moja rura - knis.put.poznan.pl file•marzec 2015•numer 9 • moja rura – magazyn młodego...

M a g a z y n M ł o d e g o I n ż y n i e r a Ś r o d o w i s k a

Czasopismo wydawane przez Koło Naukowe Inżynierii Środowiska Politechniki Poznańskiej

• M a r z e c 2 0 1 5 • N u m e r 9 • M o j a R u r a – M a g a z y n M ł o d e g o I n ż y n i e r a Ś r o d o w i s k a •

Moja Rura

Zielone dachy

Różne źródła energii i wpływ

grubości izolacji w budynkach

Wywiad z prof. dr hab. inż.

Czesławem Oleśkowicz-Popielem

Strona 2 •Marzec 2015•Numer 9 • Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska•

Co się działo od ostatnio

wydanej gazetki ...

W tym numerze Mojej Rury…

• Wywiad z prof. dr hab. inż. Czesławem

Oleśkowicz-Popielem Strona 3

• Słownik angielski i niemiecki inżyniera

środowiska Strona 5

•Zielone dachy. „Żywa piąta elewacja do-

mu" czy może zbędny wydatek? Strona 6

• MakerSpace Poznań 2014 Strona 8

• Budynki energooszczędne a wentylacja

i klimatyzacja, cz. II Strona 9

• Różne źródła energii i wpływ grubości izola-

cji w budynkach - cz. II Strona 11

• Z dziennika studenta Strona 14

• Podsumowanie działalności członków KNIŚ

w 2014 roku Strona 15

• Systemy sufitów chłodzących - cz. II

Strona 16

Od redaktora

Cześć! W tym numerze przeczy-

tacie wywiad z prof. dr hab. inż.

Czesławem Oleśkowicz-Popielem,

dowiecie się jak to jest pisać pracę

inżynierską i nie zwariować a także

co to są zielone dachy. Zamieścili-

Redaktor naczelny: Oleszek Joanna TELEFON: 605 644 674 E-MAIL: [email protected]

Wiceredaktor: Markowski Marcin TELEFON: 781 133 033 E-MAIL: [email protected] Redakcja: mgr inż. Amanowicz Łukasz, Drapała Anna, Gralak Marta, Heigelmann Agata, Kucharczyk Emilia, inż. Litwińska Magdalena,

Markowski Marcin, Michalska Kinga, Zaremba Karolina, Zimniewicz Marianna. Korekta: Kucharczyk Emilia, Michalska Kinga

Okładka: Oleszek Joanna Zdjęcie na okładce: http://www.ogrodinfo.pl/images/upload/artykuly/Technika/f_zielony_dach.png

Czasopismo powstaje dzięki pracy i zaangażowaniu członków oraz zarządu Koła Naukowego Inżynierii Środowiska PP

Zapraszamy do naszej witryny:

www.knis.put.poznan.pl

śmy też wszystkie kolejne części artykułów, które po-

jawiły się w poprzednim wydaniu gazetki.

Chciałabym również przedstawić Wam nowego

wiceredaktora Mojej Rury - Marcina Markowskiego

(którego już zapewne znacie z 8 numeru gazetki

z artykułu o izolacji budynków). Jak wiecie, ostatnio

przeprowadziliśmy ankietę o zmianie tytułu dla na-

szej gazetki , ale dowiedzieliśmy się od Was, że nie

ma "godnego" zamiennika tytułu dla naszej gazetki

i na spotkaniu członków KNIŚ zadecydowaliście, że

nie zmieniamy nazwy (chyba, że pojawi się napraw-

dę dobra propozycja). Chcemy (my w sensie zarząd

KNIŚ) namówić Was do angażowania się w wyda-

rzenia KNIŚ np. Dzień Budownictwa Pasywnego

i Energooszczędnego, BIM czy Budmikę. Chcecie się

zgłosić? Napiszcie do nas! Również, jeżeli macie

pomysły na artykuły, prezentacje na spotkanie KNIŚ

i wydarzenia np. widzicie jakąś budowę i chcecie

tam pójść - odezwijcie się. My postaramy się Wam

pomóc. Zapraszam Was do lektury 9 numeru gazetki

Moja Rura.

Joanna Oleszek

Redaktor naczelny

Zmienili się od tego semestru przewodniczący! Jeżeli chcesz

czegoś dowiedzieć się więcej, nie wiesz od czego zacząć

organizowanie wyjścia /szkolenia to napisz do nas:

Joanna Oleszek [email protected]

Łukasz Malewski [email protected]

Karolina Zaremba [email protected]

mailto:[email protected]

http://www.knis.put.poznan.pl/




•Marzec 2015•Numer 9 • Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska• Strona 3

Czy mógłby Pan na początek

opowiedzieć nam jak zainte-

resował się Pan inżynierią

środowiska? Jak to się stało,

że zdecydował się Pan zo-

stać na uczelni?

Studiowałem na budowie

maszyn, na dyplomie zrobiłem

projekt wagonu kolejowego.

Aby był ciekawy, zastosowa-

łem resorowanie na podusz-

kach powietrznych, co wy-

magało zagłębienia się w za-

sady termodynamiki, a do te-

go hamulce tarczowe, które

trzeba było przeliczyć ciepl-

nie, żeby się nie przegrzały.

Profesor Tuliszka szukał kan-

dydatów na asystentów,

a wykrył mnie profesor Dę-

becki, przypominając sobie,

że w swojej pracy zastosowa-

łem elementy wymiany cie-

pła. W Instytucie Inżynierii Śro-

dowiska pojawił się wakat na

przedmiocie technika ciepl-

na, wymiana ciepła, więc

przeniosłem się tu z katedry

Techniki Cieplnej.

Jakieś wspomnienia z czasów

studiów?

Pamiętam, że chciałem iść

na specjalizację silników spa-

linowych, jednak wszystkie

miejsca zajęli koledzy z aka-

demika. Jakoś dowiedzieli się

szybciej. I tak wylądowałem

w wagonach kolejowych.

Jaki przedmiot sprawiał Panu

największy problem, a jaki

był Pana ulubionym?

Problem miałem z BHP, chyba

jako jedyny na roku nie zda-

łem tego egzaminu. Najbar-

dziej podobała mi się me-

chanika płynów, wciągało

mnie to.

Jaką radę chciałby Pan dać

obecnym studentom?

Pytają dziekana ilu studentów

u niego studiuje, a on na to,

Wywiad z prof. dr hab. inż. Czesławem Oleśkowicz-Popielem

mam od niego przerwę. Wiem

jednak, że choćbym miał

grać na wózku, to zrobię

wszystko, żeby wrócić na kort.

Oprócz tego bardzo lubię fo-

tografię. Często robię zdjęcia

doświadczeń, niektóre znala-

zły się nawet na okładce cza-

sopism amerykańskich.

Gdyby miał Pan zamieszkać

gdzieś poza Polską, gdzie by

to było?

Nie chciałbym, bo ja muszę

mieć blisko do pracy. Gdy-

bym jednak dostał jakąś ofer-

tę pracy za granicą, to bar-

dzo mi się podobało w połu-

dniowej Afryce. Odpowiada

mi tam klimat, lubię gdy jest

ciepło. Jednak poziom nie-

bezpieczeństwa, rozwiniętego

marginesu kryminalnego mnie

odstrasza. Już raz miałem nóż

przyłożony do gardła i więcej

nie chcę. Ewentualnie wyspy

greckie. Nawet myślałem kie-

dyś, żeby kupić tam kawałek

ziemi i wybudować altankę.

Marta GRALAK

że 30%. To jest bardzo bliskie

prawdy, egzamin zdaje bez-

problemowo tylko tyle, kolej-

ne 30% trzeba wyciągać,

a na resztę to już nie ma rady.

Jest takie powiedzenie, że

prąd elektryczny, woda i stu-

denci płyną tam, gdzie opory

są najmniejsze. Może trzeba

by to zmienić?

Czym zajmuje się Pan na-

ukowo?

Głównie zagadnienia wymia-

ny ciepła i mechaniki płynów,

w szczególności konwekcja

i turbulencja. Do tego grzejni-

ki, kolektory słoneczne, pom-

py ciepła.

Czy uczy/uczył Pan zagra-

nicznych studentów?

Pracowałem i miałem stycz-

ność ze studentami na uni-

wersytetach w Toronto, Delf,

Manchesterze i Johannesbur-

gu. Do tego tutaj na Politech-

nice również mam kontakt ze

studentami z wymian zagra-

nicznych.

Jakie książki lubi Pan czytać?

Był taki czas gdy bardzo lubi-

łem siencefiction, nawet Sola-

ris przeczytałem po rosyjsku,

gdy byłem ze studentami na

praktykach w Bułgarii. Wtedy

był bardzo łatwy dostęp do

książek rosyjskich tłumaczo-

nych z języka angielskiego.

