Maryjo, dziękujemy za wszystko….

2

Z ŻYCIA PARAFII…

Chrzty św.: Antoni Makieła (5.07), Nikodem Szymon Lewandowski (12.07), Mateusz Malinowski (12.07), Maksymilian Czarnowski (18.07), Patrick Dawid Orłowski (31.07), Wojciech Jan Piepiora (1.08), Kornelia Kinga Zmuda Trzebiatowska (1.08), Lena Sobczak (8.08), Lilianna Cupa (16.08)

Zapowiedzi przedślubne: Daria Zacharska (Pawłowo) i Wojciech Drwęcki (Stare Pieścirogi k. Nasielska)

Śluby: Anna i Wiesław Gierszewscy (25.07), Natalia i Paweł Cupa (15.08), Barbara i Rafał Sołtyk (22.08), Ewa i Tomasz Grochowscy (29.08)

Zmarli: Maria Łangowska (17.07), Damian Jasinski (27.07)

Wydarzyło się…

2.07 – I czwartek miesiąca. Odwiedzanie chorych. Adoracja Naj-świętszego Sakramentu przez całą noc i następny dzień. 3.07 – I piątek miesiąca. 5.07 – „Żywy Różaniec”. 6 – 11.07 – Pielgrzymka autokarowa: „Pod ochroną świętych pa-tronów” /organizatorzy: p. Renata Śledź i p. Arleta Bartos/. 13.07 – Dzień Fatimski. 16.07 – Matki Boskiej Szkaplerznej. 20.07 – Podziękowanie za piękną służbę Pani Lucynie i „Szczęść Boże” dla Pani Bernadety. 2.08 – „Żywy Różaniec”. 6.08 – I czwartek miesiąca. Odwiedziny chorych. Adoracja Naj-świętszego Sakramentu przez noc i następny dzień. 13.08 – Dzień Fatimski. 15.08 – Wniebowzięcie NMP /Matki Boskiej Żniwnej/. 17.08 – Wspominanie urodzin ks. proboszcza (wielki dzięki za piękne życzenia, modlitwy i kwiaty!).

Nr 8 - 9 Sierpień – Wrzesień 2015 115 - 116 (161 - 162)

Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Mikołaja w Pawłowie

3

„Przez wszystko do mnie przemawiałeś Panie…”

Wakacyjny czas sprzyja pielgrzymkom… na takich szlakach mogliśmy znaleźć się przemierzając różne drogi, trasy…

W dniach 6 - 11.07.2015 r. grupa pielgrzymów z naszej parafii oraz okolic uczestniczyła w pielgrzymce „POD OCHRONĄ ŚWIĘTYCH

PATRONÓW”, nawiedzając różne miejsca kultu świętych. Nasz szlak zawiódł nas najpierw do Kopalni Soli „Wieliczka”.

Wyruszyliśmy na pieszą wędrówkę religijnym traktem - Podziem-nym Szlakiem Pielgrzymkowym noszącym znamienną nazwę „Szczęść Boże”; pielęgnujący wielką tradycję górników, którzy – świadomi niebezpieczeństw pracy pod ziemią – uciekali się zaw-sze do Boga o pomoc oraz wzywali wstawiennictwa Świętych Pa-tronów, Opiekunów ciężkiej pracy górniczej. Wyrazem tej wiary jest kult św. Kingi, głów-nej Patronki kopalni, św. Antoniego Padewskiego, św. Klemensa i św. Barbary.

Na szlaku podziwialiśmy wspaniałe kaplice, wykute w soli sakralne rzeźby, unikal-ne widoki, piękne komory, ko-rytarze i przejścia.

Mogliśmy dostrzec nie tylko cuda natury, jakich w kopalni soli nie brakuje, ale także świadectwo głębokiej wiary ludzi, którzy przez wieki pra-cowali w tej kopalni i stworzyli wspaniałą kulturę górniczą opartą na wartościach chrze-ścijańskich.

Tutaj wiara daje siłę na każdy kolejny krok.

Msza św. w Kaplicy Św. Jana Pawła II.

4

Punktem kulminacyjnym wędrówki pod ziemią była Mszą św., którą sprawował nasz ksiądz proboszcz Brunon w kaplicy św. Ja-na Pawła II, w najgłębiej na świecie położonej świątyni poświęco-nej Papieżowi.

