகை ைொரின் டிகரவர் ைொகர எப் டி எப் டிகயொ ைொகர லொவைமொை ஓட்டி அருணொவின் எஸ்கடட்க்கு ஐந்து ைிகலொமீட்டர் பதொகலவில் பைொண்டு வந்து ைொகர நிறுத்தினொர் “ சொர் இதுக்கு கமல ைொர் க ொைொது சொர்,, நிகறய இடங்ைளில் மண்ணு சரிஞ்சு கரொட்கட மூடிருக்கு அதனொல நீங்ை நடந்துதொன் க ொைனும்” என்றொர் அவர் பசொல்வது உண்கம என் தொல் சத்யன் சரிபயன்று ைொகரவிட்டு இறங்ைி அவருக்கு ணத்கத பைொடுத்துவிட்டு தனது க க்குடன் அருணொவின் எஸ்கடட்கட கநொக்ைி நடக்ை ஆரம் ித்தொன், வைிபயங்கும் ஏைப் ட்ட இடர் ொடுைகள ைடந்து எஸ்கடட்டின் எல்கலயில் சத்யன் ைொல் கவத்தக ொது மணி மொகல நொன்கு ஆைியிருந்தது, சிறிதுகநரம் ஒரு கமட்டில் அமர்ந்து இகளப் ொறியவன் அதுவகர தூறலொய் ப ய்த மகை தனது சீற்றத்கத ஆக்கரொஷத்துடன் ைொட்டவும் அவசரமொை எழுந்து வடீ்கட கநொக்ைி ஓட ஆரம் ித்தொன்,, வடீ்கட பநருங்குவதற்குள் சத்யன் பதொப் லொை நகனந்துவிட்டிருந்தொன், முன்புறம் வடீு பூட்டியிருக்ை,, முன்பு வொட்ச்கமன் இருந்த அகறகயத்தொன் அருணொ அந்தப்ப ண்ணுக்கு ஒதுக்ைியிருப் ொள் என்று எண்ணி வடீ்கட சுற்றிக்பைொண்டு கதொட்டத்தில் இறங்ைி அந்த சிறிய வடீ்டின் ைதகவ தட்டினொன் சத்யன் உள்களயிருந்து எந்த திலும் இல்லொமல் க ொைகவ, தட்டத்துடன் மறு டியும் சத்யன் ைதகவ சற்று லமொை தட்டினொன்

சற்றுகநரம் ைைித்து " யொரது" என்று ஒரு ப ண்ணின் குரல் ஈனஸ்வரத்தில் கைட்ை " ைதகவத்திற,, நொன் யொர்னு பசொல்கறன்" என்று சத்யன் கூற ப ரும் தயக்ைத்திற்கு ிறகு ைதவு ொதியொை திறந்து மொன்சி தகலகய மட்டும் பவளிகய நீட்டினொள் பவளிகய மகையின் கவைம் அதிைமொை இருக்ை சத்யன் அவசரமொை ைதகவ முழுவதுமொை திறந்துபைொண்டு வடீ்டுக்குள் நுகைந்தொன் தனது க க்கை ஓரமொை கவத்துவிட்டு சத்யன் நிமிர்ந்து மொன்சியின் முைத்கதப் ொர்த்தொன்,, அழுதழுது ைண்ணரீ் வற்றி ஜவீனிைந்த ைண்ைள்,, சியினொல் கசொர்ந்து க ொன முைம்,, தனது நிகறமொத வயிற்கற சுமக்ை முடியொமல் தடுமொறி நின்ற அவளது கதொற்றம் சத்யனின் பநஞ்சில் ஈட்டிகய இறக்ைியது க ொல் இருந்தது திடுக்பைன்று உள்கள நுகைந்த அவகன மொன்சி யத்துடன்ப் ொர்த்து " நீங்ை யொரு?" என்று நடுங்கும் குரலில் கைட்ை அவசரமொை அவகள பநருங்ைி " ப்ளஸீ் நீ உட்ைொர்,, நொன் யொருன்னு பசொல்கறன்" என்றவன் ிடிவொதமொை அவள் கைகயப் ற்றி அங்ைிருந்த ைட்டிலில் உட்ைொர கவத்தொன், ஆனொல் அவள் உட்ைொரக்கூட பரொம் கவ சிரமப் ட்டு கவதகனயில் பநளிவது க ொல் சத்யனுக்கு கதொன்ற " உன் ப யர் மொன்சி தொகன,, நொன் அருணொகவொட புருஷன்,, என்க ர் சத்யன்,, உன்கனப் ொர்க்ை தொன் வந்கதன்" என்று அவன் பசொல்லி முடிப் தற்குள் அவ்வளவு கவதகனயிலும் முைம் சந்கதொஷத்தில் மலர " அருணொ அக்ைொ உங்ைகள அனுப் ினொங்ைளொ? அந்தக்ைொ நல்லொருக்ைொங்ைளொ?" என்று குைந்கத க ொல அவள் பவகுளியொை கைட்ை சத்யனுக்கு பநஞ்கச ிகசந்தது,, ஆமொம் என்று அவளுக்கு தகலயகசத்து விட்டு " நீ ஏன் இப் டி இருக்ை ஏதொவது சொப் ிட்டயொ?" என்றொன் உட்ைொர முடியொமல் மறு டியும் எழுந்து சுவற்கற ிடித்துக்பைொண்டு நின்ற மொன்சி " எங்ை சொப்புடுறது,, ைொகலயிகலர்ந்து வயித்த வலிக்குது, உள்ளொரொ ொப் ொ கவற கவைகவைமொ உருளுது,, டொக்டர் கநத்கத வந்து அட்மிட் ஆைச் பசொன்னொங்ை, ஆனொ அருணொ அக்ைொ பசொன்ன ைொர் வரகவயில்கல,, என்னொல வலிகய தொங்ைகவ

முடியகல, ைொகலயிகலர்ந்து இந்த வடீ்டுக்குள்ளகய நடந்துக்ைிட்டு இருக்கைன்,, யொருகம வரகல, எங்ைம்மொ இருந்தொ எதுக்கு வலிக்குதுன்னு பசொல்லும், ஆனொ அதுதொன் பசத்துப்க ொச்கச,, இப்க ொ என்னொ பசய்றது?" என்று மூச்சு வொங்ை வொங்ை க சிவிட்டு அவனிடகம என்ன பசய்வது என்று கைட்டொள், சத்யனுக்கு அவளது நிகலகம ஓரளவுக்கு புரிவதுக ொல் இருந்தது,, " டொக்டர் பைொடுத்த சீட்டு ஏதொவது இருந்தொ எடுத்துட்டு வொ? என்ன எழுதியிருக்ைொங்ைன்னு ொர்க்ைலொம் " என்றொன், ைட்டிலில் தகலயகணக்கு ைீகை இருந்த சீட்கட எடுத்து சத்யனிடம் பைொடுத்தொள்,, அகத வொங்ைி டித்தவன் திகைத்துப்க ொனொன்,, அதில் மொன்சியின் ிரசவ கததி இன்கறயகததி என்று குறிப் ிடப் ட்டிருந்தது சத்யன் திகைப்புடன் மொன்சிகய நிமிர்ந்து ொர்க்ை,, அவள் வலிகய உதட்கட ைடித்துப் ப ொருத்த டி சுவற்றில் சொய்ந்துபைொண்டிருந்தொள் சத்யனுக்கு அவள் நிகலகம பதளிவொை புரிந்தது,, இப்க ொது இருக்கும் நிகலகமயில் இவகள எப் டி ஆஸ் ிட்டல் பைொண்டு க ொறது, க ொகும் வைிகய இல்கல, மகை கவற பைொட்டுது,, இப்க ொ என்ன பசய்வது என்று அவகள ரிதொ த்துடன் ொர்க்ை,, அடுத்தடுத்து வந்த வலிகய ப ொறுக்ைமுடியொமல் " அம்மொ அம்மொ அம்மொ என்னொல முடியகலம்மொ,, என்கனயும் உன்கூட கூட்டிட்டுப் க ொயிகடன்" என்று எங்கைொப் ொர்த்து அரற்றினொள் மொன்சி அவள் நிகலகமகயப் ொர்த்து சத்யனுக்கை அழுகை வரும் க ொல் இருந்தது, கவைமொை அவகள பநருங்ைி அவள் தகலகய தன் கதொளில் சொய்த்து பமதுவொை நடத்தி ைட்டிலில் டுக்ை கவத்தொன்,, அடுத்து என்ன பசய்வது என்று புரியொமல் ைட்டிலில் ைிடந்து துடித்தவகள ைண்ணகீரொடு ொர்த்தொன் சத்யன் ' அவளுக்கு உதவி பசய்து ஏதொவது நல்வைி ைொட்டகவண்டும் என்று வந்தவகன,, அவன் குைந்கதயின் ிறப்க அவகன ைொணகவண்டும் என்ற ஆண்டவனின் ைணக்கை என்னபவன்று பசொல்வது'

" ிறக்கும் க ொதும் அழும் மனிதன்"

" இறக்கும் க ொதும் அழுைின்றொன்"

" ிறக்கும் க ொது தன்னொல் எகதயும் எடுத்துவர முடியவில்கலகய என்று

அழுைின்றொன்!

" இறக்கும் க ொது தன்னொல் எகதயும் எடுத்துச்பசல்ல முடியவில்கலகய என்று அழுைின்றொன்!

" மனிதனின் ிறப் ிலும் இறப் ிலும் ஏனிந்த முரண் ொடு?

" அறியொத, பதரியொத, புரியொத இந்த வொழ்வில்,,

" ிறந்ததும் இறப் தும் இகறவன் பசய்த விதிகய!

ைட்டிலில் துடித்த மொன்சிகயப் ொர்க்ை சத்யனுக்கு ரிதொ மொை இருந்தது, என்ன பசய்வது என்று புரியொமல் தவித்தொன்,, இப் டிபயொரு நிகலகய அவன் ைனவிலும் எதிர் ொர்க்ைவில்கல,, அந்தப் ப ண்கணயும் அவள் வயிற்றில் இருந்த குைந்கதகயயும் எப் டியொவது ைொப் ொற்ற கவண்டும் என்று நிகனத்தொன் ஆனொல் எப் டி என் துதொன் புரியவில்கல,, சிறு குைந்கதகய கையிபலடுத்துக் கூட ைக்ைம் இல்லொதவன், இப்க ொது ிள்களப றத் துடிக்கும் ஒரு தொய்க்கு என்ன உதவி முதலில் கதகவபயன்று கூட பதரியொமல் விைி ிதுங்ைி நின்றொன் கநரம் ஆைஆை ைட்டிலில் ைிடந்த மொன்சியின் வயிறு எகட குகறந்து சுருண்டு ைீகை இறங்குவது க ொல் இருந்தது,, ைொல்ைகள விரித்து குத்தங்ைொலிட்டு டுத்தவொறு அரற்றிக் பைொண்டிருந்தவள் சத்யகனப் ொர்த்து “ அய்கயொ நீங்ை பவளிகய க ொயிடுங்ைகளன்,, நொன் இப் டிகய பசத்துப்க ொகறன்” என்று அலறினொள் சத்யனொல் அதற்க்கு கமல் ப ொறுக்ை முடியவில்கல கவைமொை அவகள பநருங்ைி அவள் தகலகய எடுத்து தன் பநஞ்சில் கவத்து அழுத்திக்பைொண்டு “ அய்கயொ கவனொம்மொ அப் டிபயல்லொம் பசொல்லொகத, நொன் உன்கனவிட்டு எங்ையும் க ொைமொட்கடன்,, உனக்கு நல்லொயிடும்ப் ொரு” என்று அவளுக்கு ைண்ணரீுடன் ஆறுதல் கூறியவன் ஏகதொ முடிவுடன் அவள் தகலகய மறு டியும் தகலயகணயில் கவத்துவிட்டு ைட்டிவிட்டு எழுந்து நின்று அவகள உற்றுப் ொர்த்தொன் இப்க ொது தொய்கவறு ிள்கள கவறொை ஆக்ைகவண்டும்,, அகத நொன்தொன் பசய்யகவண்டும்,, அதுக்கு யொரிடம் கயொசகன கைட் து என்று சற்றுகநரம் கயொசித்தவனுக்கு அவனது அண்ணி த்மொவின் ஞொ ைம்தொன் உடகன வந்தது,, சத்யனுக்கு,, சத்யன்மீது முழுகமயொன அன்பு கவத்திருப் வள், எப்க ொதும் அவன் நலன் விரும்பும் சகைொதரிகய க ொன்றவள்,

சத்யன் மறுகயொசகனயின்றி உடகன தனது பமொக கல எடுத்தொன்,, ஆண்டவன் இந்த வகையில் தனது ைருகணகய சத்யனுக்கு ைொட்டினொர்,, பமொக லில் டவரும் சொர்ஜ்ம் முழுகமயொை இருந்தது, த்மொவின் நம் ருக்கு ைொல் பசய்துவிட்டு ைொத்திருந்தொன், ஒருமுகற முழுவதுமொை ரிங் க ொய் ைட்டொனது, சத்யனுக்கு அய்கயொ என்று அலறகவண்டும் க ொல இருந்தது, உதட்கட ைடித்து அடக்ைிக்பைொண்டு மறு டியும் முயன்றொன், இரண்டொவது ரிங்ைிகலகய எடுத்தொள் த்மொ “ பசொல்லு சத்யொ,,ைிச்சன்ல கவகலயொயிருந்கதன்” என்றொள் உற்சொைமொை இவ்வளவு கநரமொை அடக்ைி கவத்திருந்த மூச்கச ப ரிதொை பவளிகய விட்டவன்,, அவசரமொை அவளிடம் க சினொன் “ அண்ணி நொன் பசொல்றகத ைவனமொ கைளுங்ை,, இப்க ொ நொன் ஊட்டியில இருக்கைன்,, இங்கை ஒரு ப ொண்ணுக்கு தகல ிரசவம், ஆஸ் ிட்டல்க்கு பைொண்டு க ொைமுடியொத நிகல, மகை யங்ைரமொ பைொட்டுது, அவளும் நொனும் மட்டும் தொன் இருக்கைொம்,, அவளுக்கு இன்னிக்குத்தொன் ிரசவ கததி,, வலியொல துடிக்ைிறொ,, எனக்கு என்னப் ண்றதுன்னு புரியகல அதொன் உங்ைளுக்கு க ொன் ண்கணன்,, நொன் என்னப் ண்ணனும்னு தயவுபசஞ்சு சீக்ைிரமொ பசொல்லுங்ை அண்ணி ப்ளஸீ், அவ பரொம் துடிக்ைிறொ” என்று சத்யன் தட்டமொை கூற “ அய்யய்கயொ ஊட்டியொ அங்கை இப்க ொ நிகலகம பரொம் கமொசமொ இருக்கை சத்யொ,, யொருப் ொ அந்தப் ப ொண்ணு,, கவற யொரும் துகணக்கு இல்கலயொ? ” என்று த்மொ கைட்ை “ அண்ணி ீ சீரியஸ் அண்ணி, அபதல்லொம் நொன் உங்ைளுக்கு ிறகு பசொல்கறன்,, அவளுக்கு பரொம் கமொசமொ இருக்கு, நொன் என்னப் ண்ணனும்னு மட்டும் பசொல்லுங்ை சீக்ைிரம் அண்ணி ” என்று சத்யன் நிகலகமகய உணர்த்த,, அதற்கைற்றொற்ப்க ொல் மொன்சியின் ைதறலும் ஒலித்தது, த்மொவுக்கு நிகலகமயின் தீவிரம் புரிய,, ஒருசில நிமிடம் கயொசித்துவிட்டு “ சத்யொ நீ ப ட்க ொன் வச்சிருந்தொ பமொக லில் ைபனக்ட் ண்ணி ைொதுல வச்சுைிட்டு பசல்கல உன் ொக்பைட்ல க ொடு,, அதன் ிறகு நொன் பசொல்றமொதிரி பசய்” என்று பசொல்ல சத்யன் ஓடிச்பசன்று தனது க க்ைில் இருந்து ப ட்க ொன் எடுத்து பமொக லில் ைபனக்ட் ண்ணி ைொதில் மொட்டினொன்,, “ ப ட்க ொன் மொட்டிட்கடன் அண்ணி பசொல்லுங்ை” என்றொன்

“ நொன் விடொமல் பசொல்கறன் அது மொதிரி பசய்,, பமொதல்ல ொத்ரூம் க ொய் உன் கைைகள கசொப் க ொட்டு நல்லொ ைழுவு, அப்புறம் ொத்ரூம் டீ்டகரயும் க ொட்டுட்டு வொ,,ம் சீக்ைிரம்” என்றொள் உடகன அகத பசய்துவிட்டு “ ைழுவிட்கடன் அண்ணி” என்றொன் “ சரி அந்த ப ொண்ணுைிட்ட ிரசவத்துக்குன்னு ஏதொவது கைய ைொட்டன் புடகவைள் எடுத்து வச்சிருக்ைொளொன்னு கைளு,, அப்புறம் ிகளடு, இல்ல ைத்தி எதொவுது இருந்தொ க்ைத்தில் வச்சுக்ை ” என்றொள் சத்யன் துடித்துக்பைொண்டிருந்த மொன்சியிடம் க ொய் “ மொன்சி கைய கசகல ஏதொவது இருக்ைொ?” என்று கைட்ை,, அவள் ைட்டிலுக்ைடியில் கைகய ைொட்டினொள்,, சத்யன் குனிந்து அந்த க கய பவளிகய எடுத்தொன்,, அதில் சுத்தமொை சலகவபசய்து மடித்து கவக்ைப் ட்டிருந்த ஐந்து வொயல் கசகலைள் இருந்தது, ைிச்சனுக்கு ஓடி ிகளடு கதடி ைிகடக்ைொமல் சிறு ைத்தி ஒன்ற எடுத்து வந்தொன் “ அண்ணி சலகவ ண்ணி அஞ்சு கசகல இருக்கு, ைத்தியும் எடுத்துக்ைிட்கடன் ” என்று த்மொவிடம் பசொன்னொன் “ சரி ஒரு கசகலகய நொலொ மடிச்சு தகரயில் விரி,, இன்பனொரு கசகலகய எட்டு துண்டொ ைிைி,, இன்பனொரு கசகலகய க்ைத்துல வச்சுக்கைொ,, ொத்ரூம்ல ஒரு க்பைட் சுடுதண்ணி ிடிச்சுட்டு வந்து க்ைத்துல வச்சுக்ை,, அந்த ப ொண்கண தூக்ைி ைீகை விரிச்ச கசகலயில் இடுப்பு வர்ற மொதிரி டுக்ைகவ” என்று த்மொ சரமொரியொை உத்தரவிட சத்யன் எல்லொவற்கறயும் ைவனமொை ைபரக்டொை பசய்தொன்,, மொன்சிகய தூக்ைி வந்து ைீகை இருந்த புடகவயில் இடுப்புக்கு ைீகை புடகவ இருக்குமொறு டுக்ை கவத்தொன்,, ிறகு ொத்ரூமில் இருந்து க்பைட்டில் தண்ணரீ் பைொண்டு வந்து க்ைத்தில் கவத்துக்பைொண்டொன், “ எல்லொத்கதயும் எடுத்து வச்சிட்கடன் அண்ணி” “ சரி இப்க ொ அந்த ப ொண்கணொட கசகலகய அவுத்துட்டு ஜொக்பைட்கடொட ைீழ் குதி இரண்டு பைொக்ைிகய ைைட்டு” என்றொள் த்மொ சத்யன் சிறிது தயக்ைத்துடன் மொன்சிகய ொர்த்தொன்,, அவள் வலிகய ப ொறுக்ைமுடியொமல் தகரயில் ைொல்ைகள தட்டிக்பைொண்டு தகரயில் எகதயும் ற்றமுடியொமல் கைைளொல் துைொவிக்பைொண்டு இருந்தொள்

“ என்ன சத்யொ நொன் பசொன்னகத ண்ணிட்டயொ?” என்று த்மொ தட்டத்துடன் அதட்ட “ இகதொ அண்ணி” என்று சத்யன் மொன்சியின் பைொசுவத்தில் கைகவத்தொன் “ இகதொ ொர் சத்யொ, இப்க ொ சங்ைடப் டகவொ கூச்சப் டகவொ, கநரமில்கல, உன் முன்னொடி இருக்குறது இரண்டு உயிர், அகதமட்டும் மனசுல வச்சுைிட்டு நொன் பசொன்னகத பசய்” என்று த்மொ கூற சத்யன் தன் ைண்ைகள மூடினொன், மூடிய ைண்ைளில் ைண்ணரீ் வைிந்தது,, பவகுநொட்ைள் ைைித்து அவன் இதயம் பதய்வத்கத துகணக்ைகைத்தது,, எந்த பைடுதலும் கநரொமல் தொகயயும் குைந்கதகயயும் ைொப் ொற்று என்று மனதொர கவண்டினொன்,, ைண்ைகள திறந்து அவசரமொை மொன்சியின் புடகவகய அவிழ்த்து க்ைத்தில் க ொட்டுவிட்டு ரவிக்கையின் ைீழ் ஊக்குைகள விடுவித்தொன், “ ண்ணிட்கடன் அண்ணி” என்று த்மொவுக்கு தைவல் பசொன்னொன் “ சரி அவகளொட ொவொகடகய லூஸ் ண்ணி சுருட்டி வயித்துக்கு கமகல க ொடு,, அப்புறம் இரண்டு ைொல்ைகளயும் குத்தங்ைொல் மொதிரி வச்சு விரிச்சு கவ சத்யொ,, எவ்வளவு வலி வந்தொலும் அவ ைொகல குறுக்ைி கவக்ைொம ைவனமொ ொத்துக்ை,, அவ ைொல்ைளுக்கு நடுகவ நீ மண்டியிட்டு உட்ைொர்,, வலி வர்ற சமயத்தில் டொய்பலட் க ொறதுக்கு முக்குற மொதிரி ைீழ் வைியொ முக்ைச் பசொல்லி அவைிட்ட பசொல்லு” என்றொள் த்மொ அவள் பசொன்னகத பசய்துவிட்டு எக்ைி மொன்சிகயப் ொர்த்து “ மொன்சி ஒவ்பவொரு வலிக்கும் டொய்பலட் க ொற மொதிரி முக்ைிவிடனும் மொன்சி, நல்லொ அழுத்தமொ ண்ணனும்” என்று பசொன்னொன் “ ம்ம்” என்றவள் வலி வரும்க ொபதல்லொம் முக்ைிவிட்டொள்,, சரியொன ஒத்துகைப்பு இல்கலபயன்றொல் ிரசவம் சிக்ைலொைிவிடும் என்று அவளுக்கு புரிந்தது, கைைகள தகரயில் ஊன்றி எக்ைி மூச்கச அடக்ைி உள்கள அைத்தமொை விட்டொள் “ சத்யொ அவகளொட ப ண்ணுறுப் ில் ஏதொவது மொற்றம் பதரியுதொன்னு ைவனமொ எனக்குச் பசொல்லு,, அப் தொன் நொன் உன்கன கடரக்ட் ண்ணமுடியும்” என்று த்மொ பசொல்ல “ சரி அண்ணி” என்றவன் ிள்களகய பவளிகயத் தள்ள துடிக்கும் மொன்சியின் ப ண்கமகய ொர்த்தொன்,, விரிந்து மலர்ந்து குைந்கதகய பவளிகய தள்ள தயொரொை

இருந்தது, “ அண்ணி விரிஞ்சு இருக்கு உள்கள இருந்து நீரும் ிளட்டும் ைலந்து வருது” என்று தட்டமொை சத்யன் கூற “ சரி சரி இப்க ொ வலி வரும்க ொது கவைமொ புஷ் ண்ணச்பசொல்லு அவகள, சத்யொ ைவனமொ இரு” என்று த்மொ எச்சரிக்கை பசய்ய சத்யன் மொன்சியின் ைொல் முட்டியில் தட்டி “ மொன்சி கவைமொ புஷ் ண்ணு மொன்சி,, இன்னும் கவைமொ” என்று தட்டமொை குரல் பைொடுக்ை மொன்சி அடுத்தடுத்து பதொடர்ச்சியொை வந்த வலிைகள முக்ைி தனது பதொகடயிடுக்ைில் விட, அவள் ப ண்கமயின் துவொரம் கமலும் விரிந்தது சத்யன் எதிர் ொரொத தருணத்தில் னிக்குடம் உகடந்து னிநீர் வந்து சத்யனின் முைத்தில் அடிக்ை,, க்ைத்தில் இருந்த மொன்சியின் புடகவயில் முைத்கத துகடத்த சத்யன் திகைப்புடன் த்மொவிடம் பசொன்னொன், “ ஓ னிக்குடம் உகடஞ்சிட்டது,, அப்க ொ குைந்கத சீக்ைிரம் வந்துரும்” என்று த்மொ பசொல்லும்க ொகத மொன்சி ஒரு ப ரிய வலிகய முக்ைிவிட அவள் ப ண்கம விரிந்து குைந்கதயின் தகல பவளிகய துருத்தியது, தட்டமொன சத்யன் “ அண்ணி குைந்கதகயொட தகல பவளிகய வரப் ொக்குது,, இப்க ொ என்ன பசய்ய” என்றொன், அவனது ைண்ணரீ் குரலில் பதரிந்தது “ சரி சத்யொ அைொகத ஒன்னும் ஆைொது,, ‘ திக்ைற்றவருக்கு பதய்வம்தொன் துகண,, நீ தட்டமில்லொம அவ முக்குற சமயத்தில் குைந்கதகயொட தகலகய ிடிச்சு பமதுவொ இழு” என்றொள் இப்க ொது த்மொவின் குரலிலும் ைண்ணரீ் மொன்சி முைத்தில் ரத்தத்தின் சிவப்பு, ைண்ைகள இறுக்ைி மூடி மூச்கச ஒகர கவைத்தில் உள்கள அழுத்தி முக்ை, குைந்கதயின் தகல முழுவதும் பவளிகய வந்தது,, சத்யன் நடுங்கும் கைைளொல் குைந்கதயின் தகலகயப் ிடித்து பவளிகய இழுத்தொன்,, ப ொலக் என்ற சப்தத்துடன் குைந்கத பவளிகய வந்தது சத்யனின் ைண்ைளில் ைட்டுக்ைடங்ைொமல் ைண்ணரீ் வைிய “ அண்ணி குைந்கத பவளிகய வந்துடுச்சு” என்றொன், அவன் இரண்டு கைைளிலும் மொன்சியின் உதிரம் வைிந்தது “ ஓ சரி இப் த்தொன் பரொம் ொஸ்ட்டொ நீ கவகல பசய்யனும்,, குைந்கதகய அந்த புடகவயிகலகய க ொடு,, அந்த ைத்திகய பவன்னரீ்ல முக்ைி ைழுவிட்டு குைந்கதகயொட பதொப்புள்பைொடிகய பதொப்புள்ல இருந்து ஐந்து அங்குலம் விட்டு ைட்ப் ண்ணு, உடகன அகத முடிச்சு க ொடு,, என்றொள் கவைமொை

சத்யன் நடுங்கும் கைைளொல் பதொப்புள்பைொடிகய ைட் ண்ணி அதில் வைிந்த ரத்தத்கத யத்துடன் ொர்த்தவொறு முடிச்சுப்க ொட்டொன் “ முடிச்சு க ொட்டுட்கடன் அண்ணி” என்றொன் “ சரி இப் பசொல்லு என்ன குைந்கத ிறந்திருக்கு” என்று சந்கதொஷமொை த்மொ கைட்ை “ ஆண் குைந்கத அண்ணி” என்றொன் சந்கதொஷத்தில் பூரித்த குரலில் “ சரி பரொம் சந்கதொஷம்,, இப்க ொ ஒரு நல்ல புடகவகய எடுத்து குைந்கதகய நல்லொ சுத்தி ைீை வச்சுட்டு மொன்சிகய ைவனி” ஒரு புடகவகய எடுத்து மூச்சுக்கு வைிவிட்டு குைந்கதகய சுற்றி தகரயில் கவத்துவிட்டு “ பசொல்லுங்ை அண்ணி என்ன பசய்யனும்” என்றொன் அவன் குரலில் கதரியம் வந்திருந்தது “ சத்யொ இப் த்தொன் நீ அருவருப்பு டொமல் பசய்யனும்” என்றொள் த்மொ “ பசொல்லுங்ை அண்ணி,, எனக்கு அபதல்லொம் இல்கல” என்றொன் சத்யன் “ இப்க ொ குைந்கத பவளிகய வரும்க ொது கூடகவ நஞ்சுக்பைொடியும் வந்திருக்கும் அகதயும்,, அப்புறம் அவகளொட அடிவயிற்றில் கைகவச்சு கலசொ அழுத்து,, நிகறய உதிரம் பவளிகயறும், அகதபயல்லொம் கசர்த்து அந்த ைீகை விரித்த புடகவகயொடு கசர்த்து சுருட்டி எடு,, அகத சுருட்டி ஒரு கவஸ்ட் க்பைட்டில் க ொட்டு கவ எல்லொம் முடிஞ்சதும் ைொகலயில அகத எடுத்துட்டுப் க ொய் கதொட்டத்தில் எங்ைொவது புகதச்சுடு, நொய் நரி எதுவும் இழுத்துட்டுப் க ொய்ட்டொ குைந்கதக்கு ஆைொது,, சத்யொ இப்க ொ ைிைிச்சு வச்ச துணியொல பவன்னரீ்ல நகனச்சு அவகளொட இடுப்புக்கு ைீை எல்லொத்கதயும் சுத்தமொ துகடச்சிட்டு, இன்பனொரு துணிகய எடுத்து நொலொ எட்டொ மடிச்சு அவ ப ண்ணுறுப் ில் வச்சு மூடி ைொல் பரண்கடயும் கசர்த்து நீட்டிவிடு, இப்க ொ ொவகடகய இழுத்துவிடு” என்று பதளிவொை த்மொ பசொல்ல சத்யன் ைவனமொை அருவருப் ின்றி எல்லொவற்கறயும் பசய்தொன், ிள்கள ப ற்ற அகடயொளகம இல்லொமல் அவகள சுத்தப் டுத்தி மொன்சியின் ைொல்ைகள நீட்டி ொவொகடயொல் மூடினொன் “ முடிச்சுட்கடன் அண்ணி’ என்று த்மொவுக்கு தைவல் பசொன்னொன்

“ அந்த க்பைட் தண்ணிய பைொட்டிட்டு கவற சுடுதண்ணி ிடிச்சுட்டு வந்து கவ ,, அப்புறம் அவகள தூக்ைி ைட்டில்ல டுக்ை வச்சுட்டு ைம் ளியொல அவகள நல்லொ மூடி கவ ” என்றொள் த்மொ சத்யன் தண்ணிகர பைொட்டிவிட்டு கவறு பவன்னரீ் ிடித்து வந்து கவத்துவிட்டு மொன்சிகய தூக்ைி கைைளில் ஏந்தினொன், கைைளில் ஏந்தியதுகம குைந்கதயின் அழுகுரல் கைட்டது, சத்யனின் முதுகுத்தண்டில் ஒரு சிலிர்ப்பு ஓட ைீகை இருந்த குைந்கதகயப் ொர்த்தொன்,, அகர மயக்ைமொை மொன்சியின் உடலிலும் ரவலொை ஒரு சிலிர்ப்பு ஓடியது, ஆனொல் ைண்ைகள திறக்ைவில்கல, “ அண்ணி குைந்கத அழுவுது” என்று சத்யன் குரலில் ஒரு சிலிர்ப்புடன் த்மொவிடம் கூற “ ம்ம் எனக்கும் கைட்குது சத்யொ,, நீ சீக்ைிரமொ அந்த ப ொண்கண ப ட்டுல டுக்ை வச்சிட்டு குைந்கதகய வந்து தூக்கு” என்று த்மொ அவசரப் டுத்த, சத்யன் மொன்சிகய ைட்டிலில் டுக்ைகவத்து விட்டு, ைம் ளிகய எடுத்து அவகள நன்றொைப் க ொர்த்தி விட்டொன், ிறகு வந்து குைந்கதகய தூக்ைிக்பைொண்டு “ குைந்கதக்கு என்ன அண்ணி பசய்யனும்” என்று த்மொகவ கைட்டொன் “ க்பைட்ல இருந்த தண்ணியில துணிகய நகனச்சு குைந்கதகய ஜொக்ைிரகதயொ பதொகடச்சுவிடு, முக்ைியமொ மூக்கு ைண் வொபயல்லொம் சுத்தமொ பமதுவொ துகடச்சு விடு, முக்ைியமொ குைந்கதயின் ைழுத்துக்ைடில கைவிட்டு தூக்கு, அப்புறம் கவற புடகவயில சுருட்டி மொன்சி க்ைத்துல டுக்ை கவ” என்று த்மொ பசொல்ல சத்யன் துணிகய நகனத்து குைந்கதகய சர்வ ஜொக்ைிரகதயொை துகடத்தொன், குைந்கதயின் கமல் இருந்த ிசு ிசுப்பு க ொய் குைந்கத சுத்தமொனதும் க யில் இருந்த கவபறொரு புடகவகய எடுத்து குைந்கதகய சுற்றி மொன்சியின் ைம் ளிக்குள் டுக்ை கவத்தொன், நிமிர்ந்த சத்யன் குைந்கதகயயும் தொகயயும் ொர்த்தொன், குைந்கத இன்னும் ைண்கண திறக்ைொமல் இருந்தது, மொன்சி ிள்கள ப ற்ற ைகளப் ில் அகர மயக்ைமொை உறங்ைிக்பைொண்டு இருந்தொள் அவள் முைத்தில் ைிடந்த ைற்கற கூந்தகல ஒதுக்ைிவிட்டு, நீளமொய் ஒரு ப ருமூச்கச இழுத்து விட்டொன், இந்த ஒருநொளில் அவன் வொழ்வில் எத்தகன எதிர் ொரொத மொற்றங்ைள், இன்று ைொகலயில் க ொட்டல் ரூமில் ைண்விைித்ததற்கும் இப்க ொது ஊட்டியில் இருப் தற்கும் எவ்வளவு வித்தியொசம், ஆனொல் இன்று ைொகல அவன் மனதில் இருந்த பவறுகம இப்க ொது இல்கல, இப்க ொது அவன் மனதில் ஒரு நிகறவு, உடலில் ஒரு சிலிர்ப்பு, மனம் உடலும் கலசொைி விண்ணில் றப் து க ொன்றபதொரு உணர்வு

“ என்ன சத்யொ குைந்கதகய ொத்துக்ைிட்டு அப் டிகய நின்னுட்டியொ? பமொதல்ல நீ க ொய் சுத்தமொ குளி,, அப்புறம் வந்து அவளுக்கு சொப் ிட ஏதொவது ஆைொரம் தயொர் ண்ணு, குைந்கதகய ொல் குடிக்ை கவக்ைனும், நீ குளிச்சிட்டு வந்து எனக்கு ைொல் ண்ணு, நொன் க ொய் ஒரு ைப் ைொ ி குடிச்சிட்டு வர்கறன்” என்ற த்மொ இகணப்க துண்டிக்ை சத்யன் பமொக ல் ப ட்க ொன் எல்லொவற்கறயும் தனது க க்ைில் கவத்துவிட்டு, க க்ைில் இருந்து கசொப் டவல் ஒரு ஷொட்ஸ் டீசர்ட்கட எடுத்துக்பைொண்டு ொத்ரூமுக்குள் க ொனொன், இன்று ைொகலயில் இருந்து மூன்றொவது முகறயொை குளிக்ைப் க ொைிறொன் பவன்னகீர திறந்துவிட்டு நிதொனமொை குளித்தவன், பவளிகய குைந்கதயின் அழுகுரல் கைட்டதும் கவைமொை குளித்துவிட்டு உகடகய மொட்டிக்பைொண்டு பவளிகய வந்தொன், அவசரமொ ைட்டிகல பநருங்ைி ைம் ளிகய விலக்ைி குைந்கதகயப் ொர்த்தொன், குைந்கதயின் அழுகை கவைமொனது, சத்யன் ஒன்றும் புரியொமல் மொன்சிகய ொர்க்ை அவளும் விைித்துக் பைொண்டிருந்தொள், சிரமமொய் ைண்திறந்து சத்யகனப் ொர்த்து “ என்னொ ொப் ொ ப ொறந்திருக்கு” என்றொள் சத்யனின் முைம் சிரிப் ில் மலர “ ம்ம் க யன் தொன், பைொஞ்சம் க்ரொைொ திரும் ி ொரு உன் க்ைத்துல தொன் இருக்ைொன்” என்றொன் மொன்சி பமதுவொை ஒருக்ைளித்து திரும் ி தன் க்ைத்தில் இருந்த குைந்கதகயப் ொர்த்து, ைம் ளிக்குள் இருந்து கைகய எடுத்து குைந்கதயின் முைத்கத வருடினொள், அவள் பதொட்டதும் குைந்கதயின் அழுகை நின்று மறு டியும் ஆரம் ித்தது, சத்யகன நிமிர்ந்து ொர்த்த மொன்சி “ ொப் ொ ஏன் அழுவுது, என்ன ண்றது” என்று அப் ொவியொை கைட்டொள்,, அவளுகடய த்பதொன் து வயதுக்கு அவள் ொர்க்கும் முதல் சிறு குைந்கத இதுதொன், “ எனக்கும் பதரியகல மூனொவது முகறயொ அழுவுது,, இரு அண்ணிக்கு க ொன் ண்கறன்” என்று தனது க க்ைில் இருந்து பமொக கல எடுத்து த்மொவுக்கு ைொல் பசய்தொன் உடகன எடுத்த த்மொ “ என்ன சத்யொ குளிச்சிட்டயொ?, என்ன குைந்கத பரொம் அழுவுது க ொலருக்கு சத்தம் இங்ை கைட்குது, அவகள ொல் குடுக்ை கவ சத்யொ,, அதுக்கு முன்னொடி ஈரத் துணியொல அவ ப்ரஸ்ட்ட நல்லொ துகடச்சுட்டு குடுக்ைச் பசொல்லு,, முதல்ல அவ்வளவொ ொல் வரொது, அவகள நல்லொ ிரஸ்ட்ட அழுத்தி ிைிஞ்சு குடுக்ைச் பசொல்லு,, ஆனொ குைந்கதக்கு மூச்சு திணறிடப் க ொகுது,, அப்புறம் அவளுக்கு ஏதொவது ஆைொரம் குடு , நீயும் ஏதொவது சொப் ிடு, கநட்ல குைந்கதகய ஜொக்ைிரகதயொ ொத்துக்ை,,

பரொம் குளிர்ச்சியொன ஏரியொ, பரண்டு க கரயும் நல்லொ ைம் ளியொல சுத்திகய கவ ,, ஏதொவது கைட்ைனும்னொ எந்த கநரமொ இருந்தொலும் எனக்கு ைொல் ண்ணு சத்யொ,, இப்க ொ நொன் வச்சிர்கறன் சங்ைளுக்கு சொப் ொடு குடுத்து தூங்ை கவக்ைனும்” என்று த்மொ உடகன ைட் பசய்தொள் சத்யன் மொன்சியின் அருகை வந்து “ குைந்கதக்கு ொல் குடுக்ைனுமொம் அதுக்கு முன்னொடி அந்த இடத்கத சுத்தமொ துகடக்ைனுமொம்” என்று கூற மொன்சி எப் டி என்று புரியொமல் விைித்தொள், அவள் ொர்கவயில் பதரிந்த மிரட்சி சத்யனின் பநஞ்கச சுட்டது அவகளகய ொர்த்த சத்யன், இவகள ஒரு குைந்கததொன் இதுல இவளுக்கு ஒரு குைந்கதயொ? என்று தனக்குள் நிகனத்த டி தன் கதொளில் ைிடந்த டவகல ொத்ரூம் க ொய் பவன்னரீில் நகனத்து ிைிந்து எடுத்துவந்து அவளிடம் நீட்ட, அவள் டுத்த வொக்ைில் வொங்ைி ைம் ளிக்குள் கைவிட்டு துகடக்ை முடியொமல் சிரமப் ட... சத்யன் அவள் கைகயப் ற்றி டவகல வொங்ைி ைம் ளிகய நீக்ைி அவளின் ரவிக்கை பைொக்ைிைகள முற்றிலும் அவிழ்த்து விட்டு ஈர டவலொல் சுத்தமொை துகடத்தொன், ிறகு டவகல க ொட்டுவிட்டு குைந்கதகய அவள் க்ைமொை திருப் ி அவளின் மொர் ைொம் ருகை குைந்கதயின் உதட்டில் டுமொறு கவக்ை, குைந்கத வொகயத் திறக்ைவில்கல, சத்யன் தன் வலது கை ஆள்ைொட்டிவிரகல ைொம்புக்கும் குைந்கதயின் உதட்டுக்கும் நடுகவ விட்டு குைந்கதயின் உதட்கட ிளந்து அவள் ைொம்க உள்கள தள்ளி குைந்கதயின் தகலகய உதட்கட ைொம்க ொடு பமதுவொை அழுத்தினொன், அதற்குகமல் அவன் உதவி கதகவயில்கல என் துக ொல் குைந்கத ைொம்க ைவ்விக்பைொண்டு சப் ஆரம் ித்தது , யப் ொ என்று ஒரு நிம்மதியுடன் சிறு புன்னகையுடன் நிமிர்ந்து மொன்சிகயப் ொர்க்ை, அவளும் அவகனத்தொன் ொர்த்துக்பைொண்டு இருந்தொள், சத்யன் ொர்கவயொல் என்ன என்று கைட்ை, விைிைளில் நிகறந்த நீகரொடு, தனது ைரங்ைகள கூப் ி “ நீங்ைகள இல்கலன்னொ நொன் வலியொல பசத்துப்க ொயிருப்க ன், எங்ைம்மொ தொன் உங்ைகள ைபரக்டொன சமயத்துல பைொண்டு வந்து கசர்த்துருக்கு” என்று அவள் பசொல்லி முடிக்கும் முன் அவள் விைிைளில் கதங்ைிய நீர் ைன்னத்தில் வைிந்தது அவள் ைண்ணகீரக் ைண்டு தறிய சத்யன், ைன்னத்தில் வைிந்த நீகரத் துகடத்து “ ம் ூம் இனிகமல் நீ அைகவகூடொது,, கதரியமொ இருக்ைனும்,, நொன்க ொய் சொப் ிட ஏதொவது பசய்கறன்” என்று கூறிவிட்டு ைிச்சகன கநொக்ைி நடந்தவன் மறு டியும்

அவளருைில் வந்து “ முதல்ல அவ்வளவொ ொல் வரொதொம், நல்லொ அழுத்தி ிைிஞ்சு குைந்கதக்கு ொல் குடுக்ைனுமொம், அண்ணி பசொன்னொங்ை” என்று ொல் இல்லொமல் சப்பும் குைந்கதகயப் ொர்த்துக்பைொண்கட “ அது எப் டி ண்றது?” என்று மொன்சி புரியொமல் கைட்ை ைம் ளிக்குள் கைகயவிட்டு, அவள் மொர்க பமன்கமயொை அழுத்தி குைந்கதயின் வொயில் ொகல யீ்ச்சிவிட்டு கைகய எடுத்துக்பைொண்டு “ இகதக ொல ண்ணு,, அப்புறம் க ொைப்க ொை சரியொயிடும்” என்று பசொல்லிவிட்டு ைிச்சனுக்கு க ொனொன் ைியொஸ் அடுப்பு ொத்திரம் எல்லொம் இருந்தது, ஒரு டப் ொவில் அரிசியும் இருந்தது, ஆனொல் சத்யனுக்கு ைஞ்சிகயக் கூட எப் டி கவப் து என்று பதரியவில்கல, மறு டியும் ஓடிவந்து மொன்சியிடம் கைட்டொன் மொன்சிக்கு அவகனப் ொர்த்து சிரிப்பு வர கலசொை சிரித்தொள், ஒரு வொரத்திற்கு ிறகு இப்க ொதுதொன் மொன்சி சிரிக்ைிறொள் “ ச் அப்புறமொ சிரிப் முதல்ல ைஞ்சி எப் டி கவக்ைிறதுன்னு பசொல்லு,, எனக்கு சகமயகல த்தி எதுவுகம பதரியொது, இல்கலன்னொ பரண்டு க ரும் இன்னிக்கு ட்டினி தொன்,, நொன் கவற ைொகலயிகலர்ந்து இன்னும் சொப் ிடகல,, சீக்ைிரம் பசொல்லு மொன்சி ” என்று சத்யன் உரிகமகயொடு கைட்ை உடகன மொன்சிக்கு தன்நிகல மறந்தது, அந்த நல்லவன் சொப் ிடவில்கலகய என்ற வருத்தத்துடன் “ அய்கயொ ைடவுகள ஏன் நீங்ை சொப் ிடகல” என்றவள் ைஞ்சி எப் டி பசய்யகவண்டும் என்று அவனுக்கு பதளிவொை பசொல்ல.... சத்யன் ைஞ்சிகய தயொர் பசய்தொன் அடுப் ில் இருந்த ொத்திரத்தில் ைஞ்சி பைொதித்தது,, அதன் வொசம் சத்யனின் சிகய தூண்டியது,, இவ்வளவு கநரம் பதரியொத சி இப்க ொது அவகன வொட்டியது,, அவன் வொழ்நொளில் முதன்முகறயொை அவன் வயிறு சிகய உணருைிறது,, ஏன் சத்யனுக்கு தொன் யொர் என் கத மறந்து க ொயிருந்தது ைஞ்சி பைொதிக்ைட்டும் என்று ைிச்சகன விட்டு பவளிகய வந்து மொன்சிகயப் ொர்த்தொன்,, அவளின் ொர்கவயும் ைிச்சன் மீகத இருந்தது,, இவகனப் ொர்த்ததும் “ ைஞ்சி பவந்துருச்சொ? அடுப்பு க்ைத்துல உப்பு டப் ொ இருக்கு அளவொ ைஞ்சியில க ொட்டுடுங்ை,, அலமொரில ஒரு சிவப்பு ைலர் டப் ொல ஊறுைொய் இருக்கும் அகத எடுத்து வச்சுக்ைங்ை,, ப ரியத் தட்டுல ைஞ்சிய ஊத்தி ஆறவச்சு ஊறுைொய்த் பதொட்டுைிட்டு சொப் ிடுங்ை,,

தண்ணி குடத்துல இருக்கும் ைொகலயிலதொன் ிடிச்சு வச்கசன்” என்று மொன்சி அக்ைகறயுடன் பசொல்ல சத்யனுக்கு வயிற்றில் இருந்த சிகய அவளின் அக்ைகறயொன க ச்சு வயிற்கற நிகறத்தது,, ‘’ என் தொய்க்குப் ின் என்னுகடய வயிற்கறப் ற்றி கயொசிக்கும் மற்பறொரு தொயொ இவள் எனக்கு ?” என்று அவன் உள்ளம் கைட்ட கைள்விக்கு அவன் ைண்ைள் தில் பசொன்னது, ைலங்ைிய ைண்ைகள அவளுக்கு மகறத்து மீண்டும் சகமயலகறக்குள் க ொனொன் உணர்ச்சியற்ற அவன் வொழ்வில் இந்த உணர்ச்சிபூர்வமொன நிகல அவகன ப ரிதும் துடிக்ை கவத்தது, இதயம் ட டபவன்று அடித்துக்பைொள்ள ைண்ைளில் வைிந்த நீகர ைட்டுப் டுத்த முடியொமல் வைியவிட்டொன், சகமயல் கமகடயில் கைைகள அழுத்தமொை ஊன்றி நின்றொன், எவ்வளவு ணம் இருந்து என்ன இதுக ொன்ற வொர்த்கதகய அவன் கைட்டு லவருடங்ைள் ஆனது,, அவளும்தொகன சொப் ிடொம இருந்தொ?,, அகதப் த்தி அவள் கயொசிக்ைகலயொ?,, இவள் எப் வுகம இப் டித்தொனொ?,, சுயநலமில்லொத இப் டிப் ட்ட ப ண் உலைத்தில் இருக்ைிறொளொ?,, சத்யன் மனதில் அடுக்ைடுக்ைொை ல கைள்விைள், அருணொகவ க ொல சுயநலம்மிக்ை ஒருத்தியுடன் வொழ்ந்ததொல் என்னகவொ மொன்சியின் க ச்சு அவகன பரொம் கவ உணர்ச்சிவசப் ட கவத்தது, அவன் மனமிருந்த நிகலயில், ணம், அந்தஸ்து, மில், பதொைிளொலர்ைள், என எல்லொவற்கறயும் உதறிவிட்டு மொன்சிகயயும் குைந்கதகயயும் தூக்ைிக்பைொண்டு எங்ைொவது தனிகமயொன இடத்திற்கு ஓடிவிடகவண்டும் க ொல் இருந்தது, சிறிதுகநரம் ைைித்து மனகச நிகலப் டுத்திக் பைொண்டு தண்ணரீ் அடித்து முைத்கத ைழுவியவன், அடுப் ில் இருந்து ைஞ்சிகய இறக்ைி கவத்தொன்,, சூடு ஆற அைலமொன ொத்திரத்தில் ைஞ்சிகய மொற்றிவிட்டு, பவளிகய எடுத்துவந்து கவத்துவிட்டு, மொன்சி பசொன்ன ஊறுைொய் தட்டு, ஒரு ைிண்ணம் எல்லொவற்கறயும் எடுத்துவந்து கவத்துவிட்டு மொன்சியிடம் வந்தொன் குைந்கத ொகல குடித்துவிட்டு தூங்ைியிருந்தது, ைம் ளிகய இழுத்து குைந்கதகய நன்றொை க ொர்த்தியவன், மொன்சியின் கதொள்ைகளப் ற்றி பமதுவொை தூக்ைி சொய்த்து அமரகவத்தொன், அப்க ொது அவளின் ைழுத்தடியில் இருந்த ைம் ளி நழுவிவிை மொன்சி தட்டத்துடன் தன் கைைளொல் மொனத்கத மகறக்ை, சத்யன் அவசரமொை ைீகை ைிடந்த க யில் இருந்து ஒரு புடகவகய எடுத்து உதறி மடித்து அவள்கமல் க ொர்த்தி விட்டொன்

“ நொகளக்கு ைொகலயில அண்ணிக்கு க ொன் ண்ணி கைட்டுட்டு கவற டிரஸ் க ொட்டுக்ைலொம்,, இன்னிக்கு கநட் மட்டும் அட்ஜஸ்ட் ண்ணிக்ை மொன்சி” என்று அவளுக்கு ஆறுதலொய் கூறியவன் ஊட்டி குளிரில் நிமிடத்தில் ஆறிவிட்ட ைஞ்சிகய ஒரு ைிண்ணத்தில் ஊற்றி அவளிடம் எடுத்து வந்து கையி அவள் வொயருகை எடுத்துச்பசல்ல மொன்சி கவண்டொம் என்று மறுத்தொள் “ நீங்ை பமொதல்ல சொப் ிடுங்ை, சிக்குதுன்ன பசொன்னைீகள?” என்றொள் “ ம்ம் ரவொயில்கல நீ பமொதல்ல சொப் ிடு, மிச்சமிருக்ைிறகத ொத்திரத்கதொட நொன் அடிச்சு தள்ளிர்கறன், நமக்கு ைிண்ணம்ல்லொம் ைட்டு டியொைொது ” என்று கைலியொய் பசொல்ல மொன்சி சிறு புன்னகையுடன் ைஞ்சிகய வொங்ைி சிறுைச்சிறுை குடித்துவிட்டு ைொலி ைிண்ணத்கத சத்யனிடம் பைொடுத்தொள் “ இன்னும் கவனுமொ?” என்று சத்யன் அக்ைகறயொை கைட்ை “ ம் ூம் குைந்கத ப ொறந்த உடகனகய நிகறய சொப் ிடக்கூடொதொம்,, மறுநொளில் இருந்துதொன் நல்லொ சொப் ிடனுமொம் எங்ைம்மொ பசொல்லிச்சு” என்று மொன்சி பசொன்னதும் “ஓ அப் டியொ’’என்ற சத்யன் சொப் ொட்டு ொத்திரத்தின் எதிரில் அமர்ந்து கவைமொை ஆரம் ித்து நிதொனமொை சொப் ிட்டு முடித்தொன், ைஞ்சி ொத்திரம் ைொலியொயிருந்தது, சி உணர்ந்து சொப் ிட்டதில் அந்த ைஞ்சி கதவொமிர்தமொை இருந்தது சத்யனுக்கு,, ொத்திரங்ைகள எடுத்து கவத்துவிட்டு, மொன்சியின் அருகை வந்தொன் கதொளில் கைகவத்து சரித்து டுக்ைகவத்து ைம் ளியொல் மூடி “ நல்லொ தூங்கு” என்று புன்கனகையுடன் கூறிவிட்டு, குைந்கதகயயும் ொர்த்துவிட்டு,, தகரயில் ஒரு ொகய விரித்து ஒரு தகலயகணகய க ொட்டு அன்னலட்சுமி உ கயொைப் டுத்திய ைம் ளிகய எடுத்து க ொர்த்திக்பைொண்டு டுத்துவிட்டொன் மனபமல்லொம் நிகறந்து இருந்தது, என்னகவொ பசொர்க்ைத்தில் இருப் து க ொல் சந்கதொஷமொை இருந்தது அப்க ொது அவனது பமொக ல் அகைக்ை,, எழுந்துக ொய் எடுத்து ொர்த்தொன்,, த்மொதொன் அகைத்திருந்தொள் ஆன் பசய்து “ பசொல்லுங்ை அண்ணி” என்றொன் “ ம் பரண்டு க ரும் சொப் ிட்டீங்ைளொ?,, என்ன சொப் ொடு?” என்று கைட்டொள்

“ ம் ஆச்சு அண்ணி,, ைஞ்சி சொப் ொடு,, நொன்தொன் பசய்கதன்” என்று சத்யன் ப ருகமயொை பசொல்ல எதிர் முகனயில் ப ரும் அகமதி,, ணக்ைொர சத்யனின் தற்க ொகதய நிகலகய த்மொ மனக்ைண்ணில் ைண்கடொகளொ என்னகவொ “ ம்ம் சந்கதொஷம் சத்யொ” என்ற அவளின் ைலங்ைிய குரலில் ைண்ணரீின் தொக்ைம் இருந்தது சத்யனும் அகமதியொை இருந்தொன் “ சரி சத்யொ உன் மைன் என்னப் ண்றொன்” ட்படன்று த்மொ கைட்ை சத்யனின் பநஞ்சில் யொகரொ விரலொல் தீண்டிய உணர்வு ‘ மைனொ?, என் மைனொ?’ என்று தன்கனத்தொகன கைட்டுக்பைொண்டவன் சட்படன்று திரும் ி குைந்கதகயப் ொர்த்தொன் தொயின் அகணப் ில் ைம் ளிக்குள் சுைமொை உறங்ைிக்பைொண்டு இருந்தது,, சத்யனின் உள்ளபமங்கும் சந்கதொஷப் பூக்ைள் பமொத்தமொை மலர ‘ ஆமொம் என் குைந்கததொன் இவன்,, என் மைன் தொன்’ என்று மனதில் எண்ணி பூரித்தவன் “ ொல் குடிச்சிட்டு நல்லொ தூங்குறொன் அண்ணி,, ஆனொ நீங்ை எப் டி ைண்டு ிடிச்சீங்ை?” என்று கைட்டொன் “ க ொன்ல கைட்ட உணர்ந்த உன்கனொட ைண்ணரீும் துடிப்பும் க ச்சுகம பசொல்லிச்சு சத்யொ,, நீ ைவகலகய டொகத சத்யொ உன்கனயும் உன் ப ொண்டொட்டி ிள்களகயயும் ஒன்னொ நம்ம குடும் த்கதொட கசர்க்ைகவண்டியது என் ப ொருப்பு,, என்கன ைிரொமத்துக்ைொரின்னு எல்லொரும் ைிண்டல் ண்ணுவஙீ்ைகள இப்க ொ அந்த ைிரொமத்து கவத்தியம் தொன் உன் ப ொண்டொட்டி புள்களகய ைொப் ொத்துச்சு,, இப் வொது பதரிஞ்சுக்ைங்ை ைிரொமம் தொன் எல்லொத்திகலயும் ப ஸ்ட்டுன்னு” என்று த்மொ சந்கதொஷமொை க சிக்பைொண்கட க ொை.. அவள் எல்லொவற்கறயும் தவறொை புரிந்துபைொண்டகத சத்யன் உணர்ந்தொன்,, அய்கயொ மொன்சிகய என் ப ொண்டொட்டின்னு தப் ொ பநகனச்சுட்டொங்ைகள இந்த அண்ணி,, என்று உள்ளூர தட்டமொை நிகனத்தொலும் அந்த தப்க திருத்திக்பைொள்ளச் பசொல்லி த்மொவிடம் சத்யன் பசொல்லகவயில்கல,, த்மொ மொன்சிகயயும் குைந்கதகயயும் ற்றி க சப்க ச அவனுக்குள் சிலுசிலுபவன்று ஒரு உணர்வு ஓடியது “ சரி சத்யொ எனக்கு தூக்ைம் வருது,, நொகளக்கு ைொகலயில ிள்களைகள ஸ்கூலுக்கு அனுப் ிட்டு க ொன் ண்கறன்,, அவளுக்கு ைொகலயில உடம்பு பதொடச்சு கவற துணி மொத்திவிடு,, அவகள எங்ையும் தனியொ விடொகத மயக்ைம் வரும்,, ைவனம் சத்யொ” என்று கூறிவிட்டு ைொகல ைட் பசய்தொள்

சத்யன் மறு டியும் டுக்கையில டுத்தொன்,, அவன் மனகத த்மொவின் வொர்த்கதைள் குைப் ிவிட்டிருந்தது,, இந்த எட்டுமணிகநர ைக்ைத்தில் மொன்சி அவன் மனதில் நிகறந்துவிட்டொள் தொன்,, ஆனொல் இப் டிப் ட்டவள் ணத்துக்ைொை ஏன் குைந்கதகய சுமக்ைகவண்டும், அப் டிபயன்ன ணத்கதகவ? இதற்ைொன ைொரணத்கத அவளிடமிருந்து பதரிந்துபைொள்ள கவண்டும் என்று நிகனத்தொன் சிறிதுகநரத்தில் “ தூங்ைிட்டீங்ைளொ?” என்ற மொன்சியின் குரல் கைட்டு மூடியிருந்த ைண்ைகள திறந்து அவகள திரும் ி ொர்த்து “ என்ன மொன்சி,, ஏதொவது கவனுமொ?” என்று கைட்டொன் ஒன்றும் கவண்டொம் என்று தகலயகசத்தவள் ப ரும் தயக்ைத்துடன் “ நீங்ை ொத்தகத எல்லொம் இத்கதொட மறந்துடனும் சரியொ?” என்றொள் சத்யனுக்கு புரியவில்கல,, அவள் என்ன பசொல்ைிறொள் என்று புரியொமல் “ எகத மறந்துடனும்னு பசொல்ற?” என்று அவளிடம் திருப் ி கைட்கடன் “ அதொன் இப்க ொ நடந்தது,, நீங்ை ொத்தது எல்லொத்கதயும் தொன்” என்று மொன்சி அவன் முைத்கதப் ொர்க்ைொமல் க ச அவள் எகத பசொல்ைிறொள் என்று இப்க ொது சத்யனுக்கு பதளிவொை புரிந்தது,, எழுந்து அவளருகை வந்தவன் ஒதுங்ைி ைிடந்த கூந்தகல சரிபசய்து, தகலயில் லூசொைி இருந்த க ன்கட உருவி பமொத்த கூந்தகலயும் கசர்த்து கடட்டொை க ொட்டுவிட்டு, ைட்டிலில் ஓரமொை ைிடந்த உல்லன் ஸ்ைொர்ப்க எடுத்து அவள் தகலயில் ைட்டினொன், ிறகு அவள் முைத்கத நிமிர்த்தி ைண்ைகள கநரொைப் ொர்த்து “ மொன்சி உன்கனய ைட்டில்ல பைொண்டுவந்து டுக்ை வச்கசகன அப்க ொ நீ என்ன பசொன்ன?” என்று கைட்டொன் “ ைபரக்ட்டொன கநரத்துல என் அம்மொதொன் உங்ைகள அனுப் ி வச்சுதுன்னு பசொன்கனன்” என்றொள் மொன்சி பதொண்கட அகடக்ை “ இகதொ ொர் மொன்சி உன் அம்மொ என்கன அனுப் ி கவக்ைகல,, உன் அம்மொகவ நொன்தொன்,, இந்த ஒரு கநட் என்கன உன் அம்மொவொ பநகனச்சுக்கைொ, உன் மனசுல எந்த சங்ைடமும் வரொது, நொகளக்கு ிரச்சகன நொகளக்கு ொர்க்ைலொம்,, இப்க ொ உன்கூட இருக்குறது உன் அம்மொவின் மறுஉருவம்னு பநகனச்சுக்ைிட்டு தூங்கு சரியொ” என்று சத்யன் சிறு குைந்கதக்கு பசொல்வதுக ொல் தீர்ைமொை எடுத்துக்கூறினொன் அவன் ைண்ைகள ொர்த்துக்பைொண்கட சரிபயன்று தகலயகசத்தொள் மொன்சி,,

சத்யன் அவள் முைத்தில் இருந்து தன் கைகய எடுத்துவிட்டு டுக்கைக்கு திரும் “ ொத்ரூம் க ொைனும் கூட்டிட்டுப் க ொங்ை” என்று மொன்சியின் குரல் அவகன தடுத்தது “ ம்ம் சரி வொ” என்று அவகள தூக்ைி தகரயில் நிறுத்த அவள் ைண்ைகள சுைற்ற அவன் கதொளில் சொய்ந்துபைொண்டொள்,, அவள் நடக்ைமொட்டொள் என் து புரிய சத்யன் அவகள அகலக்ைொை தூக்ைி ொத்ரூமில் விட்டு அவளுக்கு உதவினொன், ின்னர் டுக்கையில் டுக்ைகவத்து விட்டு வந்து டுத்தொன் அன்று இரவு முழுவதும் குைந்கத அடிக்ைடி எழுந்து தனது அழுகுரலொல் தனது அப் ொகவயும் அம்மொகவயும் தூங்ைவிடொமல் பசய்தது,, ஆனொல் சத்யன் சலிக்ைொமல் எழுந்து குைந்கதகய தூக்ைி மொன்சியிடம் பைொடுத்து ொல் பைொடுக்ை உதவினொன், அப்புறம் தன் பநஞ்கசொடு அகணத்து தூங்ை கவக்ை முயன்றொன், விடியவிடிய இருவருக்கும் தூக்ைமில்கல குைந்கத அடிக்ைடி அழுது டுக்கை நகனத்தது, சத்யன் குைந்கதயின் துணிைகள அருவருப் ின்றி மொற்றுவகத மொன்சி வியப்க ொடு ொர்த்தொள், தண்ணரீ் கைட்ட மொன்சிக்கு சுடுதண்ணரீ் ைொயகவத்து ஆற்றி எடுத்துவந்து பைொடுத்தொன், எதற்ைொைவும் சத்யன் முைம் சுைிக்ைவில்கல மறுநொள் ைொகல மகை சுத்தமொை விட்டிருந்தது,, ப ரியவடீ்டின் ைதகவ திறந்து ொல் வுடர் மற்றும் இருந்த உணவுப்ப ொருட்ைள் அத்தகனகயயும் எடுத்து வந்து இங்கை கவத்தொன், ொல் வுடரில் ைொ ிப் க ொட்டு இருவரும் குடித்தனர், ிறகு பவன்னரீ் கவத்து அவள் உடகல துகடத்துக்பைொள்ள உதவினொன், அவகள தூக்ைி நிறுத்தி கவறு உகட உடுத்தவும் உதவி பசய்தொன், அழுக்ைொன துணிைள் அத்தகனயும் மூட்கடயொை ைட்டி ொத்ரூமில் ஒரு மூகலயில் க ொட்டொன்,, தண்ணரீில் படட்டொயில் ைலந்து வடீ்கட சுத்தமொை துகடத்தொன்,, வடீ்டில் இருந்த ரகவயில் உப்புமொ எப் டி பசய்யலொம் என்று மொன்சியிடம் கைட்டொன்,, அவள் அைைொை உதட்கடப் ிதுக்ைி எனக்கு பதரியொது என்றொள் த்மொவுக்கு க ொன் பசய்து கைட்டு உப்புமொகவ தயொர் பசய்து இருவரும் சொப் ிட்டொர்ைள், மொன்சி தொனொை எழுந்து நிற்க்கும் அளவிற்கு கதரியம் வந்ததும்,, எஸ்கடட்டில் சுற்றி சில ைொய்ைறிைகள றித்து வந்து த்மொவின் ஆகலொசகனப் டி சகமயல் பசய்தொன், அன்று மதியம் மொன்சிக்கு உணவளித்து விட்டு தொனும் சொப் ிட்டு முடித்துவிட்டு ைட்டிலின் ஓரத்தில் மொன்சிகயப் ொர்த்தவொறு அமர்ந்தொன்

அவகனப் ொர்த்து ளிச்பசன்று புன்னகைத்தொள் மொன்சி,, அந்த புன்னகையில் தொன் கைட்ை வந்தது மறந்து க ொய்விடுகமொ என்று யந்த சத்யன், குைந்கதகயப் ொர்ப் து க ொல் குனிந்துபைொண்டொன் “ குட்டிப்க யன் அைைொ இருக்ைொன்ல, ஆனொ யொரு மொதிரின்கன எனக்கு பதரியகலகய?” என்று சிறு வருத்தமொை மொன்சி கூற “ ம்ம் என்கன மொதிரிதொன் இருக்ைொன்” என்றொன் சத்யன் ப ருகமயொை “ அபதப் டி ைபரக்டொ பசொல்றஙீ்ை” “ ம் எனக்கு வலது ைொதுக்கு ின்னொடி ஒரு மச்சம் இருக்கு, அகதக ொல இவனுக்கும் இருக்கு” என்று சத்யன் குைந்கதகய வருடிக்பைொண்கட பசொல்ல “ அப் டியொ எங்ை ொக்ைலொம்” என்று சத்யனின் வலது ைொகத மடக்ைி ின்னொல் ொர்த்த மொன்சி “ ஆமொ ப ரிய மச்சம் இருக்கு” என்று பசொல்லிவிட்டு குைந்கதக ொல் மொன்சி சிரித்தொள் அவள் உரிகமயொை அவன் ைொகத பதொட்டக ொகத வழீ்ந்துவிட்ட அவன் மனம், அந்த ைள்ளமற்ற அைகுச் சிரிப்க ப் ொர்த்ததும் மனம் சுத்தமொை அவள் ைொலடியில் டுத்துவிட்டது இருந்தொலும் க சகவண்டியது அவன் ஞொ ைத்திற்கு வர, அவள் கைைகள எடுத்து தன் கைைளுக்குள் கவத்துக்பைொண்டு “ மொன்சி நொன் இப்க ொ க ொய் இப் டி கைட்ைிகறகனன்னு தவறொ பநகனக்ைொகத, ஆனொ எனக்கு சரியொன தில் கவனும்” என்று கூறி நிறுத்திவிட்டு அவள் முைத்கதப் ொர்த்தொன் அந்த ொல்நிலொ முைத்தில் குைப் மில்கல, யமுமில்கல பதளிவு இருந்தது, “ என்ன கைட்ைனும் கைளுங்ை பசொல்கறன்” என்றொள் புன்னகைகயொடு ை டற்ற அவள் புன்கனகை பநஞ்கச சுட, “ நீ ஏன் மொன்சி வொடகைத்தொயொ வந்த,, அப் டிபயன்ன உனக்கு ணக்ைஷ்டம் வந்தது,, எதனொல இவ்வளவு சின்னவயசுல இப் டி ஒரு முடிவுக்கு வந்த” என்று அவளிடம் கைட்டொன் சத்யன்

" எனது முதல் ைொதகல,,

" எனக்குஅறிமுைம் பசய்த அைைிய பூகவ...

" சிப் ிக்குள் இருக்கும் முத்தொை..

" சிறுைச்சிறுை கசைரித்கதன் என் ைொதகல,,

" எங்கைொ இருந்த என்கன..

" இந்த மகைதொன் உன்னிடம் கசர்த்தது,

" கநற்றுவகர எனக்குள் இருந்த,,

" ப ொய்யகன விரட்டியது

" இந்த மகையும் என் ைொதலி நீயும் தொன்!

" நொமும் இந்த மகையும் இருக்கும்வகர,,

" நம் ைொதலும் இருக்கும்- தூரலொய்- னிச்சொரலொய்...

" அதனொல்தொன் என்னுள் ஊடுருவ அனுமதிக்ைிகறன்,,

" உன்கனயும் இந்த மகைகயயும் மட்டும்! அந்த ொல்நிலொ முைத்தில் குைப் மில்கல, யமுமில்கல பதளிவு இருந்தது, “ என்ன கைட்ைனும் கைளுங்ை பசொல்கறன்” என்றொள் புன்னகைகயொடு ை டற்ற அவள் புன்கனகை பநஞ்கச சுட, “ நீ ஏன் மொன்சி வொடகைத்தொயொ வந்த,, அப் டிபயன்ன உனக்கு ணக்ைஷ்டம் வந்தது?,, எதனொல இவ்வளவு சின்னவயசுல இப் டி ஒரு முடிவுக்கு வந்த?” என்று அவளிடம் கைட்டொன் சத்யன் இப் வும் மொன்சியின் முைத்தில் குைப் மில்கல, ஆனொல் இவ்வளவு கநரம் இல்லொத பவறுகம முைத்தில் வந்தது,, அவள் மறக்ை நிகனத்தகத சத்யன் ஞொ ைப் டுத்திவிட்டது க ொல சத்யகனப் ொர்ப் கத விடுத்து தன் குைந்கதகய பவறித்து கநொக்ைினொள் “ பசொல்லு மொன்சி எனக்கு உன்கனப் த்தி பதரிஞ்கச ஆைனும், என்னம்மொ நடந்துச்சு? ” என்று சத்யன் வற்புறுத்த..

“ பசொல்றதுக்கு என்ன இருக்கு,, அருணொக்ைொ உங்ைைிட்ட பசொல்லிருப் ொங்ைகள,, எங்ைம்மொ எல்லொர் வடீ்டு அழுக்கையும் எடுத்து ஆத்துல துணி துகவக்ைிற கவகல ொத்தொங்ை,, அதொங்ை வண்ணொத்தி கவகல,, அதுல அவ்வளவொ ைொசு வரொது, மகை க ஞ்சொ,, ஆத்துல பவள்ளம் வந்தொ பரொம் ைஷ்டப் டுகவொம்,, ஒருநொள் முழுக்ை சொப் ிடொம இருப்க ொம்,, ஒருநொள் எனக்கு ைொகலஜுக்கு ைட்ட ணம் இல்ல,, எங்ைம்மொவுக்கு ைொச்சல் வந்துருச்சு அதுக்கு ஆஸ் த்திரிக்கு க ொை ைொசில்கல, அப்க ொ அம்மொ அருணொ அக்ைொகவொட சித்தி வடீ்டுல க ொய் அம் து ரூ ொய் ணம் வொங்ைிட்டு வரபசொல்லுச்சு, எனக்கு யொரு வடீ்டுலயும் க ொய் ைொசு வொங்ை புடிக்ைொது, அன்னிக்கு அம்மொகவ ொக்ை ொவமொ இருந்துச்சு, அதனொல நொனும் க ொகனன், அப்க ொ அந்த ஆச்சி தூங்ைிைிட்டு இருந்தொங்ை, அருணொ அக்ைொதொன் வந்து ைதகவ திறந்தொங்ை,, நொன் அம்மொவுக்கு உடம்பு சரியில்கலன்னு பசொல்லி அம் து ரூ ொ கைட்டதுக்கு அருணொ அக்ைொ நூறு ரூ ொ குடுத்து ஆஸ் த்திரிக்கு க ொைச்பசொன்னொங்ை, பரொம் நல்லவங்ை அந்தக்ைொ” என்று சத்யனுக்கு பதரியொத தைவகலச் பசொல்வது க ொல விைிைகள விரித்து அதிசயமொை மொன்சி பசொல்ல கவைமொை ஏகதொ பசொல்லவந்து ிறகு நிதொனித்து அவகளகய ரிதொ மொை ொர்த்த சத்யன் “ ம்ம் கமல பசொல்லு மொன்சி” என்றொன் “ அப்புறமொ அவுைவடீ்டு கவகலக்ைொரி வரகலன்னு அஞ்சு நொகளக்கு கவகலக்கு வரச்பசொன்னொங்ை, எனக்கு அப் ஒரு கயொசகன கதொனுச்சு இவங்ைைிட்டகய ஏதொவது கவகலக்கு கைட்டு கைொயமுத்தூருக்கு வந்துடலொம்னு பநகனச்சு அகத அருணொக்ைொ ைிட்ட கைட்ைனும்னு பநகனச்கசன்,, அப் த்தொன் ைகடசிநொள் அன்னிக்கு அருணொக்ைொ க சனும்னு பசொல்லி ப ொருள்ைொட்சிக்கு கூட்டிட்டுப் க ொனொங்ை, அங்ை எல்லொகம இருந்துச்சு பதரியுமொ? ப ரிய ரொட்டினம், ைொரு, அப்புறம் ப ரிய அப் ளம் கூட வித்தொங்ை,, ஆனொ நொங்ை வொங்ைி தின்னகல, அருணொக்ை அழுவுற மொதிரி இருந்தொங்ைளொ நொனும் கவற எகதயும் ொக்ைகல,, ஒரு ஓரமொ உக்ைொந்து அங்ைதொன் பசொன்னொங்ை,, அவங்ைளுக்கு ொப் ொகவ ப ொறக்ைொதுன்னு, அதுக்கு ப ொண்ணு மூலமொ ொப் ொ ப த்துக்ை மதுகரக்கு வந்தொங்ைளொம் அதுக்ைொை பரண்டு ப ொம் களைகளப் ொத்தொங்ைளொம், பரண்டு க கரயும் புடிக்ைகலயொம், அப்புறம் பரொம் தயங்ைித் தயங்ைி என்ைிட்ட கைட்டொங்ை, பமொதல்ல எனக்கு அழுகையொ வந்துருச்சு, அப் தொன் அருணொக்ைொ ஒரு வடீும் அஞ்சு லட்சரூ ொய் ணமும், எனக்கு நல்லதொ ஒரு கவகலயும் வொங்ைித்தகரன்னு பசொன்னொங்ை,, எனக்கு பரொம் ஆச்சிரியமொ இருந்துச்சு, ஒரு ொப் ொ ப த்து குடுக்ை இவ்வளவு தருவொங்ைளொன்னு பநகனச்சு சரின்னு பசொல்லிட்கடன்,, எனக்கு எங்ை குடிகச வடீ்கட விட்டுட்டு கவற மச்சு வடீ்டுக்கு க ொைனும்னு ஆகச,, அப்புறம் நல்லதொ ஒரு கவகல ைிகடச்சொ எங்ைம்மொவுக்கு நல்ல டிரஸ், சொப் ொடு எல்லொம் வொங்ைி குடுத்து நல்ல டியொ வச்சுக்ைனும்னு பரொம் ஆகச,, அப்புறம் நல்லொ சம் ொதிச்சு ப ரிய டொலர் வச்ச தங்ை சங்ைிலி வொங்ைனும்,, ப ரிய ஜிமிக்ைி வச்ச கதொடு க ொட்டுக்ைனும், அப்புறம் நல்ல நல்ல டிரஸ் வொங்ைி க ொடனும்,

இப் டிபயல்லொம் நிகறய ஆகச எனக்கு, இபதல்லொம் நல்ல கவகல ைிகடச்சொ வந்துரும்னு கதொனுச்சு, அதனொல்தொன் உடகன ஒத்துக்ைிட்கடன், ஆனொ அந்த அஞ்சு லட்ச ரூ ொ ணம் கவனொம்னு பசொல்லிட்கடன், நல்ல கவகல ைிடச்சொ அந்த ணத்துக்கு என்ன கதகவன்னு கதொனுச்சு,, ஆனொ எங்ைம்மொ பநகனச்சு பரொம் யமொ இருந்துச்சு, அருணொக்ைொ எல்லொம் முடியட்டும் நொகன பசொல்லிக்ைிகறன்னு பசொன்னொங்ை” என்று பசொல்லிபைொண்டிருந்த மொன்சி தன் தொயின் நிகனவில் ைண்ைள் ைலங்ைி நீகர வடித்தொள் சத்யனுக்கு அவள் மனது புரிந்தது,, ஆனொல் எல்லொவற்கறயும் பதளிவொை கைட்ைவில்கல என்றொல் அவனொல் நிம்மதியொை இருக்ைமுடியொது,, அந்த ைொரணத்துக்ைொை அவளின் ைண்ணகீர ப ொறுத்துக்பைொண்டு,, அவகள ற்றியிருந்த கைகய விடுவித்து எட்டி அவள் ைன்னத்தில் வைிந்த ைண்ணகீர துகடத்தொன் “ ஆனொ எங்ைம்மொவுக்கு எல்லொம் பதரிஞ்சப் என்கனய க ொட்டு பசமத்தியொ அடிச்சொங்ை பதரியுமொ?” என்று ைண்ைளில் ைண்ணரீுடன் அன்கறக்கு தொயிடம் வொங்ைிய அடிக்கு இன்று சத்யனிடம் ைம்ப்களண்ட் பசய்தொள் ம் ூம் சத்யனின் மனம் கமலும் லவனீமகடய, எழுந்து ைட்டிலில் பநருங்ைி அமர்ந்து அவகள பமதுவொை இழுத்து தன் பநஞ்சில் சொய்த்து, கூந்தகல வருடி “ அம்மொல்லடொ அப் டித்தொன் கைொ ம் வரும், நீ அம்மொைிட்ட பசொல்லொம பசஞ்சதும் பரொம் தப்புல்லடொ,, அதொன் பரொம் கைொ ம் வந்திருக்கும்” என்று அன்று மொன்சி வொங்ைிய அடிக்கு இன்று தடவி ஆறுதல் டுத்தினொன் அவன் பநஞ்கச பசொர்க்ைமொை சொய்ந்தவகள குைந்கதயின் அழுகை தட்டி எழுப் ,, “ அய்ய தம் ிப் ொப் ொ அழுவுது” என்று கவைமொை விலைினொள் சத்யன் குைந்கதகய தூக்ைிப் ொர்த்தொன், வைக்ைம்க ொல டுக்கைகய நகனத்துவிட்டு அழுதுபைொண்டிருந்தொன் அவன் மைன்,, “ யப் ொ வயித்துக்குள்ள ப ரிய வொட்டர் கடங்கை வச்சிருப் ொன் க ொலருக்கு,, ைொல்மணிகநரத்துக்கு ஒரு வொட்டி தீர்த்தம் விட்டுைிட்கட இருக்ைொன், க ொறக ொக்குல குஞ்சுல ஒரு டப் ொதொன் ைட்டிவிடனும் க ொலருக்கு ” என்று மைகன ைிண்டல் பசய்ய்,, மொன்சி தன் அழுகைகய மறந்து வொய்விட்டு சிரித்தொள் சத்யன் குைந்கதயின் ஈரத்துணிகய அைற்றி மொன்சி பைொடுத்த நல்ல துணிகய இடுப் ில் சுற்றினொன்,, டுக்கையிலிருந்த துணிகயயும் மொற்றிய சத்யன் மைகன மொன்சியிடம் பைொடுத்து “ பமொதல்ல ொகல குடுத்துடு இல்கலன்னொ அதுக்கும் அழுது ஊகர கூட்டுவொன் இந்த கைனப் ய மவன்” என்று பசொல்ல..