Teraz interesują mnie książki

opisujące bitwy II Wojny Świa-

towej, szczególnie te, w któ-

rych Niemcy dostają wycisk.

Unikam tych o Polskich po-

wstaniach, bo większość była

przegrana i nie chcę więcej

już do nich wracać. Należy

tylko wyciągać z nich wnioski.

Czym interesuje się Pan pry-

watnie?

Bardzo lubię grać w tenisa,

jednak teraz po operacji

prof. dr hab. inż. Czesław Oleśkowicz-Popiel

Źró

dło

: zd

jęc

ie w

łasn

e.


1. Jaki jest Pana ulubiony kolor

i z czym się Panu kojarzy?

Niebieski i zielony. Zawsze ku-

powałem takie samochody.

2. Jaki jest Pana znak zodiaku?

Nie wiem.

3. Ulubiona potrawa?

Rosół, sam potrafię go ugo-

tować. Lubię też potrawy

chińskie i pierogi.

4. Zainteresowania?

Tenis i fotografia.

5. Ulubiona pora roku?

Lato, najlepiej nad Morzem

Śródziemnym.

6. 3 rzeczy, które zabrałby Pan ze

sobą na bezludną wyspę?

Maczetę, coś do rozpalenia

ognia, aparat fotograficzny.

7. Jak określiłby się Pan w 3 sło-

wach?

Pracowity, dokładny, nie pe-

dantyczny.

8. Jeżeli jutro byłby koniec świa-

ta, to jak chciałby Pan spędzić

ten ostatni dzień?

W tawernie na wyspie greckiej.

9. Gdyby wygrał Pan ‘szóstkę’

w lotto, co Pan by zrobił?

Wyremontowałbym dom.

10. Jakie sporty Pan lubi?

Uwielbiam tenis.

„Dekalog profesora”

Co się ciekawego działo

w KNIŚ w poprzednich seme-

strach...


Lp. Nazwa Nazwa

Język angielski Język niemiecki

1. Czerpnia powietrza Air intake das Wetterschutzgitter,-

2. Przepustnica Damper die Luftklappe,-n

3. Filtr Filter/Air cleaner der/das Luftfilter,-

4. Wentylator Fan der Ventilator,-en / der Lüfter,-

5. Nagrzewnica Heater der Lufterhitzer,-

6. Tłumik Silencer der Schalldämpfer,-

7. Nawiewnik Diffuser der Zuluftdurchlass,-“e

8. Wywiewnik Extract air diffuser der Abluftdurchlass,-“e

9. Wyrzutnia powietrza

dachowa Roof exhaust vent die Abluftdachhaube,-n

10. Przewód prostokątny Rectangular duct

der (recht)eckige

Lüftungskanal,-”e

11. Przewód elastyczny - Flex Flexible duct – Flex duct

der flexible Lüftungskanal –

das Flexrohr,-e

12. Przewód: Spiro Spiral duct

der Lüftungskanal –

das Spirorohr,-e

Słownik angielski i niemiecki inżyniera środowiska

Emilia Kucharczyk,

Kinga Michalska, Marianna Zimniewicz

Źró

dło

: ry

sun

ek w

łasn

y

Strona 6 •Marzec 2015•Numer 9• Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska•

Rys. 1. Zielone dachy w Norwegii.

Źró

dło

: w

ww

.po

lish

pro

pe

rty.e

u

Zielone dachy. „Żywa piąta elewacja domu" czy może zbędny wydatek?

Zielony dach to rodzaj

pokrycia dachowego.

Zbudowany jest z wielu

warstw z umieszczonym na

wierzchu podłożem

gruntowym, na którym rosną

wszelkiego rodzaju rośliny.

Zielone dachy upiększają

środowisko, ale jednocześnie

są droższe niż konstrukcja

tradycyjnego dachu.

Jak każde zagadnienie

posiada wady

i zalety i to indywidualna

decyzja każdego

użytkownika, co jest dla niego

bardziej istotne. Historia

zielonych dachów miała swój

początek już w dawnej

Mezopotamii.

W tamtych czasach znane

były jako wiszące ogrody

Semiramidy. Wraz ze

wzrostem urbanizacji miast,

rozwojem przemysłu i liczby

ludności, pojawiły się ich inne

formy. Stopniowy wzrost

zainteresowaniem zielonymi

dachami rozpoczął się

w latach 30-tych XX wieku,

w momencie wzrostu liczby

budynków. Dziś, gdzie

wszędzie słyszy się

o proekologicznych

rozwiązaniach, temat znów

powraca.

W Europie to Niemcy są

krajem wiodącym w tej

dziedzinie. Nie mniej jednak

w Polsce również możemy

poszczycić się jednym

z największych w Europie

ogrodów, który znajduje się

na dachu Biblioteki

Uniwersytetu Warszawskiego,

a jego powierzchnia osiąga

ponad hektar. Żeby nie

przekoloryzować tematu,

trzeba sobie zdać sprawę jak

ciężki i skomplikowany

w budowie jest taki projekt.

Specyfika konstrukcji zależy

od funkcji dachu, jego

wyglądu i formy oraz od

właściwości jakie ma

posiadać.

Warstwy konstrukcyjne dachu

zielonego można podzielić ze

względu na pełnione funkcje:

hydroizolacyjna,

termoizolacyjna,

warstwa drenująca,

warstwa wegetacyjna.

Dachy zielone mogą być

zarówno spadziste, jak

i płaskie. Pierwsze rozwiązanie

jest dość dużym obciążeniem

dla dachu, jednak z

powodzeniem sprawdza się

roślinność ekstensywna, niska

i nie wymagająca zbyt dużej

pielęgnacji. Innym

rozwiązaniem jest

zastosowanie dachu

płaskiego. W tym przypadku

mamy bogatszy wybór

roślinności, który pozwala na

bardziej atrakcyjne

i zróżnicowane

zaprojektowanie dodatkowej

przestrzeni. Wybór zieleni na

dachu to pierwszy etap, od

którego zależeć będzie ilość

i grubość kolejnych warstw

konstrukcji. Każda

z poszczególnych warstw

Rys. 2. Warstwy, z których zbudowane są zielone dachy.

Źró

dło

: w

ww

.ma

jaw

og

rod

zie

.tvn

.pl

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pokrycia_dachowe

http://pl.wikipedia.org/wiki/Pod�o�e_gruntowe




spełnia istotna rolę

w ochronie dachu przed

skutkami czynników

atmosferycznych takich, jak

woda i temperatura,

substancje chemiczne

pochodzące z gleby, roślin

i nawozów. Dodatkowo

powinna być

zabezpieczeniem przed

obciążeniami i uszkodzenia

mechanicznymi. Niewłaściwy

dobór materiału może

skutkować przemarzaniem

konstrukcji dachu i prowadzić

do rozwoju grzybów oraz

pleśni w pomieszczeniach

znajdujących się pod nim.

Prawidłowo zaprojektowany

dachu może przetrwać 50 do

100 lat. Dodatkowo trzeba

pamiętać, że dzięki dachom

zielonym ulegają poprawie

warunki klimatyczne. Już

nawet kilkucentymetrowa

warstwa zieleni może

zatrzymać nawet do 60%

wody opadowej. Ta niewielka

grubość powoduje

zwiększenie wilgotność

powietrza i odciążenie

kanalizacji miejskiej.

Roślinność pochłania

dwutlenek węgla i oddaje do

otoczenia tlen. Zielone dachy

wygłuszają pomieszczenia

ponieważ odbijają hałas

uliczny. Stanowią dobre

zabezpieczenie przed

uszkodzeniami mechanicz-

nymi, spowodowanymi

wiatrem czy ptactwem.

Pełnią rolę izolacji termicznej,

przeciwdziałając nadmier-

nemu ogrzaniu i wychło-

dzeniu domu. Bardzo istotną

kwestią jest możliwość

odzyskania pod zabudowę

powierzchni biologicznie

czynnej. Pozwala to

użytkownikowi domu na

postawienie go większego, niż

przy zastosowaniu dachu

zwykłego.

Wybierając dach zielony,

przyczyniamy się do

poprawiania estetyki naszego

środowiska spowodowaną

kształtowaniem zielonych

terenów.

Agata HEIGELMANN

Źró

dło

: w

ww

.mu

rato

rplu

s.p

l

Rys. 3. Przykład zielonych dachów.

Rys. 4. Przykład zielonych dachów.

Źró

dło

: w

ww

.ba

rczy

ka

ga

ta.w

ord

pre

ss.c

om


Koło Naukowe Inży-

nierii Środowiska zostało

zaproszone przez organiza-

cję Geek Girls Carrots na

wydarzenie MakerSpace.

