MELBOURNE TO BE WILDD e s t a d m a g h e t d a n w e l n i e t t o t h o o f d s t a d v a n A u s t r a l i ë h e b b e n g e s c h o p t ( q u i z v r a a g ! ) e n b i j o n s v o o r a l b e k e n d s t a a n a l s d e h e i m a t v a n d e Neighbours: ‘ Ma r v e l l o u s Me l b o u r n e ’ s c o o r d e d e v o o r b i j e v i e r j a a r h e t h o o g s t i n d e f a m e u z e l i j s t v a n T h e Ec o n o m i s t m e t d e m e e s t l e e f b a r e s t e d e n t e r w e r e l d . T r e n d y , m o o i , g r o e n e n fi t , d e s t a d b l i j k t h e t e f f e c t i e f a l l e m a a l .

TEKS T EN F O TO’S D I ETE R MOEY AE RT

RREIZEN

MELBOURNE

AUSTRALIË

MELBOURNE

AUSTRALIË

Een Melbourne-ervaring begint al in de bus of taxi die je van de luchthaven naar het Central Business District (CBD) brengt, waar de meeste hotels gelegen zijn. Al van ver zie je hoe fotogeniek de skyline van deze stad is. En als je het niet ziet, zal de chauffeur je er zeker attent op

maken, op de typisch Australische, speelse manier: ‘Is dit niet de mooiste stad die u ooit gezien heeft?’ Vervolgens noemt hij in één adem alle evenementen op die deze plek weet te organiseren: sportwedstrij-den, modeweken, muziekoptredens, gastronomische festivals, tot een schrijversweek, een bodybuilderhap-pening en een comedyfestival toe. Om ten slotte, naar adem happend, te besluiten: ‘We zijn gewoon the best.’

ROY A L A RC A DEMoeilijk om daar nog iets tegen in te brengen, want daar is het hotel al – en bovendien kamp je waar-schijnlijk met een stevige jetlag. Laat die er je niet van weerhouden om Melbourne meteen te verken-nen. Begin met een wandeling langs de zuidelijke oever van de Yarra-rivier, waar je een prima zicht op de skyline van de stad hebt. ‘This will be the place for a village’, zei John Batman, Tasmaanse zoon van een Britse veroordeelde, toen hij hier in mei 1835 voet aan wal zette. Voor vijftig pond bloem en een handvol spiegels en dekens snoepte hij 2.400 vierkante kilo-meter grond af van het Wurundjerivolk, de plaatse-lijke Aboriginalstam. Hij doopte de plek vervolgens ‘Batmania’. Zelfs in dit uitgestrekte land bleven zijn capriolen echter niet onopgemerkt, want de Britse koningin Victoria stuurde een delegatie vanuit Sydney om orde op zaken te stellen. Batmania heette voortaan ‘Melbourne’, genoemd naar de toenmalige Britse pre-mier William Lamb, van het graafschap Melbourne in Derbyshire. De stad werd ingedeeld volgens het ‘Hoddle Grid’, een rechthoekig patroon van een hele bij een halve mijl groot, waarin de percelen netjes waren afgebakend. Het is onmogelijk om te verdwa-len in dit raster. Je vindt er de belangrijkste winkelstraten, waaron-der Little Collins Street, en struikelt er over straat- cafeetjes waar de koffie om het lekkerst wordt opge-diend. Sta ook zeker eens stil bij een van de vele geta-lenteerde straatmuzikanten die de drukke winkel-straten opluisteren met leuke deuntjes. Hotspot op het middaguur zijn de arcades: prachtige, victori-aanse winkelgalerijen waar zakenlui zij aan zij komen

lunchen met toeristen, en waarin ook veel aardige winkeltjes verstopt zitten. Oorspronkelijk was de in 1869 gebouwde Royal Arcade bedoeld als alternatief voor Elizabeth Street, die ’s winters overstroomde bij gebrek aan een degelijke riolering, en in de zomer te stoffig was voor Melbournes hoge burgerij. Via de Royal Arcade kun je naar de Block Arcade, gebouwd in 1891. In lang vervlogen tijden was ‘doing the block’ een van de favoriete bezigheden van welgestelde Melburnians.