மொன்சி சிரிப்பு அடங்ைொமகலகய மைகன வொங்ைி தன் மடியில் க ொட்டு, ரவிக்கையின் ஊக்குைகள விடுவித்து குைந்கதயின் உதடுைகள தன் மொர்க ொடு அழுத்தி ொலூட்ட,, சத்யன் ைட்டிலில் ைிடந்த துண்கட எடுத்து அவள் கதொளில் க ொட்டு குைந்கதயின் முைத்கதயும், ொலூறிய அவள் தனங்ைகளயும் மகறத்தொன் அவகளவிட்டு எழுந்து சகமயலகற பசன்று ஒரு டம்ளரில் ொல் வுடகர க ொட்டு அதில் பவன்னரீ் விட்டு நன்றொை ஆற்றி எடுத்து வந்து மொன்சியிடம் பைொடுத்தொன், “ ம் ூம் இந்த கநரத்துல எதுக்கு,, எனக்கு கவனொம் ொ” என்று தகலயொட்டி மறுத்த மொன்சியிடம் “ ஒவ்பவொரு முகறயும் குைந்கதக்கு ொல் குடுத்ததும் ஜுஸ் ொல் இதுமொதிரி லிக்விட்டொ ஏதொவது குடுக்ைனும்னு அண்ணி பசொன்னொங்ை, ம் வொங்ைி குடி மொன்சி” என்றவன் அவள் ஆர்வமின்றி இருக்ைவும் அவள் தகலகய தன் பநஞ்கசொடு சொய்த்து உதட்டில் டம்ளகர கவத்து ொகல புைட்டினொன் அந்த ப ரிய குைந்கதக்கு குைந்கத ொகல குடித்ததும்,, குைந்கதகய வொங்ைி உதடுைகள துகடத்து விட்டு பநற்றியில் முத்தமிட்டு அவளின் வலதுபுறம் டுக்ை கவத்து ைம் ளியொல் மூடினொன், ிறகு மொன்சியின் இடதுபுறம் வந்து ைட்டிலில் அமர்ந்து “ அப்புறம் நீயும் அருணொவும் ஆஸ் ிட்டல் எப் க ொனஙீ்ை?” என்று அவள் விட்ட இடத்கத எடுத்துக்பைொடுத்தொன் “ ம்ம் மறுநொகள கூட்டிட்டுப் க ொனொங்ை,, க ொனவுடகன எல்லொ பசக்ைப்பும் ண்ணொங்ை, ஆனொ எனக்கு பசக்ைப் ண்ணது எதுவுகம புடிக்ைகல, அப்புடிகய அழுகையொ வந்துருச்சு ” என்று அன்கறய நிகனவில் மொன்சி முைம் சுைிக்ை, அவள் எகதப் ற்றி பசொல்ைிறொள் என்று சத்யனுக்கு புரிந்தது,, எகதயுகம அறியொத சிறுப ண்ணுக்கு அந்தமொதிரியொன ரிகசொதகனைள் என்றொல் அவள் மனம் அந்த கநரத்தில் எவ்வளவு ொடு ட்டிருக்கும்,, என்று நிகனத்துப் ொர்த்து பநஞ்சு பைொதித்தொன் சத்யன் “ அப்புறம் எனக்கு எல்லொ தகுதியும் இருக்கு, மறுநொள் என்கனொட ர்த் சர்டி ிகைட்கட எடுத்துட்டு வந்தொ உடகன ொப் ொகவ உள்ள வச்சிறலொம்னு டொக்டர் பசொன்னொங்ை, அப்புறம் நொங்ை வடீ்டுக்கு வந்துட்கடொம், மறுநொள் ைொகலயிலகய மறு டியும் ஆஸ் ிட்டல் க ொகனொம் எல்லொம் முடிஞ்சு வடீ்டுக்கு வந்து நொன் அகமதியொ டுத்துட்கடன், அருணொக்ைொதொன் எங்ைம்மொ ைிட்ட க சினொங்ை, உடகன ஊட்டிக்கு க ொைனும், அங்கை என் வடீ்கட ொத்துக்ை ஆள் கவனும்னு மட்டும் எங்ைம்மொ ைிட்ட பசொன்னொங்ை, அப்புறம் மறுநொகள இங்கை வந்துட்கடொம், அன்னிக்கு மத்தியொனம் அம்மொைிட்ட அருணொக்ைொ எல்லொத்கதயும் பசொன்னொங்ை, எங்ைம்மொவுக்கு யங்ைரமொ கைொ ம் வந்து என்கனய அடிச்சுட்டு அருணொ அக்ைொகவ எதுத்து கைள்வி கைட்டொங்ை, அதுக்கு அருணொ அக்ைொ ‘குைந்கதய ப த்து குடுத்துட்டு குடுக்குற ணத்கத

வொங்ைிைிட்டு இவகள நல்லவனொ ொத்து ைல்யொணம் ண்ணி குடுத்துடு, வனீொ தைரொறு ண்ணொ நீங்ை பரண்டுக ரும் ைம் ி எண்ணுற மொதிரி ண்ணிடுகவன்னு மிரட்டுனொங்ை,, "அதுக்ைப்புறம் எங்ைம்மொ எதுவுகம க சகல, க்ைத்து எஸ்கடட் பமொதலொளி ைிட்ட மொசொமொசம் பரண்டொயிரம் ரூ ொ ணம் வொங்ைிக்ை பசொன்னகத கூட எங்ைம்மொ வொங்ைகல, க்ைத்து ைிரொமத்து ஜனங்ைகளொட க ொய் ைஷ்ட்டப் ட்டு எல்லொ கவகலயும் பசஞ்சு அதுல வந்த ணத்துலதொன் நொங்ை சொப் ிட்கடொம், இப்க ொ க ொன வொரம் மகையில எங்ைம்மொ கவகலக்கு க ொச்சு, நொனும் கூட வர்கறன்னு ிடிவொதமொ ைிளம் ிப்க ொகனன், நொன் ஒரு கமட்டுல உக்ைொந்து ைஞ்சி குடிக்கும் க ொதுதொன் அந்த மண்ணு சரிஞ்சகத ொர்த்கதன், வொயில இருந்த ைஞ்சிகய முழுங்ைிட்டு ைத்துறதுக்குள்ள அந்த மண்ணு எல்லொகரயும் மூடிருச்சு, என் ைண்ணொல எல்லொத்கதயும் ொத்கதன், எங்ைம்மொ அப்க ொ க்ைத்துல இருந்த அக்ைொைிட்ட ஏகதொ க சி சிரிச்சுக்ைிட்கட இகலகய றிச்சு க ொட்டுைிட்டு இருந்தொங்ை, பைொஞ்சகநரத்துல எங்ைம்மொகவ ைொகணொம், அப்புறம் எங்ைம்மொகவ பவள்கள துணியில சுத்திதொன் பைொண்டு வந்தொங்ை, அது எங்ைம்மொ மொதிரிகய இல்கல மூஞ்சிபயல்லொம் வஙீ்ைிப்க ொயிருந்தது” என்று ஒரு இயந்திரம் க ொல மொன்சி ைண்ைளில் நீர் வைிய திைிலுடன் பசொல்லிபைொண்கட க ொை சத்யனுக்கு அவள் க ச்சில் இருந்த வித்தியொசம் சட்படன்று உகரத்தது., அவள் முைத்கத ைவனித்துவிட்டு கவைமொை அவகள இழுத்து பநருக்ைி அகணத்தொன்,, மொன்சியின் உடல் தடதடபவன்று நடுங்ைியது,, அவள் இதயத்தின் லத்த துடிப்க சத்யனின் இதயம் உணர்ந்தது “ அய்கயொ பதரியொம கைட்டுட்கடகன,, கவண்டொம்மொ கவற எதுவும் பசொல்லொகத,, அகதப் த்தி நிகனக்ைகவ நிகனக்ைொகத,, மறந்துடு ைண்ணம்மொ மறந்துடு ,, அய்கயொ கவனொம்மொ ப்ளஸீ்” என்று லவொறு க சி கதற்றினொலும் மொன்சியின் உதறல் நிற்க்ைவில்கல.. அவகள இன்னும் பநருக்ைமொை அகணத்துப் ொர்த்தொன், முதுகை தடவிப் ொர்த்தொன், ம் ூம் அவள் நடுக்ைம் குகறயவில்கல,, ிள்களப ற்ற உடம்பு ஏதொவது ஆைிவிடுகமொ என்று யந்துக ொன சத்யன் அவகள தன் வலது கையில் ைிடத்தி முைத்கதப் ொர்த்தொன், ைண்ைள் முழுவதுமொை திறந்து விட்டத்கத பவறிக்ை, ைண்ைளில் ைண்ணரீ் மட்டும் தொகரத்தொகரயொை வைிந்தது உதடுைள் இன்னும் நிகறய பசொல்லகவண்டும் என் துக ொல் ட டபவன்று துடித்தது, அவளின் ஒரு கை சத்யனின் பநஞ்சு குதியில் இருந்த ஸ்பவட்டகர பைொத்தொை ற்றியிருந்தது அவள் முைத்கதகய ொர்த்த சத்யன் தனது இடது கைகய அவளின் ின்னந்தகலயில் கவத்து உயர்த்தி சட்படன்று குனிந்து அவளின் துடித்த இதழ்ைகள ைவ்வி அதன் துடிப்க அடக்ைினொன், ிறகு அவளின் ைீழுதட்கட மட்டும் இழுத்து அழுத்தமொை

சப் ினொன், ிறகு தனது நொக்ைொல் அவளின் வொயில் இகடபவளிகய ஏற்ப் டுத்தி நொக்கை கூறொக்ைி உள்களவிட்டொன் அவளின் தட்டத்கதயும் துடிப்க யும் அடக்ை கவறு வைி பதரியொமல்தொன் அவன் மொன்சியின் இதழ்ைகள ைவ்வினொன், இகதொ அவளின் தட்டம் அடங்ைிவிட்டது, ஆனொல் இவனின் தட்டம் உச்சத்திற்கு க ொய்விட்டது,, அவகள தொங்ைியிருந்த வலதுகை நடுங்ைியது, அவள் தகலகய தொங்ைியிருந்த இடதுகை அவன் முைத்கதொடு அவள் தகலகய கமலும் பநருக்ைி அழுத்தியது உள்களவிட்ட நொக்கை அவள் வொய் முழுவதும் சுைற்றி சுகவயறிந்தொன்,, அவள் வொயில் சுரந்த உமிழ்நீகர உதடுகுவித்து உறிஞ்சினொன், அவள் நொக்கைொடு தன் நொக்கை உறவொடவிட்டு ிரிக்ை முடியொமல் ின்னிக்பைொண்டொன், மூச்சுவிட இகடபவளியின்றி இருவரின் வொயும் ஒட்டிக்பைொள்ள, சுவொசத்திற்கு திணறொமல் அவள் மூச்சுக்ைொற்கற இவனுக்கும் இவள் மூச்சுக்ைொற்கற அவனுக்கும் அனுப் ி உரிகமயுடன் அவர்ைளின் உறவுக்கு உயிர்பைொடுத்தொர்ைள் முதலில் மொன்சிக்கு எதுவும் புரியவில்கல, புரிந்தக ொது அவள் நொக்குடன் அவன் நொக்கு ஒன்றொய் ைலந்து உறவொடி தனது உரிகமகய நிகலநொட்டிக்பைொண்டு இருந்தது, அவனிடமிருந்து வொகய ிடிங்ைி பைொள் என்று அறிவுஉத்தரவிட “ ஏய் ச்சீ க ொ முடியொது ” என்று மனம் முரண்டு ண்ணியது, அவகளயும் அறியொமல் ஒரு கை அவன் ைழுத்கத வகளத்து இறுக்ைியது,, தொன் சுரக்கும் உமிழ்நீர் அவனுக்கு ிடித்திருக்ைிறது என்று அவனின் உறிஞ்சுதலின் கவைம் பசொல்ல, அவளின் வொய் அதிைமொை நீகர சுரந்து அவன் வொய்க்குள் மொற்றியது,, மிைப்ப ரிய முத்தப் க ொரொட்டம் இதுதொன் என் துக ொல் இருவரும் விலைொமல், விலக்ைிக்பைொள்ளொமல் க ொரொடினொர்ைள், பைொஞ்சம் பைொஞ்சமொை மொன்சி அவன் கைைளில் துவள, அகத உணர்ந்த சத்யன் அவகள விடுவித்து ைட்டிலில் டுக்ைகவத்தொன், மொன்சி ைண்மூடியிருக்ை அவளின் ைகடவொயில் இருவரின் உமிழ்நீரும் ைலந்து வைிந்தது, முைத்தில் ைகரைொணொ பவட்ைம் ைகரபுரண்டு ஒட, அவள் முைம் ைீழ்வொனத்தின் சிவப்க ைடன் வொங்ைியதுக ொல் சிவந்து ைிடந்தது, சத்யன் முைத்திலும் வொடொத புன்னகை வந்தமர்ந்தது, சிறு சிரிப்புடன் க்ைத்தில் இருந்த டவகல எடுத்து அவள் வொகயொரம் வைிந்த எச்சிகல துகடத்துவிட்டு குனிந்து பநற்றியில் முத்தமிட்டொன், ிறகு எழுந்து பவளிகய வந்தொன், ிள்கள ப ற்று இரண்டு நொட்ைகள ஆனவள் இன்னும் சிறிதுகநரம் அவள் க்ைத்திகலகய இருந்தொல் தன் வொய்க்கு இன்னும் தொைபமடுக்கும் என்றுதொன் பவளிகய வந்துவிட்டொன்

எஸ்கடட்கட சுற்றினொன், கலசொன பவயில் ைொய ஆரம் ித்திருந்தது, ஒரு மரத்தில் இருந்த மரங்பைொத்திைள் தங்ைளின் மூக்கை உரசி ைொதல் பசய்வகத பவகுகநரம் நின்று ரசித்தொன், சற்று தூரத்தில் சிறு சலசலப்புடன் ஓடிய சிற்கறொகடயின் சத்தத்கத கூர்ந்து ைவனித்து ரசித்தொன், வொனில் சிறைடித்துப் றந்த றகவ கூட்டத்கத எண்ணமுயன்றொன் , ஆனொல் அகவைள் றந்து க ொய்விட அசட்டுத்தனமொை சிரித்துக்பைொண்டொன்,, குளிரின் சில்லிப்பு பநஞ்சுக் கூட்கட ஊடுருவ மொர்புக்கு குறுக்கை கைக்ைட்டி வொனத்கத அன்னொந்து ொர்த்தொன், ள்ளிப் ிள்களைள் க ொல ர ரபவன்று ைகலந்து பசன்ற கமைக்கூட்டங்ைகள ரசித்தொன், பவளிச்சமொய் இருந்த வொனில் மொன்சியின் அைகு முைத்கத ைண்டு உள்ளமும் உடலும் ஒருங்கை சிலிர்த்தொன்,, தன்கன இரு தொை உணர்ந்தொன், அவன் மனம் ைொதல் ைவிகதக்கு வொர்த்கதைகள கதடியது, அவசரத்தில் வொர்த்கதைள் ைிகடக்ைொமல் “ மொன்சி மொன்சி மொன்சி” என்று தன்னவளின் க கரகய ைவிகதயொை பசொன்னது நடந்தொன் நடந்தொன் நடந்துபைொண்கட இருந்தொன்,, இவ்வளவு கநரமொை மொன்சி கூறியகவைள் எல்லொம் அவன் மனதில் ஓடியது,, மொன்சிகயப் ற்றி சத்யன் நன்றொைகவ புரிந்து பைொண்டொன்,, அவளின் கதகவைள் சிறுப ண்ணுக்கை உரிய சின்னச்சின்ன ஆகசைள் தொன்,, ணத்கதப் ற்றி பதரியொமகலகய மொன்சி அருணொவின் வகலயில் விழுந்திருக்ைிறொள் என் து புரிந்தது,, வடீும் கவகலயும் இருந்தொல் க ொதும் தனது தொகய உகைத்து ைொப் ொற்றலொம் என்ற அவளின் உயர்ந்த எண்ணம் புரிந்தது அவன் யந்ததுக ொல ணத்துக்கு ஆகசப் ட்டு தொயும் மைளும் இந்த ைொரியத்தில் இறங்ைவில்கல,, ைர்ப் ிணி மைகள உகைத்து ைொப் ொற்றி அன்னலட்சுமி சத்யனுக்கு பதய்வமொை கதொன்றினொள், அவள் ப ற்ற மைள் நிச்சயம் தப் ொனவளொை இருக்ைகவ முடியொது என்று அவன் மனம் உறுதியொை நம் ியது,, எங்பைங்கைொ சுற்றி ஓரிடத்தில் புல் தகரயில் ைொல்நீட்டி மல்லொந்து டுத்தொன், ஏழு வருடங்ைளொை இைந்தகவைள் எல்லொம் வட்டிகயொடு திருப் ி ைிகடத்துவிட்டதொை எண்ணினொன், இந்த மூன்று நொட்ைளும் தன் பநஞ்சக் ைல்பவட்டில் திக்ைப் ட கவண்டிய நொட்ைள் என் கத உணர்ந்தொன், யொருமற்ற ஒரு இளம்ப ண்ணுக்கு உதவியதொை எண்ணியக ொது அவன் மனதில் ைள்ளமில்கல ை டுமில்கல, இப்க ொது அவளின் அைகு முைம் அவன் ைண்முன் வந்து அவகன ித்தனொக்ைியது, இவள் என்னவள், என் ிள்களக்குத் தொய், இனி வரப்க ொகும் என் சந்ததிைகளயும் சுமக்ைப் க ொைிறவள் இவள்தொன், என் உயிரும் இவகள, என் உயிரின் துடிப்பும் இவகள, இனி இவளில்லொமல் இவ்வுலைில் எனக்கு எதுவுகமயில்கல,

சரியொன சமயத்தில் நொன் மட்டும் வரவில்கல என்றொல் மொன்சியின் நிகல என்வொைியிருக்கும் என்று எண்ணிக்ைலங்ைினொன்,, தன் கையொல் பவளிகய எடுத்த தன் மைகன நிகனத்து அவன் உள்ளம் பூரித்தது, பவகுளித்தனமொன உலைம் புரியொத மொன்சிகய ொதுைொக்ை தன்னொல் மட்டுகம முடியும் என்று நிகனத்தொன், ஆனொல் அருணொகவ ஒதுக்ைி என் வொழ்க்கை கநரொனதும் தொன் மொன்சியிடம் தன் மனதில் இருப் கத பசொல்லகவண்டும் என்று எண்ணினொன், அதுவகர அந்த ிஞ்சு மனதில் ஆகசகய வளர்க்ைக்கூடொது என்றும் உறுதி பசய்துபைொண்டொன் தன் ைொதலிகயயும் தன் மைகனயும் இகமப்ப ொழுதும் ிரியொமல் ைொக்ைகவண்டிய ைடகம தனக்ைிருப் கத உணர்ந்தொன், மொன்சி வளர்ந்த குமரியொை இருந்தொலும், மனதளவில் இன்னும் உலைம் பதரியொத சிறு குைந்கததொன் என்று அவளின் க ச்சும் பசயலும் சத்யனுக்கு நன்றொைகவ உணர்த்தியது, பூகவவிட பமன்கமயொன மொன்சிகய ைவனமொை ொதுைொக்ை என்னொல் மட்டுகம முடியும், முதலில் அவகள அருணொவின் பைொடிய விஷத்தீண்டலில் இருந்து முதலில் ொதுைொக்ை கவண்டும் என்று நிகனத்தொன், மொன்சிகயப் ற்றிகய எண்ணிக்பைொண்டு புல்பவளியில் ைிடந்தவனுக்கு, அவகளயும் குைந்கதகயயும் தனியொை விட்டுவிட்டு வந்து பவகுகநரமொைி விட்டகத உணர்ந்து கவைமொை எழுந்தொன், உடகன மொன்சிகயயும் தன் மைகனயும் ொர்க்ைகவண்டும் க ொல் இருக்ை, எஸ்கடட்கட கநொக்ைி கவைமொைப் க ொனொன் அவன் வடீ்டுக்குள் நுகைந்தக ொது மொன்சி ைட்டிலில் இல்கல, ொத்ரூம் இருந்து தண்ணரீ் விழும் சப்தம் கைட்ை “ அய்கயொ தனியொை எழுந்து எப் டி ொத்ரூம் க ொயிருப் ொ,, ச்கச இவ்வளவு கநரம் இவங்ை பரண்டு க ரும் தனியொ இருப் ொங்ைன்னு புரியொம பவளிய சுத்திட்கடகன” என்று முனங்ைிய வொறு பநற்றியில் அடித்துக்பைொண்டவன் கவைமொை ொத்ரூம் ைதகவ தள்ளிப் ொர்த்தொன், உள்கள லொக் பசய்திருக்ை ைதகவ ட டபவன்று தட்டினொன் “ மொன்சி என்ன ண்ற,, ைதகவத் திற மயக்ைம் வரப்க ொகுது சீக்ைிரமொ ைதகவ திறம்மொ” என்று தட்டமொை கூப் ிட “ நல்லொத்தொன் இருக்கைன்,, தம் ிப் ொப் ொ என் புடகவயிகலகய டொய்பலட் க ொய்ட்டொன் அதொன் அலசிக்ைிட்டு இருக்கைன்” என்று மொன்சி தில் கூற “ அய்யய்கயொ நீ தண்ணில கைகவக்ைக் கூடொதுன்னு அண்ணி பசொன்னொங்ைகள,, ப்ளஸீ் ைதகவ திற மொன்சி” என்ற சத்யனின் பைஞ்சலுக்குப் ிறகு ைதவு திறக்ைப் ட்டது

சத்யன் ட்படன்று உள்கள நுகைந்து மொன்சியின் அருைில் க ொனொன்,, மொன்சி புடகவகய அவிழ்த்து தண்ணரீில் அமுக்ைிவிட்டு, பவறும் ொவகட ரவிக்கையுடன் கமகல டவல் க ொட்டிருந்தொள் சத்யன் அவகள அப் டிகய தூக்ைி வந்து ைட்டிலில் க ொட்டு ைம் ளியொல் மூடினொன் “ ஏய் என்னம்மொ இது நீ தண்ணியகவ பதொடக்கூடொதொம்,, நீ என்னடொன்னொ புடகவகய துகவச்சிைிட்டு இருக்ை, அவிழ்த்து க ொட்டுட்டு கவற ைட்டிக்ை கவண்டியதுதொகன?” என்று பைொஞ்சம் கைொ ம், பைொஞ்சம் அக்ைகற, பைொஞ்சம் வருத்தம், ைலந்து சத்யன் கூற “ ம்க்கும் எல்லொத்கதயும் சுருட்டிப் க ொட்டுட்டு அப்புறம் நொகளக்பைல்லொம் எகத ைட்டுறதொம்” என்று மொன்சி அவன் முைத்கத ொர்க்ைொமகலகய க சினொள்,, அவள் முைத்தில் இன்னும் அந்த சிவப்பு மொறவில்கல,, உதட்டில் ஒரு துடிப்பு, குைந்கதகய ொர்த்த டி க சிய ைண்ைளில் ஒரு எதிர் ொர்ப்பு... அவளுக்கு அதிைமொன உகடைள் இல்கல,, குைந்கதக்கும் உகடைள் இல்லொமல் துணியொல் சுற்றித்தொன் கவத்திருப் து சத்யனுக்கும் பதரியும் “ கரொபடல்லொம் சரியொைி க ொக்குவரத்து க்ளியர் ஆனதும் டவுனுக்குப் க ொய் உனக்கும் குைந்கதக்கும் கதகவயொனது வொங்ைிட்டு வந்துர்கறன்,, அகனைமொை நொகளக்கு எல்லொம் க்ளியர் ஆயிடும் அதுவகரக்கும் பைொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் ண்ணக்ை மொன்சி” என்றவன் சகமயலகறக்கு க ொய் மொன்சிக்கு சொப் ொடு எடுத்து வந்தொன் அவள் சொப் ிட்டதும், இவனும் சொப் ிட்டு வந்து குைந்கதகய தூக்ைி தகரயில் அமர்ந்து மடியில் கவத்துக்பைொண்டு சிறிதுகநரம் உலைில் இல்லொத ொகஷயில் பைொஞ்சிக்பைொண்டிருந்தொன் அவன் குைந்கதகய பைொஞ்சுவகதகய ொர்த்துக்பைொண்டிருந்த மொன்சி“ உங்ைளுக்கு குைந்கதங்ைன்னொ பரொம் புடிக்குமொ?” என்று கைட்ை அவகள நிமிர்ந்துப் ொர்த்து சிரித்த சத்யன் “ முன்னொடிபயல்லொம் இல்கல,, இப்க ொ பரொம் பரொம் ிடிக்கும்” என்றொன் “ ஒரு ொட்டி பசொன்னொங்ை,, அழுவொதம்மொ உங்ைம்மொகவ உன் வயத்துல வந்து ப ொறப் ொங்ைன்னு, ஆனொ ஆம் கள ொப் ொ வந்து ப ொறந்திருக்கு, அப்க ொ எங்ைம்மொ இல்கல தொகன?” என்று வருத்தமொை பசொல்ல குைந்கதகய தூக்ைி பநஞ்கசொடு அகணத்த டி வந்து ைட்டிலில் அவளருைில் அமர்ந்த சத்யன் “ ம்ம் இவன் உன் அம்மொ இல்கல,, அடுத்த ொப் ொவொ உன் அம்மொ வந்து ப ொறப் ொங்ை” என்று க ச்சுவொக்ைில் பசொன்னொன்

உடகன ஆர்வமொன மொன்சி “ அப் டின்னொ உங்ைளுக்கும் அருணொ அக்ைொவுக்கும் இன்னும் ஒரு ொப் ொ கவனுமொ?, அந்த ொப் ொவும் நொன்தொன் ப த்து குடுக்ைனுமொ? ” என்று பவகுளியொய் கைட்ை அய்யய்கயொ இவ எங்ைகயொ க ொய் சுத்திைிட்டு வர்றொகள என்று நிகனத்த சத்யன் “ ஆமொம் இன்கனொரு ொப் ொ கவனும் ஆனொ அருணொக்கு இல்கல, எனக்குத்தொன்” என்றொன் குரலில் குறும்புடன் அவன் குறும்க க்கூட ைண்டுபைொள்ள பதரியொமல் “ கவனும்னொ இன்னும் பரண்டு மூனு ொப் ொ கூட ப த்து உங்ைளுக்கு தர்கறன்,, ஆனொ இந்த ொப் ொகவ மட்டும் கைட்ைொதீங்ை, எனக்கு வடீு கவகல எதுவுகம கவனொம், என் ொப் ொ மட்டும் க ொதும், எனக்கு உடம்பு நல்லொனதும் மதுகரக்கு அனுப் ிடுங்ை அங்ைக ொய் ஏதொவது வடீ்டுகவகல பசஞ்சு ொப் ொ ைொப் ொத்துகறன்,, எனக்கு என் ொப் ொ கவனும்” என்று மொன்சி ைண்ைள் ைலங்ை பமல்லிய குரலில் பசொல்ல அவள் முைத்கதகயப் ொர்த்த சத்யன் “ ொப் ொ மட்டும் க ொதும்,, அப்க ொ நொன் கவனொமொ?” என்று கைட்ை அவகன நிமிர்ந்து ொர்த்த மொன்சி “ நீங்ை எதுக்கு?” என்றொள் புரியொக் குைந்கதயொய் புருவத்கத சுருக்ைி.. “ ம் நீ வடீ்டு கவகல பசய்யக ொய்ட்டொ ொப் ொகவ ொத்துக்ை ஒரு ஆள் கவனும்ல, அதுக்குத்தொன் நொனும் மதுகரக்கு வர்கறன்” என்று கைலியொை சத்யன் பசொல்ல,, “ அய்ய நீங்ை ஏன் அங்ை வரனும்,, நீங்ை ணக்ைொரங்ை அபதல்லொம் வரமொட்டீங்ை” என்று தகலகய இடமும் வலமுமொை ஆட்டி பசொன்னவள் “ உங்ைளுக்கு என்கன பரொம் புடிக்கும் தொகன? அதனொல அருணொ அக்ைொைிட்ட பசொல்லி ொப் ொகவ எனக்கை குடுத்துட பசொல்லுங்ைகளன் ப்ளஸீ்” என்று மொன்சி பைஞ்சினொள் ைண்ைளில் குறும்பு மின்ன “ உன்கன எனக்கு பரொம் புடிக்கும்னு உனக்கு எப் டி பதரியும்?” என்று கைட்டொன் அதுவகர அவகனப் ொர்த்து க சியவள் இப்க ொது ொர்கவகய சுவர் க்ைம் திருப் ிக்பைொண்டு “ ம்ம் அதொன் எனக்கு ஒன்னு குடுத்தீங்ைகள அகதவச்சு தொன் பதரிஞ்சுைிட்கடன்” என்றொள், அவள் குரல் அவளுக்கை கைட்ைொது என் துக ொல் க சினொள் “ என்ன குடுத்கதன் மொன்சி” என்றொன் சத்யன் குறும்க விடொமல்

சிறிதுகநரம் மொன்சியிடம் தில் இல்கல, ிறகு தன் உதட்டில் விரல் கவத்து “ ம் இதுதொன்” என்றொள், அவள் முைம் ரத்தபமன சிவந்தது சத்யனுக்கும் அந்த முத்தத்தின் நிகனவில் உள்ளுக்குள் சிலுசிலுபவன்று இருந்தது “ சரி அருணொைிட்ட க சி இந்த ொப் ொகவ உனக்கு வொங்ைி குடுத்தொ, எனக்கு என்ன தருவ” என்று ைமிஷன் வியொ ொரிகயப்க ொல் க சினொன் “ அதொன் இன்பனொரு ொப் ொ ப த்து தர்கறன்னு பசொன்கனன்ல” என்று மொன்சி இன்னும் சுவருடகனகய க சினொள் சத்யனுக்கு அவள் குைந்கத மனகத எண்ணி சிரிப்பு வந்தது., மறு டியும் அவகள முத்தமிடகவண்டும் என்ற ஆர்வத்கத ைஷ்டப் ட்டு அடக்ைிக்பைொண்டு “ ம் சரி அருணொைிட்ட க சி ொப் ொகவ உனக்கை வொங்ைி தர்கறன்,, இப்க ொ நல்லொ தூங்கு, எப் டியும் இன்கனக்கும் சிவரொத்திரி தொன்,, அதனொல ைல்லகய நல்லொ தூங்கு " என்ற சத்யன் ைம் ளியொல் மூடி அவகள தூங்ைச் பசொன்னொன் " இன்னும் நொன் கசகல ைட்டகலகய?" என்றொள் மொன்சி " ரவொயில்கல தூங்ைி எழுந்து ைட்டிக்கைொ" என்றொன் சத்யன் அவள் தூங்ைியதும் ொத்ரூமுக்கு க ொய் மொன்சி நகனத்து கவத்த புடகவகய அலசி ைொயப்க ொட்டொன்,, ஒரு கைொடீஸ்வரன் வண்ணொத்தியின் மைள் புடகவகய ைொதகலொடு அலசினொன் சகமயலகறக்கு வந்து த்மொவுக்கு க ொன் பசய்து அவளின் ஆகலொசகனப் டி இரவு உணவு தயொர் பசய்தொன்,, மொன்சி தூங்ைி எழுந்துவிட அவளுக்கு ைொ ி ைலந்து பைொடுத்து குடித்ததும் அவகள ைட்டிலில் இருந்து தூக்ைி இறக்ைி புடகவ ைட்ட உதவினொன், ிறகு சிறிதுகநரம் இருவரும் குைந்கதயுடன் பைொஞ்சி விகளயொடிவிட்டு இரவு உணகவ சொப் ிட்டு விட்டு மொன்சி குைந்கதக்கு ொல் பைொடுத்ததும், வொங்ைி தன் கதொளில் க ொட்டு சிறிதுகநரம் முதுகை தடவியவன், ிறகு அவளுக்கு ஸ்ைொர்ப் ைட்டி ைம் ளியொல் மூடி இருவரின் பநற்றியிலும் முத்தமிட்டு இருவகரயும் ஜொக்ைிரகதயொை டுக்ை கவத்தொன்,, அவனும் தகரயில் விரித்து டுத்துக்பைொண்டொன் சிறிதுகநரம் ைைித்து " தூங்ைிட்டீங்ைளொ?" என்று மொன்சி கைட்ை " இன்னும் இல்கல என்ன பசொல்லு? " என்றொன்

" இல்ல நொன் புன்னகைமன்னன் சினிமொ ொர்த்கதன், அதுல ைமல ொசனும் கரைொவும் இப் டித்தொன் அருவிைிட்ட நின்னு முத்தம் குடுத்துப் ொங்ை,, ஆனொ பரண்டுக ருகம அருவியில விழுந்து பசத்து க ொயிடுவொங்ை" என்று சினிமொகவ நிகனத்து வருத்தமொை மொன்சி பசொல்ல அவள் அறியொகமகய நிகனத்து சத்யனுக்கு சிரிப்பு வந்தது " ம்ம் அது சினிமொ,, நமக்கு அப் டிபயல்லொம் நடக்ைொது, நிகறய முத்தம் குடுத்துக்ைிட்கட பரொம் நொகளக்கு நல்லொருப்க ொம்" என்று ைம் ளிக்குள் இருந்து க சினொன் " அபதப் டி முடியும் நொன்தொன் மதுகரக்கு க ொயிடுகவகன? அப்புறமொ எப் டி முடியும்?" என்று மொன்சி தனது சந்கதைத்கத கைட்ை " நொன் உன்கூட மதுகரக்கு வந்துர்கறன்,, இல்கலன்னொ நீ என்கூட கைொகவக்கு வந்துடு,. எல்லொம் சரியொக ொயிரும்" என்று சத்யன் அவள் சந்கதைத்கத தீர்ை " நொன் கைொயமுத்தூர் வந்து எங்ை இருப்க ன்? அருணொ அக்ைொ வடீ்டுலயொ? " என்றொள் மொன்சி " இல்கல என் வடீ்டிகல,, என் அம்மொ அப் ொகூட இரு" " அய்ய அவங்ை என்கன வடீ்டுக்குள்ளகய விடமொட்டொங்ைகள,, நொன்தொன் வண்ணொத்தி மைளொச்கச" என்று மொன்சி வருத்த ட, ' எங்ைம்மொவும் அப் ொவும் மனுஷங்ை,, அதனொல மனுஷங்ைகள ைண்டிப் ொ வடீ்டுக்குள்ள விடுவொங்ை" என்று சத்யன் ட்படன்று பசொன்னொன் " அப் சரி நொனும் கைொயமுத்தூர் வர்கறன்,, ஆனொ அதுமொதிரி கவனொம், கநட்டு தூங்கும் க ொது இப் ொப் ொக்கும் எனக்கும் பநத்தில குடுத்தீங்ைகள அதுமொதிரி தினமும் குடுக்குறஙீ்ைளொ?" என்று மறு டியும் கைள்விகய ஆரம் ித்தொள் இப்க ொது சத்யனுக்கு அவள் குைந்கத ப ற்ற ச்கச உடம்புக்ைொரி என்று பவை சிரமத்துடன் ஞொ ைப் டுத்திக் பைொள்ள கவண்டியிருந்தது " ம் சரி தினமும் தர்கறன், இப்க ொ தூங்கு மொன்சி" என்றொன் அன் ொை " அய்கயொ ைல்ல நல்லொ தூங்ைிட்டு இப்க ொ தூக்ைகம வரகலகய,, இந்த ொப் ொவும் அழுகவ இல்கல நல்லொ தூங்குகத,, ப்ளஸீ் ப்ளஸீ் பைொஞ்சகநரம் என்கூட க சுங்ைகளன்" என்று குைந்கதயின் குரலில் மொன் பைஞ்சினொள்

தனிகமயில் க ச்சுத் துகணக்ைொை அவள் எப் டி ஏங்ைியிருப் ொள் என்று சத்யனுக்கு புரிந்தது பநஞ்கச அகடத்தது " சரிம்மொ க சு நொன் கைட்ைிகறன்" என்றொன் அதன் ிறகு மொன்சி ஆயிரம் கைள்விைள் கைட்டொள் ஏைப் ட்ட சந்கதைங்ைகள அவனிடம் கைட்டொள் அதில் முக்ைொல்வொசி என்னபவன்கற சத்யனுக்கு புரியவில்கல அவன் வடீ்டில் புசுபுசு நொய்க்குட்டி இருக்ை? என் தில் ஆரம் ித்து,, கதொட்டத்தில் எத்தகன கரொஜொச்பசடிைள் இருக்ைினறது என் தில் பதொடங்ைி,, உங்ைவடீ்டு பூகஜரூம்ல முருைன் டம் இருக்ை? என் தில் அவள் முடித்தக ொது, அவளின் எல்லொ கைள்விைளுக்கும் தில் பசொன்ன சத்யன் ைகடசி கைள்வியின் க ொது தூங்ைிப்க ொனொன்

" நொன் ைொதலிக்ை ஒரு ப ண் கவண்டும்

" என்று லநொட்ைளொை கதடிகனன்"

" இகதொ ைிகடத்துவிட்டொள் எனக்கு ைொதலி,,

" ஆனொல் இவள் ப ண்ணல்ல,

" அைகுக் ைவிகதயொய் ஒரு வளர்ந்த குைந்கத!

மறுநொள் ைொகல ஊட்டி இயல்புநிகலக்கு திரும் ியிருக்ை டவுனுக்குப் க ொய் கதகவயொனவற்கற வொங்ைிவர மொன்சிக்கும் குைந்கதக்கும் எல்லொவற்கறயும் பசய்துவிட்டு ைிளம் ியவன் ைம்ப னியில் இருந்து க ொன் வரவும் எடுத்து க சினொன் தனது கமகனஜரிடம் அடுத்து என்ன பசய்யகவண்டும் என்று பதளிவொை க சியவன்,, ஏதொவது அவசரம் என்றொல் தனது அப் ொவிடம் ஆகலொசகன கைட்குமொறு கூறி,, இன்னும் இரண்டு மூன்று நொட்ைளில் அங்கை வந்துவிடுவதொை பசொல்லிவிட்டு இகணப்க துண்டித்தொன் இவகனகயப் ொர்த்துக்பைொண்டிருந்த மொன்சியின் அருகை வந்து “ இகதொ ொர் மொன்சி நொன் க ொனதும், ைதகவ தொள் க ொட்டுக்கைொ நொன் வந்து கூப் ிட்டொல் மொத்தறம் ைதகவத்திற, கவற யொர் வந்தொலும் உள்கள இருந்கத கைட்டு அனுப்பு, கவகல ஏதொவது பசய்கறன்னு எழுந்திரிக்ை கூடொது, ொப் ொகவொட ைழுத்துல கைவச்சு ஜொக்ைிரகதயொ தூக்ைனும், குைந்கதகயொட துணிபயல்லொம் ைட்டில் க்ைத்துகலகய இருக்கு, அழுதொன்னொ எடுத்து மொத்து,” என்று அவளுக்கு ப ொறுகமயொை எடுத்துச் பசொல்லிவிட்டு ைதவருகை க ொனவன், மறு டியும் திரும் ி வந்து அவள் கைகய ற்றிய டி “ அய்கயொ

உன்கனய தனியொ விட்டுட்டு க ொைகவ எனக்கு யமொயிருக்கு,, ப்ளஸீ் ஜொக்ைிரகதயொ இரு மொன்சி,, நொன் சீக்ைிரமொ வந்துடுகவன்” என்று ைவகலயொை கூற அவன் தவிப்க ரசித்த டி “ நீங்ை வர்ற வகரக்கும் ைட்டிகல விட்டு ைீகை இறங்ைமொட்கடன் க ொதுமொ,, ஆனொ எனக்கு சொப் ிடறதுக்கு நிகறய வொங்ைிட்டு வரனும் சரியொ?” என்று பசொல்லிவிட்டு அைைொய் தகலசொய்த்து மொன்சி சிரிக்ை கவைமொய் அவகள பநருங்ைி அவசரமொய் அவள் பநத்தியில முத்தமிட்டு விலைிய சத்யனிடம் தனது ைன்னத்கத ைொட்டி “ நீங்ை ஏன் இங்ை குடுக்ைகவ மொட்கடங்குறஙீ்ை?” என்று மொன்சி கைட்ை சந்கதொஷச் சிரிப் ில் உள்ளம் துள்ள அவள் முைத்கத இழுத்து இரண்டு ைன்னத்திலும் மொறிமொறி முத்தமிட்டு விலைியவனின் கைகயப் ிடித்து “ ொப் ொக்கு? ” என்றொள் உடகன மைனுக்கு முத்தமிட்ட சத்யன், பசல்லமொய் மொன்சியின் கூந்தகல ைகலத்துவிட்டு பவளிகய க ொனொன்,, வைிைள் ஓரளவுக்கு சீரகடந்திருக்ை, சிறிதுதூரம் நடந்து ிறகு ஒரு டொக்ைியில் ஏறி டவுனுக்கு பசன்றொன்,, டொக்ைிகய ைொத்திருக்கும் டி பசொல்லிவிட்டு முதலில் பமடிக்ைல்ஷொப் பசன்று மொன்சி மற்றும் குைந்கதயின் நிகலகமகய பசொல்லி கதகவயொன மருந்துைகள வொங்ைிக்பைொண்டு, ஜவுளிக்ைகடக்கு க ொய் மொன்சிக்கும் குைந்கதக்கும் அத்யொவசியமொன உகடைகள மட்டும் வொங்ைிக்பைொண்டொன்,, ிறகு த்மொவிற்கு க ொன் பசய்து மொன்சிக்கு என்னபனன்ன சொப் ிட பைொடுக்ைலொம் என்று கைட்டுக்பைொண்டு, மதிய சொப் ொட்கட ஒரு க ொட்டலில் வொங்ைினொன்,,, ஒரு க க்ைரியில் ிஸ்ைட்ைள், கைக் எல்லொம் வொங்ைிக்பைொண்டு டொக்ைியில் கவத்தொன், இரண்டு நொட்ைளுக்கு மட்டும் உணவு தயொரிக்ை கதகவயொன ப ொருட்ைகள வொங்ைிக்பைொண்டு வடீ்டுக்கு ைிளம் ினொன் டொக்ைி எவ்வளவு தூரம் க ொைமுடியுகமொ அதுவகர பைொண்டு வந்து விட்ட டிகரவருக்கு அதிைப் டியொை ணத்கத பைொடுத்துவிட்டு க ைகள தூக்ைிக்பைொண்டு வடீ்டுக்கு கவைமொை வந்தொன் “ மொன்சி” என்று அகைத்து ைதகவ தட்டிய சில விநொடிைளிகலகய ைதவு திறக்ைப் ட்டது,, க ைளுடன் உள்கள நுகைந்த சத்யன் “ என்னம்மொ தூங்ைகலயொ? உடகன வந்து ைதகவ திறந்துட்ட?” என்று கைட்ை ைட்டிலில் க ொய் அமர்ந்த மொன்சி “ நொன் எங்ை தூங்குகனன்,, ொப் ொவுக்கு ொல் பைொடுத்து தூங்ை வச்சிட்டு,, நீங்ை எப் வருவஙீ்ைன்னு இங்கை ைதவு க்ைத்துலகய உட்ைொர்ந்திருந்கதன்” என்றவள் ைட்டிலில் வசதியொை சொய்ந்து “ இனிகம எங்ையொச்சும்

க ொனொ என்கனயும் கூடகவ கூட்டிட்டுப் க ொறஙீ்ைளொ? ொப் ொகவயும் தொன்?” என்று மொன்சி ஒரு மொதிரியொன குரலில் பசொல்ல க ைகள ைீகை கவத்துவிட்டு அவசரமொை அவகள பநருங்ைி ைட்டிலில் க்ைத்தில் அமர்ந்து அவள் தகலகய தன் கதொளில் சொய்த்த சத்யன் “ ம்ம்” என்று மட்டும் பசொல்லிவிட்டு அவகள வகளத்து பமன்கமயொை அகணத்த டி அப் டிகய அமர்ந்திருந்தொன், அவனும் இவ்வளவு கநரம் தவித்துத்தொன் க ொனொன், இதுதொன் பஜன்ம ந்தம் என் தொ? அவன் கதொளில் இருந்த மொன்சி அவகன நிமிர்ந்து ொர்த்து “ பரொம் சிக்குது” என்று பசொல்ல அவகள விலக்ைிவிட்டு எழுந்தவன் “ இன்னிக்கு ஓட்டல் சொப் ொடுதொன்” என்று பசொல்லிவிட்டு ொத்ரூம் க ொய் கை ைழுவிவிட்டு வந்து சொப் ொட்கட ிரித்தொன் மொன்சியும் கைைழுவிவிட்டு வந்து தகரயில் அமர,, “ நீ ைட்டில்லகய உட்ைொரு நொன் எடுத்துட்டு வர்கறன்” என்று சத்யன் பசொன்னொன் “ ம் ூம் ைட்டில்ல உட்ைொர்ந்து சொப் ிட்டொ நிகறய சொப் ிட முடியகல.. தகரயிலகய உட்ைொர்ந்து சொப் ிடுகறன், இப் ல்லொம் நிகறய சிக்குது” என்றொள் மொன்சி சத்யன் சிரித்த டி அவளுக்கு தட்டில் உணகவ கவத்தொன்,, இருவரும் சொப் ிட்ட ிறகு வொங்ைிவந்த உகடைகள ிரித்து ொர்த்தனர்,, சத்யன் தன் மைனுக்கு அைைொன சிறுசிறு உகடைளும், ஸ்பவட்டர் குல்லொ எல்லொம் வொங்ைி வந்திருக்ை, அகத இருவருமொை குைந்கதக்கு க ொட்டுவிட்டனர் மொன்சிக்கு பவறும் மூன்று கநட்டிைள் மட்டுகம வொங்ைி வந்திருந்தொன் என்று பதரிந்ததும், மொன்சி முைத்கத உர்பரன்று கவத்துக்பைொண்டு ைட்டிலில் க ொய் அமர்ந்துபைொண்டொள், சத்யனுக்கு அவள் மனது புரிந்தது, எழுந்து அவளருைில் க ொய் அமர்ந்து “ என்னொச்சுடொ,, என்ன கைொ ம்” என்று அவள் விரல்ைகள வருடிக்பைொண்கட கைட்ை அவகன பவடுக்பைன்று நிமிர்ந்து ொர்த்தவள் “ நீங்ை தொன எல்லொ கசகலகயயும் டர்ருன்னு ைிைிச்சீங்ை, இப்க ொ இவனுக்கு மட்டும் இத்தகன டிரஸ் எனக்கு ஒரு கசகல கூட இல்கல, என்ைிட்ட கசகலகய இல்லதொகன” என்ற மொன்சி அழுதுவிடுவொள் க ொல இருந்தது

அவகள அருகை இழுத்த சத்யன் “ இல்லடொ இங்கை கசகல எல்லொம் ஒன்னு கூட நல்லொகவ இல்கல,, நொனும் கதடி ொர்த்கதன் ஒன்னுகூட உனக்கு ஏத்த மொதிரி இல்கல, அதொன் கைொகவ க ொகறொகம அங்ை க ொய் வொங்ைிக்ைலொம்னு பவறும் கநட்டி மட்டும் வொங்ைிட்டு வந்கதன், கைொகவ க ொனதும் த்மொ அண்ணிகய கூட்டிட்டுப் க ொய் நிகறய கசகலைள் வொங்ைிக்ைலொம்” என்று ஒரு குைந்கதகய சமொதொனம் பசய்வதும் க ொல் அவகள சமொதொனம் பசய்தொன் சத்யன் அவன் க ச்சில் நொன் சமொதொனம் ஆைிட்கடன் என் தன் அறிகுறியொை அவன் சட்கட ட்டகன திருைிய டி “ ம் சரி ஆனொ நிகறய கசகல கவனொம், பரண்டு கசகல மட்டும் க ொதும், யொர்ைிட்டயும் இனொமொ எகதயும் வொங்ைக்கூடொது அது திருடுறதுக்கு சமம்னு அம்மொ பசொல்லும், அதனொல இப்க ொ ைட்டிக்ை மட்டும் பரண்டு க ொதும்” என்று மொன்சி பசொல்ல முத்தம் மட்டும் இனொமொ வொங்ைிக்ைலொமொ,, என்று கைட்ை நிகனத்த சத்யன், இவகள எப் டித்தொன் மொற்றப் க ொகறகனொ என்று எண்ணிய டி “ சரி உனக்கு என்ன ைலர் ிடிக்கும்” என்று க ச்கச மொற்றினொன் ‘ அவன் சட்கடயின் ட்டகன திருைிய டிகய “ எனக்கு கரொஸ் ைலர் புடிக்கும்” என்றவள் சட்படன்று அவசரமொை நிமிர்ந்து “ இல்ல இல்ல அது பமொதல்ல புடிக்கும், த்தொப்பு டிக்ைறப் கரொஸ் ைலர் புடிக்கும், இப்க ொ புளூக்ைலர் தொன் புடிக்கும்” என்றொள் அவளின் ஒவ்பவொரு வொர்த்கதயும் சத்யகன வியக்ை கவத்தது ரசிக்ை கவத்தது,, அவளது குமரி முைமும், குைந்கத குணமும், சத்யகன முற்றிலுமொை வழீ்த்தியிருந்தது, அவனின் ஒவ்பவொரு அணுவும் மொன்சியின் ப யகர மட்டுகம உச்சரித்து “ சரி உனக்கு ிடிச்ச ைலகர கசகல வொங்ைித்தகறன்,, இப்க ொ இந்த கநட்டிகயப் க ொட்டுக்ை” என்றவன், அவள் முைத்கத நிமிர்த்தி “ மொன்சி ஒரு முக்ைியமொன விஷயம்,, கைொகவ க ொனதும் யொர் வந்து உன்ைிட்ட என்ன கைட்டொலும் நீ எதுவும் பசொல்லகவண்டொம்,, எதுவொயிருந்தொலும் என்ைிட்ட கைட்டுக்ை பசொல்லு,, சரியொ மொன்சி” என்று சத்யன் பசொன்னதும்.. சரிபயன்று தகலயகசத்தவள் உடகன எழுந்து, ைவரில் இருந்த கநட்டிகய எடுத்துக்பைொண்டு, தனது புடகவ முந்தொகனகய எடுத்து ைீகை க ொட்டுவிட்டு “ இகத எப்புடி ஜொக்பைட்க்கு கமலகய க ொடவொ?, இல்ல அகதயும் அவுத்துட்டு க ொடவொ?” என்று மொன்சி தன் இடுப் ில் கைகவத்துக்பைொண்டு ஒயிலொை தகலசொய்த்து கைட்ை அவள் புடகவ முந்தொகனகய எடுத்து க ொட்டுவிட்டு இடுப் ில் கைகவத்துக்பைொண்டு நின்றக ொகத தடுமொறிப் க ொன சத்யன், அவள் கைட்ட கைள்வியில் பரொம் கவ

தடுமொறினொன், “ குைந்கதக்கு ொல் குடுக்ைனும்ல அதனொல பவறும் கநட்டி மட்டும் தொன் க ொட்டுக்ைனும்” என்று சத்யன் ைரைரத்த குரலில் பசொல்ல ‘’ ம் சரி. ஆனொ உங்ை குரல் ஏன் ஒரு மொதிரியொ இருக்கு” என்றவள் தனது ரவிக்கையின் ஊக்ைில் கைகவத்ததும், சத்யன் கவைமொை எழுந்து ொத்ரூமுக்குள் க ொய்விட்டொன்,, இந்த மூன்று நொட்ைளில் இந்த தடுமொற்றம் அவனுக்கு புதிது , இத்தகன நொட்ைளொய் அவளின் உடல் ொைங்ைள் எதுவும் அவகன தடுமொற கவக்ைவில்கல, ஆனொல் இப்க ொது அவளின் கூந்தல் நுனியிலிருந்து, ைொல் விரலின் நைங்ைளின் விைிம்பு வகர அவனுக்கு ஆயிரம் ைொதல் ைகதைகள ைற் ித்தது, மொன்சியின் அைகு வதனம் அவகன பரொம் கவ மயக்ைியது,, அதற்கைற்றொற்க ொல் அவளும் இவன் எதிரில் உரிகமயுடன் கூச்சமின்றி எல்லொவற்கறயும் பசய்வது தொன் சத்யனுக்கு புரியவில்கல, எனக்கு அவள் யொர் என்ன உறவு என் து புரிந்துக ொனது,, ஆனொல் அவளுக்கு நொன் யொர்? என்ன உறவு என்ற கைள்வி சத்யன் மனதில் ப ரிதொை பதொக்ைி நின்றது,, மொன்சி தன் ைொதகல உணருைிறொளொ? அல்லது ிரசவம் ஆனது, அதன் ிறகு இந்த மூன்று நொட்ைளில் ஏற்ப் ட்ட பநருக்ைம் மட்டுகம அவள் இப் டி நடந்துபைொள்ள ைொரணமொ? என்று சத்யனுக்கு புரியவில்கல, ஆனொல் ஒன்று மட்டும் பதளிவொை சத்யனுக்கு புரிந்தது, நொன் இல்லொமல் இந்த ஏமொற்றுக்ைொர உலைில் மொன்சி மட்டும் தனித்து வொைமுடியொது, என் து மட்டும் பதளிவொை புரிந்தது அவள் வொழ்க்கையில் முதன்முதலொை வந்த ஆண் நொன்தொன், அதிலும் அவகள எல்லொவிதத்திலும் ொர்த்துவிட்ட ஒரு ஆண் என் தொல்தொன் என்னிடத்தில் இவ்வளவு பநருக்ைமொை இருக்ைிறொளொ? அல்லது அவள் மனதிலும் என்கனப் ற்றி ஏதொவது மொற்று அ ிப் ிரொயம் இருக்குமொ? என்று சத்யனின் மனம் குைம் ியது அவளின் ஒவ்பவொரு பசயலிலும் ஒரு குைந்கதத்தனம் பதரிந்தகத தவிர, ைொதல் இருப் தொை சத்யனுக்கு பதரியவில்கல,, சத்யனுக்கு மொன்சிக்கு சைலத்கதயும் புரியகவக்ைவும்,, மொன்சிகய மொற்றகவண்டிய கவகல அதிைமொை இருப் துக ொல் கதொன்றியது முதல் அருணொகவப் ற்றி விளக்ைி, அவளின் துகரொைம் ற்றி மொன்சிக்கு புரியகவக்ை கவண்டும், அதன் ிறகு, இந்த ஏழுவருடங்ைளொை நொன் வொழ்ந்த வொழ்க்கைகய ற்றி அவளுக்கு புரியும் டி எடுத்துச் பசொல்லகவண்டும், அதன் ிறகு தொன் என் ைொதகல

அவளுக்கு உணர்த்தகவண்டும், ஆனொல் மொன்சிக்கு பசக்ஸ்ப் ற்றிய அடிப் கட அறிவுகூட இல்கல என் து சத்யனுக்கு பதளிவொை புரிந்தது அவளின் ப ற்கறொர் வொழ்ந்தகத ொர்த்தில்கல, உடன் ிறந்த அக்ைொ அண்ணன் இவர்ைளில் யொருக்கும் திருமணமொைி அவர்ைளின் வொழ்க்கைகயப் ொர்த்ததில்கல, கவறு உறவுைளும் மொன்சிக்கு இல்கல, ைல்லூரியிலும் நொன் தொழ்த்தப் ட்டவள் என்று இவள் ஒதுங்ைித்தொன் இருந்திருப் ொள், இகவபயல்லொம் தொன் இவள் இன்னும் முதிர்ச்சியுறொததற்கு ைொரணம் என்று சத்யனுக்கு புரிந்தது,, இவகள ஒரு ப ண்ணொை உருவொக்ைகவண்டும் அதற்கு என்ன பசய்வது என்று சத்யன் கயொசிக்கும் க ொகத, ொத்ரூம் ைதகவ தட்டி “ அய்ய இது என்னொ கநட்டி?, ஜிப்க இல்கலகய?, பவளிகய வந்து நீங்ைகள ொருங்ைகளன்” என்று மொன்சி அழுவதுக ொல் பசொல்ல,, சத்யன் உடகன ைதகவத்திறந்து பைொண்டு பவளிகய வந்தொன் ைருநீல நிற கநட்டி மொன்சியின் உடகல ைவ்விப் ிடித்திருக்ை, உள்கள அவளின் ொலூறிய தனங்ைள் திமிறிக்பைொண்டு இருந்தது, கநட்டியில் ஜிப்க கதடி அலுப்புடன் “ இங்ை ொருங்ை இதுல ஜிப்க இல்கல,, தம் ிப் ொப் ொக்கு எப்புடி ொல் குடுக்குறது?” என்று பநஞ்கச நிமிர்த்தி அவனிடம் ைொட்டிய டி மொன்சி சிறு குைந்கதயொை மிளற்றினொள் தன்கன கமொதுவதுக ொல் வந்து நின்றவகள என்ன பசய்வது என்று புரியொமல், தவிப்புடன் அவளது நிமிர்ந்து பூரித்த ைலசங்ைகள ொர்த்தொன் சத்யன்,, ஒரு குைந்கதகய க ொல் மனம் கடத்தவகள இப் டி தவறொைப் ொர்க்ைொகத என்று மனது எச்சரிக்கை பசய்ய, சத்யன் ைண்ைகள அைற்ற முடியொமல் பரொம் கவ தடுமொறினொன், “ ம் ூம் இவள் என்னவள் தொகன ொர்த்தொள் என்ன தப்பு’ என்று தன்கன குற்றம்சொட்டிய தன் மனகத சமொதொனம் பசய்தொன் அவள் கைள்விக்கு தில்பசொல்ல கவண்டுகம என்ற நிகனப்பு வர “ இல்ல மொன்சி இதுல ஜிப் பசன்டர்ல இல்கல,, குைந்கதக்கு ொல் குடுக்குறவங்ைளுக்குன்னு ைகடயில கைட்கடன், அதனொல இந்த மொடல் கநட்டி குடுத்தொன், அந்த ிரில்க்கு ைீகை பரண்டு க்ைமும் ஜிப் இருக்குப் ொரு?” என்று சத்யன் பமல்லிய குரலில் பசொல்ல அந்த கநட்டியின் ைழுத்துக்கு அடியில் மொர்பு குதியில் கவத்திருந்த ிரில்கல தூக்ைிவிட்டு மொன்சி ொர்க்ை அதில் மொர்புைளுக்கு கநரொை இரண்டு க்ைமும் ஜிப் இருந்தது உடகன உற்ச்சொைமொன மொன்சி “ அட ஆமொ, இது நல்ல ஜடியொ,, ொப் ொவுக்கு ஈசியொ ொல் குடுக்ைலொம்ல” என்றவள் சர்பரன வலது க்ை ஜிப்க இழுத்துப் ொர்க்ை,, உடகன பவளிகய தகலகய நீட்டியது அவளின் பவண்நிற ொற்க்ைலசம்

அகத ொர்த்ததும் சத்யனுக்கு மூகளகய பசயலிைந்தது க ொல் ஆனது ‘ அய்கயொ என்கன பைொல்றொகள’ என்று மனதுக்குள் அலறிய டி குைந்கதயின் அருகை கவைமொை க ொனொன் சத்யன் மொன்சி ஏகதொ பசொல்லிக்பைொண்டு அவகன பநருங்ை,, அப்க ொது ைதவு ட டபவன்று தட்டப் ட்டது,, இவருவரும் ஒருகசர திகைத்துப்க ொயினர்,, அவர்ைளின் இந்த மூன்றுநொள் வொழ்க்கையில் அவர்ைகளத்கதடி யொருகம வந்ததில்கல, யொரொயிருக்கும் என்று சத்யன் கயொசிக்கும் க ொகத “ சத்யொ ைதகவ திற” என்று த்மொவின் குரல் கைட்கை, ‘ ஓ அண்ணியொ?” என்ற டி எழுந்து ைதகவ பநருங்ைியவன் மறு டியும் நின்று மொன்சிகய ொர்த்தொன், அவள் திறந்து ைிடந்த வலது க்ை ஜிப்க ொடு அப் டிகய நின்றிருந்தொள் சத்யன் ஒகர எட்டில் அவகள அகடந்து, பவளிகய ிதுங்ைிய அவள் வலது மொர்க உள்கள தள்ளி ஜிப்க இழுத்து மூடிவிட்டு, ைட்டிலில் ைிடந்த டவகல எடுத்து அவள் ைழுத்தடியில் க ொட்டு மூடிவிட்டு, அவள் கதொள்ைகளப் ற்றி ைட்டிலில் உட்ைொர கவத்துவிட்டு, ஓடிச்பசன்று ைதகவ திறந்தொன் முதலில் உள்கள நுகைந்த த்மொ “ என்ன சத்யொ ைதகவ திறக்ை இவ்வளவு கநரம்?” என்று கைட்ட டி வர “ ொத்ரூம்ல இருந்கதன் அண்ணி” என்று கூறிவிட்டு நிமிர்ந்த சத்யன் விைிைள் வியப் ில் விரிய வொகயப் ிளந்தவொறு திகைத்துப் க ொனொன் த்மொவுக்கு ின்னொல், அவள் ைணவன் பைௌதம், அப்புறம் இவன் அம்மொ பூங்கைொகத, அப் ொ ரொஜதுகர, அப்புறம் ப ரியப் ொ ப ரியம்மொ, ிறகு இவன் தொய்மொமன்ைள் இருவரும் அவர்ைளின் மகனவிமொர்ைளும், அப்புறம் சத்யனின்மூன்று அத்கதமொர்ைளும் அவர்ைளின் ைணவர்ைள், அப்புறம் சத்யனி தொய்வைித் தொத்தொ ொட்டி, அங்கையிருந்த இன்னும் சிலகர சத்யனுக்கை அகடயொளம் பதரியவில்கல, உள்கள வந்த பூங்கைொகத மைகன ைட்டிக்பைொண்டு “ சத்யொ எனக்கு க ரன் ப ொறந்தகத பசொல்லகவ இல்கலகயடொ,, இனிகமல் நமக்கு எல்லொம் நல்லைொலம்தொன்டொ மைகன” என்று தனது சந்கதொஷத்கத ைண்ணரீொை வடித்துவிட்டு க ரகனத் கதடி நைர்ந்தொள் அடுத்ததொை அவன் அப் ொ “ சத்யொ என்னடொ இது என்ைிட்டயொவது ஒரு வொர்த்கத பசொல்லியிருக்ைலொகம?,, நொம என்ன அப் ொ புள்ள மொதிரியொ ைகுகறொம்,, நல்ல

நண் ர்ைளொத்தொகன இருக்கைொம், என்ைிட்டகய மறச்சுட்டிகயடொ” என்று தனது ஆதங்ைத்கத பவளிப் டுத்திவிட்டு க ரகனப் ொர்க்ை நைர்ந்தொர் அடுத்து ப ரியப் ொ, அவரொல் க சமுடியொமல் உணர்ச்சிவசப் ட்டு சத்யகன கதொகளொடு அகணத்துவிட்டு நைர்ந்தொர் ப ரியம்மொ,, பைௌதமின் அம்மொ, “ நொன் கும்புட்ட பதய்வம் நம்மகல கைவிடலப் ” என்று இரண்டு பசொட்டு ைண்ணகீர சத்யனின் பநஞ்சில் சிந்திவிட்டு நைர்ந்தொள் அடுத்ததொை தொய்மொமன்ைள் “ கடய் மொப்கள ரைசியமொ ப த்துட்டகயடொ? ம்ம் நடத்துடொ மருமைகன” என்றனர் அடுத்ததொை சத்யனின் அத்கதைள் மூவருகம பரொம் கவ உணர்ச்சி வசப் ட்டு சத்யனின் சட்கடகய ஈரமொக்ைினொர்ைள் தொத்தொவும் ொட்டியும் வந்து தங்ைளின் பைொள்ளுப்க ரகன ொர்க்கும் ஆர்வத்தில் சத்யகன ைண்டுபைொள்ளொமல் உள்கள க ொனொர்ைள் பமொத்தத்தில் அந்த சிறியவடீு நிரம் ி, த்துப் திகனந்து க ர் பவளிகய நின்றொர்ைள், சத்யன் திக் ிரகம ிடித்து அப் டிகய நின்றொன், பவளிகய இருந்து யொகரொ “ யொருப் ொ உள்ள, குைந்கதகயப் ொத்தவங்ை எல்லொம் பவளிகய வொங்ைகளன்,, நொங்ைல்லொம் ொக்ைகவனொமொ?” என்று கைொ மொை குரல் பைொடுக்ை, வடீ்டுக்குள் இருந்து இரண்டு க ர் பவளிகய க ொய் ஐந்து உள்கள வந்தனர் அப்க ொது அவன் கதொகளத்பதொட்ட த்மொ “ சத்யொ குைந்கதயும் உன் ப ொண்டொட்டியும் பரொம் அைைொ இருக்ைொங்ைப் ொ,, என் ைண்கண ட்டுரும் க ொலருக்கு, குைந்கத அச்சுஅசல் நீதொன் சத்யொ” என்று பசொல்ல “ அண்ணி என்னண்ணி இபதல்லொம்” என்று சத்யன் கூட்டத்கதப் ொர்த்து கைட்ை “ அகதகயன் சத்யன் இன்னும் ொதிக கர கூட்டியொரொம ைிளம்பும் க ொது யங்ைர சண்கட, சரி அடுத்த ஷிப்ட்ல நீங்ைல்லொம் வொங்ைன்னு பசொல்லி சமொதொனம் ண்ணிட்டு வந்கதன்,, இன்னும் உன் அத்கதங்ை ஊருல இருக்குறவங்ை,, அப்புறம் நம்ம ைிரொமத்துல இருக்ைிற ங்ைொளிைள் எல்லொம் கவற லொரி ிடிச்சு ைிளம் ி வர்றொங்ைன்னு பசொன்னொங்ை, நொன்தொன் ஊட்டியில நிகலகம சரியில்கல, அதனொல சத்யன் குைந்கதயும் ப ொண்டொட்டியும் கைொயமுத்தூருக்கு வந்ததும் வந்து ொருங்ைன்னு க ொன்

க ொட்டு பசொல்லி தடுத்து நிறுத்திட்டு வந்கதன், இல்கலன்னொ நம்ம சொதிசனத்தொல இந்த ஊட்டிகய பரொம் ிருக்கும்” என்று த்மொ கூட்டத்கத எப் டி சமொளித்தொள் என் கத ப ருகமயொை பசொல்ல சத்யனுக்கு தகலயில் அடித்துக்பைொள்ளலொம் க ொல இருந்தது,, அவ்வளவு இக்ைட்டிலும் மொன்சி சத்யனின் மகனவி என்று எல்கலொரும் எண்ணியது சத்யனின் மனதுக்கு இதமொை இருந்தது, அப்க ொதுதொன் மொன்சியின் நிகனவு வர ‘அய்கயொ இந்த கூட்டத்கதப் ொர்த்து மிரண்டு க ொயிடுவொகள’ என்ற தட்டத்துடன் கூட்டத்கத விலக்ைி ைட்டிகல பநருங்ைினொன் சத்யன் அவன் நிகனத்தது க ொல் மொன்சி மிரட்சியுடன் தொன் அகனவகரயும் ொர்த்துக்பைொண்டு இருந்தொள், அவள் முைத்கதப் ொர்த்த அடுத்த நிமிடம் சத்யனின் மனம் ‘அய்கயொ’ என்று ரிதவிக்ை அவளருைில் க ொய் அமர்ந்து அவள் கதொளில் கைக ொட்டு வகளத்து தன் கதொளில் சொய்த்து அவளின் உச்சியில் தனது ைன்னத்கத கவத்துக்பைொண்டொன், மொன்சியும் சற்று இறங்ைி அவன் பநஞ்சில் தன் முைத்கத புகதத்துக்பைொண்டு, கலசொை நடுங்ைிய கைைகளொடு சத்யனின் சட்கட ைொலகர ற்றிக்பைொண்டொள் சத்யன் சுற்றிலும் இருந்தவர்ைகள மறந்தொன், அவன் ைண்ைள் ைலங்ைியது,, அவளின் தட்டத்கத தணிவிக்கும் முயற்சியொை அவள் கதொளில் இருந்த கைகய சற்று அழுத்தி தனது கசகையொல் ஆறுதல் பசொன்னொன் இவர்ைளின் நிகலகம சத்யனின் அம்மொவுக்கு புரிந்தது, மைனின் கதொளில் கைகவத்து “ இவ்வளவு கூட்டத்கதப் ொர்த்து யந்துட்டொப் க ொலருக்கு சத்யொ” என்று ஆறுதலொய் கூற தன் தொகய நிமிர்ந்து ொர்த்த சத்யன் “ ஆமொம்மொ,, இவளுக்கு இவ்வளவு ஜனத்கத ொர்த்து ைக்ைமில்கல, இவளும் இவ அம்மொவும் மட்டும்தொன், அவங்ைளும் இப்க ொ இல்கல, இவ தனியொத்தொன் இருந்தொ, அதனொல்தொன் பைொஞ்சம் மிரண்டுட்டொ,, க ொைப்க ொை சரியொயிடும்,, ைொரிம்மொ ” என்று மொன்சியின் ஒதுக்ைத்துக்கு தன் அம்மொவிடம் ைொரணம் பசொன்னொன் ஏகனொ இவர்ைகள ொர்த்த அங்ைிருந்த அகனவருகம பைொஞ்சம் ைண்ைலங்ைித்தொன் க ொனொர்ைள், அப்க ொது கூட்டத்கத விலக்ைி உள்கள வந்த சத்யனின் தொய்மொமன் “ அட என்னடொ மொப்கள இவ்வளவு பைொைந்த புள்களயொ இருக்குது இந்த ப ொண்ணு, நம்ம கூட்டத்கத த்தி முன்னொடிகய நீ பசொல்லி கவக்ைிறது இல்கலயொடொ மொப்கள” என்றவர் சத்யன் பநஞ்சில் இருந்த டிகய

அவகர நிமிர்ந்துப் ொர்த்த மொன்சிகய ொர்த்து “ என்னொம்மொ இப் டிய மிரண்டு க ொறது, நொங்ைல்லொம் உனக்கு உறவுதொன், நொன் உனக்கு ப ரியப் ொ முகற, இகதொ இருக்ைொகள என் சம்சொரம் அவ உனக்கு ப ரியம்மொ முகற, அகதொ நிக்ைிற பரண்டு க ரும் என் தம் ிை, அவனுங்ை உனக்கு சித்தப் ொ முகற, அவனுங்ை க்ைத்துல இருக்குறது அவனுங்ை சம்சொரம், உனக்கு சித்தி முகற, அப்புறம் இவுங்ை பரண்டு க ரும் எனக்கு அப் ொ அம்மொ, உனக்கு தொத்தொ ொட்டி ஆகும், இன்னும் இருக்குறவங்ை எல்லொருகம உனக்கு உறவு முகறதொன், யொகரப் ொர்த்தும் நீ யப் டொகத, எவனொவது எதுனொ பசொன்னொ என்ைிட்ட பசொல்லு, நொன் ஒரு கைப் ொர்த்துர்கறன்” என்று அவர் தனது ப ரிய மீகசகய முறுக்ைிய டி எல்கலொகரயும் மொன்சிக்கு அறிமுைம் பசய்து கவத்தொர் மொன்சியின் முைம் இயல்புக்கு திரும் , அவரின் முறுக்ைிய மீகசகய ஆச்சரியமொை ொர்த்தொள், சத்யனிடம் இருந்து விலைி நிமிர்ந்து அமர்ந்து “ அய் உங்ை மீகச நல்லொருக்கு ப ரியப் ொ,, உங்ைகள நொன் மீகச ப ரியப் ொன்னு கூப் ிடவொ? ” என்று மொன்சி முைம் முழுவதும் புன்னகைகயொடு கைட்ை அவருக்கும் ஒரு மொதிரி ஆைிவிட்டது க ொல “ அதுக்பைன்ன ைண்ணு உனக்கு எப் டித் கதொனுகதொ அப் டி கூப்புடும்மொ” என்றொர் அன்புடன் அதன் ிறகு எல்கலொரும் அடுத்தடுத்து வந்து குைந்கதகயயும் மொன்சிகயயும் ொர்த்துவிட்டு க ொை,, ஒரு சிலர் குைந்கதக்கு பசயின், கமொதிரம், கைக்ைொப்பு, ைொல் பைொலுசு, இடுப்புக்கு பைொடி, என்று ஏகதொபவொன்கற மொன்சியின் கையில் பைொடுத்தனர், வொங்ைி வரொதவர்ைள் “ ைிளம்புற அவசரத்தில் மறந்துட்கடன்” என்று அசடு வைிந்தொர்ைள் மொன்சி அந்த ப ொருட்ைகள ைட்டிலில் க ொட்டுவிட்டு வந்தவர்ைகள ற்றிய உறவுமுகறகய மனதுக்குள் மனப் ொடம் பசய்ய ஆரம் ித்தொள் பூங்கைொகத எல்லொப் ப ொருட்ைகளயும் எடுத்து ஒரு க யில் க ொட்டு மொன்சியின் கையில் பைொடுத்து “ த்திரமொ வச்சுக்ைம்மொ” என்று பசொல்ல சத்யன் அந்த க கய தன் அம்மொவிடகம பைொடுத்து “ நீங்ை வடீ்டுல பைொண்டுக ொய் கவங்ைம்மொ, அப்புறமொ குைந்கதக்கு க ொட்டுக்ைலொம்” என்றொன் ம் சரிபயன்று கவத்துக்பைொண்ட பூங்கைொகத, மொன்சியின் மற்பறொரு புறத்தில் அமர்ந்து “ உன் க ர் என்னம்மொ?, என்ன டிச்சிருக்ை?, இந்தமொதிரி கநரத்துல தனியொ இருக்ைலொமொ? முன்னொடி சத்யனுக்கு தைவல் பசொல்லி வரவகைச்சு க்ைத்துல வச்சுைறது தொகன?” என்று கைட்ை

மொன்சி பூங்கைொகதக்கு தில் கூறொமல் சத்யகனப் ொர்த்து “ நீங்ை பசொன்னது கைொயமுத்தூர் க ொனதும் தொகன யொர் கைட்டொலும் உங்ைைிட்ட கைட்டுக்ை பசொன்னஙீ்ை, இங்ைகயவொ? இப்க ொ இவங்ைளுக்கு நொன் தில் பசொல்லனுமொ? இல்ல நீங்ைகள பசொல்லிக்ைிறஙீ்ைளொ?” என்று சத்யகன எல்கலொர் முன்பும் மொட்டிவிட சத்யனுக்கு ‘அடிப் ொவி’ என்றிருந்தொலும், அவளின் க ச்சு சிரிப்க கய வரவகைக்ை ப ொங்ைி வந்த சிரிப்க அடக்ைிக்பைொண்டு “ எங்ையுகம நீ க சகவண்டொம், நொகன க சிக்ைிகறன்” என்றொன் “ அகடயப் ொ நொன் அடிக்ைிறமொதிரி அடிக்ைிகறன்,, நீ அழுவுறமொதிரி அழுவுன்னு,, பரண்டு க ரும் ைில்லொடிங்ை தொன் ொ,, சரிவிட கைொயமுத்தூர் வந்ததும் என் தங்ைச்சி ைிட்ட எப் டி விசொரிக்ைனுகமொ அப் டி விசொரிச்சு பதரிஞ்சுக்ைிகறன் ” என்று த்மொ கூற கூட்டத்தில் பமல்லிய சிரிப்ப ொலி ரவியது இடபநருக்ைடியொல் வந்தவர்ைள் எல்கலொரும் ஏகதகதொ க சி,, என்பனன்னகவொ உத்தரவு க ொட்டுவிட்டு அவரவர் ைொர்ைளில் ைிளம் , மிச்சமிருந்தது , சத்யனின் அம்மொ அப் ொ, த்மொ பைௌதம் இவர்ைள் மட்டும் தொன் எல்கலொரும் தகரயில் ொய் விரித்து உட்ைொர்ந்து இருக்ை, பூங்கைொகத தன் க ரகன மடியில் கவத்துக்பைொண்டு குைந்கதக்கும் சத்யனுக்கும் உள்ள ஒற்றுகமகய க்ைத்தில் தன் ைணவருக்கு எடுத்துச்பசொல்லி மைிழ்ந்து பைொண்டிருந்தொள்,, அவரும் தன் க ரனின் ைொல் விரல்ைகள பதொட்டுத்பதொட்டு ொர்த்து பூரித்துக்பைொண்டு இருந்தொர் த்மொ ைட்டிலின் ஓரத்தில் அமர்ந்து,, மூன்று நொட்ைளொைகவ ிரிக்ைொமல் ைிடந்த மொன்சியின் நீண்டு கூந்தகல விரலொல் ிரித்து சிக்பைடுத்துக் பைொண்டிருந்தொள் சத்யன் ொல் வுடரில் ைொ ி ைலந்து எல்கலொருக்கும் எடுத்துவந்து பைொடுத்தொன்,, ைொ ிபயல்லொம் க ொட்டுத்தரும் மைகன ஆச்சர்யமொை ொர்த்த டி பூங்கைொகத ைொ ிகய வொங்ைிக்பைொண்டொள் “ என்னொ சத்யொ, இந்த புள்ள தகலகய பைொஞ்சம் வொரிவிட கூடொதொ, இப் டி சிக்ைொைி பைடக்கை” என்று த்மொ சலித்துக்பைொள்ள “ அய்கயொ நீங்ை கவற அண்ணி அவ முடிகய ிரிச்சு கை வச்சொ ஒரு வொரம் ஆகும்க ொலருக்கு, எவ்வளவு நீளம், அப்புறம் அவளுக்கு ைழுத்து வைிக்கும்னுதொன் யந்துக ொய் விட்டுட்கடன்” என்று சமொதொனம் பசய்த சத்யன் மொன்சிக்கு மட்டும் ைலந்த ொகல அவளிடம் நீட்ட,

அவள் வொங்ைொமல் வைக்ைம் க ொல வொகய நீட்டினொள்,, அவள் விகளயொட்கட ரசித்த சத்யன் சிரிப்புடன் அவள் தகலகய தன் க்ைமொை கவத்து ொகல புைட்டிவிட்டு வொகய துகடத்துவிட்டொன் இகதபயல்லொம் ைவனித்த ரொஜதுகரயும் பூங்கைொகதயும் அவர்ைளின் அன்க நிகனத்து ைண்ைலங்ை.. “ அடடொ இது கவறயொ,, மொமொ ஊருக்கு க ொனதும் மில்கல வித்துட்டு உங்ை புள்களக்கு நொகலஞ்சு கூஜொ வொங்ைிக் குடுங்ை, ிற்ைொலத்துக்கு பரொம் உதவியொ இருக்கும்” என்று த்மொ நக்ைல் பசய்ய “ ஏன்டி நொன் யொருக்கும் பதரியொம பசய்றகத என் தம் ி ப்ளிக்ைொ பசய்றொன்,, நீ நடத்துடொ தம் ி நொனும் உன் ைட்சிதொன்” என்று பைௌதம் பசொல்ல.. தன்கன மொட்டிவிட்ட ைணவகனப் ொர்த்து முகறத்தொள் த்மொ “ அட அது நம்ம ரம் கர வியொதிடொ மவனுங்ைளொ,, உங்ைம்மொ கூட ைல்யொண ஆன புதுசுல ஒன்னுகம பதரியொமத்தொன் இருந்தொ , அப்புறம் நொன்தொன் எல்லொத்கதயும் ைத்து குடுத்கதன்” என்று ரொஜதுகர தன் ங்கை எடுத்துவிட,, “ அடடடடொ இதுதொன்டொ ரம் கரன்னு ஒரு ட்டம் குடுக்ைலொம் க ொலருக்கை” என்று த்மொ கூற அந்த இடகம ைலைலப் ொனது சத்யன் தன் அம்மொவிடம் வந்து அமர்ந்து மொன்சியின் உடல்நிகலயில் இன்னும் பைொஞ்சம் முன்கனற்றம் வந்ததும் இரண்டுநொள் ைைித்து கைொகவக்கு அகைத்து வருவதொை சத்யன் பசொல்ல,, “ நீ பசொல்றதும் சரிப் ொ, கரொடு கவற பரொம் கமொசமொ இருக்கு, இரண்டு நொள் ைைிச்கச க ொைலொம், இப்க ொ அப் ொவும் பைௌதமும் கைொகவ க ொைட்டும்,, நொனும் த்மொவும் இங்ைகய இருந்து உங்ைகள கூட்டிைிட்டுப் க ொகறொம்” என்று பூங்கைொகத கூறினொள் சத்யனுக்கு திக்பைன்றது “ இல்லம்மொ நீங்ை இப்க ொ க ொங்ை நொன் மொன்சிகயயும் குைந்கதகயயும் கூட்டிட்டு வர்கறன்,, இங்கை உங்ைளுக்கு வசதி த்தொதும்மொ” என்றொன் சத்யன் “ ஏம்ப் ொ நீகய இங்ை இருக்கும் க ொது, நொன் தங்ைமுடியொதொ? ஆமொ நீங்ை ஏன் இந்த எஸ்கடட்ல வந்து தங்குனஙீ்ை, பமொதல்ல என் மருமைகளயும் க ரகனயும் அந்த அருணொகவொட எஸ்கடட்ல இருந்து என் வடீ்டுக்கு கூட்டிப்க ொைனும், அப் த்தொன் எனக்கும் நிம்மதி” என்று பூங்கைொகத கூறியதும்

“ நொனும் அந்த ைொரணத்தொல்தொன் அந்த ப ரிய வடீ்டுல க ொய் தங்ைகல,, அம்மொ மொன்சி யொரு, இங்கை ஏன் வந்தொ, நொன் எப் டி வந்கதன் என் கதபயல்லொம் நம்ம வடீ்டுல வந்து வி ரமொ பசொல்கறன்,, இப்க ொ நீங்ைளும் அப் ொ கூட ைிளம்புங்ை,, மொன்சிைிட்ட நொன் பநகறய க ச கவண்டிய இருக்கு, அதுக்கு எங்ைளுக்கு பைொஞ்சம் தனிகம கவனும் அம்மொ ப்ளஸீ் புரிஞ்சுக்கைொங்ை” என்று சத்யன் பைஞ்ச “ அவன்தொன் இவ்வளவு பசொல்றொன்ல, அவன் ப ொண்டொட்டி புள்களய இத்தகன நொள் ொர்த்துக்ைிட்டவன் இந்த இரண்டு நொளும் ொர்த்துக்ை மொட்டொனொ? நீ என்கூடகவ வொ கைொகத” என்று ரொஜதுகர மைனுக்கு ரிந்து வர, “ சித்தப் ொ பசொல்றதுதொன் சரி,, கவனும்னொ ஒன்னு பசய்யலொம், நீங்ை வந்த ைொகர டிகரவகரொட இங்கைகய விட்டுட்டு என் ைொர்ல எல்லொரும் க ொைலொம்,, சத்யனும் மொன்சியும் குைந்கதகயொட அந்த ைொர்ல வரட்டும்” என்று பைௌதம் பசொல்ல,, அது எல்கலொருக்கும் சம்மதமொனது கவறு வைியின்றி பூங்கைொகத ைண்ைளில் ைண்ணரீுடன் மைகனயும் மருமைகளயும் க ரகனயும் விட்டுவிட்டு அகரமனதுடன் கைொகவக்கு ைிளம் ினொள் மொன்சியிடம் பசொல்லிக்பைொண்டு க ொை வந்த பூங்கைொகதயிடம் “ உங்ை வடீ்டுல புசுபுசு நொய்க்குட்டி இருக்குதொகம, நொன் அங்ை வந்ததும் அகத எனக்கு தர்றஙீ்ைளொ?” என்று மொன்சி குதூைலத்துடன் கைட்ை அவளின் குைந்கதத்தனத்கத ரசித்து “ அங்ை இருக்குற எல்லொகம உனக்குத்தொன்மொ,, நீ என் க ரகனொட அந்த வடீ்டுக்கு வந்தொகல க ொதும்” என்று கூறிவிட்டு ைிளம் ிச் பசன்றொள் பூங்கைொகத அவர்ைகள அனுப் ி ைதகவ சொத்திவிட்டு வந்த சத்யன், கவைமொை ைட்டிலில் அமர்ந்திருந்த மொன்சிகய பநருங்ைி அவள் முைத்கத இழுத்து தன் பநஞ்சில் கவத்து அழுத்திக்பைொண்டொன்,, அவனுக்கு பைொஞ்சம் ட டப் ொை இருக்ை மொன்சிகய இன்னும் இறுக்ைி அழுத்திக்பைொண்டொன் மொன்சிகய எல்கலொரும் இவன் மகனவி என்று நிகனத்து க சியதொல் வந்த ட டப் ொ, அல்லது மொன்சி இவன் மகனவி இல்கல என்ற உண்கம பதரிந்தொல் என்ன ஆகும் என்ற நிகனப் ொல் வந்த ட டப் ொ என்று பதரியவில்கல ஆனொல் இதற்குகமல் இவன் மொன்சி ற்றிய உண்கமகய மகறத்தொலும், அருணொ மூலம் மொன்சி யொர், என் மைன் அவள் வயிற்றில் எப் டி உருவொனொன், என்று ைட்டொயம்

எல்கலொருக்கும் பதரிய வரும்,, ‘ அவள் பசொல்லி பதரியும் முன்பு நொகன எல்கலொரிடமும் பசொல்லிவிடுவது தொன் சரி, ஆனொல் அதன் ின் வரு கவக்கு மொன்சிகய தயொர் பசய்யகவண்டும் ’ என்று சத்யன் தன் மனதில் முடிவு பசய்தொன் அவனின் இறுைிய அகணப் ில் இருந்த மொன்சி பமல்ல நிமிர்ந்து " உங்ைளுக்கு ைொச்ச அடிக்குதொ,, உடம்பு ஏன் இப் டி சுடுது" என்று யத்துடன் கைட்ை கமலும் அவகள யப் டுத்த விரும் ொது விலைியவன் " இல்லம்மொ பைொஞ்சம் படன்ஷனொ இருந்தது அதனொல உடம்பு சுட்டும்” என்று சமொதொனம் அவகள பசய்தொன் “ ஓ ஏன் படன்ஷன் ஆனஙீ்ை” என்று குைந்கதயொய் மொன்சி கைள்வி கைட்ை “ ம்ம் இரு வந்து பசொல்கறன்” என்ற சத்யன் தனது க க்ைில் கதடி சிைபரட் ொக்பைட்கடயும், கலட்டகரயும் எடுத்துக்பைொண்டு பவளிகய க ொனொன் நிறுத்தி கவத்திருந்த ைொரில் இருந்து இறங்ைிய டிகரவர் “ வணக்ைம்யொ” என்று மரியொகத பசய்ய அவனுக்கு ஒரு தகலயகசப்க திலொை பசொல்லிவிட்டு, ைொருக்குள் ஏறி அமர்ந்தவன் , மூன்று நொட்ைளொை மறந்திருந்த சிைபரட்கட உதட்டில் ப ொருத்தி கலட்டரொல் ற்றகவத்து சீட்டில் சொவைொசமொை சொய்ந்து புகைகய ஆைமொை உள்ளிழுத்து ைண்ைகள மூடி மூக்ைின் வைியொை பவளிகயவிட்டொன், ிறகு மனகத ஒருநிகலப் டுத்தி கயொசித்துப் ொர்த்தொன் ‘ இப்க ொது மொன்சியிடம் அருணொகவப் ற்றியும் அவளின் துகரொைத்கதப் ற்றியும் பசொன்னொல் நம்புவொளொ? என்ற சந்கதைம் சத்யனுக்கு வந்தது,, ஏபனன்றொல் அருணொவின் மீது அதிைப் டியொன மரியொகத கவத்து ைண்மூடித்தனமொை நம் ிக்பைொண்டிருக்கும் மொன்சியிடம் அருணொகவ ற்றி பசொல்லி அது தனக்பைதிரொைகவ முடிந்துவிட்டொல் என்ன ண்ணுவது,, அத்கதொடு மூன்று நொட்ைளுக்கு முன்புவகர வொழ்ந்த தன்னுகடய தரங்பைட்ட வொழ்க்கைகயப் ற்றி அவளிடம் பசொல்லி, அகத அவள் எப் டி ஏற்றுக்பைொள்வொகளொ என்ற யமும் சத்யனுக்கு இருந்தது, அவள் மனதுக்கு எது நல்லது எது பைட்டது என்கற புரியொத க ொது, இப்க ொகத இங்கைகய எல்லொவற்கறயும் க சி, ‘ச்சீ நீபயல்லொம் மனுஷனொ? க ொடொ உன்கூட வரமொட்கடன்’ என்று பசொல்லிவிட்டொல் என்ன பசய்வது சிைபரட் புகையின் உதவியுடன் ஏகதகதொ கயொசித்து, என்பனன்னகவொ முடிவு பசய்து, ிறகு அவைகள மொற்றியகமத்து, புதிப் ித்து சத்யன் இறுதியொை அவகள கைொகவ