Akcja odbywała się w Po-

znaniu po raz drugi. Zrzesza

miłośników nowych tech-

nologii i innowacyjnych

rozwiązań. Grupa członków

KNIŚ (w dwunastoosobo-

wym składzie) aktywnie

spędziła czas, prowadząc

warsztaty dla najmłodszych

uczestników. Zaintereso-

wanie było ogromne

i szczerze zaskoczyło człon-

ków naszego Koła. Chętne

do nauki poprzez zabawę

były nie tylko dzieci. Rodzi-

ce dzielnie dotrzymywali

pociechom kroku, obser-

wując, pytając i bawiąc się

razem z nimi. Bez wątpienia

największe zainteresowanie

wzbudziła ciecz nienewto-

nowska, prezentowana

przez Martę Gralak (która

poradziła sobie brawuro-

wo!). Na MakerSpace

obecni byli też przedstawi-

ciele innych kół nauko-

wych Politechniki Poznań-

skiej, np. IWP (KN Inżynierii

Wirtualnej Projektowania)

czy PUT Air Force. Wyda-

rzenie uwieńczył pyszny tort

marchewkowy, przygoto-

wany z okazji urodzin Geek

Girls Carrots Poznań. Już nie

możemy doczekać się ko-

lejnej edycji MakerSpace!

Karolina ZAREMBA

MakerSpace Poznań 2014

Rys. 1 Zdjęcie grupowe członków KNIŚ

Rys. 2 Warsztat prowadzony przez Martę Gralak - własności cieczy nienewtonowskiej

Rys. 3 Ciecz newtonowska w przybliżeniu


W poprzednim numerze „Mojej

Rury” poruszyliśmy problem

ogrzewania powietrznego.

W tym artykule przeanalizujemy

podstawowe informacje o certy-

fikacie LEED oraz poruszymy te-

mat chłodzenia i wietrzenia

w domach energooszczędnych.

Kwestia chłodzenia i wietrzenia

a poczucie komfortu

Budownictwo energooszczędne

jest projektowane przy zacho-

waniu jak najmniejszych strat

ciepła. Podstawowym przykła-

dem redukcji strat ciepła jest

lokalizacja przeszkleń w obiek-

tach budowlanych. Tak więc

niewielkie przeszklenia umiesz-

czamy od strony północnej, na-

tomiast duże od strony połu-

dniowej. Taki układ okien jest

bardzo korzystny w okresie zimo-

wym, w lecie jednak prowadzi

do przegrzania pomieszczeń, co

wpływa negatywnie na komfort

termiczny. W takim wypadku

stosujemy instalacje chłodnicze

lub przesłony okienne, które

ograniczą wnikanie promieni

słonecznych do pomieszczeń

latem, natomiast w zimie nie za-

słaniają okien.

Stosowanie wydajnej instalacji

chłodniczej w celu poprawy

komfortu znacznie zwiększa za-

potrzebowanie budynku

na energię. Utrudnia osiągnięcie

mniejszej wartości niż

15 kWh/m2rok. Istnieje wiele pu-

blikacji, które potwierdzają

tę tendencję. W jeden z nich

przedstawiono problem pewnej

szkoły pasywnej. Obiekt zakładał

minimalizacje strumienia powie-

trza świeżego. Niestety w pew-

nym okresie pojawiły się proble-

my z przegrzanymi pomieszcze-

niami. Projektowany strumień

ciepła nie był w stanie usunąć

zysków ciepła. Jednak gdyby

Budynki energooszczędne a wentylacja i klimatyzacja, cz. II

szenie emisji CO2, poprawa jako-

ści środowiska wewnątrz po-

mieszczeń czy zarządzanie zaso-

bami. W 1998 roku został stwo-

rzony system LEED przez USGBC –

U.S. Green Building Council, or-

ganizację non-profit, która zaj-

muje się utrzymaniem standar-

dów zielonego budownictwa.

Certyfikat LEED

Przy ubieganiu się o certyfikat

LEED należy skorzystać z pomocy

konsultanta, który przeprowadzi

cały proces inwestycyjny. Trzeba

pamiętać, aby odpowiednio

wcześniej podjąć decyzję

o chęci uzyskania certyfikatu.

Podjęcie decyzji na etapie pro-

jektowania umożliwia spełnienie

wymaganych kryteriów oraz

zdobycie odpowiedniej ilości

punktów.

Ze względu na charakterystykę

obiektu możemy wyróżnić różne

rodzaje certyfikatów, np. LEED for

Homes, LEED for School, LEED for

Core&Shell, LEED for Rerail itp.

W Polsce najpopularniejsza jest

LEED NS oraz LEED CS, a także

LEED for Homes. Każdy obiekt,

bez względu na powyższy po-

dział, jest analizowany pod ką-

tem 7 kategorii (np. materiały,

lokalizacja, wykorzystanie zaso-

bów wodnych), co umożliwia

uzyskanie w sumie 110 punktów.

zaprojektować system chłodze-

nia oparty na rewersyjnym dzia-

łaniu pompy ciepła to poprawi-

łyby się komfort kosztem wzrostu

wskaźników ciepła. Oszacowane

roczne zapotrzebowanie na

energię z uwzględnieniem insta-

lacji chłodzenia powietrza wyno-

si 25,2 kWh/m2rok. Nasuwa więc

się pytanie - czy należy unikać

otwieranych okien? Zdecydo-

wanie założenie z otwieranymi

oknami jest znacznie droższe od

hermetycznych przeszkleń, jed-

nak takie rozwiązanie daje nam

możliwość wentylacji naturalnej

(innej niż grawitacyjna), popra-

wia odczucie komfortu przez

użytkowników. Ale przecież kli-

matyzacja nieodzownie kojarzy

nam się z zamkniętymi oknami.

To prawda. Otwieranie okien

przy niewłaściwych warunkach

zewnętrznych będzie błędem,

ale wietrzenie wieczornym

chłodnym powietrzem może być

bardziej skuteczne (i tańsze) niż

free-cooling mechaniczny.

Certyfikat LEED – podstawowe

informacje

LEED, czyli Leadership in Energy

and Enviromental Design to mię-

dzynarodowy system oceny bu-

dynków pod kątem parametrów

takich jak: oszczędność energii,

racjonalne zużycie wody, zmniej-

Rys.1. 95% – aż tyle ciepła możliwe jest do odzyskania z powietrza wywiewanego z wenty-

lacji wyposażonej w rekuperator.

Rys.2. Kategorie konsultantów LEED

Źró

dło

: h

ttp

://s

3.e

go

spo

da

rka

.pl/

gra

fika

2-

/do

my-e

ne

rgo

osz

cze

dn

e/D

om

y-e

ne

rgo

-

osz

cze

dn

e-5

0-t

ys-

zl-d

op

laty

-113

427

-900

x9

00

.jpg

Źró

dło

: h

ttp

://w

ww

.ec

osq

ua

d-

.pl/

ima

ge

s/2

.jpg

http://www.ecosquad.pl/images/2.jpg






W 5 kategoriach znajdują się też

wymagania konieczne, które

warunkują ubieganie się o certy-

fikacje na każdym z poziomów.

Osiągnięcie odpowiedniej ilości

punktów zapewnia uzyskanie

certyfikatu:

Certyficate – 40-49 pkt.

Silver – 50-59 pkt.

Gold – 60 – 79 pkt.

Platinum – 80pkt. i wyżej

Jak zostać konsultantem LEED?

Po udokumentowaniu doświad-

czenia w branży budownictwa

ekologicznego lub ukończeniu

odpowiedniego kursu można

przystąpić do podstawowego

egzaminu -LEED Green Asociate.

Egzamin składający się ze 100

pytań, sprawdza znajomość za-

gadnień z zakresu certyfikacji

LEED, zagadnień projektowych

i zielonego budownictwa. Po-

nadto po zdobyciu tytułu LEED

GA oraz udokumentowaniu za-

angażowania w projekcie LEED

w ciągu trzech lat po złożeniu

aplikacji można ubiegać się

o tytuł LEED AP.

GBCI przeprowadzają wszystkie

egzaminy, które odbywają się

w języku angielskim.

Źródła:

Müller Jarosław, Wentylacja

i klimatyzacja w budynkach

energooszczędnych, „Inżynier

budownictwa” 2014, nr 2, s.58-60.

http://www.ecosquad.pl/certyfik

acja-wielokryterialna-leed--w-

pigu-ce.-.html

http://www.usgbc.org/LEED

http://www.plgbc.org.pl/systemy

-oceny/leed.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Lea

ders-

hip_in_Energy_and_Environment

al_Design#Benefits_and_disadva

ntages

Anna DRAPAŁA

Rys.5 .Fabryka BorgWarner – certyfikat LEED NC na poziomie Silver

Rys.3. Zakres punktów dla certyfikacji LEED Rys.4. David L. Lawrence Convention Center in Pittsburgh, Pierwsze

centrum kongresowe, które otrzymało certyfikat LEED (Gold i Platinum).