Ten wyjątkowy Papież pielgrzym przez cały pontyfikat przemie-rzał świat by spotykać się z ludźmi wskazując na to co ich łączy, uczy miłości, szacunku o wybaczania – teraz my, pielgrzymi, mo-żemy przychodzić do niego, wracając do uniwersalnych i ponad-czasowych wartości, które głosił.

Pielgrzymka to czas łaski, oderwanie się od codzienności, aby być bliżej Boga. Podziwiać Jego dzieła mogliśmy również w od-wiedzonym przez nas Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie. Św. Jan Paweł II powiedział: "Człowiek tęskni za spotkaniem z Bogiem, a pielgrzymki kierują jego myśl ku przystani, do której może zawinąć na szlaku swo-ich religijnych poszukiwań…”.

Mieliśmy również okazję modlitwy przed relikwiami świętej Faustyny Kowalskiej w Sanktuarium Miłosierdzia Bo-żego w Krakowie – Łagiewni-kach. Tutaj mogliśmy odrzucić strach i przekonanie, że sobie nie poradzimy m.in. na kolej-nych szlakach. Wystarczy "Je-zu ufam Tobie"... i nie potrzeba nic więcej... Przyszedł czas na spotkanie, przyszedł czas by podziwiać Jego dzieła, odkry-wać Jego ślady i pokrzepić du-cha.

Na pierwszy nocleg podąży-liśmy do Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Kalwarii Zebrzy-dowskiej.

Msza św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Kalwaryjskiej.

5

Tam przed obliczem Kalwaryjskiej Pani mogliśmy powierzyć swoje podziękowania oraz prośby.

Kolejnego dnia nasze kroki wiodły nas „Dróżkami Pana Jezu-sa”, wzorowanymi na obchodach jerozolimskich, pod specjalnym rytuałem nabożeństwa, składający się z odpowiednich rozmyślań, modlitw i pieśni odmawianych (śpiewanych) kolejno przy 28 sta-cjach Męki Pańskiej. Mogliśmy poznać walory duchowe tego miej-sca, kontemplować tajemnice wiary, wejść w dający moc satysfak-cji trud odkrywania tajemnic tej „Polskiej Jerozolimy”. Niezapo-mniane będą wspomnienia pielgrzymów, którzy część drogi prze-byli w sporządzonym z gałązek wieńcu na głowie, wchodzili na ko-lanach po „gradusach” – schodach prowadzących do pałacu Piłata – i całowania relikwii Ziemi Świętej wmontowanych w stopnie, przeprawy boso przez Cedron czy też wnoszenia z sobą kamienia podczas podejścia na Górę Ukrzyżowania. Św. Jan Paweł II o Kalwarii mówił, że „tu można się zanurzyć w rezerwuarze wiary, nadziei i miłości”. I my mogliśmy tego doznać… magii tego miej-sca u progu polskich Beskidów.

Na kalwaryjskich dróżkach.

6

Nie tylko w Kalwarii podziwialiśmy piękne krajobrazy, ale rów-nież podczas kolejnych dni.

Spacerowaliśmy w dolinie słynącej z pięknego i różnorodnego krajobrazu, która jest określana jako jeden z cudów tatrzańskiej przyrody – Dolinie Kościeliskiej. Obejrzeliśmy m.in. Bramę Kanta-ka - skalne zwężenie położone kilkaset metrów od wylotu doliny, na skutki wiatru halnego z grudnia 2013 r., w bacówce na Wyżniej Kirze Miętusiej posmakowaliśmy oscypków i żętycy, a odpocząć mogliśmy w Schronisku Górskim im. Walerego Goetla na Hali Or-nak.

Na Hali przed Ornakiem.

Tutaj mogliśmy również natknąć się na obiekty tzw. małej architek-tury sakralnej, m.in. na Zbójnicką Kapliczkę czy Krzyż Wincentego Pola.

7

Jeden dzień spędziliśmy na Słowacji, w Tatrach Wysokich. Za-częliśmy od zwiedzania Jaskini Bielskiej. Zdumiewa jej wielkość, piękna szata naciekowa – fantazyjne stalaktyty, stalagmity, drape-rie i urokliwe jeziorka jaskiniowe. W sercach pielgrzymów pozo-stanie ona długo w pamięci, nie tylko poprzez śpiew ulubionej pie-śni Św. Jana Pawła II „Barki” w jednej z komór o doskonałej aku-styce. Mogliśmy patrzeć na siebie jak na wędrowców – dzisiej-szych pielgrzymów, którzy wcale nie muszą błądzić.