அகைத்துச்பசன்று ிறகுதொன் எல்லொவற்கறயும் பசொல்லகவண்டும் என்று முடிவுபசய்தொன், அதன் ிறகு அவள் ஏதொவது முரண்டினொள் அவகள எப் டியொவது சமொதொனம் பசய்துபைொள்ளலொம் என்ற கதரியம் வந்தது,, இந்த முடிவுைகள முடிவுபசய்ய அவனுக்கு மூன்று சிைபரட்ைளின் உதவி கதகவப் ட்டது ைொகரவிட்டு ஒரு பதளிவுடன் இறங்ைியவன் டிகரவகர பநருங்ைி தனது சட்கட ொக்பைட்டில் இருந்து இரண்டு நூறுரூ ொய் கநொட்டுைகள எடுத்துக் பைொடுத்து “ முருைொ வண்டிய எடுத்துட்டுப் க ொய் நீ ஏதொவது சொப் ிட்டுட்டு எங்ைளுக்கு இட்லி மட்டும் வொங்ைிட்டு வொ,, அப்புறம் வடீ்டுக்கு பலப்ட்கசடு ஒரு சின்ன ரூம் இருக்கும் அதுலகய ஒரு ைம் ளி இருக்கும், கநட் அங்ைகய தங்ைிக்ை முருைொ” என்று பசொல்லிவிட்டு வடீ்டுக்குப் க ொனொன் வடீ்டுக்குள் க ொய் ொத்ரூமுக்குள் நுகைந்து வொகய பைொப்புளித்து விட்டு டவலொல் வொகய துகடத்த டிகய வந்து ைட்டிலில் மொன்சி அருகை அமர்ந்து, குைந்கதகய எட்டிப் ொர்த்தொன், குைந்கத தூங்ைவில்கல ைண்விைித்து கைைொகல அகசத்துக் பைொண்டு இருந்தொன் “ எங்ைப் க ொனஙீ்ை ொப் ொ எவ்வளவு கநரமொ முைிச்சு கைகயயும் ைொகலயும் ஆட்டி ஆட்டி விகளயொடுது பதரியுமொ? நொன் ொப் ொகவகய தொன் ொர்த்துக்ைிட்டு இருக்கைன்” என்ற மொன்சி அவன் க்ைமொைத் திரும் ியவள் அவன்கமல் வந்த சிைபரட் வொசகனகய நுைர்ந்து “ நீங்ை சிைபரட் ிடிச்சீங்ைளொ?” என்று கைட்ை சத்யன் கலசொை தடுமொறி “ ஆமொம் மொன்சி பைொஞ்சம் படன்ஷனொ இருக்குன்னு பசொன்கனன்ல, அதனொல பவளிகய க ொய் சிைபரட் ிடிச்கசன்,, ஏன்மொ உனக்கு சிைபரட் வொசகன ிடிக்ைொதொ?” என்று சத்யன் சிறிது வருத்தமொை கைட்ை “ அய்கயொ யொரு பசொன்னது எனக்கு சிைபரட் வொசகன ிடிக்ைொதுன்னு,, எனக்கு ிடிக்குகம” என்றவள் அவன் முைத்கத பநருங்ைி சர்பரன மூச்கச இழுத்து அந்த வொசகனகய ைண்மூடி ரசித்துவிட்டு “ இதுமட்டும் இல்ல, இன்னும் புதுசொ மகை ப ய்யும்க ொது மண்ணுல இருந்து ஒரு வொசகன அது, அப்புறம் மண்பணண்பணய் வொசகன, " அப்புறம் நல்லொ சியொ இருக்கும்க ொது எங்ைம்மொ ைடுகு தொளிக்கும் க ொது அந்த வொசகன பரொம் புடிக்கும்,, அப்புறம் கலசொ மகை ப ய்யும்க ொது எங்ைம்மொகவொட கைய கசகலய க ொத்திைிட்டு தூங்கும்க ொது அந்த கசகலயில வருகம ஒரு வொசகன அது ிடிக்கும்,, ஆனொ அபதல்லொம் அப்க ொ,, இப்க ொ நம்ம தம் ிப் ொப் ொ கமல ஒரு வொசகன வருகத அது,, அப்புறம் நீங்ை என் க்ைத்துல உட்ைொரும்க ொது உங்ைகமல

வர்ற வொசகன அதுவும் எனக்கு பரொம் பரொம் புடிக்குது” என்று மொன்சி தனக்கு ிடித்தகத எல்லொம் ட்டியலிட்டு பசொல்லிபைொண்டுப் க ொை சத்யன் அவள் உதடுைகளொடு கசர்ந்து க சும் அவள் ைண்ைகளயும் ரசித்துக்பைொண்கட அவள் க சுவகத கைட்டொன் “ உங்ைளுக்கு என்னபவல்லொம் ிடிக்கும்” என்று மொன்சி கைட்ை “ முன்னொடி எல்லொம் எதுவும் ிடிக்ைொது,, இப்க ொ இந்த மூனு நொளொ உன்கனயும் இந்த பசல்லக்குட்டிப் க யகனயும் ிடிக்கும்” என்று சத்யன் பசொல்ல “ ம் சரி, ஆனொ அருணொ அக்ைொ நல்லவங்ைளொச்கச, அவங்ைகளயும் உங்ைளுக்கு ிடிக்கும் தொகன,, ொத்தியொ என்ைிட்ட ப ொய் பசொல்லிட்டீங்ைகள” என்று மொன்சி தகலகய சிலிப் ிக்பைொண்டு சினுங்ை... பநற்றியில் விழுந்த கூந்தகல ஒதுக்ைி விட்டு “ சரி சரி அருணொகவயும் ிடிக்கும், பசொல்ல மறந்து க ொய்ட்கடன்” என்று அவகள அகணத்து சமொதொனம் பசய்தொன் அன்று இரவு சத்யனும் மொன்சியும் சொப் ிட்டு முடித்ததும் அவகள டுக்ை கவத்த சத்யன், அவளருைில் அமர்ந்து “ மொன்சி உனக்கு இப்க ொ உடம்புக்கு ரவொயில்கலயொ? எதுவும் ிரச்சகன இல்கலகய? ” என்று கைட்ை “ ஏன் நொன் நல்லொத்தொகன இருக்கைன்” என்றொள் மொன்சி “ இல்லம்மொ ப்ளடீிங், எல்லொம் சரியொயிருச்ச,, ஏன்னொ நொகளக்கை கைொகவக்கு க ொைலொம்னு பநகனக்ைிகறன்” என்று சத்யன் பசொல்ல எவ்வளவு குைந்கதத்தனமொை இருந்தொலும் நொனும் ப ண்தொன் என் துக ொல் முைத்தில் கலசொய் பவட்ைச் சிவப்பு டர தகலகுனிந்து “ ம்ம் இப்க ொ ரவொயில்கல,, நொகளக்கு க ொைலொம்” என்றொள் மொன்சி “ சரி நல்லொ டுத்து தூங்கு,, ைொகலயில பவயில் ஏறவும் கைொகவக்கு ைிளம் லொம்” என்று கூறிவிட்டு அவள் பநற்றியில் சற்று அழுத்தமொை முத்தமிட்டு ைம் ளியொல் மூடிவிட்டு வந்தொன் தனது பமொக கல எடுத்து தன் அப் ொவுக்கு க ொன் பசய்து, ‘ மொன்சி,, குைந்கதயுடன், நொகளகய கைொகவ வருவதொை கூறியவன், தன் அகறக்கு க்ைத்து அகறகய மொன்சிக்கும் குைந்கதக்கும் தயொர் பசய்து கவக்ைச் பசொன்னொன்

ிறகு டுக்கைகய விரித்து டுத்தவனுக்கு,, கைொகவயில் என்ன நடக்குகமொ என்ற ப ரிய கைொள்விக் குறியுடன் தூக்ைம் வந்தது மறுநொள் ைொகல மொன்சிக்கு பவந்நீர் கவத்துக் பைொடுத்து குளிக்ைச் பசொல்ல, அவள் அவகன கைள்விகயொடு ொர்த்து “ கநொத்து அதுக்கு முதல் நொளும் நீங்ைதொகன குளிக்ை வச்சீங்ை, இப் மட்டும் ஏன் என்கனகய குளிக்ைச் பசொல்றஙீ்ை?” என்று குைப் மொன குரலில் கைட்ை தன் மனநிகல புரியொமல் க சுைிறொகள என்று நிகனத்த சத்யன், இவளுக்கு தில் பசொல்றகதவிட மனகச ைட்டுப் டுத்திக்ைிட்டுநொமகல இவகள குளிக்ை வச்சிரலொம் என்று நிகனத்து “ சரி வொ நொகன குளிக்ை கவக்ைிகறன்” என்று அவகள அகைத்துக்பைொண்டு ொத்ரூமுக்குள் க ொனொன் உள்கள க ொனதும் “ நீங்ை ஒன்னும் குளிக்ை கவக்ை கவனொம் நொகன குளிச்சுக்ைிகறன், அதொன் உடம்பு நல்லொயிருச்கச” என்று கூறி அவன் முதுைில் கைகவத்து பவளிகய தள்ளிவிட்டு ைதகவ சொத்திக்பைொண்டொள் சத்யனுக்கு ஒரு புறம் நிம்மதியொை இருந்தொலும் மறுபுறம் ஏமொற்றமொை இருந்தது, குளித்துவிட்டு வந்தவள் தன்னிடம் இருப் திகலகய விகல அதிைமொன நூறுரூ ொய் மதிப்புள்ள ஒரு புடகவ எடுத்துக் ைட்டிக்பைொண்டொள்,, இருவரும் கசர்ந்து குைந்கதகய துகடத்து, உகட மொற்றி, குைந்கதக்கு சியொற்றிவிட்டு, கதகவயொனவற்கற எடுத்துக்பைொண்டு புறப் ட்டு பவளிகய வந்து ைொரில் ஏறி அமர்ந்தனர் ின்சீட்டில் குைந்கதகய மடியில் கவத்துக்பைொண்டு மொன்சி அமர அவளுக்கு அருகை சத்யன் அமர்ந்து அவகள தன் கதொளில் சொய்த்துக்பைொண்டொன் அவன் கதொளில் சொய்ந்தவொகற “ நொன் ைொர்ல வர்றது இது பரண்டொவது வொட்டி,, ர்ஸ்ட் அருணொ அக்ைொ கூட மதுகரயிகலருந்து வந்கதன்,, இப்க ொ தம் ிப் ொப் ொகவொட உங்ைகூட ைொர்ல கைொயமுத்தூர்க்கு க ொகறன்,, எனக்கு சின்ன வயசுகலர்ந்கத ைொர்ல க ொைனும்னு பரொம் ஆகச இப்க ொதொன் அது நிகறகவறுச்சு,, எல்லொகம அருணொ அக்ைொவொல தொன்” என்றவகள .. டிகரவகர ைண்ணொல் ஜொகடைொட்டி உதட்டில் விரல் கவத்து , க சொகத’ என் துக ொல் கசகைபசய்தொன் சத்யன், சரிபயன்று விைிைகள உருட்டி ப ரிதொை தகலயகசத்தொள் மொன்சி

சற்று கநரத்தில் இதமொன ைொற்றின் கவைத்தில் தூக்ைம் வருவதுக ொல் அடிக்ைடி ைண்ைகள சிமிட்ட, அவளிடமிருந்து தன் மைகன வொங்ைி தன் மடியில் கவத்துக்பைொண்டு அவகள வசதியொை தன் கதொளில் சொய்த்து தூங்ைகவத்தொன் சத்யன் சற்றுகநரத்தில் மொன்சி தூங்ைிப்க ொை,, அவளின் முைத்கத ரசகனயுடன் ொர்த்துக்பைொண்டு வந்தொன் சத்யன், அவளின் ஒவ்பவொரு உறுப்பும் ைவிகத,, ஒவ்பவொரு அகசவும் ைவிகத,, அவளின் ஒவ்பவொரு பசயலும் ைவிகத,, அவளின் ஒவ்பவொரு வொர்த்கதயும் ைவிகத

" எந்த ப ண்ணிலும் இல்லொத ஒன்று,,

" ஏகதொ அது ஏகதொ,, அடி ஏகதொ உன்னிடம் இருக்ைிறது,,

" அகத அறியொமல் விட மொட்படன்,, " அது வகர உன்கன பதொட மொட்கடன்,,

" எந்த ப ண்ணிலும் இல்லொத ஒன்று,,

" ஏகதொ அது ஏகதொ,, அடி ஏகதொ உன்னிடம் இருக்ைிறது,,

" அகத அறியொமல் விட மொட்படன்,, " அது வகர உன்கன பதொட மொட்கடன்,,

' கூந்தல் முடிைள் பநற்றிப் ரப் ில்,,

" கைொலம் க ொடுகத அதுவொ?,, கைொலம் க ொடுகத அதுவொ?,,

" சிரிக்கும்க ொது ைண்ணில் மின்னல்,, " பதறித்து ஓடுகத அதுவொ?,, பதறித்து ஓடுகத அதுவொ?,,

" மூக்ைின் கமகல மூக்குத்தி க ொகல மச்சம் உள்ளகத,,

" அதுவொ?, அதுவொ?, அதுவொ?,,

" ைழுத்தின் ைீகை ைவிகதைள் இரண்டு மிச்சம் உள்ளகத,, " அதுவொ?, அதுவொ?, அதுவொ?,

" அகத அறியொமல் விட மொட்படன்,,

" அது வகர உன்கன பதொட மொட்கடன்,,

" எந்த ப ண்ணிலும் இல்லொத ஒன்று,, " ஏகதொ அது ஏகதொ ,,அடி ஏகதொ உன்னிடம் இருக்ைிறது,,

" அகத அறியொமல் விட மொட்படன்,,

" அது வகர உன்கன பதொட மொட்கடன்,,

" முல்கல நிறத்துப் ற்ைளில் ஒன்று,, " தள்ளி உள்ளகத அதுவொ?, தள்ளி உள்ளகத அதுவொ?,,

" சங்கு ைழுத்கத ொசிமணிைள்,,

" தடவுைின்றகத அதுவொ?,, தடவுைின்றகத அதுவொ?,,

" ஒவ்பவொரு வொக்ைியம் முடியும் முன்கன புன்னகை பசய்வொய்,, " அதுவொ?, அதுவொ?,அதுவொ?,,

" ஓரிரு வொர்த்கத தப் ொய் க ொனொல் உதடு ைடிப் ொய்,,

" அதுவொ?, அதுவொ? ,அதுவொ?,,

" அகத அறியொமல் விட மொட்படன்,, " அது வகர உன்கன பதொட மொட்கடன்,,

" எந்த ப ண்ணிலும் இல்லொத ஒன்று,,

" ஏகதொ அது ஏகதொ ,,அடி ஏகதொ உன்னிடம் இருக்ைிறது,,

" அகத அறியொமல் விட மொட்படன்,, " அது வகர உன்கன பதொட மொட்கடன்,,

சத்யனின் ைொர் அவன் வடீ்கட அகடந்தக ொது, திருமணவடீு க ொல் ந்தல் எல்லொம் க ொடப் ட்டு திருவிைொ க ொல கூட்டம் நிரம் ி வைிந்தது, ைொகரவிட்டு இறங்ைிய சத்யனுக்கு ஏழுவருடத்திற்கு ிறகு தனது வடீ்கட இப் டி ொர்த்ததற்கு ிறகு இப்க ொதுதொன் வடீு பசொந்தைொரர்ைள் நிரம் ி சந்கதொஷத்துடன் ைொணப் ட்டது க ொல இருந்தது எனக்கு ஒரு குைந்கத கவண்டும் என்று நொன் கயொசிக்ைவில்கல என்றொலும் எனது பசொந்தைொரர்ைளின் அன்றொட கவண்டுதல் இதுவொைகவ இருந்திருக்ைிறது என் து சத்யனுக்குப் புரிய, அவனுக்கு ைண்ைள் ைலங்ைியது சத்யன் முதலில் குைந்கதயுடன் இறங்ைிவிட்டு மொன்சிக்கு கைநீட்டி அவள் கைகயப் ிடித்துக் பைொண்டு இறங்ைியதும் குைந்கதகய அவளிடம் பைொடுத்தொன்,

ஒருப ண் ஓடிவந்து “ வடீ்டுக்குள்ள இப்க ொ வரகவனொமொ,, அம்மொ இங்ைகய இருக்ைச் பசொன்னொங்ை,, ஆரத்தி எடுத்துட்டு வர்றொங்ை” என்று தைவல் பசொல்லிவிட்டு ஓடினொள் தூக்ைக்ைலக்ைத்தில் இறங்ைிய மொன்சி அந்த வடீ்டின் ிரமொண்டத்கதயும் வொசலில் க ொடப் ட்டள்ள ந்தகலயும் கூடியிருந்த கூட்டத்கதயும் ொர்த்து “ இது ைல்யொணச் சத்திரமொ? இங்ை ைல்யொணமொ நடக்குது?” என்று கைட்ை “ இல்லம்மொ இதுதொன் என்வடீு,, அதொவது இந்த இளவரசகனொட வடீு, இனிகம நம்ம வடீு” என்று ப ருகமயொை பசொல்லிவிட்டு சத்யன் சிரிக்ை அவர்ைள் வொசப் டியில் நின்றதொல் க்ைவொட்டில் இருந்த கதொட்டத்தில் ஒரு ந்தல் க ொடப் ட்டு ப ரியப ரிய ொத்திரங்ைளில் சகமயல் கவகல நடந்துபைொண்டு இருந்தது அகதபயல்லொம் வியப்புடன் ொர்த்த மொன்சி “ அபதல்லொம் சரி, ஆனொ ஏன் ந்தல் க ொட்டுருக்ைொங்ை,ஏன் இவ்களொ ப ரிய அண்டொவுல சொப் ொடு ஆக்குறொங்ை” என்று தனது அடுத்த கைள்விகய பதொடுக்ை அகனவரும் ொர்க்ை தனது ஒருகைகய எடுத்து உரிகமயுடன் அவள் கதொளில் க ொட்டு தன்னருகை பநருக்ைமொை நிற்க்ைகவத்த சத்யன் “ அது நம்ம வடீ்டுல இப் டித்தொன் மொன்சி ஏதொவது விகசஷம்னொ, இப் டித்தொன் சொப் ொடு பசய்வொங்ை, நமக்கு பசொந்தக்ைொரங்ை நிகறய க ர் இருக்ைொங்ை ” என்று சத்யன் அவளுக்கு ப ொருகமயொை விளக்கும்க ொகத ஆரத்தித் தட்டுடன் அவன் ொட்டியும், அம்மொவும், த்மொவும், வர சத்யன் அத்கதொடு க ச்கச நிறுத்தினொன் மறு டியும் ஏகதொ கைட்ை வந்த மொன்சியும் அவர்ைகளப் ொர்த்து சிகனைமொய் புன்னகை பசய்ய, மூவரும் அவர்ைளுக்கு ஆரத்தி சுற்ற, ொட்டி மங்ைளநீகர பதொட்டு சத்யனுக்கும் மொன்சிக்கும் கவக்ை, மொன்சி கையிலிருந்த குைந்கதகய ைொட்டி “ தம் ிப் ொப் ொக்கு” என்று கைட்ை “ அவனுக்கும் தொன்மொ” என்று ொட்டி குைந்கதக்கும் ப ொட்டு கவக்ை, த்மொ குைந்கதகய வொங்ைிக்பைொண்டு வடீ்டுக்குள் க ொனொள்,, சத்யன் மொன்சியின் கதொளில் இருந்த கைகய எடுக்ைகவ இல்கல, அப் டிகய அவகள அகைத்துக்பைொண்டு வடீ்டுக்குள் க ொனொன் இருவரும் ொலில் அமர, சற்றுகநரத்தில் அங்குவந்த கவகலக்ைொரர்ைளின் மரியொகதகய சிறு தகலயகசப்புடன் ஏற்று,, உறவினர்ைளிடம் ைம் ரீமொய் க சிய சத்யகனகய வியப்புடன் ொர்த்தொள் மொன்சி சத்யன் மொன்சி ொர்த்து என்ன என் து க ொல் ொர்கவயொகலகய கைட்ை

“ இல்ல இகதபயல்லொத்கதயும் ொர்த்தொ, அந்தைொல ரொஜொக்ைள் டத்துல வர்றமொதிரி ஓவர் ில்டப் ொ இருக்கு” என்று மொன்சி அகனவரின் முன்பும் குறும்புத்தனமொை நக்ைல் பசய்ய “ அப் டிப்க ொடு,, இதுக்குத்தொன் எனக்கு துகணக்கு ஒரு ஆள் இல்கலன்னு ொர்த்கதன்” என்று கூறிய த்மொ மொன்சியுடன் கஜொடி கசர, சத்யன் அம்க ல் என்று தகலக்கு கமல கைகயத் தூக்ைினொன் சற்றுகநரத்தில் உணவு முடிந்து மொன்சியும் குைந்கதயும் ஓய்பவடுக்ை கவண்டும் என்று சத்யனின் அகறக்கு க்ைத்து அகறக்கு த்மொவும் பூங்கைொகதயும் அகைத்துச்பசல்ல, மொன்சி தயங்ைி நின்று சத்யகனப் ொர்த்தொள், ஒகர ொர்கவயில் அவள் மனகத டித்த சத்யன், க சிக்பைொண்டிருந்தவர்ைளிடம் “ இகதொ வர்கறன், நீங்ைல்லொம் க ொய் சொப் ிடுங்ை” பசொல்லிவிட்டு மொன்சியின் கதொளில் கைகவத்து அகணத்தவொறு சத்யன் அகைத்துச்பசல்ல, ஒகர ொர்கவயில் புரிந்துபைொள்ளும் அவர்ைளின் அன்கயொன்யத்கதப் ொர்த்து பூங்கைொகதக்கு ைண்ைள் ைலங்ைியது மொன்சிக்ைொை ஒதுக்ைப் ட்டிருந்த அகற ஒரு தொயும் குைந்கதயும் வசிக்ை சைலவசதிைளுடன் இருந்தது, ைட்டிலுக்கு க்ைத்தில் இருந்த மரத்பதொட்டிலில் குைந்கதகய த்மொ ைிடத்த , சத்யன் மொன்சிகய ைட்டிலில் உட்ைொர கவத்துவிட்டு க்ைத்தில் அமர்ந்துபைொண்டொன் மொன்சி மிரட்சியுடன் அந்த அகறகய சுற்றிச்சுற்றி தன் ொர்கவகய ஓடவிட்டு “ இவ்களொ ப ரிய ரூம்ல நொனும் தம் ிப் ொப் ொவும் மட்டும் இருக்ைனுமொ?” என்று குரலில் ைலவரத்துடன் கைட்ை அவளுக்கு மறு க்ைத்தில் அமர்ந்த பூங்கைொகத “ இல்லம்மொ குைந்கத பைொஞ்சம் ப ரிசொகுற வகரக்கும் நொனும் உன்கூட இங்ைகய கநட்ல இருக்கைன்,, ைல்ல இகதொ இந்த ப ல்கல அடிச்சொ கவகலக்ைொரங்ை வந்துடுவொங்ை, உனக்கும் குைந்கதக்கும் கதகவயொனகத ொர்த்துப் ொங்ை” என்று பூங்கைொகத மொன்சிக்ை விளக்ைமளிக்ை.. மொன்சி சத்யகனப் ொர்த்து “ நீங்ை எங்ை இருப் ஙீ்ை,, எங்ைகள ொர்த்துக்ை மொட்டீங்ைளொ? நீங்ை என்கூடகவ இருக்கைன்னு பசொல்லித்தொகன கைொயமுத்தூருக்கு கூட்டி வந்தீங்ை? ” என்று அழு வள் க ொல கைட்டொள்

சத்யன் அவள் கைகய எடுத்து தன் மடியில் கவத்து ஆறுதலொய் தடவியவொறு “ நொன் இகதொ இந்த க்ைத்து ரூம்ல தொன் இருப்க ன்,, உனக்கு எப் ொர்க்ைனுகமொ அப் உடகன வந்துருகவன்” என்றொன் “ ம் ூம் ஒன்னு நீங்ை இந்த ரூமுக்கு வொங்ை,, இல்கலன்னொ எங்ைகள உங்ை ரூமுக்கு கூட்டிப்க ொங்ை,, நீங்ை இல்லொம என்னொலயும் ொப் ொவொலயும் எப் வுகம இருக்ைகவ முடியொது,, கநட்டு என்கனயும் ொப் ொகவயும் யொரு முத்தம் குடுத்து தூங்ைகவப் ொங்ை?, கநட்ல ொப் ொ அழுதொ என்கன எழுப் ி யொரு ொல் குடுக்ை கவப் ொங்ை?, அப்புறம் எனக்கு தூக்ைம் வர்றவகரக்கும் யொரு என்கூட க சுவொ? என்கனய விட்டுட்டு எங்ையுகம க ொைொதீங்ை ” என்று கூறிவிட்டு மொன்சி ைலங்ைிய ைண்ைளில் இருந்த ஒரு பசொட்டு நீகர ைன்னங்ைளில் விட அவள் ைண்ணகீரப் ொர்த்ததும் சத்யன் துடித்துப்க ொனொன், அவகள தன் பநஞ்கசொடு அகணத்து “ கவனொம்டொ ைண்ணம்மொ இதுக்குப்க ொய் அைலொமொ? எதுக்குகம நீ அைக்கூடொதுன்னு பசொல்லிருக்கைன்ல,, இப் என்ன நொனும் இங்ைகய இருக்ைனும் அவ்வளவுதொகன, சரி இந்த ரூம்லகய இருக்கைன், உன்கூடகவ இருப்க ன்டொ ைண்ணம்மொ, ப்ளஸீ் நீ அைமட்டும் பசய்யொகத?” என்று அவகள சமொதொனம் பசய்த சத்யனின் ைண்ைளிலும் ைண்ணரீ் ைண்ைலங்ைி சத்யனின் கதொளில் கைகவத்த த்மொ “ சத்யொ அவகளொட அம்மொ இல்லொததொல பரொம் தனிகமயொ லீ் ண்றொப் க ொலருக்கு,, அவளுக்கு உன்கனொட துகண மட்டும்தொன் ப ரிசொ பதரியுது,, கமலும் கமலும் அவகள கவதகனப் டுத்த கவண்டொம், நீ அவகூடகவ இருந்துக்ை உன்கனொட திங்ஸ் எல்லொம் இங்ைகய எடுத்துட்டு வந்து வச்சுக்ை, கவகலக்ைொரங்ைகள இன்பனொரு ைட்டிகல எடுத்துட்டு வந்து க ொடச்பசொல்கறன்,, , பரொம் அன்புக்ைொை ஏங்ைியிருப் ொ க ொலருக்கு,, பைொஞ்ச நொகளக்கு அவகள விட்டு எங்ையும் க ொைொகத சத்யொ ” என்று த்மொ புரிதலொை கூறியதும் பூங்கைொகதயும் அதுதொன் சரி என்று தகலயகசத்து ஆகமொதித்தொள் குைந்கத தூங்ைிவிட, த்மொவும் பூங்கைொகதயும் அங்ைிருந்து ைிளம் ினர் ,, சத்யன் எழுந்து ஏசியின் அளகவ குகறத்துவிட்டு ைட்டிலில் தகலயகணகய சரிபசய்து மொன்சியின் கதொளில் கைகவத்து தகலயகணயில் சொய்த்து டுக்ைகவத்தொன், மொன்சி அவன் கைகய எடுத்து தனது ைன்னத்துக்கு அடியில் கவத்துக்பைொண்டு டுத்துக்பைொள்ள, சத்யன் சிரிப்புடன் கைகய எடுக்ைொமல் அவள் க்ைத்தில் ைொல்ைகள நீட்டி சரிந்து அமர்ந்தொன் ‘ சற்றுகநரத்தில் மொன்சி தூங்ைிவிட, பமதுவொை தனது கைகய உருவிக்பைொண்டு எழுந்து அவள் க்ைமொை திரும் ி அமர்ந்தொன், பதொட்டிலில் தூங்கும் குைந்கதக்கும் ைட்டிலில்

தூங்கும் மொன்சிக்கும் உடகலத் தவிர கவறு எந்த வித்யொசமும் சத்யனுக்கு பதரியவில்கல,, இருவரும் எனக்கை பசொந்தம் என்றொலும் அதற்ைொன உரிகம இன்னும் முழுகமயொை ைிகடக்ைவில்கலகய என்று அவன் மனம் கவதகனயில் ைசிந்தது சிறிதுகநரம் அவகள ொர்த்துக்பைொண்டிருந்துவிட்டு , ஒரு நீண்ட பநடுமூச்சுடன் ைட்டிகலவிட்டு எழுந்து அகறயிலிருந்து பவளிகய வந்தொன்,, ைதகவ ஓகச டொமல் மூடிவிட்டு ைீகை வந்தவன் கநகர சகமயலகறக்கு க ொனொன் அவன் நிகனத்ததுக ொலகவ அவன் அம்மொவும் த்மொவும் அங்கை ஏகதொ கவகலயொயிருந்தனர்,, அவர்ைகள பநருங்ைி “ பரண்டுக ரும் அப் ொகவொட ரூமுக்கு வொங்ை, பைொஞ்சம் க சனும்” என்று பசொல்ல “ சரி நீ க ொப் ொ நொங்ை ின்னொடிகய வர்கறொம்” என்றொள் அவன் அம்மொ சத்யன் அவன் அப் ொவின் அகறக்குள் நுகையும்க ொது அவர் க ொனில் யொருடகனொ க சிக்பைொண்டு இருந்தொர் “ இல்லப் ொ தவுசண்ட்க்குள்ள இருக்குற கசகலைள் மட்டும் குடுத்தனுப்பு, ைொஸ்ட்லி கசகலபயல்லொம் மருமைளுக்கு உடம்பு சரியொனதும் கநர்லகய வந்து எடுத்துக்குவொங்ைப் ொ,, ஆமொம் இன்னிக்கு ஈவினிங் குடுத்தனுப்பு” என்று பசொல்லிவிட்டு க ொகன கவத்துவிட்டு மைகனத் திரும் ி ொர்த்து “ வொ சத்யொ உட்ைொரு, பரண்டு க ரும் தூங்ைிட்டொங்ைளொ?” என்றொர் அவர் மருமைள் என்று குறிப் ிட்டது மொன்சிகயத்தொன் என்று புரிய, சத்யனுக்கு மனசுக்குள் சுருக்பைன்றது, அவருக்கு எதிரில் இருந்த கசொ ொவில் அமர்ந்து “ ஆமொம் தூங்ைிட்டொங்ைப் ொ ” என்றவன் தகலகய ைவிழ்ந்து கைகய ிகசந்த டி அமர்ந்திருந்தொன் அவன் முைத்கத ொர்த்ததுகம ஏகதொ க ச வந்திருக்ைிறொன் என்று புரிந்துபைொண்ட ரொஜதுகர “ பசொல்லுப் ொ என்ன விஷயம்?” என்றொர் அப்க ொது உள்கள வந்த பூங்கைொகத ரொஜதுகரயின் அருைில் அமர, த்மொ சற்று தள்ளியிருந்த நொற்ைொலியில் அமர்ந்தொள்,, சத்யன் எழுந்துபசன்று ைதகவ மூடி லொக் பசய்துவிட்டு வந்து மறு டியும் அகத இடத்தில் அமர்ந்தொன்,, அவன் பநஞ்சில் இருப் கத பவளிகய பைொட்டொமல் இன்னும் பைொஞ்ச கநரம் கவத்திருந்தொல் பவடித்துவிடும் க ொல் ொரமொை இருந்தது தகலகுனிந்து தனது விரல் நைங்ைகள ஒன்றுடன் ஒன்று கவத்து அளவு ொர்த்தவன், ஒருமுடிவுடன் நிமிர்ந்து “ அப் ொ என்னொல இதுக்கு கமலயும் எல்லொத்கதயும் மகறச்சு

கவக்ைமுடியகல, இப்க ொ நொன் எல்லொத்கதயும் பசொல்லிர்கறன், நீங்ை மூனுக ரும் கசர்ந்து இந்த ிரச்சகனக்கு ஒரு நல்ல வைிகய பசொல்லனும்” என்று ஆரம் ிக்ை “ எதுவொயிருந்தொலும் நொங்ை ஏத்துக்ை தயொரொ இருக்கைொம் சத்யொ,, உன்கனொட நலன்தொன் எங்ைளுக்கு முக்ைியம், நொங்ை கதர்பதடுத்து பைொடுத்த வொழ்க்கையொல நீ ட்ட ைஷ்டம் க ொதும், இனிகமலொவது நீ ப ொண்டொட்டி குைந்கதங்ைன்னு நல்லொருக்ைனும் சத்யொ அதனொல எதுவொனொலும் பசொல்லு சத்யொ,, என்று பூங்கைொகத பசொல்ல, அகத ஆகமொதிப் து க ொல் ரொஜதுகர அகமதியொை இருந்தொர் தொயின் வொர்த்கதைள் கதரியத்கத பைொடுக்ை “ அம்மொ, அப் ொ, அண்ணி, நீங்ைல்லொம் நிகனக்ைிற மொதிரி மொன்சி என்கனொட இரண்டொவது மகனவி ைிகடயொது,, இன்னும் கைட்டொ நொலுநொகளக்கு முன்னொடி வகரக்கும் அவ யொர்கன எனக்கு பதரியொது, குைந்கத ிறக்கும்க ொதுதொன் நொன் அவகள முதல்முதலொ ொர்த்தகத, அதுக்கு முன்னொடி அவகள ொர்த்ததில்கல” என்று சத்யன் பசொல்ல அங்கை இருந்தவர்ைளின் முைத்தில் யங்ைர அதிர்ச்சி, என்ன பசொல்வது என்று பதரியொமல் அகனவரும் அதிர்ச்சியுடன் விைிக்ை, ரொஜதுகரதொன் முதலில் சுதொரித்துக்பைொண்டு “ என்னடொ பசொல்ற? அப்க ொ குைந்கத யொகரொடது?” என்று அவர் பசொல்லும்க ொகத குறுக்ைிட்ட பூங்கைொகத.... “ அய்கயொ குைந்கத உன்கன மொதிரிகய இருக்குன்னு பநகனச்கசனடொ, என் பநகனப்புல மண் அள்ளி க ொட்டுட்டிகயடொ” என்று புலம் ியவள் ஏகதொ நிகனவு வந்தொர்ப்க ொல் “ இல்கலகய இவனுக்கு மொதிரிகய ைொது ஓரத்துல மச்சம் இருக்கை,, கடய் சத்யொ உண்கமகய பசொல்லுடொ” என்று அந்த தொய் ரிதவித்தொள், பூங்கைொகதக்கு அந்த குைந்கதயொல் இந்த குடும் கம மறு டியும் உயிர்ப ற்றது என்ற தவிப்பு அகதொடு மொன்சிகயயும் பரொம் கவ ிடித்துவிட்டது, அதனொல் சத்யகன நம் வில்கல “ அம்மொ ப்ளஸீ் நொன் பசொல்றகத முழுசொ கைளுங்ை,, குைந்கத என்கனொடதுதொன்,, நம் குடும் வொரிசுதொன்,, என் ரத்தம்தொன்,, அதுல உங்ைளுக்கு எந்த சந்கதைமும் கவண்டொம்” என்று சத்யன் பசொன்னதும் “ என்னடொ குைப்புற,, மொன்சிகய நீ ொர்த்தகதயில்கலன்னு பசொல்ற,, அப்புறம் குைந்கத உன்கனொடதுன்னு பசொல்ற,, ஒன்னுகம புரியகலகயடொ” என்று ரொஜதுகர எரிச்சலுடன் கைட்டொர் “ அப் ொ எகதயுகம பதளிவொ பசொன்னொதொன் உங்ைளுக்கு புரியும்” என்ற சத்யன் அருணொவுக்கு குைந்கத ிறக்ை வொய்ப் ில்கல என்றதும் வொடகைத்தொய் மூலமொை குைந்கத ப ற்றுக்பைொள்ள முடிவுபசய்து தன்னிடம் கைட்டுவிட்டு மதுகரயில் இருக்கும்

சித்தி வடீ்டுக்கு க ொனதில் ஆரம் ித்து, ஏகை மொன்சிகய தன் வசியப் க ச்சொல் ஏமொற்றி குைந்கதகய சுமக்ை கவத்தது, ிறகு ஊட்டிக்கு அகைத்துவந்து சிகற கவத்தது, நிலச்சரிவில் மொன்சியின் தொய் இறந்தக ொனது, அருணொ தனக்கு க ொன் பசய்து குைந்கத கவண்டொம் என்று கூறி ஐம் தொயிரம் பைொடுத்து மொன்சிகய ைணக்கு முடித்து எங்ைொவது அனுப்பும் டி பசொன்னது, அதன் ிறகு சத்யன் பைொதித்துப் க ொய் ஊட்டிக்கு ைிளம் ியது, அங்கை மொன்சியின் நிகலகமகயப் ொர்த்து ைண்ணரீ் விட்டது,, ிறகு த்மொவின் உதவியுடன் தன் மைகன இந்த உலகுக்கு பைொண்டு வந்தது, என எல்லொவற்கறயும் ஒன்றுவிடொமல் பசொன்னொன், அங்கை குண்டூசி விழுந்தொலும் அணுகுண்டின் ஓகச கைட்கும் என் துக ொல் லத்த அகமதி நிலவியது, பூங்கைொகத, த்மொ இருவரின் ைண்ணிலும் தொகரத்தொகரயொை ைண்ணரீ் வைிந்தது, ரொஜதுகர கூட ைண்ைளில் கதங்ைிய நீகர கைக்குட்கடயொல் ஒற்றிக்பைொண்டொர் முந்தொகனயொல் முைத்கத துகடத்த பூங்கைொகத ஆகவசமொை நிமிர்ந்து “ அந்த சண்டொளி இன்னும் என்னன்னதொன் பசய்வொன்னு பதரியகலகய, ொவம் ச்கசப் ிள்களய க ொய் இப் டி ஏமொத்தியிருக்ைொகள, பநஞ்சுல பைொஞ்சம் கூடவொ ஈவு இரக்ைம் இல்லொம க ொயிருக்கும், அந்த ப ொண்கண ொர்த்தொ பைொகலைொரனுக்கு கூட அய்கயொப் ொவம்னு இருக்குகம, அந்த ப ொண்கண இப் டி ஏமொத்த எப் டி மனசு வந்துச்சு,, இவளுக்பைல்லொம் நல்ல சொகவ வரொது ” என்று பரொம் கவ உணர்ச்சிவசப் ட்டு க சினொள் க்ைத்தில் இருந்த ரொஜதுகர மகனவியின் கைகயப் ிடித்து சமொதொனம் பசய்ய,, “ ின்ன என்னங்ை,, அய்யய்கயொ அன்னிக்கு மட்டும் இவன் ஊட்டிக்கு க ொைகலன்னொ என்ன நடந்திருக்கும், அம்மொடி பநகனச்சொ என் ஈரக்குகலகய நடுங்குகத,, நம்ம குலசொமி தொன்டொ மைகன உன்கன அன்னிக்கு அனுப் ியிருக்கு” என்று வைிந்த ைண்ணகீரக் கூட பதொகடக்ைொமல் பூங்கைொகத க ச.. “ பைொஞ்சம் அகமதியொ இரு பூங்கைொகத,, நடந்தகதப் த்தி க சொம,, இனிகமல் நடக்ைப்க ொவகதப் த்தி கயொசிப்க ொம்,, அவன் இன்னும் என்ன முடிவு ண்ணிருக்ைொன்னு கைட்க ொம்” என்று மகனவியிடம் பசொல்லிவிட்டு மைனிடம் திரும் ியவர் “ பசொல்லு சத்யொ,, இப்க ொ என்ன பசய்யலொம்,, குைந்கத நம்மது, ஆனொ மொன்சிக்கும் நமக்கும் எந்த சம்மந்தமும் இல்கல, இதுதொன் உண்கம நிலவரம்,, ஆனொ நீயும் அவளும் இருக்குற இருப்பும் உங்ைளுக்ைிகடகய இருக்குற அன்க யும் புரிதகலயும் ொர்த்தொ உன் ிள்களகய த்து மொசம் அவ வயித்துல இருந்தக ொது உங்ைளுக்குள்கள

ஏற் டொத சம்மந்தம் மைன் ிறந்து இந்த நொலுநொள்ல ஏற் ட்டிருக்கும் க ொலருக்கை சத்யொ,, நொன் பசொல்றது சரியொ?” என்று ரொஜதுகர மைனிடம் கநரடியொை கைட்ை தனது ிரச்சகனகய அப் ொவின் வொர்த்கதைள் இலகுவொக்ைியகத உணர்ந்து, ஒரு நிம்மதியுடன் நிமிர்ந்து அமர்ந்த சத்யன் அகனவகரயும் கநரொைப் ொர்த்து “ ஆமொம் ொ இப்க ொ மொன்சிக்கும் எனக்கும் நிகறய சம்மந்தம் இருக்கு,, அவகள என் உயிரொ விரும்புகறன் ொ,, என் மைகன சுமந்து ப ற்றவள் என் தொல் இரக்ைத்தில் வந்த ைொதல் இல்கலப் ொ இது, அவதொன் என் உயிர் , இனிகமல் அவள்தொன் என் வொழ்க்கைனு, என் உணர்வுைள் பசொல்லுதுப் ொ,, இந்த ஏழுவருஷமொ உறங்ைிைிடந்த என் உணர்வுைகள தட்டி எழுப் ியது அவகளொட சிரிப்பும் க ச்சும்தொன், ஒரு நிமிஷம்கூட என்னொல அவகள விட்டுட்டு இருக்ைமுடியொதுப் ொ,, வரண்டுக ொன என் வொழ்க்கைக்கை வசந்தம் அவதொன்,, இனிகமல் அவ இல்கலன்னொ நொனும் இல்கலப் ொ இதுதொன் இப்க ொகதய நிலவரம், இது எனக்கு மரணம் சம் விக்கும் வகர மொறொதுப் ொ” என்று உணர்வுபூர்வமொை க சிய சத்யன் இறுதியில் முைத்கத மூடிக்பைொண்டு குலுங்ைினொன் கவைமொை எழுந்து சத்யன் அருைில் வந்து அமர்ந்த ரொஜதுகர, முைத்கத மூடியிருந்த அவன் கைைகள விலக்ைி தனது கைக்குட்கடயொல் அவன் ைண்ணகீர துகடத்து “ என்னடொ இது சின்னப் புள்களயொட்டம் அழுவுற, நீ இப்க ொ ஒரு ிள்களக்கு தைப் ன்டொ, இப்க ொ என்ன மொன்சிகய நீ விரும்புற அவ்வளவுதொன, ஏற்ைகனகவ நம்ம பசொந்தக்ைொறங்ை எல்லொம் நீங்ை பரண்டுக ரும் புருஷன் ப ொண்டொட்டின்னு தொகன பநகனக்ைிறொங்ை அகதகய உண்கமயொக்ைிட்டொப் க ொகுது,, மொன்சிக்கு உடம்பு நல்லொனதும் நம்ம வடீ்டு பூகஜ ரூம்லகய வச்சு ஒரு தொலிய ைட்டிடு அவ்வளவுதொன்” என்று ரொஜதுகர சந்கதொஷமொை கூற அவரின் சந்கதொஷம் அகனவகரயும் பதொற்றிக்பைொண்டது, ஆனொலும் மவுனமொை இருந்த சத்யன் “ அப் ொ அருணொகவ மறந்துட்டு க சுறஙீ்ை, அவளுக்கு மொன்சி யொருன்னு பதரியும், அதுமட்டுமல்ல அருணொ அவ்வளவு சீக்ைிரம் எனக்கு விவொைரத்து குடுக்ை மொட்டொ” என்று பசொன்னொன் அப்க ொது நொற்ைொலியில் இருந்து எழுந்துவந்து பூங்கைொகதயின் அருைில் அமர்ந்த த்மொ “ என்ன சத்யொ இது,, அவளுக்குப் க ொய் யந்துைிட்டு இந்த அப் ொவிப் ப ொண்ண இப் டிகய விடச்பசொல்றியொ?, சட்டப் டி முதல் மகனவி உயிகரொட இருக்கும் க ொது அவ அனுமதி இல்லொம இரண்டொவது திருமணம் பசய்றது தவறுதொன்,, ஆனொ அவ மகனவியொ இருக்ைவும் தகுதியில்கல தொயொை இருக்ைவும் தகுதியில்கலன்னு நொம நிரூ ிப்க ொம்,, அப் டியும் அவ கடவர்ஸ் குடுக்ைகலன்னொ ஊர் உலைத்துல பரண்டு ப ொண்டொட்டிகயொட எவனும் வொைகலயொ என்ன,, அதுமொதிரி மொன்சியும் நீயும் இங்ைகய இருங்ை அவ அங்ைகய ைிடக்ைட்டும், அவ என்ன கைஸ் க ொட்டொலும் சந்திப்க ொம் சத்யொ, பரண்டொவது ைல்யொணம் ண்ணதுக்கு சட்டம் ஒன்னும் தூக்குத்தண்டகன

குடுத்துட க ொறதில்கல,, இதுனொல நம்ம பசொத்கத அைிஞ்சொலும் சரிதொன், எந்த வைக்கைொ ிரச்சகனகயொ சமொளிப்க ொம் சத்யொ,, நீயும் மொன்சியும் கசர்ந்து வொழுறகத யொரொகலயும் தடுக்ை முடியொது, அருணொவொல முடிஞ்சகத அவ ொர்க்ைட்டும்,, நம்மளொல முடிஞ்சகத நொம ொர்க்ைலொம்,, எனக்கு ஓரைத்தி, அப்புறம் தங்ைச்சி எல்லொகம மொன்சிதொன் ொ நொன் முடிவு ண்ணிட்கடன்,, இதுக்கு கமல ஆம் ிகளங்ை என்ன பசொல்றஙீ்ைன்னு ொக்ைலொம்” என்று த்மொ தீ ொவளி ட்டொசொய் ப ொரிந்து தள்ள.. அதில் அகனவரின் முைமும் பவளிச்சமொனது, “ வடீ்டுக்கு மூத்த மருமை த்மொ அவ பசொன்ன ிறகு எங்ைளுக்கு அதுல எந்த மொற்று ைருத்தும் இல்கல சத்யொ,, குைந்கதக்கு முப் த்திகயொரொம் நொள் ப யர் கவக்ைலொம்னு நம்ம கஜொசியர் ைொகலயில பசொன்னொரு,, அன்னிக்கு ைொகலயில நம்ம பூகஜ ரூம்ல நீ மொன்சி ைழுத்துல தொலி ைட்டுற, அன்னிக்கு மதியம் குைந்கதக்கு ப யர்சூட்டு விைொ நடத்தப்க ொகறன், யொருக்ைொைவும் இந்த விைொகவ நொன் நிறுத்துற மொதிரியில்கல, இதுதொன் என் முடிவு” என்று ரொஜதுகர தனது முடிகவ பசொல்ல பூங்கைொகதக்கு சந்கதொஷத்திலும் ைண்ணரீ் வந்தது,, த்மொ வொபயல்லொம் ல்லொை ைொதுவகர இழுத்து சிரித்தொள்,, சத்யன் மட்டும் இன்னும் அகமதியொைகவ இருக்ை “ இன்னும் என்ன சத்யொ ிரச்சகன,, உம்முன்னு இருக்ை” என்று பூங்கைொகத ைவகலயுடன் மைகனப் ொர்த்து கைட்டொள் அம்மொகவ நிமிர்ந்து ொர்த்த சத்யன் “ அம்மொ நீங்ைல்லொம் நிகனக்ைிற மொதிரி அருணொ எனக்கு ிரச்சகனகய ைிகடயொது,, அவளுக்கு என்கமல மதிப்பு மரியொகத இல்கலன்னொலும், அவகளொட ிைினஸ் கமல பரொம் க்தி இருக்கு,, சமூைத்தில் பரொம் மரியொகதயொன அந்தஸ்துல இருக்ைனும்னு பரொம் கவ விரும்புவொ,, அதனொல கைொர்ட் கைஸ்னு க ொய் அவகளொட மொனம் மரியொகத ஏலம் க ொடப் டுவகத விரும் மொட்டொ,, அகதொட அவளுக்கு குைந்கத ப ற தகுதியில்கல அப் டிங்ைற விஷயம் எல்கலொரொலும் க சப் டுவகதயும் விரும் மொட்டொ,, அதனொல அருணொகவ எளிதொ சமொளிக்ைலொம் என்ற கதரியம் எனக்கு இருக்கு,, எனக்கு இப்க ொ ிரச்சகன மொன்சிதொன்” என்று சத்யன் பசொல்லவும் “ என்னது மொன்சியொ?’ என்று திகைப்புடன் மூவரும் ஒகர சமயத்தில் கைட்டொர்ைள் “ ஆமொம் மொன்சிதொன்,, அவ என்கனப் த்தி என்ன நிகனக்ைிறொ,, அவ மனசுல நொன் எந்த இடத்துல இருக்கைன்னு எதுவுகம எனக்கு புரியகல,, நொன் அவ கூடகவ இருக்ைனும்னு விரும்புறொ,, என்ைிட்ட ஒளிவுமகறவின்றி நடந்துக்குறொ,, பமொத்தத்துல நொன் இந்த நொலுநொள்ல அவளுக்கு பரொம் முக்ைியமொயிட்கடன், ஆனொ இதுல துளிகூட ைொதல் இல்கல, அவகளொட தனிகமக்கு ைிகடச்ச என்கன அழுத்தமொ ற்றிக்பைொள்ள நிகனக்கும் ஒரு எதிர் ொர்ப்பு மட்டும்தொன் அவைிட்ட பதரியுது,, அதுமட்டுமல்ல அருணொ

கமல அளவுைடந்த மரியொகதயும் அன்பும் வச்சிருக்ைொ, இப்க ொ மொன்சிக்கும் எனக்கும் ைல்யொணம்னு பசொன்னொ அகத அருணொவுக்கு பசய்ற துகரொைமொ பநகனச்சு நிச்சயமொ ஒத்துக்ைமொட்டொ, அகதொட அவளுக்கு சில விஷயங்ைள் சுத்தமொ பதரியகல” என்ற சத்யன் பமதுவொை தகலகுனிந்து பமல்லிய குரலில் “ இன்குலூடிங் லவ் அன்ட் பசக்ஸ் ” என்று முடித்தொன் எல்கலொரும் அகமதியொை இருந்தொர்ைள்,, சத்யனுக்கு என்ன ஆறுதல் பசொல்லவது என்று யொருக்கும் புரியவில்கல,, சத்யனும் ைைிவிரக்ைத்தில் தகல நிமிரவில்கல சற்றுகநரம் ைைித்து த்மொதொன் ஆரம் ித்தொள் “ நீ பசொல்றது புரியுது சத்யொ,, எனக்பைன்னகவொ மொன்சிகயப் ொர்த்தொ அப் டி கதொனகல,, அவளுக்கும் உன்கமல் ஒரு அ ிப்ரொயம் இருக்கும்னு பநகனக்ைிகறன், ஆனொ அது ைொதலொ, பவறும் அன் ொனு எனக்கு உறுதியொ பசொல்லத் பதரியகல,, அருணொ கமல வச்சிருக்குற நல்ல அ ிப்ரொயம் பவறும் நூறுரூ ொய் உதவிக்ைொை வந்தது,, ஆனொ நீ அவளுக்கு மறு டியும் உயிகரகய குடுத்துருக்ை, அதனொல உன்கனயும் அருணொகவயும் ஒகர இடத்துல வச்சு ொக்ைமொட்டொ,, நீ எடுத்து பசொன்னொ ைண்டிப் ொ புரிஞ்சுக்குவொ, இத்தகன நொளொ நீ அருணொகவப் த்தி பசொல்லொததொல மொன்சிகயொட அ ிப்ரொயம் மொறொமல் இருந்திருக்ைலொம்,, இனிகமல் நொபமல்லொம் கசர்ந்து எடுத்து பசொல்லி புரியகவப்க ொம்,, அகதொட மொன்சிைிட்ட அருணொ கைபயழுத்து வொங்ைின டொக்குபமண்ட் எல்லொம் இப்க ொ உன் ைிட்டதொகன இருக்கு, அகதபயல்லொம் எடுத்துட்டு வந்து மொன்சிைிட்ட டிக்ைச் பசொல்லுகவொம், அவளும் ைொகலஜ் க ொய் டிச்சவ தொகன, அருணொகவொட துகரொைத்கத டிச்சுட்டு பதரிஞ்சுக்ைட்டும், பதரியொதகத நொம் பசொல்லி புரியகவப்க ொம்,, இபதல்லொம் பரொம் சுல மொன கவகலயொத்தொன் எனக்கு பதரியுது சத்யொ,, ஆனொ நீ ைகடசியொ பசொன்ன பரண்டு விஷயங்ைள் த்தி என்ன பசொல்றதுன்னு எனக்கும் புரியகல சத்யொ” என்று த்மொ தீர்ைமொன குரலில் க சி முடித்தொள் அவளது க ச்சில் சத்யனுக்கை ஒரு பதளிவு ிறந்திருந்தது,, அருணொவின் ிரச்சகனகய தீர்ை மொன்சி கைபயழுத்திட்ட அந்த த்திரங்ைள் உதவும் என்று அவன் கயொசித்துப் ொர்க்ைவில்கல,, இப்க ொது த்மொ பசொன்னதும் ொரம் இறங்ைியது க ொல் இருந்தது, மொன்சிக்கு எப் டியும் அருணொகவப் ற்றி புரியகவத்து விடலொம் என்ற கதரியம் வந்தது, ஆனொல் மொன்சியின் மனதில் எனது நிகல என்ன? இதுக்கு விகடகய யொர் பசொல்வது என்று சத்யன் அகமதியொை இருந்தொன் ரொஜதுகர எழுந்து லத்த கயொசகனயுடன் அந்த அகறயில் குறுக்கும் பநடுக்குமொை நடக்ை ஆரம் ித்தொர், சற்றுகநரம் ைைித்து “ ஏன் சத்யொ இப் டி பசஞ்சொ என்ன,, அருணொகவப் த்தி மொன்சிக்கு புரியகவச்சதுக்கு ிறகு நீ எப் வும்க ொல மொன்சி கூட இரு ஒரு இரு துநொள் ைைிச்சு அவசர கவகலயொ பவளியூர் க ொறதொ பசொல்லிட்டு

மும்க க்கு க ொய் ஒருவொரம் தங்ைிட்டு வொ,, நீ சும்மொ தங்ைகவண்டொம் நம்ம நூல்மில் படவலப் ண்றது சம்மந்தமொ மும்க ல சிலகவகலைள் இருக்கு அகதபயல்லொம் ஆளுங்ைகள ொர்த்து க சிமுடி, மறு டியும் குைந்கதக்கு க ர் கவக்ைிறதுக்கு பரண்டு நொள் முன்னொடி வந்தொ க ொதும்,, நீ அங்கை இருக்குற அந்த ஒரு வொரத்துல மொன்சிகயொட மனசு புரிஞ்சு க ொயிரும், எப் வுகம ிரிவுதொன் அன்புக்கு வலுச்கசர்க்கும், இது ைொதலுக்கும் ப ொருந்தும் சத்யொ, மத்தபதல்லொம் ைல்யொணம் ஆனொ ப ண்ைள் தன்னொல புரிஞ்சுக்குவொங்ை, அதனொல நீ யப் ட கதகவயில்கல ” என்று ரொஜதுகர சத்யனின் ிரச்சகனக்கு பதளிவொனபதொரு முடிகவச் பசொல்ல... சத்யனுக்கும் அவர் பசொல்வது சரிபயன்கற மனதில் ட்டது,, ஆனொல் ஒருவொரம் மொன்சிகயயும் குைந்கதகயயும் எப் டி ிரிந்து இருப் து என்றுதொன் புரியவில்கல அவன் மனகத புரிந்த அவன் அம்மொ எழுந்துவந்து மைனருைில் அமர்ந்து “ சத்யொ அவகள விட்டுட்டு இருக்குறது உனக்கும் ைஷ்டமொத்தொன் இருக்கும், ஆனொ கவற வைியில்லப் ொ அப் ொ பசொல்ற மொதிரி நீ அவகள விட்டுட்டு ஒருவொரம் இருந்தொத்தொன் அவளுக்கு நீ யொருன்னு புரியும், நீ வர்றவகரக்கும் அவகள ைவனமொ ொர்த்துக்ை கவண்டியது என் ப ொறுப்பு சத்யொ, நீ கதரியமொ ஆைகவண்டியகத ொரு” என்று மைனுக்கு ஆறுதல் பசொல்லி நிகலகமகய புரியகவத்தொள் சத்யனுக்கும் அதற்கு கமல் மறுத்து க ச எதுவுமில்கல,, இதுதொன் ிரச்சகனக்கு தீர்வு என்று பதளிவொைப் புரிந்தது,, ிரிவு எனும் ைசப் ொன மருந்கத உண்டொல்தொன் மொன்சியின் ைொதல் ைிகடக்கும் என்றொல் அதற்கு தயொர், என்று நிகனத்தவன் கசொ ொவில் இருந்து எழுந்து “ நீங்ை பசொல்றது தொன் சரிப் ொ, நொன் முப்க க்கு க ொறதுக்கு தயொர், நீங்ை அதுக்கு கதகவயொன ஏற் ொட்கட ொருங்ை, நொன் அதுக்குள்ள அருணொகவொட ிரச்சகனகய சமொளிக்ைிகறன்” என்று கூறிவிட்டு ைதகவ கநொக்ைி க ொனொன் அவன் ின்கனொடு வந்த ரொஜதுகர சத்யனின் கதொளில் கைகவத்து “ அப்புறம் ஒரு முக்ைியமொன விஷயம் சத்யொ,, இனிகமல் மொன்சிகய ஒரு குைந்கதகய ட்ரீட் ண்றமொதிரி ண்ணொகத, உன்கனொட ஒவ்பவொரு பசயலிலும் உன் ைொதகல அவளுக்கு உணர்த்து, அகத அவ இப்க ொ புரிஞ்சுக்ைகலன்னொலும் ரவொயில்கல,, அந்த ஒருவொர ிரிவு புரியகவக்கும்,, நொன் பசொல்றது உனக்கு புரியும்னு பநகனக்ைிகறன்” என்று ரொஜதுகர பசொல்ல. “ ஆமொம் சத்யொ புரியகலன்னொ உன் அப் ொைிட்டகய கைளு, எப் டி ைொதலிக்குறதுன்னு மைனுக்கு க்ளொஸ் எடுப் ொர்,, அய்கயொ ைடவுகள என்னகமொ மைனுக்கு ஒன்னுகம பதரியொத மொதிரில்ல மொமொ பசொல்றொரு,, ஏற்ைனகவ உங்ை மைன் அவகள ைீைகய

விடகல, இப்க ொ நீங்ை கவற பசொல்லிட்டீங்ைளொ இனிகம கநட்ல கூட பநஞ்சுகமலகய க ொட்டு தூங்ைகவப் ொன் சத்யொ” என்று த்மொ கைலி க ச, சூழ்நிகல இயல் ொனது இரவில் மொன்சி தன் பநஞ்சில் டுக்ைகவத்து தூங்ை கவத்தொல் எப் டியிருக்கும் என்ற நிகனப் ில் உள்ளம் துள்ள, சத்யன் வொய்பைொள்ளொ சிரிப்புடன் மொடிக்குப் க ொனொன், அன்றுமொகல மருத்துவமகனக்கு அகைத்துச்பசன்று மொன்சிக்கும் குைந்கதக்கும் உடல்நலம் ற்றிய பசக்ைப் பசய்யகவண்டும் என்று பூங்கைொகத பசொல்ல, சத்யன், த்மொ, பூங்கைொகத, மூவரும் மொன்சி குைந்கதயுடன் மருத்துவமகனக்கு ைிளம் ினொர்ைள்,, சில ரிகசொதகனைளுக்குப் ிறகு இருவரும் எந்தப் ிரச்சகனயும் இல்கல என்று பசொல்லி, மொன்சியின் உடல் லம்ப ற சில மருந்துைகள மட்டும் எழுதி பைொடுத்தொர் டொக்டர் அகனவகரயும் பைொண்டு வந்து வடீ்டில் விட்ட சத்யன் “ பைொஞ்சம் கவகலயிருக்கு இகதொ வந்திர்கறன் என்று கூறிவிட்டு அருணொவும் அவனும் இருந்த வடீ்டுக்கு பசன்றொன் ைொகர வடீ்டுக்கு பவளியிகலகய நிறுத்திவிட்டு கவைமொை உள்கள க ொய் தனது அகறக்குள் பசன்று ஒரு ப ட்டியிலும் க க்ைிலும் தனது உடகமைகள எடுத்து கவத்தவன் மறக்ைொமல், மொன்சி கைபயழுத்திட்ட த்திரங்ைகளயும் எடுத்து கவத்துக்பைொண்டொன், அவற்கற எடுத்துக்பைொண்டு அகறகயவிட்டு பவளிகய வந்த சத்யகன எதிர்பைொண்ட வடீ்டின் ொதுைொப் ொளர் “ நீங்ை வந்தொ உடகன க ொன் ண்ணி கமடம் தைவல் பசொல்லச் பசொன்னொங்ை,, க ொன் ண்ணிருக்கைன், உங்ைளுக்கு இப்க ொ ைொல் ண்ணுவொங்ை க சிட்டு நீங்ை க ொைலொம் சொர்” என்று ணிவுக ொல் உத்தரவொய் பசொல்ல சத்யன் உள்ளுக்குள் புகைச்சலுடன் கசொ ொவில் அமர்ந்தொன்,, சற்றுகநரத்தில் வடீ்டில் இருந்த பதொகலப்க சி ஒலிக்ை, பசக்யூரிட்டி அகத எடுத்து க சிய அடுத்த வினொடி “ சொர் உங்ைளுக்குத்தொன் கமடம் க சுறொங்ை” என்றொன் சத்யன் எழுந்துபசன்று க ொகன வொங்ைி ைொதில் கவத்து “ கலொ” என்றொன் மறுமுகனயில் அருணொவின் குரல் எைத்தொளமொை ஒலித்தது “ என்ன சத்யொ அந்த வண்ணொத்தி மைகளொடகய பசட்டிலொயிட்டப் க ொலருக்கு, எனக்குத் பதரிஞ்சு அவ சரியொன லூசு, உன் லூசு க மிலிக்கும் அவளுக்கும் பரொம் ப ொருத்தமொ இருக்கும், ஆனொ இகத நொன் சும்மொ விடுகவன்னு பநகனச்சியொ சத்யொ, நொலுநொளொ நடந்த

எல்லொகம எனக்குத் பதரியும்,, உன்கனொட லூசு க மிலி பமொத்தமும் ஊட்டிக்குப் க ொய் அவகளயும் அவ குட்டிகயயும் ொர்த்தொங்ைளொகம, என்கன எப் ஒைிச்சுக்ைட்டலொம்னு ப்ளொகனொட இருக்ைொங்ைளொ,, அதுமட்டும் என்ைிட்ட நடக்ைொது சத்யொ,, இந்த அருணொகவ யொரொலும் அகசக்ை முடியொது,, ஆனொ அவகளயும் உன்கனயும் நொரடிக்ைொம விடமொட்கடன் ” என்று ைடுகமயொன வொர்த்கதைகளப் க சி சத்யனுக்கு ஆத்திரத்கத மூட்டினொள் அவள் க சிமுடிக்கும் வகர தனது ஆத்திரத்கத அடக்ைிக்பைொண்டு அகமதியொை இருந்த சத்யன், அவள் முடித்ததும் “ ஏய் ச்சீ வொகய மூடுடி,, இந்த ஏழுவருஷமொ நொன் உன்ைிட்ட ப ொறுத்துப்க ொனதுக்கு ைொரணம் என் க மிலிதொன், என் குடும் பைௌரவம் முக்ைியம பதரிஞ்சதொல உன்கன ஒதுக்ைொம, உன் குகறைகள ப ொறுத்து அகத பவளிகய பசொல்லொம அகமதியொ வொழ்ந்கதன், ஆனொ இப்க ொ அவங்ைகள உன்கன எந்தளவுக்கு பவறுக்குறொங்ைன்னு பதரிஞ்சுக ொச்சு, இனிகமல் நொன் யொருக்ைொைவும் தயங்ைி ஒதுங்ைப் க ொறதில்கல, நொன் எனக்ைொை, என் மொன்சிக்ைொை, என் மைனுக்ைொை வொைப்க ொகறன், உன்னொல என்கன ஓன்னும் ண்ணமுடியொது, ஒழுங்ைொ எனக்கு கடவர்ஸ் குடுத்துட்டு உன் ிைினகை உன்கனொட ைட்டிக்ைிட்டு அழு, இல்ல உன்கனொட குகறைகள கைொர்ட்ல வச்சு நொன் ஏலம் க ொடனும்னு விரும்புனொ நீ பநகனக்ைிறகத நடத்து ” என்று ஆத்திரமொய் சத்யன் க ச எதிர்முகனயில் சிறிதுகநரம் எந்த க ச்சும் இல்லொமல் அகமதியொை இருந்தது ிறகு “ என்ன சத்யொ உனக்கு இவ்வளவு க சத்பதரியுமொ? எனக்கு பரொம் ஆச்சர்யமொ இருக்கு” என்று நக்ைலொை கைட்டொள் அருணொ அந்த நக்ைல் சத்யனின் கைொ த்கத கமலும் ைிளறிவிட “ ஏய் நொன் ஆம் களடி என்னொல எதுவும் முடியும், ஆனொ ஒரு ப ண்ணுக்கு எதிரொ என்கனொட வரீத்கத யண் டுத்தக்கூடொதுன்னு இத்தகன நொளொ அகமதியொ இருந்கதன், ஆனொ மொன்சி விஷயத்துல நீ ஒரு ப ொண்ணொ மட்டும் இல்கல ஒரு இதயமுள்ளவளொ கூட நடந்துக்ைகல, ஒரு அப் ொவிப் ப ொண்ணு உன்கனொட கதகவக்கு யன் டுத்தி, அவகள பைொண்டு வந்து ஊட்டில வச்சு அதனொல அவ தன் தொகய இைந்து நிர்ைதியொ நிற்ை வச்சிகய,, அந்த சமயத்துல நொன் அந்த இடத்துக்கு க ொைகலன்னொ மொன்சிகயொட ைதி என்னொயிருக்கும்னு என்னொல பநகனச்சுக் கூட ொர்க்ை முடியகல, உன்னொல மொன்சி தன் தொகய இைந்தொகள என்னொல அகத மட்டும் மன்னிக்ைகவ முடியொது,, ச்சீ நீபயல்லொம் ஒரு ப ொம் களயொடி,, இனிகமல் தொன்டி இந்த சத்யகனொட மறு க்ைத்கத ொர்க்ைப் க ொற” என்று இகரந்து ைத்த,, எதிர்முகனயில் எந்த திலுமின்றி இகணப்பு துண்டிக்ைப் ட்டது

ச்கச, என்று ஆத்திரத்துடன் க ொகன வசீிபயறிந்து விட்டு தனது ப ட்டிகய சத்யன் எடுக்ை ,, அவன் கைகய விலக்ைி “ குடுங்ை சொர் நொன் எடுத்துட்டு வர்கறன்” என்ற பசக்யூரிட்டி சத்யனின் உகடகமைகள எடுத்துச்பசன்று அவனது ைொரில் கவத்தொன் சத்யன் ஏறியமர ைொர் ைதகவ திறந்தவன், அவன் அமர்ந்ததும் ைதகவ மூடிவிட்டு “ க யன் ப ொறந்ததுக்கு வொழ்த்துக்ைள் சொர், எல்லொம் நல்ல டியொை முடிய ஜசீகை ிரொர்த்திக்ைிகறன் சொர்” என்றொன் சத்யன் வடீ்டுக்கு க ொகும்க ொதும் மனதின் பைொதிப்பு அடங்ைவில்கல, வடீ்டுக்குள் நுகைந்ததும் கவகலக்ைொரர்ைள் எடுத்து வந்த ப ட்டியில் இருந்து அந்த த்திரங்ைகள எடுத்து தன் அப் ொவிடம் பைொடுத்தொன், அமர்ந்து நிதொனமொை அகத முழுவதும் டித்துவிட்டு சத்யனிடம் பைொடுத்தொர் “ அருணொவுக்கு நல்ல ைிரிமினல் கமன்ட் சத்யொ,, ஒரு உலைம் பதரியொத சின்னப் ப ொண்ணுைிட்ட எப் டி எழுதி வொங்ைியிருக்ைொப் ொரு, சரி சரி இகதப் த்தி மொன்சிைிட்ட நொகளக்கு க ச ஆரம் ி இன்னிக்கை கவண்டொம்,, அப்புறம் மொன்சி இன்னும் சொப் ிடகலயொம் நீ வந்ததும் சொப் ிடுகறன்னு ிடிவொதமொ உட்ைொர்ந்திருக்ைொலொம்” என்று ரொஜதுகர பசொன்ன மறொவது நிமிடம் சத்யன் மொடிப் டிைளில் தொவிகயறிக்பைொண்டு இருந்தொன், ரொஜதுகர சிரித்துக்பைொண்கட வந்திருந்த விருந்தினகர ைொணச்பசன்றொர் முதலில் தனது அகறக்குள் க ொய் லொக்ைரில் த்திரங்ைகள கவத்தவன், ின்னொகலகய ப ட்டிகயொடு வந்த கவகலக்ைொரனிடம் ப ட்டிகய எங்கை கவக்ைகவண்டும் என்று பசொல்லிவிட்டு மொன்சியின் அகறக்கு ஓடினொன் அங்கை மொன்சி ைட்டிலில் அமர்ந்து குைந்கதகய மடியில் கவத்துக்பைொண்டு ொல் பைொடுத்துக்பைொண்டு இருக்ை, அவள் க்ைத்தில் சொப் ொட்டு தட்டுடன் இருந்த த்மொ சத்யகனப் ொர்த்துவிட்டு “ யம்மொடி மொன்சி இகதொ உன் சத்யன் வந்துட்டொன்,, இனிகமல் அவன் ொடு உன் ொடு” என்று சொப் ொட்கட கமகசயில் கவத்துவிட்டு சத்யனிடம் வந்து “ அவ இன்னும் சொப் ிடகல,, கைட்டொ அவரு வந்துரட்டும்னு பசொல்றொ, நீகய சொப் ொடு குடு நொன் ைிளம்புகறன்,, அப்புறம் பமொதல்ல கைைொல் ைழுவிட்டு குைந்கதைிட்ட க ொ சத்யொ” என்று பசொல்லிவிட்டு அகறயிலிருந்து பவளிகயறினொள் சத்யன் ொத்ரூமுக்கு க ொய் உகடைகள ைகலந்து சின்னதொய் ஒரு குளியகல க ொட்டுவிட்டு, ஒரு டவகல எடுத்து இடுப் ில் ைட்டிக்பைொண்டு பவளிகய வந்தொன்,, மொன்சி அவகன வியப் ொை ொர்க்ை,, அவள் ொர்கவயின் அர்த்தம் சத்யனுக்கு புரிந்தது, ஊட்டியில் இருந்த நொன்கு நொட்ைளும் சத்யன் ொத்ரூமுக்குள்களகய தொன் உகட

மொற்றிவிட்டு வருவது வைக்ைம், இடுப் ில் டவலுடன் மொன்சி எதிரில் நிற் து இதுதொன் முதல்முகற சத்யன் தனது அகறக்குப் க ொய்தொன் கவறு உகட மொற்றகவண்டும், அதற்குள் மொன்சிக்கு சொப் ொட்கட பைொடுத்துவிட்டு க ொைலொம் என்ற எண்ணத்தில் ைட்டிலில் அமர்ந்து குைந்கத தூக்ைிவிட்டகத ொர்த்து குைந்கதகய எடுத்து பதொட்டிலில் ைிட்டத்தினொன் கமகசயில் இருந்த சொப் ொட்டுத் தட்கட எடுத்துக்பைொண்டு மொன்சியின் எதிரொை அமர்ந்து அதில் இருந்த இட்லியின் மீது சொம் ொகர ஊற்றி விரலொல் ிய்த்து சொம் ொரில் பதொட்டு மொன்சியின் வொயருகை எடுத்துச்பசன்றவன் அப் டிகய நிறுத்தினொன் மொன்சி அவகனகய கவத்தைண் வொங்ைொமல் ொர்த்துக்பைொண்டிருந்தொள், அவளின் ொர்கவ சத்யனின் பநஞ்சில் நிகலத்து இருந்தது “ என்னொச்சு மொன்சி, என்ன அப் டி ொர்க்குற” என்று சத்யன் புரியொத ொவகனயுடன் கைட்ை ட்படன்று ைனவில் இருந்து விைிப் வள் க ொல விைித்த மொன்சி “ ஆங் அது வந்து, உங்ைளுக்கு பநஞ்சில் ஏன் இவ்வளவு முடியிருக்கு” என்றவள் எட்டி அவன் பநஞ்சில் சுருண்டிருந்த முடிகய விரலொல் சுற்றி இழுத்துவிட்டு குைந்கதயொய் தகலசொய்த்து சிரித்தொள் சத்யனுக்கு உடல் கூசி சிலிர்க்ை “ ம்ம் சரி வொகயத்திற மொன்சி” என்று இட்லிகய அவள் வொயில் கவத்தொன் எகதஎகதகயொ க சிக்பைொண்கட பைொஞ்சம் பைொஞ்சமொை மொன்சி சொப் ிட்டு முடிக்ைவும், சத்யன் கைைழுவிவிட்டு வந்து “ பைொஞ்சம் இரு நொன் க ொய் டிரஸ் கசஞ்ச் ண்ணிட்டு வர்கறன்” என்று தனது அகறக்கு க ொய் டீசர்ட்ம் ஷொட்ஸ்ம் மொட்டிக்பைொண்டு வந்தொன் மொன்சி ைட்டிலில் உம்பமன்று டுத்திருக்ை, சத்யன் குைப் த்துடன் அவளருகை க ொய் அமர்ந்து “ என்னொச்சுடொ ஏன் முைம் ஒருமொதிரியொ இருக்கு” என்று கைட்ை “ இப் ஒருத்தவங்ை வந்து உங்ைகள சொப் ிட வரச்பசொன்னொங்ை,, நீங்ை இன்னும் சொப் ிடகவ இல்கலயொ, அது பதரியொம நொன் மட்டும் சொப் ிட்கடன் ொத்தீங்ைளொ, ச்கச எனக்கு உங்ைகமல ொசகம இல்கல ொருங்ை” என்று தன்மீகத பவறுப் ொை மொன்சி க சியதும்

“ ச்கசச்கச அப் டிபயல்லொம் க சொகத மொன்சி, உனக்கும் என்கமல ொசம் இருக்கு, உனக்கு உடம்பு நல்லொனதும் இகதக ொல நீ எனக்கு ஊட்டுனொதொன் நொன் சொப் ிடுகவன் ொரு” என்று சத்யன் அவகள சமொதொனப் டுத்த உடகன உற்சொைமொன மொன்சி “ அப் டின்னொ சரி, நீங்ை க ொய் சீக்ைிரமொ சொப் ிட்டு வொங்ை” என்றொள் சத்யன் ைீகைக ொய் சொப் ிட்டுவிட்டு அகறக்கு வந்தக ொது, மொன்சி க ொர்கவயொல் முைத்கத மூடிக்பைொண்டு இருக்ை, சத்யன் அவள் தூங்ைிவிட்டொள் என்று நிகனத்து,, டியூப்கலட்கட நிறுத்திவிட்டு இரவு விளக்கை க ொட்டுவிட்டு அகறயின் மற்பறொரு மூகலயில் க ொடப் ட்டிருந்த ைட்டிலில் க ொய் டுத்து க ொர்கவயொல் மூடிக்பைொண்டு ைண்ைகள மூடினொன், ைண்ைகள மூடியவொறு அன்று நடந்தகவைகள அகசக ொட்ட சத்யன் தனது ைட்டிலில் அகசகவ உணர்ந்து ட்படன்று ைண்ைகள திறந்து ொர்க்ை மொன்சிதொன் அவனுக்கு அருகை ைட்டிலில் மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவகனகய ொர்த்துக்பைொண்டு இருந்தொள் அந்த இரவில் மொன்சிகய அவ்வளவு அருைில் ொர்த்ததும் சத்யனுக்கு குறுகுறுபவன இருக்ை “ என்னடொ தூக்ைம் வரகலயொ? இங்ை வந்து உட்ைொர்ந்திருக்ை ” என்று கைட்டொன் “ ம் ூம் தூக்ைம் வருது, ஆனொ நீங்ை எனக்கு ைிஸ் ண்ணகவ இல்கலகய அதனொல தூங்ைொம இருந்கதன், ஆனொ நீங்ை வந்ததும் டுத்துட்டீங்ை,, நீங்ை பரொம் டயர்டொ இருக்ைீங்ை க ொல அதொன் வந்து டுத்துட்டீங்ைன்னு பநனச்சு நொனவது உங்ைளுக்கு குடுக்ைலொம்னு வந்கதன்” என்றவள் அவன் முைத்தருகை குனிந்து “ இன்னிக்கு நொன் உங்ைளுக்கு ைிஸ் குடுக்ைவொ?” என்று ைிசுைிசுப் ொய் கைட்ை சத்யனின் வயிற்றுக்குள் ட்டொம்பூச்சிைள் ட டக்ை,, அவளின் ைிசுைிசுப் ொன க ச்சு அவகன ஒருமொதிரி சிலிர்க்ை கவக்ை, ைண்ைகள மூடிக்பைொண்டு “ ம்ம் குடு” என்று மட்டும் கூறிவிட்டு அவளின் உதட்டுப் திவிறக்ை ைொத்திருந்தொன் “ நீங்ை எப் டி குடுத்தீங்ைகளொ அகதக ொலதொன் குடுப்க ன் சரியொ?” என்ற மொன்சி அவகனப் க ொலகவ பநருங்ைி தனது கைைளில் அவன் தொகடகய ஏந்தி குனிந்து அவன் பநற்றியில் முத்தமிட்டு, ிறகு இரண்டு ைன்னங்ைளிலும் தனது ஈர இதழ்ைகள தித்து அழுத்தமொய் முத்தமிட, சத்யனுக்கு ஏகதகதொ உணர்வுைள் ைிளர்ந்து எை மண்டியிட்டு குனிந்திருந்தவகள தன் கைைளொல் வகளத்து பமன்கமயொை தன் பநஞ்சில் சொய்த்துக்பைொண்டு அழுத்தமின்றி அகணத்தொன்

அவன் பநஞ்சில் ைிடந்த மொன்சி அவனிடமிருந்து விலைொமல் அவன் ைன்னத்தில் தனது உதடுைகள தித்த டி அப் டிகய ைிடந்தொள், அவன் தொகடகய ஏந்திய கைைள் அப் டிகய நைரொது இருந்தது, ‘இவளுக்குப் க ொய் ைொதல் இல்கலபயன்று பசொல்ைிறொகய உனக்கு அறிகவ இல்கலயொடொ’ என்று சத்யனின் மனது பைொந்தளித்து அவகன கைொ மொை கைள்வி கைட்டது தன் பநஞ்சில் இருந்தவளின் கூந்தகல பமன்கமயொை வருடிய டி “ இன்னிக்கு உனக்கு என்னடொ ஆச்சு ம்” என்று சத்யன் பமன்கமயொை கைட்ை அவன் ைன்னத்தில் இருந்த தனது உதடுைகள விலக்ைொமல் கலசொைத் திருப் ி “ ம் எனக்கு பதரியகலகய,, உங்ை கூடகவ இருக்ைனும், உங்ைகள பதொட்டுக்ைிட்கட இருக்ைனும், இப் டிபயல்லொம் எனக்கு கதொணுகத” என்று மொன்சி பமல்லிய குரலில் பசொல்ல சத்யனுக்கு என்ன பசொல்வது என்று புரியவில்கல,, அவளின் மன உணர்வுைள் புரிந்தது, ஆனொல் குைந்கத ிறந்து ஐந்து நொட்ைகள ஆன நிகலயில் சிறிது தடுமொறினொலும் ஆ த்து என்று அவன் அறிவுக்கு புரிய, அவகள பநஞ்சில் சுமந்த டிகய எழுந்து அமர்ந்து அவகள திருப் ி தன் கைைளில் ஏந்தி அவள் டுக்கையில் ைிடத்தி க ொர்கவயொல் மூடிய சத்யன், தொனும் அவளருகை சரிந்து வொறு டுத்து அவகள கதொபளொடு அகணத்தொன் தன் உதடுைளொல் அவள் ைொகத உரசி “ மொன்சி இது ஏன்னு உனக்கு புரியுதொ மொன்சி?” என்று கைட்ை “ சினிமொல வர்ற மொதிரி நொம லவ் ண்றமொ?” என்று அவகனகய திருப் ி கைட்டொள் “ ம் ூம் இது உனக்கு என்னன்னு புரியுதொன்னு தொன் கைட்கடன்,, சினிமொ கவற வொழ்க்கை கவற மொன்சி, சினிமொகவொட வொழ்க்கைகய ஒப் ிடொம,, உனக்கு ஏன் இப் டிபயல்லொம் கதொணுதுன்னு நல்லொ கயொசிச்சு ொர்க்ைனும், இது விகளயொட்டு இல்லடொ ைண்ணம்மொ, உன்கனொட வொழ்க்கை, இப்க ொ நீ ஒரு குைந்கதக்கு அம்மொ, உன் வொழ்க்கை எப் டி அகமயனும், நல்லவங்ை யொரு பைட்டவங்ை யொருன்னு கயொசிச்சு புரிஞ்சுக்ைனும் மொன்சி” என்று சத்யன் பமல்லிய குரலில் ஆனொல் அழுத்தமொை மொன்சிக்கு எடுத்துக்கூறினொன் மொன்சியிடம் தில் இல்கல மவுனமொை இருந்தொள்,,

அவகளவிட்டு விலைி எழுந்த சத்யன் “ சரி நல்லொ தூங்கு நொன் அங்கை க ொய் டுக்ைிகறன்” என்று பசொல்லிவிட்டு ைட்டிகலவிட்டு இறங்ைியவனின் கைகய மொன்சியின் கை ற்ற திரும் ி ொர்த்து “ இன்னும் என்னடொ?” என்றொன் சத்யன் “ மறு டியும் குடுக்ைொமகலகய க ொறஙீ்ைகள?” என்று மொன்சி பமல்லிய குரலில் கைட்ை சத்யனின் இதயத்கத உருக்ைியது அவளின் யொசிப்பு,, சட்படன்று குனிந்து அவளுக்கு தனது உதடுைளொல் ஒத்தடமிட்டொன், இம்முகற பநற்றியில் அல்ல,, அவளின் கதன் இதழ்ைளில் அழுத்தி ஆைமொய் ஒரு முத்தத்கத தித்துவிட்டு அகத கவைத்தில் நிமிர்ந்தொன், நிமிர்ந்து அவள் ைண்ைகளப் ொர்த்தக ொது அதில் ஒரு ஏக்ைம் பதரிந்தது, இது இதுதொன் சத்யன் எதிர் ொர்த்தது, அவளின் ஏக்ைங்ைள் பவளிப் கடயொை பதரியகவண்டும் என் துதொன் சத்யனின் கநொக்ைம், அந்த ஏக்ைத்கத உடகன க ொக்ைகவண்டும் என்று எழுந்த ஆகவசத்கத அடக்ைிக்பைொண்டு அகமதியொை க ொய் தனது டுக்கையில் விழுந்தொன், அன்று இரவு மொன்சி தூங்ைினொகளொ இல்கலகயொ, சத்யன் தூங்ை பநடுகநரம் ஆனது மொன்சி ைட்டிலில் முைங்ைொல்ைகள ைட்டிக்பைொண்டு அமர்ந்திருந்தொள், அவளருகை அமர்ந்த சத்யன் “ என்னம்மொ பரொம் க ொரடிக்குதொ?” என்று கைட்ை க்ைத்தில் அமர்ந்தவன் மீது தனது முதுகை சொய்த்துக்பைொண்டு “ அபதல்லொம் இல்கலகய,, ொப் ொ இருக்கு, அப்புறம் நீங்ை த்மொ அக்ைொ, உங்ை அம்மொ அப் ொ, எல்லொரும் இருக்கும்க ொது எப் டி க ொரடிக்கும்,, ஆனொ எனக்கு யொருகம புசுபுசு நொய்க்குட்டிகய ைொட்டகவயில்கல,, ொப் ொ இருக்குற ரூமுக்கு நொய்க்குட்டிகய எடுத்துட்டு வரக்கூடொதொம், இன்ப க்ஷன் ஆயிடும்னு த்மொ அக்ைொ பசொல்றொங்ை” என்று நொய்க்குட்டிகய ொர்க்ை முடியொத ைவகலயில் மொன்சி க ச.. தன்மீது சொய்ந்திருந்தவகள திருப் ி “ இன்னும் பரண்டு நொள் க ொைட்டும் குட்டிப்க யன் தூங்கும் க ொது நொன் உன்கனய ைீகை கூட்டிட்டுப் க ொய் நொய்க்குட்டிகய ைொட்டுகறன்,, இப்க ொ நொம பைொஞ்சம் க சலொமொ மொன்சி” என்று சத்யன் கைட்ை “ ஓ க சலொகம” என்று அவன் க்ைமொை திரும் ி அமர்ந்தொள் அவள் கைைகள ற்றி “ மொன்சி என்கனயப் த்தி நீ என்ன நிகனக்குற?” என்று கைட்டொன்

“ நீங்ை பரொம் நல்லவர், என்கமல எங்ைம்மொ மொதிரி ொசம் வச்சிருக்ைீங்ை, என்கனயும் ொப் ொகவயும் நல்லொ ொர்த்துக்ைிறஙீ்ை,, அப்புறம் அருணொ அக்ைொகவொட புருஷன்” என்று மொன்சி பசொல்லிக்பைொண்கட க ொை “ க ொதும் க ொதும், அப்க ொ நொன் எது பசொன்னொலும் அது உன் நல்லதுக்குத்தொன்னு நீ நம்புகற தொகன?” என்று சத்யன் கைட்ை, ஆமொம் என்று ப ரிதொை தகலயகசத்தொள் மொன்சி “ அப் டின்னொ நொன் பசொல்றகத ைவனமொ கைளு, அருணொவுக்கும் எனக்கும் ைல்யொணமொைி எட்டுவருஷம் ஆகுது, ஆனொ நொங்ை பரண்டு க ரும் நல்ல ைணவன் மகனவியொ கசர்ந்து வொைகல, எனக்கும் அவளுக்கும் எந்த விதத்திலும் ஒத்து க ொைகல மொன்சி, அவளுக்கு அவகளொட ிைினஸ் தொன் பரொம் முக்ைியம்,, என்கன மட்டம் தட்டி கவக்ைிறதுதொன் அவகளொட குறிக்கைொள், அவகளொட அவமதிப்க தொங்ைிைிட்டு நொன் வொழ்ந்ததுக்கு ைொரணம் நீ ொர்த்திகய என் பசொந்தக்ைொரங்ை அவைளுக்கு முன்னொடி என் அப் ொ அம்மொகவொட பைௌரவத்கத ைொப் ொத்துறதுக்கு தொன், என்னிக்ைொவது அவளுக்கு மனசு மொறி என்கூட நல்ல டியொ வொழுவொன்னு நொனும் எட்டு வருஷமொ ைொத்திருந்கதன் மொன்சி,, ஒவ்பவொரு நொளும் எங்ைளுக்குள்ள ிரிவுதொன் அதிைமொச்கசத் தவிர அவ என்கன ஒரு மனுஷனொ கூட மதிக்ைகல மொன்சி, அப் தொன் எங்ைளுக்கு குைந்கத இல்கலபயன்ற ிரச்சகன வந்தது, அது அவகளொட குகறதொன்னு பவளிய பதரியக்கூடொதுன்னு வொடகைத்தொய் மூலமொ ரைசியமொ குைந்கத ப த்துக்ை நிகனச்சொ, நொனும் அதுக்கு சரின்னு ஒத்துக்ைிட்கடன், ஆனொ அவ அதுக்ைொை உன்கன கதர்பதடுத்ததுதொன் என்னொல தொங்ை முடியகல, அன்னிக்கு நொகன வரகலன்னொ உன்கனொட ைதி என்னவொயிருக்கும் மொன்சி” என்று கூறி நிறுத்திய சத்யன் “ என்ன மொன்சி நொன் பசொல்றது உனக்கு புரியுதொ?” என்று கைட்ை அவன் பசொல்வகதகய ைவனமொை கைட்டுக்பைொண்டிருந்த மொன்சி “ ம்ம் புரியுது,, ஆனொ அருணொ அக்ைொகவயொ பைட்டவங்ைன்னு பசொல்றஙீ்ை,, அவங்ை எங்ைகளொட ைஷ்டத்கத ொர்த்து ப ல்ப் ண்ணவங்ை,, அவ என்கனயும் என் அம்மொகவயும் மிரட்டினொங்ைன்னொ அதுக்கு ைொரணம் எங்கை நொன் ொப் ொ ப த்து குடுக்ைொம க ொயிடுகவகனொ என்ற யம்தொன் ,, மத்த டி அவங்ை பரொம் நல்லவங்ைதொன்” என்று மொன்சி பசொன்னொள் சத்யன் அவகளகய கூர்ந்து ொர்த்துவிட்டு " சரி நொன் பசொன்னொ நம் மொட்ட,, ஆனொ இந்த க ப் ர்ைகள என்னன்னு பதரியுதொ?" என்று அவளின் முன்னொல் அவள் கைபயழுத்திட்ட க ப் ர்ைகள க ொட்டொன் அவற்றில் ஒன்கற மட்டும் எடுத்து ொர்த்துவிட்டு " இது நொன் ஆஸ் ிட்டல்ல அருணொ அக்ைொவுக்கு கைபயழுத்துப் க ொட்டு குடுத்த க ப் ர்ஸ் தொகன?" என்று மொன்சி கைட்ை

“ ஆமொம் அகததொன், அருணொகவொட லொக்ைர்ல இருந்து கதடி எடுத்துட்டு வந்கதன்,, உனக்கு இங்லீஸ் பதரியும் தொன?” என்று சத்யன் கைட்டதும் “ ஓ இங்லீஷ் நல்லொத் பதரியும், நொன் ப்ளஸ்டூல இங்லீஷ்ல என் த்தஞ்சு மொர்க்” என்று மொன்சி விைிைகள விரித்து ப ருகமயொை பசொல்ல, “ அப்க ொ பரொம் நல்லது,, இகதபயல்லொம் ஒன்னு விடொம டிச்சுப் ொரு அப் தொன் அருணொ உனக்கு எவ்வளவு நம் ிக்கை துகரொைம் பசய்திருக்ைொன்னு புரியும்,, இதுல ஏதொவது அர்த்தம் புரியகலன்னொ என்ைிட்ட கைளு பசொல்கறன்” என்ற சத்யன் ைட்டிலில் இருந்து இறங்ைி குைந்கதயின் பதொட்டில் அருகை ஒரு நொற்ைொலிகய இழுத்துப் க ொட்டுக்பைொண்டு அமர்ந்தொன் முதலில் மொன்சி முைம் மொறொமல் தொன் ஒவ்பவொரு க ப் ரொை டித்தொள்,, இகடயிகடகய சில வொர்த்கதைளுக்ைொன சந்கதைங்ைகள சத்யனிடம் கைட்டுத் பதரிந்துபைொண்டு மீண்டும் டித்தொள், டித்து முடித்தக ொது அவளின் முைம் இறுைிப் க ொயிருக்ை,, சத்யன் க்ைமொை திரும் ி “ ஏன் இப் டிபயல்லொம் எழுதியிருக்ைொங்ை, நொன் எனக்கு ணம் கவனும்னொ அவங்ைளுக்கு குைந்கத ப த்து பைொடுக்ை சம்மதிச்கசன்,, அவங்ைகளொட ைண்ணரீுக்ைொை தொகன இவ்வளவு ைஷ்டத்கதயும் தொங்ைிக்ைிட்டு நொனும் என் அம்மொவும் இந்த ஊட்டியிகலகய இருந்கதொம், இவங்ைளுக்கு இந்த குைந்கதகய ப த்துக் குடுக்ை நொன் என் அம்மொகவகய இைந்கதகன,, ஆனொ அவங்ை பைொஞ்சம் கூட நன்றிகய இல்லொம இவ்வளவு சுயநலமொ இகத எழுதியிருக்ைொங்ைகள,, என்கனப் ொர்த்தொ அவ்வளவு ஏமொளியொைவொ அவங்ைளுக்கு பதரிஞ்சுது, ஏகைைள்னொ என்ன கவனும்னொலும் ண்ணுவொங்ைளொ?, இவங்ைளுக்கு கதகவன்னொ குைந்கதகய எடுத்துக்குவொங்ை, இல்கலன்னொ குைந்கத என் ப ொறுப்பு தொனொம்,, இது ரவொயில்கல, ஆனொ ணம் சம்மந்தமொை என்ைிட்ட எந்த ஒப் ந்தமும் க ொடகல, நொன் ஒரு தியொைமொத்தொன் இகத பசய்ய முன் வந்ததொ எழுதியிருக்ைொங்ை, நொன் இவங்ைைிட்ட ணம் கைட்ைொத க ொகத இப் டிபயல்லொம் எழுதியிருக்ைொங்ைகள இன்னும் ணம் கைட்டிருந்தொ என்ன ண்ணியிருப் ொங்ைகளொ பதரியகலகய” என்று மொன்சி பைொதிப்புடன் க சினொள், அவளுக்கு அருணொகவப் ற்றிய தனது கூற்று ப ொய்யொய்ப் க ொனகத தொங்ைமுடியவில்கல அவளின் ஒவ்பவொரு வொர்த்கதயிலும் அடி ட்ட ஒரு ஏகையின் தவிப்பு இருந்தகத தவிர ைடுைளவும் குைந்கதத்தனம் இல்கல,,

அவகளகய வியப்புடன் ொர்த்த சத்யன் கவைமொை ைொட்டிகல பநருங்ைி அவகள கதொகளொடு அகணத்து “ ம்ம் இப் வொவது அவகளப் த்தி உனக்கு புரிஞ்சுகத,, மொன்சி நொன் உன்கனப் ொர்க்ை வந்கதகன, அன்னிக்கு ஈவினிங் பவளிநொட்டுல இருந்து அருணொ எனக்கு க ொன் ண்ணி இனிகமல் எனக்கு அந்த குைந்கத கதகவயில்கல, அந்த ப ொண்ணுக்கு ஐம் தொயிரம் ரூ ொய் ணம் பைொடுத்து எங்ையொவது க ொய் ப ொகைச்சுக்ை பசொல்லுங்ைன்னு பசொன்னொ,, அப் த்தொன் எனக்கு உன்கனப் த்தி பதரிஞ்சுது மொன்சி, உடகன உனக்கு ஏதொவது உதவி பசய்யனும்னு தொன் பசக்புக் எடுத்துக்ைிட்டு ஊட்டிக்கு ைிளம் ி வந்கதன்,, ஆனொ அங்கை உன் நிகலகமகய கவற மொதிரி இருந்தது மொன்சி ” என்று சத்யன் பசொன்னதும் அவகனவிட்டு விலைி எழுந்த மொன்சி “ அப் டின்னொ உங்ை மகனவி பைொடுக்ைச் பசொன்னகதவிட அதிைமொ ணம் பைொடுத்து எனக்கும் என் ிள்களக்கும் பசட்டில் ண்ணத்தொன் நீங்ைளும் வந்திருக்ைீங்ை, அப்க ொ உங்ை பரண்டுக ருக்குகம என் வயித்துல இருந்தது உங்ைகளொட வொரிசுன்னு கதொனகவயில்கலயொ?, அவங்ைளுக்கும் இந்த குைந்கத கதகவயில்கல உங்ைளுக்கும் கதகவயில்லொமல் தொன் ணம் பைொடுக்ை வந்தீங்ை, இதுல அருணொவுக்கும் உங்ைளுக்கும் என்ன வித்தியொசம்? ” என்று மொன்சி தீர்ைமொை கைட்ை சத்யன் விக்ைித்துப் க ொய் அவகளப் ொர்த்தொன்,, இவள் பசொல்வகத எப் டி மறுப் து அதற்ைொைத்தொகன நொனும் ஊட்டிக்கு க ொகனன், ஆனொல் அதன் ிறகு நடந்தபதல்லொம் இவளுக்கு பதரியகலயொ?’ என்று எண்ணி அவகளகய ொர்த்தொன்,, அருணொகவப் ற்றி மொன்சிக்கு புரியகவக்ை அவன் எடுத்துக்பைொண்ட முயற்சி அவனுக்கை விகனயொை வந்து முடிந்தகத எண்ணி திகைப்புடன் நின்றிருந்தொன் அவன் எதிரில் நின்ற மொன்சிகய முற்றிலும் கவறொை இருந்தொள்,, ஏகைைளின் ிரதிநிதியொை நின்று சத்யகன கைள்வி கைட்டொள் ஆனொல் மொன்சியின் கைள்விைளுக்கு விகட?