Rys.6 . Zebra Tower – certyfikat LEED CS

na poziomie Gold

Źró

dło

: h

ttp

://w

ww

.trz

eb

ow

nis

ko

.pl/

cm

s/u

plo

ad

/ed

it/0

2(4

).jp

g

Źró

dło

: h

ttp

://c

zarn

ota

.org

/ga

llery

/alb

um

s/2

010

a/2

01

0_09

_0

5_-

_0

09_-_

Wa

rsza

wa

_ro

nd

o_Ja

zdy_P

ols

kie

j_1_-_

Zeb

ra_To

we

r.jp

g

Źró

dło

: h

ttp

://u

plo

ad

.wik

ime

dia

.org

/wik

ipe

dia

/co

mm

on

s-

/th

um

b/f

/fa

/Co

nv

en

tio

nC

en

terf

rom

No

rth

sid

e.jp

g/8

00

px-

Co

nv

en

tio

nC

en

terf

rom

No

rth

sid

e.jp

g

Źró

dło

: h

ttp

://w

ww

.ec

osq

ua

d.p

l/im

ag

es/

3.jp

g

http://www.ecosquad.pl/certyfikacja-wielokryterialna-leed--w-pigu-ce.-.html



http://www.usgbc.org/LEED

http://www.plgbc.org.pl/systemy-oceny/leed.html

http://www.plgbc.org.pl/systemy-oceny/leed.html

http://www.trzebownisko.pl/cms/upload/edit/02(4).jpg

http://www.trzebownisko.pl/cms/upload/edit/02(4).jpg

http://czarnota.org/gallery/albums/2010a/2010_09_05_-_009_-_Warszawa_rondo_Jazdy_Polskiej_1_-_Zebra_Tower.jpg




W drugiej części artykułu bę-

dziemy porównywać różne

źródła energii występujące w

budynkach. Zwrócimy szcze-

gólną uwagę na aspekty

ekonomiczne – inwestycyjne

i eksploatacyjne. Na koniec

dowiemy się, czy ciągłe

zwiększanie grubości izolacji

wpłynie znacząco na popra-

wę termoizolacyjności stan-

dardowego budynku jedno-

rodzinnego. Wobec mnogości

rozwiązań systemów ogrze-

wania domu oraz przygoto-

wania ciepłej wody użytkowej

(c.w.u) proponowanych

obecnie na rynku potencjalny

inwestor stoi przed trudnym

zadaniem. Musi dokonać

wyboru takiego źródła ciepła,

który będzie najbardziej

optymalny dla jego potrzeb.

Najlepiej, aby charakteryzo-

wała się niskimi kosztami in-

westycyjnymi, eksploatacyj-

nymi oraz była prosta w ob-

słudze dla wszystkich jego

użytkowników. Niestety, wy-

bór nie jest w cale taki prosty.

Nie ma na dzień dzisiejszy no-

śnika energii, który spełniałby

wszystkie poprzednio wymie-

nione przeze mnie cechy. In-

westor musi zdecydować się

na rozwiązanie, które będzie

go relatywnie mniej kosztowa-

ło na etapie inwestycji np.

ogrzewanie elektryczne, ale

znacznie więcej podczas eks-

ploatacji lub wybrać rozwią-

zanie inwestycyjnie droższe,

które generuje znacznie

mniejsze koszty eksploatacyj-

ne – takim przykładem są

pompy ciepła. Porównań

różnych nośników energii bę-

dziemy dokonywać na bu-

dynku energooszczędnym (70

kWh/(m2*rok), którego roczne

zapotrzebowanie na energię

w celu ogrzania budynku wy-

nosi odpowiednio: 150m2*70

Różne źródła energii i wpływ grubości izolacji w budynkach – część II

Rys. 1. Zapotrzebowanie jednostkowe ciepła budynku na przestrzeni ostatnich 45 lat.

Źró

dło

: w

ww

.vie

ssm

an

n.z

go

ra.p

l

kWh/(m2*rok) = 10 500 kWh

energii. Do tej wielkości musi-

my również dodać energię,

która zostanie wykorzystana

na podgrzanie c.w.u. w bu-

dynku oraz dodać 5 % strat

energii na obiegu wody cyr-

kulacyjnej, czyli tzw. „trzeciej

rurze”. Do obliczeń dzienne-

go zapotrzebowania energii

do ogrzania c.w.u służy bar-

dzo prosty wzór:

Qc.w.u.= cw*ρ*V*(tc-tz)* ilość

osób

Qc.w.u. – ilość energii potrzeb-

nej do przygotowania c.w.u.,

cw – ciepło właściwe wody

4,19 kJ/(kg*K),

ρ – gęstość wody 1000 kg/m3,

V – dobowe zapotrzebowanie

na c.w.u. na osobę 0,06 m3

(60l),

tz - temperatura wody zimnej

10 oC,

tc – temperatura wody ciepłej

60 oC.

Stąd po podstawieniu danych

do równania uzyskamy wiel-

kość dziennego zapotrzebo-

wania na energię do pod-

grzania c.w.u. dla czterooso-

bowej rodziny równą Qc.w.u. =

50 280 kJ = 14 kWh. Po prze-

mnożeniu wartości ilości dni

w roku (365 dni) uzyskamy

roczną wartość zapotrzebo-

wania na energię do pod-

grzania c.w.u. dla czterooso-

bowej rodziny równą 5110

kWh. W praktyce jeśli odle-

głość punktów czerpalnych

od pionu wynosi więcej niż

2m, należy zastosować cyrku-

lację wody użytkowej, która w

ciągu roku generuje nam 5 %

straty ciepła, czyli 255,5 kWh.

Po zsumowaniu wartości

energii potrzebnej do ogrza-

nia budynku, do podgrzania

c.w.u. oraz strat ciepła na

obiegu wody cyrkulacyjnej

otrzymujemy całkowitą war-

tość zapotrzebowania bu-

dynku na energię, która wy-

nosi: 10 500+5110+255,5 =

15 835,5kWh. Jest to nasza

wartość obliczeniowa, na

podstawie której będziemy

dokonywać porównania kosz-

tów eksploatacyjnych róż-

nych źródeł ciepła. Produ-

cenci określają żywotność

kotłów (gazowych lub na pa-

liwo stałe) na poziomie od 15

do 20 lat. Pompy ciepła mo-

gą być eksploatowane na-

wet przez 20-25 lat. Aby zrów-

nać te odchylenia przyjmiemy

średni okres eksploatacyjny

na poziomie 20 lat. Wszystkie

te informacje zebrałem

w jedną tabelę, aby umożli-

wić porównanie każdego

z wariantów.

http://www.viessmann.zgora.pl/

http://www.viessmann.zgora.pl/

Strona 12 •Marzec 2015 •Numer 9 • Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska•

Nośnik

ciepła

Urządzenie grzewcze

Koszt

inwesty-

cyjny*

Cena

zł/kWh

Koszt eksploatacyjny

(ogrzewanie + przy-

gotowanie c.w.u) w

ciągu 1 roku

razem 15 835,5 kWh

Całkowity

koszt inwe-

stycji (na

20 lat)

Drewno Kocioł na drewno

(sprawność 65%)

20 000 zł 0,15 zł 2 375,32 zł 67 506,4 zł

Węgiel Kocioł z podajnikiem

(sprawność 70%)

25 000 zł 0,17 zł 2 692 zł 78 840 zł

Olej opa-

łowy

Kocioł tradycyjny

(sprawność 94%)

28 000 zł 0,4 zł 6 334,2 zł 154 684 zł

Gaz

ziemny

Kocioł kondensacyjny

(sprawność 108%)

22 000 zł 0,22 zł 3 483,8 zł 91 676 zł

Prąd elek-

tryczny

Grzejniki elektryczne

akumulacyjne

23 000 zł 0,35 zł 5 542,42 zł 133 848,4 zł

Pompa ciepła powietrz-

na (COP*=3)

20 000 zł 0,2 zł 3 167,1 zł 83 342 zł

Pompa ciepła

gruntowa (COP*=4)

35 000 zł 0,1 zł 1 583,5 zł 66 670 zł

Tabela nr 1. Zestawienie kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych różnych nośników ciepła.

Koszt inwestycyjny* - jest to

koszt kotła, instalacji C.O. oraz

komina

COP* - „Coefficient Of Per-

formance” jest to współczyn-

nik wydajności cieplnej pom-

py tzn. jeśli współczynnik COP

równa się 3 to oznacza to, że

doprowadzając 1 kW energii

elektrycznej do sprężarki

pompy otrzymujemy 3 kW

mocy cieplnej, która zostaje

wykorzystana na ogrzewanie

domu lub do przygotowania

c.w.u, a zatem sprawność tej

pompy wynosi nawet 300%.