LEON SA TA NOV IC HWelgesteld waren ze zeker, want dankzij de ontdek-king van goudmijnen in deelstaat Victoria, in het midden van de negentiende eeuw, was Melbourne op een bepaald moment de rijkste stad ter wereld. De Royal Exhibition Building, ten noordoosten van het CBD, is een typische illustratie van de rijkdom die de goldrush met zich meebracht. Dit paleis vormde het vlaggenschip van de wereldtentoonstelling in 1880, die acht maanden lang liep en meer dan een miljoen bezoekers kreeg. De grandioze koepel ervan is gemo-delleerd naar die van de kathedraal van Firenze, en de Duitse rondbogenstijl en de Italiaanse renaissance-stijl vormden samen de inspiratie voor de rest van het bouwwerk. De Royal Exhibition Building is, samen met de Eiffeltoren in Parijs, een van de laatste voorbeelden van de exuberante tentoonstellingsarchitectuur uit de negentiende eeuw. Helaas bleef Melbournes mooie liedje niet duren. Toen de Victoriaanse goudaders aan het eind van de achttiende eeuw leegliepen, ver-dween ook de welvaart van de stad. Sydney nam de rol van financiële hub over. Die degradatie bleek zowel een vloek – want sindsdien speelt Melbourne tweede viool achter Sydney – als een zegen. Waar ginder veel negentiende-eeuwse gebouwen plaats ruimden voor kantoren, bleven hier veel prachtige victoriaanse, edwardiaanse en art-decogebouwen intact. Vlak bij de Royal Exhibition Building vind je Fitzroy. Tien jaar geleden bleven Melburnians hier liever weg, maar sinds de ongure figuren van weleer er de aftocht blie-zen en plaats ruimden voor jonge gezinnen en ambi-tieuze ondernemers, is het Melbournes hipste buurt geworden. In Brunswick Street steken kleine bars en restaurants elkaar naar de kroon en in Gertrude Street vind je designerboetieks, platen- en boeken-winkels en kunstgaleries. Deze twee straten vormen Fitzroys kloppende hart. Wij nemen een heerlijk ont-bijt in Birdman Eating, laten ons haar knippen in

54

»

E

CITYTRIPPEN DOWN-UNDER

gIds

55

56

57

de vintagewinkel Pickings & Parry, shoppen in The Standard Store en drinken een lokaal gebrouwen bier in Naked For Satan, een van Melbournes vele rooftop-bars. Die opmerkelijke naam zou verwijzen naar een lokale legende, over de Russische immigrant Leon Satanovich die wodka stookte in de opslagplaats waar de bar zich nu bevindt. Omdat het er zo warm was, droeg hij enkel een onderbroek, en wie een flesje ille-gaal gestookte wodka wilde, vermeldde de zin ‘Let’s get naked for Satan’ aan de deur.

S TREETA RTVoor je je verder in Melbournes opwindende nacht-leven stort, is een bezoek aan de Night Market van de 130 jaar oude Queen Victoria-marktplaats niet te versmaden. Elke woensdagavond, van midden november tot eind maart, vindt hier een groots opge-zette avondmarkt plaats, met streetfoodkraampjes, muziekpodia en uiteraard de beste landbouwproduc-ten die Australië te bieden heeft. Om het luidst prijzen markthandelaars hun bananen, mango’s, acht soor-ten aardappelen, twintig soorten brood, Tasmaanse brie, kangoeroevlees of struisvogelfilets aan. Passeer na de avondmarkt zeker eens in het atelier van de beste straatartiesten van Melbourne, in Blender Lane. Het aanbrengen van streetart werd vroeger streng vervolgd, maar sinds de stad beseft dat het een van haar vele visitekaartjes geworden is – naast Blender Lane zijn ook Hosier Lane en Union Lane bekend voor graffiti – bloeit de straatkunstscene als nooit tevoren. Een goede manier om een mooie dag in Melbourne af te sluiten, is met een drankje in een hippe water-hole. De smalle laneways van het CBD, kleine, haaks lopende steegjes die het ordelijke patroon van de grid plagerig verstoren, herbergen vaak schitterende bars. Section Eight is er zo eentje, in Tattersalls Lane. De bar zit vervat in een oude container en de rest van het leegstaande perceel is ingericht met houten krat-ten. Een dj draait er klaterende beats, die weerkaat-sen tegen de met graffiti bewerkte muren, terwijl hip geklede barf lies rond je f ladderen en meewie-gen op de muziek. Ook cocktailbar Ferdydurke, vlak naast Section Eight, is een absolute aanrader, net als Cookie, een rooftopbar waar in de zomer ook films

vertoond worden, en het als laboratorium ingerichte Croft Institute, waar wodkadrankjes met plastic spuiten geconsumeerd worden.