" என் இதயக்கைொவிலில் மணிகயொகசக்கு தில்,,

" இடிகயொகச கைட்ைிறகத ஏன்?!

" ஒற்கற கரொஜொவுக்ைொை லப்...

" ொகலவனங்ைகள ைடந்து வந்கதன்,,

" கரொஜொவுக்கு தில் என் பநஞ்சில் முள் கதத்தகத,,

" என் நிைல்கூட என்கன மறுத்துவிட்டு விலைிச்பசல்ைிறது,,

" நீ என்னுடன் இல்கல என் தொல்!

" எகதக்பைொண்டு மகறப்க ன் என் அன்க ,,

" என்னுள் புகதந்த உன் நிகனவுைகள!

" என் வொழ்வின் சொ ங்ைள் தீரும் என்றுதொன்,,

" வரம் கைட்டு உன்னிடம் வந்கதன்,,

" நீ வரம் பைொடுக்ைொவிட்டொலும் ரவொயில்கல,,

" வொர்த்கதைளொல் என்கன வகதக்ைொகத!

அவகனவிட்டு விலைி எழுந்த மொன்சி “ அப் டின்னொ உங்ை மகனவி பைொடுக்ைச் பசொன்னகதவிட அதிைமொ ணம் பைொடுத்து எனக்கும் என் ிள்களக்கும் பசட்டில் ண்ணத்தொன் நீங்ைளும் வந்திருக்ைீங்ை, அப்க ொ உங்ை பரண்டுக ருக்குகம என் வயித்துல இருந்தது உங்ைகளொட வொரிசுன்னு கதொனகவயில்கலயொ?, அவங்ைளுக்கும் இந்த குைந்கத கதகவயில்கல உங்ைளுக்கும் கதகவயில்லொமல் தொன் ணம் பைொடுக்ை வந்தீங்ை, இதுல அருணொவுக்கும் உங்ைளுக்கும் என்ன வித்தியொசம்? ” என்று மொன்சி தீர்ைமொை கைட்ை சத்யன் விக்ைித்துப் க ொய் அவகளப் ொர்த்தொன்,, இவள் பசொல்வகத எப் டி மறுப் து அதற்ைொைத்தொகன நொனும் ஊட்டிக்கு க ொகனன், ஆனொல் அதன் ிறகு நடந்தபதல்லொம் இவளுக்கு பதரியகலயொ?’ என்று எண்ணி அவகளகய ொர்த்தொன்,, அருணொகவப் ற்றி மொன்சிக்கு புரியகவக்ை அவன் எடுத்துக்பைொண்ட முயற்சி அவனுக்கை விகனயொை வந்து முடிந்தகத எண்ணி திகைப்புடன் நின்றிருந்தொன் அவன் எதிரில் நின்ற மொன்சிகய முற்றிலும் கவறொை இருந்தொள்,, ஏகைைளின் ிரதிநிதியொை நின்று சத்யகன கைள்வி கைட்டொள் சத்யன் அவகளகய பவறித்துப் ொர்த்தொன்,, ிறகு “ மொன்சி என்கனயுமொ சந்கதைப் டுற? இந்த நொலுநொளும் உனக்ைொைவும் நம்ம குைந்கதக்ைொைவும் தொகன நொன் வொழுகறன், நொன் வந்தது கவனும்னொ ணம் பைொடுக்குறதுக்ைொை இருக்ைலொம், ஆனொ இப்க ொ உங்ை பரண்டு க கரயும் தவிர என் மனசுல கவற எதுவுகம இல்கல மொன்சி ” என்று வரண்ட குரலில் கைட்ை

“ இதுக்குப் க ரு சந்கதைம் இல்கலங்ை, என்கனொட தன்மொனம், அன்னிக்கு நீங்ை வந்ததுக்கு ைொரணம் எனக்கு ணம் பைொடுத்து அனுப் த்தொகன, வந்த சூழ்நிகல சரியில்லொத ைொரணத்தொல் என் கூட தங்ைிட்டீங்ை, “அப் டி ஒரு ப ொண்ணு கமல அக்ைகர உள்ளவரொ இருந்திருந்தொ, அருணொ என்கனத் கதடி வந்து உங்ை குைந்கதகய சுமக்ை வச்சிட்டு க ொனப் கவ நீங்ை ஏன் என்கன கதடகல, “ப ொண்டொட்டி பவளிநொட்டுக்கு க ொய்ட்டொகள அவ ஏற்ப் ொடு பசய்த ப ொண்ணும் அவ வயித்து இருக்ைிற குைந்கதயும் என்ன ஆனொங்ை எங்கை இருக்ைொங்ைன்னு எப் வொச்சும் உங்ைளுக்கு கதடிப் ொர்க்ைனும்னு கதொணுச்சொ?,, “ உங்ை ப ொண்டொட்டிகய த்தி உங்ைளுக்கு பதரியும் அப் டியிருக்கும்க ொது அவைிட்ட மொட்டின அந்த அப் ொவி யொருன்னு கதடிப் ொர்த்து உதவனும்னு உங்ைளுக்கு ஏன் பமொதல்லகய கதொனகல,, “அப் கவ என்கன ைண்டு ிடிச்சு நொங்ை தப் ிக்ை உதவியிருந்தொ என் அம்மொகவொட உயிரொவது எனக்கு மிஞ்சியிருக்குகம,, “அருணொகவொட எட்டு வருஷம் வொழ்ந்து அவ குணத்கத புரிஞ்சு வச்சுருக்ை நீங்ை அவங்ை வொடகைத்தொய் ற்றி பசொன்னதுகம, இவைிட்ட எந்த அப் ொவி மொட்டப் க ொறொங்ைகளொன்னு பநகனச்சு அப் கவ அகத தடுத்திருக்ைலொகம, அப் டித்தடுத்திருந்தொ ஒரு ஏகைகயொட சொகவ நடந்திருக்ைொகத,, “உங்ை ப ொண்டொட்டிக்கு ஏகைங்ை கமல அலட்சியம், உங்ைளுக்கு உங்ை ப ொண்டொட்டி கமல அலட்சியம், ஆைபமொத்தம் உங்ை பரண்டு க கரொட அலட்சியத்துக்கு லியொனது என் அம்மொவும் என்கனொட வொழ்க்கையும்தொன், என் அம்மொ இப் டிபயொரு சுயநலவொதிைளொல பசத்துப் க ொனொங்ைகள ” என்று ஆத்திரமொை க சிய மொன்சி ைட்டிலில் அமர்ந்து முைத்கத மூடிக்பைொண்டு ஓபவன்று அை சத்யன் ைல்லொய் ஆனவன் க ொல் ொகறயொன முைத்துடன் அப் டிகய நின்றொன், இவள் பசொல்வதில் எந்த தவறும் இல்கலகய,, என்கனொட அலட்சியம்தொன் இப்க ொ நடந்த எல்லொவற்றுக்கும் ைொரணமொ? நொன் நிகனத்திருந்தொல் இவள் தொகயயும் இவகளயும் ைொப் ொற்றி இருக்ைலொகமொ? அய்கயொ எல்லொகம என்னொல் தொகனொ? சத்யன் மனம் குமுறியொது குைந்கதயொய் நிகனத்தவள் இன்று ஒரு நீதி தியொை நின்று கைள்வி கைட்ைிறொகள, இவளுக்கு நொன் என்ன தில் பசொல்வது, என்று புரியொமல் தவித்து மொன்சிகய பநருங்ைி அவள் கதொளில் கைகவத்தொன்

மொன்சி அழுகைகய நிறுத்திவிட்டு அவகன நிமிர்ந்து ொர்க்ை,, அவள் ைண்ணகீர தன் கைபைொண்டு துகடத்த சத்யன் “ மொன்சி அருணொகவப் த்தி உனக்கு புரியவச்சு, நீ நொன் நம்ம குைந்கதயின்னு வொை பநகனச்கசன், ஆனொ அது எனக்பைதிரொகவ முடிஞ்சுருச்சு,, நீ கைட்ட ஒவ்பவொரு கைள்வியும் நியொயமொனதுதொன்,, “ அருணொவின் புத்தி பதரிஞ்சு வொடகைத்தொய் விஷயத்தில் அவகள அவள் க ொக்ைில் விட்டது என் தப்புதொன், அப் கவ எல்லொத்கதயும் நொனும் பதரிஞ்சுக்ைனும்னு முயற்சி பசஞ்சுருந்தொ இன்னிக்கு உன் அம்மொ உன்கனொட இருந்திருப் ொங்ை, அந்த தவறுக்ைொை நீ என்ன பசொன்னொலும் நொன் ஏத்துக்ைிகறன், “ ஆனொ மொன்சி எனக்கு ஏகைைளின் மீது அலட்சியம் இல்கல, எப் வுகம அருணொகவ முடிபவடுத்து ைைியதொல் நொன் இந்த விஷயத்துல தகலயிடகல, “ அதுமட்டுமல்ல வொடகைத்தொய்ன்னொ யொரொவது குைந்கதப்ப ற்ற ப ண்ைகளத்தொன் யன் டுத்துவொங்ைன்னு பநகனச்கசன், உன்கனப்க ொல ஒருத்திகய நொன் சத்தியமொ எதிர் ொர்க்ைகல, “ அதனொல்தொன் அருணொ க ொன் ண்ணதும் வடீுபூரொவும் கதடி இந்த த்திரங்ைகள ைண்டு ிடிச்சு டிச்சுப் ொர்த்கதன், அப் தொன் உன்கனப் ற்றிய விஷயங்ைள் பதரிஞ்சு பைொதிச்சுப்க ொய் ஊட்டிக்கு வந்கதன்,, “ அங்கை உன்கன அப் டிபயொரு நிகலகமயில ொர்த்ததும் என்னொல உன்கனவிட்டு வரமுடியகல அதுமட்டுமல்ல வொழ்நொள் முழுக்ை உன்கூடகவ இருக்ைனும்னு ஆகசப் ட்கடன் மொன்சி,, “ இப்க ொ நீ இவ்வளவு குற்றச்சொட்டுைகள என்மீது வச்சப் ின்னொடி இகத பசொல்ல எனக்கு தகுதி இல்லதொன், ஆனொ என்கனொட கவண்டுகைொள் என்னன்னொ இறந்துக ொன உன்கனொட அம்மொ என்னொல திருப் ி பைொண்டு வரமுடியொது, ஆனொ ஒரு தொயொய் இருந்து உனக்கு என்னொல கசவைம் பசய்யமுடியும் மொன்சி,, அந்த அனுமதிகய மட்டும் மறுக்ைொகத” என்றவன் அவள் ைொலடியில் மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவள் கைைகளப் ற்றி அதில் தன் முைத்கத கவத்துக்பைொண்டொன் சற்றுகநரத்தில் தன் கைைள் ஈரமொவகத உணர்ந்த மொன்சி அப் டிகய முைத்கத நிமிர்த்தி ொர்க்ை அவனின் ைண்ணரீ் அவள் வைிந்து ொவமன்னிப்க யொசித்தது, அவன் ைண்ணகீரப் ொர்த்து மொன்சிக்கும் அழுகை வந்தது, அவனிடமிருந்து கைகய உருவிக்பைொண்டு முந்தொகனகய எடுத்து அவன் முைத்கத துகடத்தொள்

முைத்கத துகடத்த கைகயப் ிடித்த சத்யன் “ மொன்சி உன்கன குைந்கதன்னு பநகனச்கசன், ஆனொ உனக்குள்ள இவ்வளவு சுயபைௌரவம் இருக்கும்னு நொன் எதிர் ொர்க்ைகல” என்றொன் அவகன கூர்ந்து ொர்த்து தன் ொர்கவயொல் துகளத்த மொன்சி “ குைந்கதத்தனத்துக்கும் முட்டொள்தனத்துக்கும் நிகறய வித்தியொசம் இருக்குங்ை ,, நொன் க ொலிகய இனம்ைொணத் பதரியொத குைந்கததொன்,, ஆனொ கயொசிக்ைத் பதரியொத முட்டொள் இல்கலகய?,, “ யொருகம பசொந்தம்னு இல்லொம நொனும் என் அம்மொவும் வொழ்ந்த தனிகம வொழ்க்கைக்கு, ஏழ்கம வொழ்க்கைக்கு அடியில என்கனொட ைனவுைள், ஏக்ைங்ைள், சந்கதொஷங்ைள், ஆகசைள், எல்லொத்கதயும் க ொட்டு புகதச்சு வச்சிருந்கதன்,,, “ நீங்ை வந்து உரிகமகயொட என்ைிட்ட க சினப் உதவினப் எனக்கும் ஒரு உறவு இருக்கு அப் டிங்ைர சந்கதொஷத்துல என் மனசுல இருந்தகத எல்லொம் நொனும் பைொட்டிகனன், “ நொன் பசல்லமொய் க சுறது உங்ைளுக்கு பரொம் ிடிக்குதுன்னு பதரிஞ்சப் கமலும் உங்ைைிட்ட பசல்லமொ நடந்துக்ை கதொணுச்சு, என்கனொட நடவடிக்கைைள் எல்லொத்கதயும் நீங்ை ரசிச்சு பரொம் உரிகமயொ ைகுனப் , கமலும் கமலும் உங்ைைிட்ட உரிகமயொ இருக்ைனும்னு கதொணுச்சு, “ ஆனொ அதுக்பைல்லொம் ின்னனியொ ிரொயச்சித்தம் என்ற ஒன்னு மகறஞ்சிருக்கும்னு நொன் நிகனக்ைகவயில்கல” என்று மொன்சி கூறியகத கைட்டதும் ,, சத்யனுக்கு முணுக்பைன்று கைொ ம் வந்தது “ அப்க ொ நொன் உனக்கு பசய்த எல்லொத்கதயும் ிரொயச்சித்தமொைத்தொன் பசய்கதன்னு பநகனக்ைிறயொ,, “ உனக்ைொை ஒன்பனொன்கனயும் கயொசிச்சு கயொசிச்சு பசஞ்கசகன அது ிரொயச்சித்தமொ?,, “ நொன் யொர் என் கதகய மறந்து உன்ைொலடியில் நின்னு கசவைம் பசய்கதகன அது ிரொயச்சித்தமொ?,, " ஏன்டி எவனொவது ிரொயச்சித்தமொ தன்கனொட உயிகரகய குடுப் ொனொ,, ஆனொ நொன் குடுத்திருப்க ன்,, நீ வலியொல துடிச்ச அந்த கநரத்துல நீயும் குைந்கதயும் ிகைக்ை என் உயிகர பைொடுத்தொத்தொன் நீங்ை பரண்டுக ரும் ிகைப் ஙீ்ைன்னு பசொல்லியிருந்தொ நொன் என் உயிகர பைொடுத்திருப்க ன்,

“ உன் உதிரம் என் கையில வைிஞ்சுது ொரு அந்த நிமிஷம் ண்கணன் இனி நீதொன் எனக்கு எல்லொமும்னு,, “ அந்த கநரத்துல எனக்கு நொன் யொரு, அருணொ யொரு, நீ யொரு, இப் டி எதுவுகம பதரியகல என் மைனும் அவகனொட தொயொ நீயும், தைப் னொ நொனும்தொன் ஞொ ைம் வந்தது, “ ஏய் இன்னும் பசொல்லப்க ொனொ என் அப் ொ அம்மொகவக் கூட மறந்தது அந்த நொலு நொள்தொன், “ ைகடசில எல்லொத்கதயும் ிரொயச்சித்தம்னு பசொல்லி அசிங்ைப் டுத்திட்டிகயடி, இப் த்தொன் நீ பரொம் பமச்சூர்டொ க சுகறன்னு பநகனச்கசன், ஆனொ நீ குைந்கத கூட இல்லடி முட்டொள், அன்க வகை ிரிச்சு ொர்க்ைத் பதரியொத முட்டொள்டி நீ,, “ இகதொ ொர் நொன் அருணொகவொட புருஷன்தொன் ஆனொ எனக்கு பைொஞ்சம் நஞ்சம் இருந்த நிகனப்பும் அதுவும் உனக்கு முத்தம் குடுத்கதன் ொரு அந்த நிமிஷகம க ொச்சு, “ அதுக்குப் ிறகு நீயும் என் மைனும்தொன் என் வொழ்க்கைன்னு நொன் முடிவு ண்ணிட்கடன், அருணொகவ விவொைரத்து ண்ணிட்டு நொம பரண்டுக ரும் கசர்ந்து வொைப்க ொகறொம், இதுல எந்த மொற்றமும் இல்கல, “ இகதயும்கூட உன் ிரொயச்சித்த ைணக்குல கசர்ைொகத, இது என்கனொட ைொதல் இகத யொருக்ைொைவும் விட்டுக்பைொடுக்ை மொட்கடன், “ கநத்து பசொன்னிகய சினிமொல வர்ற மொதிரி நொம லவ் ண்றமொன்னு, உனக்கு கவனொ இது சினிமொ மொதிரி பதரியலொம், ஆனொ எனக்கு இதுதொன் வொழ்க்கை, “ இன்னும் இரு த்தஞ்சு நொள்ல குைந்கதக்கு ப யர் கவக்ைப் க ொறொங்ை, அதுக்குள்ள உன் மனசுல இருக்குற குைப் பமல்லொம் தீர்ந்து என்கன உண்கமயொ புரிஞ்சுக்குற வைியப் ொரு மொன்சி, “ அதுவகரக்கும் நொன் பவயிட் ண்கறன்.... உரிகமகயொட பவயிட் ண்கறன்” என்று கைொ மொை அகதசமயம் தீர்மொனமொை க சிய சத்யன் மறு டியும் அவள் முந்தொகனகய இழுத்து தன் முைத்கத அழுத்தமொ துகடத்துக்பைொண்டு எழுந்தொன் அவன் க சிய க ச்சில் மிரண்டு க ொயிருந்த மொன்சி அவகன மிரட்சியுடன் ொர்க்ை, எழுந்த சத்யன் அவள் முைத்கத இழுத்து தன் வயிற்கறொடு அகணத்து,, “ மொன்சி

ப ண்ைள் சிந்திக்ைக்கூடொதுன்னு நிகனக்ைிற சுயநலவொதி நொனில்கல,, நல்லொ சிந்திச்சுப் ொரு ஆனொ நல்லகத மட்டுகம சிந்திச்சு சீர்தூக்ைிப் ொரு மொன்சி,, “ முன்னொடிகய வந்து நொன் உன்கனப் த்தி விசொரிக்ைொதது தப்புதொன், அதுக்ைொை நொன் உன் ைொலடியில் மண்டியிட்டு மன்னிப்பு கைட்ைிகறன்,, ஆனொ அதன் ிறகு நொம ஒன்னொ இருந்த அந்த நொலு நொகள மட்டும் மனசுல வச்சு நல்லொ கயொசிச்சுப் ொரு, உனக்கு எல்லொகம புரியும், என் தரப்பு நியொயமும் புரியும்,, “ நீ ைகச மறக்ை இகதவிட சுல மொன வைிபயொன்னு நொன் பசொல்கறன் கைளு, என் முன்னொல கூச்சமின்றி உரிகமகயொட டிரஸ் மொத்தினகய அகதயும்,, நொன் உன் உடம் ில் உரிகமகயொட பதொட்ட ொைங்ைகளயும்,, கநத்து கநட் நொன் ைிஸ் ண்ணகலன்னதும் என்கமல வந்து டுத்து ைிஸ் ண்ணிகய அது எப் டி உனக்கு கதொனுச்சு, இகதபயல்லொம் மனசுல வச்சு கயொசிச்சுப் ொரு எல்லொத்துக்கும் ஒரு பதளிவு ைிகடக்கும்” என்றவன் தன் வயிற்றில் இருந்த அவள் முைத்கத நிமிர்த்தி அவளின் பநற்றியில் முத்தமிட்டு ைட்டிலில் டுக்ைகவத்துவிட்டு க ொனொன் சத்யன் ைீகை க ொய் மொன்சிக்கும் தனக்கும் நடந்தகதப் ற்றி யொரிடமும் விலக்ைிக் கூறொமல், விஷயத்கத கமகலொட்டமொை பசொல்லிவிட்டு, ரொஜதுகரயிடம் ைலந்தொகலொசித்து தன்து குடும் வக்ைீலுக்கு க ொன் பசய்து க சி அவகர ைொண கநரம் குறித்தொன் அன்று மதிய உணகவ எடுத்துவரச் பசொல்லிவிட்டு மொன்சியின் அகறக்குப் க ொனக ொது மொன்சி குைந்கதக்கு ொல் பைொடுத்துக்பைொண்டிருந்தொள், சத்யன் நிமிர்ந்துப் ொர்த்து சிரித்தொள்,, அந்த சிரிப் ில் முன்புக ொல் உயிர் இல்கல என் து சத்யனுக்கு பதளிவொை பதரிந்தது, ஆனொல் அதற்ைொை எப்க ொதும் ின்வொங்ை க ொவதில்கல என்றுமட்டும் உறுதியொை எண்ணினொன் அவன் அவளுக்கு ஊட்டுவதற்ைொை சொதத்கத ிகசந்தக ொது “ குடுங்ை நொகன சொப் ிடுகறன்” என்றொள் மொன்சி சத்யன் அவகள கூர்கமயொை ஒரு ொர்கவ ொர்த்துவிட்டு கசொற்கற அவள் வொயருகை எடுத்துச்பசல்ல மொன்சி அதற்குகமல் எதுவும் பசொல்லொமல் வொகயத்திறந்து உணகவ வொங்ைிக்பைொண்டொள் சத்யனுக்கு சொப் ொடு அங்கைகய எடுத்து வந்திருந்ததொல் அவளுக்கு ஊட்டி முடித்ததும் அகத தட்டில் அவனுக்கும் க ொட்டுக்பைொண்டு சொப் ிட்டொன்,,

மதிய உணவிற்குப் ிறகு வக்ைீகல ைொணச் பசல்லகவண்டும் என் தொல், அகறக்கு வந்து மொன்சியிடம் பசொல்லிவிட்டு ைிளம் ினொன், முக்ைியமொை என்ன ைொரணத்திற்க்ைொை வக்ைீகல ொர்க்ைப் க ொைிறொன் என் கத அழுத்தம் திருத்தமொை பசொல்லிவிட்டு ைிளம் ினொன் சத்யன் திரும் ி வர இரவு ஒன் தொனது, வக்ைீலிடம் க சியதில் அவனுக்கு ஓரளவுக்கு நிம்மதி வந்திருந்தது, வடீ்டுக்கு வந்து அவன் முதலில் கைட்டது “ மொன்சி சொப் ிட்டொளொ?” என்றுதொன் த்மொ அவள் வடீ்டுக்கு க ொய்விட்டிருக்ை பூங்கைொகததொன் தில் பசொன்னொள் “ நொன்தொன் சத்யொ டி ன் எடுத்துட்டுப் க ொய் குடுத்துட்டு பைொஞ்சகநரம் க சிைிட்டு இருந்கதன், யப் ப் ொ அவ கைட்குற கைள்விக்பைல்லொம் என்னொல தில் பசொல்லமுடியகலப் ொ, புசுபுசு நொய்க்குட்டிக்கு அம்மொ அப் ொ யொரு,, அது என்ன சொப் ிடும், அது எங்ை தூங்கும், அப்புறம் என்னன்ன ைலர்ல கரொஜொச்பசடி இருக்கு, தினமும் கரொஜொகவ எடுத்து என் தகலயில வச்சொ திட்டுவஙீ்ைளொ? இப் டி ஏைப் ட்ட கைள்வி கைட்ைிறொ சத்யொ” என்று அம்மொ பசொன்னதும் மொன்சி இயல்புக்கு திரும் ி விட்டொள் என்று சத்யனின் உள்ளம் துள்ளிக்குதித்தது “ அப்புறம் சத்யொ மதுகரயில அவளும் வ அம்மொவும் ட்ட ைஷ்டத்கதபயல்லொம் அவ சிரிச்சுைிட்கட பசொன்னப் எனக்கு அழுகைகய வந்துருச்சுப் ொ,, அவகளொட அம்மொ அன்னலட்சுமி உண்கமயொைகவ ஒரு பதய்வம் தொன் ொ, ிறந்தது தொழ்ந்த குலமொை இருந்தொலும் அன்னலட்சுமிகயொட சிந்தகனயும் பசயலும் பரொம் உயர்ந்ததுடொ மைகன” என்று பூங்கைொகத பசொல்ல ஆமொம் என்று தகலயகசத்துவிட்டு சொப் ிட்டு எழுந்தொன் சத்யன் அவன் அகறக்ைதகவத் திறந்து உள்கள வந்தக ொது தூங்குவொள் என்று நிகனத்த மொன்சி தூங்கும் குைந்கதகய மடியில் கவத்துக்பைொண்டு குைந்கதயின் முைத்கதப் ொர்த்த டி அப் டிகய அமர்ந்திருந்தொள் சத்யன் என்னகவொ ஏகதொ என்று தட்டத்துடன் அவகள பநருங்ைி முைத்கத நிமிர்த்தி ொர்க்ை ைலங்ைிய விைிைளும் ைொய்ந்த ைண்ணரீ் ைகரயும் அவள் பவகுகநரம் அழுதிருப் கத சத்யன்ச் பசொல்ல, “ என்னம்மொ அழுதியொ,, நொன் அவ்வளவு பசொல்லியும் அழுதியொ மொன்சி?” என்று வருத்தமொை கைட்ை “ அம்மொகவொட ஞொ ைம் வந்துருச்சு அதொன்” என்று மொன்சி கூற ,

சத்யன் நிம்மதியொை ஒரு மூச்கச எடுத்துவிட்டு அவள் மடியில் இருந்த குைந்கதகயத் தூக்ைி பதொட்டிலில் ைிடத்தினொன், மீண்டும் அவளருைில் வந்து அவள் முைத்கத தன் பநஞ்சில் அழுத்திக்பைொண்டு அகமதியொை நின்றிருந்தொன் அப்க ொது அவன் பநஞ்சில் இருந்த மொன்சி தனது மூச்கச ஆைமொை இழுத்து அவன் வொசகனகய நுைருவகத சத்யன் உணர்ந்தொன் அவன் மனம் உற்சொைத்தில் துள்ளியது தன் பநஞ்சில் இருந்த அவள் முைத்கத நிமிர்த்தி அவள் ைண்ைகள கநரொைப் ொர்த்து “பசொல்லு எந்த இடத்துல நொன் இப்க ொ ைிஸ் ண்ணனும்?” என்று குறும் ொய் கைட்ை அவன் ைண்ைளில் இருந்து ஏகதொபவொன்று தன் இதயத்துக்குள் நுகைவகத உணர்ந்த மொன்சி அவன் ைண்ைகளவிட்டு ொர்கவகய அைற்றொமல் இயந்திரம் க ொல அவள் கை அவள் அனுமதியின்றி பநற்றியில் விரல்கவத்து சுட்டிக்ைொட்டிப், ிறகு இடத்கத மொற்றி ைன்னத்தில் வந்து நின்றது இதற்குமுன் தொன் ரசித்த அவளின் குைந்கதத்தனம் தன்னொல் நசுக்ைப் ட்டுவிட்டொத தவித்து துடித்த சத்யன் அவளின் இந்த கசகையொல் பைொண்டொட்டமொைி சட்படன்று குனிந்து பநற்றியில் பமன்கமயொய் முத்தமிட்டு ிறகு ைன்னத்தில் அழுத்தமொய் முத்தமிட்டு ிறகு அவள் கைட்ைொத இதழ்ைளில் வந்து அழுத்தமொய் ஆைமொய் ஒரு முத்தத்கத தித்துவிட்டு நிமிர்ந்தொன் அவன் தன்னுகடய வொகய விலக்ைியும் கூட அவள் வொய் மூடொமல் அவகனகய ொர்த்துக்பைொண்டிருக்ை, சத்யன் அவகள ைட்டிலில் சொய்த்துவிட்டு ொத்ரூம் க ொய் தனது உகடைகள மொற்றிக்பைொண்டு, ஒரு நகனத்த டவகல எடுத்துவந்து அவளின் ைண்ணரீ் ைகரயொன முைத்கத துகடத்து, கூந்தகல ஒதுக்ைிவிட்டு ஜக்ைில் இருந்து தண்ணகீர எடுத்து டம்ளரில் சொய்த்து அவகள குடிக்கு கவத்தொன், ிறகு ைட்டிலில் தொவி ஏறி அவளுக்கு மறுபுறம் க்ைத்தில் டுத்து அவகள தன் க்ைம் திருப் ினொன், மொன்சிகய பமன்கமயொை அகணத்து தன் பநஞ்சில் அவள் முைத்கத அழுத்தி “ ம் நல்லொ தூங்கு மொன்சி, இப்க ொ மனசுல எகதயும் நிகனக்ைொகத” என்று கூறி அவள் முதுகை வருடிவிட, மொன்சி அகசவின்றி அப் டிகய இருந்தொள், அவளின் கவைமொன மூச்சுக்ைொற்று சத்யனின் பநஞ்சில் ட்டு சிதறியது, சற்றுகநரத்தில் மொன்சியின் மூச்சு சீரொை வர, அவள் தூங்ைிவிட்டொள் என்று உணர்ந்து சற்று விலைி குனிந்து அவள் முைத்கத ொர்த்தொன், அகமதியொை அவன் பநஞ்சில் உறங்ைினொள் மொன்சி,, அன்று சத்யன் தொன் டுக்கும் ைட்டிலுக்கு விடுமுகற விட்டொன்

அவள் முைத்கதப் ொர்த்துக்பைொண்கட சத்யனும் தூங்ைிப்க ொனொன், சற்றுகநரத்தில் குைந்கதயின் அழுகுரல் சத்யகன எழுப் மொன்சி எழுந்திருக்ைொமல் உறங்குவகத உணர்ந்து எழுந்துக ொய் குைந்கதகய எடுத்துவந்தொன்,, குைந்கதகய மொன்சியின் அருைில் ைிடத்தி அவளின் வலது க்ை மொர் ின் ஜிப்க திறந்து பவளிகய துருத்திய ைொம் ில் குைந்கதயின் வொகய கவக்ை, குைந்கத ைொம்க இழுத்து உறிஞ்சியது, மொன்சின் இடது கைகய எடுத்து குைந்கதயின் மீது அகணத்தொர்ப் க ொல் கவத்துவிட்டு குைந்கதயின் மறு க்ைம் சத்யன் டுத்துக்பைொண்டொன் குைந்கதயின் உறிஞ்சும் கவைம் அதிைமொை, மொன்சிக்கு உணர்வு வந்து விைித்துப் ொர்த்தொள், குைந்கத ொல் குடிப் கதயும் சத்யன் அகதகய குறுகுறுபவன ொர்ப் கதயும் ொர்த்து “ என்ன தம் ிப் ொப் ொ எழுந்துருச்சுட்டொனொ?” என்று மட்டும் கைட்டுவிட்டு அவனின் ொர்கவயின் அர்த்தம் என்ன என்ற ஆரொய்ச்சியில் ஈடு டொமல் மறு டியும் ைண்ைகள மூடிக்பைொண்டு தூங்ை ஆரம் ித்தொள் சத்யன் தூங்கும் மொன்சிகயயும், அவளின் பவளிகயத் பதரிந்த மொர்க யும், அதன் ைொம்க உதட்டொல் ைவ்வி உறிஞ்சும் குைந்கதகயயும் மொற்றி மொற்றிப் ொர்த்துக்பைொண்டிருந்தொன், அவன் மைன் மீகத சத்யனுக்கு சற்று ப ொறொகம கூட வந்தது, ‘ எமைொதைன் எப் டி குடிக்ைிறொன் ொரு” என்று பவம் ினொன் குைந்கத ொல் ைொலியொன ைொம்க விட்டுவிட்டு ைொகல உகதத்துக்பைொண்டு மறு டியும் அை , “ அடப் ொவி மவகன இவ்வளவு குடிச்சும் த்தகலயொ?” என்று அந்த ஜிப்க மூடிவிட்டு மொன்சிகய குைந்கதக்கு வொைொை சிறிது ைவிழ்ந்தொர்ப் க ொல் டுக்ை கவத்து இடது மொர்க திறந்து அதன் ைொம்க குைந்கதயின் வொயில் கவத்தொன் , குைந்கத மறு டியும் ைண்கணமூடிக்பைொண்டு உறிஞ்ச ஆரம் ித்தது ப ொறுக்ைமுடியொமல் சத்யனும் ைண்ைகள மூடிக்பைொண்டொன், சற்றுகநரம் ைைித்து குைந்கத ைொம்க விடுத்து ொல் வைியும் வொயுடன் உறங்ைியது, சத்யன் மொன்சியின் கநட்டி ஜிப்க மூடி க ொர்கவயொல் அவகள க ொர்த்திவிட்டு மைகன தூக்ைிக்பைொண்டு ைட்டிகலவிட்டு இறங்ைினொன், குைந்கதகய தன் கதொளில் க ொட்டு முதுகை தடவி குடித்த ொல் ஜரீணமொனதும் பதொட்டிலில் ைிடத்தினொன், மறு டியும் மொன்சியின் அருகை வந்து டுத்து அவகளகயப் ொர்த்தொன், ‘ ம்ம் ைொகலயில என்னகமொ பரொம் வரீொப் ொ க சினொ, இப்க ொ ொரு என்ன நடக்குதுன்கன

பதரியொம தூங்குறகத,, என்று எண்ணமிட்ட டி அவகள பநருங்ைி அகணத்துக்பைொண்டு இவனும் தூங்ைினொன் அதன் ிறகு வந்த திகனந்து நொளும் சத்யன் அலுவலைம் பசல்லும் கநரம் தவிர மற்ற கநரங்ைளில் மொன்சிகய விட்டு விலைவில்கல,, ஒவ்பவொரு வரி க ச்சிலும் தனது உரிகமகய நிகலநொட்டினொன்,, கநரம்ைிகடக்கும் க ொபதல்லொம் அவகள பதொட்டுக்பைொண்கட இருந்தொன்,, சமயம் ைிகடக்கும் க ொபதல்லொம் முத்தமிடுவகத தவறொமல் பசய்தொன், என்ன ஒன்று பநற்றியிலும் ைன்னத்திலும் மட்டுகம முத்தமிட முடிந்தது, அவள் உதட்கடொடு இவன் உதட்கட கசர்த்தொகல இவன் உணர்வுைள் ைட்டவிழ்த்து பைொள்வதொல் அகத மட்டும் தவிர்தொன்,, ஆனொல் மொன்சியிடம் முற்றிலும் மொற்றம் பதரிந்தது, சில நொட்ைளில் அவன் அலுவலைத்தில் இருந்து வருமுன்க சொப் ொட்கட முடித்திருப் ொள், சில நொட்ைளில் உடம்பு நல்லொயிருச்கச நொகன சொப் ிட்டுக்ைிகறன் என்று அவகன தவிர்த்தொள், அவன் அங்கை இருப் கத ைண்டுபைொள்ளொமல் அகனவரிடமும் க சி அரட்கட அடித்தொள், இரவில் அவன் ைட்டி க்ைம் கூட திரும்புவதில்கல,, அவன் முன்பு கூச்சமின்றி குைந்கதக்கு ொல் பைொடுத்தவள், இப்க ொது அவனிருந்தொல் ொல் பைொடுக்ை மகறவிடம் கதடினொள், அவன் ிடிவொதமொை அங்கைகய இருந்தொல் முந்தொகனயொல் முழுவதும் மூடிக்பைொண்டு ொல் பைொடுத்தொள், அவன் ொர்கவைகள முடிந்தவகர தவிர்த்தொள், ஆனொல் இரவு தூங்ைப் க ொகும்முன் அவன் முத்தத்திற்ைொை ைொத்திருப் கத மட்டும் வைக்ைத்தில் கவத்திருந்தொள், அகதயும் கவண்டொபவறுப் ொை வொங்ைிக்பைொள் வள் க ொல நடித்தொள், அந்த திகனந்து நொளில் அந்த குடும் த்தில் அத்தகன க ருக்கும் அவள் பரொம் முக்ைியமொனவளொை இருந்தொள், த்மொ சனி ஞொயிறு அன்று ிள்களைளுடன் சத்யன் வடீ்டுக்கு வந்துவிடுவொள், மொன்சி த்மொவின் ிள்களைகளொட சிறு ிள்களயொை மொறி விகளயொடுவகத அகனவரும் ரசிப் ொர்ைள்,, த்மொவிடம் க சும்க ொது அருணொகவ ற்றி நிகறய கைட்டு பதரிந்துபைொண்டொள், ஆனொல் த்மொ சத்யனும் அருணொவும் வொழ்ந்த இயந்திர வொழ்க்கைகய ற்றியும் நிகறய மொன்சிக்கு புரியும் விதமொை பசொன்னொள், அருணொகவ நிகனத்து மொன்சியின் வயிறு எரிந்தது, தனிகமயில் துகரொைி என்று குமுறி ைண்ணரீ் விட்டொள், அப் வும் சத்யகன நிகனத்து கைொ ம்தொன் வந்தது, ஒன்னு ப ொண்டொட்டிகய அடக்ைியிருக்ைனும் இல்கலன்னொ நிரந்தரமொ விலைியிருக்ைனும், இந்த பரண்டும் இல்லொம இப் டிபயொரு வொழ்க்கை வொழ்ந்து எல்லொகர ைஷ்டப் டுத்திடொங்ை, என்று எரிச்சல் ட்டொள் மொன்சிவிட்டு சத்யன் ஒருநொளும் விலைவில்கல, ஆனொல் மொன்சி அவகனவிட்டு ஒவ்பவொரு நொளும் சிறுைச்சிறுை விலைினொள், ஆனொல் அகத குைந்கத மனதுடன்

எல்கலொருடனும் சைஜமொை இருந்தொள், அவளுக்கு ிடித்த நொய்க்குட்டிகய தூக்ைி பைொஞ்சினொள், தினமும் கதொட்டத்தில் பூக்கும் பூக்ைகள ொர்த்து ொர்த்து ரசித்தொள் சத்யன் பதொைில் விஷயமொை மும்க ைிளம்பும் நொளும் வந்தது,, சத்யன் மனதுக்குள் மொன்சிகயயும் குைந்கதகயயும் ிரிவதுப் ற்றி கவதகனப் ட்டொலும், இப்க ொகதய சூழ்நிகலயில் இந்த தற்ைொலிைமொன ிரிவு பரொம் அவசியம் என்று உணர்ந்து புறப் ட தயொரொனொன், குைந்கதக்கு ப யர் சூட்டும் க ொது மொன்சிக்கும் தனக்கும் திருமணம் என் கத அவளிடம் யொரும் பசொல்லகவண்டொம், மும்க யில் இருந்து வந்ததும் நொகன பசொல்லிக்ைிகறன் என்று எல்கலொரிடமும் பசொல்லிகவத்தொன் அன்று இரவு ைிளம் ி மொன்சியிடம் பசொல்லிக்பைொண்டு க ொவதற்ைொை வந்தொன்,, மைகன தூக்ைிக் பைொண்டு மொன்சியின் அருகை அமர்ந்தொன், சற்று தள்ளி அமரப்க ொனவகள ஒரு கையொல் இடுப்க வகளத்து அருைில் இருத்தினொன், அவள் ைழுத்கத தன் உதடுைளொல் உரசிய டி “ உன்கனயவிட்டுட்டு பரொம் தூரம் க ொகறன் மொன்சி, திரும் ி வர்றதுக்கு ஒருவொரம் ஆகும், என்னொல உன்கனயும் இவகனயும் விட்டுட்டு இருக்ை முடியுமொன்னு பதரியகல, ஆனொ நீ என்கனய விட்டுட்டு பரொம் சந்கதொஷமொ இருப்க ன்னு பநகனக்ைிகறன்” என்று சத்யன் பசொல்ல.. மொன்சி அகமதியொை இருந்தொள் “ என்ன மொன்சி க சமொட்டியொ?’ என்று சத்யன் அவகள உலுக்ை,, மொன்சியிடம் எந்த திலும் இல்கல சத்யன் எழுந்து மைகன மறு டியும் பதொட்டில் ைிடத்திவிட்டு வந்து மொன்சிகய கதொள்பதொட்டு தூக்ைி நிறுத்தி “ மொன்சி இந்த ஏழு நொகளக்கும் எனக்கு நரைமொத்தொன் இருக்கும் மொன்சி,, உன் முத்தத்தொல் மட்டுகம அகத பசொர்க்ைமொக்ை முடியும், ப்ளஸீ் எனக்கு ஒகரபயொரு முத்தம் உன்ைிட்ட இருந்து கவனும் மொன்சி,, இத்தகனநொளொ நொன் பைொடுத்கதன், இன்னிக்கு நீ முத்தம் தரனும் மொன்சி ப்ளஸீ்” என்று சத்யன் பைஞ்சினொன் சற்றுகநரம் அகமதியொை இருந்தவள் “ ம் ூம் என்னொல் முடியொது” என்று கூறிவிட்டு அவன் கைகய உதறித்தள்ளிவிட்டு ொல்ைனியில் க ொய் நின்றுபைொண்டொள் பவட்ைத்துடன் சினுங்ைி பமல்ல பமல்ல அவகன முைத்கத பநருங்ைி முத்தமிடுவொள் என்று எதிர் ொர்த்த சத்யனுக்கு இதுக ொல் அவள் உதறித்தள்ளியது லத்த அதிர்ச்சியொை இருந்தது, நொன் ஊட்டியில் ொர்த்த மொன்சியொ இது என்று அவனுக்கு குமுறியது

அவகள மறு டியும் கதடிப்க ொய் முத்தம் கைட்ை அவன் தன்மொனம் ஒத்துக்பைொள்ளவில்கல,, அவள் முதுகைகய சிறிதுகநரம் ொர்த்துவிட்டு அகறகயவிட்டு கவைமொை பவளிகயறினொன், அவன் உகதத்து மூடியகவைத்தில் ைதவு அதிர்ந்தது அந்த சத்தம் கைட்டு திரும் ிய மொன்சி அகறயில் அவகன ைொணொது தவித்து பவளிகய ஓடிவந்து ொர்த்தக ொது சத்யன் ைொரில் ஏறி ைதகவ மூடுவதுதொன் பதரிந்தது,, சற்றுகநரத்தில் ைொர் ைிளம் ி பசல்ல, மொன்சிக்கு ைண்ணரீ் முட்டிக்பைொண்டு வந்தது ைண்ணரீ் வைிந்த முைத்கத மூடிக்பைொண்டு அகறக்குள் ஓடி ைட்டிலில் விழுந்தொள்,, முத்தம் தரமுடியொது என்றதும் ின்கனொடு வந்து தன்கன அகணத்து தூக்ைி வந்து ைட்டிலில் ைிடத்தி தனக்கு கதகவயொனகத எடுத்துக்பைொள்வொன் என்று எதிர் ொர்த்து ைொத்திருந்தவளுக்கு சத்யன் கைொ மொை பசன்றதும் அவளொல் தொங்ைமுடியவில்கல ‘ நொன் என்ன ண்கணன் ஏன் என்கமல இவ்வளவு கைொவமொ க ொறொரு’ என்று தன் தவறு என்ன என்று பதரியொமகலகய குமுறினொள் மொன்சி அவகள குமுறகல ொர்க்ைகவொ கைட்ைகவொ முடியொத பதொகலவுக்கு சத்யன் யணமொைிக்பைொண்டு இருந்தொன்,, அவன் மனமும் தவித்து உருைியது,, ஒரு முத்தம் தர மறுத்த மொன்சிகய நிகனத்து கைொ ம் வந்தது,, வித்தியொசமொன கைொ ம் இது, அவகள ஊருக்கு க ொவகத நிறுத்திவிட்டு தூக்ைிவந்து புரட்டி எடுத்திருக்ை கவண்டும், அப் டிகய விட்டுட்டு வந்தது தப்பு என்றது சத்யனின் ைொதலொல் கதய்ந்த இதயம்

" உன்கன முத்தமிடும் வகர,,

" நொன் நொத்தீைன் தொன்,,

" ஏபனன்றொல் உன்கன முத்தமிட்ட,,

" ிறகுதொன் பதரிந்துபைொண்கடன்,,

" கூடுவிட்டு கூடு ொயும் ைகல,,

" உலைில் இன்னும் இருக்ைிறது என்று,,

" ஒவ்பவொரு முகறயும் முத்தமிடும் க ொதும்,,

" என் உயிகர உன் உதடுைளொகலகய,,

" உறிஞ்சி விடுைிறொகய!

" முத்தம்,, நவனீ உலைின் உயிர்,,

" ண்டமொற்று என பைொள்கவொமொை!

சத்யன் மொன்சி இருவரின் கநரடியொன வொக்குவொதத்திற்கு ிறகு மொன்சி மற்றவர்ைள் ொர்கவக்கு எந்த உணர்சியுமில்லொமலொமல் இயந்திரம் க ொலொனொள், ஆனொல் அவள் மனம் தூங்கும் கநரம் தவிர மற்ற கநரத்தில் சிந்தித்துக்பைொண்கட இருந்தது, சைலத்கதயும் அலசி ஆரொய்ந்தது, அவள் சிந்தகனைளின் முடிவுைள் அத்தகனயும் சத்யனுக்கு சொதைமொை இருந்தது, சிலநொட்ைளொை அவள் சத்யன் மீது சுமத்திய குற்றசொட்டுைள் அத்தகனக்கும் அவள் மனகம ரிந்துபைொண்டு வந்து தில் பசொன்னது, சத்யன் மீது நீ சுமத்திய குற்றங்ைளுக்கும் அவனுக்கும் எந்த சம்மந்தமும் இல்கல என்று அவள் மனம் அவனுக்கு வக்ைீலொனது, சத்யனின் பசயல்ைளுக்கு அவன் கூறிய நியொத்கத விட இவள் மனம் கதடி ைண்டு ிடித்து அதிைமொை நியொயம் ைற் ித்தது சத்யன் அருணொவின் ைணவன் என்ற தகடகயயும் த்மொ வந்து அருணொ சத்யன் வொழ்கவ ற்றி பசொன்னதும் க ொன இடம் பதரியவில்கல, மனசுக்குள் பமொட்டுவிட்ட ைொதகல முழுகமயொை உணர சத்யகனவிட்டு அவள் சற்று விலைி இருந்தொல்தொன் முடியும் என்று ஒதுங்ைினொள், அகர மயக்ைத்தில் தொன் இருந்தக ொது சத்யன் தனக்கு ிரசவம் ொர்த்த நிமிடங்ைகள தன் நிகனவில் பைொண்டு வந்தொள், அந்த நிமிடம் அவள் ைொதுைளில் விழுந்த சத்யனின் துடித்த குரல், தன் உதரத்கத சுத்தப் டுத்தும் க ொது அகர மயக்ைத்திகலகய இவள் கூசியக ொது “ ஒன்னும் இல்லம்மொ, அவ்வளவுதொன் முடிஞ்சு க ொச்சு” என்று அவன் கூறிய ஆறுதல் வொர்த்கதைள், அருவருப் ின்றி தனது உதிரத்துணிைகள அலசி ைொயகவத்தது, தன்கன ொத்ரூமுக்கு அகைத்துச்பசன்று உதவியது அதன் ின் பவந்நீர் ஊற்றி அந்த இடங்ைகள சுத்தமொை ைழுவியது, மறுநொள் ைொகல பவந்நீரொல் தனது உடகல துகடத்து சுத்தப் டுத்தி உகட அணிவித்தது, குைந்கதக்கு ொலூட்ட உதவியது, தனக்கு கசொறு ஊட்டியது, என எல்லொம் நிகனவில் வந்து இவற்றுக்பைல்லொம் ப யர் ிரொயச்சித்தமொ என்று அவகள சொடியது அவளின் மனது விலைியிருந்த நொட்ைளில் தன் ைொதகல முழுகமயொை உணர்ந்தொள் மொன்சி,, தனக்கு வந்திருப் து சினிமொ ைொதல் இல்கல என்று மொன்சிக்கு நன்றொை புரிந்தது,, ஒரு இக்ைட்டொன சூழ்நிகலயில் ஏற் ட்ட ஆத்மொர்த்தமொன ைொதல் என் கத நன்றொைகவ

புரிந்துபைொண்டொள், தொன் ஏன் இதற்கு முன் லமுகற சத்யன் முன்பு அப் டி பவளிப் கடயொை நடந்துபைொண்கடொம் என்ற விளக்ைமும் இப்க ொது அவளுக்கு புரிந்தது, அவனின் அன்பு பைொடுத்த அன்கயொன்யம் தொன் அவனிடம் அவ்வளவு பநருக்ைமொை இருக்ைமுடிந்தது என்றுகூட புரிந்தது, அவன் பைொடுத்த முத்தத்திற்க்கும் ொர்கவக்கும் அவள் மனம் ஏன் ஏங்ைியது என்று அவளுக்கு புரிந்தது ஆனொல் இகதபயல்லொம் சத்யனிடம் பசொல்ல நிகனத்தக ொது அவன் அவளிடம் கைொ ித்துக்பைொண்டு மும்க க்கு க ொய்விட்டிருந்தொன்,, சத்யனிடம் இனி எப் டி நடந்துபைொள்வது என்றுகூட மொன்சி புரியவில்கல, ைொதகல உணர்ந்த அவளது உள்ளம் அகத எப் டி சத்யனிடம் பவளிப் டுத்துவது என்று புரியொமல் தவித்தது, சத்யன் அவகள விட்டு விலைிப் க ொனதும் அவளின் ைண்ைளில் ஒரு நிரந்தர ஏக்ைம், நகடயில் கைய துள்ளல் இல்கல, சத்யன் திரும் ி வந்ததும் முன்புக ொல் தன்னிடம் க சுவொனொ என்ற ஏக்ைம் ைலந்த யம் அவள் மனம் முழுவதும் வியொ ித்தது, ‘அப் டி க சொவிட்டொல் அவகரவிட்டுட்டு க ொைமொட்கடன், அவர் மடியிகலகய என் உயிகரகய விட்டுவிடுகவன் என்று க த்தியக்ைொரத்தனமொன சிந்தகனபயல்லொம் அவளுக்கு வந்தது

“ அன்று நீ பசய்த புன்னகைக்கு எல்லொம்,,

“ இன்று அைைியபதொரு அர்த்தம் பசொல்ைிறது,,

“ என் உள் மனது!

“ இன்று நொன் சிந்தும் ைண்ணரீ்த்துளிைளுக்கு எல்லொம்,,

“ நீண்டபதொரு ஆறுதகல பசொல்ல எப்க ொது,,

“ நீ வருவொய் ைண்ணொ!

சினிமொவில் ைொதலுக்ைொை பசத்துப்க ொன நடிைர்ைள் எல்லொம் அவளுக்கு ஞொ ைத்தில் வந்து ‘ ொவம் அவங்ைளும் இப் டி லீ் ண்ணித்தொன் பசத்துருப் ொங்ைகளொ?, என்று கைனத்தனமொை கயொசித்தொள், ிறகு சினிமொவுடன் வொழ்க்கைகய ஒப் ிடக்கூடொது என்று சத்யன் பசொன்னது ஞொ ைத்திற்கு வர,, ச்கசச்கச அவங்ை ைொசு வொங்ைிைிட்டு பசத்தொங்ை என்று தன் தகலயில் நறுக்பைன்று குட்டிக்பைொண்டொள் மறுநொள் ைொகல என்கன குளியல் குளித்துவிட்டு ொல்ைனியில் நின்றுபைொண்டு தகலகய உலர்த்தியவள் ொக்ைத்தில் இருந்த சத்யனின் அகறகயப் ொர்த்துவிட்டு ஏகதொ நிகனப் ில் அவன் அகறக்குள் க ொனொள்

அவன் அகற ஒரு ணக்ைொர இகளஞனின் அகறகயப் க ொல் ைண்ட குப்க ைளும் இல்லொமல் மிை கநர்த்தியொை இருந்தது,, பஷல் ில் அடுக்ைிகவத்திருந்த புத்தைங்ைகள எடுத்து புரட்டிப் ொர்த்தொள், ஆங்ைிலம் ஒரு க்ைமும் தமிழ் ஒரு க்ைமும் கநர்த்தியொை அடுக்ைி கவக்ைப் ட்டிருந்தது, புத்தங்ைள் அத்தகனயும் சிறந்த எழுத்தொளர்ைள் எழுதிய ைொலத்தொல் அைியொத ைகலக்ைொவியங்ைளொை இருந்தது, ‘ கநரமிருக்கும்க ொது டிக்ைலொம், என்று கவத்துவிட்டு அடுத்த அலமொரிகய திறந்தொள், அவனது உகடைள் சலகவ பசய்யப் ட்டு அடக்ைப் ட்டிருந்தது, ைொதகலொடு அந்த துணியடுக்கை வருடிவிட்டு நைர்ந்து வந்து அவனது ைட்டிலில் அமர்ந்தொள், அதிலிருந்த தகலயகணகய எடுத்து தன் மடியில் கவத்துக்பைொண்டொள், சத்யன் அருணொகவ திருமணம் பசய்வதற்கு முன்பு இந்த அகறயில், இந்த ைட்டிலில், இந்த தகலயகணயில் தகலகவத்துதொகன தூங்ைியிருப் ொன் என்ற நிகனப் ில் உடலும் உள்ளமும் சிலிர்க்ை அந்த தகலயகணக்கு ைொதகலொடு முத்தமிட்டொள், அந்த தகலயகணகய அகணத்தவொறு அந்த ைட்டிலில் சிறிதுகநரம் டுத்தவள் மறு டியும் எழுந்து அந்த அகறகய வலம்வந்தொள்,, சத்யன் உ கயொைிக்கும் சொதரணமொன ப ொருட்ைள் கூட அவள் தன் ைொதலனின் ைொதல்ச் சின்னமொை பதரிந்தது, ைட்டிலில் டுத்துக்பைொண்டு டிவியின் ரிகமொட்டொல் டிவிகய ஆன் பசய்து சத்யன் இப் டித்தொகன ஸ்கடலொை டுத்து டிவிப் ொர்ப் ொன் என்று நிகனத்து ரசித்தொள், அகறயில் இருந்த ஜன்னலருகை பசன்று சத்யன் அந்த இடத்தில் எப் டி நின்றிருப் ொன் என்று யூைித்து கைைகள மொர்புக்கு குறுக்கை ைட்டிக்பைொண்டு சுவற்றில் ஒருக்ைளித்து ஸ்கடலொை சொய்ந்து ஜன்னலின் திகரச்சீகலகய தள்ளிவிட்டு கதொட்டத்தில் இருந்து வந்த பூக்ைளின் மணம் நிகறந்த ைொற்கற ஒகர மூச்சொை உள்ளிழுத்து இப் டித்தொன் நின்று ரசித்திருப் ொன் என்று ைற் கன பசய்து குதூைலித்தொள் ஒவ்பவொரு இடத்திலும் நின்று அமர்ந்து தன் ைொதலகன ைற் கனயில் ைண்டு ரசித்தவள் அங்ைிருந்த ொத்ரூம் ைதகவ திறந்து பைொண்டு உள்கள க ொனொள், அங்கை வந்த ிறகு சத்யன் அந்த ொத்ரூமுக்கு வந்து குளிப் து வைக்ைம், அங்கையிருந்த அவனது கசொப்க எடுத்து நுைர்ந்து ொர்த்தொள்,, சத்யன் குளித்துவிட்டு வந்து மொன்சியின் மடியில் குைந்கதகய பைொஞ்ச வரும்க ொது அவன் மீது வரும் சுைந்தமொன கசொப் வொசகன, சமீ த்தில் ஒருநொள் நடந்தது மொன்சிக்கு சட்படன்று நிகனவு வந்தது, அன்றும் சத்யன் குளித்துவிட்டு தகலயில் பசொட்டிய ஈரத்துடன் குைந்கதகய பைொஞ்ச வந்தொன், அப்க ொது மொன்சி தனது முந்தொகனயொல் மூடிக்பைொண்டு குைந்கதக்கு ொல் பைொடுத்துக்பைொண்டு இருக்ை, அவகள ப ொய் கைொ த்துடன் முகறத்துவிட்டு மூடியிருந்த முந்தொகனகய விலக்ைி மைனுக்கு

முத்தமிடுைிகறன் என்று நீர் பசொட்டும் தகலயொல் அவள் ொல் பைொடுத்த மொர்க வருடியதும், அதன் ின் அவன் நைர்ந்து பசன்ற ிறகு அந்த மொர் ில் துளித்துளியொய் நீர் பதளித்திருந்ததும் இன்று ஞொ ைத்திற்கு வர மொன்சி உடல் கூசி சிலிர்க்ை அவகளயுமறியொமல் அவளது விரல்ைள் அன்று நீர் ட்ட மொர்க இன்று ஆகடக்கு கமலொைகவ துகடத்துவிட்டது, அன்று ஏற் டொத குறுகுறுப்பும் ைிறக்ைமும் இன்று ஏற் ட்டது,, சிலிர்ப்புடகனகய ொத்ரூகம விட்டு பவளிகயற திரும் ியவளின் ைண்ைளில் அங்ைிருந்த அழுக்கு கூகட பதன் ட அகத எட்டிப் ொர்த்தொள், அதில் சத்யனுகடய அழுக்கு உகடைள் ைிடந்தது, அதிலிருந்து ஒரு நீலநிற சட்கடகய எடுத்து தன் பநஞ்கசொடு அகணத்துக்பைொண்டொள், அந்த சட்கட அவன் மும்க பசல்வதற்கு முதல் நொள் உடுத்தியிருந்தது, அவளுக்கு சத்யகனகய அகணத்தது க ொலிருந்தது, சிறிதுகநரம் அந்த சட்கடகய அகணத்துக்பைொண்டு சுவற்றில் சொய்ந்த டி அப் டிகய நின்றிருந்தொள் ிறகு அந்த சட்கடகய மடித்து சுருட்டிக்பைொண்டு சத்யன் அகறயிலிருந்து தகலகய பவளிகய நீட்டி யொரொவது ைவனிக்ைிறொர்ைளொ என்று ொர்த்துவிட்டு கவைமொை தனது அகறக்கு வந்து தனது தகலயகணக்கு ைீகை கவத்துக்பைொண்டொள், மறு டியும் க ொய் ைதகவ தொளிட்டு விட்டு வந்து டுக்கையில் விழுந்து சத்யனின் சட்கடகய எடுத்து தன் முைத்கத மூடிக்பைொண்டொள்,, அந்த அழுக்கு சட்கட முழுவதும் சத்யனின் வொசகன, அவகள முத்தமிட அவன் பநருங்கும் க ொது வருகம சிைபரட்டும், வியர்கவயும், அவன் உ கயொைிக்கும் ொடிஸ்க கரயும் ைலந்த ஒரு தீவிரமொன ஆண்கம வொசகன அகத வொசகன அந்த அழுக்குச் சட்கடயில் வந்ததது, மொன்சி கவைகவைமொை மூச்கச இழுத்து இழுத்து சுவொசித்தொள், தனது பநஞ்சம் முழுவதும் அந்த ஆண்கம பநடிகய நிகறத்து கவத்தொள் அப்க ொது அவள் மைன் சியொல் அழுது அவகள அகைக்ை, மறு டியும் சட்கடகய தகலயகணக்கு ைீகை மடித்து கவத்துவிட்டு மைகன தூக்ைிக்பைொண்டு வந்து ைட்டிலில் அமர்ந்தொள், குைந்கத ொலுக்ைொை உதட்கட ிளந்துபைொண்டு ைொம்க கதட, மொன்சி ரவிக்கையின் பைொக்ைிைகள விடுவித்து ொல் ைொம்க பவளிகய எடுத்து குைந்கதயின் வொயில் கவத்தொள், குைந்கத தன் உதடுைளொல் ைப்ப ன்று ற்றிக்பைொண்டு ொகல உறிஞ்ச, இத்தகன நொளும் இல்லொமல் இன்று மொன்சிக்கு உடபலல்லொம் கூசி மயிர்க்கூச்பசரிந்தது, ைண்ைகள மூடிய டி குைந்கதயின் தகலகய தன் மொர்க ொடு அழுத்திக்பைொண்டொள்

அதன் ிறகு மொன்சியின் ைொல்ைள் தகரயில் நடக்ைவில்கல, மிதந்தது,, ைலில் ைண்ைகள மூடிய டிகய ஆயிரமொயிரம் அைைொன கரொஜொக்ைகள தன் ைனவில் ைண்டு நிஜத்தில் மலர்ந்தொள்,, சத்யன் தனக்கு ிரசவம் ொர்த்த அந்த நிமிடங்ைகள தன் மனதில் பைொண்டு வந்து அடிக்ைடி அைைொை பவட்ைப் ட்டொள் இரவுப ய்த சொரல் மகைகய குதூைலத்துடன் ரசித்து தனது நுனிநொக்கை நீட்டி மகைத்துளிகய அதில் வொங்ைி கதன் ரசித்து மகைநீகர குடித்தொள், அப்க ொது வந்த பூங்கைொகத “ அய்கயொ ிள்களப் ப த்த ச்கச உடம் வச்சிைிட்டு மகையில க ொய் நகனயுறகய” என்று ைடிந்த டி அவகள இழுத்துவந்து தகலத்துவட்டியகதயும் ரசித்தொள் அவள் ொர்க்கும் ப ொருட்ைள் யொவும் அைைொனது, ைொணும் ைனவுைள் அகனத்தும் இனிகமயொனது, அவளுக்கு மன்மதனும் ரதியும் நண் ர்ைளொை மொறி ைொதகலப் ற்றிய ல ொடங்ைகள நடத்தி ைொதல் கரொஜொக்ைகள அவளுக்கு அள்ளி பைொடுத்தொர்ைள் அவகள டீித்த ைொதல் கநொய் டுத்தீவிரமொைி, பவகுசீக்ைிரத்தில் அவள் ரத்தத்தில் ைலந்து அவகள நிரந்தர ைொதல் கநொயொளியொை மொற்றியது

“ மனதில் ைொதல் வந்தொல் ொர்க்கும்,,

“ அகனத்தும் ைவிகதயொ பதரியுகமொ?,,

“ இப்க ொது நொன்ைொணும் எல்லொவற்கறயும்,,

“ ைவிகத பசய்ைிறது எனது மனம்,,

“ ஆனொல் ஏகனொ பதரியவில்கல,,

“ நீ இல்லொத இந்த இரவு..............

“ இகளகமயின் ப ொன்தகரயில் முதுகமயின் கைொடுைள்!

“ உறக்ைம் ைகலந்து எழுந்த குைந்கதயின் கசொர்ந்த ைண்ைள்!

“ சூரியனின் ைதிர்ைள்ப் ட்டு ைகலயும் ைொகலகநர ைனவுைள்!

“ ப ொக்ைிஷங்ைகள உள்ளடக்ைிய பசல் ிடித்த ஓகலச்சுவடி!

“ இரயில் ொகதயின் ஓரம் ைிடக்கும் ஒற்கற ைொலணி!

“ பமொத்தத்தில் நீ இல்லொத இந்த இரவில்,,

“ என் இதய ஆலயத்தின் பவளிகய,,

“ டியில் அமர்ந்து அழுதுபைொண்டிருக்ைிறது,,

“ நொன் வகரந்த என் ைொதல் ைவிகதைள்,,

“ நீ வந்து வொசிப் ொய் என்ற எதிர் ொர்ப்புடன்!!!!