Wybierając odpowiedni sys-

tem grzewczy musimy brać

pod uwagę możliwości naszej

działki tzn. czy jest uzbrojona

w przyłącze gazu ziemnego

i możliwe jest korzystanie jako

nośnika ciepła kotła konden-

sacyjnego, lub nie jest i jeste-

śmy zmuszeni skorzystać z in-

nego rozwiązania. Opalanie

drewnem lub węglem wyma-

ga osobnego składowania

(najlepiej przez okres 2 lat do

całkowitego osuszenia), któ-

rego magazynowanie na

świeżym powietrzu może być

uciążliwe ze względu na este-

współczynniki COP, czyli jej

sprawność na poziomie na-

wet 400% ( dla pomp grunto-

wych) jest generowana w

ściśle określonych warunkach

laboratoryjnych. W czasie ca-

łego okresu grzewczego ta

pompa nie będzie utrzymy-

wała takiej wysokiej sprawno-

ści tylko oscylować będzie na

poziomie 250-350%. Zatem

koszt 1 kWh będzie działała

minimalnie na niekorzyść użyt-

kownika. Wyróżniamy 2 rodza-

je pomp ciepła: gruntowe

i powietrzne. Powietrzna

pompa ciepła działa na za-

sadzie odwróconego obiegu

klimatyzatora. Jest to rozwią-

zanie zdecydowanie tańsze

od gruntowej pompy ciepła,

ale gdy temperatura spadnie

poniżej 5-10 stopni poniżej 0 to

włączają się wspomagające

grzałki elektryczne, które zu-

żywają dodatkową energię

elektryczną. Gruntowe pom-

py ciepła dzielą się ze wzglę-

du na sposób pobierania cie-

pła: sondy pionowe (głębi-

nowe), oraz kolektory pozio-

me (powierzchniowe). Głę-

bokość odwiertów pionowych

tykę lub braku miejsca na

działce. Z biegiem lat drewno

będzie wycofywane z powo-

du nadmiernej emisji CO2 do

atmosfery. Pierwsze kroki

w tym kierunku poczynił Kra-

ków, który zakazał opalania

domów paliwami stały-

mi(zakaz nie obejmuje komin-

ków). Miasto Kraków przezna-

czy do 2022 roku sumę 6,4mln

zł na wymianę urządzeń

grzewczych na paliwa gazo-

we lub na przyłączanie bu-

dynków do miejskiej sieci cie-

płowniczej. Olej opałowy na

dzień dzisiejszy jest najdroż-

szym rozwiązaniem ze wszyst-

kich. Powodem wyboru tego

typu nośnika ciepła jest brak

przyłącza gazowego w bu-

dynku lub brak dostępności

innych paliw, najczęściej sta-

łych typu drewno lub węgiel.

Magazynowanie oleju opa-

łowego wiąże się z zakupem

zbiornika do jego przecho-

wywania. Analizując całkowi-

te koszty inwestycyjny w okre-

sie 20 lat można stwierdzić, że

pompa ciepła jest najlepsza

alternatywą. To prawda, ale

musimy liczyć się z tym, że

•Marzec 2015 •Numer 9 • Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska• Strona 13

1,03

0,387

0,2380,172 0,135 0,111 0,094 0,082 0,072

00,10,20,30,40,50,60,70,80,9

11,1

0 5 10 15 20 25 30 35 40

Wsp

ółc

zyn

nik

prz

enik

ania

cie

pła

U

[W/m

2*K

]

Grubośc izolacji d [cm]

Wpływ grubości izolacji d na współczynnik U

zależy od dobranej mocy

pompy dla budynku. Może

być jeden dłuższy lub kila

płytszych. Wybierając odpo-

wiedni rodzaj pompy ciepła

musimy wziąć pod uwagę

warunki gruntowe działki oraz

powierzchnie działki jeśli wy-

bieramy kolektory poziome.

Dla sond głębinowych im

mniej skalisty grunt tym lepsze

oddawanie ciepła przez

grunt. Jeśli wybieramy system

powierzchniowy musimy

zwracać uwagę np. na brak

możliwości sadzenia drzew

o głębokich systemach ko-

rzeniowych, które mogłyby

doprowadzić do przedziura-

wienia rury PE i opróżnieniu

obiegu, wypełnionej solanką

(woda z glikolem), która

transportuje ciepło do bu-

dynku. Przykładem zastoso-

wania gruntowej pompy cie-

pła jest nowy budynek Tech-

nologii Chemicznej, który wy-

korzystuje ciepło z 59 sond

pionowych o długości około

100 m każdy.

Kolejnym tematem, który

chciałbym omówić jest

wpływ grubości termoizolacji

na ogólną poprawę izolacyj-

ności cieplnej budynku. Do-

wiemy się, czy to prawda, że

zwiększając grubość izolacji

otrzymamy proporcjonalnie

mniejszy współczynnik przeni-

kania ciepła U [W/m2*K],

a zarazem proporcjonalnie

mniejszy koszty ogrzewania.

Odpowiedź otrzymamy po

zanalizowaniu wykresu

współczynnika przenikania

ciepła U do grubości izolacji

d. Mur będzie zbudowany

z cegły ceramicznej Po-

rotherm 25 o współczynniku

U=1,03 [W/m2*K]. Jako izola-

cję wybrałem styropian grafi-

towy o współczynniku lamb-

da równym 0,031 [W/m*K]

Wykres nr 1. Wykres U(d)

o grubości 15 cm. Chodzi nie

tylko o to, że koszt coraz to

grubszej izolacji ścian rośnie

znacznie szybciej, niż spadają

straty ciepła osiągane dzięki

niemu. Wykonanie izolacji

grubszej niż 20 cm wymaga

specjalnych, bardzo długich

kołków montażowych i kotew,

a te trudno kupić. Koszty więc

rosną. Ponadto niewielkie

okna osadzone w grubej

ścianie wyglądają źle (niczym

okienka strzelnicze) i wpusz-

czają do wnętrza budynku

znacznie mniej światła. Dlate-

go można jednogłośnie

stwierdzić, że wraz z coraz to

grubszą izolacją aspekty eko-

nomiczne i estetyczne zde-

cydowanie nie idą w parze.

Tak oto kończę drugą część

artykułu poświęconego ogól-

nie przemian energetycznych

Ciepłochronność ścian, pod-

łogi i dachu zawsze da się

zwiększyć – albo pogrubiając

izolację, albo stosując inna,

o lepszych parametrach. Nie-

stety, im lepsza jest izolacyj-

ność ścian, tym mniej odczu-

walny jest efekt ich popra-

wiania, a koszty nieubłaganie

rosną. Od stycznia 2014 roku

zaostrzono wymogi odnośnie

ochrony cieplnej i w większo-

ści przypadków nie ma sensu

dążenie do znacznie niższych

wartości. To się po prostu nie

opłaca, zważając na fakt, że

tylko 30% ciepła „ucieka”

nam przez ściany zewnętrzne.

Zwykle ekonomicznie uzasad-

nione jest obniżenie współ-

czynnika przenikania ciepła

U do poziomu 0,15-0,20

W/(m2*K). Taki wynik uzyskamy

dla styropianu grafitowego

w budynku. Od izolacyjności

budynku po wykorzystanie

energii na cele ogrzewania

budynku i przygotowania

ciepłej wody użytkowej. Są-

dzę, że wielu z nas przyda się

nawet bardziej wgłębić się

w tematy przeze mnie oma-

wiane.

Źródła:

1)http://www.grast-

mtb.com.pl/files/img/straty_ciepl

a_.jpg

2)http://www.wienerberger.pl/p

orotherm-25-

pw.html?lpi=1119356883967

3)http://www.pompyciepla.com

/rodzaje-pomp-ciepla.html

4)http://styronet.pl/styropian-

grafitowy-swisspor-lambda-

fasada.html#content-tab-1-2-

tab

Marcin MARKOWSKI

http://www.grast-mtb.com.pl/files/img/straty_ciepla_.jpg



http://www.wienerberger.pl/porotherm-25-pw.html?lpi=1119356883967




Strona 10 •Grudzień 2014•Numer 8 • Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska•

•Grudzień 2014•Numer 8 • Moja Rura – Magazyn Młodego Inżyniera Środowiska• Strona 9


Wybudzanie się ze snu zi-

mowego, czyli życie po

inżynierce.

Zamierzenie było proste: zdać

inżyniera i popaść w lawinę

szczęścia. Wykonanie: zdanie

inżyniera i… Właśnie, co

takiego dalej się dzieje?

Oczekiwana radość, uwiel-

bienie siebie samego z tytułu

„dałem radę” i błogi spokój

nie nadeszły. Nadszedł sen

zimowy. Głęboki sen zimowy.