LUNA P A RKMelbourne is natuurlijk niet alleen ’s nachts de moeite waard. Een ideale dag in de stad begint met een wan-deling door de uitgestrekte frisgroene Royal Botanic Gardens, waar je op zomeravonden een openlucht-film kunt meepikken in de Moonlight Cinema. Na een saluut aan het herdenkingsmonument van de Anzac-troepen (het Australian and New Zealand Army Corps, dat vocht in de Eerste Wereldoorlog) is een uitgebreid ontbijt in Caffe Panette in South Melbourne niet te versmaden. Wij raden eggs de la

mer aan: gepocheerde eieren op toast, met hollandaisesaus en gerookte zalm. Uitwaaien kan in Saint Kilda, een kustplaatsje op vijf kilo-meter van het CBD, gemak-kelijk bereikbaar met de tram. Deze plek ademt de oude grandeur van een rijk, maar lang vervlogen verleden, een beetje zoals in Oostende. Hier kwamen rijke Melburnians in de negentiende eeuw f la-neren over de pier, waar je nu bij zonsondergang pinguïns kunt zien. In 1912 opende het Luna Park zijn deuren, geïn-spireerd op het pretpark in het New Yorkse Coney Island. De opengesperde mond van een griezelige Mr. Moon vormt nog steeds de ingang van het lunapark, van waaruit gere-geld gegil en het geratel van de oude houten achtbaan weer-klinkt. Vlak ernaast v ind je op zomerse donderdagavonden een charmante avondmarkt, met muziek en streetfood-

CITYTRIPPEN DOWN-UNDER

gIds

»

DE STAD WERD INGEDEELD VOLGENS HET ‘HODDLE GRID’, EEN RECHTHOEKIG PATROON VAN EEN HELE BIJ EEN HALVE MIJL GROOT: VERDWALEN IS ONMOGELIJK

gerechten van over de hele wereld. Dat multicul-turele karakter zit diep in Melbournes DNA. Na de Tweede Wereldoorlog zette Australië zijn deu-ren wagenwijd open voor immigranten, zodat het land zijn bevolkingsaantal en werkkracht wat kon aandikken. Vandaag heeft Melbourne de groot-ste Griekse gemeenschap ter wereld, afgezien van Athene en Thessaloniki. De op één na vaakst voor-komende naam in het telefoonboek, na Smith, is de Vietnamese familienaam Nguyen. Een derde van de stad spreekt Mandarijn. Verder verhuisden ook veel Italiaanse, Maleisische, Indiase, Sri Lankaanse en zelfs Soedanese families naar Melbourne. Elke bevolkingsgroep bracht haar eigen gebruiken mee, wat een grote invloed had op de plaatselijke keuken. Nergens komt die gastronomische smeltkroes meer tot uiting dan tijdens het Melbourne Food & Wine Festival, begin maart. Desgewenst kun je dat eve-nement combineren met het culturele festival White Night, de Avalon Airshow of de Formule 1-race. Melbourne draait zijn hand ook niet om voor de organisatie van een modeweek, een wereldbeker cric-ket, de legendarische Melbourne Cup-paardenrace (‘The race that stops a nation’), de Arnold Classic (een bodybuilderwedstrijd onder auspiciën van niemand minder dan The Terminator) en een comedyfestival. Al die tijd verrast en charmeert Melbourne tot het niet meer leefbaar is. Maar zoals dat lijstje van The Economist aantoont, is het nog nooit zover gekomen.

CITYTRIPPEN DOWN-UNDER

gIds

PRAKTISCH• Vluchten: Emirates vliegt dagelijks van Brussel naar

Melbourne, met een tussenstop in Dubai. In Economy

kost een retourticket 993 euro. Meer info over

vluchttijden en ticketprijzen vind je op www.emirates.

com/be.

• Ideale periode: februari-maart, wanneer de meeste

evenementen plaatsvinden.

• Hotels: het Adelphi, Prince, Lyall en Windsor zijn goede

alternatieven in de middel- tot hogere prijsklasse. YHA

Central of North Melbourne zijn budgetvriendelijke

hostels met een keuze in dubbele slaapkamers of

slaapzalen.

• Bars: Panette (South Melbourne), Time Out

(Federation Square) en Birdman Eating (Gertrude

Street) voor brunch; Naked For Satan (Brunswick

Street), Section Eight, Cookie, Touché Hombre,

Ferdydurke en Croft Institute (CBD) voor drankjes in

een trendy setting.

• Restaurants: MoVida (Flinders Street) serveert tapas,

The Fitz en The Roadhouse (Brunswick Street) zijn

goeie adressen voor moderne Australische gerechten,

Tiamo (Lygon Street) is een schitterend Italiaans

restaurant en Spitiko (Park Street) is het beste Griekse

restaurant. Mensen met een iets duurdere smaak

kunnen dineren in The Fat Duck in het Crown Casino.

einDe

58