சத்யன் தினமும் தவறொமல் க ொன் பசய்து ரொஜதுகரயிடம் க சினொன், மும்க பசன்ற கவகல முடியொமல் இழுத்தடித்தது, அது விஷயமொை க சிவிட்டு, மொன்சிகயயும் மைகனயும்ப் ற்றி விசொரிப் ொன், மொன்சியிடம் க சகவண்டும் என்ற ஆவல் அவன் குரலில் பவளிப் டும் ரொஜதுகர இருவரின் நலம் ற்றி பசொல்லிவிட்டு “ சத்யொ நீ மும்க யில் இருந்து வந்த ிறகு மொன்சிைிட்ட க சு இப்க ொ கவண்டொம், அவைிட்ட நிகறய கசஞ்ச்சஸ் பதரியுது, அவ மனகச அவகள புரிஞ்சுைிட்டதுக்கு ிறகு நீ அவைிட்ட க சுறதுதொன் நல்லதுன்னு நொன் பநகனக்ைிகறன்” என்று அவன் ஆகசக்கு தகடவிதித்தொர்,, அவர் வொர்த்கதக்கு மரியொகத பைொடுத்து சத்யன் மொன்சியிடம் க ொனில் கூட க சொமல் இருந்தொன், ஆனொலும் அவன் மனதில் ஒரு தவிப்பு மொன்சி தன்கன புரிந்துபைொண்டு என்கனயும் புரிந்துபைொள்வொளொ? என்ற தவிப்பு அவனிடம் நிரந்தரமொனது, மொன்சி இல்லொத ஒரு வொழ்க்கைகய அவனொல் நிகனத்துக்கூட ொர்க்ைமுடியவில்கல, அவனுகடய தவிப்க எல்லொம் சிைபரட் புகையொக்ைி பவளிகயற்றினொன் அவள் ச்கச மூங்ைில் மரம் க ொல, அகத வகளத்து ைல்யொணப் ந்தலும் க ொடலொம், அகத ச்கச மூங்ைிலொல் இறுதியொத்திகரக்ைொன டுக்கைகயயும் தயொர்பசய்லொம், மொன்சி அவனுக்கு ைல்யொண ந்தலொ? மூங்ைில் ொகடயொ? என்ற ைலவரமொன எண்ணங்ைள் அவன் மனதில் கதொன்றி அவகன அகலக்ைைித்தது எதுவொயினும் மீண்டும் கைொகவ வரும் நொளுக்ைொை அவன் மனம் விநொடிைகளயும் ைணக்ைிட்ட டி ைொத்திருந்தது

சத்யன் பசன்ற நொன்கு நொள் ைைித்து நிலவு மங்ைிவரும் ஒரு மொகலயில் மைகன மடியில் கவத்துக்பைொண்டு அவன் முைத்கதகய ொர்த்துக்பைொண்டு அமர்ந்திருந்தொள், குைந்கதக்கும் சத்யனுக்கும் உள்ள ஒற்றுகமகய எல்லொம் ைணக்ைிட்ட டி இருந்தொள் அப்க ொது கையில் ொல் டம்ளருடன் வந்த பூங்கைொகத ொகல கமகசயில் கவத்துவிட்டு மொன்சியின் மடியில் இருந்த க ரகன தூக்ைிக்பைொண்டு “ என்னம்மொ குைந்கதயகவ ொர்த்துக்ைிட்டு இருக்ை,, ைீைகூட வரமொட்டொங்குற, இந்த த்மொகவயும் ஆகளக்ைொகணொம், சனி ஞொயிறுக்கு கூட வரகல, அப் டி என்னதொன் ண்றொன்னு பதரியகல” என்ற டி க ரகன பதொட்டிலில் க ொட்டுவிட்டு ொல் டம்ளகர எடுத்து மொன்சியிடம் பைொடுத்தொள் மறுக்ைொமல் வொங்ைிக்பைொண்ட மொன்சி “ என்னம்மொ கவற யொர்ைிட்டயொவது குடுத்துனுப் கவண்டியதுதொகன, நீங்ைகள ஏன்மொ எடுத்துட்டு வந்தீங்ை” என்று சங்ைடப் ட்ட டி ொகல அருந்தினொள் “ நீ ைொகலயிகலர்ந்து ைீகைகய வரகல அதொன் உன்கன ொர்க்ைனும்னு நொகன வந்கதன்,, ஆமொ அபதன்ன ஊட்டிகலருந்து நொனும் ொர்க்ைிகறன் என்கன அம்மொன்னு கூப் ிடுற, இனிகமல் அத்கதன்னு கூப் ிடு சத்யகனொட அப் ொகவ மொமொன்னு கூப் ிடு” என்று மொனசிக்கு உறவுமுகறகய பசொல்லிவிட்டு ொல் டம்ளகர வொங்ைிக்பைொண்டு க ொனொள் மொன்சி அத்கத மொமொகவ மனனம் பசய்தொள், அன்று இரவு உறங்கும் க ொது சத்யனின் அழுக்கு சட்கடகய எடுத்து தன்மீது க ொட்டுக்பைொண்டு உறங்ைினொள் மறுநொள் ைொகல வந்த த்மொ வந்ததும் மொடிக்குத்தொன் ஓடி வந்தொள், வந்ததும் குைந்கதகய தூக்ைி பைொஞ்சியவள் மொன்சியின் முைத்தில் பதரிந்த மொற்றங்ைகளயும் ைவணிக்ை தவறவில்கல, த்மொ குைந்கதகய மடியில் கவத்துக்பைொண்டு தகரயில் சம்மணமிட்டு அமர்ந்து “ என்ன மொன்சி பரொம் டல்லொ இருக்ை?” என்று கைட்ை அவளருைில் அமர்ந்த மொன்சி “ அபதல்லொம் ஒன்னுமில்ல அக்ைொ,, நல்லொத்தொன் இருக்கைன்,, நீங்ை ஏன் சனி ஞொயிறு சங்ைகள கூட கூட்டிட்டு வரகல அத்கத பரொம் வருத்தமொ பசொல்லிைிட்டு இருந்தொங்ை” என்று மொன்சி புடகவத் தகலப்க விரலில் சுற்றிய டிகய க சினொள் மொன்சி அத்கத என்று கூப் ிட்டகத மனதில் குறித்துக்பைொண்ட த்மொ “ சங்ை எங்ை இங்கை இருக்ைொங்ை, அவங்ைளுக்கு த்து நொள் ஸ்கூல் லீவு, என் மொமியொர் மொமனொர் கூட திருச்சிக்கு க ொய்ட்டொங்ை” என்றொள் த்மொ

த்மொகவ ஆச்சர்யமொை ொர்த்த மொன்சி “ அப்க ொ நீங்ை தனியொத்தொகன அக்ைொ இருந்திருப் ஙீ்ை,, க சொம இங்கை ைிளம் ி வரகவண்டியது தொகன அக்ைொ?” என்று மொன்சி கைட்டதும் த்மொவின் முைம் பவட்ைத்கத பூசிக்பைொண்டது, தனியொை எப் டி இருந்கதன் என்று இவளிடம் எப் டி பசொல்வது என்று சங்ைடமொை பநளிந்த டி “ அதுவந்து நொன் எங்ை தனியொ இருந்கதன், அவரும் பரண்டு நொளொ மில்லுக்கு க ொைகல வடீ்டுலதொன் இருந்தொர்” என்று த்மொ நிறுத்தி நிறுத்தி க ச “ அப்க ொ அவகரயும் கூட்டிக்ைிட்டு இங்ை வந்திருக்ைலொகம அக்ைொ?” என்று இன்னும் புரியொமல் மொன்சி க சியதும், த்மொவுக்கு என்ன பசொல்வது என்று புரியொமல் தவிப் ொை அமர்ந்திருந்தொள், அப்க ொது தொன் மொன்சியின் முைத்தில் பதரிந்த மொற்றங்ைள் அவள் மனதில் ஏகதொபவொரு மின்னகல ஏற் டுத்த, சத்யனின் இன்பனொரு ிரச்சகனகய நொம ஏன் தீர்த்து கவக்ை கூடொது? என்று சட்படன்று மனதில் ஒரு எண்ணம் கதொன்ற ம் ும் இதுவும் ஒருவகை கவத்தியம் தொகன?,, என்று பவட்ைத்கதயும் கூச்சத்கதயும் உதறிவிட்டு மொன்சியின் க்ைம் திரும் ி கநரொை அமர்ந்தொள், மொன்சி ஒரு குைந்கதக்கு தொயொனொலும் ைன்னி என் கத மனகதவிட்டு ஒதுக்ைினொள் த்மொ கதொைியிடம் க சுவதுக ொல் இலகுவொை ஆரம் ித்தொள் த்மொ “ அகதகயன் கைட்ைிற மொன்சி, சும்மொகவ சங்ை வடீ்டுல இருந்தொலும் தூங்ைினதும் அவங்ைகள பைொண்டு எங்ை மொமியொர் ரூம்ல டுக்ை வச்சிட்டு வந்து பைொட்டமடிப் ொரு, இப்க ொ வடீ்டுல கவற யொருகம இல்கலயொ மனுஷன் ரொவும் ைலும் ஒருநிமிஷம் என்கன ஓய்வொ விடகல” என்று கூறிவிட்டு மொன்சியின் கைள்விக்ைொை ொர்த்தொள் த்மொ “ ஏன்க்ைொ நீங்ைளும் அவரும் வடீ்கடபயல்லொம் க்ளனீ் ண்ணஙீ்ைளொ? உங்ை வடீ்டுல கவகலக்ைொரங்ை இல்கலயொ அக்ைொ?” என்று அப் ொவியொை மொன்சி கைட்ை இப் டிபயொரு கைள்விகயத்தொன் அவள் கைட் ொள் என்று முன்க த்மொ ைணித்திருந்ததொல் நல்லகவகள இந்தப் ற்றி க ச ஆரம் ித்தது என்று தனக்குத்தொகன ச ொஷ் க ொட்டுக்பைொண்டு கமகல க சினொள் “ என்ன மொன்சி புரியொம க சுற, வடீ்டுல யொரும் இல்கலன்னொ வடீ்கடத்தொன் க்ளனீ் ண்ணுவொங்ைளொ?, க ொடி இவகள,, அவருக்கு அது கமல பரொம் ஆகச மொன்சி, தினமும் அவருக்கு நொன் கவனும், இந்த பரண்டு நொளும் கநட்ல என்கன டிரகை க ொட்டுக்ை விடகல, ைல்லயும் பவறும் கநட்டி மட்டும் தொன், சகமயல் கூட ண்ணகலன்னொ ொர்த்துக்கைொகயன், பரண்டுநொளும் க ொட்டல் சொப் ொடுதொன், இன்னிக்கு ைொகலயில கூட டுக்கைகய விட்டு எழுந்திரிக்ை விடகல, இன்னும் ஒகரபயொரு முகறடி த்துன்னு ைசக்ைி

புைிஞ்சுட்டொரு, உடம்ப ல்லொம் யங்ைர வலி ஆனொ சுைமொன வலி மொன்சி, ைொகலயில பவந்நீர் வச்சு குளிச்சிட்டு குைந்கதகயப் ொர்த்து நொளொச்கசன்னு ஓடி வந்கதன், சொயங்ைொலம் மில்லுகலருந்து இங்கை வந்து கூட்டிட்டுப் க ொகறன்னு விட்டுட்டு க ொயிருக்ைொர்” என்று த்மொ பசொல்ல முன் ிருந்தவளொய் இருந்தொல் இன்னும் ஏதொவது லூசுத்தனமொை கைள்வி கைட்டிருப் ொள், ஆனொல் இந்த மொன்சிக்கு த்மொ பசொல்வது ஓரளவுக்கு புரிவதுக ொல் இருந்தது, அக்ைொ என்ன பசொல்றொங்ை என்ற ஆர்வம் ைிளர்ந்பதை, அடிவயிற்றில் ஏற் ட்ட குறுகுறுப்க ொடு விைிைகள அைல விரித்து “ அக்ைொ, எ... என்னதுக்கு இதுமொதிரி,, வலிக்குற மொதிரி ஏன்க்ைொ?” என்று பதொடர்ச்சி இல்லொத கைள்விகய திக்ைித்திணறி கைட்ை த்மொவுக்கு மொன்சிகய மொற்ற ஒரு வொய்ப் ொை இகத ைருதி நடந்தகவைகளொடு தனது ைற் கனயும் ைலந்து எடுத்து விட்டொள் “ ஒருமுகற ண்ணொ வலிக்ைொது ஓயொம ண்ணொ வலிக்ைத்தொன் பசய்யும்,, ஆனொ மொன்சி நொன் வலிக்குதுன்னு பசொன்னதும் அவரு உடகன இறங்ைிடுவொரு, அதுக்ைப்புறம் நொகன கவனும் கவனும்னு பைஞ்சுற மொதிரி ஒன்னு ண்ணுவொரு ொரு,,... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்......... யப் ொ ப ொண்ணொப் ப ொறந்தகத அதுக்குத்தொகனொன்னு இருக்கும்”என்று த்மொ பூடைமொை எகதகயொ குறிப் ிட,.. மொன்சியின் ஆர்வம் அதிைமொனது, “ என்னக்ைொ ண்ணுவொரு?” என்று கைட்ை இந்த கைள்விக்கு உண்கமயொைகவ பவட்ைப் ட்ட த்மொ “ அட என்ன மொன்சி இகதபயல்லொம் கைட்ைிற?” என்றவள் ைதகவ கநொக்ைிவிட்டு “ சரி அத்கத வந்தொலும் வந்துருவொங்ை நீ ைொகத பைொண்டொ பசொல்கறன்” என்று த்மொ கூற மொன்சியின் ஆர்வம் அதிைமொை ைழுத்கத மட்டும் நீட்டி த்மொவின் வொயருகை ைொகத பைொண்டு க ொனொள், அதன் ிறகு த்மொ கூறிய தொம் த்ய ரைசியங்ைகள மொன்சி விைிவிரித்து, வொய் ிளந்து, முைம் பவவ்வொனமொய் சிவக்ை கைட்டொள் ஒருைட்டத்தில் ட்படன்று விலைிய மொன்சி “ அய்ய ச்சீ அங்பைல்லொம் க ொயொ,, ம் ூம் ச்சீச்சீ” என்று கூச்சத்துடன் கூற “ ின்ன என்னன்னு நீ பநகனச்ச,, ஏய் அதுதொன் புள்ள பசொர்க்ைம்,, நொனும் சும்மொ இருக்ைமொட்கடன், திலுக்கு அவருக்கு நல்லொ ண்ணிடுகவன்,, அதுல அவருக்கு பரொம் சந்கதொஷமொயிடுவொரு, அப்புறம் வலியொவது மண்ணொவது, பசம ஜொலிதொன், இப் இப் டித்தொன் பசொல்லுவ, ஒருநொகளக்கு இடுப்க ிடிச்சிக்ைிட்டு அய்கயொ அக்ைொ ப ண்கட நிமித்திட்டொருன்னு நீ வந்து என்ைிட்ட புலம்புவ ொரு அப் க சிக்ைிகறன் இரு” என்று த்மொ பசல்லமொய் மிரட்ட

“ ம் ூம் நொன் பசொல்லமொட்கடன் ொ” என்று மொன்சி பவட்ைத்தில் முைத்கத மூடிக்பைொள்ள, அவள் விரல்ைகள ிரித்து முைத்கத ொர்த்த த்மொ “ பசொல்லொம என்னப் ண்ணுவ? ஓய் மொன்சி ரொவுல பஜொல்லு விடுறது இவனுங்ைளுக்கு ரம் கர வியொதி மொதிரி, என்ைிட்டதொன் உன் ஞ்சொயத்பதல்லொம் வரனும், ஏன்னொ நொன் மட்டும்தொன் உனக்கு தொய்வைி உறவு,, அதொவது உன் அக்ைொ,, அதனொல அக்ைொ இந்த மனுஷகன ொருக்ைொ இங்கைல்லொமொ ைடிக்ைிறதுன்னு என்ைிட்டதொன் வந்து பசொல்லனும்,, இந்த வடீ்டுல யொர்ைிட்டயும் பசொல்ல முடியொது உனக்கு கவற வைியில்கலடி மொன்சி ” என்று த்மொ ைிண்டல் பசய்ய அந்த அலொதியொன அதீதமொன ைற் கனயில் திகளத்த மொன்சி “ அய்கயொ க ொங்ைக்ைொ,, எனக்கு என்னகமொ மொதிரியொ இருக்கு ” என்று பவட்ைமொய் த்மொவின் மடியில் முைத்கத அழுத்திக்பைொண்டொள் “ அம்மொடி தொகய மடியில இருக்குற குைந்கதகய நசுக்ைிடொகத” என்று கூறி மொன்சியின் கூந்தகல வருடி விட்டொள் த்மொ,, அவளுக்கு ைண்ைலங்ைியது,, மொன்சியிடம் மனம்விட்டு க சியதில் அவள் மனசுக்கு நிகறவொை இருந்தது,, மொன்சியும் சத்யனும் நன்றொை வொைகவண்டும் என்ற ிரொர்த்தகனகயத் தவிர அவள் மனதில் கவபறொன்றும் இல்கல,, திபனட்டு வயதில் த்மொ திருமணமொைி இந்த குடும் த்துக்குள் ைொலடி கவத்தக ொது சத்யனுக்கு திமூன்று வயது இருக்கும், தனது மூன்று தம் ிைகள ிரிந்து ைண்ணரீுடன் தொய்வடீ்டில் இருந்த வந்த த்மொவுக்கு சத்யகனப் ொர்த்ததும் தனது தம் ிைள் மூவகரயும் ொர்த்த சந்கதொஷம், அன்றிலிருந்து சத்யகன தன் உடன் ிறந்தவனொைகவ ொர்ப் வள்,, அருணொ அந்த குடும் த்துக்குள் நுகைந்து ஒன்றொை நடந்த பதொைில்ைள் ிரிந்து தனித்தனியொை க ொனொலும் த்மொ பைௌதம் மட்டும் உறவுைகள விட்டுக்பைொடுக்ைொமல் முடிந்தவகர பநருக்ைமொைகவ இருந்தனர் சத்யனின் வொழ்க்கை சீரைிந்து க ொனகத ைண்டு பூங்கைொகதகய விட அதிைமொை ைண்ணரீ் விட்டவள் த்மொதொன்,, சத்யன் வொழ்வில் மொன்சி வந்ததும் அதிைமொ சந்கதொஷப் ட்டவளும் த்மொதொன்,, பமொத்தத்தில் சத்யனுக்கு அண்ணியொை ஒரு சகைொதரி,, மொன்சிக்கு சகைொதரியொை ஒரு தொய், என்று பசொல்லலொம் அதன் ிறகு இருவரும் கநரம் க ொவது பதரியொமல் க சிக்பைொண்டு இருக்ை, மதிய உணவுக்கு அகைக்ை வந்த பூங்கைொகத “ அய்கயொ அய்கயொ இவ்வளவு கநரமொவொ குைந்கதகய மடியில வச்சுைிட்டு க சுவஙீ்ை, நல்ல ப ொம் களங்ைடி நீங்ை” என்று ைடிந்த டி குைந்கதகய தூக்ைிக்பைொண்டு “ சரி பரண்டுக ரும் சொப் ிட வொங்ை,, நொன்

குைந்கதகய அவகனொட தொத்தொைிட்ட குடுத்துட்டு வர்கறன்” என்று கூறிவிட்டு பூங்கைொகத ைீகை பசல்ல த்மொ எழுந்து “ சின்ன குைந்கதகய மடியில வச்சுைிட்டு எவ்வளவு க சிருக்கைொம்,, ம்ம் உன் ிள்களக்கு இப் த்துகலருந்கத நல்ல ட்கரனிங் தொன்” என்ற ைிண்டல் பசய்ய , அதற்கும் பவட்ைமொை சிரித்தொள் மொன்சி சொப் ிட்டு விட்டு வந்து மறு டியும் நிகறய க சினொர்ைள், த்மொ நொசுக்ைொை ல விஷயங்ைகள மொன்சிக்கு பசொல்லி புரியகவத்தொள், மொன்சி பவட்ைத்துடன் கைட்டுக்பைொண்டொள் மொகல ஐந்து மணிக்கு த்மொகவ அகைத்துச்பசல்ல மில்லில் இருந்து வந்த பைௌதம் குைந்கதகய ொர்க்ை மொடிக்கு வந்தொன்,, அவகனப் ொர்த்ததும் மொன்சிக்கு எக்ைச்சக்ைமொை சிரிப்பு வர வொகயப்ப ொத்திக் பைொண்ட சிரித்த டி ொல்ைனிக்கு க ொய் அமர்ந்துபைொண்டொள் அவள் சிரிப்க குைப் த்கதொடு ொர்த்த டி குைந்கதகய தூக்ைிய பைௌதம் “ ஏய் த்தூ என்னடி அவ என்கனயப் ொர்த்து இப் டி சிரிச்சுட்டு க ொறொ,, என்று மகனவியிடம் கைட்டொன் த்மொ குறும் ொய் தகல சொய்த்து “ ம் ூம் எனக்கு பதரியொதுப் ொ, நீங்ைளொச்சு உங்ை மச்சினியொச்சு எனக்கு ஒன்னுகம பதரியொது” என்று அப் ொவியொை ைண்ைகள விரித்து விரலொல் அ ிநயித்து ைொட்டிய த்மொ “ ஒருகவகள உங்ை முைத்துல ஏதொவது வைியுகதொ? அகதப் ொர்த்து தொன் சிரிக்ைிறொளொ? ” என்று த்மொ நக்ைல் பசய்ய எகத வைிைிறது என த்மொ பசொல்ைிறொள் என்று பைௌதமுக்கு உடகன புரிந்துவிட “ அடிப் ொவி என்னத்தடி அவைிட்ட பசொல்லித் பதொகலச்ச இப் டி சிரிச்சுட்டு க ொறொ ,, அவ குைந்கத மொதிரிடி அவகளயும் பைடுத்துடொத,, அப்புறம் பரண்டு நொளொ நொன் அவஸ்கத டுறமொதிரி என் தம் ியும் டப்க ொறொன்” என்று பைௌதம் பசொல்ல “ அய்கயொடொ இந்த பைொடுகமகய நொன் எங்ைப்க ொய் பசொல்றது,, ஏய் த்து இந்த ப ொசிஷனில் ஒகர ஒருவொட்டி, இகதொ இப் டி திரும்புடி பைொஞ்சகநரம் தொன்டி த்து. இன்னும் பைொஞ்சம் வச்சுக்கைொடி த்து, ன்னு பைஞ்சி பைொஞ்சி என்கன எல்லொ கவகலயும் வொங்ைிட்டு இப்க ொ என்னகமொ பரொம் அப் ொவி மொதிரி கவஷமொ க ொடுறஙீ்ை,, இருங்ை இன்னிக்கு நொன் இங்ைகய இருக்ைப்க ொகறன், நீங்ை மட்டும் வடீ்டுக்கு க ொய்ச் கசருங்ை ” என்று த்மொ மிரட்டியதும் பைௌதம் தவிப்புடன்

“ அய்கயொ ச்சும்மொ பசொன்கனன்டி த்துக் குட்டி, பரொம் ஆகசயொ வந்துருக்கைன் சீக்ைிரமொ வொடித் தங்ைம் வடீ்டுக்கு க ொைலொம்” என்று தடொலடியொை சரணகடய ொல்ைனியில் நின்றுபைொண்டு அவர்ைளின் உகரயொடகல கைட்ட மொன்சிக்கு ைிளுைிளுபவன உடபலல்லொம் சிலிர்த்தது,, சற்றுகநரத்தில் த்மொ அவகள அகைத்து ைிளம்புவதொை பசொல்லிவிட்டு ைிளம் , பைௌதம் மொன்சி முைத்கத ொர்க்ை சங்ைடப் ட்டு சுவற்கறப் ொர்த்த டி “ சத்யனுக்கு க ொன் ண்ணி க சிகனன் மொன்சி நொகளக்கு ைிளம் ி வர்றதொ பசொன்னொன் ” என்று இன் த்கத மொன்சியின் ைொதில் அள்ளி பைொட்டிவிட்டு ைிளம் ினொன் அவர்ைள் ைிளம் ியதும் மொன்சி ஓடிச்பசன்று ைட்டிலில் விழுந்தொள்,, தகலயகணகய ைட்டியகணத்து ஆயிரம் முத்தங்ைகள அனொயொசமொை பைொடுத்தொள் தகலயகணக்கு,, ஏகதொ கதொன்ற ைட்டிலில் புரண்டு தொவி இறங்ைியவள் ொல்ைனிக்கு ஓடி அங்கை ைிகள தொழ்த்தியிருந்த சீத்தொப் ைம் மரத்தில் கூடுைட்டியிருந்த குருவிைகள ொர்த்து “ ஏய் குருவிங்ைளொ நொகளயிகலருந்து நொன் உங்ைகளப் ொர்க்ை வரமொட்கடன், நொன் பரொம் ிைி” என்று தைவல் பசொல்லிவிட்டு மறு டியும் ஓடிவந்து ைட்டிலில் விழுந்தொள், அன்று இரவுமுழுவதும் சத்யனின் அழுக்கு சட்கட மொன்சியின் முத்ததொல் துவண்டுக ொனது, அவள் தகலயகணக்கை சலிப்பு வந்தது அவளின் ைொதல் வொர்த்கதைகள கைட்டு மறுநொள் ைொகல தன்கன ைவனமொை அலங்ைரித்துக்பைொண்டு வந்து சத்யனுக்ைொை ைொத்திருந்தொள், அவள் ைொத்திருப்க ப் ொர்த்து அந்த வடீ்டில் இருந்த அகனவருகம சத்யகன எதிர் ொர்த்து ைொத்திருந்தனர் , ைல் முடிந்து இரவு வந்தது, கவகலக்ைொரர்ைள் வடீ்டின் விளக்குைகள எல்லொம் அகனத்துக்பைொண்டு வர, சத்யனுக்ைொை ொலில் அமர்ந்திருந்த மொன்சி உதட்கடக் ைடித்து ைண்ணகீர அடக்ைிக்பைொண்டு எழுந்து மொடிப் டிைளில் ஏறினொள்,, குைந்கதகய தூக்ைிக்பைொண்டு அவள் ின்கனொடு வந்த பூங்கைொகத, “ சத்யகனொட அப் ொ ைொகலயிகலருந்து அவன் பசல் க ொனுக்கு ட்கரப் ண்ணிைிட்டு தொன் இருக்ைொரு சுவிட்ச்ஆப்னு வருது மொன்சி,, ப்களட்ல டிக்பைட் ைிகடக்ைகலன்னு கநத்து பசொன்னொனொம், அதனொல ட்கரன்ல இல்ல ஸ்ல ஏதொவது வருவொன்னு அவங்ைப் ொ பசொன்னொரு,, நீ ைவகலப் டொம டுத்து தூங்கும்மொ, ைொகலயில வந்துடுவொன்” என்று மொன்சிக்கு ஆறுதல் கூறி குைந்கதகய பதொட்டிலில் ைிடத்திவிட்டு க ொனொள் ஆனொல் மொன்சியின் ைண்ணகீர எந்த ஆறுதல் வொர்த்கதைளொலும் ைட்டுப் டுத்த முடியவில்கல, அன்று இரவு அவள் விட்ட ைண்ணரீின் அளகவ அவளின் தகலயகண மட்டுகம அறியும்

மறுநொள் ைொகலயும் சத்யன் வரவில்கல என்றதும் மொன்சியின், முைம் இருண்டு கசொைத்கத தத்பதடுத்தது, குைந்கத தூங்கும் கநரம் க ொை மீதி கநரம் முழுவதும் கதொட்டத்கத சுற்றி வந்தொள், அவளின் கசொைத்கதப் ொர்த்து ஆறுதலொய் தகலயகசத்து சிரித்தது கதொட்டத்து கரொஜொக்ைள்,, மறுநொள் குைந்கதக்கு ப யர் சூட்டும் விைொ என் தொல் த்மொ தனது ிள்களைளுடன் மொகலகய வந்துவிட்டொள்,, மொன்சியின் முைத்கதப் ொர்த்ததும் அவளுக்கு என்ன ஆறுதல் பசொல்வது என்று புரியொமல் ைலங்ைி நின்றொள் த்மொ, அவள் மடியில் தகலசொய்த்து அழுத மொன்சியின் கூந்தகல வருடிய த்மொ “ அவனுக்கு ஒன்னும் ஆைியிருக்ைொது மொன்சி,, ப்களட் ைிகடக்ைகலன்னு கவற எதுல வர்றொகனொ,, மும்க என்ன க்ைத்துலயொ இருக்கு,, அவன் பமொக லில் சொர்ஜ் ைொலியிருக்கும் அதனொலதொன் க ொன் ண்ணிருக்ை மொட்டொன்,, நீ கவனொப் ொகறன் ைொகலயில அவன் வந்துதொன் நம்மகள எல்லொம் எழுப் ப் க ொறொன் ” என்று ஏகதகதொ ஆறுதல் பசொல்லி மொன்சிகய கதற்றினொள் அன்று இரவு அகனவரும் தூங்ைப் க ொய்விட, த்மொ சிறிதுகநரம் மொன்சியுடன் க சிக்பைொண்டு இருந்துவிட்டு ைீகை வந்துவிட்டொள், நொகளக்கு ைொகலயில் கதகவயொனவற்கற தயொரொை எடுத்து கவத்துக்பைொண்டிருந்தனர் த்மொவும் பூங்கைொகதயும் ொல் ைடிைொரம் இரவு த்து மணி ஆைிவிட்டது என்று ஓகச ட அறிவித்தது, அப்க ொது பவளிகய வந்து நின்ற டொக்ைியில் இருந்து இறங்ைிய ைகளத்து கசொர்ந்து க ொய் இறங்ைினொன் சத்யன் சகமயலகறயின் ஜன்னலருகை இருந்து சத்யகன ொர்த்துவிட்ட த்மொ வொசலுக்கு ஓடிவந்து “ என்ன சத்யொ இது ஒரு க ொன் ண்ணி தைவல் பசொல்லக்கூடொதொ? நொங்ை எல்லொரும் தவிச்சு க ொயிட்கடொம் ொ” என்று ைண்ணகீர உள்ளடக்ைிய குரலில் பசொல்லிவிட்டு அவன் கையில் இருந்த ப ொட்டிகய வொங்ைிக்பைொண்டு உள்கள க ொனொள் “ இல்ல அண்ணி கநத்து க ொட்டல்ல சொப் ிட்டு கைைழுவும் க ொது பமொக ல் தண்ணில விழுந்துருச்சு, அதுகலர்ந்து க ொன் ஒர்க் ஆைகல, சரி வடீ்டுக்குத்தொகன க ொகறொம்னு வந்துட்கடன், ரயில் ஸ்னு மொறி மொறி பரொம் சிரமப் ட்டு வந்கதன் அண்ணி” என்று பசொன்ன சத்யன் மொடிப் டிைளில் ஏற

“ சொப் ிட்டு க ொகயன் சத்யொ” என்று பூங்கைொகத அகைக்ை,, “ ம் ூம் மதியம் சொப் ிடகலம்மொ அதனொல யங்ைர சி வரும்க ொது வைியில சொப் ிட்டுதொன் வந்கதன், பரொம் டயர்டொ இருக்கு ைொகலயில க சலொம்மொ” என்று கூறிவிட்டு கவைமொை டிைளில் ஏறினொன், அவனுக்கு மொன்சியகய ொர்க்கும் அவசரம் அகறக்ைதவு திறந்கத இருக்ை தள்ளிக்பைொண்டு உள்கள க ொனவன் ைொலியொயிருந்த ைட்டிகலப் ொர்த்து திகைப்புடன் நிமிர்ந்த க ொது ொல்ைனியில் நின்று இருட்கட பவறித்துக் பைொண்டு நின்றிருந்தொள் மொன்சி அவகளப் ொர்த்ததும் ஒரு நிம்மதி ப ருமூச்கச விட்ட சத்யன், “ மொன்சி” என்று அகைக்ை அவன் குரல் கைட்ட அடுத்த விநொடி பவடுக்பைன்று திரும் ிய மொன்சி அங்ைிருந்த சத்யகனப் ொர்த்ததும் அதுவகர அடக்ைி கவத்திருந்த ைொதல் ைட்டவிழ்த்து பைொள்ள சிறு ைதறலுடன் ஓடிவந்து சத்யகன ைட்டிக்பைொண்டொள் இது சத்யன் மொன்சியிடமிருந்து எதிர் ொர்க்ைொத வரகவற்பு, உள்ளம் ஏைத்துக்கு குதிக்ை “ மொன்சி என்னடொ” என்று கைட்டவன் அடுத்த வொர்த்கத க சுமுன் அவன் வொய் மொன்சியின் இதழ்ைளொல் மூடப் ட்டது,, மொன்சி ஆகவசமொை சத்யனின் முரட்டு உதடுைகள தனது பசவ்விதழ்ைளொல் ைவ்வியிருந்தொள் அவளது ஆகவசம் சத்யகன திணறச் பசய்தது,, அவன் உதட்கட ைவ்வியவள் அன்று சத்யன் அவளுக்கு முத்தமிட்டது க ொல் அவன் வொகய ிளந்து தன் நொகவ நுகைத்தொள், அங்ைிருந்த உமிழ்நீகர எல்லொம் ஆகவசத்துடன் உறிஞ்சினொள்,, அவளின் இரண்டு கைவிரல்ைளும் சத்யனின் ின்னந்தகலகய ற்றியிருந்தது, அவன் தகலமுடிக்குள் அவள் விரல்ைள் நுகைந்து மூடிைகள இழுத்து சுருட்டியது சத்யனுக்கு பசொர்க்ைகம மூடிய ைண்ைளுக்குள் பதரிந்தது,, அவன் உதட்கட விடுத்தவள் அவன் முைம் முழுவதும் ைண்மண் பதரியொமல் முத்தமிட்டொள், ைன்னத்து சகதைகள நொன்குநொள் கரொமத்துடன் சப் ி இழுத்தொள், ைொது மடல்ைகள பமன்கமயொை ைடித்து சுகவத்தொள், அவன் ைழுத்கத நொவொல் தடவி சுகவயறிந்தொள் சத்யனொல் அவகள சமொளிக்ை முடியவில்கல “ மொன்சி என்னடொ ஆச்சு,, இரும்மொ குளிச்சுட்டு வந்துர்கறன், உடம்ப ல்லொம் ைசைசன்னு ஒரு அழுக்கு மொன்சி, ஒரு அஞ்கச நிமிஷம் தொன் குளிச்சிட்டு வர்கறன்டொ ைண்ணம்மொ” என்று எப் டிபயப் டிகயொ அவகள விலக்ை முயன்றொன், ஆனொல் அவள் ஆகவசம் சற்றும் குகறயொமல் முத்தமிட்டுக் பைொண்கட இருந்தொள்

ஒருைட்டத்தில் நிறுத்திவிட்டு அவன் முைத்கத உற்றுப் ொர்த்தொள் ிறகு அவன் சட்கடகய பைொத்தொைப் ற்றி இழுத்துச் ைட்டிலில் தள்ளிவிட்டு அவன்கமல் அப் டிகய விழுந்து விட்ட இடத்தில் இருந்து மறு டியும் முத்தமிட ஆரம் ித்தொள் அதுவகர அவகள தடுக்ை நிகனத்த சத்யன் இப்க ொது அவள் கவகலகய தன் வசம் எடுத்துக்பைொண்டு முத்தமிட்டொன், சத்யனின் உணர்வுைபளல்லொம் விைித்துக்பைொண்டு க ொரொட தன்மீது ைிடந்தவகள புரட்டி தள்ளி அவள்மீது இவன் டர்ந்தொன், அவனது சுைமொன சுகமகய சுமந்த மொன்சி ைிரக்ைமொை ைண்ைகள மூடிக்பைொள்ள, மூடிய ைண்ைளில் முத்தமிட்ட சத்யன் எழுந்து அமர்ந்து அவகள ஒற்கற கையொல் தூக்ைி உட்ைொரகவத்து தன் பநஞ்கசொடு அகணத்துக்பைொள்ள, மொன்சியின் விரல்ைள் அவன் சட்கட ட்டன்ைகள வருடி ஒவ்பவொன்றொை அவிழ்த்தது, சத்யனுக்கு அவளின் மனநிகல முற்றிலும் புரிந்துவிட அவகள இறுக்ைி அகணத்து மறு டியும் விடுவித்து அமர்ந்த நிகலயில் அவகள கைைளில் சொய்த்து “ மொன்சி இப் கவனொம்டொ, ொப் ொ பரொம் சின்னதொ இருக்ைொன்ல்ல, குைந்கத ிறந்து ஒருமொசம் தொன் ஆகுது ைண்ணம்மொ” என்று அவன் பசொல்லி முடிப் தற்குள் அவன் சட்கடகய ைைட்டியிருந்த மொன்சி அவன் பநஞ்சில் விழுந்து அந்த வியர்கவகயொட முத்தமிட்டுக்பைொண்டிருந்தொள் முத்தமிட்டவளின் உதடுைளில் சத்யன் மொர் ைொம்புைள் தட்டுப் ட அழுத்தமொய் ைவ்விக்பைொண்டொள், ப ொய்யொய் ைடித்து ைொம்க இழுத்து மொற்றி மொற்றி சப் , சத்யன் துடித்துப்க ொனொன் “ ொவ் ஏய் மொன்சி மொன்சி விடுடி அய்கயொ விடுடி என்று சத்தமின்றி சுைத்தில் அலறியவன் அப் டிகய ைட்டிலில் மல்லொந்து விழுந்தொன் அவன் கமல் டர்ந்த மொன்சி மறு டியும் அவன் ைொம்புைகள ைவ்வி சுகவக்ை, சத்யன் அவகள விலக்ைிவிட்டு எழுந்தொன், இனிகமல் அவகன நிகனத்தொலும் தடுக்ைமுடியொத அளவுக்கு அவனுக்கு ைொமன் ைட்டகளயிட்டுருந்தொன்,, க ொட்டிருந்த சட்கடகய ைைட்டி வசீினொன், ப ல்ட்கட அவிழ்த்து க ன்ட்கட நழுவவிட்ட டி ஒரு துண்கட எடுத்து அவசரமொை இடுப் ில் முடிந்துக்பைொண்டு, உள்கள கைவிட்டு ஜட்டிகயயும் உருவி எறிந்துவிட்டு ைட்டிலில் ைொகளயொை தொவிகயறினொன் அவன் உகடைகள ைகலவகத ைண்பைொட்டொமல் ொர்த்த மொன்சி ைட்டிலில் வந்து அவளருகை மண்டியிட்டதும் ைண்ைகள மூடிக்பைொண்டொள், சத்யன் அவள் இடுப் ில் கைவிட்டு தூக்ைி முட்டிவகர சுருண்டு ைிடந்த கநட்டிகய கமலும் சுருட்டி மொன்சியின் தகல வைிகய ைைட்டி எறிந்தொன், எடுத்பதடுப் ில் அவன் ைண்ைள் ொல் நிகறந்த அவளின் ப ொங்கும் ைலசங்ைகள தொன் ொர்த்தது,, அய்கயொ இகவபயல்லொம் எனக்கு பசொந்தமொனகவைள் என்ற நிகனப்க அவகன க த்தியமொைியது,, பமொத்தமொய் பைொட்டிக்ைிடந்த நவரத்தின ப ொக்ைிஷத்தில்

எகத முதலில் அள்ளி துக்குவது என்று தவிக்கும் திருடனின் நிகலயில் சத்யன் இருந்தொன் இப் டிபயொரு நிைழ்கவ எதிர் ொர்த்து சத்யன் வரவில்கல என் தொல் அவனுக்கு என்ன பசய்வது என்கற புரியவில்கல,, ஸ் ிரிங்ைில் இருந்து விடு ட்ட விகசகயப் க ொல அவன் உறுப்பு பசங்குத்தொை நின்று தனது கதகவ அவனுக்கு உணர்த்த, ச்யன் அவகள டுக்ைகவத்து உள் ொவொகடயின் முடிச்கச கதடி விடுவித்தொன் நிர்வொணமொய் ைிடந்த அந்த நிலகவ ைண்பைொட்டொமல் ரசித்தொன் சத்யன், ஆனொல் அவனின் உடல் கதகவ அவகன கமலும் ரசிக்ைவிடவில்கல, அவள்மீது ைவிழ்ந்து அவளின் மொர்புைகள சுற்றி தன் நொவொல் கைொலம்க ொட்டொன், ைொம்க ைவ்வி ிடிக்ைொமல் நுனிநொக்ைொல் தீண்டி தீண்டி அவகள சிலிர்க்ை கவக்ை, ஒருநிகலயில் தொங்ை முடியொத மொன்சி அவன் தகலகய ிடித்து தன் மொர்க ொடு அழுத்திக்பைொண்டொள் சத்யன் உணர்ச்சிைள் எல்லொம் ஒன்றொய் திரள அவளின் உடகல சிறு ிள்களக்கு ண்டிகைக்கு ைிகடத்த ரிகசப் க ொல அவிழ்த்து திறந்து பைொட்டி ைவிழ்த்தது,, சத்யன் தன் மைனின் நிகனவு இல்லொமல் அவள் ொல் ைலசங்ைகள ைொலியொக்ை,, மொன்சி “ம்ம்ம்ம்” என்று உற்சொைமொய் குரல் பைொடுத்து அவனுக்கு அமுதசுர ியொை வொரிவைங்ைினொள் ைீகை சத்யனின் உறுப்பு தடுமொறி தத்தளிக்ை சத்யன் ைவ்விய ைொம்க விடொமல் இடுப்க மட்டும் உயர்த்தி, அவள் ப ண்கமகயத் தடவி இடமறிந்து தனது விகரத்த உறுப்க உள்கள விட மிைவும் இறுக்ைமொை க ொனது அவனது ஆண்கம,, இருவருகம உணர்ச்சிைளின் உச்சத்தில் இருந்ததொல் பவகுகநரம் புற விகளயொட்டுைளில் ஈடு டொமல் உடனடியொை புணர்ச்சியில் ஈடு ட்டனர்,, மொன்சியின் உணர்ச்சிைள் பைொந்தளித்தது, உடல் சத்யனின் ைரங்ைளில் தத்தளித்தது,, அவளின் அற்புதமொன ஒத்துகைப்க ைண்டு உற்ச்சொைமொன சத்யன் அதிகவைமொை தனது இயக்ைத்கத ஆரம் ிக்ை,, மொன்சி அவகனக்கு இகணயொை தனது ப ண்கமயொல் எதிர்த்து கமொதினொள் இந்த ைொமப் க ொரொட்டம் பவகுகநரம் நீட்டிக்ைொமல் உணர்ச்சிைளின் உந்துதலொல் சீக்ைிரகம முடிவுக்கு வந்தது,, சத்யன் தனது ைொதகலபயல்லொம் தனது கவைத்தில் ைொட்டி அவளுக்குள் பைொட்டித் தீர்த்தொன் தனது உயிர்நீகர,,

அவனுக்ைொை விரித்த ைொல்ைகள கசர்க்ைொமல் அவகன தன் பநஞ்சில் தொங்ைி, துடித்த அவனது உடகல தனது பூங்ைரத்தொல் தடவிக்பைொடுத்து, உச்சியில் முத்தமிட்டொள் மொன்சி

“ இந்த ஈர இரவில்,,

“ அளவுைடந்த அன்பு..

“ அடக்ைிகவத்த ஆகசைள்..

“ ைொத்திருந்த ைொதல்..

“ மூடிகவத்த ைொமம்..

“ ப ொங்ைிவந்த உற்சொைம்..

“ குமுறி வந்த ஊடல்..

“ ைொத்துக்ைிடந்த ிரிவு....

“ பைொந்தளிக்கும் உணர்ச்சிைள்...

“ தத்தளிக்கும் உடல்ைள்...

“ இகவயகணத்தும் சரிவிைிதத்தில்,,

“ ைலந்து, ச்கசயொய்ப் ரிமொறப் ட்டது,,

“ இவர்ைளின் இச்கசைள்!!!!!!

தன்மீது ைகளத்துப் க ொய் சரிந்து ைிடந்தவகன ஆறுதலொய் அகணத்து முதுகை வருடிய மொன்சி தகலகய சரித்து அவன் ைொதருகை குனிந்து “ நொன் இப்க ொ சினிமொல வர்றமொதிரி இறுக்ைமொ ைட்டிப் ிடிச்சு ஜ லவ் யூ ன்னு பசொல்லட்டுமொ?” என்று கைட்டொள் அவள் மொர் ில் இருந்த முைத்கத எடுக்ை மனமின்றி நொலுநொள் கரொம வளர்ச்சியுடன் இருந்த தொகடகய அவளின் வலது மொர் ில் கவத்து உரசிய சத்யன் “ ம்ம் பசொல்லு,, ஆனொ சினிமொல வர்ற மொதிரி கவனொம், உள் மனசுல எப் டி பசொல்லனும்னு கதொனுகதொ அந்த மொதிரி பசொல்லு” என்று சத்யன் பசொல்ல

“ எனக்கு கதொனுற மொதிரியொ?,, சரி என்கனய விடுங்ை, உங்ைளுக்கு கதொணுனொ எப் டி பசொல்வஙீ்ை? அகத பமொதல்ல பசொல்லுங்ை ” என்று மொன்சி ரைசியம் க ொல ைிசுைிசுப் ொய் க சினொள் சத்யனுக்கு அவள் குரகல ைிக்ைொ இருந்தது,, கசொம் லொை அவளி விட்டு எழுந்து க்ைத்தில் சரிந்தவன், அவகள தன் க்ைம் திருப் ி தன் கமகல தூக்ைி டுக்ை கவத்துக்பைொண்டு “ எனக்கு எப் டி கதொணுச்சுன்னு ஏற்ைனகவ பசொல்லிட்கடகன” என்று தன் விரல்ைளொல் வகீண மீட்டுவது க ொல அவளின் இகடகய மீட்டிய டிகய சத்யன் பசொல்ல அவன் தன் பவற்றிகடயில் விரல்ைளொல் விகளயொடுவகத ரசித்துக்பைொண்கட “ ம் ூம் நீங்ை எப் பசொன்னஙீ்ை?” என்று பசல்லமொய் சிணுங்ைினொள் மீட்டிய விரல்ைகள ின் புறமொை எடுத்துச்பசன்று இரண்டு வகீணக் குடங்ைளுக்கு நடுகவ இருக்கும் ிளகவ வருடிய டி, மறுகை விரலொல் அவள் முதுகுத்தண்டில் இதமொய் கைொடிட்ட டி “ ஏன் பசொல்லகல, முதல்நொள் உன்கன வலிகயொடப் ொர்த்தப் என்கனொட மனசு ஊகமயொ அழுதுச்கச அதுவும் லவ்தொன், அப்புறம் என் ிள்களகய நல்லமுகறயில் ப த்துக்ை நீ துடிச்சு துடிச்சு புஸ்ப் ண்ணப் ொரு அப்க ொ என் ைண்ணுல நீர் வைிஞ்சுகத அதுவும் லவ்தொன்,, அப்புறம் முதன்முகறயொ பதய்வத்கத துகணக்ைகைத்து உன்கனொட ப ண்கமயில் இருந்து என் மைகனொட தகலகய ிடிச்சு பவளிகய இழுத்துட்டு கைபயல்லொம் உன் உதிரம் வைிய ைண்ணரீ் விட்கடகன அதுவும் லவ்தொன், அப்புறம் துளிகூட அருவருப்க இல்லொம உன் ப ண்கமகய க்ளனீ் ண்ணி நொப்ைின் வச்சு மூடிகனகன அதுவும் லவ்தொன்,, அப்புறம் என் மைகன ொல் குடிக்ைகவக்ை உரிகமகயொட உன் மொர்புைகள பதொடச்சு ைொம்க எடுத்து குைந்கத வொயில வச்கசகன அதுவும் லவ்தொன்,, உனக்ைொை ஒன்பனொன்னும் ொர்த்துப் ொர்த்து பசய்கதன் ொரு அது எல்லொகம லவ்தொன்,, ஆனொ எனக்கு அந்த நிமிஷம் அபதல்லொம் புரியகல,, உன்கன ஆைமொ ைிஸ் ண்கணன் ொரு அப் த்தொன் என்கனொடது ைொதல்னு எனக்கை புரிஞ்சுது,, ஆனொ மொன்சி என்கனொட ைணிப்பு டி உனக்கும் அப் த்தொன் லவ் வந்திருக்கும்,, அகத உனக்கு புரிஞ்சுக்ைத் பதரியகல அவ்வளவுதொன், மத்த டி மனசுல ைொதல் இல்லொம ஒரு அன்னிய ஆண் முன்னொடி உரிகமயொட டிரஸ் ண்ணிக்ை முடியொது மொன்சி,, ஆனொ அந்த சமயத்தில் நொன் எப் டி தவிச்சுப் க ொகனன் பதரியுமொ?” என்ற சத்யன் அன்கறய தனது தவிப்க இன்று அவகள இறுக்ைி அகணத்து சரி பசய்வதுக ொல் எலும்புைள் பநொருங்கும் டி மொன்சிகய இறுக்ைகணத்து தனது தொ த்கத பவளிப் டுத்தினொன் அவன் அகணப் ில் உடல் வலித்தொலும் அகத அவனிடம் பசொல்லொமல் அவன் முடிகய விரல்ைளொல் ின்னிக்பைொண்டு “ நீங்ை பசொல்றதும் பரொம் ைபரக்ட் தொன், நொன்

இதுவகரக்கும் யொர்ைிட்டயும் இந்த மொதிரி க சினது நடந்துைிட்டது இல்கல, உங்ைைிட்ட மட்டும் தொன் அப் டிபயல்லொம் ண்ணனும்னு கதொணுச்சு, இந்த ஒரு வொரமொ கயொசிப் தொன் எல்லொகம உங்ைகமல உள்ள ைொதலொல்தொன் புரியுது,, ஆனொ நீங்ை அருணொகவொட புருஷன்ற தகடதொன் என் மனகச நொகன புரிஞ்சுக்ை முடியொம க ொயிருச்சு” என்ற மொன்சி அவன்மீது இருந்து சரிந்து இறங்ைி அவன் ைழுத்கதக் ைட்டிக்பைொண்டு ைொதில் ரைசியமொை “ நொம பரண்டு க ரும் எப் வுகம இகதக ொல டிரஸ் க ொடொம இருக்ைலொமொ?” என்று குசுகுசுபவன கைட்ை சட்படன்று சிரித்துவிட்ட சத்யன் “ கநட்ல ஓகை, ைல்ல நொபயல்லொம் பதொறத்துகம?” என்று ப ொய்யொன ைவகலயுடன் பசொல்ல உடகன பவட்ைத்துடன் அவன் ைழுத்தடியில் முைம் புகதத்த மொன்சி “ அய்ய ச்சீ நொன் ஒன்னும் ைல்ல பசொல்லகல, கநட்லதொன்................” என்று முடிக்ைொமல் விட “ அய்கயொ ைண்மணி அகத நீ பசொல்லவும் கவனுமொ,, அகறக்குள்கள வந்ததும் அபதல்லொம் ஆட்கடொகமட்டிக்ைொ ைைன்டு விழுந்துரும்” என்று குறும்பு க சியவன் அவகள விலக்ைிவிட்டு சற்று நிமிர்ந்து எழுந்து தகலயகணகய முதுகுக்கு பைொடுத்து சொய்ந்துபைொண்டு, மொன்சிகய இழுத்து தன் பநஞ்சில் க ொட்டுக்பைொண்டொன் அவன் பநஞ்சில் இருந்த முடிைகள விரலொல் சுருட்டி விகளயொடியவளின் கூந்தகல வருடிய சத்யன் “ மொன்சி இந்த ஒரு வொரத்துல உன்ைிட்ட மொற்றம் இருக்கும்னு எதிர் ொர்த்கதன் தொன் ,, ஆனொ இவ்வளவு மொற்றத்கத நொன் எதிர் ொர்க்ைகவ இல்கல மொன்சி,, உனக்கு ஒன்னுகம பதரியொதுன்னு பநகனச்கசகனடி, ஆனொ அசத்திட்டி குல் ி,, எப் டி இபதல்லொம்” என்று சத்யன் கைட்ை.. அவன் அவகள டி க ொட்டு க சியதில் ைிளுைிளுப் ொன மொன்சி அவன் பநஞ்சில் முத்தமிட்டு “ அபதல்லொம் அப் டித்தொன்,, நொன் என்ன சின்ன ொப் ொவொ? எனக்கை இப்க ொ ஒரு ொப் ொ இருக்கு,, அதனொல நொனும் ப ரிய ப ொம் களதொன்” என்று குறும் ொய் கூறினொள் “ ஆமொ ஆமொ ப ரிய ப ொம் களதொன்,, இகதொ இபதல்லொம் கூட பரொம் ப ரிசொ இருக்கை, அதனொல ஒத்துக்ை கவண்டிய விஷயம்தொன்” என்று பநஞ்சில் ைிடந்தவளின் மொர் ில் ஒன்கற ற்றி அழுத்திய டி சத்யன் பசொல்ல அவன் அழுத்தியதும் உணர்ச்சி கவைத்தில் அவன் பநஞ்சில் புகதந்தவள், ஏகதொ நிகனத்து அவன்மீது இருந்து நிமிர்ந்து அவன் பநஞ்சில் கைைகள மடக்ைி கவத்து

அதில் தன் முைத்கத தொங்ைி அவன் முைத்கதப் ொர்த்து “ அப்க ொ என் உடம்புல எல்லொகம உங்ைளுக்கு ிடிச்சிருக்ைொ? நொன் உங்ைளுக்கு ப ொருத்தமொ இருக்கைனொ?” என்று குைந்கதயொய் தகலசொய்த்து கைட்ை அவளின் கைள்வி சத்யனுக்கு கவறு எகதகயொ ஞொ ைப் டுத்த, மனதில் ஏற் ட்ட குற்றவுணர்ச்சியுடன் அவள் முைத்கதப் ொர்த்து “ மொன்சி நீ எல்லொ விதத்திலும் எனக்கு பரொம் ப ொருத்தம்தொன், நீ எனக்கு ைிகடச்சகத நொன் பசய்த புண்ணியம் மொன்சி,, ஆனொ நொன்தொன் உனக்கு எந்த விதத்திலும் ப ொருத்தமொனவன் இல்கல” என்று சத்யன் உண்கமயொன வருத்தத்துடன் பசொல்ல அவன் வருத்தத்கத ைண்டு தறிய மொன்சி “ அய்கயொ இப் டிபயல்லொம் க சொதீங்ை,, நீங்ைதொன் எனக்கு பரொம் பரொம் உயர்ந்தவர்,, உங்ைகள எனக்கு பரொம் பரொம் ிடிக்குகத, அப்க ொ நீங்ை நல்லவரு தொகன? ” மொன்சி க ச... சத்யன் அவகள விலக்ைிவிட்டு எழுந்து க ொய் ைீகை ைிடந்த டவகல எடுத்து இடுப் ில் ைட்டிக்பைொண்டு தண்ணரீ் ஜக்கை எடுத்து அப் டிகய பதொண்கடயில் சரித்தொன்,, அகர ஜக் தண்ணகீர ைொலி பசய்து கமகசயில் கவத்துவிட்டு அங்ைிருந்த ைக ொர்கட திறந்து ஒரு லுங்ைிகய எடுத்து ைட்டிக்பைொண்டு துண்கட எடுத்து கதொளில் க ொட்டுக்பைொண்டு மறு டியும் ைட்டிலில் வந்து அமர்ந்தொன்.. அவனிடம் இவ்வளவு கநரம் இருந்த குதூைலமும் பைொண்டொட்டமும் க ொய் ஒருவித தவிப்பு வந்தது, மொன்சியிடம் பசொல்லகவண்டிய விஷயங்ைள் எவ்ளகவொ இருக்கும்க ொது அதற்குள் அவளுடன் ஒன்றொய் ைலந்தது அவனுக்கு பநஞ்சுக்குள் ஒரு குறுகுறுப்க யும் தவிப்க யும் ஏற்ப் டுத்தியிருந்தது அவன் எழுந்து க ொன கநரத்தில் மொன்சியும் எழுந்து கநட்டிகய க ொட்டுக்பைொண்டு, ொத்ரூமுக்கு க ொய் சுத்தமொைி வந்து அவனருைில் ைட்டிலில் அமர்ந்து அவன் கதொளில் தகலசொய்த்து, “ இன்பனொரு வொட்டி அந்தமொதிரி பசொல்லொதீங்ை,, எனக்கு அழுகையொ வருது,, நீங்ை எனக்கு சொமி மொதிரி பதரியுமொ?” என்று பசொல்லிவிட்டு அவன் ைழுத்கதக் ைட்டிக்பைொண்டொள் தன்கன அகணத்தவகள தொனும் அகணத்துக்பைொண்ட சத்யன், ைண்ைலங்ைி “ இல்லடொ ைண்ணம்மொ நீ நிகனக்ைிற இடத்தில் நொன் இல்கல,, அந்த தகுதியும் எனக்ைில்கல,, உன்ைிட்ட உண்கமகய பசொன்ன ிறகுதொன் உன்கன பதொடனும்னு பநகனச்கசன், ஆனொ உன்கனொட தவிப்பும் துடிப்பும் என்கன துரத்தி ிடிச்சு உன்ைிட்ட சரணகடய வச்சுட்டுது மொன்சி” என்றவன் பதொண்கடயின் ைரைரப்க பசருமி சரிபசய்துபைொண்டு “ மொன்சி நொன் பசொல்றகத கைட்டு என்கன பவறுத்துடொத ைண்ணம்மொ, அகத என்னொல தொங்ைகவ முடியொது” என்று பசொன்னதும்

அவகன விட்டு விலைி எழுந்து நின்று இடுப் ில் கைகவத்த டி முகறத்த மொன்சி, “ இங்ை ொருங்ை இத்கதொட இந்த க ச்கச விடுங்ை,, நீங்ை இதுக்கு முன்னொடி என்னப் ண்ணிருந்தொலும் ரவொயில்கல , இனிகமல் நொம சந்கதொஷமொ இருந்தொ எனக்கு அது க ொதும்” என்று முடிவொை பசொன்னொள் “ இல்ல மொன்சி, என்கனப் ற்றி பசொல்லகவண்டியது என் ைடகம,, அதுக்ைப்புறம் நீ உன் முடிகவ பசொல்லு,, இப்க ொ நொம ஒன்னொ கசர்ந்த ிறகு பசொல்றதொல என் தவகறொட தீவிரம் உனக்கு நல்லொகவ புரியும்” என்றவன் எழுந்து மைனின் பதொட்டில் அருகை க ொனொன்,, ஒருவொரமொை ொர்க்ைொத குைந்கதயின் முைத்தில் ஏைப் ட்ட மொற்றங்ைள் பதரிய, தன் மன ஆறுதலுக்ைொை தூங்கும் குைந்கதயின் முைத்கத வருடிய சத்யன்,, மொன்சியின் முைத்கதப் ொர்க்ைொமகலகய க ச ஆரம் ித்தொன் “ மொன்சி இவன் ிறந்த அன்னிக்கு ைொகலயில நொன் எங்ை இருந்கதன் பதரியுமொ,, இங்கை இருக்குற ிர லமொன க ொட்டல்ல ணத்துக்ைொை வந்த ஒருத்திகூட டுத்திருந்கதன்,, அதொவது இப்க ொ நொம பரண்டுக ரும் ைொதகலொட ண்ணத அவைிட்ட ணத்கத பைொடுத்திட்டு அனு விச்சுட்டு டுத்திருந்கதன்,, அது ஒன்னும் எனக்கு புதுசில்ல ைிட்டத்தட்ட ஐந்து வருஷமொ என்கனொட கதகவைகள இது க ொன்ற ப ண்ைளிடம் க ொய்தொன் தீர்த்துக்ைிகறன், அருணொவுக்கும் எனக்கும் பசக்ஸ் பதொடர்பு பைொஞ்சம் பைொஞ்சமொ குகறஞ்சு சுத்தமொ இல்லொம க ொனதும் எனக்கு கவற வைி பதரியகல மொன்சி,, குகறஞ்ச ட்சம் மொசத்துக்கு பரண்டு முகறயொவது என் கதகவகய எப் டியொவது தீர்த்கத ஆைனும் என்ற கநரத்தில் இந்தமொதிரி ப ண்ைகள கதடி க ொயிடுகவன், உன்கனப் ொர்க்ை வந்த அன்னிக்கும் ைொகலயில அப் டிபயொரு நிகலயிலதொன் க ொட்டல் ரூம்ல இருந்கதன், அதன் ிறகு வடீ்டுக்கு வந்தப் தொன் உன்கனப் ற்றி அருணொ பசொன்னதும் கதடி வந்கதன் மொன்சி” என்று குரல் ைரைரக்ை க சிய சத்யன் மொன்சியின் க்ைம் திரும் ி “ ஆனொ உன்கனயும் என் மைகனயும் ொர்த்த பநொடியில் இருந்து கவற எந்தவிதமொன நிகனப்பும் என் மனசுல ைிகடயொது மொன்சி இகத நீ நம் னும் ” என்று முடித்தொன் அவன் பசொன்ன விஷயத்கத ைிரைிக்ை மொன்சிக்கு சற்றுகநரம் ிடித்தது, கூறிய விஷயங்ைளின் வரீியம் புரிந்தொலும் ‘ ப ொண்டொட்டி சரியில்லொம க ொனதொலதொகன இவரு பவளிகய க ொனொரு, ஆனொ அகத மகறக்ைொமல் பசொல்ற மனசு எத்தகன க ருக்கு இருக்கும், என்று அவள் ைொதல் மனது சத்யனுக்கை ரிந்துபைொண்டு வந்தது,, அவள் திலுக்ைொை அவள் முைத்கதகய கவதகனயொன விைிைளுடன் ொர்த்த சத்யகன ைொண மொன்சியொல் தொங்ைமுடியவில்கல, ைட்டிலில் இருந்து எழுந்து கவைமொை அவகன

பநருங்ைி அவன் முைத்கத இழுத்து தன் மொர்க ொடு அகணத்த மொன்சி “ ம் ூம் ஏன் இப் டி ைலங்குறஙீ்ை,, மகனவி சரியில்லொமத்தொகன க ொனஙீ்ை,, அப் டிப் ொர்த்தொ இப்க ொ நொம ண்ணதும் கூட அந்தமொதிரி ைொரியம் தொன், ஏன்னொ நமக்கு இன்னும் ைல்யொணகம ஆைகல, நமக்ைிகடகய நம்ம ைொதலும், நம்ம க யனும், மட்டும்தொன் இருக்கைொம்,, மத்த டி முகறயொன உறவு இன்னும் ஏற் டகல, அதனொல அகத பநகனச்சு ைலங்ைொதீங்ை,, உண்கமகயச் பசொல்லனும்னு நிகனச்ச உங்ை மனசு பரொம் ப ரிசுங்ை” என்று பசொல்லிவிட்டு அவன் முைத்கத தன் மொர்க ொடு இன்னும் இறுக்ைமொை அகணத்துக்பைொண்டொள் மொன்சி இந்த விஷயத்கத இவ்வளவு இலகுவொை எடுத்துக்பைொள்வொள் என்று சத்யன் எதிர் ொர்க்ைகவ இல்கல என் தொல் சந்கதொஷத்தில் “ என்கனப் புரிஞ்சுைிட்டதுக்கு தொங்க்ஸ் மொன்சி” என்றொன் அவன் முைத்கத விலக்ைிய மொன்சி “ தொங்க்ஸ் எல்லொம் எனக்கு கவனொம்,, ஆனொ இன்பனொருவொட்டி அந்தமொதிரி எண்ணம் மனசுல கூட கதொணக்கூடொது,, அப்புறம் அவ்வளவுதொன்” என்று விைிைகள உருட்டி ப ொய்யொய் மிரட்ட ... “ அய்கயொ ைண்கணப் ொர்த்தொ மொரியொத்தொ மொதிரி இருக்கை,, கதொணுனொ என்னம்மொ ண்ணுவ?” என்று சத்யன் ப ொய்யொய் யந்து கைலியொை கைட்ை அவகன ிடித்து ைட்டிலில் தள்ளி அவன்கமல விழுந்த மொன்சி வலது கைகய அவர்ைள் இருவரின் அடிவயிற்றுக்கு இகடகய விட்டு அவளின் அகணப் ொல் விகரத்துக் பைொண்டிருந்த சத்யனின் ஆண்கமகய லுங்ைிகயொட கையில் ிடித்து “ அப் டி ஏதொவது பநகனப்பு உங்ை மனசுல இருக்கும்னு பதரிஞ்சது இகத பவட்டி ைொக்ைொய்க்கு க ொட்டுடுகவன்” என்று குறும் ொய் பசொல்ல தன் உருப்க ற்றிய அவளின் கைகய விலக்ைொமல் அவள் கை கமல் தன் கைகய கவத்து அழுத்தமொை ற்றிக்பைொண்டு “ அடிப் ொவி உன்கன அைைொன கதவகதன்னு பநகனச்கசன்,, ஆனொ நீ அைைொன ரொட்சஷி க ொலருக்கை,, இனிகமல் எப் வுகம இதுக்கு ைவசம் க ொட்டுத்தொன் கவக்ைனும் க ொல” என்று திலுக்கு ைிண்டல் பசய்தவன், அவள் கைகயப் ிடித்து தனது உருப்க பமதுவொை உருவி விடுவதுக ொல் பசய்ய, மொன்சி அவன் பநஞ்சில் தன் ொல் ந்துைகள அழுத்திக்பைொண்டு அவன் பசய்வதுக ொலகவ பசய்தொள் அப்க ொது அவர்ைளின் மைன் சியொல் அழுது தன்கன ைவனிக்கும் டி அகைக்ை,, மொன்சி சத்யனிடமிருந்து ட்படன்று விலைி எழுந்து பதொட்டிகல கநொக்ைி ஓடினொள்

குைந்கதயின் ஈரத்துணிகய மொற்றிவிட்டு குைந்கதகய தூக்ைிக்பைொண்டு ைட்டிலில் வந்து அமர்ந்து கநட்டியின் இடது க்ை ஜிப்க விலக்ைி சியொல் அழுத குைந்கதயின் வொசியில் தனது ைொம்க ிடித்து கவக்ை,, குைந்கத இழுத்து இழுத்து சப் ஆரம் ித்தது அவளுக்கு ின்னொல் டுத்திருந்த சத்யன் தனது உடகல வகளத்து விகரத்த உறுப்புக்கு அவளின் ின்புறத்தில் அகடக்ைலம் பைொடுத்துவிட்டு முன்புறமொை தகலகய நீட்டி மைன் ொல் குடிக்கும் அைகை ரசிக்ை,, இவ்வளவு நொட்ைளொை இல்லொமல் மொன்சிக்கு இன்று முதுகுத்தண்டில் ஒரு சிலிர்ப்பு ஏற் ட, “ ச்சு இங்கை என்ன ொர்கவ மூஞ்சிய அந்த க்ைமொ திருப்புங்ை,, நீங்ை குடிச்சப் அவன் வந்து கவடிக்கையொ ொர்த்தொன், நைருங்ை பமொதல்ல ” என்று ைிசுைிசுப் ொை கூறியவள் சத்யன் கவத்திருந்த டவகல ிடுங்ைி தன் கதொளில் க ொட்டு மொர்க மூடிக்பைொள்ள.. சத்யன் கவறுவைியின்றி தகலகய மட்டும் இழுத்துக்பைொண்டு தனது உறுப் ொல் மொன்சிகய பநருக்ைிக்பைொண்டு கையொல் அவள் இடுப்க தடவ ஆரம் ித்தொன் மொன்சியின் உடல் கூச்சத்துடன் பநளிய, சத்யனின் கை முன்புறமொை நைர்ந்து வலது மொர்க வருடி அங்ைிருந்த ஜிப்க இழுத்து கைகய உள்கள நுகைத்தொன் மொன்சியின் உடலில் மின்சொரம் தொக்ைியது க ொல் ஒரு சிலிர்ப்பு வந்து அடங்ை,, “ ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்க்...... என்னங்ை இது ொப் ொ என் கையில இருக்ைொன்,, ப்ளஸீ் சும்மொ இருங்ைகளன்” என்று ைிசுைிசுப் ொை கூற.. அந்த குரல் சத்யகன கமலும் உசுப் ி விட்டது, உள்கள நுகைந்த அவன் கை விரல்ைகள விரித்து அவள் மொர்க ற்றி ிகசந்து விட,, “ ம் ூம் ம் ூம் ஸ்ஸ்ஸ் யம்மொ” என்று மொன்சியிடமிருந்து ஒரு இன் முனங்ைல் பவளிப் ட்டொது சத்யன் தனது விரல்ைளொல் பமொத்த மொர்க யும் ற்றிக்பைொண்டு நடுவிரலுக்கும் ஆள்ைொட்டிவிரலுக்கும் இகடகய அவளின் ைொம்க அழுத்தமொைப் ற்றிக்பைொண்டு மொர்க அழுத்திவிட, அவன் விரலிடுக்ைில் இருந்த ைொம் ின் வைியொை சர்பரன்று ொல் சீ்சி அடித்தது, அகதக ொல் இரண்டு மூன்றுமுகற பசய்ய........ அதற்கு கமல் மொன்சியொல் தொங்ைமுடியவில்கல, ஒரு கையொல் குைந்கதகய ிடித்துக்பைொண்டு மறுகைகய சத்யனிடம் அைப் ட்டு திணறிய ைொம் ின் நுனியில் கவத்து அழுத்திக்பைொண்கட “ அய்கயொ என்னங்ை இப் டி ண்றஙீ்ை, பைொஞ்சம் எட்டிப் ொருங்ை ொபலல்லொம் கவஸ்டொ எங்ை விட்டுருக்ைீங்ைன்னு” என்று கூற

சத்யன் ற்றிய மொர்க விடொமல் உடகல மட்டுகம வகளத்து தகலகய நீட்டி எட்டிப் ொர்க்ை, அவன் யீ்ச்சிய ொல் பமொத்தமும் மொன்சியின் மடியில் ைிடந்த குைந்கதயின் வயிற்றில் விழுந்து குைந்கதயின் சிறிய குஞ்சில் வைிந்து “ ொ ொ ொ ொ என் மைகனொட குஞ்சுக்கு ொல ிகஷைம் ண்ணிட்கடன் க ொலருக்கு” என்று சத்யன் வொய்விட்டு சிரிக்ை,, மொன்சி ப ொய்க்கைொ த்துடன் அவன் முடிகய ிடித்து ஆட்டினொள்

ைொகதொடுதொன் நொன் ொடுகவன் மனகதொடுதொன் நொன் க சுகவன்

விைிகயொடுதொன் விகளயொடுகவன் உன் மடி மீதுதொன் ைண் மூடுகவன்

ைொகதொடுதொன் நொன் ொடுகவன் மனகதொடுதொன் நொன் க சுகவன்

விைிகயொடுதொன் விகளயொடுகவன் உன் மடி மீதுதொன் ைண் மூடுகவன்

வளர்ந்தொலும் நொன் இன்னும் சிறு ிள்களதொன் நொன் அறிந்தொலும் அது கூட நீ பசொல்லித்தொன் உனக்கைற்ற துகணயொை எகன மொற்றவொ? உனக்கைற்ற துகணயொை எகன மொற்றவொ? குல விளக்ைொை நொன் வொை வைி ைொட்டவொ?

ைொகதொடுதொன் நொன் ொடுகவன் மனகதொடுதொன் நொன் க சுகவன்

விைிகயொடுதொன் விகளயொடுகவன் உன் மடி மீதுதொன் ைண் மூடுகவன்

ொலூட்ட ஒரு ிள்கள அகைக்ைின்றது

நொன் டும் ொட்கட ஒரு ிள்கள ரசிக்ைின்றது ொலூட்ட ஒரு ிள்கள அகைக்ைின்றது

நொன் டும் ொட்கட ஒரு ிள்கள ரசிக்ைின்றது எனக்ைொை இரு பநஞ்சம் துடிக்ைின்றது

இதில் யொர் கைட்டு என் ொட்கட முடிக்ைின்றது

ைொகதொடுதொன் நொன் ொடுகவன்

மனகதொடுதொன் நொன் க சுகவன் விைிகயொடுதொன் விகளயொடுகவன் உன் மடி மீதுதொன் ைண் மூடுகவன்

குைந்கத ொல் குடித்துவிட்டு தூங்குவகதப் ொர்த்து எழுந்த சத்யன் அவளிடமிருந்து குைந்கதகய வொங்ைி பதொட்டிலில் ைிடத்தி வொய்க்பைொள்ளொ சிரிப்புடன் ொல் சிந்திய இடத்கத துணியொல் துகடத்துவிட்டொன் சத்யன் திரும் ி ைட்டிகலப் ொர்க்கு மொன்சி ைட்டிலில் ைவிழ்ந்து டுத்து இரண்டு கைகயயும் ஊன்றி அதில் தன் தொகடகய கவத்துக்பைொண்டு விைிைளில் கமயகலொடு அவகன குறுகுறுபவன ொர்த்துக்பைொண்டு இருக்ை,, அந்த ொர்கவகய சத்யகன விகரக்ை கவத்தது, ைட்டியிருந்த கைலி கூடொரமடிக்ை அகத அடக்ை முடியொமல் ைட்டிலில் வந்து ஒரு ஓரமொை டுத்து விகரத்த உறுப்க பதொகடயிடுக்ைில் புகுத்தி அடக்ை முயன்றொன், அது அடங்ைொமல் ஸ் ிரிங் க ொல் எழும் ி அவன் பதொப்புகள பதொடுவது க ொல் வந்து நின்றது,, அவன் உறுப்பு இந்தளவுக்கு விகரத்து அவகன ொர்த்ததில்கல அவனுக்கு ின்னொல் டுத்திருந்த மொன்சி வலது ைொகலயும் கைகயயும் தூக்ைி அவன்மீது க ொட்டு தனது விரகல அவன் பதொப்புளில் விட்டு கநொண்டிய டி ிடரி மயிகர ற்ைளொல் ைடித்து இழுக்ை, சத்யனின் ொடு இன்னும் திண்டொட்டமொனது, திரும் ி அவகளப் ொர்க்ைொமகலகய “ மொன்சி எனக்கும் பரொம் ைஷ்டமொத்தொன் இருக்குடி, குைந்கத ப ொறந்த இவ்வளவு நொளுக்குள்கள பசய்யலொமொன்கன எனக்கு பதரியொது, ஏகதொ கவைத்துல பரண்டு ண்ணிட்கடொம், ஆனொ உனக்கு ஏதொவது ஆயிகடொகமொன்னு இப்க ொ மனசுக்குள்ள உகதப் ொ இருக்கு, அதனொல க சமொ டுத்துக்ைலொம் ” என்று சத்யன் தன் உணர்வுைகள அடக்ைிக்பைொண்டு பசொல்ல.. “ ம்ம்” என்று மட்டும் பசொன்ன மொன்சி தனது கைகயயும் ைொகலயும் எடுத்துக்பைொள்ளகவ இல்கல, அவள் மூச்சுக்ைொற்று சத்யனின் ிடரியில் ட்டு அவன் உஷ்ணப் டுத்த, விரல்ைள் பதொப்புகள விடுத்து அவனின் அடி வயிற்றில் இருந்த கரொமக் கூட்டத்கத வருடியது, அவளின் பமத்பதன்ற மொர்புைள் அவனின் முதுைில் அழுந்தி க்ைவொட்டில் ிதுங்குவகத சத்யனொல் உணரமுடிந்தது, தனது ைட்டுப் ொட்கட பதொகலத்த சத்யன் தடொலடியொை திரும் ி டுத்து அவகள இறுக்ைியகணத்து “ அய்கயொ என்னொல முடியகலடி, என்கன பைொல்லொத மொன்சி, உனக்கு ஏதொவது ஆச்சுன்னொ என்னொல தொங்ைமுடியொது ” என்று புலம் ..

அவனது உரகமறிய பநஞ்கச தனது பமன்கமயொன மொர்புைளொல் முட்டித்தள்ளிய மொன்சி “ அபதல்லொம் ஒன்னும் ஆைொது,, இப்க ொ ண்ணப் வலிச்சுதொ என்ன?, இல்கலகய,, அகதக ொல பமதுவொ ண்ணலொமொ? உங்ைளுக்கு கவண்டொம்னொ எனக்கும் கவண்டொம் விடுங்ை” என்று மொன்சி பசொல்ல.. அவகள கையொல் தூக்ைி நிமிர்த்திய சத்யன் “ யொருக்கு கவண்டொம்? இங்ைப் ொரு எப் டியிருக்குன்னு” என்று அவள் கைகய எடுத்து தன் உறுப் ில் கவத்து “ இப் டிகய டுத்தொ தூக்ைம் வருமொடி தங்ைம்” என்று பைொஞ்சினொன் “ அப் வொங்ை எனக்கு ஒன்னும் ஆைொது,, எனக்கு நீங்ைளும் உங்ை சந்கதொஷமும் பரொம் முக்ைியம் ” என்று மொன்சி ச்கசக்பைொடி ைொட்டியதும், அவன் ஆண்கமக்கு சிவப்பு ைம் ளம் விரித்தது க ொல கமலும் விர்பரன்று நிமிர்ந்து நின்றது அவகள கமகல இழுத்து ைண்ைகளப் ொர்க்ை,, அதில் ைொதல் அைைொை ைசிந்துருைியது,, ஒரு ஆண் தொன் ைொதலிப் கத விட தொன் ைொதலிக்ைப் டுைிகறொம் என்று உணரும்க ொதுதொன் அவனுக்கு ஆனந்தம் அதிைமொைிறது, சத்யனுக்கும் இப்க ொது அகத ஆனந்தம்தொன், ப ொக்ைிஷமொய்,, புகதயலொய், அவனக்குள் புகதந்து ைிடந்த இளகமக்ைொல ைனவுைள் அத்தகனயும் மொன்சி எனும் அைைிய பூைம் த்தொல் பவடித்து பவளிகய பைொப்புளித்தது, முன்ப ல்லொம் ைொதலுக்கு என்ன பமொைி என்று புரியொதிருந்த ைொலம் மொறி, அவனுகடய ைொதலின் பமொைி மொன்சி என்று ைண்டு ிடித்தது சத்யனின் ைொதல் க சும் இதயம், அவள் வொர்த்கதைள் பசொல்லொத பமௌனத்கதயும், எண்ணங்ைளின் தழும்புைகளயும், அவள் இதயம் பசய்யும் ைொதல் கவள்விகயயும் அதற்க்குள் இருக்கும் ைொதலின் ஆைத்கதயும் அவளின் க சும் விைிைள் பசொன்னது, அவளின் இருவிைி அகசவில் இதயம் பதொகலந்துக ொை, உணர்வுைள் பைொதித்து குகலந்து தனது ஊகம கநசத்தின் சர்வ பமொைிைளும் அவனுக்கு புரிந்தது, அவன் பநஞ்சம் அவளின் அன் ின் ொரத்கத சுைமொனபதொரு சுகமயொை சுமந்தது விைிகயொடு விைி கமொதி உணர்வுைள் மகட திறக்ை.. பமௌனம் ைகரகய ைடக்ை.. அவர்ைளின் ைொதல் பவட்ைத்கத உகடத்தது,,

அவகள அப் டிகய பூங்பைொத்கதப் க ொல அள்ளிபயடுத்து பநஞ்கசொடு அகணத்து எழுந்து அமர்ந்த சத்யன், அவளின் ைழுத்துக்கு ைீகை தன் உதடுைகள ஓடவிட்டு எகதகயொத் கதடி ைீகை யணித்தொன் அவனின் உதடுைள் பசய்த லீகலயில் அவளின் உணர்வுைள் ஒருங்கை சங்ைமிக்ை மொன்சி துள்ளித் துடித்து அவன் கைைளில் வைிந்தொள் அவள் அவன் கைைளில் வில்லொய் வகளய மொர்புைள் கமபலழும் ி சத்யனின் முைத்தருகை வந்தது, சத்யன் அதன் ிளவில் தன் உதடுைகள திக்ை, அவள் இன்னும் எக்ைி அவன் முைத்கத தன் மொர் ொல் கதய்த்தொள் சத்யன் ைொல்ைகள விரித்து உட்ைொர்ந்திருக்ை,, அவனின் விரித்த ைரங்ைளில் மொன்சி ஒரு குைந்கதகயப்க ொல் தவழ்ந்தொள், சத்யன் அவகள தன் மடியில் டுக்ை கவத்து எட்டி அவள் ைொகல ிடித்து முட்டிகய மடக்ைி ொதத்கத தன் முைத்தருகை பைொண்டு வந்து அதில் அழுத்தமொய் முத்தமிட, “ ம் ூம்” என்று பசல்லமொய் ஒரு சினுங்ைள் அவளிடமிருந்து வந்தது சத்யன் அவள் ைொல்ைகள மடித்ததொல் அவள் உடகலத் தழுவி சத்யனுக்கு விகரொதியொைி இருந்த கநட்டி பதொகட சுருண்டது,, சத்யன் அவள் மலர் ொதத்கத பநஞ்சில் தொங்ைி பசவ்வொகைத் பதொகடைளில் தன் ொர்கவகய திருப் , அகவ பவளிச்சத்தில் மின்னும் தங்ைப் ொலங்ைளொை அவன் அகைத்தது சத்யன் குனிந்து இரண்டு பதொகடைளிலும் மொறிமொறி முத்தமிட,, இதற்க்கும் மொன்சியிடம் ‘ ஏய் ம் ூம்” என்ற இன் முனங்ைல்ைள் தொன் பவளிப் ட்டது, அவளின் ஒவ்பவொரு முனங்ைலும் அவனின் உயிர்த்தீயில் வந்த உணர்ச்சிக் பைொந்தளிப் ிற்கு பநய் வொர்க்ை, தீயொய் தைித்தது சத்யனின் கதக்கு உடல் உதட்டொல் அவளின் ட்டு சகதைகள வருடிய டிகய அவளின் ஆகடகய பமல்ல பமல்ல தன் விரல்ைளொல் ற்றி கமகலற்ற, இறுதியொை அவள் வயிறு வகர ஏறியது அவளின் உகட, தொன் முதன்முதலொை பதய்வத்தின் கைொவிலொை ொர்த்த அவளின் ைர்ப் வொசல், இன்று மன்மதனின் கைொட்கட வொசலொை பதரிய சத்யன் அந்த கரொமொபுரியின் முக்கைொண கமட்டில் தன் முைத்கத கவத்துக்பைொண்டு சுவொசத்கத ஆைமொை இழுத்தொன் அவளின் ப ண்கமக்கை உரிய ிரத்கயொை வொசகன அவன் மூகள வகர பசன்று தொக்ை, அந்த திறந்த புத்தைத்தில் தனது உதடுைளொல் ைவிகத எழுத ஆரம் ித்தொன்,

தனது நொக்கை குத்தீட்டியொய் அவள் ப ண்கம உகறக்குள் பசலுத்த, மொன்சி துடித்து சிலிர்த்து அவன் மடியில் இருந்து நழுவினொள் சத்யன் எழுந்து அவகள கநரொை டுக்ைகவத்து ைொல்ைளின் நடுகவ மண்டியிட, விைிைகள மூடியிருந்த மொன்சியின் கைைள் மட்டும் உயர்ந்து அவன் தகலமுடிகயப் ற்றி தன் ப ண்கமயில் அழுத்தி அவகன விட்ட இடத்திலிருந்து பதொடங்ை ஆகணயிட்டொள் சத்யன் தனது இதயரொணிக்கு கசவைனொய் மொறி, தனது நொக்ைொலும் உதடுைளொலும் அவள் ப ண்கமக்கு கசகவ புரிய, அவன் கசகவயில் மைிழ்ந்து அவள் தனது ைொல்ைகள அைலவிரிக்ை, அவள் ப ண்கம அவன் தந்த ஆனந்தத்தில் ஆனந்தக்ைண்ணரீ் விட்டது, சத்யன் அந்த ைண்ணரீ் எனும் உவர்ப் ொன திரவத்கத தனது நொக்ைொல் வைித்து, உதட்டொல் துகடத்தொன் அவளின் முை இதழ்ைள் அவன் சப் சப் எப் டி கதகன சுரக்ைின்றகதொ,, அகதக ொல் அவள் ப ண்கமயின் இதழ்ைளும் மலர்ந்து விரிந்து கதகன சுரந்தன, ஒகர பூவில் இரண்டு இடங்ைளில் கதன் சுரக்கும் அதிசயத்கத எண்ணி வியந்த டி, விகலமதிப் ற்ற அந்த கதகன விகளயொட்டொய் அள்ளிக் குடித்தொன் சத்யன்,, முதல் உச்சத்கத ைண்ட மொன்சியின், தீயில் இட்ட புழுவொய் துடித்து துடித்து அடங்ை,, தன் உதடுைகள விட்டு அவள் ப ண்கம விலைொதவொறு சத்யன் அவளின் புட்டத்தில் கைவிட்டு தூக்ைிப் ிடித்து அவள் ப ண்கமயின் நீர் சுரக்கும் பவடிப் ில் தன் உதடுைகள அழுத்தமொை தித்துக்பைொண்டு உறிஞ்சிய டி மொன்சிகய பசொர்ைத்துக்கை அகைத்துச்பசன்றொன் தன் உதடுைளும் நொக்கும் தளர்ந்து கசொரும் வகர அவளின் ப ண்கமக்கு கசவைம் பசய்த சத்யன், அவளின் ஈரம் வைிந்த தனது முைத்கத உயர்த்தி க ொதுமொ என் துக ொல் அவகளப் ொர்க்ை,, சட்படன்று ைொதலுடன் திறந்தன அவளது இகமக்ைதவுைள் அவளின் உள்ளக் ைளிப்பு ொர்கவயில் பவளிப் ட இருைரம் நீட்டி “ கமகல வொ ” என்று ைொதலின் ரி ொகஷயொன பமௌனத்கத துகணபைொண்டு அகைத்தொள் மொன்சி,, குைந்கதயொய் தவழ்ந்து அவள் மீது தவழ்ந்து ஏறிய சத்யனின் முைத்கத முத்தமிட இழுத்தவள், அவன் முைத்தில் தனது ப ண்கமயின் வொசத்கத முைர்ந்து “ ஏய் ச்சீ” என்று பவட்ைமொய் முைம் திருப் ,

விடவில்கல சத்யன் இவ்வளவு கநரம் அவள் ப ண்கம இதழ்ைகள ைவ்வி சுகவத்த தன் உதடுைளொல் அவளின் பமன்கமயொன இதழ்ைகள ைவ்விப் ிடித்து சப் ,, அவன் வொய்வித்கதயில் மயங்ைிய மொன்சி தன் வொகய ிளந்துபைொண்டொள் அவனின் தவிப்புக்கு நீர் வொர்த்த அவள் வொகய உறிஞ்சிவிட்டு இறங்ைிய சத்யன் அவள் வயிற்றில் ைிடந்த தனது எதிரியொன அவள் உகடகய ைைட்டி வசீிவிட்டு அவளின் தினபவடுத்து திமிறி தனங்ைளில் தன் முைத்கத அழுத்திக்பைொண்டொன், அவளின் மொர் ைொம்புைளுடன் சிறிதுகநரம் குைந்கதயொய் விகளயொடியவனுக்கு மொன்சி தற்ைொலிை தொயொை மொறினொள் ைீகை அவன் உறுப்பு தனது தடத்கத அவள் பதொகடைளில் திக்ைமுயன்று மடங்ைி துடிக்ை, சத்யன் தனது இடுப் ில் நழுவிக்பைொண்டிருக்கும் கைலிகய அவிழ்த்து ைீகை க ொட்டுவிட்டு, தனது பசொர்க்ை பூகமகயத் கதடி தனது ிரதிநிதிகய உள்கள அனுப் ினொன் ஏற்ைனகவ ஈரமொைி ஊறியிருந்த அவளது ப ண்கம எந்தவித தகடயுமின்றி அவன் ஆண்கம முழுதொய் விழுங்ைியது, உள்கள ைொணொமல் க ொன உறுப்க பவளிகய இழுத்து ைவனமொய்ப் ொர்த்து மறு டியும் அதிகவைமொை உள்கள பசலுத்த “ ஓஓஓஓவ்வ்” என்று பமல்லியதொய் ஒரு அலறல் அவனின் ப்ரியசைியிடமிருந்து வந்தத சத்யன் ரசித்து ரசித்து தனக்கு ைிகடத்த ப ண்கம புகதயகல புணர்ந்தொன்,, அவசரமின்றி நிதொனமொை அகதசமயத்தில் சீரொை அவனின் தொக்குதல் இருக்ை, மொன்சி அகரவிைி மூடி ரசித்த டி ைொல்ைளொல் அவன் இடுப்க வகளத்துக்பைொண்டொள் சத்யன் தன் இளம் ைொதலியின் அைகு முைத்கதப் ொர்த்துக்பைொண்கட இயங்ைினொன்,, இன் த்தின் உச்சத்கதத் பதொட்ட அவளின் முைத்தில் பதரிந்த ொவகனைள் அவனின் கவைத்கத அதிைரிக்ை ப ரிதும் உதவியது, அவனது கவைத்தொல் அவளது ொல் ைலசங்ைள் நிகலயின்றிக் குலுங்ை, அந்த அைகை ைொண தனக்கு இரண்டு ைண்ைள் மட்டுகம இருக்ைின்றன என்ற ைவகல சத்யகன வொட்டியது அவனது ஆண்கம ரொட்சஷனின் கவைத்கதபயல்லொம் அவளது சிறு ப ண்கம அசொல்டொை தொங்ைியது,, அவள் ப ண்கம உதடுைள் அவன் உறுப்க இறுக்ை இறுக்ை அவனது ஆண்கம அவளுக்குள்ளொைகவ கமலும் கமலும் விகரத்து பவடிக்ை தயொரொனது

சத்யனுக்கு மூச்சு வொங்ை, தம் ிடித்து ைொமத்கத பஜயிக்ை முயன்றொன், ம் ூம் முடியவில்கல அவனொல் இறுதியில் கதொற்றுப்க ொய் ைண்ணரீுடன் அவள் ப ண்கமயிடம் சரணொைதி அகடந்தது அவனது ஆண்கம முன்பு முைம் பதரியொத மொன்சியின் வயிற்றில் தனது உயிரணுக்ைகள பசயற்கையொய் பசலுத்தி ிறந்த தன் மைனுக்கு,, தன் ைொதலிகய உயிரும் உணர்வுமொய் புணர்ந்து இயற்கையொய் ஒரு துகணகய உருவொக்ைினொன் சத்யன்,, இந்த நீண்ட உறவில் மொன்சியின் முைத்தில் நிகறவொனபதொரு அைகுப் புன்னகை,, அவளருகை சரிந்த சத்யன் தன் ைொதலிகய தன் க்ைம் திருப் ி திருப்தியுடன் அகணத்துக்பைொண்டொன்,, யணக்ைகளப்பும் இன் மொய் இருமுகற உகைத்த ைகளப்பும் கசர்ந்து அவகன தழுவிக்பைொள்ள அவனது ைண்ைகள சுைமொனபதொரு உறக்ைம் வந்து தழுவியது

" என் ைொதலி,,

" அவள் ைவிகத புத்தைத்கதப் க ொல,,

" என்னொல் மட்டுகம அதிலிருக்கும்,,

" ைவிகதைகள வொசிக்ை முடியும்!

" என் ைொதலி,,

" அவள் கதைம் ைட்டித் தங்ைத்கதப் க ொல,,

" என் ொர்கவ ட்டவுடகனகய..

" ஓகசயின்றி உருைிவிடுவொள்!

" என் ைொதலி,,

" அவள் ஒரு ல்ைகலக்ைைைம் க ொல,,

" அங்கை நொன் மட்டுகம,,

" ைொதல் ொடம் யில முடியும்!

" அவகளப் ற்றி ைவிகத எழுத அமர்ந்தொல்,,

" இப் டித்தொன் எழுத வருைிறது எனக்கு,,

" டித்துவிட்டு லூசொ நீங்ை என்ைிறொள் அவள்,,

" ஓ அவளுக்கு இப்க ொதொன் பதரிந்தது க ொல,,

" நொன் அவள்மீது க த்தியமொைி நொளைிவிட்டது என்று!