Szczytem szastania energią

na prawo i lewo jest obejrze-

nie serialu, nie mówiąc już o

wyjściu na miasto, czy nie daj

Boże poddanie się cierpie-

niom zwanym ćwiczeniom

fizycznym. Można to nazwać

syndromem wypalonego stu-

denta, które każdego dnia

około południa przejawia się

w ten sam sposób, czyli mi-

sternym planem powrotu do

życia. Pierwsza faza przemija-

nia złudzenia odbywa się na-

stępnego dnia po obudzeniu i

ujrzeniu godziny 14:00 -

w najlepszym przypadku. Na-

stępna po zauważeniu, że

śniadanie to tak naprawdę

obiad, a obiad konsumowany

jest o godzinie, o której przy-

najmniej panie zwane „fit”

jeść nie powinny. W rezultacie

ledwo zdąża się na spotkanie

ze znajomymi o godzinie

19:00… Tak, to tragiczne.

Czy mija? Nie. W najlepsze

bawisz się z sobą samym w

wybudzanie ze snu zimowe-

Z dziennika studenta

do pełnego usamodzielnienia

zawodowego, dzięki któremu

nie musisz myśleć o sobie „je-

stem studentem i dobrze so-

bie radzę”, tylko „jestę inżynie-

rę”! Czego możemy chcieć

teraz więcej?

Niczego – i to jest w tym naj-

piękniejsze. Łączę się w śnie

zimowym z zombie studenta-

mi, gratuluję tym, którym uda-

ło się uciec (piona inżyniery!),

a przyszłorocznym podcho-

dzącym do obrony życzę

cierpliwości w pisaniu pracy i

chociaż trochę szczęścia

(zawsze się przydaje).

Magdalena LITWIŃSKA

go. Jak tego uniknąć?

Jest tylko jedna, jedyna me-

toda na świecie, czyli ekstra-

szybki-motyw-ucieczki-przed-

syndromem-zombie-studenta.

Od razu po otrzymaniu tytułu

inżyniera i wykonaniu pamiąt-

kowego selfie, biegniesz na

ławkę, zmieniasz eleganckie

buty na zimówki - nie oszu-

kujmy się, na pewno jest plu-

cha, czyli pogoda perfekcyj-

na na pocieszenie gdybyś

jednak nie zdał, sukien-

kę/garnitur na wygodne maj-

towate portki (lub coś bardziej

glamour, ale kogo to obcho-

dzi po zdanej obronie!), kieru-

jesz się do dyżurki po uprzed-

nio zostawiony tam plecak

spakowany na wyjazd gdzieś

daleko (bardzo daleko!) od

uczelni i nie oglądając się za

siebie mkniesz ku PKP.

Jeśli opóźnisz proces o 10 mi-

nut, jest po Tobie – nachodzi

Cię jedna myśl będąca na-

stępstwem stresu: SPAĆ! Pozo-

staje powiedzieć w tym mo-

mencie tylko jedno: przegra-

łeś.

Bądźmy jednak szczerzy, to i

tak najsłodsza przegrana jaka

spotyka nas na studiach.

Wiadomo, że nie będzie ła-

twiej. Jeśli zdecydujemy się na

kontynuację to droga nie bę-

dzie wysłana różami, ale cóż z

tego?

Mamy go! Tytuł zawodowy,

który jest pierwszym krokiem

Rys. 1. Different ways to become

a zombie

Źró

dło

: h

ttp

://n

ota

lwa

ysl

ea

rnin

g.c

om

Rys. 3. Montaż nawiertki

Rys. 3. Montaż nawiertki

Rys. 2. Schemat tarana hydraulicznego.


Twoja aktywność w KNIŚ 2014

To czysta przyjemność mieć w rękach raport KNIŚ za rok 2014 :)

227 różnych osób uczestniczyło w 49 wydarzeniach o łącznej liczbie

uczestników 912 osób.

178 różnych osób wzięło udział w więcej niż jednym wydarzeniu (szkoleniu / wyjściu

na budowę / spotkaniu członków itd.)

147 różnych osób wzięło udział w przynajmniej 3 działaniach KNIŚ

94 osób w przynajmniej 5 wydarzeniach

31 osób w przynajmniej 10 wydarzeniach

rekordziści (8 osób wzięło udział w 15 wydarzeniach KNIŚ, 14 osób

w 14 wydarzeniach, 20 osób w 13!)

W spotkaniach członków wzięło udział:

145 różnych osób

92 osoby więcej niż raz

41 osób 3 razy

12 osób 5 razy

3 rekordzistów: 7 spotkań

Udzielacie się coraz aktywniej – to świetnie! Zaświadczenia do stypendium otrzymały aż 93 osoby, przy czym aż 25 osób

otrzymało rekomendację 2 punktów do stypendium, co oznacza, że chociaż nie

należą do zarządu KNIŚ, to jednak podjęli działania dodatkowe – pisali do gazetki,

do czasopism, tworzyli prezentacje na spotkania członków i inne.

Jak działać aktywnie w KNIŚ?

Przeczytaj w pliku PDF: http://knis.put.poznan.pl/images/pliki/struktura-KNIS.pdf

Chcesz działać? Pisz do Przewodniczących!

Joanna Oleszek [email protected]


Karolina Zaremba [email protected]

Mamy wiele zdań: współorganizujemy Budmikę’15: www.budmika.put.poznan.pl ,

organizujemy Dzień Budownictwa Pasywnego i Energooszczędnego’15:

www.dbpie.put.poznan.pl, projekt BIM, studiujemy dogłębnie przygotowując

prezentacje na spotkania członków, a także warsztaty pokazowe oraz zabawy

techniczne dla dzieci i wiele, wiele... wiele innych! Jesteśmy otwarci na Wasze NOWE

pomysły! :)

mgr inż. Łukasz Amanowicz

opiekun KNIŚ

http://knis.put.poznan.pl/images/pliki/struktura-KNIS.pdf




http://www.budmika.put.poznan.pl/

http://www.dbpie.put.poznan.pl/


a) b) c) d)

Zamknięte sufity radiacyjne

usuwają większą część (po-

wyżej 50%) obciążeń ciepl-

nych z pomieszczeń na dro-

dze promieniowania. Po-

wierzchnie źródeł ciepła, ta-

kich jak: ludzie, urządzenia

biurowe, czy oświetlenie pro-

mieniują ciepło do po-

wierzchni sufitu chłodzącego.

W większej części ciepło to

jest przejmowane przez mate-

riał powierzchni sufitu chło-

dzącego, transferowane

i usuwane przez cyrkulującą

wodę chłodzącą. Oprócz

promieniowania, sufit chło-

dzący przez swoją dolną po-

wierzchnię schładza stykają-

ce się z nim powietrze. Ponie-

waż proces chłodzenia na-

stępuje w sposób stosukowo

równomierny na całej po-

wierzchni chłodzącej, gene-

rowane są tylko prądy kon-

wekcyjne o niskiej prędkości.

Elementy chłodzące i płyta

stropowa współdziałając ze

sobą, tworzą jednostkę chło-

dzącą. Optymalne warunki

wymiany ciepła uzyskiwane

są dzięki bliskiemu kontaktowi

elementów chłodzących

z płytą stropową. Powierzch-

nia sufitów promieniujących

wykonana jest przeważnie

z gładkiego metalu albo płyt

k-g [3]. Spotykane są również

sytuacje, w których rurki wy-

miennika ciepła mocowane

są bezpośrednio do zaizolo-

wanego stropu konstrukcyj-

nego, a następnie pokrywane

warstwą tynku. W takich przy-

Systemy sufitów chłodzących - część II

montowane jako elementy

widoczne, podwieszone pod

stropem lub zakryte sufitem

maskującym. W drugim przy-

padku niezbędne jest wyko-

nanie odpowiednich otwo-

rów zapewniających cyrkula-

cję powietrza i przepływ cie-

pła. Prawie wszystkie systemy

stropów podwieszonych mo-

gą być wykorzystane jako

sufity chłodzące. Ich zastoso-

wanie nie ma żadnego

wpływu na organizację po-

wierzchni biurowej, zarówno

serwery jak i przegrody we-

wnętrzne mogą być roz-

mieszczone według potrzeb.

Elementy chłodzące mogą

być rozmieszczone na całej

lub na części powierzchni

stropu. W zależności od uwa-

runkowań projektu architek-

tonicznego sufitowe elementy

chłodzące mogą być swo-

bodnie zawieszone, wykona-

ne w dowolnym kształcie, bez

konieczności dowiązania do

ściany. W system sufitu chło-

dzącego mogą także być

wkomponowane nawiewniki

i oprawy oświetleniowe.