Następnie udaliśmy się do Starego Smokowca u podnóża Tatr Wysokich, aby wyjechać kolejką linowo-terenową na Hrebienok i podejść do Wodospadów Zimnej Wody, które przepływają przez liczne formacje przyrodnicze tworząc przepiękne katarakty. Widoki w przepięknej okolicy ujmowały swoją malowniczością, kaskady urzekały.

Kolejny spacer odbyliśmy doliną położoną najbliżej Zakopanego – Doliną Białego, piękną pod względem krajobrazowym, z malow-niczymi wodospadami.

Zwiedziliśmy najstarszy zakopiański cmentarz na "Pęksowym Brzysku" nazywany także "Cmentarzem Zasłużonych”. Znajduje się tu około 200 mogił, w wielu z nich spoczywają wielkie nazwiska ważne dla Zakopanego, Tatr, a często i dla kraju.

Podziwialiśmy zabytkową drewnianą architekturę zakopiańską, m.in. słynną willę Koliba /siedziby Muzeum Stylu Zakopiańskiego im. Stanisława Witkiewicza/.

Widok z Gubałówki.

8

Panoramę Tatr w całej okazałości oglądaliśmy po wjeździe ko-lejką krzesełkową na Gubałówkę na Polanie Szymoszkowej oraz położone u ich stóp Zakopane.

Możemy powtórzyć za św. Janem Pawłem II: „Ilekroć mam możność udać się w góry i podziwiać górskie krajobrazy, dziękuję Bogu za majestat i piękno stworzonego świata. Dziękuję Mu za Jego własne piękno, którego wszechświat jest jakby odblaskiem, zdolnym zachwycić wrażliwe umysły i pobudzić je do uwielbienia Bożej wielkości. W górach znajdujemy nie tylko wspaniałe widoki, które można podziwiać, ale niejako szkołę życia. Uczymy się tutaj znosić trudy w dążeniu do celu, pomagać sobie wzajemnie w trud-nych chwilach, razem cieszyć się ciszą, uznawać własną małość obliczu majestatu i dostojeństwa gór”.

Nie zawsze potrzeba szczególnych miejsc, by swoje myśli skie-rować do Boga, jednak czasem dobrze znaleźć się na konkretnej drodze, aby dotrzeć w rejony zamieszkane przez Niego i zadziwić Go swoją obecnością… Mieliśmy za co dziękować...

Tę wdzięczność mogliśmy okazać w najważniejszych momen-tach każdego dnia – w czasie Eucharystii, duchowego spotkania z Chrystusem, w którym wszyscy się z Nim jednoczą.

Jezus wiele razy podkreślał „Jestem Drogą, Prawdą i Życiem”. W czasie wędrówki staraliśmy się więc odkryć Jezusa - naszą Drogę, pogłębić ją jeszcze.

W czasie pobytu w górach byliśmy w szczególnych miejscach, które nas umacniały duchowo. Jest tam piękno Stwórcy naszego, spokój, bliskość nieba…

Miejsca Mszy św. były dla nas wyjątkowe: Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej na Krzeptówkach, zbudowanego jako wotum za ocalenie Jana Pawła II po zamachu w 1981 roku czy „Stary Ko-ściółek” Matki Boskiej Częstochowskiej oraz Kościół Św. Józefa w Stasikówce.

Codziennie mieliśmy okazję oglądać piękno Tatr, z dumnie gó-rującym Giewontem. Niezwykle wspominać będziemy różne atrak-cje: przejazd wozami konnymi, ognisko pełne wspólnego śpiewu i niezwykłej atmosfery wspólnotowej, czy występ kapeli góralskiej, gawędziarzy wzbogacających zabawę o wesołe góralskie klimaty pełne humoru, wspólnych śpiewów i tańca…

9

Msza św. w Kościele św. Józefa w Stasikówce.