சத்யன் தூங்ைியதும் மொன்சி அவன் அகணப் ில் இருந்து விடு டொமல் அவளும் உறங்ைிப்க ொனொள், நல்ல உறக்ைத்தில் சத்யனின் பமொக ல் ஒலிக்கும் ஓகச எங்கை ைனவில் கைட் து க ொல் கைட்டது,, சத்யன் சிரமமொய் ைண்விைித்து பமொக லின் ஒலிகைட்ட இடத்கத கதடினொன், சற்று பதொகலவில் அவன் அவிழ்த்து க ொட்டிருந்த க ன்டில் இருந்தொன் ஓகச வந்தது, எழுந்து க ொய் எடுக்ை பரொம் கவ சிரமமொை இருந்தது, அவன் கயொசிக்கும் க ொகத ஓகச நின்று க ொனது நிம்மதியொய் ஒரு புன்னகை உதட்டில் பநளிய க்ைத்தில் ைிடந்த மொன்சிகய அகணத்துக்பைொண்டு மறு டியும் தூங்ை முயலும்க ொகத மறு டியும் க ொன் ஒலித்தது, இப்க ொது இன்டர்ைொம் ஒலிக்ை க்ைத்திகலகய இருந்ததொல் எட்டி எடுத்து ைொதில் கவத்தொன் அடுத்த முகனயில் அவன் அப் ொதொன் " குட்மொர்னிங் சத்யொ" என்றொர் " ம்ம் குட்மொர்னிங் ப வ் எ கநஸ் கட டொட்" என்றொன் சத்யன் சத்யன் அவகர டொடி என்று அகைத்து ல வருடங்ைள் ஆைியிருக்ை, இன்று அவனது இந்த வொர்த்கத அவரிடம் ஒரு ொதிப்க ஏற் டுத்தியிருக்ைிறது என்து அவரின் மவுனத்திகலகய புரிய,, சத்யன் சிறு புன்னகையுடன் " பசொல்லுங்ை டொட் என்ன இந்த கநரத்துல" என்று சத்யன் கைட்ை " இந்த கநரத்துலயொ? மணிகய ொருடொ மைகன, ஐந்தகர ஆகுது" என்று கைட்டவரின் குரலில் உற்சொைம்

மணி ஐந்தகரயொ? சத்யனுக்கு திகைப் ொை இருந்தது " ஓ ைொரி டொட் நொன் ொர்க்ைகல" என்று சங்ைடமொை பசொல்ல “ ரவொயில்கல சத்யொ உனக்கும் கமொசமொன ிரயொண ைகளப்பு இருக்கும் ஆனொ இன்னிக்கு பரொம் முக்ைியமொன நொள் சத்யொ,, ைிட்டத்தட்ட உனக்கு மறுவொழ்வு மொதிரி, அய்யர் ஒன் து மணிக்கு வருவொர் அதுக்குள்ள நொம தயொரொ இருக்ைனும்,, ஆனொ அதுக்கு முன்னொடி உன்ைிட்ட ஒரு விஷயம் க சனும் பைொஞ்சம் ைீகை வொ சத்யொ,, அதுக்குத்தொன் க ொன் ண்ணி எழுப் ிகனன், ” என்று ரொஜதுகர பமல்லிய குரலில் கூற “ ம் சரிப் ொ இகதொ வர்கறன், வச்சிர்கறன் ொ ” என்று கூறிவிட்டு க ொகன கவத்துவிட்டு, அப் ொ எதற்ைொை கூப் ிட்டிருக்ைிறொர் என்ற நிகனப் ிகலகய எழுந்த சத்யன் , தன் பநஞ்சில் ைகலந்த பூமொகலயொை ைிடந்த மொன்சிகய பமல்ல விளக்ைி தன் பநஞ்சுக்கு திலொை ஒரு தகலயகணகய எடுத்து அவள் தகலக்கு பைொடுத்துவிட்டு விலைி எழுந்தவன் தகலயகண எடுத்த இடத்தில் சுருட்டி கவக்ைப் ட்டிருந்த துணி ைவனத்கத ைவர “ என்னது இது” என்று எடுத்து ொர்த்தொன் அவனது நீலநிற அழுக்கு சட்கடதொன் அது, அகத தன் கையிபலடுத்தவனின் உடல் பூரிப் ில் சிலிர்த்தது , இது மும்க க ொறதுக்கு முதல் நொள் க ொட்டிருந்த சட்கட, அப் டியொனொல் இந்த ஒரு வொரமொை என் சட்கடகயொடு தொன் வொழ்ந்தொளொ?” என்று எண்ணியவன் ைண்ைள் அவள் ைொதகல ைண்டு னித்தன, ‘ம்ம் ஒரு வொரமொ அவ கமலகய ைிடந்த அந்த சட்கட பசய்த புண்ணியத்கத நிகனத்து சிரித்த டி எழுந்தவகன ஒருக்ைளித்து டுத்து இடுப்பு வகர மட்டுகம க ொர்த்தியிருந்த மொன்சியின் உடல் வனப்பு ிடித்து நிறுத்த, துணி மூடொத அவளின் அைகை தள்ளி நின்று விைிபயடுக்ைொமல் ரசித்துவிட்டு அவள்மீது ைிடந்த க ொர்கவகய இழுத்து ைழுத்துவகர மூடிவிட்டு ைீகை ைிடந்த தனது உகடைகளயும் ப ொறுக்ைிக் பைொண்டு ொத்ரூமுக்கு க ொனொன், நீலநிற சட்கடகயொடு எல்லொ துணிைகளயும் அழுக்கு கூகடயில் க ொட்டுவிட்டு, டீ்டகர ஆன்பசய்தொன், தனது ிரஷில் க ஸ்ட்கட கவத்துக்பைொண்டு ைண்ணொடியின் முன்பு வந்து நின்ற சத்யன், ைண்ணொடியில் பதரிந்த தனது முைத்கத ொர்த்து வொய்விட்டு சிரித்தொன் தகலமுடிைள் ைத்கதயொய் பநற்றியில் வைிய, அவளின் பநற்றியில் இருந்த சிறிய ஸ்டிக்ைர் ப ொட்டு அவன் ைொகதொரம் ஒட்டியிருந்தது,, எப்க ொதும் அைைொை ைத்கதயொை இருக்கும் மீகச முடிைள், ஒன்கறொடு ஒட்டிக்பைொண்டு வித்தியொசமொய் பதரிந்தது, மீகச முடிைள் என்ன ைொரணத்தொல் ஒட்டிக்பைொண்டன என்று நிகனத்துப் ொர்த்து மறு டியும்

சந்கதொஷமொை சிரித்தொன்,, ‘நல்லகவகளயொ இந்த மூஞ்சிய யொரும் ொர்க்ைகல, ொர்த்திருந்தொ மொனம் க ொயிருக்கும், என்று எண்ணி எண்ணி சிரித்தொன் அவள் பநற்றிப்ப ொட்கட எடுத்து தனது வலது உள்ளங்கையில் ஒட்டிக்பைொண்டு தண்ணகீர ிடித்து முைத்தில் அடித்து முைத்கத ைழுவினொன், மீகசயில் இருந்த ிசு ிசுப்க கதய்த்து ைழுவினொன், மறு டியும் ைண்ணொடியில் ொர்த்தொன் இப்க ொது ரவொயில்கல,, ஆனொலும் குளித்துவிட்டு ைீகை க ொவதுதொன் நல்லது என்று எண்ணி ஷவகர திறந்து பவந்நீகர ைலந்து குளித்தொன் குளித்துவிட்டு வந்த ிறகும் மொன்சி எழுந்திருக்ைகவ இல்கல, ைீகை க ொய்விட்டு வந்து அவகள எழுப் லொம், என்று நிகனத்து மைகன மட்டும் எட்டிப் ொர்த்து விட்டு தனது அகறக்குச் பசன்று உகட மொட்டிக்பைொண்டு ைீகை வந்தொன் ைீகை வந்தவன் தன் வடீ்கடப் ொர்த்து அசந்து க ொனொன்,, வகீட திருவிைொ க ொல் கதொரணங்ைளும் விருந்தினருமொை திமிறியது,, இவங்ைல்லொம் எப் வந்தொங்ை?,, எங்ை இருந்தொங்ை?,, எத்தகன மணிக்கு முைிச்சொங்ை?,, என்ற கைள்விைளுடன் வியப் ொை ொர்த்தொன் அவகனப் ொர்த்த பசொந்தங்ைகள சிறு புன்னகையுடன் வரகவற்று விட்டு முைம் முழுவதும் புன்னகைகயொடு தனது அப் ொவின் அகறக்குள் க ொனொன் சத்யன் ரொஜதுகர கசொ ொவில் கயொசகனகயொடு அமர்ந்திருக்ை சத்யன் அவருக்கு எதிகர அமர்ந்தொன்,, மைகன நிமிர்ந்து ொர்த்தவர் ‘ வொ சத்யொ கநத்து டிரொவலிங் பரொம் ைஷ்டம் க ொலருக்கு,, பரொம் டயர்டொ வந்தியொம், உன் அம்மொவும் அண்ணியும் பசொன்னொங்ை” என்று கைட்ை “ ஆமொம் ொ ஸ்ல மொறி மொறி வந்திடலொம்னு ைிளம் ிகனன்,, நொன் பநகனச்ச டி ைபரக்டொ எந்த ஸ் ைிகடக்ைகல அதொன் பரொம் அகலச்சல்,, என்று சத்யன் பசொல்லிவிட்டு, தனது உள்ளங்கையில் இருந்த மொன்சி பநற்றிப்ப ொட்கட ரைசியமொை தடவிய வொறு “ ஏகதொ க சனும்னு பசொன்னஙீ்ைகள டொட், என்ன விஷயம்” என்றொன் “ ம்ம் பசொல்கறன், அதுக்கு முன்னொடி கநட்டு நீ வரும்க ொது மொன்சி முைிச்சிருந்தொளொ? இன்னிக்கு கமகரஜ் த்தி அவைிட்ட க சினியொ?,, அவளுக்கு ஓகையொ?,, அவகளொட ரியொக்ஷன் எப் டி இருந்தது?” என்று அடுக்ைடுக்ைொை கைள்விைகள கைட்ட அப் ொகவ ொர்க்ை சங்ைடப் ட்டு தகலகய ைவிழ்ந்த சத்யன்

“ ம் முைிச்சுதொன் இருந்தொ, அவைிட்ட க சிகனன்,, ஆனொ கமகரஜ் த்தி எதுவும் க சகலப் ொ, இருந்தொலும் அவளுக்கும் ஓகைதொன்” என்று சத்யன் பசொல்ல “ என்ன சத்யொ இது, இன்னும் பைொஞ்ச கநரத்தில் உங்ை பரண்டுக ருக்கும் ைல்யொணம்,, நீ என்னடொன்னொ இன்னும் பசொல்லகலன்னு பசொல்ற,, அப்புறம் அவ ஏதொவது முரண்டு ண்ணொ என்னப் ண்றது சத்யொ” என்று ரொஜதுகர வருத்தமொை கைட்ை “ அபதல்லொம் முரண்டு ண்ணமொட்டொ,, அவளுக்கும் இஷ்டம்தொன் எனக்கு பதரியும் ொ” என்று சத்யன் பசொல்ல மைகன கைள்வியொய் ொர்த்தவர் “ நொன் எதுக்கு கைட்ைிகறன்னொ, அவகள ற்றி நீதொன் இரண்டு விஷயங்ைகள பசொன்ன, அபதல்லொம் எந்தளவுக்கு சரியொயிருக்குன்னு பதரியொம உங்ைளுக்கு திருமண ஏற் ொடு ண்ணகவ எனக்கு உறுத்தலொ இருந்தது சத்யொ,, அதனொல்தொன் ” என்று தனது ைொரணத்கத பசொல்லி மைகன ொர்த்தொர் ரொஜதுகர “ அபதல்லொம் ஒன்னும் ிரச்சகன இல்லப் ொ அவ எல்லொகம புரிஞ்சுைிட்டொ” என்று பமல்லிய குரலில் கூறியவன், நிமிர்ந்து தன் அப் ொகவப் ொர்த்து ஒரு பவட்ைச் சிரிப்புடன் “ ப்ளஸீ் புரிஞ்சுக்ைங்ை டொடி,, எல்லொம் சொல்வ் ஆயிடுச்சு,, கவற ஏதொவது க சுங்ைகளன் ப்ளஸீ்” என்று கூறிவிட்டு சிரிப்புடன் அகறகய கநொட்டம் விடு வன் க ொல் ொர்கவகய திருப் ிக்பைொண்டொன் தனது முப் த்திரண்டு வயது மைனின் பவட்ைச் சிரிப்க ொர்த்ததும் ரொஜதுகரக்கு புரிந்துவிட்டது,, ம்ம் நொன் பசொன்ன ிரிவு கவத்தியம் சரியொ கவகல பசய்தது க ொல, என்று தனக்குத் தொகன ச ொஷ் பசொல்லிபைொண்டொர்,, ிறகு ஏகதொ நிகனவு வந்து எழுந்து க ொய் கீரொகவ திறந்து ஒரு ைவகர எடுத்துக்பைொண்டு மறு டியும் கசொ ொவில் அமர்ந்து அந்த ைவகர சத்யனிடம் நீட்டினொர் குைப் த்துடன் ைவகர வொங்ைிய சத்யன் “ என்னப் ைவர்ல ” என்று கைட்ை “ நொம அனுப் ின மொன்சிகயொட கநொட்டீஸ்க்கும், உன்கனொட விவொைரத்து கைட்ட கநொட்டீஸ்க்கும் அருணொ அனுப் ிய தில் சத்யொ டிச்சுப் ொரு ” என்றொர் ரொஜதுகர “ ஓக ொ” என்றவன் ைவகரப் ிரித்து அருணொவின் இரண்டு தில்ைகளயும் ைவனமொை டித்தொன்,, ிறகு நிமிர்ந்து அமர்ந்து “ இது என்னப் ொ கடொட்டலொ சரண்டர் ஆயிருக்ை மொதிரி பதரியுது,, என்ன ைொரணமொயிருக்கும்?” என்று அப் ொவிடம் கைட்ை “ என்ன சத்யொ புரியகலயொ,, அவ மொன்சிைிட்ட இருந்து எழுதி வொங்ைினது எல்லொம் உன்ைிட்ட மொட்டிைிட்டதுன்னு அருணொவுக்கு பதரியொமலொ இருந்திருக்கும்,, அந்த

கதரியத்தில் தொன் மொன்சியின் சொர் ொை நொம கநொட்டீஸ் அனுப் ிருக்கைொம்னு ைபரக்டொ புரிஞ்சு இந்த தில் அனுப் ியிருக்ைொ” என்று ரொஜதுகர மைனுக்கு புரியகவக்ை “ ஆமொம் ொ ைபரக்டொ பசொன்னஙீ்ை,, வொடகைத்தொயொ அகைத்து வந்து, அந்த அ கலகய நிரொதரவொை விட்டதொல் மனித உரிகம ஆகணயத்திடம் மொன்சி சொர் ொ புைொர் பசய்யப் ட்டு, மைளிர் அகமப்புைள் மூலமொை அருணொகவ எதிர்த்து ைண்டன க ொரொட்டம் நடத்தப் டும்னு நம்ம லொயர் க்ைொவொை கநொட்டீஸ் ைிரிகயட் ண்ணும்க ொகத பநகனச்கசன் அருணொகவ இந்த கநொட்டீஸ் அசக்ைிப் ொர்க்கும்னு, நம்ம லொயருக்கு பசம மூகளப் ொ” என்று சந்கதொஷப் ட்டவன் “ ஆனொ மொன்சி சம்மந்தமொை இந்தியொ வந்ததும் முடிபவடுப் தொைவும் அதுவகரக்கும் தனக்கு கடம் பைொடுக்ைச் பசொல்லி கைட்டுருக்ைொ சரி,, ஆனொ என்கனொட கடவர்ஸ் கநொட்டிஸ்க்கும் அகத மொதிரி இரண்டு வருஷம் ைைித்து இந்தியொ வரும்க ொது ொர்க்ைலொம்னு தில் அனுப் ியிருக்ைொகள அப் ொ, இப்க ொ என்னப் ண்றது?” என்று சத்யன் குைப் த்துடன் கைட்ை “ ஒரு யமும் இல்கல சத்யொ, நொம இரண்டு வருஷத்துக்கு எந்த குைப் மும் இல்லொம இருக்ைலொம், அருணொ இந்தியொ வந்த ிறகு அவ கடவர்ஸ் குடுத்கத ஆைனும் கவற வைியில்கல,, அவ மொன்சிைிட்ட எழுதி வொங்ைிய க ப் ர்கை அவளுக்கு எதிரொ அகமஞ்சு க ொச்சு, இகத அவ எதிர் ொர்த்திருக்ை மொட்டொ, அவ நிரொதரவொை விட்டுட்டு க ொன மொன்சிகய அகைச்சுக்ைிட்டு வந்து நீ நல்லபதொரு வொழ்க்கைகய அகமச்சு குடுத்திருக்கை என்ற விஷயகம உன்கன ைொப் ொத்தும் கைொர்ட் இகத ஏத்துக்ைகலன்னொலும் மற்ற அகமப்புைள் உனக்ைொைவும் மொன்சிக்ைொைவும் க ொரொடும், ஆனொ அப் டிபயொரு நிகலகமக்கு அருணொ நம்மகலத் தள்ளமொட்டொ,, ஏன்னொ அவளுக்கு தன்கனொட பைௌரவம் பரொம் முக்ைியம், க ொரொட்டம் அது இதுன்னொ நிச்சயமொ ஒதுக்ைி க ொயிடுவொன்னு நொன் நிகனக்ைிகறன், ஆனொ எது எப் டிகயொ இன்னும் இரண்டு வருஷம் ைைிச்சுதொன் எகதயும் கயொசிக்ைனும், அதுவகரக்கும் நிம்மதியொ இரு சத்யொ ” என்று நிகறவுடன் ரொஜதுகர கூற “ ஆமொ ஆமொ அதுக்குள்ள உங்ைப் புள்ள பரண்டு ிள்கள ப த்துடுவொன், அப் தொன் குடும் த்கதொட க ொரொட்டம் நடத்த வசதியொ இருக்கும்” என்ற த்மொவின் குரல் கைட்டு இருவரும் திரும் ினர், கையில் ைொ ி ட்கரயுடன் அகற வொசலில் நின்றவள் “ என்னப் ொ ைல்யொண மொப் ிள்கள, கநட்டு என்னகமொ அழுது விடிஞ்சுைிட்டு வந்து இறங்ைின,, இப்க ொ என்னகமொ இவ்வளவு ப்ரஸ்ைொ இருக்ை, ஏதொவது சொமி வந்து கநட்டு அருள்வொக்கு குடுத்துச்சொ?” என்ற நக்ைல் பசய்த டி இருவருக்கும் ைொ ி டம்ளகர எடுத்து பைொடுத்தொள்

‘ அய்யய்கயொ இவங்ை கவற மொனத்கத வொங்குறொங்ைகள’ என்று எண்ணிய சத்யன் ைொ ிகய குடிக்கும் சொக்ைில் பமதுவொை எழுந்து அகறக்கு பவளிகய வர அவன் ின்கனொடு வந்த த்மொ “ என்ன சத்யொ திகல ைொகணொம்,, அருள்வொக்கு பைொடுத்த சொமி ஆம் கள சொமியொ? ப ொம் கள சொமியொ? எனக்பைன்னகவொ ப ொம் கள சொமி மொதிரிதொன் பதரியுது, ஏன்னொ அந்த சொமி என்ைிட்ட தொகன கயொசகன கைட்டுச்சு ” என்று தொகடயில் ஒற்கற விரகல கவத்து கயொசிப் து க ொல் த்மொ ொவகன பசய்ய ொலில் இருந்த கசொ ொவின் கைப் ிடியில் கலசொய் அமர்ந்த சத்யன் “ ஓகைொ இபதல்லொம் உங்ை கவகல தொனொ, பூ மொதிரி இருந்தவகள புயல் மொதிரி மொத்திட்டீங்ைகள அண்ணி, ம் ூம் சொன்கச இல்கல, ஆனொ சுைமொன புயல்” என்று சத்யன் ைொ ிகய ஒரு மிடரு விழுங்ைி விட்டு ைண்மூடி ரசிக்ை, அது ரசகன ைொ ிக்கு இல்கல என்று த்மொவுக்கு பதரியும் “ பூகவொ புயகலொ ஆைபமொத்தம் புயல் ைகரகய ைடந்துச்சொ இல்கலயொ? அகத பசொல்லு” என்று த்மொ கைலி பசய்ய சத்யன் ைொலி டம்ளகர ட்கரயில் கவத்துவிட்டு அங்ைிருந்து நைர்ந்து மொடிப் டிைளில் ஏறியவொறு ின்புறமொய் இரட்கட விரகல உயர்த்தி ைொட்டி “ ம்ம் பரண்டு முகற புயல் ைகரகய ைடந்து பசொர்க்ைத்துக்கைப் க ொச்சு” என்று பசொல்லிவிட்டுப் க ொனொன் “ அடப் ொவி சின்ன குைந்கதகய வச்சுைிட்டு,, ொத்து சத்யொ குைந்கத யந்துடப் க ொகுது” என்று ைிண்டல் பசய்துவிட்டு சிரிப்புடன் சகமயலகறகய கநொக்ைி பசன்றவள் மறு டியும் நின்று டிகயறியவகன ொர்த்து “ சத்யொ அவகள சீக்ைிரமொ பரடியொைச் பசொல்லு, நகை புடகவபயல்லொம் எடுத்துக்ைிட்டு நொனும் இகதொ வர்கறன்” என்று குரல் பைொடுத்தொள் டிைகள ைடந்து வகளவில் நின்று திரும் ிய சத்யன் “ த்து நிமிஷம் ைைிச்சு வொங்ை அண்ணி” என்று பசொல்ல “ த்து நிமிஷம் ைைிச்சொ? எல்லொம் கநரம்டொ எனக்கு” என்று பநற்றியில் வலிக்ைொமல் தட்டிய த்மொ “ எதுக்கு க ொன் ண்ணிட்கட வர்கறன் யப் டொகத” என்று கைலியொை கூறிவிட்டு சகமயலகறக்குள் நுகைந்தொள் சத்யன் சிரித்த டி டுக்கையகறக்குள் நுகைந்தொன், ைதகவ சொத்திவிட்டு திரும் ியவன் ைட்டிலில் இவனுக்கு முதுகுைொட்டி மொன்சி அமர்ந்திருந்தொள், முைம் ைழுவி கவறு கநட்டிக்கு மொறியிருந்தொள்

சத்யன் அவளுக்கு எதிகர தகலயகணயில் சொய்ந்தவொறு அமர்ந்து “ எஜமொனி அம்மொவுக்கு இந்த அடிகமயின் ைொகலவணக்ைம்” என்று குறும்புடன் பசொல்ல அவள் அவகன நிமிர்ந்தும் ொர்க்ைொமல் குைந்கதக்கு ொல் பைொடுத்துக்பைொண்டிருந்தொள்,, அவளது மவுனம் சத்யனின் மனகத என்னகவொ பசய்ய, மனம் அதற்குள் ஆயிரம் ைற் கனைகள பசய்து மவுனத்துக்கு ைொரணம் என்னவொயிருக்குகமொ? என்று குைம் ி “ என்னொச்சு என் எஜமொனிக்கு” என்று அவகள பநருங்ைி தன் விரல்ைளொல் அவள் நொடிகயப் ிடித்து முைத்கத நிமிர்த்த, மொன்சியின் ைலங்ைிய விைிைள் அவகன ஏறிட்டது அவளின் ைலங்ைிய ைண்ைகள ொர்த்து தறிப்க ொன சத்யன் “ என்னொச்சு மொன்சி? ஏன்டொ ைண்ணு ைலங்ைியிருக்கு?” என்று குைப் த்கதொடு வினவ அவகனப் ொர்த்து முகறப்புடன் முைத்கதத் திருப் ிய மொன்சி “ என் தகலைொணிக்கு ைீை இருந்த உங்ை சட்கடகய யொரு எடுத்து ொத்ரூம்ல அழுக்கு ப ொட்டியில க ொட்டது?” என்று அழுகையொல் விம்மிய மொர்புைளுடன் சத்யகன இம்சித்த டி மொன்சி கைட்ை “ ஸ்ஸ்ஸ் யப் ொ இதுதொனொ” என்று ஒரு நிம்மதி ப ருமூச்கச இழுத்துவிட்டவன் அவகள பநருங்ைி அமர்ந்து “ நொன்தொன்டொ எடுத்துட்டுப் க ொய் க ொட்கடன்” என்று அவளிடம் கூற சீறலொய் நிமிர்ந்த மொன்சி “ ஏன் எடுத்தீங்ை, இந்த ஒரு வொரமொ தினமும் ைொகலயில எழுந்ததும் நொன் அந்த சட்கடகயத் தொன் ொர்க்ைிகறன், இன்னிக்கு எழுந்ததும் அகத ைொகணொம்னதும் எவ்வளவு அழுகையொ வந்துச்சு பதரியுமொ?” என்று மூக்கை உறிஞ்சினொள் அவளது ை டற்ற க ச்சு அவகன ஏகதொ பசய்ய அவகள தன்கனொடு கசர்த்து அகணத்த சத்யன் “ ஏய் லூசுப்ப ண்கண அசல் நொனிருக்கும் க ொது என் அழுக்கு சட்கட எதுக்குடி, இனிகமல் தினமும் ைொகலயில் என் முைத்கதத் தொன ொர்க்ைப் க ொற, அப்புறம் எதுக்கு அழுக்கு சட்கடன்னு எடுத்துட்டுப் க ொய் க ொட்டுட்கடன்” என்று ஒரு குைந்கதக்கு பசொல்வதுக ொல் அவளுக்கு பசொல்ல அவகன ஆச்சர்யத்துடன் ொர்த்து “ ஆமொல்ல, ச்கச இகத கயொசிக்ைொம லூசு மொதிரி அழுதுட்கடகன,, ஆமொ நீங்ை இப்க ொ மொதிரி ஊருக்குப் க ொனொ அப்க ொ என்னப் ண்றது” என்று குைந்கதயொய் தகலசரித்து மொன்சி கைட்ை அவள் கூந்தகல பசல்லமொய் ைகலத்து “ இனிகமல் உன்கனவிட்டுட்டு நொன் ஊருக்கை க ொறமொதிரி இல்கல,, அப் டிகய க ொனொலும் உன்கனயும் கூட்டிக்ைிட்டுதொன் க ொறதொ

முடிவு ண்ணிருக்கைன், என்னொலயும் இனிகமல் ஒருநொள் கூட உன்கன ிரிஞ்சு இருக்ை முடியொதுடி” என்று சத்யன் பசொன்னதும் “பநசமொலுகம?’ என்று மொன்சி விைிவிரித்து கைட்ை அவகளப் க ொலகவ ைண்ைகள அைலவிரித்து தகலகய ஆட்டி “ பமச்சொலுகம உன்கனயவிட்டுட்டு ஒருநொள் கூட இனிகம இருக்ைமுடியொது மொன்சி” என்று சத்யன் பசொல்ல “ ச்சு நொன் அகத கைட்ைகல பநசமொகவ என்கனயும் ஊருக்கு கூட்டிப் க ொவஙீ்ைளொன்னு கைட்கடன்” என்று மொன்சி சலிப்புடன் பசொல்ல “ ஆமொம் ஆமொம் எங்ைப் க ொனொலும் இனிகமல் அம்மனி முந்தொகனகய ிடிச்சுைிட்டுதொன் க ொறதுன்னு முடிவு ண்ணிட்கடன்” என்றொன் சத்யன் குறும்புடன் “ அப் டின்னொ என்கனய ட்கரன்ல கூட்டிட்டுப் க ொைனும், எனக்கு ட்கரன் ப ொட்டிகய எல்லொம் எண்ணிப் ொர்க்ைனும்னு பரொம் நொளொ ஆகச” என்று கூறிய மொன்சிகய இழுத்து அகணத்துக்பைொண்ட சத்யனுக்கு என்ன க சுவபதன்கற பதரியவில்கல மவுனமொை அவகள அகணத்திருந்தொன் “ என்ன கூட்டிட்டுப் க ொறஙீ்ைளொ?” என்று மொன்சி விடொமல் கைட்ை.. “ ம்ம் ைண்டிப் ொ க ொைலொம் மொன்சி” என்றவன் அவகள விலைி எழுந்து அவள் மடியில் இருந்த குைந்கதகய எடுத்து பதொட்டிலில் க ொட்டுவிட்டு மொன்சியின் கதொள்பதொட்டு எழுப் ி “ இன்னிக்கு என்ன நொள்னு பதரியுமொ மொன்சி” என்று சத்யன் கூற “ ஓ பதரியுகம இன்னிக்கு சொயங்ைொலம் தம் ிப் ொப் ொவுக்கு க ர் கவக்ைப் க ொறொங்ைளொம், ொப் ொவுக்கும் எனக்கும் நிகறய புது டிரஸ் வொங்ைிருக்ைொங்ை அத்கத” என்று மொன்சி கைபைொட்டி குதூைலிக்ை... “ அது சொயங்ைொலம்,, இப்க ொ ைொகலயில என்ன நடக்ைப் க ொகுதுன்னு பதரியுமொ?” என்று சத்யன் கைட்ை “ ம் ூம் பதரியொகத” என்று ைொதில் இருந்த பதொங்ைல்ைள் ஆட மொன்சி தகலகய ஆட்டினொள் “ சரி அகத ிறகு பசொல்கறன் இப்க ொ க ொய் சீக்ைிரமொ குளிச்சிட்டு வொ” என்று அவகள ொத்ரூம் வகர தள்ளிக்பைொண்டு க ொனொன் சத்யன்

ொத்ரூம் ைதகவ திறந்த மொன்சி நின்று திரும் ி அவகனப் ொர்த்து “ நீங்ை குளிச்சிட்டீங்ைளொ,, இன்னிக்கு ஊட்டில என்கன நீங்ை குளிக்ை வச்சீங்ைகள அதுமொதிரி குளிக்ை கவப் ஙீ்ைன்னு பநகனச்கசன், ஆனொ நீங்ை முன்னொடிகய குளிச்சிட்டீங்ை க ொங்ை” என்று பசல்லமொய் சினுங்ைிய மொன்சி ைதவில் சொய்ந்துபைொள்ள ஆைொை என்று ஆர் ரித்த மனகத அடக்ைிய சத்யன் “ அது உனக்கு உடம்பு சரியில்கலன்னு பசஞ்கசன், இப் தொன் நல்லொயிட்டிகய மொன்சி?” என்று கூறிவிட்டு அவகள கூர்கமயுடன் ொர்த்தொன் ைதவில் சொய்ந்திருந்தவள் ைொல்ைகள உதறிக்பைொண்டு “ எங்ை நல்லொயிட்கடன் இகதொ இங்ை வலிக்குது” என்று ைழுத்கதயும் “ இகதொ இங்ை வலிக்குது” என்று முைங்கை முட்டிகயயும் “ அப்புறம் இகதொ இங்ை வலிக்குது” என்று கநட்டிகய உயர்த்தி ைொல் முட்டிகய ைொட்டி “ இவ்களொ வலியிருக்கு பதரியுமொ?” என்று ைதவில் ஒயிலொை சொய்ந்து பைொண்டு பசல்லமொய் மொன்சி பசொல்ல நடிக்ைிறொள் என்று அவள் ைண்ைகள பசொன்னது ம் ூம் இதுக்குகமல என்னொலயும் முடியொது என்று முடிவு பசய்து அவகள பநருங்ைிய சத்யன் “ அதுக்பைன்ன மறு டியும் குளிச்சொ க ொச்சு” என்று தனது டீசர்ட்கட தகலவைியொை ைைட்டிவிட்டு அவகள அகலக்ைொை தூக்ைிக்பைொண்டு ொத்ரூம் ைதகவ ைொலொல் உகதத்து திறந்து பைொண்டு உள்கள க ொனவகன ைடும் விகரொதியொய் இன்டர்ைொம் அகைத்தது “ ச்கச” என்று எரிச்சலுடன் வொய்விட்டு பசொல்லிவிட்டு அவகள ொத்ரூமில் இறக்ைிவிட்டு வந்து இன்டர்ைொகம எடுத்து கைொ மொை “ கலொ யொரு?” என்றொன் “ அகடயப் ொ வொர்த்கதயில பநருப்பு றக்குது? ,, பரொம் முக்ைியமொன இடத்துல பதொடரும் க ொட்டுட்கடகனொ? ஆனொ ரொஜொ அய்யர் வர இன்னும் ஒரு மணிகநரம் தொன் இருக்கு அதுக்குள்ள உன் ப ொண்டொட்டிகய பரடி ண்ணனும் , நீகைட்ட த்து நிமிஷம் முடிஞ்சு எக்ஸ்ட்ரொ நொலு நிமிஷம் ஆயொச்சு, அதனொல நல்ல ிள்களயொ உன் ரூமுக்கு க ொய் ைல்யொணத்துக்கு வொங்ைின உன்கனொட டிரஸ்கை க ொட்டுைிட்டு வொ, நொன் இப்க ொ அங்ை வந்து மொன்சிகய பரடி ண்கறன்” என்று கூறிவிட்டு த்மொ க ொகன கவத்துவிட ஏமொற்றத்துடன் திரும் ி மொன்சிகயப் ொர்த்து “ சீக்ைிரமொ பரடியொைி ைீகை வரச்பசொல்றொங்ை, அண்ணி இங்கை வந்து உன்கன பரடி ண்ணனுமொம் அதனொல நொகளக்கு உன்கன குளிக்ை கவக்ைிகறன் மொன்சி,, சரியொடொ” என்று சத்யன் பசொன்னதும்

உடகன முைத்கத மலர்ச்சியொை கவத்துக்பைொண்டு “ ம் சரி நொகன சீக்ைிரமொ குளிச்சிட்டு வர்கறன்,, ஆனொ நொகளக்கும் இகத மொதிரிதொன் எனக்கு வலிக்கும், அப்க ொ வந்து உடம்பு நல்லொயிருக்கைன்னு எதுவுகம கைட்ைொம குளிக்ை கவக்ைனும் சரியொ?” என்று அவள் திலுக்கு பசொன்னதும் .. சத்யனுக்கு அவன் மனகத ைட்டுப் டுத்துவது பரொம் ைஷ்டமொயிருந்தது,, ஓடிப்க ொய் அவகள அகணத்துக்பைொண்டு ொத்ரூமுக்குள் க ொய் வொரக்ைணக்ைில் அங்கைகய இருந்துவிட்டொல் என்ன என்று கதொன்றியது சத்யனுக்கு,, ம் ூம் அதற்கு இது கநரமில்கல என்று மனகத அடக்ைிக்பைொண்டு “ ம்ம் சரி எதுவும் கைட்ைமொட்கடன்” என்று உறுதி கூறியதும் மொன்சி புன்னகைகயொடு உள்களப் க ொனொள் சத்யன் தனது அகறக்கு க ொய் உகடகய ைகலந்துவிட்டு கவகலக்ைொரன் கவத்துவிட்டு க ொயிருந்த க யில் இருந்து ட்டுகவட்டி ட்டு சட்கடகய எடுத்து அணிந்துபைொண்டு ைண்ணொடியருகை வந்து தனது அடர்ந்த ைிரொப்க டியகவக்கும் முயற்சியில் இறங்ைினொன் ிறகு பநற்றியில் சந்தனம் கவத்துக்பைொண்டு, மும்க யில் இருந்து எடுத்துவந்த ப ொட்டிகயத் திறந்து அதிலிருந்து ஒரு ொக்கை எடுத்துக்பைொண்டு மொன்சியின் அகறக்கு வந்து ைதகவத் தட்டினொன் த்மொ வந்து ைதகவ திறக்ை உள்கள நுகைந்த சத்யன் மொன்சிகயப் ொர்த்து ிரமித்துப்க ொய் க ச்சிைந்து நின்றொன்,, நொன்கு அங்குல அைலத்தில் அரக்ைில் ைகரகவத்த ச்கசப் ட்டுடுத்தி,, அதற்கு கமட்சொை குட்கடயொை கைகவத்த ரவிக்கை அணிந்து, நீண்ட கூந்தகல இறுக்ைி சகட ிண்ணி அதில் மல்லிகைப் பூசரம் சுற்றி தகல உச்சியில் மல்லிகையும் ைனைொம் ரமும் பசன்டொை கவத்து வைிட்டில் பநற்றிச்சுட்டி கவத்து , பநற்றியில் சிவப்பு ப ொட்டும் அதன் ைீகை குங்குமமும் கமல விபூதி ைீற்றும், புருவத்கத அைைொை வகரந்து, ப ரிய ைண்ணுக்கு கமதீட்டி, கநர்நொசியில் ஒற்கற கவரம் மூக்குத்தியொை மின்ன, அவளின் இடது ைன்னத்தில் திருஷ்டியொை ஒரு கம ப ொட்டும், ஏற்ைனகவ சிவந்த உதடுைளில் பமல்லிய உதட்டுச்சொயமும், ைொதுைளில் நீளமொன ஜிமிக்ைிைள் ஆட, ைழுத்தில் அவர்ைளின் ரம் கர நகைைள் அடுத்தடுத்து அடுக்ைப் ட்டிருக்ை, அவளின் பமல்லிய இடுப் ில் சலங்கை கவத்த தங்ைச் சங்ைிலியொல் இழுத்து ைட்டப் ட்டிருந்தது, இரண்டு கைைளில் தங்ை வகளயல்ைள் நடுவிலும் க்ைத்தில் ைல் வகளயும் அடக்ைப் ட்டிருந்தது,, கைொவிலில் இருக்கும் சிகலைள் கூட என் ைொதலிகய விட அைகு பரொம் குகறவு என்று அவன் மனம் நிமிடத்தில் ஒப் ிட்டு எகடக ொட்டது அவகனப் ொர்த்ததும் ைொல் சலங்கைைள் சத்தமிட ஓடி வந்து குைந்கதயொய் அவன் ைழுத்கதக் ைட்டிக்பைொண்டு “ அய்கயொ நீங்ை கவட்டிைட்டினொ எவ்வளவு அைைொ

இருக்ைீங்ை?” என்று சுற்றும்முற்றும் ொரொமல் அவன் ைன்னத்தில் அவள் இதழ்ைகள திக்ை உதட்டுச்சொயம் தனது இதகைொவியத்கத அவன் ைன்னத்தில் வகரந்தது அவளின் இடுப்க ப் ற்றி தள்ளி நிறுத்திய சத்யன் தகலமுதல் ைொல்வகர அவகள அளவிட்டு ஒரு நீண்ட ப ருமூச்சுடன் “ ம் ும் நீயும் தொன் கதவக்ைன்னி மொதிரி இருக்ை” என்றொன் அங்ைிருந்த த்மொ இவர்ைகள ைவனியொதது க ொல் இங்ைீதமொை ஒதுங்ைி ைொலியொயிருந்த நகைப் ப ொட்டிைகள அடுக்ைினொள் சத்யன் தன் கையில் இருந்த நகைப் ப ொட்டிகய திறந்து அதிலிருந்து ஒரு லொங் பசயிகன எடுத்து மொன்சியின் ைழுத்தில் க ொட்டொன், அந்த பசயினில் இருந்த டொலரில் இரண்டு மொன்ைள் எதிபரதிரொை நின்று பைொம்புைளொல் ின்னிக்பைொண்டு இருப் து க ொல் ப ொடி ைற்ைலொல் வடிவகமக்ைப் ட்டு மிை கநர்த்தியொை இருந்தது, அந்த டொலர் மொன்சியின் பதொப்புகள வந்து பதொட்டது “ அய்கயொ எனக்கு ிடிச்ச ப ரிய டொலர்ச் பசயின், எனக்கு ப ரிய பசயின் ிடிக்கும்னு உங்ைளுக்கு எப் டித்பதரியும்” என்று அவன் ைழுத்கதக் ைட்டிக்பைொண்டு மொன்சி கைட்ை அவள் இகடகய வகளத்து “ ஊட்டில ஒருநொள் உனக்கு ிடிச்சகத எல்லொம் பசொன்னிகய, அகத ஞொ ைம் வச்சுைிட்டு வொங்ைிகனன் மொன்சி” என்று சத்யன் கூற “ அய்கயொ ைடவுகள நொன் ஒருத்தி இங்கை இருக்குறகதகய மறந்துட்டு இப்புடி டம் ஓட்டுறொங்ைகள இகத கைட்ை ஆகள இல்கலயொ?” என்று த்மொ க ொலியொை புலம் மொன்சியின் இடுப் ில் இருந்த கைகய எடுக்ைொமகலகய த்மொவின் அருகை வந்த சத்யன் “ இவங்ைகள என்னகமொ நொம இங்கைகய இருங்ைன்னு பசொன்னமொதிரி இருக்கை, இவங்ை ைண்கண மூடிக்ைிட்டு க ொைகவண்டியது தொகன?” என்று சத்யன் மொன்சிகயப் ொர்த்து பசொல்ல “ அதொகன க ொைகவண்டியதுதொகன ” என்று மொன்சியும் விைியொல் அ ிநயம் ிடித்தொள் “ அடப் ொவிங்ைளொ இவ்வளவு க சுவஙீ்ைளொ நீங்ை,, இருங்ை இருங்ை இன்னிக்கு கநட் என்கனொட தயவு இல்லொம நீங்ை என்னப் ண்றஙீ்ைன்னு ொர்க்ைிகறன், சகுனி கவகலப் ொர்த்து உன்கன உன் ரூம்ல் டுக்ை கவக்ைகல என் க ரு த்மொ இல்கல” என்று த்மொ ஆகவசமொை மூச்சுவொங்ை சத்யனிடம் சவொல் விட

மொன்சியின் முைவடிகவ விரல்ைளொல் அளந்த சத்யன் த்மொ திரும் ி ொர்க்ைொமல் “ ஆமொம் அண்ணி எனக்கும் உங்ைப் க ரு ிடிக்ைகல, அதனொல இன்னிக்கு கநட்டு த்மொங்குற க கர உப்புமொன்னு மொத்திரலொம்,, ஆனொ கசமியொ உப்புமொவொ ரகவ உப்புமொவொன்னு நீங்ைகள முடிவு ண்ணிக்ைங்ை, அதுமட்டும் உங்ை சொய்ஸ்” என்று சிரியொமல் த்மொகவ வொறினொன் சத்யன் த்மொ ஏகதொ பசொல்ல வொய் திறந்த அகதகநரம் ைீகையிருந்து பூங்கைொகதயின் உரத்த குரல் கைட்ை,, “ அய்கயொ அய்யர் வந்துட்டொரு க ொல வொங்ை பரண்டுக ரும்” என்று குைந்கதகய ஒருகையில் தூக்ைி அகணத்துக்பைொண்டு மறுகையொல் சத்யன் மொன்சி இருவகரயும் தள்ளிக்பைொண்டு பவளிகய வந்தொள் த்மொ இரண்டு எட்டு கவத்த த்மொ சட்படன்று நின்று "அய்கயொ ைடவுகள" என்று சத்யனிடம் திரும் ி தனது ைர்சீப்க பைொடுத்து " பமொதல்ல ைன்னத்துல இருக்கு லிப்ஸ்டிக் ைகரகய பதொகட, ைீகை எல்லொரும் சிரிக்ைப் க ொறொங்ை" என்று கூற , சத்யன் சிரிப்புடன் ைன்னத்கத துகடத்துக்பைொண்டொன் மொன்யின் இடுப் ில் கை க ொட்டு வகளத்துக்பைொண்டு கஜொடியொை டியிறங்ைிய இருவகரயும் ொர்த்து பூங்கைொகதயும் ரொஜதுகரயும் ஆனந்த ைண்ணகீர மகறக்ைொமல் வைியவிட்டொர்ைள் “ எங்ை க ொகறொம்” என்று கைட்ட மொன்சிகயப் ொர்த்து “ ம்ம் ைீகை க ொனதும் நீகய புரிஞ்சுக்ைப் க ொற” என்றவன் ொலில் க ொடப் ட்டிருந்த மகணயில் அய்யருக்கு எதிகர மொன்சியுடன் அமர்ந்தொன் க ொமம் வளர்த்த டி அய்யர் மந்திரம் பசொல்ல அவருக்கு அருகை பவள்ளித்தட்டில் மஞ்சள் தடவிய கதங்ைொயில் இருந்த மொங்ைல்யத்கதப் ொர்த்ததும் மொன்சிக்கு என்ன நடக்ைிறது என்று புரிந்து க ொனது குைந்கதயின் குதூைலத்துடன் “ ய்கயொ நமக்கு ைல்யொணமொ?” என்று விைிவிரித்து கைட்ை முைபமல்லொம் சிரிப்பும் சந்கதொஷமுமொை “ ம்ம், இந்த மொன்குட்டிக்கும், ஒரு புலிக்கும் ைல்யொணம்” என்று சத்யன் அவள் ைொதருகை ைிசுைிசுக்ை, மொன்சியின் முைம் பவட்ைத்கத பூசிக்பைொள்ள அவகன பநருங்ைி அமர்ந்தொள் அய்யர் மந்திரங்ைகள பசொல்லி ரொஜதுகரயும் பூங்கைொகதயும் மங்ைளநொகன எடுத்து பைொடுக்ை சத்யன் மொன்சி என்று மொன்விைியொளின் ைழுத்தில் ைட்டினொன், சுற்றியிருந்த

உறவுக்கூட்டம் ைரகைொஷத்துடன் வொழ்த்தி அட்சகத தூவ சத்யன் மொன்சியின் பநொற்றியில் குங்குமம் கவத்தொன், அப்க ொது தொன் அவன் உள்ளங்கையில் இருந்த தனது ஸ்டிக்ைர் ப ொட்கட ைவனித்த மொன்சி விைிைள் குளமொை அவகன ொர்கவயொல் கநசத்துடன் வருட, அவன் பசல்லமொய் உதடுசுைித்து ‘ச்சும்மொ’ என்றொன் இருவரும் எழுந்து மொன்சி த்மொவிடம் இருந்து குைந்கதகய வொங்ைிக்பைொள்ள, குைந்கத மகனவியுடன் ப ற்றவர்ைள் ைொலில் விழுந்து ஆசி ப ற்றொன் சத்யன், அடுத்து த்மொ பைௌதம் ைொலில் இருவரும் விை, த்மொ மொன்சிகய தூக்ைி தன் பநஞ்கசொடு அகணத்து ஆனந்த ைண்ணரீ் விட்டொள் அதன் ிறகு மற்ற பசொந்தங்ைளின் ைொல்ைளில் இருவரும் விழுந்து விழுந்து எழுந்தக ொது சத்யன் மொன்சி இருவரும் சற்று வகளந்துதொன் க ொனொர்ைள், உறவினர்ைள் ஆசிர்வதித்து அவர்ைளின் பநற்றியில் பூசப் ட்ட விபூதி கமலொ தகல உச்சி வகரயும், ைீகை மூக்கு வகர வந்தது அதற்கு கமல் விபூதி பூச இடமின்றி மொன்சி சத்யன் இருவகரயும் வொகயத் திறக்ைச்பசொல்லி வொயில் விபூதிகய வொறியடித்தொர்ைள் சத்யனின் அன் ொன உறவுக்கூட்டம்,,

" உலைில் இல்லொத ஒன்கற உருவொக்ைி,,

" அகத அவள் கைைளில் பைொடுக்ை கவண்டும்,,

" அது என் இதயமொைத் தொன் இருக்கும்!

" நமக்பைன்று ஒரு உலைத்கத உருவொக்ைி...

" அதில் நொம் மட்டும்..

" ஆமொம் நொம் மட்டும்தொன் ..

" ம்ம் இந்த வொர்த்கதகய இதுவகர..

" ஒரொயிரம் முகற பசொல்லிப் ொர்த்கதன்..

" ஒவ்பவொரு முகறயும் கதனொய்...

" இனிக்ைிறது கதைம்!

" முடிவொை என் ைொதகல..

" கைகயொடு அகைத்து வருைிகறன்..

" உன்னிடம்,,

" அகத பூட்டிவிடு,,

" உன் தகலயகணயில் கவத்து!

ைல்யொணம் முடிந்து அகனவரின் ைொலிலும் விழுந்து விழுந்து கும் ிட்டு ைகளத்துப் க ொய் ைிட்டத்தட்ட இரண்டகர மணிகநரம் ைைித்துதொன் சத்யனும் மொன்சியும் மதிய உணகவ முடித்துக்பைொண்டு தங்ைள் அகறயில் வந்து உட்ைொர முடிந்தது,, இருவருடனும் குைந்கதகய எடுத்துக்பைொண்டு வந்த த்மொ “ என்ன இதுக்கை இப் டி சலிக்ைிறஙீ்ைளொ இன்னும் நம்ம பசொந்தக்ைொரங்ை பமொத்த க ரும் வந்தொ விழுந்து கும் ிட்டு எழுந்திரிக்ைகவ ஒரு வொரம் ஆகுகம” என்று சிரிப்புடன் கூற எதிர் கசொ ொவில் அமர்திருந்த பைௌதம் “ ஆமொம்டொ சத்யொ எங்ை ைல்யொணத்துல கும் ிட்டு விழுந்துட்டு கநட்டு முதுகு வலிக்கு கதலம் கதய்க்ைகவ எங்ைளுக்கு கநரம் சரியொப்க ொச்சு,, அப்புறம் எங்ை,, ம் ும் எதுவுகம நடக்ைகல, அப்புறமொ விடியைொகலகய இவதொன்” என்று பைௌதம் ஏகதொ பசொல்ல வொபயடுக்ை த்மொ ஓடிவந்து அவன் வொகயப் ப ொத்தினொள் பைௌதம் வொகயத் திறக்ை திணற, “ எகதயொவது உளறொதீங்ை, பமொதல்ல எந்திரிச்சி பவளியவொங்ை அவங்ை பைொஞ்ச கநரம் பரஸ்ட் எடுக்ைட்டும், அப் த்தொன் ஈவினிங் ங்ஷனுக்கு ிரஸ்ைொ இருக்ைமுடியும்” என்று ைணவகன அதட்டிய த்மொ, இவர்ைகளகய குறுகுறுபவன ொர்த்துக்பைொண்டிருந்த மொன்சி சத்யகனப் ொர்த்து “ சும்மொ க சிைிட்கட இருக்ைொம பைொஞ்சகநரம் ஓய்பவடுங்ை, ஈவினிங் வந்து எழுப்புகறன்” என்று பசொல்லிவிட்டு ைணவகன தள்ளிக்பைொண்டு பவளிகய க ொய் ைதகவ மூடினொள் சத்யன் அலுப்புடன் “ யப் ொ” என்று ைட்டிலில் விழுந்தொன், நிம்மதி, சந்கதொஷம், பூரிப்பு, இகவபயல்லொம் ைலந்த சுைமொனபதொரு அலுப்பு அவனிடம் ைொகலயிலிருந்து ொல் பைொடுக்ைொததொல் ைனத்துக ொயிருந்த மொர்புைளின் அவஸ்கத தொங்ைொமல் மொன்சி குைந்கதகய தூக்ைி மடியில் கவத்து அவசரமொய் முந்தொகனகய

விலக்ை, த்மொ ஏைப் ட்ட ின் க ொட்டு குத்தியிருந்ததொல் முந்தொகனகய சுல மொை விலக்ை முடியவில்கல, ரிதொ மொை சத்யகனப் ொர்த்து “ இந்த அக்ைொ ஏன்தொன் இத்தகன ின் க ொட்டொங்ைகள, தம் ிப் ொப் ொ கவற ைொகலயிகலர்ந்து சங்குல ொல் குடிச்சொன் ொவம், இப்க ொ ொல் குடுக்ைனும் எனக்கு பரொம் ைஷ்டமொ இருக்கு, இந்த கசகலகய கவற எப் டி அவுக்குறதுன்கன பதரியகல ச்” என்று சலிப்புடன் மொன்சி ைவகலயொை பசொல்ல.. அவளுக்கு ின்னொல் டுத்திருந்த சத்யன் எழுந்து “ இரு நொன் அவுத்து விடுகறன்” என்று அவளுக்கு முன்னொல் வந்து, ின் எங்பைங்கு க ொடப் ட்டிருக்ைிறது என்று கதடித்கதடி அவிழ்த்தொன், ைழுத்கத இறுக்ைிக்பைொண்டு இருந்த நகைைகள நைர்த்தி இலகுவொக்ைினொன “ நகைபயல்லொம் ைைட்டி வச்சிட பசொல்லி அத்கத பசொன்னொங்ை, சொயங்ைொலம் கவற க ொட்டுவிடுறொங்ைளொம்,, அதனொல எல்லொத்கதயும் ைைட்டுங்ை எனக்கு ைழுத்து வலிக்குது” என்று மொன்சி பசொல்ல “ ம் அவுக்குகறன் இரு” என்ற சத்யன் ைொலி நகைப் ப ட்டிைகள எடுத்து க்ைத்தில் கவத்துக்பைொண்டு ஒரு ஒரு நகையொை ைைட்டி ப ட்டியில் கவத்தொன், இடுப் ில் இருந்த சங்ைிலிகய அவிழ்த்தவன் அவளின் பமல்லிய இடுப் ில் முத்தமிட்டு ைைட்டினொன், ைழுத்கத ஒட்டியிருந்த பநக்லகை ைைட்டும் மொன்சி ைழுத்கத வொைொை ின்னொல் சொய்க்ை அவளின் ச்கச நரம்பு ஓடும் சங்கு ைழுத்தில் முத்தமிட்டு முத்தமிட்டு ைைட்டினொன், ைொதுைளில் இருந்த பதொங்ைல்ைகள ைைட்டும்க ொது ைிளர்ச்சியுடன் ைொது மடல்ைகள சப் ிய டி ைைட்டினொன், இறுதியொ அவன் க ொட்ட பசயிகன ைைட்டும் க ொது “ ம் ூம் அது எப் வுகம என்னுடகன இருக்ைட்டும்” என்றொள் மொன்சி சரிபயன்று அவளிடமிருந்து குைந்கதகய வொங்ைி ைட்டிலில் ைிடத்தினொன் சத்யன், இப்க ொது மொன்சியின் ைழுத்தில் அவன் ைட்டிய தொலியுடன் ைொகலயில இவன் க ொட்ட பசயினும், மூக்ைில் ஒரு கவரமூக்குத்தியும் மட்டுகம இருந்தது, புடகவ முந்தொகனகய விலக்ைி பைொசுவத்தில் கைவிட்டு அவிழ்த்து ைீகை புடகவகய க ொட்டுவிட்டு, ரவிக்கையின் பைொக்ைிைகள அவிழ்க்கும் க ொதுதொன் ைவனித்தொன், ைொகலயிலிருந்து ொல் பைொடுக்ைொததொல் மொர் ில் ொல் கதங்ைி மொர்புைள் ைனத்துப் க ொயிருக்ை ைொம் ில் ைசிந்து ரவிக்கைகய வட்டமொை ஈரமொக்ைியிருந்தது, நிமிர்ந்து அவள் முைத்கத ொர்த்தொன், இவனின் பசல்ல சிலுமிஷங்ைளொல் ைண்ைள் மயங்ைியிருந்தொலும் முைத்தில் அளவுைடந்த ைகளப்பு இருந்தது, கநற்று

இரவுமுழுவதும் ைண்விைித்ததும், ைொகலயிலிருந்கத ைல்யொண அலுப்பும் அவகள ப ரிதும் ைகளப் கடய பசய்திருந்தது, எப் டிபயப் டிகயொ ைிளர்ந்த உணர்வுைகள சத்யன் உதட்கட ைடித்து மனகத அடக்ைிக்பைொண்டு க ொய் அலமொரிகய திறந்து ஒரு கநட்டிகய எடுத்துவந்து அவள் கையில் பைொடுத்து “குைந்கதக்கு சி இல்ல க ொல நல்லொ தூங்குறொன்,, அதனொல ொத்ரூம் க ொய் ப்ளவுஸ் அவுத்துட்டு நல்லொ க்ளனீ் ண்ணிட்டு கநட்டிகய க ொட்டுைிட்டு வொ மொன்சி” என்று சத்யன் பசொல்ல,, சரிபயன்று தகலயகசத்து விட்டு மொன்சி எழுந்து ொத்ரூமுக்கு க ொனொள் சத்யனும் ட்டுகவட்டி சட்கடகய ைகலந்து விட்டு ஒரு ஷொட்கை மொட்டிக்பைொண்டு டுத்துவிட்டொன்,, சற்றுகநரம் ைைித்து வந்த மொன்சி அவனருைில் டுத்துக்பைொண்டு அவகன அகணத்த டி உடகனகய தூங்ைிவிட, சத்யன் சற்றுகநரம் தூங்ைொமல் விைித்த டி அன்று நடந்தகவைள் அகனத்கதயும் மனதில் ஓடவிட்டொன், மொன்சி இப்க ொது அவன் மகனவி என் கதத்தவிர கவபறதுவும் அவன் மனதில் தியவில்கல சொயங்ைொலம் த்மொ வந்து இருவகரயும் எழுப் ியக ொது உற்சொைத்துடன் ைண்விைித்தொர்ைள், குைந்கதக்கு பவன் ட்டு துணிகய இடுப்புக்கு மட்டும் சுற்றி, பமல்லிய பசயின் ஒன்கற அணிவித்து த்மொ ைீகை எடுத்துச்பசல்ல, சத்யன் கைொட்சூட்டும்,, மொன்சி ரத்தச்சிவப் ில் அதிைமொன கவகல ொடுைள் நிகறந்த ஆர்ைன் ொ புடகவ உடுத்தி, அதற்கு கமட்சொை சிவப்பு ைல் கவத்த நகைைள் அணிந்து சத்யனுடன் ைீகை வந்தொள்,, மகனவிகயப் ொர்த்த டிகய வந்த சத்யன் வொயில் ஊறிய உமிழ்நீர் பஜொள்ளொை வைிந்து விடொமல் எச்சில் விழுங்ைி தடுமொறிய டி உடன் வந்தொன் ொகல ஒட்டியிருந்த பூகஜ அகறயில் குத்து விளக்குைள் எரிய வொகைஇகல க ொட்டு அதில் உணவுைள் ரிமொறப் ட்டு முதலில் பதய்வத்துக்குப் கடயல் க ொட்டனர், அங்கை ஒரு சிறிய மூங்ைில் கூகட கவக்ைப் ட்டு அதில் கவக்கைொகல ரப் ி, அதன்கமல் ட்டு துணிபயொன்று விரிக்ைப் ட்டிருந்தது, சுற்றிலும் பசொந்தக்ைொரர்ைள் கூடியிருக்ை குைந்கதகய அதில் ைிடத்திய த்மொ தூங்ைிக்பைொண்டிருந்த குைந்கதயின் ைொகல தன் விரலொல் சுண்டிவிட குைந்கத விைித்துக்பைொண்டு அை ஆரம் ித்தது, உடகன பூகஜ ொத்திரத்தில் இருந்த நீகர கையில் ஊற்றி பூங்கைொகத மூன்று முகற க ரனின் முைத்தில் அடிக்ை குைந்கத குளிர்ந்த நீர் ட்டதில் அதிர்ந்து இன்னும் பைொஞ்சம் அதிைமொை அை ஆரம் ித்தது, அதன் ின் பவள்ளி சங்ைில் இருந்த சர்க்ைகரத் தண்ணகீர குைந்கதயின் வொயில் ஒரு பசொட்டு விட குைந்கத தன் அழுகைகய நிறுத்திவிட்டு சக்ைகரத் நீகர சுகவத்தது, அங்ைிருந்த சிலர் “ ொருப் ொ அவ்வளவு ைத்துனொன், வொயில இனிப்பு ட்டதும் ைப்புன்னு அடங்ைிட்டொன்” என்று பசொல்ல,

சத்யன் தன்னருகை நின்ற மொன்சியின் இடுப்க தன் விரலொல் சீண்டி “ எப்புடி என் புள்கள” என்று ரைசியமொை ப ருகம க ச,, “ ம்க்கும் அப் னுக்கு ிள்கள தப் ொம ிறந்திருக்ைொன்” என்று மொன்சி அவகன திலுக்கு வொரிவிட்டு “ பூகஜ ரூம்ல வந்து என்ன இது சும்மொ இருங்ை” என்று ரைசியமொை அவகன எச்சரிக்கை பசய்துவிட்டு நைர்ந்து நின்றுபைொண்டொள் அதன் ிறகு குைந்கதக்கு அவர்ைளின் குலபதய்வம் ப யரொன அய்யனொரின் ப யர் குைந்கதக்கு கவக்ைப் ட்டது, ரொஜதுகர குைந்கதயின் ைொதருகை குனிந்து “ அய்யனொர், அய்யனொர், அய்யனொர்” என்று மூன்றுமுகற பசொல்ல சுற்றிலும் இருந்தவர்ைள் எல்கலொரும் குைந்கதயின் ப யகர பசொன்னொர்ைள் “ அய்ய என்னங்ை இது அய்யனொரொ தம் ிப் ொப் ொகவொட க ரு?” என்று மொன்சி திகைப்புடன் கைட்ை.. “ ம் ஆமொம் மொன்சி நம்ம குடும் த்தில் ிறக்குற எல்லொ ஆண் குைந்கதக்கும் முதல்ல அய்யனொரப் ன் க கரத்தொன் கவப் ொங்ை, அதன் ிறகு குைந்கத ிறந்த கநரத்கத வச்சு ஜொதைப் க ரொ ஏதொவது கலட்டஸ்டொ வச்சுடுவொங்ை” என்று சத்யன் மகனவிக்கு ப ொருகமயொை விளக்ைினொன் “ அப்க ொ குட்டிப்க யனுக்கு கவற என்னப் க ரு பசலக்ட் ண்ணிருக்ைீங்ை” என்று மொன்சி சத்யனிடம் ஆர்வமொய் கைட்டொள் “ பைொஞ்சம் பவயிட்ப் ண்ணு அப் ொகவ பசொல்வொரு” என்று சத்யன் பசல்ல, மொன்சி அவகன பசல்லமொை முகறத்துவிட்டு திரும் ிக்பைொண்டொள் குைந்கதகய மூங்ைில் கூகடயில் இருந்து பூங்கைொகத எடுத்து வந்து ொலில் இருந்த அலங்ைொரம் பசய்யப் ட்ட மரத் பதொட்டிலில் டுக்ை கவக்ை, இப்க ொது ரொஜதுகர சக்ைகரத் தண்ணிகய க ரன் வொயில் விட்டுவிட்டு குைந்கதயின் ைொதில் “ அசுவத்தொமன்,, அசுவத்தொமன்,, அசுவத்தொமன்” என்று மூன்றுமுகற உச்சரித்தொர் கூட்டத்தில் இருந்தவர்ைள் அகனவரும் அருகமயொன ப யர் என்று ொரொட்ட ரொஜதுகர தன் மகனவிகயப் ொர்த்து ப ருகமயொை சிரித்துக்பைொண்டொர் “ ய்யொ அசுவத்தொமன் ப யர் சூப் ரொ இருக்கு” என்று குதூைலித்த மொன்சிகயப் ொர்த்து சிரித்த சத்யன் “ ம்ம் பரொம் நல்லப் ப யர், ஆயிரம் யொகனைளின் லம் பைொண்டவன் என் து இந்த ப யரின் அர்த்தம் மொன்சி, மைொ ொரத ைகதயில் யொரொலுகம பவள்ளமுடியொத பைொல்லமுடியொத ஒரு சுத்த வரீன் அசுவத்தொமன் மட்டுகம,, நமக்கு

கதகவப் ட்டொல் சுருக்ைி அஸ்வத் ன்னு கூப் ிடலொம் ” என்று ப யருக்ைொன விளக்ைத்கத மொன்சிக்கு கூறினொன் அதன் ின் பசொந்தைொரர்ைள், நண் ர்ைள், மில் ஊைியர்ைள், என அடுத்தடுத்து வந்து குைந்கதகய வொழ்த்திவிட்டு சத்யனின் புத்தம்புதிய அைகு மகனவிகயப் ொர்த்து வியந்து பைொண்டு வந்த ரிசுைகள பைொடுத்துவிட்டு உணவருந்தி பசன்றொர்ைள் த்மொகவயும் பைௌதகமயும் ொர்க்ைகவ முடியவில்கல, பமொத்த விைொவும் அவர்ைளின் தகலகமல் சுமத்தப் ட்டிருந்ததொல் ஓடி ஓடி வந்தவர்ைகள ைவனிக்ைகவ அவர்ைளுக்கு கநரம் சரியொயிருந்தது இரவொனதும் பூங்கைொகத மைன் மருமைள் க ரன் மூவருக்கும் திருஷ்டி சுற்றிப் க ொட்டுவிட்டு வடீ்டினர் அகனவகரயும் சொப் ிட அகைத்துச்பசன்றொள், சத்யனின் அருகை அமர்ந்து சொப் ிட்ட மொன்சிக்கு விைொவினொல் ஏற்ப் ட்ட ிரமிப்பு இன்னும் ைண்ைகளவிட்டு அைலவில்கல எல்கலொரும் ைகளந்து பசன்ற ிறகு வடீ்டினர் மட்டும் ொலில் அமர்ந்திருக்ை, பூங்கைொகத த்மொகவ பநருங்ைி “ என்ன த்தூ இன்னிக்கு கநட்டு பரண்டுக ருக்கும் சொந்திமுகூர்த்ததுக்கு எப் டி ஏற் ொடு ண்றது, மொன்சி கவற ச்கச உடம்புக்ைொரி, குைந்கதகவற சின்னதொ இருக்ைொன், அதனொல மூனொவது மொசம் ஏற் ொடு ண்ணலொமொ?” என்று அப் ொவியொை கயொசகன கைட்ை த்மொ வயிற்கறப் ிடித்துக்பைொண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தொள்,, “ மூனொவது மொசமொ? சரி சரி இதுவும் நல்லதுதொன் அப் டிகய ண்ணுங்ை அத்கத, மொன்சிகயொட ரூகம ைீகை மொத்திடலொம் இகத சத்யன் ைிட்ட நொகன பசொல்லிர்கறன்,” என்று பசொல்லிவிட்டு த்மொ மறு டியும் சிரிக்ை பைௌதமிடம் க சிக்பைொண்கட ைொகத இங்கை கவத்திருந்த சத்யன் “ அண்கண எப் டிண்கண சமொளிக்ைிற,, ம் ூம் முடியகல, எங்ைளுக்கு இப்க ொகதக்கு வில்லி அண்ணிதொன் க ொலருக்கு, ப்ளஸீ் நீயொவது பைொஞ்சம் ப ல்ப் ண்ணுப் ொ, ஏழுவருஷத்து ட்டினிக்கு தீனி க ொடனும்ப் ொ” என்று சத்யன் அவஸ்கதயொை பைௌதமிடம் பைஞ்ச.. அவகனொ சிரிப்புடன் தம் ியின் அவஸ்கதகய ரசித்துவிட்டு பூங்கைொகதயிடம் திரும் ி “ அய்கயொ சித்தி நீங்ை எந்தைொலத்துல இருக்ைீங்ை, அவங்ைளுக்கு எப் டியிருக்ைனும்னு பதரியும் சித்தி, அதனொல அவங்ை க ொக்குகலகய விடுங்ை, வி ரம் புரிஞ்சி நடந்துக்குவொங்ை” என்று பசொன்னொன்

பூங்கைொகத எதுவும் பசொல்லொமல் எழுந்து தங்ைளது அகறக்கு க ொனொள், உடகன த்மொ அவகனப் ொர்த்து முகறக்ை, பைௌதம் எழுந்து த்மொவின் அருைில் அமர்ந்து “ விடுடி ொவம் சின்னஞ்சிறுை” என்று மகனவிகய சமொதொனம் பசய்ய.. “ ம்க்கும் உங்ை தம் ி என்ைிட்ட சவொல் விட்டுருக்ைொன்,, என் க கர உப்புமொன்னு மொத்திக்ைச் பசொல்லி,, அதனொல அவங்ை பரண்டுக ருக்கும் இன்னிக்கு ர்ஸ்ட்கநட் ைிகடயொது” என்று த்மொ ைறொரொை க சினொள் உடகன திரும் ி தம் ிகய ொர்த்த பைௌதம் “ ஏன்டொ சத்யொ உனக்கு மூகளயிருக்ைொடொ,, ஏற்ைனகவ எனக்கு உப்புமொ ிடிக்ைொது இதுல இவளுக்கு க கர உப்புமொன்னு வச்சொ எப்புடிடொ,, என்று ப ொய் கைொ த்துடன் பசொல்லிவிட்டு த்மொவிடம் திரும் ி “ நீ ைவகலப் டொகதடி த்தூ, கவனும்னொ ப ொங்ைல், பூரி, இட்லி, தயிர்வகட, இப் டி ஏதொவது க கர மொத்திக்ைலொம்” என்று அவன் சிரியொமல் பசொல்ல, சத்யனும் மொன்சியும் வயிற்கறப் ிடித்துக்பைொண்டு சிரித்தொர்ைள் “ என்ன உங்ை தம் ிகூட கசர்ந்து நீங்ைளும் நக்ைல் ண்றஙீ்ைளொ,, வடீ்டுக்கு வொங்ை ப ொங்ைலுக்கு உங்ைகள சட்னியொக்ைிர்கறன்” என்று மிரட்டிவிட்டு எழுந்துக ொய் மொன்சியின் அருைில் அமர்ந்தொள் த்மொவின் கதொள்ைகளப் ற்றி பதொங்ைிய மொன்சி “ அக்ைொ அக்ைொ எனக்கு பூரின்னொ பரொம் ிடிக்கும் அக்ைொ, அதனொல உங்ைப் க கர பூரின்கன வச்சுக்ைலொகம அக்ைொ” என்று தன் ங்குக்கு த்மொகவ கைலி பசய்ய “ ஏன்டி நீயுமொ?, இரு இரு எனக்கும் ஒரு கநரம் வரும் அப் க சிக்ைிகறன்” என்று கூறிய த்மொ எழுந்து ரொஜதுகரயின் அகறக்கு க ொனொள் சற்றுகநரத்தில் பவளிகய வந்தனர் பூங்கைொகதயும் த்மொவும், பூங்கைொகத மைனிடம் வந்து “ சத்யொ இன்னிக்கு மொன்சி ரூம்லகய இருங்ை நொகளக்கு உன்கனொட ரூமுக்கு மொன்சிகயொட திங்ஸ் எல்லொத்கதயும் சிப்ட் ண்ணச்பசொல்லி அப் ொ பசொன்னொரு” என்று பசொல்லிவிட்டு சகமயலகறகய கநொக்ைி க ொை, த்மொ மொன்சிகய அகைத்துக்பைொண்டு மொடிக்கு க ொனொள், கவகலக்ைொரப் ப ண் ஒருத்தி ைத்தட்கட மொடியில் எடுத்துச்பசன்று கவத்துவிட்டு வந்தொள்,, கநற்று இரவுதொன் மொன்சியுடன் ஆகசதீர உறவுபைொண்டொலும் இன்று முதலிரவு என்ற எண்ணகம சத்யன் உள்ளத்தில் ஒரு ைிளர்ச்சிகய ஏற் டுத்த மொடிக்குச் பசல்லும் கநரத்திற்ைொை ஒரு துடிப்புடன் ைொத்திருந்தொன்,

சற்றுகநரத்தில் பைௌதமின் பமொக ல் க ொன் ஒலிக்ை, எடுத்து க சிய அடுத்த நிமிடகம இகணப்க துண்டித்துவிட்டு “ சத்யொ கநரமொச்சு உன் அகறக்கு க ொ, நொனும் க ொய் தூங்குகறன்” என்று சூசைமொை பசொல்லிவிட்டு எழுந்துபைொண்டொன் இதயம் எைிறி குதிக்ை “ சரி அண்ணொ” என்று பசொல்லிவிட்டு சத்யன் மொடிப் டிைளில் தொவி ஏறினொன், டீகனஜ் க யன் க ொல துள்ளலுடன் பசல்லும் தம் ிகயப் ொர்த்து புன்னகைத்துவிட்டு மில் விஷயமொை க ச சித்தப் ொவின் அகறக்கு க ொனொன் பைௌதம் சத்யன் அகறகய பநருங்ைவும், த்மொ ைதகவ திறந்து பவளிகய வரவும் சரியொை இருந்தது, சத்யன் த்மொகவ ஏறிட்டு “ தொங்க்ஸ் அண்ணி” என்று உணர்ச்சிப் பூர்வமொை பசொல்ல, எக்ைி அவன் தகலயில் தட்டிய த்மொ “ ஏய் சத்யொ என்ன இது இதுக்பைல்லொமொ தொங்க்ஸ்,, உங்ைம்மொவுக்கு இப் டித்தொன் தொங்க்ஸ் பசொல்லுவியொ?” என்று அன் ொை கூறவிட்டு டிைகள கநொக்ைி பசன்றவள் மறு டியும் நின்று “ குைந்கத ஞொ ைத்தில் இருக்ைட்டும் சத்யொ” என்று எச்சரிக்கை பசய்துவிட்டு க ொனொள் சத்யன் ைதகவத் திறந்து உள்கள வந்து ைதகவ சொத்தி தொைிட்டொன், கைொட்கடயும் கடகயயும் அவிழ்த்து கசொ ொவில் வசீிவிட்டு திரும் ினொன் , ைட்டிலில் மொன்சி தகலைவிழ்ந்து அமர்ந்திருந்தொள், சந்தனநிற ைொட்டன் கசகலயுடுத்தி தகல நிகறய மல்லிகைப்பூவுடன் மிதமொன ஒப் கனயுடன் அமர்ந்திருந்தொள், அவகள பநருங்ைிய சத்யன் குனிந்த முைத்கத விரல்ைளொல் பதொட்டு நிமிர்த்தினொன், விைிைகள விரித்து அவகனப் ொர்த்தவள், அவனின் இதயத்கத எங்கை பதொகலத்கதொம் என்று அவளின் விைிைளில் கதடினொன், எவ்வளவு ஊடுருவியும் அவள் விைிைளில் பதொகலந்து க ொன இவனின் இதயம் பதரியவில்கல, அவன் ொர்கவயின் கூர்கம தொளொமல் மொன்சி தன் இகமைகள விைிைளுக்கு குகடயொய் ிடிக்ை, சத்யன் குனிந்து தன் உதடுைளொல் அவளின் பநற்றிகய வருடி, மூடிய இகமைகள தடவி, நொசியில் கைொடுக ொட்டு, இதழ்ைளுக்கு இறங்ைி வந்தொன், பதொகலந்துக ொன தனது இதயத்கத அவள் வொய்க்குள் கதடும் முயற்சியொை அவள் உதட்கட ிளந்து தனது நொகவ நுகைத்தொன் நொவொல் சுைற்றி சுைற்றி கதடினொன், ைகளப் கடயும் க ொது அங்கை கதனூற்றில் இருந்து சுரந்த கதகன உறிஞ்சி தன் தொைத்கத தனித்துக்பைொண்டு மறு டியும் கதடும்

முயற்சியில் இறங்ைினொன், எவ்வளவு கதடியும் ைிகடக்ைொமல் கசொர்வுடன் அவன் நொக்கு பவளிகய வர, கசொர்கவ க ொக்ை அவள் மலரிதழ்ைகள தன் உதடுைளொல் ைவ்விப் ிடித்து சப் ிவிட்டு ைீகை இறங்ைினொன் மொன்சி அவன் இதயத்கத திருடி குற்றத்திற்ைொை அவனிடம் ைொதல் கைதியொைி, அவனுகடய வொய் விசொரகணக்கு முழு ஒத்துகைப்பு பைொடுத்து ைண்மூடி அமர்ந்திருந்தொள் தன் ைழுத்கத தடவிய அவன் உதடுைகள தகலகயப் ிடித்து அழுத்தி சற்று ைீகை மொர்புைளின் விைிம்புக்கு எடுத்துச்பசன்றொள் மொன்சி அவளின் ைழுத்தடியில் தன் உதடுைளொகலகய கைொலமிட்ட சத்யன், கைைளொல் அவளின் குைிந்த வயிற்கற தடவி தடவி கமகலறி ரவிக்கையின் ஊக்குைகள ஒவ்பவொன்றொய் விடுவித்து, ரவிக்கை சிகறயில் இருந்து அவளின் ப ொற்க்ைலசங்ைளுக்கு விடுதகல தரும் முயற்சியில் இறங்ைினொன் அவன் உதடுைள் பசய்யும் லீகலயொல் பரொம் கவ உணர்ச்சி வசப் ட்ட மொன்சி தன் கைைளொல் அவன் சட்கட ைொலகரப் ற்றி இழுத்து தன் ைலசங்ைளொல் அவன் முைத்தில் அழுத்த, சத்யன் அவளிடமிருந்து விலைி எழுந்து தனது சட்கடகய ைைட்டி ைீகை க ொட்டுவிட்டு அவள் ைொலருகை மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவள் முந்தொகனகய விலக்ைினொன், ஏற்ைனகவ ைைட்டப் ட்டிருந்த ரவிக்கை க்ைத்துக்கு ஒன்றொை விலைியிருக்ை, தன்கன எப்க ொதுகம ித்தனொக்கும் அந்த தங்ை கைொபுரங்ைளுக்கு மத்தியில் தன்முைத்கத புகதத்து அவள் இடுப்க கைைளொல் சுற்றி வகளத்துக்பைொண்டொன் சத்யன் தன் ைொலடியில் மண்டியிட்டு ைொதல் ிச்கச கைட்கும் தன் ைணவனுக்கு தன்கனகய ரிசொய் தர முன் வந்த அந்த ப ண்கம பவட்ைம் துறந்தது, அவன் அடர்ந்த ைிரொப்க கைைளொல் பைொத்தொைப் ற்றி இப் டியும் அப் டியுமொை உருட்டி விட சத்யனின் முைம் அந்த இரண்டு சகத குன்றுைள் மீதும் புரண்டது அவன் வலது மொர்க ைவ்வ நிகனக்கும் க ொது, இவள் உணர்ச்சி கவைத்தில் அவன் முடிகயப் ற்றி முைத்கத இடது க்ைம் புரட்டுவொள், சிறிதுகநரம் பதொடர்ந்த இந்த க ொரட்டம் சத்யனுக்கு டு ைிளர்ச்சியொை இருந்தது, இரண்டு ஞ்சுப்ப ொதிைளுக்கு நடுகவ, அவளின் வியர்கவயும் மல்லிகையின் வொசமும் ைலந்த இயற்கை வொசகனயுடன் அங்கை புரள்வது ப ரும் இன் மொய் இருந்தது சத்யனுக்கு இகதத்தொன் ைவிஞர் கவரமுத்து அவர்ைள் அனு வித்து எழுதினொகரொ “ உன் மொர்புக்கு மத்தியிகல பசத்துவிட கதொணுதடி எனக்கு” என்று

ஆனொல் இவர்ைளின் உணர்ச்சிப் க ொரொட்டமொ? அல்லது இவனின் முைம் அழுத்தியதொல? என்று புரியொமகலகய அவள் ைொம்புைளில் ொல் தொனொை ைசிந்து சத்யனின் முைம் முழுவதும் வைிந்தது, அதிைப் டியொன உணர்ச்சிைளின் உந்துதலொல் சத்யன் அவளின் ைலசங்ைகள கையொல் ற்றி அழுத்தி கமலும் ொகல சீ்ச, அது அவன் முைத்தில் அடித்து அவன் ைழுத்தில் வைிந்து, ரந்த பநஞ்சின் அடர்ந்த முடிைளுக்குள் கதங்ைி பவண்முத்துக்ைளொை ைொட்சியளித்தது அகதப் ொர்க்ைப் ொர்க்ை மொன்சியின் உணர்ச்சிைள் வர்ணிக்ை முடியொத ைட்டத்கத தொண்டி உச்சத்தில் நின்று ஓங்ைொரமிட, சத்தமிட்டு முனங்ை ஆரம் ித்தொள், அவன் முடிகய வலிக்குமொறு பைொத்தொை ற்றி தன் பதொகடமீது முைத்கத சொய்த்து வலது க்ை ைொம்க இழுத்து அவன் வொயில் தினித்து தகலகய தன் மொர்க ொடு மொன்சி அழுத்திக்பைொள்ள, ஏைமொய் சுரந்த ொகல வைியவைிய கவைமொய் உறிஞ்சினொன் சத்யன் சத்யனுக்கு எந்த கவகலயும் கவக்ைொமல்அவன் தகலப் ற்றிக் பைொண்டு ைொம்புைகள மொற்றி மொற்றி அவன் வொயில் தினித்து இதமொை தகலகய வருடினொள் மொன்சி திருப்தியொை சத்யன் நிமிர்ந்த க ொது அவன் முைம் முழுவதும் ொல் வொசகன, கதொள்ப் ற்றி அவகளத் தூக்ைி நிறுத்திய சத்யன், இடுப்புக்கு கமகல உகடயின்றி இருந்த தன் மகனவிக்கு தன் பநஞ்கச உகடயொை இருக்ைி அகணத்துக்பைொண்டொன், அவன் இதுவகர அனு விக்ைொத தொம் த்ய சுைங்ைகள மொன்சியின் உடல் க கையில் இருந்து குடித்து குடித்து ைடும் ைொம க ொகத ஏறியது சத்யனுக்கு அவகள அகணத்த டி இடுப் ில் இருந்த ொவொகட முடிச்கச விடுவிக்ை, அது மொன்சியின் ைொலருகை வட்டமிட்டது, மொன்சி பவட்ைத்துடன் அவகன கமலும் அதிைமொ இறுக்ைினொள், சத்யன் அவகள கைைளில் ஏந்தினொன்,, அப் டிகய எடுத்துச்பசன்று கசொ ொவில் அமர்ந்தொன, அவன் கையில் குைந்கதயொய் தவழ்ந்த மொன்சி, என்ன என் துக ொல் புருவம் உயர்த்த,, “ ம் ூம் பைொஞ்சகநரம் இப் டிகய ொர்த்துக்ைிட்கட இருக்ைனும்” என்று சத்யன் கூற, மொன்சியின் ைன்னத்தில் பவட்ைச் சிவப்பு, மறு டியும் அவள் விைிக்ைதவுைள் மூடிக்பைொள்ள, சத்யன் அவளின் ைன்னச் சிவப்க வருடி ரசித்தொன் எவருக்குகம ைொணக்ைிகடக்ைொத ிரம்மன் வகரந்த அைகைொவியம் ஒன்று அவன் கைைளில் ைிடந்தது, அதின் தன் உதடுைளொல் ைவிகத எழுதகவண்டும், ஆனொல் ைவிகத ைீைிருந்து கமலொை எழுதுவதொ? கமலிருந்து ைீைொை எழுதுவதொ? என்று சத்யன் தனது மனதிடம் கயொசகன கைட்டொன்

அவளைைில் மயங்ைிக்ைிடந்த அவன் மனகமொ “ என்க்குத் பதரியவில்கல, ஆனொல் ைவிகதகய அவளுக்கு புரியும் டி அவளும் ரசிக்கும் டி அைைொை எழுது” என்று சத்யனுக்கு உத்தரவிட்டது சத்யன் தனது நொவில் ைொமத்கத வண்ணமொை குகலத்து எழுதினொன் ஒரு அைகு ைவிகதகய,, அவளின் உடல் எனும் ப ொன்தைட்டில்,, அவன் ைவிகதகய எழுத எழுத அவள் உடல் துவண்டது,, ப ண்கம பூரித்து பூவொய் மலர் பவடித்தது, அந்த ைட்டைைியின் ைருவகற ரைசியங்ைகள ைண்டுபைொள்ளும் ஆர்வம் அவன் நொவிடம், அதனொல் கதொண்டி துகளத்தது அவள் ப ண்கமகய, அவன் ைண்பணதிகர அவள் ப ண்கம சிலிர்த்து துடித்து ப ொங்ைிவைிய அந்த ைண்பைொள்ளொ ைொட்சிகய ைண்பைொட்டொமல் ரசித்தொன் சத்யன் அவள் உடல் துகவத்த துணியொை அவன் கைைளில் துவள, அவளின் ஒரு கையொல் சுருட்டி பநஞ்கசொடு அகணத்து மறுகைகய அடியில் விட்டு தனது க ன்ட் பைொக்ைிகய விடுவித்து ஜிப்க இழுத்து ைீகை தள்ளினொன், உள்ளொகடகய இறக்ைி மூச்சுக்கு திணறிய அவன் ஆண்கமக்கு விடுதகல பைொடுத்தொன், மொன்சிகய அகணத்த டி கசொ ொவில் சரிந்து டுத்து, அவளது அடிவயிற்றில் கைவிட்டு ஈரமொய் துடித்த ப ண்கமகய தடவி துகளகய ைண்டுபைொண்டு தனது ஆண்கமகய உள்கள விட்டு தன்மீது ைிடந்த மொன்சியின் புட்டத்கத மீது கைகவத்து அழுத்த சரக்பைன்று முழுவதும் க ொய் முட்டி நின்றது அவன் உறுப்பு, மொன்சியின் உடல் அதிகவைமொன ஒரு சிலிர்ப்பு ஓடி மகறய இடுப்க அவன் இடுப்க ொடு அழுத்திக்பைொண்டொள் சத்யனுக்கு சூடொன அவளின் ைருவகற ொத்திரத்தில் தனது ஆணுறுப்பு இருப் கத பசொர்ைமொை பதரிந்தது, இருவரின் இடுப் ில் ைொற்று புைக்கூட இடம் இல்லொது ஒட்டியிருக்ை, சத்யன் அவள் ைொதருகை சொய்ந்து “ மொன்சி இடுப்க கமலும் ைீழும் அகசச்சு மூவ் ண்ணு மொன்சி” என்றொன் “ ம்ம்” என்ற மொன்சி அவன் பசொன்னதுக ொல் இருமுகற பசய்து “ இப் டியொ? ” என்று ரைசியமொை கைட்டொள் “ ம்ம், ஆனொ பவளிகய வரொம இடுப்க அழுத்தி வச்சு ண்ணனும்” என்றொன் சத்யன் அவன் பசொன்னதுக ொல் மறு டியும் பசய்து “ இப்க ொ” என்றொள் அவளின் ஒவ்பவொரு அகசவும் அவகன இன் மொய் இம்கச பசய்ய “ ம் இப் டித்தொன், ஆனொ இன்னும் பைொஞ்சம் கவைமொ” என்றொன் சத்யன்

அதன் ிறகு இவன் பசொல்லிக்பைொடுக்ைொமகலகய தன் கவகலகய திறம் ட பசய்தொள் மொன்சி அவளின் கவைம் தடுமொறும் க ொது அவள் இடுப்க ிடித்து அகசகவ நிறுத்தி இவன் ைீகை இருந்து இயங்ைினொன், மொன்சி அவன் ைழுத்கத ைட்டிக்பைொண்டு ைவிழ்ந்து வொய்விட்டு இன் அலறல்ைகள பவளிப் டுத்த, அந்த அலறல்ைள் சத்யன் இன் த்தீக்கு எண்கண வொர்த்தது, இவரின் உடலிலும் ைொமம் தீயொய்ப் ற்றி எரிய, அவர்ைளின் உணர்ச்சி பநருப் ில் இருவரின் உறுப்புைளும் குளிர்ைொய்ந்தது, அவகன நிறுத்தி இவள் இயங்ை, சத்யன் “ மொன்சி இன்னும் ொஸ்டொ,, அப் டித்தொன் மொன்சி,, அய்கயொ மொன்சி பைொல்றிகயடி” என்று உணர்ச்சிைகள ைட்டுப் டுத்த முடியொமல் ைத்தினொன் சத்யனுக்கு தொங்ைவில்கல அவளுக்குள் அவன் உறுப்பு விகரத்து ருத்தது,, அவகள மொர்க ொடு அகணத்த டி தன் உறுப்பு பவளிகய நழுவொமல் அவளுக்குள் இறுக்ைிய டி சட்படன்று கசொ ொவில் இருந்து எழுந்தவன், அவகள கசொ ொவில் சொய்த்து உட்ைொர கவத்து இவன் தகரயில் நின்ற டி அவளின் வலதுைொகல எடுத்து தன் கதொளில் க ொட்டுக்பைொண்டு இடதுைொகல மடித்து கசொ ொவின் விைிம் ில் ஊன்றிவிட்டு தனது இடுப்க பஜட் கவைத்தில் அகசக்ை ஆரம் ித்தொன் தனது உறுப்பு அவளின் ப ண்கம வொசகல ிளந்துபைொண்டு உள்கள பசன்று வருவகத ைண்ணொல் ொர்த்த டிகய சத்யன் இயங்ை, அவன் ைொதல் கதவகத மொன்சி இந்த முகற புணர்ச்சியில் ைொம கதவகதயொை மொறினொள், தன்கனக் குத்தி ைிைித்துக் பைொல்லும் டி அவன் ஆண்கமக்கு உத்தரவிடும் நிகலயில் இருந்தொள் கைைகள ின்புறமொை பைொண்டு பசன்று கசொ ொவின் சொய்கவ ிடித்துக்பைொண்டு இன் த்தில் ிதற்றினொள், அவளின் ைொதல் உளறல்ைளும், ைொமப் ிதற்றல்ைளும் சத்யனின் உணர்ச்சிைகள ஒன்றொய் கசர்த்து உச்சத்துக்கு அகைத்துச்பசன்றது, அவனது ஆண்கம அவளுக்குள் பவடித்து சூடொன பவண் திரவத்கத நொன்கைந்து முகற சீ்சியடித்து அவள் ைருவகறகய நிகறத்து தகரயில் வைிந்தது, இன் ைகளப்பும், விடொ புணர்ச்சியின் கசொர்வும் சத்யகன ஆட்பைொள்ள அவளின் வயிற்றில் அப் டிகய ைவிழ்ந்தொன், அவன் கதொளில் இருந்து ைொலும் கசொ ொவில் ஊன்றியிருந்த ைொலும் தகரயில் துவண்டு விை, தன் வயிற்றில் டுத்திருந்தவனின் தகலமுடிகய வருடியது மொன்சியின் விரல்ைள்