Współpraca sufitu chło-

dzącego z wentylacją

i ogrzewaniem. Zadaniem sufitu chłodzącego

jest kompensowanie całości

lub części zysków ciepła jaw-

nego w klimatyzowanych

pomieszczeniach. W celu

usunięcia wyemitowanej pary

wodnej oraz zapewnienia

padkach temperatura wody

zasilającej nie powinna być

niższa niż 20°C. Działanie

konwekcyjnych sufitów chło-

dzących oparte jest o wyko-

rzystanie procesu przejmowa-

nia ciepła zarówno na drodze

konwekcji, jak i promieniowa-

nia. Na powierzchni sufitu od

strony pomieszczenia ciepło

jest absorbowane jak w przy-

padku klasycznego sufitu

chłodzącego. Ponieważ

w konstrukcji sufitu pomiędzy

panelami chłodzącymi pozo-

stawione są wolne przestrze-

nie, powietrze z pomieszcze-

nia ma kontakt także z górną

częścią paneli. Dzięki temu

powstaje konwekcyjny stru-

mień przepływu powietrza.

W niektórych systemach (np.

firmy Trox) strumień konwek-

cyjny jest dodatkowo

wzmacniany przez odpo-

wiednio zakrzywiony kształt

profili paneli chłodzących.

W przypadku sufitów konwek-

cyjnych, lokalizacja wymien-

nika ciepła w pomieszczeniu

musi umożliwić omywanie go

powietrzem ze wszystkich

stron. W takich rozwiązaniach,

w celu zwiększenia po-

wierzchni wymiany ciepła, na

rurki nakłada się dodatkowe

ożebrowanie. Wymienniki

z bardzo gęstym ożebrowa-

niem, nazywane konwekto-

rami chłodzącymi, cechują

się wymianą ciepła przez

konwekcję na poziomie 95%

[3]. Wymienniki ciepła sufitu

konwekcyjnego mogą być

Rys. 3. Współpraca sufitów chłodzących z różnymi systemami wentylacji: a) system mieszający z nawiewem z góry;

b) system mieszający z nawiewem z dołu; c) system wyporowy; d) system mieszający z nawiewem kratką wzdłuż stropu

żebrowy


a) b) c)

niezbędnej ilości powietrza

świeżego, konieczne jest za-

stosowanie wentylacji. Zasto-

sowany system wentylacji

(mechanicznej lub grawita-

cyjnej) powinien umożliwić

utrzymanie na zadowalają-

cym poziomie wilgotności

względnej i stężenia zanie-

czyszczeń w pomieszczeniu.

Przewietrzanie przestrzeni

wewnętrznych przez otwiera-

nie okien nie powinno być

stosowane, gdyż w przypadku

wysokiej wilgotności powie-

trza zewnętrznego na po-

wierzchniach chłodzących

wystąpić może zjawisko kon-

densacji wilgoci. W pomiesz-

czeniach zewnętrznych bez

wentylacji mechanicznej sufi-

ty chłodzące mogą być sto-

sowane tylko w sytuacji, gdy

w obszarach tych nie ma ry-

zyka wystąpienia wysokiego

poziomu wilgotności, w innym

przypadku istnieje zagrożenie

wystąpienia kondensacji pary

wodnej. Sufity chłodzące sku-

tecznie współpracują zarów-

no z systemami wentylacji

mieszającej jak i wyporowej

(rys. 3.). Przy zastosowaniu

odpowiednio dobranego sufi-

tu chłód nie musi być dostar-

czany przy pomocy powie-

trza, jego ilość może zostać

obniżona do niezbędnej ilości

wynikającej z potrzeb higie-

nicznych. Hałas i przeciągi,

które mogą towarzyszyć wen-

tylacji zazwyczaj zostają wy-

eliminowane. To podnosi sa-

mopoczucie i wydajność

pracy osób znajdujących się

w pomieszczeniu. W pomiesz-

czeniach klimatyzowanych

sufitami chłodzącymi tempe-

ratura powietrza regulowana

jest przez zmianę mocy wy-

miennika ciepła. Regulacja

wydajności chłodniczej sufitu

można wykonać poprzez

zmianę strumienia czynnika

chłodniczego za pomocą

zaworu dwudrogowego (rys.

4a), zmianę strumienia czynni-

ka chłodniczego za pomocą

zaworu trójdrogowego (rys.

4b) oraz zmianę temperatury

czynnika chłodniczego za

pomocą zaworu i pompki

cyrkulacyjnej [3]. Istotnym

elementem koniecznym do

regulacji pracy sufitu chłodni-

czego jest aparatura kontroli

punktu rosy. Kontrola może

odbywać się za pomocą róż-

nych metod [2]:

1. Pasywna kontrola punktu

rosy w pojedynczym po-

mieszczeniu: miernik punktu

rosy posiada czujnik, którego

opór elektryczny zależy od

wilgotności względnej powie-

trza. Zmiana oporu przetwa-

rzana jest na sygnał otwórz /

zamknij, który przez regulator

pomieszczeniowy odcina

przepływ przez element sufitu.

2. Centralna pasywna kontro-

la punktu rosy: temperatura

wody zasilającej sufit regulo-

wana jest centralnie w zależ-

ności od temperatury punktu

rosy powietrza usuwanego lub

innego punktu odniesienia.

3. Aktywna kontrola punktu

rosy w pojedynczym po-

mieszczeniu: temperatura

punktu rosy jest mierzona

w każdym pomieszczeniu,

temperatura wody zasilającej

jest regulowana indywidual-

nie i utrzymywana powyżej

temperatury rosy. Cyrkulacja

wody nie jest przerwana.

4. Centralna aktywna kontrola

punktu rosy z kontrolą w po-

jedynczych pomieszczeniach:

Temperatura wody zasilającej

sufit regulowana jest central-

nie w zależności od tempera-

tury punktu rosy powietrza

usuwanego lub innego punk-

tu odniesienia. Nie ma prze-

rwy w chłodzeniu pomiesz-

czenia. Regulacja wydajności

sufitów chłodzących, para-

metrów powietrza nawiewa-

nego przez system wentylacji

oraz regulacja wydajności

ogrzewania powinny odby-

wać się wspólnie, według

jednolitej koncepcji, gdyż

w przeciwnym wypadku ist-

nieje duże ryzyko niedotrzy-

mania warunków komfortu

w pomieszczeniu. Dotyczy to

szczególnie okresu przejścio-

wego, gdy w obrębie jedne-

go budynku może występo-

wać jednoczesne zapotrze-

bowanie na grzanie i chło-

dzenie. Współpraca sufitu

chłodzącego z systemem

centralnego ogrzewania mo-

że odbywać się na kilka spo-

sobów (rys. 5.): możliwe jest

niezależne sterowanie syste-

mem chłodzenia i grzania,

których wydajność regulowa-

na jest poprzez indywidualne

zawory termostatyczne (rys.

5a). Rozwiązanie to może

sprawiać problemy w okresie

przejściowym, gdyż ciepło

emitowane przez grzejnik mo-Rys. 4. Regulacja wydajności sufitów podwieszanych


że spowodować załączenie

systemu chłodzenia. Skutecz-

niejszym rozwiązaniem jest

wariant z wspólnym regulato-

rem dla centralnego ogrze-

wania i sufitu chłodzącego

w poszczególnych pomiesz-

czeniach. Pozwala to sku-

tecznie regulować wydajność

jednej i drugiej instalacji przy

zmiennym obciążeniu ciepl-

nym pomieszczenia. Najsku-

teczniejszym wariantem jest

wspólna regulacja indywidu-

alna instalacji c.o. i chłodni-

czej wraz z centralną automa-

tyką pogodową (regulacja

jakościowa i ilościowa), która

pozwala na dostosowanie

temperatury zasilania instala-

cji c.o. i chłodniczej w zależ-

ności od zmieniających się

warunków atmosferycznych,

podczas gdy automatyka

indywidualna umożliwia do-

stosowanie wydajności urzą-

dzeń do potrzeb użytkowni-

ków poszczególnych po-

mieszczeń (rys. 5c). Współcze-

sne rozwiązania instalacyjne

w powiązaniu z technologią

suchej zabudowy pozwoliły

na stworzenie nowego typu

konstrukcji – systemów sufitów

podwieszanych o funkcji

chłodzenia w okresie letnim

i ogrzewania w okresie zimo-

wym. Stają się one nową al-

ternatywą wobec tradycyj-

nych rozwiązań, pozwalają

zrezygnować ze standardo-

wej instalacji grzewczej np.

typu grzejnikowego oraz

z powietrznej instalacji klima-

tyzacyjnej. Niestety rozwiąza-

nia takie mogą sprawiać pro-

blem w okresie przejściowym,

gdyż systemy sufitów chło-

dzących cechują się dość

dużą bezwładnością cieplną

(relatywnie duża pojemność

wodna wymiennika ciepła).