Każda pielgrzymka to podziękowanie Matce Bożej za opiekę nad rodziną, prośby o łaskę zdrowia… Uwieńczeniem wspólnego pielgrzymowania było pokłonienie się przed obliczem „Czarnej Madonny” - wizyta w Sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej i Msza św. w kaplicy Cudownego Obrazu.

Mogliśmy Jasnogórskiej Pani podziękować za otrzymane łaski, a także powierzyć Matce Bożej swoje osobiste sprawy. W czasie pielgrzymki, każdy z nas mógł odetchnąć od szarej rzeczywistości i skupić się na własnych myślach, modlitwach. Emocje i doświadczenia, jakie zdobyliśmy, pozostaną na długo i w życie każdego z nas wniosły cząstkę czegoś nowego, wiele wspomnień, do których chce się wracać przy każdej możliwej oka-zji. Nie jest istotne czy ktoś jechał po raz pierwszy, czy kolejny raz. Liczą się chęci, miłość i to, z jakim nastawieniem ruszamy i wra-camy. Nie mam wątpliwości, że takie pielgrzymki mają sens i wno-szą ogromną wartość w życie człowieka pod względem ducho-wym.

10

Msza św. w Kościele Matki Boskiej Częstochowskiej.

Nasz czas był dla nas nieubłagany, wypełniony po brzegi. Nawiedzić tyle ważnych uświęconych miejsc, w tak krótkim czasie było nie lada wyczynem organizacyjnym.

11

Udało nam się to choć czasem sił brakowało, pot oczy zalewał i jeszcze towarzyszył nam piekielny upał. Zachwycały nas dzieła Boże i dzieła rąk i umysłów ludzkich. Urzekało nas piękno maje-statycznych gór, zróżnicowane krajobrazy… Wróciliśmy utrudzeni, z ogromnym bagażem przeżyć duchowych, pięknych wrażeń i do-znań, naładowani Bożą energią. To co przeżyliśmy warte było te-go potu i utrudzenia.

Ta pielgrzymka to niewątpliwie piękny czas, wiele wspomnień, chwile spędzone ze wspólnotą… to głęboki oddech wiary, nadziei i miłości.

Pokazuje jak ważna jest postawa wobec siebie i drugiego czło-wieka – pielgrzyma, gospodarza, przewodnika, kierowcy… wyzwa-lająca w sobie chęć czynienia dla bliźniego czegoś dobrego…

Wielkie podziękowania należą się naszym „prowadzącym”, wśród których mieliśmy: ks. Brunona - prowadzącego Eucharystie, dającego duchowe wsparcie, p. Arletę - pasjonatkę śpiewu i modli-twy, p. Magdę - przewodniczkę na górskich szlakach, kierowcę p. Sebastiana, który z pasją umiał „dzielić się drogą”, czy też nie-zwykle oddanych gospodarzy pp. Annę i Bronisława Skupień z Po-ronina.

Możemy być szczęśliwi, że dane było nam przeżyć te miejsca w niezwykły sposób…

W czasie tej pielgrzymki wielu z nas przeżyło bardzo osobiste momenty, kiedy zdawaliśmy sobie sprawę, że są w naszym życiu pewne znaki, z obecności których nawet nie zdawaliśmy sobie wcześniej sprawy. Zabraliśmy w naszą podróż wiele intencji, wła-snych i tych, o które prosili nas inni.

Wszystkim uczestnikom należą się podziękowania za wspólne przeżywanie wiary, doświadczenia wspólnoty, ten wspólny czas niósł dobro i niech niesie dobro…

Bóg zapłać wszystkim za niezwykłe wsparcie!

Mogę napisać za C.K. Norwidem: „Przez wszystko do mnie przemawiałeś – Panie…:.

Opracowanie: Renata Śledź

12

„Niech nasza droga będzie wspólna.

Niech nasza modlitwa będzie pokorna. Niech nasza miłość będzie potężna.

Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać”

/Św. Jan Paweł II/

Sprawy duszpasterskie można załatwiać po każdej Mszy św. lub w Plebanii (tel. 39-795-75).

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA PW. ŚW. MIKOŁAJA W PAWŁOWIE K. CHOJNIC

www.parafiapawlowo-pelplin.pl Opracowanie: ks. B. Lubiński, R. Śledź, skład i druk: drukarnia STANDRUK, Chojnice, 52 3971686