எந்தவித குற்றவுணர்கவொ, தொழ்வுமனப் ொன்கமகயொ, யகமொ, இல்லொத நிகறவொன, முகறயொன, உரிகமயொன, தொம் த்தியம் அங்கை அைைொை நடந்கதறியது, அவகளவிட்டு விலைி எழுந்த சத்யன் ொத்ரூமுக்கு க ொய் ைழுவிவிட்டு வந்து ஒரு இடுப் ில் லுங்ைிகய ைட்டிக்பைொண்டு மொன்சியின் அருகை வந்தொன், அவள் ைொல்ைகள இடுக்ைிக்பைொண்டு கசொ ொவில் சுருண்டு க ொய் டுத்திருக்ை, சத்யன் மனதுக்கு சங்ைடமொை இருந்தது, தனது கவைத்கதயும் தன் ஆண்கமயின் வரீியத்கதயும், அவளொல் தொங்ைமுடியொவிட்டொலும் கூட தன் மனம் கைொணொமல் நடக்ை அவள் எல்லொவற்கறயும் தொங்ைிக்பைொண்டு ஈடுபைொடுத்தது சத்யனுக்கு புரிந்தது, இனிகமல் இதுக ொன்ற முரட்டுத்தனமொன உறகவ சிலமொதங்ைளுக்கு பசய்யக்கூடொது என்று மனதில் உறுதிபயடுத்துக்பைொண்டொன், இனிகமல் புணர்ச்சியில் பமன்கமகய கையொளுவது என்று எண்ணிய டி அவகள அப் டிகய தூக்ைினொன் அவகள தூக்ைிச்பசன்று ொத்ரூமில் இறக்ைிவிட்டு, இதமொன பவந்நீர் விட்டு அவள் பதொகடயிடுக்கை ைழுவி விட, மொன்சி கூச்சத்துடன் பநளிந்து ைொல்ைகள இடுக்ைி “ ம் ூம் நீங்ை பவளிகய க ொங்ை நொன் க்ளனீ் ண்ணிக்ைிகறன்” என்று கூறினொள் சத்யன் அவள் பசொன்னது ைொதிகலகய விைொதவொறு அவகள சுத்தப் டுத்தினொன், சத்யன் ைொதலிலும் ைொமத்திலும் மன்னன் என்றொல், அவளுக்கு கசகவ பசய்வதில் உண்கம ஊைியனொை இருந்தொன் மறு டியும் அவகள தூக்ைிவந்து ைட்டிலில் டுக்ைகவத்து விட்டு, க ொர்கவயொல் மூடினொன், ிறகு ஏசியின் குளிகர அதிைப் டுத்தி விட்டு அவளருைில் டுத்து க ொர்கவக்குள் புகுந்து உகடயற்ற அவள் உடகல இதமொை அகணத்து அவள் முதுகை வருடி தூங்ை கவத்தொன், அவள் அலுப் ில் உடகன தூங்ைிவிட அகணத்திருந்த சத்யன் தூங்ை கநரமொனது, இரவு குைந்கத லமுகற அழுதக ொது சத்யகன எழுந்து குைந்கதகய எடுத்துவந்து அவளருகை டுக்ை கவத்து மொன்சி உறங்ை அவகன அவள் ொகல புைட்டகவத்தொன், ிறகு கதொளில் க ொட்டு குைந்கதயின் முதுகை வருடி பதொட்டில் ைிடத்தினொன் ஆனொல் விடிந்தக ொது சத்யன் அயர்ந்து உறங்ை, மொன்சிதொன் முதலில் விைித்துக்பைொண்டொள், இரபவல்லொம் நிர்வொணமொைகவ அவகன அகணத்து தூங்ைியிருக்ைிகறொம் என்று நிகனத்து அதிைொகலச் சூரியனின் பசவ்வொனத்கதப் க ொட்டியொை அவள் முைம் சிவந்தது, இரவு அவன் ஆண்கமயின் கவைத்கத உணர்ந்ததொகலொ என்னகவொ அவளுக்குள் ப ண்கமக்ை பவட்ைமும் கூச்சமும் வந்தது

எழுந்து குளித்துவிட்டு வந்து ொர்த்தக ொதும் சத்யன் அப் டிகய உறங்ைிக்பைொண்டிருந்தொன், மொன்சி அவனருகை அமர்ந்து தூங்கும் அவன் முைத்கதகய ொர்த்தொள், உறங்கும் க ொதுதொன் ஒருவனின் உண்கம முைம் பதரியும் என் து க ொல சத்யனின் முைம் ஓடி ஆடி ைகளத்த சிறுவனின் முைம் க ொல இருந்தது, தனது வொழ்க்கையில் கதொன்றிய விடிபவள்ளியொன இவகன எந்த நிகலயிலும் விட்டு விலைகவொ விட்டுக்பைொடுக்ைகவொ தன்னொல் முடியொது என்று மொன்சி க்கு பதளிவொை புரிந்தது அதன் ிறகு வந்த நொட்ைளில் ைலில் இருவரின் ைண்ைளும் ைொதல் க சின, இரவில் இருவரின் உடல்ைளும் அந்த ைொதலுக்ைொன அர்த்தத்கத ைொமத்தில் கதடின, ஒரு நிகறவொன தொம் த்யம் நடத்தும் சத்யனும் மொன்சியும் ஒருவர் ைண்ணுக்கு மற்றவர் எப்க ொதுகம க ரைைொய் பதரிந்தனர் அசுவத்தொமனுக்கு ஐந்து மொதம் ஆன க ொது சத்யன் மைகன தொயிடம் ஒப் கடத்து விட்டு பவகுநொட்ைளொை பசல்ல ஆகசப் ட்ட கந ொளுக்கு மகனவியுடன் னிமூன் க ொனொன், முதன்முகறயொை விமொனத்தில் யணம் பசய்வதொல் ஒரு நடுக்ைத்துடன் ைணவனின் கைப் ிடிக்குள் அடங்ைிக்பைொண்டொள் மொன்சி, விமொனம் உயகர றக்ை றக்ை அவளுக்குள் ஒரு கதரியம் வர ைண்ணொடி ஜன்னலின் வைியொை புகை டிந்த ஓவியமொை ைொட்சிதரும் உலகை ரசித்தொள் கந ொளத்கத பநருங்கும் க ொது இமயமகலயின் கமகல விமொனம் றக்ை, சத்யன் அவளுக்கு அருகை சொய்ந்து இமயமகலகய அவளுக்கு அகடயொளம் ைொட்டினொன், மனகத ைவரும் அைைிய னி டர்ந்த மகலைகளயும் அதன் நடுநடுகவ அடர்ந்த ைொடுைளும், சில இடங்ைளில் விரிந்து பதரிந்த புல்பவளிைளும் ைண்பைொள்ளொக் ைொட்சியொை பதரிய விைிவிரிய ரசித்துக்பைொண்டு வந்தொள் மொன்சி மகலைளின் நடுகவ பவள்ளி அருவியொய் ப ொங்ைி வைிந்து சமபவளிைளில் ஓடும் நதிைளின் அைகைக் ைொண ைண்ைள் கைொடிகவண்டும் க ொல் இருந்தது விமொனம் ைொட்மொண்டுவில் தகரயிறங்ைியதும், சத்யனின் கையகணப் ில் ஒரு ைிளுைிளுப் ொன உணர்வுடன் பவளிகய வந்தொள் மொன்சி சத்யன் ஏற்ைனகவ ஏற் ொடு பசய்திருந்த விகலயுயர்ந்த பவளிநொட்டு டூரிஸ்ட் ைொர் ஒன்று தயொரொை இருக்ை அதில் ஏறி அவர்ைள் தங்ை ஏற் ொடு பசய்திருந்த ைொட்கடஜ்க்கு க ொனொர்ைள்,

அடர்ந்த மகலப் ொங்ைொன இடத்தில் அைைொன ரிச்சர்ட்டில் தங்ைினொர்ைள், அவர்ைள் வந்த கநரம் இரபவன்ன தொல், இவருவரும் எகதயும் ைொணொமல் தூங்ைிப் க ொனொர்ைள், ைொகலயில் ைண்விைித்த மொன்சி சிட் அவுட் ைதகவ திறந்து பவளிகய வந்தக ொது சில்பலன்ற னிக்ைொற்று அவள் முைத்தில் கமொத சிலிர்ப்புடன் குதூைலித்த டி ச்கச புல்பவளிைளுக்கு ின்னொல் பதரிந்த னி டர்ந்த மகலைளின் அைகை ைண்டு வியந்து க ொனொள் ஞ்சுப்ப ொதிைளொய் மிதந்த கமைங்ைள், அகவைகள ைகளக்ை நிகனக்ைொமல் மகறந்திருந்த சூரியன், திட்டுத்திட்டொை பசம்மறியொடுைள் கமய்ந்து பைொண்டிருந்த சமபவளிப் ிரகதசம், இகவயகணத்கதயும் ைண்ட மொன்சிக்கு, இகறவன் கந ொளத்கத மட்டும் அதிை ைவணமுடன் பசதுக்ைியிருப் ொகரொ என்று எண்ணத் கதொன்றியது, இதமொன குளிர்ைொற்கற சுைமொை தனக்குள்கள நிரப் ினொள் மொன்சி சத்யன் எழுந்துவந்து அவகள ின்னொலிருந்து அகணத்து, அவள் கதொளில் தன் தொகடகய கவத்து “ என் கதவகத வொை சரியொன இடம் இதுதொன்,, க சொம நொம இங்கைகய தங்ைிவிடலொமொ?” என்று ைொதகலொடு கைட்டொன் “ ம்ம்ம்” என்று மட்டும் பசொன்னொள் மொன்சி, அவள் மனது அந்த அைகைவிட்டு கவறு எதிலும் லயிக்ைவில்கல,, அன்று குளித்துவிட்டு பரஸ்டொரண்ட்டில் உணகவ முடித்துக்பைொண்டு இருவரும் முதலில் சு திநொத்தின் ொக்மதி நதிக்ைகரயில் இருந்த சிவன் கைொயிலுக்கு பசன்றனர், கைொயிலின் கூகரைள் தங்ைத்தைடுைளொல் கவயப் ட்டிருக்ை, பவள்ளிக் ைதவுைளுக்கு ின்னொல் இருந்த ைருவகறயில் சிவலிங்ைம் அற்புதமொை இருந்தது, ிறகு சுயம்புநொத் புத்த ஆலயத்திற்கு பசன்றுவிட்டு அருகையிருந்த க ொதிநொத் தூகணயும் புத்தனி ைந்தொவில் இருந்த ப ருமொகளயும் அருகையிருந்த னுமொன் ப ரிய ைொலக ரவர் கைொயில்ைகளயும் தரிசித்தனர்,, அகனத்து கைொவில்ைளுகம தமிழ்நொட்டு கைொவில்ைளில் இருந்து முற்றிலும் வித்தியொசமொை இருந்தது அன்று முழுவதும் சந்திரவிநொயைர் சூரியவிநொயைர் கைொவில்ைள் , நரசிம்மரும் நொரொயணனும் ஒன்றொை ைொட்சிதரும் சங்கு நொரொயணன் கைொவில் என அகனத்து கைொவில்ைகள சுற்றிவிட்டு வந்தனர் , இருவரின் மனகதப் க ொலகவ ிரொத்தகனைளும் ஒன்றொைகவ இருந்தது மறுநொள் மலர்ைள் மலர்ந்து பைொட்டிக்ைிடந்த புல்கசொக்ைி மகலக்கு பசன்று அதன் எைிகல ைண்டு ரசித்தனர், மகலயின் உச்சியில் இருந்து ொர்த்தக ொது ைொட்மொண்டு

ள்ளத்தொக்கு அைகைொவியமொை ைொட்சி தந்தது, னிக்ைொற்று கவைமொை வசீி அவர்ைளின் அசுர ரைசியம் க சியது அங்கை அடிக்ைடி ஏற் ட்ட வொனிகல மொற்றம் அகதவிட அைைொை இருந்தது, ைீகை தூரத்தில் கவரக்ைம் ியொய் ஓடிக்பைொண்டிருந்தது கைொதொவரி நதி, இருட்டிவந்த வொனிகலயில் ைொட்மொண்டு புகை டிந்த ஓவியம் க ொல் இருந்தது மொன்சி குைந்கதயொய் மொறி குதூைலத்துடன் அத்தகன இடங்ைகளயும் ைண்டு ரசித்தொள், புல்பவளிைளில் கைகய விரித்துக்பைொண்டு ைொதல் றகவயொை சிறைடித்தொள், சிதறிக்ைிடந்த பூக்ைகள அள்ளி ைொற்றில் வசீி கைபைொட்டினொள், மகலமுைட்டில் நின்று உதடு குவித்து குயிலொய் சத்தமிட்டு அது எதிபரொலிப் கத ரசகனயுடன் கூர்ந்தொள் சத்யன் மகனவியின் அைைொன பசல்ல விகளயொட்டுைகள கைைட்டி நின்று ரசித்தொன், அவளின் அற்புத முை ொவங்ைகள தன் கைமிரொவில் சிகற ிடித்தொன் ிறகு அங்கை மகலக்குகையில் வறீ்றிருந்த புல்கசொக்ைி அம்மகன தரிசித்துவிட்டு அடிவொரத்திற்கு வந்தனர், அடிவொரத்தில் இருந்த ரொயல் ப ொட்டொனிக்ைல் ைொர்டனுக்கு வந்து அங்ைிருந்த மீன் ண்கண மலர்த் கதொட்டம் என்று சுற்றினர் அன்று இரவு அகறக்கு வந்து சத்யன் முதலில் குளித்துவிட்டு வந்து உணவுக்கு ஆர்டர் பசய்து வரவகைத்துவிட்டு மொன்சிக்ைொை ைொத்திருந்தொன், மொன்சி குளித்துவிட்டு பவளிகய வந்தக ொது அகறமுழுவதும் இருளில் மூழ்ைியிருக்ை அகற நடுகவ இருந்த டீ ொயில் ஒற்கற பமழுகுவர்த்தி மட்டும் தனது ஒளியொல் அகறகய பவளிச்சமொைியது, அவகள ின்னொல் இருந்து அகணத்த சத்யன் அவளின் உடலில் இருந்த டவகல உருவி எடுத்துவிட்டு மிை பமல்லிய பவள்களத் துணிபயொன்ற உடலில் சுற்றி மொர் ில் முடிந்தொன், ிறகு அவகள அங்கைகய நிற்க்ைகவத்துவிட்டு இவன் அவளுக்கு எதிகர கசொ ொவில் அமர்ந்து பமழுகுவர்த்தியின் பவளிச்சத்தில் அந்த பவள்கள கதவகதயின் அைகை விைிபயடுக்ைொமல் ரசித்தொன், ைணவன் ரசிக்ைிறொன் என்றதும் தனது பமல்லிய இகடகய வகளத்து பநளித்து அற்புதமொன சிற் மொை நின்றொள் மொன்சி அகரகுகற ஆகட,, மஞ்சள் பமொழுைிய முைம்,, ரொஜஸ்தொன் கைொதுகமயும், குஜரொத் குங்குமப்பூவும் ைலந்து பூசிய நிறம்,, ைந்தர்வப் பூவொய் சிரிக்கும் அைைி, இரவில் மின்னும் மின்மினியொய் மொன்சி நிற்ை,

தண்ணரீ் ட்டதொல் உடகலொடு ஒட்டிய அந்த பவண்ணிற துணி அவள் அங்ைங்ைகள மகறக்ைத் தவறியது, அவள் கமனியின் வகளவு, பநளிவு, குகைவு, வளர்வு, தளர்வு, என எல்லொகம உள்ளது உள்ள டியொய் ைொட்டியது அந்த ஆகட, ைண்பணதிகர ஒரு கவடூரியப் புகதயல், ைண்கணயும் மனகசயும் ைட்டமுடியொமல் அவள் அங்ைம் எங்கும் கமவியது சத்யனின் ைண்ைள், ைண்பணதிகர ஒரு கமொைனக் குைம்பு, அள்ளிக் குடிக்ைொமல் ொர்கவயில் அளவிட்டொன் சத்யன், அவன் மனதில் ப ரும் மகையொய் ப ொைிந்த ைொதல் அவன் ைண்ைளின் வைிகய அவள்மீது சொரலொய் தூறியது அன்று இரவு அவர்ைளின் உறவில் ஒரு ைவிஞனின் அைைிய ைவிகத வரிைளும் ஒரு சிற் ியின் ைகலநயமும் இருந்தது, தன் விரல்ைளொல் அவகள மீட்டி மீட்டி சிவக்ை கவத்தொன் சத்யன், அந்த இரவில் சத்யனுக்கை பதரிந்தது தொன் எவ்வளவு அருகமயொன ரசிைன் என்று மறுநொள் நொைர் கைொட் பசன்றொர்ைள், ைடுகமயொன மகலப் ொகதயில் இரு க்ைமும் க ன் மரங்ைள் ைொற்றின் கவைத்திற்கு ஏற்ப் சுைன்று ஆடுவகத ரசித்த டி ஏறினொர்ைள், தூரத்தில் பதரிந்த சொைர் மொதொ கைொயிகலக் இங்ைிருந்கத கும் ிட்டனர், சிறு குன்றொய் பதரிந்த எவபரஸ்ட்கட மொன்சிக்கு சுட்டிக்ைொட்டினொன் சத்யன் ரொயல் சித்வொன் கநஷனல் ொர்க் பசன்று யொகனயின் மீகதறி ைொட்கடச் சுற்றி வந்தனர், ல மிருைங்ைகளயும் றகவைகளயும் ொர்த்து சந்கதொஷித்த மகனவிகய ரசித்தொன் சத்யன் க ொவொ டொல் ஏரியில் டகுச் சவொரி அகைத்துச்பசன்றொன், மொன்சியின் அருகை அமர்ந்து ஒகர சொல்கவகய இருவரும் க ொர்த்திக்பைொண்டு டைில் யணம் பசய்தது அவன் வொழ்க்கை ஏட்டில் ப ொன் நிமிடங்ைளொை திக்ை கவண்டியகவயொனது, அவள்கமல் அவனுக்ைிருந்த ைொதல் அவன் ிறப்புக்கை ப ரும் அர்த்தம் பசொன்னது, அவன் இதயக்ைண்ணொடியில் அழுத்தமொய்ப் திந்திருந்து அவள் உருவத்துக்கு ப ொன் தைடுைளொல் சட்டமிட்டு தனக்குள் சிகறகவத்தொன் சத்யன் அந்த ஒருவொரமும் ைலில் கந ொகள சுற்றிவிட்டு இரவின் குளிரில் சத்யனும் மொன்சியும் இதமொை விதமொற்றி தொம் த்தியத்தின் எல்கலவகர பசன்றொர்ைள், இந்த தனிகமயொன உறவில் அவர்ைளுக்குள் இருந்த கநசமும் பநருக்ைமும் இன்னும் அதிைரித்தது,

அவனுடன் இருக்கும் ஒவ்பவொரு விநொடியும் இன் ச் சொரலொய், கநசத்தூரலொய், இருந்தது மொன்சிக்கு, அவன் இல்லொத நிமிடங்ைளில் அவனின் சீண்டல் ொர்கவைகள மனதில் பைொண்டுவந்து துகணக்கு கவத்துக்பைொண்டொள் இருவரும் ைிளம்புவதற்கு முதல் நொள் ைொகல சூரிய உதயத்கத ொர்த்து ரசிக்ை ஸ்தூ ிக்கு பசன்றனர், ஸ்தூ ியில் ஏறி விடியலின் ைரங்ைள் சுைமொய் தொலொட்ட னிச்சொரலின் ின்னனியில் பவள்ளி ைிரைணங்ைளொல் உலகை உசுப் ிய டி சிவந்த ைரங்ைளுடன் உதயமொைிக் பைொண்டிருந்தொன் சூரியன் சத்யன் மொன்சியின் ின்னொல் நின்று அவகள அகணத்த டி அந்த அைைிய ைொட்சிகய ரசிக்கும்க ொகத மொன்சி பமதுவொை அவன்மீது சரிய முதலில் அவள் ைொதலொல் விகளயொடுைிறொள் என்று எண்ணி மகனவிகய குறும் ொை அகணத்தவன் அவள் முற்றிலும் சரியவும் நிகலகமயின் தீவிரம் உகறக்ை அவகள தன்மீது சரித்து “ மொன்சி, மொன்சி” என்று அவள் தொகடகயத் தட்டி தட்டத்துடன் உலுக்ைினொன் சிரமமொய் ைண்விைித்த மொன்சி பவட்ைமொய் அவன் கதொள் சொய்ந்து, தன் கூர் நொசியொல் அவன் ைழுத்கத உரசி “ ரூமுக்கு க ொைலொம் வொங்ை ” என்றொள், அவள் பவட்ைம் எகதகயொ உணர்த்த அவகள கதொளில் சொய்த்த டி ைொட்கடஜ்க்கு வந்து கசொ ொவில் அமர்த்தினொன், அவள் அருகை அமர்ந்து அவகள பமன்கமயொை அகணத்துக்பைொண்டொன் ஒவ்பவொரு அகசவிற்கும் ஒரு பமொைி பசய்துகவத்திருந்த சத்யனொல் அவளின் மயக்ைத்திற்கும் பவட்ைத்திற்கும் ைொரணம் புரிந்தது, முகறயொன உறவில் பூத்து முதல் பமொட்டு அவள் வயிற்றில் உருவொைியிருப் து சத்யனுக்கு அவள் பசொல்லொமகலகய புரிந்தது, முதல் குைந்கதகய அவள் வயிற்றில் சுமக்கும்க ொது ட்ட ைஷ்டங்ைள் எல்லொம் அவன் ைண்முன் வந்துக ொை, அவனின் அகணப்பு இறுைியது, இம்முகற அவகள ைொற்றும் லமொை தீண்டொ வண்ணம் ொதுைொக்கும் கவட்கை வந்தது சத்யனிடத்தில் மிச்சமிருந்த இரண்டு நொட்ைகளயும் அகறயிகலகய ைைித்தொர்ைள்,, மொன்சி வொந்தியும் மயக்ைமுமொை தவிக்ை சத்யன் அவகள மீண்டும் ஒரு தொயுமொனவனொை மொறி ொதுைொத்தொன், கைொைியின் இறகுக்குள் தஞ்சமகடயும் குஞ்சுைகளப் க ொல மொன்சி எப்க ொது அவன் அகணப் ிகலகய அவன் பநஞ்சில் தஞ்சமகடந்திருந்தொள்

அன்னலட்சுமி மைளொை வந்து ிறக்ைகவண்டும் என்று சொைர் மொதகவ கவண்டிக்பைொண்டு கந ொகளவிட்டு புறப் ட்டொர்ைள்,, அவர்ைள் கைொகவ வருவதற்குள் ைருகவச் சுமந்த மொன்சிகயவிட அவகள ொதுைொத்து அகைத்துவர சத்யன்தொன் ப ரிதும் சிரமப் ட்டொன் மகனவிகய ைவனமுடன் ொதுைொக்ை நிகனக்கும் மைனின் தவிப்பு புரிந்து அவனது அலுவல்ைகள ொதியொை குகறத்து மில்லின் ப ொருப் ில் ொதிகய ரொஜதுகர ஏற்றுக்பைொண்டொர், மொன்சி ைர்ப் ம் என்று பதரிந்ததும் பூரித்துப் க ொன பூங்கைொகதக்கு க ரன் அசுவத்தொமகன ைவனிப் கத ப ரும் ொக்ைியமொை ைருதி க ரனுடகனகய ப ொழுகத ைைித்தொள், த்மொ வொரொவொரம் சனி ஞொயிறுைளில் வடீ்டுக்கு வந்து ைருகவ சுமக்கும் மொன்சிகயவிட அவளுக்ைொை துடிக்கும் சத்யகனப் ொர்த்து உள்ளம் ைசிந்தொலும் அகத ைொட்டிக்பைொள்ளொமல், ப ரிய வயிற்றுடன் டுத்திருக்கும் மகனவியின் ொதத்கத இதமொை ிடித்துவிடும் சத்யகனப் ொர்த்து “ பரொம் ஓவரொ இருக்கு சத்யொ, இவ்வளவு ைவனமொ உங்ைண்ணன் என்கன ொர்த்திருந்தொ நொன் இன்னும் த்து திகனஞ்சு ிள்கள ப த்திருப்க ன்” என்று க ொலியொய் ஆதங்ைப் டுவொள் “ ஆமொம் அண்ணி, நம்ம மில்லுல ஆளுங்ை கதகவகய இருந்திருக்ைொது, உங்ை சங்ைகள வச்கச மில்கல நடத்திருக்ைலொம்” என்று சத்யன் பசய்யும் கைலிகயயும் ரசித்துவிட்டு க ொவொள் மொன்சியின் ிரசவநொள் பநருங்ை பநருங்ை மொன்சியின் முதல் ிரசவ நிமிடங்ைள் வந்து சத்யகன யமுறுத்தியது, கல ர் வொர்டுக்குள் அவள் ிரசவிக்ைத் துடித்தக ொது அவளருைிகலகய நின்ற சத்யனுக்கு ஒவ்பவொரு நிமிடமும் முள்கமல் நிற் து க ொன்ற கவதகனகய தந்தது, தன் மகனவிக்ைொை ஊகமயொய் அழுதது அவன் மனம் மொன்சி முன்க விட கதரியமொை இருந்தொள், தவிப்புடன் இருந்த ைணவனுக்கு அவள் ஆறுதல் பசொன்னொள், மருத்துவ வசதிைள் ப ருைியிருக்ை அதிைகநரம் துடிக்ைொமல் மொன்சி குைந்கதகய ப ற்பறடுத்தொள் ஆனொல் இருவரின் கவண்டுதகலயும் ப ொய்யொக்ைி மறு டியும் ஆண் குைந்கதகய ிறந்திருக்ை, அன்னலட்சுமி மைளொை வந்து ிறப் ொள் என்று ைொத்திருந்த சத்யன் சலிப்புடன் பவளிகய வந்து “ க யன் தொன்மொ” என்று தன் தொயிடம் பசொன்னொன்

“ விடுங்ை அடுத்த குைந்கத அன்னம்மொ வந்து ப ொறப் ொங்ை” என்று த்மொ ஆறுதல் பசொல்லிவிட்டு புதிதொய் உலகை ைொண வந்திருக்கும் மைகனப் ொர்க்ை அகறக்குள் ஓடினொள் மொன்சியின் ிரதியொய் ிறந்திருந்த இரண்டொவது மைனுக்கு அ ிமன்யு என்று ப யர் கவத்தொர்ைள்,, புரொணத்தில் அசுவத்தொமனும் அ ிமன்யுவும் கநர் எதிரிைளொை இருந்தொலும் இப்க ொது ஒரு தொய் வயிற்றில் ிறந்து சகைொதரர்ைளொை வொைகவண்டும் என்று எண்ணிய ரொஜதுகரயின் கயொசகனதொன் அ ிமன்யு என்ற ப யர் சத்யனுக்கு மொன்சியும் மைன்ைளுகம உலைம் என்றொனது, வொழ்வின் ஒவ்பவொரு விநொடிைகளயும் ரசித்து வொழ்ந்தொன் சத்யன், புகதயலொய் ைிகடத்த மகனவி, ப ொக்ைிஷமொய் ைிகடத்த மைன்ைள் என அவன் உலைம் எப்க ொதுகம பவளிச்சமொை இருந்தது அந்த பவளிச்சத்தில் விழுந்த ைரும்புள்ளியொய் அருணொ பவளிநொட்டில் இருந்து வருகைதர, இனி என்னவொகுகமொ குடும் த்தில் அகனவரும் யந்தொலும், சத்யனும் மொன்சியும் மட்டும் யங்பைொள்ள வில்கல, தங்ைளின் ைொதல் எகதயும் பஜயிக்கும் என்ற நம் ிக்கை இருவருக்கும் இருந்தது ,, அடுத்ததொை ரொஜதுகர,, இவருக்கு தன் மைனின் மனிதொ ிமொனமும் கநர்கமயும் அவனுக்கு ொதுைொப்பு வகளயங்ைளொை இருந்து பசயல் டும் என்ற எண்ணம் வலுவொை இருந்தது அருணொ வந்து ைிட்டத்தட்ட இரண்டு மொதங்ைள் ஆன நிகலயில் அவளிடம் இருந்து எந்த தைவகலொ வக்ைீல் கநொட்டீகைொ வரொத நிகலயில்,, வக்ைீலின் ஆகலொசகனயின் க ரில் சத்யகன அவகள கநரில் சந்திக்ை முடிபவடுத்து அவள் வடீ்டுக்கு பசன்றொன் சத்யன் பசன்றது ஞொயிற்றுக்ைிைகம என் தொல் அருணொ வடீ்டிகலகய தொன் இருந்தொள், முன்பு இருந்தகத விட வடீ்டில் லமொற்றங்ைள், எல்லொகம அதிநவனீமொை மொறியிருந்தது, அங்ைிருந்த மனிதர்ைகள தவிர... வடீ்டின் ொதுைொவலர் சத்யகன கசொ ொவில் அமரச்பசொல்ல, சத்யன் ஒரு அலட்சிய ொவகனயுடன் அமர்ந்தொன், சத்யன் வந்திருப் து இன்டர்ைொமில் தைவல் பசொல்லப் ட்ட ஐந்து நிமிடங்ைள் ைைித்துதொன் அருணொ வந்தொள்

அவபனதிகர வைக்ைமொன அலட்சியத்துடன் ைொல்கமல் ைொல் க ொட்டு அமர்ந்தவள், “ என்ன சத்யொ எப் டியிருக்ை?, உன் வண்ணொத்தி மகனவியும் அவ ப த்ததுைளும் எப் டியிருக்குது?” என்று குரலில் திமிகர குகைத்து வொர்த்கதைளொை அருணொ துப் .. சத்யனுக்கு உள்கள பைொதித்தது ற்ைகள ைடித்து அடக்ைினொன்,, “ ம்ம் என் அைகு மைொரொணியும் அவள் ப ற்ற இளவரசர்ைளும் பரொம் சூப் ரொ இருக்ைொங்ை, என்னொலதொன் சமொளிக்ை முடியகல, அைைொன ப ொண்டொட்டிகய ைவனிக்ைிறதொ,, குறும்பு பசய்யும் மைன்ைகள ரசிக்ைிறதொன்னு ஒருநொகளக்கு இரு த்திநொலு மணிகநரம் த்தகல, இப்க ொ உன்கனய ொர்க்ைகவ பரொம் சிரமப் ட்டு கடம் ஒதுக்ைி வந்கதன்” என்று சத்யன் அவகளவிட திமிரொை தில் பசொன்னொன் அருணொவின் முைம் இறுைியது “ சரி என்ன விஷயமொ ொர்க்ை வந்த, எனக்கு நிகறய கவகலயிருக்கு நொன் ொர்லர்க்கு க ொைனும்” என்றொள் ொர்லருக்கு க ொய் இந்த அைகை ொதுைொத்து என்னப் ண்ணப்க ொறொ,, ொம்க ப் க ொல விஷமுள்ள அைகு என்று மனதுக்குள் வன்மமொை நிகனத்த சத்யன் “ எனக்கு பசொல்லகவண்டிய திகல பசொல்லிட்டொ நொன் உடகன ைிளம் ி க ொயிடுகவன்,, நொனும் மொன்சியும் சுதந்திரமொை வொைனும் அதுக்கு உன்கனொட கைபயழுத்து கவனும்” என்று கநரடியொை விஷயத்துக்கு வந்தொன் “ கடவர்ஸ் தரமுடியொதுன்னு பசொன்னொ என்னப் ண்ணுவ சத்யொ?” என்றொள் அருணொ திமிறொன குரலில் நிமிர்ந்து அமர்ந்து அவகள கநரொைப் ொர்த்த சத்யன் “ என்ன அருணொ ைர்வமொ?, இந்த இரண்டு வருஷமொ மொன்சிக் கூட சுதந்திரமொ தொன் வொழ்கறன்,, ஆனொ உன்ைிட்ட இருந்து முற்றிலும் விலைிடனும் நிகனக்ைிகறன்,, என்கன உனக்கு ிடிக்ைொது, குடும் ம் குைந்கதைள் இப் டி எந்த கதகவைளும் இல்லொத ஒரு அல்ட்ரொ மொர்டன் வுமன் நீ அப் டியிருக்கும் க ொது நொன் கைட்ட கடவர்கை குடுத்துட்டு க ொைகவண்டியதுதொகன அருணொ, இதுல உனக்கு என்ன ிரச்சகன?” என்று சத்யன் தீர்ைமொை கைட்ை ொலீஷ் பசய்யப் ட்டிருந்த விரல் நைங்ைகளகய சிறிதுகநரம் ொர்த்த அருணொ அவகனப்க ொல கவ நிமிர்ந்து அமர்ந்து “ சரி நொனும் கநரடியொை விஷயத்துக்கு வர்கறன், இதுகவ முதலும் ைகடசியுமொை நொம க சி முடிச்சிரலொம்,, நீ பசொல்றது சரிதொன் சத்யொ எனக்கு குடும் ம் குைந்கதைள் என்று எந்த கதகவயும் இல்கலதொன்,, ஆனொ சமீை அந்தஸ்கத பரொம் முக்ைியமொை நொன் நிகனப்க ன்னு உனக்கை பதரியும், நொன் என்கனொட ிசினஸ் வட்டொரத்தில் சத்யனுகடய எக்ஸ் மகனவி என்ற ப யகரொடு உலொவர விரும் கல, அகதசமயம் ப ொண்டொட்டி இருக்கும்க ொகத இன்பனொருத்திகய கசர்த்துக்ைிட்டொன் சத்யன் என்ற அசிங்ைமொன ஒரு ட்டத்கத

உனக்கும் அந்த வண்ணொத்தி மைளுக்கும் பைொடுக்ை நிகனக்ைிகறன்” என்று அருணொ தனது வக்ைிரத்கத வொர்த்கதயொை பைொட்ட சத்யன் அவகள புரியொமல் ொர்த்தொன் “ இப்க ொ நீ என்ன பசொல்ல வர்ற?” என்று கைட்டொன் “ என்ன புரியகலயொ சத்யொ? இப்க ொ நொன் உனக்கு கடவர்ஸ் பைொடுத்த அந்த மொன்சி உனக்கு முகறயுள்ள மகனவி,, நொன் கடவர்ஸ் பைொடுக்ைகலன்னொ அவ உனக்கு கவப் ொட்டி தொன் சத்யொ,, அதொவது நொன் ப ொண்டொட்டி அவ கவப் ொட்டி, இப்க ொ புரியுதொ” என்று அருணொ விளக்ைம் கூற சத்யனின் கைொ ம் ைகர ைடந்திருந்தது கவைமொய் எழுந்து அருணொகவ பநருங்ைி குட்கடயொன கூந்தகல ற்றி“ ஐய் யொகரப் ொர்த்து கவப் ொட்டின்னு பசொல்ற, எவ என்கன வொை வச்ச கதவகதடி, புருஷகன மதிக்ைொத அவகனொட உணர்வுைகள ைொலடியில் க ொட்டு மிதிச்ச உனக்கு எங்ைடி என் மொன்சிகயொட புனிதம் பதரியப்க ொகுது, ச்சீ நொன் வந்தகத தப்பு” என்று அவள் கூந்தகல ற்றிய கைகய பநருப்க உதறுவது க ொல் உதறிவிட்டு அங்ைிருந்து பவளிகயற வொசகல கநொக்ைி க ொனொன் “ ஏய் சத்யொ ஒரு நிமிஷம் நில்லு, எத்தகன ைொலம் நீ தவமிருந்தொலும் நொன் உனக்கு விவொைரத்து பைொடுக்ை மொட்கடன்,, என்கனப்ப ொறுத்தவகர என்கனொட எச்சிகலதொன் மொன்சிக்கு நீ கடயல் க ொட்டிருக்ை, அவ உனக்கு கவப் ொட்டி என்ற உணர்கவொடகய உங்ைகளொட ஒவ்பவொரு நொளும் ைடந்து க ொகும், இதுதொன் நொன் உனக்குத் தர்ற னிஷ்பமண்ட்,, அதுமட்டுமல்ல இந்த இரண்டு வருஷமொ பவளிநொட்டில் சும்மொ இருந்கதன்னு பநகனச்சியொ ல நொடுைள் சுத்தி வந்து என் பதொைில் அ ிவிருத்தி சம்மந்த லகதயும் ைத்துைிட்டு வந்திருக்கைன் நொன் அகத பதொைில் ரீதியொ யன் டுத்தி உன்கன இந்த கைொயமுத்தூர் நூல் மொர்பைட்கட விட்கட ஓடஓட விரட்டகல நொன் அருணொ இல்கல” என்று அருணொ ஆகவசமொை க ச பவளிகய க ொை நிகனத்தவன் அவள் க சுவகத கைட் தற்ைொை திரும் ியிருந்தொன், அருணொ க சிமுடித்ததும் அவகளப் ொர்த்து தன் அைைொன ல்வரிகச ளிச்சிட சத்தமிட்டு சிரித்த சத்யன் “ ஏய் நீ நிகனக்ைிற மொதிரி பசய்யும் பதொைிகல புருஷன், குைந்கத, குடும் ம்னு பநகனக்ைிறவன் நொன் இல்கல, எனக்கு என் மகனவி மைன்ைள் குடும் ம் மட்டும் தொன் முக்ைியம், பதொைில் க ொனொ மயிரு க ொச்சுன்னு க ொய்ைிட்கட இருப்க ன், இருக்ைகவ இருக்கு என் பசொந்த ைிரொமமும் அங்கை இருக்ைிற எங்ைளின் ரம் கர நிலங்ைளும் இப் கூட இப் டிகய என் ைிரொமம் ைொமநொயக்ைன் ொகளயம் க ொய் க ொட்டுருக்ைிற க ன்ட்டு சட்கடகய அவுத்துப் க ொட்டுட்டு ஒரு கைொமணத்கத ைட்டி ைலப்க கய கதொள்ல எடுத்துக்ைிட்டு வயல்ல இறங்ைி ஏர் உழுது விவசொயம் ண்ண எனக்கு பதரியும்டி, ஆனொ நீ இந்த லீ்டுல பைொஞ்சம் இறங்ைினொலும் உடகன

தூக்குப்க ொட்டுைிட்டு பசத்துப் க ொவ, அதனொலதொன் இத்தகன நொளொ உனக்கு விட்டுக் பைொடுத்துக்ைிட்கட வந்கதன், இனிகமலும் உனக்கு அந்த உயிர்ப் ிச்கசகய க ொடுகறன் ப ொறுக்ைிட்டு க சொம க ொயிடு, ,, உனக்கு என்னத் கதகவன்னு எனக்குத் பதரியும், உன் க ருக்குப் ின்னொல க ொட்டுக்ைிறிகய திருமதி அருணொ சத்யமூர்த்தி.. அது மட்டும் தொன் உனது கதகவ என் ப யரொல உன் சமூை அந்தஸ்கத உயர்த்திக்ை நிகனக்ைிற க ொ க ொ ப ொைச்சுப் க ொ,, ஆனொ என் வைில வந்து கமலும் கமலும் என்கன சீண்டின அப்புறம் நொறிடுவ,, ஏழுவருஷம் என் ப ொண்டொட்டி என்ற ப யருல சுத்துனவளொச்கசன்னு உன்கனய சும்மொ விடுகறன் இல்கலன்னு கவ நீ மொன்சிைிட்ட கைபயழுத்து வொங்ைி வச்சிருந்திகய அகத வச்கச உன்கன நடுத்பதருவுக்கு பைொண்டு வந்துடுகவன், ஜொக்ைிரகத” என்று ஆகவசமொை க சிய சத்யன் வொசகலத்தொண்டி தனது ைொருக்கு பசன்றொன் ைொர் ைதகவ திறந்தவன் விக்ைித்து பவறித்த டி நின்றிருந்த அருணொகவ ொர்த்து ப ரிதொய் ப ொங்ைிய சிரிப்புடன் “ இன்பனொரு முகற என் மைொரொணிகயப் த்தி க சொகத, ஏன்னொ நீ அவளுக்கு ணிப்ப ணொ இருக்ைக்கூட தகுதியில்லொதவ,, என்ன பசொன்ன நீ எனக்கு ப ொண்டொட்டி, மொன்சி எனக்கு கவப் ொட்டியொ? பமடிைல் ரீதியொ ஒருப் ிள்களயும் முகறயொன உறகவொட ஒரு ிள்களன்னு பரண்டு புலிக்குட்டிைகள வொரிசொ என் குடும் த்துக்கு ப த்து குடுத்திருக்ைொ, இன்னும் கூட நிகறய முயற்சி பசய்யப் க ொகறொம், தினமும் ைலில் அவகள என் ைண்ைளிலும் கநட்டுல என் பநஞ்சிலும் தூக்ைி சுமக்ைிகறன் அருணொ,, ஆனொ இதுல எந்த இடத்திலொவது ஒத்து க ொறியொன்னு கயொசிச்சுப் ொரு,, அப்புறம் பதரியும் நீ யொருன்னு” என்று உரக்ை கூறிவிட்டு விருட்படன ைொரில் ஏறியமர்ந்து கவைமொய் ஸ்டொர்ட் பசய்து ைிளம் ினொன் அருணொ திக் ிரகமப் ிடித்தவள க ொல் அப் டிகய நின்றிருந்தொள், இது அவளறிந்த சத்யன் இல்கல, அவனிடம் எப்க ொதுகம ஒரு கைொகைத்தனமொன ின்வொங்ைல் இருக்கும், ஆனொல் இப்க ொது வந்த சத்யன் ஒரு மொவரீகனப் க ொல் பதரிந்தொன், அவன் க ச்சு நகட ொவகன எல்லொகம ஒரு மொவரீனின் ிரதி லிப்பு இருந்தது, இபதல்லொம் எப் டி வந்தது, அந்த வண்ணொத்தியின் மைளொல் தொனொ? சிலநிமிடங்ைள் தொன் அயர்ந்து நின்றிருந்தொள் அதன் ின் அகத அலட்சியத்துடன் கதொள்ைகள குலுக்ைிக்பைொண்டு வடீ்டுக்குள் க ொனொள் அருணொ அதன் ின் அருணொ தன் பதொைில் முன்கனற்றம் ஒன்கற குறிக்கைொளொை பசயல் ட, சிறியதொை இருந்த நூற் ொகல ிரம்மொண்டமொன க க்டரியொை உருபவடுத்தது, ஆயத்த ஆகடைள் தயொரிக்கும் பதொைில் என ல ைிகளைள் உருவொக்ைி தன் வளர்ச்சிகய அகனவரும் அன்னொந்து ொர்க்கும் அளவிற்கு உயர்ந்திருந்தொள்

சத்யனும் முன்கனறினொன், ஆனொல் அவனுக்கு தனது அன் ொன குடும் ம் முதலொவதொை இருந்தது, பதொைில் இரண்டொவதொை இருந்ததொல் அளவொை நிதொனமொை முன்கனறினொன், அவனுக்கு ணத்தின் கதகவகயவிட தனது அன் ொன குடும் த்தின் அன் ின் கதகவ அதிைமொை இருந்தது, மொன்சியும் அவனும் வொழ்ந்த ைொதலொன வொழ்க்கைக்கு சொன்றொை இன்னுபமொரு மைன் ிறந்தொன், தியொைப் ப ண்மணியொம் அன்னலட்சுமி வந்து மைளொை ிறக்ைவில்கலகய என்ற வருத்தம் அவன் குடும் த்தினருக்கு இருந்தொலும் மூன்றொவது க ரனின் வருகவ விமரிகசயொை பைொண்டொடினொர்ைள், ரொஜதுகர தனது மூன்றொவது க ரனுக்கு அனிருத்தன் என்று ப யர் கவத்தொர் ஆனொல் எந்த வைியிலும் அருணொவின் பதொல்கல அவர்ைளுக்கு இருக்ைவில்கல,, அவகள எந்தவிதத்திலும் சந்திப் கத அவர்ைள் தவிர்த்து வந்தனர், சத்யன் மட்டும் எப்க ொதொவது பதொைில் ரீதியொன மீட்டிங்குைளில் அருணொகவ சந்திப் துண்டு, இருவருகம ஒரு அலட்சியப் ொர்கவகயொடு ைடந்து பசன்றுவிடுவொர்ைள் ைொலம் பவகு கவைமொை சுைன்று ஓட ஐந்து வருடம் ைைித்து பைௌதம் த்மொவின் மூத்தமைன் சொந்தனுவின் திருமணம் நடக்ைவிருந்தது, அந்த குடும் த்தின் முதல் க ரனின் திருமணம் என் தொல் பமொத்த குடும் மும் கசர்ந்து பவகு விமரிகசயொை எல்லொ ஏற் ொடுைளும் பசய்தனர் அகனவருக்கும் திருமண அகைப் ிதழ் அனுப் ப் ட்டது,, பதொைில் ரீதியொன அகனவருக்கும் சத்யனும் பைௌதமும் அகைப் ிதழ்ைகள கநரில் பசன்று பைொடுத்தனர் ,, பதொைிற்சங்ைத்தின் தகலவி என்ற முகறயில் அருணொவுக்கு அகைப்பு அனுப் கவண்டும் என்று ரொஜதுகர நடுநிகலயொை க ச, பைௌதம் அகரமனகதொடு அருணொவின் வடீ்டுக்கு பசன்று அகைப் ிதகை பைொடுத்துவிட்டு வந்தொன்,, திருமணநொள் பநருங்ை பநருங்ை அவர்ைளின் இரண்டு வடீுைளும் திருவிைொக் கைொலம் பூண்டது,, சத்யனும் மொன்சியும் லப் ப ொறுப்புைகள தங்ைகள முன்னின்று பசய்தனர் ஆறுமொத ைருகவ வயிற்றில் சுமந்த டி தன் மகனவி அகனத்து திருமண கவகலைகளயும் ப ொறுப் ொை பசய்வகத சத்யன் ப ருகமயுடன் ொர்த்தொன், இந்த குைந்கதயொவது ப ண்ணொை ிறக்ைகவண்டும் என்ற கவண்டுதல் அவனிடம் லமொனதொை இருந்தது

திருமணத்திற்ைொன நொளில் மொன்சி அைைொன அரக்குப் ட்டும் கவர நகைைளுமொைவும், சத்யன் ட்டுகவட்டி ட்டுசட்கடயுடன் தங்ைளின் மூன்று மைன்ைளுடன் திருமண மண்ட த்திற்கு ைிளம் ினொர்ைள்,, ைொரில் பசல்லும்க ொதொ தன் மகனவிகய அடிக்ைடி திரும் ிப் ொர்த்து ரசித்த சத்யகன, “ டொடி கரொட்கடப் ொர்த்து வண்டிகய ஓட்டு மம்மிகய அப்புறமொ ொருங்ை” என்று ஏழுவயது அசுவத்தொமன் அதட்ட.. “ ஆமொம்டொ இந்த டொடிகயொட பதொல்கல தொங்ைகல,, அம்மொகவப் ொர்த்து யங்ைரமொ பஜொள்ளு விடுறொரு,, க சொம நொபமல்லொம் தொத்தொ ொட்டிகயொட ைொர்ல ைிளம் ி வந்திருக்ைலொம்” என்று ஆறுவயது அ ிமன்யு அலுத்துக்பைொண்டொன் “ ஏன்டொ கடய் சங்ைளொ நொன் என் ப ொண்டொட்டிகய ரசிக்ைிகறன், இதுல உங்ைளுக்கு என்னடொ வந்துச்சு” என்று மைன்ைகள அதட்டியவன் மொன்சியிடம் திரும் ி “ இதுக்குத்தொன்டி நொன் அப் கவ பசொன்கனன் இவனுங்ைகள அவங்ை தொத்தொ ொட்டிக்கூட அனுப் ிட்டு நொம மட்டும் ஜொலியொ க ொைலொம்னு நீதொன் கைட்ைகவயில்கல” என்று மொன்சியிடம் க ொலியொை கைொ ப் ட்டொன் சத்யன் ைண்ைளில் இருந்த கூலிங்ைிளொகை ைைட்டி தனது கைொட்டில் மொட்டிய டி “ அய்கயொ ைடவுகள இவங்ை பதொல்கல தொங்ைகலகய,, அப் ொ என்கனொட பசொத்கத ிரிச்சு குடுங்ை நொன் அபமரிக்ைொவுக்கு க ொய் பசட்டிலொயிர்கறன்” என்று ப ரியதொை ஒரு குண்கட மூன்றமவன் அனிருத்தன் பசொன்னதும் அந்த ைொரில் லத்த சிரிப்பு சத்தம் அகனவரும் சந்கதொஷமொை ைொரில் பசன்று மண்ட த்தில் இறங்ைி அவரவர் கவகலகய பசய்ய, திருமண மண்ட ம் ர ரப் ொை இருந்தது,, மொன்சி ிள்களைகள பூங்கைொகதயின் ப ொருப் ில் விட்டுவிட்டு வரு வர்ைகள ைவனிக்ை வொசலுக்கு க ொனொள் அப்க ொது ஒரு ப ரிய பவளிநொட்டு ைொர் வந்து நிற்ை, அங்ைிருந்தவர்ைளிடம் ர ரப்பு கூடியது, அப் டி யொர் வந்திருக்ைிறொர்ைள் என்று மொன்சி ொர்க்ை அருணொதொன் அந்த ைொரில் வந்து இறங்ைினொள் மண்ட த்துக்குள் நுகைந்த அருணொகவ மொன்சி மனதில் எந்த ைள்ளமும் இன்றி “ வொங்ை அக்ைொ,, நல்லொருக்ைீங்ைளொ?” என்றொள் அவகள நிமிர்ந்து ொர்த்த அருணொவின் முைத்தில் அகத அலட்சியப் ொவகன, மொன்சி பைொடுத்த சந்தனத்கத எடுத்து கையில் தடவிக்பைொண்டு உள்கள க ொனொள் அருணொ “ முகறயொன தொம் த்தியம்,, அைைொன ைொதலும்,, ஒரு மனிதகன எப் டி மொற்றும்”

“ ைொட்டில் குழுமும் றகவயும் நொன்!

“ ைத்தி நைரும் அருவியும் நொன்!

“ ஆற்றில் அகசயும் மீனினம் நொன்!

“ அப்புறத்தில் பதரியும் ச்கசயும் நொன்!

“ பூக்ைளில் அகடத்த புதுமணம் நொன்!

“ புத்தியில் பதளிந்த தகலக்ைணம் நொன்!

“ மண்ணிகல ைிடக்கும் சருகுைள் நொன்!

“ மிதந்கத நடக்கும் கமைமும் நொன்!

“ ஓங்ைி ஒலிக்கும் ஒலிைளும் நொன்!

" ஒற்கறக்ைொலில் தவம் பசய்யும் முனியும் நொன்

“ ஓயொது உகைக்கும் உயிர்ைளும் நொன்!

“ ைொதலில் வைியும் ைண்ைளும் நொன்!

“ ைொமத்தில் நசுங்கும் புண்ைளும் நொன்!

“ குைந்கதயின் முதல் புன்னகை நொன்!

“ குமரியின் பைொலுசு சத்தமும் நொன்!

“ பதய்வத்தின் மனக்ைருகணயும் நொன்!

“ கதடொமல் ைிகடத்த கதடலும் நொன்!

" நொன் நொன் நொன்!

அருணொ உள்கள பசன்று முன்றொவது வரிகசயில் அமர, அவளுடன் ைிப்ட் ொர்சகல எடுத்துவந்த டிகரவர் ைகடசி வரிகசயில் ஒரு ஓரமொய் அமர்ந்தொன், ரொஜதுகரயும் பைௌதமும் அருணொ அருகை வந்து சம் ிரதொயமொை “ வொங்ை அருணொ” என்று அகைத்தனர், அவர்ைளின் வரகவறப்க ஏற்றுக்பைொண்டதொை ஸ்கடலொன ஒரு தகலயகசத்தவள் “ முகூர்த்ததுக்கு இன்னும் எவ்வளவு கநரம் இருக்கு, நொன் இன்பனொரு கமகரஜ்க்கு க ொைனும்” என்றொள் அருணொ “ இன்னும் நொற் த்கதந்து நிமிஷம் இருக்கு ” என்று பைௌதம் பசொல்லிக்பைொண்டு இருக்கும்க ொகத அங்கை வந்த மொன்சி ரொஜதுகரயிடம் “ மொமொ சகமயல் ைொண்ட்ரொக்டர் உங்ைகளத்கதடி ைிட்டுஇருக்ைொரு, மதியம் லஞ்ச்க்கு ஏகதொ கயொசகன கைட்ைனுமொம் சீக்ைிரமொ க ொங்ை” என்று ைல்யொண ர ரப்புடன் கூற.. “ இகதொ க ொகறன்மொ” என்று ரொஜதுகர அங்ைிருந்து பசல்ல, “ எஸ்ைியூஸ் மீ” என்று அருணொவிடம் கூறிவிட்டு பைௌதமும் அவர் ின்னொடிகய க ொனொன் அங்கை நின்ற மொன்சிக்கு க ொவதொ அங்கைகய நின்று அருணொவிடம் க சுவதொஎன்று ஓகர குைப் ம், கலசொன தவிப்புடன் நின்றவகள ைொப் ொற்றுவது அஸ்வத்தொமன் வந்து “ அம்மொ அனி என் சட்கடயில கூல்டிரிங்க்கை பைொட்டிட்டொன்மொ” என்று கைொ மொை முைத்கத கவத்துக்பைொண்டு புைொர் பசய்ய குனிந்து அவன் ைன்னத்கத தடவி “ தம் ி தொனடொ பைொட்டினொன், வடீ்டுக்கு க ொனதும் உன்ைிட்ட ைொரி கைட்ை பசொல்கறன் சரியொ” என்று கூறிவிட்டு தனது ைர்ச்சீப் ொல் அவன் சட்கடயில் கூல்டிரிங்க் ட்டிருந்த இடத்கத துகடத்துவிட்டொள் அம்மொவின் ைரிசனத்தில் ஓரளவுக்கு சமொதொனம் ஆன அஸ்வத் தனது விகலயுயர்ந்த பமொக கல கநொண்டிக்பைொண்டிருந்த அருணொகவ ஏறிட்டுப் ொர்த்து “ ொய் ஆண்ட்டி உங்ை பசல் நல்லொருக்கை இதுல ைொர் கரஸ் விகளயொட முடியுமொ?” என்று ஆர்வத்துடன் பமொக கல ொர்த்த டி கைட்டொன்.. மொன்சிக்கு திக்பைன்றது, அய்கயொ ஏதொவது கைொச்சிக்ை க ொறொங்ை என்ற தட்டத்துடன் “ ஏய் அஸ்வத் அபதல்லொம் கைட்ைகூடொது, நீ டொடிைிட்ட க ொ” என்று பைொஞ்சம் கைொ ம் ைலந்த குரலில் அதட்டிக் கூற

அதிைமொ கைொ ப் ட்டு ொர்த்திரொத அம்மொவின் தட்டத்கத ஆச்சரியமொை ொர்த்த அஸ்வத் “ ஏன்மொ நொன் என்ன இவங்ை க ொகன எனக்கு வச்சுக்ை குடுங்ைன்னொ கைட்கடன் ைொர் கரஸ் இருக்ைொன்னு தொகன கைட்கடன்” என்று அழுதுவிடுவொன் க ொல் அஸ்வத் பசொன்னொன் இவர்ைளின் வொதத்கத க்ைத்து கசர்ைளில் இருந்தவர்ைள் சுவரொஸ்யமொை ொர்க்ை, இப்க ொது அருணொவுக்கு தர்மசங்ைடமொை இருந்தது, இவள் தனது க ொகனப் ற்றி பசொல்லவில்கல என்றொல் சுற்றியிருப் வர்ைள் குைந்கதயிடம் தனது ணக்ைொரத் திமிகற ைொட்டுைிறொள் என்று கநரடியொை இல்லொவிட்டொலும் ின்னொல் கூறக்கூடும், என்ன பசொய்வது என்று கயொசித்து விட்டு அவளின் பைௌரவம் ொதிக்ைொத வொறு “ ம் இதுல ைொர் கரஸ் இருக்கு, ஆனொ நொன் விகளயொடியதில்கல” என்று வரவகைத்த புன்னகையுடன் அருணொ கூறியதும் ஆர்வத்துடன் மறு டியும் எட்டி அவள் பமொக கல ொர்த்தவன், ஏகதொ நிகனத்து அருணொவின் அருகை ைொலியொை இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து “ ஆண்ட்டி இந்த மொடல்ல ைொர் கரஸ் விகளயொடினொ சூப் ரொ இருக்கும், குடுங்ை நொன் உங்ைளுக்கு ைத்துத்தர்கறன்” என்று பமொக லுக்ைொை அவளிடம் கைகய நீட்டினொன் அஸ்வத் அருணொவுக்கு ஆச்சரியமொை இருந்தது ப ரியப ரிய ஆட்ைபளல்லொம் இவளிடம் க ச தயங்ைி ஒதுங்ைி நின்ற அந்த மண்ட த்தில் துணிச்சலொை தன் க்ைத்தில் அமர்ந்து பமொக கல கைட்கும் சிறுவகன உற்றுப் ொர்த்தொள்,, அப் டிகய சத்யன் ஜொகட, அகத கூர்கமயொன கநர் ொர்கவ, இது சத்யனிடத்தில் மட்டுகம உள்ள ொர்கவ, எதிரொளி எவ்வளவு ப ரியவனொை இருந்தொலும் தனது ொர்கவயொல் வழீ்த்தும் சக்திவொய்ந்த ொர்கவ, அதனொகலகய லமுகற அவன் ொர்கவகய தவிர்த்து திரும் ிக்பைொள்வொள் அருணொ, இன்று அகத ொர்கவ இந்த சிறுவனிடம் ைண்டு அவள் உடலில் ஒரு சிலிர்ப்பு ஓடியது அவள் தன்கனகய ொர் கத உணர்ந்து “ நொன் உங்ை பசல்க ொகன வச்சுக்ை மொட்கடன், உங்ைளுக்கு கைம் விகளயொட ைத்து குடுத்துட்டு திருப் ி குடுத்துடுகவன், ஏன்னொ எங்ை தொத்தொ நொன் கைட்டதும் எதுவொயிருந்தொலும் உடகன வொங்ைி பைொடுத்துடுவொர், அதனொல உங்ை க ொன் எனக்கு கவண்டொம்” என்று அலட்சியமொை அஸ்வத் கூறியதும்.. அருணொ திகைத்துப் க ொனொள், அகத அலட்சியமொன திமிர் க ச்சு, அப் கனப் க ொலகவ, என்று மனதில் எண்ணினொலும், அவள் கை தொனொை பமொக கல அஸ்வத்திடம் பைொடுத்தது அவகள நிமிர்ந்து ொர்த்து புன்னகைத்த அஸ்வத் “ தொங்க்ஸ் ஆண்ட்டி” என்று பமொக கல வொங்ைி அதில் எகதஎகதகயொ கநொண்டினொன்

அருைில் நின்ற மொன்சியின் தவிப்பு அதிைமொனது “ அக்ைொ அவன்ைிட்ட இருந்து க ொகன வொங்ைிக்ைங்ை, ஏதொவது ண்ணிடப் க ொறொன்எ?” என்று ைவகலயுடன் கூற அஸ்வத் என்ன பசய்ைிறொன் என் கதகய உற்று ைவனித்துக்பைொண்டிருந்த அருணொ மொன்சிகய நிமிர்ந்து ொர்க்ைொமகலகய “ ரவொயில்கல நொன் ொர்த்துக்ைிகறன் நீ க ொய் உன் கவகலகய ைவனி” என்று கூறிவிட்டு அஸ்வத் கமல் தனது ைவனத்கத திருப் ினொள் மொன்சியொலும் அதற்குகமல் அங்கை நிற்க்ை முடியொது ைல்யொண கவகலைள் ைடலளவு இருந்தது, “ அஸ்வத் எகதயும் கநொண்டி ரிப்க ர் ண்ணிடொகத?” என்று மட்டும் மைகன எச்சரித்து விட்டு அங்ைிருந்து நைன்றொள் அஸ்வத் அந்த பசல் க ொனில் என்பனன்னகவொ பசய்தொன் ிகளனொை இருந்த டிஸ் ிகளயில் அைைொன ிக்சகர ஸ்ைிரீன் கசவரொை கவத்தொன், அவனுக்கு ிடித்த மியூசிக் தீகம ரிங்கடொனொை கவத்தொன், கதகவயில்லொத பமகசஜ்ைகள டிகலட் பசய்துவிட்டு, அைைொன டங்ைகளயும் ரிங்கடொன்ைகளயும் டவுன்கலொட் பசய்தொன், இறுதியொை கைம் ஓ ன் பசய்து ைொர் கரஸ் கவத்து ைொரின் ைலர்ைகள விதவிதமொை மொற்றி சிறிது விகளயொடினொன்,, இகவபயல்லொவற்கறயும் எப் டி என்று அருணொவுக்கு ைற்றுக்பைொடுத்துக்பைொண்கட பசய்தொன் அருணொவுக்கு வியப் ொை இருந்தது இவ்வளவு சின்ன வயதில் இவ்வளவு விஞ்ஞொன அறிவொ? என்று வியந்து க ொனொள்,, அவள் இந்த க ொகன வொங்ைிய நொள்முதல் சிம்ைொர்கட க ொட்டு க சமட்டுகம உ கயொைித்தொள், கவறு எகதயும் ஓ ன் பசய்தகத இல்கல, இதிபலல்லொம் அவளுக்கு ஆர்வமும் ைிகடயொது, ஆனொல் இன்று அஸ்வத் பசய்வகத எல்லொம் கவடிக்கையொை ொர்த்தொள் “ உன்கனொட ப யர் என்ன? ” என்று பமதுவொை கைட்டொள் அவகள நிமிர்ந்தும் ொர்க்ைொமல் பமொக லில் இருந்த கரஸ் ைொகர சரியொை பசலுத்திய டி “ கம கநம் இஸ் எஸ் அஸ்வத்தொமன்” என்று ட்படன்று தில் பசொன்னொன் அஸ்வத் க்ைமொை சரிந்து அமர்ந்து “ என்னப் டிக்ைிற?” என்றொள் அருணொ “ பசைன்ட் ஸ்கடன்டர்ட் ஆன்ட்டி ” இப்க ொதும் அவன் ைவனம் ைொகர எங்கும் கமொதொமல் திருப்புதில் தொன் இருந்தது

“ நல்லொ டிப் ியொ?” “ ஓ எங்ை ைிளொஸ்ல நொன்தொன் ர்ஸ்ட்” ைொரின் க ொக்ைிகலகய அவன் கையும் க ொனது அவளும் அந்த கரைில் லயித்துப் க ொய் “ ம்ம் பவரிகுட் ொய்” என்று பசொன்னொள் அப்க ொது அங்கை ஓடி வந்த அ ிமன்யு “ இங்ை என்னடொ ண்ற அசுவத்,, அந்த சொந்தி அத்கதகயொட ப ொண்ணு மதுமிதொ என்கனய குள்ளவொத்துன்னு ைிண்டல் ண்ணிட்டொடொ, வொடொ க ொய் அவகள க ொடி முள்ளம் ன்றின்னு பசொல்லிட்டு உடகன ஓடி வந்துடலொம்” என்று தன் அண்கண உலுக்கும்க ொகத அங்கு வந்த அனிருத் “ ஆமொம்டொ அவ என்கனயும் குட்டி ிசொசுன்னு பசொல்லிட்டொ, வொடொ அசுவத் அவகள ஒரு கைப் ொர்க்ைலொம்” என்று அந்த சிறிய முைம் கைொ த்தில் சிவக்ை அனிருத் க சியதும்,, அவர்ைகளகய ைவனித்துக்பைொண்டிருந்த அருணொவுக்கு சுவரொஸ்யம் அதிைமொனது, மூவகரயும் உற்று ைவனித்தொள், அஸ்வத்தொமன், அனிருத்தன் இருவரும் சத்யகனகய உறித்து கவத்திருந்தொர்ைள், க சும் ஸ்கடல், கைொ ம், ொவகனைள், எல்லொகம சத்யகனக் பைொண்டு இருந்தது, அ ி மொன்சிகயப் க ொலகவ இருந்தொன், அகமதியொன முைம், அண்ணகன துகணக்கு அகைக்கும் ஆதரகவ கதடும் ொவகன, என எல்லொகம மொன்சிகய தொன் சத்யனுக்கு மூன்று ிள்களைள் என்று அருணொவுக்கு ஏற்ைனகவ பதரியும், எப் டியொவது சத்யன் ற்றிய அகனத்து விஷயங்ைளும் அரசல்புரசலொை அவள் ைொதில் விழுந்துவிடும், ஆனொல் இப் டிபயொரு ிள்களைகள அவள் எதிர் ொர்க்ை வில்கல என்று அவளின் ஆச்சரியமொன ொர்கவகய பசொன்னது “ உங்ை பரண்டு க ர் க ரும் என்ன” என்று அருணொ அவர்ைளிடம் கைட்ை அ ி அப்க ொதுதொன் அவகள ைவனித்தது க ொல “ ொய் ஆண்ட்டி” என்றொன், அவன் ொர்கவயில் மொன்சியின் ொர்கவ க ொலகவ ஒரு ைனிவு இருந்தது, ஆனொல் அனிருத் விகரப் ொை நிமிர்ந்து “ இவன் க ரு எஸ் அ ிமன்யு, என் க ரு எஸ் அனிருத்தன், நொங்ை மூனுக ரும் சத்யமூர்த்தி மொன்சிகயொட சங்ை, அசுவத் ஒன்னு, அ ி பரண்டு, நொன் மூனு, நொலவதும் இருக்கு எங்ைம்மொ வயித்துக்குள்ள குட்டிப் ொப் ொ,, ொப் ொக்கு க ரு அன்னலட்சுமி,, எங்ை ொட்டிகயொட க ரு, ஆமொ உங்ை க ரு என்னொ பசொல்லகவயில்கலகய?” என்று தன் குடும் த்கத சுருக்ைமொை பசொல்லிவிட்டு, அவகளகய திருப் ி கைள்வி கைட்டொன் அனிருத்

அருணொ அவகனகய வியப் ொை ொர்த்தொள், அவள் ொர்கவக்கு அன்று தன்னிடம் சவொல்விட்ட சத்யன் பதரிந்தொன் அனிருத்திடம்,, இந்த வயசில் க ச்சில் எவ்வளவு நிமிர்வு, இவன் வளர்ந்ததும் இவனுகடய அப் ொகவப் க ொலகவ திறகமயொனவனொன வருவொன் என்று அவள் மனம் எண்ணியதும் ஒரு திடுக்ைிடகலொடு நிமிர்ந்து அமர்ந்தொள் அப்க ொது அங்கை வந்த டிகரவர் அவளருகை மரியொகதயொை குனிந்து “ கமடம் முகூர்த்தம் ஆரம் ிக்குது, நொம ைிப்ட்கட பைொடுத்துட்டு உடகன க ொனொதொன் அந்த கமகரகஜ அட்டன் ண்ணமுடியும்” என்று அவளுக்கு ஞொ ைப் டுத்தினொன் “ ம்ம் எனக்குத் பதரியும், நீ பைொஞ்சம் பவயிட் ண்ணு” என்றொள்,, டிகரவர் சரிபயன்று தகலயகசத்து விட்டு க ொனதும், அனிருத்தின் கைள்விக்கு இன்னும் தில் பசொல்லவில்கலகய என்ற ஞொ ைம் வர திரும் ி ிள்களைகள ொர்த்தொள் இப்க ொது மூவரும் ஓகர இருக்கையில் பநருக்ைிக் பைொண்டு அமர்ந்து அசுவத் கைம் விகளயொடுவகத ொர்த்துக்பைொண்டிருந்தனர் அருணொ அனிருத் கதொகளத் பதொட்டு அவன் ைவனத்கத தன் க்ைமொை திருப் ி “ என்கனொட ப யர் கைட்டகய? என் ப யர் அருணொ” என்றொள் உடகன அனிருத் ப ரியமனிதன் க ொல் புருவத்கத உயர்த்தி “ ஓ அருணொவொ? பவரி கநஸ் கநம்” என்றதும் அருணொவுக்கு சிரிப்பு வந்தது, ைர்ச்சீப் ொல் வொகயப்ப ொத்தி தன் சிரிப்க மகறத்தவள், ஒரு இருக்கையில் மூவரும் உட்ைொரமுடியொமல் நசுங்ைிவகத ைண்டு “ நீ இங்ை வந்து உட்ைொரு அனிருத்” என்று தனது இருக்கையில் சற்றுத்தள்ளி அவனுக்கு இடம் விட, அவகள ஏற இறங்ை ொர்த்த அனிருத் “ நொன் இங்ை உக்ைொந்தொ உங்ை டிரஸ் ைசங்ைிடொதொ ஆண்ட்டி?” என்று கைட்டொன் அப்க ொது தொன் தனது உகடகய குனிந்து ொர்த்தொள், அதிை கவகல ொடுைளுடன் பரொம் விகலயுயர்ந்த கசகலதொன், இந்த திருமணத்திற்கு என்கற சூரத்திலிருந்து வரவகைத்தது, ஆனொல் அனிருத் உட்ைொரகவண்டுகம “ ரவொயில்கல உட்ைொர்ந்துக்ை” என்று அவளின் அனுமதியின்றி ட்படன்று அவள் வொய் பசொல்ல, அனிருத் அவளருகை ஏறியமர்ந்து பைொண்டு அவள்கமல் சொய்ந்துபைொண்டு அவள் கையிலிருந்த வொட்ச்கச ஆரொய்ந்தொன் தனது கைகய அனிருத் மீது க ொட்டு தன்கனொடு அகனத்தொர்ப்க ொல் அமர கவத்து, அவன் அண்ணன்ைள் கைம் விகளயொடுவகத இவன் ைவனக்ைொதகத உணர்ந்து “ ஏன் அனிருத் உனக்கு கைம் விகளயொட ிடிக்ைொதொ?” என்று கைட்டொள் அருணொ

“ ம் ூம் எனக்கு அபதல்லொம் ிடிக்ைொது ஆண்ட்டி, எனக்கு ஒன்லி ைிரிக்பைட் தொன் ிடிக்கும்,, வுலிங் ண்ணி வடீ்டுல நிகறய உகடச்சுடுகவன், அதுக்கு அம்மொ என்கன திட்டுனொ... உடகன அப் ொ, என் மைன திட்டொதடி அவன் சச்சின் மொதிரி ப ரிய ைிரிக்பைட் ிகளயரொ வருவொன்னு பசொல்லுவொரு” என்ற அனிருத் அருணொவின் முைத்கத நிமிர்ந்து ொர்த்து “ நீங்ை பசொல்லுங்ை ஆண்ட்டி நொன் சச்சின் மொதிரி வருகவன் தொன?” என்று கைட்ை எந்தவிதமொன மொற்று கயொசகனயும் இன்றி “ ஓ ைண்டிப் ொ நீ சச்சின் மொதிரி வருவ” என்றொள் அருணொ உடகன அந்த சிறுவனின் முைம் பூவொய் மலர “ தொங்க்ஸ் ஆண்ட்டி” என்று கூறிவிட்டு எக்ைி அருணொவின் ைன்னத்தில் முத்தமிட்டொன் இகத அருணொ சற்றும் எதிர் ொர்க்ைவில்கல, அந்த சிறுவனின் ை டற்ற முத்தம் அவளின் ரத்தநொளங்ைள் எல்லொம் புத்துயிர் ப ற்றதுக ொல் உடலில் ஒரு சிலிர்ப்பு , வயிற்றுக்குள் தடதடபவன்று ஏகதொபவொரு உணர்வு, அவகளயுமறியொமல் அவள் கைக்குள் இருந்த அனிருத் கமலும் இறுக்ைியது அவள் கைைள்,, அவள் இதயத்துடிப்பு கவைமொனது, அது துடிக்கும் சத்தம் அவள் ைொதுைளில் கைட்டது அப்க ொது “ கடய் நீங்ை மூனு க ரும் இங்கையொ இருக்ைீங்ை? அங்கை எல்லொரும் கதடுறொங்ை ” என்ற சத்யனின் குரல் கைட்ை, அருணொ உண்கமயில் யங்ைரமொை திடுக்ைிட்டுப் க ொனொள்,, ஏகதொ திருட்டுத்தனம் பசய்து மொட்டிக்பைொண்டவள் க ொல் ஒரு உணர்வு அவளிடம் சத்யன் அருணொவுக்கு உணர்ச்சியற்ற ஒரு ொர்கவகய பைொடுத்துவிட்டு அனிருத்கத தூக்ைிக்பைொண்டொன், அ ி எழுந்து வந்து சத்யனின் அருைில் நின்றுபைொண்டொன் ,, அவன் குரல் கைட்டதுகம கைகம குகளொஸ் பசய்திருந்த அஸ்வத் பமொக கல அருணொவிடம் பைொடுத்துவிட்டு “ தொங்க்ஸ் ஆண்ட்டி” என்றுவிட்டு சத்யனிடம் க ொனவன் மறு டியும் நின்று “ ஆண்ட்டி இவருதொன் எங்ைகளொட அப் ொ மிஸ்டர் சத்யமூர்த்தி ரொஜதுகர” என்று ைம் ரீமொை அருணொவுக்கு சத்யகன அறிமுைம் பசய்துகவத்தொன் சத்யன் எதுவும் க சமொல் நிற்க்ை, அருணொ சிறு புன்னகையுடன் அஸ்வத்கத ொர்த்து “ ம் எனக்கு உங்ைப் ொகவ பதரியும் அஸ்வத்” என்றொள் “ ஓ அப் சரி, நொன் க ொகறன் ஆண்ட்டி ” என்று பசொல்லிவிட்டு சத்யனின் கைகயப் ற்றிக்பைொண்டொன்

சத்யன் எதுவுகம க சொமல் தன் ிள்களைளுடன் மணகமகடகய கநொக்ைிப் க ொை, அருணொவுக்கு என்னபவன்று புரியொத ஒரு உணர்வு, சற்றுமுன் அந்த ிள்களைளின் அருைொகம பைொடுத்த சந்கதொஷத்கத வரண்டு க ொயிருந்த மனது அவளிடம் அடம் ிடித்து தக்ைகவத்துக் பைொண்டது, அவகளயும் அறியொமல் அந்த ிஞ்சு உதடுைள் திந்த தன் ைன்னத்கத தடவி ொர்த்துக்பைொண்டொள் ஒரு ஆணின் ைம் ரீகம அைைொன குடும் ம் தொகனொ என்று அருணொவின் மனதில் ஒரு எண்ணத் கதொன்றியது, இல்லொவிட்டொல் இந்த நொற் து வயதிலும் சத்யன் இவ்வளவு இளகமயொை இருக்ைமுடியுமொ? என்று நிகனத்துக்பைொண்டொள் மணகமகடயில் ர ரப் ொை இங்கும் அங்கும் ஓடிக்பைொண்டிருந்த மொன்சிகயப் ொர்த்தொள், முன்புக்கு இப்க ொது பைொஞ்சம் பூசினொற்ப் க ொல் இருந்தொள்,, கமடிட்ட வயிறு, உடலில் அைைொன கவகல ொடுைளுடன் கூடிய ட்டுப்புடகவ, குடும் த்தின் ொரம் ரிய மிக்ை கைய நகைைள், மஞ்சள் பூசிய முைம், பநற்றியில் ப ரியதொை ப ொட்டு, வைிட்டில் அரக்கு குங்குமம், கூந்தல் நிகறய மல்லிகை, தொய்கமயில் இன்னும் பமருகைறிய முைம்,, புடகவகய தூக்ைிப் ிடித்துக்பைொண்டு அங்கும்மிங்கும் ஓடிக் பைொண்டிருந்தொள் மொன்சி, அவகள ிடித்து நிறுத்திய சத்யன் ைரிசனமொய் ைடிந்துபைொள்வதும் அதற்கு மொன்சி சினுங்ைலொை திலுகரப் தும் இங்ைிருந்கத அவர்ைளின் ொவகனயில் பதரிந்தது, அவர்ைளின் அன்கயொன்யமொன தொம் த்யம் இருவரின் பநருக்ைத்திலும் பதரிந்தது, ஓடி வந்து சத்யனின் ைொகல ைட்டிக்பைொண்டொன் அனிருத், சத்யன் ட்டுகவட்டி தடுக்ைொமல் இருக்ை கவட்டிகய மடித்து ைட்டிக்பைொண்டு மைகன தூக்ைிய டி யொருடகனொ சத்தமொை பசல்க ொனில் க சினொன், அப்க ொது பூங்கைொகத அந்த க்ைமொை வர மைகன தன் தொயிடம் பைொடுத்துவிட்டு க ொனில் க சியவொறு கடனிங் ொல் க்ைமொை க ொனொன் த்மொ மொன்சியின் ைொகதொரம் குனிந்து ஏகதொ பசொல்ல சிரித்த டி சரிபயன்று தகலயகசத்து விட்டு மணமைன் சந்தனுவின் மொகலகய சரிபசய்வது க ொல் குனிந்து அவனிடம் ஏகதொ ரைசியம் பசொன்னொள் மொன்சி,, அவன் மொன்சியிடம் பவட்ைமொை ஏகதொ பசொல்லிவிட்டு க்ைத்தில் அமர்ந்திருந்த அவனது வருங்ைொலத்திடம் ஏகதொ பசொல்லிவிட்டு சிரிக்ை, அந்த புதுப்ப ண்ணும் அைைொை சிரித்தொள்,, அப்க ொது யொகரொ ஒருவர் வந்து மொன்சியிடம் ஏகதொ ஆகலொசகன க ொல் கைட்ை, அவள் அகத தன் மொமியொரிடம் கைட்டு அவருக்கு தில் பசொன்னொள், அவர்ைளின் க ச்கசப் ொர்த்தொல் அவர் மணமைளின் அப் ொவொைத் தொன் இருக்ைகவண்டும், மறு டியும் அய்யர்

ஏகதொ கைட்ை மொன்சி மணமைன் அகறக்குள் ஓடிச்பசன்று அய்யர் கைட்டதி எடுத்துவந்து பைொடுத்தொள் அப்க ொது பைௌதம் கவைமொை வந்து தனது கையிடுக்ைில் இருந்த சிறு பலதர் க கய எடுத்து இரு மொன்சியிடம் பைொடுத்துவிட்டு ஏகதொ பசொல்ல மொன்சி தகலயகசத்துவிட்டு அகத தன் ைக்ைத்தில் கவத்துக்பைொண்டொள், அவ்வளவு ொதுைொப் ொை கவத்துக்பைொள்வது என்றொல் அந்த க ணப்க யொைத்தொன் இருக்ைகவண்டும் சற்றுகநரத்தில் சத்யன் கையில் ஒரு ைச்சொறு டம்ளருடன் வந்து மொன்சியிடம் பைொடுத்துவிட்டு குடிக்குமொறு வற்புறுத்த, அவள் மறுத்தொள், சத்யன் கைொ மொை ஏகதொ பசொல்ல, ைச்சொகற சங்ைடமொை வொங்ைிய மொன்சி மணகமகடயின் ஒரு மூகலக்கு க ொய் குடித்தொள், கைமிரொவுக்கு யந்து ஒதுங்ைியிருக்ைலொம், கமகடயின் மறுமூகலயில் அஸ்வத்தும் அ ியும் ஒரு சின்னப் ப ண்கண ொர்த்து முகறத்த டி ஏகதொ க சவது இங்ைிருந்கத அருணொவுக்கு பதரிந்தது, அ ி பசொன்ன முள்ளம் ன்றி இந்த ப ண்ணொைத்தொன் இருக்ைகவண்டும், , புதிதொை ஏகதொ ஒரு க ர்ஸ்கடகல அந்த சிறு ப ண்ணின் குட்கட முடியில் முயற்சித்திருப் ொர்ைள் க ொல, அது முள்ளம் ன்றியின் முதுகு க ொல் முடி சிலிர்த்துக் பைொண்டு நின்றது, அ ி கூறியதில் தப்க இல்கல, என்று நிகனத்து அருணொவுக்கு சிரிப்பு வந்தது இத்தகன ஏகதொக்ைகளயும் இருந்த இடத்தில் இருந்து ொர்த்துக்பைொண்டிருந்த அருணொவுக்கு மொன்சி அந்த குடும் த்தில் எவ்வளவு முக்ைியமொனவள் என்று புரிந்தது, நொன்தொன் உனக்கு ப ொண்டொட்டி, மொன்சி உனக்கு கவப் ொட்டி என்று சத்யனிடம் அன்பறொருநொள் சவொல் விட்டது இன்று ஞொ ைம் வந்தது அருணொவுக்கு, ஒரு குடும் த்தகலவிகய கவப் ொட்டியொை நொம் மட்டுகம எண்ணியிருக்ைிகறொம் என்ற உண்கம அவள் முைத்தில் அகறந்தது, தனக்கு மரியொகத பைொடுத்கதொ அல்லது ைிட்ட பநருங்ை யந்கதொ அந்த திருமணத்திற்கு வந்திருந்த யொருகம தன்னிடம் க சொமல் ஒதுங்ைி இருப் து அவளுக்கு உகரத்தது, அந்த குடும் த்தில் மொன்சியின் முக்ைியத்துவம் புரிந்தது, இதில் யொர் கவப் ொட்டி? யொர் ப ொண்டொட்டி? என்ற நிதர்சனமொன கைள்வி அவகளகய அவகள கைட்டுக்பைொண்டொள் லமொன பைட்டிகமள சத்தம் அருணொகவ இவ்வுலைிற்கு அகைத்துவர மணகமகடகய ைவனித்தொள்,, ரொஜதுகர தொலி எடுத்து பைொடுக்ை சந்தனு தொலிகய மணமைள் ைழுத்தில் ைட்ட சுற்றிலும் இருந்த கூட்டத்தினர் அட்சகதகய அள்ளி க ொட்டு வொழ்த்தினொர்

அப்க ொது டிகரவர் ைிப்ட் ொர்சலுடன் அவளருகை வந்து நிற்ை, சிறு தகலயகசப்புடன் எழுந்த அருணொ ைிப்ட்கட பைொடுக்ை மணகமகடக்கு பசன்றவள் அங்கை முண்டியடித்த கூட்டத்கத ொர்த்து ஒதுங்ைி நின்றொள், அகத ைவனித்த மொன்சி கூட்டத்தினகர விலக்ைி அருணொகவ மணமக்ைள் அருகை அகைத்துச்பசன்றொள்,, அருணொ ைிப்ட்கட மணமக்ைளிடம் பைொடுக்ை க ொட்கடொைிரொ ர் “ கமடம் ப்ளஸீ்” என்று ஒரு க ொட்கடொ எடுக்ை அருணொவிடம் பைஞ்சியதும் அருணொ கவறு வைியின்றி மணமக்ைளுடன் க ொட்கடொவுக்கு க ொஸ் பைொடுக்ை, அப்க ொது எங்ைிருந்துதொன் வந்தொர்ைகளொ பதரியவில்கல, சத்யன் ப ற்ற மூன்று புத்திசொலிைளும் ஓடி வந்து அருணொவின் கைைகள ற்றிக்பைொண்டு கூடகவ நின்றுவிட, க ொட்கடொைிரொ ர் குைப் த்துடன் அருணொகவ ொர்த்தொன், ரவொயில்கல எடுங்ைள் என்று அருணொ கசகை பசய்ய அகனவகரயும் அைைொை டம் ிடித்தொன் அவன் அகதகநரம் ைீகை நின்றிருந்த அருணொவின் டிகரவர்க்கு என்ன கதொன்றியகதொ பதரியவில்கல, கவைமொை தனது ொக்பைட்டில் இருந்த பமொக கல எடுத்து அவனும் அவர்ைகள டம் எடுத்து கவத்துக்பைொண்டொன் டம் எடுத்து முடித்ததும் அவகள குனியச் பசொல்லி கசகை பசய்த அனிருத், அருணொவின் இன்பனொரு ைன்னத்தில் அழுத்தி முத்தமிட, அருணொவுக்குள் அதுவகர இருந்த ஏகதொ ஒன்று பைொதித்து குமுறி சரசரபவன ஆவியொை பவளிகய வர,, அதன் ிறகு அருணொ நிமிட கநரம் கமகடயில் நிற்க்ைவில்கல, கவைமொை இறங்ைி யொகரொ துரத்துவது க ொல் மண்ட த்து வொசகல கநொக்ைி க ொனொள் ின்னொல் வந்த பைௌதம் சொப் ிட்டு விட்டு க ொகுமொறு வற்புறுத்தியகத ஒரு தகலயகசப்புடன் மறுத்துவிட்டு பவளிகயறி ைொரில் ஏறிக்பைொண்டொள், உடகன டிகரவர் வண்டிகய எடுத்தொன் , மண்ட த்கத விட்டு வந்ததும் “ கமடம் அந்த கமகரஜ்க்கு க ொைலொம்ங்ைளொ?” என்று கைட்ை சீட்டில் ைண்மூடி சொய்ந்திருந்த அருணொ ைண்ைகள திறக்ைொமகலகய “ கவண்டொம் குமொர் நீ என்கன வடீ்டிகல விட்டுட்டு நம்ம கமகனஜர் வடீ்டுக்குப் க ொய அவகர கூட்டிட்டுப் க ொய் ைிப்ட்கட பைொடுத்துட்டு வந்துரு” என்று பசொல்லிவிட்டு அகமதியொனொள் டிகரவருக்கு குைப் மொை இருந்தது, இகதவிட இப்க ொ க ொைகவண்டிய ைல்யொணம் பரொம் முக்ைியமொனதுன்னு வரும்க ொது பசொன்னொங்ைகள? இப்க ொ என்னொச்சு?’ என்று குைம் ிய டி அருணொகவ வடீ்டில் பைொண்டு க ொய் விட்டொன்

கவைமொை தன் அகறக்கு க ொன அருணொ தனது ைட்டிலில் அமர்ந்து தகலகய ிடித்துக்பைொண்டொள், அந்த ிஞ்சின் ஸ் ரிசம் அவகள பவகுவொை சலனப் டுத்தியிருந்தது எகதகயொ நிகனத்துக்பைொண்டு எழுந்து க ொய் தனது டிரைிங் கட ிளின் ஆளுயர ைண்ணொடியில் தன்கன ொர்த்தொள், இடுப் ில் இருந்த விகலயுயர்ந்த புடகவகய ைைட்டி வசீிவிட்டு உடகல வகளத்து பநளித்து ைண்ணொடியில் அைகு ொர்த்தொள் இந்த நொற் த்திபயொரு வயதுக்கு பரொம் கவ அைைொை இருந்தொள் அருணொ,, ைட்டுக்குகலயொத கதைம், சிறிதுகூட சரிவில்லொத திரண்ட மொர்புைள், தட்கடயொன அைைொன வயிறு அதில் குைிந்த பதொப்புள், நல்ல உயரம், உயரத்திற்கைற்ற ருமன், என அைகு பமொத்தமும் முன்க விட கூடித்தொன் இருந்தது அந்த மொன்சி அப் டி ஒன்றும் என்கனவிட அைைில்கல,, ஆனொல் அவள் அைைில் மிளிரும் ஏகதொபவொன்று தன்னிடமில்கல என்று அருணொவுக்கு கதொன்ற, அருகை கசொ ொவில் ைிடந்த சிறு தகலயகணகய எடுத்து ொவொகடகய லூசொக்ைி அதற்குள் தினித்து ைீகை ைிடந்த புடகவகய எடுத்து மொர் ில் க ொட்டு வயிற்கற மூடினொள், இப்க ொது அவளது வயிறு ஒரு நிகறமொத ைர் ிணியின் வயிற்கறப் க ொல உப் ியிருந்தது, புடகவக்கு கமகல வயிற்கற தடவிப் ொர்த்தொள்,, இப்க ொது பரொம் கவ அைைொை இருப் துக ொல் பதரிந்தது அருணொவுக்கு, ம் ும் ஆனொ இது என்னிடம் இல்கலகய, ஏன்,, என்று மறு டியும் வயிற்கறத் தடவிய டி ைண்ணொடியில் ொர்த்தொள் பசன்ற மொதத்தில் ஒருநொள் ைம்ப னி ஜிஎம்மின் மைள் வயிற்று குைந்கதக்கு ப யர்சூட்டு விைொ என்று இவகள ஜிஎம் வருந்தி வருந்தி அகைக்ை,, இவளும் குைந்கதக்கு சில ரிசுைகள வொங்ைிக்பைொண்டு விைொவுக்கு க ொனொள் விைொவில் இவளுக்கு ஏைப் ட்ட மரியொகத, அருணொ ப ருகமயுடன் அமர்ந்திருக்ை, ஜிஎம் அவளருகை வந்து குைந்கதக்கு ப யர் கவக்குமொறு அகைத்து பசல்ல, இவளும் ப ருகமயுடன் எழுந்து குைந்கதயின் பதொட்டிலருகை பசன்றொள், அருணொவிடம் ஜிஎம்மின் மைள் தனது குைந்கதகய எடுத்து பைொடுக்ை, அருணொ உண்கமயொன சந்கதொஷத்துடன் குைந்கதகய வொங்ைினொள், அப்க ொது எங்ைிருந்கதொ ஓடிவந்த ஜிஎம்மின் சம்மந்தியம்மொள் அருணொவிடமிருந்து குைந்கதகய பவடுக்பைன்று ிடிங்ைிக்பைொண்டு " உங்ைளுக்கு ஏன்மொ சிரமம், நீங்ை க ொய் உட்ைொருங்ை" என்று கூறியதும் அருணொ எதுவும் புரியொமல் குைப் த்துடன் தனது இருக்கைக்கு திரும்பும் க ொது " இவகள புருஷன் ிள்கள இல்லொத ட்டமரம் இவைிட்ட க ொய் ிள்களகய

குடுக்ைிறகய" என்று அந்தம்மொள் தனது மருமைகள ைடிந்து பைொண்டது நன்றொைகவ அருணொவின் ைொதுைளில் விை உள்கள ப ொங்ைிய குமுறகல அடக்ைிக்பைொண்டு குைந்கதக்கு ரிகச பைொடுத்துவிட்டு தன் வடீ்டுக்கு வந்தொள் க ொன வொரமும் அப் டித்தொன் வடீ்டில் புதிதொய் கசர்ந்திருந்த கவகலக்ைொரி ஒருத்தி சகமயல் ப ொருட்ைகள திருடுைிறொள் என்று கைள்விப் ட்டு அவகள கையும் ைளவுமொை ிடித்து கவகலகய விட்டு துரத்தியக ொது அந்த ப ண் அருணொவின் வடீ்டு வொசலில் நின்று " ஏய் ணக்ைொரி இவ்வளவு ைொகசயும் என்னடி ண்ணப்க ொற,, உனக்பைன்ன புள்களயொ குட்டியொ இருந்து அனு விக்ை?இன்னிக்கு நொன் இத்துனூண்டு ருப்பு எடுத்கதன்னு பவளியத் பதொரத்திட்ட,, நீ க ொய் கசர்ந்ததும் எல்லொத்கதயும் எவபனல்லொம் சுருட்டிக்ைிட்டு க ொைப்க ொறொகனொ"என்று ைத்தியது அருணொவின் ைொதுைளில் இப்க ொது ஒலித்தது அவள் இதயத்தில் என்றுமில்லொத புதிய வலி, அப் டிகய ைட்டிலில் வந்து விழுந்தவளின் ைண்ைளில் இருந்து ைண்ணரீ் தொகரத்தொகரயொை வைிந்தது

" ஒரு மகல உச்சியில் நின்றுபைொண்டு,,

" வொனத்கத பதொட்டுவிடுைிகறன்,,

" என்னொல் றகவயொை முடியவில்கல!!