Rozwiązania alternatywne

w technologii sufitów

chłodzących. W każdym sektorze rynku

energetycznego dąży się do

wprowadzenia rozwiązań

energooszczędnych, opar-

tych na źródłach odnawial-

nych. Podjęto próby wpro-

wadzenia takich rozwiązań

również w systemach sufitów

chłodzących. Miyazaki [4]

zaproponował wykorzystanie

techniki pośredniego chło-

dzenia wyparnego do syste-

mów sufitów chłodzących

(rys. 6.). Energia słoneczna

została wykorzystana jako siła

napędowa, generująca

przepływ powietrza przez sufit.

Zasada działania układu

wykorzystującego techniki

pośredniego chłodzenia

wyparnego do systemów

sufitów chłodzących. Na zewnątrz budynku wy-

konywany jest tzw. komin

słoneczny. W najprostszej

formie, komin słoneczny

jest po prostu pomalowa-

nym na czarno kominem.

W ciągu dnia energia sło-

neczna ogrzewa komin

i znajdujące się wewnątrz

powietrze. Podciśnienie

między wlotem i wylotem

z komina może być wyko-

rzystane do wymuszenia

przepływu powietrza

i chłodzenia budynku,

w którym jest zainstalowa-

ny. W tym przypadku pod-

ciśnienie powoduje prze-

pływ powietrza przez sufit.

W najprostszym przypadku

sufit chłodzący jest po pro-

stu wąskim kanałem zwilżo-

nym wodą (rys. 6a). Powie-

trze, które wyciągane jest

przez komin słoneczny

przepływa przez mokry ka-

nał, co powoduje odpa-

rowanie wody. Parująca

woda pobiera ciepło za-

równo od przepływające-

go powietrza, jak i od po-

wietrza znajdującego się

w pomieszczeniu. Dzięki

temu powietrze w po-

mieszczeniu ochładza się

konwekcyjnie. Dodatkowo

zimna powierzchnia sufitu

odbiera ciepło drogą ra-

diacyjną, jak w tradycyjnej

technologii sufitów chło-

dzących. Wilgotne powie-

trze usuwane jest poprzez

komin słoneczny poza sys-

tem. Istnieją również bar-

dziej złożone systemy (rys.

6a i b), które opierają się

na wysokoefektywnych cy-

klach wyparnych. W tym

przypadku występują dwa

kanały, przez które prze-

pływa powietrze usuwane

przez komin słoneczny: su-

chy i mokry. Strumień naj-

pierw płynie kanałem su-

Rys. 5. Układy regulacyjne sufitu chłodzącego: a) chłodzenie sufitem chłodzącym regulowanym

zaworem termostatycznym, grzanie konwektorowe regulowane zaworem termostatycznym; b)

sekwencyjna praca trybu grzewczego i chłodzącego regulowana mechanicznie; c) sekwencyjna

praca trybu grzewczego i chłodzącego z centralną regulacją pogodową [1]


zabudowy i nie generują

hałasu.

2. W pomieszczeniach

o mniejszych obciążeniach

cieplnych można stosować

sufity radiacyjne, w po-

mieszczeniach o większych

zyskach ciepła zalecane

jest wykorzystanie sufitów

konwekcyjnych.

3. Przewagą sufitów chło-

dzących nad tradycyjnymi

rozwiązaniami jest wysoki

komfort użytkowników po-

mieszczeń, brak odczucia

przeciągów i hałasu. Do

wad należy dość wysoka

cena, brak możliwości

kompensowania zysków

chym, gdzie wstępnie obni-

ża swoją temperaturę,

a następnie kierowany jest

do kanału mokrego, gdzie

zachodzi proces parowa-

nia wody. Dzięki wstępne-

mu ochłodzeniu uzyskiwa-

ny jest lepszy efekt końco-

wy. Prowadzono analizę

[4], które ułożenie kanałów

względem pomieszczenia

będzie lepsze: kontakt po-

wietrza w pomieszczeniu

z kanałem suchym (prost-

sze konstrukcyjnie – rys. 6b),

czy też kontakt z kanałem

mokrym (rozwiązanie trud-

niejsze konstrukcyjnie – rys.

6b). Ostatecznie wykazano,

że większą skutecznością

cechuje się rozwiązanie

drugie. Badania Miyaza-

kiego wykazały, ze sufit

chłodzący zaprezentowa-

ny na rysunku 6c może za-

pewnić energię chłodniczą

na poziomie 50÷70 W/m2,

co jest wartością satysfak-

cjonującą w przypadku

niewielkich biur i budownic-

twa jednorodzinnego. Mak-

symalny przepływ powie-

trza przez sufit wynosił oko-

ło 80 m3/h na 2 m2 po-

wierzchni sufitu. W celu

opracowania bardziej

efektywnej technologii

w wyparnych sufitach

chłodzących niezbędne są

dalsze badania.

Podsumowanie. W artykule przedstawiono

systemy sufitów chłodzą-

cych, które stanowią alter-

natywę dla części trady-

cyjnie stosowanych urzą-

dzeń strefowych. Stwier-

dzono, że:

1. Sufity chłodzące nie

wymagają dużej wysokości

ciepła utajonego i stosun-

kowo duża bezwładność.

4. Sufity chłodzące nadają

się do pomieszczeń, w któ-

rych nie występują duże

zyski wilgoci oraz nie wy-

stępuje zbyt duża zmien-

ność obciążeń cieplnych.

5. Do uzyskania maksymal-

nej efektywności pracy sufi-

tu chłodzącego potrzebne

jest skoordynowanie ukła-

du automatycznej regulacji

systemów chłodniczych

i centralnego ogrzewania

(w zależności od rodzaju

obiektu, czasami niezbęd-

na jest także koordynacja

pracy systemu wentylacji).

6. Automatyka sufitu chło-

dzącego powinna

uwzględniać ochronę

przed kondensacją wilgoci,

poprzez odpowiednie za-

bezpieczenia.

7. Na świecie prowadzone

są badania nad wprowa-

dzeniem rozwiązań wyko-

rzystujących energię od-

nawialną w systemach sufi-

tów chłodzących.

8. Jedną z atrakcyjnych

możliwości jest wykorzysta-

nie układu z kominem sło-

necznym i pośrednim wy-

miennikiem wyparnym. Taki

układ pozwala na jedno-

czesne zapewnienie wenty-

lacji pomieszczenia i pokry-

cie zysków ciepła.

mgr inż. Demis PANDELIDIS Źródło:

Artykuł pochodzi z: miesięcznika

Chłodnictwo i Klimatyzacja

12/2013 www.chlodnictwoiklimatyzacja.pl

Rys. 6. Wyparne sufity chłodzące: a) sufit

chłodzący z jednym kanałem mokrym; b)

sufit chłodzący z jednym kanałem suchym i

jednym mokrym – kontakt powietrza w

pomieszczeniu z kanałem suchym; c) sufit

chłodzący z jednym kanałem suchym i

jednym mokrym – kontakt powietrza w

pomieszczeniu z kanałem mokrym.


Chcę nie tylko uczestniczyć,

CHCĘ DZIAŁAĆ !!

Chcę pomagać regularnie

i działać samodzielnie

Chcę czasem pomóc:

- napisz do opiekuna KNIŚ lub

przewodniczących, że chcesz

byd „wolontariuszem”;

odezwiemy się kiedy będziemy

Cię potrzebowad

Chcę coś zorganizować!

- zapytaj koordynatora Twojego

roku co jest do zorganizowania

- lub napisz do opiekuna KNIŚ

lub przewodniczących

- ktoś z zarządu pomoże Ci

zorganizowad wydarzenie

i dopilnowad wszystkiego

Napisz do opiekuna KNIŚ lub

przewodniczących, że chcesz

przyuczyd się do pracy

w zarządzie KNIŚ

-organizuj wydarzenia

/szkolenia/ warsztaty

samodzielnie lub z pomocą

starszych kolegów

- decyduj o rozwoju KNIŚ

- twórz nowe projekty /

wydarzenia

Opiekun: Łukasz Amanowicz [email protected]

Przewodnicząca: Joanna Oleszek [email protected]

Wiceprzewodniczący: Karolina Zaremba [email protected],


Koordynatorzy: http://www.knis.put.poznan.pl/index.php/zarzad-knis

Więcej o możliwych formach aktywności w KNIŚ z

najdziesz na naszej stronie:

http://www.knis.put.poznan.pl/images/pliki/struktura-KNIS.pdf



http://www.knis.put.poznan.pl/index.php/zarzad-knis

ul. Annopol 4A, 03-236 Warszawa, tel. +48 22 675 78 19, +48 22 676 95 87, e-mail: [email protected], www.ebmpapst.pl

Prenumerata STUDENCKA

Zamów prenumeratę wypełniając formularz na stronie: www.e-czasopismo.pl

e-mailem: [email protected]

telefonicznie: 22 678 38 05

Prenumerata

drukowana 108,50 zł

76 złPrenumerata elektroniczna

moja rura - knis.put.poznan.pl file•marzec 2015•numer 9 • moja rura – magazyn młodego...

Documents