" சில ைிகளைளின் மத்தியில்,,

" குடியிருந்து ொர்க்ைிகறன் ,,

" என்னொல் ஒரு மலரொை முடியவில்கல!!

" ைீகை விழுந்த க னொகவ எடுக்கும் க ொது,,

" யொருக்கும் பதரியொமல் தவழ்ந்து ொர்க்ைிகறன்,,

" என்னொல் ஒரு குைந்கதயொை முடியவில்கல!!

" புற்ைளுக்கு வலிக்ைொமல்,,

" புல்பவளியில் அமர்ைிகறன்,,

" என்னொல் னித்துளியொை முடியவில்கல!!

" உறபவன்ன, துறபவன்ன, என்று,,

" பதளிந்து பதளிந்து பவளிச்சமொைிகறன்,,

" என்னொல் சூரியனொை முடியவில்கல!!

" ட்டுத்பதளிந்த ிறகுதொன் உணர்ைிகறன்,,

" நொன் ஒரு ட்டமரபமன்று!!!

திருமணம் முடிந்து அகனவரும் ைகளப்புடன் வடீ்டுக்கு வந்தனர்,, பூர்வைீமொன ரொசியொன வடீு என்று மணமக்ைள் ரொஜதுகரயின் வடீ்டுக்குத்தொன் முதலில் வந்தனர், அப்க ொகதய குடும் த்தில் மூத்த ப ண்மணி என்ற முகறயில் பூங்கைொகத தனது க ரனுக்கும் இகளயவளுக்கும் ஆரத்தி சுற்றி உள்கள அகைத்துச்பசன்றொள் மூன்று சிங்ைங்ைகள ப ற்று நிகறவொனபதொரு வொழ்க்கைகய நடத்தும் மொன்சியின் கையொல்தொன் ொலும் ைமும் பைொடுக்ை கவண்டும் என்று அகனவரும் கூற,, மணமைகள விட சற்று அதிைமொை பவட்ைப் ட்ட டி மொன்சி இருவருக்கும் ொலும் ைமும் ஊட்டினொள் அகனவரும் கசொ ொவில் அமர்ந்திருக்ை சத்யனும் பைௌதமும் திருமணத்துக்கு வந்த பதொைில் சம்மந்தப் ட்டவர்ைகள க சிக்பைொண்டு இருந்தனர், ரொஜதுகர தனது க ரன்ைளின் உகடைகள ைகலந்துவிட்டு கவறு இலகுவொன உகட அணிவிக்ை ிள்களைளின் அகறக்கு அவர்ைளுடன் க ொனொர் த்மொ பூங்கைொகத இருவரும் இரவுக்ைொன சடங்குைகள மணமைள் வடீ்டில் கவப் தொ மணமைன் வடீ்டில் கவப் தொ என்று ரம ரைசியம் க ொல் குசுகுசுபவன்று க சிக்பைொண்டிருந்தனர், இத்தகன ைொலம் வொழ்ந்த அவர்ைளுக்கை பதரியவில்கல, ரம ரைசியமொை ஆரம் ிக்கும் உறவுைள் அகனத்தும் த்து மொதத்தில் ட்டவர்த்தனமொைிவிடும் என்று,, இறுதியொை மணமைன் வடீ்டிகலகய இரவு சடங்குைகள பசய்து விடுவது என்று முடிவு பசய்துவிட்டு, சகமயலகறயில் இரவு உணகவ ற்றி சகமயல்ைொரரிடம் கூறிக்பைொண்டிருந்த மொன்சிகய அகைத்து விஷயத்கத பசொல்ல, மொன்சி ஏகதொ அவளுக்கும் சத்யனுக்கும் மறு டியும் முதலிரவு நடத்தப்க ொவது க ொல் முைபமங்கும் ரத்தபமன் சிவந்தொள்

முதலில் உகட மொற்றிக்பைொண்டு வந்த அனிருத் தன் ப ரியப் ொவின் மடியில் தொவி ஏறி பைௌதமின் தொகடகயப் ற்றி “ ப ரியப் ொ ப ொண்ணு மொப் ிள்களக்கு ஏன் ொலு வொகைப் ைபமல்லொம் குடுக்குறொங்ை?” என்று அறிவுபூர்வமொன கைள்விகய கைட்ை பைௌதம் தன் தம் ியிடம் க சுவகத நிறுத்திவிட்டு “ அதுவொடொ அனி குட்டி எனக்குத் பதரிஞ்சு ைல்யொணம் ஆனதும் மொப் ிள்களக்கு ைொல்ைிகலொ அல்வொவும் ஒரு கூஜொவும் குடுத்துட்டு, ப ொண்ணுக்கு குரங்ைொட்டி கையில ஒரு கைொல் இருக்குகம ஆடுறொ ரொமொ, ஆடுரொ ரொமன்னு பசொல்வொகன அந்த மொதிரி ஒரு கைொகல ப ொண்ணுக்கும் குடுக்குறதுதொன் முகற, ஆனொ எவன் ைண்டு ிடிச்சொன்னு பதரியகல இந்த ொலும் ைமும் குடுக்குறகத, ைல்யொணத்தன்கற ஏமொத்து கவகல” என்று தம் ி மைனின் கைள்விக்கு தன் ொணியில் தில் பசொல்ல, சத்யன் வயிற்கறப் ிடித்துக்பைொண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தொன் அனிருத்க்கு என்ன புரிந்தகதொ பதரியவில்கல அடுத்த கைள்விகய ஆரம் ித்தொன் எட்டி பைௌதமின் தகலயின் நடுகவ இருந்த சிறு பசொட்கடகயத் தடவி “ உங்ைளுக்கு ஏன் ப ரியப் ொ இங்ை முடிகய ைொகணொம்?” என்று கைட்ை பைௌதம் தன் தகலகய தடவிப் ொர்த்து “ அது உன் ப ரியம்மொகவ ைட்டும் க ொது நிகறயத்தொன் இருந்துச்சு, அப்புறம் ப ரியம்மொ என் முடிகய இப் டி ிடிச்சு ஆட்டி ஆட்டி பமொத்தம் பைொட்டி க ொச்சுடொ மவகன” என்று பசய்முகற விளக்ைமொை அனிருத் முடிகய ிடித்து வலிக்ைொமல் ஆட்டிய டி பைௌதம் பசொன்னதும், “ ஓ அப் டியொ? ொவம் ப ரியப் ொ நீங்ை” என்று கூறிவிட்டு மடியில் இருந்து இறங்ைி புதுப் ொயில் அமர்ந்திருந்த மணமக்ைளின் அருகை க ொய் அமர்ந்து அந்த புதுப்ப ண்கண உற்று ொர்க்ை , அவள் ஆகசகயொடு அவகனத்தூக்ைி மடியில் கவத்துக்பைொண்டொள் “ அண்ணி நீங்ைளும் எங்ை அண்ணகணொட தகலகய இப் டி ிடிச்சு ஆட்டி ஆட்டி அடிப் ஙீ்ைளொ?” என்று தன் முடிகயப் ற்றி ஆட்டிய டிகய கைட்ை, அந்தப் ப ண் என்ன தில் பசொல்வது என்று புரியொமல் திருதிருபவன விைித்தொள் புது மகனவி விைிப் கதப் ொர்த்த சந்தனு தன் தம் ிகய வொங்ைி மடியில் தன் கவத்துக்பைொண்டு “ அண்ணி அடிக்ைமொட்டொங்ை அனி குட்டி” என்று கூற “ அடிக்ைமொட்டொங்ைளொ? அப் டின்னொ உனக்கு நிகறய முத்தொ முத்தொவொ குடுப் ொங்ைளொ அண்ணொ,, இப்க ொ ைொர்ல வரும்க ொது குடுத்தொங்ைகள அந்த மொதிரி ” என்று

சந்தனுவிடம் கைட்ை, இப்க ொது அவனும் மகனவியுடன் கூட கசர்ந்து திருதிருபவன விைித்தொன், தனி ைொரில் ிள்களைளுடன் மணமக்ைகள மண்ட த்தில் இருந்து அனுப் ி கவக்கும்க ொது, சந்தனு யொருக்கும் பதரியொமல் புது மகனவியின் க்ைம் ைன்னத்கத சொய்த்து ம்ம் என்று சிக்னல் தர, அவளும் அவசரமொை தன் இதழ்ைகள அவன் ைன்னத்தில் ஒற்றிவிட்டு எடுத்துக்பைொண்டொள், யொரும் ைவனிக்ைவில்கல என்று எண்ணியிருந்தகத இந்த வொலு ைவனித்துவிட்டகத என்று இருவரும் சங்ைடமொய் விைித்தனர் தன் மைன் அவர்ைகள ஏகதொ ஏடொகூடமொை கைள்விகைட்டு சங்ைடப் டுத்துைிறொன் என்று ொர்கவயில் புரிந்து பைொண்ட சத்யன் அவர்ைளின் அருகை க ொய் மைகன தூக்ைி தன் கதொளில் க ொட்டுக்பைொண்டு “ பரண்டு க ரும் அகத அந்த பைஸ்ட் ரூம் க ொய் ப்ரஸ் அப் ஆைி வொங்ை நொன் ைொரில் கூட்டிட்டுப் க ொகறன்” என்று சந்தனுவிடம் பசொல்ல, அவன் விட்டொல் க ொதும் என்று மகனவியுடன் சித்தப் ொ ைொட்டிய அகறக்கு க ொனொன் சத்யன் மைகன தூக்ைிக்பைொண்டு சகமயலகறக்கு பசல்ல “ யப் ொ இந்த சந்து அண்ணொவும் உன்கனய மொதிரிகய இருக்ைொன் ொ, எப் ொர்த்தொலும் அண்ணிய ொத்து ொத்து சிரிச்சுைிட்கட இருக்ைொன் ொ” என்று அனிருத் பசொல்ல ‘அடிப் ொவி இவகன வச்சுைிட்டு எதுவுகம பசய்யமுடியொது க ொலருக்கை இப்புடி மொனத்கத வொங்குறொகன’ என்று நிகனத்துக்பைொண்டொன் சத்யன் மணமக்ைகள எல்கலொரும் அவர்ைளின் வடீ்டில் விட்டுவிட்டு சத்யன் வடீ்டுக்கு வரும்க ொது மணி இரவு த்தொைியிருந்தது, எல்கலொரும் சொப் ிட்டு விட்டு அலுப் ில் க ொய் டுத்துவிட்டனர் ரொஜதுகரயின் அகறக்கு க்ைத்திகலகய க ரன்ைளின் அகற இருக்ை, தினமும் அவர்ைகள தூங்ை கவத்துவிட்டு தொன் தனது அகறக்கு க ொவொர் ரொஜதுகர சத்யனும் மொன்சியும் தங்ைளின் அகறக்கு வந்து உகடைகள மொற்றிக்பைொண்டு ைட்டிலில் விழுந்து அடித்துப்க ொட்டது க ொல் உறங்ை,, நல்ல உறக்ைத்தில் தனது ப ரிய வயிற்கற சத்யனின் விரல்ைள் தடவுவகத உணர்ந்து ைண்விைித்த மொன்சி, அவன் வருவதற்கு வசதியொை இன்னும் பைொஞ்சம் நிமிர்ந்து டுத்தொள் இது சத்யனுக்கு ிடித்த விகளயொட்டு, நடு இரவில் விைிப்பு வந்தொல் மொன்சியின் வயிற்கற தடவிக்பைொண்கட இருப் ொன், அது ைர்ப் ிணி வயிறொை இருந்தொலும் இல்லொவிட்டொலும் அவனுக்கு இது பரொம் ிடிக்கும், மொன்சியும் அவனுக்கு வசதியொை

அவனுக்கு முதுகு ைொட்டி டுத்துக் பைொள்வொள், அவள் முதுகை அகணத்த டிகய முன்புறமொை கைகயவிட்டு வயிற்கற தடவிக்பைொண்டு இருப் து சத்யனின் ைக்ைம், ஆகடயில்லொத பவற்று வயிற்கற வருடியவொறு குைந்கதயின் அகசகவ ைபரக்டொை ைண்டு ிடித்து பசொல்வொன் இன்றும் அவனுக்கு வொைொை திரும் ி டுத்து தன் கையொல் அவன் கை விரல்ைகள ற்றி அதிைமொை அனுமதித்து மொர் ின் அடியில் கவத்துக்பைொண்டொள், அவனும் அதுதொன் சொக்பைன்று அவளின் ைழுத்கத உதடுைளொல் உரசிய டி மொர் ின் ைொம்புைகள நிமிண்டிக் பைொண்கட “ மொன்சி முைிச்சிருக்ைியொ?” என்றொன் தூக்ை ைலக்ைத்தில் “ ம்ம்” என்று மட்டும் தில் பசொன்னொள் “ இல்ல,, இன்கனரம் சந்தனு மும்முரமொ நமக்கு க ரகன பரடி ண்ணிைிட்டு இருப் ொன்ல” என்று ரைசியமொை கைட்ை அதுவகர தூங்குவதுக ொல் அவன் விரல்ைளுக்கு இடமளித்தவள், ட்படன்று திரும் ி டுத்து அவன் தகலயில் நறுக்பைன்று குட்டி “ ச்சீ என்ன மனுஷன் நீங்ை மைகனயும் மருமைகளயும் க ொய்,, ச்சீச்சீ” என்று பவட்ைமொய் கூற சரிந்து டுத்து அவள் மொர்புக்கும் வயிற்றுக்கும் இகடப் ட்ட குதியில் முைத்கத அழுத்திக்பைொண்டு “ இபதல்பலன்னடி இருக்கு,, இன்கனரம் ய பசைன்ட் ரவுண்ட் கூட ஸ்டொர்ட் ண்ணிருப் ொன்” என்று குறும் ொன குரலில் கூறிய சத்யன் “ மொன்சி நொம ர்ஸ்ட் ரவுண்டு ஆரம் ிக்ைலொ? தூக்ைம் ைகலஞ்சு க ொச்சுடி” என்று தொ த்கதொடு மகனவியின் இடுப்க இறுக்ைி அகணத்தொன் அடி மொர் ில் இருந்த அவன் தகலகய விலக்ைியவள் “ ம் ூம் எனக்கு தூக்ைம் வருது நீங்ைளும் தூங்குங்ை” என்றொள் அவள் பசொன்னதும் ஊடலுடன் சத்யன் விலைி டுக்ை, மொன்சிக்கு ஒரு மொதிரி ஆைிவிட்டது, அவன் மீது ஒரு ைொகலயும் கைகயயும் எடுத்துப்க ொட்டு வகளத்து “ அய்கயொ என் சின்ன ரொசொவுக்கு அதுக்குள்ள கைொ ம் வந்துருச்சி க ொலருக்கை,, சரி வொங்ை” என்று கூறி அவகன அகணக்ை, அவன் அப் டிகய டுத்திருந்தொன் “ அய்ய இபதன்ன சின்னப் புள்களயொட்டம் வமீ்பு ண்ணிைிட்டு,, இப்க ொ கவனுமொ? கவனொமொ? முரட்டுக் ைொகள பரொம் த்தொன் ிகு ண்ணுகத” என்று மொன்சி அவன் தகல முடிகய ிடித்து ஆட்ட

ைவிழ்ந்து டுத்து தகலயகனகய அகணத்திருந்த சத்யன் “ நீதொன் தூக்ைம் வருதுன்னு பசொன்னிகய, க ொ க ொ நல்லொ தூங்கு” என்றொன் சத்யன் வமீ் ொை “ ஓகை அப் டியொ,, சரிதொன் நொன் தூங்குகறன்” என்ற மொன்சி சத்யன் மீது ஏறி தன் வயிற்கற அழுத்தி ைவிழ்ந்து டுத்து அவகன அகணக்ை,, “ அய்யய்கயொ என் மைகள ஏன்டி இப் டி நசுக்குற,, ஏதொவது ஆயிடப்க ொகுது இறங்கு மொன்சி” என்று ைலவரத்கதொடு அலறிய சத்யன் கலசொை புரண்டு அவகள பமதுவொை ைீகை தள்ளிவிட்டு திரும் ி டுத்து அகணத்து “ என்னம்மொ இது இவ்வளவு ப ரிய வயித்த வச்சிக்ைிட்டு இப் டி ைவுந்து டுத்து அழுத்தலொமொ” என்று அக்ைகறகயொடு குரல் ைம்ம கைட்டொன் எவ்வளவு தொ ம் இருந்தொலும் கூட , மொன்சிக்கு ஒன்று என்றதும் துடித்துக ொன சத்யகன மொன்சி இறுை அகணத்துக்பைொண்டு “ பதரியுதுல்ல அப்புறம் ஏன் வமீ்பு ண்ணனும், எனக்கும் தூக்ைம் ைகளஞ்சு க ொச்சு, வொங்ை சீக்ைிரம்” என்று கதன் குரலில் கமயகலொடு மொன்சி அகைக்ை, சத்யன் அவள் இதழ்ைளில் அழுத்தி முத்தமிட்டு, “ இதுதொன்டி என் ப ொண்டொட்டி,, இத்தகன வருஷத்துல ஒருநொள் கூட நொன் தவிப் கத ொர்க்ை ப ொறுக்ைொதவ நீ” என்று ைொதகலொடு கூறிவிட்டு ைட்டிகலவிட்டு ைீகை இறங்ைி இடுப் ில் இருந்த லுங்ைிகய அவிழ்த்து விட்டு நிமிர்வதற்குள்,, மொன்சி ைட்டிலின் குறுக்கை டுத்து ைொல்ைகள ைட்டிலின் விைிம் ில் ஊன்றி இருக்ை, தயொரொை இருந்த தன் மகனவிக்கு முத்தமிட்டு விட்டு தகரயில் நின்றுபைொண்டு மொன்சியின் ப ரிய வயிற்கற அழுத்தொமல் பமதுவொை தனது ணிகய பதொடங்ைினொன் சத்யன் தனது கவகலகய முடித்தக ொது, துவண்டு க ொய் ைண்ைள் பசொருைியிருந்த சத்யகன மொன்சி ‘வொ’ என் துக ொல் கைநீட்டி அகைக்ை, அந்த நிகலயிலும் ‘ம் ூம்’ என்று தகலயகசத்துவிட்டு அவள் கமல் சரியொமல் ைட்டிலில் அவளுக்கு க்ைத்தில் சரிந்தொன் சத்யன் இந்த ஏழு வருட வொழ்க்கையில் மொன்சிக்கு கநொகும் டி அவன் நடந்துபைொள்ள மொட்டொன்,, தனக்கு உடல் பநொந்தொலும் அகத தன் ொர்கவயில் ைொட்டொமல் ைணவகன திருப்தி பசய்வகத ைவனமொை பசய்வொள் மொன்சி, இவர்ைளின் ைொதல் இத்தகன நொட்ைளொை ப ொங்ைிப் ப ருைி ப ருபவள்ளமொை ஓடிக்பைொண்டிப் தற்கு ைொரணம் இந்த புரிதலும் விட்டுபைொடுக்கும் தன்கமதொன்

தன்னருகை ைிடந்தவகன அகணத்த மொன்சி, சிறிதுகநரம் அகமதியொை அவன் முதுகை வருடிவிட்டு ிறகு பமதுவொை ஆரம் ித்தொள் “ ஏங்ை இன்னிக்கு அருணொ அக்ைொ ைல்யொணத்துக்கு வந்திருந்தொங்ைகள நீங்ை ொர்த்தீங்ைளொ?, ஏதொவது க சினஙீ்ைளொ?” என்று சன்னமொன குரலில் கைட்ை “ ம்ம் சங்ைகள ைொகணொம்னு கதடினப் அவகூட இருந்தொனுங்ை, அப்க ொ ொர்த்கதன், ஆனொ க சகல” என ட்படன்று தில் வந்தது சத்யனிடம் “ ஆமொங்ை சங்ை அவங்ை கூடகவ இருக்ைவும் நொன்கூட பரொம் யந்கதன்,, ஆனொ அவங்ை எதுவுகம பசொல்லகல, ைகடசியொ ிள்களை கூட நின்னு க ொட்கடொ கூட எடுத்துைிட்டொங்ை, ஆனொலும் நம்ம சின்னது பரொம் துணிச்சலொ அவங்ை ைன்னத்துல முத்தபமல்லொம் குடுத்துச்சு, அதுக்கு கூட அவங்ை ஏதும் கைொவிச்சுக்ைகல பதரியுமொ, ஆனொ ைகடசியொ ைிளம்பும்க ொது அவங்ை ைண்ைள் ைலங்ைியிருந்த மொதிரி எனக்கு கதொனுச்சுங்ை ஏன்னு பதரியகல , அவங்ை பரொம் மொறிட்டொங்ைன்னு பநகனக்ைகறன்” என்று க சிக்பைொண்கட க ொனவள் சத்யனிடம் எந்த திலும் இல்லொது க ொைகவ, தன் மொர்புக்கு நடுகவ இருந்த அவன் முைத்கத குனிந்து ொர்க்ை, சத்யன் புசுபுசுபவன்று மூச்சு விட்டு அவள் மொர்புைகள சூடொக்ைிய டிகய உறங்ைிவிட்டிருந்தொன் மறுநொள் ைொகலயில் எழுந்திருக்கும் க ொகத அருணொவுக்கு மனதுக்குள் குறுகுறுபவன ஏகதொ அரித்துக்பைொண்கட இருந்தது, அனிருத் பைொடுத்த முத்தத்தின் ஞொ ைம் அடிக்ைடி வந்து அவள் இதயம் குலுங்ைியது, அஸ்வத்தொமனின் புத்திசொலித்தனத்கத எண்ணி எண்ணி வியந்த டி தனது கவகலைகள மிை பமதுவொைகவ பசய்தொள், அ ி இவகளப் ொர்த்து தகலசொய்த்து அைைொை சிரித்த சிரிப்பு அவள் மனதில் டமொை ஓடியது, அைகை ரொமரிக்ை எப்க ொதும் பசய்யும் உடற் யிற்சிைகள மறந்து நிதொனமொை குளித்து அவள் மில்லுக்கு ைிளம் ி பவளிகய வந்து கடனிங் கட ிளில் ைொகல டி னுக்ைொை அமர்ந்தக ொது சகமயல்ைொர ப ண்மணி இவகள அதிசயமொை ொர்த்தொள், “ என்ன ரத்னொ அப் டி ொர்க்ைிற?” என்று அருணொ குைப் மொை கைட்ை, “ இல்லம்மொ நீங்ை எப் வும் மில்லுக்கு இந்த மொதிரி க ொைமொட்டிங்ைகள அதொன் ொர்த்கதன்” என்றொள் ரத்னொ “ ஏன் என்னொச்சு?” என்று அருணொ தன்கன குனிந்து ொர்த்தொள் ிறகு “ ஓ இந்த புடகவ ைட்டிக்ைிட்டு க ொறகத பசொல்றியொ, சும்மொ தொன் ைட்டிகனன், நீ டி ன் எடுத்துட்டு வொ” என்று குரலில் ஒரு அதட்டகலொடு பசொல்ல, ரத்னொ டி ன் எடுத்து வர உள்கள ஓடினொள் ரத்னொவின் கூற்றில் தவகறதும் இல்கல,, பதொைில் சம்மந்தப் ட்ட அகனத்து இடங்ைளுக்கும் அருணொ உயர்ரை ைொட்டன் புடகவைள் அல்லது கவகல ொடுைளுடன்

கூடிய சுடிதொர் வகைைள் தொன் அணிந்து பசல்வொள், ஆனொல் இன்று கநற்று திருமணத்திற்கு உடுத்தியிருந்த விகலயுயர்ந்த புடகவகயகய மறு டியும் இப்க ொது உடுத்திக்பைொண்டு மில்லுக்கு பசல்வது எல்லொருக்குகம வியப் ொன ஒன்றுதொன், ஆனொல் அருணொவுக்கு மட்டும் தொகன அந்த புடகவயின் ரைசியம் பதரியும் அருணொ அலுவலைத்துக்கு ைிளம் ி வந்து குமொர் ைொர் ைதகவ திறந்துவிட ஏறி ைொரில் அமர்ந்ததும் குமொர் அவகள ஆச்சரியமொை ஒரு ொர்கவ ொர்த்துவிட்டு ைொகர எடுத்தொன் ைொர் பமயின்கரொட்கட வந்தகடந்ததும் “ அம்மொ மில்லுக்குத் தொகன க ொைனும்?” என்று சந்கதைமொை கைட்டொன் குமொர் ரத்னொவுக்கு ஏற் ட்ட சந்கதைம்தொன் இவனுக்கும் வந்திருக்கும் என்று யூைித்தவள் “ ஆமொம் குமொர்” என்றும் பசொல்லிவிட்டு அகமதியொை சீட்டில் சொய்ந்தொள், சற்றுகநரம் ைைித்து தனது பமொக கல எடுத்து அஸ்வத் கவத்திருந்த ஸ்ைிரீன் கசவகர ொர்த்தொள், ல வண்ணைலகவைகள சுவற்றில் அள்ளித் பதளித்தது க ொன்ற அைைொன ஒரு டம், சிறிதுகநரம் அகத ரசித்துவிட்டு ரிங்கடொகன கைட்டு ரசிக்ை நிகனத்து “ குமொர் என்கனொட நம் ருக்கு ஒரு ைொல் ண்ணு” என்றொள் குமொர் ‘ஏன்’ என்ற தனது குைப் த்கத மகறத்து அருணொவின் நம் ருக்கு ைொல் பசய்தொன், ஏ ஆர் ரஹ்மொனின் அைைொன மியூசிக் தீம் ஒன்று ரிங்கடொனொை ஒலித்தது, அருணொ முதன்முகறயொை தனது பமொக லின் ஒலிகய எந்தவித எரிச்சலும் இன்றி ைண்மூடி ரசித்தொள், அருணொவிடம் இதுவும் வித்தியொசம் தொன், ைொரில் ஏறி அமர்ந்ததும் முக்ைியமொன க ல்ைகள ொர்ப் திகலகய ைவணம் பசலுத்து வள் இன்று ஒரு மியூசிக்கை ைண்மூடி ரசிக்ைிறொள் அவளது மனநிகல புரிந்கதொ என்னகவொ குமொர் இரண்டு மூன்று முகற மிஸ் ைொல் பசய்தொன், அதற்க்குள் மில் வந்துவிட, குமொர் முதலில் இறங்ைி அவளுக்கு ைதகவ திறந்து விட்டொன், அருணொ இரண்டடி எடுத்து கவக்கும்க ொது “ கமடம் ஒரு விஷயம்” என்று குமொர் கூறியதும் நின்று திரும் ினொள் “ கநத்து அந்த கமகரஜ்ல உங்ைகளொட நின்னு க ொட்கடொ எடுத்துக்ைிட்டொங்ைகள அந்த ிள்களைள், அகத க ொட்கடொகவ நொனும் என்கனொட பசல்லில் டம் எடுத்துட்கடன், உங்ைளுக்கு கவனும்னொ அகத அனுப் வொ கமடம்?” என்று குமொர் அகமதியொை கைட்ை

குமொர் தன்கன ைண்டுபைொண்டொகன என்று அருணொவுக்கு சங்கைொஜமொை இருந்தது, இருந்தொலும் அவகன நிமிர்ந்து ொர்க்ைொமல் க ொைிறக ொக்ைில் “ என்கனொட நம் ருக்கு அனுப்பு குமொர்” என்று பசொல்லிவிட்டு க ொனொள் அன்று அலுவலைத்தில் குமொர் அனுப் ிய டத்கத தவிர கவறு எகதயுகம ொர்க்ைவில்கல அருணொ, தனது பசக்ரட்டரியிடம் பசொல்லி அந்த டத்கத ைம் ியூட்டரில் க ொட்டு ப ரிதொக்ைி கவத்துக்பைொண்டொள் அன்று மொகல வடீ்டுக்கு வரும்க ொதும் அருணொ அகமதியொை வந்தொள், இதுவகர இறக்ைப் ட்டொத ைொர் ைண்ணொடிகய இறக்ைிவிட்டு பவளிகய கவடிக்கைப் ொர்த்தொள், கரொட்கடொரமொை ஏதொவது சிறு ிள்களைள் க ொனொள் எக்ைி ைவணமொை ொர்த்தொள் அவளது மொற்றங்ைள் ஐந்து வருடங்ைளொை அவளிடம் டிகரவரொை இருக்கும் குமொருக்கு நன்றொைகவ புரிந்தது, சத்யன் யொர் அந்த ிள்களைள் யொர் என் பதல்லொம் குமொருக்கு நன்றொைகவ பதரியும்,, தன் முதலொளி அம்மொவின் மொற்றம் அவனுக்கு சந்கதொஷமொை இருந்தது, ஏகதொபவொரு கதரியத்தில் அவளுக்கு பதரியொமல் சில கவகலைகள பசய்திருந்தொன் “ கமடம் ஒரு விஷயம் உங்ைைிட்ட பசொல்லனும்” என்றொன் பவளிகய கவடிக்கை ொர்த்த டி வந்தவள் திரும் ி “ பசொல்லு குமொர் என்ன விஷயம்” என்றொள் “ கமடம் சத்யன் அய்யொகவொட வடீ்டுல டிகரவரொ கவகல பசய்ற பூ தி என்கனொட ப ரியப் ொ மைன் தொனுங்ை, அவன்ைிட்ட இன்னிக்கு க ொன்ல க சும்க ொது அய்யொகவொட சங்ைகள த்தி விசொரிச்கசன், மூனுக ருகம ைொண்பவன்டில் டிக்ைிறொங்ைளொம், ைொகலயில ப ரியய்யொ ைொர்ல பைொண்டு க ொய் ஸ்கூல்ல விடுவொரொம், மதியொனம் ப ரியம்மொ இல்கலன்னொ அய்யொகவொட சம்சொரம் யொரொவது சொப் ொடு எடுத்துட்டுப் க ொய் ஊட்டிட்டு வருவொங்ைளொம், ஈவினிங் பூ தி மட்டும் தொன் ைொர்ல க ொய் ிள்களைகள கூட்டிட்டு வருவொனொம்” என்று தயங்ைி தயங்ைி பசொல்லிவிட்டு ஏதொவது திட்டுவொங்ைகளொ என்ற யத்தில் தனது தகலக்கு கமல் இருந்த ைண்ணொடியில் அருணொவின் முைத்கதப் ொர்த்தொன் அருணொ எதுவுகம க சவில்கல தகலகுனிந்து அமர்ந்திருந்தொள்,, சற்றுகநரம் ைைித்து “ பரொம் தொங்க்ஸ் குமொர்” என்ற அவளது ைரைரத்த குரலில் பசொன்னொள் குமொர்க்கு ப ருகம ிடி டவில்கல, இன்னும் ஏதொவது பசய்து கமடம் முைத்தில் இந்த சந்கதொஷத்கத நிகலக்ைவிடகவண்டும் என்று மனதில் நிகனத்துக்பைொண்டொன்,,

அகதொடு அருணொவின் வொயில் நன்றியுகரப் து என் து குதிகரக்கு பைொம்பு முகளக்கும் சமொச்சொரம் என்றும் அவனுக்குத் பதரியும் வடீ்கட ைொர் பநருங்ைியதும் “ குமொர் ிள்களைகள எப்க ொ எப் டி ொர்க்ைிறது,, ஏதொவது வைியிருக்ைொ” என்று கைட்டொள் அருணொ “ ம் இருக்குங்ை கமடம், சொயங்ைொலம் வரும்க ொது பரகுலரொ ஒரு ஐஸ்ைிரீம் ைகடயில ைொகர நிறுத்தி பூ தி க ொய் மூனு ிள்களைளுக்கும் ஐஸ்ைிரீம் வொங்ைிட்டு வந்து பைொடுப் ொனொம், இல்கலன்னொ சின்னப்க யன் வடீ்டுக்கு வரமொட்கடன்னு அடம் ண்ணுவொனொம் அதனொல ைண்டிப் ொ ைொர் அங்கை ைிட்டத்தட்ட ஒரு மணிகநரம் நிக்கும் கமடம், அப்க ொ ைபரக்டொ நொம க ொன ிள்களைகள ொர்க்ைலொம்” என்று குமொர் கூறியதும் “ சரி குமொர் நொகளக்கு க ொைலொம், உன் அண்ணன் ைிட்ட ைபரக்டொ கடம் கைட்டு வச்சுக்ை” என்று கூறிவிட்டு அருணொ ைொரிலிருந்து இறங்ைி வடீ்டுக்குள் க ொனொள் மறுநொள் சத்யனின் ிள்களைகள ொர்க்ை அன்று இரவிலிருந்கத தயொரொனொள்,, அஸ்வத்ைிட்ட என்ன க சனும், அ ி என்கனப் ொர்த்தொல் என்ன பசொல்வொன்,, அந்த சின்ன வொலு எப் டி ஆண்ட்டி வந்தீங்ைன்னு கைட்டொ என்ன தில் பசொல்றது, என்று எல்லொவற்றுக்கும் முன்னொடிகய தயொரொை இருந்தொள் அருணொ மறுநொள் அலுவலைத்தில் அமர்ந்தவொறு அடிக்ைடி எழுந்துவந்து ஜன்னலருகை நின்று ைீகை நின்றிருந்த ைொகரப் ொர்த்தொள், குமொர் பூ தியுடன் ஏதொவது க சி தைவல் கசைரிக்ைிறொனொ என்ற ஆர்வத்தில் தொன் ொர்த்தொள், ஆனொல் அவளுக்கு அப் டி எதுவும் பதரியவில்கல , தவிப்புடன் நின்றிருந்தவளுக்கு சரியொை மூன்றகர மணிக்கு குமொரிடம் இருந்து க ொன் வந்தது,, “ கமடம் ஸ்கூல் விட்டொச்சொம், பூ தி ிள்களைகளொட ைிளம் ிட்டொனொம், நொம இப்க ொ க ொனொத்தொன் சரியொ இருக்கும்” என்று கூறியதும் “ இகதொ வர்கறன் குமொர்” என்று கூறிவிட்டு ொர்த்துக்பைொண்டிருந்த கவகலைகள ஜிஎம்கம வரவகைத்து அவரிடம் ஒப் கடத்துவிட்டு அவசரமொை ைீகை வந்து ைொரில் ஏறினொள் குமொர் வண்டிகய எடுத்ததும் “ ஏன் குமொர் நொம இப் டி க ொய் சங்ைகள ொர்க்ைிறதொல எதுவும் ிரச்சகன வந்துடொகத?” என்று சற்று ைவகலயுடன் கைட்டொள் “ நீங்ை க சிட்டு வரப்க ொறஙீ்ை,, இதுல என்னம்மொ ிரச்சகன வரப்க ொகுது? எதுவும் ஆைொதும்மொ” என்று உற்சொைத்கதொடு குமொர் பசொன்னதும், அருணொவும் அகத உற்ச்சொைத்கதொடு ிள்களைகள ொர்க்ை தயொரொனொள்

சத்யனின் ைொர் நின்றிருந்த ஐஸ்ைிரீம் ொர்லர் அருகை ைொகர நிறுத்திய குமொர் “ ைொர் நிக்குதும்மொ வொங்ை” என்று ைதகவ திறக்ை, அருணொ அவசரமொை இறங்ைினொள், அவளுக்கு ைிகடத்த இந்த ப ொன்னொன கநரத்கத ஒரு நிமிடம் கூட வணீொக்ை எண்ணமில்கல ிள்களைள் மூவரும் ின்சீட்டில் இருக்ை பூ தி ஐஸ்ைிரீம் வொங்ைி வர ைகடக்குள் க ொயிருந்தொன்,, குமொர் ிள்களைள் இருந்த ைொகர திறக்ை முயன்றொன் ைொர் ைதவு லொை பசய்யப் ட்டிருந்தது அதற்குள் உள்கள இருந்த அனிருத் அருணொகவ ொர்த்துவிட்டொன்,, “ கடய் அண்ணொ இங்ை ொருடொ அருணொ ஆன்ட்டி” என்று அஸ்வத்கத உலுக்ை, அவனும் அ ியும் அருணொகவ ொர்த்துவிட்டு “ ஆமொடொ ஆன்ட்டி தொன்” என்று உற்சொைமொை கூவி ைொரின் ைண்ணொடிகய இறக்ை,, அதற்க்ைொைகவ ைொத்திருந்தொர் க ொல் அருணொ குனிந்து “ ொய் குட்டிஸ் என்னப் ண்றஙீ்ை?” என்று கைட்ை “ ொர்த்தொ பதரியகலயொ ஆன்ட்டி ஐஸ்ைிரீம்ைொை பவயிட் ண்கறொம்” என்று எல்கலொருக்கும் முந்திக்பைொண்டு அனிருத் தில் பசொன்னொன்,, அப்க ொது குமொருடன் பூ தியும் கையில் ஐஸ்ைிரீம் கைொன்ைளுடன் வந்து ிள்களைளிடம் பைொடுத்து விட்டு, “ வணக்ைம் கமடம்” என்று கூறிய பூ தி ைொரின் லொக்கை விடுவித்துவிட்டு ைதகவ திறந்துவிட்டொன் உள்கள ஏறியமர்ந்த அருணொவுக்கு அது சத்யனின் ைொர் என் துகூட மறந்து விட்டது, ிள்களைள் அருைில் அமர்ந்ததும் இந்த இரண்டு நொள் தவிப்புக்கும் வடிைொலொை அவர்ைகள கசர்த்து அகணத்துக்பைொண்டொள், தொன் ஏன் இப் டி ஆகனொம் என்றுகூட அவளுக்கு புரியவில்கல, அவகள ப ொருத்தவகரயில் அந்த மைகலச்பசல்வங்ைள் அவளுக்கு புதியகதொர் உலகையும் அதில் நல்லகதொர் ொகதகய வைிைொட்டி,, அந்த ொகதயில் எப் டி யணம் பசய்யகவண்டும் என்று ஒரு வொழ்க்கைகய அறிமுைம் பசய்துகவத்திருந்தனர் மூவரும் மொற்றி மொற்றி ஏகதொகதொ க ச அருணொ முைத்தில் சந்கதொஷம் பைொப்புளிக்ை அகத ைண்ைள் விரிய கைட்டுக்பைொண்டிருந்தொள் அவர்ைளின் கைைளில் இருந்த ஐஸ்ைிரீமில் ைொல்வொசிகய அருணொவின் கமல் பூசியிருந்தனர்,, ொதி ஐஸ்ைிரீம் தின்ற ிறகு அனிருத் திடீபரன்று “ கடய் அ ி

ஆன்ட்டிக்கு ஐஸ்ைிரீம் தரொமகலகய சொப் ிடுகறொகமடொ?” என்று ரிதொ மொை முைத்கத கவத்துக்பைொண்டு பசொன்னதும் மற்றவர்ைளும் “ ஆமொடொ” என்றனர் வருத்தமொை அனிருத் தன் கையில் மிச்சமிருந்தகத அருணொவின் வொயருகை எடுத்துச்பசன்று “ பைொஞ்சம் சொப் ிடுங்ை ஆன்ட்டி, இல்கலன்னொ எங்ைளுக்கு வயித்த வலிக்கும்” என்றொன் அருணொ கயொசிக்ைகவ இல்கல, அனிருத்தின் எச்சில் ஐஸ்ைிரீம்கம அவன் கைகயொடு தன் வொயருகை எடுத்துச்பசன்று பைொஞ்சம் சொப் ிட்டுவிட்டு மறு டியும் அவனுக்கு பைொடுத்தொள், அருணொவுக்கு ைண்ைளில் ைண்ணரீ் முட்டியது, எங்கை ிள்களைள் ைவனித்து விடப்க ொைிறொர்ைகளொ என்ற சங்ைடத்துடன் புடகவகய சரிபசய்வது க ொல் குனிந்து ைர்சீப் ொல் தன் ைண்ைகள துகடத்துக்பைொண்டொள்,, அகதபயல்லொம் ைவனித்த குமொருக்கும் ைண்ைள் ைலங்ைியது அதன் ிறகு அவர்ைள் க சுவகத கைட்ட டி அமர்ந்திருந்தொகள தவிர அவகள ஒரு வொர்த்கத கூட க சவிடவில்கல, அவளிடம் ஒரு கைள்விகய கைட்டு அவள் தில் பசொல்லும்முன் மற்றவன் அதற்கு தில் பசொல்வதுமொை ஒரு மணிகநரத்து ப ொழுது ஒரு விநொடியொை ைகரந்தது பூ தி ைதகவ தட்டி “ அம்மொ கநரமொச்சு ிள்களைகள வடீ்டுல பைொண்டு க ொய் விடனும்” என்று தயக்ைத்துடன் பசொல்ல “ ம் சரிப் ொ” என்று ைனத்த மனதுடன் அருணொ ைொகரவிட்டு இறங்ை முயன்றக ொது அனிருத் அவள் இடுப்க ைட்டிக்பைொண்டு “ க ொறஙீ்ைளொ ஆன்ட்டி” என்று கைட்டதும் அருணொவுக்கு ைண்ணகீர வந்துவிடும் க ொலிருக்ை, அனிருத்கத அகனத்துக்பைொண்டொள் அவளது முைத்கத ைவனித்த அஸ்வத் “ ஆன்ட்டி ைவகல டொதீங்ை நொகளக்கும் நொங்ை இங்கைதொன் வருகவொம்” என்று தைவல் பசொல்ல,, “ ஆமொம் ஆன்ட்டி நீங்ைளும் நொகளக்கு வொங்ைகளன் ப்ளஸீ்” என்று அ ியும் ைவகலயொை கூறினொன் “ வர்கறன் பசல்லங்ைளொ,, ைண்டிப் ொ வர்கறன்,, அகதவிட எனக்கு கவற எதுவும் கவகல இல்கல” மூவருக்கும் முத்தமிட்டு விட்டு ைொரிலிருந்து இறங்ைினொள் ஜன்னல் வைிகய தகலகய நீட்டிய அனிருத் “ ஆன்ட்டி உம்மொ” என்றதும் அருணொ குனிந்து அவனுக்கு ைன்னத்கத ைொட்ட, தனது ஐஸ்ைிரீம் வொயொல் அழுத்தி முத்தமிட்டொன் அனிருத்

ிள்களைளின் ைொர் ைண்கணவிட்டு மகறயும் வகர ொர்த்துபைொண்டிருந்த அருணொ அதன் ிறகு தனது ைொரில் ஏறினொள், வடீ்டுக்கு வந்த ிள்களைள் மகறக்ைொமல் நடந்தவகைைகள பசொல்ல, பூ தி நடந்தது தற்பசயலொனது என்று கூறியதும் வடீ்டினர் அதற்கு கமல் விஷயத்கத ைிளரவில்கல ஆனொல் அருணொ தினமும் ிள்களைகள சந்திக்ைிறொள் என்றதும், அதுவகரயில் விஷயம் எட்டப் டொத சத்யனுக்கும் விஷயம் பதரிந்தது, சத்யன் உஷொரொனொன், மதியகவகலைளில் அவகன ஸ்கூலுக்கு க ொய் ிள்களைகள கவறுப் ொகதயில் அகைத்துவந்தொன், முக்ைியமொை ஐஸ்ைிரீம் ைகடகய மொற்றினொன் ைிட்டத்தட்ட ஒருமொதம் வகர இகதநிகல பதொடர,, ிள்களைகள அருணொகவப் ற்றி க ச ஆரம் ித்தொர்ைள்,, அதிலும் அனிருத் “ டொடி அந்த ஆன்ட்டி பரொம் நல்லவங்ை டொடி ொவம் எங்ைளுக்ைொை பவயிட் ண்ணுவொங்ை” என்று சத்யனிடம் பைொஞ்சலொை பைஞ்சினொன் சத்யனின் முைம் இறுைி அகமதியொை வரவும், “ அப் ொ கைொ மொ இருக்ைொர் யொரும் எதுவும் க சொதீங்ை” என்று மொன்சி தன் ிள்களைகள அடக்ைிகவத்தொள் மொன்சிக்கு அருணொகவ நிகனத்து ரிதொ மொைத்தொன் இருந்தது,, ஆனொல் சத்யகன எதிர்த்துப் க சி ைக்ைமில்லொததொல் தவிப்புடன் அகமதியொை இருந்தொள் அருணொ ிள்களைகள ொர்க்ைமுடியொது ஸ்கூலுக்கு வந்து மதியகவகளயில் சொப் ிடும் க ொது தள்ளிநின்று ொர்த்துவிட்டு க ொனொள், ைிட்கட பநருங்ைினொள் விஷயம் பதரிந்து சத்யன் ள்ளிகூடத்கதகய கூட மொற்றிவிடுவொகனொ என்ற அச்சம் ைொரணமொை தள்ளிநின்று ொர்த்து ிள்களைகள ரசித்தொள் நொளுக்கு நொள் அவள் தவிப்பு அதிைமொனது,, அவள் ைண்ைளில் இருந்த ஏக்ைத்கத ொர்த்து “ எப் டியிருந்தவங்ை இன்னிக்கு இந்த ிள்களைளுக்ைொை இவ்வளவு ைஷ்டப் டுறொங்ைகள” மனம் குமுறிய குமொர் தொன் அருணொவுக்கு அந்த கயொசகனகய பசொன்னொன் அவன் கைொடுதொன் க ொட்டு ைொட்டினொன், அருணொ உடகன லவற்கறயும் சிந்தித்து இறுதியொை ஒரு முடிகவொடு ஒரு மொகலகவகளயில் சத்யனின் வடீ்டு ைதகவ தட்டினொள் அருணொ அவகளப் ொர்த்து அகனவரும் அதிர்ந்தொலும் ரொஜதுகர மட்டும் நிதொனமொை அவள் அமர கசொ ொகவ ைொட்டினொர்

அவகரப் ொர்த்து கைகூப் ி விட்டு கசொ ொவில் அவள் அமர்ந்ததும் சத்யன் ப ற்ற பசல்வங்ைள் மூவரும் ஓடிவந்து அவளருைில் அமர்ந்து பைொண்டனர், அனிருத் ஒரு டி கமகல க ொய் உரிகமகயொடு அவள் மடியில் ஏறியமர்ந்தொன் குைந்கதைகளப் ொர்த்ததும் அருணொவுக்கு அவ்வளவு கநரம் இருந்த மன இறுக்ைம் ைொணமல் க ொை, மூவகரயும் ைண்ணகீரொடு பைொஞ்ச ஆரம் ித்தொள், அந்த வடீ்டில் இருந்த அகனவரும் பவறும் ொர்கவயொளர்ைளொை நிற்ை, அப்க ொது தொன் மொடியில் இருந்து இறங்ைி வந்த சத்யன் அவளுக்கு எதிர் கசொ ொவில் அமர்ந்தொன் மொன்சி பூகஜயகறயின் சுவற்கறொடு ஒட்டி நிற்ை,, பூங்கைொகத சகமயலகறயின் வொசலில் நின்றுபைொண்டு என்ன நடக்ைப் க ொைிறகதொ என்ற தட்டத்துடன் ொர்த்திருந்தொள் அருணொகவ பவகு நிதொனமொை ஏறிட்ட சத்யன் “ என்ன அருணொ என்ன விஷயம், வடீுகதடி வந்திருக்ை” என்று க ச்கச பதொடங்ைி கவத்தொலும் அருணொவுக்கு அகதப் ற்றிக் கமலும் விவொதிக்ை தயக்ைமொை இருந்தது, ஆனொல் வந்த ைொரியம் முக்ைியமொனது தயங்ைினொல் முடியது என்று க ச பதொடங்ைினொள் “ சத்யொ நொன் எதுக்கு வந்திருக்கைன்னு மத்தவங்ைளுக்கு பதரியகலன்னொலும் நீ ஓரளவுக்கு பைஸ்ப் ண்ணிருப் , பதொைில் மட்டும்தொன் வொழ்க்கைன்னு வொழ்ந்த அருணொ இப்க ொ இல்கல சத்யொ, நொன் இப்க ொ தனிமரமொ இருக்கைன், இந்த ிள்களைகளொட அன் ொல ஒரு கதொப் ொைனும்னு பநகனக்ைிகறன் சத்யொ, எனக்கு இதுவகரக்கும் பைஞ்சிப் ைக்ைமில்கல ஆனொ உன்ைிட்ட பைஞ்சி கைட்ைிகறன் சத்யொ, நொன் இனிகமல் வொழுற வொழ்க்கைக்கு ஒரு அர்த்தம் கவனும்” என்று அருணொ பசொல்ல அவகள ொர்கவயொல் துகளப் து க ொல் ொர்த்த சத்யன் “ அதனொல என்ன இப்க ொ ?” என்று அக்ைகரயற்ற பவற்று குரலில் கைட்கும் க ொகத மொன்சியிடமிருந்து பமலிதொை ஒரு கைவல் வர சத்யன் அவசரமொை மொன்சியின் க்ைமொை திரும் ினொன், மொன்சி சுவற்றில் சொய்ந்தவொறு மொர்புைள் விம்மி தனிய சிறு கைவலொய் வந்து அழுகையொய் பவடிக்ை ஆரம் ிக்ை, சத்யன் தட்டத்துடன் ஓடிச்பசன்று அவகள இழுத்து அகணத்துக்பைொண்டு “ என்னடொ ைண்ணம்மொ,, ஒன்னுமில்லடொ நொன் இருக்கைன்ல” என்று அவள் முதுகை வருடி ஆறுதல் டுத்த முயன்றொன்,, அவனுக்கு மொன்சியின் மனநிகல புரிந்தது, எங்கை அருணொவொல் ைிகடத்த பசொர்க்ைம் அவளொகலகய றிக்ைப் ட்டுவிடுகமொ என்ற யத்தில் நடுங்ைி பைொண்டிருந்தொள் சத்யன் அவகள அகணத்தவொகற கசொ ொவில் வந்து அமர்ந்து அருணொகவ எரித்துவிடுவது க ொல் ொர்த்து “ இகதொ ொர் அருணொ உன்கனொட ிளொன்

எதுவொயிருந்தொலும் அது என்னிடம் பசல்லொது,, உனக்கும் இந்த குடும் த்துக்கும் எந்த உறவுமில்கல, நீ பவளிகய க ொைலொம்” என்று கைொ மொய் க ச அருணொவின் அருகை இருந்த ிள்களைள் யத்துடன் சத்யகன ொர்த்ததும், அதுவகர ஒதுங்ைி அமர்ந்திருந்த ரொஜதுகர எழுந்துவந்து “ சத்யொ என்ன இது, சங்ை யப் டுறொங்ை ொரு’’ என்று கூறிவிட்டு ஒரு கவகலக்ைொரகன அகைத்து ிள்களைகள கதொட்டத்திற்கு அகைத்துச்பசன்று விகளயொட கவக்குமொறு கூறி அனுப் ிகவத்தொர் ிறகு அருணொவிடம் திரும் ி “ என்ன விஷயம் அருணொ,, எதுவொயிருந்தொலும் கநரடியொை பசொல்லு, எங்ைளொல முடிஞ்சொ பசய்கறொம்” என்று ப ருந்தன்கமகயொடு கூறியதும், சத்யனும் சற்று அடங்ைினொன், ஆனொல் மொன்சிகய அகணத்த கைைகள எடுக்ைவில்கல அருணொவும் ரொஜதுகரகய கநரடியொை ொர்த்து “ அங்ைிள் எப் டி வொைனும்னு எனக்கு வொழ்க்கை ொடத்கத பசொல்லிபைொடுத்த இந்த ிள்களைகள விட்டுட்டு இனிகமல் இருக்ைமுடியொது, மூனுக ர்ல எனக்கு யொரொவது ஒரு குைந்கதகய குடுங்ை, நொன் நல்லமுகறயில் அவகன வளர்த்து ஆளொக்குகறன், நிச்சயமொ உலகை வியக்கும் வண்ணம் நல்லவனொை வளர்ப்க ன் அங்ைிள், ப்ளஸீ் என்கன நம் ி எனக்கு ஒரு மைகன வளர்க்ை பைொடுங்ை” என்று இகரஞ்சுதகலொடு அருணொ கைட்ை ரொஜதுகரக்கு முன்க சத்யன் “ ஏய் ிள்களகய கவனொம் மொன்சிகய எங்ையொவது பைொண்டு க ொய் விட்டுடுங்ைன்னு என்ைிட்ட பசொன்னவளுக்கு இப்க ொ திடீர்னு ிள்கள ொசம் வந்துருச்சொ, ஆனொ உன்கனமொதிரி நொன் இல்கல அருணொ என் மகனவியும் ிள்களைளும் எனக்கு உயிர் மொதிரி, இவங்ைல்ல ஒருத்தர் இல்கலன்னொலும் நொன் இல்கல,, உன்கன ொர்த்த அதிர்ச்சியகவ மொன்சியொல தொங்ைமுடியகல இதுல ிள்களகய கவற உனக்கு தரனுமொ,, என் மொன்சி இகதபயல்லொம் தொங்ைமொட்டொ அருணொ, அவ குைந்கத மொதிரி, அகதொட எந்த சமயத்திலயும் நொன் என் ிள்களைகள உனக்கு தரமுடியொது அருணொ, நீ ைிளம் லொம்” என்று கைொ மொை சத்யன் கூறியதும் தகலகுனிந்து அமர்ந்திருந்த அருணொ ைலங்ைிய ைண்ைளுடன் அவகன நிமிர்ந்து ொர்த்து “ சத்யொ என் நிகலகமகயப் புரிஞ்சுக்ை, நொன் பசொல்றகத கைளு , எனக்கும் உனக்கும் நடந்த ைல்யொணம் ஒரு ிகை சத்யொ, அந்த ிகைகய திருத்தும் முயற்சியொ நொன் இங்கை வரகல, உனக்கை பதரியும் ஆரம் த்தில் இருந்கத நமக்குள்ள ஒரு அன்டர்ஸ்டொன்டிங் இல்கல, ஒருத்தகரபயொருத்தர் கநசிச்சு ஒரு நிகறவொன தொம் த்யம் நடத்தனும்னு நொம பரண்டு க ருகம முயன்றதில்கல, என்கனொட அைகு உன்கன ைவரகல, உன்கனொட ைம் ரீம் என்கன ஈர்க்ைகல, ப ரியவங்ை சுயநலத்திற்ைொை ஏற் டுத்திய இந்த ந்தத்தில் நொமலும் சிலநொட்ைள் வொழ்ந்து ொர்த்கதொம், அதுவும் நமக்கு ிடிக்ைொததொல் பைௌரவமொை ஒதுங்ைி ஒகர வடீ்டுல தனித்து

வொழ்ந்கதொம், அதனொகலகய எனக்கு குைந்கதங்ை கமலயும் ஆகசகய இல்லொமக ொச்சு, அதற்கைத்த மொதிரி என் வயித்கதயும் ைடவுள் சுருக்ைிட்டொன், ஆனொ இவ்வளவு நொளொ நொன் அதுக்ைொை கவதகனப் டகவொ அைகவொ இல்கல, இந்த ிள்களைகள ொர்த்த ின் ஒவ்பவொரு நொளும் ஊகமயொய் அழுைிகறன் சத்யொ, என்கனொட வொழ்க்கைக்கு ஒரு அர்த்தம் கவனும்னு நொன் பசொன்னது இந்த ிள்களைளின் அன்புக்ைொைத்தொன்,, மற்ற டி நம்கமொட உறகவ நொன் புது ிச்சுக்ை நிகனக்ைகல, எனக்கு எப் வுகம அந்தமொதிரி ஆகசைள் கதொன்றியகத ைிகடயொது, அது உனக்கை பதரியும் சத்யொ, அப் டியிருக்ை மொன்சி என்கனப் ொர்த்து யப் ட கவண்டிய அவசியகம இல்கல, " எதற்கைொ நொன் ஏற் டுத்திய ந்தம் இன்னிக்கு மொன்சிகய உன் மகனவியொ வொை வச்சிருக்கு, நீங்ை பரண்டுக ரும் கசர்ந்து வொைக்கூடொதுன்னு நொன் பநகனச்சிருந்தொ அகத எப் கவொ பசய்திருப்க ன், இவ்வளவு நொள் ைொத்திருந்து இப்க ொ அகத பசய்யனும்னு அவசியம் இல்கல, உன் எதிரில் குறிைிப்க ொய் கைகயந்தி நிற்கும் இந்த நிமிஷம் கூட எனக்கு நீ புருஷன் என்ற உணர்கவ எனக்கு வரகல சத்யொ, மொன்சிகயொட புருஷன் ைிட்டதொன் கைகயந்தி நிற்க்ைிற மொதிரி இருக்கு,, எனக்கு பதரியும் மொன்சியும் நீயும் பரொம் உயிரொ வொழுறஙீ்ைன்னு உங்ைகள ிரிக்ைகவொ விலக்ைகவொ நொன் இங்கை வரகல, இன்பனொன்னும் பசொல்கறன் கைளு, இவ்வளவு நொளொ நீ கைட்ட விவொைரத்கத கூட இப்க ொ நொன் தரத்தயொரொை இருக்கைன், எனக்கு கதகவ அருணொ சத்யமூர்த்தி என்ற ப யர் இல்கல, என்கன தொயொை உணருவதற்கு ஒரு ிள்கள கவனும் சத்யொ ப்ளஸீ் புரிஞ்சுக்ை ” என்று இறுதியொை அருணொ முடிக்கும்க ொது அவ்வளவு கநரம் கதங்ைியிருந்த ைண்ணரீ் ப ொலப ொலபவன பைொட்டியது யொரும் எந்த திலும் கூறொமல் அந்த வகீட அகமதியொை இருக்ை மொன்சி சத்யனது அகணப் ிலிருந்து விலைி அமர்ந்தொள், இப்க ொது அருணொவின் ைண்ைளில் ஒரு நம் ிக்கை ஒளிர்விட மொன்சிகயப் ொர்த்து “ மொன்சி முதல் மைன் அசுவத்தொமகன உருவொக்ைியது நொன் என் கத மறந்திருக்ைமொட்ட, அன்னிக்கு ிள்களயின் அருகம பதரியொமல் உன்கனொடு கசர்த்து நொன் உருவொக்ைின ிள்களகயயும் உதறிவிட்டு க ொகனன், இன்னிக்கு அகத ிள்களக்ைொை உன்ைிட்ட கைகயந்தி நிற்க்ைிகறன், இப்க ொ நீ வொழும் வொழ்க்கை என்னொல் ைிகடச்சது என் கத நீ மறந்திருக்ைமொட்ட, அதுக்கு ஏதொவது எனக்கு நன்றிக்ைடனொை பசய்ய நிகனச்சொ உன்கனொட மூன்று மைன்ைளில் எனக்கு ஒருத்தகன பைொடுத்து என் வரண்டு க ொன வொழ்க்கைக்கு ஒரு அர்த்தத்கத ஏற்ப் டுத்து மொன்சி” என்று அருணொ மொன்சிகயப் ொர்த்து உருக்ைமொை கவண்டினொள் அதுவகர ைணவனின் அகணப் ில் தனது தட்டத்கத தனிவித்த மொன்சி நிமிர்ந்து அமர்ந்து “ அக்ைொ நீங்ை பசொல்றது எல்லொம் சரிதொன், இந்த வொழ்க்கை உங்ைளொல் ைிகடச்சதுதொன், இன்னும் அகத நீங்ை தட்டிப் றிக்ைவும் நிகனக்ைகல தொன்,, அதுக்ைொை என் உயிகர கைட்டொக்கூட நொன் தருகவன் அக்ைொ, ஆனொ ிள்களைள் அவகரொட பசொத்து அக்ைொ அகத அவர் உரிகமயில்லொம நொன் எப் டி தருகவன், என்

ிள்களைகள என்கனவிட நீங்ை நல்லொ வளர்ப் ஙீ்ைன்னு பதரியும், ஆனொ அதுக்ைொை அவகரொட உயிரொ கநசிக்ைிற ிள்களைகள என்னொல தரமுடியொது அக்ைொ, என்கன மன்னிச்சுடுங்ை” என்று மொன்சி கைகூப் ி ைண்ணரீுடன் கூறினொள் அவளருகை இருந்த சத்யன் மொன்சியின் கூப் ிய ைரங்ைகள விலக்ைிவிட்டு தன் கதொளில் ஆதரவொய் சொய்த்துக்பைொண்டொன், அவனுக்கு மொன்சி ைண்ைலங்ைினொகல தன் இதயத்கத யொகரொ ைசக்குவது க ொலிருக்கும், இன்கறொ அவளின் ைண்ணகீரப் ொர்த்ததும் அருணொவின் மீது கைொ ம்தொன் வந்தது ட்படன்று கசொ ொவில் இருந்து எழுந்த சத்யன் “ அருணொ நீ பசொல்ற எதுவுகம நடக்ைொது, நீ ைிளம் லொம்” என்று பசொல்லிவிட்டு வொசகல கநொக்ைி கைைொட்டினொன் அருணொவும் தன்மொனம் மிக்ைவள் தொகன அவன் பசொன்ன அடுத்த விநொடி எழுந்து “ அப்க ொ நொன் பசொன்ன எகதயுகம நீங்ை யொருகம நம் கல, இட்ஸ் ஓகை, நொன் ைிளம்புகறன், எகத, எப் டி, என்ன பசய்யனும்னு எனக்குத் பதரியும்” என்று ட்படன்று கூறிவிட்டு வொசகல கநொக்ைி நடந்தொள் யொருகம அவகள தடுக்ைவில்கல, ரொஜதுகர மட்டும் கயொசகனயுடன் அருணொகவகய ொர்த்துக்பைொண்டிருந்தொர், அதன் ிறகு அந்த வடீ்டில் எல்லொகம இயல்பு மொறொமல் அப் டிகய நடந்தது, ஆனொல் மனதுக்குள் ஒவ்பவொருவருக்கும் ஒவ்பவொரு விதமொன உணர்வுைள், மொன்சிக்கு அருணொ ஏதொவது கைஸ் க ொடுவொங்ைகளொ என்று யம்,, சத்யனுக்கு அருணொ நிச்சயமொ பதொைில் ரீதியொை தன்கன டொர்ச்சர் ண்ணுவொகளொ என்று உணர்வு, அய்கயொ நல்லொருந்த குடும் த்தில் இப் டிபயல்லொம் நடக்குகத என்று அன்றொடம் ஆயிரம் ைடவுகள கவண்டினொள் பூங்கைொகத, ஆனொல் ரொஜதுகர மட்டும் எதற்கும் அஞ்சொமல் தன்கவகலைகள ொர்த்த டி இருந்தொர் த்மொவும் பைௌதமும் பவளியூரில் இருந்ததொல் பூங்கைொகத அவர்ைளுக்கு க ொன் மூலமொை தைவல் பசொன்னதும், த்மொ உடகன தட்டத்துடன் ரொஜதுகரக்கு க ொன் பசய்து க சினொள், அவர் பசொன்ன தைவல்ைள் அவளுக்கு திருப்தியொை இருக்ைவும் “ உங்ைளுக்கு என்ன கதொணுகதொ அதன் டி பசய்யுங்ை மொமொ” என்று கதரியமொை கூறி க ொகன கவத்தொள் , அந்த வொரம் முழுக்ை எந்தவித அசம் ொவிதமும் இல்லொமல் அகமதியொை க ொை, ஞொயிற்றுக்ைிைகம ைொகல சத்யன் கையில் ைொ ி ைப்பும் மறுகையில் க ப் ருமொை

சொவைொசமொை கசொ ொவில் அமர்ந்திருக்ை, மொன்சி க ப் ரில் தகலப்பு பசய்திகய ொர்க்கும் சொக்ைில் அவன்மீது சொய்ந்து அமர்ந்திருந்தொள், பூங்கைொகத ைொகல டி னுக்ைொை ைிச்சனில் சகமயல்ைொரருடன் க சிக்பைொண்டு இருக்ை, ரொஜதுகர கதொட்டத்தில் இருக்கும் விகளயொட்டு திடகல எப் டி மொற்றியகமப் து என்று க ரன்ைளுடன் தீவிர ஆகலொசகனயில் ஈடு ட்டிருந்தொர், அப்க ொது வடீ்டின் க ொர்ட்டிகைொவில் அருணொவின் ைொர்வந்து நிற்ை கையில் ஒரு ப ரிய க க்கும் , ின்னொல் வந்த டிகரவர் இரண்டு சூட்கைஸ்ைகளயும் எடுத்துவருவகத கதொட்டத்தில் இருந்த டிகய ொர்த்துவிட்டு ரொஜதுகர தனக்குள் புன்னகைத்த டி வடீ்டுக்குள் வந்தொர் குமொர் ப ட்டிைகள ொலில் கவத்துவிட்டு ணிவுடன் நிற்ை, அவர்ைகள ொர்த்துவிட்டு சத்யனும் மொன்சியும் திகைப்புடன் எழுந்துவிட்டனர், ரொஜதுகர சொவைொசமொை வந்து கசொ ொவில் அமர்ந்து “ என்னம்மொ அருணொ ப ட்டிபயல்லொம் எடுத்துட்டு வந்திருக்ை” என்று கைட்டொர், அவர் குரலில் இதுவகர இல்லொத சிகனை ொவம் தன் கையில் இருந்த க க்கை ைீகை கவத்துவிட்டு தனது கதொளில் இருந்த கைப்க கய திறந்து அதிலிருந்து ைணமொன ஒரு ைவகர எடுத்த அருணொ அகத ரொஜதுகரயிடம் பைொடுக்ை, “ என்ன ைவர்ம்மொ இது” என்று கைட்டுவிட்டு கையில் வொங்ைினொர் ரொஜதுகர “ என்கனொட ைம்ப னிைள் சம்மந்தப் ட்ட டொகுபமண்ட்ஸ் அங்ைிள், எல்லொத்கதயும் நீங்ை பைௌதம் அண்ணொ, சத்யன், மூனுக ரும் ைவனிச்சுக்ைனும்னு திகனந்து வருஷத்துக்கு வர் எழுதி எடுத்துட்டுட்டு வந்திருக்கைன், அதன் ிறகு அஸ்வத்தொமன், அ ிமன்யு, அனிருத்தன், மூனுக ர் ைிட்டயும் எல்லொ ப ொருப்புைகளயும் குடுத்துடனும் அதுவகரக்கும் நீங்ை மூன்றுக ரும் தொன் எல்லொவற்றுக்கும் ைொர்டியன்,, அப்புறம் நொன் இருந்த வடீ்கட ைம்ப னி பைஸ்டவுைொ மொத்திட்கடன், எல்லொ வருமொனங்ைகளயும் எப் டி முகறப் டுதுவது என்று விளக்ைமொை எழுதியிருக்கைன் அங்ைிள்” என்றொள் திகைத்துப்க ொய் நின்றிருந்த சத்யன் மொன்சியிடம் வந்து மற்பறொரு ைவகர எடுத்துக்பைொடுத்து “ இது உங்ை பரண்டுக ருக்கும் பரொம் கதகவயொனது, அதொவது நொன் விவொைரத்துக்கு சம்மதிச்சு என்கனொட கைபயழுத்துப் க ொட்ட த்திரம்,, இப்க ொ உங்ைளுக்கும் எனக்கும் எந்த உறவுமில்கல, நொன் யொகரயும் ஏமொத்தவும் இல்கல, இந்த ஒருவொரமொ இகதத்தொன் பரடி ண்கணன், இல்கலன்னொ எப் கவொ இங்கை வந்திருப்க ன் ” என்ற அருணொ மறு டியும் ரொஜதுகரயின் அருைில் வந்து

“ அங்ைிள் இப்க ொ என்கமல உங்ை எல்லொருக்கும் நம் ிக்கை வந்திருக்கும், இனிகமல் நொன் இந்தவடீ்டில் தொன் தங்ைப் க ொகறன், குைந்கதைகள ொர்த்துக்குற ஒரு ைவனர்ைொை, அதொவது ிள்களைகள ொர்த்துக்குற ஒரு ஆயொவொை இருக்ைப்க ொகறன், மொன்சிக்கு சத்யகன ைவனிக்ைத்தொன் கநரமிருக்கும், அப்க ொ நொன் ிள்களைகள ைவனிச்சுக்ைகறன்,எனக்கு தங்ை ஒரு அகறயும் சொப் ொடும் க ொட்டொ க ொதும், என் மைன்ைகள ைவனிச்சுைிட்டு நொன் இங்கைகய இருந்துக்ைிகறன், உங்ை யொருக்கும் இதுல எந்த ிரச்சகனயும் இருக்ைொதுன்னு பநகனக்ைிகறன் ” என்று அருணொ பசொல்ல, அவள் எவ்வளவுதொன் தீர்ைமொை க சினொலும் அவள் குரலில் இருந்த ஏகதொபவொன்று அகனவரின் இதயத்கதயும் உலுக்ைியது,, ிள்களயில்லொதவள் என்ற பசொல் அவகள எவ்வளவு ொதித்திருக்ைிறது என் து அவளின் ஒவ்பவொரு நடவடிக்கையிலும் பதரிந்தது ரொஜதுகர சத்யகனப் ொர்த்தொர், அவன் இகதபயல்லொம் நம் முடியொதவனொை திக் ிரகமயுடன் நின்றொன், ரொஜதுகர தனது ொர்கவகய மொன்சியிடம் திருப் ினொர், அவள் ைண்ைளில் வைக்ைமொன ைனிவு அன்பும் ைண்ணரீொய் ப ொங்ைியது, ஒரு ப ண்ணுக்கு ப ண்ணொய் அருணொவின் உணர்வுைகள புரிந்துபைொண்டு மொன்சி தனது மொமனொரிடம் ொர்கவயொகலகய அனுமதி கைட்ை, அவர் பசய் என் துக ொல ைண்ைகள மூடித் திறந்தொர் மொன்சி க்ைத்தில் இருந்த சத்யனின் கதொகளத் பதொட்டொள், அவன் எதுவுகம க சொமல் கசொ ொவில் ப ொத்பதன்று அமர்ந்தொன், அப்க ொது கதொட்டத்தில் இருந்து ஓடிவந்த ிள்களைள் அருணொகவ ொர்த்துவிட்டு “ ஆன்ட்டி” என்று ஓடிவந்து அருணொவின் ைொல்ைகள ைட்டிக்பைொள்ள,, அருணொ முைபமல்லொம் சிரிப்பும் சந்கதொஷமுமொை அனிருத்தகன தூக்ைி தன் இடுப் ில் கவத்துக்பைொண்டு மற்ற இருவகரயும் ைொல்ைகளொடு கசர்த்து அகணத்துக்பைொண்டொள் அப்க ொது அவர்ைகள பநருங்ைிய மொன்சி “ ஏய் சங்ைளொ இனிகமல் ஆன்ட்டின்னு எல்லொம் கூப் ிடக்கூடொது, ப ரியம்மொன்னுதொன் கூப் ிடனும், இனிகமல் ப ரியம்மொ உங்ைகூடதொன் தங்ைப் க ொறொங்ை, அவங்ை ப ட்டிகய எடுத்துக்ைிட்டு உங்ை ரூமுக்குப் க்ைத்து ரூம்ல எடுத்துட்டுப் க ொய் கவங்ை” என்று ிள்களைளுக்கு பசொல்ல, மூவரும் ஒகர கைொரசொை “ ய் ப ரியம்மொ இனிகம எங்ைகூடகவ இருக்ைப்க ொறொங்ை” என்று குதித்த டி சக்ைரம் கவத்த அருணொவின் ப ட்டிைகள தள்ளிக்பைொண்டு க ொனொர்ைள்,

அருணொ மொன்சிகய ொர்த்து ைண்ைலங்ைி கைபயடுத்துக் கும் ிட, மொன்சி அவள் கைகயப் ிடித்து “ என்ன அக்ைொ இபதல்லொம்” என்று அவகள அகைத்துக்பைொண்டு ிள்களைளுக்கு க்ைத்து அகறக்கு அகைத்து க ொனொள் ரொஜதுகர திருப்தியொன ஒரு புன்னகையுடன் அங்கை நின்றிருந்த குமொரின் கதொளில் கைப்க ொட்டு “ ம் உன் க ர் என்னப் ொ?” என்று விசொரித்த டி பவளிகய க ொனொர் இருதரப் ிலும் கசதமின்றி ிரச்சகன சுமுைமொை முடிந்ததில் மைிழ்ந்து க ொன பூங்கைொகத என்ன இனிப்பு பசய்யலொம் என்று கயொசித்த டி சகமயலகறக்குள் க ொனொள் கையில் ஆறிப்க ொன ைொப் ி ைப்புடன் அப் டிகய அமர்ந்திருந்தொன் சத்யன்,, இது நடந்த நொற் தொவது நொள் கைொகவயின் மிைச்சிறந்த மைப்க று மருத்துவமகனயின் வளொைத்தில் ரொஜதுகர குறுக்கும் பநடுக்குமொை நடக்ை, பூங்கைொகத க ரன்ைகள க்ைத்தில் அமர்த்திக்பைொண்டு தட்டத்துடன் அமர்ந்திருந்தொர்,, குமொர் கைன்டீனில் இருந்து வொங்ைிவந்த ிஸ்பைட் ொக்பைட்ைகள ிரித்து ிள்களைளுக்கு சொப் ிட பைொடுத்த டி பநொடிக்பைொருதரம் கல ர் ரூம் வொசகலப் ொர்த்த டி இருந்தொன் கல ர் ரூமில் மொன்சி வலியொல் துடிக்ை, அருணொ ஒரு க்ைமும் சத்யன் மறு க்ைமும் நின்றுபைொண்டு மொன்சிகயவிட அதிைமொை துடித்து ைண்ணரீ் விட்டுக்பைொண்டு இருந்தனர், மொன்சியின் ைொல்ைளுக்கு நடுகவ ைவிழ்ந்திருந்த ப ண் டொக்டர் நிமிர்ந்து ொர்த்து “ ஏன் சத்யொ என்ன இது உங்ை பரண்டு க கரொட பதொல்கலயொ க ொச்சு, குைந்கத ப த்துக்குற மொன்சிகய ஓரளவுக்கு அகமதியொ இருக்ைொங்ை, நீங்ை பரண்டுக ரும் என்னன்னொ வந்ததுலருந்து ைண்கண ைசக்ைிைிட்டு எங்ைகள படன்ஷன் ஆக்குறஙீ்ை” என்று சத்யகனயும் அருணொகவயும் ொர்த்து எரிச்சலுடன் பசொல்ல,,, சட்படன்று தனது ைண்ணகீர முந்தொகனயொல் துகடத்த அருணொ,, “ சத்யொ ஏன் இப்க ொ ைண்ைலங்குற, மொன்சிக்கு ஒன்னும் ஆைொது, நீ கவனொ பைொஞ்சகநரம் பவளிய இரு நொன் மொன்சி கூட இருக்ைிகறன்” என்று அருணொ பசொல்ல தகலயகசத்து மறுத்த சத்யன் “ இல்கல அருணொ மொன்சிக்கு படலிவரி ஆகும்க ொது நொன் கூடகவ இருக்ைனும், இல்கலன்னொ பரொம் வருத்தப் டுவொ, நொன் இங்கைகய இருக்கைன் நீ கவனொ பவளிய க ொய் சங்ை ஏதொவது சொப் ிட்டொங்ைளொன்னு ொரு ” என்று பசொன்னதும் “ ஆமொம் ைொகலயிகலகய எதுவும் சரியொ சொப் ிடகல சத்யொ,, நொன் க ொய் சங்ைகள ொர்க்ைிகறன்” என்று அவசரமொை பவளிகய ஓடினொள் அருணொ

அவகளப் ொர்த்ததும் ர ரப்புடன் பநருங்ைியவர்ைகள “ இன்னும் குைந்கத ிறக்ைகல” என்று தைவல் கூறிவிட்டு மைன்ைகள அருகை க ொனொள் ிள்களைகள ிஸ்பைட் சொப் ிடகவத்து தண்ணரீ் குடிக்ை கவத்தவள் “ ொப் ொ ிறந்ததும் ொர்த்துட்டு நொபமல்லொம் தொத்தொ கூட வடீ்டுக்கு க ொைலொம், அப் ொவும் ொட்டியும் மட்டும் அம்மொ கூட இருப் ொங்ை, இங்கைகய இருக்கைன்னு ிடிவொதம் ண்ணக்கூடொது சரியொ?” என்று மைன்ைளுக்கு பசொல்லிவிட்டு மறு டியும் அகறக்குள் பசல்ல எழுந்தவகள அப்க ொதுதொன் வந்த த்மொ வந்து ற்றிக்பைொண்டொள் “ என்னொச்சு அருணொ? டொக்டர் என்ன பசொல்றொங்ை?” என்று தட்டத்துடன் வினவினொள் “ இன்னும் த்து நிமிஷத்துல ஆயிடும்னு டொக்டர் பசொன்னொருக்ைொ, இந்த சத்யொ கவற அங்கைகய நின்னு ைண்கண ைசக்குது டொக்டர் திட்டுறொங்ை” என்று அருணொ த்மொவிடம் பசொல்ல “ அவன் எப் வுகம இப் டித்தொன் மொன்சிக்கு ஒன்னுன்னொ தொங்ைமொட்டொன்” என்ற த்மொ பூங்கைொகதயின் அருைில் க ொய் அமர்ந்தொள் அப்க ொது கல ர் அகறக்குள் இருந்து “ அம்மொ” என்ற மொன்சியின் அலறல் கைட்ை, அகதத் பதொடர்ந்து குைந்கதயின் அழுகுரல் கைட்டது, அதற்கு கமல் ப ொறுக்ைமுடியொமல் அருணொ அவசரமொை அகறக்குள் ஒடினொள் அவகளப் ொர்த்ததும் சத்யன் ைண்ைலங்ை “ அருணொ ப ண்குைந்கத ிறந்திருக்கு” என்று சந்கதொஷமொை கூறினொன் நர்ஸ் குைந்கதகய துகடத்து துணியில் சுற்றி எடுத்துவந்து அருணொவிடம் நீட்ட, அருணொ ைண்ைள் ைண்ணரீில் தத்தளிக்ை சத்யகனயும் மொன்சிகயயும் ொர்த்தொள், மொன்சி முைத்தில் ைகளப்புடன் ைண்ைகள மூடித்திறந்து ‘வொங்குங்ை’ என் து க ொல் ஜொகடபசய்ய,, “ குைந்கதகய வொங்கு அருணொ” என்றொன் சத்யன் அருணொ நடுங்கும் கைைளுடன் அந்த ச்சிளம் குைந்கதகய வொங்ைி தன் பநஞ்கசொடு அகணத்தொள், ிறகு குைந்கதயின் முைத்கதப் ொர்த்துவிட்டு மறு டியும் நிமிர்ந்து சத்யகனப் ொர்த்து “ அன்னலட்சுமி அம்மொ வந்து ிறந்திருக்ைொங்ை சத்யொ” என்று கூற,, சத்யனும் ஆமொம் என்று தகலயகசத்தொன் நர்ஸ் சத்யன் அருணொ இருவகரயும் பவளிகய க ொைச்பசொல்ல, சத்யன் மொன்சியின் பநற்றியில் அழுத்தமொை ஒரு முத்தத்கத தித்துவிட்டு பவளிகய வந்தொன்,,

அருணொ மைகள பநஞ்கசொடு அகணத்த டி அகறயிலிருந்து பவளிகய வந்தொள்,, மலடி என்ற அருணொவின் வொழ்க்கைக்கு இன்பனொரு சு ஸ்வரமொய் அன்னலட்சுமி வந்து ிறந்திருந்தொள்

" என் வொழ்க்கையின் ைவிகதைளில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு நிலவு இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் நிம்மதியில்...

" எப்ப ொழுதும் ஒரு புல்பவளி இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் பதய்வைீத்தில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு குைந்கதயின் உள்ளங்கை இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் அச்சத்தில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு பூகனயின் ைண் இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் விடியலில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு பசங்ைதிரின் சிவப்பு இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் ஓய்வில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு அடிவொன கமைம் இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் அவசரத்தில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு அடர்ந்த புழுதி இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் சுைங்ைளில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு உகைப் ொளியின் வியர்கவ இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் தத்துவத்தில்..

" எப்ப ொழுதும் ஒரு கதன்கூடு இருக்ைிறது!

" என் வொழ்க்கையின் புன்னகையில்..

" எப்ப ொழுதும் இருக்ைின்றது,

" ஒரு மைகலயின் ஆனந்த சிரிப்ப ொலி!!